Het kannetje.
TÏS
De Planeten.
Woensdag 24 Mei 1911.
55e Jaargang. No. 4921.
TWEEDE BLAD.
Bekendmakingen,
BB Ï1 BEN TE BCHAGEN'
de
'S.
Voorbereidend Militair Onderricht.
Aanmelding voor den aanstaanden wintercursus.
Dq Burgemeeater van Schagen maakt bekend, dat
<or Jongelieden van 1624-jarigen leeftijd, indien
thans een voldoend aantal hunner zich aanmeldt,
i den aanstaanden winter een cursus zal worden ge-
ouden tot het ontvangen van voorbereidend mili-
ilr onderricht.
Dit onderricht heeft o. a. ten doel:
lo. aan toekomstige militieplichtfgen de gelegen-
éid te verschaffen om de geschiktheid te verwer
ft!! tot het voldoen aan de eischen van militaire! be-
Jfcamheid, en zooveel mogelijk ook aan die van
chamelijke geoefendheid, bedoeld bij art. 104 der
lliHewet 1901; en
2o. aan jongelieden de geoefendheid te verschaf-
in tot het verwerven van het militair getuigschrift,
jreischt voor de toelating tot het Reservekader der
ifanterie, der Vesting-Artillerie of der Genie.
'Voor de toekomstige militieplichtigen loopt de cur-
as over twee achtereenvolgende wintertijdperken;
oor de adspiranten van het Reservekader over éen
lntértijdperk.
Het onderricht heeft plaats ten minste 4 uren per
eek; het begint 1 October of zoo spoedig mogelijk
larna, en duurt tot einde Januari.
De aanmelding tot deelneming aan het onderricht
:oet geschieden vóór 1 Juni eerstkomende ter Se-
[etarle der gemeente, op de werkdagen, des voor-
liddags van 9 tot 12 uur, alwaar verdere inlichtin-
en kunnen worden verkregen en de volledige regeling
azer aangelegenheid voor belanghebbenden ter in-
age ligt
Melden zich méér deelnemers aan, dan met het oog
P de beschikbare localiteit kunnen worden geoefend.
t Was een gezinnetje van drie prettig met elkan
der levende menschen: Pa en Ma en Lien; Lien
was de twintigjarige dochter, de eenige dochter, na-
jtuurlijk een beetje de verwende dochter. Lien was,
i wat men noemt, een aardig meisje; niet groot,
Pa en Ma behoorden ook tot de kleintjes vroolijk
en opgeruimd, soms kon ze bepaald geestig zijn. Di
rect mooi was ze niet, maar ze had een gezichtje,
waar je met pleizier naar keek, een blond kopje
met een klein mondje, waarboven een uitdagend wip
neusje, en dan een paar oogen! blauwe oogen, en
die hadden het „hem" aangedaan. Maar die „hem",
daarmee zullen we straks pas kennis maken. Eerst
moet lk de verdere familie voorstellen. Ma was een
goed huismoedertje, idolaat van haar dochter en van
haar man en verder... verder was van haar niets
te zeggen, dan dat ze „Ma" was. Rest eindelijk
nog „Pa", 't Was louter galanterie van me, dat ik
de dames het eerst voorstelde, want volgens recht
en billijkheid had ik moeten beginnen, u met „Pa"
in kennis te brengen. Want in het prettige huishou
dentje van de drie zoo vreedzaam samenwonende
menschen was „Pa" ontegenzeggelijk degeeu, die het
meest op den, voorgrond trad.
Pa was ambtenaar, rijksambtenaar; van welken
dienst en in welke afdeeling doet niets ter zake. Pa
was ambtenaar; en wat een ambtenaar! Hij was be
paald 'n man van gewicht. Zijn adviezen wögen tegen
goud op, zijn woord was wet, wat Pa deed, dat was
welgedaan. Ik wil niet zeggen, dat zijn onderge
schikten er nu altijd zoo over dachten, onderge
schikten waardeeren nooit hun supérieuren maar
Ma en Lien dachten er wèl zoo over. Pa was werke
lijk in alle mogelijke opzichten haar afgod en dit
verdiende hij te zijn. Dat Pa nog niet heelemaal
„het hoogste" was in den dienst, was in de oogen
van Ma en Lien een schreeuwende onrechtvaardig
heid, een verkeerd uitvloeisel van den „dienst".
