wensc'lte te zien met 1 maand
'oï Mevrouw Utta en de Jager
3
i.
Donderdag 18 April 1912.
GIAGE
Alltllll NillIS-
56ste Jaargang No. 01(19.
Hit- 8 Lllllt
Anondissements Rechtbank
te Alkmaar.
!OOr Zitting van Dinsdag 16 April 1912.
ver VA-V EEN SCHIPPERTJE.
Wa mochten heden, het genoegen niet smaken den
.Lt0( eersten beklaagde Arie Winder te aanschouwen. Sin-
jenr was weggebleven.. Hij is 3S jaren geleden ge-
V°Oi 00ren te Uitgeest, waar hij tot voor korten tijd beurt-
nelt ^-hipper was en, zich met praktijken heeft ingelaten,
iio er een paar menschen uit do zakenwereld toe
hebben gebracht, hem voor. de vierschaar te dagen,.
IA13 beurtschipper schonk men hem weieens wat ver-
m i trouwen, meer dan. hij verdiende.
Thomas Slecht, bloemltweeker en winkelier in Arie's
\Xf woonplaats, stelde op zekeren Decemberdag den
IIL ^^PPer f 4-25 ter hapd om daarmee te voldoen
'een. juist gearriveerde rembourszending hout, ont-
jja vangen van de firma L. Walk in, Amsterdam.
Een an.dere winkelier, Hubert Kabel, had voor een
bedrag van f 18.87 aan waren ontvangen tabak
van de welbekende firma Ploos van Amstel, en gaf
0 dat bedrag in goed vertrouwen mede aan het schip
pertje om den tabaksfabrikanten hunne hrembours-
zending te betalen. Zoo min het een als het ander
werd afgedragen. De beide gedupeerden, Slecht en
Kabel waren als getuigen op 't appèl, benevens een
.11 paar geëmployeerden hij de firma's van afzending, nl.
Uil. v d. Poll, Walk's boekhouder en Jan, Prul, die op
aan kantoor is bij Ploos van Amstel.
Eeklaagde's op schrift gestelde bekentenis geeft
aan, dat zijn, schip hem is ontnomen krachtens con-
t .tract door den heer Boot, ergens in ZuidhoUand.
Arm is hierop als schippersknecht in diens-, gegaan
ie Amsterdam, waar zijn patroon in verlegenheid zit
Vu als Arie achter de tralies komt. De O. v. J. heeft
n. dan ook zijne invrijheidsstelling bewerkt, opdat zijn
61 verdiensten, tot delging der door hem verduisterde
bedragen kunnen, worden aangewend (die dan ook
hanfc reeds door Arie ziin aangezuiverd geworden). Maar
i o heft de strafbaarheid niet op van het inhouden
.naa der hem ter uitbetaling verstrekte gelden een
ge: vergrijp, dat de heer Officier krachtens den ingestel-
9~} VERNIELING.
Johannes Petrus Pronk, een 18-jarige landbouwers-
knecht van Kalverdijk, gem. Harenkarspel, had; kwaad
t gedaan en moest thans verantwoording daarvan doen.
gedanen arbeid immers is 't zulk goed rusten.
'r Was alleen maar jammer voor den dader, dat de
grove vernieling door de schendende hand van Han
nes Pronk gepleegd, zoo gauw in de gaten liep en
onderzoel; te dezer zake onmiddellijk volgde.
Pronk had het warm voor de groene tafel en kon
trotn onvermoeid pogen de E.A. hoeren maar niet
wijsmaken dat hij onschuldig was aan het kapot
maken van de brugleuning. Onlangs, moest Pronk
ook nog voor 't Kantongerecht komen wegens straat
schenderij, terwijl thans da O. v. .1. tegen hem f20
boete subs. 20 dagen heclnenis requireerde.
EEN KWADE ZWEED.
