AlRitn i Da zusters üesegang. Woensdag 1 November 1911. 55ste Jaargang. No. 0012 Dit nummer bestaat, uit 1 blad. Van liet Haagsche Binnenhof. Tweede Kamer. Den Haag, 31 October. We zijn vandaag niet verder gekomen dan het be spiegelen ever de quaestie der vrijstelling van de geestelijken, mitsgaders die van de kostwinners, 't Was te verwachten, dat het eerstgenoemde punt veel pariementaire stof zou doen, opdwarrelen, doch t is %j rès-coup meegevallen. De heer Duys begon, niet slechts voor zijn, doen, zeer gematigd, maar raak te r al-speechend steeds meer in gemoedsbeweging. Hij had verschillende pijlen op z'n boog, ter bestrij- iign van de ontheffing der geestelijken en a.s. geeste lijken, van den militairen dienst,. Nu en dan werd hij grof-sarcastisch, doch ook degeen, die zich objectief tegenover deze quaesties stelt; dus: bereid om met gemoedsbezwaren rekening te houden, zal bezwaar lijk kunnen betwisten, dat er kern van waarheid in men,ig argument school van den warmbloedigen Zaan- damschen afgevaardigde. Zoo heeft, citeerde de heer Duys, nu dertien jaar geleden het Kamerlid Pyttersen erop gewezen, hoe het kazern.e-leven, met zijne „groote verleiding", speciaal voor de jonge lieden, die zich tot den geestelijken stand voorberei den, eene voortreffelijke „vuurproef" kan vormen. De heer Duys noemde het een „zeef", waaruit zouden vallen zij, die achteraf bleken niet van 't hout te wezen, waar priesters uit worden gesneden. De heer De Visser, de chr.-historische man, stelt zich op het standpunt van, een, die de zaak zuiver en nuchter-practisch wil bekijken. Voor hèm gelden geen gemoedsbezwaren of alte hinderlijke principes. Hij vraagt zich af, hoe men in oorlogstijd den dan zoo hoog-noodigen, geestelijken bijstand, op en buiten het slagveld, zal kunnen bekomen, wanneer de geestelijken in, effectieven dienst moeten gaan, Niet te-onrechte heeft de heer Thomson deze argu mentatie zwak genoemd. Immers, het als milicien (bijv. voor allerlei diensten, als in het hospitaal, de intendance, etc:) gebruiken van jonge theologen is nog iets gansch-anders dan het te-velde doen trekken, in oorlogstijd, van geestelijken. Het bezwaar van het wapenen-dragen werd door den heer Duys op verma kelijke wijze te pakken genomen. Hij liet Jan van Arkel, de Westfriesche abten, de eerwaarde taeeren uit de kruistochten; nog vele anderen, de revue passeeren, om te komen op de Portugeesche paters der jongste tijden... Géén va,n deze allen vocht met duim of pink... maar met „suffisante" zwaarden, ge weren, en an,dere verderfbrengende krijgs-voorwerpen Intusschen, de strijd is reeds beslecht. Generaal Ëland wees erop, hoe men in 1898 de zaak eigenlijk eens-voor-al heeft uitgemaakt, en de heer Nolens ver wees zijneEzyhs °°k naar hetgeen toen door mannen als Borgesius, Veegens, etc. over deze zaak is be toogd. De katholieke kerk beschouwt haar als eene, die zich verheft boven zuiver-practische of -utilistische drijfveeren. Ze acht het "onvereenigbanr met de voor bereiding tot het priesterambt om het kazerne leven mee te maken. Zelfs in het ultra-militaire Duitschland, met zijn algemeenen dienstplicht, heeft men dat begrepen. Waarom men over de quaestie der vrijstelling van de geestelijken zoo in, de-n breede heeft „geboomd" en betoogd; waar de einduitslag toch volmaakt vaststaat, 't is niet recht duidelijk. De heer Ter Laan, toelichtend in het late mid daguur; terwijl de Kamer weer te halfacht ure zit ting wachtte, sloeg het record. Ook thans... Gelijk alle volgende malen... De soc.