Ünrttilit- s Liiilinllil.
kele
Ie Molen van den Kouden Grond.
Dinsdag 2 Juli 1912.
56ste Jaargang No. 5149.
Dit blad verschijnt viermaal pe*week: Dinsdag-, Woensdag-
Donderdag- en Zaterdagavond. Bij inaending tot 's morgens
aro worden ADVERTENTIEN ln het eerstnitkomend nummer ge
plaatst. INGIiKONDEN STUKKEN éen dag vroeger.
Bureau SCHftGEN, Laan O 4.
intere. Tritjihoon .\o. 29
Uiigevers- TRAPMAN Co.
Prijs per jaar f 3.Franco per poet t 3.60.
Afzonderlijke nummers 6 cent.
.ADVERTENTIEN van 1 tot 6 regels f0.3£; Iedere regel meer 6 Gent.
Uroote letters worden naar plaatsruimte berekend.
95
ingezond e n.
Mijnheer de Redacteur.
In de Vier Noorder Koggen, een te Spanbroek bij
n heer Taconis verschijnend blaadje, stond ver
slid in, het no. van 21 Jnni de uitslag van de te
inkel gehouden kenring van 24 lotelingen der ge-
sente Koogwoud. Enkele der afgekeurden waren
er slecht te spreken over den berichtgever, om-'
it de opgegeven oorzaken van alle onzichtbare ge-
eken ver bezijden de waarheid waren. Een, protest
ertegen door ondergeteekende naar den, heer Ta-
nis gezonden, werd niet geplaatst, waarom in de
hager Courant opname wordt verzocht.
Het na^r de Vier Noorder Koggen opgezondene
idde als volgt:
Mag ik beleefd plaatsing verzoeken in uw veel
lezen blad voor het volgende? Bij voorbaat mijn
mk. In het nummer van Vrijdag 21 Juni jl. is op-
inomen de nitslag van de keuring omtrent de 24
telingen der gemeente Hoogwoud. Als uw verslag
eer altijd zooveel onzin en leugens verkoopt, als
hier heeft gedaan, dan, geeft, ondergeteekende
ven lezeressen en lezers beleefd in overweging er
,ets van te gelooven. Onder meer leugens omtrent
oorzaken van a/keuring geeft hij op: P. Smit,
reuk. Nu kan ondergeteekende de verzekering ge
in, dat de reden van zijn afkeuring niets met een
•euk of iets van dien aard gemeen heeft, en als
iv waarheidslïevende verslaggever meent het beter
i weten, kan hij zich gerust wenden tot Dr. Këus
Winkel, die bij de keuringsraad tegenwoordig was.
De afgekeurde loteling,
P. SMIT Az.
Uit en voor.de Pers.
aanwezigen aangedrongen op samenwerking bij de
a.s. Kamerverkiezingen van de vrijzinnige partijen met
öe sociaal-democraten. De inleider wees erop, dat het
onnoodig was daarover te discussie eren, omdat zonder
twijfel de sociaal-democraten die samenwerking zou-
den weigeren.
Het Volk bevestigde deze meening reeds. Ook intus-
schen. aja de nood der tijden de sociaal-democraten
wat buigzamer maakte en medewerking hunnerzijds te
verwachten was, zouden wij ons tegen zulk een mon
sterverbond toch met kracht blijven verzetten. Het
éenige wajt vrijzinnigen en sociaal-democraten gemeen
hebben is, dat beiden in den regel hunne aanhangers
niet allermeest vinden onder wat wij maar de Kerke
lijke orthodoxie zullen noemen. Overigens zijn zij
in haast ieder opzicht tegenvoeters, allermeest juist
ten aanzien van de beide factoren, die het meest het
politieke standpunt bepalen: de levensopvatting en
de economische inzichten. De gebeurtenissen van de
laatste weken in de Kamer, de stemming bij de
Bakkerswet, de discussies over Raden- en Ziekte
wet, hebben nog weer eens bewezen, hoe dicht de
sociaal-democraten bij de reactiónnaire en staats
socialistische partijen van rechts staat en hoe ver
verwijderd van de werkelijke liberale partijen.
