DE STBIJD OM BEH HAB.
Zaterdag 30 Juli 1910.
54e Jaargang. No. 4751.
TWEEDE BLAD.
Binneiilandscli Nieuws.
Feuilleton.
Sclager Courant.
DURE TAARTJES.
Nog ééns komen wc er op terug, alvorens de gebak-
s ,,de hoogte ingaan". Maison Judels te Den Haag
icht in de N. Ct. met klinkende cijfers aan te too
rn dat de voorgenomen prijsverheoging dei' taartjes
instens billijk mag worden genoemd.
De heer L. M. Judels merkt op dat men sleehls de
arktberichten behoeft na te slaan om de zekerheid
erlangen, dat alle voorname ingrediënten van den
steibakker gedurende de laatste twee -jaren duurder
n geworden (water misschien uitgezonderd.) Hij
tirijft verder:
„Terwiile van een zoo duidelijk mogelijke voorstel-
ig wil ik u binnenleiden in de boeken van een ban-
•tbakker. Geen heel groote zaak bedoel ik, en ook
1 juist niet de kleinste, maar een zaak van gewonen
nvang, zooals. u iif elke stad er eenige zult vindenin
en Haag wel een dertigtal: Elke zaak verbruikt zijn
ondstoffen vrijwel in dezelfde verhoudingen, zoodat
v. en aan dat voorbeeld houden wij nu vast de
tak die in één jaar twintig balen suiker verbruikt,
vk ongeveer zes balen amandelen zal verbruiken, een
ïhttien duizend stuks eieren, een twee duizend K.G.
ater, 'n dertienhonderd K.G. bloem en een achthon-
;rd liter slagroom.
Nu zullen wij alléén van deze zes hoofdbestanddee-
n de prijzen van vroeger laten wij zeggen van
lór vier jaar en de prijzen van thans beschouwen.
Suiker kostte toen pl.m. f 38.00 per 100 K.G., nu
-19.00. Verschil per jaar 20 x f 11 f 220.00.
Amandelen waren pl.m. f 85.00 per 100 K.G., nu
130.00. Verschil per jaar 6 X f 45 f 270.00.
Eieren waren goedkoopste tijd per 100 f 3.40, nu
3.90. Verschil per jaar 180 X f 0.50 f 90.00.
Boter groothandel f 1.20 per K.G., nu f 1.45 dus
erschil per jaar 2000 X f 0.25 f 500.00.
De gebruikelijke soort Poolsch blocmwas f 6.00 ,nu
8.50 per K.G. Verschil 26 X f 2.50 f 65.00.
Slagroom ivas per liter f 0.80, nu f 1.10. Verschil
er jaar 800 X f 0.30 f 240.00.
Dus alleen op die zes grondstoffen een verschil aan
léérdere uitgaaf voor die ééne zaak van f 1385.
-aarvoor tot op heden geen enkele cent méér wordt
ntvangen. -
Aangezien dit bedrag volstrekt niet als zuivere winst
au te toeschouwen geweest zijn in vroeger jaren, zoo
ïoet unu toch toegeven dat. momenteel met verlies
ewerkt wordt. En aangezien wij banketbakkers, dus
ïnkeliers ,niet alleen nu moeten eten, maar, daar wij
een ambtenaren zijn en geen pensioen genieten, ook
og moeten trachten iets over te leggen voor den
uden dag, daar hoop ik, dat men nu eenigszins zal
evoelen de eerlijkheid en de alLerhoogste noodzake-
jkheid van dien heeten kleinen opslag, die, misschien
iter beter, maar voor 't oogenblik althans slechts
éér weinig t-^moet komt aan onze véél hoogere uit-
aven. U1'
Rest mSj ook nog te wijzen op de duurder^ exploi-
itiekosten T-^'t algemeen en de steeds voor ons
chandelijk s4jp-nde belastingen, in 't bijzonder voor
ten Haag.
PALEIS-STADHUIS OP DEN DAM TE AMSTER-
>AM.
