DE STRIJD OM DEN MAN.
Zaterdag 9 Juli 1910.
54e Jaargang. No 4739.
DEKDE BLA1>.
Het behoud van een matigen
wildstand en de regeling van
de opheffing der heerlijke
en andere Jachtrechten.
Binnenlandsch Nieuws.
V
Vervolg.
De Commissie is verder wel zoo goed om toe
te geven, dat blijkens de ervaringen, verkregen
met artikel 26 van de Jachtwet, waarbij den met de
uitvoering belasten Minister in de eerste plaats de
plicht is opgelegd om tegen de uit te groote vermenig
vuldiging van wild of schadelijk gedierte voortvloeiende
nadeelen, maatregelen te verordenen en anderzijds, -
de bevoegdheid gegeven buitengewone machtigingen te
verleenen tot het schieten van wild- of schadelijk ge
dierte niet aan de verwachtingen heeft l>eantwoord.
Inderdaad wordt van deze wettelijke bepaling, al
thans in de Provincie Noordholland een zeer willekeurig
gtbruik gemaakt. Burgemeesters niet jagers, advisee-
ven veeltijds tot het verleenen van eene vrij-acte, en
houden daarnevens er een onmogelijk programma van
schadelijk gedierte op na, terwijl Burgemeesters-jagers
meestal afwijzend beschikken en veelal met afdoend
gevolg.
Deze willekeur geeft terecht aanleiding tot ontevre
denheid bij hoeren jagers, die daarvoor hun acte heb
eendenkooien te onderwerpen aan de grondbelasting. In
artikel 6 dier wet werd bepaald, dat deze rechten aan
de grondbelasting zouden zijn onderworpen, onafhan
kelijk van de vraag, of de eigenaren er het genot
van trokken of niet.
Als voortzetting van die pogingen, om het geleden
nadeel te herstellen, en in overeenstemming met de
denkbeelden, welke daartoe den stoot gaven, heeft een
souvcreinbesluit van 26 Maart 1814, Staatsblad No. 46.
bepaald, dat de rechten van jacht enz. doc-r de eigena
ren der heerlijkheden zouden werden behouden, onder
voorbehoud van de bevoegdheid van den souvereinen
vorst om daarin verandering te brengen.
Waar de commissie zoo verdienstelijk het bestaan
en de beteekenis van de Heerlijke jachtrechten heeft
geschetst, daar baart het te meer verwondering, hoe
met een democratlsehen draad gevlochten in den stijl
van haar merkwaardig stuk van wetgeving, ten opzichte
van de uitoefening van de jacht, voorstellen worden
gedaan, die ons zouden terugvoeren* naar de feodale
toestanden van dé middeleeuwen.
Men moet den aard en het bestaan van onze land
bouwers al heel weinig kennen, om het denkbeeld te
aanvaarden, dat onze' eigengeerfdd boerenstand zich
een dwingend recht op hun grond zouden laten wel
gevallen. Zij zouden daarin zien eene verknechting van
het landbouwbedrijf, onder het gareel van een dwin
gende jachtwet.
In hoeverre het vormen van jacht-complexen in Pro
vinciën. die voor een gedeelte nog woest liggen te recht
vaardigen is, daarmee zal met de plaatselijke gesteld
heid rekening kunnen worden gehouden. Toch stel ik
mij bok daarvan hiet veel voor. Met de ontginningen
van den laatsten tijd, krimpt het jachtterrein hoe lan
ger hoe meer in, en dit is gelukkig ook, want ons
Nederland is-inderdaad te klein voor het instandhouden
van woeste gronden.
aan kracht bij te zetten meent de commissie tegen- laten hadden werd hun roeiboot aangevaren door de
over de driestheid waarmede onder de tegenwoordige motorboot „Eendracht III" van de roeivereeniging
wet overtredingen worden bedreven, verhooging der Eendracht, gevestigd op het Willemsplein,
str&f-maxima te moeten voorstellen. De roeiboot schepte door de aanvaring water en
lu 193 artikelen is het de commissie gelukt, de de beide inzittenden vielen in de Maas. Schipper .Joos-
aaugehaalde stof uit het Verslag te verwerken. Met ten verdween in de diepte. Van Kessel werd door de
twee zeer belangrijke nota's van de heeren Mr. S. bemanning van een andere roeiboot gered.
twee zeer belangrijke
van Houten en Mr. E. van Zinnicq Bergmann over de
beteekenis en rechtsgeldigheid van de Heerlijke
Jachtrechten.
