lliti!» Ifiins-
Artistenleed.
Woensdag 28 Juni 1911.
55ste Jaargang. No. 4910.
[DAGER
CODRANÏ
Dit nummer bestaat uit 1' blad.
Losse gedachten over de mond
en klauwzeerplaag van 1911.
In d© Veldbode, het geïll. weekblad voor Land- en
Tuinbouw zijn een 3-tal artikelen opgenomen onder
bovenstaanden titel, van, de hand van den heer A.
van Leeuwen. Er werd ons overname van dit artikel
verzocht, aan welk verzoek wij dan bij deze voldoen.
Hoewel niet veel tijd over hebbende, kan ik toch
den aandrang niet langer weerstaan enkele gedach
ten aangaande de huidige mond- en klauwzeerbezoe-
king op schrift te stellen. Veel tijd heb ik er ook
niet voor noodig, want waarvan het hart vol is, daar
van vloeit de pen over.
In de eerste plaats kunnen wij zonder voorbehoud
vaststellen, dat de maatregelen ter bestrijding dezer
ziekte impopulair zijn, zeer impopulair. Het geschrijf
in de couranten; de beweging, welke hier en daar
op touw gezet werd; de bestorming van het departe
ment van landbouw met adressen en persoonlijke be
zoeken; de slechte geest, welke zich hier en daar
uitte in heftige critiek, oppositie, lijdelijk en dadelijk
verzet, opruierij en opwinding, leveren hiervan de
onwedersprekelijke bewijzen.
Waaraan is dit alles toe te schrijven? In de eerste
plaats zeker wel daaraan, dat onze landbouwende be
volking zich maar met grooote moeite weet te schik
ken onder politievoorschriften. De vrijheidszin zit den
menschen zoodanig in het bloed, dat zij zich al
schrap 4ten, als zij maar vermoeden kunnen,, dat
zij door eenig voorschrift in hun bijna onbeperkte
vrijheid zullen worden belemmerd. Velen geven dit
zeer duidelijk te kennen, nis de ambtenaren hun
de voorschriften geven; anderen nemen de mededee-
ling blijkbaar voor kennisgeving aan en doen 't toch
niet, als de ambtenaar zijn hielen gelicht heeft
In de tweede plaats omdat, wat, trouwens met
den overdreven vrijheidszin samenhangt, iedere boer
(ik spreek van den algemeeuen regel) op zichzelf en
rijke schade van de klauw verzweringen, dikwijls ge- wel zullen getuit hebben, was kalmer dan men in J. Scholder, Helder, mishandeling ©n wederspan-
paard gaande met groote verzweringen in 't vleesch de verte van den onstuimigen grijsaard had durven nigheid: 14 dageu gevangenis.
als gevolg van kneuzing en dóorliggen, en de alge-j vermoeden. Wèl bleek, dat de geestdrift waarmee hij C. Duin te EnkhuizeD, .1. Beemsterboer te Zwaag
heele uitputting der lijdende dieren, die soms na j „ja" zou zeggen bij de stemming niet heel ver van en J. Schouten te Nibbixwoud, de bolde eersten mis-
maanden, lijden voor een appel en een ei aan den vil-, het vriespunt lag... Hij, Lohman, zou den minjster. handeling, de derde mishandeling en afdreiging door
der worden verkocht. I steunen om niet het verwijt op zich te laden, dat geweld: elk der 3 beklaagden f 7 of 7 dagen hech-
Dit voorjaar teekende ik, wat de directe sterfte >>jj do zaken had tegengewerkt. Overigens staat hij tenis.
laangaat, toch ook op, dat alleen in mijn ambtsgebied geheel op het standpunt van jhr. Van Idsinga... J. Smit, Volendam, overtreding Visscherijwet: Kan-
vóor 1 Mei reeds gestorven waren 9 koeien, onge-1 Dat is alles. De chr.-historische fractie heeft zich tonrechtorlijk vonnis bevestigd,
veer 140 kalveren en meer dan 200 biggen. Op dat gehouden op het randje, 't nippertje van vijand- i
tijdstip was de tongblaar in genoemd district nog schap. Zype.
