UIE
t
1
tweede blad.
Een goed Vriend.
iar
:l,
Woensdag 29 November 1911.
55e Jaargang. No. 5028.
Door
GUY DE MAUPASSANT.
van zoo 'dicht bij had aanschouwd. Gedurende den
maaltijd ffif hij allerlei gewaagde kwinkslagen ten beste,
die, nu ja, er door konden als men onder elkander
was, doch die naar het. oordeel der Mérouls geheel
misplaatst schenen in de tegenwoordigheid van oen
priester. Hij zcide nooit: „Mijnheer pustoon", maar
kortaf: „Mijnheer"; en bracht den pastoor geheel in
verwarring door filozofische redeneeringen over allerlei
bovennatuurlijke onderwerpen. Hij zeidc: „Uw God,
mijnheer, behoort tot die, welke men moet respectee
ren, maar tevens lot die, welke men moet tegenspreken.
De mijne heet: de Rede; van den vroegslen lijd af
is die die vijand geweest van den uwen..."
Wanhopig doden de Mérouls alle moeite, om het ge
sprek in eene andere richting te brengen. De pastoor
ging heel vroeg heen.
Na zijn vertrek bracht de gastheer heel zachtzinnig
in liet midden:
„Vindt je niet, dat je wel wat onaangenaam legen
onzen priester bent geweest?"
Maar Joseph antwoordde onmiddellijk:
,^Maar wat zou je dan denken, dat ik me ook maar
in» een enkel opzicht zou genecrcn tegenover oen
pastoor? Weel je, wat je overigens doet? Maak gedu
rende de zondagen en de werkoagon van zijn diensten
r
42—38.
4742.
3732.
34 23.
41 32.
46—41.
36 27.
4137.
35—30.
3024.
39—34.
34 23.
33 24.
44—39.
4944.
3934.
342
7—11.
2—7.
2329.
19 37.
17—22.
22 31.
1117.
1721.
2025.
3 4—20.
20 29.
18 29.
1218.
1014.
73 2.
1419.
19 30.
44.
45.
46.
47.
48.
49.
50.
51.
52.
53.
54.
55.
56.
57.
58.
59.
16 27.
48 37.
3933.
4440.
3228.
28—23.
23 12.
40—34.
32—28.
2823.
23—18.
2419.
1913.
13 4.
49.
'9—14.
Wit geeft op.
22 42.
12—17-
8—12.
1721.
12—17.
3—9.
17:8.
812.
21—27.
12—17.
2731.
31 42.
42—47.
47 24.
24—13.
13 36.
Ier
Gedurende den geheelen winter hadden de beide
menden te Parijs zeer vertrouwelijk omgang met
elkaar gehad. Nadat zij elkander, sedert het verlaten,0-
van do kostschool, langen tijd uit-het oog hadden, ials priester 'gebruik, zooveel ge wilt, maar beschouw
verloren,, hadden zij, reeds oud en vergrijsd, eens op hem niet als vriend! on leg mij ten minste de verplieh-
een avond in - een gezelschap de kennis hernieuwd, (tin© niet op, hem aan den maaltijd te ontmoeten..."
Een van hen was vrijgezel, de ander gehuwd. I En hiermede Jiep Jiel gesp vk af.
Mijnheer dc Méroul woonde zes maanden van hel Toen mevrouw de Méroul den volgenden morgen in
jaar te Parijs en vertoefde den overigen lijd op zijn haar salon kwam, bemerkte zij op de tafel drie dag-
kasteeltje te Tourbeville. Gehuwd! met de dochter van bladen, die haar Van schrik achteruit deden deinzen:
een bewoner ©ener buitenplaats uit den omtrek, had le Voltaire, la République francaise en la Justice.
hij een rustig en goed leven geleid ,met dc kalmte' 1 Onmiddellijk daarop verscheen Josep'i Mouradour,
aan iemand, die (niets te doèn hoeft. Uiterst kalm weer in hel blauw, op den drempri, en las met aandacht
van temperament cn doordrongen van de meest con- j de Intransigeant. Ilij riep uit:-
servalieve beginselen, bracht hij zijne dagen door met „Dal is weer eens een kranig artikel van, Rochcfort.
het verleden© te betreuren, cn te jammeren ovér dé Je moet je tooh verbazen over dien kerel!"
zeden cn de instellingen van den tegen wo'ordigen tijd, I Hij las het luidop, legde den nadruk op dc meest
en hij elke gelegenheid' deed hij opnieuw cl vraag, opmerkelijke gedeelten cn was zoo in vervoering, dat
waarbij zijne vrouw de oogen, en vaak ook, als bewijs hij het binnenkomen van zijn vriend niet eens bc-
van algeheel© instemming, de handen ten Jiemcl hiefmerkte.
