Alieiccfl Nieuws-
I
II
u
om
De zusters Liesegang.
in.
Woensdag 8 November 1911.
55ste Jaargang. No. 5016.
C0URAN1
Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag-, Woensdag-,
Donderdag- en Zaterdagavond. Bij Inzending tot 's morgens
9 ure worden ADVERTENTIEN in het eerstuïtkomend nummer ge
plaatst. INGEZONDEN STUKKEN éen dag vroeger.
Bureau: SCHAGEN, Laan O 4.
lnlerc. Telephoon No. 20
Uitgevers: TRAPMAN Co>
i Prijs per jaar f 3.Franco per post f 3.60.
i Afzonderlijke nummers 5 Cent.
ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels f 0.25; iedere regel meer Cont-
i Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Dit nummer bestaat uit 1 blad.
Van het Haagsche Binnenhof.
Tweede Kamer.
Den Haag, 7 November.
't Is, ook op het Binnenhof, een wonder-
tijd. Wie het laatst, nl. jl. Vrijdag, minister Colijn
gehoord had over het al-of-niet opnemen, inlasschen
t van het programma voor de vooroefeningen in de Mi- j
'itiewftt.Hij zou toch wel gezegd hebben: deze be-
-indsman staat op z'n stuk. Met zoovele vuistslagen -
Aeft Z.Exc. toen eigenlijk bezegeld, dat 't veelbespro-
.en program; zij 't dan met verzachting voor het,
steenstooten", in de wet moest worden gebracht. De
mi lieer De Savornin Lobman heeft vanmorgen nog, -
lflailu met het „feu sacré", waarover deze veteraan beschikt,
voor het Pr°êTamma geijverd; voor 't systeem om j
I10IUI .t beveiligen tegen de windstooten der politiekerij; j
het veilig-en-wel te bergen binnen de hechte veste der
.Militiewet. En nu!... Plots kwam de heer Nolens met
'J eene motie, waarbij de Kamer, als haar oordeel, zou
R[H uitspreken, dat het program aan een Algemeenen
I 'ilaatregel van Bestuur zou worden overgelaten, dus:
n i e t in de wet worden opgenomen.
En Z.Exc. Colijn zette zich niet schrap. Verklaarde
de Katholieke motie niet onaannemelijk. Welkeen!
J8SSI De dimster nam met weemoedig handwuiven af
scheid van zijn arme program... Hij bepaalde er zich
toe, het „niet slechts gerechtvaardigd, maar het ook
wenschelijk" te noemen. Desalniettemin en evenwel
t( nochtans, -zou Vader Cats zeggen, verklaarde
Z.Exc. de eventuëele aanneming der moitie-Nolens te
r zullen slikken. Art. 67 zou niet, worden ingetrokken,
vaart' m^n^er boog voor de dreigende overweldiging
vaarc Van eene meerderheid, gevormd door Rechtsehe en
5ljde< Linksche elementen. De Katholieke fractie was hier
verdeeld, "t Was een wonderlijke stemming. En, zij,
die.u°S steeds bewondering gevoelen voor de figuur-
Colijn, zullen na dit oogenblik wel een gevoel van
tker; smartelijke teleurstelling hebben ervaren. Er was
iemand onder zeker juk (door den, heer Ter Laan on-
langs het Colijnsche genoemd) doorgegaan.
Dat maakt de „politiekerij" nu eenmaal ook van
I sterke en 1'iksche menschen.
Het lichtelijk-verzwakte amendement-Thomopn bc-
tv e Een de zieke lotelingen, die op later tijdstip exa-
Imen mogen doen voor de lichaamsoefeningen is door
den minister genadiglijk overgenomen,.
Dat de amendementeu-Thomson (vergoeding bij on-
I geval) en Ter Baan (cursussen ter opleiding),
dit laatste nader nog verwoed bestreden door den
ïjuridisehen heer Van Veen, bezwijken, zouden,... En
trouwe, wie twijfelde eraan? Dat is dus het einde
der eiudelooize discussie over art. 67.
De heer Nolens heeft zijn Linksche collega's gehol
pen eene zege te behalen "len aanzien van het pro
gramma, waarvoor zij hem dank kunnen brengen.