Donderdagmorgen heeft de commissie van bijstand in
Let beheer der publieke werken uit den Raad, in ge-
:elschap van den gemeente-secretaris, mr. J. A. Baëza,
:n den directeur van publieke wei-ken, den heer A.
iV. Bos, een langdurig bezoek gebracht aan het Pa-
eis op den Dam. Dit bezoek had plaats naar aan-
eiding van het rapport .uitgebracht door de commis-
:ie, welke werd ingesteld bij raadsbesluit van 23 Fe-
iruari 1.1., met opdracht te doen onderzoeken, op
ivelke wijze een voor den zetel van het stadsbestuur
vaardig en geschikt gebouw kan worden verkregen.
S'aar is meegedeeld kwam de commissie, l>estaande uit
len directeur der publieke werken: dr. P. J. H. Cuij-
iers. architect te Roermond; C. Muijsken, architect
e BaarnK. P. Berlage Nnz. architect te Amsterdam,
in prof. di'. II. Brugmans, hoogleeraar aan de univer-
;iteit van Amsterdam, o. m. tot de conclusie, dat het
bouwkundig gesproken - zeer wel mogelijk is het
Jaleis aan zijn oorspronkelijke bestemming (d. w. z.
Raadhuis) terug te geven, en dat daarbij "in alle op
richten aan de eischen van den tijd en van den dienst
tan worden tegemoet gekomen'.
De algemeene indruk, dien de leden van de com
missie van bijstand verkregen, is met deze conclusie
m overeenstemming. Evenals de commissie van on
derzoek wei-den zij getroffen door de practische wijze,
waarop Jacob van Campen het stadhuis inrichtte eii
welke het mogelijk maakt, zonder ingrijpende ver
bouwingen, ook aan de moderne behoeften van den
gemeentedienst te voldoen. In het bijzonder mag het van
belarfg heeten ,dat ook mr. Baëza deze meening deelde,
waar het plan zou zijn den zetel van het stadsbe-
stuur met de daaraan organisch verbonden geheele
secretarie in het Paleis (Dam-Stadhuis) onder te bren
gen.
ROMAN
van
CARRY BRACHVOGEL.
8.
Saranoff was opgesprongen. Hij was eensklaps ge
heel in vuur en vlam. Hij belde den kamerdienaar,
die hem bij het verkleeden behulpzaam moest zijn
er. bestelde tegen twaalf uur den chauffeur.
Nog dienzelfden dag droeg Tilde aan de linkerhand
een gouden ring. Het was een markiezenring met
een grooten robijn, door briljanten omgeven.
„Briljanten, geen rosetten, die heeft tegenwoordig
iedereen," constateerde Olga, die juist in haar ency
clopedie iets over diamanten had nagelezen.
De bruiloftsdag van Franzi was voor de familie
Merk een hoogtepunt, zooals zicA nog nooit eene
had voorgedaan. Tilde's verloving was nog niet pu-
I bhek gemaakt, maar het geheim dat men nog van
htze zaak maakte, was maar al te doorzichtig, en
^erd door do beide verloofden zoo weinig in acht
om?eu' dat spoedig een elk de Merks benijdde
succes. Twee bruiden in huis wie kon
wat auderen op zulk een succes roemen? En
haar Vh>°ri harbileu deden die meisjes, die, als men
rein i 6?! hooS schatte, enkele duizenden in de we-
Dr do ,?n- Twee schatrijke mannen en de derde
1 aehtiV H c' een schitterende toekomst. Ja waar-
1 der mevr°uw Merk was wel een gebenedijde on-
v moeders.
I .^e deureu der kerk waarin Franzi getrouwd
I n'W waren protestant, verdrong zich een me-
loft p'^mwsgierigen. Het was maar een kleine brui-
s'echt* üZl ea Dr- Benedict hadden dat gewenscht,
I taal m zea rijtuigen reden voor het kerkpor-
I 4eneer sij gaven zooveel stof tot kijken en re-
De ah 418 warea er wel twintig geweest.
mes Merk straalden en liepen met fieren
EEN WANDAAD.
Te Etten hebben baldadigen op vrceselijke wijze in
de laatste nachten huis gehouden. Van de landbou
wers Weijers en Rexwinkel werden twee koeien zoo
danig met messen in het lichaam gestoken, dat de arme
dieren moesten worden atgemaakt.
EEN AUTO-MALHEUR.
Men schrijft aan „Het Vaderland":
Een familie van elders, die sinds eenige dagen le
De Cocksdorp op Texel vertoeft, maakte met haar auto
een tocht naar den polder Waalenburg, om, ondor de
deskundige leiding van de heeren Daalder en Trap te
Oosterend, Texel, eenige vogelnesten le gaan bezichtigen.