„Mijn hemel, onder wat vóór een regeering leven wij1 Mijnheer de Méroul had dc Gaulois voor zichzclven en
toch tegenwoordig?" de Clairon voor zijne vrouw in de hand.
Mevrouw de Méroul geleek naar den geest zoo precies De heftige taal van den man die het Keizerrijk
op haar man, als waren zij broer en zuster. Zij: 'wist ornwierp, voorgedragen op vurige wijze, met den zan-
bij overlevering, dat men bovenal den Paus en den gérigen tongval van het zuiden, klonk door het vreed-
Koning moest eeren. En zonder hen te kennen, achtte I zame salon, deed do oude gordijnen met hunne stijve
en eerde zij hen met eene poëtische vereering, mét rechte plooien schudden, en sclieen de muren, de groole
eene erfelijke toewijding en met de teederhéid èènér fauteuils, de deftige meubelen, die sedert eene ééuw
hooggeboren vrouw. Tot in de diepste schuilhoekjes op hunne zelfde plaats stonden, als te overstelpen met
harer ziel was rij louter goedheid. Zij had geen kin- een hagelbui van ontzettende, beleedigende en alles
deren, en dat betreurde zij voortdurend. i verwoestende woorden.
Toen mijnheer dé Méroul op een bal rijn ouden kame- De man en de vrouw, de een slaande, de andere
raad, Joseph Mouradour, terugvond, toonde hij daar- zittende, luisterden met ontsteltenis, en1 waren zoo'veronl-
over eenige innige en kinderlijke blijdschap, want in waardigd, 'dat zij zelfs geene beweging maakten,
de dagen hunner jeugd waren zij groote vrienden ge- Mouradour droeg het slot van het artikel met groot
weest. .effect voor, en zei toen op een triomfantelijken toon:
Na de uitingen van verwondering over de veran- „Wat blief? Dat is flink, wat?"
deringen, die de jaren in hun uiterlijk hadden teweeg- i Maar spoedig zag hij de couranten, die zijn vriend
gebracht, deden zij elkander allerlei vragen over hun droeg, en beving hem zelf eene grenzenlooze verbazing,
tegenwoordig beslaan. Met ggaole stappen liep hij op hem toe, en vroeg o.p
In de tweede rondo was de uitslag: Van Wagenin
gen wint van Noome; De Haas en Vervloot remise:
Hoogland en Van den Broek remise. De partij Van
WageningenNoome duurde slechts anderhalf uur.
Van Wageningen zette oen zeer dure damslag open
ten einde het spel te forceeren, voor welke verleiding
Noome bezweek; iiet had hem drie stukken gekost,
terwijl nog een vierde volgde. Bovendien stond de dam
reddeloos verloren. Na enkele zetten gaf Noome op.
Vervloei' en I>© Haas speelden een fraaie pvrlij, waann
Vervloei krachtig aanviel. Tot overwicht kwam Vervloei
piet. Ilij wist een zekere remise, te forceeren.
Van den Broek speelde tcgon Hoogland zijn karakte
ristiek spel. In een ommezien had hij een stuk tussehen
de vijandelijke linies geplaatst, Hoogland kwam klaar
blijkelijk in verwarring en geraakte daarop een stuk
achter.' Van den Broek zette goed door en lied ten
slotte de partij gemakkelijk kunnen binnen. Onver
klaarbaar ma zijn goed spel, liet hij echter Hoogland
onnoodig los. Deze verkreeg dam en forceerde remise,
liet spel'van Van dén Broek met „schijven in de lucht",
die echter steeds gedekt konden wórden, dwong veler
bewondering af, terwijl het heden althans veel hooger
stond dan het spel, dat de jeugdige meester Hoogland
te zien gaf.
gemeenteraad warmenhuizen.
Vergadering van den Raad der gemeente Warmen-
huizen, gehouden op Dinsdag 27 November 1911, voor-
middags 10 uur. Voorzitter Burgemeester Blom. Allen
tegenwoordig.
jaarlijks heeft, zal met een gulden per week worden
verhoogd. De schoolschoonmaakater heeft In ver
band xnet de instructie voor hare werkzaamheden als
zoodanig te kennen gegeven, dat zij verhooging van
►salaris wenschte. Haar salaris wordt met f 16 ver
hoogd en wordt dus f 120 per jaar. Bij bespre
king, nu volgende, over diverse akkers bouwland, die
door het Armbestuur worden verhuurd, wordt de
wenschelijkheid uitgesproken om hen, die dien grond
niet noodig hebben, doch zelf ,,oen bouw" hebben,
alsmede hen, die men als slechte landgebruiken? mag
aanmerken, te weren.
