De Dierentemster.
Woensdag lf> November 1910.
54ste Jaargang No. 4813.
Bureau: SCHAGEN, Laan O 4.
Uitgevers i TRAPMAN Co.
Gemengd Nieuws.
Binnenlandsch Nieuws.
Alicmcci NiEiws-
AOertEntiE- M\mM.
Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag-, Woensdag-.
Donderdag- en Zaterdagavond. Bij inzending tot 's morgens
9 ure worden ADVERTENTIEN in het eerstuitkomend nummer ge
plaatst. INGEZONDEN STUKKEN éen dag vroeger.
Intere. Telenhoon j\o 20.
Prijs per jaar f 3.Franco per post f 3.60.
Afzonderlijke nummers 5 Cent
ADVERTENTIEN van 1 tot 6 regels f 0.25; iedere regel meer 5 Cent.
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Dit nummer bestaat uit een blad.
slachtoffers VAN DEN STORM.
De storm, die Zaterdag en Zondag in het Kanaal
heeft gewoed, heeft een groot aantal slachtoffers ge-
eis cht
ver deed hetzelfde voorstel en sloot ir„ zijn brief
een staaltje van de stof, waarvan de geldzak ver
vaardigd werd, die moest dienen, om den diefstal mo
gelijk te maken. Tevens bevatte de brief een lijst
der aangeteekende pakketten, die de bank naar de
filialen in de provincie verzenden moest
Deze tweede brief bracht onder het personeel der
bank geen geringe opschudding teweeg. Weliswaar
'dacht men er niet over den onbekende de 125.000
francs, die hij voor zijn onthullingen vroeg, uit te
Bij verschillende schipbreuken aan de Fransche ibetalen> maar men wist nu zeker," dat een nieuwe
11 Kustwachters, rïjAfntoi wmrhAr^iri "RAslrvtprn wprH. Aa noli-
kust verdronken 37 personen, o. w
die met hunne reddingsbooten omsloegen.
De stoomschepen „Hungarie" en „Lady Klrk" kwa
men achtereenvolgens in de Firth of Clyde in aanva
ring met een onbekend vaartuig, dat met de ge-
heele bemanning in de diepte zonk.
In de St Margaret's baai, dicht bij Dover, zijn
Benige duizenden tonnen kalkrots in zee gestort.
Deze steenmassa, die zich ongeveer 100 M. ver uit-
fetrekt en een breedte heeft van 70 M., is een groot
voordeel voor de baai, daar zij de kracht der gol
ven breekt, zoodat deze den oever van de baai niet
meer kunnen losspoelen.
drie verrmiste ballons.
In Duistchland is men ongerust over het lot van
een drietal ballons. Zondag stegen negen ballons van
den Niederrheinischen Verein für Luftschiffahrt op,
om een nachtelijken tocht te ondernemen. Men had
in verband met de ongunstige weersgesteldheid de
luchtreizigers gewaarschuwd, dadelijk te dalen als
ze de Noordzee in het gezicht zouden krijgen. Van
diefstal werd voorbereid. Besloten werd, dat de poli
tie-inspecteur Verhulst met den onbekende in corres
pondentie zou treden, gebruikmakend van het den
directeur gegeven motto: „X. Y. Z. Chien japonnais."
Nadat eenige advertenties gewisseld waren, meldde
de pseudo-bankdirecteur, dat hij de voorstellen, van
„X. Y. Z." aanvaardde, waarop de geheimzinnige
briefschrijver verzocht, de gevraagde som op een be
paalden dag in een café nabij het station Brussel-
Nord te deponeeren. De bankdirecteur moest zijn
woord geven, de politie in deze zaak niet te men
gen.
Den morgen van den aangegeven dag vatten twee
rechercheurs in het café post en zij waren niet wei
nig verwonderd, toen tegen den middag een tien-jarig
knaapje het café binnenging en zonder eenige aarze
ling zich naar het buffet begaf, om te vragen of er
ook een brief was onder motto „X. Y. Z. Chien
jap."
