Allïiltl NitllS-
1
1
u
rtj„ i'rii
11
11
il i
Damwedstrijd.
i
1
1
Woensdag 24 Augustus 1910.
54s(e Jaargang No. 4565.
Uit en voor de Pers.
Gemengd Nieuws.
Binnenlandsch Nieuws.
I
L
Dit blad verschijnt viermaal per weekDinsdag-, Wo e n b d a g-,
mder'dag- en Zaterdagavond. B(j inzending tot 's morgens 9
5 worden ADVEBTENTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
GEZONDEN STUKKEN één dag vroeger.
tl
f.|
'pa m gjS|
9fl Hl
l
Bureau SC H AG EU, laan U 4*
Interc. Telephcon No. 20
Uitgevers s I jfeHPlflJMi 3t
Prijs per jaar f 3.—. Franco per post f 3.60.
Afzonderlijke nummers 5 Cent.
ADVEBTENTIEN van 1 tot 5 regels f 0.25: iedere rogel meer 5 Cent
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Dit nummer bestaat uit een blad
GRATIS deelname voor de abonné's van ons blad.
Gespeeld in le en 2e Afdeeling.
Vóórwedstrijden
llen plaats hebben:
11 SEPTEMBER te ANNA PAULOWNA, in „Veer-
18 SEPTEMBER te KOLHORN, in het café voor-
:en Jb. Smit;
25 SEPTEMBER te SCHAGEN, in het Noordholl.
offiehuis van den heer J. Vader Az.;
2 OCTOBER a. d. LANGEDIJK, iin het café van
3U heer A. Kist te Zuidscharwoude.
Eind wedstrijden
illen allen te Schagen plaats vinden op nader te
opalen datums.
Inschrijvingen
.et opgave wéér men in de vóorwedstrijden wil spe-
n, indien noodig onder toezending van het inleg-
eld, worden spoedig ingewacht tot en met 4
EPTEMBER a.s., aan het Bureau van ons blad, Laan
4, Schagen, met opschrift „Damwedstrijd".
De Medailles zijn te. bezichtigen aan ons Bureau.
noch schaduw in dezen bestond, mag en kan het hui- Boulogne een vLsschersschuit, die ze de ,,.T. B. Charcot
dige ministerie niet eischen, dat men in goed vertrouwen doopten, een eenvoudig zeilschip van zeventien meter
veertig millioen voor kustverdigjng zal toestaan. Een lang en veertig tonnen inhoud. Met dat notedopje gin-
voorstel. waarbij men zich immers uit den aaul der zaak gen ze in September 1907 in zee met een bemanning
gaat afvragen, of aan ons volk weer een rad voor de van vier personen, jongelui van hun leeftijd. Jean Ron-
oogen gedraaid wordtof het nu werkelijk alleen de temp. Léon Agnes. Eugène Larose en Louis Esnault.
belangen onzer defensie of ook nog iets anders is, dat Xa een zeereis van acht dagen tot Madera en van
tot deze voorstellen noopte. een maand van Madera naar Rio de Janeiro, werden
Door dit wetsvoorstel van veertig millioen is de zaak j ze tusschen Rio en Trisland d'Acunha door een hevigen
Yqjj 1L o.tonrml 1 nr, rinnion r\r\ 10 Q t C+rTGTi rwom/4 19 n/1 99T1
Brouwden nog in 1908 de 26 brouwerijen van Mün-
chen 3.270.966 hectoliter bier, waarvan alleen in
München 1.475.495 hectoliter vertapt werd, en niet
minder dan 1.545.450 hectoliter werd uitgevoerd, zoo
bedraagt in 1909 de uitvoer reeds 1.608.089 hectoliter
en heeft daarmede het stedelijk gebruik reeds over
vleugeld.
DE REGEERIXGSRAAD KELLER
SCHEXETER!
