Ie Molen van den Konden Grond. Nieuwe abonné's gratis. Woensdag 19 Juni 1912. n Hg. 5(iste Jaargang No. '5133. GOH Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag-, Woensdap- Donderdag- en Zaterdagavond. BIJ inzending tot 's morgens ure worden ADVERTÉNTIEN in het eerstuitkomend nummer ga- plaatst. INGEZONDEN STUKKEN éen dag vroeger. Bureau SCKA&EN, Laan D 4. In tere. Telepiioon \o. 20 Uitgevers: TRüPMfttó Co* Prijs per jaar f 3.Franco per post f 3.60. Afzonderlijke nummers 5 cent. ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels f 0.25; Iedere regel meer 6 Cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Bekendmakingen Inrichtingen, welke Gevaar, Schade of Hinder kunnen veroorzaken. I Burgemeester en Wethouders der Gemeenie Sehagcui i brengen ter openbare kennis, dat ter Secretarie ter I I inzage ligt een verzoek met bijlagen van K. Snaas, i koopman te Schagen, om vergunning lot het oprichten 1 I van een lompenbewaavplaals, op een perceel, g.iegen aan den Loeterdijk, kadastraal bekend in Sectie E, No. 405. Op Zaterdag, den 29en Juni 1912. des voormiddags ie elf uur. zal ten Raadhuize gelegenheid bestaan om bezwaren legen dit verzoek in te brengen en deze mon- deling en schriftelijk toe le lichten. Zoowel de verzoeker, als zij die bezwaren hebben, kunnen gedurende drie dagen, vóór het bovengemelde tijdstip, op de Secretarie der Gemeente kennis nemen van de ter zake ingekomen schrifturen. De aandacht van belanghebbenden wordt er op ge vestigd. dat volgens de beslaande jurisprudentie niet 1 tot beroep gerechtigd zijn zij. die niet overeenkomstig art. 7 der Hinderwet op den bovenbepaalden dag v.oov J liet Gemeentebestuur zijn verschenen, teneinde hunne i bezwaren mondeling toe te lichten. Schagen. den 15 Juni 1912. Burgemeester en Wethouders voornoemd, De Burgemeester. J. P. W. VAN DOORN, j i De Secretaris, ROGGEVEEN. op dit blad ontvangen de num mers, die voor I Juli nog ver schijnen, the Faradise Lost, en Vondels Adam in Ballingschap". Dit heb ik nooit ge,welen, wel. dal zulks het geval is met Vondels Lucifer en the Paradise Lost. b.v. Better lo reign in heil than serve in heaven. P. L. En liever d' eerste Vorst in eenigh lager hof. Dan in 'l gczalight Jicht de tweede, of noch een minder LUC. 13 in het Stamboek N. S. Tg.; 25 ln het Hulp stamboek X. S. Tg. KOLHOKN. De ansjovisvangst is te Kolhorn zoo goed als ge ëindigd. Zij, die nog hunne netten uitzetten, haalden ze op vol groene „zeegewassen", waardoor de visch niet kon worden gevangen. Over de resultaten kan men hier dit jaar zeer tevreden zijn; wat van alle zee- „Cclendge scheidde van zijne vrouw na twee jaren p!ïatoen njet kan worden gezegd echtelijke ruzie. 't Is iwaar, dat Coleridge de zorg voor zijn vrouw KOLHORN. 4 en kinderai overliet aan zijn zwager, den dichter de polders in Holl. Noorderkwartier zijn al vele j Soulhey, maar gescheiden van zijn vrouw is hij niet. hooivelden gemaaid. De regens houden bewerking en .Shellv .liep van zijn vrouw weg en is nooit meer binnenhalen zeer tegen; er is hooi dat al drie weken haar teruggekomen. Buiten hem om is 't huwelijk ^uim ligt, wat wel wat al te lang kan heeten. Naar - bij ontbonden. Het huwelijk werd ontbonden, maar door den dood. Sheiley's vrouw verdronk zich in de Serpentine, een vijver in Hyde Park. droogte wordt hier dus algemeen verlangd. WIERDÏGERWAARD. Door onvoorzichtigheid van P., die met een jong j paard aan een lijn een rijtuig van den heer V. uit .De ongelukkige huwelijken vande zusters Bronté, Schagen zou passeeren. geraakte genoemd rijtuig te Elliot. Chrisline iRossctti...." 