De rechercheurs hielden den jongen aan en vroe
gen, wie hem gezonden had. „Een onbekende heer,
die bij de poort van Schaerbeek staat", antwoordde
drie ballons is sedert niets vernomen. Zijn ze naar het kereltje, waarop de agenten hem vroegen, hun
Zweden gedreven, dan is er geen gevaar, doch in- dien heer te wijzen. Het drietal ging naar de aange-
dien ze aan de Engelsche kust zijn terecht gekomen, geven plaats, maar trof er niemand. Voorbijgangers
waar hevige stormen gewoed hebben, dan zijn de hadden gezien, dat de heer het knaapje eerst ge-
reizigers als verloren te beschouwen.
m
3000 uitvindingen.
In de Vereenigde Staten zijn 3000 patenten genomen
qp uitvindingen, de luchtvaart betreffende. O.a. wil men
trachten electriciteit als drijfkracht aan te wenden. De
huidige electrische apparaten zijn echter nog te zwaar.
Ook wordt veel aandacht gewijd aan de stabilisatie (om
te trachten de machine in goeden stand te houden).
Voorts zoekt men naar een betere manier om te
rijzen en te dalen.
knap brutaal.
Einde October 1.1. werd ten nadeele van de Bel
gische Nationale Bank een som van 100.000 francs
j volgd was, maar zich nabij het café uit de voeten
maakte.
Een kwartier later werd de directeur der bank op
gebeld en verweet hem de onbekende briefschrijver
zijn trouweloosheid en kondigde aan, dat de diefstal
nu weldra zou plaats hebben. Inderdaad, er verliepen
eenige dagen en de directeur van het filiaal te Boom
deed de minder aangename ontdekking, dat ten na-
j deele van zijn kantoor op de bovengemelde wijze
100.000 francs ontvreemd waren,
In weerwil van het geheimzinnig waas, dat deze
beide diefstallen omsluierd houdt, schijnt de Belgi
sche politie thans de daders op 't spoor. Zondag
nacht werden te Brussel een drietal personen in
hechtenis genomen, op wie een zware verdenking
gëstoïen.'"l)e"dievem" die~°metf^oót oveVleg' te'werk Htet f^ee faveurs en een handelaar in
waren gegaan, hadden in plaats van een geldzak, voor elgesteenten. Heb huiszoeking, en
een provinciaal kantoor bestemd en inhoudende 5000 handelaar ingesteld, zou reeds tot goede resultaten
biljetten van 20 francs, een anderen zak gelegd, ver- hebben.
vaardigd van dezelfde stof en verzegeld met dezelfde
loodjes, die bij de Nationale Bank in gebruik zijn.
EEN MERKWAARDIGE ARRESTATIE.
In Fransche bladen vinden wij het volgende ver-
Vermoedelijk had de diefstal plaats in het bankge- haaltje, dat een zonderling denkbeeld geeft van de han-
bouw zelf, maar werd eerst ontdekt, toen de direc- deling van Duitsche grensoutoriteiten.... zoo het waar
teur van het bankfiliaal te Boom in het hem toege- is.
zonden pakket geen 20-francs-biljetten, maar blanco
papier vond.
Ren Duitscher, uit Mülhausen. was voor een jaar
of wat naar Frankrijk gevlucht, om een veroordeeling
De directie der Belgische bank was reeds sinds te ontloopen. Hij vestigde zich in Belfort, waar hij
lang op dien diefstal voorbereid, maar kon hem blijk- een kroegje opende. De Duitsche autoriteiten verna-
baar niet verhinderen Einde Juli van dit jaar was inen al spoedig, dat hij daar jonge Klzassers ont-
onder gelijke omstandigheden een som van 75.000 ving en hen poogde over te halen, bij liet Vreemdelin-
francs ontvreemd, zonder dat het mogelijk was de gen-legioen dienst te nemen, verder werd hij besehul-
dief of dieven te ontdekken. Een dag of tien nadat digd, als spion in Franschen dienst te staan. Rn om
de 75.000 francs verdwenen waren, ontving de direc- deze redenen wilde men pogen, den man te arrestee-
teur der bank een, brief, waarin den nieuwe diefstal ren.
