Brietsi i iplili.
"twëède blad"
Gricaterdag 16 November 1912
56e Jaargang. N<>. 5218.
Londen, 9 November 1912.
Geld is een van do lastigste dongen op do wereld.
lal heb jo er te weinig van, of tenminste, je
i breidt je te weinig lo hebben, en dat komt op jliét-
Ifde neer. Sommige menschcn hebben er le veel van
iets, wat de moesten .zich moeilijk voor kunnen
iluii. Toch moet hel wel een gioate zorg zijn, heel.
ol geld te liebben. Ik kan me er soms bnlenkcn, maar
et, als we al halfweg de maand zijn. Maar op den
reten.
Ik vind, dal je altijd zorgen hebt op den eersten 1
n de maand. 'I ls een ander soort zorgen dan. op
der lig of negen on iwintig andere dagen, dat is
mi". Maar- op den eersten ben je te rijk. Je komt
nis met een dikke porlemonnaie, ik vooral een jaar
wat geleden, in mijn eerste betrekking, toen iik
woonlijk in kwartjes werd uitbetaald. En je denkt:
Dl jo voor, dat zo me die nu eens rolden. 1Een
aand salaiisl Je, dat wil zeggen, jk, heb dat geld.
rd noodig in de komende maand, maar -ik neb
!t niet allemaal noodig op dien aüercersten dag. En
rgens heb ik zoo'u nekel aan als geld in buis lo
tuden. Ten eerste kunnen er dieven kou.. dje er
n bijzondere voorliefde voor hebben. En ten tweede
and, en brandwaaiborgmaalsebappijen schijnen ecu
zonderc afkeer van geLcl te hebben. De mijne ver-
Steil me tenminste hc"l beslist, dat ze geld en gelds-
ardige papieren in giv/al van brand niet vergoedt.
Maar gelukkig, er is een goed en veilig bewaarkan-
r. voor onze overvloedige oenlen. In Holland kon
me altijd den eersten van de maand naar de Post-
aarbank zien trekken, om er liet grootste deel van
jijn salaris pp le brengen, dat ik er dan, zeg van den
enden tot den een en dertigstcn bij slukje> cii bect-
afhaalde. Dat wil zeggen, als er tegen den een en
rligsten nog wit op was.
Een mooie nisLelling, die Postspaarbank, 't Kan me
g spijten, clat ik "er in Holland zoo dikwijls op gemop-
rd lieb. Gemopoard t Ja, '1 was vreeselijk ondank
bar, maar ik verfje" eldde me er reden voor to liebben.
k Weel nu wel beier. Die redenen waren,, behalve
lage rente wan elf centen in de halve maand van
:e' honderd gulden, dat de rente pas inging op den
sten of- vijftienden van de maand, en dat je nooit
"i" dan vijftig gulden in eens er af kon halen, zoa
dat je eerst een brief naar clan Dircateur schroef,
k, dat yan lagere bedragen elan een gulden, geen
le werd uitgekeerd.
Och, och. hoe heb ik kunnen ldagcn. Toen ik hier
maand was, en alweer met mijn geld geen raad
t, infonneerde ik bij: kennissen, wat je, oi> eeii ver-
ndige manier, met het tevele kon doen.' De Post-
aarbank, boorde ik tot mijn groot genoegen, dus
pte ik daarheen. Postkantoren, ik weet niet,, of ik
l ons meer verteld heb, vind je hier genoeg,
ces lal maken ze het achterste gedeellc van een wiii-
uit. Die winkel ontvangl daarvoor van liet rijk
bijdrage in de huur, en 't lijk hoeft geen gebouwen
zetten. 1 Pos.tkantoor, dat hol diolitst bij mijn huis
is bijvoorbeeld in een manufactuurwinkel. AL heel
uw had ik daar mijn EngeLsch geld voor een spaar-
nkboekje ingeruild. Een klein, onooglijk ding. lang
>t zoo' mooi als bij ons, maar even vo.1 van bepalingen,
e ik natuurlijk direct ging1 besludeeren. Za waren
n verschillenden aard) en met verschillende letter ge
ilet, fcm verscliillende van onduidelijkheid. Dat wil
ggen, sommige kon je met ccnige moeite begrijpen.