1 >--- - water, doordat het jonge paard boven op 't andere Chrisline Rosvetti is. zoover ik weet. nooit getrouwd sprong. Een inzittend heer wist het te ontspringen, geweest. Wel heeft zij tweemaal een aanzoek afge- doch de koetsier ging met het geheele zaakje te slagen. j water. Koetsier en paard waren spodeig op 't droge, Charlotie Bront'ë stierf na eon kort maar gelukkig doch 't rijtuig is na een arbeid van minstens twee huwelijk. Haar zusters Emily en Anne zijiv. meen uur zeer gehavend op den wal gehaald, ik. niet getrouwd geweest. Elliot is waarschijnlijk George ALKMAAR Eliot of Mary Ann Evans, de welbekende schrijfster GevoIg gevenide aan de door den Raad fQ zijn ver. van Adam Bede. Zij leefde viei en twintig jaar geluk g^dering van 19 April 1911 aangenomen motie van] lag samen mot een getrouwde man. George Henry den - - 1 Lewes en is na diens dood nog tien maanden getrouwd geweest met John Cross. George Eliot was een en zestig. heer Uitenboseh, houdende uitnoodiging aan B. en W. om esne wijziging van de verordening tot re geling der jaarwedden van dé onderwijzers aan de v <f -.i-ii-i tenue ut-i jatuweuueu h.ii ue ouuerwijzers aa.il ue toen zij dit huwelijk sloot, Nooi hel, dc gelezen dat 0 L s in deze gemeente wülen indienen, hebben J R. en W. eene daartoe strekkende voordracht aan-! ingig gemaakt, bij aanneming waarvan de gemeente Ik vraag me af, hos het mogelijk is, dat zooveel on- ceurigheden kunnen voorkomen in één stuk. Dit r dadelijk voor een hoogere jaarlijksche uitgaaf l komt te staan van f 3800. C. H. Ingezonden. Londen, 13 Juni 1912. Geachte Heer Redacteur, i In uw blad van 11 Juni las ik een stuk over Iluwe- j lijk eai Schrijvers van dm heer H. v. d. G., naar aanleiding waarvan ik hoop. dat u me wilt veroorloven 1 eenige opmerkingen 1e maken. Tol mijne spijit heb ik het artikel van den heer Sidney Low in the Nine- I teenth Century. waarover de Jieer v. d. G. spreekt, I niet gelezen. Maar de volgende dingen trokken mijne aandacht ..Over Shakespeare s ongelukkig huwelijk bestaat geen twijfel.' Zoo weinig weten wij evenwel van Shakes- j peare's leven, dat, zooals Professor Dowden, de groote I Shakespeare-kenner. zegt, het al of niet gelukkige van i zijn huwelijk slechts op gissing berust. „Milton liet zich van zijne eerste 'vrouw scheiden, nadat zij eenige malen was weggeloopen. De eerste keer. dat zij wegliep, was twee weken na de groene bruiloft.'" In werkelijkheid begaf Milton's eerste vrouw zich met goedvinden van haar man een maand na het huwelijk naar haar ouders. Dit was in Juli. en zij zou terug- komen in September. Dit laatste deed zij niet, ook niet na herhaaldol:<k schrijven van den dichter. Na bijna 3 jaar evenwel keerde zij tot hem terug, en stierf zes jaar later, als Milton's vrouw, na hem vier kiu- j deren geschonken te hebben. „Er komen zoo goed als gelijkluidende regels voor in Feuilleton. „Ga," zeide hij weer. En op eens rilde hij en dwong zich te zeggen: „ik zal haar'trouwen, zeg haar dat."' Teen schoof de kleine vrouw haar stoel weg en nam een zwarten doek uit de kast. Dan liet zij de handen weer zinken en lachte kort: „Trouwen? Haar neemt vandaag nog een andere, jij komt te laat." Dan liep zij alleen den reeds donkeren weg in het bosch. Haar zoon wilde haar vergezellen, maar zij wees hem scherp terug en zeide hem, dat het haar een gruwel zou zijn als hij vandaag naast haai' liep. I De koude wind sneed da oude vrouw door merg en been. Maar zij liet er zich niet door terughouden, j Had zij het huisje van den lammen Birker niet ge weten, zij zou het vandaag wel hebben gevonden, omdat het rijtuigje van dokter Gothe er voor de deur stond. De menschen die voor de deur stonden, maakten stil plaats voor de moeder van den molenaar. Kórten tijd later kwam de