Overigens, zal men toegeven, had het „bange
pleit" in korter tijd kunnen beslecht zijn dan het
Lagerhuis ervoor u,am!
In den laten namiddag stoomde heit trage Militie-
9 wet-boemeltrein.tje te langen leste verder.
Wij kwamen bij art. 68.
i Groote, ingrijpende quaestiën komen, hierbij niet
aan de orde.
j De strajis-aanvangende avondzitting zal leeren, in-
J hoever we door dit „kleingoed" heen zijn gekomen..,,
't Gaat hier om een amendement-Van Twisk, die
de bepaling voor de zeemilitie en voor de bereden
korpsen betreffende vrijwillige aanmelding ook
Swenscht uit te breiden tot de administratie-troepen
en een van den beer Marchant, die beroep op Gejdep.
Staten wil mogelijk maken tegen de beslissing van
den provincialen adjudant omtrent de indeeling.
Dit laatste achtte minister Colijn „niet practisch
uitvoerbaar".
Mr. ANTONIO.
Binnenlandsch Nieuws.
op
Yf LERINGEN.
Jl. Zaterdag zagen' eenige arbeiders in Polder
Waard -Nieuwland een grooten arend op den dijk,
welke zijn roofblikken over de velden sloeg en bij
zonder naar enkele grazende lammeren keek. Op het
zien komen der arbeiders ging hij op de vlucht en
verdween hoog in de lucht over zee. Op de plek ge
komen zijnde, waar het dier gestaan had, ontwaarde
anen onder aan den dijk de overblijfselen van twee
zeemeeuwen, welke vermoedelijk de prooi van den
roofvogel waren geworden.
brand te purmerexd.
Dinsdagmiddag geraakte het café Jongens, aan de
Kaasmarkt te Purmerend in brand. De oorzaak moet aan
den schoorsteen gezocht worden.
liberale verdraagzaamheid.
Een dei' vooraanstaande sociaai-dem. Ie Goor, die
zich. had aangemeld als lid der afdoeling Goor der
Maatschappij tot Nut van het Algemeen, werd als zoo
danig, met meerderheid van stemmen, niet toegelaten.
Voor sociaal-demokraten, zeiden de tegenstemmende hee
ren, is in het Nut geen plaats.
Aldus meldt Het Volk.
- WINKEL.
Het departement Winkel der Maatschappij tot Nut
van 't Algemeen hield Maandagavond zijn eerste ver
gadering met dames en geintroduceerden. Voorat werd
een huishoudelijke vergadering gehouden, waarbij de
heeren Chatillon en Van den Abeele, als nieuwe leden
werden aangenomen, waardoor het ledental tot vijf
en dertig geklommen is. Mededeeling werd vervolgens
gedaan, dat de cursus „reizende keuken", ondanks
de vele bemoeiingen, die het bestuur zich voor deze
zaak getroost had en in weerwil van de belangstel
ling, door het Gemeentebestuur en de Commissie voor
Landbouwhuisonderwijs aan Meisjes, daaraan bewe
zen, niet kon doorgaan, doordien het Hoofdbestuur,
zijns ondanks, bepalingen moest vaststellen, die naar
het oordeel van het bestuur niet op te volgen wa
ren. Het bestuur vleit zich. dat in 1912/13 de kans
van slagen gelukkiger en de belangstelling der ge
noemde autoriteiten dan nog even warm voor de zaak
moge) zijn!
In de volgende maand houdt het departement een
luuuitu wetscnen nutsavona, verscheidene ieu«n, suu-
we»l van de oude als vau de nieuwe garde, zeggen
bijdragen toe. Voordrachten voor piano en viool zul
len niet ontbreken, zang en comediestukje zetten mis
schien de kroon op het programma, al mee a 1 be
loften voor een gezellïgen, mooien nutsavond.
De voorzitter deelt, vóór hij de huishoudelijke ver
gadering sluit, nog mede, dat voor de volgende bal
lotage als nieuw lid wordt voorgesteld de heer Dr.