-democraten wensclieft (ingeval verwerping van hun, eerste amendement, dat natuurlijk vaststaat) eene tijdelijke vrijstelling, nl. van jaar tot jaar, vier maal, totdat eindelijk de finale ontheffing za! wor den verleend. Dat ook di/t amendement geen schijn van kans heeft: wien zal 't niet duidelijk wezen? Over de vraag, inhoever kostwinners moeten wor den vrijgesteld, zijn ook héél wat, woorden onzer schoone moedertaal binnen de Parlementswanden ver bruikt. Het amendement-Thomson c.s. wil het kost winnerschap tot „bijzondere gevallen" terugbrengen. In elk geval de vergoed .ing aan min- en onvermo- genden behouden. Het amendement-Sasse v. Ysselt wenscht, dat de Militieraad in de maand Mei, de wonderscboone, „wenn alle Knospen, sprangen", uitspraak zal doen omtrent deze soort van vrijstel lingen Ook met het oog op de straks-beginnende avond zitting zal ik de „finesses" dezer quaestie aanstippen bij of na het antwoord van minister Colfin. Mr. ANTONIO. BiuneuJundsch Nieuws. RAAD VAN ALKMAAR. In de gisterenmiddag gehouden Raadszitting, hoofd zakelijk belegd ter behandeling van dc gemeentebegroo- ting, werd het eerst aan de orde gesteld de benoeming van een wethouder, ter voorziening1 in de vacature, ontslaan door 'het bedanken van den heer Zaad- Hoordijk, welk bedanken, zooals reeds gemeld, in ver band stond met do bij een deel der leden bestaande meen ing, dat de benoeming op 5 September 1.1. niet op volkomen wettige wijze zou zijn tol stand gekomen. Nadat de heer Dorbeck hierover het woord had ge voerd, werd de heer Zaadnoordijk lot Wethouder her benoemd met 13 stemmen, terwijl 5 blanco briefjes waren ingeleverd. De tegancandidaat van 5 September, de lieer Glinderman, was afwezig. De heer Zaad noordijk nam zijne herbenoeming aan. i Daarna kwam opnieuw ter sprake het voorstel van B. en W., betrekkelijk de oprichting van een ijsfa- briek bij hel gemeenteslachthuis. Hierbij werd behan deld een adres van belangh eb bende ingezetenen der gemeente, die op de aanneming van het Voorstel aan- drongen. Met algemeene stemmen werd lol de oprich- i ting besloten en werden B. en W. mitsdien gemach- i tigd ,tot den bouw over le gaan volgens plannen van J de firma Gonnermann èn Do. le Haarlem, zullende de kosten een bedrag van f 23000 niet mogen te boven gaan. i Nadat nog op hunne verzoeken eervol ontslag was i verleend aan den heer Leijdesdorff als leeraar aan het gymnasium en aan den heer Bokhorst als lperaar aan de burgeravondschool enz., aan beiden met ingang van 1 Januari a.s., kwam, aan de orde een adres van de afd. Alkmaar van den Bond van gcm. werklieden, waaruit bleek, dat het in de vorige zitting genomen besluit tot het toekennen van een toeslag op net loon aan gem.-werklieden die f 12 en minder verdienen, voor de gehuwden f 1, voor de ongehuwden f ü.öu per weck bedragende, haar niet bevredigde. Door haar was verzocht een toeslag van 10 p.ct. op het loon van alle werklieden. Dit adres werd behandeld, tegelijk met een voorstel-Van den liosch, om eveneens voor den tijd van drie maanden aan de losse werklieden, in cüenst van gemeentelijke bedrijven, welke per uur- wor den betaald, een loon-toeslag te geven van 2 cent per uur, met dien verstande, dat dezen toeslag nooit meer. dan 1 l per week zal bedragen. Na gehouden discussie besloot de Raad zijn in de vorige zitting genomen besluit in dier voege Ie wijzigen, dat dc toeslag ook genoten zal worden door werklieden met een inko men van meer dan f 12, maar beneden