Om den Nederlandsehen bodem te bevrijden van
een drukkenden last, heeft de commissie het oog ge-
Le schipper werd spoedig boven water gehaald,
maar een geneesheer, dien men ter hulp riep, kon
slechts den dood constateeren.
KL'ZIE IV DEN TREIN.
Twee deröe-klasse-reizigers van den trein, die te
richt op het stelsel, dat ten aanzien van de afschaf- Beverwijk '.e 2.56 n.m. aankomt, visschers, kregen
fing der tienden door den Nederlandschen Wetgever tusschen Velsen en Beverwijk zulk een hevigen twist,
ii aanvaard en zegt in 15 van het verslag het dat de een den ander met een mes begon te drei-
volgende: gen. Deze vatte toen zijn tegenstander aan en duw-
Bij het in werking treden dezer nieuwe jachtwet de hem met zulk een geweld tegen dgn bodem van
verdwijnen alle bestaande Heerlijke jachtrechten. Aan de coupé, dat hij bewusteloos bleef liggen. Te Be-
hen die bij dat in werking treden in het bezit en verwijk uit den trein gedragen, kwam de gewon-
genot zijn van Heerlijk jachtrecht, wordt uit 's lands de, die uit neus en mond bloedde, eerst tegen den
kas eene volledige schadeloosstelling betaald. Door avond weer bij. De dader, een man uit Den Helder,
heffing van een bedrag, toereikend om rente en amor- werd gearresteerd,
tisatie der schadeloosstelling te voldoen, van de eige- HOOGWATER IN LIMBURG.
naren der van Heerlijk jachtrecht ontheven gron- Do Maas i3 sjn(is Woensdag niet minder dan 1.37
den. wordt de Staat in dertig jaren schadeloos ge- j[eter aan de peilschaal der brug te Maastricht ge
steld. wassen. Het stadspark staat weer gedeeltelijk blank.
Die heffing wordt als jachtrente op de betrok- Heugem ondervindt in hevige mate het nadeel van
ken perceelen gevestigd en met de grondbelasting ket v,assen der rivier.
geïnd, alles in verband en naar de rechten, die door Verschillende uiterwaarden langs de oevers staan
het Heerlijk Jachtrecht kunnen worden uitgeoefend. blank Blijkens het vele gras en hooi, dat de Maas
Bij nadere kennismaking met het Verslag en het afspoelt, wordt er heel wat schade geleden; ook de
Ontwerp van Wet tot behoud van een matigen wild- velde staande vruchten hebben 't hier en daar
stand en ter regeling van de opheffing der Heer- 2waar te verantwoorden.
lijke en andere jachtrechten, zal men eerbied heb- uj(. uejgjë wordt nog steeds was geseind,
ben voor de capaciteiten waarmede eene zoo om
vangrijke materie in onderzoek en bewerking is ge
nomen, maar wanneer men omtrent de appreciatie var
WERKMANSK AARTEN.
De Holt. Spoor heeft fraude ontdekt bij de aan-
nit mnoft JfM>r Nimrod's zonen met leede oogen het jachtvraagstuk, wat betreft het economisch be- vraag van werkmanskaarten. Eenige werkgevers heb-
worden aan°ezien Vii gunnen hun daartegenover gaarne lang voor ons land, een geheel tegenovergestelde ben namelijk op aan de stations verkrijgbare for-
vofdniipifflart' nqJr nnitsoJiland of Oostenrijk zelfs meening is toegedaan als de commissie, dan kan murieren, waarop die kaarten moeten worden aange-
C hinncnlimlen vin Afriki om te voldoen aan het haar niet verwonderen, dat ik eindig met de vraagd, namen geplaatst van arbeiders, die met bij
naal,i -j 11: ook dikwijls' in hartstocht ontaard verzuchting: waarom toch zooveel kennis en bekwaam- 11011 in dienst waren. De laatsten kregen zoodoende
eer^die ook dikwqhin heid in dienst gesteld van eene onvruchtbare gedaeh- werkmanskaarten Amsterdam-Bloemendaal, waarvoor
Jbiï W«, -««voor o„, tTu'SL
beoordeeling dïarvan door vele landbouwers, wensch voor ontwikkeling meer is, en welke als losprijs voor
ik nog een enkel woord te schrijven over de administra- de afschaffing van de Heerlijke Jachtrechten, nooit
ben betaald, te meer daar bij gemis aan toezicht van tjeve samenstelling. ^aa worden aanvaard.