A. Keus, geneesheer in deze gemeente.
En nu deze avond zelf. Ondanks het ongunstige
weer, was de opkomst vau dames en heeren te prij
zen, nu ze zullen zich de genomen moeite niet heb-
'ben beklaagd.
De heer J. Groot Jz. van Volen,da,m trad als decla
mator op het podium, en deed zich dadelijk kennen
a,ls een voordrager van den, eersten rang. Soberheid
en eenvoud, waar dat vereischt werd, teer, zonder
te vervallen in gekunstelde sentimentaliteit, in de
meest gevoelvolle passages, vol van' dramatische
kracht, waar daartoe aanleiding was, zonder zich ooit
te verliezen in bombastisch effectgejaag. Zóo vertolk
te hij, voor de pauze, het mooie gedicht van Tennij-
son, het bekende „Henocli Arden'".
Muisstil is liet aangehoord, groot was de indruk
van het zoo schoon vertolkte epos. Heerlijk toch het
levend woord, dat op die wijze harten opent voor
het schoone, dat voor den lezer zoo dikwijls onbe
grepen voorbijgaat.
Doch uw berichtgever zou te uitvoerig worden, in
dien hij zoo doorging. Laat het genoeg wezen, indien
hij met een enkel woord memoreert, dat, wat de
geëerde spreker na de pauze gaf, evenzeer den mees
G
5.
Feuilleton.
ter kennen deed. De humor was voor hem evenmin
een geheim als de ernst. Verscheidene van deze voor
drachten zullen den hoorders lang in de herinnering
blijven, de veelzijdigheid van het talent van den jon-
gèn declamator heeft daarvoor gezorgd.
Het was een dankbare taak voor den voorzitter,
dezen avond te mogen sluiten met een warm woord
van welverdienden dank aan den heer Groot, die ge
schonken had rein genot, de schoonste oogst, dien
een spreker binnenhalen kan!
obstructie in den helderschex raad.
Men schrijft uit Den Helder:
De zitting van den Raad der gemeente Helder, ge
houden op 31 October IJ., waarin, nevens verschillende
kleine onderwerpen, ook de begrooting aan de orde
zou komen, werd geleid door den oudsten wethouder,
den heer L. F. over de Linden, in plaats van- door
den burgemeester, den heer A. J. J. van Sleyn. die
met verlof de gemeente had verlaten.
Door den lieer Van Breda werd toen, namens vele
leden van den Raad, leedwezen en afkeuring uilgesproken
over het feit, dat de burgemeester met verlof is gegaan
tijdens de behandeling der begrooting, welker goede
behandeling en bespreking toch zeker in het belang
der gemeenlo is Ie achten. Hij wensch le, ook namens
zijn medeleden, dat met de behandeling van de be
grooting eerst een begin zou worden gemaakt, wanneer
de burgemeester yan verlof was teruggekomen.
Na afdoening van bovengenoemde kleinere zaken
werd ten slotte een motie aangenomen van den vol-
genden inhoud: ,,De vergadering, o\ertuigd van de wen-
schelijklieid, dat de behandeling der begrooting door
den burgemeester worde geleid, gaat over tot de orde
van den dag1."
Die motie werd met groote meerderheid aangeno
men. Niettegenstaande dit, poogde de waarnemende voor
zitter den hoeren Raadsleden te overreden, toch den vol
genden dag te vergaderen; de voorstanders van die
motie verklaarden echter niet aanwezig te zullen zijn,
tenzij de burgemeester do vergadering zou presideeren.
Dientengevolge kon deze zitting geen voortgang heb
ben en kwam <to begrooting niet in behandeling. Tegen
eergisteren, Maandag 6 November, was door den loco
burgemeester opnieuw een vergadering uitgeschreven,
met als onderwerp„Behandeling der Begroeting 1912."
Hoewel alle raadsleden in het raadhuis aanwezig wa
ren, zoo werd de presentielijst slechts door een klein
aantal leden geleekend, zoodal ook deze zitting moest
Yofgoncle vergacïering nu7iït^chreven"?)'jj,nci?iri$eTT
dag..