ALS MEX-
loor dit wetsvooisicL san vluug11 1xlandsbelane storm overvallen. Ze gingen op laatstgenoemd eiland aan j op een van zijn dienstreizen kwam de regeerings-
i Heeekeren voor onze politiek, 3oor het tanasneia g V(>ndeu er een bevolking van 83 menschen, raad Augustin Keiler, die in zijn kleeding veel weg
Wl gm* yWKin IpwiiwwM. half en van Engelsche afkomst, roen had van een katholiek ^eesteliike H GAT aon /Inm
j Napoleon op St. Helena was, legden de Engelschen n.1
de Leeuw. Ct. oen garnizoen op 't eiland Tristan d'Acunha. Na den dood
van Napoleon werd het garnizoen ingetrokken, maar
DE 40 MILLIOEX.
,.De Beukelaar", het weekblad van mr. dr. A. R.
an de Laar, houdt een uitvoerige beschouwing in over
et wetsvoorstel betreffende onze kustverdediging. Wij
ntleenen daaraan het volgende
Voor voldoende landsverdediging zijn noodig mannen
n geld-. Wat nu de levende weermiddelen aangaat is
an vóór alles elsch, dat het leger iXeer nationaal
,'orde. En dat is het nu niet. Zoolang de officieren
om dit nu maar alleen te noemen zich van
•e verdere maatschappij min of meer afzonderen, zoo-
DE ZAAK-VAX HEECKEREX.
De Haagsche correspondent van
schrijft:
Naar men weet, werd voor eenigen tijd als vrij
zeker in uitzicht gesteld, dat baron van Heeekeren,
wiens mandaat als Eerste Kamerlid voor Zuid-Hol
land door de Provinciale Staten van dat gewest niet
werd vernieuwd, zich in een brochure zou rechtvaar
digen.
Naar ik hoor is 't zoo goed als zeker, dat aan
dat voornemen, zoo het gelijk men heeft doen
voorkomen reeds beslist bestaan heeft, geen uit
voering zal worden gegeven.
Ook in die parlementaire kringen, welke zich met
zijn handelwijze niet geheel konden vereenigen, zou
men na het verschijnen van het wetsvoorstel, betref
fende de kustverdediging, tot een andere meening
zijn gekomen.
Een bekend Kamerlid der linkerzijde zou er in ge
slaagd zijn voldoende gegevens te verzamelen, waar
uit zou blijken, dat, met kleinere Europeesche Sta
ten door een groote Europeesche mogendheid ook
op Nederland die aandrang is uitgeoefend, waarvan
men meent het bovenbedoelde wetsontwerp als de
vrucht te mogen beschouwen.
In parlementaire kringen zouden de meeningen
jegens het ingediende wetsvoorstel zeer verdeeld en
over het algemeen zeer ongunstig gestemd zijn.
een korporaal en twee soldaten, alle drie gehuwd, vroe
gen verlof, om mei hun gezinnen op Tristan d'Acunha
te blijven. Uit de drie huishoudingen ontstond de be
volking van het eiland.
Een overtocht van een maand bracht de reizigers van
Tristan naar Kerguelen, op welk verlaten eiland men
op 6 Maart 1908 aankwam. De 'eerste maanden van
het verblijf werden gebruikt voor uitstapjes en voor de
jacht op zeehonden. Den 3en November zagen de Fran-
schen een Noorsche stoomboot naderen, Jeanne d'Arc.
van Christiania, om op de walvischvangst te gaan. en
nog een Fransch schip, dat op de zeehondenvangst was.
In de beide zomermaanden, November en December,
heeft die jacht plaats. Zij ook hielden zich er mee
bezig. Het is een moeilijk handwerk, maar winstgevend,
want op de terugreis kon de heer Rallier du Baty te
Melbourne de olie en het vet der geschoten dieren ver-
koopen tot een bedrage waarvan nij het salaris en de
terugreis van zijn bemanning kon betalen.
Den lOen Juli 1909 keerden de jongelui met de ,.J.
