Ie Molen van den Konden Grond.
Nieuwe abonné's
gratis.
Woensdag 19 Juni 1912.
n
Hg.
5(iste Jaargang No. '5133.
GOH
Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag-, Woensdap-
Donderdag- en Zaterdagavond. BIJ inzending tot 's morgens
ure worden ADVERTÉNTIEN in het eerstuitkomend nummer ga-
plaatst. INGEZONDEN STUKKEN éen dag vroeger.
Bureau SCKA&EN, Laan D 4.
In tere. Telepiioon \o. 20
Uitgevers: TRüPMfttó Co*
Prijs per jaar f 3.Franco per post f 3.60.
Afzonderlijke nummers 5 cent.
ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels f 0.25; Iedere regel meer 6 Cent.
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Bekendmakingen
Inrichtingen, welke Gevaar, Schade
of Hinder kunnen veroorzaken.
I Burgemeester en Wethouders der Gemeenie Sehagcui
i brengen ter openbare kennis, dat ter Secretarie ter
I I inzage ligt een verzoek met bijlagen van K. Snaas,
i koopman te Schagen, om vergunning lot het oprichten
1 I van een lompenbewaavplaals, op een perceel, g.iegen
aan den Loeterdijk, kadastraal bekend in Sectie E,
No. 405.
Op Zaterdag, den 29en Juni 1912. des voormiddags
ie elf uur. zal ten Raadhuize gelegenheid bestaan om
bezwaren legen dit verzoek in te brengen en deze mon-
deling en schriftelijk toe le lichten.
Zoowel de verzoeker, als zij die bezwaren hebben,
kunnen gedurende drie dagen, vóór het bovengemelde
tijdstip, op de Secretarie der Gemeente kennis nemen
van de ter zake ingekomen schrifturen.
De aandacht van belanghebbenden wordt er op ge
vestigd. dat volgens de beslaande jurisprudentie niet
1 tot beroep gerechtigd zijn zij. die niet overeenkomstig
art. 7 der Hinderwet op den bovenbepaalden dag v.oov J
liet Gemeentebestuur zijn verschenen, teneinde hunne
i bezwaren mondeling toe te lichten.
Schagen. den 15 Juni 1912.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Burgemeester.
J. P. W. VAN DOORN,
j i De Secretaris,
ROGGEVEEN.
op dit blad ontvangen de num
mers, die voor I Juli nog ver
schijnen,
the Faradise Lost, en Vondels Adam in Ballingschap".
Dit heb ik nooit ge,welen, wel. dal zulks het geval is
met Vondels Lucifer en the Paradise Lost. b.v.
Better lo reign in heil than serve in heaven.
P. L.
En liever d' eerste Vorst in eenigh lager hof.
Dan in 'l gczalight Jicht de tweede, of noch een minder
LUC.
13 in het Stamboek N. S. Tg.; 25 ln het Hulp
stamboek X. S. Tg.
KOLHOKN.
De ansjovisvangst is te Kolhorn zoo goed als ge
ëindigd. Zij, die nog hunne netten uitzetten, haalden
ze op vol groene „zeegewassen", waardoor de visch
niet kon worden gevangen. Over de resultaten kan
men hier dit jaar zeer tevreden zijn; wat van alle zee-
„Cclendge scheidde van zijne vrouw na twee jaren p!ïatoen njet kan worden gezegd
echtelijke ruzie.
't Is iwaar, dat Coleridge de zorg voor zijn vrouw KOLHORN. 4
en kinderai overliet aan zijn zwager, den dichter de polders in Holl. Noorderkwartier zijn al vele j
Soulhey, maar gescheiden van zijn vrouw is hij niet. hooivelden gemaaid. De regens houden bewerking en
.Shellv .liep van zijn vrouw weg en is nooit meer binnenhalen zeer tegen; er is hooi dat al drie weken
haar teruggekomen. Buiten hem om is 't huwelijk ^uim ligt, wat wel wat al te lang kan heeten. Naar -
bij
ontbonden.
