Haar Offer.
394ste Staatsloterij.
Gemengd Nieuws.
Plaatselijk Nieuws.
Feuilleton.
gersknecht J. Schoonewelle per fiets van de Nieuwe-
sluis. Op den dijk reed hij den 44-jarigen arbeider
J. W. Bouman achterop. Hij wilde dezen rechts pas-
seeren, doch toen hij vlak bij hem gekomen was,
stak Bouman plotseling dwars over, met het gevolg,
dat hij werd aangereden en tegen een huis aanviel.
Bloedende uit een hoofdwonde werd hij bewusteloos
naar huis vervoerd, waar hij gistermorgen overleed.
Schoonewelle bekwam geen letsel.
LAAG.
Door een of meer personen zijn gisterennacht de
draden, waarmede de afsluitboomen van den spoor
weg NeedeHellendoorn, op den straatweg van En
ter naar Rijssen, van het station Enter af worden
geopend of gesloten, doorgehakt Teneinde de pas
sage op dien weg geregeld te doen plaats hebben
werden de afsluitboomen vastgezet. De timmerman
Brok, die met paard en wagen, beladen met hout,
gistermorgen den overweg wilde passeeren, hoorde
door het geraas van den wagen niet den aankomen
den trein van Rijssen en bemerkte dien eerst toen
het paard reeds op de rails was. Met groote moeite
gelukte het hem het paard terug te trekken. Op
hetzelfde oogenblik vloog de trein, op nog geen
meter afstand voorbij. Een paar seconden later zou
er een groot ongeluk gebeurd zijn.
5dc KLASSE, 14de TREKKING.
HOOGE PRIJZEN.
f 50.000: f760.
f 1000: 4678, 6995, 15438.
f 400: 7199 16676.
f 200: 1759, 6853, 7841, 12170, 14498, 14822.
f 100: ir„ 980, 2103, 4474, 4615, 6471, 7264, 8438,
10842, 11873, 12582, 13734, 14958, 15045,
15760, 17202, 19375, 19377.
Prijzen van f 70.
144 2749 4445 8108 10662 13696 16425 19125
213 75Q 524 216 685 775 588 211
307 770 525 232 691 925 621 631
506 788 725 252 722 936 729 684
637 913 944 330 872 962 780 740
739 978 5145 358 891 971 919 840
790 982 207 406 915 983 17024 957
890 3004 407 414 918 14166 49 966
987 38 536 601 11025 238 161 987
1009 75 733 715 26 578 194 10016
82 112 756 9029 158 770 225 115
135 154 789 188 410 811 308 128
304 292 791 190 789 857 462 150
343 366 803 256 992 874 661 191
387 389 866 389 12039 926 697 230
390 404 6047 497 154 15008 870 454
422 436 252 516 161 12 879 485
489 549 342 520 263 70 18082 542
543 557 538 622 301 203 125 557
731 558 594 733 352 303 234 743
741 716 670 769 418 351 267 782
872 746 808 894 519 433 332 867
2240 788 7066 1008 549 361 412 906
248 875 67 70 704 679 441
322 914 84 153 762 583 470
341 960 257 354 798 602 549
421 988 452 424 13342 717 574
493 4128 666 439 432 16170 712
615 185 730 533 588 181 833
721 325 747 622 656 188 987
VAN DRIE BEULEN.
In een psychologische studie over de ter dood
veroordeelden in Russische gevangenissen welk
opstel verscheen in de Viestnik Evropy wordt
op bijna genoeglijke wijze gekeuveld over de dood
straf en den dood door terechtstelling. Men leert er
ook uit kennen een zeker slag Russische beulen; want
er bestaat daar een middel, om, als ter dood veroor
deelde, het leven te sparen door zich zelf aan te
bieden als... beul van zijn mede-veroordeelden.
Het ongelooflijke is, dat er beuls-candidaten te
veel zijn.
Wij lezen van drie beulstypen in éen gevangenis.
De eerste is een gruwelijk mensch-monster, zelf
moordenaar, die met bloeddorstigen hartstocht zijn
nieuw beroep verrichtte en zóo kranig zijn werk
vervulde, dat hij zijn eigen drie-dubbel-en-dwars ver
diende doodvonnis zag doorgehaald. Hij werkte zeits
zóo goed, dat men hem als hoogste onderscheiding
na zekeren tijd geheel vrij liet.
