De Dierentemster. Woensdag lf> November 1910. 54ste Jaargang No. 4813. Bureau: SCHAGEN, Laan O 4. Uitgevers i TRAPMAN Co. Gemengd Nieuws. Binnenlandsch Nieuws. Alicmcci NiEiws- AOertEntiE- M\mM. Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag-, Woensdag-. Donderdag- en Zaterdagavond. Bij inzending tot 's morgens 9 ure worden ADVERTENTIEN in het eerstuitkomend nummer ge plaatst. INGEZONDEN STUKKEN éen dag vroeger. Intere. Telenhoon j\o 20. Prijs per jaar f 3.Franco per post f 3.60. Afzonderlijke nummers 5 Cent ADVERTENTIEN van 1 tot 6 regels f 0.25; iedere regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Dit nummer bestaat uit een blad. slachtoffers VAN DEN STORM. De storm, die Zaterdag en Zondag in het Kanaal heeft gewoed, heeft een groot aantal slachtoffers ge- eis cht ver deed hetzelfde voorstel en sloot ir„ zijn brief een staaltje van de stof, waarvan de geldzak ver vaardigd werd, die moest dienen, om den diefstal mo gelijk te maken. Tevens bevatte de brief een lijst der aangeteekende pakketten, die de bank naar de filialen in de provincie verzenden moest Deze tweede brief bracht onder het personeel der bank geen geringe opschudding teweeg. Weliswaar 'dacht men er niet over den onbekende de 125.000 francs, die hij voor zijn onthullingen vroeg, uit te Bij verschillende schipbreuken aan de Fransche ibetalen> maar men wist nu zeker," dat een nieuwe 11 Kustwachters, rïjAfntoi wmrhAr^iri "RAslrvtprn wprH. Aa noli- kust verdronken 37 personen, o. w die met hunne reddingsbooten omsloegen. De stoomschepen „Hungarie" en „Lady Klrk" kwa men achtereenvolgens in de Firth of Clyde in aanva ring met een onbekend vaartuig, dat met de ge- heele bemanning in de diepte zonk. In de St Margaret's baai, dicht bij Dover, zijn Benige duizenden tonnen kalkrots in zee gestort. Deze steenmassa, die zich ongeveer 100 M. ver uit- fetrekt en een breedte heeft van 70 M., is een groot voordeel voor de baai, daar zij de kracht der gol ven breekt, zoodat deze den oever van de baai niet meer kunnen losspoelen. drie verrmiste ballons. In Duistchland is men ongerust over het lot van een drietal ballons. Zondag stegen negen ballons van den Niederrheinischen Verein für Luftschiffahrt op, om een nachtelijken tocht te ondernemen. Men had in verband met de ongunstige weersgesteldheid de luchtreizigers gewaarschuwd, dadelijk te dalen als ze de Noordzee in het gezicht zouden krijgen. Van diefstal werd voorbereid. Besloten werd, dat de poli tie-inspecteur Verhulst met den onbekende in corres pondentie zou treden, gebruikmakend van het den directeur gegeven motto: „X. Y. Z. Chien japonnais." Nadat eenige advertenties gewisseld waren, meldde de pseudo-bankdirecteur, dat hij de voorstellen, van „X. Y. Z." aanvaardde, waarop de geheimzinnige briefschrijver verzocht, de gevraagde som op een be paalden dag in een café nabij het station Brussel- Nord te deponeeren. De bankdirecteur moest zijn woord geven, de politie in deze zaak niet te men gen. Den morgen van den aangegeven dag vatten twee rechercheurs in het café post en zij waren niet wei nig verwonderd, toen tegen den middag een tien-jarig knaapje het café binnenging en zonder eenige aarze ling zich naar het buffet begaf, om te vragen of er ook een brief was onder motto „X. Y. Z. Chien jap." De rechercheurs hielden den jongen aan en vroe gen, wie hem gezonden had. „Een onbekende heer, die bij de poort van Schaerbeek staat", antwoordde drie ballons is sedert niets vernomen. Zijn ze naar het kereltje, waarop de agenten hem vroegen, hun Zweden gedreven, dan is er geen gevaar, doch in- dien heer te wijzen. Het drietal ging naar de aange- dien ze aan de Engelsche kust zijn terecht gekomen, geven plaats, maar trof er niemand. Voorbijgangers waar hevige stormen gewoed hebben, dan zijn de hadden gezien, dat de heer het knaapje eerst ge- reizigers als verloren