jlltlitl lilll!
Db zusters Liesegang.
j Woensdag 24 Januari 1912.
SC EAGE1
56sle Jaargang. No. 50Ó9.
COURANT.
Dit nummer bestaat uit 1 blad.
DRANKWET.
Burgemeester cn Wethouderstier Gemeente Schage.ii
brengen ter openbare kennis, dat op 19 Januari 1912 bij
hen is ingekomen een verzoekschrift van het Roomseh
Katholiek Parochiaal Kerkbestuur te Scliagen, om ver
lof voor ,dcn verkoop V3n alcoht liioudendct» drank, an
deren dan sterken drank in de navolgende lokaliteiten
,,de benoden lokaliteiten' van het perceel^ kadastraal
bekend Gemeente Scliagen, Sectie C, Nos. 524 en 525,
plaatselijk gemerkt .wijk C 110. 1-16, en gelegen aan de
Molenstraat aldaar.
Binnen twee weken na de dagteekening dezer bekend
making kan een ieder legen het verleenen van dit verlof
schriftelijk bezwaren bij: Burgemeester en Wethouders
inbrengen
Scliagen, den 20 Januari 1912.
Burgemeester en Wethoudeis voornoemd,
De Burgemeester.
.T. P. W. VAN DOORN.
De Secretaris.
ROGGEVEEN.
398ste Staatsloterij.
5de KLASSE, Ode TREKKING.
HOOGE PRIJZEN,
f 10000: 1S762.
f 1000: 7303, 11441, 13046, 18003.
f 400: 2090, 2428, 7856, 8634, 12692.
f 200: 1192, 1373, 9381, 9984, 13953, 13082.
f 100: 435, 774, 2008, 4042, 4470, 4783. 5778,
7292, S1658886, 11446, 13323, 13619,
15173, 17020, 17168.
Prijzen van f 70.
149 2668 5343 8210 11688 13943 16318 18374
157 884 510 229 783 14094 505 412
2S0 893 553 252 866 207 540 472
379 3060 835 672 94G 230 621 495
531 145 S37 854 962 256 685 508
610 166 S78 863 12012 370 935 636
703 198 916 924 13 577 968 803
737 422 922 936 99 S23 979 907
964 426 948 9107 149 871 991 931
982 457 6198 250 199 950 994 19061
987 551 244 393 253 966 17010 146
1110 833 251 438 332 15049 117 151
158 836 366 611 389 53 124 466
271 S94 483 655 431 69 221 579
528 927 796 761 477 198 252 928
581 4082 905 765 521 301 281 20114
771 125 957 842 524 315 341 252
788 160 7056 999 626 555 412 284
893 162 161 10249 811 5S2 504 495
2037 327 228 270 13050 600 569 617
143 332 443 276 99 679 781 654
155 345 723 493 130 693 849 721
160 529 744 11030 312 780 862 743
176 647 809 59 369 847 9S8 744
331 808 811 304 392 931 991 757
398 819 932 313 475 935 18056 S61
450 5088 939 403 539 999 65 875
471 74 978 413 543 16050 216
629 235 8180 530 611 121 330
639 263 195 652 853 237 349
Binnenlandsch Nieuws.
HOOGWOUD.
Tot zetter voor 's Rijks directe belastingen voor
deze gemeente is in, de plaats van den beer Ks. van
Diepen Dz. benpemd de heer C. Schilder.
RAAD VAN BARSINGERHORN.
Vergadering van den, Raad op Dinsdag 23 Januari
1912, des namiddags 2 uur. Aanwezig alle leden, g
Voorzitter, de* heer J. Spaans Dz., burgemeester,
opent de vergadering, waarna de secretaris, de heer
P. Bronder ,de notulen, voorleest,, die onder dankzeg
ging worden goedgekeurd.
Medegedeeld wordt, dat bij de laatst gehouden kas
opname in kas moest zijn en was f 2770.98, dat van
Ged. Staten, goedgekeurd zijn terugontvangen de re
kening over 1910, de gemeen,tebegrooting over 1912,
en het besluit van enkele betalingen uit den post
onvoorziene uitgaven.