B. Charcot" terug. De reis van Kerguelen naar Australië
duurde 4ö dagen en was niet gemakkelijk door de vele
stormen, die het scheepje geducht deden lijden. Het zag
er miserabel uil en men kon er niet aan denken, de
terugreis naar Frankrijk er weer mee te wagen. De
heer Du Baty moest het verkoopen, wat niet gemakkelijk
ging. Eindelijk werd een kooper gevonden voor een
handvol goud en met weemoed .namen de beide broe-
DE DIEREX VAX BOSTOCK.
rriZaterdagavond had 't Komiteit van Brussel-Kermis
ing zij een zoogmaamden militairen geest, die feite-1 een onderhoud met den heer Bostock, op de kiosk
anti-nationaal Ls, blijven voorstaan, zal 'dit wel moei- i der Groote Markt, te midden van het puin.
ijk beter worden. i De heer Bostock legde uit, hoe het er is toegegaan,
Wat de doode weermiddelen aanbelangt, die. wil- terwijl zijne prachtige menagerie in vlammen opging
en zij. voldoende zijn, millioenen en nog eens millioetien met alle kostbare dieren, welke erin waren:
chats moeten kosten, is een belangrijke vraag, door „Mijn inrichting brandde af, nu eenjge jaren gele-
vien deze gelden moeten opgebracht. den, in het Colyseum van Chicago, vervolgens ver-
En dan moet hierbij in het oog gehouden, dat onze brandde ze te Baltimore, waar ik bij de aardbeving
nafhankelijklicid, oni nationaal volksbestaan, helaas, van San Francisco was. Nooit heb ik een vollediger,
biet voor heel het volk van dezelfde beteekenis is. sneller en schrikwekkender ramp bijgewoond dan het
»*oor wien bij een loon van acht, negen gulden met branden van dit gedeelte der Tentoonstelling. Zon-
Ivat groot gezin zelfs het noodigste moet ontberen der de uitgangsdeur, door Brussel-Kermis langs de
n dal bij een arbeidstijd, zoo lang. dat alle geestelijke zijde van het Solbosch gemaakt, zou er herrie ge-
mtwikkeling en belangstelling schier worden afgesne- weest zijn, die, snel en onvermijdelijk, tot moorderijen
len, wordt het zoo licht een' onverschillige zaak of zou geleid hebben.
jvederland onafhankelijk blijft. Bij zoo voortdurend slo- „In de menagerie wachtten mijn temmers en ik
ren en dat bij zoo grooten stoffelijken nood daalt het de komst van het vuur af; wij wisten dat alles
nationale leven van zelf: wat maakt het uit, zoo gaat verloren was, dat er geen enkel middel bestond om
[nen denken, of een Nederlandsch of wel een vreemd de wilde dieren eruit te halen; wij wisten ook dat
«ezag over al die ellende zal regeeren? Zoo is voor zij niet lang zouden lijden, dat onmiddellijk de ver-
verhooging van welbewust nationaal leven sociale her- stikking zou ingetreden zijn- Maar wat harteleed,
orming onafwijsbare voorwaarde. te denken dat op eenige minuten tijds, die makkers
Uit alle kringen van het volk ook uit de zooeven van ons leven, aan wie wij door de gewoonte ge-
penoemde, worden de zonen tot den krijgsdienst opge- hecht waren, door de vlammen zouden geroosterd
oepen. En daarmede hebben de minst-bezittenden dan worden! Op aandringen van den cornac, besloot ik er
oor de volks verdediging werkelijk ook genoeg gegeven, toe de redding van den olifant, van den lama en
an de wat meer bezittenden de eisch het geld op le de apen toe te laten; maar ik was onverbiddelijk
rongen, dat voor de doode weermiddelen is benoo- voor de anderen. De temmer die op wonderbare wijze
Ligtd. Niel aan de rijksten, maar aan allen, die wat een kleinen zwarten beer had afgericht, smeekte mij
neer bezitten, die iets grooter inkomen hebben. al weenend de kooi te openen; maar ik kende het
Van die arbeiders, wier loon te gering is om nog gevaar, en wist wel dat, zoodra het dier vrij was,
pts te kunnen missen, mag voor de landsverdediging het opnieuw verwilderd zou zijn en in de dichte ge-
jok niet één cent gpëischt. En dit geldt ook van de lederen van. het volk zou zijn gesprongen.
ders afscheid van het notedopje, dat hen over 15.000 mij
len 'Aun den Oceaan had gedragen. Per grooten stoo-
mer keerden ze in Mei j.1. naar Frankrijk terug.
De Aarde en haar Volken.
DE FIXSCHE TOESTANDEN.