Alberit Aceaan Ollsson, de volgende beklaagde,
stuurman, op liet Zweedsche schip „Graniet", was
atsen,t. Deze stoere varensgast was 2 Maait jl. boos
geworden op een matroos, die te laat op 't. appèl
kwam bij het lossen van dat met zandsteen geladen
vaartuig dat te Helder was binnengeloopen. De ma-
troos, Tjeerd Medema genaamd, moest aan de voor- j
winds en zijn plaats als voorwindsman was tijdiens
zijr afwezigheid door stuurman Ollsson ingenomen. I
Met dezen kreeg Tjeerd over zijn telaat komen hoog
gaande ruzie en ze snauwden elkaar in 't Zweedsch I
at', dat het liefhebberij was, totdat de reusachtige 1
stuurman den, ander te pakken nam en ongemakke-1
lijk afdroogde. Gelukkig voor hem wist Medesma!
uit het volkslogies, waar de strijd plaats vond, weg
te komen en zoo de herculische vuisten van zijn
tegenstander te ontgaan, om bij de Heldersche politie
beklag te doen. Dit had eene vervolging tegen den
stuurman, ten gevolge.
De O. v. J. wees er op, dat liet er op de Graniet
wel wat raar toeging, waarin splritualia ook wel 'n
rolletje speelt, 't Mocht inderdaad een wonder liee-
ten, dat er geen meuschenlevëns verloren zijn ge
gaan, toen hët schip, dat zonder kapitein de haven,
IgiDg verlaten, de gezagvoerder kwam wat laat aan
boord op den Razenden Bol vastraakte. Tegen
den ruwen Ollsson werd 2 weken gevangenisstraf ge-
eischt.
TEGEN DE POLITIE.
Cornelis Hendrik Ursem, een 22-jarig zoutzieders-
kuecht uit Hoorn, m groote grijze jas gestoken, in
welks kraag hij zijn stroeve kopje wel schuil kon
wikkelen, was op Zondagavond 3 0 Maart jl. verdui
veld uit zijn humeur. Het feit dat hij toen uit een j
herberg naar buiten is gesmeten zal daarvan wel
hoofdoorzaak zijn geweest. In ieder geval, hij was
kwaad. En al was 't een doodgewoon lid van de fa-
int™TadlondSTönd:'*2rPeïr7aïrjr' eeu borreltje wili= sl>ei- hem roo onzacht had behandeld, toch
- twee. drie Jdronken bij Nicolaas Boon. den kante- I ""«"l da n°S z«" "O"2® 1
jein op t hoekje bij den driesprong en wa., toen
voJbail o? 4^ijf weïen» beSlgS? Wat
echter de politie niet
laten ontgelden, dat werd beun nu met een eiseh tot
bnrgerklokje van gehoorzaamheid 10 uur
Isloeg, als 'n, knap jongmensch opgehoepeld na zijn "iee 6®n v p
9 laagte glaasje klare met suiker met smaak en zorg- ^pel bem deed, mocht hij
v uiligheid te hebben uitgedronken. Nu naar bed?
1 Neen. daar had Hannes niet van terug. I-Tij had nog
5 l('n reuzekius in 't hoofd. Elk bewoner van zijn dorpje
e*r. naaste omgeving, die de' zich in die streken voor
tilt cenigen tijd herhaaldelijk voordoende gevallen, van
vernieling, soms in vereeniging gepleegd, nog in 't
Lj lA geheugen kan terugroepen, zal wel beseffen, dat ver-
nielingsplannen in Hannes' jeugdig brein woedden,
na Zoo wel als zijn roemrijke voorgangers hunne ver
eelt? Landen aan leuningen van bruggen, aan hek-»
ken of iets dergelijks sloegen, kon hij zoo'n helden-
*a;\d weieens ondernemen. Pronk, beduidde dan ook
z'n kameraad Jaap Kruier nog een omloopje te zul
len maken over Tuitjiehorn of zoo en Jaap ging „huis
4oo" oDder de wol.