De voorwaarden en bepalingen tot aanbesteding
van het torenwerk te Haringthuizen worden hierna ge
deeltelijk voorgelezen -en goedgekeurd. De aanbeste
ding zal plaats hebben op 13 Maart 1912 ten raad-
huize, terwijl het werk 1 Augustus d.a.v. zal moe
ten zijn afgeleverd. De heer Swagerman had een kor-
teren, termijn willen stellen, maar B. en W. meenden,
dat het wenschelijker zou zijn genoemden datum
vast te stellen, daar de aannemer ook gelegenheid
zou hebben apder werk te kunnen verrichten. De
kosten van, toezicht zouden misschien wel iets meer
kunnen bedragen, maar daarentegen zou wellicht, de
aanneemsom iets lager kunnen, zijn.
Nog deelt voorzitter mede, dat de ekening der
steenen direct door de gëmeente zal worden betaald.
B. en W stellen den Raad voor, den, heer J. C.
Vis een gratificatie van f 40 toe te kepnen, als ver
goeding voor het tijdelijk vervullen van de betrekking
als Hoofd der School. Allen voor.
Verschillende af- en overschrijvingen worden goed
gekeurd. ILierpa, wordt overgegaan tot de benoeming
van de stenibureaux, gedurende 1912. De uitslag was
als volgt:
Stemdistrict I: tot leden de heerep C. Schoorl en
CSpaans Hz.; tot plaatsvervangende leden de hee
ren, J. Westerma,n en K. Langedijk; tot 4e lid de
heer J. de Groot,, plaatsvervanger de heer P. Schui
temaker.
Stemdistrict II: tot voorzitter de heer G. Smit;
tot leden de heeren K. Jonker en J. C. Visser; tot
plaatsvervangende leden de heeren \V. Kooijmap en
D. D. P. Westenberg; tot 4e lid de heer G. Grootes;
tot plaaatsvervanger de heer K. van Bodegraven.
Stemdistrict III: tot voorzitter de heer J. Blaau-
bocr Gz.; tot leden, de heeren K. Breebaart en A. J.
T. Geertsema; tot plaatsvervangende leden de heeren
L. W.-van der Meer en, W. Oudt; tot 4e lid de heer
Jb. Bood, tot plaatsvervanger de heer K. Engel.
De voorwaarden tot verkoop van, mest worden goed
gekeurd.
Bij de rondvraag brengt de heer G'. Spaans de
sloot achter de huizen van, de heeren Pool en, Engel
ter sprake. Op sommige plaatsen ,zegt spreker, kan
de grond daaruit niet op den wal gegooid worden en
zou dus verwerkt moeten worden, wat een kosten van
ongeveer f 40 zou meebrengen. De sloot is echter
zeer vuil.
De heer Geertsema meent, dat, al is er geen, plaats
voor open aan den kant van de hulzen,, die grond
toch wel aan dep anderen leant, op 't land, gegooid
kan worden.
"Voorzitter zegt, dat de belendende eigenaren, zullen
zorg dragen bedoelde sloot in orde te maken. Hier
voor waren zij reeds aangeschreven, maar daar zij
het toen geen geschikten tijd vonden, hebben zij uil-
stel gekregen en de toezegging gedaan, de sloot in
orde te maken. Voorzitter belooft echter er op te
zullen letten.
De heer Geertsema zegt, dat, hoewei nu de tijd
reeds verstreken is, hij gaarne zou zien, dat de kin
deren gedurende een paar wintermaanden, bijv. De
cember en Januari, iets later naar school konden
gaan, en wel om 9 uur.
Voorzitter zegt ,dat de schooltijden zco zijn gere
geld in verband met vak j. Spreker belooft echter er
met den schoolopziener en de hoofden van scholen
over te zullen praten, en te trachten het anders te
regelen zo-nder het leerplan te veranderen.
Hierna sluiting.
AARTSWOUD.
Zondagmiddag jl. had op het kanaal te Aartswoud
een wedstrijd plaats voor kinderen, waarvan de uit
slag was als volgt:
Jongens van 1113 jaar: ie prijs Maarten, de Wit,
2e prijs Oornelis Smit, 3e prijs Willem Koorn.
j Jóngens beneden 11 jaar: le prijs Hendrikus Mavï-
nus Koeten, 2e prijs Jan Vel, 3e prijs Maarten Deu-
tekom.