werd aangekondigd. De schrijver verklaarde zich be- Doch hij waagde zich niet in Duitschland, en hoe
reid, dezen tweeden diefstal te verhinderen, indien scherp de gendarmes ook uitkeken, hij liet zich niet
de bank hem een goede belooning verzekerde. Inge- vangen.
val de bankdirecteur met den anoniemen schrijver ln
correspondentie wilde treden, dan moest hij dit
doen per advertentie ln een der dagbladen onder het
motto: „X. Y. Z. Chien japonnais".
De directeur zond den brief door naar het com
missariaat van politie, waar men in het geval een
misplaatste grap zag. Eenigen tijd later ontving de
Onlangs echter kwamen een paar jongelui uit Mül
hausen bij den Belfortschen kroeghouder. Zij1 wisten
zijn vertrouwen te winnen, en gingen met hem "uit.
waarbij zij zich zeer royaal toonden. Op een dag had
den zij hem zóó getraeteerd, dat hij dronken was. Zijn
jonge vrienden wisten hem over te halen hen naar het
station te brengen, en toen zij daar eenmaal waren.
directeur een, tweeden brief; de geheimzinnige schrij- hen tot het grensstation te vergezellen.
sliep de man in en toen hij wakker werd, was hij
in Duitschland, in handen der gendarmes en spoedig
opgesloten in de gevangenis te Mülhausen.
De omstandigheden waaronder deze arrestatie plaats
had, wekten het vermoeden, dat de jongelui uit Mül
hausen Duitsche politic-agenten waren, uitgezonden, met
het doel den man over de grenzen te brengen. Wat
de Fransche Regeering aanleiding geeft, krachtig te pro
testeeren tegen zulk optreden op Fransch grondgebied.
Ren soortgelijke geschiedenis werd onlang ook uit
Zwitserland gemeld. Ren Duitscher, door de politie
gezocht, werd door verraders op Duitsch gebied ge
lokt en gearresteerd. De Zwitsersche regeering kreeg
toen echter nul op haar rekest, daar de Duitsche re-
toen echter nul op haar rekest, daar de Duitsche regee
ring de tusschenkomst van haar agenten beslist ont
kende.
de post op het witte huis.
Men meldt uit New-York:
Hier mogen enkele, aan de New Yorksche Eve-
ning Post ontleende bijzonderheden meegedeeld wor
den, omtrent de mail welke dag aan dag het Witte
Huis bereikt. Vooral tegenwoordig is die mail nogal
omvangrijk, omdat honderdtallen zich geroepen ach
ten. president Taft over den politieken toestand in
Run district en de verkiezingsvooruitzichten aldaar
in te lichten.
Al deze brieven worden zonder uitzondering
gelezen en naar behooren beantwoord. De omvang
der post wisselt nogal af; het geringste aantal brie
ven ooit op éen dag ontvangen beliep ongeveer hon
derd, er zijn echter ook wel dagen geweest dat min
stens duizend epistels in de brievenkamer van het
Witte Huis werden gedeponeerd. Het gemiddelde aan
tal brieven, per dag ontvangen, kan minstens op 200
worden gesteld, waarvan een zeer groot gedeelte
onder de persoonlijke aandacht vaa president Taft
komt.
De briefschrijvers vormen een bonte mengeling
van personaliteiten. Er zijn senatoren en scharen
slijpers onder, predikanten en marktlui, redacteuren
en scheikundigen, diplomaten en postzegelmaniak
ken, ambtenaren en baantjeszoekers, athleten en
atheïsten. Inderdaad, in alle standen en beroepen der
maatschappij, zoo gek kan men het niet prakkizee-
ran. worden lieden gevonden die behoefte hebben
hun hart bij den eersten ambtenaar des lands uit
te storten. Het eigenaardigste is dat, als een regel,
niets onbeantwoord wordt gelaten. Indien geen ant
woord op de behandelde onderwerpen noodig is, ont
vangt de afzender een hetzij door den president zelf
of door een der klerken geteekend schrijven, mel
dend de goed ei ontvangst der missive.