Hannes belandde al slenterende op den weg naar
n TVarnjeiihui/en en kon, op het bruggetje, aan de
I ffbanne Harenkarspel behoorende, de verleiding niet
Ut weers.taan. om daar eens aan te trekken. Dat was
zoo mooi. dat Hannes Ruiter, een jongman, ook nog
Dip. flanee,rendo langs oen Kalverdijk, weldra een ge
kraak (van belang hoorde. Pronk scheurde een der
rtu leuningen en- wat paaltjes kapot, waarvan er een
ft roiaal bijden gron,d afknapte. Ruiter moest nu toch
111170 eens j^K€n wat 8®beurde en zag Hannes Pronk
IIIIZB daar in volle actie aan zijn vernielingswerk bezig.
f 15 boete of 15 dagen hechtenis eenigszins dui
delijk gemaakt.
NOG ZOO IETS.
Klaas Hoogendijk van Den Helder, was daar 2 5
Februari ook al niet erg te spreken. Met 't hoofd
deksel op éen oor en zijn maag vol bittertjes, zeilde
hij de Koningsstraat door, dat liet een lust was om
te zien. Maar hij maakte zooveel spektakel, dat de
politie hem in de gaten kreeg en wou opbrengen. Wat
door het hevige verzet echter niet ging dan met be
hulp van een fiinken milicien-korporaal. De boei-
keltingen kwamen er bij te pas. Dit nijdige heerschap
werd wegens wederspannigheid opgeknapt met een
eisch tot 3 weken gevangenisstraf,
van zijn recht op dat pad of er een tientje voor be-
ÏÏKLEEDIGING.
Piet Koning en Aaltje Palam, een paar luïdjes uit
Hoogwoud, hadden bedankt voor de eer van het
verblijf op de beschuldigdenzetel en waren stil weg
gebleven. Ze hadden, hun mondje te veel geroerd
Hun dorpsgenoot Pronk bezigt een, pad over net erf
van Klaas Rood, AaRje's man. Klaas en Aaltje mee-
nen n,u maar, dat Pronk alleen als hij bewijs overlegt
taalt, over genoemd pad mag gaan of rijden. Bij ont-
stentenis van Klaas deed Aaltje het woord toen zij
Piet Blankendaal, die ook even aan den loop geweest j j-an Boots, de vrachtrijder en tevens werkman van
was, ontmoette iets later Pronk, die fluitende, dus Pronk met paarden en rijtuig over haar man's erf
aangenomen ploegwerk te verrichten.
Het spreekt wel vanzelf dat Boots dat geleuter
vastgegrepen, los te laten, daar hij wilde doorrijden.
Nu schetterde zij hem na, dat hij maar om zijn water
eu melk moest denken. Dit nu was een grievende be-
ieediging voor Boots. Piet Koning had ook ruzie met
Ja:i Boots, wien hij eveneens de melkvervalschlng van
vroeger dagen ging verwijten.
Zoowel Aaltje als Piet zullen nu echter te weten
zijn gekomen, dat zij maar niet mogen zeggen wat
7lj willen. Want do O. v.. J. eischte tegen ieder hun
ner f 10 boete of 10 dagen, hechtenis.
OP EEN HOND GESCHOTEN.
Michiel Wilhelmus de Graaf van, Eierland (Texel),
was niet aanwezig- Hij schoot onlangs een hond van
Thijs Reuvers met sneppenhagel, wat Reuvers een
elsch tot schadevergoeding heeft doen instellen, on
verminderd de strafzaak, die nog op den koop toe
op touw gezet werd.
De O. v. J. eischte tegen De Graaf f 25 boete
of 10 dagen hechtenis.
HARDHANDIGE HEEREN'.