De Finnen klagen niet, maar morren zwijgend. Met
de gebalde vuist in den zak zien zij de. Russische over-
heersching aan. Zij: weten, dat zij in Europa slechts
moreelen steun vinden kunnen, en weten ook. dat zij
persoonlijk en als volk machteloos staan tegenover den
Bussisehen kolos.
Want macht gaat boven recht.
Dat blijkt iederen dag opnieuw, dat blijkt uit het kleine
voorval, dat hier onder wordt geschetst.
Op Zaterdag 12 Maart 1910. vond men. even buiten
de stad Frederiehshamm. in Zuid-Finland. op het ijs,
het ontzettend verminkte lijk van een Finschen werk
man. Het dadelijk ingestelde politie-onderzoek leidde tot
dit resultaatDe boerenzoon Oscar Muuri, begaf zich
dien Zaterdagavond omstreeks 6 uur van de plaats waar
hij werkte naar zijn woning, die aan de andere zijde van
de bocht ligt, en goig daarvoor over het ijs. Muuri was
bekend als een stil, vredelievend, ordelijk werkman,
die niet dronk. Hij was ook dien avond volkomen
nuchter en ongewapend. Van de andere zijde der bocht
begaf zich dienaelfden avond de werkman Jako Kurkko
over het ijs naar de stad. Voor zich zag Kurkko twee
dronken Russische soldaten naar de stad gaan. Toen
deze soldaten Muuri ontmoette, zochten zij ruzie met
hem, en staken hem. na een korten strijd, neder. Kurkko
hoorde de hulpkreten van Muuri, maar daar hij ongewa
pend was, durfde hij hem niet ter hulp snellen. Bij
nauwkeurig onderzoek van de plaats, waar de moord
geschied was, werden in de sneeuw geen andere spo
ren gevonden dan die van Muuri en de beide soldalen.
had van een katholiek geestelijke, door een dorp.
Op straat merkte ihij eenige kleine jongens op,
waarvan er een vervaarlijk huilde. Hij keek een tijd
naar den schreeuwenden knaap, maar kon niet de
minste reden voor dit gejank ontdekken. De andere
jongens raakten hem niet aan. Ze plaagden hem
zelfs niet.
Dat vond Keiler vreemd. En om een einde te
maken aan dit heidensch gebrul, liep hij op den
knaap toe en schreeuwde hem toe:
„Houd je toch stil jong, of ik vreet je op."
Het jongetje schrok en zette bij deze woorden
een nog grooter keel op.
Een van zijn kameraadjes kwam nu naar Keiler
toe en zeide min of meer angstig:
„Doet u dat maar niet heer pastoor, hij hwft wat
in zijn broek gedaan
DAT WAS VOOR DE TWEEDE MAAL.
Mevr. Parker, de echtgpnoote van een rijk New-
Yorksch bankier, die met hare zuster in een hotel le
St. Moritz logeerde, bemerkte Vrijdag, op haar kamer
komende, dat haar juweelen, Ier waarde van 45,000
dollar, waren verdwenen. Van den dief was geen spoor
te vinden. Men vermoedt echter, dat hiji behoort tot
een internationale bende van „holelratten", die de groo
te (hotels onwijig maken.
Zes jaren geLeden was dezelfde dame eveneéns hét
slachtoffer van een hoteldiefstal. Zij raakte toen in een
hotel te Londen voor 375.000 francs aan kostbaarheden
kwijt.
VOOR DE ERAXSCHE OORLOGSVLOOT.
Het ontwerp der Fransche begrooting van marine
voor 1911 wijst een bedrag aan van meer dan 412
millioen francs; dat is 100 millioen meer dan in
1907, toen de marine-begrooting ruim 312 millioen
aanwees. Van dat jaar af zijn de voor de marine
aangevraagde kredieten steeds grooter geworden. In
1908, 1909 en 1910 waren deze cijfers: 320, 334
en 375% millioen.