f 13, zoo, dat liet loon dezer werklieden dc r 13 niet le boven gaal. Overigens werd liet voorstel-Van den Bosch aan genomen, alleen in dien zin geamendeerd, dat voor ongehuwde losse werklieden de toeslag niel 2 maar 1 cent per uur zal bedragen lot een maximum van f 0.50 per week. Dc ontwerp-gemeenlebegrooting voor 1912 was daar op aan de beurt. ST. MAARTEN. Zondag was door den heer de Vries, alhier eeti j ringrijderij uitgeschreven, waar 13 deelnemers voor wer den .ingeschreven. De prijzen, welke bestonden uit contanten, werden behaald door A. Hopman, Noordsdiarwoude, lsle pr., K. Jongejan, Anna Paulowna 2de prijs en W. Geel, Schagen, 3e prijs. SINT PANKRAS. De heer D. iGz. Bruin zal a.s. Vrijdag in een openbare bijeenkomst van de damverccniging „Gezel lig Samenzijn" een simullaan-damseance geven, in hel lokaal wan den heer Jn. Ruijs, alhier. De deelname is voor een ieder vrij, mits voorzien van bord en stukken. ST. PANKRAS. Hel Dames-comité van de afdeeling Sint Pancras van het Kinder-vacanlie en hei-stellingskolonies, heeft door huisbezoek bij leden en voorstanders f 29.25 ver kregen, tot dekking van de onkosten van uitzending naar Egmond aan Zee. Wlerfnjren. De heer J. .1. A. M. Krook, pastoor alhier, is als zoodanig, met ingang van 10 Nov. a.s., benoemd te Heinkenszand, Zeeland, en is tot pastoor alhier )>e- noemd de heer S. van Rijn, kapelaan in dc Sl. Ja- cobuskerk te 's-Gravenhage. talknlsoog. Uitslag der verhuring van landerijen, toebehoorendc aan de Algem. Armen le Callantsoog voor den tijd van 4 jaren. De groote Bosch, groot 0.92.70 H.A., Dc Kleine Bosch, groot f 0.38.80, samen 1.31.50 H.A., in 1907 voor 1 119 aan K. Hoornsman te Callantsoog, thans voor f 100 aan D. Hoornsman aldaar. „Het groote Bouwstuk", 0.90 II.A., in 1907 voor f 7o aan K. Hollander te Callantsoog, thans voor 180 aan denzelfde. „Het kleine Bouwstuk", 0.44.40 H.A., in 1907 voor f 57 aan G. Baken te Callantsoog, thans voor f 48 aan denzelfde en „Het Vierkantje", 0.28.50 H.A.. in 1907 voor f 32, aan H. Kruisveld te Callantsoog, tnans voor f 25 aan H. Venver aldaar. ARRONDISSEMENTS-RECHTBANK TE ALKMAAR j Zitting van Dinsdag 31 October 1911. Uitspraken: K. van Stralen, Opmeer, verduistering, 2 maanden gevangenisstraf. j C. Snip, Schoorl, verduistering, 3 mnd. gev. C. Snip, Schoorl, diefstal, 3 mnd. gev. J. Dekker, Bergen aan Zee, wederrechlelijke toe- cigening' van een dameshoed, f 25 of 12 d. hecht.' P. Ott, Blokker, wederspanningheid, 2 w. gev. Ambriola, Den Helder, diefstaL f 15 boete of 2 w. tuchtschool. J. G. Akkerman, Hoorn, onzedelijke handelingen, 2 jaar gev. A. Bos, Oudkarspel, mishandeling, 2 maal gepleegd, bij recidive, 6 mnd. gev. K. Frans, Warmenhuizcn, dierenmishandeling, f 60 of 20 d. h» A. .Bon wens, Hoorn, vernieling, 14 dagen gev. DE EERSTE GAST. Men schrijft uit Medemblik: De nieuwe versterkte afdeeling van. het Rijks- Krankzinnigengesticht te Medemblik wordt heden in gebruik genomen. Frans Rosier zal de eerste zijn, die daarin wordt opgeborgen. Ontvluchting uit deze versterkte afdeeling is beslist onmogelijk." Wij willen, het hopen. EEN NEDERLANDER KARDINAAL. Naar de Osservatore Romano meedeelt, zal op het geheim consistorie, dat 27 November wordt gehouden, o.m. tot kardinaal worden benoemd pater W. H. i van Rossum van de Congregatie van den Allerh. Ver losser. Willem Marinus van Rossum werd, naar de „Tijd" herinnert, geboren den 3en September 1854 te Zwolle. Na op jeugdigen leeftijd zijn ouders te hebben ver loren ,werd hij