dat je op moest passen je boekje niet te (ver
zen, en als je het toch deed, aan wie je dan moest1
'irijven. Ook een heeleboel dingen over getrouwde
ouwen en geheimhouding, meestal net als in Ilol-
nd. Maar de dingen, waarover ik in Holland
.ldaogd had, waren hier natuurlijk beier.-' Kiur je be-
ToSemt daar ls de rente. Twee en een half percent,
plaats van 2,64. Afin. dat scheelt niet zoo veel, en
zullen denken, 't rekent makkelijker uit. Dus dat
rgclaten. Rente wordt niet berekend van Indragen
ader don gulden, in Holland; in Engeland doen ze
t zoo min niet, en ze berekenen niets van bedragen
der de twaalf gulden. Ik bedoel, er wordt alleen
aar rente gegeven van hcele ponden. Iemand, die "drie
1 twintig gulden oj.' de spaarbank heeft staan, krijgt
us rente van twaalf gulden, iemand, die honderd gul-
en heeft, van zes eai negentig gulden, enz. Ten derde.
Ie rente begint op den eersten van de maand, vol
lende op die, waarin het geld gestort wordt. Dus ik.
inne stumper, die 1 November een zeker aantal pon-
len naar de Spaarbank breng, en ze er op den 3 Os ten
woonlijk weer allemaal heb afgehaald, ontvang jaar-
ijks geen penny rente. Want het afgehaalde geld1 zou
«is rente zijn gaan geven met ingang van 1 Dcceini-
)cr, cn dan nog alleen voor het geval, dat ik liet er
bok de heele maand December niet afhaalde. Is dei
rente van de Postspaarbank in Holland dus -niet veel,
fiicr kun je ze gerust wegcijferen.
Maar, clan blijft de spaarbank toch in elk geval
een veilige bewaarplaats. Je geld kan niet gestolen
worden ,en heb Je wat noodig. dan ga je 't balen,
't Eerste is waar, maar 't laatste? Twaa.lf hoele gul
dens is de scliajt, dien - je hier, zonder voorafgaand
schrijven naai- bet hoofdkantoor, kunt krijgen.
Twaalf gulden, en dan houden ze aan het kantoor
je boekje, sturen dat voor je op. en je kunt een
dag of drlo wachten, eer je 't weer terug krijgt, en
weer twaalf gulden kunt halen. Wil je meer hebben,
dan moet jo dat opvragen, en afwachten, tot. je een
machtiging ontvangt van liet hoofdkantoor. Dit lijkt
me, voor zulke kleine bedragen, een tamelijk om -
slachtige en onnoodige maatregel, waarvan ik zelf
al meermalen last heb ondervonden.
Maar het gekste moet nog komen.. Er was een
soort van bepaling in het boekje, die ik wel had ge
lezen, maar die niet geheel tot me was doorgedron
gen. Gisteravond werd me die beter aan het ver
stand gebracht.
'lc Had juist weer een pond of wat weggebracht, en
verwachtte kennisgeving van ontvangst. Die wordt
binnen vijf dagen gezonden voor inlagen boven zestig
gulden.. Inplaats daarvan kreeg ik een massa papie
ren, die me na veel hoofdbreken het volgende dui
delijk maakten,:
Een inlegger mag in een jaar niet meer storten dan
zeshonderd gulden. Nu, dat beeft geen nood, dacht
ilc, ilc zal niet tot grootere buitensporigheden over
slaan. Maai" wat bes ik?... Dat ik, met mijn, laat sten
inleg meegerekend, die zeshonderd gulden al te boven
was gegaan, 't Begon me te duizelen. Ik voelde roe
rijlc. 'k Keek in mijn boekje, n,6e, de heeren had
den het, jammer genoeg, mis. Geen. vijftig pond, nog
geen vijftien pond stond er op. Verder lezen en
nog eens lezen bracht me echter ten' slotte tot het
juiste inzicht, 't Komt er niet op aan,, hoeveel je er
tn een jaar afhaalt, de inlagen mogen samen niet
meer dan vijftig pond bedragen. Eén terugname, waar
voor je de grootste kun.t kiezen, mag je echter over-
storten. Laat ik trachten, het duidelijker lo maken.