Het verlof van den burgemeester eindigt op Zater
dag 11 Nov. a.s. Men is hier zeer benieuwd naar den
afloop van deze „werkstaking". Hbl.
POLDER-BENO EMINGEN.
Tot Hoofdingeland van hel Hoogheemraadschap van
de Hondsbossohe en Duinen Lot Petten voor het „Geest-
mieir-AmbaaliL" is lier kozen d'e heer D. Wagenaar te
Broek op Langend ijk
i Wegens liet bedanken van den heer IJ. Bruin te
Koedijk als Heemraad van hel Geestmer-Ambacht, heeft
liet Bestuur van dit Ambacht dc volgende voordracht
opgemaakt: 1. A. Borst Az. Ie Oudkarspel, 2. C. Bij-
post te Harenkarspel, 3. G. Bos Wz. te Oudorp.
OUDE NIEDORP.
Het beurtveer met toebekooren van schipper Da-
vids, van Oude Niedorp op Alkmaar, is onderhands
aangekocht door den heer A. Ros te Harenkarspel.
st. maartensbrug.
Gedurende het winterseizoen 191011 werden uit
de leesbibliotheek van de vereeniging Nut en Ge
noegen te Sint Maartensbrug door 37 leden 308 boe
ken gelezen. Met het boekenhalen werd thans reeds
een aanvang gemaakt.
st. maartensbrug.
Dinsdagmorgen had de metselaarsknecht P. v. D.
van Sint Maarten op zijn werk alhier het ongeluk van
een ladder te vallen, waardoor hij zijn been zooda
nig bezeerde, dat geneeskudige hulp moest worden in
geroepen.
R O m A N
VAN KOHLENEGG.
9.
Deze gedachten beurden tante Lindemann weer op
en vervulden haar met nieuwe hoop. Eu zij schreed,
waardig als steeds, voor haar gasten uit naar de roo-
de kamer, waar de kaarsen met zacht flikkerend licht
in de zilveren kandelabres stonden.
De jeugd bleef achter. j
Mieke en Erich maakten muziek. Mieke had een
lieve stem en zong een paar liedjes van Abt.
i Dela doolde weer zoo'n beetje rond.
Zij keek over de schouders van oom Zoecke eb1
wees hem de kaarten aan. De dames waren spoedig
Mxur en vlam, zelfs tante Zoecke kneep de lippen i
shjf op elkaar, zoodat zij niets meer zag of hoorde
en elk woord als een sloornis atwees. Moeder had j
roode wangen en tante Lindemann gloeide. Spoedig
was er strijd over verkeerde kaarten en de Justitieraad
was de schuldige.
Mieke zong nu„Twee witte rozen droomen"
Zij zong hel rijkelijk langzaam en sentimenteel en
tncli begeleidde met een leedèren aanslag.... mijn
hemel, waren die twee zoo verliefd
„Mij heeft mijn bruid gedragen
In haar gelukzaligen....
i pcn' "roo,e hemel, dat was een vervelende lang
dradige gelukzaligheid, dat was beslist te langzaam en
Lnch fantaseerde maai- zoo'n beetje op de toetsen rond.
Neen ,dat was niet om aan te hooren. Déla was
r*™ r,umoerl£- Al die liederen steeds liefde
liefde!! En de arme assessor Grell zat daar naast
aan tafei, keek naar den zolder en naar de deur,
waar Dela's blauwe japon schemerde.
Eigenlijk moest zij bij hem gaan zitten. En dat
hij zoo geholpen had met Wil Hedwig, dat was mooi
van hem. Zij had steeds geloofd, dat hij hoogmoedig
was. Neen. hij was alleen wat terughoudend een
weinig te kort temperament, zoogenaamd welopgevoed
en deftig, wat ons de menschen wel* eens verkeerd
doet beoordeelen.
I Zij zou nu bepaald wel naar hem zijn toegegaan,
als hij haar maar niet zoo zonderling had
ken.. Het was bijna alsof tante Lindemann hier de
hand in hot spel had. Dela schoot bij deze gedachten
het bloed naar de wangen, zij beet zichzelf op de
lippen, zoodat het haar pijn deed, maar zij deed het
toch weer, want het leidde haar gedachten wat af.