Bij de rondvraag informeert de heer Stadegaard
naar de hoegrootheid van den «andvoorraad. Zal voor
zoover npodig worden aangevuld. De heer De Groot
wijst er op ,dat in strijd met het bepaald© bij art.
52 der Algemeene Politieverordening, sommigen on
der kerktijd in de herberg vertoeven. Spreker wil
gaarne strenge toepassing van dat artikel, 't Moet
niet den ouden gang gaan. 't Artikel is er eenmaal.
Een paar bekeuringen zouden mogelijk wel wat kun
nen uitwerken. Voorts wijst spreker op art. 11 der
genoemde verordening, dat verbiedt bet gooien met
sneeuwballen op openbare wegen. Ook dat wordt over
treden. 't Was Zondag dan al eens heel erg. althans,
'toen we naar de kerk gingen. Ik kroeg er zelf Ook
een, zegt spreker, die ik me uit den hals kon vegen.
Voorzitter belooft zooveel mogelijk naar verbetering
in deze te zullen streven. Wordt nog medegedeeld
aan den Raad, dat de landverhuring, naar wier op
brengst de heer Swan informeert, heeft opgebracht
voor do Middenwaard f 220 en voor het Ooster- en
Zuiderstuk f 200, samen f 420. Hier na sluiting.
VOGELS.
Men schrijft uit Twenlhe:
Bij honderdtallen rijn ze in onze streken thans weer
neergedaald de groote kramsvogels, dc koperwieken en
daarlusschen een enkele groote lijster, om met onze
lijsters: de meeiie ,hier gietcling genoemd, en de zang
lijster, in kreupclboschjes en akkermaalshout rond te
scharrelen om voedsel. Deze vogels staan over 't al
gemeen in een kwaden reuk, uitgezonderd misschien
do gietcling, waarvan men het mannetje zoo gaarne
in ecu kooi opsluit, om zich aan zijn heerlijk gezang
te verlustigen, 't Kan dan ook niet ontkend worden,
dal de lijsters in 't algemeen heel wat schade kunnen
'joseph Mouradour, uit het zuiden des lands afkom- J woedenden toon
slig, was volksver!egenwoordiger geworden. Vrij in zijn Wnt W1'
optreden-, sprak hij levendig en zonder eenige terug
houding; zijne gedachten uitte hij1, zonder, zooals men
zegt, er doekjes omi te avinden. Hij was republikein,
en behoorde tot die soort van ronde republikeinen,
die zich in alles zoo vrij mogelijk gedragen, en in
„Wat wil je met die bladen?"
Aarzelend bracht mijnheer de Méroul uit:
„Wel... dat zijn mijne... mijne couranten!"
„Jouw couranten... Nu drijf je den spot met me,
geloof ik! Doe mij het genoegen, en lees de mijne
o w daar krijg ie nog eens ideeën van. En 'wat'die van
hunne woorden vaak tot brutaal" wórdens tóe zijn. j jou betreft.... kijk maar eens, wat ik daarmee doe...
kwam ten huize van rijn vriend1, en had er ter- i En vóór nog do gastheer in staat was zich te ver-
j stond om zijne hartelijkheid ieder voor zich ingenomen, 1J- 1~J~ A- 1
in weerwil van zijne zeer geavanceerde denkbeelden.
Mevrouw de Méroul riep uit: „Hoe jammer! Zoo'n
charmant mensen
Op aandoenlijken en vertrouwelijk en toon zei mijn
heer de Méroul tot zijn vriend: „Je hebt geen besef
van he. kwaad, dat je aan ons land doet, door Zoo
ife rijn." Evenwel hield hij veel van hem, want niets
is sterker, dan vriendschapshanden uit de kindsheid^
die op lateren leeftijd weer worden aangeknoopt. Jo
seph Mouradour dreef niet weinig den spot, zoowel
met de vrouw als met fiaar man, en kon het dik
wijls niet laten, op luiden toon uit te "Varen tegen
achterlijke lieden, tegen vooroordeelden en oude ge
woonten.