Toen kon hij het moorden niet meer laten, zoo
dat een afschuwelijke reeks moorden hem weer in
de gevangenis bracht; doch daar nam hij zijn oud-
beulsbaantje weer op en onmiddellijk kreeg hij
zijn vroegere aanstelling weer.
De tweede is een gevangenbewaarder, die de lie
den, die hij te bewaren had uit den weg ruimde.
Hij was strafbaar, werd zelf ter dood veroordeeld,
doch solliciteerde naar de beulsbetrekking; welke
hij kreeg.
De derde is een schuchter jongmensch, bemind en
populair bij alle gevangenen, die hem stellig niet in
staat achten tot het vreeselijke werk, waartoe hij
zich aangeboden heeft om zijn eigen hals te sparen.
Verontwaardigd ontkent hij steeds alle geruchten,
die daarover weieens loopen.
Deze drie beulen gunnen elkaar het leven niet.
Natuurlijk niet. Want als er geen werk is, dreigt
hun eigen oude doodstraf weer.
En zooals het meer gaat, ook in andere beroepen,
hebben van de drie twee zich verbonden. Voor twee
is er voldoende werk, niet voor drie. En het schuch
tere jongmensch werd dus tot werkeloosheid ge
doemd, omdat de twee anderen, bij onderlinge af
spraak, hem al het werk uit de handen nemen.
Zijn werkeloosheid is hem tot een obsessie gewor
den. Hij ging tobben. Niemand van zijn mede-gevan
genen aan wien hij zijn nood kon klagen.
En ten laatste, in de lijn van zijn beroep blijvend,
hing hij zich zelf op.
Hdbld.
SPOORWEGSTAKING IN FRANKRIJK.
L)e weinig van beteekenis zijnde staking in de werk
plaatsen van het Noordernet, is het begin geweest van
een groote spoorwegstaking. Het gaat van den kant
der arbeiders om een loonsverhooging. Er is natuurLijk
vergaderd en een motie aangenoifien.
De motie, die in de vergadering van het perso
neel dei' Noorder Spoorwegmaatschappij aangenomen
is, geeft eerst een overzicht van den toestand en van
de eischen van het personeel en Verklaart, dat de sta
king onmiddellijk ingaat voorzoover Parijs betreft, tot
dat de eischen der arbeiders-groepen geheel ingewilligd
zijn. De door de vergadering aangenomen motie eischt
ook, dat er niemand ontslagen wordt en dat de stakings
dagen uitbetaald zullen worden. Voorts wordt er in
verklaard, dat de staking tot eiken prijs zal doorgezet
worden, zelfs al zou het centrale stakings-comilé van
de nationale vakvereeniging en het algemeen ver
bond het noodig oordeelen de staking te beperken.
De stakers zullen de staking zoo kalm mogelijk vol
houden en geen acht slaan op de uittartingen van
de regeering en de maatschappij Zij verklaren bij
voorbaat, dat zij zullen weigeren te gehoorzamen aan
het bevel" onder de wapenen te komen, wat onwettig
geacht moet worden, omdat volgens de wet het tech
nisch spoorwegpersoneel slechts onder de wapenen kan
geroepen werden voor het vervoer van troepen, ma
terieel en oorlogsbehoeften.
Een groote ontreddering heerseht als gevolg van de
staking op de lijnen van den Noorderspoorweg.
De trein naar Erquelines, die om 7 u. 53 van Pa
rijs moest vertrekken, is niet gegaan.
De sneltrein naar Brussel is om 8 u. 10 met een
vertraging van 40 minuten vertrokken. Hij zal een
omweg moeten maken, die een verdere vertraging van
I1/2 uur meebrengt.
PARIJS, 11 Oct. Om der uur 's ochtends vertrekt
de eerste trein van het Noorder-station, maar vanoch
tend was er bericht gekomen, dat de staking afgekon
digd was; geen enkele locomotief zou de loodsen ver
laten. Alle maatregelen om in den dienst te voorzien
zijn genomen. De treinen, die de levensmiddelen voor
de hallen aanvoeren, kwamen op den gewonen tijd
aan. Om vijf uur laat de chef van het hoofdstation
de toegangen sluiten op twee na. De brievenzakken
en telegrammen beginnen zich in het station qp te
hoopen. Pakketten en dagbladen worden niet verzonden.