de deur open en verscheen Pa. guoo* kapitaal, zijn er niet veel en als z.g. solido
't Was schemerdonker, maar de sombeie groep belegging steeds gezocht! Dit is immers de hoofd-
daar in, de voorkamer deed hem het ergste vermoe- reden waarom de gemeenten op zooveel voordeellger
den. Pa bleef kalm groote menschen blijven altijd voorwaarden kunnen leenen dan dit particulieren mo-
kalm hij stak licht op, zag alles, zei niets. Hij gelijk is en het leenen van geld auu gemeenten is
keek naar Ma... naar Lien. de arme. bevende bleeke immers geen philantrople! Bovendien is 4 k 5%
Liennaar Willem. „Meneer ikstamelde voor eene solido belegging volstrekt geen lage rente.
deze. Pa bleef nog altijd kalm. Hij nam Willem» Blijkt hieruit reeds duidelijk dat hei uilsi lileni op
hoed, die op een stoel lag, reikte die zwelgend den ffiQlKl van de soliditeit en rentabiliteit mogelijk i.s op
ongelukkigen Jongen man over, deed de deur open.
Een oogenblik aarzelde Willem, een langen blik naar
Lien, zijn Lientje. „Meneer," klonk Pa's stem ge
biedend. Willem ging. Toen viel Lientje op een stoel
neer en snikte. Ma was bleek, ontdaan, snoot zenuw
achtig haar neus.
Pa knielde" neer, bij het kannetje, dat geen kan
netje meer was, en verzamelde de scherven.Hij leg
de ze op de tafel neor en be^oji te passen, de eene
scherf aan de andere, nog steeds zwijgend.
O, Pa Icon zoo indrukwekkend doen.
Lajigeu tijd zat hij zoo te passen. Op eens sprong
hij op. In zijn hand een scherf van den bodem van
't kannetje. Dicht bij het lampschijnsel hield hij
het stuk steen, schoof zijn bril omhoog, keek en
keek... En toen vloekte Pa! Hij vloekte! Een ge
wone, een harde straatvloek! Ma kreunde. Lien snik
te. Maar Pa vloekte niet op haar, dat kon haast
niet Hij viel neer in zijn leuningstoel, in zijn, hand
de scherf... en toen vloekte hij weer en steunde:
„Made in Germany". Zijn vrouw schoof hij het stuk
steen toe. „Leee." zei hij, „lees!" Ma las. Ze ver
stond geen Engelsch. „Nou?" zei ze schuchter.
„Maar begrijp je dat nou niet!" bulderde Pa. „Zie
je dat dan niet?! Made in Germany. In Duitschland
is dat prul gemaakt. In Duitschland, door God weet
wat voor een stuk fabrieksmensch!"
En Ma en Lien in stomme verbazing: „In Duitsch
land
Weg, illusies van scalpeeren de en kannetjesmaken-
de Indianen; geen wonderkannetje, geen kannetje,
dat schatten waard was... Made in Germany!"
i Ze hebben dien avond nog lang gepraat. Pa en
waarin men promotie kent. En als er dan een amb- Ma ea Uen_ Pa 0 da« g
ternar of nee meer ambtenaren boren Jastaan.al tegenwoordig. En Lien heelt verteld, hoi hot
fiT fiï r gebeurd was: Wim kon 't heusch niet helpen
zijn ze dan ook op geen stukken na zóo knap, dan,
moet je wachten tot die eene of die anderen „er uit"
gaan en dan schiet je weer wat op. Dat was nu
eenmaal de dienst; daartegen viel niet te redenee
ren. Pa had ze dat al zoo dikwijls gezegd en nu
hadden ze er zich maar bij neergelegd. Maar er mee
„elnverstanden" waren ze lang niet
Pa was dus de afgod van Ma en Lien.
Ik geloof, dat ik dit zooeven al verteld heb, maar
dat komt er niets op aan; het kan niet genoeg her
haald worden: Pa werd aangebeden.
En toch had Pa ook zijn zwakke punt, hoewel dat
was bijna een onmogelijkheid. Laat ik het liever zoo
zeggen: Pa, de aangebeden Pa, had zelf weer een
an worden niet toegelaten de ingeschrevenen voor x-a,
e militie, die niet vroeger het onderricht van twee akSod. Neen, het was geen hooger geplaatst ambte-
chtereenvolgende wintertij dperken of wel van het naar» dien hij naar de oogen zag. Die hooger ge-
porgaande wintertijdperk hebben gevolgd, en voorts Plaatste ambtenaren, maar neen, dat was de
p jongsten In leeftijd. dienst... dat zei ik reeds.
