Van dit en van dat.
Gemengd Nieuws.
*1 d,e.,di"g„e!rs.taf ontkomen. De poliüe zegt, dat zij belangrijke aan
Bekendmakingen,
man, die zich geposteerd had op den hoek der Hof
straat eu Zwaanstraat, op de agenten een revolver
schot. Zij zetten hem dadelijk na, maar hij ontkwam
in éen van de gangen in de Zwaanstraat en bleef on
bekend. De agenten bleven ongedeerd.
Callantsoog.
De heer J. C. Vis, vroeger alhier, thans te Anna
Faulowna, is te Haarlem geslaagd voor het examen
van onderwijzer.
zeewering.
l'it Ktersheim bij Oosthuizen (N.-H. is men begon
nen. ten einde het wegslaan door de zee te teletten,
op den dijk ijzergaas met krammen vast te leggen,
liet gras groeit ei' even goed door en kan gemaaid
wordenhet gaas beschermt den dijk tegen afbrok
keling.
dreigbrief aan een minister.
Gisteravond omstreeks 8 uur werd de politie te Breda
door den secretaris-generaal van het Ministerie van
Justitie telephonisch in kennis gesteld, dat een dreig
brief was gezonden aan den waarnemenden Minister
san Justitie, waarin werd gevraagd onmiddellijk f 1000
te zenden aan een logé van een hotel aldaar. Bij onder
zoek bleek dat daar gelogeerd was een 60-jarig man,
die sedert 7 Mei uit Veenhuizen was ontslagen. Hij
tekende te zijn candidaat-notaris en den brief te heb-
lien geschreven. Op hem werd nog gevonden een ge
sloten brief aan het adres van een ander. De man
word door de politie gearresteerd.
staatspensionneering.
Den tweeden Pinksterdag zal de provinciale federatie
van Noord-Hollandsche afdeelingen van den Bond voor
Staatspensionneering teZaandam (Westzijde), tegenover
de fabriek der firma Verkade, een groote openlucht
meeting houden, uitsluitend met het doel, te betoogen
voor den eisch: „staatspensionneering zonder premie
betaling".
Als spiekers zullen optreden: mevrouw Th. P. B.
Haver, van Amsterdam, en de heeren L. Hoejenbos,
lid van den gemeenteraad te 's-GrarenhageFrans Net-
scher, wethouder der gemeente Velzen, te Santpoort,
on C. F. J. Verbeek, van Amsterdam.
Een groot aantal organisatiën hebben reeds hun
medewerking toegezegd. Vier muziekkorpsen, het ,.Zaan-
damsch Muziekkorps", de Arb. Muziekvereeniging ,.Sem-
pre Crescendo", te Zaandam, „Kunst na Arbeid" te
Hoorn, en de Muziekvereeniging „Voorwaarts", te Haar
lem, hebben zich bereid verklaard het geheel op te
luisteren. De meeting zal aanvangen nam. 2 uur, maar
zal worden voorafgegaan door een optocht met muziek,
vlaggen en banieren. Hij zal worden opgesteld op „De
Burcht", te Zaandam, des middags 12 uur, en gaan
van af De Burcht langs Prins Hendrikkade, Scagerak,
Zuiddijk, Dam, Hoogendijk, Rustenburg, Ged. Gracht
en Westzijde.
Op verschillende plaatsen werden reeds fiets- en
boottochten georganiseerd, om aan deze meeting deel
te nemen.
een postkantoor zonder brievenbus!
Een inwoner van Scholen deelde ons mede, schrijft
liet „Haarl. Dagbl.", dat aan het nieuwe hulp-post
kantoor in d'e Frans Halsstraat een brievenbus ontbreekt.
Voor alle zekerheid zijn we toch nog' even gaan zien.
of deze ongelooflijke bewering op waarheid berustte.
We namen het huis, waar het kantoor gevestigd is.
scherp opvan een bus is werkelijk niets te zien.
Toen naar binnen, om te vernemen wat de oorzaak
is van dit wonderlijk gemis. Een bus hoort immers
bij een postkantoor! De beambte, die ons te woord
stond, bleek echter van een andere meening. Men kan
niet verlangen, dat met een nieuw kantoor ook een
nieuwe bus verrijst, luidde zijn antwoord ongeveer.
