f Gort,
Kiiflwe ni s -
lalt!
AisWsiie Briera
Hier- en blaaszwakte bij kinderen.
GRATIS.
ei
Voor Dammers.
u m
ER
iedure_
Zaterdag 23 Maart 1912.
5fie Jaargang. No. 5093.
TWEEDE BLAD.
tvangen
stra; ontvangen tot l April de
Courant
Oi
03*1
nt i
u.
CCCXLII.
EIGENLIJK GEEN „BRIEF"
V De tegenstelling van, rijk en arm is oud en, alge-
i i meen, maar zij blijft rltijd even belangrijk.
fc - Sjj x-!_
y ws
Nic. Beet.s.
M Zoo nu en dan moei 'n mensch eens opruiining
houden van alles wat hij aan dingen van waarde of
.onwaarde wegborg, om iiet ter gelegener tijd te lu
iten dienst doen. Hoe 'n kast, in casu 'n boekenkast
er uit ziet, als men er gedurende 'n half jaar boeken,
- brochures, papieren, brieven enz. uitgenomen en in-
'iSïlS®1 heeft, is niet te zeggen. Wat men in dien tijd
uit kranten geknipt heeft, is 'n mozaïek van de zeld
zaamste soort; en mededeelngen van groole schenkin
gen en van daden van edelmoedigheid liggen kalm
en gerusl in dezelfde portefeuille, naast berichten over
Af diefstal, moord, inbraak, valsche spelers en wat rr
verder op dil ondermaansqhe te'betreuren en uit te
delgen valt.
«|r Op dit oogenblik zou ik, als vroom Amsterdammer,
•41*, en schrijvende „Amsterdamsche' Brieven Hoelang
nog Want er wordt gepraat, dat ik. naar Den Haag
zal moeten, omdat tiaar de diukkerij gevestigd is, waar,
1 ik mij als deelgenoot in' kocht en waarvan ik het ad-
junct-direeteursdiap op mij tiam. Op dit oogenblik
zou ik, als vroom Amsterdammer, zeg ik, en schrij-
0 vende „Amsterdamsche Brieven'*, kunnen gaan schrij-
g ven over den toestand op 'I Damrak, en over de ver
nieling wan het daar zoo mooie, breede trottoir, dat
nu lusschen Dam en Beurspassage zoowat drie Meters
F mailsmaller is geworden; nog eens over de Damplannen,
over de Paleis-Raadhuiskwestie, over de nieuw aan le
leggen riolcciingen in die buurtover de bakkersactie
V en wat er door- kleine kinderen mildden in den nacht
wordt afgesjouwd, a,ts ze vier, vijf uur iu den morgen,
"at op 'l pad gaan, om brood rond te brengen; zou ik
kunnen gaan schrijven over de staking dei- loodgieters en
711; de vergaderingen door hen gehouden, die ongetwijfeld
J wat is cr niet „goed".' die ongetwijfeld wel
r goed zullen zijn, maar die onze doorgedraaide kranen,
verlamde schroefjes, lekke daken en verstoorde elec-
9 jtriscihe geleidingen rniet in orde maken. Als vroom
van Amsterdammer en lettend op alle dingen, die in onze
stad voorvallen dit is 'n infame leugen; - zou ik
kunnen sclvrijven over het zilveren feeslt bij Hollen-
kamp en hoe deze firma ter eere en ter gelegenliéid
jvan dit feest, 'n wonder mooi boekje liet versprei
den over „De Geschiedenis der Klecderdraahton' be
ginnende bij de 17de Dynastie der E^yp ton aren en
eindigende zoowat bij de haremrok. 'n Goed ingewerki
Amsterdammer zou kunnen schrijven over da Neder-
lajidsche Opera en haar onderhandelingen met hel
Rembrandllhcater, welke onderhandelingen lol geen re
sultaat leidden, en hoe zij nu bezig is terrein te zoe-
ken voor de oprichting van 'n eigen gebouwover de
^aangekondigde ontbinding der firma Stoel en Sprce;
hel reeds besproken vertrek van Louis Bouwmeester
j naar lodiii; het enorm succes, dal Louis "de ATieb
[|«f[moet oogsten in „De Familie Lehman'', "n Man, die
[{JtLlhet dubieuze voorrecht heeft zooveel brieven te ontvan
gen en te schrijven als i'<, zou 'n aandoenlijk artikel
kunnen schrijven over ,,de postdienst van Amsterdam"
Nlof en prijs voor accuratesse, onderbroken .door ge
mopper over nooit le verklaren raadselen van uitblijving.
