Voor Dammers.
Zaterdag 18 November 1911.
55e Jaargang. No. 5022.
DERDE BLAD.
m
ÜP
PP ÏP
ÉH
JU
Hf
J§
ÜSi lip
üjp
SI
§§f
IS
Éi
ÉP
Ji§
IP
11
11
7 1ü
%§f
Si
iisteröisÉe Briefen.
II. d. II.
Vandit en van dat.
R E C L A
Nier- onzuiverheden.
Alles wat deze rubriek betreft te zenden aan de
Redactie der Schager Courant, onder het opschrift:
,Damrubriek".
Oplossing Probleem No. «3
van A. M. Olsen, Rotterdam (blind).
Stand zwart, 10 schijven op: 7, 8, 9, 11 13 15
IG, 18, 19 en 23.
Stand wit, 10 schijven op: 20, 21, 27, 31, 33, 34,
16, 37, 39 en 40.
Oplossing:
Wit: 3328. Zwart: 23 41.
36 47. 15 24.
2117. 11 22.
2721. 16 36.
47—41. 36 47.
3933. 47 29.
34 1 en wint.
Vele oplossers zonden de volgende bij-oplossing in:
Wit: 3732 Zwart: 15 24.
3228. 23 32.
27 38. 16 27.
31 22. 18 27.
3832. 27 29.
34 1 en wint.
o
Oplossing Probleem No. 64,
van C. Blankenaar, Rotterdam.
Stand zwart, 8 schijven op: 11, 14, 17, 20, 21, 25,
52 en 37.
Stand wit 8 schijven op: 18, 23, 29, 30, 34, 41, 44
;n 49.
Oplossing:
Wit: 4440. Zwart: 37 46.
2924. 20 29.
40 35. 29 40.
35 44. 25 34.
4439. 34 43.
49 7. 46 19.
72 en wint.
Goede oplossingen ontvingen we van:
S. E. en K. V. te Koegras, C. S. en J. V. te
Seinsmerbrug, G. de W. en H. J. G. te Schagen, Jac.
•C. te Zuidscharwoude, L. K. Szn te Noordscharwoude,
3. S. en C. L. te Kolhorn, J. de V., J. K. en D.
i. te Winkel, C. P. en D. A. B. te Sint Maarten,
D. O. Azn-, C. B. en K. B. te Nieuwe Niedorp, P.
U. te Oudesluis, P. S., H. A. en Jb. B. te Oudkar
spel, D. B. te Berkhout, Jb. B. en W. S. te Hoog-
voud, R. Z. te Callantsoog, W. N. Czn. te Bobel-
lijk, P. J. W. en R- B. te Anna Paulowna van No.
>3 en 64.
D. D. te Den Helder, A. R. te Schoorldam, K. H.
>n C. W. Czn. te Schagen van No. 63.
Bij de oplossers van No. 61 en 62 moet nog ver-
ntld: W. N. Czn. te Bobeldijk; abusief werd hier-
roor geplaatst W. N. Czn. te Schagen.
Probleem No. 64 was voor enkelen een struikel-
)lok; als eerste zet werd gespeeld 4 439, gevolgd
joor 812. Dit wordt evenwel remise, daar zwart
later willekeurig kan slaan met de dam 46 24 of
met de schijf 17 8. Doet zwart het eerste dan is
iet remise, daar van wit dan, moet volgen 12:21.
Probleem No. 6f>,
van H. Aarts te Oudkarspel.
Zwart
16
26
36
46
'W
mm.
W,
m
rnjê,
////jt/jy,
vm,
15
•25
35
45
Wit.
Stand zwart, 11 shijven op: 1, 3 6, ,8, 9, 10, 13,
14, 20, 24 en 25.
Stand wit, 10 schijven op: 11, 17, 18, 26, 33, 35,
37, 39, 47 en 49.
Probleem No. 66,
van P. J. Waiboer te Anna Paulowna.
Zwart.
Wit.
Stand 2wart, 4 schijven op: 13, 17, 22, 37 en een
dam op 2.
