hem eouigszins gemakkelijk te maken, sneed ik oen
«tuk van den rand van bet neet en bevestigde er
«cn plankje onder. Ongelooflijk is hot, hoe druk de
oude zwaluwen het hadden mot de vorpleging van
hun opgedrongen jong. Des morgeus, reeds lang vóór
hunne natuurgenooten en 's avonds, nog lang daarna,
waren ze bezig mot het gulzige dier to voeren,, waar
bij ik hen uit medelijden ten laatste een handje
hielp, door het dier wat. vleeschrestjes, insecten
enz. toe te dienen. Eindelijk vloog het. als volwas
sen koekoek, de vrije natuur In, nog eenige dagen
getrouw gevoerd door zijne pleegouders. Toen ver
dween hot. De oude zwaluwen begonnen weldra „sans
rancune" hun nest te restaureeren, het wijfje legde
er weer eitjes in, en dit keer smaakten ze bet ge
noegen hun eigen jongen groot te zien worden, zon-
d r te worden gestoord door een, vreemden indrin-
Gemengd Nieuws.
DE TOESTAND ÏN SPANJE.
De waarlijk ernstige gebeurtenissen, welke zich ge
durende de laatste dagen op het Iberische schier
eiland afspelen, hebben, in de schaduw gesteld door
clo Marokko-aangelegenheid en den moord op den
Hussischeu premier Stolypin. niet die belangstelling
gaande gemaakt, die zij ongetwijfeld verdienen. Zoo
als Reuter seinde werd in de verschillende groote
«teden en industriecentra van Spanje de algemeene
werkstaking geproclameerd, die een bepaald revolu-
tionnair karakter droeg en met min of meer ernstige
onlusten gepaard ging. De regeering zag zich reeds
spoedig genoodzaakt hier en daar den staat van be
leg af te kondigen en toen de beweging met on
rustbarende snelheid om zloh greep, werd de staat
van beleg voor de geheele monarchie geproclameerd.
De beweging is, zooals gezegd, geheel en al revolu-
tionnair en de middelen waarnaar de werkstakenden
grijpen hebben het karakter van die, welke bij een
anarchistische revolutie voorkomen. De menigte is
aan het plunderen en verwoesten geslagen, huizen
en kloosters zijn in brand gestoken, spoorweglijnen
en telegraafdraden zijn vernield en de opstandige be
weging is zoo hevig en algemeen verspreid, dat de
openbare macht in vele plaatsen machteloos tegen
over het rebelleerende gepeupel staat. Er gingen
zelfs geruchten, dat de opstand ten doel had de mo
narchie ten val te brengen. De aanslagen op het
gezag en dit is vooral merkwaardig worden
•niet geleid door de oude Spaansche republikeinscho
partijT die zelfs niets met de geheelo beweging te
<Ioeu wil bobben, maar door liet steeds sterker wor
dende anarchistische element in Spanje. In de stra
ten van Valencia riepen de oproerlingen: „Leve de
sociale revolutie en de anarchie! Weg met het ka
pitaal!" De omwenteling waarnaar gestreefd wordt,
richt zich dus niet direct tegen de monarchie, maar
tegen de geheele maatschappij zooals zij thans is
ingericht en waarvan de monarchie slechts een on
derdeel is. Het is te begrijpen, dat de republikeinen
aan een dergelijke omwentelingsbeweging niet willen
meedoen.
De regoering zal zich, waarschijnlijk gesteund door
alle gematigde partijen, moeten opmaken, om met
kracht het spooksel der anarchistische revolutie den
"kop in te drukken.
Het oproerige optreden.
Langzamerhand komen uit alle streken van Spanje
berichten, die eenigszins een beeld geven van den
ernst van den toestand, zoo seint de correspondent
van het Berl. Tagebl. te Madrid:
Te Sevilla is de Duitsche consul door een volles-
hoop aa,nS©vaHen en kon zich pas ruim baan ra aken
door met een revolver te dreigen. Politie en gen
darmes waren herhaaldelijk genoodzaakt tegen het
gepeupel op te treden, waarbij het tot gevechten en
aan beide kanten tot verwondingen kwam. Te Va
lencia zijn de regimenten in de kazernes geconsig
neerd. Het arbeiders-tehuis werd door militairen be
zet. De politie hield een huiszoeking Van drie uren
in het arbeiders-tehuis te Saragossa, waarbij tal van
documenten gevonden zijn, waaruit het bestaan van
een omwentelingsplan bleek, dat te Barcelona is uit
gewerkt.