te beschouwen. m 3000 uitvindingen. In de Vereenigde Staten zijn 3000 patenten genomen qp uitvindingen, de luchtvaart betreffende. O.a. wil men trachten electriciteit als drijfkracht aan te wenden. De huidige electrische apparaten zijn echter nog te zwaar. Ook wordt veel aandacht gewijd aan de stabilisatie (om te trachten de machine in goeden stand te houden). Voorts zoekt men naar een betere manier om te rijzen en te dalen. knap brutaal. Einde October 1.1. werd ten nadeele van de Bel gische Nationale Bank een som van 100.000 francs j volgd was, maar zich nabij het café uit de voeten maakte. Een kwartier later werd de directeur der bank op gebeld en verweet hem de onbekende briefschrijver zijn trouweloosheid en kondigde aan, dat de diefstal nu weldra zou plaats hebben. Inderdaad, er verliepen eenige dagen en de directeur van het filiaal te Boom deed de minder aangename ontdekking, dat ten na- j deele van zijn kantoor op de bovengemelde wijze 100.000 francs ontvreemd waren, In weerwil van het geheimzinnig waas, dat deze beide diefstallen omsluierd houdt, schijnt de Belgi sche politie thans de daders op 't spoor. Zondag nacht werden te Brussel een drietal personen in hechtenis genomen, op wie een zware verdenking gëstoïen.'"l)e"dievem" die~°metf^oót oveVleg' te'werk Htet f^ee faveurs en een handelaar in waren gegaan, hadden in plaats van een geldzak, voor elgesteenten. Heb huiszoeking, en een provinciaal kantoor bestemd en inhoudende 5000 handelaar ingesteld, zou reeds tot goede resultaten biljetten van 20 francs, een anderen zak gelegd, ver- hebben. vaardigd van dezelfde stof en verzegeld met dezelfde loodjes, die bij de Nationale Bank in gebruik zijn. EEN MERKWAARDIGE ARRESTATIE. In Fransche bladen vinden wij het volgende ver- Vermoedelijk had de diefstal plaats in het bankge- haaltje, dat een zonderling denkbeeld geeft van de han- bouw zelf, maar werd eerst ontdekt, toen de direc- deling van Duitsche grensoutoriteiten.... zoo het waar teur van het bankfiliaal te Boom in het hem toege- is. zonden pakket geen 20-francs-biljetten, maar blanco papier vond. Ren Duitscher, uit Mülhausen. was voor een jaar of wat naar Frankrijk gevlucht, om een veroordeeling De directie der Belgische bank was reeds sinds te ontloopen. Hij vestigde zich in Belfort, waar hij lang op dien diefstal voorbereid, maar kon hem blijk- een kroegje opende. De Duitsche autoriteiten verna- baar niet verhinderen Einde Juli van dit jaar was inen al spoedig, dat hij daar jonge Klzassers ont- onder gelijke omstandigheden een som van 75.000 ving en hen poogde over te halen, bij liet Vreemdelin- francs ontvreemd, zonder dat het mogelijk was de gen-legioen dienst te nemen, verder werd hij besehul- dief of dieven te ontdekken. Een dag of tien nadat digd, als spion in Franschen dienst te staan. Rn om de 75.000 francs verdwenen waren, ontving de direc- deze redenen wilde men pogen, den man te arrestee- teur der bank een, brief, waarin den nieuwe diefstal ren. werd aangekondigd. De schrijver verklaarde zich be- Doch hij waagde zich niet in Duitschland, en hoe reid, dezen tweeden diefstal te verhinderen, indien scherp de gendarmes ook uitkeken, hij liet zich niet de bank hem een goede belooning verzekerde. Inge- vangen. val de bankdirecteur met den anoniemen schrijver ln correspondentie wilde treden, dan moest hij dit doen per advertentie ln een der dagbladen onder het motto: „X. Y. Z. Chien japonnais". De directeur zond den brief door naar het com missariaat van politie, waar men in het geval een misplaatste grap zag. Eenigen tijd later ontving de Onlangs echter kwamen een paar jongelui uit Mül hausen bij den Belfortschen kroeghouder. Zij1 wisten zijn vertrouwen te winnen, en gingen met hem "uit. waarbij zij zich zeer royaal toonden. Op een dag had den zij hem zóó getraeteerd, dat hij dronken was. Zijn jonge vrienden