Stand wit, 6 schijven op: 24 25, 28, 34, 38, 49 en
een dam op 16
Oplossingen van bovenstaande problemen in te zen
den uiterlijk Maandag 27 November aanstaande.
OORRKSPONDKNTIK.
I. J.| W. te Anna Paulowna. Uw probleem zal ik
saarne t.-z.t, in de rubriek opnemen. De oplossing
'a bepaald mooi. De analyse van eindspel No. 20 ver
schafte u dus veel genoegen. Vóór Blankenaar is er
"'emand geweest, die dergelijke eindspelen samenstel
de Eindspel No. 21, voorkomende in het October-
unimer van heit Damspel is al eens als vraagstuk
geplaatst ln een Fransch blad. Slechts éen der Fran-
•'ehe meesters mocht het toen gelukken de oplossing
e vinden. Uw opmerkingen zijn niet juist; indien
na den 9en zet van zwart 628 speelt dan
art 46 12, remise. Indien wit na den 14en zet
rem|ZWart v?rvo]«t 532 dan slaat zwart tot 7,
'?e- U z'et dus, hoe gemakkelijk men zich kan
ve> gissen.
nlantfifr, 4,6 ^?"kel- Beide problemen zijn niet voor
3 'schiim m' tU geeft wit in beide problemen
iets samen T L ,Tracht; met weinig schijven eens
zendinT of a €n' Vermeld evenwel bij de in
zending of u de auteur is.
te Oudkarspel. U zag de fout nog intijds. De
tweede verbeterde opgaaf, kwam in mijn bezit,
nio 't, T Oi'dkarspel. Daarvan nam ik reeds keu-
11c feliciteer u met dit succes. Een eersten prijs
te winnen in den op lossing® wedstrijd van 't Maand
blad is een kranig stukje werk.
W. b. te Hoogwoud. Weer een problemist. Het is
aaidig, dat ook de liefhebberij voor het samenstel
len van problemen steeds vooruitgaat. Het door u
gezondene zal t.z.t. geplaatst worden. Mijn dank voor
uwe medewerking.
A. R. te Schoorldam en anderen. Uw oplossing van
probleem No. 64 is foutief. De fout wordt door mij
in deze rubriek aangetoond. Hiernaar verwijs ik u.
Laat het niet bij éen keer blijven.
W. N. Cz. te Bobeldijk. Het is dus nu in orde.
Zie s.v.p. de lijst der oplossers.
D. O. Azn. te Nieuwe Niedorp. Met genoegen nam
ik kennis van uw vriendelijk schrijven. De bijgevoeg
de partij ging ik na. Deze is, uitgezonderd enkele
fouten, vrij goed gespeeld. Zwart speelde het eind
spel niet sterk. Na den 23en zet van zwart overzag
wit een schijfwinst. Zie maar: stand zwart: 3, 6, 8,
9, 11, 13 tot 20, 23, 24 en 25. Stand wit: 26, 27,
28, 31, 32, 33, 35 tot 40, 43, 44, 45 en 48. Wit had
nu moeten vervolgen met 2721, zwart 16 27, wit
32 12, zwart 23 41, wit 12 23, zwart 19 28, wit
36 47 en wint schijf 28. Indien een probleem wordt
geplaatst, krijgt de auteur daarvoor een punt in
den oplossingswedstrijd.
CCCXXIV.
DE ITALIAANSCH-TURKSCHE OORLOG,
DE DU1TSCHE KROONPRINS. I
Ihr wiszt, nuf unsem Deutsclien Biihnen
Frobiert cin, jeder, was er mag.
Faust I. Goethe,
This is the truc beginning of the end.
Midsuinmernightsdreani. sliakespoare.
V I.
Das J ahrhnndert
Ist meinem Ideal nicht reif. Ich lebe
Ein Bürger derer, welclie kommen werden.
Don Carlos III 10. S o h i 11 e r.