tot zijn 13e jaar met zijn broeder in het weeshuis te Zwolle opgevoed en na zijn studie in het klein-Seminarie te Kuilenburg volbracht te heb ben, trad hij in, de Congregatie van den Allerheilig sten Verlosser en ontving het kloosterkleed den 16en Juni 1873 te Roermond. Het jaar daarop legde hij de kloosterbeloften af te 's-Hertogenbosch. Hij vol tooide zijn hoogere studiën te Wittem, waai- hij priester gewijd werd den 7en Oct. 1879. Na dien tijd was hij leeraar in het juvenaat der E.E. P.P. Re demptoristen te Roermond en van 7 Sept. 18801 Oct. 1883 leeraar in de dogmatïeke godgeleerdheid te Wittem, waar hij den 22en Juni 1886 prefect der studenten, werd en, pater F. Peter» opvolgde als rector ln 1893, In 1895 naar Rome ontboden door den generaal, werd hij tot consultor van het H. Of ficie benoemd en bij het laatstgehouden Kapittel te Rome in 1908 gekozen tot consultor generalis van den meuwen Pater-Generaaloverste. De laatste Nederlandsche Kardinaal was Willem Fnkevoort, de negenenvijftigste bisschop van Utrecht, die den lOen September 1523 tot die waardigheid was verheven door zijn vriend en beschermer, den Nederlandschen Paus Adrianus VI. Willem Enkevoort, te Mierlo (N.-B.geboren .was eerst kanunnik te Aut- werpen en volgde Adrianus op als proost van de St. Salvatorskerk te Utrecht, Door Paus Adrianus tot kardinaal en door Clemens VII tot bisschop van Ut recht verheven, bestuurde hij dit bisdom gedurende zeven jaren, meestentijds te Rorne verblijf houdende, waar. hij, 70 jaren oud, in 1534 zjjn leven eindigde. EEN AANHOUDING. Maandag heeft de politie te Rotterdam een tele grafisch bericht ontvangen van de justitie te Hagen in Westphalen, meldende, dat men zich door inklim- ming toegang had verschaft tot de woning van een grossier in groenten in die gemeente en uit ee« commode een bedragr^ van 10.000 mark ontvreemd had. De daders hadden zich waarschijnlijk naar Rot terdam begeven. In den afgeloopen nacht troffen de rechercheurs J. F. Pieterse en A. Postuma op hun ronde in het hotel St. Paulus op de Hoogstraat aldaar vier Dui'- schers aan, die hun aandacht trokken omdat zij ziet» geheel in het nieuw gestoken hadden. In het gezel schap van deze Duitschers bevonden zich vier vrou wen met wie zij hier op straat kennis hadden gemaakt Naar het hoofdbureau van politie op het Haagsche- veer overgebracht vielen zij door de mand en erken den schuld aan den te Hagen gepleegden diefstal te hvbben.. Volgens hen is er geen 10.000 maar 500'. mark gestolen. De aangehoudenen zijn de 21-jarige O. F., de 18-jarige E. W.. de 18-jarige F. M. en üe 19-jarige C. K. De laatste, die als koetsier bij den bestolene in dienst was, is de vermoedelijke hoofd dader. Bij hun arrestatie werden zij in het bezit gevonden van 8000 mark, terwijl in een huis in den Hang, waar zij gistermliddag hun intrek hadden genomen, boven dien nog 1000 mark is gevonden. Dit geld was onder het beddegoed verstopt. Duizend mark hebben zij Uitgegeven loor de reis, het koopen van kleeding, re volvers, sieraden enz. In afwachting van hun uitlevering worden zij voo: - loopig in bewaring gehouden. ONTGROENINGS-SCHANDALEN. „De Nederlander" bevat een stuk over Ontgroening - schandalen, waarin dit feit wordt medegedeeld, dat Ik t blad ter oorc kwam Op den koogenaamden „recepticavond te Leiden: in Zomerzorg hebben enkele oudere studenten, waar onder van 't 6e on 7e jaar, door de groenen, ieen gecoslumeerden optocht doen houden, die een pa roei: moest voorstellen op de dit jaar gehouden