Te Barcelona duren de arrestaties voort. De politie
beweert een plan te hebben ontdekt voor een aan
slag op generaal Weyler. Vele van de gearresteerden
waren in het bezit van Fransche twintigfrancs-stuk-
kem.. In de haven van Coruna liggen verscheidene
mailbooten, die tengevolge van de staking geen kolen
kunnen laden. Te Badajoz is een Portugeesch revo-
lutionnair gevangen genomen, in wiens bezit com-
promitteerende stukken zijn gevonden. De politie
vervolgt eenige uit Catalonië aangekomen revoluti-
onnairen. die tot de algemeene staking hebben aan
gespoord. De eerste-minister had Dinsdag een lang
durig onderhoud met den Koning, De Koning heeft
van zijn voorgenomen reis naar San Sebastiaan, waar
op het oogenblik de Koningin nog vertoeft, voorloo-
pig afgezien. Het is nog niet mogelijk, een overzicht
te verkrijgen in hoeverre aan het bevel tot algemeene
staking over het geheele land gehoor is gegeven.
Te Madrid zelf waren de zaken, van levensmid
delen en; bakkerijen Dinsdag tot den laten avond bui
tengewoon bezocht, daar men algemeen verwachtte,
dat Woensdag de algemeene staking zou beginnen.
Naar den hemel, naar den zonneschijn, naar de
weiden en de bosschen, ^aar de dieren en menscheu,
die in vrijheid leefden, naar kleur en klank, naar
alles wat zich bewoog en groeide, naar alles wat
geen koude steen was, geen koude tralies had, had
hij verlangd, gesmacht. Een half jaar lang.
Dat Hella. die verstandige Helia, hem niet begreep.
Medelijden hielp hem toch niet. Ook haar mede
lijden kon hem niet helpen!
Hij wandelde dien avond en dien nacht overal
ron,d. Op de mooie, gladde straten, waar de men-
schen lachten en babbelden en ook in het stille,
maj estue u ze bosch
De si-hiücrend verlichte trams, die hem voorbijreden,
■verblindden hem. Hoe laler 't wend, dos te zeldzamer
weiden die ontmoetingen. En nu zalen ook nicl meer
luid pratende en lachende troepjes in de wagens, maar
innig tegen elkaar gedrukte paartjes.
Ilct toeval voerde hem eindelijk een herbergje bin
nen, loon het wandelen hem begon tc vervelen.
Hij trad binnen, at en dronk en vroeg om een ka
mer.
Hot van builen zoo eenvoudige café was ,heri toet
jes ingericht. De wanden zindelijk, de meubels wit.
In den g ooien spiegel op zijn kamer zag Thomas
zijn beeltenis niet zonder eenigen schrik. Schoenen en
ktoeren zaten dik onder hei stof, haar en baard wa
ren verward.
Toen hij den volgenden morgen in de kleine iuin-
veranda voor het ombijt verscheen, friseh gewasschen
en in een net afgeschuierd pak, voelde hij ach weer
wat menschcJijker. Alles wat zijn hotelhouder aan cou
ranten bezat, moest hij hebben. Ook die, door do andere
fusten werden gelezen. Hij vergat daardoor het oarlbij'l.
lij las en las.
Het openbare geweten was blijkbaar 1103 gerust.
Nu volgden de redacteurs der kleinere bladen en hielden
zich druk met het geval Bmndt bezig. Hier zeide een
dokter zijn meening, daar een advocaat, daar een tem
peramentvolle courantier zelf. En zij kwamen allen tot
dezelfde slotsom: de jus'.itie had ecu dwaling be
gaan en ei en onschuldige was veroordeeld geworden-
Waar in 'd'uizend andere gevallen een kleine geldboete
het conflict beëindigd had, was hier oen heel men-
schenleven verwoest geworden. Het onrechtvaardige dat
gewoonlijk dal burcaucraiische gerecht bedreef, trad
hier weer hemeltergend duidelijk op don voorgrond;
want de gevangmiis.raf trof een welopgevoed, gevoelig
man, met duizendmaal' meer hardheid dan ooit in de
bedoeling van welken rechter ook, mocht liggen.