Jongelieden, die op 1 Juni e.k. nog niet militie- Pa dan, aanbad... zijn kannetje.
.-^lichtig waren, of, wel" militieplichtig zijnde, doch' Nu moet u me een pleizier doen en niet lachen;
"Sicl1 ter zake van uitoefening van of opleiding tot ik weet zeker, ik zie u lachen. Maar heusch, er
Indbouw, handel of nijverheid enz. buitenslands be- valt niet om te lachen; alle groote personen hebben
inden en eerst na 1 Juni in Nederland terugkeeren, t>„.„ w» ™r, ban.
unjaen zich ook na genoemden datum, mits vóór
zoo hun zwakheden. Pa's zwakheid was zijn „kan
netje". En dat kannetje was daardoor een factor ge-
En aanvang van hot onderricht, tot deelneming aan-^uS^Ï^Toorsplong van dat kannetje
jelden.
Voor hen geschiedt de aanmelding zoo tijdig moge-
kennen, anders begrijpt u het niet.
|k rechtstreeks bij den Inspecteur der Infanterie Pa kl0ld r0i0eal 0a omdat hij nu wel niet
's-Gravenhage, onder opgaaf van het juiste adres d» ^gBte ambtenaar was. maar toch al een „hooge
in den belanghebbende en van de Gemeente, waar rijn inkomen zoodanig, dat hij aan «a lubt tot
ij het onderricht wenscht bij te wonen, en onder reuen kon voldoen en ieder jaar maakte hg alzoo
■erlegging van de bescheiden .waaruit blijkt, dat hij n_re*8l^ a —>-.>• -
>t het doen zijner aangifte vóór 1 Juni niet was
.ouden.
SeMe^aruft'bVC dkThü f r0iB, T """VT r^^Tad00*
h£dfen Zijner aangifte vüor I duni niet was
•jongell'eden dezer categorie, die reeds in dit jaar geweest en Chicago. 't Was in het jaar van de.we-
KteteS loten en van wie aizoo te voorzien ia, dat reldtentoonstelling aldaar, een jaar wan beteekenis,
wellicht slechts gedurende éen wintertijdperk het van beteekenis vooral voor de familie-
lSt<derricht kunnen volgen, zullen, zoo zij in eene gar- Het afscheid van toen beschrijf ik u met daaraan
Izoensplaats wonen of zich daartoe naar een nabu- waagt zich mgn pen niet De reis zelf
ge garnizoensplaats willen begeven, in de gelegen- '1 *1 baar kleuren en geuren verte» en Ma en Lien
Md gesteld worden in te halen, hetgeen zij door zorgden voor de verspreiding; dus de reis zelf, daar
tt niet-bUwonen van het onderricht in het vorig vertel ik u ook mets van De thuiskomst och,
Jejutertijdperk hebben verzuimd. maff dte Jtnnt ge u voorstellen met w*ar?
Latere aanmelding voor het onderricht is ook toe- Aizoo ik vertel u alleen, dat het eemgen tod na
daten voor lotelingen. die in het vorig jaar reeda d« thuiskomst was toen h e t kawtette ini de familie
ibben geloot, en in verband met het door hen ge- werd ingeleid. Pa had gezegd: Sta zal ik jelu.eens
okken nummer in aanmerking komen eerst in het wat bbzonders lanen zien. dat ik van mgn reis beb
instaande jaar bij de militie te worden ingelijfd. meegebracht- en toen was uit een veilig hoekje van
oor deze categorie van militieplichtigen moet de d0a koll0r voorschhn gekomen „het kannetje'
Inmelding geschieden bij den Officier, met het on- v
erricht belast, en wel bij den aanvang van het l<** «f» wat van een hoorn
Het was een .kannetje van vreemd model; het had
heeft 't met Willem weer in orde gemaakt De
arme Jongen had geen oog dicht gedaan dieu nacht.
Hoe of Pa 't goed heeft gemaakt, weet ik niet.
de betrekkelijk gunstige voorwaarden le leenen. dan
sluit het feil dut het geld geleend is ook vanzelf in
zich dat do soliditeit en rentabiliteit verzekerd zijn
en indien dat het geval is. behoeft men niet moer
aan Jiquidatie en alle dnaradn verbonden gevolgen te
denken! Blijkt de rentabiliteit echter niet absoluut vast
le staan, dan zal het in het algemeen niet mogelijk
blijken op dergelijke gunstige voorwaarden te U-enen
en zou hel wellicht noodzakelijk zijn dat dc gcineecn-
tcn in een of anderen vorm garandeerden; dit geval
is echter voorioopig nog lang niet aan d.e orde en zal
dat waarschijnlijk ook wel nooit komen.