Meisjes van 1113 jaar: le prijs Greta Ilartog,, 2e
iprijs Trijntje Zweet, 3e prijs Trijntje van der Bet, 46
prijs Wiepje Rempt.
i Meisjes beneden 11 jaar: le prijs Aafje Zweet en
de 2e prijs Alida de Wit
DE VROUWEN EN DE TARIEFWET.
Op het adres door het Vrouwencomité va.n Actie
tegen het ontwerp-Tariefwet te richten tot de Twee
de Kamer zijn reeds tienduizenden handteekeningen
van NederIandsche vrouwen verzameld.
Het adres zal einde Februari a.s. bij de Tweede
Kamer worden ingediend.
I HOOGWOUD.
De heer H. van Ree is tot voorzitter en de heer
M. de Jong tot secretaris herkozen van de commissie
tot wering van schoolverzuim in deze gemeente.
HET VOORJAAR.
„De Standaard" bevat een driestar „Het Voor
jaar", waarin betoogd wordt, dat het komende voor
jaar in diplomatieke en finapciëele kringen niet zon
der bezorgdheid wordt tegemoet gezien.
Een groote Europeesche oorlog, zegt de schrijver,
kan, alles welgewikt en gewogen, eigenlijk niet an
ders dan in 't voorjaar uitbreken, want hoe, ver de
krijg zich ook uitbreide, vóór den winter moet de be
slissende slag toch gevallen zijn.
i De schrijver stipt dan de politieke verwikkelingen
en den Italiaansch-Turkschen oorlog aan en schrijft
dan:
Niemand is tevreden. In Duitschland spant 't tus
schen het Rijksbewind en de nationale groepen. Recht
in zijn schik is men nergens. In Frankrijk ging er
al een kabinet om koud, dat zelf bij de zaak betrok
ken was. Tusschen Engeland en Duitschland blijft het
boos en giftig. Schier allerwegen worden millioenen
gevraagd voor versterkingen van leger en vloot. Zelfs
in de staten van den tweeden rang beka&pen de poli
tieke partijen elkaar, omdat de regeerende partij de
landsverdediging niet op peil dorst zetten. Denk slechts
aan België. Denemarken heeft zijn, vlootplan, Noor
wegen dito, Zweden bleef niet achter, Portugal zelfs
wil meedoen,. Het loopt al uit op een krachtiger zich
te weer stellen. Het is soms. of de staten enkel ter
wille van hun, vloot en leger bestaan. En natuurlijk
moet dit vroeg of laat op generale afrekening uitloo- j
pen; een afrekening, waar dan geen, staat zich bulten j
zal kunnen, houden,
Nu kari er natuurlijk iets geruststellends in lig- i
gen, dat zoo tal van staten nieuwe brigades, nieuw
geschut en nieuwe schepen bestellen, daar te ver-
moeden is, dat ze niet licht van leer zullen trekken,
zoolang de nieuwe wapeningen niet gereed zijn. Maar j
omgekeerd staat hier tegenover, dat dit een gereed-
"zijnd tegenstander juist verlokken kan, om, eer de
ander wat hij nog in de maak nam, afheeft, hem on-
verhoeds op het lijf te vallen en in zijn ongereeden
toestand schaakmat te zetten.
In geen, geval lache men over den ernst van den
toestand heen. Óok het lot dat. bij oorlog óns land
'mocht treffen, kan zoo bitter hard zijn. En wat ons
I ook overkome, treffe ons nimmer het onvaderland-
i sche verwijt, dat we, hoe telkens ook gewaarschuwd,
niet gereed waren toen de lont in het kruit ging.
of erger nog, dat we uit louter schrielheid onze
I noodweer hadden verwaarloosd,
j S£. Maarten.