Alle aanklachten, die zijn hart hadden, bestormd,
die zijn toorn hadden ontvlamd, zijn haat hadden g;-
De meeste bakkerijen zaten reeds in de vroege mid
daguren zonder brood, daar de aanvraag alle aan
vragen overtrof, die tot nu toe waren voorgekomen.
Een ander berichtgever meldt, dat de algemeene
staking slechts volledig zal tot stand komen bij de
bouwvakken, waarbij de 30.000 arbeiders allen zuilen
staken. Hetzelfde verwacht men van het personeel bij
de abattoirs.
Onder de arbeiders bij de andere organisaties zijn
de meeningen zeer verdeeld, de meeste aarzelen sa
men te gaan met anarchisten en revolutionnairen.
Do vice-president van den Algemeenen Arbeiders
bond Largo Caballero werd gearresteerd, ovenals de
penningmeester van deze vereeniging, Joseph Malso,
en Pablo Garcia, een der invloedrijkste leden.
In den nacht van Dinsdag op Woensdag hadden
meer dan 300 arrestaties plaats. Alle verdachte per
sonen in de straten werden gefouilleerd en zoo vond
de politie tal van messen, revolvers en andere wa
penen.
De overheid beschikt thans, om de orde op het
schiereiland te bewaren, over 98.000 militairen, 22
duizend gendarmen en 14.000 politie-agenten.
DE „OLYMPIC" AANGEVAREN.
Toon het eerste telegram kwam, gistermiddag laat,
met het bericht van de aanvaring van het reu ze ns toom-
schip der White Slarliue, liet het zich niet aanzien,
dat het betrekkelijk zoo goed aigeloopen zou zijn, als
het tweede telegram meldde. Van stranden is gelukkig
geen sprake, al is hel ongeluk c>p zichzelf al ernstig
genoeg.
De averij van die Olympic schijnt zwaar te zijn,
en het is aan de omstandigheid dat beide vaartuigan
in dezelfde richting voeren waarschijnlijk te danken,
dal zij nog niet grooter was. Nu boorde de Hawkc
haar boeg aan stuurboordzijde in den achtersteven* van
d)e Olympic. die boven en onder de waterlijn een groot
gat in de huid kreeg, doch de waterdichte schotten
behoedden het schip voor erger en het kon nu naar
Southampton gesleept worden.
De Olympic was op weg naar Cherbourg, waar
zij de meeste passagiers voor Ncw-York zou opnemen.
Onder de 2000 passagiers die reeds aan boord waren
ontstond: op het oogenblik der aanvaring wei groote be
roering doch gelukkig geen paniek.
De Hawke kon ook den kop boven water houden
en voer met haar ingecleukten boeg naar Portsmoufh
terug.
De fout schijnt, voor zoover dit althans nu reeds
uit te maken is, bij den gezagvoerder van de Hawke
te liggen, die te dicht voorbijvoer. Dit lijkt vreemd,
want de Solent is ter hoogte van Cowes breed genoeg;
een derde van de geheele EngcLsche vloot, met en
benevens een rij vreemde oorlogschepen en twee rijen
groote transportschepen met kijklustigen, vonden dezen
zomer ruim plaats bij de indrukwekkende vloolseihouw
ter gelegenheid! van koniing George's kroning.
INCOGNITO.
Toen de kunstenares Henriëtte Sontag op het hoog
tepunt van haar roem stond, was het nog de tijd
der postkoetsen. Zulk een postkoets was ook haar
vervoermiddel, toen zij het was in 1827 na
Praag door haar gezang te hebben verrukt, van deze
stad naar Berlijn, terugging. In Reichenberg, toen
een opkomende Boheemsche stad, waar de kunst hoog
werd gehouden, wenschte zij te overnachten. Voor
nemens, zich op haar kamer terug te trekken, zag
zij in de eetzaal van haar logement een biljet han
gen, vermeldende, dat de opvoering van Figaro's Hoch
zeit helaas niet kon doorgaan, aangezien de zange
res. die als Suzanna zou optreden, plotseling onge
steld was geworden. Daar schoot de kunstenares 'n
gedachte door het hoofd. De schouwburg was dicht
bij en na eenige oogenbliikken stond zij voor den
directeur en deelde hem mede, dat zij de Suzajinar
partij zou zingen.