In de buurt staan bussen genoeg en hij noemde ver
schillende stralen op. Toen we deden opmerken, dat dit
kantoor dan een unicum zal zijn in ons vaderland,
vertelde hij ons, dat de bussen op waren, doch, dat
hij gehoord had van plannen, om er een uit een na
burige straat voor het kantoor te zetten. Wanneer dit
gebeuren zal, dat wist hij niet!
Dat weten wij dus ook niet, maar we zijn er wel
benieuwd naar! Voorloopig is 't kantoor busloos?
Als dat nu nog in Kampen gebeurdeMaar hier....
Nieuwe Niedorp.
Op 1 Mei jl. zijn alhier aan School No. 1 (kom!
dorp) 19 leerlingen afgeschreven, 29 leerlingen inge-'
schreven, zoodat het aantal leerlingen met 10 is ver
meerderd.
Sedert 1 Mei jl. bedraagt het aantal leerlingen
aan deze school totaal 139.
tegen i)e vergaderziekte.
's Winters heersc-hen in ons landje, naar men weet,
twee kwalen haast epidemisch. Het zijn de influenza
en de vergaderziekte. Ook Duitschland, wordt, hoewel
i:i mil der sterke mate, door de laatstgenoemde kwaal
geteisterd. Een blad ginds, dat 't wèl meent met zijn
lezers, heeft hen een lijstje met geschikte veront
schuldigingen voor het afwezig blijven van 'n ver
gadering bezorgd. We drukken het hier over, ten dien
ste van hen die meenen hun tijd nuttiger te kun
nen besteden.
1. Ik heb me een dag vergist.
2. Dat alles heeft immers toch geen doel!
3. Het gaat zonder mij ook wel goed.
4. De anderen zullen 't wel in orde maken.
5. De hoofdzaak is dat ik de contributie betaal!
6. Al wordt er nog zooveel gepraat, er wordt
toch niets gedaan.
7. Jk lees het verslag den volgenden dag wel in
de courant.
8. Bij zulk onstuimig weer naar de vergadering!
9. Wij kunnen de wereld toch niet omdraaien.
10. Er zijn eenige personen waarmede ik niet sym-
patiseer.
11. Dat eeuwigdurende gezeur om beter de verga
deringen te bezoeken, verveelt me.
12. Als ik per abuis een grammaticale fout maak
lacht meu mij uit!
13. Er was, naar ik vernam, toch niemand aan
wezig.
14. Neem me niet kwalijk, maar ik ben lid van
10 vereeuigingen en kan toch alle vergaderingen niet
biiwonen.
15. Wat ik zeg telt toch niet mede.
16 Is u er dan misschien geweest?
17! Ik kom alleen, als er iets bijzonders te bespre
ken is.
18. Het bier in dat café bevalt mij niet.
19! Men moest de vergaderingen op een anderen
dag houden.
20. Als men zoo praat, kom ik voor 't vervolg
nimmer meer.
DE NIEUWE MIXSTER VAN JUSTITIE.
Het is thans zeker, dat mr. E. R. H. Ragout, Ka
merlid voor Helmond en rijkscommissaris voor de
Brusselsche tentoonstelling, broeder van den minis
ter van waterstaat, benoemd zal worden tot minister
vau justitie.
Men meldt aan De Tijd:
Hel Kamerlid Regout zal 1 Juni a.s. het beheer
van het departement van justitie aanvaarden.
ANNA PAULOWNA.
De bouw van een woonhuis voor rekening van
den heer P. Michielsen aan de Ewijcksluis is opge
dragen aan den heer D. Kaaij te Lutjewinkel.
I Winkel.
Het bouwèn van een woonhuis met werkplaats in
de Boschstraat te Winkel voor den heer Joh. Dem-
mers aldaar, is opgedragen aan den heer D. Kaaij
te Lutjewinkel.
Doch het vast besloten Mongoolsche .ras dwingt
de lijdende lichamen deze angstwekkende pijn te dul-
de«, ofschoon de slachtoffers dit niet vermogen als
zij alleen zijnmaar onder regimentstucht zijn zij
er toe in staataaneengeslotengezamenlijk,
op bevel.