Om half zes deelden de beambten aan het publiek
mede, dat er geen biljetten worden uitgegeven. De bla
den melden, dat er maatregelen genomen zijn om met
auto's de brievenpost te vervoeren naar Brussel.
De particuliere correspondent der N. R. Ct. ineldt
aan zijn b.ad:
Met den, nachttrein, naar Holland, dien ik met
eigen oogen zag vertrekken, zond ik u een bericht,
dat een herhaling was van een brief uit het begin
van den zomer en dat uitlegde, waarom de sedert
een half jaar sleepende bedreiging met spoorstaking
mogelijk werkelijkheid kon worden. Het is 'ook tee
kenend, dat verscheidene leden van het stakingsco
mité, gisteravond ondervraagd, met ongerustheid zei
den, niet zeker te zijn hun organisaties ditmaal te
kunnen terughouden en dat zij misschien gedwongen
zouden worden een stakingsbesluit uit te vaardigen.
Voor het Noordernet werd inderdaad tegen midder
nacht de staking besloten. Gisteravond en vannacht
ging echter alles nog geregeld, maar hedenmorgen
vroeg ontbraken veel spoorarbeiders, stokers, ook
machinisten. Onmiddellijk werd besloten eon aantal
treinen te supprimeeren en in de eerste plaats de
noodzakelijkste treinen te verzekeren en voor een
veilige aankomst der onderweg zijnde treinen te zor
gen. Zoo kwam de nachttrein uit Holland hedenmor
gen aan, maar met aanzienlijke vertraging.
De chefs zeggen: wij zijn bezig voor het vertrek
der voornaamste treinen te zorgen, maar kunnen geen
enkel vertrek garandeeren. Daar verscheidene trei
nen gesupprimeerd zijn, is het vóór het Noordersta
tion een dichte ophooping van rijtuigen en auto's,
die reizigers met bagage aanbrengen. Ook binnen 't
station loopen veel reizigers, onaangenaam verrast,
rond. De orde-dienst, die aanvankelijk lang niet
streng genoeg was en iedereen maar vrij liet rond-
loopen, wordt tegen tien uur iets beter.
Er zijn vanochtend 24 treinen van het Noordernet
vertrokken.
De exprestreinen naar Erquelipes en Londen kon
den niet gaan.
Briand heeft voor den ministerraad uiteengezet, dat
de staking meer een politiek en revolutionnair ka
rakter heeft dan dat zij om beroepsbelangen begon
nen is.
De militaire maatregelen zullen uitgebreid worden.
Het Journal Officiel zal morgen een besluit afkon
digen, waarbij de spoorwegdienst onder militair be
stuur wordt gebracht.
PARIjJS, 11 October. Om halfacht is de toestand
aan het Noorderstation aldus: Enkele treinen voor
de banlieue vertrekken. De avondtrein voor Calais zal
om halftiep vertrekken. De trein, die bij halfzes uit
Calais moest komen, had een half uur vertraging. De
trein, die tegen halfzes uit België en Holland moest
komen, is nog niet gesignaleerd. De avondtrein naar
België en Holland zal niet loopen- Rondom het sta
tion bevindt zich nog steeds een groote, rumoerige
menigte.
Aan het Noorderstation te Parijs zijn om halfelf
alle toegangen gesloten. Geen trein vertrekt meer.
Omtrent den treinenloop van morgen kan niets voor
speld worden. De chefs schenen mij pessimistisch.
Een hunner zeide mij daareven: bedenk wel, dat de
machinisten, die heden de treinen voerden, hoofdza
kelijk diegenen waren, die naar hun respectieve
woonplaatsen terug wilden en voor wie de trein dien
zij voerden de manier was, om zelf thuis te komen.
Spoorwegarbeiders, die op de arbeidsbeurs bijeen
waren, hebben besloten de staking voort te zetten
en te vragen door het bestuur der maatschappij ont
vangen ie worden.
RIJSSEL, 11 October. De machinisten en stokers
te Valenciennes en de arbeiders in de werkplaatsen
te Hélemmes en te Fives hebben het werk neerge
legd. Te Arras zijn de telegraphische verbindingen
verbroken. Het station wordt door soldaten bewaakt.
Op de Wcsterspocrwegen (die door den Staat ge
naas! zijn) is algemeene staking afgekondigd.