De taal van den oorlog gaat ons hoe langer hbo
vreemder klinken, en ais wij onder elkaar spreken
over oorlog-voeren, vechten, doodschieten, dan is het,
alsof hel onderwerp 'n sprookje is: dat ioch niet ge
beuren, kan. En toch... wij vergissen ons; want de
fabriek van Krupp gaat nog even vlijtig als reeds
zoovele jaren, voort, kanonnen af te leveren. De
kruitfabrikanten hebben het druk en er zijn steeds
hersens bezig te peinzen op sne 11 er-schietende gewe
ren. Wij nemen geen krant in handen, of er staat
iets in van oorlog en oorlogsgeruchten, en de geïl
lustreerde bladen met hunne photografische weer
gave van wat er op 'n oorlogsterrein alzoo plaats
heeft, laten aan duidelijkheid niets te wenschen
over. Er wordt gevochten, afgemaakt, gefusilleerd, ge
brandschat, vernield, verwoest, geplunderd en ge
moord, alsof er 'n toeleg bestaat om de aarde te
verdelgen en het menschdom uit te roeien; en als
er zich 'n stem verheft, die daartegen op komt, 'n
stem van eendracht en vrede, dan wordt deze beant
woord, alsof 't de stem was van 'n gek mensoh, naar
wien te luisteren dwaasheid, verloren tijd en verloren
moeite wezen zou. De oorlogzuchtige schreeuwers
vinden gehoor, belangstelling en instemming, zóo ge-
reede en gemaJckelijk, alsof wij nog in de dagen van
Lamech leefden en de wereld sedert dien geen en
kele schrede was vooruit gegaan..
„Italië en Tripolis", het zijn de wachtwoorden van
den dag, en er is geen, krantenlezer, die er niet
dagelijkse op bedacht is, om te zien, hoe het tus-
schen die beiden staat en welk nieuws ervan vermeld
wordt. En als men dit dan weer weet, als men dan
weer gelezen heeft, hoe de Italianen zich meer als
wilde dieren dan als manschen gedragen, hoe zij op
het getuigenis van 'n kind, 'n. Arabier Cawass,
die bediende was aan het Duitsche consulaat fusil-
leeren, hoe zonder vorm van proces de eene moord
na den anderen plaats heeft, of onomwonden gerechte
lijke slachtingen worden aangericht, dan kent de
verontwaardiging geen grenzen, dan weerklinkt de
lucht van kreten van afschuw en medelijden, dan
wordt er naar de pen gegrepen, om in lange kolom
men lucht te geven aan de beleedigde gevoelens der
menschelijkheid en komen hoofden van staat samen
om hun protest uit te spreken tegen zooveel afschu
welijkheden en onmenschelijkheid. Maar... de moor
denaars gaan hun gang, de geweren en kanonnen
worden opnieuw geladen, en de gedunde gelederen
worden opnieuw aangevuld met versche jonge man
nen, nieuwe jonge levens, extra dienstig als kanonnen-
vleesch, waartoe het blijkbaar geboren werd.
En terwijl Zuid-Europa in brand staat en de vlam
men, oversloegen naar Noord-Afrika, om daar nog
grooter verwoestingen aan te richten, terwijl al het
water der Middeilandsche Zee, diie „vredige vijver
der natiën" wiet bij machte bleek dien brand te
blusschen, smeult en woelt liet in Midden-Europa
tusschen Frankrijk en Duitschland, en doen de gevol
gen der Marokko-kwestie zich gelden in 'n Marokko-
debat, dat ons elkander vragend doet aanzien, en in
allen ernst doet twijfelen aan den vooruitgang van
het zedelijkheidsbewilstzijn.