De oude man, met het door magerte verscherpte
gelaat, schreeuwt: „Een minuut ging voorbij!" Als
'n mes snijdt zijn stem door de stilte en 'n onbe
dwingbaar „Ha-aai!" klinkt als 'n lange, oneindige
smartkreet uit de heet-waterputten.
Maar de aangezichten blijven roerloos en onbewo
gen. Ofschoon men opmerkt, hoe de aderen bijna tot
berstens toe zwellen onder de dof-gele huid, ziet
men geen wringen van gelaatstrekken, geen sidde
ring van lippen, geen vastgeklemde tanden. De zware
onderkaken hangende oogen half dichter
ia geen gedachte of gewaarwording in dié doffe,
smalle oogspleten.
Langzaam maakt de lange secondewijzer den groo-
ten cirkelomtrek.
Weer snijdt de stem door de stilte: „Twee minu
ten zijn voorbij!"
En weer hoort men 'n langgerekt: „Ha-aai!"
De derde minuut sleept voort. Eindelijk springt
de wijzer op de laatste seconde.
Dan roept de oude man: „Verwaardigt u het eer
volle water, waaraan de Geesten hun zegen gaven,
1 te verlaten!". Maar het geluid van zijn woorden gaat
1 verloren in het rumoer der omhoog springende en
gemartelde lichamen, die zich, men weet bijna niet
1 hoe, eensklaps opzwaaien uit het water, op de glib
berige planken.
Vijf malen daags doorstaan zij diezelfde marte
lingen.
Maar er is wel eens 'n geval van genezing voor
gekomen, en dat doet' hen volharden.
KUSATSU,
'n Japansch Lourdes.
1 Een der merkwaardigste kleine steden waaraan Ja
pan zoo rijk is, is de stad Kusatsu, die met zijn steil-
opgaande straten en zijn overhangende roode daken,
die amphitheatersgewijze tegen den berg opklimmen,
doet denken aan 'n Tyroolsch dorp. I
Uit alle oorden van Japan stroomen naar Kusatsu
melaatschen. die veel - schoon in de laatste jaren ELECTRISCHE RATTENVALLEN
minder dan vroeger in Japan voorkomen. De electrische rattenval is een uitvinding van den
In het midden van dit groote dorp want meer heer A. F. von Biedersheim, te Weenen. Een maat-
is het eigenlijk nietis 'n groot gat in den grond, schappij tot exploitatie van zijn uitvinding werd
waaruit zonder ophouden een dikke scherpe damp reeds opgericht. De val bestaat uit een kastje, dat
dwarrelt, die zwaar walmt. Want in dezen met hout in verschillende hokjes is afgedeeld, op welks bodem
beschoeiden vijver wordt het ziedende water verga- z'éh electrische draden bevinden. Elk hokje heeft
derd der heete zwavelbronnen, die overal in de buurt een automatisch klapdeurtje. Gaat de rat naar bin-
opborrelen. Dik is de zwavelsmet gebeten in het i nen, gelokt door 't een of andere voedsel, dan zal
vochtige hout, en met verstikkende stank slaat de 1 hij bij het aanraken van den draad een spoedigen
zwavellucht stekend in oogen en keel. Toch is er j dood sterven. Een stroom van 110 volt, of een wis-
schoonheid in die stad des lijdens, vooral wanneer selstroom van 120 volt is hiervoor voldoende.
het maanlicht wordt verdreven door het licht van
den naderenden dag. Dan is ér 'n wonderlijke flon
kering in het water en het diepe rood der daken
Proeven, die genomen werden in het bijzijn van
vertegenwoordigers der markthallen uit de groote
steden, gelukten volkomen, zoodat men meent het
gloeit geheimzinnig uit zijn achtergrond van purpe- vraagstuk der rattenverdelging hiermede te hebben
ren heuvelen. Het overheerschend geel, dat geheel opgelost.