Ware 't geval denkbaar dat na eene liquidatie een
groep financiers de zaak verder zelve dreef, dan was
men in den toestand gekomen dat een concessionaris
het heft in handen had en zich ten koste van dc ge
meenten verrijkte en juist tegen eene dergelijke voor
de gemeenten ongewcnschten toestand is de gdicele' opzét
gericht. Daartegen dient en zal ook met fjand en tand
gewaakt worden; trouwens in de statuten der Ven
nootschap worden bepalingen opgenomen wdke daar
tegen voldoende waarborgen bicden en deze statuten
worden immers vastgesteld door de vennooten, dat zijn
de gemeenten zelve! De leidende gedachte van het g6-
heele finantieele plan is in het kort: de gezamenlijke
gemeenten de beschikking geven over een rendabel
groot-bedrijf, van de ontvangsten slechts zooveel of te
nemen als noodig is voor den dienst der lecning en
voor do bedrijfskosten en het overschietende te laten
terugvloeien in de kassen der deelnemende gemoentén,
die op deze wijze de vruchten plukken van haar sa
menwerking. Dat dit mogelijk is. zélfs bij een be
trekkelijk gering aantal gemeenten, is door onzen ad
viseur in zijn rapport aangetoond.
Vreest men werkelijk dat na eene evcnluocle liqui
datie de zaak verder gedreven zou worden door eene
commissie buiten de gemeenten om, welnu, mocht die
vrijw^el ondenkbare toestand dat er geliquideerd moet
worden, intreden, dan slaat het toch aan den eigenaar,
dat is de verecniging der deelnemende gemeenten zélvé
Binnenlandsch Nieuws.
—ww w uti vivTciiiviiiciiuo gcmceiiieu zeivc
Een chef weet zoo iets in 't freine te brengen en om daaromtrent tc beslissen en kunnen zij evenzoo goed
toch altijd „chef" te blijven. Willem zelf laat er als de financiers het bedrijf onderling aankoopen. Doch
zich niet over uit. Trouwens, hij is bijna niet meer men stelle zich dergelijke omstandigheden toch niet zoc
te spreken, sedert hij verloofd is met zijn Lientje. eenvoudig voor! Geen enkel linanlieel ontwikkeld mensch
De stukken van het kannetje zijn niet meer aan die eene vordering heeft op eene onderneming van
elkaar gelijmd. Het kannetje is verdwenen. I zeg 2 millioen. zal maar klakkeloos tot failliscment
en daaruit voortspruitende liquidatie besluiten en daar-
mede de kans willen loopen enorme verliezen te lijden.
Die 2 millioen obligaties zijn dan reeds lans in
ander bezit overgegaan, over het land verspreid en
in handen van veste beleggers (voor speculatie zijn
dergelijke fondsen allerminst geschikt); de finantieele
groep zal zich natuurlijk verantwoordelijk achten tegen
over cbIig3liehouders. die samen roepen en daaruit
een comité vormen tot bescherming van de belangen.
Met dit comité moet dan verder door de Vennootschap
overwogen worden op welke wijze tot verbetering to
geraken is, waarbij dan aan de zijde der obligatie
houders als laatste geweldmiddel in het verre verschiet
de liquidatie slaat, een middel dat echter een tweesnij
dend zwaard is en behalve de Vennootschap ook de
oblipatiehouders zelve zal verwonden en wel in ver
houding van ieders belangen en die zijn bij de obli-
gabehouders juist tweemaal zoo groot als bij de ge
meen ten!
Hoo men deze kwestie dus ook bekijkt en al maakt
men nog zulke zwaartillende onderstellingen, het feit
blijft onomstootelijk vastslaan, dat er zich geen re
geling Iaat denken, die voor de gemeenten meer voor-
doelen of minder risico kan meebrengen en die dus
zoo sterk in haar eigenbelang is als juist deze re
geling. Dit werd ons ook zoo duidelijk mogelijk te
kennen gegeven door den heer waarnemend Commis
saris der Koningin in de Provincie Noord-IIolland die
het plan in alle opzichten gelukkig vond en meende
dat wij nUct een opzet, in zoo sterke male in liet be
lang van provincie en gemeenten van de zijde van
Gedeputeerde Staten, slecnts steun te verwachten zou
den hebben.
