uw maatreg
Binnenlandse!) Nieuws.
C L A 5V1 8
Ie danken aan zijn medeplichtig;, die in dronkenschap
het spionagpgeheim ingebracht had.
EEN ZWIJGENDE VROUW.
Te Bluchill (Vereenigde Staten woont een dame.
Miss Guilford genaamd, die in ruim 30 jaar geen woord
heeft gesproken. Zij legde als 79-jarig meisje, toen haar
ouders haar verboden te trouwen met den man harer ken PÖP en het meisje liep lachende heen. 't Was
keuze, de plechtige gelofte af, dat, als zij haren °P dat oogenblik nog geen vier en twintig uren ge-
NVilliam niet lot man kreeg een halve eeuw lan^ geen leden, dat zij uit 11 ocerstiooming gered werd en
woord meer over haar lippen ziu komen, en zi? deed °P 'l Punt was te bezwijken; en toen zij haar krul
haar gelofte gestand, zonder oait ecni'» blijk van spijt letjes zat in te branden had zij niets anders aan
dan 'n oud corset en 'n kapotte witte rok, en dus
,,Als ge mij zegt wat ge er mee doen wilt, dan dan heeft de benoemde na ontvangt san het pro j vervoerd. Door 1- man woidt het met behulp vi
zal ik er u een geven."' ces-verbaal een maand tijd om de benoeming aan te j twee dommekrachten onder: „Het Beleg van Haa
Het meisje aarzelde, bracht haar hand aan haar nemen en 4 maanden om de geloofsbrieven in te zen- j lem" door naar buiten gebracht.
vóórhaar, dat slap op haar voorhoofd neerhing en den. Dan is in elk geval het faillissement wel geëindigd,
zei: „Dit wilde ik krullen."
Richardson gaf haar toen den steel van 'n gebro-
daarov
"er te
geven.
Eenigen tijd geleden nu waren de 50 jaren voorbij n°£ groot® behoefte aan de noodige kleeding. Daar-
en zij zou weer gaan spreken. Er kwamen voel vrien- aan echter scheen zij niet zoozeer te denken,
den en bloedverwanten om het oogenblik bij te wonen, DE ZEDELIJKE WEG.
waarop Miss Guilford de. eerste woorden zeggen zou. De „Meneer, 'n woordje asjeblieft," zegt 'n boer
oude dame trok voor die gelegenheid de kleercn aan, -geen boertje, want die zijn er niet meet
waarin zij haar gelofte had afgelegd en welke zij zorg- die op 't kantoor van 'n ingenieur van den Water-
vuldig had bewaard. Maar toen zij de kamer, die vol staat komt, „ben ik hier terecht, om te klagen over
gasten, was, binnentrad en glimlachend den mond open- 'n weg?"
de om te spreken, kon zij geen geluid geven. Haar Jawel. Wat is dat voor 'n weg?
spreekorganen waren gedurende de lange werkloosheid 'n Weg met twee einden, meneer,
geheel bedorven en weigerden hun dienst. Nu ja, die zijn er meer. Waar ligt die weg?
Men haalde een dokter. Deze onderzocht de stomme Onder Noordwijkerhout, meneer,
en kon geen hoop geven op genezing. Hij ried haar Heeft die weg geen naam?
echter aan, naar een ziekenhuis te Boston te gaan. Jawel meneer, 't Is de Noordwijkerhoutsche
Miss Guilford volgde dien raad, maar ook te Boston Schulpslag.
kon men haar niet helpen, en nu moet zij er zich Daar hadt je mee moeten beginnen, met dat te
in schikken ook gedurende haar verdere levensjaren zeggen. Maar vertel nu eens, wat. is daarvan?
te zwijgen. Wel meneer, zooals ik zei, der zijn twee einden
STAKING VAN STHATENYEGERS TE ROME. aan dien weg Het eene einde, ik zal maar zeggen
Zonder vooraf hun eischen te hebben kenbaar ge- de andelijke", (landwaarts in loopende) weg, daar
maakt zijn plotseling Zaterdag de stratenvegers van £aI lk "'ets van zeggen, dat is n nobele weg; maar
Rome in staking gegaan. Inderdaad geldt het hier ket andere einde, ik zal maar zeggen de „zedelijke
jammerlijk slecht betaalde arbeiders, die slechts (zeewaarts loopende) weg, als je daar op komt, mc-
f 37.50 per maand verdienen. Zij eischen f 0.25 loons- neer, dat is geen doen, die „zedelijke weg is een
verhooging per dag, waartegenover de stad stelt, dat ..verdoemenis'
dit jaarlijks f 90.000 zal kosten, terwijl er geen geld (Streng historisch.)