Hoe gevaarlijk hel Jjs is bij dezen sneden dooi,
bleek gistermiddag den Jicer P. K. alhier, die zich
aan den Oosterdïik (gen». Ilavenkajspel'inwotid en
aldaar luid om hulp hoorde roepen en op dat geroep af
gaande zag, dat een 4 k 5-jarig jongetje in het 'ijs
I was gezakt, midden in een brecde sloot. Een eveneens
4- k 5-jarig ventje stond vlak naast het gat en had
het handje van den drenkeling vast. Het moeht den
lieer P. K. gelukken hel jongelje opliet droge te brengen
hel bloek een zoontje van den heer Slikker aldaar
t te zijn.
KOEGRAS.
Van particuliere zijde .schrijft men ons.
Zondag j.J. gaf de gvimuisiiekvereen iging ..Sport
lied". onder leiding van den In-cr A. Zeeman in de
zaai van den heer J>. Maives hare uitvoering. Hoe-
wel de zaat niet ovcrvcl was. mocht Jorii de opkomst
bevredigend heelen. Zoowel door leden «I> door adspi-
ranlen werd aan de velschillende werktuigen uitstekend r
gewerkt en getuigde de uitvoering van trouw bezochte
repetities. Een pair innrmergro^pen, in verschillende
standen voorgesteld, waren werkelijk een verrassing;
dat was heel mooi. Tevens hadden eenige dames en
heeren aan de Vereeniging hunne welwillende mede-
werking verleend en gaven zij eenige komische stukjes
en voordrachten ten beste, die zeer in den smaak var»
het publiek vielen en dan ook dikwijls de lachspieren
der aanwezigen in beweging brachten.
Een gezellig bal sloot dezen avond.
HOLLANDSCHE GROENTEXTKELT BIJ BER
LIJN.
Nu de hooge invoerrechten op sommige groenten
in 1906 ingevoerd, de droge zomers nog niet hebben
kunnen bezweren, zoodat de Duits die „Sauerkraut"-
eters nog even afhankelijk van de Nedcrlandsche ktx I
zijn als te voren, heeft cle Brandenburgpche Kamer van
landbouw besloten, de Nedcrlandsche concurrentie op
andere wijze te lijf te gaan. Men heeft een coöperatieve
vcreeniging opgericht, met het doel vroege groenten
op Neder Iandsche wijze te telen, en heeft zich daarvoor
de h ulp van een kundigen Nederlandscfiem tuinder
verzekerd. De vereeniging beschikt over een terrein
van 14 H.A., waarvan, om te beginnen, 5000 M-. met
plat gras en kassen zijn bezet, alles volkomen op
Nedorlandsche wijs. Wij wensehen de vcreeniging, die
onlangs in het bijzijn van talrijke autoriteiten is gecon-
sli'ueend, alle succes, waaraan wij ook niet twijfelen,
als men althans maar gezorgd heeft ook den Ncder-
landschen \vate; stand, liet Nederjandsche klimaat en
den Ncderlandschon loonslandaard mede in te voeren.
VAN DEN SCHRIK!
Men meldt uit Amsterdam
Ongeveer 14 dagen geleden bevonden' zich in het
Bioscooptheater een dame en een heer, te wiens nadeélé
een week te voren een portefeuille in de badinrichting
aan den Heiligen weg was ontstolen. Vóór hem in het
theater zat een persoon, in wiet» hij den dader van
dezen diefstal meende te herkennen, welk vermoeden
hij zijn vrouw mededeelde.
Zijn vrouw riep toen uit: ..Geef hier de portefeuille-,
die je mijn man hebt ontstolen". De man schrok hevig,
overhandigde den heer de bewuste portefeuille en nam
daarop ijlings de vlucht.
Naar den bestolene, die geen aangifte van het geval
deed. wordt ijverig gezocht, ten einde met den te Rot
terdam aangehouden persoon te kunnen worden ge
confronteerd.
EEN BUITENKANSJE.
Met de vorst van verleden week, zijn er in het
West land duizeqdèn Noorsche eendvogels met donkere
veeren neergestreken. Men zag ze bij troepen van 20')
en meer in de polders. Ondanks het toezicht der kodde
beiers, werden er honderden geschoten door jagers,
cn siroopers. De kooikers hadden in jaren hiel zulk
een .goede vangst. Ook wilde ganzen zijn. er in grootcn
fatale De eendei» trekken met den dooi reeds weOr
Noordwaarts.