Het Noorderstation is in het duister, de electriciens
en de lampenis!en hebben het werk neergelged.
RIJSSEL. 11 Oct. De spoorwegarbeiders te Hase-
broek hebben lxslotcn onmiddellijk het werk neer te
C8fxLLERS-COTTERETS, 11 Oei. C00 Arbeiders van
het «xxlerenvervoer hebben tot staking besio'.en.
PARIJS, 11 Oct. De stakers posten bij de stations
der andere maatschappijen en bedreigen de machinis
ten op dc locomotieven met revolvers. Bij St. Quentin
en Amiens zijn vanaf overgangen steenen op de loco-
mo'ieven geworpen.
Te Tergnier, Hirso-n, St. Quentin en Laon is de
staking afgekondigd. De trein van Calais naar R i-
gaat thans oVer Soissons en Compiègne. Tal v,m
enen zijn opgeheven.
LAON, 11 Oct. Hier heerseht algcheele staking.
LENS, 11 Oct. De spoorwegarbeiders hebben beslot
tot staking over te gaan.
1)E VLEESCHNOOI).
Van een vermindering van den vlecschnood is voor
eerst nog geen sprake, zegt de „Frankf. Ztg."; inte»-,'
deel de gemiddelde cijfers door dc „Statistische JKorï^~
pondenz' berekend, voor de prijzen van vlecsch jn'
den kleinhandel in Pruisen zijn in de tweede helfi
van September nog wat hooger dan in do eerste helft
der maand. Het blad geeft een overzicht van de prijzen
in de maanden September 1009, Augustus 1910'
September 1910 van de meest voorkomende vlêes^
soorten per kilogram, alles in Pfennige:
Rundvl. Kalfsvi. Sch.pl. A'ark vP
September 1909 156.6 174.9 170.167.2
Augustus 1910 164.4. 185.174.6 162 4
September 1910 168.9 188.6 174.8 164_
Hieruit blijkt, dat zelfs varkensvlcesch, hoewel wa|
goedkooper dan verleden jaar, toch siijgt in prijs. j)(,
deze gemiddelde cijfers zijn nog een paar zeer inslw
lieve cijfers te voegen. Zoo kostte rundvleesch in
tweede helft van September te Berlijn 174, te Fraik.
fort a .d. M. 183 pf., kalfsvleesch te Berlijn 189, t5
Frankfort 190 pf.; scliapenvleesch te Berlijn 172, te
Frankfort 176 pf.; en varkensvleeseh te Berlijn 153
te Frankfort 204 pf.
VERKEERD VERZONDEN.
Een eenvoudige Italiaan uit de buurt van Rome
ontving een telegram, dat zijn dochter, vertoevende
in het Clarissenklooster te Udern aan de Luxemburg,
sche grens, stervende was.
De man begaf zich onmiddellijk op weg, doch moest
zich, daar hij niets dan Italiaansch verstond, geheel
op het Duitsche spoorpersoneel verlaten, dat de
geographie van hun land niet te best scheen te
kennen, althans zij dirigeerden den man naar Neder-
landsch Uden.
Hier arriveerde hij Maandagmorgen, doch in de
aldaar gevestigde kloosters vernam hij, dat zijne
dochter daar niet was. Nu stuurde men den man
naar Pruisisch Uedem.
Tot zijn geluk trof hij in Goch een paar personen
die hem terecht hielpen, zoodat hij Maandagmiddag-
zijne reis naar de juiste bestemming kon voorf^.
ten.
Buitengewoon goedkoop
is eene Illustratie, die slechts 37% cents per kwar
taal of 45 cent franco per post kost en daarom ver-
corlooft de Uitgever zich, de bijzondere aandacht er
op te vestigen dat tegen dezen geringen prijs
regeld het bij uitnemendheid fraai bewerkte G e li.
lustreerd Zondagsblad wordt geleverd h«-
welk een schat van gravures en met zorg gekozen
tekst bevat.
KAASMARKT.
Aangevoerd 27 stapels, wegende 5524 KG. Hoogste
prijs Boerenkaas f 31.Idem Fabriekskaas f 31.50,
TENTOONSTELLING.
i De Schildersvereeniging Westfriesland besloot in
Maart'1911 eene tentoonstelling van schilderwerk
ln onze gemeente te houden. De deelname staat open
voor leden der vereeniging, hunne zoons en gezel
len die in 1910 bij een lid der vereeniging werkzaam
zijn geweest.