„Wie is u?"
„Dat zou ik liever willen verzwijgen: ik wensch
incognito op te treden."
„Maar is U in staat, die moeilijke partij te zin
gen?"
Als antwoord zong zij er een klein gedeelte van
en de overgelukkige directeur van den kleinen troep
begreep, dat hij niet langer behoefde te twijfelen.
„Nog een enkele vraag."
,jEnJ die is?"
„Welk honorarium verlangt U?"
Henriëtte Sontag bedacht zich een oogenblik en
zeide daarop:
„Geef mij hetzelfde, wat gij mijne collega zoudt
hebben gegeven. En dan wensch ik dat af te staan
aan haar, die ziek geworden is."
De voorstelling begint. De schouwburg is vol.
Iedereen is nieuwsgierig naar de vreemde zangeres,
die zoo bereidwillig is geweest, de reeds afgezegde
voorstelling toch mogelijk te maken. Henriëtte Son
tag verschijnt op het tooneel. Bij de eerste tonen
reeds begrijpen de toehoorders, dat eene kunstena
res van naam is opgetreden, en in stijgende be
wondering zitten allen naar haar te luisteren. Hen
riëtte Sontag zelve heeft plezier in haar incognito
011 nooit zong zij misschien schooner dan toen. Haar
goede luim kwam de uitbeelding van haar rol ten
goede, te meer, daar zij een bijzondere voorliefde had
voor Suzanna, eene der lieflijkste vrouwenfiguren
van Mozart. Steeds voller klinken haar tonen, steeds
zielvoller wordt haar spel en inniger haar zang. De
medespelers op het tooneel zijn niet minder in be
wondering dan het publiek. Men waagt het niet te
voed, in die lange dagen e:i nachten, dat hij zich in
zij 11 onmacht moest buigen onder den druk van het
door mensehen uitgesproken rcch!, leefden nu weer
wild in hem op.
En opnieuw dreef het hem in de doelloozo oiv
rust. De geweldige inspanning van het steeds voort 100
pen. heuvel' op, heuvel af, hield ook zijn zinnen ge
vangen. In die jagende onrust voorwaarts, opwaarts,
verdween tenslotte elke kracht der herinnering. Hij
vluchtte voor zijn eigen gedachten, voor de ophitsende
artikelen 'dei- couranien, die hem nog luid in de ooren
klonken.
„Een vonder ware het niet, heeren rechters'", zoo»
schreef 'teene blad, „wanneer uw prachtige uitspraak,
die noch gesteund werd door de feilen, noch door
mensehelijk vernuft, den ongelukkigen veroordeelde nu
hel pistool in de handen dwingt. Dan werd uw dolle
dwaasheid nog vervolmaakt tot een kunstwerk van
ouderwetsch tragiek."
Zoo, of zoo ongeveer, hoonden al die schrijvers.
lhomas Brandt had weer zijn hoed van Jiel hoofd
gerukt. Met voorover gebogen hoofd en starren bl'ik, met
de diepe rimpiaDs tusschen do borsteligs wenkbrauwen,
wandelde hij door het bosch, doelloos, driflig, door
zijn haai voortgazweept, de schemering niet achtend,
midden in den nieuwen nacht.
Totdat hij weer moest inzien, eindelijk, dat voor
den armen sterveling, die in de vrijheid leeft, ook
de natuur onverbiddelijke grenzen trekt. De onge
oefende voeten wilden niet verder, het ong?oefendé
hart, de ongeoefende longen, ontzegden verderen dienst.
Doodmoe viel' hij in een theetuin neer.
'loen het stiller en stiller om hem hoen werd', vroeg
hij aan een moede kellnerin waar hij: wns.
Hij lachte over haar verklaring, lachte op zonder
ling ruwen toon. Hij had als in een cirkel geloopen, op
zijn uitgangspunt was hij weergekeerd.
Toen hij op het kleine heuveltje ging staan, achter
de muziektent, kon hij aan zijn voeten heel Baden Baden
zien liggen.