Ieertig millioen, thans weer benoodigd. Binnenkort zal
oor het huidige ministerie een voorstel worden gedaan
:>t verhooging der invoerrechten, ook om op deze wijze
h(»*>T g.3id jn 's lands schatkist te doen vloeien. Dit
lieer
eld zou dan vooral voor de sociale wetgeving worden
angewend. Maar nu komt de vraag op. of deze gelden
iet tevens zullen moeten dienen voor 'de genoemde
itgaven onzer kustverdediging voor de bewuste veer-
g millioen .En dit nu mag nimmer. Hoogere invoer-
>chlen zullen een last zijn - wij zijn een tegenstander
ier verhooging, maar daar gaat het nu niet óm
ie ook op de niet-bezittenden immer min of meer zal
rukken, alle arbeiders zullen er door de hoogere prij-
:n ietwat in deelenwelnu, dan mag uit deze bron
>or onze landsverdediging nimmer geput. Van arbeiders,
e door te groote zorgen, te veel sloven, geestelijk schier
arden verstompt, ook verstompt in hun nationale be-
ngptellhig, mag van hun hongerloon niets worden gp-
seht.
Maar met dat al blijft de eisch van de veertig milli-
>n. Indien deze werkelijk benoodigd zijn, moeten ze
igebracht, mag geen zuinigheid weerhouden, moet ons
md ook hierin zijn nationale veerkracht toonen. Doch
óór alles is eisch. dat zij werkelijk noodig zijn. Dit te
eslissen is voor iederen leek op dit gebied al zeer moei
lik bet is ook voor de volksvertegenw<oordigi
luik van vertrouwen. Vertrouwen op het ministerie,
lat hst Kantelt,
I Hierin nu echter schuilt de groote moeilijkheid. Nog
de ank-Van Heeekeren niet opgehelderd, en men
■ergete niet, dat bet h'ier juist de vraag gold. of er.
■lede in verband met onze kustverdediging, eenige druk
I vreemde mogendheid was uitgeoefend. De mi
I n Buitenlandsche Zaken heeft door heel zijn
Bi1'1'1 k én mondeling tegenover den
Van Heeekeren, in den lande, voor het volk den
VMtrok gevestigd dat er van iets dergelijks schijn noch
:hl-' was geschied. Dit alles in strijd met heb
■ii iH-er Van Heeekeren hierover verklaarde, ook feité-
Kf 111 sl,rih' met hetgeen „De Standaard ol wel dr.
I l>er- hierover schreef.
meer schjjnt men nu echter in onderscheiden krin-
'«een ;n, dat ei ijk iets is voorgevallen.
lK' ""tjienning van den minister alleen en zeer
U'ondcrhjk sloeg op een brief van den Duitschen ktei-
Mocht men nu hierin niet mistasten, dan heeft de
n-don Viin 'hiitenlaiidsche Zaken door heet zijn
i.l v tor de oogen gedraaid. Zulk
Haii Blei' verdient dan niet meer het vertrouwen
olksverlcgenwoordiging. En zoo-
H
I duister van Buitenlandsche Zaken "I
g aan ook, en is gebleken, dat er inderdaad schijn
„Ondertusscheu had een onbekende meewarige toe
schouwer het geleerd varken opgenomen, en hij zat
in de war daar hij niet wist wien het toe te vertrou
wen.
„Iemapd riep: „Heel de familie Bostock is in auto
naar het „Palace Hotel" gereden!" De toeschouwer
had een eenvoudigen inval: hij deed een taxi in Sol
bosch stilhouden, deed de portier open, betaalde den
verbluften autovoerder vooruit, en riep: „Leid hem
naar het Palace Hotel, met een zoo verschrikkelijke
stem, dat de chauffeur vertrok, zonder verdere na
vraag, en met de grootste snelheid wegreed.
Bij de aankomst voor het Palace Hotel, liep de
poortier om den klant te ontvangen- Daar hij er
zoo nog nooit een gezien had, deinsde hij van verba
zing, en het varken nam de kans te baat om het i
hotel in te loopen, in vluggen draf en met een, staar
tje als een kurkentrekker. Men stiet het dier in
een kamer, waar het goedschiks zijn intrek nam, en
men sloot het daar op. Wanneer men het 's ande
ren daags kwam weerhalen, stelde men vast, dat
het zich als een varken gedragen en de meubelen
bevuild had.
