engkland-duitschlandfrankrijk. Zoo langzamerhand komt hot aan hot lich hoe dicht wij in de afgeloopen weken voor ©en Europee sehen oorlog hebben gestaan. Aan de Duitsche be- grootingsoommissie heeft Von Kiderlen-W&chter dsni- t,c mededeelingen gedaan over Engeland's houd ug )ke do Marokko-onderhanaolingen. Zooals bekend, wordt door den, Engelschen minister beweerd, dat door Engokuid een vraag was gedaan over liet zenden van het Duitsche oorlogsschip naar Agadir on dat Duitschland op dat antwoord 14 diagen heeft laten wachten. Toen had de Engolscho mi nister Lloyd Goorgo zijn bekende opzienbarende rede gehouden en had liet rumoerige onderhoud met den Duitschen gezant plaats. Von Kiderlen ontkende beslist, dat. de Eng-jischo legeering. na het zenden van den ,,Panther" paar Agadir. aan de Duitsche regeering verzocht hal om opheldering over de bedoeling dier daad, en dat deze v :iag van Engeland veertien dagen lang onbeant woord was gebleven, weshalve Lloyd George op 21 Juli in Mansion House zijn bekende scherpe, redav ;e- 1'ii g had gehouden. Von Kiderlen deelde mede. dat zulk een vraag niet v.ss gedaan; op 21 Juli had het eerste onderhoud tiiischen Sir Edward Grey en den Duitschen geza"t graai Wolff-Metternieh plaats, dienselfden dag hield Lloyd George zijn bekende scherpe redevoering, en den 23 Juli had het tweede onderhoud tusschen minister en gezant pla,ats. Bij het tweede onderhoud zeide graaf Wolff-Met- ternich tot Sir Edward Grey: „Indien de Engelsche vegecriug plan heeft den politieken toestand inge wikkelder te maken, en een gewelddadige oplossing te provoeeeren, dan had zij daarvoor geen beter mid del kunnen bedenken dan de redevoering van den, kanselier van de schatkist, die tegenover ons zoo, web wig rekening heeft gehouden met de door hem voor Engeland cgeeischte waardigheid eener groote mo gendheid." Sir Edward Grfey poogde die redevoering van Lloyd George voor te stellen als gematigd en zonder eenige bedreiging tegenover Duitschland, doch graaf Wolff- Metternich bleef erbij, dat zij als dreigend kon wor den beschouwd en voegde daaraan toe: „Dreigende waarschuwingen, kunnen slechts strekken, om Duitsch land tot vasthouden aan zijn rechten aan te moedi gen." Die tnal van den Duitschen gezant was duidelijk en, flink, zonder beleedigend te zijn. En zij had het gevolg, dat Sir Edward Grey verklaarde, een toena dering tusschen Duitschland en Frankrijk te wen- schen en niet te zullen aandringen op deelneming van Engeland aan de besprekingen. Het is mogelijk, dat Engeland die mededeelingen ongewenscht acht; doch dit kan alleen verklaard wor den door de meenjng, dat zij onvolledig zijn. Dan heeft Bir Edwaitd Grey natuurlijk het volste recht ze aan te vullen. Daarbij moet men echter rekening houden met de omstandiggheid, dat deze mededeelingen van Von, Kiderlen-Wachter gedaan zijn. in de begrootings- eommissie, dat geen, stenografisch verslag daarvan bestaat, en dat het in de bladen medegedeelde slechts een uittreksel is, of wellicht nog meer een indruk, zoo dat men zich in Engeland niet moet vastklemmen aan een woord. Het ontbreken van alle officiëele stuk ken laat dan ook niet toe een definitief oordeel uit te spreken- Maax wat thans bekend geworden is toont, dat werkelijk in dezen, zomer de politieke toestand zeer ernstig is geweest, en dat er groot gevaar bestaan heeft voor een botsing, die door de deelneming van Engeland tot een Europeeschen oorlog had kunnen worden. Ér zijn dagen geweest, dat de vrede aan een haar hing, dat de betrekkingen tusschen Lon den, en Berlijn tot het uiterste gespannen, waren. Volgens dé Malin zou mini sier Grey den 21.sten Juli tot dim Dtilschen gezant te Londen «ezrg'l heb ben, dol hij. naar aanleidingvan de voor Frankrijk