niet zeer uitgebreid. En ieder weet, dat gedurende den j Laten wij nu maar verder over het bij I gevoerde .In de den 26en dezer gehouden vergadering der
staltijd bij goede verzorging de tongblaar veel lichter debat zwijgen. Iets opmerkelijks, interessants, is er Liberale Kiesvereeniging te Noord-Zijpe zijn de aftre-
verloopt dan, 's zomers in de weide, vooral bij warm heusch niet van te vermelden. Minister Talma poog- dend j raadeledei wecit-r candidaat gesteld. Besloten
weer. Als nu eens een statistiek werd openbaar ge-1 de nog een aanlokkelijke schets te ontwerpen van w^rd om zich niet bij de Centrale te Schagen aan
maakt van wat er in de maand Mei aan vee gestor- wat> jn de toekomst, met medewerking van de oon- sluiten. De aftredende bestuursleden zijn bij acrla
ven is wegens tongblaar, zou men vreemd opkijken, j troleerende artsen der ziekenkassen, zal kunnen be- ïnallo weder herbenoemd.
Zoo meldde een veearts mij voor eenige dagen, reikt. Mgr. Nolens bezwoer dat er heusch geen „af- iinponi/nrcnoi
dat in éen gemeente binnen 24 uren 17 koeien aan spraak" was gemaakt I nlJ
tongblaar gestorven waren, bebalve de kalveren en j Du8: stil,0 kracht!" grijnsde sarcastisch de heer L tT
de varkens. En ik durf gerust voorspellen, dat gedu-1 Troelstrn.
rende den a.s. zomertijd de sterfte heel wat grooter ,eide u immers: de fut, de lust was eruit!..OKW' r' öur8t*
zal worden, vooral wanneer de zomer wat warm is, Ging Rechts tegen Links met Van Idsinga. 8T. MAARTEN.
ik mag dat voorspellen, door de ondervinding geleerd.1 Een zucht van verlichting... President Vhn Bijlandt Dinsdag zijn voor 3 zetels in den Gemeenteraad
Wie zal berekenen de schade, veroorzaakt door ver- sloot even de oogen... Punt I w^s van de baancandidaat gesteld de heeren: P. de Boer (aftr.); J.
lies aan melk, door verlies j
k vleesch, door sterfte
van vee, door langdurige slepende naziekten, afge
zien nog van de sluiting onzer grenzen?
Vroeger heb ik de schade voor ons geheele land
bij een algemeen doorzieken van onzen veestapel wel
Geen droom, maar werkelijkheid.
Wat niet belet, dat we geen stap verder zijn ge
komen
Glas; D. Kuiper Wz. (aftr.) en W. W. Schermerhorn
(aftr.)
De stemming heeft plaats op 8 Juli, herstemming
eventuëel op 17 Juli.
BARSINGERHORN.
Als candidaten voor 3 zetels in den Gemeente-
Punt II luidt: „Is het wenschelijk, de ziekte-ver-
eens berekend op 25 millioen, gulden. Thans, nu onze j zekering uitsluitend te doen plaats hebben bij van ^lo ^uu,uuw4 ,W1 wu otuiwukt
veestapel volgens de laatste telling (1910) meer dan overheidswege in te stellen organen?" Alzoo: de ver-1 raad zijn gesteld de heeren Jm. Blaauboer (aftr.);'
2 millioen stuks rundvee, 1 millioen en 260.000 var- plicht© of de vrijwillige verzekering. K. Breebaart Dz. (aftr.); A. Klare en, C. Schoorl
kens en, bijna 900.000 schapen bedraagt, zou ik de En, hier kreeg men het vinnige, rake speechje De (aftr.)
schade voor dit bedrag zeker njet willen stoppen. Visser, wèl geschikt om minister Talma een paar i stemming zaJ 5 Juli geschieden.