OP VERKENNING.
Gisteren middag arriveerde alhier een detachement
manschappen van het tiende regiment infanterie,
sterk 27 manschappen, onder bevel van den luitenant
Dc Koning, in garnizoen Ie Helder. De troep
gelegerd in den paardenstal van den heer A. Visser,
terwijl heeren officieren in het hotel Langenegger lo
geerden. Daar was ook later nog da kapitein Has-
selbach aangekomen, die de tocht per fiets gemaakt
had. Terzelfder tijd was een andere afdeeling uit Hoorn
te Barsingerhorn aangekomen. Verondersteld werd, dat
dit eene vijandelijke krijgsmacht was. Teneinde eene
overval te voorkomen, werden alhier gedurende den
ganschen nachl op verschillende punten wacht poster
uitgezet. De nacht ging évenwei goddank rustig voor-
JEANNE REYNEK^VAN STUWE.
Weet je,'zei Gerrie. het heel-jonge meisje, met
het lichtblonde haar om het blank en blozend, snoe-
zig-rond gezichtje, ik kan me heelemaal niet begrij
pen, waarom jc toch van me houdt. Beatrioe.
Waarom niet? want wie houdt er niet van jou?
Gerrie's wangen kleurden zich donker-rood.
Wie er niet van me houdt?... herhaalde zij, en
zij aarzelde even, alsof zij nog iels wou zeggen.
Nu? vroeg Beatrioe. j
Ozooveel menschen houden niet van me. zei 1
Getrrie luchtig. Er zijn er veel, die me te wuft. te
vlinderachtig vinden., maar ik ben ook nog zoo jong,
hè?
Ja, zei Beatrice. .en keek naar hel frissche, zon-
dat ik 'n ongelukkige liefde heb?
Zij had het haastig gezegd, bijna boos.
Jij 'n ongelukkige liefde?
't Is heel vleiend voor me. dat je dat zoo on
mogelijk lijkt, zei Gerrie. maar 'f is helaa
helaas zoo.
- Nu moet je me er wat meer van vertellen. Wie
is die barbaar,
lijkheden?
ït je
die
ongevoelig blijft voor jouw bekoor-
nige kind, voor wie het leven nog niets anders dan
gujuk was geweest, die een gezellig thuis had, met licf-
Scbbende ouders en zusters en broers, die rijk was en
mooi en gevierd... en zij voelde zichzelf wol heel an
ders, mei haar donker, ernstig gezicht, haar koele, af
wijzende manieren, en haar eenzaamheid, haar grooto
eenzaamheid, zonder lief gezelschap ooit. dan haar mu
ziek en haar boeken... ja, héél anders voelde zij zich.
en tóch zoo bevoorrecht boven Gerrie, zoo heerlijk-
boog boven haar bevoorrecht, door haar liefde, haar
goede, vaste liefde, die zij droeg in haar ziel... en die
zij' beantwoord wist....
E11 mei een groole teederheid keek zij neer op Ger
il®, die dit zekere geluk, dit allerhoogste, miste in
haar leven, en met een warmen klank in haar stem.
zei
Waarom ik van je houd? Ik weel 't niet, maar ik
houd .van je. Je trekt me aan door je uiterlijk, en
door je innerlijk, je bent zoo'n allerliefst kind. zoo'n
kind, dat 't me góed doet je aan te zien... Ik denk
veel over je; ik weet, dat je je gelukkig voelt, en
er is 'n drang in me, 'n innige hoop. dat je datl altijd!
zal blijven...
Je bent ongelooflijk goed, zei Gerrie. schertsend,
maar zij meende het in ernst. Jij mist zooveel, wat
ik heb, Beatrice. en toch wensch je, dat mijn geluk
zal blijven? r I j
Ja, dat wensch ik. Je weet niet, wat 't voor me
zou zijn, jou ongelukkig te zien.
Gerrie's glimlach bedaarde, haar oogen sloeg zij
uwer.
En toch... zei ze.
Wat?
Toch zal je me misschien nog wel eens ongeluk
kig zien.
Jou?
Reeds berouwden Gerrie de onwillekeurig uitgesproken
woorden.
Ik maak maar gekheid...
Neen, zei Beatrice. je doelde op iets. Waarop?