Maar over dit alles en nog veel meer schrijf ik
p„nu niet. Van de Opera zal ik wel eens wal meer lioo-
ren. „De Familie Lehman' zal ik wel eens zien, de
Damplannen komen wel lol openbaring en na zoovele
vergaderingerTzullen de loodgieters wel weer lood gpan
gieten. Geheel voldaan of ten decle, óf.... ja. .lieve
'God. dat 'komt ook voor!.... p-f heel erna al niet
voldaan, gaat alles ma karteren of langeren tijd weer
zijn ouden gang. De. werkstakers gaan weer werken,
de werkers rusten, de praters zwijgen, de zwijgers pra-
IP ten, de geloovers twijfelen, de twijfelaars °alóoven. liet
lli weten, hel besliste weten is den mens enen niet be-
I IJ schoren.' Werken, doen. liandelen, en van den uit-
slag van dit alles verzekerd zijn, zou enkelen onzer
ii hemel op aarde kunnen stichten; maai' dan was het
jlïïflaas weg, waar we nu telkens hongerig als we
Jjj fjzijn naar happen, en dat ons gewoonlijk met den
angel in de kaak blijft steken. En we weten niet, waar
wel het dankbaarst voor moeten zijn, voor het voed
sel van 'l aas of voor de pijn van den angel. Of
wagris 'Laas leugen, en de angel alleen waarheidr Als
dit zoo is, dian welen we 't wél, en zullen wc met
klaarder oogen leeren zien. naar diepten, waar gebe-
;den werd en naar verhevenheden, vanwaar n smart
vol „Eli! Eli!'" maar ook n overwinnend „Het is
volbracht!' weerklonk,
lein Wonderlijk! Meer dan wonderlijk! Hoe bijl en san
delboom elkaar ontmoeten moeten, om de sandelgeu-
ren 1ot openbaring te doen komenTerwijl de bijl
vernielde wat wou 'n bijl anders doen r - gaf de
boom het kostbaarste wat hij bezatóók aan den
bijl. En toch... Judas verhing zich.
Of was Jezus niet:
itü ,,'n Boom vol zoete geuren.' f)
Evenwel, de opniimingWilt ge maar eens even
helpen schiften Of willen we 't heele zoodje maar
in de prullemandi gooien r Tien verslagen over China,
vijf en twintig over de stakende mijnwerkers in Enge-
[land. „Servische zeden en gewoonten' die wemelen
van dieverij. Pogingen van Amerikaansche millionnairs,
„om de sociale kloof tusschen armen en rijken te
Jovcrbruggen". „Sabotage in den ouden tijd' „Het
[zachtjes-aan verdwijnen van le nauwe damesrokken",
lij („Huwelijks-candidatein en Bruidsverioting' bij welke
jverloting bepaald is, dat de bruid den winner van
den hoofdprijs mag weigeren als echtgenoot te aan
vaarden. ,,ln dit geval deelen zij samen de som.' Deze
w), *2verlotingen komen in den laatsten tijd in sommige
Staten van Amerika voor en schijnen ten doel te heb-
Jben de jongelui aan te moedigen tot het aangaan van
n huwelijk. Zou voor ditzelfde doel in onze streken
niet iets te doen zijn r Of... Er zijn kringen, waarin,
zondover het ongetrouwd blijven van velen, zeer geklaagd
wordt. Liefde is n délicaat artikel en moet mijns
a.inziens ook délicaat behandeld worden, maar.... Wat
Lv -er aan te doen, als de délicatesse door allerlei om-
bbeijsiandigheden, waar tegen niemand iels schijnt tc kun-
bijnesi doen, verloren gaat: Misschien is afwachten hel
i (beste. „Late haver komt ook op' zegt 't spreek-
ivvoord, en... wie v/cet r 't Woordje „weet' mot heel
nadruk uit te spreken. Toch zou iemand, icl.'iy
daar zich vóór wou spannen....