eenige beteekenis, van deze vrij-acten in dubbelen zin Gaarne wil ik aannemen dat wat betreft de admi- i Mijnheer de Redacteur, aanvaard voor de plaat
een vrij ruim gebruik wordt gemaakt. nistratieve constructie van het Ontwerp, dit éen zeer sing beleefden dank van
X. Y. Z.
Dat echter de landbouwende bevolking over de wer- verdienstelijk werk "is, maar om dit tê kunnen waar-
kin£ van dit artikel niet tevreden is, zal echter alléén deeren, moet men het met de commissie eens zijn,
kunnen gelden voor de landbouwers die liet jachtbedrijf ^jat hiermee groote belangen worden gediend,
uitoefenen. Met de voorstellen van de commissie, dat het gaheele
Inmiddels heeft daarmee postgevat de ov erlinging. jand jn de organisatie van de verplichte jachLschap-
dat ieder grondeigenaar of grondgebruiker recht heeft pen moet wor<jen opgenomen, is geen rekening ge- Zij Was de lieveling van 't dorp. Ze was dat altijd
op het wild dat op zijn grond voorkomt, en bracht dit )louden met de ver strekkende gevolgen daarvan voor geweest. Zelfs als kind al mochten de dorpsbewoners
als gevolg mede eene verdelging van den wildstand, den Landbouw. Dat de indeeling van het territoir moet baar graag lijden om haar lief gezichtje en om haar
waardoor ook de S?' worden cpplragen aan de colléges van Ged. Staten zacht degelijk' karakter. En later' toen zij ouder werd.
hoe meer van hun wildstand werden ontbloot. onder goedkeuring van de Kroon, en verder genoemde -
Nu mogen enkelen dit betreuren, maar daartegenover kiesgerechtigden, vergadering van ingelanden, dage-
slaat liet algemeen belang. lijksche leiding en uitvoering van vertrouwensmannen.
Die geld en tijd genoeg heeft voor de uitoefening par|jeele vernieuwing van Besturen, tusschentijdsche ver- mot recht trotsch oo zonder er" echter al te oroot on
van het jachtbedrijf, kan zijn gronden daarvoor bc- bezingen, incompaUbiliteifen, benoeming van de voor- S gaah Zi was e?'trotsch oo ak zü^s oo
stemmen, maar of hiermede de^ algcmecne belangen zjtters door de Kroon enz., enz., te vee' om op te 1 baar drachtïaen dos goudblond haar Die haardos was
van ons land zijn gediend is een andere vraag. j noemen, komt miji een administratieve- rompslomp bet vooral die haar bij de jonaelingschap zoo bemind
Integendeel zal het. nadeel door een zidwoortdu-V0Ü1, die iet j t minste verband houdt met het be- £n b=i maakto - a\ zouff wXa/eHie j^nS
DE WRAAK EENS VADERS
JJU lUV" "M VCltVAL.* U<
toen de tijd kwam, dat de jongens naar haar begonnen
om te kijken, had zij vrijers kunnen krijgen wel aan
elke harer tien vingers een. Zij wist dat en was er
ï-end verplaatsenden wildstand aan anderen toegebracht, ]ang'yan do zaak
wel nooit kunnen worden voorkomen of vergoed. i Natuurlijk heeft de commissie daaromtrent andere
De pogingen hiertoe in het ontwerp aangegeven, zal denkbeelden gehad, en teekent zich dit reeds af in
in de Noordelijke Provinciën waar de landbouw een g van bet erslag waar zij het gevoel aldus laat spre-
hoofdbron van .bestaan is, beslist worden afgewezen. ken
Het voorstel van de commissie ons heele land te 'Van zuiver ethischen aard is andcrzijdsch de ult-
verdeelen in verphehte groote jachkchappen ter be- Z()ndering, die zal behooren gemaakt te worden voor
vordering van een matigen wildstand zaL vooral stuiten do begraafplaatsen
op een krachtigen tegenstand bij den eigengeërfden boe- üp d<, laatste rustplaak der dooden mag van het
rensland. neerschieten van wild geen sprake zijn (sic).
