uit
Eilers voor het Kantongerecht.
'Zaterdag 14 December 1912.
i 56e Jaargang. No. 5230.
TWEEDE BLAD.
««kt. Want als we het drèn doen
eid, en voelen ons erg ejijf en onbehaaglijk xn |M
Londen, 7 December 1912.
't Is heel wat makkelijker voor een Hollander in
ngeland om Engelsch to ieeren, dan voor een Engelse] i
tan in Holland om zich van onze taal op eb hóogb
stellen. Zelf hen ik er meermalen geinige \an gewced,
oe wij Hollanders ons uitsloovcn om den buitenlander
li zijn eigen laai te woord to slaan. Die daar gewoon-
ijk verrukt over is.en je allerlei namens over je goede
L''-.praak vertelt, of vraagt, of je Engelsuhman bent.
.v.oof van zulke praatjes maar nooit wat. Hoewel het
lok niet noodig is om bitlor te zeggen, zooals laatst
EngcLsche dame deed, die anderhalf jaar in Holland
Tas geweest: Jullie Hollanders lucht nog liever jo
l Engclscli tegan ons, dan dat je je eigen tant
:kt. W ant a' v~' u -:4
en voeiei
jeemde kleed.
Nu, in Engeland wordt jo niet heel dikwijls in
HoLlandsch te woord gx'stan. Eenmaal heb ik een
igelschman cntmoel aan 't station. Fenchurch Streel
aar de boottrein van dé Batavier aankomt, die vloeiend
loliandsch sprak, en trouwens ons land haast nog
rter kende dan ik zelf. En de tdame, waarover ik het
boeven had, sproekjt dragelijk Hollandscli, na haat
pderhalfjarig verblijf. Maar anders, ho maar. Fraoseh
Duitsch kennen verscheidanen nog wel wat van,
s hel er dan meestal Fransch of Duilseh naar, maar
jollandsch gaat ze to hoog. Jullie Hollanders bent
pk zoo knap in he't talen loeien, zeggen ze dan.
jKomt bij jullie vanzelf. En wij nemen het compliment
I ontvangst, maar do meeste jongens op school vinden
jet, dat hel zoo erg vanzelf komt. Voor sommigen komt
Jn groot gedeelte er van pas tna schooltijd, als mecs'cr
cltSPo zoo goed vriendelijk is, nog een uurtje met
J te blijven zitten.
aan Ben je eenmaal Ln Engeland, dan is do gelegenheid
hi Engelsch te spreken cm Ie hooren, natuurlijk groo'
jnoeg. Do kunst is alleen maar, om goed Engelsen 1
hooren. Want plat spreken, dat hkr oen jnassa
msclien doen, van wie je t niet zou verwachten 1
leveranciers, heele-heercu als je ze ziet, met rógén-
is, bruine schoenen en ronden hoed of Eng.dsdie
i'fet, zijn in 't begin haas! onverstaanbaar. Maar ik
pb onderwijzers en zelfs dominees gsjioord, die vol-
Ter4
erwt
lachte halfjes. ..'t Komt er hier niet meer op aan.
zei bij. ..O. dank u wel. Zeg. we hoeven gein -«ar
en te hebben." Zij blij.
t Komt er hier niet meer op aan. !k had wel ecu
kaart, maar die woorden klonken me vreemd, en, on
heilspellend. Ah, daar ging zeker, heel ver van ine
af, de deur van 't, gebouw open. We gingen vooruit.
We stonden weer stil. Vooruit, halt, vooruit, halt;
en zoo eentge keeren, VA ik drie meter van, de booge
stoep afstond, die van de straat naar de d«ur voer
de. Nog éeu keer vooruit en. ik was er Ui 1 lelaas
die keer kwam niet. EXicht opeengepakt, «map
dig wachtten we. Boven op de stoep zr
deze'fde hoeden, geen beweging kwam er meer Sn de
rijeu. Toen een schreeuw van binnen, onversi-anbaar
vooi ons. Maar herhaald door ec-n reusachtig* agont
boven op de stoep. Vol' Eén, gejoel ging er op ..We
geven er niet om te staan, gooi de deuren open. - -
Waarom geef je meer kaarten,, dan er plaats is?