Het huwelijk werd ontbonden, maar door den dood.
Sheiley's vrouw verdronk zich in de Serpentine, een
vijver in Hyde Park.
droogte wordt hier dus algemeen verlangd.
WIERDÏGERWAARD.
Door onvoorzichtigheid van P., die met een jong j
paard aan een lijn een rijtuig van den heer V. uit
.De ongelukkige huwelijken vande zusters Bronté, Schagen zou passeeren. geraakte genoemd rijtuig te
Elliot. Chrisline iRossctti...." 1 >--- -
water, doordat het jonge paard boven op 't andere
Chrisline Rosvetti is. zoover ik weet. nooit getrouwd sprong. Een inzittend heer wist het te ontspringen,
geweest. Wel heeft zij tweemaal een aanzoek afge- doch de koetsier ging met het geheele zaakje te
slagen. j water. Koetsier en paard waren spodeig op 't droge,
Charlotie Bront'ë stierf na eon kort maar gelukkig doch 't rijtuig is na een arbeid van minstens twee
huwelijk. Haar zusters Emily en Anne zijiv. meen uur zeer gehavend op den wal gehaald,
ik. niet getrouwd geweest. Elliot is waarschijnlijk George ALKMAAR
Eliot of Mary Ann Evans, de welbekende schrijfster GevoIg gevenide aan de door den Raad fQ zijn ver.
van Adam Bede. Zij leefde viei en twintig jaar geluk g^dering van 19 April 1911 aangenomen motie van]
lag samen mot een getrouwde man. George Henry den - - 1
Lewes en is na diens dood nog tien maanden getrouwd
geweest met John Cross. George Eliot was een en zestig.
heer Uitenboseh, houdende uitnoodiging aan B.
en W. om esne wijziging van de verordening tot re
geling der jaarwedden van dé onderwijzers aan de
v <f -.i-ii-i tenue ut-i jatuweuueu h.ii ue ouuerwijzers aa.il ue
toen zij dit huwelijk sloot, Nooi hel, dc gelezen dat 0 L s in deze gemeente wülen indienen, hebben
J R. en W. eene daartoe strekkende voordracht aan-!
ingig gemaakt, bij aanneming waarvan de gemeente
Ik vraag me af, hos het mogelijk is, dat zooveel on-
ceurigheden kunnen voorkomen in één stuk. Dit
r dadelijk voor een hoogere jaarlijksche uitgaaf
l komt te staan van f 3800.
C.
H.
Ingezonden.
Londen, 13 Juni 1912.
Geachte Heer Redacteur,
i In uw blad van 11 Juni las ik een stuk over Iluwe-
j lijk eai Schrijvers van dm heer H. v. d. G., naar
aanleiding waarvan ik hoop. dat u me wilt veroorloven
1 eenige opmerkingen 1e maken. Tol mijne spijit heb
ik het artikel van den heer Sidney Low in the Nine-
I teenth Century. waarover de Jieer v. d. G. spreekt,
I niet gelezen. Maar de volgende dingen trokken mijne
aandacht
..Over Shakespeare s ongelukkig huwelijk bestaat geen
twijfel.' Zoo weinig weten wij evenwel van Shakes-
j peare's leven, dat, zooals Professor Dowden, de groote
I Shakespeare-kenner. zegt, het al of niet gelukkige van
i zijn huwelijk slechts op gissing berust.
„Milton liet zich van zijne eerste 'vrouw scheiden,
nadat zij eenige malen was weggeloopen. De eerste
keer. dat zij wegliep, was twee weken na de groene
bruiloft.'"
In werkelijkheid begaf Milton's eerste vrouw zich met
goedvinden van haar man een maand na het huwelijk
naar haar ouders. Dit was in Juli. en zij zou terug-
komen in September. Dit laatste deed zij niet, ook niet
na herhaaldol:<k schrijven van den dichter. Na bijna
3 jaar evenwel keerde zij tot hem terug, en stierf
zes jaar later, als Milton's vrouw, na hem vier kiu-
j deren geschonken te hebben.