Kees Rootjes, Arie Kramer, Klaas Jee en Piet Borst,
jongelui van Oudkarspel en Xoordscharwoude waren
in Buckman's kolfbaan te Oudkarspel gezellig op het
bal dat aldaar de op 10 Maart jl. gehouden tooneel-
ititvoering besloot, 't Was daar pleizierig en onder
vele anderen had ook een jongen uit Warmenhuiaën,
Hein Knijnsberg, een metselaartje, zich een fiets
tochtje getroost om van de pret te genieten. Maar
toen hem door een, of meer leden van 't viertal werd
verzocht te trakteeren, moest Hein daax niets van
hebben. En hij had gelijk, want ze hadden al ge
noeg op. Maar zijne weigering wekte toch misnoegen
en nu ze hem niet productief konden maken, moest
Heintje „de laan uit". Een, twee, drie, daar werd
hij van 't tooneel af de kolfbaan ingewerkt. En toen
er maar op dorsschen, jongens. Die hean 't ergst
toetakelde, won het! Nu ze deden hun, best, dat
bleek later toen dokter Mulder van Warmenhuizen
er aan te pas kwam en constateerde, dat Hein, nage
noeg „beurzig" geslagen was. Dat na een zoo ernsti
ge mishandeling eene strafvervolging niet uitbleef,
laat zich denken. Piet Borst, de eenige. van het
viertal die heden ontbrak, had aan de mishandeling
van Knijnsberg niet meegedaan, doch beleedigde dien
nacht den veldwachter Prijs en, werd deswege bedacht
met een eisch tot 20 gulden boete of 10 dagen hech
tenis, terwijl tegen Rootjes Kramer en Jes ieder 3
weken gevangenisstraf werd geëisc-ht.
BEDREIGING.
Arie Langereis van BennJngbroek had ruzie met
zijn buurman Dirk Rooker over wat bessenboompjes
en over den aanleg van, een afvoergoot, waarbij het
zoover kwam, dat Arie onder herhaalde dreigemen
ten meermalen een spade ophief om, zooals hij bul
derde, Rooker zijn hersens in te slaan.
Bedreiging tegen het leven noemt de wet dat en
dat zulks strafbaar is, hoorde Arie vandaag wel,
toen de O. v. J. een week gevangenisstraf tegen
hem eischte.
A.s.. Dinsdag uitspraken.
Instaat
boven andere
onderzoek in-
cvorderen.
Feuilleton.
- B ^.goedgemutst uit de richting
geld
rerec
:ht,
[n
rP0£
verd
ng vs
vordi
eden
OGG
10-
van de brug kwam. Na zijn weg zag nemen, naar Pronk's bouwland, om er
Binnenlandsch Nieuws.
BOND VAN ZUIVELFABRIEKEN.
.Van onzen biizoüdercn correspondent.)
Onder leiding van den hr. Wi. T. Jongejans van As-
sendclft hield de Bond van Zuivelfabrieken in Noord-
Holland gisteren, Woensdag 17 April, zijn algemeene ver
gadering te Iloom.
De voorzitter gaal in zijn openingswoord na, wat de
Bond alzoo voor de lctlen kan doen en reeds gedaan
heeft. Hij hoopt, dat ook deze vergadering lol resul-
taal zal hebben, dat de belangen van den Bond
en van de leden zullen zijn gediend.
Medegedeeld werd, dat inede docr de bemoeiingen
van den* Bond, met den a.s. zomerdienst de kaasmarkt
1c Alkmaar uur vervroegd zal worden.
De voorgenomen proefneming met teemsen en wron
gel roerders zal niet doorgaan.
Voor de controle der weegwerkluigcn gaven zich
niet zooveel aan. als wel verwacht werd. Spoedige
aangifte is gewenscht.