Kom man, wat bezielt jc y
Ik zeg: Toch zou iemand, die zich daar vóór
wou spannen,.... succes'hebben.
Of cr verdriet van beleven
Dat zou afhangen van de twee, die elkaar na
men; net zoo ffoed, als 't dit nu doe!.
Dus
Wal „dus" I
Dus blijft 't hetzelfde
Ja, alleen met dit verschil, dat de ellende van
treurige huwelijken zich evenzeer uil zou breiden als
hel geluk van gelukkige huwelijken. De cijfers zou
den wel anders worden, maar het procent zou het
zelfde blijven.
Maar de cijfers zouden grooter zijn.
-Dal is zoo, en als 't daarom tc doen is. dan
moet er werk van gemaakt worden.
In orde!
WAt verder i
„Bijgeloof".
Kan nu niet aan begonnen worden, vcreiseht
n heelen brief van wel tien kolommen.
„Goedkoop geld*" waarover de Sclxager 'n week
of wal geleden 'ri stukje plaatste en in de „Rotter
dammer' stond onder 'I hoofd „Edelmoedige hulp".
O. jat Van dien man, die f 1500 te leen vroeg
en er in Iwee jaren lijds f 2280 voor terug moest
betalen... Kan nu ook nietdaar moet eerst 't boek
„Wolven in mensehengedaanten' voor gelezen "wor
den
„Behekst"Van dat 15-jarig meisje le Heeren
veen.
Behoort bij „bijgeloof"Leg 't maar bij elkaar.
„Uitbreiding van legers en vloten'
l'üstellen
„Staatspensiotineeiing'
Och ja! Maar dit kan nu óók niet. Misschien
moet ik er in'deze maand- of in de volgende nog over
spreken. II; moet er dus eens voor gaan zitten, en...
Nu ja, ik loop er al 'n dag of wat mee rotidv, en
als de tijd daar is, komt 't wel.
Je lijkt wel metnodist„Bekommer u niet om
het woord, dal gij spreken zult. want de Heer zal
t u geven ter bestemder ure.'
Of dat woord bij de methodisten op zijn plaats
is w-eet 'ik niet, maar T woord, zelf bevat groole waar
heid.
Dal geloof ik ook wel, al kan 'l luie menschen
nog "luier maken, en onbevangen menschen gemak
kelijk dupe doen worden van geraffineerde schurken.
Waarom zoek je 't aan tüén kant, en niet aan
den kant van den hemel, vanwaar het licht komt.'
Omdat we hier op darde zijn, vrind!
Niet pessimistisch worden, hoor! Ik heb scha
duw genoog in mijn leven. Als je kwaad wilt spreken,
begin dan maar bij jezelf, dan heb je voorloópig slof
genoeg. En de Staatspensionneering heeft daar niets
mee le maken. Maar a propos, wat ben je eigenlijk
van plan daarvan le gaan zeggen of schrijven
'n Domme vraag! Jc weet, dat ik geen getallen
of statistieken onthouden kan, wal zou ik er dan an
ders van zeggen, dan wat iedereen er van zeggen kan,
n.1. dal 'l noodzakelijk is:'
JawelMaar waar moet 't geld vandaan ko
men r
Dal is weer 'n cijferkwestie, en die moeten
anderen oplossen. Ik weet alleen, dat t moét en dal
de leugen van ,,'t kan-niet" nu al lang genoeg gelo
gen is. Dit is eigenlijk de heele kwestie, dal er te
veel gelogen wordt en dat we te gemakkelijk leugens
aannemen, waarschijnlijk, omdat we zelf zulke infa
me leugenaars zijn.