Als maar 2% van onzen geheelen veestapel sterft angstige uurtjes te bezorgen. De chr.-historische dr. Anna panlowna
(een veehouder met 50 runderen is toch niet onge- x,e Visser (en zijn vriend Lohman zat genoegelijk randirtaatstelline rii'n herkozen tot lid van den
lukkig, ajs er maar 1 dood gatft), is dat al een ver-naar hem te luisteren) brak het ontwerp allervrien-I Gemeenteraad de heeren- C Waiboer Rz Jb Bak-
lies van 40.000 stuks (de kalveren inbegrepen). Per delijkst af. Hij citeerde broeder De Waal Malefijt is eek^zeTin d^ vaktuïe-
stuk op f 100 gerekend, beteekent dit een verlies van dea jare 1898 en broeder dr. Kuyper uit de e jdetzelaar (vertrokkende heer J C GeerUeaf
4 millioen gulden. 1 dagen van de Ongevallenwet om tc laten gevoelen, hoe U Metze'aar (vertrokfcen) de heer J. C. Geerligs.
Rekent men de schade bij de overige runderen, die1 heerlijk anti-revolutionnair hij, De Visser, toch was NIEUWE NLEDORP.
dus blijven, leven, op f 10 per stuk, dan is dat al-zijne verdediging van de decentralisatie; in zijn I Voor de op 11 Juli te houden stemming voor 3
ook alleen vóór zichzelf leeft, en feitelijk niets voor leeQ reeds f ib.6uo.000. felle bestrijding van de verplichte verzekering. Men leden van den Raad zijn 2 candldatenlljsten Ingele-
zün buurman overheeft Het gemeenschapsgevoel is Blijven onze 1 millioen melkkoeien in het leven,voelde zoo diep de broederliefde tusschen de twee verd en wel l_voor de heeren D. Kuilman, D. van
onw landelijke bevolking verbazend weinig ent- n dle eoureüde bun ziek zljn ,0 dagen laBg
wikkeld. ik weet wel, dat daaromtrent veel verschil eik 3 a 4 uter melk minder dau se„oou, dan betee-
voorkomt naarmate van de provincie, ik weet ook kent dlt 6eü Terliee van, zeg 35 liter per stuk, of
.wel, dat in onze noordelgke provinciën dit gemeen- hM hee, yan 35 mU1Ioda uter melk. Berekend
echapsgevoel imlanerbk meer en beter is ontwikkeld, 6 ceat yerllM ya„ 2 millloen
dan bijv. in Holland en Utrecht, maar de lezers ge-
Keven te denken, dat schrijver dezes thans in Utrecht Als onze uitvoer alleen van rundvee door strenge
woont, en dat dus de Utrechtsche ondervindingen verbodsbepalingen van het buitenland wordt verhin-
tem het meest veroeh in het geheugen liggen. derd, daa geeft dit zeker al gauw een waardevermin-
In het westelijk deel van de provincie Utrecht was der^ benadeeling alzoo van
het. dat een veehouder. toen schrtlver dezes met hem onz^ p^osaien rijkdom met 10 millioen gulden,
over eenige maatregelen sprak d e ten doel hadden K nu rekea varkens, die
zijn buren te beveiligen tegen het mond- en klauw- M
zeer, waaraan zijn koeien leden, openhartig zeide,
va<n plan te zijn zdch op te offeren voor het alge-
i, belang. Zulk een drieste uiting hoort men wel
niet altijd, maar zij geeft vrijwel den geest te kennen,
- - a rrooi. En niets voor de klauw verzweringen, de uier-
naet ontstekingen en het kalfverwerpen, in den wintertijd.
sn. Wat het vleesch verlies betreft, dit kan heel erg
Jjn, vooral als de koeien in, de weide loopen, en niet
i vuAiia.1 u,it> uo Kotutjxi lu, UB weiue IUBUBU, eii uici
die de menschen daar algemeen bezielL Ieder leeft eytfa WM. bdgavoederd. Voor eenige dagen werd
voor zich en de belangen van den naaste laten hem
absoluut koud.