Japan eigen is, wordt straks besprenkeld met de van de KOMEET VAN HALLEY.
vele kleuren fonkelende kleederen, die elke Japan- Gisteren, 11 Mei, was de komeet van Halley ten
sc-he menigte, ook die der lijdenden, der melaat- j minste 63 millioen kilometer van de aarde verwijderd,
schen, tot 'n eindloos feest van kleuren en lijnen Kort voor zonsopgang .is ze in hei westen, links boven
schijnen te maken. I Venus, te zien. Ook voor het bloote oog, hoewel nog
's Morgens acht uur worden in dit tot 'n stad ge- slechts flauw.
worden gasthuis de hoornen gestoken en klinken
langs berg en dal lage tonen. Dan naderen langzaam
van alle zijden de melaatschen, de ongelukkigen, die
zich naar het centrale badhuis, begeven, om er
als in 'n ander Lourdes genezing voor hun ziekte
te vinden.
Tusschen de walmende dampen door, wordt men
twaalf badholen gewaar, vijf voet diep, acht voet
lang. Op plankeu, langs deze gaten, die in den
grond zijn gegraven of ontstaan, staan, jongens, die
met breede spanen het ziedende water heen en weer
bewegen, als 't ware karnen. Op den maat zwaaien
zij de armen, terwijl zij 'n somber en eentoonig lied
zingen, te midden van het geplomp der waterspanen.
Hel verschijnsel bij andere kometen waargenomen,
waarbij de kern kleiner, en de staart grooter wordt,
naarmate de komeet de zon nadert, heef! ook hier
plaats. Toch is de staart nu nog slechts dc helft ie
klein, dan dal hij den dampkring' der aarde zelfs, wan
neer hij daarbij het dichtst genaderd zal zijn, zou kun
nen raken.
Wat nu den- datum betreft, waarop de komeet het
dichtst bij de aarde zal zijn wij schromen bijna het
te zeggen, daar het niel alleen voor sommige neger
volken en de boeren in Rusland, maar ook voor ande
ren een bange afwachting van één dag langer beduidt
dit zal op den 19den, niet den 18den Mei geschieden.
In de sterrekunde rekent men den dag van 12 uur
Zij pogen die dampende holen eenige graden hitte 's middags tot 12 uur van den volgenden middag. Niet
te ontnemeuen de toeschouwer weet, dat hun- omdat de sterrekundigen den nacht tot dag maken, maar
ne bedoelingen welwillend zijn. Maar als men die omdat de dag feitelijk is het tijdsverloop tusschen twee
donkere grijnzende gezichten ziet van die heen en malen, waarop de zon de meridiaan passeert,
weer zwaaiende jongens, half verborgen in dié op- j j}<> komeel schijnt zich met stiptheid te bewegen
slaande golven van stoom en damp, en dan dat jn de baan, die men reeds zoolang te voren heeft be-
zuchtende, krijsehende, altijd weemoedige lied hoort, retend.
dan is het alsof men zich tusschen menschen bevindt, j Eerst den 21sten Mei zal de komeet ver genoeg van
die door wroeging gekweld worden en denkt men de zon verwijderd: zijn, om goed te kunnen worden
aan tandenknersen. waargenomen bij het vallen van het duister.
Voor de gaten staan even zooveel zieken, wachtend Dnnmw.
r J -i AAKUdtiV 131*.
op 'n teeken, dat gegeven zal worden. Een luide gil gan José (Costa Rica)> n Mei. Er zijn hier heden
weerklinkt, al de waterspanen vliegen omhoog en de hevi aardschokkeu gevoeld. Duizenden verlaten in
4 rv/tnn U1 ni Alr/\n rtinVi n e
jongens verdwijnen. De zieken werpen zich op de
knieën en gebogen over de heete waterputten, baden
ze kruin en nek in het gloeiend heete vocht. Dan
trekken ze lange linnen windsels door het water, bin
den zich die om de slapen, en wachten roerloos.
De damp wordt iets minder, nu in het water niet
geroerd wordt. Daardoor wordt men aan het einde
hangen schrik de stad.
Ook gisteren werden reeksen zware schokken waar
genomen.
INBRAAK EN MOORD.