is. Het oude liedje. De straten zijn letterlijk opge- HET AYERKWOORD „VERDOMMEN",
hoopt met vuil, wat niet te Y'erwonderen is, als men Wel Griet, hoe gaat 't toch met je jongen? Ik
bedenkt, dat in Rome dagelijks 300 ton stratenvuil hoor in den laatsten tijd niets meer van hem. Gaat
wordt opgeruimd. ie nu school? En is de meester nog al tevreden
EEN YROUWEXSCHEDEL, DIE 600.000 JAREN over h®Ba? H
OUD IS juffrouw, wat zal ik je zeggen? School
In de laatste zitting van het Londensch Anthropo-
logisch instituut heeft professor A. Keith een voor
dracht gehouden over een menschenschedel, die voor
jaren te Gibraltar gevonden is. Hij zegt, dat die
minstensf600.000 jaren oud moet zijn, en waar
schijnlijk van een vrouw is. Hij voegt er bij, van een i
vrouw met geest. Een voorhistorische femme sa-
gaat ie, en leeren doet ie ook; dat zeggen ze ten
minste. Maar vroeger kon die nog 'n beetje denken,
nou heelemaal niet meer. Het schijnt wel: Hoe meer
of die leert, hoe meer dat ie „verdomt".
(Ook streng historisch.)
CARUSO ALS BUIKSPREKER.
Caruso is niet slechts een buitengewoon zanger, ook
vante dus. Uit den vorm der kaken maakt hij op, 1 zijn gave als buikspreker moet groot zijn. Onlangs was
dat deze dame zich met noten en wortels voedde, hij op een tuinfeest aan de Hudson genoodigd en de
De menschen in dien tijd moeten lange armen, korte gastheer vroeg hem, nadat de zanger eenige aria's had
beenen en een zeer dikken, sterken hals hebben be- gezongen, of hij ook een staaltje van zijn kunst als
zeten. Deze mensch in het bijzonder had een groote buikspreker zou willen ten beste geven. Caruso liet
neus en groote naar voren staande oogen. Dat ziet zich niet bidden; hij plaatste zich op ecnigen afstand
er niet erg uit naar afstamming van de apen! van zijn toehoorders onder een dicht-bebladerden boom,
groote brand i keek omhoog' en iriep: „Hallo, wat doe je daar bo-
Te Liverpool is Woensdag brand ontstaan in een v?ngeringe veibazing van den zanger, klonk
katoenpakhuis. Eerst na groote inspanning slaagde
de brandweer er in het vuur meester te worden. Maar
veel van de opgestapelde katoen was reeds verloren
gegaan, terwijl de niet-verbrande voorraad waterscha
de kreeg. De schade wordt in het geheel op 30.000
p. st. geraamd.
LANDVERHUIZI NG»\A.AR AUSTRALIë.
De correspondent van de „Frankfurter Zeitung' in
Sydnev waarschuwt voor landverhuizing naar Australië.
De correspondent doet het met vermelding van dezelfde I maken dat niemand me ziet",
waarschuwing, die een tijd geleden de Deensche en De gasten verklaarden nog nooit iemand zóó be
de Zweedsehe regering in de pers van hun land heb- j driegelijk te hebben hooren buikspreken,
ben geplaatst. Naar het schijnt deed de Zweedsehe re- 1 Waarschijnlijk Caruso zelf ook niet.
uit den boom een angstige jongensstem: „Doe me as
jeblieft ge®n kwaad! ik ben hierin geklommen, om
11 te hooren zingen f— „Wie heeft je daar verlof
toe gegeven?" „De koetsier van meneer; dat is m'n
vader"
ongeluk.
Bij den landbouwer Van Loenhout Westelaar te
Wouw viel, bij het kamerschoonmaken, een geladen
geweer van een kast, waardoor het schot afging, dat
de 18-jarige dienstbode Adriana Mangelaars trof en
doodde.
de postkar aangehouden.