I 0/
10
Voorzitter opent de vergadering, waarna de secretaris^°^cnen' snaar dat neemt niet weg, dat
ir. t.!.i.. i' ,i:~ w.„,l.,..,1 OOK om dezen tlld van 'I Jaar 7Aor „,,4i
de heer P. Tromp, de notulen leest, die onveranderd
worden goedgekeurd.
Wordt medegedeeld, -dat rijn ingekomen van don
Rijksbetaalmeester een tweetal berichten, meldende dat
dioor hem aan den gemeenteontvanger is betaald op
30 September f 1199.611/2 en op 3 October f 1406.15.
De Rijksontvanger heeft blijkens ontvangen berich
ten eveneens -een paar betalingen aan dien gomeenté-
ontv. gedaan en jvel 'n bedrag van f7.17 en f 107.02.
Het proocs-verbaal van de jongste bij den gemeente
ontvanger gehouden kasverificalie, geert conform boe
ken en bescheiden aan een kassaldo van f2815.16.
Van God. Staten is ingekomen goedkeuring op het
raadsbesluit lot overname der rechten van de ei-ven
wed'. P. Wognuin op een stukje grond.
Hel Prov. Blad meldt de aanvaarding zijner betrek
king' door Z.Ex. den nieuwbenoemden Commissaris
der Koningin in deze provincie. Verder is ingekomen
een schrijven van den Nederl. Bond van Gemeente
ambtenaren, aangaande ieen nieuw soort in 't leven
te roepen examen; nog is ingekomen een schrijven met
betrekking tot bestrijding valn de prostitutie^ waarbij
wordt aanbevolen, rekening' te houden met daarover
handelende rapporten. Verder wordt bericht dat door
de gemeente f 189.22 aan rijksbijdragen voor onder
wijs te veel is genoten. De erven der Wed. P. Wog-
nunr hebben schriftelijk bericht gedaan, dat zij voor
f 25 de door het gemeentebestuur bedoelde rechten
,.vvh„ mv, uui ze, voorat
Ook om idezen tijd van 't jaar, zeer nuttig kunnen
zijn door 't verslinden van allerlei schadelijke insec
ten en hun larven en poppen. Tot voor enkele jaren
werden in deze streken honderden lijsters jn den Ia-
ten herfst gevangen in de verraderlijk met een trosje
roode lijsterbessen prijkende strikken. Menigeen maakte
daarmee een aardig dagloontje, wanneer hij vooral na
mistige avonden en -nachten 's morgens een dertig a
veertigtal dézer vogels naar huis bracht, om ze tegen
een prijs van 610 ct. per stuk langs de huizen in
onze sleden te verkoopen. Jammer, dat dit Jijstervangen
ook aan zoovele roodborstjes en goudvinken !t leven
kostte; oök rij lieten zich in de strikken verschalken.
De kooplust onder 't publiek voor deze doode diertjes
vermindert met den dag en 't gevolg daarvan is, dat
'1 lijsterstrikken hier zoo langzamerhand een zeldzaam
heid wordt, iets, waarover we ons slechts kunnen ver
heugen1
Gemengd Nieuws.
dedigen, had hij hem de beide bladen-1 uit de hand
rukt en ze hel venster 'uitgeworpen. Vervolgens stopte
hij heel ernstig mevrouw dc Meroul de Justice in
de hand, gaf haar man de Voltaire en wierp zichzelf
in een fauteuil, om de lering van den Intransigeant
1<> MpiSnde Méroul en zijne vrouw wareu wellevend 'ïï/.lTT'vS™1!1 :,fsUuur Van dHcn, T'T
genoeg, om zich te houden alsof zij wat lazen, maar L?
ven spoedig de republikeansche bladen aan hem terug,
zoo voorzichtig als waren zij vergiftig. daarmede vraagt hij eervol ontsla^, uit zijne betrek-
IIij echterl>egoni te^achenJn riep^ uit: i
het jongste motu proprio.
i 27 Nov. Het jongste motu proprio van
°P ran deQ kerkdijken ban
1912, de datum van indiensttreding elders. Voorzitter
„Zulk voedsel acht dagen lang, en ik ben er zeker veron<jeislelt dat er geene bezwaren tegen dat ver-
^N ,e m ldeeen deelt. j zoej{ zjjn j?n blijkt juist gezien. Allen voor het
.ti
ra verloop "van een dag of acht was hij in wer-"V
■oonien. kclijkheid de baas in taB. Hij had de deur voor onlslagit^aaigerTOaeden dalum te verigmen.