vrouw met den dokter i weer naar buiten en steeg met hem in het rijtuigje. Niemand vroeg iets. De dikke bruin trok aan en •de 'Breithofers bleven even wijs achter. Hét gezicht van den dokter was zeer rood. Zijn neus was nog rooder. „Vrouw Klotz," zeide hij, „de jongeheer komt er al heel goedkoop af. Zelfs de lijkkisten voor moeder en kind zullen door het armbestuur worden .betaald, dus hij kan, er af als hij wil, zonder dat het hem een cent behoeft te kosten." De oude vrouw gaf niet dadelijk antwoord. Zij or dende wat aan den doek dien zij om had. „Hij hai haar willen trouwen, maar ik heb hem gezegd, dat dat niets beteekende," ieide zij dan en keek terzijde. De dokter deed den mond open en dan weer dicht. Dan, brak het er uit: „Ja, voor den duivel, hij had de meid moeten laten loopen, ik heb hem vooruit nog gewaarschuwd." De moeder van Joh ann es Klotz zweeg daarop. Aan den Kouden Grond steeg zij uit het wagentje en bedankte. Het was nu geheel nacht en de dokter klauterde rit den wagen om de lantaarns op te steken. Een nauwkeurigheden verwijt treft naluurlijk niet den heer v Sidney Low. Gaarne had ik het stuk van dien heer B eQ w geven jn overwegJng ttans de elderg gelezen^ maai in welken jaargang \an tne Nmeteenl.i doorgebrachte dienstjaren voor hoofden van scho- Centurv moe. ik het zoeken len als zoodanig voor periodieke verhoogingen in Met beleefden dank voor de verleende pha-sra.mte. aarmerking ite dom komeDi de tegemoetkoming in de kosten van huishuur te brengen van f 100 op j r 150 en het onderwijs in, de nuttige handwerken buiten de gewone schooluren te bezoldigen met f 25 per jaar voor elk wekelijksch lesuur. ALKMAAR. I ln den loop van het jaar 1911 zijn door de ge- meentè Alkmaar verschillende perceelen weiland en v ater aangekocht, benevens de molen „De Wolf" van Binnenlandsch Nieuws. ARROXDISSEMENTS-RECHTBANK TL ALKMAAR. Zitting van Dinsdag 18 Juni 1912. Uitspraken,: F. IJpma, GaJlantsoog, wederspannigheid, hooger- H. Banning en is een nieuw hulpwaaggebouw gesticht beroep-zaak: 2 weken gev. J. C. Hijmans, Alkmaar, mishandeling: 1 week gev. f 59921.78%. waarvan de koopsommen en kosten hebben bedragen A. Sehoonewil, Alkmaar, wederspannigheid: ken gev. S. van Tijn, Uitgeest, beleediging d.d. ambtenaar f 15 boete of 15 dagen hecht. I. P. de Koek, Egmond aan Zee, f 5 boete of 5 dagen hecht. Van den aangekochten grond zijn weder gedeelten afgestaan aan de H.IJ.S.M. voor de vergrooting van hc-t stationsemplacement en aan het bestuur der ver- eeniging „De Ambachtsschool voor Alkmaar en Om- mishandeling: streken" voor den bouw eener nieuwe school, onder scheidenlijk voor f 10926.25 en f 20150 f 31076.25. W. Kok, Egmond aan Zee, wildstrooperij, hooger- Bovendien is grond verkocht voor den bouw van 40 beroep-zaak: 7 dagen hecht. werkmanswoningen, in het belang .van de Yolkshuis- A. J. Verbeek, Alkmaar, dooden van andermans vesting en aan de Ned. Bouwmaatschappij te Am- dier: f 50 boete of 25 dagen hecht. sterdam een gedeelte Zandersloot, onderscheidenlijk P. M. Dekkers en W. van Wijngaarden, erfvrede- vo°r f1512 en f15000, makende te zamea voor een breuk: over 8 dgaen uitspraak. bedrag van f47588.25. zoodat nog voorzien moet wor- W. Schouten, J. Meurs, T. Smit en J. Zwaan, al- den *n eene uitgaaf van f 12333.53%. len van Opperdoes, erf vredebreukvrijgesproken. Dm het dienstjaar 1911 te kunnen sluiten, stellen D. Wijdenes. Opnerdoes, vernieling: f10 boete of E en w- voor deze som tijdelijk te leenen, met de 10 dagen hecht. bedoeling haar, tegelijk met de thans nog loopeilde STAMROFKKViTKTNr tp hnopnnnrp ia 1911 ^esioten tijdelijke leening ad f 75502.46%, in j HOOFDDORP. l,.iar heel M gele8e„hem eenw