Hij zag het ook den volgenden morgen aan zijn
voeten liggen, toen hij wa een langen, loodzwaren slaap
de herberg verliet en zich met den stroom wandelaars
verder meevoeren liet.
Een peldere, warme dag.
In den tuin van het Kurhaus was het oohlcndconcert
nog niet geëindigd. Rondom het .hooge hek, wandeldon
jonge paartjes. Heele burgerfamilies hielden de banken
bezet cn luisterden naar de muziek.
Zij speelden den Kroningsmarsch uit den Profeet.
Thomas kou anders Meyerbecr niet lijdon, maar in
deze muziek lag nu toch voor hem iels indrukwekkends
vragen, wie zij is, maai' toch de vraag: zweeft op
menige tong.
Zoo kwam het laatste bedrijf, dat het glanspunt
der rol brengt: de beroemde rozen-aria. Daar klinkt
door deu schouwburg nog voor het publiek zijn bij
valsbetuigingen kon schenken, een stem: „Het moet
Sontag zijn!"
„Ja Sontag! Het kan alleen Sontag zijn! Sontag!
Sontag!" klonk liet thans jubelend door de zaal.
Zwijgend, gelukkig, met do lieftalligheid, welke
zij in zoo hooge mate bezat, knikte de kunstenares
het publiek lachend toe.
Zij heeft later zelve meermalen verteld, dat alle
andere triomfen, die zij in haar loven had behaald,
haar niet zoo hadden verheugd als deze, weiken zij
zich incognito had weten te verwerven.
HEEFT DE VROUW FOUTEN IN HAAR DENK
WIJZE.
Rudolf Lothar heeft het onlangs, in een lezing in
Berlijn gehouden, beweerd: de vrouw heeft fouten
in haar denkwijze. De helft der aanwezigen de
mannen namelijk was het onmiddellijk roerend
met Lothar eens. De andere helft de vrouwen
bleek vertoornd. En een der dames van het gezel
schap is het te bar naar den zin geworden en zij
staat nu Lothar te woord. Ziehier wat mej. Eliza
Ichenhaueser zoo heet de bedoelde jonge dame
in, het midden brengt:
„Ik geef volstrekt niet toe dat het eeu specifieke
gewoonte van het vrouwelijk geslacht is. om altijd
iemand verantwoordelijk te willen stellen voor onaan
gename dingen ons overkomen. Dat doen mannen
evengoed. Het gebeurt in alle zaken, op alle kanto
ren iederen dag: Wanneer de chef in een kwade
bui is, zijn, binnen een uur tijd allen het tot de
jongste bediende toe, omdat ieder op zijn beurt het
ten onrechte ontvangen standje aan wien beneden
hem geplaatst is overgeeft.
Dan is het de zucht tot overdrijven, die, volgens
Lothar, op een denkfout bij de vrouw wijst. De
heer Lothar zegt maai- wat. De zucht tot overdrij
ven is het gevolg van te weinig discipline over den
geest en van geestes-dlscipline weten de meeste man
nen bitter weinig af. Hoeveel mannen zijn er niet, die
buitengewone verhalen doen van hun knapheid in
zaken, van hun avonturen, van hun succes bij de
vrouwen, verhalen die geen korreltje waarheid be
vatten-' De zucht tot opsnijden openbaart zich even
goed bij mannen als bij vrouwen. Dat een geen bezig
heden hebbende, van don ernst des levens niets weten
de vrouw, eerder geneigd zal zijn te overdrijven dan
een hard werkende, ernstig strevende man, mag ver
klaarbaar heeten. Doch de niets uitvoerende, weinig
ernstige slechts voor het genot levende man is in
het fantaseeren en ophakken niets minder sterk dan
zijn vrouwelijke collega. Lothar geeft toe. dat de
vrouwen in alle beroepen niet zoo zouden kunnen
uitblinken, indien zij niet, zoodra zij zich aan ernstig
werk geven, hun verkeerde manier van denken zou
den afleggen en als man gingen denken. Indien
Lothar nu meent, dat deze mannelijk denkende vrou
wen het derde geslacht zijn, dan zal hij zien ver
trouwd hebben te maken met de gedachte, dat dit
derde geslacht het tweede spoedig geheel verdringen
zal; immers er .zijn op het oogenblik millioenen vrou
wen in Duitschland, die met succes een beroep uit
oefenen, vrouwen, die dus geen fouten in hun denk
wijze meer hebben."