'Wanneer h;i op die wijze de sluizen ziiner dcmocra- don pastoor gesloten, zoodai mevrouwde Méroul! wnood- 1
UZ tische welsprekendheid ofVnde, zweeg elk der aanwe- makt was, dien in liet geheim te bezoeken; Kij had je l^.Helddr, battende eetmge voorstellen aanden
zigen uit wfellewmdhad; cn spootlig daarop trachtte! verboden, de Gaulois en de Clairon op het kasteel te .lil SlïK?8, i. '?L I
de heer'des huizes, om botsingen te vermijden, het bezorgen, zoodat een bediende die bladen heel geheim-
gesprek eone andere ridhting te ^wen. Gewoonlijk noo- zinnig van hel postkantoor ging halen en nien ze, relaas vindt vooraHer en daar wr m be^isel ons
ojgde hij dan ook Joseph Mouradour slechts ifan, als zoodra hij binnenkwam, verborg onder dc kussens van m .f™
hl, deen andere Basten had. dc canapee; hij regelde aUcs haar zijn zin, en was Jd'aarmede m zee te man, al schijnt die nog
Dé zomer kwam in hel land. Dc familie Méroul kende daarbij steeds alleraardigst en vroolijk, een vriendelijk ^ne !-cl nJE'S!:11_J^£2.' -ff
geen grooter genoegen, dan hare vrienden le ontvan- cn alvermogend hoeraoher. ffP- de besp.-ekinKn wordt het alge-
gen op de buitenplaats Tourbeville. liet was een recht Toen echter zouden er nog andere vrienden ko- "J®®1 JÏÏ2ÏÏ2Ï Wrctf?
ïiuiselijk en gezellig samenzijn, en zij smaakten er men. kerlische en anti-repubhkeinsche lieden. De gast- i a
een genot in, zooals gewoonlijk mei eenvoudige lieden heer cn zijne vrouw oordeelden eene ontmoeting met ZTSTiJOSik
a en landeigenaars bel gaval is. Zij gingen de genoo- hun vriend onmogelijk, pn niet wetende, wat zij anders f k r i
digdon tot liet naburige station tegemoet, brachten hen moeslen doen, deelden zij Joseph Mouradour des licjiten. De heeren Swan, De Groot
a> in hun eigen rijtuig naar de buitenplaats, en waren avonds mede, dat zij zioh genoodzaakt zagen, enkele .oonAilu lo1 aangewezen,
...dan gowóon allerlei complimentjes le oogsten over do dagen op reis te gaan voor eene familie-aangelegenheid, (-„eg
v - i --S _L_a,np,n v-ffrznnhtpn; htftm alleen t« blijven 00 Volgt eene .missive van de Gezondheidscommissie,
gezeteld Le Schagen, inzake het instellen een er vleésch-
keuring, ingevolge de door haar op 17 October in
hare vergadering gehouden besprekingen over instel
ling van eenen keuringsdienst. Voorzitter vindt, dat het
hierop neer komt, om een deskundige voor het keuren
van vleescih te benoemen. Het zal der gemeente géén
geld kosten en den inwoners slechts een klein bedrag
per hoofd. Spreker vindt er niets tegen om er op
in te gaan. Door den secretaris wordt nog toegelicht
dal te Veendam, waar evenveel inwoners zijn als in
hol geheele ressort der gezondheidscommissie van Scha
gen, de dienst is ingevoerd, wat bij eenige omliggen
de gemeenten reeds aanleiding' is geweest, dal voor
beeldt te volgen en eveneens eene keuringsdiénst in
te stellen, 't Zal voor Warmenhuizen op slechts een
zesde cent per pond rundvleesch komen. Alles wat wordt
geslacht wordt dani gekeurd en ook het ingevoerde vleesuh
uit gemeenten, waai- geen keuringsdienst bestaat,
:e personen, zonder toestem-
,uan gewoon ajivi ici uojiLjJiuuvpuijvx. w^m., u.v. 0 - t
landstreek^ over den stand der gewassen, den staat der 'en verzochten Jvein, alleen te blijven,
wegen in bet departement, over de netheid der boeren- Hij bleef er even kalm onder en antwoordde:
woningen en'de vette koeien, die in de weiden graasden, „Ileel goed. het is mij hetzelfde; ik zal wel op
kortom over -alles, wat er maar zoo- te zien was. jo wachten, zoolang als je wilt. Ik heb het je immers
Zij maakten hunne gasten opmerkzaam op de flinke a' gezegd: onder vrienden moet men geen omslag ma-
wijze, waarop hun paard liep, als men in aanmerking ken. Wal drommel je hebt gelijk, dat je gaat, als je
-nam, dat het -een ideel van het jaar voor veldarbeid: zaken hebt! Je behoeft je volstrekt niet zoo vorme-
j werd gebezigd; en met Angstige spanning verwachtten 1'jk tegenover mij te gedragen; liefst net integen-
I zij de meening van den iiieuw aangekomene over hunne deel: dat brengt me veel meer op mijn gemak met
woninv, eenigszans geraakt over dé minste aanmer- ielui. Ga berust heen. vri<
king, dankbaar voor het minste bewijs van ingenomen-
a heS:
Joseph Mouradour werd uitgonoodigd en kondigde
weldra zijne komst aan.