weI_ b.eIjaaU1 dra te sluiten definitieve leenins. overschrijving van merrien reeds ingeschreven in 't N. P. S. werden aangeboden 70 merriën, hiervan wer- OUDESLUIS. den 40 door de jury wa,ardig gekeurd voor overschrij- Wegens vertrek van den heer Sprink van den Hei- ving, waarvan, echter 2 nd.et in de boeken zullen kun- der naar Rotterdam, heeft hij bedankt als direc- nen worden overgeschreven, als lijdende aan cornage tcur van de Harmonie alhier. Als zoodanig is nu en het aantal dat werkelijk wordt overgeschreven dus benoemd de hr. Ter Hall, onderkapelmeester bij de bedraagt 38, verdeeld als volgt,: Stafmuziek te Den Helder. I EE.V KRANKZINNIGE HAAI). Een 42-jarig werkman in de Yost'.-.-traat te Leiden loste gisternamiddag zonder bepaalde aanleiding - revolverschoten op zijn vrouw, gelukkig zonder haar te treffen. De vrouw vluchtte naar buiten en do politie, inmiddels gewaarschuwd, nam den man In ar rest, op wten in het politiebureau nog een revolver met vier scherpe patronen werden gevonden. De po- litiedökter dr. Boonacker constateerde hedenmorgen verstandsverbijstering en gelastte opneming in het krankzinnigengesticht Endegeest. VROUWE X-KIESRECH T. (Wegens te late inzending werd de p.aatslng ver traagd.; De afdeelingen Den Helder, Alkmaar, Schagen, Win kel en Petten hadden 15 Juni Jl. een propaganda- dag georganiseerd te Den Helder. Om 12 uur arri- t eerden de leden der verschillende afdeelingen to Den Helder, en werden daar door de Ileldersche mede strijdsters van het station afgehaald. In optocht ging het nu naar Hotel Den Burg aan het havenhoofd. Dat zooveel vrouwen bij elkaar de aandacht trokken is niet te verwonderen, overal vaar men passeerde gingen dan ook de gordijnen op zij of stonden de measchen buiten. In 't hotel aangekomen, sprak mej. Blaauboer, pre sidente van de Afd. Helder, de aanwezigen hartelijk toe en uitte de beste wenschen voor het welslagen van dezen dag. Na een gemeenschappelijke lunch werd per stoom tram de reis ondernomen naar badhotel te Huisdui nen, waar dé eigenlijke propaganda zou worden ge houden. De stoomtram zag er echt feestelijk uit, de wit m-_t gele vlaggetjes wapperden zoo vroolijk in den wind. alsof ze blij waren dat ook zij iets mochten bijdragen tot het welslagen van dezen dag. De extra wagen.-, aangehaakt voor deze gelegenheid, waren nauwelijks genoeg om allen te plaatsen; toen de tram onder luid hoera van de toeschouwers dan ook wegreed, was geen enkele plaats meer onbezet. Bij aankomst :e Huisduinen bleek dan ook, de zaal veel te klein oui allen belangstellenden een plaats te verschaffen. Mej. Blaauboer opende de vergadering en zette :u goed gekozen woorden het doel van dezen 15-Juni- dag uiteen. Daarna trad als spreker op de heer Eiersteker van Den Helder, in warme woorden b - pleitende het vrouwenkiesrecht en steeds we< r op wekkende tot moed houden en niet versaagd zijn. De 'rede verwierf luid applaus. 't Feestelijke deel vwerd verhoogd door eenige nummers zang van mej. Margaret Kossen uit Am sterdam en eenige gedichten gezegd door den heer Jb. Koster uit Schagen. Eén nummer van het pro gramma: „Wat Marijke er van docht", verviel, door ongesteldheid van de dame, die 't zou voordrage::. Zang en declamatie hadden beiden groot succes, en beiden gaven dan ook hun toegiftje. Een gezellig theeuurtje volgde op deze betooging, waarvoor vooral aan mej. Van der Hoeven uit Alk maar een warm woord van lof toekomt. Zeer zeker waren ailen voldaan en heeft deze dag weder mede gewerkt het aantal aanhangers te versterken. ZWARTE POKKEN. Op Nieuw-Amslerdam zijn de zwarte pokken uitge broken. Er zijn lot nu toe zeven gevallen, waarvan een met doodelijken afloop. De ziekte