onaannemelijke eisclien van Duitschland, nu de vraag moest stellen,, wat Duitschland1 te Agaclir en zijn ach terland deed. In elk geval zou, wanneer de Fransen- Duilsche onderhandelingen niet tot een resultaat zou den komen, de kwestie-Agadir onmiddellijk aan de orde gesteld worden. En dan zou Engeland aan alle onderliami-el i ngen moeten deelnemen, die zouden ge voerd worden Op alle verklaringen van den Duilsohen gezant had minister Grey slechts geantwoord„Indien gij U inet Frankrijk verstaal, goed; doch indien gij niet tot over eenstemming komt, dan moeien wij met z'n drieën praten." Den avond van den zelfden dag' zou loen Lloyd George zijn bekende redevoering gehouden hebben. Aan de avondeditie van het „Berl. Tagabl." wordt uit Weenen 'geseind: De „Neue Freie Pres.sc" ver neemt uit diplomatieke bron, dat in Duitsdie marine kringen toegegeven wordt, dal de Engelsche vloot in Juli gevechtskïaar was. Men is echter overtuigd, dat de Engelsche rcgcering geen aanval beoogde, maar slechts voor alle mogelijke eventualiteiten voorzorgsmaatregelen wilde treffen. Met groote instemming publiceerden de avondbladen een ui l treksel uit een artikel in de „Neue Freie Pressé", waaraan hel volgende ontleend isSoderl de wisseling van nota's tusschen Berlijn en Parijs, die met de ont moeting van koning Wilhelm en den gezant Bcncdeiti op op. De liaas sprong dicht voor haar op, schreeuwde, maakte een slag over den kop en sleepte zich nog een eind door de eneeuw voort. ..Ilt kan, dat niet hooren - n.iet zien!" Zij sloot de oogen. „Dat is verschrikkelijk." Hedwig's wóórden, die oom Zoecke haar zooeven had overgebracht, klonken haar in, de ooren, maar Grell was vlug op den haas toegestopt, had hem bij de achterpooten gegrepen en een slag achter de ooren toegebracht, toen was het dier uit zijn lijden. Spoedig blies de jachtheer op zijn horen, hot drij ven werd gestaakt en Grell en Dela en. de justitie- raad volgden de andere schutters. Dr. Wolffer drong nu op haastmaken aan, men moest nog naar den molen. Maar er was plotseling niet meer de rechte stemming. Boven, aan, de andere zijde, werd gejodeld, waarschijnlijk Pfeil. De jachtheer verdeelde weer de plaatsen. Het jo delen duurde voort. Daartusschen knalden de eerste schoten, zij troffen bepaald geen doel. Enkele schut ters verlieten, weer spoedig hun plaatsen, anderen hadden die in 't geheel niet ingenomen.. De lucht was scherp en vochtig, en een snijdende wind was opgestoken. Grell had het geweer nog steeds over den schou der. Hij liep langzaam met de handen in zijn zak ken. Dela liep naast hem. ,.Ik denk. juffrouw Liesegang, dat wij maar lang zamerhand naar den Rotsenkelder loopen. Je kunt geen wild meer zien." Dela keek eens rond en, toen zij zag, dat ook en kele anderen aanstalten maakten om hetzelfde te doen, stemden zij toe. Waar was Agatha?. Zij bleef onwillekeurig staan en zuchtte. Bepaald wel bij Pfeil. Maar dwars door liet bosch loopen. dat ging niet, dat was levensgevaarlijk. De apotheker rende hen voorbij. Hij wilde nog juist opbreken, maar men lette niet meer op hem. Het ging hem steeds zoo, hij was niet beslist genoeg. Een jachtheer moest als een. commandant zijn- Zoo waren Dela en Grell. na een eindje landweg gevolgd te zijn, spoedig op het open veld terecht gekomen. De hemel vertoonde zwarte, grauwe plekken en daar tusschen blonken matte sterren en hing melkwit de maansikkel. In de verte stondeit eenzaam in het veld zwarte huizen; men zag den rook zich tegen den hemel afteekenen. Op andere paden liepen overal jagers. Men hoorde hun stemmen als in een gesloten ruimte. Achter hen in het bosch nog een onophou delijk geschreeuw en gezang. „Assessor Pfeil is onvermoeid," zeide Dela met een lachje. Grell trok het geweer wat gemakkelijker