Als gewoonlijk waren man en vrouw aan het sta-
<"D tion, verrukt met de eer hun vriend te logeerën te
j^oodra Joseph Mouradour hen bemerkte, sp.-ong liij
zoo vlug hij kon uit den trein, wat hunne voldoening
nog verhoogde. Hij drukte hun de hand en overlaadde
hte' hei) met complimentjes.
Gedurende den geheelen rit was nij geheel zóoals
zij hem wensdhten; hiji yenvondeixlc zich oVer dé
hoogte dér boomen, over den veelbelovenden oogst,
II over de snelheid, waarmee het paard liep.
Toen rij op de buitenplaats waren aangekomen, zeide
mijnheer de Méroul hem met -eene zekere vriendschap
pelijke plechtigheid
y,Doe inu, alsof ge thuis waart."
nAi Joseph Mouradom- antwoordde:
„Dankje, mijn vriend, daar heb ik op gerekend. Wat
uu mij betreft, ik maak ook heelemaal geen omslag hret
•mijne vrienden. Ik kan mijl gastvrijheid niet andere
vooretellen." 1
Vervolgens ging hij naar zijne kamer, om zich op z'n
S boers te kleoden, zooals hij zieide, en toen hij terug-
I kwam, washij geheel gekleed1 in blauw 'linnen, had
een grooten hoed- met broeden rand op en geellederén
laarzen aan, kortom, hij zag er uit als een Parijize-
kn naar, die zich eens grappig aangedirkt heeft. Hij scheen
|U ook iiog veel gemeenzamer en vróoliiker géwordén,
als had hij zich met zijne landelijke Weeding tevens
zekere onverschilligheid- en gemakkelijkheid van bewe-
rn ging gegeven, die hij in deze omstandigheden noodig
achtte. De Weeding, waarin hij verscheen, hinderde
mijnheer en mevrouw de Méroul wel ©enigszins, want
dio bewaarden, zelfs wanneer zij thuis waren, zekeren
ernst ctn groote waardigheid.
Na het dejeuner ging men de boerderijen eens bezien,
en de Parijzenaar bracht de eerbiedige boeren in ver
bazing met zijn kameraadschappriijken toon van spreken
tegenover hen.
Des avonds kwam de pastoor eten, een oude, dikke
pastoor, die gewoonlijk alleen des Zondags hun gast
was, maar dien zij nu, ter eere van den nieuwgeko-
mene, bij uitzondering dien dag ten maaltijd hadden
genoodigd.
Toen Joseph hem bemerkte, trok hij een leelijk
gezicht cn bekeek hem vervolgens met de grootste ver
bazing, als ware hij een zeldzaam wezen, dal tot ©ene
zeer bijzondere soort behoorde, die hij tot heden nooit
jelui. Ga geruit heen, vrienden, ik zal je wachten,
Den volgenden morgen vertrokken mijnheer en me
vrouw de Méroul.
En hij bleef hen wachten.
N. R. Ct.
-Binnenlandscti Nieuws.
DAMMEN
om liet Kampioenschap van Nederland.
Zoaidag j.1. is te Amsterdam de wedstrijd' om jhet
kampioenschap van Nederland begonnen.
De voorzitter van den Nederlandschen Dambond,
de heer C. G. Vervloei, heette de mededingers har
telijk welkom en si'elde in het licht, dat deze groep
van ;zes, hoéwei klein,; de kracht vertegenwoordigde,
en aiadat voor 't goede verloop de ijeste wenscnen
waren uitgesproken, nam den strijd een aanvang.
De loting plaatste voor heden de spelers als volgt:
De Haas-Vervloet, Van WageningenNoome, Hoog
landVan den Broek.