Het was leelijk. En zoodra zij niet naar hem keek,
gevoelde zij, dat zijn blik met eigenaardigen ernst en
vol nadenkende treurigheid op haai- gevestigd was.
Hij legde in het. kaarsenschijnsel
Zijn lippen op haar bleeken mond...
Ja, dat paste volkomen bij Grell en zijn melancho
lieke vereering.. Mieke en Erich zouden zoo aan
stonds door overmaat van gevoel bepaald geen toon
•meer uiten. Mieke fluisterde bijna, en ook Erich speel
de hoe langer hoe zachter. Het was ruw, maai- Dela
kon het niet helpen: toen, zij de speeldoos voor
bijliep, gaf zij een duw op den knop en fluks weer
klonk een vroolijk plnk-plnk te midden van lret doo-
denlied, dat Mieke zong. Haar zuster hield ver
schrikt op.
i „Vergeef mij, Mieke. Maar het was mij te treu
rig."
j Assessor Grell glimlachte.
Dan speelde ook de jeugd whist. De assessor speel
de voorzichtig en met geestige opmerkingen, die hij
op zijn rustige manier ten beste gaf. Erich verloor
steeds, omdat hij niet oppaste en alleen oog voor
Mieke had. Dela won en was daar blij over. Zij was
met hartstocht hij het spel en weigerde ongeduldig
de ververschingen die Natalie ronddeelde. Later nam
zij evenwel haar portie daarvan
HOOFDSTUK 5.
Zooveel sneeuw was er in jaren niet gevallen, niet
sinds het jaar 1880. In alle straten verhieven zich
de sneeuw muren op een halve-manshoogte en daar
achter vermaakte de jeugd zich uitermate best, soms
in een luid gehuil uitbarstend, als een troep Indianen.
De straten waren als in nauwe stegen herschapen, "t
leven was .niet ongezellig maar men dacht toch met
eenige vrees aan het komende dooiweer.
De vrouwen der stad leefden als in een roes. Het
was baktijd! dat was het hoogtepunt, daarnaast trad
al het andere terug. En de koorts der vrouwen stak
alle anderen in de stad aan. De mannen bromden,
lachten, schimpten, mopperden en trókken vroeger
dan anders naar de bierkneipen. maar ook zij haal
den hun neuzen op in huis of bij hun wandeling langs
de straat, en snoven blijkbaar met welbehagen de-
zoete boterlucht op.
Koopman Rühlemann op de markt, de oom van re
ferendaris Hedwig, had het meeste aftrek. Daarheen
trokken alle namiddagen en avonden de dames met
dienstboden en manden en de kinderen wachtten op
de markt, want in het kleine winkeltje was geen
plaatsje open.
Mijnheer Rülilemann sprong als een eekhoorn in
den winkel rond, praatte, boog, lachte, schreeuwde,
omdat bij er zelf niets van hoorde, hij was een
moppig heer, steeds tot schertsen en plagen bereid,
zoodat geen mensch zijn schrompelige ziel kon ont
dekken. Zeker, zijn waterige oogen, die nooit mee
lachten, maar steeds spiedend om zich heen loerden
en haast uit hun kassen puilden van nijd als hij zich
tot zijn winkelbediende wendde, beloofden eigenlijk
weinig goeds. Heele zakken met meel, rozijnen, kren
ten, amandelen en citroenen werden uit den kleinen,
naar servelaatworst riekenden winkel weggesleept.