op den de promenade Ic. Ems eindigden, waagde het niemand meer Duitschland door scherpe woordeir' vrees aan 1e jagen. Grey heeft met Duitschland gesproken als een man, die, geheel geleid door persoonlijken afkeer en vooroordeelen, zijn doel uit het oog verliest en zich aan vreemde doeleinden dienstbaar maakt. De trouw j aan hel verdrag kan niet verklaren, dat een Engelse!) minister scherper wordt dan een Eransch. De wereld heeft het blijkbaar slechts aan eenige bezonnen mrm- nen in liet Engelsche kabinet te danken, als zij niet voor een vreeselij'ke catastrofe is komen te staan. De I Marokko-erisis is zonder botsing) voorbij gegaan. Thans rijst de vraag of de politiek van den Engelschen minister tot het verleden behoort of voort zal werken. De Duit sche vloot is die booze droom, die den Engelschen, slaap verontrusl. De tegenwoordige Rijkskanselier had groote last, zich met Engeland over een bespreking van den vioolbouw Ie verstaan. De Engelsche mi nister hoeft de kiem van deze verzoeinngsgezindheiid; met den voet getredenMaar na de gebeur ten isseu; van den laats ben zomer staal tic vloot kwestie weer op den voorgrond. Hel is de vraag' der toekomst, want beide volken kunnen moeilijk nog langer zoo naast elkaar leven, en hun 'verhouding moet of wel beter óf wel slechter warden. ontploffing. LONDEN, 211 Nov. Terwijl de brandweer heden middag bezig was een brand te hlusschen in de bene denverdieping van een schoenwinkel aan het „Strand", had, vermoedelijk ten gevolge van het smelten van eën electrische kabel, een ontploffing plaats'. Acht personen uit die menigte op straat werden meer of minder ernstig gewand. drie moordenaars ter dood gebracht. Maandag zijn Ie New-York drie moordenaum: door middel van electrieileil ten dood gebracht. De terecht-- stelling nam in het geheel 23 minuten in beslag. Drie eleetrocuties tegelijk, dat schijnt, naar telegrammen uit New-York te oordcelen, wel een record te zijn. Volgens een telegram aan de Daily Chron- zou een dei" tercchlgestelden na verloop van een half uur weer teek enen van leven hebben gegeven. De doélorén meenden dat hier echter alleen sprake was van reflex bewegingen nog, maar nieltemin werd de „doode" man nog eens op den stoel gezet en een kraehligen stroom door zijn lichaam gevoerd, toen was hiji toch wel echt dood. Dal zijn de gruwelen van de doodstraf een huis ingestort. Aan het Hand. v. Antwerpen wordt d.d. Woensdag gemeld) Dezen middag is te Brussel op de Noordlaan een huis van vier verdiepingen ingestort. Op de plaats waar het Hotel do 1'Univers heeft ge staan, dicht bij het Hötei Méfropole, was men nu begonnen met liet bouwen van een nieuw huis, naast het magazijn „Au. Corset Royal". Eensklaps nu is dit laatste gebouw' heelerhaal in gestort, het hoogje schutsel, dal voor den nieuwen bouw was opgericht, op de straat worpend. Een auto-taxi, die juist voorbijreed^ werd onder dit schut- .sel begraven.. Do pompiers, d,o politie en een -gr-oote volksmë- nigte zijn toegesneld. Er is slechts één persoon gewond! zoo wordt la tei' gemeld de voerder der auto. De werklieden zouden den tijd gehad' hebben te. vluchten. kiesrechtdames te londen. fn ons vorig nummer hebben wij al meegedeeld hoe de Engelsche kiesreehUkimes zich weer hebbek aangesteld'. De correspondent der Telegraaf weet daar over de volgende bijzonderheden mee te doelen Toen ik tegen zeven uur in Westminster arriveer de, was liet groene pleintje vóór de Houses of Par- liament. en tegenover de Westminster Abdij door een sterk cordon van politie te voet -en enkel© bereden, agenten afgezet. Wie niets bij hot parlement had te maken, werd niet doorgelaten door dit cordon, waar op de. suffragettes haar eersten aanval richtten. Zij hadden vooraf, dichtbij, in de