Vooruit jongens, naar binnen. Duw op, van achteren!"
En daar begonnen we. ..Sluit af de rijen," schreeuw
de de dikke agent boven op de stoep naar drie an
der- beneden. En zonder een enkel woord drongen
drie blauwe uniformen zich vlak achter mijn rug door
de rijen en stonden, schouder aan houder. Aan
ons. die er nog voor stonden, werd een laatste kaïts
gegeven. Er was toch ajtijd nog staanplaats. „Niet
dragen heeren," klonk jolig de stem van, den dikkcai
agent. „Er is plaats voor allen." .Als jij eerst weg
gaat, conötable, dan kunnen er zes van ons op jou
plaoits staan." werd er geantwoord. ..Dringen jon
gens, zet op van achteren." Daar gingen we. Jk raak
te met mijn eenen voet de onderste trede van de
stoep, die voet stond er op. Veel ademhalen deden
we n,iet meer. Mijn tweede voet stond er op. Naar
bover Weer een treê, nog een. Zien konden we niets,
maar we schoten op, dus boven lleVn ze er door.
Toen ineens stonden we pal. En een leur sloeg dicht.
„De zaal is stampvol, geen zit- of staanplaats meer
over! Terug mensche». wat wil je toch?" „We heb
ben kaarten." ,.Er is geen plaats." „Dan wille;: we
staan m de vestibule, dring op jongers van achte
ren." Denk nu niet, dat dit kwaad en woest ging.
Geen vloek of kwaad woord heb ik geheid. we had
den kaarten en we wilden er in. En Je «genten wa
ren even kalm en vriendelijk. „Niet, zoo dringen, li
ren,-' Vonk weer de zware stem van boven, „Plaats
voor a'iemaal, op straat. Hallo jongens (dat tegen de
andeie agenten), 't is genoeg zoo. Zet ze der uit."
Hoe het zoo gauw ging, weet ik niet. Ik dook net bij
tijds onder de armen van een agent door en had
in eens ruimte. Met een stuk of tien stonden we bo
ven op de stoep. De rest stond op straat. En kaïm
lachend stonden de agenten het aan te zien, hoe wij,
die er tusschendoor gesnapt waren, piobeerden de
deur e forceeren. Een kort gevecht met de '/..•ai-
wachters. De deur ging even open, -twee snapten er
naar binnen, toen waren we in de minderheid, nog
'.een poging, we werdeni teruggeduwd. Met een knars
gingen groot© grendels op de deur.
Langer wachten was onnoodig. Ik lite do «toep r.'
Wat was het rustig geworden in dien tussehentljd op
strac.. En daar, weer echt Engelsch. stond een meu-
schenmassa van minstens een paar du'zc-r.d, allen m. t
een toegangskaart, voor een-gebouw, waarin geen plaat
'rfas. luisterend naar de redevoering, die gehouden
werd door Mr. Stephen Gwynen. i:d van het Parlia-
ment hangeude uit een raam van de bovehvërdic-
voor negen, 'k Had ander-
zelf niet bevoegd te zijn de geneeskunde uit tc oefe
nen.
Als eerste getuige trud op Elizabeth Kooij. huis
vrouw van S. van Meuis, oud 38 Jaar. De/.:: ver -
klaarde dat Eilers eenmaal bij haar te Haren karspel
aa huis was" geweest, en dat het beslUt dezelfde per
soon was, die zooeven hier tegenwoordig was en
zelf had verklaard Eilers te zijn. Zij vertelde verder
hoe haar man reeds 3 jaar ziek, op aanraden van
een zwager uit Andijk, die allerlei goeds \an Eilers
erteld.
De uitspraak wordt bepaald
Tuct'fic kamer.
Den lljag, 12 D.cc.