De auto reed met een heel kalm gangetje en bij liet
nemen van een hoek op den weg in den polder Bur-
gernieuwland, geraakte de auto, vermoedelijk door wei-
giering van het stuur, van den weg in de vrij diepe
sloot.
Van de inzittenden werden de chauffeur en de heer
Trap zeer licht gewond aan 't hoofd. De heer Daal
der bekwam een beduidende hoofdwonde en een pols
ontwrichting'. De inmiddels ontboden geneesheer liet
den heer D., na voorloopig verband gelegd te hebben,
naar Den Burg vervoeren .alwaar twee doctoren den
gewonde behandelden. Hoewel de blessuren van den
heer D. zich eerst ernstig lieten aanzien, is de toestand
toch zeer bevredigend.
De auto bekwam belangrijke schade.
OPLICHTING.
Op 3 Juli 1910 heeft een zich noemende J. Garrit-
sen. wonende te Texel, den notaris J. A. Wilkens wo
nende. te Haarlem, bewogen, tot afgifte van oen be
drag van f 200, voorgevende de zoon te zijn van <lcn
landbouwer C..Garri!sen te Texel, met wien genoem
de notaris zaken doet. Daarna is gebleken, dat het
voorgeven van den zich noemenden J. Garritsen vaLscli
is en hij vermoedelijk genaamd is Jan Cornet.s Schuur
man. geb. te Haarlemmermeer, vroeger als landbou
wer en veehouder, woonachtig te Texel, thans zon
der vaste woonplaats. Hij is ongeveer 25 jaar.
In de logementen, gelegen in den omtrek van jle
Warmoesstraat en Zeedijk te Amsterdam, is de ver
dachte bekend onder den. bijnaam „Jan de Paarden-
kooper", en Schuurman van Texel.
De commissaris van politic te Haarlem verzocht op
sporing, aanhouding en bericht.
DAT LUKT NIET.
Gedeputeerde Staten van Groningen hebben hunne
goedkeuring onthouden aan het Raadsbesluit van de
gemeente Stcdum, waarbij de heer G. Th. Bieshuizen. lid
van de Provinciale Staten, onderwijzer in die ge
meente ,was ontslagen omdat hij niet voldaan zou heb
ben aan de verplichting om te wonen in het dorp
waar de school staat.
FRANSCHEN IN ONS LAND.
Men seint uit Rotterdam:
Van 3 tot 6 Augustus komt te Rotterdam, zooals
reeds gemeld is, het Fransche opleidingsschip der 'ma
rine „Bougainville" en wordt alsdan j>ere igen stoom
jacht eveneens verwachtpresident Faillières. Met de
salonboot „\VF. Leemans" van Fop Smit» en Co.
zal door president Faillières en de officieren der „Bou
gainville" een watertochtje worden gemaakt naar den
Moerdijk.
I)E HAAGSCHE POLITIE.
De Haagsche correspondent van „De Tijd" schrijft
Er is op het oogenblik weer een schandaal gaan
de in het Haagsche politiekorps. Een agent moet zich
vergrepen hekben aan een 14-jarig meisje. De zaak
is in onderzoek. Naar verluidt, zal er nog wêl meer
loskomen.
Natuurlijk, dat onder een zoo groot korps als dat
van onze politie ook wel eens een minderwaardig indi
vidu kan voorkomen. Toch loopt het hier wet wat
de spuigaten uit. We hebben er nu reeds onder ge
had. die zich schuldig maakten aan chantage, aan dief
stal. aan vergrijpen tegen de openbare zedelijkheid, zelfs
hield er eek een rendez-vous-huis.
Nu weer dit treurig geval, 't is meer dan erg. Wie
zal de krachtige man zijn, om hier eens orde en net
heid in het politiehuishouden te brengen?
luidscharwonde.
De uitslag van de herstemming, voor een lid van
den Gemeenteraad Donderdag gehouden, was als
volgt: Aantal kiezers 317. Geldig uitgebrachte stemmen
231. Hiervan verkregen de heeren A. Groen (Katholiek)
90 stemmen, T. Kostelijk (literaat141 stemmen, zoo
dat gekozen is de heer T. Kostelijk.