Heele pakken zoetigheden, door Rühlemann netjes
ingepakt en rustend in de blanke armen van deze of
gene dienstbode, gingen onder de luide complimenten
van Rühlemann de winkeldeur uit. „Wij houden ons
aanbevolen, mevrouw de ambtsraad, mevrouw Lin
demann, mevrouw Liesegang, wij houden ons
aanbevolen en bedanken u hartelijk."
dat waren heerlijke tijden. Bij de Liesegangs
verscheen Dr. Volgt eiken avond en hielp de beide
meisjes met het uitzoeken der rozijnen en amandelen,
waarbij hij zich steeds de vingers brandde in het
heete water. Moeder liep opgewonden en druk rond
j en "net viel haar vele malen zeer moeilijk vriendelijk
en opgewekt te blijven. Het was meer dan erg wat
die drie menschen daar vermorsten, zelfs de bittere
amandelen snoepten zij op, en van de citroenen en
suc-ade was de helft weg. „Neen, Dela, maar dat
gaat niet langer. Het was toch meer dan een pond
en zie nu eens."
i „Maar lieve moeder, wat wilt u? Vraag aan Erich,
hij snijdt de sueade en het smelt weg als
Toe, dokter, zeg u het eens."
j Voigt lachte verlegen. „Ja inderdaad, mama, het
gaat zoo maar weg."
j En Dela zocht heimelijk- de zoetigheid weer met
haar tong tusschen haar tanden vandaan en kauwde
en slikte vlug.
i „Hoe moet dat klaar komen!" zuchtte moeder en
draafde naar de keuken, naar Guste, waar deze ou
der oorverdoovend lawaai den vijzel hanteerde. Zij
raad vax zijjpe.
,„,Yers?derin8 va" den Raad °P Dmsdi£ 7 November
de hea^Mamnf605 10 UUr Afwezig me' kennisgeving
Voorzitter de heer G. C. Huist, burgemeester, secre
taris de heer K. Slot.
Na opening door den Voorzitter, volgt lezing der
notulen die onder dankzegging worden goedgekeurd.
De heer Raat brengt verslag uit van hot bezoek
aan hel ministerie van Waterstaat, dienende tot be
spoediging van den aanleg der Noordertram. De chef
Jafdeelins Spoorwegen heeft de commissie ver
zekerd dat met den meest mogelijken spoed dc zaak
geregeld zal worden.
Voorzitter dankt de commissie voor hunne moeste
en tevens den heer Raat voor zijn goed uitgebracht
verslag, terwijl spreker er den wensch bijvoegt, dat
de tram spoedig tot stand moge komen
Goedgekeurd door Ged. Staten is het besluit van
betalingen uit den post onvoorziene uitgaven.
Ingekomen van Ged. Staten is 't besluit van den
Raad van Schagen om de wekelijksche kaasmarkt te
schorsen yan lo November 1911 lot 10 April 1912
voor kennisgeving aangenomen.
Een adres van de afdaling Noordholland van den
Ned. Bond v. Gemeente-ambtenaren, betreffende de sa-
laneenng der beambten wordt voor kennisgeving aan
genomen, daar deze zaak juist in orde is gemaakt.
\an mej. Burk is een dankbetuiging ingekomen voor
de gratificatie, haar toegestaan als tijdelijk Hoofd der
School.
De heeren K. Slot, E. Stein, Haas van Dorescn
Van de Vreede en Smit danken den Raad voor de
verhooging van hun salaris.
Goedgevonden wordt J. Bruin en C. Tesselaar, diz-
dc gemeente man verlaten, gedeeltelijke onthéffing va:»
den Hoofdelijken Omslag te verleenen, terwijl op t
verzoek van den heer A. SwarUiof Ie Burgcrbrug, die
reeds y maanden ziek zijnde, gcheele ontheffing Vraag!
goedgunstig wordt beschikt.
Ingekomen is een ontslag-aanvrage van den heer
Nieuwland, als wethouder.
Volgt de benoeming van een Lid der commissie
tot Wering van Schoolverzuim, waarvoor de voordracht
door B. en W. opgemaakt, luidde: 1 de heer
sma, 2. de heer J. v. Leverinh jw---
wordt met aleem^benoemd
opnoeming Wethouder.