SPOORWEGONGEVAL TE HAARLEM.
Uil het aan de regpering uitgebrachte offieicelo ver
slag van het ongeval op 12 Januari j.1. ie Haarlem
bliikt het volgende-
Bij het rangeeren werd door onoplettendheid van een
rangeerder, door locomotief 433 een wissel slukgereden.
Door den klap, welke hel breken gaf, werd het onmiddel
lijk bemerk! en zoo stopte de machin'sl, toen de ma
chine den wissel nog niet voorbij was.
Geheel op eigen verantwoording reed de. madiinKt
Ia.ter i"'s verder door, waardoor hij zoo dicht bis h-t
spoor kwam. waarop de goederentrein 3305 fe Haar
lem moest binnenkomen, /lat deze trein de bedoelde
locomotief moest raken. Dit te ver rijden heeft echter
Feuilleton.
31.
„Ja, ja, kindje, zaken," zoo vervolgde de Justitie
raad, „leelijke zaken,! Je komt dat alles later wel te
Weten. Het is wenschelijk, dat wij met den namid
dagtrein allen naar huis rijden."
„Jammer," zeide Dela. Zij had zich hier wel en
veel vrijer gevoeld. Ondanks dat tante Lipdemann
steeds weer óver Grell begon te spreken.
„Ja, jammer," stemde de Justitieraad toe, en keek
melancholiek over de weiden en bosschep, waarboven
de warme lucht sidderde en nam vol bedachtzaam
heid een slok.
Later kwam tante Lindemann te voorschijn, grauw,
werkelijk vervallen in het gelaat. Zij liep sleepend
- en moeilijk en haar oogen schitterden onnatuurlijk.
Zij nam alle opmerkzaamheid, der anderen in be
slag. Hei-baaldelijk legde zij haai- zwaar met ringpn
beladen hand op het hart, haalde zwaar adem of
zuchtte. „En juist nu. Hij is zoo zonder eenig ge
voel. Die man is mijn dood. Zoo was hij steeds. Al
tijd even grof en brutaal, Mathilde. Ik kan je deze
woorden niet sparen. Dat vele geld! Ik denk er niet
aan om hem te helpen. Een vermogen is het! Ik
denk er niet pan. Het was zonde en, roof aan mijn
man zaliger."
Moeder werd rood en nam dan de hand van baai-
stiefzuster. „Het treft zoo ongelukkig in dezen tijd.
Wind u niet weer zoo op, Adèle."
De Justitieraad humde en hoestte en poetste ijve
rig zijn bril. „Ja ja wij moeten aan den trein
denken, dames."
Dela echter zag, dat de opgewondenheid van tante
'Lindemann echt was. Er wa^ hier bepaald sprake van
'geld waarschijnlijk veel geld; want anders wa
ren mama en de Justitieraad niet zoo plotseling uit
de lucht komen vallen.
Moeder had baar onder het naar beneden loopen
in het oor gefluisterd: „papa heeft groote verliezen,
het gaat om de heele fabriek, om ons aller
welvaren. Dela, vraag nu niets meer en spreek
er in Gods naam geen woord over."
Dela was in langen tijd niet meer zoo geheel in
de zaken opgegaan als dien middag, toen zij den kof
fer pakte/Het tegenwoordige ha<d eensklaps het ver
leden verdrongen. Maar het merkwaardige was, dat
teij de opgewondenheid der anderen nauwelijks deel
de. Zij was verwonderd over zichzelf. Zij was in al
de dingen die gebeurden minstens evenzeer betrok
ken als de anderen, zij eigenlijk pog meer. Mieke ging
haar eigen weg, voor die was gezorgd, Maar de
fabriek werkte toch schitterend, zij hadden dag en
1 nacht werk, ja zelfs nog op Zondag. Wap hier werke-
lijk Haberbrock in het spel?
Dela sloeg den eenen koffer toe en keek voor zich.
'Of het veel was? Of het erg was? En wanneer tante
Lindemann nu eens niet bijsprong?