Moet men heusch zijn jaren bij meerdere tientallen
gaan tellen, om te weten, dat oorlog en al wat daar
op gelijkt 'n mensch en 'n staat vernederen en te
gronde richt? Moet men heusch beginnen oud te
worden, om te beseffen, dat Waarheid, Gerechtigheid
en liefde tot den Vrede zoowel 'n mensch als Mi volk
verhoogen? Dan zijn wij dankbaar, dat de Duitsche
Keizer oud begint te worden, en beklagen het zeer,
dat zijn oudste zoon niet Mi dertig jaren ouder was,
toen hij geboren, werd. Dan was hij waarschijnlijk
nu over zijn kwaad-stichtende en kwaad-willende bru
taliteit heen. Of is die uit den band springende dap
perheid de gewone ziekte van koningskinderen? Ge
let op Servië en wat ze daar met dien aap van Mi
kroonprins al overbracht hebben, zou men het bijna
gaan gelooven. Het eergevoel schijnt bij die lui gauw
topzwaarte te krijgen. Is dit misschien, omdat zij zoo
vaak over het paard gebeurd worden? Als dit zoo
is, zou het raadzaam zijn, hun geslacht zoo, spoedig
mogelijk af te schaffen en fatsoenlijke, verstandige,
wei-opgevoede menschen aan te .stellen, om in hunne
plaats de belangen der volken te behartigen. Want
van bedorven kinderen is weinig anders te verwach
ten, dan dat zij eenmaal bedorven menschen zullen
zijn; en „van den booze komt het booze".
Of 'is bedorven zijn iets anders dan boos wezen?
Wat er eenmaal in 'n vat gegoten is, zal er ook
i uitkomen als het gaat lekken of wordt afgetapt. „Men
leest geen druiven van doornen, noch vijgen van, dis-
telen". Nero moest wel „Nero" zijn, omdat hij zulk
'n moeder had en zulk Mi bedorven opvoeding kreeg,
aooals Marcus Aurelius wel ,,de beste aller vorsten"
genoemd mocht worden, wijl hij gedurende zijn gan-
sche jeugd zich had mogen baden in den heiligenden
zonneschijn die van Antoninus Pius uitging.
O zeker er zijn uitzonderingen, en uitzonderingen
verzwakken een regel, maar... Zeg mij wie uw vrien
den zijn en ik zal u zeggen, wie gij zJjt. Noem mij
uw ouders wijs mij uw leermeesters, toon mij uw
lectiuir en ik zal u zeggen welke denkbeelden gij
in u draagt over hét leven en des levens eischen.
Want zóóver trekt M. kind, dat op zee geboren werd
niet landwaarts in, of hij zal blijvend in zich hooren
ruischen de oneidigheid der zee; en zóóver gaat Mi
ma'i die in zijn jeugd op groene weiden speelde
niet dwalen op onbegrensde oceanen, of de herin
nering aan bloem en vogel zal hem dierbaar zijn en, in
hem leven blijven. Wat wij eenmaal als „goed" leer
den, kennen en ook goed was, b 1 ij f t goed, ook
al wisselen de seizoenen, ook al verandert de wind,
ook al heeft het vorderend denken de kleuren, doen
verbleeken. En, bezien van den anderen kant, blijft
dqze waarheid schoon niet zoo standvastig
dezelfde, 'n Mensch ,die met vergif gevoed is, is Mi
vergiftigd mensch, en zal 'n vergiftigd mensch b 1 ij-
v e n, totdatLaat het mij zeggen in de plechtige
taa,l van den Bijbel!totdat h ij z ij n schou
ders keert en, God hem het hart vera n-
d e r t."
Wij, menschen, weten met die afwijkingen der lo
gica geen raad en hebben ze kalm te aanvaarden als
wonderen Gods. Er over te debatteeren of te dispu
teeren leidt tot niets. Wat eenmaal goed was, wer
kelijk goed, blijft dit of verandert hoogstens tot
beter, terwijl het kwaad niet langer duurt somtijds,
dan.,. Maar dit zei ik reeds.
I
in de krant van verleden, Zaterdag hebben wij van
„H et Marokk o-d ebat in den Duitschen
R ij k s d a g" gelezen, en vroegere en latere artike
len hebben getracht ons den Duitschen, Kroonprins te
leeren kennen. Eerlijk gezegd was de kennismaking
verre van „aangenaam". Deze vader van drie kinde
ren heeft zich als 'n stout en ongezeggelijk kind, als
'n onhebbelijke, brutale jongen in den Rijksdag gedra
gen,, en het vredelievend overwegen en sturen van j
z'n keizerlijken vader openbaar gemaakt bij monde
van Von Bethman,n Holweg gedwarsboomd. Hij had
liever oorlog gewild, en zijn politieke vriend Heide
brand had het zeer te kwaad over de „eer van
Duitschland", die, zooals hij zeide, in de waagschaal
was gesteld, toen Duitschland erkend had geen ter
ritoriale bezittingen te wenschen. Hij ging zelfs zóó
ver te beweren: „Wat den vrede verzekert,
zijn niet overeenkomsten, maar is het
goede Duitsche zwaard."