Ln de partij De HaasVervloet kwam De Haas
in 'de opening eenigszins in het voordeel. Onder bedrei-
aimg van ettelijke slagzetten "wérd het eindspel bereikt.
Ln de eandstèlling wist De Haas het voordeel weder
te vergr00 ten én won tenslotte.
Ook de partij Van WageningenNoome kenmerkte
zich door levendig spel. Van Wageningen nam de
beste stelling, maar liet zijn tegenstander daarna weder
los. Een verkeerde overweging van Noome deed toen
plotseling Van Wageningen dreigend in den rech
terhoek aanvallen, en uit vrees voor erger dreef Noome
hem toen ten koste van een stuk, terug'. Hardnekkig
(hield Van Wageningen dit voordeel vast, wel kwam
Noome nog tot dam, maar de eiridstellirig was hope
loos. De belangrijke partij volgt hier:
Noome: wit. Vap Wageningen
(en.
verboden wordt geestelijke «jhuci ux»tem
ming van de kerkelijke overheid, voor het gerecht te
dagen, ondervindt in de Duitsdh© pers grooten tegen
stand. Wanneer niet alle teekenen bedriegen, zal deze
kwestie in den Rijksdag het onderwerp van een scheip
debat worden, en gaan ook de afzonderlijke staten
een reeks van interpellaties tegemoet. De rij wordt ge
opend door Saksen, en naar aan de „Morgenpost" uit
Dresden gemeld (wordt, is door de nationaal-liberale
fractie van den Saksischen Landdag de volgende inter
pellatie ingediendWat denkt de koninklijke regeering te
doen om het Saksische onderwijs voor de gevolgen
van den modernisten-eed te bewaren en welke stelling
denkt rij tegenover het jongste pauselijke motu proprio
in te nemen?
De regeering van den Katholieken koning van Sak
sen zal dus het eerst kleur moeten bekennen.
Tel.
EEN HANDIGE OPLICHTER.
Uit Djocja schrijft men aan de „Loc."
We zouden kunnen beginnen als een sprookje maar
't ia werkelijk gebeurd in de kampong Boegisan.
Er was eens een welgesteld inlander, die kalmpjes
zijn leven leidde met vrouw en kroost. Toen kwam
op zekeren dag een, Javaan van elders naar zijn
kampong en begon over van alles en nog wat te
Tedeneeren. Hij vertelde Aan de verbaasde dorpelin
gen, dat hij van den Merapi kwam en juist den, berg
af was geroepen door de ratoe djin van het Zuider-,
strand, die vroeg of hij geld wenschte. En waarom
zou hij het geld niet wenschen? Hij deed dat en
kreeg geld.
De vrouw van, onzen welgesteldén inlander hoorde
daarvan en in haar hart ontstond een gToot verlan
gen naar een diergelijk avontuur. Wel had ze wat
geld, maar ze zou graag nog meer hebben. En ze
vatte moed en verzocht den vreemdeling, die zoo ge
lukkig was, in de kampong te blijven en van zijn
avontuur nog meer te vertellen. En op zeker oogen-
blik vroeg ze of zij ook niet in de termen zou vallen
om geld te krijgen van de ratoe djin van het Zui—
derstrand. 't Antwoord viel mee: waarom niet? De
vreemdeling zei haar minjan te branden en bloemen
van de boreh te of f eten, dan zou de godin gau.w
komen. Dat deed ze. Daarna vroeg de vreemdeling
een houten bak om in een van de kamers te zetten
Goedgevonden met" «Jgemeei»" instemming om et en jvtumoer re dnar dan f 200 in bots. reu dat getd
Wit.
1. 33—28.
2. 28 19.
3. 3933.
4. 4439.
5. 50—44.
6. 3328.
7. 28 17.
8. 3126.
9. 37—31.
3127.
26 37.
10.
38—33.
Zwart.
19—23.
14 23.
1014.
510.
1319.
1722.
11 22.
9—13.
4—9.
22 31.
12—17.
712.
1—7.
31.
32.
33.
34.
I 35.
I 36.
37.
Wit.
40—35.
35 24.
43—39.
4540.
2721.
32 21.
3732.
40—35.
35 24.
2116.
3227.
3832.
42—37.
op in te gaan.