Afgescheiden intusschen van de, voor ons overigens
alles beslissende,..beginselvraag, gelooven wij, dat ook
om practische redenen, uit simpele overwegingen van
stembussucces een samengaan van de liberalen met
de sociaal-democraten, altijd tot schade van de eer
sten afloopt en bijna hooit, tenzij onder zeer abnor
male omstandighedenmeer zetels aan de verbonden
partijen doet ten deel vallen dan die partijen anders,
ieder afzonderlijk strijdende, te zamen zouden ver
worven hebben.
De jongste Kamerverkiezingen in België hebben dit
weer eens bewezen. E was zoo groot mogelijke aan
leiding tot het Kartel als denkbaar iseen kwart
eeuw lange overheerschlng van Rome er was
geestdrift, een leuze die, bij het in België reeds be
staande kiesrecht, njet al te revolutionnair klonk,
en eene mogelijkheid de Kamer om te krijgen. Toch
ging bijna overal het aantal liberale stemmen ach
teruit, sojn6 ten bate van dat der sooiaal-democra,ten,
meestal ten voordeele van het oleracalisme. De voor
standers van wat wij een monsterverbond noemen
vergeten te veel, dat stembusoverwinningen zeer
zelden te danken zijn aan de bekeering van overtuig
de partijgangers. Wie warm liberaal, heftig sociaal
democraat of fel cLèrïcaal is, stemt in den regel con
sequent in dezelfde richting. Wien men alleen, als
de omstandigheden er naar zijn, voor zijn candidaat
extra kan winnen, is de stille burger, die voor zijn za
ken en voor zijn gezin leeft, zich weinig met politiek
bemoeit, en die partij kiest voor een regeering, die
hem buiten noodzaak niets in den weg legt en in
welker vastheid en regeerkracht hij vertrouwen heeft.
Hèm wint men njet met een verbond, dat door de
sociaal-democratie luid uitgeschreeuwde maar eigen
lijk onnoodige of weinig urgente punten op' zijn pro
gramma zet. Bij hèm wekt men geen vertrouwen met
een samengaan van partijen, die eigenlijk geen enkel,
principieel noch practisch, aanrakingspunt met elkaar
hebben.
Natuurlijk zijn deze opmerkingen slechts van toe
passing op een samengaan bij de eerste stemming.
Wat bij de herstemmingen moet gebeuren hangt af
vau allerlei omstandigheden, die met principiëele in
zichten niets, met practische politiek zeer weinig te
maken hebben. Bij ons gebrekkig districten-meerder-
keidskiesstelsel is onderlinge steun, bij de herstem
mingen meestal slechts een zaak van stemmenruil
onvermijdelijk voor niet gecoaliseerde partijen, di®
»j«t alle zetels aan derden willen doen toevallen.
Binnenlandsch Nieuws.
SPOORPLAN XOORDSCHAR WOUDE.
In de jl. gehouden, vergadering van den, polder
Waarland werd besloten om voor f 3250 deel te ne
men in het aandeelenkapitaal. Dit besluit werd met
16 tegen 11 stemmen genomen.
RAAD VAN WTERIXGERWAARD.
Vergadering op Zaterdag 29 Juni 1912 de» mïd-
dags te 3 uur.
Aanwezig alle leden.
Voorzitter de heer K. Koster Hz., burgemeester; i
secretaris de heer C. Haringbuizen.
Na opening der vergadering volgt lezing en goed
keuring der notulen.
Wordt voorlezing gedaan van de bekende circulaire
der gemeente Nieuwe Niedorp inzake de woonwagen-
plaag.
B. en W. hehj>en deze zaak ampel besproken, zij
achten, deze materie belangrijk genoeg om maatrege
len te nemen. Het is echter de vraag welke maatre
gelen, die zullen moeilijk te vinden ztjn. Voorloopig
willen B. en W. een sympathiebetuiging zenden, aan
N. Niedorp en, als van hunne of andere zijde doel
matige en uitvoerbare maatregelen worden voorgesteld
daartoe mee te werken. Algemeen goedgevonden.
Bij de laatste kasverificatie was in, kas en moest
zijn f 1343.59%.