Bij de eerste stemming van verleden Donderdag wus
do stand der stemmen als volgt: A. Groen 88 st., T.
Kostelijk 113 st.. K. Zeeman 69 st.
Zooals bekend-, hadden de sociaal-democraten be
sloten tot onthouding, er zijn zoodoende een Veertig-
lal kiezers minder opgekomen.
I>E VOOGDIJ QUAESTIE.
Aangezien de Voogdijraad Amsterdam II van oor
deel is. dat liet telang der kinderen van de weduwe
De Rijk te Hilversum, geschaad is. door de beschik
king der rechtbank, waarbij, in strijd met de conclusie
van het Openbaar Ministerie, hun moedervoogdes her
steld is in de voogdij, heeft de Voogdijraad gisteren
een uitvoerige memorie van appél bij het Gerechtshof
te Amsterdam ingediend.
DE POLITIEHOND ALS BEWIJSMIDDEL.
Het Weekblad van het Recht bevat een vonnis van
de Rechtbank te Alkmaar, waarin de politiehond op
treedt. Het vonnis houdt in de veroordeeling van
twee inbrekers, waarvan de eene, bij het plegen van
het strafbaar feit zich ontdekt ziende, de vlucht had
genomen met achterlating van zijn pet. Ten einde
de herkomst van die pet te kunnen vaststellen, is
gebruik gemaakt van een politiehond. Hier volgen
de overwegingen uit het vonnis, die van dat onder
tred, als in een triomftocht op het tooneel. Zij
er beeldschoon uit, wisten dat en quitteerden het be
wonderende gefluister dat rondom haar weerklonk,
met een lieven glimlach. De bruid toonde zich op
haar onvoordeeligst. Haar hooge gestalte kwam in
het witte atlas prachtig uit weliswaar, maar de op
gewondenheid en ontroering had alle kleur uit haar
gezichtje verbannen, zoodoende kwamen baar
scherpe trekken dubbel uit en leek zij nog hoe
kiger dan anders... De grootste opmerkzaamheid con
centreerde zich op Tilde en haar cavalier Saranoff.
Toen hij haar den arm bood, om haar de trappen
van de kerk op te leiden, was het een seconde lang
muisstil... In deze stilte vernam mevrouw Von Merk
heel duidelijk het klinken der zilveren klokken. Maar
niet van de kerkklokken kwam dat, maar van hon
derd en nog eens honderd zilveren tongen, die een
ruischend koor over haar, haar dochter en haar ge
luk heenjubelden de zilveren klokken van den
nijd.
Het diner verliep zeer geanimeerd. Slechts de pas
getrouwden waren stil, als in het geluk verzonken.
Franzi keek somwijlen met een droomeud lachje over
de tafel heen en knikte tegen een elk, zonder dat
zo het wist Dr. Benedict was zeer stil en bleek
en af en toe gleed zijn oog tersluiks over de jonge
vrouw en dan werd er in zijn blik zoo iets als gren-
zenlooze verbazing leesbaar, zóó alsof hij in 't ge
heel niet begreep wat het te beteekenen had, dat dit
jonge schepseltje, met myrthen bekranst, aan zijn
zijde zat en hem toelachte
Ritmeester Hertling las met ware commandostem
de binnenkomende telegrammen. Nadat alle slechts
denkbare ooms, tantes, collega's, vriendinnen zich met
meer of minder banaliteit van hun felicitatie had
den gekweten, las de ritmeester: „alles goeds en
schoons voor den ouden vriend en zijn jonge vrouw
van professor Cholevius en echtgenoote."
Dr. Benedict lachte gedwongen en zeide een paar
algemeenheden over zijn vriendschappelijke verhou
ding tot den huize Cholevius. Hij was nu nog bleeker
dan voorheen; en toen hij zich onbespied meende,
beet hij zich snel en nerveus op de lippen. En hij
was werkelijk onbespied, want Franzi kuste heimelijk
haar breeden trouwring en daarbij kwamen haar
tranen in de oogen.