De Stvoroin Ixihmau beeft h ekro*
gehouden, waarii men zoowel de
I)c hoogb jaa
een twee- i.ige icd:
n8ar Eiiers was geschreven om inedioa- gerst.lijkc als lichamelijke kra.h. van el zen aurkwaar-
fT" mantra to"ïen4en voor een tuDorculoieHWer Br w» digen ijs.iar.1 had t, bevond .-1 llij au
door Bllera «en lijnt «monden met allerlei vragen dan.' muabile da-lal, zelfs hu nontlra-h. /.at»
L 1 over toestand van deu patiënt en deze was dot-.- ve g l.as da heer l.ohllLin de (.ont -l.'vl. nel oen.
Vai Meurs zelf ingevuld. Daarop verschenen versehii-1 monstertje. door hein oen» Li „Artis"' aanschouwd.
De knecht hoeft
cn toen zij van bui
lende medicamenten uLt Oegstgocst, nkele fleschjes
ei: een doos met capsules. Elke wo' i: werd zooiets
dergelijks ontvangen. Eerst werd per fi< sebje be
taald. wat zoo ongeveer f 6.50 besomde. maar later
werd op aanraden van deuzelfdcn, Andijkschen zwa<-
ger een abonnement genomen. Dl; kosite f 4.per
week, maar dan moest men eerst lid worden van hen.
Gouden Kruis, welk lidmaatschap f 2.50 extra kostte.
Zooals hierboven gemeld, verklaarde Lklers nooit in
HarenkarspeL te zijn geweest, maar de getuige houdt
pertinent staande, dat dit wel zoo
hem bij haar man binnengeh'
ten kwam, vond zij hem daar.
De getuige H. van "t Kaar verklaarde, dat door
hem medicijnen enz. bij Van Meurs tn, beslag waren
genomen en toen \olgde da getuige Joh. Langhout,
26 jakantoorbed"'nde bij Eilers. J)ü7.e was daar 26
Ju i jl. ln betrekking gekomen en verklaarde dat er
meermalen meaJujjli;oii wartu opgezormen, naar van
Meurs, cn ook pesten voor dien persoon te hebben-' vorde.'en.
geboekt. Aan alle zoogenaamde patiënten, aldus ge-jje( fóireiii d h »sr)ie«,l!ii'
tu:'ge, werden maandstaten gezonden. Ook was hem'* K""
bakend, dut van .Meuis ud. was v«A net Goad^u Krnu».
Hij bevestigde dat Eilers zijn zoogenaamd ambt als
bedrijf uitoefende.
Dr. Goedhart van Harenkarspel was opgeroepen
om te verklaren dat er gedurende Januari tot Sep
tember geregeld geneeskundige hulp te verkrijgen
was te Harenkarspel cn dat hij nooit door v. Meurs
of zijn, familie was ontboden.
Toen kreeg de ambtenaar van het openbaar mInd
ik geloof, d d hij een b ulkikkc t bcdo-'ld.'. Een kik
vorsch, mei allemaal kleine dito's om-lucn. zwem
mend. 'Aal 'l kikkertje, genaamd Vrij-lihe:alc-i, ooic
levend uit den bek vjji den brulkikkert le vooischijoi
komen
De heer Lobman gaf voort, in r isli:^en stijl ko
mend. de lijncsi aan van het Rechtsdi-CJirlstclijk.
program, waa- in o:>k hel vc pllclil kiesrecht is ofvp-
nomen. Hij schelste hel Christendom, dut oudanks-
vc schil in uitlegjing, toch voor alkM denz-dkk».
grondsla;.;, Jé II. Sc.irift, geelt. Da! „hel volk tol idL<
geheel anders maakt dm het z uier (II).'Etendom zou-,
zijn''. De h 4 ij den Ls kwam op de plail», welke vroe
ger de machtige gteslelijkbeid, <le geesten liclHcntl.