„Er komen zoo goed als gelijkluidende regels voor in
Feuilleton.
„Ga," zeide hij weer. En op eens rilde hij en dwong
zich te zeggen: „ik zal haar'trouwen, zeg haar dat."'
Teen schoof de kleine vrouw haar stoel weg en
nam een zwarten doek uit de kast. Dan liet zij de
handen weer zinken en lachte kort: „Trouwen?
Haar neemt vandaag nog een andere, jij komt
te laat."
Dan liep zij alleen den reeds donkeren weg in
het bosch. Haar zoon wilde haar vergezellen, maar
zij wees hem scherp terug en zeide hem, dat het
haar een gruwel zou zijn als hij vandaag naast haai'
liep. I
De koude wind sneed da oude vrouw door merg
en been. Maar zij liet er zich niet door terughouden, j
Had zij het huisje van den lammen Birker niet ge
weten, zij zou het vandaag wel hebben gevonden,
omdat het rijtuigje van dokter Gothe er voor de
deur stond. De menschen die voor de deur stonden,
maakten stil plaats voor de moeder van den molenaar.
Kórten tijd later kwam de vrouw met den dokter i
weer naar buiten en steeg met hem in het rijtuigje.
Niemand vroeg iets. De dikke bruin trok aan en
•de 'Breithofers bleven even wijs achter.
Hét gezicht van den dokter was zeer rood. Zijn
neus was nog rooder.
„Vrouw Klotz," zeide hij, „de jongeheer komt er
al heel goedkoop af. Zelfs de lijkkisten voor moeder
en kind zullen door het armbestuur worden .betaald,
dus hij kan, er af als hij wil, zonder dat het hem
een cent behoeft te kosten."
De oude vrouw gaf niet dadelijk antwoord. Zij or
dende wat aan den doek dien zij om had.
„Hij hai haar willen trouwen, maar ik heb hem
gezegd, dat dat niets beteekende," ieide zij dan en
keek terzijde.
De dokter deed den mond open en dan weer dicht.
Dan, brak het er uit: „Ja, voor den duivel, hij had
de meid moeten laten loopen, ik heb hem vooruit
nog gewaarschuwd."
De moeder van Joh ann es Klotz zweeg daarop.
Aan den Kouden Grond steeg zij uit het wagentje
en bedankte.
Het was nu geheel nacht en de dokter klauterde
rit den wagen om de lantaarns op te steken. Een
nauwkeurigheden
verwijt treft naluurlijk niet den heer v
Sidney Low. Gaarne had ik het stuk van dien heer B eQ w geven jn overwegJng ttans de elderg
gelezen^ maai in welken jaargang \an tne Nmeteenl.i doorgebrachte dienstjaren voor hoofden van scho-
Centurv moe. ik het zoeken len als zoodanig voor periodieke verhoogingen in
Met beleefden dank voor de verleende pha-sra.mte. aarmerking ite dom komeDi de tegemoetkoming in
de kosten van huishuur te brengen van f 100 op j
r 150 en het onderwijs in, de nuttige handwerken
buiten de gewone schooluren te bezoldigen met f 25
per jaar voor elk wekelijksch lesuur.
ALKMAAR. I
ln den loop van het jaar 1911 zijn door de ge-
meentè Alkmaar verschillende perceelen weiland en
v ater aangekocht, benevens de molen „De Wolf" van
Binnenlandsch Nieuws.
ARROXDISSEMENTS-RECHTBANK TL ALKMAAR.
Zitting van Dinsdag 18 Juni 1912.
Uitspraken,:
F. IJpma, GaJlantsoog, wederspannigheid, hooger- H. Banning en is een nieuw hulpwaaggebouw gesticht
beroep-zaak: 2 weken gev.