StaatspensionneeringLeugens?! Hoe komen die
twee nu hij elkaar r
Is 't niet-aanvaarden het hiel willen aan
vaarden van de Waarheid geen leugen.' De Waar
heid is groot en macjhlig, mijn vriend, en dat be
grijpen de menschen- niet; daar zijn ze le klein en
blijkbaar te leugenachtig voor. Is der menschen een
heid en gelijkheid geen Waarheid r AY orden ze niet
allen naakt geboren en nemen ze niet allen hetzelfde
mee. God heeft liet onderscheid niet gemaakt lusschen
de menschen: dal hebben ze zelf verzonnen; maar
't is 'n leugen. Eu die Leugen moet eens da wereld
uit, ^ooals alle leugens eens de wereld uit moeten.
Maar laat ik niel mijn kruit verschieten voordat de
slag aanvang!die brief over Slaalspensionneering komt
wel.
Saluut i
H. d. II.
door huiswerk en alle mogelijke soorten win privaat
lessen de gelegenheid- om dat onontbeerlijke in vol
doende mate le krijgen
Het groole belang van de zedelijke opvoeding wordt
om strijd erkend, maar de ccnige ware gelegenheid
de opvoeding tot .godsdienstzin en deugd is het milieu
dal uaarvoor in de eerste plaats in aanmerking komt.
n.I. het huisgezin wordt den kinderen, vaak door
veel huiswerk ontnomen. Deze wantoestand verergert
voor de kinderen, die inrichtingen van voortgezet of
middelbaar onderwijs bezoekm ze zijn vaak van den
tijd af dat zij opstaan, totdat zij naar bed jf.uin door'
school- cn huiswerk aan den iiuiselijkeh kring on!
trokken. Geen wonder, dat de kinderen van hun ouders
ontvreemden
De opvoeding van den schoonheidszin, die eiken
jongen mensch als het kenmerk van zijn adeldom is
ingeschapen, schiet er bij het intellectualisme in de
opvoeding geheel en al bij in en dal. Waar liefde
voor Ji>el sehoone de krachtigste steun voor de zede
lijke opvoeding is.
Laten we de handen tot hei-vorming van ons „op
voedingssysteem'* 'ineenslaan f
Den Haag. G. VAN DORSTEN.
Het kind en de school.
IX.
DE ALZIJDIGE OPVOEDING.
Vervolg;.
Het valt dagelijks op te merken, hoezeer de ver
schillende krachten, en gaven naar lichaam en geest
in ongelijke mate ontwikkeld kunnen worden. Vaak
hebben, lichamelijk krachtige en, welgevormde men -
schen een eng verstand en verbijstering-wekkende
wanbegrippen op moreel gebied, terwijl aesthetisch
gevoel totaal ontbreekt.
Hoe dikwijls komt 't niet voor, dat verstandelijk
zeer ontwikkelde menschen op zedelijk gebied aan
stoot geven. En hoe dikwijls niet hebben wij gelegen
heid. om op te merken, dat door en door „brave'*
menschen, menschen, die geen dier kwaad zouden kun
nen doen, lijden aan gebrek aan doorzicht en totaal
gebrek aan energie!
Groole kennis in .een bepaalde richting ol op een
bepaald terrein gaat maar al le dikwijls gepaard met
bekrompenheid en onkunde in andere opzichten. Ge
brek aan -evenwicht, gebrek aan alzijdigheid, dat zijn
de fouten, die den volwassene over 't algemeen aan
kleven.