innam. Dc nacht oiitbreekl inlussclnn, erkende de
heer Lobman, 't Stelt zich tegenover hei b una-r.simr
dat boven de kerk wil gepla itsl zijn en de ccnliciri
verbreekt. Hel vraagt gelijk .echt voer zich als dn
anderen, die 't zoo lang hebben uitgcslootcn, voor zieti
veria U
id, ging
meer
de heer
sind>
Lobman aan het cijferen. Hoeveel
de dagen \nn. Thorbeck-e, aa>i nationalen tijd verpra
'en. Dat is voorwa ir gren klrfciighcid, In de vijft^y.r
jaren over oene legislatieve pc: iode 3101 bIa<Lz:jdc**
der „Iiandelingan' thans: 90SÜ. Niet 375 teg:-r>over-
255 \e-*gederingen1'iatcn, pralen, praten. Over mo
ties, over alle denkbare kwesties, maar buiten de re-
geeringso'Btwerpian om. Een meeting van partijen wordt
et Pajj .nnent aldus, tnstée van tak der Volksvc-legeif-
Jiging. Het houden vun do politieke macht, 'l vorovtv
biji
5
.ard
Brt
ikt geen bcsclianfd Engelsch te hooren gaven. Trod-
s, wat onderwijzer^ betreft, er zijn cr in A nis ter-
ook wel, die zuiver Amsteadamsch spreken. Maar nieut üangeuae uit een
ik «enigszins kaïrs zie, om heel geen EngeLsch Pln&- 't Was toen kwart
hooren, verzuim ik nooit, cr gebruik van te ma- balf uur mijn best gedaan om in~de zaa.1 te komen
in. Die kaats werd me verleden week weer eenp 'k '«'as mijn avond kwijt en zeven s ulvers reisgeld
iboden. In de Memorial Hall in Fai linyd ons tree!En nog had ilc Sherlóek Holmes'niet gezien
[gons midden in de City, dicht bij' St. PauFs Calhe-
1, zou een vei'gaderiing gehouden worden om te
.steeren legen do pogongan, <lie in Ulster wordfon
feweaid om den. godsdienst in do politiek le slee-
En onder de naman van do sprekers kwamen voor
rnard Shaw cn Sb* Avlhur Canan Doylc, wel be
id als de schrijver van Shcriock Holmes. Toeganvp-
irlern waron op aanvraag gratis to verkrijgen. ri—r
sterie hot woord. Hij begon met hulde te brengen icn ervan, is hoofddoel. Zieker schuilt c' w*.i!rlicèt»
aan den aanbrenger van dit strafbaar feit. Deze had m dil hetoog van dan grijzen staatsman schoon ÏkI
hem. zonder er eenigszins belang bij te hebben, er>odi,,m op a„e partijen rus, fy (1W|K. j.^..
mee in kennis gesteld, hoe iu, zijn omgeving twee per- mecr ,n ap d. aat|erc. Maar hol verwijl op zicnwïf*
sonen aan een ernstige ziekte leden, en door het (cgen dil zich doodpralcndc Pari :r. it - ich hueft
gebruik van medicamenten van Eilers aehteruitgin- reden cn g ed VdI1 besla m
gen. Dat was een mooie uiting van gemeenschapsge- j \Vaar 1S cok( dat partijdigheid bij benoemingen ecno
voel. Spr. vertelde hce bijr.a nooit een aangifte ln- beschuldiging is, tegen elke tijdeiijk-bovindrijvtude po
komt van personen die buiten de za;tk staan. Bn |i!icke pin1jj te rica,_.n -t d» a„e G«-scJiichto
dat was toch zoo hoog noodig voor de bescherming die j.nilK,r nc„- is, bel a^!. Daar b eft n.r. Lohtiêrn
der maatschappij tegen vcisch.'.lei d kwaad, ook te-j ajwewr gelijk in.