Mijn verschillende inlagen waren samen geweest vier
en zestig pond. Mijn verschillende temgnamen iets,
maar niet veel, minder. Eén van die terugnamen, de
grootste, was dertien pon,d geweest. Vijftig pond had
ik het recht er op te brengen, vermeerderd met het
bedrag van de grootste terugname, dus samen in
dit geval drie-en-zestig pond. Dit bedrag had ik
thans met éen pond overschreden, dus ontving ik
gisteravond kort en goed bevel, dat pond terstond
van de spaarbank af te nemen. A2n dat bevel heb
ik natuurlijk voldaan. Tot 31 December mag ilc thans
geen cent meer op de spaarbank plaatsen, al haal
ik er, wat zeer wel mogelijk is, in den, loop van deze
maand alles af. Mijn tegoed bedraagt dan wel is waar
n,ul, maar verschillende stortingen te zamen hebben,
bedragen vijftig pond, plus die eene terugname van
dertien,
'k Heb lang over die bepaling-nagedacht en terwijl
ik van alle andere het nut wel kan, inzien, al zijn
ze misschienoverdreven, blijft deze me totaal duis
ter. Tocb is ze gemaakt bij Act of Parliament, dus
ze moev wel hooi verstandig wezen. Parlementen
doen geen, domme dingen. En ik kan de heele maand
December met een onrustig hart rondloopen, want de
Spaarbank is tot 1 Januari voor mij gesloten.
Biuuenlandsch Nieuws.
DE VELSKRPONTKX.
Men schrijft aan de Tel.:
De Velserpon;ten hebben Maandag bij den storm
hun onbruikbaarheid als vervoermiddel nog een,s ge
toond. De stoomtram kon niet worden overgezet, om
dat de ponten niet behoorlijk konden aankomen. De
dienst was totaal in de war.
ITT DE DIERENWERELD.
Een merkwaardig geval van vriendschap in de die
renwereld doet zich voor in een .dorp aan de lijn
Sau werdRoodeschool Gron
Daar woo-njt agn de spoorlijn een juffrouw, in wier
woinjing eiken avond een stekelvarken op bezoek komt.
Door een gat kruipende, komt hot dier in een z.g.
hok, waar eiken avond de hond en enkele katten,
gevoerd worden. Tusschen die dieren beweegt het zich
vrij en eet met hen, uit .een pot, tot alles is veror
berd. Dan verdwijnt het varkentje weer, om eiken
avon,d op denzelfden tijd terug te keer en.
De juffrouw probeerde al een, enkele maal, den,
nieuweling te verwijderen, bracht hem zelfs wel vijf
minuten langs eën omweg, een, eind vea-, maar tel
kens was het beestje weer op den bestemden tijd
op 't appèl en at naar hartelust mee:
Nu blijft het er en het wordt al erg gemeen
zaam met de bewoonster. Als zij het dier roept, komt
het bij haar en legt zich rustig bij haar neer. Maar
aanraking duldt 't niet. N. Pr. Gr. Crt.
DAT LIEP MIS.
Een, loopknecht van de firma V Co., in die Boom
pjes, moest gisteren bij da firma R. Oo., aan de
Veerhaven te Rotterdam, f 300 ontvangen. Men be
taalde hem bij vergissing f 1300 uit, wat eerst na
zijn vertrek "bemerkt werd. De loopknecht werd opge
spoord, doch ontkende duizer,d gulden te veel te heb
ben ontvangen,. Daarop is de hulp van de politie in
geroepen. De loopknecht werd paar het politiebureau
in de Witte de Withstraat gebracht, en daar heeft
men hem: tot bekentenis weten, te brengen. Bij fouil-
leering werd het te veel betaalde bankbiljet van
f 1000 in zijn beziit gevonden. N. R. Ct.
DE VERKIEZING IN OMMEN.
De ceptrale antirevolutionnaire kiesvereeniging in
het kiesdistrict Ommen heeft in hare gistermiddag
te Almelo gehouden vergadering opnieuw rui-, H
Feuilleton.
De erfenis van Van Elverdaal.
i 6-
i De Markiezin d'Aigre had, wat men in. het dage-
Üjksch leven noemt wel pech. Het liep haar lang niet
oor den wind.
Zij was de dochter van een hoogen regeeringsamb-
inaar met den naam Camille Didier. Zij kwam van
'oulouse- Haar opvoeding was zeer correct geweest,
rat wil zeggen, dat er meer op het uiterlijke dan op
Let innerlijke was gelet- Zij was in haar jeugd een
looi en levendig meisje en had als zoodanig ook alle
;cht en alle kans op het geluk in het loven. Of
schoon zonder vermog-on, had haar vader toch een
groot en toereikend inkomen. Maar het ging elk
jaar op, ja zelfs was er nog wel eens een tekort,
wat de familie, die gaarne de groote Piet uithing,
herinnerde aan het spreekwoord: tot hiertoe en niet
verder. Onder deze omstandigheden, verscheen de
markies d'Aigre als geroepen. Weg uit de burgerlijke
misère en mevrouw de markiezin worden,, mot, al de
geneugten daaraan verbonden,, dat leek haar de be
vrediging van haar hoogste wenschen.