ütrcch - sche maskerade. De groenen werden toegetakeld e i gegrimeerd in de zonderlingste en onzcdelijksle kle ding. zij, verscheidenen hunner althans, schijnen niet geweien te hebben, wat zij moésten voorstellen, en s» zullen ons ook onthouden om daarvan ook maar h - dektelijk cenig denkbeeld te geven. De smerigste - sprekken werden gehouden, de vuilste liedjes gezongen, en aan de heeren geïnviteerden - niet aan de gro. - nen waren tekstboekjes uitgedeeld, ter vcrklarij: van wat vertoond werd, tekstboekjes zoo schunnig, dit men zijn uitsterstc best gedaan heeft, om alle exem plaren teivemtéUigon of wc,g te moffelen. Bij die vertooning was geïnviteerd het Collegium dat n.b. toezicht moet houden op de wijze waarop hei groenloopcn wordt*toegepastook de bestuursleden van verschillende corporatie-vereenigingen waren uitgenoo- digd. Men heeft hier dus niet tc doen met een dronken- manspartij, maar met eene geheel voorbereide lieder lijke vertooning, geleid door eenigc studenten, wier na men wij, zoolang men ons niet tot openbaarmaking dwingt, om hunnen familienaam te sparen, verzwijgen niet door pas aangekomen studenten, maar door st - denten die reeds lang aan de universiteit hadden studeerd. En die vertooningen moesten door de gro - nen, die daartoe verplicht waren, worden uitgevoerd.. Enkelen werden vrijgesteld Het is waar, dat op verzoek van eenige leden d. Christel. Studenten-Vereeniging den 19den October ee korpsvergadering is gehouden, waarin veronlwaardtgb- over hel gebeurde is uitgesproken, en dat enkele lede i die de vergadering hebben bijgewoond, openlijk hun leedwezen hebben uilgesproken, dat zij den moed had den gemist heen te gaan. Maar door geen motie van wantrouwen is hel Collegium, dal dc schandelijke w - tooning zonder protest heeft bijgewoond, tot aftreding gedwongen. Lil het krachtig.' requisitoir dat daarop volgt, Feuilleton. i 1 ei VAN JtOHLENEGG. De bel weerklonk in het huis van tante Linde mann. Het was de familie Liesegang. Zij stampten dc sneeuw van hun schoenen af en dan ging men naar „boven. De meisjes voorop. Haar rokken ruischten en haar heldere stemmen rumoerden en lachten. De nieuwe ï-(3£verloofde Erich liep voor haar uit en werd door de dames 5 naar boven gedreven, ofschoon hij door zijn besla gen bril niemendal zien kon. volgde gewichtig en tot kalmte aanmanend de mama in grijze zijde, onder oen dikken peLs, met zijden kap. Papa had knorrend zijn zwarten rok aangetrokken, li („Dom tuig. Wij zijn toch onder ons. Ik zal mij al- 7Alleen 'in gala moeien steken, om dat oude wijf nog dikker krop te doen opzetten. Allemaal aanstellerij, I vrouw Die oude spin doet net-alsof zij bij dc geheele geschiedenis de hoofdpersoon is, als had zij den door- .slag gegeven. Wij gaan met onze gewone kleeren heen eenlcn 'aten haar pronken met haar zijden spullen en haar gouden armbanden." Maar mama had haai- mond gehouden en tenslotte att! PaPa de zwart-zijden das om den hoogen boord 3Hl, moeten binden, wat hij anders niet gauw deed. Maar bde manchetten had hij ook nu grimmig in een hoek gesmeten. iiras-r -h^htieraad Zoecke en zijn vrouw waren er reeds. BI BIS Tante Sophie was in het bruin, stijf en ritselend', wal bij haar vriendelijke beweeglijkheid slecht paste. -De JusUheraad liep reeds volgens zijn gewone manier, druk PJjh^H en w-eer, van de eene kamer naar dc andere, ÖCIklein, rond, temperamentvol, wet zijn glinsterenden bril op. Natuurlijk was hij de eerste, die de meisjes in ontvangst nam. Hij hield veel