Door den Bond zal worden deelgenomen aan de
„hslelling te MedemWik door een inzending te
plaatsen in de wetenschappelijke afdeding
Wijl bij verschillende laurieken het str«
om hij de uitbetalingen uit te bii
fabrieken, wil het bestuur in deze
stellen om meerdere uniformiteit
Het is hel bestuur bekend gewoi
inige fabrieken Dij de berekening van de maandstaten
voor de uitbetaling naar gehalte <lo gewoonte beslaat,
om in alle gevallen de som van de S.G. en van vetge
halten bij de verschillende onderzoekingen verkregen,
lo doelen door het aantal onderzoekingen en do dan
verkregen cijfers als de gemiddelde te beschouwen.
liet bestuur geeft daarbij in overweging om bjj deze
Berekening ook na te gaan of de geleverde hoeveelhe
den melk niet te veel afwisselen, wijl jn die gevallen
zoodanige berekening niet juist is, vooral niet, wan
neer in de gehalten dan ook nog beduidende schom
melingen voorkomen.
Door Dr. Scheij worden aan de laatste mededeeling
jiog verschillende beschouwingen vastgeknoopt.
Bij de controleurs zien we te dikwijls, dat ze do
eenvoudigste manier toepassen. Eten geschikte manier
is om het gemiddeld S.G. op de bekende manier te
berekenen. Neemt men dan het gemiddeld pet. vet. dan
moet men dit vermenigvuldigen met het aantal K.G.
melk. om zoodoende de grammen vet te berekenen.
Met de tabcllcnstaat van den heer J. Best kan dan
onmiddellijk het gemiddeld gehalte aan gerekend vet
over het guheele tijdvak vaststellen. De leverancier kan
dan zelf uitrekenen het gegeven, waarnaar z'n melk
betaald zal worden.
Den ledeti wordt aangeraden te onderzoeken hoo
aan hun fabriek de uitbetaling geschiedt.
De heer Dr. Scheij doel verder nog verschillendd
gegevens over de gemiddelde kaasprijzen, gemaakt door
10 Noordhollandsche kaasfabriëken, met inachtneming
der verkochte hoeveelheden. De cijfers gingen over oude
melksehe hooikaas, 2 nieuwe mclkschc hooikaas. 3zo-
mer-graskaas en 4 herfst-graskaas.
De prijzen waren daarvoor:
i 1911 1910 1909
I 1. .'51.88 30.01 29.57
2. 29.94 30.5-1 26.58
3. 31.30 29.9 i 26.42
4. 38.96 31.90 2S.80
Uit het door den heer G. Nobel (Lutjcwinkell uil-
gebrachte jaarverslag blijkt, dal de bond in 1911 telde
•53 leden [fabrieken).
Gelet op de krachtige beweging om de techniek der
zuivelbereiding te verbeteren, komt het "t bestuur g-e-
wenscht voor, dat de leden andere fabrieken opwekken
lot aansluiting, opdat de Bond in steeds toenemen 'o
mate de belangen van de zuivelbereiding kan bevorden a.
t il het jaarverslag van de Commissie van aanko
van lxmoodïgdheden blijkt, dat door 25 fabrieken we l
I deelgenomen aan den aankoop van stremsel, do prijs
bedroeg, ongeacht de korting. 0.45 per L. Gekocht
werden 5150 K.G. salpeter a f*28.par 100 K.G
j 17 fabrieken namen deel voor 71500 K.G. zout; aan; -
kocht werd 192500 K.G. steenkool. Verder belastte do-
I commissie zich nog met den aankoop van kaasdoek
j kalkzeep, kaasolie. bencodigdheden voor melkondcrzoek,
I modellen en boekhouding.
In deze aankoopen ligt voor de leden wol voo--
deel èn met het oog op de controle én yiel het oog
op de prijzen.
j De rekening van den Bond werd goedgekeurd ten
bedrage van f 1259.30' in ontvangsten, f 1502.42'/» in
i uitgaaf, nadeelig saldo 1 243.12. Aan kortingen is uit
betaald f 199.77.
Tot nieuwe ledeti werden aangenomen de fabrieken
llpenstdn te Ilpendam en Concordia te Oudendijk.
Tot bestuurslid '^rd gekozen de heer H. Th. de
Bruijn van Sint Maartensbrug.
Aan de orde kwam thans het Bestuursvoorstel ónV
over te gaan tot het instellen van een Bouwcommissie,/.