Maar de markies was een vroolijk heer, die alleen
aan de genietingen van 't leven dacht. Hij was rese
officier en moest weldra zijn ontslag nemen, begon
een liederlijk leven, waarbij het grootste deel van
zijn toch al aardig geslonken vermogen er vandoor
ging en stierf in het derde jaar van zijn huwelijk
aan de tering. De toestand van de markiezin en haar
zoom was lang- niet rooskleurig. Zij had een groote
woning te Parijs betrokken en spoedig kwamen de
schuldeischers van haar man, haar belegeren. Zij was
aan een luxe leven gewoon en wist van rekenen en
huishouden aJs een kat van kleerenmaken. Nu was
zij markiezin, stond aan de vervulling van haar
hoogste wenschen, maar zij ontpopten zich als zeep
bellen. Haar nood wa nog nooit grooter geweest dan
juist op dat oogenblik.
Ma,ar nogmaals Jaelvte het geluk liaar toe. Samuel
van der Vogte, te Zwolle, candidaat gesteld roer het
lidmaatschap der Tweede Kamer voor gomoemd dis
trict.
DE STIJL DER DAGVAARDINGEN.
In hel ..Weekblad voor hét Recht' word; wed - r
stijl der dagvaardingen besproken. M". van Heijus
bergen zegt o.a.
M.i. is er ai vee! gewonnen als eren ci.i.li'ij; p. 's
breekt met de gewoonte de gehcelc- teJastlcgglng ,l.n f
oenen zin ie gle.cn, een gewoonfe, die niet d:x>r
wet geboden noch uit anderen, hoofde noodig is en
do dagvaarding veelal onleesbaar maakt. „De (Ligvéré-
ding heb ik niet Ju-grepen', zei eens een beklaag:!
„want ik ken geen Russisch.
Ook de vonnissen maakt men giarne in een zin; dc
liefhebbers van stadhuis aal hebben dat ingevoerd vn
gehandhaafd. A!s dc rechters een voorbeeld nainen aan
de eenvoudig) en duidelijk gemotiveerde uitspraken van
Sómmige raden .van beroep inzake de ongevallen-ver
zekering, zouden zij wellicht den ouden vorm Ja ten
varen,, als zij er tenminste prijs op stellen begrepen
le worden .ook door nict-juristen.
Maar evenmin als de vonnissen behoeven dc dagvaar
dingen uit éea zin to bestaan. Is er nu, zou ik willen
vragen, ccnig .bezwaar tegen, dat men de dagvaarding
steil in opeenvolgende zinnen b.v.
De Ambt. ,0. M. enz. gelast te dagvaarden Jan Jan
sen enz. ter zake van de volgende feilenh'j heeft op
22 Juni 1912, namiddag om 3 uuc zich te A. op den
openbaren weg .X-slraat, bevonden in kennelijken staal
van dronkenschap. Er was toen nog geen Jaar ver-
loopen, sedert hel .vorige van den kantonrechter te
A. fogvn beklaagde gewezen op 2 Ijcbr. 1912 wegens
ov ïjFcding van art. 453 van het Wetboek yan Straf
recht!. gepleegd J)ij vierde herhaling, onherroepelijk was
gewdrden.
Bovendien had bij toen een revolver, althans een
wapen Hij ,zich.
Den volgenden dag des voormiddags omstreeks 7
uur heeft liij te A. door K. K., onbezoldigd rijksveld
wachter. wegens die feiten naar zijn naam gevraagd,
een valschcn .naam opgegeven, te weten K. B.
1 De ambtenaar, voornoemd enz.
Het komt mij voor, dat hel kleed van deze dagvaarding
aan de eischen der wet voldoel. Misschien mag Uk
nog fnededeelen, dat ik wel eens zoo een dagvaarding
in zee lieb gestuurd en zij behouden is aangekomen. Het
zou brij zeer verheugen, als oudere Jeden van het
openbaar officie .het voorbeeld saven en desnoods in
hoogste instantie over de wettigheid beslist werd.
SCHEERT DE COALITIE?
Het „Huisgezin" .schrijft:
Een Chrislelijk-Historische, die in zijn partij een man
van gezag is, verzekerde ons. dat hij voor samenwer
king met de anti-revólutionnairen op den ouden voel
niet, mot ,dc Katholieken wél te vinden was. Ilij1 wens elite
dat de drie partijen elkaar in de twijfelachtige distric
ten zouden steunen, maar dat in de „vaste" districten de
strijd tujsehen Christelijk-Histoiischen en anli-revolu-
tionnairen zou worden uitgevochten.