Sommige brieven zijn zeer eigenaardig geadres
seerd. Zoo was er onlangs een die geen ander adres
had dan een kiekje van den president, toen hij nog
niet die functie bekleedde, genomen van achteren,
terwijl hij aan het golfspelen was. De inhoud der
brieven is meer dan eens allerkoddigst. Niet lang
geleden was er b.v. een brief van iemand, uit een
der Noordwestelijke staten, die den president enkele
kalveren verkoopen wilde. Niet tevreden met de
opzending van dit vereerend aanbod, sloot hij boven
dien nog een paar woorden voor ex-president Roo-
sevelt in, met het verzoek zoo vriendelijk te zijn
die voor hem aan „Teddy" te willen doorsturen.
Ook in de mail van president Taft zijn verzoeken
om diens handteekening veelvuldig; het overgroote
deel dezer brieven is van het jongere geslacht af
komstig.
om den vrede te bewaren.
De Rngelsehe bladen maken gewag van het voor
nemen der admiraliteit, een nieuw oorlogsschip te bou
wen, dat grooter. sneller, en machtiger moet zijn dan
welk ook reeds bestaand of in aanbouw zijnd vaar
tuig van de Britsche vloot. Het moet den pantser
kruiser „I.ion" nog overtreffen. Daartoe zal de nieuwe
kolos krijgen een waterverplaatsing van 28.000 ton, een
lengte van 240 meter en een snelheid van 30 zeemij
len, tegen de 26,500 ton, 200 meter en 28 zeemijlen van
de ,.Lion". Dat de bewapening bestaan zal uit de
nieuwe kns. van 34.5 c.M. granaten van 550
K.G. 1 spreekt wel vanzelf.
Volgens den Matin zullen er in Frankrijk twee pant
serschepen extra worden gebouwd, die bewapend zijn
met kns. van 34.5 c.M. RLke bodem van 23.000 tons
krijgt dan 10 van die reuzen-stukken in vijf torens
in de aslijn.
Kan Duitschland het dan nog wel doen met zijn
kns. van 30.5 c.M.? We zullen wel spoedig hooren
dat ook Krupp van het nieuwe kaliber voorzien is 1
kippen en zondagsrust.
In een van de oudste Presbyteriaansche gemeenten
van Winchester in Kentucky was eens groot ver
schil ovir de kwestie of eieren, die de kippen 's Zon
dags gelegd hadden, gegeten mochten wordeen, ja
dan netn. De eene partij oordeelde:
Het leggen van eieren Is verrichten van arbeid.
En daar arbeiden des Zondags zondig werd geacht,
waren de op Zondag gelegde eieren besmet met zon
de en derhalve mochten ze niet gegeten worden.
Een andere partij was van oordeel dat het leggen
van eieren een natuurlijke verrichting Is en men
de natuur toch niet op Zondag kon dwingen stil te
staan terwille van de Zondagsheiliging. Na veel strijd
kwam men eindelijk tot het volgende compromis.
De eieren, op Zondag gelegd, mochten niet gegeten
doch dienden verkocht te worden. En de op
brengst zou de kerkelijke gemeente ten goede ko
men.
suikerbieten in engeland.
Vroeger hebben wij reeds melding gemaakt van
de verscheping van suikerbieten uit Norfolk naar
Nederland. Ook uit Suffolk zijn de verschepingen
thans begonnen. De ladingen worden te Lowostoft en
te Ipswich ingenomen. In eerstgenoemde plaats nam
de Eugelina 200 ton in en te Ipswich de Justice 130
ton. Andere zendingen zullen volgen-
een proef.