Caxlon Ilall, oen druk bezochte meeting, die in' vurige taal werd uitgespro ken door mts. Pathiek Lawrence, de rijke penning- moes.leres van de Women's Social and Politica! Union, wier man, vroeger eigenaar van 'l opgeheven, radicale dagblad „Th© Echo"," een vermogen spendeert aan i subsidieeren. dezer militante beweging. „Wij zieil geen gevaar en voelen geen pijn, omdat wij door ©en groo- ien gelest worden gedreven", zeide mrs. Lawrenoe, die daarop aan t hoofd, eener groote menigte suffragettes naar .het parlement toog, een afstand! van een halve K.M. Doch, voordat de stoet de Westminster Abdij was genaderd, had onderweg de politie hem ontbon den in 'kleine'groepjes, die dan,-vlak na acht .uur, van allerlei kanten door hol cordon - politie heen zochten te dringen. Bij de SI. Morgaret Clnu'di, vóór de Abdij, liegofi mrs. Pathiek Lawrenoe den aanval, bijgestaan door mrs. ColxlenSandeirson, een dochter van den vroegeren vriihandsapostel Richard Cobden, iady- Lylton, dochter van den vroegeren staatsman én schrijver lord Lytton, en enkele andere voorname dames. Er was ook een piep jonge dame bij, die een ernstige schermulselirig veroor zaakte, waarvan ik getuige was. Zij greep den toom vast van hel puuxl van een ha-eden politieman en .vooi-dat enkele andere agenten 't kooiden verhinderen, had zij haar handje geboord door Oen opening van 't ijzeren gebit. Met welgevallen keek een opdringende menigte toe, dat enkele ageaitén veel moeite hadden de hand los te krijgen van de jonge dame, die veel pijn doorstond en z,x> bleek als een lijk werd. Het paard werd zeer onrustig en de ruiter had veel moeite thjel in bedwang te houden. Eerst na vijf minuten werd de jonge dame weer los gemaakt en hoewel tamelijk uitgeput, wilde zij' loen toch nog dooi- het kordon heendringen, zoodat zij de eerste arrestatie van den avond werd. Mrs. Lawrence en de andere dames van haar groepje vleien toen pardoes op de agenten aan, terwijl de menigte haar opdrong. Ik zat er midden in en zóó hevig was 't gedrang, dat 'enkele sigaren in den ko ker in mijn zak lol gruis werden gedrukt. Het publiek was de dames heter gezind don dei politic, die desondanks zeer kalm bleek, de dames eerst met een zacht lijntje trachtte te verwijderen, doch ze gevankelijk wegvoer de, toen zij daarop bleken te staan. 't Lieve Jevenlje was toen overal in de omgeving begonnen. Parliameot-squarc, Westminsteirbmlge-i-oad em WhiLo-liafl waren zwaai van raensciysn, met een boel agenten er midden in. De politie liet de motor-omni bussen en taxi-cabs door rijden, wat wel gevaar ople verde, nvaar toch een goede tactiek was, om de me nigte telkens te verspreiden. Op den rechterhoek van Parliamcntstroel is 'oen nieuw niii)isteiiegebouw. Er stonden enkele agenten voor, doch voordat zij er op waren verdacht, haaiden enkele suffragettes ieder een grooteu sloen in papier gewik keld' uit haar mof voor den dag en wierpen dien door de onderste vensters van het gebouw. Onmiddel lijk daarna rinkelden overal in die straat glasscherven v-an gebroken ruiten en weldra was er geen vult der benedenverdieping van al de ministeriegebouwen meer heel. Zelfs van hamers bedienden de dames zich, om ze kapot Ie Slaan, waarna ze zich gedwee lieten arrésleeren. Dat het haar daarom was .te doen, bleek duidelijk. Ik zag drie gevallen, dat dames ruiten gingen inwerpen vlak n aast op post .staande agenten die haar onmiddel lijk inrekenuen, ofschoon ziji een eindje verder nog vensiers inet rust lieten, waar geeu agenten stonden. Die ramen kregen echter naderhand een beurt, 't Werd een wholesal© slaughtcr van vensterglas. Verschillende hulpposIkanloren moesten het ook ont gelden en evenzeer gebouwen van particulieren. Voor ©en der groote vensiers van het Westminster Palace Hotel in Victoria Street, zat een deftig groepje rustig te dineeren en eensklaps werden zij verjaagd dooi' een steen, die moedwillig door dat venster werd geslin gerd en de gebekte tafel er achter bedekte met glas scherven. Zoo ging het ook in het Strand, waar ettelijke ruiten werden ingeworpen,, zelfs van een der tea rooms van Lyons, van een schoenwinkel en een schil derijzaak. 