Volgt de onderhandsche aanbesteding van den
schoolverbouw. Bij, openbare aanbesteding had de
gunning niet kunnen plaats vinden, omdat de inschrij
vingssommen ver boven de begrooting waren. Nu was
besloten de aanbesteding onderhandsch te doen, om
zoodoen.de een, lagere aannemingssom te krijgen. De
heer Jb. Kooij had nu op zich genomen den ver
bouw te doen, geheel volgens bestek, voor de som
van, f 2600, maar de vloeren dan te maken van vuren
delen inplaats van, Am. grenen. Werd de vloer ge
mankt van -Am. grenen, dan werd het f 166.30 hoo-
ger. De schoolopziener kan zich met de wijziging van
het bestek vereenigen, ook met onderhandsche aan
besteding, zoowel als met het gunnen der afbraak
aan den heer Kooij voor f28. Bij deze onderhand
sche aanbesteding wordt volgens den heer schoolop
ziener even goed 25% vergoeding door het Rijk toe
gestaan, Bij dit bedrag van f 2600 komen nog de
kosten van toezicht. Dit bedrag is aanmerkelijk la
ger dan <1© inschrijvingssommen der publieke aanbe
steding.
De heer Visser heeft geen bezwaar dit voorstel van
den heer Kooij te accepteeren. De heer Kooi had
nog gesproken over berkenhout inplaats van vuren
hout, dit is even duurder.
De heer Waiboer wenscht zich tot vuren of Am.
grenenhout te bepalen, anders moet de schoolop
ziener alweer in deze wijziging worden gekend.
De heer Sleutel is dit met den heer Waiboer eens.
De vraag is nu maar, wat is het beste? Am. grenen
of vuren?, hot eerste zal misschien langer duren.
De heer Visser acht berkenhout beter dan Am.
grenen, maar oordeelt vurenbout uitstekend voldoen
de. De heer Waiboer meeat, dat, nu de heer Visser
ais deskundige geen bezwaar in vurenhout heeft, dit
maar moet worden genomen,
j De heer Blaauboer is ook voor vurenhout. Spr.
j herinnert er aan, hoe de kaasfa,briek gesukkeld heeft
met Am. grenen en 'de heer Kooij toen zelf beweerde,
het goede Am. grenen niet weer te kunnen krijgen.
Allen zijn er voor den verbouw aan den heer Kooij
te gunnen, vurenhout te nemen en de afbraak voor
f 2S aan Kooij te bgeven.
Voor toezicht zal betaald worden 4% der a&ane-
mingssom, f 102.8S. Dit plan is reeds meermalen in
bespreking geweest en het werk is er voor gedaan,
vóór de heer Breet gemeente-opzichter was, dus re
het billijk det er voor betaald wordt.
De kosten zullen gevonden worden: a. door H|j-
drag<: van het Rijk, b. geldleoning van f 2000 tegen
4%. hoogstens met f 400 aflossing per jaar; c.
afschrijving post onvoorziene uitgaven; d. wijziging
begrooting. Allen voor.
Bij de rondvraag informeert de heer Blaauboer
naar de oude begraafplaats, nl. hoe die knap gehou
den zal worden.
Voorzitter wil het gras laten afmaaien en als d«
grond daar wat vaster is geworden, evenals voor de
nieuwe begraafplaats, wat het schoonhouden betreft
een vaste overeenkomst treffen. Allen voor.
Hierna sluiting.
"WINKEL.
Voor korlen tijd werd door de commissie van Toe
zicht^ op de cursussen in Landbou\vh uLshoudondcrwiis
in Xoordhulland, vanwege Hollands Noorderkwartier,
-een cursus geopend in koken en voedingsleer en landb
bouwvoordrachten, waaraan 18 gehuwde en ongehuwde
vrouwien deelnemen. Hel blijkt nu dat nog een niet
onbelangrijk aantal belangstellenden van de genoemde
lessen wensehen te profiteeren. doch moesten wordea
afgewezen.
De commissie, bovengenoemd, heeft nader overwo
gen of misschien kan wordea tegemoet gekomen aar»
de verlangens van haar die tekuigestekl moesten wor
den en heeft zich in beginsel bereid verklaard om bij
voldoende deelname te overwegen nog een soortge
lijken cursus te geven, wijl zij van oordeel in. dat bij dn
gunstige omstandigheden ter plaatse, o.a. hel aanwe
zig ^ijn van voliedigen inventaris voor 't koken, het
onderwijs zooveel mogelijk dient te worden gegeven.
De thans gehouden cursus wordt gegeven in 20 kook
lessen van 2i 2 uur en 15 landb o u wvoord ia ch ten van
2 uur. waarvoor een schoolgeld san f 10 wordt go-
heven.