J. E. G. C. DIBBITS. Voorz.
B. A. J. v. d. HEGGE ZIJNEN. Secr.
Zwaag. Utrecht, 18 Mei 1911.
trste oefeningsuur in, den aanstaanden winter.
en van een... -enfin, het was een kannetje van een
In de eerste helft van Januari a.s. zal ten over- heel vreemden vorm, en Pa had het met zekeren
,n van eene Militaire Commissie een onderzoek ernst gezegd het was een echt Indiaansch kunst-
t>ots hebben, waarbij voor hen, die in aanmerking Product, van een echten Indiaan, voor veel geld ge-
men om in het volgend jaar bij de militie te wor- kocht op de tentoonstelling te Chicago.
n ingelijfd, de gelegenheid zal bestaan tot het ver- Toen was het kannetje op tafel gezet en de heele
arven van een bewijs van voorgeoefendheid. j familie, dat .waren dan Pa, Ma en Lien was er
De bewijzen van voorgeoefendheid zijn drieërlei: om heen gaan zitten en bad het bekeken, en den
^een bewijs van militaire bekwaamheid; j vorm geroemd en de vreemde kleur en zich afge-
'een bewijs van lichamelijke geoefendheid, en vraagd, wie of dat.nu wel zou gemaakt hebben: een
een bewijs van militaire bekwaamheid èn llchaane- Indiaansche vrouw of wel «en Indiaansche krijger, zoo
ke geoefendheid. tusschen den tijd in, dat hfj een buffel doodde en
De lotelingen, die een dezer bewijzen verwerven, z^n Dofst en vijand scalpeerde. En boen men het er
jrden, op hunne aanvrage, ingelijfd bij het korps over eens was geworden, dat een gewoon mensch
geplaatst in het garnizoen hunner keuze, voor 200 mts niet had bunnen snaken, was aan het kan
over zij daartoe geschikt zijn en dit met de belan- aetje een plaats aangewezen op een mooie étagère,
n van den dienst is overeen te brengen. Bezitters volle hebt. Dn daar stond het nu. Iedereen, die
,n het ia de laatste plaats genoemd bewijs hebben ^u^bezoek kwam brengen, moest „het" kannetje zien
|hter in deze den voorrang boven bezitters van een j 1
COMMISSIE TOT VOORBEREIDING DER WEST-
FRIESCHE CENTRALE. 2e Bericht.
In haar laatst gehouden, vergadering op 13 Mei 1.1.
heeft de commissie met genoegdoening mogen con-
stateeren, dat het aantal gemeenten dat in principe
gemeenen is de zaak reeds in Raadszitting behan
deld geworden en wel in tien in den zin van toe
treding en in slechts twee in tegenovergestelden zin.
Er hebben zich op dit oogenblik bereid verklaard
Berkhout, Egmond-Binnen, Grootebroek, Hensbroek,
Midwoud, Oosthuizen, Schellinkhout, Spanbroek, WiJ-
denes en Zwaag. terwijl de gemeenten Blokker en
Hoogwoud1 tot niet-toetreding besloten.
Het is ons niet recht duidelijk welke reden de
beide laatstgenoemde bgemeenten voor een dergelijk
besluit kunnen hebben, de officiëele daaromtrent ont
vangen mededeel!ng geeft ons in deze weinig of geen
licht. Te zware l'in.antiëele offers kunneu het niet
zijn, immers er is nauwelijks eene regeling denkbaar,
waarin de gemeenten, door het storten van een be
trekkelijk luttel bedrag in het genot gesteld worden
van, een der modernste en beste inrichtingen, die zoo
als de ervaring in het buitenland alom bewijst een
der krachtigste hulpmiddelen is om de gemeente èn
oeconomisch èn finantiëel tot verhoogden bloei en
ontwikkeling te brengen. Het stichten van een eigen
bedrijf, welk dan ook, dat in soortgelijke behoeften
voorziet, kost die gemeenten toch enorm veel meer,
geheel afgezien nog van de zëër groote moeilijkhe
den, om dergelijke kleine bedrijven zonder verlies te
epcploiteeren.