is door eoi arbeider ui! Duilschland overgebracht. Strenge maatre gelen worden gesiomen. Alles is door de politie afgezet. DE BURGEMEESTER VAN HAARLEM. Door zijn verkiezing tot lid van Ged. Stalen van Noord-Holland, zal jhr. mr. J. \V4 G. Boreel yen Hogelanden moeten aftreden als burgemeester van Haa - lem. VERKIEZINGEN 1913. In het hooldkicsdistiict Haarlemmermeer beslaan pls» donkere gestalte stond aan de deur van den hof. De dokter deed alsof hij niets zag, hij deed alsof hij aan niets anders dacht dan aan de moeilijk aan te houden lantaarns. Maar toen hij weer in het wa gentje stapte, toen, zwichtte hij als een, dien het hart zwaar in de borst ligt, en toen hij de leidsels op nam, zeide hij luid de duisternis in: „Vort bruin, de lucht ruikt hier naar Men kon het laatste woord niet meer verstaan door het knarsen van de raderen. Zwijgend liep de donkere gestalte r.aast de kleine vrouw naar de huisdeur. Zwij'gend gingen beiden de steile trap op. Een lange gang ging door deze verdieping. Een bleeke lantaarn van aartsva derlijken ouderdom verlichtte haar spaarzaam. Tus- schen, de lage deuren met haar ijzer beslag, stonden de reuzenkasten, die tot aan die zoldering reikten. Daartussehen schemerde de witte muur, waarop een molenrad geschilderd was, met een randschrift: eer lijk duurt het langst. Naast dit molenrad met onderschrift, bleef de ge brekkige vrouw moeilijk staan. Zij had de hand op haar borst gedrukt, alsof zij met geweld dat kloppen en hameren daar binnen wilde onderdrukken. „Ik wensch je geluk," zeide zij zonder naar haar metgezel om te zien, „ik wensch je geluk. Zelfs de lijkkisten behoef je niet te betalen als je niet wilt, dè.t kan jij je zelfs besparen." De molenaar bleef staan waar hij stond en zeide geen woord. Toen draaide de oude vrouw zich langzaam om en keek tot hem op, die veel grooter was dan zij. Zij trok Óen doek nauw om zich heen, als was zij koud en, mompelde: „Een jongen was het geweest. Hij is dood. De moeder is ook dood. Schrijf dat op, pJs je het niet kunt onthouden. Voor later." Dan steeg zij verder de trap op naar haar kamer en keek niet meer achterom. Zij lag dien nacht met klapperende tanden te bed, en, dacht dat de koude wind haar diep door merg en, been was gegaan. In den anderen hoek der kamer sliep vast en rustig haar man, die vandaag op het raadhuis te Jacobshof de jacht weer voor vijf jaar had gepacht. Zij luisteade naar zijn diepe, rustige ademhaling. „Vijf jaren," dacht zij, „vijf jaren lang wil hij nog met het geweer loopen. En hij is toch reeds bijna zeventig. Hoe zonderling. Ik ben nog zooveel jon ger en zal er over vijf weken al niet meer zijn. Maar dat komt ervan, omdat ik gebrekkig ben. En ik ben zoo gebrekkig, omdat ik zooveel kindei^n heb ge had. En het kinderkrijgen komt, omdat ik een vrouw ben. En ik wil geen vrouw meer zijn, geen vrouw..." i En zij begon zich de mooie grijze haren te stree-1 len en luid te roeper.: „Geen vrouw meer wil ik zijn neen neen Daardoor ontwaakte de molenaar, stak het licht aan en vond zijn vrouw gloeiend van de bcort-s. Hij haalde zijn zoon erbij, en in den schrik en ce ver rassing bemerkte hij niet eens, dat Johannes met kleeren en al te bed lag en dat er veel wijn op tafel gemorst was, alsof het water was, dat niets kostte. De meid werd gewekt. De oude Regele, die meer dan veertig jaren reeds in huis was geweest, verscheen. Het was een van de goede soort, die steeds olie in de lamp hebben, ook wanneer zij voor aardsche dingen noodig zijn. Zij keek naar hare meesteres en riep: „Maak Mi ehei w.akker, hij moet dadelijk den dokter halen." Maar de zieke scheen dit te hooren. Zij richtte zich op en keek angstig om zich