De anti-revolutionnairen hebben cn willen le veel
vaste districten, vond onze zegsman.
LOOS ALARM.
't Bericht van een moord bracht gisteren een leven
dige beroering jn do marechausseekazerne van een on
zer oostelijke grenssteden. Volgens een uitgebreide schrif
telijke mcdedeeling was als slachtoffer van op geld
beluste schurken een de?- meest geachte ingezetenen
van een naburig dorp gevallen. Met een nies in de borst
had men hem 's morgens gevonden, morsdocd.
Als een Hopend vuurtje verspreidde zich 't bericht
over de stad en de omgeving. De marechaussee zocht
telefonisch verbinding met de collega's op de plaats
van djm moord. Men wist er van nie!s. 't Slachtoffer
liep nog gezond cn wel rond.
Toen kwam .de opheldering, 'n Brigadecommandant
had .zijn leerling voor 't politie-examen een nïoord-
rclaas laten samenstellen. punt zooveel van 't leer-
pregram. 'I Relaas was behoorlijk ingeleverd, doch in
handen gekomen van een anderen brigadecommandant,
die 't voor echt hiekl.
De leerling verdient zhi diploma zonder examen.
1 Hdbkl.
DE MOORD TE ROTTERDAM.
De Tel. verneemt nog, dat de 21-jarig) J. G. Blij-
levens. deserteur van het le regiment infanterie te Lei
den, die Woensdag werd aangehouden naar aanleiding
van den geruchfmakenden moord op de weduwe Ver
meulen, m ^de Mauritsstraat te Rotterdam, vroeger a!s
smidsjongen bij F. Vermeulen in betrekking was. Van
daar d.at Jiij; de weduwe kende en uil" gebrek haar jes
avonds aansprak „oml esnig geld. Do weduwe had zicff-
dan ook dadelijk bereid' verklaard hem een boterham
cn een glas melk le geven, wat zij al meermalen gedaan
nad. Toen 7.\j van het familielid, dat haar thuisbracht,
afscheid genomen h.ad op den Coolsingel, vond iB.
de gelegenheid gunstig om haar te gaanbestelen, we
tende. dat dc oude vrouw alleen in huis was.
Met den xoon der juffrouw, door wier inlichtingen
de moordenaar in handen der politic viel, had hij hij
dezelfde compagnie te Leiden gediend en nu trachtte
hij liefdesbetrekkingen -met haar dochter aan te knoo-
pcn. Dinsdag zou hij met haar naar het Kosmorama
op de Hoogstraat gian en er waren reeds maatregelen
genomen hein daar op te wachten, toen de arres'.atij
inmiddels geschiedde. .De moordenaar lag nog te .bed
toen hij door.de inspecteurs der recherche word g>
g-eptn. IX' arrestatie moest met omzichtigheid geschie
den. daar Ier oore was gekomen, dat hij een geladen
revolver bij zich had.
De dader bleef bij zijn verhoor zeer onverschillig,
alleen toen b ij weggebracht werd met den politiewagen
naar het Huis van Bewaring, werd hij aangedaan, om
reden. volgens zijn zeggen, het Woensdag ju s' éjén jaar
geleden was dat zijn moeder stierf.
I>E BURGEMEESTER VAN WESTEKEI
ln dc raadsverg«lering van Weste.bor)
gisteren rail U.-. -«.li) .Ie vjozilcr bet M
Mijir I koren: Als stol deze- v, g .de in,' het vol
gende Waar de verstandhouding .ssth u en mij
thans zoover b.-noden peii is g i.nli. dr -n:l a litig
men werken niet me.' d-ïnklu-r v; r.r, ik Jioe-
el g.oiiszins <%vertuig.l, h:.-. i.. - i i.i bjbing 4 i'
liievnt.' ea dc .niee.dozh ki h r- b ;v xikittg .e han
delen, nu c nstig.- ovurweging aan d.-z :i .iva-ig-u Uxs-
stand een einde zien geul «.«k:. Taa i i l' n j uw g richt
colk'gi' ruims.-ijoots tijd t.- laten I; j de lioogc Rcgr-e-
ring alle rncg.-Iijke stappen ie doe i voor een opvoigec.
uw colleg.* v. ui'-dig cn u, mijne lu.c.cn. tevens zooveel
mogelijk «Ic-n schok mijner ewitite..:-.- iiv/bcmioring
te besparen, deel ik u liuns teeds m.xJe, dit ili voor
nemens ben, llare Majesteit de Koningin verzoe
ken. mij met ingang van 1 Mei 1913 vju mija ank
te ontheiffen. En hiermede, mijne jieercn. si ui: is deze
vergaderingA. fat.