zoek spreken:
„Overwegende dat de navolgende getuigen ter te
rechtzitting hebben verklaard:
A. M. van der V., enz.;
F. D. H., tevens deskundige;
dat hij op verzoek en in tegenwoordigheid van den
rechter-commissaris voor strafzaken bij deze Recht
bank op 23 Mei 11. op het terrein van het huis van
bewaring alhier met behulp van zijn politiehond Tjap
een onderzoek heeft ingesteld naar de herkomst van
een pet, hem door dien rechtercommissaris ter
hand gesteld, zijnde de pet ter terechtzitting aanwe
zig, gemerkt A;
dat hij alstoen, nadat de beide beklaagden op de
binnenplaats waren geleid, alwaar op een oppervlakte
van pl.m. 30 vierk. M. een zevental personen aan
wezig waren, den hond lucht heeft gegeven van de
pet en vervolgens gecommandeerd heeft: „zoek
luidt"; dat daarop de hond eerst langs de verschil
lende menschen liep, daarop snelde naar beklaagde
K. en driemaal blaffend tegen dezen opsprong;
dat, nadat K. nog eens van plaats veranderd was,
de hond wederom op hem afsprong, luid blaffende;
dat vervolgens de beide beklaagden in de gevan
genis zijn teruggebracht en de pet, gemerkt A, als-
toen is neergelegd naast de pet, gemerkt B., mede
ter terechtzitting aanwezig;
dat hij daarop rilet den hond zich begeven heeft
binnen de gevangenis en dezen lucht heeft laten op
nemen van beklaagde K.; dat hij daarop den hond
heeft losgelaten, en dat deze toen eerst de pet, ge
merkt B, opnam, maar deze aanstonds weder losliet
en tot tweemaal toe de pet apporteerde gemerkt A;
dat de lucht, welke aan "het menschelijk lichaam
is en welke voor ieder mensch verschillend is, zich
door. de uitwaseming van het lichaam mededeelt aan
de voorwerpen, speciaal aan de kleedingstukken,
welke iemand eenigen tijd draagt en een politiehond
het instinct heeft om de lucht van het menschelijk
lichaam te herkennen;
dat de voormelde proeven en de controle-proef
waarbij de hond op de meest besliste wijze te ken
nen gaf, dat hij de lucht van de pet A herkende
als de lucht van beklaagde K. en omgekeerd, aan-
toonen, dat aan de pet, gemerkt A kleeft de lucht
van beklaagde K., zoodat hij tot de conclusie komt,
dat die pet geruimen tijd door dezen beklaagde moet
zijn gedragen;
overwegende, dat de Rechtbank zich met het ge
voelen van den deskundige, op de gronden daarvoor
dooi1 dezen aangevoerd, vereenigt en dat gevoelen
tot het hare maakt."
De redactie van het Weekblad maakt bij dit von
nis de volgende kantteekening:
Dit vonnis, waaruit blijkt, dat de politiehond zijn
intrede in ons strafproces gehouden heeft, is een aar
dige illustratie van het juist dezer dagen in de resi
dentie gehouden concours. Wij matigen ons geen
oordeel aan over het gevoelen van den in zake politie
honden deskundige. Staat het wetenschappelijk vast,
dat de lucht, welke aan het menschelijk lichaam
aanwezig is voor ieder mensch verschillend is en
dat dus een erkenning, steunende op den reuk van
den hond, volstrekte zekerheid geeft?; Wij stellen
de vraag zonder, gelijk gezegd, ons aan een antwoord
te wagen.
VOOR ARME, ZIEKE KINDEREN.
In tegenwoordigheid van familieleden van wijlen
den bekenden Rotterdamschen filantroop, den heer
Zwartendijk, is te Egmond aan Zee het nieuwe ko
loniehuis van het Centraal Genootschap voor kinder-
herstellings- en -vacantiekolonies geopend, genaamd
Zwartendijk". In de kamer der directrice, mej. J.
Peck, hangt het portret van den heer Zwartendijk
naast dat van den Zwitserschen predikant Walter
Bion, welke beide mannen zoo ontzaglijk veel voor
de propaganda der vacantiekolonies hebben gedaan,
Dit nieuwe huis is onder leiding van den heer P.
N. Leguit, architect te Alkmaar, in 120 dagen ge
bouwd en kan 122 kleinen herbergen, die het reeds
heden Zaterdag uit alle oorden des lands komen be
volken. Het is in denzelfden trant ingericht als het
vlak er naast gelegen koloniehuis Kerdijk.