Een boekhandelaar die een drukke zaak heeft, zei
eens. toen een kennis hem vroeg, of hij de beoor-
dceling van een zeker boekwerk gelezen had „Neen,
-ik lees geen boeken, ik lees ook geen kranten
daar heb ik geen lijd voor.'
Mij dunkt, (dat iemand, die iniel eenzijdig alleen maai"
lol dienaar van, een bepaald vak was opgeleid (niet
opgevoedgeen vrede kon hebben bij een toesiand,
die luem tot zulk een wanhopige uitspraak brengt. En
het zijn deze of andere teekenen van eenzijdigheid,
van disharmonie in het geestelijk leven van de menschen.
die vaak het sehoone menschel ijk leven als '1 ware
lot een earicatuur maken!
Wij bepalen ons -nu verder bijl de opvoeding van
schoolgaande kinderen.
Door gebrek aan inzicht en door totaal gebrek aan
samenwerking tusschen school, huisgezin en maatschap
pij is daarbij geen sprake van de' onontbeerlijke al
zijdigheid. Mogelijk, dat '1 nog niet te laat is, om
onze kindei- en daarmee tevens onze volks-opvoeding
terug lo brengen van- hel dwaalspoor! Vooral tusschen
school en .huisgezin moet T in- lief lielaiig van een
werkelijk alzijdige opvoeding zoo spoedig mogelijk lot
een weloverwogen samenwerking komen. Waar de school
geen ouderavonden wil houden, daar moeien de ouders
ouderbonden stichteneen ernstig streven naar alzij
digheid met als eersten prijs een gelukkig kinderleven
en met een gelukkig en nultig leven als belofte voor
de toekomst, wie zou daaraan zijn krachten- niet wil
len wijden 1
Het schoolonderwijs heeft le zeer een inlellectueelé
richting en -dat terwijl het schoolkind tot zuiver intel-
lectueelen arbeid eigenlijk niet in staat is! Valt nu
den kinderen het leeren moeilijk, kunnen zij het on
derwijs in de kjps niet volgen, dan wordt niet ge
luisterd naar de stem der natuur, jlie zich aldus uit,
neen, dan treden huisgezin en school helaas vaak
met allerlei dwangmiddelen, als rappor!cijfers ^straf-
fen. belooningen, privaatlessen enz.'op om de geeste
lijke indigestie te... verergeren en het verbroken evén-
widit te... bestendigen. Hoe kortzichtig toch!
Tot heil van hun lichaam (en ook van hun geest-
hebben kinderen veel behoefte aan vrijheid en aan
lichaamsbeweging in de buitenlucht en aan veel slaap
en school en huisgezin-'ontnemen hun vaak
Van dit en van dat.
GR ENSHISTOKIES.
Boer Holthaus in 't Emmerikscbe wist over de
grenzen 'n rood-bont kalf te staan.
„Doe Fritz," zei hij tot zijn knecht, „kannst 'n
FiinJ-mark verdienen!"
„Jao," zei Fritz, „das 'st; koet!"
Fritz wist wel wat er te doen was, kende 't klap
pen van de zweep.
„Fritz," zei boer Holthaus, „doe gehst nao Hol
land oend haolst mi dao von Spieck 'n rotboentes
Kajb."
Fritz ging op het hek van de weide zitten, liet
zijn beenen bengelen en dacht, na.
„Holthaus," zei Frilz, „Mittag haol ich 's."
„Moes doch warten bis Abend, Fritz," meende de
toer.
„Las mi. Mittag haol ich 's."
Na twaalven stapte Fritz den weg op, 'n leegeu
zak op den kruiwagen. Hij ging den grooten weg van
'l Pruisische naar 't Ho,llan,dsche land. Bij den zwar
ten adelaar keek hij even schuine en zei: „Koeten
Tag tsoesammen" tegen de groene douaniers.
Bij den steenen paal met Nederland tikte hij tegen
zijn, hoed ,ajs kommiezen met de zilveren-biezen-pet-
jes op, hem aanhielden en naar zijn kruiwagen we
zen.