Is het mogelijk een te groot risico dat hen be-
'rqeesd maakt? Dit risico blijft in de eerste plaats
gelimiteerd tot slechts van het beuoodlgde kapi
taal; vender gaan. de verplichtingen onder geen en
kele omstandigheid; voor de kleinste gemeente is
f 10.000 als maximum gesteld en hoe slecht de zaak
ook zou mogen loopen, meer dan f 9000 heeft die
gemeente nimmer bij te storten. Wordt het aantal
deelnemers groater, dan kan dit maximum nog ver
minderd worden.
Doch behalve om deze redenen kan het risico toch
geen beletsel voor het in principe toetreden zijn, want
juist omdait slechts tot een eindcijfer geraakt kan
worden, indien bekend is hoeveel gemeenten gene
gen zouden zijn ideel te nemén, kan en mag een
dergelijk besluit niet bindend zijn. Het definitieve
■en bindende besluit tot toetreding tot de Vennoot
schap kan, de gemeente eerst dan nemen, indien zij
de voor haar daaruit voortvloeiende rechten doch
■ook plichten. behoorlijk heeft kunnen overwegen
«en daarvan volledig op de hoogte is.
en bewonderen!.
D E A A R D E.
Vervolg.
In het eerste gedeelte van dit artikeltje heb ik het
gehad, over den geheel gloeienden toestand, waarin de
hemel lichamen aanvankelijk verkeeren. Stellig zijn er-
lezers dje hieromtrent eens wal naders zouden willen
nemen. Ik stel me daarom voor een beknopt beeld
te geven van het ontstaan en den levensloop der planeten,
waarbij meer in 't bizonder onze aarde op den vooi-
grond, zal staan en de verschillende reeds gestelde vraag
punten allen een behoorlijk beurtje zullen krijgen.
Het pntstaan d,us. Bijbelvaste menschen zullen
mij d,en pas willen afsnijden met hun. „Er zij... dit
of dgt. en dit of dat was er". Maar als men zich zoo
w gemakkelijk van moeilijke problemen af w il makeu, blijf1
Eene redeneering: „indien, wij in principe tot toe- I er geen plaats over voor wetenschap^ voor «vrcnschap-
treding besluiten, zijn wij moreel gebonden", is slechts
sd èn lichamelijke geoefendheid hebben bovendien °kte slecht ook, vond I a.
Inspraak om vóór anderen in aanmerking te komen
inlijving voor korte oefening (vier maanden,).
T, tan hapIp pelyke theorieën, ergo... het «w/o denk vermogen kan
Eens hadden ze een meid gehad, «k had er zoo moreel is de gemeente slechts dan dan gevoeglijk als „mioodige Eilm.1 over boordiBWteid
"f" f» Tan haar verlangde offers haar „„„Èn. \lijn voorrenen is. den lezers een pSdntt
zraciHOB met te bonen gaan en opwegen tegen de ren logisch nadenken voor tc leggen.
D«bhondeï,!!an°i*!rbewbTvïï°mUltalre bekwaam-maar bloemen in gezet... Die meld moest weg; ze S°hto° niet^ bo ïerlanï:dt' °"ers haar j w-ortlén. iiijn voornemen is. den lezers
Jaren waren heengegaan i», stillen, wede. Men
.Aan het bovenomschreven onderzoek kan ook wor- i leefde gelukkig; samen. Pa es het kan-netje en Ma
n deelgenomen door tot korte oefening Ingelijfdeen Lien.
telingen, in het genot van uitstel van eerste oefe- I En !8 gekomen; U weet wel, die iij
ag, die hun vroeger verkregen bewijs van militaire Jvaar 'k be^ zo<' ev®"
kwaamheid en lichamelijke geoefendheid wenschen en we**te fa®bureau' Pa ha<1 gezegd, dat
vernieuwen, ten einde daardoor aanspraak te ver- *et *ea nette' ^ele. was' daf
Ho-en on verlanirine van dit uitstel mocht hU geregeld visites komen maken en van, die
Bij het onderzoek wordt ook gevorderd eenige ge- vergunning maakte hij een zeer druk gebruik. Hu
fendheid in het schieten. Voor jongelieden die in er heel goed uit en kon allergezelligst -praten,
lat waren zicli in of nabij hunne woonplaats in Mf -jongen» en Lien
t schieten te bekwamen, zal tekortkoming in de ^el '>wila-Padeed dat.natuurlijk niet, die
stelde eischen van schietvaardigheid een beletsel J* achtern^am w.aat het,bleef
n om het bewijs van militaire bekwaamheid te to<* emand van zp ..areau, nietwaar?