Te New-York is eergisteren inbraak gepleegd in
de woning van een onbekend geneesheer, dr. Can-
nou. De dieven, die het huis waren binnengedrongen,
van deze kleine vpvers n ouden man gewaar met wer(Jen b„ hun werk toord door de huishoudster
'n scherp mager gelaat en tanden oozen mond In de dokter wag afwezi eQ d0Qr den kQk een
de eene hand heeft hij 11 dirigeerstok, en hu staat Hjnd beiden beJaarde lieden Deze ongelukkigen
tegenover n groote klok met n langen secondewijzer.
werden door de roovers eerst met revolverschoten
Langzaam laat hij zijn oog gaan over de menigte die nd en daarna doodgeknuppeld. De daders wis_
elk van zijn bewegingen met aandacht volgt. Daar
ten toen met hun buit, die overigens gering was, te
wijzingen bezit, die tot opsporing van de daders zul
len kunnen leiden.
ontploffing in een kolenmijn.
-MANCHESTER, 12 Mei. De „Evening Chronicle"
maakt melding van een ontploffing in een kolenmijn
Ie Whitelxaven, gisteravonder waren 130 man in de
mijn, dc reddingsbrigade werkte den geheelen nacht
en bracht vier man behouden boven. De overigen zijn,
naar men vreest, omgekomen.
Het ongeluk wordt nader bevestigd. De reddings-
de laatste eer te bewijzen. En uit het kleine stadje
kwamen de ambtenaren en de zakenmenschen, die
steeds met den ouden Hackentin in betrekking had
den gestaan.
lu het midden van de kerk stond door groen en
planten omgeven, de kist. Bovenop lagen de enkele
ridderorden. De kostbaarste bovenaan: het ijzeren
kruis en het Russische kruis van St. George, dat
Hackentin in 1813 gekregen had
Kort en kernachtig sprak de pastoor, eigen ont
roering neerkampend, vanaf het altaar. Hij schetste
den overledene volgens karakter en leven: „een echte
landedelman, getrouw aan zijn koning, trouw aan
den grond die hem droeg; goed van hart, tot hel
pen en steunen bereid, een goed echtgenoot, een
goed vader, een goed patroon, voor zijn vrienden al
tijd een goed heer; dapper in den krijg, bescheiden in
den vrede, God voor oogen en in het hart.
„Menigeen zal misschien zeggen, het was geen rijk
leven. Die dwazen.' Zeker het was geen leven vervuld
met uiterlijken glans. Hel was geen leven omhoog ge
voerd door een eerzuchlig streven. Het was geen le
ven vol pronk en glans. Klein was de kring waarin
hij werkte, hij, die ik gedurende vijf-endertig jaar
mijn beste vriend durf noemen- Maar hij vulde zijn
kleinen kring door de liefde van zijn go-d hart. Ik
zeg u, het was een rijk, een gezegend leven, en in
rijken zegen blijft bij ons zijn nagedachten; Onze
Heer en God, die onzen dierbaren ontslapene d t leven
beeft Beschonken tot in zijn grijsheid toe, zonder dat
«Ie ouderdom hem bezwaarde, gaf hem ook een genadige
hij heeft hem in genade uan-
tfenoinen in zijn hemelsei 1 rijk. Amen
Hot orgel begon te s|>eleii. Èn boven al .Ir- ,,,1,.
ren uit zong dé dochter den vader het lied van Evnst
Montz Arndt toe, dat de oude ritmeester iv
jaren aan zijn vriend Heckstein had gevraagd:
ull»n langzaam te dalen in het water, ieder op de
voor hem bestemde plaats, want vier of vijf personen
kunnen recht overeind naast elkander staan in eene
put.
Langzaam, bijna onmerkbaar langzaam, glijden zij
naar beneden. De pijn, die het gloeiende water hen
veroorzaakt, is nameloos. De minste rimpeling van
het water, door 'n haastige beweging veroorzaakt,
zou de hitte onduldbaar maken voor eenig mensch.
Eindelijk staan allen met hun voeten op den bo
dem, allen bewegingloos en bijna zonder eenige uit
drukking, star voor zich uitziend, de voorhoofden brigade zet de pogingen tot redding voort, maar is
alleen gerimpeld door de pijn. I niet in staat de plaats waar de werklieden begraven
Geen Europeer verdroeg ooit zulk 'n duldelooze zijn te naderen, door den dikken rook en den groo-
smart zóo gelaten en zóo lang. in de lange geschie- ten afstand van, den mond der schacht,
deins van dit genezings-instituut komt maar éen ge- Volgens de laatste berichten zijn vijf lijken uit de
va! voor, dat 'n Europeer het 'n minuut lang ver- kolenmijn te Whitehaven geborgen,
duurde. De koning heeft aan c^e mijndirecties schriftelijk
zijn deelneming betuigd in de ramp en verzoek
nader ingelicht te worden.