„Nichts denin, Herrschaften!"
Fritz kwam op de hofstee, waar 't rood-bonte kalf
stopd.
„Koeten Tag! Ich soll 't Kalb holen für den Holt
haus
„Kom der in," zeide de boer.
'n Groote hond sprong grommend op, keek loerend
naar Fritz. met' den, zak.
„So, Hündschem komm mal!'" Eu Fritz lokte den
hond tot zich, aaide 't, beest over den kop.
„Doe kanns ja op den dag 't kalf nich aoverkrle-
gen?" vroeg de boer.
„Macht nichts." zei Fritz. met een knipoogje, „lass
mi roehig gehn."
Fritz lokte den hond, voerde hem stukjes spek en
als 't beest; vertrouwd met hem raakte, wip schoof
hij den hond den zak in, bond hem op den krui
wagen en ging terug naar de grenzen.
,Ich komme zurück!" riep hij tot den hoer.
Deze stond verwonderd te kijken. Veel smokki?!-
gt-sehiedenissen, had hij al beleefd, maar wat Fritz
van boer Holthaus nu op klaarlichten dag ging uit
voeren, neen, daar was hij nog niet achter. En dan
die hond in den zak, wat moest, dat nou?
Fritz suste Bello, die eerst geweldig te keer ging,
doel. onder 't regelmatig bewegen van den kruiwa
gen al gauw bedaarde en zijn janken staakte.
Fritz ging weer den Nederlandschen steen voorbij,
naderde zwart en wit. Voorbij den adelaar klonk het:
„Kajt, nichts zu revidieren?"
„Nei, Herrschaften, nichts!"
„Und da?" 'n, Groene doeanier wees op den zak
„Sitzt 'n grosze Iloend d'rin. Oend wenn ich den
Sack öffné, geht er mi doereh!"
„Ja ,ja. das glauben, wir! Lassen Sie aber sehen!"
En de douaniers namen den zak, openden hem
Roetsch' Bello vloog er uit, jankend, staart tus
schen de beenen, grenzen over, naar zijn, baas terug.
Douan,iers keken op hun. neus, draaiden hun knevel
om zich 'n, h-ouding te. geven.
,Dao seh noen an, klaagde Fritz kann ich
jao den Hoend zurückholen, 'n halbe Stoende lau-
feu!"
1 Warum führten Sie ihm nich am Seil?"
„Jao." antwoordde Fritz, „ich kann doch 'n Hoend
j nich schleppen über den Weg?"
j Douaniers gingen het Zollam-t binnen, lieten Fritz
teruggaan om zijn hond te halen. Toen Fritz weer
j bij den boer kwam, liep Bello angstig voor hem
I weg. Maar Fritz keek nu niet meer naar 't dier om.
ging den stal binnen, betaalde den boer 't rood-bonte
kalf, boud het in den zak, sloeg het zeel over de
j scnouders en kruide den wagen den grooten weg
op, over de grenzen.
j Bij 't Zollamt stonden weer de keizerlijke grens-
w ach tere.
Ze grinnikten toen ze Frivs zagen komen.
,Er sitzt wieder d'r in, Herrschaften!"
„Sehön," riepen ze uit de verte, kwamen zelfs den
wig niet op om den zak te zien.
„Sie köimen wohl durebgehen!" Zij beduidden het
Fritz met een I-Iauiaine handbeweging.
.,Dan,k schön, Herrschaften, koeten Tag," zei Fritz
en hij floot een liedje achter den piependen krui
wagen.
En boer Holthaus in 't Emmeriksrhe 'riep „Don-
nerwetter", toen hij om vier uur in den middag het
rood-bonte kalf van 't Spieck, van over de grenzen,
'n zijn eigen stal zag staan.
Telegraaf.
'n Recept.