van de meisjes. Thuis net hij zijn cliënten en akten in den steek, wan neer hij de meisjes langs zijn venster zag gaan en de huisbel hoorde overgaan - dan thoest hij haar lvr.il begroeten „Pardon, .dokier, maar mijn rechten zijn ouder dan de jouwe. Gewoonterechten, heilig als de oudste pri vilegiën." Mieke bloosde en aarzelde sohelmsch, eer zij den ouden lieer oen kus op do rechter wang gaf. „Ei, eiHè - Ja zij kan liet nog. Zij kan het nog boter, dokter. Je hebt een gewillige en volgzame leerlinge ontdekt. Kom hier, Dela. Jij bent nog over kindlief en behoeft je dus nog voor geen vrijer te geneer en. Wat? Tien vingers steek je op. Tien vrijei-s kan jij krijgen, wanneer je maar' wilt. .Maar die eene, de ware Jozef, dat is juist de vraag'. Die eene, waar liet op aankomt." Nu werd nog assessor Grell verwacht, dié boven tante .Lindemann de drie voorkamers bewoonde, en van wien zij ongelooflijk veel hield. Een fijn, voor- i naam mensen; hij maakte, mei bepaalde pauzes zijn opwachting, bracht een boek of een tijdschrift mee, waarom zij hem had gevraagd. Hij werkte bij den landraad, was de neef van den minister en zeer ver mogend Tante Lindemaan zette steeds zulk een gewichtig gezicht, als zij legen dc I.iesegangs over hem sp.uk. Dela vond dal zeer belachelijk. Wie kwam er nog meer? O juist, referendaris Hed- wig', die op oom Zoecke's kantoor werkte. Deze lieide heeren waren tante Lindemann in ze- keren .zin deze beleefdheid schuldig. Hedwig, die op tante Sophie's aanraden, dadelijk I bij zijn komen in hel stadje eenigc visites had gemaaki, had zich bepaald lot de alleenwonende dames. Hui zen, waar huwbare dochters waren, had hij gemeden.' Bij tante Lindemann had hij ook ongeveer twintig mi nuten gezeten, .had met veel, maar dat weinige op spoltenden toon gezegd en de dame des huizes in haar deftige deftigheid met zijn scherpe oogen steeds aangekeken, steeds zoo, alsof hij haar wel wat dwaas vond. Ilij was geen aangenaam mensch, arogant en innerlijk verwilderd. En tante Lindemann had tante Sophie haai- meening over dit jongmensch niet ont- houden, maar zij had hem heden toch uitgenoodigd. meer als scherpe tegenstelling met Grell en ook .om de familie Zoecke. Maar de referendaris kwam ook nu niel. Hij had zeer beleefd bedankl' zijn oom RühJemann was jarig. .Het was een plompe, bef 1 'tjke uitvlucht. Zijn oom. koopman Rühlemann, aio. 'c andere zijde van de markt, weduwnaar, bijna doof. vierde geen verjaar dag, meer, dal wist toch de heele stad. Oom cn neef er was ook nog een magere, Iceüjke dochter -leef den allesbehalve op vricndschappelijken voel. De Justitieraad kreeg, toen liij van deze weigering hoorde, een zijner aanvallen van woede. Hij had zien reeds meermalen om zijn referendaris geërgerd, in den laalsten tijd nogal dikwijls, zoodat het wel scheen, alsof j hel op den duur niet zou gaan, trots alle vriendc- lijkheid en geduld, die man had zulke vreemde ideeën. ■Tanle Sophie moest hem weer wat kalmceren. Toen dan de assessor als laatste boven kwam, - - hij had beleefd gewacht ging liet gezelschap aan tafel. Dela zal tegenover Erich en Micke. Hel was haar merkwaardig le moede. Zij had den laatslen tijd menigmaal vorsehend naar het jonge paai' gekeken. Zij had reeds zooveel van liefde gelezen cn gehoord, maar zoo nabij als nu, had zij de dingen nog nooit gezien. Dus zij was zeer nieuwsgierig. Haar gansche wezen vroeg naar temperament of hartstocht, naar liefde of haat. de liefde van hari en zinnen. Neen. zooals dat, dat was iets