In de Amerikaansche baai van Chesapeake is gisteren
de eerste proef genomen met het gebruik van vlieg
tuigen voor de Amerikaansche marine. Rugéne Ely
maakte met een Curtissmachine een korte proefvlucht
van het dek van den kruiser „Birmingham" naar de
landingsplaats van Willoughbys Pil. Toen echter Rly
van Jbet dek vloog, raakte hij het water en een schroef-
blad brak af, zoodat hij genoodzaakt was ongeveer
2 mijl verder te landen.
parlementsontbinding.
LONDRN, i5 Nov. De Daily Mail is gemachtigd
mede te deelen, dat de Regeering besloten heeft tot
onmiddellijke ontbinding van het Lagerhuis.
mexico en de unie.
AUSTIN (Texas), 15 November. Het gerucht loopt
te Del Rio, dat gewapende Mexicanen oprukken naar
Roeksprings in Texas, waar de Mexicaan Rodriguez
gelyncht werd. De gouverneur van Texas zal, zoo noo
dig, de militie onder de wapenen roepen.
de zetel van jhr. godin de beaufort.
„De Standaard" schrijft over de komende verkie
zing van een Eerste-Kamerlid in Zeeland:
Nu na het uitvallen van den heer Godin de Beau
fort voor Zeeland een nieuw Eerste-Kamerlid te be
noemen is, schijnt men in die provincie en in enkele
Roomsche kringen er op aan te dringen, dat in de
plaats van den Antirevolutionair ditmaal een Room
sche zal benoemd worden.
Als reden geeft men hier dan voor op, dat de
Roomsche bevolking van Zeeland grooter in het cij
fer is, dan die der Antirevolutionairen en Chr.-Hist.
saam.
Gaat dit op?
Ja, zoo men de liberale Roomschen er bij rekent.
'Anders niet In het 5e district, men zag het nog pas
'in 1909 en 1910, en ten deele ook in het 4e district,
stemt een zeer groot deel der Roomsche kiezers op
den liberalen candidaat.
Feuilleton.
3.
ROMAN VAN ROSENTHAL.
HOOFDSTUK 2.
Maar weinige schreden van het huis Mölenhoff,
slechts door een zeer smal steegje daarvan geschei
den, lag het eigendom van Hinerk Rössum, den va
der van den jongen advocaat Heinrich Rössum of
de oude Hinerk, zooals hij werd genoemd, in on
derscheid van zijn zoon, die eveneens Heinrich heet
te, was een ontslagen scheepskapitein- Dat ontslag
had hij niet op de meest eervolle wijze verkregen.
Ver vanwaar gewoonlijk de zeelieden hun vak verlaten
nam Heinrich ontslag, of liever kreeg het, om minder
eervolle praktijken en toen werd hij makelaar en agent
in alle mogelijke zaken.
Als man van zaken stond hij nu juist niet hoog
aangeschreven, maar zijn kapitaal vermeerderde snel.
Hij bouwde huizen in de stad, kocht land en goed wel
dra als 'n rijk man, dien men daarom wel wat moest
ontzien, ofschoon men hem eigenlijk liever den rug
had toegedraaid.
Hineik had dezelfde hooge gestalte als zijn zoon,
alleen was hij forsdier, breeaer van schouders en zijn
groot hoofd was nu juist niet wat men met het woord
knap bestempelt Om zijn mond speelde vaak 'n spot
tende lach en zijn kleine scherpe oogen schenen door
iemand te kunnen heenzien.
Hinerk's hoofdbedrijf was geld leenen en dat am
bacht had hem al vroeg ln kennis gebracht met den
Jongen Mölenhoff Hij maakte hem met spelen be
kend en leende hem geld. Toen Wolfgang eindelijk
kaar Australië werd gezonden, meldde Hinerk zich
°P een kwaden morgen bij de weduwe aan en pro-
inteerde haar verschillende schuldbekentenissen tot
?en bedrag van zestigduizend mark, die haar zoon
hem had geleend. Maar hij kreeg evenals de
andere schuldeischers nul op het request en hem
w<*d heel kalm het gat van de deur gewezen.
oude Hinerk had beleefd gebogen en met een
«Pottend glimlachje de wissels weer in zijn zak ge
kken. Rij zelde geen enkel onaangenaam woord en
weer stil heengegaan.