Hel bestuur stélt zich voor, dat in deze nuttig1 wrik
te verrichten is in de tegenwoordig vooruitstrevende
tijdsomstandigheden, om de zuivelbereidingsi11ricl11ingerj
meer op dc hoogte van de behoeften van de technische
en praclische uitoefening van hel bedrijf in te richten,
waartoe ji'oorlichlirj ongetwijfeld ten goede kan mee
werken.
Een commissie zal daartoe benoemd moeten wor
den, die zich belast met het geven van voorlichiing hij
ROMAN VAN RUDOLF HANS BARTSCH.
zoeter dan het vochtjge rood harer lippen.
Eenmaal hield zij het niet langer uit. Zij had He-
lene Ruard op bezoek naar de buren gezonden en
liet toen voor zicli alleen inspannen.
„Save opwaarts en dan over de brug in de richting
vau Straga," bevaj zij, den, koetsier en verzonk dan
in urenlange droomerijen. Het werd) laat op den na
middag en, daar het begin, October was, neigde de zon
Nadat Hans zijn, buit bezorgd had, liep hij, huive- reeds diep tot aan de Krajner bergen,
rond van koude, maar toch ook weer gloeiend van Zij liet de paarden loopen, totdat zij dicht aan het
vreugde, naar huis. Moedier moest hij wekken, ae ge- dal kwam, waar zij wist dat de weg naar zijn jaebt-
R beurtenis was te groot.. En, terwijl hij zijn vreugde hut door liep. Hij was daarboven, dat had men haar
j* uitbazuln,die, ti-ok zij hem de kleeren van het lichaam, verteld. En nu liet zij het rijtuig stilhouden. De koet-
Knge bestelde ia, de keuken thee, zocht een stevigen doek sier mopperde op de paarden, die onrustig waren.
on begon met haar zwakke krachten het lichaam van „Stil," zeide zij. „Wij blijven hier, hang de paarden
Nhaar zoon warm te wrijven. Hij hielp haar en wreef de voederzakken om." Zij zelf liep een stuk h-M dal
zijn body rood, van louter genoegen, en overmoed. Dan, in. „Zal ik naar hem, naar boven, gaan? Maar het is
moest hij te bed, kreeg zijn theo en liet de oude reeds zoo laat." Zij was besluiteloos. Alleen de drijf-
J|sy vrouw niet eerder gaan voor drie uur in den mor- veer om zich in zijn nabijheid te gevoelen, had haar
JID gen. Steeds weer vertelde hij en vroeg wat de boe- ^hierheen geleid. Een tijdlang zat zij in, het roode
Toen zij naar beneden
zij hoe de koetsier de
ren morgen zouden zeggen? En de districtshoofdman,
bijna eiken dag achter het hert had gezeten.
woud, dan stond zij weer op.,
naar den straatweg keek,
prtitSMl- - I
3j.orj. Dat was nu eena etn teleurstelling. In plaats van paarden had uitgespannen en in de schaduw had ge-
zijn vijand, den wilddief, het koningshert. Maar in leid, waar ook water was. Dat kwam haar goed te
zichzelf dacht hij: nu komt de wilddief eerst recht stade. De wagen stond nu eenzaam aan den Ramt der
aan de beurt. -Ah! wanneer ik dien eens gebodden, Save. Zij ging er heen, klom in het rijtuig eu wenk-
»aar het dal kon drijven.
1 Mevrouw Utta was tot aan het begin vau October
- op haar slot gebleven en Helene bleef bij haar. Zij
zeiden elk aai-, dat zij eenmaal den wijnoogst op Ran-
tot t kenstein wilden, meemaken. Maar van, Straga kwamen,
geen gasten,. De oude dames hadden bepaald te; moei
te den koetsier te blijven waar hij W2S.