wisten hem over te halen hen naar het station te brengen, en toen zij daar eenmaal waren. directeur een, tweeden brief; de geheimzinnige schrij- hen tot het grensstation te vergezellen. sliep de man in en toen hij wakker werd, was hij in Duitschland, in handen der gendarmes en spoedig opgesloten in de gevangenis te Mülhausen. De omstandigheden waaronder deze arrestatie plaats had, wekten het vermoeden, dat de jongelui uit Mül hausen Duitsche politic-agenten waren, uitgezonden, met het doel den man over de grenzen te brengen. Wat de Fransche Regeering aanleiding geeft, krachtig te pro testeeren tegen zulk optreden op Fransch grondgebied. Ren soortgelijke geschiedenis werd onlang ook uit Zwitserland gemeld. Ren Duitscher, door de politie gezocht, werd door verraders op Duitsch gebied ge lokt en gearresteerd. De Zwitsersche regeering kreeg toen echter nul op haar rekest, daar de Duitsche re- toen echter nul op haar rekest, daar de Duitsche regee ring de tusschenkomst van haar agenten beslist ont kende. de post op het witte huis. Men meldt uit New-York: Hier mogen enkele, aan de New Yorksche Eve- ning Post ontleende bijzonderheden meegedeeld wor den, omtrent de mail welke dag aan dag het Witte Huis bereikt. Vooral tegenwoordig is die mail nogal omvangrijk, omdat honderdtallen zich geroepen ach ten. president Taft over den politieken toestand in Run district en de verkiezingsvooruitzichten aldaar in te lichten. Al deze brieven worden zonder uitzondering gelezen en naar behooren beantwoord. De omvang der post wisselt nogal af; het geringste aantal brie ven ooit op éen dag ontvangen beliep ongeveer hon derd, er zijn echter ook wel dagen geweest dat min stens duizend epistels in de brievenkamer van het Witte Huis werden gedeponeerd. Het gemiddelde aan tal brieven, per dag ontvangen, kan minstens op 200 worden gesteld, waarvan een zeer groot gedeelte onder de persoonlijke aandacht vaa president Taft komt. De briefschrijvers vormen een bonte mengeling van personaliteiten. Er zijn senatoren en scharen slijpers onder, predikanten en marktlui, redacteuren en scheikundigen, diplomaten en postzegelmaniak ken, ambtenaren en baantjeszoekers, athleten en atheïsten. Inderdaad, in alle standen en beroepen der maatschappij, zoo gek kan men het niet prakkizee- ran. worden lieden gevonden die behoefte hebben hun hart bij den eersten ambtenaar des lands uit te storten. Het eigenaardigste is dat, als een regel, niets onbeantwoord wordt gelaten. Indien geen ant woord op de behandelde onderwerpen noodig is, ont vangt de afzender een hetzij door den president zelf of door een der klerken geteekend schrijven, mel dend de goed ei ontvangst der missive. Sommige brieven zijn zeer eigenaardig geadres seerd. Zoo was er onlangs een die geen ander adres had dan een kiekje van den president, toen hij nog niet die functie bekleedde, genomen van achteren, terwijl hij aan het golfspelen was. De inhoud der brieven is meer dan eens allerkoddigst. Niet lang geleden was er b.v. een brief van iemand, uit een der Noordwestelijke staten, die den president enkele kalveren verkoopen wilde. Niet tevreden met de opzending van dit vereerend aanbod, sloot hij boven dien nog een paar woorden voor ex-president Roo- sevelt in, met het verzoek zoo vriendelijk te zijn die voor hem aan „Teddy" te willen doorsturen. Ook in de mail van president Taft zijn verzoeken om diens handteekening veelvuldig; het overgroote deel dezer brieven is van het jongere geslacht af komstig. om den vrede te bewaren. De Rngelsehe bladen maken gewag van het voor nemen der admiraliteit, een nieuw oorlogsschip te bou wen, dat grooter. sneller, en machtiger moet zijn dan welk ook reeds bestaand of in aanbouw zijnd vaar tuig van de Britsche vloot. Het moet den pantser kruiser „I.ion" nog overtreffen. Daartoe zal de nieuwe kolos krijgen een waterverplaatsing