Dinsdagnacht is de pcs'kar van Bergen-op-Zoom naar
Slavenisse, op den straatweg lusschen Bergen-opZoom
en Tholen, door twee personen aangehouden. Zij tracht
ten het paard lot staan te brengen, door het dier een
slag te geven. Het paard sloeg evenwel op hol en toen
namen de aanranders ook de vlucht. Dc koetsier wist
evenwel h»et paard vrij spoedig1 tot staan te brengen
en kwam er dus met den schrik af.
getroffen door een der avieken van
een watrmolen.
De 80-jarige J. K. de V. te Oldenboorn is, terwijl
hij uit het veld komende een in beweging zijnden wa
termolen moest voorbijgaan, door een der wieken zoo
danig getroffen, dat hij bijna onmiddellijk dood was.
beter laat dan nooit.
■Schipper Karrcman te Colijnsplaat ontving, zoo meldt
de Midd. Ct., dezer dagen uit Amerika oen postwissel
van 2 dollars, als bewijs van erkentelijkheid van iemand,
dien hij ongeveer 50 jaar geleden van oen wissen dood
had gered, toen deze in de haven was gevallen.
TREURIG.
Bij Tongeren vermaakten zich twee kleine jongens
met langs de trapleuning naar beneden te sullen. Dc
oudste had een sjerp 0111 den hals. Deze raakte met
het einde aan de stijlen van dc leuning vast en de
jongen bleef hulpeloos hangen. Zijn broertje riep om
hulp. doch eer deze opdaagde, was de knaap reeds
verworgd.
een grappige vergissing.
De zeer ehrentfeste heer Jac. Tiemessen, residee-
rende te Silvolde is niet alleen een braaf, doch ook
een ondernemend man. Silvolde is een dorp van pl.
minus 1000 inwoners aan de Geldersch-Duitsche grens
Jac. Tiemessen oefende er het eerbaar beroep uit
van kunst-, huis- en decoratieschilder. Doch Tiemes
sen houdt van breeder horizon, dan het dorp zijner
inwoning biedt, en gevoelde zich tot hooger taak
geroepen.
Vermoedelijk heeft hij als zoo vele provincialen
eens een bedevaart naar de Amstel-stad ondernomen.
Natuurlijk was het plan voor dezen tocht in den dor-
pe Silvolde wijd en zijd bekend geworden. Toen heeft
vermoedelijk de dominé of de pastoor den adspirant-
globetrotter ernstiglijk op het gemoed gedrukt, toch
vooral niet te verzuimen Jeruzalem te gaan zien,in
de Amsterdamsche Plantage, het panorama natuur
lijk!
Dat Jeruzalem heeft op het blijkbaar zeer ontvan
kelijk gemoed van dezen Gelderschen decoratie-schil
der een ontzaggelijken, ja, een onvergetelijken in
druk gemaakt.
Toen de Jeruzalem-Maatschappij liquideerde rees in
Jacques het geniale plan, eigenaar te worden van
Het publiek was opgetogen over Caruso's gave als het heerlijke doek. En ziet, (een panorama-doek is
buikspreker; deze riep echter nog éénmaal omhoog: 'n een tijddat het aantal panorama's sterk vermin-
„Yoor dezen keer zal ik het er bij laten; maar pas op,
dat ie niet naar beneden valt en dat "niemand je ziet".
\Vaarop het antwoord kwam„Dank u wel. Ik zal
geering dat op grond van een rapport van graaf Mor-
ner, den Zweedschen consul te Sydney. Dat werd in
Australië bekend en verschillende binden vielen den
consul over zijn rapport scherp aan. Ook hebben ver-
schillende Australische lAinisters herhaald, dat er in
bel Gemeenebest voor duizenden landverhuizers een
ruim bestaan is. Maar een Sydnevs;h blad, dat den
Zweedschen consul 't heftigst had aangevallen, moest
ten slotte erkennen, dat sleehls veldarbeiders als im
migranten gewenseht waren. Aan andere landverhui
zers worden allerlei bezwaren in den weg gelegd.
Maar ook wie als boerenarbeider komt. moet niet
denken, dat hem de weg geëffend wordt en hij in
Australië een voorlrefffelijk bestaan vindt, zegt de cor
respondent der' „Frankforten Zeitung". De Deensche
Hdbldr
een taai dier.