EEN STRAFGEVANGENE ALS ERFGENAAM.
Een geleerde te Bonn, dr. Crosser, heeft zich te
Mainz van hel leven beroofd, nadat zijn'een paar dag;n
overleden echfgenoote in het crematorium daar was
verbrand. Zijn mooie villa bij Mehlcin cn zijn mi'li-
oenen-tollen vermogen vallen 'thans ten deel aan zijn
broeder, Oswald Crosser uit Sicglitz,. die op 16 No
vember 1903 voor de rechtbank te Leipzig, tijdens
de behandeling van een proces tegen hem, den griffier,
Rudolf Straszlmrg, doodschoot eii den president, Plan
ner, verwondde.
De erfgenaam zit thans zijn straf van tien jaren
waartoe hij werd veroordeeld, te Hoheneck in Saksen
uit.
De zaak-Crosser heeft indertijd een geweldig opzien
gewekt. En thans is den man, die achttien jaar van
zijn leven om de millioenen-erfenis gestreden beeft,
door den zelfmoord van zijn broeder een deel van
het hegeerde vermogen zonder eigen toedoen ten déél1
gevallen. Oswald Grusser is de zoon van den in 1890
overleden millionnair Grosser. Daar de zoon heel wat
geld noodig had en veel schulden maakte, raakte hij in
onmin met zijn vader. En toen hij op een dag van
Grosser senior 20.000 mark te leen vroeg, voldeed
deze aan dien wensch, onder voorwaarde, dat de zoon
bij notarieete acte van zijn erfdeel zou afzien ten
gunste van zijn broers en zusters. Die overeenkomst
kwam tot stand. Oswald Grosser beweerde nu, dat het
m-aar een schijnverdrag geweest was, dat alleen ge
sloten werd opdat hij, de zoon, tegen verdere specu
laties beschermd zou zijn en zijn erfdeel er niet voor
barig doorheen jagen kon. Deze bewering vormde het
thema van het proces, dat moer dan tien jaar lang
alle nistanlies doorliep. De uitspraak viel steeds ton
nadecle van den zoon uil, zoo ook in laotsten Ier-
mijn, wat aanleiding tot den moordaanslag gaf.
en kraclitgevends. Slechts had de dirigent dit en dat
anders moeten nemen.
Over zichzelf spottend' en over de hinderlijke be
langstelling die hij in deze muziek had geloond, liep
hij verder de stad in. 1
Het was onverdraaglijk warm.
Of Hans, do kleine baas nog slapen zou, dacht hij.
Hella had bepaald repeüie in het theater. Hoe dat
arme mcnsch zich afmartelde. Waarom? Voor welke
toekomst'?"
Ware het niet heerlijk, als zij <jen rijtuig namen.
en uit de bergen reden naar beneden, steeds verder
en verder, tot aan den Rijn. Dan in een bootje
op den stroom en elkaar innig omarmend, de woes e
baren in. Waarom dreigde Hella daarmee1'
Was het dan ie!s zoo verschrikkelijks? Lag er niet
een zoete aantrekkelijke rust in deze voorstelling? naar
huis terug te keeren en hot liefste mee te nemén wat
men bezat, het voor dit ellendige, wrecde leven to
besparen, dat alleen door hel toeval werd geregeerd?
zijn oor werd weer getroffen door oen klank,
Hij sloot in 't verder gaan vooc- 'n oogenblik de ocgen.
Hooide hij iets? Neen, 'l was slechts een herinnering.
De tweede finale van zijn opera klonk hem in de «ooren.
Wanneer de straatzangeres, doodlreurig, liaar liefste
moet verlaten en tot de vroolijke muzikanten terug
keeren moet. Men hoort haar lied zachter en zachter
wonden, en reeds klinken de vroolijke tonen tier Bo
hemers zoo nu en dan opr-
Thomas blijft als aan den grond genageld s'aun.
Als hevig ontsteld', heeft hij de oogen wijd opengerukt.