J. C. Hijmans, Alkmaar, mishandeling: 1 week gev. f 59921.78%.
waarvan de koopsommen en kosten hebben bedragen
A. Sehoonewil, Alkmaar, wederspannigheid:
ken gev.
S. van Tijn, Uitgeest, beleediging d.d. ambtenaar
f 15 boete of 15 dagen hecht.
I. P. de Koek, Egmond aan Zee,
f 5 boete of 5 dagen hecht.
Van den aangekochten grond zijn weder gedeelten
afgestaan aan de H.IJ.S.M. voor de vergrooting van
hc-t stationsemplacement en aan het bestuur der ver-
eeniging „De Ambachtsschool voor Alkmaar en Om-
mishandeling: streken" voor den bouw eener nieuwe school, onder
scheidenlijk voor f 10926.25 en f 20150 f 31076.25.
W. Kok, Egmond aan Zee, wildstrooperij, hooger- Bovendien is grond verkocht voor den bouw van 40
beroep-zaak: 7 dagen hecht.
werkmanswoningen, in het belang .van de Yolkshuis-
A. J. Verbeek, Alkmaar, dooden van andermans vesting en aan de Ned. Bouwmaatschappij te Am-
dier: f 50 boete of 25 dagen hecht. sterdam een gedeelte Zandersloot, onderscheidenlijk
P. M. Dekkers en W. van Wijngaarden, erfvrede- vo°r f1512 en f15000, makende te zamea voor een
breuk: over 8 dgaen uitspraak. bedrag van f47588.25. zoodat nog voorzien moet wor-
W. Schouten, J. Meurs, T. Smit en J. Zwaan, al- den *n eene uitgaaf van f 12333.53%.
len van Opperdoes, erf vredebreukvrijgesproken. Dm het dienstjaar 1911 te kunnen sluiten, stellen
D. Wijdenes. Opnerdoes, vernieling: f10 boete of E en w- voor deze som tijdelijk te leenen, met de
10 dagen hecht. bedoeling haar, tegelijk met de thans nog loopeilde
STAMROFKKViTKTNr tp hnopnnnrp ia 1911 ^esioten tijdelijke leening ad f 75502.46%, in
j HOOFDDORP. l,.iar heel M gele8e„hem eenw weI_
b.eIjaaU1 dra te sluiten definitieve leenins.
overschrijving van merrien reeds ingeschreven in 't
N. P. S. werden aangeboden 70 merriën, hiervan wer- OUDESLUIS.
den 40 door de jury wa,ardig gekeurd voor overschrij- Wegens vertrek van den heer Sprink van den Hei-
ving, waarvan, echter 2 nd.et in de boeken zullen kun- der naar Rotterdam, heeft hij bedankt als direc-
nen worden overgeschreven, als lijdende aan cornage tcur van de Harmonie alhier. Als zoodanig is nu
en het aantal dat werkelijk wordt overgeschreven dus benoemd de hr. Ter Hall, onderkapelmeester bij de
bedraagt 38, verdeeld als volgt,: Stafmuziek te Den Helder.
I
EE.V KRANKZINNIGE HAAI).
Een 42-jarig werkman in de Yost'.-.-traat te Leiden
loste gisternamiddag zonder bepaalde aanleiding -
revolverschoten op zijn vrouw, gelukkig zonder haar
te treffen. De vrouw vluchtte naar buiten en do
politie, inmiddels gewaarschuwd, nam den man In ar
rest, op wten in het politiebureau nog een revolver
met vier scherpe patronen werden gevonden. De po-
litiedökter dr. Boonacker constateerde hedenmorgen
verstandsverbijstering en gelastte opneming in het
krankzinnigengesticht Endegeest.
VROUWE X-KIESRECH T.