De kat heeft, zegt men, negen levens. „Wel
bewijs" zegt 'n Engelsch schrijver „dat
natuur vrij goed heeft ingezien, wat 'n kat alzoo
hebben te doorstaan."
aanbestedingen.
Door het provinciaal bestuur van Noord-Hol|ttid
werd Donderdag te Haarlem aanbesteed: Het verbeteren
van strandhoofd XI, n., benoorden de Pettemer *ee-
W wering. Raming 1 NiKrt». Minste inschrijver J. Okf%p-
consul te Svdney, heeft trouwens aan een verslaggever burg J.Bz., te Bergen, voor f 7320.
- gezegd, dat dc Deensche boerenknecht, aan goeden kost Pltlv8 m-v-nori.-
en vriendelijke behandeling gewend, zich in Australië
aan omstandigheden moe! wennen die hein ondrage-
lijk zijn. Zelfs F.ngelsclie arbeiders klagen. De „Austra-
lian .Ygricutlurusl" moet erkennen, dat de klachten der
'•ontgoochelde landverhuizers rechtmatig zijn. F.n een
De Prins zal 7 Mei te Nieuwedicp aan boord gaan
van het pantserschip „Jacob van Heemskerck" voor
zijn reis naar- Zweden, Noorwegen en Denemarken, waar
in 1-. van K H. 24 of Mei hier te lande hoopt terug tc
"l' l'1;', ,Yi!' zijn. De luiteniant ter zee 2de klasse, Bijl de Vroe maakt
!arbeidersverbond te Melbourne heeft in een beslu t de ak a(ijudan| van den Prh s dJe reis mct hem
Zweedschen consul Sydney gelijk gegeven. Het heel J 1
daarin verder, „dat in werkelijkheid duizenden Austra
liërs niet in staat zijn werk te vinden". DE RAAI)S\ ERKIKZIXG TE MEDEMBLIK.
1 De verkiezing voor den Gemeenteraad le Medem-
HET EERST NOODIGE. blik op 29 Maart belooft interessant te worden. Hoe-
Twee dagen na de groote overstrooming, die John- wel de beide R.-Kath. aftredende leden (die sedert-
stown verwoest had. was een advocaat uit Pittsburg, December in staat van faillissement verkeeren) naar
Richardson genaamd, bezig met steenen pijpen en ta- veler meening niet als lid van den Raad kunnen zit-
bak uit te deelen, die een goedhartige ziel tegelijk ting hebben of opnieuw nemen heeft toch de
niet een voorraad levensmiddelen had gezonden, toen Kath. kiesvereeniging hen opnieuw candidaat gesteld,
er v"n meisje op hem toetrad, die ook om 'n pijp Naar wij vernemen is daarbij het volgende in over
vroeg. Er stonden rondom den heer Richardson niet weging genomen
anders dan mannen, en 't meisje, dat zich 'n baan Ingevolge art. 161 der Faillissementswet eindigt het
tussehen hen door gebroken had, maakte wel een faillissement, zoodra de homologatie van bet aecoord
beetje vreemd l'iguur. Maar zij zag er lief uit en de jn kracht van gewijsde is gegaan.
Art. 19 Gem. Wet stelt als eisch voor een lid van
heer Richardson vroeg, wat zij met '11 pijp moest doen
.-.„Gij rookt immers niet?" zei hij.
j'^Néen," antwr.cidde 't meisje, „maar geef mij toen
dert, een tamelijk incourant artikel) onze Jacques
werd zoo waar betrekkelijk gesproken, voor een ap
pel en een ei eigenaar van Jeruzalem! Wie had
dat in den dorpe Silvolde ooit gedacht? Wellicht komt
later nog eens een zelf-portret van den grooten in
boorling boven de koeienwaag te prijken!
Toen de roes van blijdschap echter cenigszins be
gon te luwen, rees de practische vraag: „wat met
het schoon bezit nu aan te vangen?"
Over de verdere groote plannen bewaart de Sil-
voldenaar een mysterieus stilzwijgen. Waarlijk men
'zou, naar zijn blozend gezond gelaat te oordeelen,
hem zoo veel diplomatieken zin niet toemeten.
Het reusachtige doek, dat pl.m. 5000 K.G. weegt, f
werd op éen plaats doorgesneden, met behulp van
een reusachtigen, over rails loopenden steiger van
zeven verdiepingen opgerold en in een kist gepakt
van 15 M. lengte, 1 M. hoog en 1 M. breed. Dat was
een werkje, waarmede velen waren gemoeid.