Dela begreep niet best hoe haar vader door Ha.
berbrock's bemiddeling als speculant zoo zijn geld
verliezen kon. Dit begreep zij wel, dat men bij zulk
werk wel geheel zijn hart en hoofd hebben moest.
Papa was zoo rusteloos en ijverde voor alles tegelijk.
steeds iets nieuws, steeds meer en hij was
eerst recht zenuwachtig en druk geworden, toen tan
te Lindemann haar geld uit de zaak genomen had.
j Het moest; hem bepaald hard treffen.
I Toen Dela de trap opliep, was zij tevreden met
zichzelf, evenals men dat kan hebben na een goed-
verrichten arbeid, zoodat zij haar parasol, die zij voor
alle mogelijke gevallen had meegenomen, in onbe
zorgde, vroolijke onverschilligheid heem. en, weer
zwaaide. Maar op eenmaal was er in haar binnenste
een, zeker leedvermaak, zoodat zij er zelf van schrik
te. Zij voelde dat nu duidelijker en erkende dan
spoedig wat het was. Zij was nu misschien zelf wel
arm. Zij moest misschien nu zelf wel werken. Zij wa
ren elkaar veel nader gekomen,;; veel wajt tusschen
haar en, hem, wat tusschen hen beiden lag, was
nu als opgelost.
Haar hart sloeg onstuimig in deze overspanden be
kentenis. Totdat zij bij de anderen op ae warme
I warande trad en, star over de groene weiden keek.
Toen was dajt gevoel weer verdwenen en was er nog
slechts een nagalm als van een doffe smart of bran
den in haar hart. En nu kwam zij weer in, de stad
en misschien zag zij hem weer.
Nu was Dela sedert' eenigen tijd uit Liebenstein
terug. Maar de dag van Mieke's bruiloft was plotse
ling verschoven. Men kon eerst in, den herfst daaraan
denken.
Alles voltrok zich in stilte. Er verliepen weken,
-•er men in de stad het een, en ander begon, te fluis
teren. Tante Lindemann, het moet gezegd worden,
sliep niet best. Dikwijls stond zij 's nachts op, liep
rond, zoodat de planken, eenzaam kraakten, of zat
'met 'n witten doek om en, In 'n met gele zijde ge
voerde slaapjapon voor het plat van haar secretaire,
die steeds smartelijk piepte en, kraAkte.
Deze, som het was steeds weer de groote som,.
die met schrikkelijke zwaarte, als een steen op de
oude dame viel.
Dr. Volgt bezocht haar zoo nu en dan, als zij om
hem riep.
„Die man, o die man, beste neef. Sedert mijn
geheele leven heeft hij mij vervolgd en gehaat, jouw
schoonvader. Hij is opedel ik moet het zeggen, ja
vol leelijke eigenschappen. Een egoïst, die. zijn eigen
familie met voeten, treedt, wanneer dat voor eigen
best is."
„Hij denkt slechts aan de fabriek, beste tapte."
„Kan hem dat verontschuldigen? Daar achter staat
hij, slechts hij. En bij is gevoelloos, hard, onmen-
selielijk. God moge het hei»» vergeven,."
En dan nam tant,e Lindemann baar druppels, at een
gebraden duifje en zeer veel zoete compote, zachte
melkspijzen, dronk ter opwekking af en toe een glas
champagne en sliep 's middags een paar uur, terwijl
de vensters open stonden en de gordijnen in den
warmen wind woeien.
Volgens het testament, van haar man was zijn, ver
mogen voor zijn eigen verwanten vastgelegd- Tante
Lindemann bezat 20.000 Mark weduwengeld, waarovei
zij de vrije beschikking had Dat zouden eenmaal
hare nichten, erven. In het testament stond een
clausule, dat de vrouw in dringende gevallen over 't
vermogen van haar man mocht, beschikken.
Die bijzondere gevallen waren niet nader aange
duid.