(Wegens te late inzending werd de p.aatslng ver
traagd.;
De afdeelingen Den Helder, Alkmaar, Schagen, Win
kel en Petten hadden 15 Juni Jl. een propaganda-
dag georganiseerd te Den Helder. Om 12 uur arri-
t eerden de leden der verschillende afdeelingen to
Den Helder, en werden daar door de Ileldersche mede
strijdsters van het station afgehaald. In optocht ging
het nu naar Hotel Den Burg aan het havenhoofd.
Dat zooveel vrouwen bij elkaar de aandacht trokken
is niet te verwonderen, overal vaar men passeerde
gingen dan ook de gordijnen op zij of stonden de
measchen buiten.
In 't hotel aangekomen, sprak mej. Blaauboer, pre
sidente van de Afd. Helder, de aanwezigen hartelijk
toe en uitte de beste wenschen voor het welslagen
van dezen dag.
Na een gemeenschappelijke lunch werd per stoom
tram de reis ondernomen naar badhotel te Huisdui
nen, waar dé eigenlijke propaganda zou worden ge
houden.
De stoomtram zag er echt feestelijk uit, de wit m-_t
gele vlaggetjes wapperden zoo vroolijk in den wind.
alsof ze blij waren dat ook zij iets mochten bijdragen
tot het welslagen van dezen dag. De extra wagen.-,
aangehaakt voor deze gelegenheid, waren nauwelijks
genoeg om allen te plaatsen; toen de tram onder luid
hoera van de toeschouwers dan ook wegreed, was
geen enkele plaats meer onbezet. Bij aankomst :e
Huisduinen bleek dan ook, de zaal veel te klein oui
allen belangstellenden een plaats te verschaffen.
Mej. Blaauboer opende de vergadering en zette :u
goed gekozen woorden het doel van dezen 15-Juni-
dag uiteen. Daarna trad als spreker op de heer
Eiersteker van Den Helder, in warme woorden b -
pleitende het vrouwenkiesrecht en steeds we< r op
wekkende tot moed houden en niet versaagd zijn.
De 'rede verwierf luid applaus.
't Feestelijke deel vwerd verhoogd door eenige
nummers zang van mej. Margaret Kossen uit Am
sterdam en eenige gedichten gezegd door den heer
Jb. Koster uit Schagen. Eén nummer van het pro
gramma: „Wat Marijke er van docht", verviel, door
ongesteldheid van de dame, die 't zou voordrage::.
Zang en declamatie hadden beiden groot succes, en
beiden gaven dan ook hun toegiftje.
Een gezellig theeuurtje volgde op deze betooging,
waarvoor vooral aan mej. Van der Hoeven uit Alk
maar een warm woord van lof toekomt. Zeer zeker
waren ailen voldaan en heeft deze dag weder mede
gewerkt het aantal aanhangers te versterken.
ZWARTE POKKEN.
Op Nieuw-Amslerdam zijn de zwarte pokken uitge
broken. Er zijn lot nu toe zeven gevallen, waarvan
een met doodelijken afloop. De ziekte is door eoi
arbeider ui! Duilschland overgebracht. Strenge maatre
gelen worden gesiomen. Alles is door de politie afgezet.
DE BURGEMEESTER VAN HAARLEM.
Door zijn verkiezing tot lid van Ged. Stalen van
Noord-Holland, zal jhr. mr. J. \V4 G. Boreel yen
Hogelanden moeten aftreden als burgemeester van Haa -
lem.
VERKIEZINGEN 1913.
In het hooldkicsdistiict Haarlemmermeer beslaan pls»
donkere gestalte stond aan de deur van den hof.
De dokter deed alsof hij niets zag, hij deed alsof
hij aan niets anders dacht dan aan de moeilijk aan
te houden lantaarns. Maar toen hij weer in het wa
gentje stapte, toen, zwichtte hij als een, dien het hart
zwaar in de borst ligt, en toen hij de leidsels op
nam, zeide hij luid de duisternis in: „Vort bruin, de
lucht ruikt hier naar
Men kon het laatste woord niet meer verstaan door
het knarsen van de raderen.