Korten tijd na dien werd er in den tuin van den
ouden Hinerk eenzelfde heuvel aangelegd, als op
de villa Mölenhoff, en wel zoo hoog dat men van
daar den geheelen tuin en het huis der weduwe kou
overzien.
De oude Hinerk zat vanaf dat oogenblik veel op
die rustplaats zijn PÜP te rooken en sloeg zoodoen
de opmerkzaam gade, al wat er bij zijn buurvrouw
gebeurde.
Het was niet meer dan natuurlijk, dat een make
laar, die allerlei schepen bevrachtte en proviandeer
de, brieven naar allerlei vreemde landen zond, en
ook vandaar ontving. Hij bracht steeds al zijn brie
ven persoonlijk naar de post in Embden, maar éen
postte hij steeds te Delfzijl en ook haalde hij van
die plaats menigen brief poste-restante. Deze brieven
gingen naar en kwamen van den jongen Mölenhoff.
In de laatste weken was die briefwisseling zeer
druk geweest en tenslotte, toen de weduwe zeer ern
stig ziek werd, werden er telegrammen in cijfers ge
wisseld, aan een gefingeerd adres, die voor derden
geheel onbegrijpelijk waren. Zulk een telegram riep
Wolfgang Mölenhoff naar huis en tevens werd toen.
dt bekendebrief aan Óen jongen advocaat gezon-
depi.
Vervolgens ging er een telegram naar Bremen,
het verdwijnen van het testament meldend en nau
welijks was de gerechtelijke oproeping van den recht-
matigen erfgenaam geplaatst, of deze verscheen in
Embden en betrok weldra het huis zijner moeder,
twee dagen nadat Mr. Rössum den brief had ont
vangen en weinige uren nadat Therese en haar broer
waren vertrokken.
Het was een donkere, koud© dag in Juni en grau
we regenwolken ontlastten hun inhoud met kracht-
De hoornen ln den tuin der villa Mölenhoff bogen
zich topzwaar en het Dollardwater werd door den
wind gegeeseld.
Wolfgang Mölenhoff stond aan het venster van
zijn vroegere kamer en keek naar het woelige water.
Hij was niet veel veranderd, zijn gestalte was nog
wat krachtiger en breeder geworden, en had zijn
mannelijk schoon nog verhoogd.
Zoo ben ik dan weer hier," zeide hij halfluid tot
zichzelf. „Het is moeilijk genoeg veroverd dit suc
ces, nu, het zou ook wat moois zijn geweest, als ik
voor die twee anderen het veld had moeten mi
men. Zjj zijn tenminste zoo beleefd geweest, vroeg
genoeg heen te gaan. Ik zou tenslotte van mijn huis
recht gebruik hebben moeten maken en ik ben een
hoffelijk man en doe dat dan ook niet gaarne,"
zeide hij lachende. „Zij moet een katje zijn, die The
rese, overigens van hetzelfde vak als ik een col
lega dus. Want al was mijn moeder er nog zoo te
gen en al heeft zij mijn geheele opvoeding er naar
ingericht dat het niet zou gebeuren, toch heb ik het
ambacht van mijn vader ter hand genomen. Wel is
waar niet als Mölenhoff, maar onder den schoonklin-
kenden naam van Atrani.... Of mijn dieren al reeds
zullen zijn aangekomen? Zoo'n liefhebberij kost ont
zaglijk veel geld, maar de menagerie Atrani zal
hier spoedig genoeg beroemd zijn en zoodoende zul
len de ontvangsten rijkelijk de uitgaven dekken. Was
die afrekening met dien ouden schurk maar reeds
geschied, want die Rössum heeft mij in zijn macht.