TONGBLAAR.
Bij een veehouder le Ketel, in «le buurt >n Ro t.r-
dam, is onder hit vee longblaur uitgebiokca. Veertig
koeien van hem zijn naar iiet Roltcidaanscae abattoir
vervoerd en daar op last der autoriteiten afgemaakt.
-Waar ia DuiLschland veel tongblaar hen ,c!it e:i volc
Duitscho kooplieden .in de omstreken van Rotlerdam
vee opkoopen, is het zeer waarschijnlijk, dat deze ge
vreesde ziekte vanuit Duilschland is overgebracht.
GEMAK DIENT DEN MENSCH.
Zoo dadit blijkbaar ook een beschonken man, dio
zichzelf hij de politie wilde aanmelden orn in het
„spekJiok" zijn .roes uit te slapen. Toen hij de politie
post gesloten, vond, ging hij gewoon voor de deur liggen
tot de inmiddels gewaarschuwde politie hem in zijn
verlangen te Jiuip kwam.
Zulke gemakkelijke arrestanten vindt men niet allen
dag!
VEENHUIZEN, O. NIEDORI'.
Het ten overstaan van No'.aris II. de Boer geveilde
land, groot i H.A.. 87 A. en 80 C.A.. behoorciuiu
aan de erven van de Wed. N. Groot en gelegen te Veen-
huizen, is opgehouden voor f 3235. Hater is het uit
de hand gekocht door dan heer J. Haringbuizen.
BROEK OP LANGENDIJK.
Door bestuurders der liberale kiesvereenJging te
Broek op Langendijk zal. naar wij vernemen, prote.st
aangeteekend worden tegen de laatste verkiezing van
een lid vam den Gemeenteraad aldaar, op gTond van
het feit, dat de burgemeester eenige liberale perso
nen, die den gang der stemming wilden controleert- u
uit het stemmingslokaal verwijderde.
Tweede Kamer.
Den Haag, 14 November.
't Is, met de regeling der werkzaamheden, na
de pauze. heden toch nog zonderling gegaan. W{J
wisten, dat er een, voorstel op komst was om, ua
Dinsdag, met de lex-Talnia voort te gaan. En toch
konden wij 't ons nauwelijks voorstellen, dat tegen
over het voorstel van den Rechtschen pra.esus zou
komen, uit de Rochtsche gelederen, zulk een mal u
onbekookt voorstel als de nieuwe „leider" der antl-
revolutionnajren, de dof-mompelende en witgebaanto
ds. Middelburg, durfde doen. Namelijk: om gedurende
de Indische Begrooting-behandeling vieravonden
per week aan de Ouderdoms- en Invaliditeitsverze
kering te wijden. Men behoefde toch waarlijk niet treu
veteraan in de Parlements-atmo.sfeer te zijn om te
beseffen, dat bet aldus jammerlijk en hopeloos moest
mïsloopen; met Begroot.ing èn ontwerp of althans ïru r.
een van die beide!... Het vorig jaar had de Kantei
op 17 November beginnend met het Begrootingswerk.
een en.ormen krachttoer te volbrengen óok door vlo i
van avondzittingen. om met Kerstmis gereed u>
zijn. Hoe had 't dan n u moeten gaan, waar er z<. -
veel op het tapijt; komt, dat niet meer kèn uitge
steld 't Is een, raadsel-
Merkwaardig is toch, waar de offioiëele leld. r
der Katholieken adviseerde, om mee te gaan met t
voorstel van den President (Dinsdag a.s. aanvang d r
Indische Begrooting c.a. zonder meer, en a.s.. Dond;-. -
dagavond voor ontwerpen, met den budget-arbeid ver
band houdend)Waar dr. Nolens dit vooretel
steunde; zonder te zeggen of hij voor zich dan wel
namens zijne partij sprak, dat nog voor het dwaze
voorstel-Middelburg verkozen te stemmen de katho -
Üeke heeren: Van Wijnbergen, Duynstee, Boeker
Ruys, Aalberse, Sasse van Ysselt. Van Nispen (Rhe-
den)Van Vuuren, Kooien, Bogoerdt, De Stuers, Fles-
kens, De Ram, Arts en Jansen (M.). Bij hen voeg
den zich de Rechtsche heeren. Elhorst, Scheurer, Mid
delburg, v. d. Velde, v. d. Boreh, Van Twist. Vr r-
Loreu,, Van Asch van Wljck, v. d. Voort, Oosterbaau,
Snoek, Van Hoogstraten, Brummelkamp, v. d. Molen,
Rutgers, De Vlugt, Blum, Van Lynden, Heemske k
en Van Vliet.