rwerven. Daarom wordt aangeraden om, zoo daar- U ,wTe hoe hfri^en 1S" Ik
e gelegenheid bestaat, deel te nemen aan de schiet- Uen*n meifje was; SS,heel
leningen tot verhooging van 's lands weerkracht, aardif. een allemachtig aardig meisje, vond Willem;
bij voldoende deelneming, zoowel in garnizoens- f™
Is in sommige andere plaatsen met bruikbare schiet- n A
men telken jare van 1 Mei1 September worden ge-
•uden.
Schagen, den 9 Mei 1911.
De Burgemeester voornoemd,
J._ P. W. VAN DOORN.
ten. En hij was, zooals lk zei, een nette, knappe
jongen, die geregeld visites maakt. Ik behoef zeker
niet alles te vertellen?
Toen is het op een avond gebeurd. Pa was nog
op het bureau; Ma was achter gaan zitten met de
theeboel en was wat ingedut. Lien en Wim hadden
eerst samen illustraties gezien; daarna waren
gaan zitten praten, eerst, samen, toen was Lien stil
De Burgemeester dor gemeente Schagen brengt den fw»rden en ">nd Wlllem ajleen -EJWteat en heet
bezetenen ln herinnering, het bepaalde bij art 28 beel veel gezegd, dat voor Lien alleen bestemd was
fr Algemeens Politieverordening voor deze ge- en dat Jk duï.,hi«r z°°.
kente luidende als voltrt- was tusschen die twee de zaak beklonken en Ma
„Tenzij geleid aan touw, ketting s>f koord, of ge- dutto z°owat». ik. reffa ia
«nnen voor voentnigen. is ieder eigenaar of bonder warea "H0, dii X.eT;
in bonden verpUcbt er voor te zorjen, dat die bon- "Ugeaan, waartn twee longe harten, die elkander
S zich nieTop openbare straten of wegenof an- Gevonden hebben, z.ch in vol vertrouwen aan elkaar
ire voor algemeen gebruik bestemde plaatsen bin- g®ven.
«n de gemeente bevinden. 1 Ze zouden het nu aan Ma zeggen en stonden op
„Bh overtreding mogen zoodanige honden door ot Wim nog een zoen hebben, dat
last van de politie worden afgemaakt. koa 11 tet anders dat was zijn recht. En day, in dit
„Overtreding zal gestraft werden met eene geld- vreeeeUJk oogenblik, kwam de ramp. HU of rij, ze
,te van ten hoogste f 25 of heebtenie van ten vlsten lat0r G0011. van be'd0? w,° 0 Genlgk was
■te, 6 dagen. i geweest, vergat m een teedere omhelzing de éta-
1 hescbagon, den 15 Mei 1911.
De Burgemeester voornoemd.
J. P. w. VAN DOORN.
~~"T iniwegeu legen ae van jotascn naaenken voor tc leggen.
>o»rdeelen; in elk ander geval is de gemeente mier- Men denke zich hei heelal oueeMild met all*rklein-
rnilist e.U ook zelfs irief mnr^S af>hon<len. i <"i-iuiun-
xntost en ook zelfs niet .moreeJ gebonden
Dat men niet zou .willen meedoen aan vooruitgang
en verbetexüig daarmede aan den bloei en de ont
wikkeling van zijn Gemeente, is eigenlijk te absurd
om zelfs maar te denke* en kunnen wij veilig buiten
beschouwing Latea. Doch wat mag dan wel de reden
zijn? Wij kunnen het ons niet verklaren en kunnen
sléchts vermoeden dat men nog geen helder inzicht
j sfce materiedeeltjes, uother-a tomen, oe ra tomen of hoe
men ze anders wil noemen, welke zich in réchte lijn
en met gelijkmatige snelheid, in d.' ruimte voortbewe
gen. 't Is echter noodig en ook in overeenstemming
met d.e waarnemingen aan le nemen dat deze deel
tjes ongelijkmatig verdeeld zijn. Indien dit ni.t zoo was
zon het met de wereldgeschiedenis voor eeuw
heeft fn de hoofdzaken, waaronder het finantieele i^CZC (>er"a,.c'men gebleven zijn, omdat zij bij vet? vol-
;s genoemd zal I Meeting overal volkomen dezelf-
gère een stoot! een rinkelen,de val! het
kannetje. Het was geschied.