Zeg 't mij gerust. Nee. je moet 't mo zeggen. Ik laat
ie niet met vrede, vóór je 't me zegt. Kindl is er
heusch iels. dat je ongelukkig maakt?
Nee, nee. weerde Gerrie af,
dank niet, maar...
Waarvoor ben je dan bang?
Er .welden tranen in Gerrie's oogen op.
- Hè, ik kan ie ook niels verzwijgen, pruilde ze.
Waarom moei ik t nu zoo liard-op zeggen, dat ik...
Victor van Borgerhout.
Kortaf, niet lettende op Beatrice's lachenden toon.
had Gerrie het gezegd. En Beatrice was doodstil blij
ven zitten op het hooren van dien naam. Hij? waarom
hij? was haar eerste gedachte. En dadelijk daarop voel
de zij het, als heel natuurlijk, dat Gerrie juist dien
naam had genoemd.
Zij sprak geen woord, maar voelde haar palmen koud
worden in haar handenzij behoefde zich niet in te
spannen, om kalm te schijnen, zij was kalm; alleen
had een .vreemde machteloosheid haar bevangen, die
haar verdoofde .Maar Gerrie merkte niets; geheel op
gaande in haar eigen belangrijke gevoelens, sprak zij
rad door, niet lettend op Beatrice.
O, je weet niet. hoe lang 't al is. Ik hield van
'm, zoodra ik 'm zag. En hij... nu. je weet, hoe hij
is. Hij flirt... maar '1 blijft oppervlakkig], niet meer.
dan om z'n omgang prettig en los te maken. M'n ©eni
ge troost is ,dat hij z'n keuze nog niet heeft bepaald.
Beatrioe antwoordde niet.
Als ik dat zag.... Gerrie's toon veranderde, zij
sloeg haar handen samen. O, ik kan je niet zeggen..
Even bleef zij stil'.
Beatrice, je ziet me altijd zoo opgewekt, maar als
ik alleen ben, dan ben ik heel anders. Jioor. Ik kan me
bij anderen nog maar goed-houden, door de gedachte,
dat hij nog vrij is. Ik heb er nooit met iemand over
durven spreken, en juist ben ik dikwijls nog vroolijker
dan gewoonlijk, expres. Want 't is zoo iets om je over
te... schamen... hè, vind je niet?... Dat ik 't nu te
gen jou zeg... ik weet niet, hoe 't kwam, zoo opeens...
Hoor, zei Beatrice, en greep sterk den arm van
Gerrie vast, antwoord me. houdt je van hém?
Ja, zei Gerrie. en haar open, schuldelooze blik
liet geen twijfel toe.
Houdt je van hem alleen en voor altijd Weet je
't goed? Is 't geen opwelling, geen bevlieging, geen
meisjesachtige gril, omdat hij zoo aardig is en zoo
knap? Is 't liefde, Gerrie?
Ja, zei Gerrie. liefde; ik heb hem zoo lief ik
houd zóó innig van 'm, dat ik alles voor 'ra zou over
hebben. En dat is waar, Beatrice. 't Is me volkomen
ernst. Als hij me niet hef heeft, dan zal ik nooil
trouwen, dan...
Och, zei Beatrice hoe kan je dat weten? Men"
zegt. dat je nooit je eerste liefde trouwt...
Gerrie haalde de schouders op, en antwoordde niet
met een luchtig woord. Het wós haar ernst.
Toch, zei Beatrice. met een laatste poging om
zichzelf te behouden, moet je niet al! je gevoel en al
je gedachten plaatsen op hem, Gerrie. Want... je kan
mot weten... Er is geen enkele zekerheid, 'dal hii
van jou...
atrice de waarheid en de diepte voelde van haar ver
driet, en naar haar keek. met pijnlijke ontroering. Het
meisje sloeg de handen voor het gelaat, alsof zij zich
schaamde haar smart zoo prijs te geven, en toch onmo
gelijk in staat was. zich te beheerschen.