Voor den eventueel te geven nieuwen cursus, voor
gehuwde en ongehuwde vrouwen boven 20 jaar zal een
zelfde bedrag als schoolgeld worden geheven, terwijl het
leerplan zooveel mogelijk zal overeenstemmen met h t
omschrevene.
Dames, die gebiaik willen maken van de gelegen
heid om alsnog aan een cursus deel tc nemen, verwijzen
wij naar de in deze courant voorkomende advertentie.
Wij voegen er nog aan toe dat de gelegenheid tot deel
name ook bestaat voor buiten Winkel wonenden.
MOORD TE DOESBURG.
Üp de kermia te Doesburg is Zaterdagnacht eer*
sleenovenarbedder met een mes zoodanig yi dun ha!>
gestoken, dat hij Zondagmorgen, zonder bij kennis te-
zijn geweest, is overleden.
Het slachtoffer is gehuwd en vader van zeven ki
deren.
De dader, eveneens een steenovennrbeidcr en vad'r
van zes kinderen, is in hechtenis genomen.
Evenals het slachtoffer was de dader onder den i v-
vioed van sterken drank.
Het parket 1o Arnhem onderzoekt het gebeurde..
OP VRIJENDE PAARTJES GESCHOTEN.
Zondagavond bevonden zich iu liet gras langs'do
Wetering, onder Nieuw Ttrbrcgge. gemeente Rotte:-
dam. eenigc vrijende paartje Eensklaps werd van een
erf aan do overzijde van de Welding een geweerschot
gelost en '.verden een paar jongelui en een v.-.i i;«
door hagelkorrels getroffen. Zij werden naar het z.o-
keuhuis aan den Bergweg vervoerd, waar de hagelkor
rels verwijderd werden.
KOOKYLEESCHVERGIFTIGING.
Ie Utrecht hebben z*h in tal van gezinnen verschijn
selen, van vergiftiging voorgedaan, waarvan de oo.za k
gezocht moet wonden i:i het gebruik vau rookvlees; !i.
utkonislig uit den winkel van den comestibleshaiul:-
laar de H.. aldaar, die het vlees ch weer ontvang n
moet hebben van een leverancier uit Devenlcr.
Onder de talrijke zieken die van het vloesuh gege'..
hebben behoorde ook dokter Sch., benevens de gemeen Ij-
ontvanger. AAlle pa tien: en. waarbij zich verschijnsel, a
van diarrhee en hooge koorts voordeden. zyn fedxUsr
lieicrcjide. zoodat waarschijnlijk van dat;, vergiftigt!
geen meaischenlevcns te betreuren zullen zijn.
De overschot van het rookvleesch is bij den winke
lier in beslag genomen en in het laboratorium van <k:j
Ceniraien Gezondheidsraad onxk-t zocht en van ondeug
delijke kwolileit bevonden.
Feuilleton.
ROMAN VAN AUGUSTE SUPPER.
10.
„Hoer in. den hemel," riep de molenaar driftig
it, „laat dien oudem, rommel met ruet en doe jij
3 werk!"
Liezel draaide zich verwonderd om. „Vertel, Jo-
iannes, wat is er met dit unrwerk?" Zij liep op
tem toe en keek hem vragend in de oogen.
Toen legde hij zijn hand op haar gezicht en be-
ekte daarmee haar oogen en zeide met een kort,
mbevangen lachje: „Moet ik jou dan, alles zeggen?"
Zij maakte zich vrij en zeide: „Jij aan m$ en ik
tan jou."
Toen deed Regele een, stap vooruit. „Te weinig
•n teveel bederft elk spel. Alles juist, van pas, maar
tch steeds 't noodige." Zij draaide zich even om,
toes met uitgeetrekten arm naar de klok en begon:
,Dus dit uurwerk is erg oud
„Halt!" viel de molenaar uit, „dan toch liever ik,
vanneer het toch verteld moet worden."
Hij n,am Liezel bij de hand en trad met haar-voor
iet uurwerk. „Het uurwerk is zeer oud. De schilder
stukjes daarop moet een mblenaafster gemaakt heb-
>en, die op den Kouden Grond gekomen is, als..."
„Als een leeuwerik in den hoenderstal," viel Re-
fele uit»
„Zij was hier niet op haar i>laats, die vrouw, zij
yaste niet in haar omgeving," ging de molenaar
oort, „daarom is het ook niet goed gegaan met
tiaar.:'
„Niet waar, leugen," verweerde de meid zich op
gewonden, „zij was niet schuldig. De molenaar van
toen moet een beul geweest zijn. Geweldig als een
Stier, goddeloos als een Turk, en jaloersch als twee
Turken. Daarbij zelf steeds achter de vrouwen..."