„Maar wat rampspoedige dingen naast dit plezierig
incident! In de menagerie trappelden wij voor de
kooien, waar de wilde dieren ongerust brulden en
ons bezagen als om hulp smeekend. Een vlammetje
viel van het dak af, ruiten braken, an,dere vonken
regenden en plotseling verlichtte een groot licht,
triomfeerend en akelig, heel de loge. Leeuwen gin
gen op de achterpooten staan; andere dieren kropen
ineen, door schrik vernietigd. Ik deed mijn snikken
de temmers buitengaan, ik zei mijn dieren vaar
wel en ik sloot de deur die niet meer zou geopend
worden.
„Ik heb heel wat gebeurtenissen beleefd, maar die
laatste sleuteldraai is de treurigste herinnering van
mijn leven. Van mijn diergaarde blijft er mij nog
slechts die sleutel over.
EEX BELANGWEKKENDE REIS.
'i wee jeugdige Eransutien, de heer Raymond Rallier
du Baly en zijn broer Henri, die een in de Fransche
marine bekenden naam dragen, hebben een bezoek aan
gevonden
Muuri's lichaam bleek, bij liet geneeskundig onder
ebt
Kerguelen gebracht, het sinds 1893 door Frankrijk in
bezit genomen land in den Ind. Oceaan, bijna even
ver van de Kaap de Goede Hoop als van Australië. Men
weet dat de eilanden in 1772 anldekt werden door
Gerguelen Trémarec, een Fransoliman. dat ze onbewoond
zijn en eeji lustoord voor pingoeïns en zeerobben. De
oudste der broers had Charcot vergezeld op de eerste
Zuidpool-expcditie, en deze invloedrijke vriend hielp de
jongelui met raad en daad. In 1907 kochten de broers te
zoek, 31 steek- en snij wonden te hebben. Twee bajonet
steken, in de borst en den rug. bleken onmiddellijk
dooddijk te zijn geweest.
De sergeant Baronikof en de korporaal Baranof, wei
den verdacht, en erkenden bij: het onderzoek Muuri
gedood te hebben Zij beweerden echter, dat het uit
noodweer was geschied. Een troep gewapende Finnen,
zoo verklaarden zij, had hen aangevallen en om hun
leven te redden, waren zij genoodzaakt geweest, geweld
te gebruiken.
De gevonden bewijzen, de steek in den rug. de meer
dan dertig wonden in het doode lichaam, de sporen
in de sneeuw, het vinden van g'een enkel wapen bij
Muuri en de verklaringen van Kurkko, loochenslraften
deze verdediging. Maar de militaire procureur van St.
Pelersburg verklaarde de mededeelingen der soldaten vol
komen vertrouwbaar en ontlastend, en beval de onmid
dellijke invrijheidstelling der beide soldaten. De geheele
openbare meening in Finland kwam in beweging. De
pers verlangde een streng onderzoek, de procurator van
den Finschen Senaat wees den gouverneur-generaal
S-eyn op het zonderlinge gedrag der militaire autoritei
ten bij de behandeling dezer zaak. De gouverneur zond
den procurator een krasse berisping wegens onbehoor
lijk optredenmaar de zaak bleef zooals zij was. De
heide landsverdedigers loopen nog in Frederickshamm
rond, met hunne moordwerktuigen en verheugen zich
in giesanctiofineerde straffeloosheid.
DE MUNCHENER DORST AAN 'T AFZAKKEN.
Nadat in de eerste en grootste helft der vorige
eeuw het bierverbruik in München per hoofd tot 500
liter was gestegen daarbij gerekend de hoofden
zoowel van vrouwen, als kinderen begint het ver
bruik in 1886 binnen de stad terug te zinken tot
487 liter, om aldoor terug te gaan tot in 1903 op
339 liter.
De mannelijke bewoners van München hebben de
laatste jaren wel trouw samengespannen om de eer
van München te redden, maar zij hebben toch niet
kunnen verhinderen dat het verbruik in 1908 alweer
zakte tot 266 liter.
Ondanks het prachtige dorstseizoen konden de Mün-
chenaars 't In 1909 niet verder brengen dan tot 257
liter Der hoofd.
Er is geen ontkennen noch maskeeren meer aan,
de prachtige, wijd beroemde Münchener dorst is aan
het sterven.