Bovendien zal bij eemge bekendheid met de uit- Verder in betrekking' tot onze intensieve culturen",
breiding van_ deintensieve culturen in. een groot ge- ,,De grondeigenaar moet, indien althans zijn terrein
egeeru maakte al zouden we baar en die jonge
lingschap onrecht doen, als we niet bekenden, dat ook
haar lief. zacht karakter doel aan haar algemeen-be
mind zijn had.
l'it al de vrijers, die ze krijgen kon en er waren
er onder zeer begeerenswaardige koos zij er toch
een. die o, droevige speling van het noodlot
niet door haar vader werd gevvenscht. Zij had dien... en
dien mogen nemen, niets was hem liever geweest, maar
jukt dezen, den zoon van zijn aartsvijand, een verkee
ring met hem kon haar vader nooit toelaten. En hij
bleef onverbiddellijk. Maar ook eij gaf niet toe. En elke
deelte Van Noord Holland moeten worden toSeeaevIn ,.He grondeigenaar moet, indien althans zijn lerrem gelegenheid. dk ZÜ waarnemen kon om met „hem",
cleelte van .voora iioiiana, moeien vvoraen toegegeven. vilddicht van de omgeving is afgesloten, het recht hebben baar eenicst uitverkorene uit te Man nakie zii oreti»
.dat met alleen voor een matigen wildstand daar geen u„t „.lij ,VP,5n cn rim ornntl nok met het oor «aar eempi Korene uil ie gaan, pakte zij gretig
meer Ls maar ook «JS (lf, iijioefeninfl vande j i j en ,J .grond ,«>K met net oog aan jA] st0orde zich daarbij hoegenaamd met aan haar
plaats meer is. maar ook zeus ae uuoeiening van ae op d<J schade, «be door de jagers in de intensieve vader verbod
jacht met zou kunnen worden toegelaten, dan onder kan wordén toegebracht, geheel builen de ver- j™ dezen te verdrieten Fn toen hii on ze
zoo beperkende bepahngien. dat de instelling van deze jw,in. in iarhincrcoclen te honden i oegon aezvn ie \ercnieien r.n ioen nij op ze-
vernlirhte iichtsehaDnen -itb'rir mn hliiven een dood 111 Jacll,Percoelen 10 Houden. keren avond hoorde, dat zij het plan had, den volgen-
Mememln de WeY Ten °Pzl,dlle ÏAU buitenplaateen, pnvahet-e jachten, den dag weer met hem" uit te gaan. zon hij op wraak
De in uitócht besteld hoo«e pachtsommen che dan .vocT. do jarht-complexen uitzondenngen gemaakt, en vond dien in d€n %-0igCn<i,.n iist. Tervvijl zijn dochter
koi w^f^X^dTete^ ^^chSis die m afwijking vangen, democratischen draad weer nisli,r te slanM1 ,ao hliikens d™ et-
van den grond en naar aanwijzing van de commissi
ibesteed ten bat evan algemeene gemeente- of polde
ue eigenaren en pacmers „réroaitief karakter draden al wordt dit ook 1 slaj>en lag en blijkens den lachenden trek,
Vin den jinind en naar aanwiizina van de commissie f prèiogitiet kaïaktei diaken al worat ait ook d,e speelde om haar lieven mond, droomde van haar
grond naar aanw^jang^^ae ak een economisch belang voor de jachtgebieden voor- eenigsten. nam hij een schaar - en in groote lok-
gesteld. ken viel 't goud-blonde .haar de eenige trots ook
De voordeelen van de jacht zullen ten goede ko- Van hem op 't witte kussen neer.
}]>elangen, ak straatverUclUing, vee\ erzekerhig, muziek-
jgezelschappen, enz., zaL dus voor do toekomst blijken
eene illusoire voorspelling te zijn geweest, evenals dc
N. Gron. Ct.
EEN AVONTUUR IN EEN ROOKCOUI'é.