Komt ter tafel een besluit van het Algemeen Arm
bestuur' met autorisatie, voor zoover noodig, van
den .Ra,ad om voor f 200 te verkoopen een, stuk
rietland ter grootte van 17 A. en 50 cA. Allen voor,
dit besluit goed te keuren-
Na voorlezing van adviezen van Hoofd der School
en Schoolopziener wordt overgegaan tot benoeming
van een onderwijzer vacature Smeets waar
voor aanvankelijk 4 sollicitanten waren, waarvan een
zich terugtrok, wegens benoeming elders. De voor
dracht is: 1. E. P. J. H. Visschers te Simpelveld,
2. W. Wagenjaar te Koedijk, 3. C. J. Tampsma te
'Grootegast. Op den heer Visschers worden 7 stem
men uitgebracht. Deze is dus met algemeen© stemmen
"benoemd. De hoop wordt uitgesproken ,dat deze nu
,maar eens eenige jaren blijft.
Het kohier voor de Hondenbelasting voor 't 2e
halfjaar van den diengt 1911, wordt opgemaakt tot
een bedrag van f 6.50 voor 5 honden.. Wordt op deze
cijfers goedgekeurd. De tweede suppletoir© begroe
ting dienst 1911 wordt opgemaakt en luidt in ont
vangst (leeping kasgeld) f 4600 en in uitgaaf (aflos
sing opgenomen kasgeld) eveneens dat bedrag. Mede
goedgevonden,- Wordt voorts nog met aller instem
ming besloten tot het voldoen van eenige bedragen
zwart. uit den post voor onvoorziene uitgaven; ten eerste
Zwart, van ten laste van het Gemeentebestuur komende kos-
21—2 6. ten van verpleging van een krankzinnige, S. Green
li. Pz. van Krabbendam, thans overleden, De gemeente
i14. zal hebben te betalen de kosten, zooals die bij ver-
1117. 1 pleging in het gesticht Meerenberg zouden zijn.Niet
16 27. het meerdere. Voorts worden genoemd uitgaven
1822. voor plantsoenen, rente voor opgenomen kasgeld, ver-
1419. moedelijk f 60, en landverhuringskosten, vermoede-
19 30. lijk f 25. Algemeen goedgevonden.
2227. Besloten wordt 'aan de heeren, Slot en Bleéker, res-
2731. pectievelijk lantaarnopsteker en gemeentewerkman,
31 22. beiden actieve lieden verhooging van, salaris te
13IS. geven. Slot's salaris, thans f 125 per jaar, wordt ver-
1721. hoogd tot f 150, en dat van Bleeker, die nu f 300
verdubbeld worden.
De vrouw van den welgesteldén inlander deed alles
wat haar werd gezegd. En dienzelfden, avond was de
vreemdeling verdwenen en ook de f 200 waren weg.
Men zegt, dat de oplichter uit Solo kwam, want
hij sprak zoo mooi en, zoo vlot.
Mr. PLOWDEN EN DE MODERNE VROUW.
Een lange man en een korte vrouw, samen door
den echt verbonden, stonden hiér'Zaterdag wegens vech
ten op straat terecht, voor mr. Plowden, de snedige
politierechter van Marylebone.
Toen hij de aanklacht had gehoord, riep mr. Plow
den uil:
„Vechten! Mij dunkt, den vooruitgang der "trou
wen van tegenwoordig in aanmerking genomen, dat zij
kwalijk met gelijke (kansen handgemeen kunnen rijn .ge
weest. Maar hoe vochten rij?"
Deze laatste vraag was gericht tot den politieman,
die het echtpaar had gearresteerd, en antwoordde:
„Op mannelijke wijze, sir, met de handen in de
hoogte."
„En vocht de vrouw ook op die mannelijke ma
nier? vroeg mi*. Plowden, verbaasd, maar lachende.
„Zij deed", zeide bobby, er bij voegende, dal alleen
d© man gewond werd aan zijn pols, doordien de vrouw
hem op den grond wierp.
Dat verbaasde mr. Plowden volstrekt niet, want
iecleren dag bracht'hem nieuwe bewijzen van toegenomen
vrouwelijke kracht. Hij zeide niet te kunnen nalaten
le wenschen, dat de vrouw er het beste afkomt, hoe
verkeerd een gevecht ook moge zijn. En rich tot de
amazone vóór hem richtende, zeide hij haar:
„Gij moet do doktersrekening van f4.50 betalen.
Ziel ge, gij werpt uw man op den grond, zooda!
een dokter hém had te behandelen. Gij zijl tc sterk
voor hfem. Wees in 't vervolg wat zachter voor hem,
want bedenk, hij is maar een man."
En de man met gewonden pols kreog een daalder
boete le betalen, of een dag brommen, omdat hij
zich door zijn kleine vrouw op den grond liet werpen l