De molenaar stampte, met den voet. „Zwijg toch
als ik spreek!"
„Ja, maai- hoe doe je het," antwoordde de meid
rustig.
„Het is niet goed gegaan," ging de molenaar voort,
en men kon het, hem aanzien, dat hij zich met mooite
beheer sch te. „Die vrouw moét hier aog, in deze
kamér, hebben gelaeéd."
„Opgesloten," viel de oude kort uit „En toen zou
zij deze klok hebben, beschilderd, die een van .de
knechts van den molen voor haar moet hebben ge
timmerd."
De molenaar zweeg en nam Liezel bij den arm,
als was nn de, geschiedenis uit.
Toen knikte de meid met het hoofd en zeide met
een zuur lachje. „Ik kan, mij wel zoo ongeveer voor
stellen, waarom jij een eerlijke zaak den staart uit
trekt, evenals een jongen een vlieg haar vleugels.
Jufer het is niet zoo gegaan als hij daar vertelt.
De molenaarsvrouw heeft aan haar uurwerk geschil
derd tot aan haar dood. En toen zij voelde, dat zij
stierf, heeft zij gezegd tot den molenaar: Dit uur
werk zal voor mij praten, wanneer ik allang onder
den grond lig. De wijzers zullen jë het uur brengen,
waarop de. zon opgaat en al het onrecht aan den dag
komt. En nauwelijks lag de vrouw onder de aarde,
of de molenaar heeft het uurwerk stopgezet, het
gewicht er uitgenomen en alles met water overgoten,
zoodat alles verroest is. Ziezoo, heeft hij gezegd,
nu kunnen jouw wijzers niet loopen. En sadert dat
oogenblik staat die klok hier in de kamer, en eiken
molenaar is zij een doorn in het oog. ieder weet
waarom, en niet een heeft den moed, dat hij ze weer
maken laat, of ze in elkaar trapt." Zij lachte,
maar het klonk niet vrij én bijna uitdagend keek
zij' haar meester aan.
Deze drukte Liezel tegen zich aan en fluisterde;
„Ik laat ze maken, Liezel, wanneer jij lang genoeg
bij mij bent."
De oude Neuhaus stond nog steeds bewonderend
voor het uurwerk. Hij had nauwelijks naar het ver
haal van de oude meid geluisterd.
Ook begreep bij niet best wat de meid zeide in
haar dialect. Maar de kreupele had geen woord ver
loren. Alles hier trok hem bijzonder aan, het was
alles zoo vreemd.
„Dat zou een werkje voor mij zijn," zeide hij zacht
en bijna verbaasd over zijn eigen woorden, sloeg hij
de oogen neer.
Zijn vader plachte. „Heinrich, je eergierigheid vliegt
niet hoog. Dat werk is er een van de grofste soort."
Den zoon vloog het rood n,aar de wangen, maar
hij zeide niets.
„Kom," zeide de molenaar, „het oude ding staat
daar goed genoeg in dien hoek."
Zij gingen. De oude man draalde nog een paar
maal het hoofd om. De meid sloot de deur achter'
hen.
„Zoo," zeide zij, „dat moest eerst eens gebeuren."
Dan riep zij de anderen achterna: „Ga eerst naar
het kerkhof. De dooden zijn veeleischend, die willen
het eerst de eer, anders hebben zij geen rust
Het voetpad naar boven werd a LI een door het paar
tje genomen. De beek had daar een woeeten loop.
Eentonig klonk het geklater door het boscb. De mo-
lenaar had zijn arm om Liezel geslagen, maar zij
liep zoo licht en vlug, als geleidde zij hein, inplaats
vap hij haar.
I „Waarom zoo snel?" fluisterde hij", „ben je niet
gaarne alleen met mij?"
I Toen hield zij haar schreden in en wilde iets zeg
gen. Maar toen zij zijn gezicht zag, liep haar een
rilling door de leden, een zachte, onbewuste vrees, en
j zij sprak over dingen, die ver van hen af waren en
zij snelde voort.