En Jeruzalem, dat indertijd op twee spoorwagens
van München naar hier was vervoerd, was nu voor
verzending naar Silvolde gereed.
Dinsdagmorgen, al heel vroeg, j'ing de ondernemen
de Silvoldenaar met een wagentje, vermoedelijk be
stemd om boonen te vervoeren, de groote reis aan.
Doch in de practijk heeft elke groote onderneming me
tal van onverwachte moeilijkheden te kampen. Wie
had daar nu bijv. aan gedacht, dat het paard te Ut
recht voor den ledigen wagen reeds kreupel zou wor
den. Moeilijkheden echter zijn er om overwonnen
te worden. Jacques, voor geen kleintje vervaard, ver
schafte zich voor geld en goede woorden in de bis
schopsstad een anderen viervoeter, en heden, Don
derdagmorgen, reeds te half negen bereikte hij zijn
Jeruzalem.
Daar keek men echter vreemd op, om het zond jr-
linge misverstand. Jacques had gemeend dat die lap
zoo wat een 1000 K.G. zou wegen, en dat kon de
bruin best trekken naar Silvolde. Hij begreep nu ook
wel, dat het wagentje onder den last van 5000 K.G.
bezwijken zou.
De blozende Gelderschman nam echter de zaken
naar zijn aard, dat is nog al gemoedelijk op. Met de
Internationale Transportonderneming, voorheen Van
der Hoop, is thans een overeenkomst getroffen, en
morgen, Goeden Vrijdag, als in de kerken duizenden
Toen we hedenmorgen bij den heer Tiemessen b
langstellend naar zijn verdere plannen informeerde
gedroeg hij zich als een tweede Willem de Zwijge
Echter verluidt, dat hij de optimistische hoop koe
tert te Silvolde aanvankelijk reeds zijn kosten te del
ken. Daar ter plaatse meent hij het doek voor ve
dere reizen te kunnen gereed maken. Hij wil hi
o. a. van ringetjes voorzien, zoodat het als een go
dijn kan worden opgehangen!
Zij, die beter met de techniek van panorama-e:
ptoitatie op de hoogte zijn, zijn echter minder opt
mistisch gestemd, o. a. daar het doek bij vervoi
reeds zeer veel heeft te lijden en men voor de tei
toonstelling een zij het eenvoudig, doch in elk gevi
zeer stevig gebouw noodig heeft van een zeer grot
ten diameter.
Dit alles lijkt wel een opera-bouffe en toch i
het de eenvoudige werkelijkheid.
Hdbld.
ZÜP<*.
Het aantal op de kiezerslijst dezer gemeente ge
plaatste personen bedraagt voor de Tweede Kame
der Staten-Generaal 766 voor de Provinciale Statei
765 en voor den Gemeenteraad 714. 1 Vorige jaai
was het voor de Tweede Kamer 781.
t'allantsoo;.
Het aantal op de kiezerslijst dezer gemeente ge
plaatste personen bedraagt voor de Tweede Kamei
der Staten-Generaal 144, 't vorige jaar 154, voor cis
Provinciale Staten 144 en voor den Gemeenteraai
129.
HARINGHUIZEN.
Tot kaasmaker aan de in aanbouw zijnde kaasfa
briek te Egmondermeer (directeur de heer A. Met
is benoemd de heer P. Smit, thans werkzaam aai
de kaasfabriek „De Toekomst" te Haringhuizen.
NA HET HOOGE WATER.
Nu de in Friesland ondergeloopen weilanden weei
watervrij worden, blijkt dat zich daarop mos en flod
dergras gevormd hebben. Deze stoffen dienen verwij
derd te worden, om aan het land de volle groeikrachi
weer te geven. De laag mos, gras en andere plantje:
zouden het jonge gras doen verstikken. Door boerei
is deskundig advies gevraagd en naar aanleiding daar
van gaan de boeren die landen met de eg bewerken.
Het mos enz. wordt verwijderd en het land boven
losgemaakt.
Eiken morgen, tegen een uur of negen komen in
de laatste dagen duizenden zeemeeuwen uit het wes
ten aanvliegen en zetten zich neer op een bepaald
stuk weiland bij Heerenveen. Daar blijven zij den
ganschen dag.