van 28.000 ton, een lengte van 240 meter en een snelheid van 30 zeemij len, tegen de 26,500 ton, 200 meter en 28 zeemijlen van de ,.Lion". Dat de bewapening bestaan zal uit de nieuwe kns. van 34.5 c.M. granaten van 550 K.G. 1 spreekt wel vanzelf. Volgens den Matin zullen er in Frankrijk twee pant serschepen extra worden gebouwd, die bewapend zijn met kns. van 34.5 c.M. RLke bodem van 23.000 tons krijgt dan 10 van die reuzen-stukken in vijf torens in de aslijn. Kan Duitschland het dan nog wel doen met zijn kns. van 30.5 c.M.? We zullen wel spoedig hooren dat ook Krupp van het nieuwe kaliber voorzien is 1 kippen en zondagsrust. In een van de oudste Presbyteriaansche gemeenten van Winchester in Kentucky was eens groot ver schil ovir de kwestie of eieren, die de kippen 's Zon dags gelegd hadden, gegeten mochten wordeen, ja dan netn. De eene partij oordeelde: Het leggen van eieren Is verrichten van arbeid. En daar arbeiden des Zondags zondig werd geacht, waren de op Zondag gelegde eieren besmet met zon de en derhalve mochten ze niet gegeten worden. Een andere partij was van oordeel dat het leggen van eieren een natuurlijke verrichting Is en men de natuur toch niet op Zondag kon dwingen stil te staan terwille van de Zondagsheiliging. Na veel strijd kwam men eindelijk tot het volgende compromis. De eieren, op Zondag gelegd, mochten niet gegeten doch dienden verkocht te worden. En de op brengst zou de kerkelijke gemeente ten goede ko men. suikerbieten in engeland. Vroeger hebben wij reeds melding gemaakt van de verscheping van suikerbieten uit Norfolk naar Nederland. Ook uit Suffolk zijn de verschepingen thans begonnen. De ladingen worden te Lowostoft en te Ipswich ingenomen. In eerstgenoemde plaats nam de Eugelina 200 ton in en te Ipswich de Justice 130 ton. Andere zendingen zullen volgen- een proef. In de Amerikaansche baai van Chesapeake is gisteren de eerste proef genomen met het gebruik van vlieg tuigen voor de Amerikaansche marine. Rugéne Ely maakte met een Curtissmachine een korte proefvlucht van het dek van den kruiser „Birmingham" naar de landingsplaats van Willoughbys Pil. Toen echter Rly van Jbet dek vloog, raakte hij het water en een schroef- blad brak af, zoodat hij genoodzaakt was ongeveer 2 mijl verder te landen. parlementsontbinding. LONDRN, i5 Nov. De Daily Mail is gemachtigd mede te deelen, dat de Regeering besloten heeft tot onmiddellijke ontbinding van het Lagerhuis. mexico en de unie. AUSTIN (Texas), 15 November. Het gerucht loopt te Del Rio, dat gewapende Mexicanen oprukken naar Roeksprings in Texas, waar de Mexicaan Rodriguez gelyncht werd. De gouverneur van Texas zal, zoo noo dig, de militie onder de wapenen roepen. de zetel van jhr. godin de beaufort. „De Standaard" schrijft over de komende verkie zing van een Eerste-Kamerlid in Zeeland: Nu na het uitvallen van den heer Godin de Beau fort voor Zeeland een nieuw Eerste-Kamerlid te be noemen is, schijnt men in die provincie en in enkele Roomsche kringen er op aan te dringen, dat in de plaats van den Antirevolutionair ditmaal een Room sche zal benoemd worden. Als reden geeft men hier dan voor op, dat de Roomsche bevolking van Zeeland grooter in het cij fer is, dan die der Antirevolutionairen en Chr.-Hist. saam. Gaat dit op? Ja, zoo men de liberale Roomschen er bij rekent. 'Anders niet In het 5e district, men zag het nog pas 'in 1909 en 1910, en ten deele ook in het 4e district, stemt een zeer groot deel der Roomsche kiezers op den liberalen candidaat. Feuilleton. 