Het gezond verstand der Kamer heeft hier geze; -
vïerd op... 51c weet ntet juist hoe 't te noemen
Zekere Coaliti-e-liefde, met hysterisch karakter?
Verheugen we ons intusschen in den uitslag.
Even zonderling was het amendement-Lobman,,
den enkelen Dinsdagavopd der volgende week nog
geven aan de lex-Ta.]ma. De roerselen des gemoei'.s
van den voorsteller in deze blijven onmospeurlijk. D.-.t
men begon te vermoeden, eenig addertje onder li.-t
gr as is i.c. werkiefjk niet onbgerijpelijk.
De Kamer heeft het goede en verstandige voors' i
van haar President bezegeld. Dat is het beste en 't
voornaamste.
Sommiger verwachting, dat de regeling van werk-
l
Scheppers kwam m/et een groot vermogen ui,t de kolo
niën naar Parijs, zag haar, werd op haar verliefd en
vooral op haar hotel. Wanneer de Markiezin deoogen
had open gehouden en haar geldhonger haar niet
blind had gemaakt, dan zou ze wel hebben gezien,
dat Scheppers ook niet beantwoordde aan haar
ideaal van een man. Hij was afgezien van zijn mooie
jas en hoed een heel gewoon mensch, diie met veel
moeite de verplichtingen leerde vervullen, die aan.
een hotel als- het hare waren verbonden. Maar Sa
muel Scheppers uiit Hol/lingwood werd veranderd in
een Markies d'Aigre en later zelfs consul eener Ame-
rikaansche republiek. De markiezin daclit er in de
verste verte n,iet aan, door haar tweede huwelijk haar
mooie hotel op te geven en zoo werd niet zij mevrouw
Scheppers, maar Samuel markies d'Aigre. Met geld
kan men iu de wereld veel goed maken, vooral in
Parijs. Men laat zich visitekaarten drukken en zet
daarop wat men wil.. Men kan voor zijn huis het
bontste wapen van een Amerikaansche republiek op
hangen en menigmaal hij feestelijke gelegenheden
een bonte vlag uitsteken, en men kan zich voor zijn
vrienden en kennissen noemen zooals men wil. Inder
daad was de wereld zoo vriendelijk van Samuel
Scheppers niets te weten en hem mark fee) te noe
men, omdat hij de man van zijn vrouw was. De man
gaf bovendien, zeer goede diners. Waartoe behoeft men
dan ook te weten wie hij was? Bovendien htj had
geld. Was dat niet het geval geweest, dan zou men
hem bepaald wel wat beter op de vingers hebben ge
keken. Maar nu voelde niemand er lust toa
De markiezin wist evenwel heel goed wicn zij ge
trouwd had,. De ambtenaar die trouwt, iaat een mensch
gewoonlijk niet in het onzekere daaromtrent en die
had haar duidelijk genoeg gezegd, dat haar man Sa
muel Scheppers van Hoilingwood uit Eiigoland was.
En zij huwde hem trots alles, want zij had hem zoor
noodig.
Natuurlijk was haar geluk meer een zeepbel, die
slechts al te spoedig uiteenspatte. Scheppers sprak al
heel slecht Franseh en de markiezin nog slechts En-
gclsch. Hoe kon het huwelijk tusschen deze beide
menschen «ok andere dan ongelukkig uitvallen r Haar
heele huwelijk bestond daarin, dal zi| zweeg cn Schep
pers betaalde zij deed alle best hem niet al ilè
veel to „mishagen, opdat zij eenmaal zijn erfgenaam Zijn moeder keek hein ©en oogenblik getroffen aan
zou worden. en sprong dan, bevend en driftig uit haar stoei e;."
Elf jaar dirrrle dit wonderlijk ech'geluk. dat voor „Wat zeg je, Gaston?" zeide zij zacht cn gehelm
de markiezin een ware foltering was. Maar wat doel zinnig: „Wat heb je voor? Verberg mij niets. Jij
men al .niet voor eenige millioenenbent toch mijn lieven, eenigen zoon?"