I Uit de Jacobshofer daken steeg de avondrook, toen
i de molenaar met zijn bruid door de steegjes liep. In
de tuintjes en op de erven stonden mensehen, die
ben groetten. Zeiden werd er een woord gesproken.
Er was weinig gemeenschap tusschen den molen en
het dorp.
De eerste, die naderbijkwam. was de Stundenwil-
helm, een geleerde glazenmaker, die een te kort been
had en die soms met zijn handwerk, soms met an-
j dere dingen zijn brood verdiende.
j Het praatje ging van hem,, dat hij zwak in het
j hoofd was. Hij schudde den molenaar en Liezel de
hand, en wenschte hun met vriendelijk schitterende
j oogen Gods zégen toe. De molenaar trok lachend
zijn beurs en wilde den man een geldstuk geven. Maar
deze schudde haast treurig het hoofd en strompelde
verder.
Bij hei] huis van den burgemeester Jic-p het paar
de steeuen stoep op, over den ouden, halfdooven
hond heen, die traag met zijn staart kwispelde.
[Achter een der deuren waren stemmen te hooren.
Een luide en een zachte mannenstem. De molenaar
hoorde de luide en zeide: „Dat is de burgemeester."
Het meisje hoorde de zachte stem en een bij" ge-
voel wilde in haar opwellen, zooals wanneer men in
j den vreemde onverwachts een stukje thuis aantreft.
Maar dan viel het haar in, dat zij deze stem in
den laatsteii stormachtigen tijd niet meer had ge-
1 boord, er niet meer op had gelet. Als een wervel
wind had het stormachtig aanzoek van den molenaai
baar losgerukt van haar vertrouwde ,rust. Als een
schuldgevoel kw.am het nu over haar, een schuld
gevoel en vrees voor die stem daarbinnen.
De deur ging open en twee geheel verschillende
mannen keken het paar aan. De burgemeester,
en breed, met een rond, baardeloos gezicht, waarep
een glimlach zichtbaar werd. De andere was groot,
maar te raai van, gestalte. Zijn jonge gezicht mot
den Christusbaard had een ziekelijke bleekheid oq
zijn oogen keken ajs kinderoogen, die iets versch"-
kelijks zaen.
De burgemeester tr&d naderbij met een luide, woor
denrijke begroeting. „Dat is een bijzondere dag,"
riep hij lachende, „een nieuwe schoolmeester en ecq
meuwe molenaarsvrouw op éen dag." Hij wenkte met
bet hoofd naar dea bleeken man. „Die mijnheer wil
hier komen, hij wil in onze gezonde lucht schoolmees
ter worden, opdat hij weer roode wangen, zal krib.
gen."
Het meisje keek op. Het was alsof zij op een ver.
fclaring wachtte, of zifh ergens op wilde bazinnen.
„Ja, ja," zeide Ernst Eieenredeh, tarwü! een vluclv»
tig rood zijn wangen kleurde, „ik wil het daar bo-
ven probeeren. Ik ben nooit recht gezond geweest ia
de »tad."
Steeds nog keek Liezel hem aan, of hij nog niet
iets zeide. Iets over de gehouden muziekavonden in
de Watersteeg. Maar hij sprak met der. molenaar
reeds over heel andere dingen. Over het acntal
leerlingen en de bezoldiging en de lesuren.
Toen had Liezel het vreemde gevoel. A-of er een
deur was dichtgegaan, een gelegenheid voor altoos
was gepasseerd. Alsof er een geheim bestond msscheq
den vriend van haar broeder en haarzelf. Een ge
heim, dat deze man bewaard wilde hebben. Ook zij
sprak nu over de lucht in de stad en op de bergen.
Maar daar tusschen door klonk een zacht vioolspel,
waai-van alleen zij en de bleeke schoolmeester op do
hoogte waren.
De burgemeester riep zijn dochter, die voor hem,
den weduwnaar, het huishouden bestuurde, opdat dio
ook de bruid van den molenaar zou kunnen begroe
ten. Als in een wervelwind stond de zwarte Liezel.
Zij liet zich gelukwenschen. zij gaf antwoord zit
lachte.
Naar den dominee wilden zij nu nog gaan, die als
vrijgezel met zijn moeder huisde.
De burgemeester lachte: „Dien treft ge niet. Dis
hokt buiten in des doodgravers tuin en schildert dea
ouden Rail, zooal6 hjj reilt en zeilt.
Wordt vervolgd.