Nu keek zij naai* het dichte, majestueuze woud,
in zijn goudpracht; het lichtte, het brandde van lou
ter goud en rood, en waar nog groen schemerde,
maakte het door een schakeering het geheel nog
zooveel mooier. Zij gewoelde, hoe in zulk ■'een omge
ving eeu mensch zichzelf niet meer was, daar ginds
n hf
lijke gedachten gehad bij het zien van den Tijken met grootheid rondom zdch. Naast haai- zong
oogst van haai' buurvroouw en Hans was in de ber
gen, achter de wilddieven aan-
zacht het watei en waar de schelpen een klein
plaatsje hadden ingeruimd zag zij waterrozen.
Toen werd mevrouw Utta treurig en hopeloos als vrouw vouwde de handen ineen en was geheel verzon-
0 een verlaten kind. Hoe minder Hans naar haar om- ken in dit heerlijke uur, toen zij eenzaam op den
1 k keek, des te verliefder werd zij en haar hart vloog straatweg zat en hij boven in het bosch was en niet
tot hem, deemoedig en smeekend. Heel zacht, heel vist, dat zij zoo geheel van hem vervuld was.
La tam was de trotsc-he, vroolijke vrouw geworden, die En toen zij zoo dacht en mijmerde en vele liefdes-
nog alleen maar op haar lot wachtte, hulpeloos, wenschen leed en toch wachtte, of hij niet voorbij
1 beminnend.
1 R' Met hoeveel innigheid dacht zij ny aan hun een-
)ENI zame wandeling op de bergen, toen het Johanniskruid
[0Rj zoo heerlijk gebloeid had. maar hare liefde niet. Hoe
pijnigde nu het berouw baar hart. Zij wist, dat er op
zou komen, of een teeken van hem zou komen, toen
kraakte ver. in de herfstwouden een schot.
Haar hart kromp ineen, haar oogen rukten zich
wijd open en hoog opgericht zat zij daar en zoog
het in, hoe de buksknal tegen, de verre bergen sloeg,
cm geschoten was, en had nu een ontzettenden, angst alsof zij met elkaar spraken, aJs mompelende men-
om hem. Hij echter was met zijn geweer daar boven,
vaar men op hem loerde, en het gevaar was hem
schen.
Als een verloren harpentoon zoo diep bewoog haar
dit eenzame schot. Dat was hij. Dat was zijn onbe
wuste groet. Hoe ver eu wee; en toch hoe schoon
tegelijk!
Maar boven het bosch. boven de Save vlogen op
geschrikte wilde ganzen en schreeuwden in de lucht
en verloren zich in een afwijkenden boog om verder
weer neer te vallen.
Mevrouw Utta echter zat, met de vingers in elkaar
geslingerd, nog lang eenzaam en verliefd m het rij
tuig aan, den straatweg. Zij zette groote oogen op en.
verzonk in het gevoel, alleen, en hem ml èn toch
verre te zijn, bij hem en toch verlaten van hem,
haar eenzamen jager. Eerst in den. nacht reed zij
naar huis, vol van allerlei gedachten, diep onder den
indruk van de geheimzinnigheden, der natuur en vau
het verloren schot, het schot van haar liefste, dat
zij met zich nam, a.ls was het in haar hart gegaan.
Het was een gebeurtenis.
Daarmee had zij afscheid van zijn bosschen geno
men. die zij zoo zeer benijdde om de trouw en de
liefde, die hij hen toedroeg. Een paar dagen latei-
stond het slot Rankenstein eenzaam, alle vensterlui
ken waren dicht en de mooie, vroolijke. treurige goud
bruine oogen lachten weer in Weenen.
Het leek wel, als hadden zij allen wat geheimzin
nigs iu deze gouden, weemoedige dagen vau October,
allen die op het slot Straga gebleven, waren.
Urban en Himmelmayer hadden Miickenbrunn, den
dweper, uaar de stad gebracht en daar de muziek
daar alle zalen, vulde, was de kapelmeester vroo-
lijk geluimd daar gebleven en alleen Urban keerde
terug.