Bij de openingsplechtigheid waren, behalve ge
meentelijke autoriteiten en leden van het dames
comité „Ter wille van 't Kind", tegenwoordig af
gevaardigden van verschillende zustervereenigingen,
onderwijzers, corporaties en tal van belangstellenden
uit verschillende steden.
Nadat de voorzitter in de fraai versierde eetzaal
den genoodigden het welkom had toegeroepen, sprak
mr. L. N. Roodenburg uit den Haag een feestrede
uit. Hierna begaven de genoodigden zich naar de
vestibule, alwaar met een toespraak van het Tweede
Kamerlid, den heer Th. M. Ketelaar, een marmeren
gedenksteen onthuld werd.
Hierna werd door de kinderen der andere kolonie
huizen een cantate uitgevoerd, waarvoor de heer C.
var. der Linden de muziek schreef en werd den ge
delegeerde der verpleging, den heer A. C. Bos te Eg-
mond aan Zee, door een der kleinen een lauwer
krans overhandigd.
Nadat nog verschillende toespraken waren gehou
den, gingen de genoodigden naar het „Kurhaus", al
waar de directie een concert aanbood en een feest
maaltijd werd gehouden.
Omtrent de openingsplechtigheid kan nog worden
meegedeeld, dat deze werd bijgewoond door het lid
van Gedeput. Staten van Noord-Holland, den heer
Jb. Zijp Hz., dr. De Man, lid van den Centr. Ge
zondheidsraad, dr. W. P. Ruysch. hoofdinspecteur
van de volksgezondheid, Lemmers, voorzitter van de
Antwerpsche vacantiekolonie „Diesterweg", Hudig,
voorzitter van de Rotterdamsche Vereeniging voor
Vacantie Kolonies, C. A. Zelvelder, voorzitter van
HOOFDSTUK 7.
Het echtpaar Hertling was in een zeer opgewon
den stemming en vol verwachting. „Bubi" zou bij
de rennen in het voorjaar in Riem te houden, voor
zich de eerste lauweren halen en zijn meester den
eersten prijs veroveren. Natuurlijk kon Riem niet in
éen adem genoemd worden met Baden-Baden of Ilge-
heim, maar daar zou Bubi later wel uitkomen om
den grand-prix te veroveren. Bubi was niet een ge
woon paard, maar werkelijk iea heerlijk schepsel,
dat niet alleen zeer respectabele voorouders bezat,
maar zelf kon bogen op de prachtigste kwaliteiten.
Het was eenvoudig een praebtmerrie. De ritmeester
was als verliefd op het dier en Olga's rijke woor
denschat bood niet een woord dat voldoende de su
perioriteit van dit dier uitdrukte. Bubi was op dat
oogenblik de trots en glorie der familie. Hij had een
massa geld gekost, reusachtig veel, en zijn kos
ten voor stalling, oppassen, dokter en apotheek wa
rén veel. hooger dan het inkomen van een regeerings-
raad, maar Bubi zou het wel tienvoudig verdie
nen.
Olga was wat zenuwachtig en vol schoone droo-
men. Zij gevoelde zich in haar familie wat achteraf-
gezet, en ook in den kring der vrienden en kennis
sen trokken haar zusters en niet zij aller aandacht.
De twee jonge bruiden vervulden het huis met
een atmosfeer van jonge liefde en vorstelijke verkwis
ting, zoodat Olga zichzelf oud en arm voorkwam. Het
was reeds meer dan tien jaar geleden dat de rit
meester haar getrouwd had... Zij kwam zichzelf voor
als een, wezen dat in het tweede gelid liep. Was dat
portret door Lenbach geschilderd er niet geweest,
dan hadden de zusters haar geheel in de schaduw ge
steld, haar die den roem van het Merkssche huis had
gegrondvest. Een geluk maar dat dit portret bleef.
Zij sprak dan ook heel dikwijls van den tijd, waar
in de meester haar geschilderd had. „Hoe jam
mer, dat de meester niet meer leeft. Saranoff zou
anders bepaald Tilde door hem laten schilderen. Die
kan het betalen!" Of: „Benedict was ook in de wol
ken over mijn portret. Hij zeide, dat het niet alleen
"met de hand, maar ook met het hart is geschilderd."