gen het groote kwaad, dat de kwakzalverij bedrijft. 0vcr b?noêmirig van den t.u- li - u mr. Lohmau
Eilers is een vreemdsoortig persoon Hij geeft zich- ,()l boog'.ejraar te Utrecht zji senior, dit men e" zich
zalf uil als door God geroepen om de menschep t© je verheugen had. dal hier nu eindelijk een; icnumd
genezen van <le tubcix-uiose. Personen aie in hun was gevonden, die' de auti-rcvolutionnaire bcoin»e[<a»
laagheid hem »ervoKe». 200 zegt hij. vervolgen Ood. kunlMll doecerm. D« iirol.-ssorjlji dit-nèii toch
Hij he-ft c«n wap:n. waarop egn zwaard, - rotsea aail raizc acid.-mifd. o n jonz -iu „voor hv-l 1ÜK--
r«u leeuw, .1, zoovele sjniboicn vap rlja strijdvaard3E-; raiLsnK. op ie leid-il
h.'d standvastigheid en moed. Sympathiek «tl. Itei"ééii- al-tul. door mr. I.-,Innam
Om pret k;» te acug.-n wat Ellers voor een persoon gobraeltl nan dr. Knijper voor hetgeen deze ..1 dmv
is, is moeilijk, maar vast staat, dat hij onbevoegd de kring zijner geestverwanten, en voor cbze heeÖ lot
seceeskuiid© Uitoefent. En spr. zou hem misschien on- s(an3 ^.aeht "t ls lodi nlei onmog-lijk, d
;emoeid latn, ajsde^manni^ zoo^ge\ aarluk^^as, me Zpo. - dat den Kanaalstrater, bij 'liezen
dunkt
dier
woorden, een blos «aar de wangen stijgt f... Hier is.
do leer van het lünkmoedig-cmlvangjii vun den tweeden,
tik op het gahal wél in toepassing gebradit!....
Het belangrijkste was hel slot van mr. Lobman'*
rode waarin iiij allereerst deed uitkomen, dat Hechts
geen verandering wilde breng.n in de Grondwet, wst
Dus
Ik
■rzuimde ik niet er t ratond een rntn L- vragen. Ik ter'wijl als
taving een heel befeeld selinjven alv anlwo-vrd mvl h,(.„
Qieti kaart De ve.'gid,ang zou om kwad ov.i ac.il b.
DÏ deuren zouden om hoH ;.ieM opengvwi.
njaate en kwart "over zeven óadsrde ik d= Memorial
alt. ''k Was bij mijn. welen «ooit m Farimgdon^-^-
en ik d icht'er juist over eons aui oai tot deu minister van Justitie te zullen wenden,
ar de Memorial Ilall te vragan, toen ik opeens,
etla C[ ver van m - af, ean iliditei
door de gevolgen die zijn behandeling na zich sleepit.
Deze man zegt, de middelen die hij aanwendt., van
God te hebben ontvangen, zonder dat hij daarvoor "n
enkel bewijs aanvoert. Ais hij eerlijk was en een
engel hem de medicamenten K«d gebracht, zou hij
moeten zeggen: ziehier, zoo zijn, zij samengesteld, ,Wttuu«aig „4WJ HP w
dan zou hij handelen in het algemeen belang. Maar do verlïöüding tusscbcn Kroon en W'-lv -nwoordi"iiuf
juist dat schermen van hem met den naam van slecht doctiaair g edigcerxle b^aUng^TTi?
Donder. ',m:ddug diende voor het Kantongerecht te God, geeft ons het recht nem b_- wantrouwen. Een beteren. En hij trok de bl.j.icn san wat e: vooi ccnee
S. hagen de za.B tegen W. J. Eilers te Oegstgeest, waarheid Ls het toch, dat er meer Bchunheiligheidfcn RecbfSchc Regiering alzoo te d>;n is ia de toekomst-
•ier. bekènömi genezer(?) van de tuberculose. de wereld is, dan heiligheid en meer bedriegers a,ra orga„i;a;jc onzer defensie vei betering onzer rochts-
A's kantonrechter fungeerde Mr. Mr "hui zen ajliler. messia^senEen-^rond om EUers te wantrouwen heb- _ins!ei[jn„ - ontwikkeling van Jict onderwijs op ckm
ambt. vjkn "t op^nb. ministerie optrad Mr. ben we overigbns in het zich telkens tegenspreken grondsb^, jueiog-j op initiatief van dr. Kuijprr Ves*-
□shergon van Alkmaar. van hem. plicht k.èsrecht.