3. ROMAN VAN ROSENTHAL. HOOFDSTUK 2. Maar weinige schreden van het huis Mölenhoff, slechts door een zeer smal steegje daarvan geschei den, lag het eigendom van Hinerk Rössum, den va der van den jongen advocaat Heinrich Rössum of de oude Hinerk, zooals hij werd genoemd, in on derscheid van zijn zoon, die eveneens Heinrich heet te, was een ontslagen scheepskapitein- Dat ontslag had hij niet op de meest eervolle wijze verkregen. Ver vanwaar gewoonlijk de zeelieden hun vak verlaten nam Heinrich ontslag, of liever kreeg het, om minder eervolle praktijken en toen werd hij makelaar en agent in alle mogelijke zaken. Als man van zaken stond hij nu juist niet hoog aangeschreven, maar zijn kapitaal vermeerderde snel. Hij bouwde huizen in de stad, kocht land en goed wel dra als 'n rijk man, dien men daarom wel wat moest ontzien, ofschoon men hem eigenlijk liever den rug had toegedraaid. Hineik had dezelfde hooge gestalte als zijn zoon, alleen was hij forsdier, breeaer van schouders en zijn groot hoofd was nu juist niet wat men met het woord knap bestempelt Om zijn mond speelde vaak 'n spot tende lach en zijn kleine scherpe oogen schenen door iemand te kunnen heenzien. Hinerk's hoofdbedrijf was geld leenen en dat am bacht had hem al vroeg ln kennis gebracht met den Jongen Mölenhoff Hij maakte hem met spelen be kend en leende hem geld. Toen Wolfgang eindelijk kaar Australië werd gezonden, meldde Hinerk zich °P een kwaden morgen bij de weduwe aan en pro- inteerde haar verschillende schuldbekentenissen tot ?en bedrag van zestigduizend mark, die haar zoon hem had geleend. Maar hij kreeg evenals de andere schuldeischers nul op het request en hem w<*d heel kalm het gat van de deur gewezen. oude Hinerk had beleefd gebogen en met een «Pottend glimlachje de wissels weer in zijn zak ge kken. Rij zelde geen enkel onaangenaam woord en weer stil heengegaan. Korten tijd na dien werd er in den tuin van den ouden Hinerk eenzelfde heuvel aangelegd, als op de villa Mölenhoff, en wel zoo hoog dat men van daar den geheelen tuin en het huis der weduwe kou overzien. De oude Hinerk zat vanaf dat oogenblik veel op die rustplaats zijn PÜP te rooken en sloeg zoodoen de opmerkzaam gade, al wat er bij zijn buurvrouw gebeurde. Het was niet meer dan natuurlijk, dat een make laar, die allerlei schepen bevrachtte en proviandeer de, brieven naar allerlei vreemde landen zond, en ook vandaar ontving. Hij bracht steeds al zijn brie ven persoonlijk naar de post in Embden, maar éen postte hij steeds te Delfzijl en ook haalde hij van die plaats menigen brief poste-restante. Deze brieven gingen naar en kwamen van den jongen Mölenhoff. In de laatste weken was die briefwisseling zeer druk geweest en tenslotte, toen de weduwe zeer ern stig ziek werd, werden er telegrammen in cijfers ge wisseld, aan een gefingeerd adres, die voor derden geheel onbegrijpelijk waren. Zulk een telegram riep Wolfgang Mölenhoff naar huis en tevens werd toen. dt bekendebrief aan Óen jongen advocaat gezon- depi. Vervolgens ging er een telegram naar Bremen, het verdwijnen van het testament meldend en nau welijks was de gerechtelijke oproeping van den recht- matigen erfgenaam geplaatst, of deze verscheen in Embden en betrok weldra het huis zijner moeder, twee dagen nadat Mr. Rössum den brief had ont vangen en weinige uren nadat Therese en haar broer waren vertrokken. Het was een donkere, koud© dag in Juni en grau we regenwolken ontlastten hun inhoud met kracht- De hoornen ln den tuin der villa Mölenhoff bogen zich topzwaar en het Dollardwater werd door den wind gegeeseld. Wolfgang Mölenhoff stond aan het venster van zijn vroegere kamer en keek naar het woelige water. Hij was niet veel veranderd, zijn gestalte was nog wat krachtiger en breeder geworden, en had zijn mannelijk schoon nog verhoogd. Zoo ben ik dan weer hier," zeide hij halfluid tot zichzelf. „Het is moeilijk genoeg veroverd dit suc ces, nu, het zou ook wat moois zijn geweest, als ik voor die twee anderen het veld had moeten mi men. Zjj zijn tenminste zoo beleefd geweest, vroeg genoeg heen te gaan. Ik zou tenslotte van mijn huis recht gebruik hebben moeten maken en ik ben een hoffelijk man en doe dat dan ook niet gaarne," zeide hij lachende. „Zij