Beatrice blikte naar haar in smartelijke bewogenheid,j
en tegelijk in een groot zelf-medelijden. Waarom moest
zij zich offeren voor dit kind, dat alles had. zij, die
nooit iets bezitten zou buiten Viotor's liefde? Zij kon
het niet. Alles in haar kwam in opstand tegen de
mogelijkheid, dat zij zich offeren moest. En als zij het
deed. was het dan zeker, dat Victor zich Gerrie toe-
wenden zou
Maar nog een blik op Gerrie's kindergezicht, met de
nu in droefheid verworden trekken, en al haar rede
neering verdween. Zij strekte haar armen uit. zij voel
de zich opeens zoo slerk, zoo eindeloos veel krachtiger
dan het hulpelooze kind, dat zich onder de vreeselijke
teleursteUing: bedrogen in haar liefde en bedrogen in
haar vriendschap te zijn, nooit meer oprichten zou.
Slil maar, zei ze zacht., en huil niet meer. Troost
je er mee, dat Victor nog' niemand lief heeft op 't
oogenblik... nog niemand....
maar zich alleen voelbaar deed zijn in een zware, moe
de dofheid, die haar lichamelijk en geestelijk afmatte
en waarvoor zij geen afleiding kon vinden. Als haar
oDofferina tot het soede doel liad geleid ,d;«i dacht zij.
zal ik mijn rust weer vinden. Maar het was zoo niet.
Haar kwelde een gejaagde angst, een onzekerheid, of
haar daad wel goed was geweest, of Victor niet door
dépit was gedreven...
Beatrice keek haar groote, sombere kamer rond. met
vagen, starenden blik. Zij was alleen, en altijd, altijd
zou zij alleen in het leven blijven, want...
Haar opoffering was niet tevergeefs .geweest- Daar.
vóór haar, in de bronzen coupe, lijnde zich het groote
witte vierkant af van een couvert: Gerrie's verlovings
annonce. Haar doel was bereikt.
Maar vreugdevol gestemd was zij niet. De onrust
kwelde haar. dat Victor niet uit liefde zich met Ger
rie had verloofd. Te spoedig na de weigering, die hij
van haar. Beatrice. had ontvangen, was deze verbinte
nis gevolgd. Hoe kort nog maar geleden, drukte hij
haar de handen, en zag haar in spanning aan. en sta
melde tot haar zijn woorden van liefde... Zij dacht nog
dikwijls aan dat oogenblik terug, zich er over verwon
derend, hoe gemakkelijk en natuurlijk haar ..neen!" had
geklonken. En ook met verwondering zag zij terug op
de dagen daarna, toen zich haar droefheid niet uitte, j
Het geluk van Gerrie was bijna pijnlijk om aan te j
zien. Zoo uitbundig zoo onstuimig was zij in haar op- j
gewonden vreugde-uitingen, dat het Beatrioe aandeed met
een plotseling-radelooze vrees. Zij had het paar nog
niel tezamen gezienhedenmiddag was het de verlo
vingsreceptie: zou zij gaan, en zien... en weten...
Zij beefde terug voor de zekerheid, die zij dadelijk in
Victor's oogen zou zien. Als hij Gerrie niet liefhad,
dan...
Zij wist niet, hoe zij dat leed zou verdragen. Dat leed
gedachten en gevoelens zich op in een gewaarwordin|
van groote leegte, in zich en om haar heen. Zij bewoog
zich door een lichte, ijle atmosfeer, en óm haar meng
den zich de bloemengeuren en het stem-gegons en dr
kleuren tot een vreemden chaos ineen...
Maar zij zag Gerrie's stralend gezicht, dat voor haar
opbloeide als een schitterende bloem, en zij omhelsde
het kind innig in haar armen, in een moederlijk gebaar,
terwijl de ontroering haar stikkend de keel beklemde
En toen...
Zij wendde zich tot Victor met uitgestrekte hani, en
zij zag zijn oogen...
Zij keken haar aan met een open, vrijen blik. me!
diep in de dieple een vagen zweem van schaamte. En
dadelijk na haar voorbij-gaan. wendde hij zich weer tot
Gerrie, met een snel-gefluisterd woord, dat haar deed
blozen van vreugd. En heel zijn houding drukte gdui
uil, een waarlijk, hartstochtelijk geluk...
Beatrice ademde op. Een'heftige blijdschap school
fintelend door haar léden. Hij heeft haar lief, dacht zij.
hij heeft haar lief. Nu heb ik rust. Mijn offer was niet
tevergeefs.... JL
Maar thuis-gekomen, toen de groole somberheid v#
haar kamer weer als een last op haar viel, en de
warme opwinding uit haar was weggeweken, toen ver
baasde zij er zich over, dat zij zich zoo koud voel®
kon. en zoo triest, alsof zij iets miste.