't Was een afgesproken plan, dat verschil lende groepjes sufragettes, die de meeting in Caxton Hall niet hadiden bijgewoond, zich voor deze vernie ling hadden verspreid. De glazen 'deuren van het bu reau van de „Daily News" in Bouveriestreet, Fleet- street-, werden ook ingeworpen, ofschoon, dat liberale blad immer voor vrouwenkiesrecht heeft gepleit (zij het ook met afkeuring van dit militante optre den). Doch om heur onpartijdigheid, te toonen, sloe gen enkele suffragettes ook een paar ruiten kapot van het „Daily Mail"-bureau in Oarmelitestreet. Zelfs een paar groote spiegelruiten der manufactuurzaak va Swau en Edgar, op den hoek van Piccadilly-circus, waaronder da „National Liberal". in Wliite-hall, moes ten het ook ontgelden. Töen ik laat op den avond door White-hall wan delde, waren daar haast alle ruiten gebroken. De politie had dit woeste tooneel kunnen voorkomen door eerder die groote straat schoon te vegen. Maar dan zouden de militante dameS weer een keel hebben opgezet, over „inbreuk op hare vrijheid". Van de gearresteerden, werden 184 achtereenvol gens opgebracht in het hoofdbureau van Cann.on-row, waarheen mr. Pathiek Lawrence zich te voren, had begeven, om waarborgen te stellen voor de voorloo- i>ige invrijheidsstelling der dames. Het meerendeel van haar was zeer jong en zou derhalve nog niet voor het kiesrecht in aanmerking kunnen komen. De overigs 39 arrestanten werden naar vier andere bu- reaux gebracht. Na sluiting der zitting van het parle- j ment werden allen weer op vrije voeten gesteld. En verreweg de meesten zullen de gastvrijheid der ge vangenis van Hoiloway' verkiezen boven het betalen eener. boete voor het vernielen van ruiten, of het geven, van een waarborg, voor zich tijdelijk ordelijk te gedragen.. De politie-magistraat van Bowstreet heeft met hare berechting dé handen Vol. De dames kwamen uit ver- schillende deelen van het land, sommigen zelfs uit Schotland en Ierland, een uit Brussel, 64 werden beschuldigd van verstoring der openbare orde, 114 van' moedwillige vernieling, 8 van werpen met stee- nen en 3 van geweld tegen de politie. Twee dames veroorzaakten schade tot een bedrag van f 700 en allen, die meer dan f 60 schade berokkënden, werden naar het Crimineele gerecht verwezen, zoodajtj zij stren ger zullen worden aangepakt. Een aantal jongejuf- fers, die niet veel schade deden, kwamen er met een lichte boete af. Maar de Holloway-gevangenis zal in ieder geval weer een. aantal suffragettes krijgen te herbergen, als gevolg van 't onzinnige bombardéim doodgeschoten uit medelijden. Te Bellijn heeft zich Dinsdagochtend een schol kend familiedrama afgespeeld, in de woning van de 51-jarigen pianobouwer SohCps, die zijn vróuw, slecht een jaar jonger, wier zenuwlijden hij niet langer ka aanzien, doodde en daarna zich zei ven doodschoot Scshöps was een vlijtig werkman, zeer kundig sinds 20 jaar in dienst bij den pianofubrikant Quandt Hij aanbad zijn vrouw. Uit het gelukkige huwelijk wei? den drie dochters geboren, waarvan twee gehuwd, ter wijl dfe 23-jarige Ülga nog bij haar ouders inwoon de. Vrouw Schöps was sinds eenige jaren zwaar zenuw, ziek en werd met opofferende liefde door haar ma| en kinderen verpleegd. Eenigen tijd geleden echter vér. ergerde de kwaal zoodanig, dat de'vrouw tijdelijk in eeji krankzinnigengesticht moest worden opgenomen. Toc&j beterschap