in mijn omgeving een koppel van 20 melkkoeien op-
ning ^iWei-strt
B - -- de weide gedaan, kwamen er nu uit met geheel op-
onschuldige ziekte is, die vanzelf weer geneest. in als getrokkea bulki de haren oyeretad. de oogen dof en
men er dan zelf een g zeer sterk vermagerd, terwijl de melkgift hijna geheel
is men, onverschillig voor de verliezen van anderen h&d opgebouden (en dat ,n de maand zoodat
en voor de schade, die ddor de ziekte aan het natio-
naai kapitaal aan de gemeenschap aan den Staat voederen het vleesch
recht onverschillig 't Denkbeeld, dat men zich druk „r mMr rtBt
op iedere koe zeker f 20 f 30 schade werd geleden.
er wel weer op kan krijgen in den regel, maar dat
voeder kost toch ook geld! Of niet??
Wordt vervolgd.
zou maken voor algemeen© belangen! neen maar, dat
moest er nog bijkomen! Men heeft het druk "genoeg
met zijn directe eigen belangen en een ander moet
ook maar zien, dat hij zijn eigen mast ophaalt. Men
ziet: de oude Kaïnsgedachte: „Ben ik mijns broeders
hoeder?"
Hoe vergist men zich daarin evenwel. Men ziet te
veel voorbij, dat het eigenbelang toch ook voor een
groot deel samenhangt met het algemeen belang. Men
ziet voorbij, dat, als het buitenland voor ons vee zijn
grenzen sluit, de veeprijzen belangrijk moeten dalen,
en het dus in de eerste plaats de boei- is, die min
der ontvangt voor zijn producten.
En dan, die onschuldigheid van het mond- en Verzekering gebeurde. Maar de gemoedereu waren
Van het Haagsche Binnenhof-
Tweede Kamer.
Den Haag, 27 Juni.
„bevriende" fractiën, onderwijl dr. De Visser stond der Stok en W. C. Visser, aftredende leden, en 1
te betoogen, dat dr. Kuyper bad gezegd, boe de voor de heeren D. Kuilman, J. Stammes en D. van
Overheid zich moet aanjsluiten bij het particulier ini- <3er Stok.
tiatlef; tot tijd en wijle dit laatste op eigen beenen I SCHAGERBRUG.
kan staan. Past de minister dit systeem toe, wijzigt uy enkele candidaatstelling zijn tot leden van den
hij zijn ontwerp in dien geest, welaan de heer De Gemeenteraad herkozen de heeren: G. NSeuwlan,d, Jb.
Visser zal „noode" voor-stemmen. NoodeDan- de Moor, A. Ba&ker Jz. en S. Groot.
nóg... Want de Ouderdomsverzekering moest eigen-
lijk voorgaan. Doch zonder deze verbeteringen is 'tWIER IN G ER W AARD
onafwendbaar „tegen"... Voor 3 leden van den Gemeenteraad zijn Dinsdag
De ouderen onder de scholieren, die, in deze 4 candidaten gesteld, te weten de heeren: C. Blaau-
dagen, de Kamer-debatten bijwonen, moeten boer Vries; D. Kaan Az. (aftr.), K. Koster (aftr.)
wel een aardig, denkbeeld krijgen van de beminn©-ec E. Vos. De derde aftredende is de heer Gro-
lijkheid der Coalitie-gevoelensneman, die niet meer in aanmerking wenschte te
Hopen wij, dat de kinders er nog geen benul van komen,
hebben. j ,T\aïa ar.
voSn^ Cs-^Sn^I Bj^^ter^^de8™^ "U f
centralisatie nog volstrekt niet tot bureaucratie be-(.andidal»n. e opgaven van
hoeft te leiden. Hij kan nu eens „ministeriëel" we- i T. ei
zen, de Zaan,damsche afgevaardigde. Hetgeen niet ct 4 zetels, nl. twee van a-ftre-
belet, dat de partijgenooteu der club met angstige £;nd(e de
gezichten naar zijn rede, dewelke in kalmen tred Sn heeren:
aanving, doch «H«x> weer ratelende UefUsheid begon A' B Fen(jn (g_D< I/.k),'
J, de Lange C.Jz. (aftr. lib.), P. N. Leguii riib. i.