Geen vredes-apostel dus, al is hij conservatief! Dit
komt meer voor. Geen man, die weet, dat elke oor
log, ook al wordt hij gewonnen, schade en verlies
beteeken,t! Geen man, die begrijpt, dat éen dag van
oorlog meer afbreekt, dan 10 jaren van vrede kunnen
opbouwen! „E n zijn woorden verwierven
de goedkeuring van den Kroonprin s."
Alles zoo erg nog niet, wijl de Rijkskanselier de
verwijten, uitgebracht tegen het verzoenend streven
der Regeering, beantwoordde op zóo kloeke en waar
dige wijze, dat zelfs Heidebrand er niet aan dacht
zich te verdedigen wat hij waarschijnlijk ook niet
kon en alleen verklaarde, dat wat hij gezegd had,
was „goedgekeurd door de heele con
servatieve part ij". Maar als deze Rijkskan
selier, in weerwil van den steun des Keizers, nu
eens aftrad? Als door onvoorziene omstandigheden
die pietschopperige kroonprins nu eens tot de regee
ring geroepen werd?! Duitschland mag zich gewaar
schuwd achten en weten wat het van zijn toekomsti-
gen keizer te wachten heeft. De woorden die Von
Bethmann Hollweg adresseerde aan Heidebrand moge
om Duitschlands bestwil door Duitschland onthou
den worden: „H artstochtelijke en de gren
zen overschrijdende woorden mogen,
misschien dienstig zijn voor part ij be
langen, m a, a r zij doen ineen parlement
het Rijk kwaa, d. De sterke man behoeft
het zwaard niet steeds in, den... mond
te neme n." En wij voegen er aan toe: „evenmin
als in de vuist."
En als Duitschland deze gouden woorden van zijn
Rijkskanselier niet weet te verstaan en te waardee-
ren, dan bescherme God Duitschland, want anders
zuilen de Duitschers het vernietigen, zooals elk land
vernietigd zal worden, dat onwijs denkt en onwijze
daden doet.
Moet hier nog veel aan toegevoegd worden?! On-
noodig dunkt mij! De persoonlijke geschiedenis van
eiken bizonderen mensch is 'n betrouwbare spiegel
voor de geschiedenis en het verloop der staten. En
de geschiedenis van eiken mensch is zeer duidelijk:
Op grootheidswaanzin, zelfbedrog, inbeelding des
harten, brutaliteit volgt vernedering en beschaming.
De Waarheid blijft, zoomin in bet leven der daden
als in dat der woorden, bedekt als ongewroken. Geen
misdaad werd ooit begaan zonder Mi domheid, die haar
aan het licht bracht. Niet door menschelijk vernuft
of menschelijke vindingrijkheid; doch alleen maar,
omdat de zon opging. En alle menschen mogen we
ten, dat de zon, eiken dag opgaat. Eiken dag!
Wat we dan nu met zooMi kroonprins beginnen
moeten? Eerlijk gezegd, weet ik 't niet. We kunnen
hem moeilijk in 'n vloek en 'n zucht Mi dertig jaar
ouder maken, wijzer, meer bezonken. En het middel
op hem toepassen, dat Blücher aanried, om van Na
poleon af te komen,, gaat al evenmin. Toen de
eerste Napoleon van Elba ontsnapt, ten tweede male
gevangen genomen was en er gediscuteerd werd door
de mogendheden,, wat men met hem doen zou, ried
Blücher aan Mi eind touw te koopen en hem op te
hangen. Maar, zooals ik zeg, dat gaat niet. Men
kan 'n, mensch niet opruimen voor het kwaad, dat
hij naar allen schijn nog in zijn leven zal uitvoeren.