Zij zonk neer in een stoel, en dacht erover, da dl
wat er nu nog kon zijn. dat haar smartte, thawu
haar pogen met zóó goeden uitslag was bekroond.
opeens zag zij de werkelijkheid vóór zich, in klap
onmiskenbare duidelijkheid; de werkelijkheid, dat Vifr
tor héér nooit had lief-gehad. I
Zijn ijdelheid had naar haar getracht, naar haar,
koele, gereserveerde, ongenaakbare... zijn ijdelheid P
door haar toestemming bevredigd zijn geweest, nw»;
haar lief-gehad, met innigheid en overgave. iiad M
nóóit., had hij nooit...
Zij sloot de oogen. Zoo moe werd zij opeens, ®°f
voor tranen. Hij had haar nooit lief-gehad, hij sPeei-
met zijn eigen gevoel, en nu zjj voor goed uit aP
bestaanskring verdwenen was, werd het hem mogm1)K I
de ware neiging van zijn hart te volgen. Niet zij Parj
dij hom, zij. de hooghartige, ernstige vrouw, maar 0*
luchtige, vroolijke kind... hij had góed gekozen. I
En zij... hel had haar zoo gelukkig gemaakt te j
ten. dat zij het geluk van een ander was. Lange d®f*T
had zij het met zich gedragen als een dierbaar geb6®
dat haar leven verlichtte. En nu....
Ach, dacht zij. hoe ijdel en vergeefsch is het leve^
j3l vie esl vaine... l'n peu d'amour... un peu m
La vio esi vame... un peu aamour... un p»" u
rêve... dat is het, waaruit heL leven is samengea®L
Men droomt, men hoopt men heeft lief... en dan MP
is alles voorbij. S
En alles is zoo nietig, zoo klein, en zoo sneJ.J
vluchligd, in de groote koorts van het léven. Ni®»
«r wal hliiff lunf m'ovzw»! rlzx utr/wtaÊB SD^
mij houdt, is niet 't ergste, 't Ergste zou zijn als hij
van, 'n ander...
En toch zou dat geen onmogelijkheid zijn...
Gerrie stond op, alsof zij deze woorden niet hooren
er is nog niets, god- kon, maar dadelijk viel zij weer neer in haar stoel. En
nu zij eenmaal uiting had gegeven aan wat zij zoo
lang al verkorg, en Beatrice toegelaten had in de in-
haau zlJn' nu kon Z1J zich ook niet meer
tKxJwiiqgen, on barstte in snikken uit. Zoo heftig. en
mei Zóón hartstochtelijke kracht schreide zij. dat Be
- van brandesid zelfverwijt, dat haar, in een edelmoedige
Ach, neen. dat is er ook niet, en dat hij niet van opwelling, haar eigen geluk had doen prijsgeven... en
ij houdt, is niet t ergste, 't Ergste zou ziin. als hii Victor's geluk... terwijl Gerrie's toekomst een veel groo-
ter en bitterder smart hield bewaard, dan zij zou heb
ben ondervonden, als Victor liaar nooit in schijnliefde
had cenaderd.
Maar opeens wist zij het: zij zou gaan. Zij kon niet
bliiven leven in dien. liaar neen rust latenden twijfel. En
zij dacht niet vorder, zij aarzelde niet meer. zij over
woog niet langer; zij ging.
Heel even had zii jn zich het besef, dal zii .moediia
was, om te durven gaan. Maar spoedig losten at haar
er, wat blijft... het hoogste gevoel', de grootste S"
't gaat al voorbij, voorbij....
Ik had hem lief, dacht zij en ik geloofde mij
zek
gel
Gei
Ik
zeker van zijn wederliefde, maar '1 was een waan.
geloofde nobel te zijn, toen ik mijzielve offerde N
lerrie's geluk, maar 't was een waan. Ik vocldej.
voor de plotselinge verandering in Victor's gevoeg
vrees voor hem, en vrees voor Gerrie óok... ro?
was een waan... een waan.... Nooit geeft het 1 je
wat hot belooft, nooit is het leven standvastig. L
mensch. een speelbal van het lot, machteloos c»
ten, moet zich maar overgeven aan dat vergeeis
vergeelsche leven... q