Zij was werkelijk wat opgelucht toen Benedict en
zijn vrouw vertrokken, toen was er tenminste maar
éen verloofde in huis. Zij werd hoe langer hoe vroo-
Volksonderwijs, dr. Schreve, secretaris van de Maat
schappij van Geneeskunst.
Toespraken, die van sympathie voor het streven
van het Centraal Genootschap getuigden, werden ge
houden door dr. W. P. Ruysch, Hudig, dr. Velthuys,
burgemeester Eyma, dr. Schreve, Hart en Zelvelder.
De aanwezige genoodigden die „Zwartendijk" hebben
bezichtigd, waren allen vol bewondering voor de practi
sche inrichting. Op aanvrage bij de directrice, mej.
J. Peck, Is „Zwartendijk" ook voor het publiek te
bezichtigen. De benoodigde gelden voor den bouw
f 70.000 waren heden binnengekomen tegelijk met
een gift van f 500. Voor de meubileering enz. is
echter nog f 16.000 noodig.
INDISCH HOLLANDSCH.
Nederlandsche kinderen kunnen soms in opstellen
wel eens aardige uitdrukkingen gebruiken, maar ook
Indische kinderen hebben er slag van. Toch zijn de
kunststukjes der kleine Indiërs weer anders dan die
van de jonge Nederlanders. Men oordeele naar de
volgende collectie, die een onderwijzer in Indië ver
zamelde uit de opstellen zijner leerlingen. Zij komt
voor in De Javabode:
Een tabouretje is zeer geschikt om voor de piano
te zitten.
Om 12 uur heeft de kat een streep in de oogen
en om 12 uur 's avonds heelemaal rond.
In sommige scholen worden bordelappen overal ge
slingerd.
Als een klapper valt op je hoofd, is zeer onge
zond.
Er zijn leien van steen en van faber gemaakt.
Wat kijkt die hond leelijk met zijn tanden.
't Is ongeluk met die dames, die de man gesneu
veld zijn.
Goeden ochtend mevrouw! Pak stoel, neem zit.
De rok mijner zuster is losbandig.
Nachtbraken bij een zieke kan ik niet.
Mijn familie al op, papa dood, mama dood, zusters
dood, allemaal al dood.
De vijand werd gedood en in de pan gehakt.
Daar de stal vernieuwt, de paarden zijn achter
stallig.
Zonder geweten zakte hij in de modder.
Sommige slangen legt ei en vindt soms In een ei
twee jongentjes.
Om zich te verdedigen slaat het paard met de ach-
terpooten achteruit en ook met de tanden.
Als het paard schopt, gaat men dikwijls dood.
Tegen de koude en regen kan de kat niet uitstaan.
Over een touw gaat zij met gemak langs.
Wanneer men een kat tegenspreekt, dan, zegt men
haar den naam van poes.
Als het paard rijden wil, wordt het opgetuigd.
Een pajong is een ding, om in den regen te loo-
pen.
Die jongen kijkt mijn lei af.
Als het paard nog jong is, dan zijn haren krul.
De twee achterpooten van het varken worden tot
ham vervaardigd.
Dikwijls de soldaten die waken dutten.
De europeesche toko's zijn Zondags gesloten, want
zij willen ook naar de kerk gaan.
EEN JONGEN VERDWENEN.
Sedert 18 Juli j.1. is het negenjarig zoontje van
den heer N. Bakker, wonende in den IJpolder, onder
Sloterdijk, spoorloos verdwenen. De knaap ging dien
dag des morgens om half tien naar Amsterdam, ten
einde er een musschenklem te koopen, en sindsdien
heeft men hem njet teruggezien. De ouders zijn wan
hopig. Reeds den eersten dag zocht de vader, die
werkzaam is aan de gasfabriek, den naasten om
trek af. Toen de resultaten nihil bleken, stelde hij
de politie in kennis met het geval en sindsdien wor
den overal de meest nauwkeurige nasporingen ge
daan. Twee politiehonden, éen van den heer Loker—
se, te Halfweg, en éen van den inspecteur van poli
tie te Bloemendaal, werden reeds aan het werk ge
zet. Zij namen beide hetzelfde spoor en sprongen
ln de Haarlemmervaart, recht tegenover het café
„Rechthuis". Het vermoeden ligt dus voor de hand,
dat de knaap verdronken is, hoewel het dreggen tot
dusver vruchteloos bleef.