Maar eeu ieder had eenzame wegen. Hans liep
met een boos hart, in zijn haat, het bosch door en
zeide niemand, wat hij zocht. De oude barones
ging veel naar Sa&bach en ook wel naaf Grüz; nie
mand wist hoe hopeloos zij om liet oude slot vocht
en wat de oude vrouw daarvoor al niet moest verdra
gen. En dok-ter Urban? Die had zichzelf maanden ge
leden reeds de mededeeling gedaan, dat hij nog eeu
klein jaar had te leven. Maar nu had hij al zijn krach
ten verbruikt in de verpleging van Mückenbrunn en
begreep dat een zeer rustig leven hem nog enkele
maanden zou kunnen doen leven- Het zou maar heel
kort zijn hij wist dat.
Zoo ging hij in deze dagen, die zoo heerlijk stil,
zoo ver, zoo oneindig en vol zaligheld waren, en
waarin 's menschen heele hart éen gebed was, over
de hoogten die hij honderdmaal bezocht en gezegend
I had. Steeds nog verzamelde hij kruiden voor de oude
'dames in Straga, hij wilde dat doen zoolang als zijn
krachten het maar eenigszins gedoogden. Maar :n
deze dagen wilde hij zich nog een ander genot gun-
j nen. In zijn jonge jaren was hij een hartstochtelijk
I verzamelaar van kevers geweest en had honderd- i
dezer diertjes als slachtoffers der wetenschap u
naalden, gestoken.
Maar op de stiller wordende jaren, die zijn gro- -
te liefde voor alle creaturen grooter had doen
j worden, zoodat hij tenslotte elk kiein leven behoed
de en beschermde als een heiland, nu hij zelf maar
I al te goed wist hoe wee het sterven doet, n," liw-tl
hij die verzameling opgegeven.
In deze afscheidsdagen. iu dozen tijd vol snijdende,
zoet-seherpe pijn, waarin hij alle minuten de verte,
dea hemel, de wolken en hoornen, den stroom met
zijn gansche liart bewotidcide, wilde hij nog eens ke
vers en vlinders vangen. Niet wetenschappelijk kie-
zend. maar naar hun bontheid, glans eu schoonheid
a' die vrienden en vriendinnen uit zijn knapen-
tijd. En een ganschen dag Joeg hij en ving. Daar
j hij niet meer kon dooden, deed hij ze in een blikken
j trommel, die in zijn grooten deksel een schuifje bad
en. hij -w as recht jong en vroolijk.
Reeds laat in den middag dacht hij er over om
naar huis te gaan en hij haastte zich om «Lel al te
laat thuis tc komen. Maar zijn beenen waren leeds
vrij zwak; de knieën knikten hem meermalen en
eenmaal struikelde hij over een boomwortel. Pats!...
daar sloeg de trommel tegen den, grond, het deksel
stoof open.
Ja, daar waren ze allen weer vrij, zijn vlinders en
vliegen. Als een bonte bal stegen zij omhoog, door
elkaar, rood. geel en wit, en wipten in hun lieve
verwarring door elkaar, totdat elk zijn w-eg vond.
Dokter Urban, stond geroerd stfl en keek toe en
toen wenschte hij hun geroerd„goede reis."
„Vaartwel, vaartwel, mooie, lichtzinnige, bonte schep
seltjes. Vaartwel, wees blij en verheugt je over het
leven. Deze dagen der zonne zijn zoo kort. Hoe wei
nigen van jelui zullen voor den winter een veüfe
plaatsje vinden en star in hun schuilhoekje blijven
toe de eerste Februarizon weer leven schenkt. Dan
zult ge een blauwen hemel begroeten, dien Ik niet
meer zien zal. Vliegt, vliegt steeds, mooie, lichte
diertjes!"
En hij ging naar huis met lachende, tranen.
Zoo nam dokter Urban afscheid van het geliefde
zonnerijk dezer aarde. Wordt vervolgd.