Men dient 't eerst af te wachten, en dan...! Nu ja,
dan zullen we toch nog niet stemmen voor de strop
of voor de kogel. Ofschoon... wie weet hoevelen er
door kogels vallen zullen door z ij n willekeur en
door zijn toedoen. De menschheid zit met het ge
slacht der koningen opgescheept, en 't schijnt een
zeer moeilijk iets te wezen, om er van af te komen.
Ofschoonmet Dom Pedro van Brazilië had het
'n zeer kalm en doodgewoon verlóóp, en in Portugal
is het ook nog al zonder bloedstorting afgeloopen.
Waarom ook niet?! Als 'c toch blijkt, dat ik tot het
schrijven van Mi briefje voor de krant niet capabel
ben, dan zou ik mij toch ook mijn ontslag als brief
schrijver moeten laten welgevallen? En als Trapman
't mij te gortig maakte, dan zou ik toch zeker wel
mogen /.eggen: Vriend Trapman, dit is mijn laatste!?
Of niet?! Nu. ik zweer u, dat ik 't doen zou.
En zoo behoort het overal te zijn en zoo
in 't spoor moet blijven. En 't maakt weinig verschil
of dit Mi zaak, 'n huishouden, 'n keuken, 'n, schoen
makerswerkplaats of 'n rijksdag betreft. Er moet orde
wezen en er moet aangestuurd worden op het beste
wat te verkrijgen is: welvaart, eendracht, orde, vrede,
geluk, ook al zou het Noodlot besloten hebben, dat
niets van dit alles ooit ons deel zou zijn. Waarom
zouden wij va.n hetgeen ons gegeven is, niet trach
ten het beate te maken? Waarom zouden wij niet
trachten zoo verstandig, zoo wijs en zoo goed moge
lijk te denken en te doen? Waarom zou de geest
der Menschheid niet blijven streven naar 'n alge-
meenen Wereldvrede, aj gaat er ook tot nu toe geen
dag om, dat Krupp geen bestellingen ontvangt? Zou
andersom te streven beter zijn? Weet wel, dat iemand
die averechts denkt, moeilijk recht handelt!
Kr is al zoudien bedorven gouvernementen en
over hel, paard gelilde koningskinderen afspreken het
heele menschdioim op 'n slagveld tegen elkaar in le
jagen om elkander af te maken er is van de oudste
dagen af 'n opgaande lijn naar Orde, Vrede en Wijs
heid. De oudste oorkonden verhalen nog van Lamech,
dal hij ,,'n jongeling zou verslaan om 'n wonde, en
'iï man voor 'n buil, dlat zijn wraak zeven lig maal
zeven malen zou wezen"; maar Moze-s sprak reeds
van „oog om oog en tand óm land, brand voor brand
en wonde voor wonde, voet voor voet en buil voor
buil", terwijl Christus leerde: „Hebt uwe vijanden lief,
zegent ze |di© u vervloeken, doet wel degenen die u
haten, en bidt voor hen die u geweld aan doen en u
vervolgen". Ge zult uw vijand niet zeven malen, madr
zeventig maal zeven malen vergiffenis schenken."
Wij welen wel, dal dit laatste 'n misschien Ie zware
eisüh js voor menschen van vlceseh en bloed, maar
laat ons althans er naar Lachten, opdat de kroon
van bet Evangelie voor ons nog iets andei's zij, dan
'n bespotting: nog iels anders dan ,,'n gouden ring in 'n
varkenssnuit."
Laai ons slrevcn naar liet besic, ook al zou dit
beste nooit door ons bereikt warden. Laat ona lieen-
siuren naar den Wereldvrede, en scheldt hen niet lo
vaak voor droomers en phanlas'en, di- daaraan blijven
gelooven. Want zulk droo-m.'n is In klhnflig en ver
heven, en tan slofte zullen ook Keizers en Koningen
hoe treurig ook hun opvoeding was en hoever
zij ook afdwaalden van liet 'rechte pad inzien, dat
lief betere is te verkiezen boven het goede en hét
besle hoven hel hetere.