Bij de opening van het leslamcnl viel zij van De markiezin was nog steeds een mooie, men z<
schrik.'j;u onmacht en werd zwaar ziek door haav kunnen zeggen een verleidelijke vrouw, m wannerr
zoon Guslav, die niet zoo zéker op zijn stiefvader terugdacht aan den gemakkelijken triomf over haar
had gebouwd paar huis gebracht. De ironie van het beide mannen,, dan mocht, zij ook nog wel aan een
noodlot had al haar hoop vernietigd. Wat nu r Zou zij hu derde verovering denken. Zij was twee- of drie-on
verstandig worden r Maar worden de menschen ooit veertig en zog er nog heel goed uit. Haar oogen
wel verstandig!' „De Heer verlichte ons cn leere ons. waren levendig en de diepe rouw stond 'naar perfect,
dat wij sterven moeten, opdat wij verstandig worden". Zij had ook bepaald reeds aan een nieuw huwoüjk
heet hot in de Schrift. Hel mag alzoo zijn, dat wij gedacht, want behalve haar zwarte kleeren was er
eens, maar dan bepaald in een beter leven, verstandig
worden, in.dit leven is dal evenwel vrijwel uitgesloten.
„Zoo gemeen is n,og nooit een vrouw bedrogen."
klaagde zij zwak. „Heb je reeds met den,advocaat
gesproken. Gaston?"
„Ja moeder, wij moeten, toegeven,. Dat behoefde mis
schien niet te gebeuren, beweerde de rechter, als uw
man, een Franseh man was geweest en het vermogen
zich in Frankrijk bevond. Uw man, was evenwel een
Engelschman, die voorzichtig genoeg was, zijn ver
mogen op de Eiigelsche Bank te deponeeren en het
Engelsche recht; kent aan ons geen, rechten, toe. De
erflater is daar onbeperkt meester van zijn bezittin
gen."
„En dat noemt men n,u reebit!" klaagde de mar
kiezin. „Heb Kk aan mijn man, niet ajles geofferd?"
„Hm!" liet Gaston hooren.
van droefheid over haar verlies niet veel te bespeu
ren.
„Ik zeg, mama, dat de zaak nog niet uit Is," ant
woordde haar zoon nogmaals, terwijl hij kalm zijn
portefeuille uit zijn zak baalde en zorgvuldig <v>n
nietig papiertje daaruit zocht en met groote zorg glad.
streek. „De zaak begint eerst."
„tYat heb je daar? Laat eens zien, Gaston," ver
zocht zijn moeder haastig en dringend.
„l weel mama, wat uw ik hoop zalige echt
genoot. voor wonderlijke gewoonlen had. hoe hij
de gewichtigste .papieren, ais wissels, banknoten, cheques
enz. in de zakken van zijn slaaprok bewaarde. Alles
wat Jiij Jiiet ©ogenblikkelijk noodig had. verdween in
de wijde'.zakken van zijn slaaprok, die in. den ei"""
lijken zin .oen brandkast leek. Ik dank aan deze 1
standigheid dan ook menig bankbriefje, dat de gicrig-
„Heb ik niet. de schoonste jaren van mijn leven aard mij anders bepaald wel had onthouden.'"
aan zijn zijde doorgebracht, hem verpleegd, hem lief- „Verder verder drong zijn moeder aan.
gehad, heb ik bet niet met engelengeduld bij hem ..Nu, toen het lijk naar beneden was gebracht dachf
uitgehouden,? God alleen, weet wat ik verdragen heb ik er aan, omdat ik steeds op orde en regel g\s\Q»
ln deze lange jaren. En dat alles voor niets? wat zal ben, eens een kijkje in de sterfkamer le nemen. Daa> -
er nu van ons worden, Gaston? Dit meubilair is op bij viel mij dit briefje in handen. Hel is niet"epar-
zljn hoogst dertig- of veertig- duizend francs waard, fumeerd mama. .Lees het. liet is wel Engelsch^maar
al heeft het ook vier- of vijfmaal zooveel gekost en zooveel Engefcch .zult u nu wel verstaan en ofschoon
mijn sieraden, als die verkocht worden, brengen mis- dit papier maar weinig woorden bevat, zoo zeggen
schien twintigduizend franc-s op. Denk je eens, daar za toch vee! en laten nog meer vermoeden.'
kunnen wij misschien een paar jaar van leven. De markiezin nam het vieze papier cn las hel.
O, ik ongelukkige vrouw." Het waren weinige woorden in slecht Engeisch
„Wees wat bedaard, mama. De zaak is nog niet sohrevwi „Sam. JJenk aan Sydney. Wanneer je van
uit," meende de jonge heer met groote'bedaardheid, avond niet Jcomf. ben je verloren. Sam."