In, dringende gevallen, 't Kon niet anders, of deze
clausule moest tapte Lindeman,»» dag en, pacht. zwaar
op de maag liggen. Maar wanneer dan haai- gedachten
zich stieten tegen de reuzensom. dan vlamde haar
gezicht en haar huid werd vochtig. Zeventig duizend
zeventigEn zij geraakte weer in groote op
winding. Zij hing zoo aan haar geld. Bezit was haai-
iets heiligs. Kapitaal iets onaantastbaars. Stierf zij
eens ,dan kwam het in handen van kalme, zuinige en
bedachtzame mensehen. bleef, werd trouw bewaard,
tot het uiterste verdedigd, zou vermeerderd worden
maar zoo: zij wierp het weg, zij wierp het in een
donker, reuzengroot gat. Wie weet, of het ooit daar
uit weer te voorschijn zou komen, ja, of het wel ooit
eenige rente zou afwerpen.
Maar deed zij het niet, dan kwamen er andere com
plicaties. Onthullingen, die nog minder gewenscht wa
ren, en die voor hen allen, beschamend en nog
erger waren. Want, al bleef bij een accoord het buis
en nog veel anders over, tante Lindemann moest
toch op de een of andere wijze bijspringen en een
som als zekerheid stellen reeds ter-wille van de
familie en de vrouwen en omdat de heele stad op
haar. de rijke vrouw,'t oog gevestigd hield. Toch wap
zij niet zoo rijk, zooals men geloofde. zij werd
overschat, zij was het bij lange na niet, zooals men
wel dacht. De beele fabriek zou verloren gaan, de
prachtige inkomsten, alles, alles omver! Dat ging toch
niet in een jaar of tien kon alles, met rente op
rente er weer uitgehaald worden. misschien kon
het nog wel vlugger. En het geld zou dadelijk rente
doen, zij kreeg inzage vap allo boeken, trad weer
als vennjoot in de fabriek kon een vertegenwoor
diger aanstellen. Och, och. haar gedachten liepen
net als een poes in een, kringetje, zij eindigden waar
zij begonnen waren. En zij was een oude dwaas, een
mal mensch met fantasieën. Maar zeveprië zeven
tig. Het was niet mogelijk. Alle goede geesten, spra
ken daartegen. Zij moest het in goede papieren over
geven, aan Haberbrock schrijven en haar papieren
verdwenen vooneerst reddeloos. Het was piet uit te
denken, het benpm iemand steeds weer d?n adem.
Justitieraad Zoecke sprak rustig en zakelijk daar
over. Hij voor zijn persoon, zag eigenlijk geen ge
vaar. O niet het minst. Natuurlijk moest men er zorg
voor dragen, dat de noodige zekerheid word gegeven.
Er was alleen maar noodtg. dat men over -3 of 10
jaar nog even gezond en, vlug was als nu. God geve
het. Ook apderep waren van deze gedachten. Het was
het best en het voordeeligst, niet alleen voor den
heer Liesegang. Zou Haberbrock zich ook in dit nest,
steken? Kun je begrijpen.
Tante Lindemaann ging weer naar haar tuin, maar
zij wei-kte niet, zij zat als een matrone in de zon
of liet zich door Nathalie wat heen en weer geleiden.
Mogelijk, dat hier of daar een geheimzinnig woord
van tante Lindemann de booze geesten wakker had
geroepen. Men stak de hoofden bij elkaar eii men
sprak luider e»i beslister over moeilijkheden, geld te
kort, ja bankroet. De Liescgangs. zoo heette het. moes
ten hun huis verlaten. De oude Lindemann verloor
meer dan men wel wist. Het was nu uit met de alge-
meene heerlijkheid, 'n Oude, deftige familie had haar
rol uitgespeeld. Bankier Haberbrock was al reeds
lang geheim eigenaar van de fabriek. Liesegang had
reuzensom men verdobbeld.
Het waren wilde, dwaze geruchten, waaronder de
dames Liesegang met gebogen hoofden door de stra
ten liepen^ Zij waren zoo aan eerbied gewoon, dat zij
zich niet direct onder deze veranderde omstandighe
den konden schikken, dat men haar met de vingers
nawees, nieuwsgierig of met leedvermaak. Vooral trof
het moeder, die nog door een of twee generaties dei-
stad meer met eerbied was behandeld. Zij ging niet
of alleen in donker uit
Wordt vervolgd.