Dat was immers werkelijk Helia's stem, deze arme ge-
brokene ,maar waarin het nog zoo aangrijpend' lachen
en snikken kon, zöodat het aangreep, deed ontstellen,
tot mcclachen en meewoenen dwong.
Hel was een nauwe sloeg, waar Thomas zich be
vond, die liep ©p den berg uit. Daar, rechts cp den
door klimop begroeiden muur stond hel ruglront van
een twee verdiepingen hoog gebouw. Een venster s'ond
half open. Men kon ze cbiar" binnen niet alleen hooren
zingen en spelen, maar ook praten.
Aan de wijze, waarop er gesproken werd, bemerkte
Thomas, dat liet liier een theater was. Het stuk was
bepaald uit. Nu hooixle hij ook Hella praten. Zij luid
een vlugge, temperamentvolle fnanier van spreken, maar
was nu een en al ijver oir opgewondenheid.
Ergens sloeg iemand luid in de handen en het al-
g;mecn roezemoes zweeg. Er was intusschen reeds
weer een ander nieuw nummer beginnenEen vroo-
lijli danslied.
Wat drommel, wie mocht de begeleider zijn?
Dat danslied kwam in do derde akte voor. Maar
397ste Staatsloterij.
.1de KLASSE, 2de TREKKING.
HOOGE PRIJZEN.
f 1500: 6559.
f 1000: 3282, 9975, 11912. 14254
f 400: 5891, 8344, 12929, 13376.
f 200: 8388, 15474, 18001.
f 100: 3329. 3374, 8410, 8689, 8689, 9493, 9938,
13842, 15742, 19133, 19837.
Prijzen
van f 70.
94
3588
6241
8708
11582
13899
16552
19206
280
677
287
753
790
14344
572
324
423
700
310
941
12036
403
631
432
507
994
360
9068
38
767
698
450
617
4018
368
81
129
846
706
627
748
75
459
96
230
15163
798
634
886
156
574
529
498
167
841
855
900
244
875
556
680
205
17165
874
1007
340
7215
914
875
306
375
906
386
411
546
929
914
368
424
20039
470
438
580
10157
931
389
440
164
694
442
783
166
979
392
511
392
2090
474
821
435
992
410
963
569
373
904
855
594
13015
449
18126
623
758
5030
862
874
19
468
289
787
305S
330
906
887
97
486
295
995
78
385
8439
914
114
556
496
101
392
495
11073
173
684
840
215
506
497
108
186
806
986
335
725
507
195
353
16116
997
376
824
581
226
744
131
19025
516
896
616
246
785
368
118
575
6183
659
395
818
406
151
5de KLASSE, 3de TREKKING.
HOOGE PRIJZEN.
f 5000: 9340.
f 1000: 2269, 912», 10801.
f 400: 4089, 4308, 7343, 12996, 15188.
f 200: 529, 8227, 15179.
f 100: 1357, 2550, 4997, 5747.
Prijzen
van f 70.
24
3171
5646
8966
11096
13681
15979
1872»
250
212
696
9015
194
856
993
776
539
348
858
20
251
14090
16193
816
540
352
6065
54
294
132
260
850
661
362
645
205
778
219
287
19042
738
472
678
208
12002
245
305
142
799
528
870
285
43
391
342
247
1511
748
925
573
128
411
364
676
596
765
7058
602
145
420
392
953
661
777
126
696
180
506
695
20047
850
857
296
768
217
711
17171
135
863
885
442
786
255
779
201
172
2038
991
496
822
443
15010
275
277
158
4162
676
961
482
137
425
365
190
310
748
10085
499
232
683
492
262
445
791
132
593
398
S43
592
400
447
972
145
838
436
904
660
587
679
8121
269
921
578
18119
676
594
696
299
401
952
585
171
808
613
974
503
524
13243
610
222
891
703
5134
541
944
360
712
431
827'
285
714
996
369
869
461
833
420
S87
11086
447
904
464
RECLAHtS
Van belang; voor vrouwen.
Mannen werken van 's morgens tot 's avonds, ma,ar
het werk van vrouwen houdt nooit op.