Dit land, dat onder water stond, komt er nu weer
boven. Doch op andere weilanden, die in dezelfde
conditie verkeeren, ziet men de vogels niet. 's Avonds,
te ongeveer 5 uur trekken de vogels in groote kop
pels weer naar het westen.
ItarBingcrhorn.
Op den len April a.s. zal het 30 jaar geleden zijn,
dat V. Broekhuizen, als wegwerker van de Banne
Barsingerhorn in dienst kwam.
Wieringen.
De kiezerslijst voor de Gemeente Wieringen k
voor dit dienstjaar vastgesteld met: 594 kiezers voor
de Kamer en voor de Staten en 591 kiezers voor
den Gemeenteraad.
WEER MENINGITIS.
Te Wageningen is een 8-jarig knaapje aan menin-|
gitis overleden.
den Raad. dat hij niet het beheer over zijn goederen Heeft Jeruzalem zullen gedenken, wordt nu het doek, dat 15
verloren. jaar hier ter stede modernen en orthodoxen geboeid
Wanneer niet enkele ca 11 didaa(stelling wordt volstaan, I en gesticht heeft naar de Geldersch-Duitsche grens
i TI
liet ifcrld voer Lene haar onderwijs op te brengen.
I11 Ruli^bcck heeft men nog nooit, kunnen rekenen
daar heeft men steeds maar voor het lieve vaderland
voortgeleefd. Zoo is het steeds maar bergaf gegaan..
Zij zeide het met de handen in den schoot gevou
wen, met zachte stem, maar het klonk evenwel toch I
zeer besljst. Inooit!'
„Vader.ven moeder hebben zuinig genoeg geleefd. I „Dat weet je zelf zoo niet. Je temperament rukt
- dnt-weèt Gcd," zeide Wilhelm. je te ver mee. Het is iets heerlijks, juist voor onze
„Laat dë lieve God er nu toch maar buiten. Ja. kunst zulk een sterk temperament Maar wij moeten
spaarzaam,,hebben zij geleefd, maar zij konden niet den teugel niet te strak aanhalen. Bij jou, kleintje
huishouden? E11 zoodoende zijn zij met broodsoep en stijgt het somwijlen tot een ware hartstocht."
bruin bier ,toch naar de haaien gegaan. Ik heb het En Helene wist: „Ja tot een waren, razenden
nog beleefd, toen je moeder haar laatste vaderlijk hartstocht."
atutri'dgel .pjt'b^taald kreeg. Dertigduizend mark was Dat was haar noodlot. Het was het noodlot.
liet en in twee tonnetjes vol goud is het op Rohl- j zb had zich daartegen verzet, er tegen, gevochten
beekaangekomen. En wat hebben zij daarmee uitge- met al de kracht van haar wil. Met al haar trots,
haald? Zij hebben de tonnetjes onder hun bed ge- maar dat gevoel voor den vreemden, het was ster-
zet, en wanneer iemand geld noodig had, hebben zfj ker en sterker dan zij
er steeds maitr in gegrepen. En wanneer ik het niet 1 Alfred Schwarz was werkelijk in Berlijn gebleven,
zou kunnen bezweren, zou ik het zelf niet kunnen was tenminste veelal in Berlijn. Einde October
gelooven. Nie*s hebben zij rentegevend belegd, zong hij gastrollen in Frederik Wilhelmstadt en met
niets, niets. Eenvoudig opgemaakt bij watersoep. En veel succes.
toen is Heinersdorp verkocht geworden en Grunow Lene had hem maar een enkele maal gezien. Een-
volgde spoedig.-* Men moet er eigenlijk niet aan den-
ken. Zonde is het'zonde!"
Stil en vreedzaam ging het leven op het eenzame
eilandverder. Maar de stilte en de vrede van het
huis waarin Helene leefde, deelden zich niet mede stadsleven gewoon was. Zij gaf zoo kort mogelijk ant-
,aau haar har^Haar hart was in groote onrust en woord, slechts zooveel als de beleefdheid eischte.
beweging. Iri'wasfl- nood was haar kunst haar eenige Nauwelijks zooveel, want haar ziel was in vollen op-
liouvast. D'óch hoe verder de tijd liep. des te meer stand. Maar zij moest aan hem denken dag en nacht,
voelde aljj. dat de kunst slechts een gebrekkige toe- toorn °P hem en op zichzelf
vlucht voor_ haa^ was. Zij kon er de lange uren
mee doju^eij, Daarnaast echter waren andere uren,
waarin de kunst haar ziel nog meer opzweepte.