Zwijgend liep de donkere gestalte r.aast de
kleine vrouw naar de huisdeur. Zwij'gend gingen
beiden de steile trap op. Een lange gang ging door
deze verdieping. Een bleeke lantaarn van aartsva
derlijken ouderdom verlichtte haar spaarzaam. Tus-
schen, de lage deuren met haar ijzer beslag, stonden
de reuzenkasten, die tot aan die zoldering reikten.
Daartussehen schemerde de witte muur, waarop een
molenrad geschilderd was, met een randschrift: eer
lijk duurt het langst.
Naast dit molenrad met onderschrift, bleef de ge
brekkige vrouw moeilijk staan. Zij had de hand
op haar borst gedrukt, alsof zij met geweld dat
kloppen en hameren daar binnen wilde onderdrukken.
„Ik wensch je geluk," zeide zij zonder naar haar
metgezel om te zien, „ik wensch je geluk. Zelfs de
lijkkisten behoef je niet te betalen als je niet wilt,
dè.t kan jij je zelfs besparen."
De molenaar bleef staan waar hij stond en zeide
geen woord.
Toen draaide de oude vrouw zich langzaam om
en keek tot hem op, die veel grooter was dan zij.
Zij trok Óen doek nauw om zich heen, als was zij
koud en, mompelde: „Een jongen was het geweest.
Hij is dood. De moeder is ook dood. Schrijf dat op,
pJs je het niet kunt onthouden. Voor later."
Dan steeg zij verder de trap op naar haar kamer
en keek niet meer achterom. Zij lag dien nacht met
klapperende tanden te bed, en, dacht dat de koude
wind haar diep door merg en, been was gegaan.
In den anderen hoek der kamer sliep vast en
rustig haar man, die vandaag op het raadhuis te
Jacobshof de jacht weer voor vijf jaar had gepacht.
Zij luisteade naar zijn diepe, rustige ademhaling.
„Vijf jaren," dacht zij, „vijf jaren lang wil hij
nog met het geweer loopen. En hij is toch reeds bijna
zeventig. Hoe zonderling. Ik ben nog zooveel jon
ger en zal er over vijf weken al niet meer zijn. Maar
dat komt ervan, omdat ik gebrekkig ben. En ik ben
zoo gebrekkig, omdat ik zooveel kindei^n heb ge
had. En het kinderkrijgen komt, omdat ik een vrouw
ben. En ik wil geen vrouw meer zijn, geen vrouw..." i
En zij begon zich de mooie grijze haren te stree-1
len en luid te roeper.: „Geen vrouw meer wil ik
zijn neen neen
Daardoor ontwaakte de molenaar, stak het licht
aan en vond zijn vrouw gloeiend van de bcort-s. Hij
haalde zijn zoon erbij, en in den schrik en ce ver
rassing bemerkte hij niet eens, dat Johannes met
kleeren en al te bed lag en dat er veel wijn op
tafel gemorst was, alsof het water was, dat niets
kostte. De meid werd gewekt. De oude Regele, die
meer dan veertig jaren reeds in huis was geweest,
verscheen. Het was een van de goede soort, die
steeds olie in de lamp hebben, ook wanneer zij voor
aardsche dingen noodig zijn.
Zij keek naar hare meesteres en riep: „Maak Mi
ehei w.akker, hij moet dadelijk den dokter halen."
Maar de zieke scheen dit te hooren. Zij richtte
zich op en keek angstig om zich heen. „De dokter
niet, Gothe niet," riep zij en strekte de handen uit.
„Ach wat," zeide Regele, en drukte haar weer
achterover, „de dokter zal je niet opeten en zijn
vak verstaat hij."
Bij het krieken van den morgen verscheen de dok
ter in den hof. Niet in een sukkeldraf, door zijn oude
bruin getrokken, maar met een van de bruinen voor
den wagen, die a,nders voor de meel kar liepen.