heen. „De dokter niet, Gothe niet," riep zij en strekte de handen uit. „Ach wat," zeide Regele, en drukte haar weer achterover, „de dokter zal je niet opeten en zijn vak verstaat hij." Bij het krieken van den morgen verscheen de dok ter in den hof. Niet in een sukkeldraf, door zijn oude bruin getrokken, maar met een van de bruinen voor den wagen, die a,nders voor de meel kar liepen. Miehei parelde het zweet onder zijn pelsmuts, zoo had hij aan den hengst moeten houden. De zieke was buiten kennis en sprak veel. Van kleine kinderen kwam er in voor en vrouwenleed en van de jachtpacht en begrafeniskosten. De dokter be voelde en beklopte haar. Hij meende, dat het een longontsteking was, die zij zich gister op denhals ha,d gehaald. Daarbij keek hij langzaam van den ouden naar den jongen Klotz. De oude rukte de oogen open, de jonge sloeg ze neer. Geen der twee zeide evenwel een woord De dokter had gelijk. In de volgende weken maakte hij vele malen den weg naar den Kouden Grond, dezen eenzamen weg door het dal van de Elster beek. Menigmaal schreef de dokter als zijn bruin voortsukkelde, iets in zijn boek. In dat zwarte, vieze boek, waarin hij rekening' eu verantwoording voerde over al wat hem onder handen kwam. De molenaarsvrouw was taai. Dikwijls meende men, dat het laafste beetje kracht door de koorts ver teerd moest zijn, maar dikwijls had zij nog heele goede uren. Regele bezorgde in hoofdzaak de ver pleging. Zij had een hart vol onbewuste trouw, armen vol onbewuste kracht en een mond vol onbewuste bijbe - wijsheid. Daarom deed zij haar plicht aan het bed dér zieke vrouw goed. Vijf weken na den dood van Kathrine ging de mo lenaarsvrouw heen. Op zekeren avond was de dokter daar. „Slaap wel, vrouw Klotz, slaap wel." ze'de fc!j, toen hij heenging. Dan boog hij zich heei diep ov- r haar heen en voegde er aan toe: „Je bent mo? ge noeg, ik weet dat reeds sinds lang." Zij keek hem met zonderling stille oogen aan, aK- of zij zijn dubbelzinnig woord door en door had ver staan en dankbaar daarvoor was. „Ja," zeide zij, „ik wil slapen. Want of ik al waak en zorg, ik maak de wereld toch niet anders." Regele stond daarnaast, streek over het kusset* en mompelde, „gij zijt toch niet de heerscher, die alles leiden zal; God in den, hemel maakt alles goed." De vrouw van den molenaar zeide: Amen, en legde zich op haar rechter zijde. Zij is daarna niet meer wakker geworden. Vader en zoon hadden knorrige gezichten toen de morgen over de doode vrouw aanbrak. Zij zagen er beiden uit. alsof zij een slag op het hoofd hadden gehad, in -plaats van op haar hart. Regele zond óm, de menschen die bij sterfgevallen alles regelen. Want de Geweldige Maaier is als andere groote heeren wanneer de buit geveld ligt, dan gaat hij verder en laat al het noodwendige over aan hen, die zijn ge>- volg uitmaken. Het was met de molenaarsvrouw een vreemde ge schiedenis. Toen zij in de kist lag, was zij grooter geworden en haar kromme rug was recht. Ver jongd lag zij daar, vredig. Het doodenvrouwtje. Bet Je van Jacobshof schudde het hoofd en zeide tot Regele, dat dit niet veel goeds beteekende. „Als een bruid ziet zij eruit. Die haalt zich spoedig een bruilofts gast." „Houd je mond," mopperde Regele, „de oude Klotz heeft de Jacobshofer jacht nog pas voor vijf jaar ge pacht." Bet je hield haar mond. Dokter Gothe keek lang naar de doode. Menigmaal had deze haastige man, merkwaardig veel tijd. Dan klopte hij den jongen molenaar op den schouder: „Klotz." zei hij, „die vrouw daar heeft het nu beter dan sedert jaren bet geval is geweest." Daarbij w&3 zijn gezicht rood en zijn neus nog rooder. Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1912 | | pagina 1