E. H. Rjngers Sr. (c.-h.), A. F. Thomsei. iil>. c i
O. J. Verkerk (S.-D. A.-P.)
Kiesdistrict II, (voor 2 zetels) de heeren: A. J. F.
M. N'. Dorbeck (aftr. r.-k J. A. B, Fenijn (S,-D,
«B AKiide,stHct'Hi'Tv.Sr tia^riel'ei;)> de heeren O.
vaa Dlnsda& 19H- T. M. van den Bosch (aftr. r.-k.), J. Cloeck (v-d,).
W. Krap, zonder vaste woonplaats, bedelarij en {'c-h') O^J "verk^k ^^DA^ p1)RlDgerS Sr'
landlooperij: 3 dagen hechtenis en 1 jaar 8 maanden Kc n en U' J' Verlterk (S-*D A.-P.)
rijkswerkinrichting. j EEN AANVARING.
A. Englander, Alkmaar, overtreding Zondagswet: Ongeveer op dezelfde hoogte waar de vorige week
te vertoonen, zaten te luisteren...
Mr. ANTONIO
Binnenlandsch Nieuws.
Sommigen waren beducht dat aan do stemming appèlluist ontvankelijk. Kantonrechte,luit vonnis niet het Engelsche stoomschip Redtv^wcrd aanSv^
er Vraagpunt II zou vooralgaau een tooneel, over- aan hooger beroep onderworpea zijnde.) had hedennacht te Amsterdam k
eenkomend met hetgeen bij het debat over de Sociale c. Schoen, Alkmaar, 13 jaar, diefstal: Kinderwet- plaats. De Belgische loodskotter^ No sc^efPsramP
tenzaak, 3 mn,d. tuchtschool. n«nkwnm UI,.. weiK©
- - -npiits bin-
«cHua mv-u inenkwam om loodsen af te halen werd aangevaren
klauwzeer'is toch ook maar heel betrekkelijk. Ik her- '"Itkig gekalmeerd. De heer Duys Bedroeg zich zelfs c p. Mienis. Aartswoud, verduistering: f 15 of door het Zweedsche stoomschip I.udw ig Peyron. De
inner mU (Ut meen In den zomer van 1897) een ^óo rustig, hijua „down dat men zich afvroeg ot 12 dagen hechtenis. loodskotter zonk zeer spoedig; de schipper en 6 ma-
groote sterfte onder het rundvee, vanwege bat mond- Ua president der soc.-demootatische club hem een P. v. d. Pol, Egmond a. Zee, dierenmishandeling: trozen konden overspringen op liet stoomschip, de
en klauwzeer, waargenomen te hebben in de provin- meer of minde,- zachten .„wenk- had gegeven?7 dagen gevangenis. schipper kreeg evenwel een neervallenden mast van
oio Groningen, ik herinner mij, hoe enorm groot de t Hiep vandaag zeer bedaard at. De heeren waren I p. Zwaan, Egmond a. Zee, vernieling en weder- den kotter tegen de borst met liet gevolg dat
verliezen kunnen zijn in 't spoelingdistrict, en bij er vermoedelijk zeiven lichtelijk beu vau Het ver-1 spannigbeJd: 2 mnd. gevangenis.
de vetmesters, als het vee op warme stallen Btaat.
Behalve de sterfgevallen, heeft men dan de belang-
Feuilleton.
ROMAN
van
PAUL HöCKEIt.
weer van mr. De Savornin Lohman, wiens ooren toch j
hij
C. A. Brouwer, Texel, mishandeling: f 7 of 7 dagen Cost^^alhfe^wonende'^faa"
gedurende de beide voorafgaande dagen van debat hechtenis. deren'achter weduwe met 11 km-
J
Dat ongedurige mensch, dat als 'n stormwind kon
binnen razen, die er zoo als een dolle op kon inslaan,
verpletteren al wat hem in den weg trad, wanneer 't
gold een groot werk door te zetten. hij had haar
nooit laten merken, dat er naast de kunst zoo heel
heimelijk nog ©en stil, heilig vuur in zijn borst
gloeide.