Toch behoeven de afschaffers zich er niet te vroeg
tijdig over te verheugen.
Want hoe meer de dorst in München zelf afneemt,
de oi'flcieele statistieken wijzen het uit hoe
mear het export van hier toencomt.
Oudkarspel.
Als kermisvieren bestaat in drinken, schreeuwen,
springen en vechten, dan mogen wij zeggen, dat de
eerste Oudkarspelsche kermis weder op „waardige"
wijze is gevierd.
Reeds Zondag in den namiddag had de eerste
schermutseling plaats, die het transport van zekeren
B. naar het cachot wenschelijk maakte. Gearres
teerde, die in zeer opgewonden stemming verkeerde
en door een hevig verzet en het uitbraken van de
meest kernachtige vloeken, die een door den drank
beneveld brein kunnen uitdenken, aan zijn veront
waardiging en ergernis lucht gaf, werd «a veel in
spanning in het „huis van bewaring" overgebracht.
Niet lang daarna echter ging het gerucht, dat er
brand was uitgebroken en werkelijk had de arres
tant de in zijn enge verblijfplaats aanwezige matras
sen doen branden, zoodat de vlammen reeds hoog
oplaaiden.
Spoedig werd de veldwachter gewaarschuwd en de
cel weer ontsloten.
B. had echter geen succes met deze, blijkbaar als
redmiddel op touw gezette onderneming, om zijn
minder aangename verblijfplaats te ontkomen, want
met behulp van eenige emmers water was men het
vuur weldra meester en kon de arrestant weer wor
den geborgen. Voor korten tijd echter, want niet be
rustend in zijn lot van gevangene, wist hij enkele
steenen uit den blijkbaar niet zeer solieden muur te
trappen en zoo zijn engen kerker te ontkomen. Bij
sommatie der politie is hij toen gewillig naar zijn
woning gegaan.
's Avonds ook moesten de door den drank opbrui
sende hartstochten zich uiten in een paar kloppar-
tilt ie» O
tijtjes.
Het kwam ons voor, dat de kermis niet zoo druk
bezocht was als vorige jaren; zij bood daji, ook
weinig aantrekkelijks. Alleen de gewone jaarlijks te-
rugkeerende vermakelijkheden, als luchtschommel,
draaimolen, hoofd van Jut, kramen, stalletjes enz.
en een zeer primitief ingerichte bioscoop waren ver
tegenwoordigd.
Maandagavond had in het lokaal van den heer
Bückmann een, voorstelling plaats door een gezelschap
van den heer S. Agsteribbe en wij kunnen er needs
dadelijk bijvoegen, dat ze ons ten zeerste heeft vol
daan.
In de eerste plaats willen we noemen de humoreske
van den heer Wes. van Eunen, wien wij gaarne hulde
brengen voor zijn uitnemende vertolking van „De
vier jaargetijden der Liefde". Als bezoeker van de
vergadering der Gen.-Onth. Vereeniging was hij on
verbeterlijk. Zijn optreden verwierf welverdienden bij
val.
Het duo Van der Werf maakte een zeer gunsti-
gen indruk. „De 50ste" en „Mevr. Bergman heeft
een knecht" behaalden veel succes en werden dan
ook zeer goed ten tooneele gebracht.
De zangnummers door Mej. Leonore Durand vie
len ook zoer in den smaak en oogstten luid applaus,
terwijl de opvoering van de operette „De Inbreker"
(de clou van den avond,) allerkostelijkst was; de
rollen waren mooi getypeerd en werden zeer goed
uitgebeeld. Het tooneeldecoratief was niet schitte
rend.
Den heer Bückmann kunnen wij geluk wenschen
met deze goedgeslaagde voorstelling en den heer
Agsteribbe de verzekering geven, dat hij ons een
bijzonder genoeglijken avond heeft verschaft.
ST. MAARTEN.
Zaterdag werd alhier de jaanergi lering gehoulen van
hel Begrafenisfonds, opgericht te Eenigenburg.
De rekening over 19U9 werd als volgt goedgekeurd:
Begrafenisfondsontvangsten f 990.57$, uitgaven
f 770.71, saldo f219.86ys; Fonds van toelage: onl-
J f I