intrad, werd de zieke op dringend ver- zoek harer verwanten weder naar huis gezonden. De be terschap hield' echter niet aan, en cle ongelukkige moest; herhaaldelijk naar een sanatorium worden gebracht. Steeds echter haalden haar man en dochter weer naar huis. In den laatsten tijd werd de arme vrouw door onduldbare hoofdpijnen gekweld, en zou op aandringen van den dokter voor geruim en lijd in een gesticht worden opgenomen. Schöps, die. ondanks zijn vlijt, wegens de hooge! verplegingskosten en apothekersrekeningen hoe lan. ger hoe meer achterop raakte, kon het denkbeeld' eener langdurige scheiding niet verdragen en hel vreeselijk lijden zijner vrouw niet meer aanzien. Dinsdag vroeg, na een hevige crisis zijner vrouw, zond Schöps zijn dochter naar de keukeu, grendelde; de deur achter haar, nam zijn revolver en schoot1 zijn in bed liggende vrouw dood en daarna zichzelf,' Op het hulpgeroep der dochter, die de schoten, ge hoord had, maar niet naar binnem kon, kwamen agen ten,, toesnellen, die de deur openbraken, en, Schöps dood op den stoel voor het bed zijner vrouw vonden zitten. Toen men de dochter van de lijken harer ouders wilde wegvoeren,, verviel het rampzalig meisje ii een aanval van woeste razernij, en moest men haa.' laten bewaken. Binnenlandsch Nieuws. schip gestrand. Bij Tersohëlliing is de Duilsclie stoomtrawler „M, E. C. O. S. D. 21" gestrand. De reddingboot van de Noord-IIollandsche Redding maatschappij, die werd uitgezet om de bemanning t< hulp te komen,' bracht tien man aan wal. uitbarsting van den smeroe. Men meldt uit Den Haag": Den 15den dezer vond eene uitbarsting van de Smeroe plaats .waardoor een vrij hevige zand- asehregen, vooral in de afdeeling Loemadjang, neder viel. In een paar onderdistricten dier afdeeling zijn li landsche woningen ingestort door het gewicht van daarop gevallen zand, en is de bevolking gedeeltelij gevlucht. Geen persoonlijke ongelukken vonden plaats. Het veldgewas is gedeeltelijk vernield door d aschlaag. De rivieren hebben niet gebandjird. Bijzondere maatregelen zijn onnpodig. brutale aanslag. De heer H. v. d. C., reiziger in kruidenierswi ren, te Doorn, keerde Woensdagavond per rijwiel va Amersfoort over Zeist husiwaarls. Nog niet ver va Amersfoort verwijderd, reed hij tegen prikkeldraai dat over den straatweg was gespannen, waardoor h kwam te vallen. Twee kerels schoten toe en gave hem een slag op het hoofd, waardoor hij bewust* loos werd. Drie uren later, ongeveer 9 uur, kwam h bij en bemerkte, dat hij snijwonden had gekregen zijn geld, ongeveer f 100, en zijn horloge waren hei ontvreemd, en de banden van zijn fiets waren spul gesneden. Hij ging toen terug naar Amersfoort oi aangifte van deze brutale berooving te doen. De po btie heeft tot diep in den nacht het onderzoek to nabij Soesterberg voortgezet, doch zonder succes. ongeluk. Gistermorgen is aan de kunstmestfabriek Van Kro en Co. aan het Zwarte water te Zwolle een zeer em stig ongeluk gebeurd. De 42-jarige arbeider G. Stern meiaar zou een vat vullen en hield de lamp er t. dicht bij, waardoor een ontploffing ontstond. Beid bodems- sloegen uit het vat. Den arbeider werdei beide beenen verbrijzeld. Een dertigtal ruiten va de fabriek sloegen kapot. De ongelukkige werd ver bonden en per brancard naar het Sophiaziekenhui overgebracht. F. C l. a ffl - S De Regiei-ongp-Medicina 1 -Rat Dr. Clemens, in Ru dolsladt, heeft bevonden dat: Ongeveer een half wijn glas natuurlijk Franz Josef-bitterwater reeds zeke - en krachtig afvoerend! werkt. Echt Franz Josef'-wato in kleine hoeveelheden eenige malen daags gebruikt is een prachtig middel tegen aambeien en pijn in d< lenden schouder en sprak over den raooien dag die achter hem lag. Dela antwoordde niet veel. Haar' ging van alles door