Sedert het ongeluk dat Heinz in Francisco had
doorgemaakt, was hij ziekelijk, zonder energie. Hij was
verstandig, in zijn beroep zelfs scherpzinnig; op het
oogenblik had hij als regoeringsbouwmeester teeke-
ningen te maken, die zeer moeilijk waren, maar juist
daardoor hem nog te meer bevielen. Ook over kunst
had hij een fijn oordeel. Een tocht met hem door
de schilderijententoonstelling was voor Hella een be-
teekenisvolle dag. Maar in zijn woorden en beweging
was hij zeer langzaam. „Het is alsof het leven hem'
moeilijk is," zoo drukte Thomas het uit. Hij was
smal, de schouders dropen sterk af, zijn hoofd was
steeds naar voren gebogen en eenigszins links afge
zakt Hij was spoedig moe, het zweet brak hem uit,
en dan wilde hem de tong ook niet recht meer ge
hoorzamen. Dat maakte hem in zijn betrekking het
verkeer met anderen zeer moeilijk-
Met innige bewondering keek Heinz tot zijn groo-
ten broer op. Thomas zorgde voor hem, bekostigde
zijn onderhoud in die tijden waarop Heinz absoluut
niet werken kon, of naar een herstellingsoord moest.
Sedert Paschen was Heinz op het ministerie geplaatst
Hij had werk gekregen voor den bouw van een kerk
in Moabit, in het uiterste Noordwesten van BerJIjn.
Hij leed zeer onder het geraas van het groote-etads-
leven. Het gejoel en gehuil kon hij niet verdragen en
's nachts, wanneer de slapeloosheid hem plaagde, kon
hij door de dunne wanden van zijn slaapkamer het
gekibbel en ruziemaken zijner buren hooren of het
geraas van een gramofoon, of het gezang van een
halfdronken thuiskomer.
„Verhuizen, verhuizen!" besliste Thomas dadelijk.
„Kijk maar eens bij juffrouw Von Schytt, of in
haar pension njog niet een hoekje open is. Maar niet
zooiets als die vervloekte hoekkamer met dien val-
schen vleugel. In zulk een kamer beneemt iemand
zich het lefven-"
Het plan werd uitgevoerd- Tusschen de twee broers
had het eerst nog een strijd gegeven. Toen Heinz
het woord „edelmoedigheid" noemde, werd Thomas
wild en verbood hem zulk een onzin te zeggen, „Je
bent een kaffer, Heinz, mijn dweepstuk." Hij had
er blijkbaar zeer veel schik over, dat hij „broerlief"
zoo goed had ondergebracht, in zekeren zin ©nder
juffrouw Von Schytt's hoede.
Op den eersten Zondag in, Juli viel de repetitie
uit Het theater was verhuurd voor de zitting van
een congres. Daar verscheen de kapelmeester weer
voor dag en dauw aan het pension en zette daar
ajles op zijn kop.
„Dierbare mevrouw Rampold, instituut le klasse,"
zeide hij tot de dikke weduwe, terwijl hij haar vader
lijk omhelsde, „de Berlijnsche huisvrouwen zijn de
heerlijkste huisvrouwen der wereld, zij hebben in
telligentie en goede boter uit Holstein maar ver
schrikkelijke koffie. Is u dat zelf ook nog niet op
gevallen? Weet u, hoe dat veranderd kan worden? Ik
zal voor mijn broeder Heinz eens koffiechocolade zee-
ten. Gaat u maai* eens mee naar de keuken, ik heb
dat in Italië geleerd, 't Smaakt verrukkelijk."
Hij was als een ware wervelwind in het pension.
De beide Amerikaanschen, die hem in de opera ai
hadden aangebeden, vulden, het geheele huis met haar
gegichel en gebabbel.
„Een alleraardigste man," zeide mevrouw Ram
pold en stiet juffrouw Von Schytt in het voorbij
gaan vertrouwelijk in de zijde. En toen vertelde zij
van haar nicht Gisela, die in het bad Elgersburg voor
dezen zomer was geëngageerd. „De directeur is zelf
Uier geweest. O, die stelt ook reusachtig veel belang
in Gisela."