MARK TWAIN EN DIEVEN.
Een van Twain's populairste geschriften is liet bri,
je i'ewo.'sl. (lat hij aan «Ie buitendeur van ju viU,,
Connoclicul plakte, toen hij voor «enigen tijd van hu
moest, nadat kort te voren zijn gclieele huis was ]<J
gestolen.
„Er is in huis slechts imitatie, mijn servies is v*i
tind en niet van zilver. Ge zult in de eetkamer, in
linkerhoek, een mand met jonge katjes vinden', hulin,
ge de mand mocht willen meenemen, zet de katjes «j-
ergens anders in. Maak geen loven. Het zou dit
van streek maken. In dc voorgang z.ult ge overschoen»
vinden, maar in den standaard staan slechts oude reajJ
schermen. Sluit s.v.p. de deur achter u".
Mark Twain' beweerde altijd van inbrekers te houd»,,
/lij kon hartelijk over hen spreken, terwijl zijn bloed
«loggen om hem speelden en hij zijn revolver schrwi.
maakte.
..De inbreker", zei hij dan, ,,Ls gelijk elk ander
staatsburger, hij moet door het leven zien te kun)en
daarenboven kan het gebeuren, dat hij een gezin te.,
te onderhouden. Daarom zou het zonde en jammer*"
hem niet met zachtheid te behandelen en het na?
wellicht van een kostwinner te berooven".
Zoo sprak hij en laadde zijn revolver met scherp.
TEN MINSTE IETS.
Een Hollandsche familie is naar Engeland gereisj
Het dochtertje, dat met niemand spreken kon
door niemand wordt verstaan, is troosteloos. Op
goeien morgen hoort zij 'n haan kraaien, en ze phi
losopheert: Enfin, de hanen praten hier toch Hol
landsch; dat is ten minste iets.
OVER EEN JAAR.
De vrijer; „Ik... ik... ik zou uw dochter tot
vrouw willen hebben, meneer."
De vader; „Wacht een jaar, jongmensch."
De vrijer: „Dat is zoo lang om te wachtea,
meneer."
i De vader: „U hoeft hier niet te wachten,;
bedoeilng is dat u over een jaar terugkomt."
OP HET KANTJE AF.
Het had weinig gescheeld, of de Engelsche onder
zeeër „A 8", die ook eenigen tijd geleden me'
16 man aan boord gezonken is, was bijna op dezelf.
de plek waar dat ongeluk gebeurde met een beman
ning van 11 koppen te gronde gegaan.
Gedurende de schietoefeningen met torpedo's kreeg
de luitenant Grieg, die de boot, behoorende tot d»[
Davenport-fiotille, commandeerde, bevel met zijn boot
te zinken. De zee was volkomen kalm. De ballast-
tanks werden gevuld en het zinken, liep vlot van'
stapel. Tot grooten schrik van den luitenant ech
ter zonk de boot door, ondanks alle pogingen om
zulks te verhinderen. Na korten tijd lag zij op
den bodem der zee. Nu werd alles in het werk ge-,
steld om het schip weder naar boven te krijgen, maar]
tevergeefs.
De bemanning begon eenigszins onrustig te wor-|
den, ofschoon de druk van 30 vademen water haar!
niet kon hinderen, daar zij over een voldoende hoe
veelheid zuurstof beschikte.
Grieg, die zijn tegenwoordigheid van geest geen
oogenblik verloor, onderzocht het geheele mecha
nisme van de boot en wist ook zijn manschappen be
zig te houden, maar met dat al bleef de boot iigJ
gen. Plotseling echter ging het schip tengevolge vanl
de een of andere nog onbekende oorzaak, weder
naar boven, onder het gejuich der bemanning, eerst
langzaam, toen sneller en na een verblijf van 65 mi
nuten verscheen zij plotseling weder te midden van
de manoeuvreerende schepen.