liet hoofd. De sneeuw kraakte onder haai- voe ten en dikwijls brak een ijskorst met een zacht ge kraak. Dela lette daar tenslotte op en het verschafte haar. evenals in haar kindertijd, veel genoegen, steeds weer op den weg zulk een plekje te zoeken. Hij was op dat uur juist niet heel onderhoudend, de goede Grell, eerder wat vervelend, dikwijls zweef de zijn blik in 't rond, als zocht hij. in de onafzien bare verte een doel. Zou zij hem wat opvroojijken hem onderhouden? Dat was toch zijn zaak. Dela deed een sprongetje, deed dan weer een grooteu stap krak! Het ijs splinterde onder haar voeten eri haar eene voet.zonk bijna tot de enkels toe weg.... o, wee! daaronder was het nat De assessor moept, haar helpen. Maar hij- deed het zoo geheel tegen, zijn aard in, verstrooid en onbeholpen. Hij had straks wel gedacht: nu hang ik het geweei' over den schouder en ga met Dela Liese gang door het woud, en wanneer wij op hef veld komen,, is alles in gang, ik praat en, zij antwoordt. Op een andieren dag én onder meer gezonde omstap-: dighëden was hem dat ook bepaald wel gelukt', want- hij kon wel vroolijk en natuurlijk zijn. zooals gewoon lijk menschen van goeden huize, die de dingen wat kalm opnemen. Maar iets doen uit drang des harten neen. dat viel hem niet gemakkelijk, dat benam hem den adem. Dela was toch nieuwsgierig, wat er aan scheelde, want zij zeide dadelijk tot zichzelf, dat, zijn goede opvoeding hem ten slotte bepaald uit de affaire hel pen zou. Maar hoe? Het. was niet te loochenen, dat zij zich in een zekere verwachting bevond, in een opgewondenheid, als was er achter de manier waarop Grell nu sprak en handelde, iets verborgen,. Dat had zij straks dadelijk al zx>o gevoeld. Zij hadden den wind vlak in het gezicht en d was zeer scherp en koud geworden. Het prikte Dela met vele fijne naalden. Zij voelde hoe haar huid gloeide, steeds weer blies zij haar warmen adem naar haar neus op, maar dat veriieherin te het branden en prikkelen nog meer. Ha^n mof wSs koud en vochtig, het hielp haar niets, al hield zij die tegen liaa,r gelaat,. Grell rukte telkens aan zijn géweerriem, die sterk naar leder rook. Nu sprak hij zelfs mét een groote krachtsinspan ning op spotteyden toon over Pfeil. die hij "het ombijt zoo luid om Dela geroepen had. Was dat nu toeval of opzet, dat hij dit punf ter sprake bracht? Het ge schiedde bepaald wel met een zekeren opzet, zooals men soms wel eens meer met, een zekere nonchalance met een wapen omgaat. Zij lachte. „Die goeie man kan zich maar niet voor stellen, dat er aan hem iets valseh of bespotte lijks zijn lcan." „Ik geloof, juffrouw Dela, dat u hem duldf, of neemt, op den koop toe," voegde hij er met vaste overtuiging aan toe. Het leek wel of hij het meer als vraag, als een zoeken naar de waarheid had be doeld, dan als een onafwijsbare waarheid. „Maar hoor nu eens aan!" Dela had het veront waardigd Uitgeroepen. „Vergeef mij, juffrouw Liesegang. Elk woord is plomp: Ik geloof en geloofde het niet. Het scheen mij zelfs niet mogelijk. En tooh bespeurde ik menig maal den spotlust Er is zulk een sterke levenslust in u, d,at het ons allen meesleept, maar het eerst van allen uzelf. U bent gelukkig zoo benijdenswaard aan gelegd, dat' elk oogenblik van het leven door u in houd krijgt zoodat ge elk onder uw bekoring, brengt; En u leeft slechts voor uzelf." „Werk ik don zoo op anderen?" vroeg' Dela ver rast* en keek vol spanning naar het gelaat van den -.man.. Wie had datzelfde reeds eerder tot haar gezegd, meti' bijna dezelfde wocfirden? Anna Heym. En op deuzelfden dag Hedwig. met een enkel woord, met een halven, volzin. „Tenminste dikwijls. Zoodat ik wel eens tot mijzelf heb gezegd: alie menschen beteekenen even veel en even weinig voor haar. Alle menschen „Zeker dan, een verkeerde gedachte geweest!" „...En toch had ik dikwijls ik weet niet wat gege ven, wanneer ik had kunnen doorgronden, of de eene of. andere uitdrukking 'alleen een gevolg was van 'levensovervloed, en of iets van beteekenis - een zoekend hart daarachter was. Want ziet ge, juf frouw Liesegang, wie steeds speelt, ook uit tempe rament en levenslust, komt ten slotte toch tut het bewuste spel met „Dus een cóquette. Dank u wel, mijnheer de as sessor." ./Neen, juffrouw Liesegang. Neen! Niet zoo! Ik bid u, versta mij niet verkeerd. Gij moogt mijn woor den niet, als een. leelijke uitdrukking tegenover uzelf beschouwen,. Elke aanschouwer ziet volgens eigen wensehen, En juist als die zeer sterk zijn, dan zijn de- oogen niet steeds scherp, Ik zie het, ik heb mijn zaak slecht gediend. Uit een overspanning en onzekerheid. Uit ik weet het zelf niet." Dela zweeg. Grell sprak met kleine, zoekende pauzen .zo&dat zijii zinnen als los van elkaar, naast elkaar stonden. En toch was er een sterke samenhang in. Over Dela's huid scheen een groote koelte te komen, en een groote schrik maakte haar in die enkele minuten zeer bewust, zoodat alle lichamelijki dingen en alle gedachten onbeschrijfelijk duidelijk voor haar stonden in een mat, vèrdragend licht. Zi voelde niets meer van, den scherpen wind. Slecht.! haar gezicht was warm, als stond zij plotseling in eei sterk verwarnide kamer. Haar nieuwsgierigheid ei vrouwelijke verwachting, waren op eenmaal bevre digd. Zij was het liefst vlug weggeloopen, want op di oogenblik en nog meer op dat wat volgen zou. zal zij met schaamte en vrees neer. „Ik heb mijn zaak slecht gediend,''' zeide Grel weer. „Misschien omdat ik te veel wil zeggen, ti veel ook heb te zeggen. Ja, juffrouw Liesegang, il heb u steeds bespied. En het is niet waai', dat, slechts uzelf zaagt en voeldet het is niet waai Men kan niet alles in ee>n vorm drukken, allen twijfe en alle bewondering. Ik zag ook al de groote warmt dikwijls steedsja! ook uw sterk, mee sleepend temperament; ik weet het en ik voel het Onophoudelijk greep het mij aan, zoodat alle twijfe en zoeken zweeg-, zoodat ik mijzelf en mijn twijfelen de gedachten heb gehaat, zoodat ik willoos de han den heb uitgestoken,; indien, ik wist niet of ik he durfde, dat was het, dat is het, nu en steeds het. is mij niet gegeven, reeds van het eerste oogen blik af. een antwoord te krijgen, hoe taai ik ook vast hield. Maar steeds leefde ik door uIk wil he u'zeggen, juffrouw Liesegaug, laat het mij u zegge" hoe oneindig hoog u voor mij staat, hoe zeer ik vereer, dat ik nu zelf daarvoor terugschrik... Ik had het nooit geloofd!" Dela was stil en verschrikt. Alle verstrooidheid, a het zwevende in haar ziel was verdwenen. Zij lett* niet meer op den weg. Om hen beiden werd het don kerder en donkerder, alles stil. Geen, schot, geen ge schreeuw meer, slechts wat hondengeblaf, dat ziel klagend en schallend door de stilte schoof'. De sneeuw kraakte, het ijs glinsterde. Zij voeldi slechts naast zich, warm en overgroot, den man. En haar hart kromp ineen. De waarheid in zij woorden, al het sterke daarin, hoe bescheiden he' ook klonk, had haar getroffen. Daar liep een mai naast haar, die naar haar verlangde, haar liefhad, eei goede, verstandige man, die haar liefhad met de volh kracht zijner ziel en, vol deemoedige nederigheid. Dat doet ieder hart beven, bet. maakt elk hart rjijk, dank baar en trotsch. Zijn gelaat, dat zij in de duisternis niet meer ziei kon, leek haar schoon en door een kostbare warmt.) overstroomd. En wanneer nu zijn hand, de hare hal gegrepon, zij had hem moeten laten in een stil ei warm, dankbaar oogenblik der vreugde. Zij sloot d< oogen.. Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1911 | | pagina 10