Voorzitter zegt: Het doel mij leed dat we thans
.overgaan tot deze benoeming. De heer Nieuw
land gaal onze gemeern-c. -.-oriaton en dit spijt me, éen
ding jetchter spijt me niet en wel, dat ik kan getuigen
dal de heer Nieuwland steeds een aangenaam man,
zoowel als lid cn als wethouder is geweest, die <>i s
steeds met raad en daad ter zijde heeft gestaan. 0<>k
in L college van B. en W. werd zijn slem gp.arr.o
genoom en wanneer wij met. ons drieën soms geen
uitkomst wisten, was het dikwijls de lieer Nieuwland
die een goed middelpunt wist'. Mijnheer Nieuwland'
ik wensch u van harte toe dat u en uw vrouw iic
langen tijd mogen profiteeren van de welverdiende rust
m uw nieuwe woonplaats, het is een wensch, die uit
mijn hart voorkomt.
Tot de benoeming overgaande, wordt de heer Mann
met o stemmen gekozen, de heer Raat verkreeg 3 slem-
men en de lieer De Wit 1 stem.
B. en W. stellen den Raad voor, over Ie gaan
tot benoeming van een commissie van toezicht op h.-t
Lager Onderwijs.
De heer Raat zegt, dit toe te juichen. G jaar is
spreker lid van die commissie geweest en hij is ove-
tuigd van het nuttig werken vaYi een dergelijke com
missie.
Voorzatter zegt, 't geheel met den heer Raat een-;
te zijn, vooral daar 't voor B. en W. wel eens moe'-
lijk gaat.
Tot stemming overgaande, worden de heeren A
Groenveld, K. Slot, J. J. v. d. Oord, J. Louwe ca
J. Veuger als zoodanig benoemd.
Thans komt aan dè orde de aanvulling van de po
litieverordening. De melkvcrordening, waarover advies
deden veel te veel kattekwaad. joegen elkaar om de
tafel, gooiden alles over de tafel en stopten tegelijk
zooveel zij konden in den mond. Het was waar
achtig of men met drie kinderen te doen had.
„Guste heb je de baktrog al met meel bestrooid?
Hoe dikwijls moet ik je dat niet zeggen! Moet ik
dan soms alles zelf doen? Heeft men hier dan vau
niemand hulp? Het is verschrikkelijk verschrikk'-
lijk!" schold moeder in vertwijfeling, waarbij onloc-
chenbaar een rest van plechtig zelfgenot cn behagen
was. Bom bom deed Guste mei den stamper,
zoodat de keuken ervan dreunde. En binnen lar-hten
en dolden de meisjes en de dokter.
En dan kwam het deegkneeden aan de beurt, waar
bij Mieke en Dela onder pikant-staande witte hoofd
doeken met de krachtige armen tot aan de elle
bogen in de vaste, taaie massa verzonken.
De gezichten gloeiden, haar boezems gingen op eu
neer als in een strijd, maar de lippen lachten en de
dokter, die vandaag tot groote ontzetting van mama
niet naar huis te krijgen was, danste als een krijgs
man om de trog, die op schragen midden in de keu
ken stond. Hij had zijn mouwen hoog opgestroopt,
praalde met zijn spierkracht, en beweerde dat wat
de meisjes in een uur klaar kregen, hij wel binnen
het half leverde. In waarheid speet het hem, dat
zijn Mieke zich zoo afsloofde en da* zij haar gezond
heid misschien schade berokkende. Hij had haar be
lachelijk genoeg het liefst onder een glazen stolp
gezet, en natuurlijk lokte het ook hem aan de armen
eens in de koele deegmassa te steken. Hij was ver
rukt over het huishouden van zijn schoonmoeder
eigenlijk hield hij van alle huiselijkheid hij had
zooiets uooit meegemaakt, ook als kind niet en het
gaf hem een wondervollen voorsmaak van het hem
wadhtend echtelijk leven. „Wanneer hij nu maar eens
heenging," dacht moeder. ..Hij loopt maar in den
weg. Hij staat steeds daar. waar men hem niet ge
bruiken kan." Maar Voigt dacht er niet aan om heen
te gaan. Hij straalde.
Den volgenden morgen leek de heele Niedertor-
slrasse wel 'n bakkerij, die naar kers'.misbollen riekte.
Dienstmeisjes met groote, ronde, met servetten bedek
te bladen, kwamen aangezeild en schoven allen bij
bakker Mehltier den winkel binnen. Alom verkon
digde een zoete geur, welke dag het heden was.
Wordt vervolgd.