I M. vrouw K.: Ik wou, dat ik toch maar eens iets
I kon bedenken, om mijn man 's avonds thuis te houden,
i M-.viouw H.Geef 'm 'n fiets.
Dan is bfj er overdag ook nog uit.
j Integendeel! Ik gaf den mijne twee weken geleden
J er ten en nu zit hij al 'n week thuis, en de dokter zegt,
dat by nog wel 'n maand thuis zal moeten blijven.
Vaders antwoord.
- Hoe komt 't toch, vader, dat de aarde draait vroeg
kleine Karei aan den man, aan wiens bestaan hij het
zijne daDkte.
En de vader antwoorddeDat komt meestal, jon
gen, van de jenever, ofschoon 't ook wel eens ontstaat
door wijn en bier.
Etiquette.
Uet woord etiquette beteekonde oorspronkelijk het
kaartje of papiertje, dat aan 'n zak gebonden word, om
I zijn inhoud aan te wijzen. Indien 'n zak van zoo'n
kaartje voorzien was, werd de inhoud niet onderzocht.
I Van hier werd het woord overgebracht op kaartjes,
v. aarop eenigo regelen gedrukt werden, die door genoo-
digdo gasten in acht genomen moesten worden het
I verschijnen in 'n bepaald kostuum, of andere dingen,
d or den gastheer gewensebt. Deze regelen heette dan
- de „ticket* of de „etiquette". Het was 'n komen en
l gaan, spreken en handelen, in één woord'n zich ge-
j diagen naar de ticket, naar de etiquette. Dit word van
I lieverlede 'n zaak van groot belang by de hoogere klasse,
1 vooral by koningen.
In.onze dagen is er geen gezin meer, waar etiquette
t in 't geheel niet zou bestaan. We hebben ze in onze
namonleving noodig als brood en zelfs zij, die er den
j spot mee drijven, nemen haar in acht.
j Waar men dit niet doet, daar is de omgangstoon ruw
en de conversatie banaal.
tly meer rn beter dan eenlg ander.
Alleen wio nachts aan boord van 'n schip uit
hun slaap gewekt z(jn geworden door het akelig geroep
van Buil man over boord kunnen er al bet ontzet
tende, den schrik en de plotselinge opschudding van be
seffen, ze: een reiziger. 'n Ar.der kan dit niet.
0 j.», dat kan iemand toch wil, sj rak hierop'n toe
hoorder, 'n kreupel man, die er sllen behalve als 'n be
reisd man uitzag. lk heb 't eenB gehoord, toen ik niet
op het schip was, en ik kon het verschrikkelijke ervan
meer en neter beseiTen dan oenig ander.
Dat kon je niet! zei de reiziger, die boos werd.
lk z>g u van ja, volhardde de kreupele. Ik was de
man, die over boord was gevallen.
EEN VREEMD VERSCHIJNSEL.
Kapitein Bradley. gezagvoerder van het scJioomscliip
„Aiioslo" heeft aan net observatorium le Bombay ver
slag gedaan van een merkwaardig verschijnsel.' dooi"
hem in den indischcn Oceaan waargenomen. Terwijl
hel schip in stille zee en in een helderen, wolkcloo-
zen nacht zijn rcL over den Oceaan voorizdte, /ag
men voor zich ui! de zee in beweging, alsof men de
branding aan een lage kusl naderde. 1'oen men naderbij
kwam, bemerkte men met een optisch verschijnsel te
doen te hebben, terwijl liet leek alsof de zoe kookte
en borrelde, alsof hooge golven over het scltit» zouden
slaan, was i:i werkelijkheid de zee buitengewoon kalm.
liet waren slechts Ij -htgolvcn waartusschen men door
voer. Na twintig minuten verdween -het verschijnsel
en stoomde men weder in den schoonen, heldereh
nacht. Maar weldra zag men voor zich weder het
zelfde verschijnsel, dal nu ongeveer een kwartier aan
hield. Het verschijnsel deed den gezagvoerder denken
aan de cincmatographischc voorstellingen cener woe
dende zee.