Want de taal van den oorlog guit ons hoe langer
hoe vreemder klinken, wat gelukkig is. Laat ons zóó
arbeiden en opvoeden, «lal onze kinskinderen haar hoele-
maal niet meer verslaan, en om le weten wat 'n geweer
en 'n kanon was, Waar 'n museum van oudheden
moeten, om ze te zien.
Zoo zij het
ABONNéS door suggestie.
Een dame schrijft uit Parijs: „In goeat land Ier we
reld wordt bet onbemiddelde dames uit den fatsoen
lijken stand! zoo gemakkelijk gemaakl om geld te ver
dienen, als in Engeland, en telkens is er een of an
der beroep le vinden voor vrouwen, wier speklegebJ
maar krapjes is.
Dal vele EngcJscihe vrouwen, die bij karige mid
delen 'n zekere maatschappelijke positie bekloeden, zich
tegen een bepaalden prijs er toe leenen, om "jonge
lieden ini (voorname kringen te introduceer en, is be
kend; anderen weder vullen bare partomennaies door
jonggehuwde Vrouwen bij ftl hare leveranciers voor
te stellen, die voor eerstgenoemden van eenig belang
kunnen zijn.
Maar buitengewoon merkwaardig is loc.h 'n nieuw beroep
voor dames, dat sedert enkele jaren in zwang is. Tot
■dit beroep is niois meer noodig dan 'n elegant voor
komen, 'n smaakvol toilet, en aLs kennis niets andiers
dan te kunnen lezen. Lezen, daar komt het maar op
aan! Als men aan deze voorwaarde voldoet, dan is
is men voor dit nieuwe beroep volmaakt geschikt. Men
zal dan door suggestie, zonder 'n enkel woord te zeg
gen, dames-abonnées werven op 'n nieuw tijdschrift
hel tijdschrift n.1. 'dat nten leest. Moeilijk is die taak
volstrekt niet. Men behoeft slechts eenige uren per
dag op 'n omnibus te rijden, op in 'n spoortrein 'n
boekje bij 't portierraam in te nemen, of op 'n druk
bezochte wandelplaats op 'n bank te zitten, of in wacht
kamers of in restauralies of in andere publieke gele
genheden, zijn zetel op Ie slaan, schijnbaar met het
grootste genot verdiept in het lezen van het blad, waar
voor men propaganda maakt. Natuurlijk moet men
altijd zorgen, dat Id'e titel van het blad voor de nabij-
zitienden duidelijk zichtbaar is. Djit is het eenige, 'wat
men behoeft te doen; het overige komt van zelf.
De dames aan ide rechter- en linkerzijde kunnen
zelden nalaten 'n nieuwsgierigen blik te werpen op
het blad, dat de aandacht van 'n elegante lezeres zoo
in beslag neemt, en zoo dikwijls zij dat blad weer
onder de oogen krijgen, gevoelen zij er zich door aange
trokken, totdat eindelijk haar besiuit, om er zich op
te abonneeren alleen door suggestie gewekt tot
rijpheid Ikomt. Deze (nieuwe industrie kan, vooral iit
bet voorjaar, als machte dagen 'de propaganda in de
publieke tuinen vergemakkelijken te Londen in
Hyde-Park, te Parijs in het Bois de Boulogne
zeker 'n aanmerkelijke vlucht nemen; en uitgevers van
nieuwsbladen, die geen reclamekosten schromen, heb
ben «dit jaar zelfs „lezeressen" naar elegante badplaat
sen gezonden.
Op de lezers van politieke bladen heeft men tot
dusverre nog niet zulke proeven van suggestie genomen:,
misschien omdat dö hoeren der schepping over
't algemeen minder geschikte mediums zijn.
schapen als lastdieren.
In de noordelijke streken van Lndië zijn de paden
over de Hirnalalya zóó steil, dat de schapen, die vas
ter op hun ptoten staan dan grootore dieren, gebruikt
worden, om lasten te dragen. De vracht voor elk schaap
is van 16 tot 20 pond.