Naar men ons mededeelde heeft de moeder zich
het geval zóó aangetrokken, dat ze zwaar ziek werd.
Het jongetje dat niet erg groot voor zijn leeftijd
is, ziet er pienter uit. Hij is gekleed "in blauwe hes
en broek, draagt een oud overjasje, grijze tricot
borstrok, zwarte kousen en klompen en pet. Hij draagt
een bruine onderbroek en een wit hemd.
VHEUSELIJKE VERGISSING.
Het l£-jarige meisje, W. Lomijer, wonende Govert
Flinckslraat 131 te Amsterdam, heeft gisteren bij on
geluk een hoeveelheid sublimaat ,dut in een kopje stond,
opgedronken. Onder hevige pijnen is zij naar het O. L.
Vrouwcguslhuis vervoerd, waar cnmiddellijk haar maag
werd leeggepompt De toestand van het meisje was
gisteravond slecht.
AFBEULING.
Gisteren had de kolonel van het 7e regiment in-
fanterié weer een van die marseheu uitgeschreven,
waarbij zich de manschappen de voeten kapot loo-
pen. Nu was het echter al te bar. Met model-gepak-
ten ransel, waarop de overjas opgerold, vier zware
ijzeren blokken in de tasschen, ging het tot dicht
onder Purmerend. (De officieren hadden „ransels" om
die veel weg hebben van schooltasschen en zoo mo
gelijk nog lichter zijn dan deze). Zoo over het IJ
begon het leed reeds. Pijnlijke voeten en krimpende
schouders. Er vielen een massa uit en drie flauw;
or.der de laatsten was een onderofficier: een boom
van een kerel. Het was een treurig gezicht de zwoe
gende soldaten in de stad te zien terugsjokken. Op
de Prins Hendrikkade zakte een jongen onder kramp-
lijker en opgewekter hoe nader de dag van Riem
kwam, die zou aller belangstelling natuurlijk weer
op de Hertlings en vooral op haar, Olga, brengen.
De dag van Riem brak zoo klaar en schoon aan,
zooals een lentedag pp de Beiersche hooglanden maar
zijn kan. De gansche week tevoren had de hemel
er grauw en douker uitgezien en een ware zond
vloed naai- beneden gezonden, als verheugde hij er
zich over, om de meuschen te ergeren, daar hij zelf
zoo verdrietig was. Toen kwam een heldere, alles
opklarende wind, die den hemel flink schoonveegde,
zoodat het Zondag vroeg reeds heerlijk en verruk
kelijk weer was.
Mevrouw Olga zat met haar kinderen in de elegan
te auto, die zij voor heden had gehuurd en reed
daarmee naar Riem. Buiten in de loge van de tribune
zou zij Tilde en Saranoff en mama aantreffen. Sara
noff zou de dames met zijn nieuw vierspan rijden.
Hij scheen zeer veel van paarden te houden en naar
het beweren van Hertling er ook eenig verstand van
te hebben. Hij had zoowel Hertling als Olga geheel
voor zich ingenomen door de groote belangstelling
die hij aan Bubi bewees, en de blijde zekerheid waar
mee hij het paard de overwinning toewees. Olga reed
dan naar de renbaan en was zeer gelukkig. Zij zag
er vandaag in haar witte japon nog beter uit dan
tiaar zuster in haar bruidskleed. Drie reuzenveereu
wapperden op haar hoed en de witte sluier die over
haar gelaat hing gaf aan haar teint die zachte door
schijnendheid, die haar tot een beroemde schoonheid
had gemaakt.
De kleine Madlon, een dik, blond meisje, zat naast
haar mama in haar rose jurk)» eir -Erik, de zeven
jarige zoon, in zijn wit matrozenpak op de voor
bank. Zij zagen er zeer gezand uit die kleinen, het
waren mooie, verwende rijkeluiskinderen, die niet wis
ten wat onvervulde wenschen waren. Olga lachte en
praatte met hen en vertelde hoe papa vandaag ge
vierd en geëerd zou worden.
Buiten op de baan wemelde het van menschen en
het beeld dat zich daar bood was veelkleurig en
levendig. De tribune was met vlaggen en guirlandes
behangen en op het veld rondom de baan bewogen
zich elegante equipages, auto's, rijwielen en een
ware menschen massa.