Dat zinnelooze woordje „ook" had Hella den gan-
schen dag kunnen bederven.
Natuurlijk werd er in den loop van den dag gere
peteerd en Thomas Bnan,dt toonde zich van zijn
beste zijde. Hij tintelde van vernuft en ging geheel
in de zaak op.
De regeeringsbouwmeester zat stil. in een hoekje
en luisterde aandachtig.
Zij hadden de partij van Santuzza genomen.. De
dikwijls gehoorde muziek won nog door de gevoel
volle voordracht, aan muzikale kracht en dramatische
waarheid. Aan de anders zoo doodgewone en afge
zaagde pla,ats van het duet: „Neen, neen. Turiddu,
gij moogt mij niet trouweloos verlaten!" gaf Hella
een verrassend diepen, inhoud.
„Heinz, mijn beste jongen, jij weent?" zeide Tho
mas Brandt plotseling. Toen deze zich evenwel verle
gen afwendde, begreep hij het eerst recht. „Wat, Hel
la Schytt, jij jonge prima-donna zonder gelijke, dat
is een succes!" Lachend liep hij door de kamer en
k opte zijn broer op den schouder. „Huil niet, mijn
beste. Hella heeft heusch geen Turiddu die haar wil
verlaten. Of toch? Opbiechten! Jij, broer
tje, zult mij helpen als het zoo is, wij vermoorden
den kerel zoo zonder meer. Vooruit, wie is het?"
Hella was blij, dat zij de juiste stemming zoo had
kunnen weergeven, maar ging nu toch op den spot-
tenócn toon van Thomas in. „Santuzza's Gretchen's
en K&telien's zijn er tegenwoordig niet meer. De vrou
wen zijn trotsch geworden."
Thomas brak dit thema af. „Weet ge wel, dat de
directeur nu reeds voor de derde maal een bedankje
hecfl gehad voor zijn élite-avonden? 't Is een
ranip."
„Wie zingt Eva?"
„Raad maar eens. 't Is om Je de haren uit het
hoofd te trekken. Rensch-Burger. Zij moet ongeveer
tweeduizend jaar oud zijn. Een goed geconserveerde
Eva niet waar? Nóg een van de allervroegste zon
deval."
„En moet die ook Elsa zingen?"
,Jk heb den, directeur gisteren nog eenmaal een
briefje geschreven. Hij is naar München. Misschien
geeft hij Elsa toch nog aan Jou. Het zou mij veel
genoegen doen."
Hella haalde diep adem. „Neen, ik wil mij liever
nog maar niet blij maken. Het zou te mooi zijn."
„Ik gun je anders een anderen, Lohengrin."
„Hoppinger zingt hem?"
De kapelmeseter haalde de schouders op: „als je
dat zingen, noemt!"
„O neen!"
Het was een uitgemaakte zaak, dat Thomas Brandt
in het pension zou middagmalen. De Amerlkaansche
dames waren daarover al reeds In. de wolken vanaf
het ontbijt. Maar Brandt was niet in, staat zoo lang
stil te zitten. Zijn vrijen tijd wilde hij benutten met
een flinke wandeling door het bosch. Hij sprak de
hoop uit, dat Hella hem zou vergezellen. Maar zij
durfde het niet om de dames ln het pension. Bo
vendien verwachtte zij het echtpaar Wentura.
„Dan blijf je thuis," besliste Brandt kortaf. „Dan
ga ik alleen, kinderen, maar bestel het lijfgerecht der
Wentura's: lever met zuurkool en kalfsgehak." Hij
rilde. „Lever met zuurkool. Kinderen, eenmaal iu
mijn leven heb ik ze dat tuig zien verdelgen. Het
waren hooge bergen. De St. Gothard is er een mols
hoop bij. Maar Wentura heeft hem verorberd. Hij
is een held. Groet den held van mij, kinderen."
Hella stond op het balkon en keek hem na. Het
deed haar leed, dat zij niet met hem was meege
gaan.
Wordt vervolgd. 5