Een Nederlandsche visehhandelaar is, naar het Berk
men van de eigenaren, van den grond, echter naar
- verschillende verhoudingen, te veel om op te noemen,
plachte dat, waar de grondeigenaren en gebiuikeis en WOrdt dan ook om vele moeilijkheden te ontgaan,
inancieel bij de jacht zijn geïnteresseerd, dit een Het jachtschapsbestuur. het recht gegeven, om on-
heilzamen invlotd zal uitoefenen op de stioopenj. der goedkeuring van de Kroon, de verdeeling dezer DA. mededeelt, liet slacntoffei gewoiden van twee zak
Eigenaardig merkt de commissie in haar verslag op, baton en lasten over ieder jachtperceel afzonderlijk kenrolsk'i"s. Nadat hij te Berlijn .504X1 Mark had ontvan-
dat het verphehte jacht-complexenstekel wordt aan- te bewerkstelligen. 61011- keerde 11'J huiswaarts. Te Minden kwamen in zijn
bevolen, zooak dit in Duikchland en Oostenrijk bestaat. Njet onhandig werd bij deze belangrijke' bezigheid rac';c<>uP° twee dames binnen, met wie hij verder al-
Het imperatief stekel werd in Frankrijk facultatief ge- van het jachtschapsbestuur, deze den plicht opgelegd, leen,.blecf\ In den 1(K^P varl het gesprek vertelden de
laten, omdat dit systeem hiet te vereenigen was met de wijdschade te vergoeden 'tgeen voor'onze Pro- aanllSe reisgenooten, dat zij mt Berlijn waren en een
den Franschen volksgeest en het Fransche volkskarak- vi'ncie dan wel een zeker équivalent zou zijn, om P!,d?e^'.Sie .^r„S^fVl6nil^.n.?!laakten': Langzamer
hand echter verliep het gesprek en onze visclihandelaar
viel in slaap. Toen hij aan het station Oldenzaal ont
waakte, waren zijn reisgenooten verdwenen en met haar
ter. \erder op 45 13 dat de hransehe revolutie den de sajdo'S van de jachtkassen beneden nul te hou-
eersten stoot toebracht aan de heerlijke rechten en den
daaronder in de eerste plaak aan het Heerlijke jacht-j jn verband dus, van het wildschadevraagstuk, geeft I
lecht Het door Frankrijk gegeven voorbeeld vond hier de commisSie daarover de volgende interpretatie. zijn p^ncKuiw met geld. Behalve de bankbiljetten be- schok hadden gehoord, slormden"üirhui7wonïimën^ar
te lande navolging, in art. 24 en 2a van onze staak- Van de jacht op de jachtperceelen, waarover het 1 vall1 d« hnna August den spoorwegovei^ing. De venvonde arbeiders huildeA
er twijfel tot bet en kermden van He niin
De aanvragen hadden veel plaats om aan collega's
een genoegen te doen en omdat het eenmaal een
gewoonte was geworden.
De Haarlemsche justitie is in de zaak gemoeid
en heeft reeds eenige personen gehoord. Wanneer
een strafvervolging wordt ingesteld, is dit voor de
betrokkenen des te erger, omdat geen geldboete,
maar alleen gevangenisstraf kan worden gevorderd.
DE FRIESCHE WATERSNOOD EN REGEERINGS-
HULP.
De Haagsehe correspondent van de Leeuw. Crt.
schrijft:
Naar ik verneem worden op de Waterstaatsbegroo-
ting voor 1911 gelden aangevraagd met de bestem
ming om steun te verleenen aan de uitvoering van
bemalingsplannen voor de bij watersnood bedreigde ge
deelten in Friesland. Al reeds bij zijn bezoek aan
Friesland had de minister van waterstaat beloofd,
dat subsidie zou worden verleend, indien goede be
malingsplannen werden ingediend. Aangezien men in
deze richting een oplossnig hoopt te kunnen vin
den, zal de regeering het bedreigde Friescbe land
in boven aangegeven zin financieel te hulp komen.
Anna Paulovrna.
Bij den verkoop van eene arbeiderswoning met
ongeveer 0.17.50 H.A. grond, in eigendom beboerende
aan den heer J. P. H. Neuvel, gehouden ten over
staan van Notaris Gottmer te Obdam op 7 Juli, is
kooper geworden de heer R. Blankevoort te Anna
Paulowna voor f 1000.
ANNA PAULOWNA.
Op de laatstgehouden vergadering van de afdee-
ling Anna Paulowna der Hollandsche Maatschappij vai
Landbouw, alwaar slechts 9 leden tegenwoordig wa
ren, waarover de voorzitter, de heer J. Waiboer, zijn
.leedwezen te kennen gaf, vooral ook, daar de com
missie tot bet nemen van proeven niet aanwezig was,
werd na heel wat bespreking ten slotte aangeno
men, om de gelden, destijds door 24 aandeelhouders
fjestort en die thans tot een bedrag van ongeveer
f114 waren geslonken, te blijven besteden tot het
nemen van verschillende proeven. De heer J. Geer-
ligs stelde tot het nemen dier proeven land beschik
baar. Nadat nog eenige mededeelingen door den voor
zitter waren gedaan, die alle voor kennisgeving wer
den aangenomen, volgde sluiting.