G K n K K T K SCilAO K Ni,
o
landbouw.
De Burgemeester der gemeente Schagen, brengt
ter kennis van de landbouwende bevolking dat tus
schen 20 Mei en 20 Juni a.s. een telling langs de
huizen zal plaats hebben, betreffende:
a. het grondgebruik van alle land- en tuinbouwers,
van alle landarbeiders met minstens 5 Are en van
alle buiten den land- en tuinbouw hun hoofdberoep
vindende personen met minstens 1 H.A.
b. den veestapel, onverschillig door wie het vee
wordt gehouden en of de houder van het vee al da*
niet grondgebruiker is.
In verband met bovenstaand© wordt tot allen wi#
liet aangaat het dringend verzoek gericht zoo ge
trouw mogelijk de gevraagde opgaven te verstrek
ken.
Schagen, den 10 Mei 1910.
De Burgemeester,
J. P. W. VAN DOORN.
OPRUIMING MESTVAALTEN.
Burgemeester en Wethouders der gemeente Scha
gen;
Gezien de artikelen 100 en 101 der algemeene po
litieverordening voor die gemeente,
Brengen ter algemeene kennis, dat in het belang
der openbare gezondheid alle verzamelingen van af
val, vuilnis, mest of dergelijke stoffen, zich bevinden
de op de erven of andere plaatsen in de kom der
gemeente moeten zijn opgeruimd vóór 4 Juni a.s.
Op behoorlijk afgedekte mestvaalten zich bevin
dende op erven bij boerderijen is deze bepaling niet
van toepassing.
Nalatigheid met betrekking tot het vorenstaand»
is strafbaar met een geldboete van ten hoogst»
f25 of hechtenis van ten hoogste 6 dagen.
Schagen, den 10 Mei 1910.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Burgemeester,
J. P. W. VAN DOORN
De Secretaris,
ROGGEVEEN.
H0<<
Gaat nu heen en graaf mijn graf,
Want ik ten het dwalen moede,
Van de aarde gn ik heen,
Want ntij roept des hemels vrede
Want mij roept de zoete rust,
Van de engelen uit den hemel
Daarna zegende de pastoor de kist. Zes-oude sol-
1 dalen, boeren uit den omtrek, droegen de kist naar
builen, onder de breede eikenboom, die eens op be-
1 vel van Frederik tien Eerste nog was geplant. Slechts
l winige woorden kon de oude Heckstein meer spre-
ken. Dan brak hij, «li© zich zoo dapper had gehou
den in een luid snikken uit.
Langzaam zonk de kist in «ie groeve.
Als een zwarte muur stond de dichte menigte 0111
het graf. Een kort snikken, een ingehouden weenen en
i wéder, diepe, tliepe eerbied-volle stilte.
Als eerste dan, wankelde de gebogen oude echtenoote,
aan den arm van de.11 ou«lsten zoon aan het open
graf. wierp drie handen aarde op dc kist. En zij volgden
j allen allen als laatste afscheidsgroet.
Tot tenslotte drie landwcerma rinen, «ie eene met het
I ijzeren kruis op de borst, naderbij tradenmet de
jachtgeweren in de hand, en voor hun kameraad een
eere-salvo over het graf schoten.
Helene was 1>ang geweest voor ha;u' eigen zwakte
en de hartstocht van haar smart. Zij liaa gemeend
«lat zij hi onmacht zou valien, of het zou uitschreeuwen,
midden in het Godshuis of aan de open groeve. En toch
was rij zoo rustig en kalm geweest onder de heilig
heid van plaats en uur.
Eenmaal scli««sn liaar de kracht te ontzinken. Toen
ue kist langzaam in het graf gleed. Misschien zag men
aa!1, haar, misschien wankelde rij even. fn «lat
temerkrn -m a I*?, V"sle hand de hare- SleehLs even
oniler h- ^erivawx naast haai stond, midden
de I,auste familie, en dal hg tiaar hand had
gegrepen, zonder een enkel woord te zeggen. Maar
zij lie; hem haar hand, trad met hem aan dc groeve
en zoo brachten zij samen hun laatsten groet.