Oplossing Probleem No. 81,
van. W. Speets. Hoogwoud.
Stand zwajrt, 12 schijven op: 2, 3, 7, 9, 10, ]2
tot 16, 18 en 22.
Stand wit, 12 schijven op: 11, 24, 25. 26, 27, 31,
32, 33 34, 36, 43 en 44.
Oplossiing:
Wit: 3328. Zwart: 22 33.
3228- 33 22.
2721. 16:27.
4339. 7 16.
2420. 15 24.
34—29. 24 33.
39 19. 14 23.
31 15 en wint.
Oplossing Probleem No. 82,
van W. Speets, Hoogwoud.
Stand zwart, 14 schijven op: 2, 4, 10, 11 tot 14,
17, 19, 21 tot 24 en 26.
Stand wit, 13 schijven op: 15, 30 tot 35, 37, 39,
40, 41, 44 en 45.
Oplossing:
Wit: 3228. Zwart: 2332.
37 28. 26 46.
3025. 46 23.
2520. 14 25.
3430. 25 43.
4439. 43 34.
40 9. 4 13.
15 4.
Probleem No. 83,
va^a A. Renoolj, Sehoorldajn.
Zwart.
Wit
Zwartj 13 schijven op: 2, 5, 6. 8, 9, 10. 14, 19. 23
24, 29, 30, 35 en, een dam op 12.
Wit 13 schijven op: 16, 21. 22, 31, 32, 36, 38, 39,
40, 43, 44, 45, 47 en een dam op 50.
Probleem No. 84,
van H. Blokker, Hoogwoud.
Zwart.
ii
2
m
2
9
JÉ;
2
2
,-2
üp
WM
'Ém
m
J§
w
11
Él
M
m
i
jjlpp
"v-m j v 1 1 1 I I u, 1
19 20, 21 en 26.
Wit; 11 schijven op: 25. 27, 29, 30 32 35, 36,
37, 38 43 en 49.
Oplossingen van bovenstaande problemen in te zen
den uiterlijk Maandag 1 April aanstaande
Een, der dikwijls verkeerd begrepen vers: hijnselen
van zwakte der nieren bij kinderen is bed wateren.
\Tele ouders zijn geneigd om deze onaangename
kwaal toe te schrijven aan een kwade gewoonte.
NLts is echter minder waar; n,ierzwakte komt veel
voor bij kinderen en is dikwijls overerfelijk, zoodat
ouders, die aah de nieren lijden, niet genoeg acht
kunnen slaan op hun kleinen.
K'nderen. die met nier- of blaaszwakte aangedaan
zijn, verschillen in vele opzichten van gezonde kin
deren. Zij zijn niet opgewekt, niet sterk of levens
lustig en vroolijk, maar prikkelbaar en knorrig. Het
spelen vermoeit, hen spoedig, op scliool zijn ze dik
wijls niet in staat om de lessen behoorlijk ?e volgen,
en voortdurend hebben zij last met de urine, dlo zij
nit-t op kunnen houden.
Foster's Rugpijn Nieren Pillen kunnen volkomen
veilig door kinderen gebruikt worden. De nieren wor-
der spoedig geregeld en versterkt, en. de zwakte dei-
blaas verdwijnt, waardoor een einde wordt gemaakt
aan hun onaangename kwaal.
Hoe langer gij echter dergelijke kenteekenen ver
waarloost, des te meer zal de ziekte zich uitbreiden
en gij kunt dus niet spoedig genoeg beginnen met
bet gebruik der echte Foster's Rugpijn Nieren
Pillen, die alom ten zeerste geprezen worden. Zij zijn
te Sehagen verkrijgbaar bij den heer J. Rotgans.
Toezending geschiedt franco na ontvangst van post
wissel f 1.75 voor éen, of f 10,voor zes doozen.