SPOORWEGONGELUK BIJ AKEN.
Naar de Lirnb. Koerier schrijft, i* de oorzaak der
treinbotsing bij Aken nog niet met zekerheid te ver
klaren. Men zegt, dat de Belgische trein het halt'-
signaal is doorgereden; de trein heeft tengevolge „van
do vele regens, die de lijnen glibberig maakten, niet
tijdig meer kunnen stoppen en k toen geloopcn op
den hem tegemoetkomenden Maastrichkchen trein.
Noodsignalen en legenstoom konden de botsing niet
verhoeden. Een groot geluk is het nog dat de Maastrieht-
sche ledige a rbeidarslreüi in matig tempo reed.
De bewoners der naburige straten, die den hevigen
'li 44 L' Vl U/1 b 11 l y vVr-yl y» I aptyi /l.rxrk 1 t
l zijn portefeuille met geld. Behalve de bankbiljetten be-
vonden zich daarin afrekeningen van de firma August
1 45-1 ci i ii i i *1 1, V Cl LI U O J CA» AA L UJJ UU J CALAA vp ei X CCC1C i-l W CA Cl 1 LA V Cl II CL I Tl - I 1 1 I 1 1 i i
regeling van 1798, en werden alle heerlijke rechten jachtschap het beheer heeft, trekken de gezamen- B ormani1- '>f dames, die zonder twijfel tot het en kermden "van de "pijn.
afgeschaft Reeds in 1801 werdevenwel de dne jaren ljjke ingelanden de voordeelen; de gezamenlijke in- f* ïakbeHroUera behooren, zijn ongeveer 25 jaar Het eerst verscheen op het terrein van het ongeval
te voren tot stand gekomen bepaing verzacht; en in planden dragen dan ook de nadeelen, die ieder hun- oud' Ien 15 do,lkerblo"dl>CKk,ri spraken Berlynsch. dc wacht van de brandweer der Vinzenszstrasse" De
art. 15 van de in dat jaar in werking' getreden Staak- uer ondervindt van het onderhouden van den wild-
regelmg werd een recht op vergoeding toegekend aan aIand
hen, die door de a fschaffing van de Heerlijke rech-
ten geldelijk nadoel hadden geleden. In e°ede aansluiting wordt hierop in 12 van het
Langzamerhand zijn de heeren hier en daar weder VorslaS gezegd, „dat door de voorgestelde regeling
begonnen hunne jachtrechten 'uit te oefenen en de van de uitoefening van het jachtbedrijf, dit een veel
wet van 20 Januari 1807 hield met dezen feitelijken toe- belangrijker factor voor de maatschappelijke welvaart
stand rekening, door de rechten op de jacht en de zal worden dan het nu reeds 1S' en om daar'
Feuilleton.
ROMAN
van
CARRY BRACHV OGEL.
3.
Op dit oogenhlik naderde Franciska von Merk
de bazaarpost. Aan het buffet had men de beide haar oogen spraken een andere taal. Nu legde Sara-
I nieuw aangekomenen opgemerkt, en had er haar op noff een banknoot van duizend mark op een bord
[afgezonden met een half dozijn glazen. Juist had zij en reikte dit aan Tilde.
[gevraagd: drinken de heeren niet een glas cham- „O mijnheer Saranoff, van zooveel kan ik onmoge-
[pagne, of Saranoff had haar het zilveren blad uit lijk teruggeven!"
'de hand genomen. „Waarde juffrouw een oogenblik!" j „Niet teruggeven teruggeven is bij ons niet zoo-
Hij wendde zich nu tot Tilde. „Drinkt u met mij als het behoort. Maakt u mij gelukkig en behoudt
|mede? Voor elk glas dat u aan de lippen zet, hon- het.''