Terwijl zij langzaam, temidden der anderen over
de dorpsstraat hepen, drukte hij nog eenmaal innig
haar hand, en dankbaar gevoelde zij, dat hij niet tot
haar sprak, en «lat hij niet onder degenen; bleef, die
van verre gekomen waren en nu volgens landelijk ge-
gruik mede naar het sterfhuis gingen.
Ver de anderen vooruit, vluchtte zij in haar klein
kamertje.
En 1111 was alles voorbij, liet leven klopte weer
aan de deur met al zijn dagelijksohe sleur cn rechten.
Er was velerlei te ordenen en tc bespreken zooals
altijd wanneer de dood, een hoofd dei' familie weg
roept. De beide broeders zaten over tweken en pa
pieren en rekenden zich roode hoofden. Dan werden
Martha en Helene geroepen. Het resultaat was be
droevend. Van jaar tot jaar waren de inkomsten van
Rohlbeek minder geworaenen wanneer men de hy
potheekschuld aftrok, bleef er maar een klein over
schot. Dat zou, daar hatl Frits voor gezorgd, bewaard
en in zekerheid gebracht worden voor I/me. Niel veel
meer was het dan eenmaal een fatsoenlijk uitzet.
I Rohlbeek was geen voordeelige bezitting en «laar-
om had Wilhelm er van gesproken om het bezit te
verkoopt'n. Maar toen was het wetler Frits, die zich
daartegen verzette. Merkwaardigerwijs. In al de da
gen siddert zijn vaders dood, was de ainbtsrechter zeer
stil geweest,en in zichzelf gekeerd. Hij kon liepaald niet
los komen van het smartelijke gevoel, «lat zijn po
litiek optreden zijn vader in rijn laatste uien tenminste
ste;ji had aangegrepen. Wel is waar, sprak niemand
mei hem hierover, en ook hij deed «lal niet. Maar
in zijn hart leefde wel het sterke gevoel, dal hij tegen
over de bloedverwanten dubbel goed moest zijn.
Toen dan «jok Wilhelm «ie vraag over den verkoojj
van het goed Ier sprake bracht, verklaarde h'J /-i"
beslist «iaartegen„ik weet ja, dat go bepaald v«
wondend *ult zijn. Ik weet wel hoe go over mi.l© P° j
lilieke richting denkt, dat ge mij somwijlen hebt ae
schouwd als een verloren lid der fai#ih« Hacken
Stil Wilhelm f wij willen «laar niet verder ow
doorgaan. Maar dat zeg ik u, in mij leeft een ster
familiezin, en in mij leeft ook de trouw aan
grond hier. Met mijn toestemming wordt
nooit verkocht, maar v«>or jouw oudsten jongen
waard Wilhelm". korf|
Martha was tot tranen toe geroerd. Precies m 'a'
geest had Frits gesproken. Zij stak haar zwager n*
Hand toe„dank Frits, veel, veel tlank'
Dus niet verkoopen, maar verhurendat allee"
over. En grootmoeder zou met Wilhelm uit©
Berlijn. r
De oude vTouw zat al reeds weer Lang op
drooniplaatsje aan hel venster in «Ie groote ka
Men merkte misschien aan haar het muist welk
over dit huis gekomen was. jfl
Menigmaal scheen zij geen belang te stellea(Jer
haar omgeving en mompelde zij het een en 8 r
onduidelijk voor zich heen; dan scheen het
alsof zij slechts zin had voor het uiterlijke j
was Adolf Grucker daar? En de landraad? Heb j
goed eten gehad?" Of; „Heckstein wordt recht
Hfj had werkelijk meer van papa's krij rsdaden
zijn toespraak kunnen vermelden." Of: nig-
rouwkleeren staan je voortreffelijk k'ndjte et
maal riep zij Diana de hond tot zich n sprak
den hond als met een mensch. „Ja DiaW-, 'ie*eTOor
ik weet wel, menigmaal was de meester hard
je. Voor mij ook. Maar lief hadden wij hem
beiden. Nietwaar?" En Diana, dicht tegen de a^j0.
tafel, had zijn verstandigen kop ver vooruit S
ken eu met zijn staart gekwispeld.
Wordt vorvolgd.