moet een katje zijn, die The rese, overigens van hetzelfde vak als ik een col lega dus. Want al was mijn moeder er nog zoo te gen en al heeft zij mijn geheele opvoeding er naar ingericht dat het niet zou gebeuren, toch heb ik het ambacht van mijn vader ter hand genomen. Wel is waar niet als Mölenhoff, maar onder den schoonklin- kenden naam van Atrani.... Of mijn dieren al reeds zullen zijn aangekomen? Zoo'n liefhebberij kost ont zaglijk veel geld, maar de menagerie Atrani zal hier spoedig genoeg beroemd zijn en zoodoende zul len de ontvangsten rijkelijk de uitgaven dekken. Was die afrekening met dien ouden schurk maar reeds geschied, want die Rössum heeft mij in zijn macht. Maar als het noodig is zal hij toch te weten komen, dat ik geen kind meer ben." Een zwarte bediende, een echte zoon van Afrika, opende de deur en meldde dat er een bezoeker was. „Heeft hij zijn saam genoemd?" vroeg Wolfgang nieuwsgierig. „Naam genoemd vergeten," luidde het antwoord. „Heet hij Rössum?" vroeg Wolfgang. „Ja mister, zoo was het" „Laat hem binnen komen," beval de jonge Mölen hoff en bleef aan het venster staan. „Goeden morgen," zeide de oude Hinerk joviaal en toen keerde Wolfgang zich om en gaf hem de hand. „Nu, Je bent er nog knapper op geworden," ant woordde de bezoeker. „Je ziet er uit als een jonge haal," en hij keek den jongen man daarbij zeer scherp aan. Deze lachte even. „Dan zien we er belden als haaien uit," luidde het antwoord koel, maar jij als een oude." „Nu, wij zullen elkaar niet opeten, hoop ik," ant woordde de bezoeker, terwijl hij op den jongen man toetrad." „En ik wil u ook niet tot voedsel nemen," ant woordde deze scherp. „Laat ons niet krakeelen. Is de lucht zuiver?" vroeg Hinerk. „Alleen mijn zwarte bediende is in huis en die verstaat geen woord Duitsch. Alle overige bedienden van mijn moeder heb ik hun congé gegeven ik wilde het veld ruim hebben," „Dat Is heel verstandig gehandeld," meende Hinerk en ging aan de tafel zitten. Wolfgang volgde dit voorbeeld. Hinerk spreidde nu eenige papieren op de tafel uit. „Hier liggen de wissels amice," zoo begon hij, „Zes tigduizend mark toen je wegging, veertigduizend voor Je menagerie maakt 100, plus de rente is honderd en vijftigduizend mark." „En het testament!" riep Wolfgang ongeduldig uil. ..Daarover straks." „Neen niet later," was het heftige antwoord, „wat moet ik daarvoor betalen?" „Wees niet zoo ongeduldig," zeide de bezoeker kalmeerend. „Het gevaar was niet klein, ik ben in drie dagen en drie nachten niet naar bed geweest. Ik loerde als een kat op mijn dak, waaruit ik een paar pannen, had weggeschoven. Ik was bijna be trapt geworden, want ik hoorde iemand om het huis rondsluipen ik zou zulk een gevaarlijke geschie- denis niet graag voor de tweede maal hebben onder nomen. Ik ben een sterke kerel, maar de zenuwen zitten, mij nog in de beeneu." „Ach wat," riep de ander uit. „Je hebt het niet gedaan uit pure liefde voor mij, maar alleen ter ver zekering van je eigen geld. Waarom zullen wij hier met elkaar comediespelen? In de eerste plaats heb jij aan jezelf gedacht en dat je daardoor tevens mijn belangen hebt gediend, welnu, dat was toeval. Dus doe mij een plezier en maak het kort. Wat moet ik voor het testament betalen?" „Laten wij alle berekeningen maar ter zijde zetten,' antwoordde Hinerk, „en laat ons eenvoudig de erfe nis deelen." ,Denk Je, dat ik stapelgek ben! Twee triani hon derdvijftigduizend mark voor je moeite extra. Ouwe heer, je bent dronken," voegde hij er lachend bij. „Ik ben nuchter, en klaar wakker," bitste da ander, „en met mijn voorstel verdien Je 'n half mil- lloen, meer dan genoeg voor de weinige moeite die het je heeft gekost," „En ik zal het toch niet betalen. Nu niet en nooit, was het besliste antwoord van den jongen Mölenhoff. Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1910 | | pagina 1