Wanneer haar rug voortdurend pijn doet, wanneer
zij zich afgemat gevoelt na de minste inspanning,
wanneer zij voortdurend last heeft van hoofdpijn, dui
zeligheid. afmattende pijnen in de lendenen en heu
pen, waaneer zij zich niet bukken kan zonder dat
een scherpe, stekende pijn haar rug doortrekt, dan
is dit een zeker teeken, dat haar nieren aangedaan
zijn.
Urinezuur en andere schadelijke stoffen, die door
de nieren aan het bloed onttrokken moesten zijn,
blijven in het bloed achter en worden door het
lichaam gevoerd, zoodat zij ziekte verspreiden door
uw geheele gestel.
En ernstiger kwalen als waterzucht, rheuinatiek.
urinekwalen, onregelmatige werking van het hart, enz.
zullen ongetwijfeld volgen, wanneer de bovenstaande
verschijnselen veronachtzaamd worden.
Laat Foster's Rugpijn Nieren Pillen u helpen om
uw nieren op streek te brengen en gezond te hou
den, Wanneer deze organen gezond zijn en zorg dra
gen voor een behoorlijke zuivering van het bloed,
verdwijnen de ziekteverschijnselen, die hun oorsprong
vonden in een slechte werking der nieren, spoedig
Foster's Rugpijn Nieren Pillen werken alleen op
de nieren en blaas, zij helpen hen om het bloed te
filtreeren en de onzuiverheden met de urine af te
voeren.
Foster's Rugpijn Nieren Pillen (let. vooral op de
juiste spelling van den naam Foster's) zijn te Scha-
gen verkrijgbaar bij den heer J. Rotgans. Toezending
geschiedt franco na. ontvangst van postwissel A f 1.75
voor éen, of f 10.voor zes doozen.
er was nog geen partituur van. Wanneer een man
eens zulke losse schetsen wist uit te voeren, dan
was hij een baas-kerel, een kunstenaar, nlert een
liandlangei zooals de dirigent van Josetti's theater.
De rlhythmus greep Thomas aan. Ook de luidjeQ
daarboven, die de toeschouwers bepaald waren, scheen
het te pakken. Het overmoedige refrein, dat de zan
geres mee zoem de, neurieden een paar anderen mee.
reeds na de tweede herhaling. En toen Hella zweeg,
was het een daverend applaus.
Thomas Brandt had zijn stroohoed achter in den
nek geschoven. Hij was zeer warm geworden. Hij
wilde bepaald verder gaan, en toch wilde hif
weten, wie de begeleider was.
Zij hielden bepaald een repetitie. Zeker een lees-
repetitie aan de piano.
Wat dat volkje daarboven beviel, dat was de
prettige rhythmus, de vroolijke, melodie, de origl-
neele begeleiding. Maar midden in de handeling moet
het nog heel anders pakken. Daar lag iets achter,
wat deze scène een bepaalde spanning gaf.
De straatzangeres huichelt daar een lichten roes,
om de hooge heeren, die haar geliefde tot den dood
toe pijnigen, eindelijk eens de waarheid in hot ge
zicht te kunnen zeggen. En hoe zij de hooge waar
digheid der heeren bespot, steeds uitgelatener, steeds
'vroolijker, en hoe het volk haar steeds luider toe
juicht, hoe zij alles met zich meesleept en hoe de
macht van het oogenblik de waardige raadsheeren
dwingt, om verschrikt het masker te laten vallen en
de dansende, lachende straatzangeres de zege te
doen behalen dat alles gaf de partituur met een
geweldigen climax weer, waaraan zich geen enkele
der toehoorders wist te onttrekken.
Maar Hella beheerschte de situatie fameus. Zoo
had zij vroeger nooit weten uit te beelden. Dat haar
arme stem dit alles nog geven kon
Het overmoedige refrein zongen ze daarboven in
de repetitiezaal allen mee. De repetitie scheen de
zangers en zangeressen zelf te vermaken.
Daartusschen weerklonk een soort commandostem,
dun, scherp, door den neus, die een. van die zangers
op de teekens wees. Zoo'n echte, l'outen overdreven-
corrigeerende dlrigentenstem.
Wié zou daar, voor den duivel, toch aan het kla
vier zitten?
Thomas stampte met de voeten, drukte den stroo
hoed stijf op het hoofd en ging verder.
Wordt vervolgd