Maar als het noodig is zal hij toch te weten komen,
dat ik geen kind meer ben."
Een zwarte bediende, een echte zoon van Afrika,
opende de deur en meldde dat er een bezoeker
was.
„Heeft hij zijn saam genoemd?" vroeg Wolfgang
nieuwsgierig.
„Naam genoemd vergeten," luidde het antwoord.
„Heet hij Rössum?" vroeg Wolfgang.
„Ja mister, zoo was het"
„Laat hem binnen komen," beval de jonge Mölen
hoff en bleef aan het venster staan.
„Goeden morgen," zeide de oude Hinerk joviaal
en toen keerde Wolfgang zich om en gaf hem de
hand.
„Nu, Je bent er nog knapper op geworden," ant
woordde de bezoeker.
„Je ziet er uit als een jonge haal," en hij keek
den jongen man daarbij zeer scherp aan.
Deze lachte even.
„Dan zien we er belden als haaien uit," luidde het
antwoord koel, maar jij als een oude."
„Nu, wij zullen elkaar niet opeten, hoop ik," ant
woordde de bezoeker, terwijl hij op den jongen
man toetrad."
„En ik wil u ook niet tot voedsel nemen," ant
woordde deze scherp.
„Laat ons niet krakeelen. Is de lucht zuiver?"
vroeg Hinerk.
„Alleen mijn zwarte bediende is in huis en die
verstaat geen woord Duitsch. Alle overige bedienden
van mijn moeder heb ik hun congé gegeven ik
wilde het veld ruim hebben,"
„Dat Is heel verstandig gehandeld," meende Hinerk
en ging aan de tafel zitten.
Wolfgang volgde dit voorbeeld.
Hinerk spreidde nu eenige papieren op de tafel
uit.
„Hier liggen de wissels amice," zoo begon hij, „Zes
tigduizend mark toen je wegging, veertigduizend voor
Je menagerie maakt 100, plus de rente is honderd en
vijftigduizend mark."
„En het testament!" riep Wolfgang ongeduldig
uil.
..Daarover straks."
„Neen niet later," was het heftige antwoord, „wat
moet ik daarvoor betalen?"
„Wees niet zoo ongeduldig," zeide de bezoeker
kalmeerend. „Het gevaar was niet klein, ik ben in
drie dagen en drie nachten niet naar bed geweest.
Ik loerde als een kat op mijn dak, waaruit ik een
paar pannen, had weggeschoven. Ik was bijna be
trapt geworden, want ik hoorde iemand om het huis
rondsluipen ik zou zulk een gevaarlijke geschie-
denis niet graag voor de tweede maal hebben onder
nomen. Ik ben een sterke kerel, maar de zenuwen
zitten, mij nog in de beeneu."
„Ach wat," riep de ander uit. „Je hebt het niet
gedaan uit pure liefde voor mij, maar alleen ter ver
zekering van je eigen geld. Waarom zullen wij hier
met elkaar comediespelen? In de eerste plaats heb
jij aan jezelf gedacht en dat je daardoor tevens mijn
belangen hebt gediend, welnu, dat was toeval. Dus
doe mij een plezier en maak het kort. Wat moet
ik voor het testament betalen?"
„Laten wij alle berekeningen maar ter zijde zetten,'
antwoordde Hinerk, „en laat ons eenvoudig de erfe
nis deelen."
,Denk Je, dat ik stapelgek ben! Twee triani hon
derdvijftigduizend mark voor je moeite extra. Ouwe
heer, je bent dronken," voegde hij er lachend bij.
„Ik ben nuchter, en klaar wakker," bitste da
ander, „en met mijn voorstel verdien Je 'n half mil-
lloen, meer dan genoeg voor de weinige moeite die
het je heeft gekost,"
„En ik zal het toch niet betalen. Nu niet en
nooit, was het besliste antwoord van den jongen
Mölenhoff.
Wordt vervolgd.