Ma vloog op, ln eens wakker. Stom van Bchrik
stonden belde schuldigen en daar, o noodlot, ging sen, welke eene zekere belegging vormen voor een
gedeelte zeker wel op de eerste plaats genoemd zal
mogen worden.
In ons eerste bericht hebben wij getracht juist
deze kwestie zoo duidelijk mogelijk uiteen te zet
ten en toch zijn ons geruchten ter oore gekomen,
welke ons de zekerheid geven dat die zaak voor
sommigen nog enkele duistere punten bevat.
Zoo wordj. nog door enkelen steeds weer herhaald;
„alles mooi en goed, maar als de zaak slecht loopt
zijn we aan de financiers overgeleverd; zij liquidee
reu de onderneming, dwingen ons tot het volstorten
van de aandeelen, koopen de onderneming zelf voor
weinig geld op en gaan met de winst strijken!" Laat
ons dit standpunt eens wat nader bezien; zou dat
werkelijk mogelijk zijn? Voorop zij gesteld dat elke
gemeente voor de toetreding tot eene dergelijke Ven
nootschap de goedkeuring van Gedeputeerde Staten
behoeft en het wordt daardoor al weinig waarschijn
lijk dat die goedkeuring verleend zou worden op
een plan dat voor de gemeenten zulke onaangename
gevolgen zou kunnen hebben. Doch er is meer! Om
het bekende voorbeeld maar weer te bezigen: indien
voor de stichting noodig is f 2.100.000, dan brengen
de gemeenten te zamen daarvan bijeen f 100.000 of
.1/21, terwijl het overige geleend wordt tegen 4%
•ot 5%. Als onderpand dier leening geldt uitsluitend
de soliditeit en rentabiliteit der onderneming. Alleen
wanneer duidelijk en overtuigend bewezen is, dat
zelfs bij een zeer matig aantal aansluitingen alle
lasten aan den dienst dezer leening verbonden ruim
schoots worden opgebracht, eerst dan wordt het
mogelijk eene dergelijke leening te sluiten en wel
zonder eenige garantie van de vennooten, noch voor
de rente, noch voor de aflossing dier obligatlele»-
ning. Is dit philantropie? Immers neen; ondernemin-
d.e werking op elkaar uitgeoefend zouden hebben en
er dus tol het ontstaan van andere materïc-loes!.inden
nooit en nimmer aanleiding was geweest. Dat onge
lijkmatig verdeeld zijn nu Ls begin en aanleiding tot
de ontwikkeling der werelden. Men neemt overal in
't heelal ontzaggelijke opeenhoopingen dezer oer-atomen
waar, nevelvlekken of nevelbeelden genaamd. Deze
massa's moeten zich noodzakelijkerwijze meer en meer
verdichten. Dit volledig te verklaren zou te veel ruimte
vorderen, terwijl bovendien voor 't begrijpen dier ver
klaring veel meer studie op natuurkundig gebied noodig
zou zijn dan ik bij de meesten mijner lezers mag ver
onderstellen. Hier zij nog opgemerkt dat de gebeele ne
velvlek door de werking, die de deeltjes onderling uit
oefenen, een draa'ende bewoging om een gemeenschap
pelijke centrum moet krijgen en langzamerhand meer
en meer bolvormig wordt.
Voor den verderen ontwikkelingsgang der nevelvlek
ken behoeven we ons niet op het altijd eenigszins glib
berige pad der theoretische bespiegelingen te begeven.
Telescopisch worden de nevelvlekken in alle moge
lijke ontwikkelingsstadia waargenomen van den geheel
onregelmatig gevormden oer-nevel af tot en met door
de natuur compleet afgeleverde zonnestelsels. Zoo ziet
men de zoogenaamde planetarische nevels, die naar het
midden toe reeds belangrijk verdicht zijn Dan de spi
raalnevels, waarin door ongelijkmatige omdraaiings-snel-
heid naast het eigenlijke centrum verschillende andere
verdichtingscentra voorkomenhet eerste wordt de
eigenlijke zon van het zich ontwikkelende zonnestelsel,
de andere worden de planeten. En zooals de planeten
ontstaan en zich scharen om hun heerscheres, de zon,
zoo ontstaan er uit do nog overgebleven materie de
manen, die zich om de planeten als hun centrum scharen.
Wij zien dus dat het ontstaan der hemellichamen