Miehei parelde het zweet onder zijn pelsmuts, zoo
had hij aan den hengst moeten houden.
De zieke was buiten kennis en sprak veel. Van
kleine kinderen kwam er in voor en vrouwenleed en
van de jachtpacht en begrafeniskosten. De dokter be
voelde en beklopte haar. Hij meende, dat het een
longontsteking was, die zij zich gister op denhals
ha,d gehaald.
Daarbij keek hij langzaam van den ouden naar den
jongen Klotz. De oude rukte de oogen open, de jonge
sloeg ze neer. Geen der twee zeide evenwel een
woord
De dokter had gelijk.
In de volgende weken maakte hij vele malen den
weg naar den Kouden Grond, dezen eenzamen weg
door het dal van de Elster beek. Menigmaal schreef
de dokter als zijn bruin voortsukkelde, iets in zijn
boek. In dat zwarte, vieze boek, waarin hij rekening'
eu verantwoording voerde over al wat hem onder
handen kwam.
De molenaarsvrouw was taai. Dikwijls meende men,
dat het laafste beetje kracht door de koorts ver
teerd moest zijn, maar dikwijls had zij nog heele
goede uren. Regele bezorgde in hoofdzaak de ver
pleging.
Zij had een hart vol onbewuste trouw, armen vol
onbewuste kracht en een mond vol onbewuste bijbe -
wijsheid. Daarom deed zij haar plicht aan het bed
dér zieke vrouw goed.
Vijf weken na den dood van Kathrine ging de mo
lenaarsvrouw heen.
Op zekeren avond was de dokter daar.
„Slaap wel, vrouw Klotz, slaap wel." ze'de fc!j,
toen hij heenging. Dan boog hij zich heei diep ov- r
haar heen en voegde er aan toe: „Je bent mo? ge
noeg, ik weet dat reeds sinds lang."
Zij keek hem met zonderling stille oogen aan, aK-
of zij zijn dubbelzinnig woord door en door had ver
staan en dankbaar daarvoor was.
„Ja," zeide zij, „ik wil slapen. Want of ik al waak
en zorg, ik maak de wereld toch niet anders."
Regele stond daarnaast, streek over het kusset*
en mompelde, „gij zijt toch niet de heerscher, die
alles leiden zal; God in den, hemel maakt alles goed."
De vrouw van den molenaar zeide: Amen, en legde
zich op haar rechter zijde. Zij is daarna niet meer
wakker geworden.
Vader en zoon hadden knorrige gezichten toen de
morgen over de doode vrouw aanbrak. Zij zagen er
beiden uit. alsof zij een slag op het hoofd hadden
gehad, in -plaats van op haar hart. Regele zond óm,
de menschen die bij sterfgevallen alles regelen. Want
de Geweldige Maaier is als andere groote heeren
wanneer de buit geveld ligt, dan gaat hij verder en
laat al het noodwendige over aan hen, die zijn ge>-
volg uitmaken.
Het was met de molenaarsvrouw een vreemde ge
schiedenis. Toen zij in de kist lag, was zij grooter
geworden en haar kromme rug was recht. Ver
jongd lag zij daar, vredig. Het doodenvrouwtje. Bet Je
van Jacobshof schudde het hoofd en zeide tot Regele,
dat dit niet veel goeds beteekende. „Als een bruid
ziet zij eruit. Die haalt zich spoedig een bruilofts
gast."
„Houd je mond," mopperde Regele, „de oude Klotz
heeft de Jacobshofer jacht nog pas voor vijf jaar ge
pacht."
Bet je hield haar mond.
Dokter Gothe keek lang naar de doode. Menigmaal
had deze haastige man, merkwaardig veel tijd. Dan
klopte hij den jongen molenaar op den schouder:
„Klotz." zei hij, „die vrouw daar heeft het nu beter
dan sedert jaren bet geval is geweest." Daarbij w&3
zijn gezicht rood en zijn neus nog rooder.
Wordt vervolgd.