MevroViw IlarriersWippern was wel tevreilr»,
dat 7ti h 17nlfr1 hFt mrpr aa" haar' diU' geu en had weer gezegd: „Slechts voor jou slechts
lotkussén^en Sweende.
zorgvuldige studiën hef'w Too terfotpr'gezegd haai' leermee8teres had
steeds maar: „lpngzaam langzaam. r!„a..i.i mgezegu.
tiaar dankbaarste leerling, soms sprak zij van wou- j hoorde zoo tot de opvoeding. Een paar maal ook
derbaarlijk snelle vorderingen. Maar dan, en dat naar concerten. Eenmaal had zij tante Marianne ver
werd steeds talrijker, schudde zij het hoofd: „u 1 gezeld naar een Beethoven-Symphonie, een andermaal
raoogt u niet zoo inspannen -of overwerken, lief mocht Harro met haar naar een concert van Hoek-
kind." 1 hausen. Die goede jongen! Bijna had hij het luide
Het hindert mij niet, het spant mij niet in. Nooit uitgejubeld en hoe had hij de ridderlijke cavalier ge
speeld.
Maar naar Frederik Wilhelmstadt, tante Marianne
had de wenkbrauwen gefronst. En zij mocht ook niet
vragen, durfde niet smeeken. Zij wilde ook niet
neen! neen! neen!
Daar kwam Wilhelm. „Lene hier. Mijnheer Schwarz
heeft mij twee vrijblljetten gezonden."
Neen! neen! Ja, Ja!
Tante Oschitz trok een zeer bedenkelijk gezicht,
maar Wilhelm wist haar met eenige verstandige woor
den over te halen.
Schwarz zong de postillon.
En het Was bijna een ontgoocheling. Hij was won
dervol, hij speelde meesleepend. De toeschouwers ju-
helden hem toe, zooals men nog nooit iemand te vo
ren had toegejuicht. Eu toch was het een ontgooche
ling: zij zag hem niet graag als postillon. Het deed
haar pijn hem met de zweep te hooren knallen. Het
scheen haar een vernedering toe. Zij schold op zich
zelf en zij was toch blij daarover; verlicht ge
voelde zij zich.
Twee dagen later reden de Rackowers voor.
Mevrouw Marie en tante Marianne hielden niet
van elkaar, maar deden juist daarom dubbel lief
tegen elkaar. Steeds informeerden zij wederkeerig
naar#zaken die de andere interesseerde. Tante Marie
naar de zending in Indië en tante Marianne naar de
winterplannen van de Rackowers. Het was steeds een
vinnig spel tussehen allerlei vriendelijkheden door.
Oom Ernst gaf Harro een flinken klap op den schou
der: „Wel jongen, wanneer heb je nu eindelijk de
leelijke schoolbanken achter den rug?" Hij streei-
maal trof zij hem in de wachtkamer bij mevrouw
llairiers, eenmaal op weg naar haar leermeesteres.
Zfj spraken maar enkele woorden met elkaar. Hij
vroeg naar haar vorderingen en of zij al aan het
I En dan in smartvol verlangen. Steeds zag zij hem
voor zich, steeds hoorde zij zijn stem. Midden in
den droom schrikte zij op: zij waren weer in Rac-
kow geweest, hij had weer „De laatste roos" gezon-
Het komt dikwijls voor, dat menschen aan nier-
of blaaskwalen lijdende zijn, zonder dat zij eenig ver
moeden hebben van de oorzaak van hun kwaal. De
verschijnselen loopen dan ook zeer uiteen en dat zii|
zicii niet op dezelfde wijze voordoen dient te wor
den toegeschreven aan de verschillende lichaamsgesteid-|
lieden bij verschillende menschen. No. 3
Doordal de nieren hun plicht niet liehooiiijk ver
vullen, gaat gij lijden aan pijn in den rug, of
zijden, gij krijgt last van pijn in de gewrichten ed
spieren en vooral hij guur en vochtig weer gevoelt
gij u rheumatisch. De urine iaat een bezinksel
ter en komt pijnlijk, soms bij zeer groote of bij
kleine hoeveelheden, en met een scherpe, onaangéna-
me reuk. 's Morgens gevoelt gij u dikwijls te ellen
dig om op te staan èn gij krijgt blazen onder
oogen, opgezwollen handen of enkels.