Iderd mark." Met een beleefde buiging hield hij haar Zij knikte, dankte gelukzalig en weigerde nu niet
in deemoedige houding het glas voor. langer een poosje met hem in de zaal te gaan wan-
Tilde bloosde van trots. Zoo verkwistend en te- delen. Met achterover geworpen hoofd, hoogmoedig
eelijk zoo ridderlijk verstond geen enkele van de lachend, liep zij naast hem, als was het een triomf
- »\TÜnrihörx/-,.. u 1z i...u:„,1
NOODLOTTIGE AANVARING. verwonden werden tusschen de vernielde wagens uit-
Schipper H. Joosten te Rotterdam bracht Woens- gehaald en de brandweer legde hun noodverbanden
dagavond een bezoek aan zijn neef, den schipper van He gekwetsten weiden deels naar het MariahilEhospitaaï
het Rijnschip „Munivicentia", liggende in de Park- en deels naar hel Luisenziekenhuis overgebracht De
haven. Bij het verlaten van dit Rijnschip nam hij lichtgekwetsten werden liefderijk verpleegd in de na
den zoon van dien neef, den 13-jarigen J. van Kes- burige huizen.
sel, mede in zijn roeiboot. Nadat zij de haven ver- De geestelijkheid van St. Paul was onmiddellijk na
geld zoo rond te smijten." bij melodisch
„Ja maar, hoor eens," zeide de prins zacht, „hij j „ik was jammer genoeg niet in de bazaarpost toen
u kwaamt. Nu heb ik het pakje, dat daar voor u
Münchener heeren haar te huldigen en vooral mijn-
'eer Roshauer, die zooeven nog geld terug verlangd
ad, kou daar in de eerste plaats een voorbeeld aan
nemen. Met lachenden triomf keek zij den schilder
en den prins aan, die nieuwsgierig rondom de kleine
vostPL-8ti?nden' ®olc de andere dames van de bazaar-
ino< i ke.a. verwonderd, vroolijk of boos naar het
K, ,f melsje, voor wie een verliefde jongeman goud-
T'ihD Wej=w'6rP, alsof het kiezelsteenen waren.
de 0 draalde. Binnen een half uur zou de geschie
den S r de ganscl16 zaal besproken worden, mör-
ée h°Pi a"e lours' 5ij alle tea's, overmorgen door
leen Stad' Met schitterende oogen greep zij naar
nipte ne'gde 1161 hoofd een weinig naar Saranoff,
I !terwiii6hen aan bet glas en reikte het hem over,
I li~ .het nog bijna geheel gevuld was. Hij hief het
tocht.
„Wat zegt u daarvan? Ja ja, beste Roshauer, wat
zeg je daarvan?" vroeg de prins, die zulk een men
geling van onbeleefdheid en ridderlijkheid blijkbaar
nog nooit had gezien.
„Een beetje Russisch," zeide Roshauer gelaten.
„Maar het staat den kerel wel. De snaak heeft
smaak. Een ander kan zoo iets niet riskeeren."
„Wat doet die jonge man eigenlijk?"
„Dat weet ik niet precies. Hij studeert een beetje
aan de universiteit» Zijn vader moet zeer rijk zijn.
Landgoed mijnen de koekoek mag weten wat
al niet. De kleine Rus heeft zijn woning in de Prins-
regentenstraat, piekfijn, Houdt paarden heeft een
auto hoogachting voor alles. Maar een loeder is
de kerel toch."
!in i nog Dijna geheel gevuld was. ±Hj niei nei ae Kerei wen.
on ho°£te, keek haar diep in de oogen en zeide: i „Wat is hij?" vroeg de prins, de oogen wijdopen-
■a? gez°ndheid. gesperd.
beweging naast zich op den grond, zoodat het brak.
Tilde gloeide. Zij dronk hem toe als de eerste maal
en evenzoo brak hij het glas. Drie, viermaal her
haalde zich de scène, toen meende Tilde dat het ge
noeg was.
Hij echter lachte. „Volhouden juffrouw, tot de
laatste!" En toen zij aarzelde: „Denk aan de zuige
lingen, juffrouw Von Merk." Toen deed zij het nog
tweemaal, tot al de zes glazen in scherven lagen.
Saranoff boog, haalde een brieventasch uit den
I zak en legde een briefje van honderd mark op het
zilveren blad. Met een elegante buiging voor Fran-
ciska, zeide hij: „voor de gebroken glazen."
Zij nam het geld met een lachenden mond, maar
was het bekend geworden dat Roshauers gezel een
prins was en weldra klonk het nu van alle kanten
„Hoogheid, een paar rozen." „Hoogheid, koopt u een
mooie dasspeld van mij." „Hoogheid, drinkt u een
glas champagne." Hoogheid hier en hoogheid daar,
zoodat de arme man zich nauwelijks meer wist te
redden. Maar hij vond het toch wel aardig, dat al
die mooie meisjes zoo vertrouwelijk met hem waren,
als kenden zij hem al wie weet hoe lang reeds.