nieuws. Zij zelf had ook wel eens gedweept met ec-n heer, die ouder was dan zij, b.v. met den erfprins die een paar zomers op het oude slot even buiten de stad had doorgebracht, maar het was alles nog maar kinder werk geweest, gehoorgeveaul aan'den drang in haar binnenste, iels te willen en te moeten bewonderen. Maar liefde neen, die kende zij niet. Daarbij scheen het haar als het hoogste en diepste des levens naar alles, wal men daarvan hoorde. Voor vrouwen, t doel en den inhoud van haar leven. Wan neer zij in een boek daarover las, dan kon zij het mee voelen, zelfs dan, wanneer zij de schildering als ver keerd aanzag. Een gevoelstoon, hoe hol soms ook van klank, greep haar aan, deed haai' soms ontstellen. Ze ker, zij kon het vIgande - oogen blik alles weer ver geten zijn en met een blanke, frissche ziel den mensch tegemoet treden. Fantasiewereld en werkelijkheid, hel waren twee dingen voor haar, dat erkende zij zelf, keek verbaasd om zich heen, waar of toch de man. wel was, die haar het bloed naar de wangen zou jagen, wiens woord sterker was dan champagne, bij wien men zichzelf vergal cn verloor in een zali,,*:n u' Zij kon geen der haar bekende heeren als zoodanig beschouwen, die waren allen nuchter, allcdaagjch m. f de noodige gebreken, lerugstooteml, belachelijk, dut z:i er wel van rillen kan. Lenige waren er 'wvl kn-io en aardig maat- trouwen? Brrri .Menigmaal droomde zij van allerlei uiogrlijkliecK- Lr Win en dagen, die alles als nirt sluiers omh ikie.i die l.aar meisjesziel met dofte ..-iclaiuh »lie om trokken en haar prikkelbaar maakte. Dan was hei zij haar gevoelens niet meer kon beheerselien en som.s wanneer zij stil zal le lezen, dan liel zij de handen' in den schoot zakken en vroeg zij zich af: hoe mots het zijn en hoe zou hel zijn? Fn een z;-ê van voclens sdieen zich voor haar uit Ie breiden en zin slond bevend daar voor met gesloten oo^-n. bleek en dapper en verlangde zich daarin neer te storten en daarin tc strijden met al dc ongeoefendcn buiuh- loozc krachl haars levens. En dan schemerde ook in haar binnenste de schijnbaar onbegrijpelijke bekentc- ms, dat nel hier niet gold een volkomenheid te zoe ken cn te vinden, maar dal een bliksemstraal daa zi|u moesl, -- eenvoudig een bliksemsiraai. - plotseling uit iets heel gewoons ol uh cvn nieuwe genturtcius moest neerschieten. E» nï Mieket Dela vroeg thuis wel ,.||x- L h.-t Mieke Is het u niet pijnlijk en ang;tig' Wat denkt en gevoelI ge Maar uit Mieke was nog minder dan \ioegei- iets te krijgen, zij lachte, scheen vroolijk en gelukkig en bloosde zoo nu en dan maar even Doe hel.ui ij maar na. Dal is liet beste" Het was duidelijk: Erich en Mieke waren elkaar nog te vreemd Hij ging zeer behoedzaam iiiet haar om, welk een fnscli en resoluut mensch hij ook was Of zij hem van Godschalk verteld had Met lachenden ~MWaul. r\ 'vras, versla,,dig cn door een goeden, wil bezield Het had den schijn alsof Erich nog om r1,vrlJr.', nuiar (lan '"et een gezonde be sJisUieid. Dela keek en keek. Ook nu aan lafe! toen oom Zoecke hel verloofde paar toesprak en* Ench Mieke s hand vasthield. Mieke had gaarne haa. hand weggetiokken, maar dal was maar even, op een maal greep zij op haar beurt Erich''s hand' vast ei boog zich met een lieftallige beweging naar den dokter Dan stond men op. Dela slenterde door de kamers cn keek toe hoo Natalie in de roodo kamer do lichten aanstak cn m dc blauwe kamer dc kaarsen op de piano. Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1911 | | pagina 1