Wanneer zich verschijnselen als de bovenstaan*
vertoonen. is dit een bewijs, dat de nieren te koi
1 schieten in hun plicht om de onzuiverheden uit
I bloed le filtreeren. Verwaarloozing dezer verschiji
len Leidt tot gevaarlijke ziekten ais chronische
matiek, steen, ontsteking van de blaas en urineka
hartzwakte, enz. Begint daarom zoo spoedig mogrii.®
heden nog met het gebruik der echte F os ter j
Rugpijn Nieren Pillen, het groolsche nieren- en
geneesmiddel, dat de nieren hun verloren kracht
geeft. Zij maken deze organen weer geschikt voor hu-'J
omvangrijk wérk om het bloed te zuiveren.
Let er op, dat do handteekening van James Fo
op de doos voorkomt ten bewijze, dat gij de ëcMj
Foster's Rugpijn Nieren Pillen krijgt. Ze zijn le Sc/"'
gen verkrijgbaar bij den heer J. ROTGANS. Toe»
ding geschiedt franco na ontvangst van postwissel
f 1.75 voor één, of f 10 voor zes doozen.
En dan heette het: „vanavond nemen wij natuur
lijk Lene mee. Maar lieve nicht dat spreekt
vanzelf. Trek nu niet zoo'n miserabel leelijk gezJ
Ja wij moeten je zelfs om den huissleutel verzoeW;
Den huissleutel kreeg Helene niet, maar verlof
„er zou op haar worden gewacht."
Van het theater geen woord en toch wist
„vanavond zingt hij in Flotoms Martha. Vanaro
hoor ik weer De laatste Roos."
Heel stil zat zij in het. rijtuig. Wist niet
blij moest zijn of angstig. Zou het weer een 01
cheling zijn? Misschien kon zij het niet ver
om hem op het tooneel te zien, zoo in een
diantenpak geschminkt en opgepoetst. Misscnren
zij ook dien luiden bijval niet verdragen, wa
men hem toejuichte. Zoo mooi als in Racko»
hij ook bepaald niettoen, toen hij v°°
had gezongenMf:
Zij moest al heel spoedig tekst en uitleg s
over haar onderricht, over tante Marianne-
dan sprak tante Marie steeds weer over R®
Rohlbeck Rohlbeckwat was dat f°( erfi-
lijk? Waar lag dat toch? Het was als 6'j'ia
vaagd uit haar herinnering. Zelden bad zU
dagen aan haar ouders gedacht en aan Mar
had alleen de brieven geschreven, die zij u'ree
had moeten verzenden. Zij verlangden thuis
niet
was
da'
Uoduld Juf
frouw Hackentin!" Somwijlen noemde zij haar' toch Wett" Op"eeTblljet\an W l^rm^rerl.0 bt
worden van de liberale kiesvereeniging Een
tin! Eigenlijk werkelijk een schandaal! Die P yjc
Ach, wat ging haar eigenlijk di^ politiek
avond hoorde zij De laatste Roos. ta»®
Zij zaten in de vreemdelingetiloge. v, JUw'eliJ
Marie en Lene, daarachter oom Ernst Ka
(BW was iiij op het tooneel, of zij ""-1 1 ;1 L .neen*?!,]
de Lene langs beide wangen: „Vele groeten uit Rohl- bemerktwist vanavond zingt hij weer a>'
beek. Zij zijn daar allen heel gezond. Jij ziet er wel jÜU. Siecht8 voor jou! Het heele huis n«» y0oi
wat vermoeid uit, kleintje." Daarbij keek hij onder toejuichen, hij zingt slechts voor Jon! °|e
zijn lorgnet door naar de beide dames die zich zoo j0u!ü
druk en schijnbaar zoo vredelievend met elkaar on- "a
derhielden.
brieven, de post was zoo duur. Ja en nu
alles daar weer opeens. ^iec 1
„Frits en zijn vader, de ritmeester, zijn n ge
en al gebrouilleerd. Geen wonder, Frits
Wordt verve