En Roshauer bestormden zij eerst recht; hij was
misschien reeds heden, maar heel zeker morgen of
overmorgen een beroemd man, en een vroolijke baas
bovendien, en eenr van wien men heel interessante
geschiedenisjes vertelde... „Da's eenmaal, maar nooit
meer ziet men mij op een bazaar," dacht hij bij zich
zelf, terwijl hij lachend allerlei plagerijen beant
woordde, vleierijen afwees, ofschoon de dames hem
maar vasthielden en hij meer kocht dan hij eigenlijk
wilde. „Het was een ware rooversbende, en die meis
jes konden zoo brutaal zijn, het was een ware
schande."
Een zachte, biddende kinderstem zeide naast hem
zijn naam. Trots het geroezemoes rondom hem hoor
de de schilder het en zag twee donkerblauwe oogen,
die met kokette schuchterheid tot hem "opzagen, want
de vrouw, die naast hem stond reikte hem nauwe
lijks tot den schouder. Hij keek haar aan, half ver
wonderd, half opgetogen, dat een vrouw zoo sierlijk
en zoo fijn kon zijn. Zij bemerkte dadelijk, dat zij
«uuueui. gesperd. hem beviel en reikte hem met het verlegen gebaar
L "ij echter lachte. „Volhouden juffrouw, tot het „Een loeder, een dom creatuur. Om met het mooie "van een schoolmeisje een pakje over en lachte daar-
is blijkbaar zeer verliefd op dat mooie meisje."
„Ja, ja maar daarom......" bezorgd was, door de heele'zaaT'oiTgedragen''
Roshauer voltooide den zin niet, maar er lag toch Roshauer greep een weinig geërgerd naar zijn beurs
duidelijk genoeg in opgesloten, dat volgens zijn maar zij weerde hem af. Neon alleen het bewiis
meening, liefde en geld twee dingen waren en dat maar onderteekenen Het kost niets bewijs
™LÏÏerrv".'krde"°eer mjg?»"
'f0en ™de, ea Saranoff zich hadden verwijderd, J Zij lachte als een klein vergenoegd meisje, nam
loste zich ook de kleine groep omstanders op. De ihet papier van het pakje af en haalde een in roo-
verkoopsters in de andere winkels begrepen nu datden band gebonden boek te voorschijn het was
het oogenblik was gekomen, om den prins en den een autographie-album."
schilder met hare artikelen te bestormen. Algemeen „Teekenen."
„Wat moet ik daarin opschrijven?"
„Wel uw naam en misschien nog iets aardigs."
Zij keek hem lief en guitig aan. Een klein lachje
lag er als een zonnestraal op haar bleek gelaat. Ter
wijl Roshauer door de bazaarpost gebrandschat werd
had mevrouw Cholevius zich in de garderobe heime
lijk een nieuwe morphine-inspuiting gegeven en
nu was alle moeheid en zenuwachtigheid verdwenen.
Frisch en jong zag zij er uit, als bereid tot allerlei
vroolijkheid en schelmerij.
„Die moest ik kunnen schilderen," dacht Ros
hauer, „verduiveld, dat zou heel mooi zijn."
Door deze gedachten vergat hij nog maar steeds,
dat hij een album in de handen had.
„Teekenen," verzocht zij nog eens.
„Ik heb geen potlood."
„Ziedaar." De prins stond naast hem en reikte hem
een zilveren potlood over. Roshauer keek den prins
wat hulpeloos aan. Hij was het nog niet gewoon, dat
zijn onderteekening als iets kostbaars werd beschouwd
Tenslotte trok hij zijn handschoenen uit.
„Anton Roshauer, kunstschilder," schreef hij lang
zaam en met groote letters. Hij keek er naar en
lachte.
„Kunstschilder, weet u wel dat dat een ellendig
■woord is, zoodat de Münchener menschen je ge
woonweg voor een huisschilder houden?"
Zij bedankte hem en leek zeer vergenoegd. Hij
was het ook, want onder zijn werkelijke en nog
wat aangedikte boerenrondborstigheid zat een IJdel
heid, die zich erover verheugde als zij gevoed werd.