De schapen worden nog vol in de wol van het
eenè fl'orp naar het andere gedreven, en in elk doip
scheert dé boer zooveel wol af, als hij daar kan ver-"
koopen, en belaadt het schaap met 'het graan, dat
hij er voor ijn ruil krijgt. Nadat zijn kudde geschoren
is, keert hij mei het gekocht© graan, waarvan elk
schaap een zak op den rug draagt, huiswaarts.
menschelijke tegenstrijdigheden.
De mannen van het schrikbewind', die met lust dui
zend© menschen door de guillotine om het leven lieten
brengen, hadden vmerkwaardig genoeg, -^- in hun
particulier leven, zeer idyllische neigingen. Couthonl
droeg' nacht en dag' op zijn borst 'n zeer klein patri is-
hondje, Fonq uier-Tin ville, de man, die de karren uil-
dacht ont de slachtoffers .naar de guillotine te rij
den, droeg' op zijn schouder 'n eekhoorntje, dat aan
'n kettinkje vastzat. Robespicrre had dn zijn kamei'
steadfc 'n kanarievogel op zijn hoofd, en Marais lieve-
Iing'sbezighcdd! was zich met jonge duiven te bemoeien
en die op le fokken.
een woord van herder.
„Nief le geJooven aan Liefde, Vriendschap. Deugd.
Goede Trouw en zoovele andere dingen, die het hart
van 'n mensch versieren kunnen, 'is 'n bewijs, dat
de kiemen daarvan in eigen gemoed ontbreken en et-
dus geen. erkenning zullen vinden. Vriendschap kan
alleen idioor Vriendschap, Liefde door Liefde, Deugd
door Deugd, begrepen worden; evenals zonde alleen
door zonde. Wees op uw hoede voor hem, die haastig
is hel booze gerucht Ie gelooven en rond te vertellen'
wanl hij is boos van binnen."
het geheim van kingsLey.
Mevrouw Barrett Browning, de schrijfster van „Au
rora Leigh", vroeg' eens aan Kingsley, wat Ioch h t
geheim van zijn leven was, dal hem steeds zoo geluk
kig en opgewekt deed zijn. „Zeg het mij'", zoo drong
zij laan, „opdat ik ook m ij n leven ©ven schoon
make". En Kingsley antwoordde: „Ik had een-vriend.
E 8
De nieren zijn zoo teer, dat de minste koude, in
spanning', of buitensporigheid hen kan 'aantasten.
Zij zijn dan niet meer in staat om de onzuiverheden
uit het bloed te filtreeren, en deze onzuiverheden
vergiftigen als het ware uw gestel, doordat zij met.
het bloed door het lichaam gevoerd worden en ofer-r
al ziekte en verderf verspreiden.
Gij gaat u dof, gedrukt en prikkelbaar gevoelen,
des morgens staat gij reeds met pijn in den rug op
en hebt gij blazen onder de oogen.
Iedere koude doet de nieren aan en brengt de'
urine-afscheiding in dé war, bra,ndende pijn bij de
loozing, bezinksel of graveel in de urine, ongewone
kleur en bewolktheid van het water, rheumatisché
pijnen, enz. kunnen optredên.
Foster's Rugpijn Nieren Pillen werken afdoend in
zulke gevallen, doordat Zij uitsluitend voor nier- en
blaaskwalen dienen. Zij helpen de nieren op ©en
zachte wijze, zij versterken de blaas en verwijde
ren al de opgehoopte onzuiverheden uit de urinewe
gen. Zij roeien de geringste sporen van nier- en Maag
aandoeningen uit; doch zoo lang gij nog de geringste
verschijnselen kun;t. opmerken, dient gij uw nieren
te hulp te komen, daar gij anders nooit veilig zijr.
voor een plotselingen ondergang der nieren.
Overtuigt u, dat ons handelsmerk de man met.
zijn handen in de lendenen op de doos voorkomt.
I Gij kunt er dan zeker van zijn echte Foster's
I Rugpijn Nieren Pillen te hebben, gekregen en geen
waardelooze namaak. Zij zijn te Schagen verkrijgbaar
bij den heer J. Rotgans. Toezending geschiedt franco
na ontvangst van postwissel 5. f 1.75 voor éen, of
f 10.voor zes doozen. 1