Nadat de zitting geopend was, diende beklaagde Immers in. liet request, dat hij aan H. M. de ko- jzn C31l sj^cb Van hulde voor ijver, pliebtsbetoon
Eilers een akte van wraking ia tegen den ambt.enaaj- ningin zond, zegt hij te hebben een middel tegen de toewijding, - aan Ji.4 Kabinet gebracht wanner
van. het openbaar ministerie Mr. Heijnsbergen, omdat tuberculose, terwijl hij in zijn boekje spreekt van dan meu '00[t va., Lohnian's'.stroeve l.'ppcu'heeft
deze hem. Eilers, bij het dienen oener dergelijke do middelen van God ontvangen. Hij verklaart wta gehooid1.... Zoo. dat nu. Hoe .ais kerk zelf» "t jiooMt
zaak te Medemblik had beleedigd. R -• -
Drze wraking werd evenwel ddj" dep kanton- maag
rechter direct verworpen, waarop vriend Eilers de- teercapsulcs vcorschiijlt, \vaaiin creozood voorkomt,
monstratiel de zaa.1 verliet, onder de bedreiging zich Maar lioe het zij, hij is niet bevoegd cm de ge. c-i-c
7li:d. Een angstig 'voorgevoel bekroop ;no ik <wu
Mclsche saliad om affl 1'»" ,c S?
wachten. En jawel, het was <lc
L aan vier, ncljj» v£ Vzellde1 Wet.bho°^ h5f J* toWtaffi heeft zaam in in de uitoefening van zijn zaak, dus alle kans u^derend. - dan nllba-is deze w d,
|£5OT Ata." Uier 11... du. Ui, ^aWl ^houwi,,^, "f8-
P-sIe niet moer. „juldls achter' 11 Augustus en toen verklaard had, dat krooo, tek Daar js hlj ongeiukklg genoeg niet
nederden voegden ziel. kalm en „eduldig ac ^e 5,aal zou kunnen helpen. r teru-eekomen en heeft ondanks die ,ele b
en ook die honderden groeiden weer aan tot Kroo^ai werd evenwel met gezonden, eerst na blerwa H#ta toraw op6eTat.. dit geval is de
erdf^nTa' Wl^en'nL, cv o.ncengc „een cou-
,CBer0Se dame^'h0^ toe. „Meneer, meneer mo^ geneesmiddelen te hehhen gestuurd den ^^^u^^cTclSM »pr. Voo.- andete nu,lig- raktv, heb-
lnsl„..u kaart hebbenl" HU keek haar even aan en dus cean jjdJehtlngett geven. Hu verklaarde -1 r ander het n
een groot tegenstander van creozood, dat vernielt de sCiludde, mei een gozijhl van: „Trop d; flmr.s'. Trojj
deu mensch beweert hij. tcrwgl nil de n.-urs!' Ot„Aet me nu ri.ei i.i tzoiuulj - asje
blieft....'
.uodi u«u a,a.w --- Maar dut de heer Lobman 't go.^d cn c»rlijk ineenf.
kimde uit te oefenen en is daarvoor reeus ii?rna-sce- n sjörvejjng durven onlkunnsn.
neklaagde Eilers was dan ten v^te gele.d lijk veroordeeld; BilIers d^®
dat hii tusschen Januari en Septembn *an die jaar ten staken en zich b» de - g*
te Hareukarspel de geneeskur.de had -ingeoefend over doet bij evenwel mct. JiVel Jxme «rou- 1 ^,c ^M'e ,van dc.'1 daS S,f ".:c' vI ,.VL' 1 kijzon-
't Was een merkwaord ge rede.
de patiënt S. van lleurs, hakker ardjar, door hem request aaii-«are o'"' K-SÜ"1 rugo* l{.-!illUI«. Ea loi-.il*da
*'^or h1' pensent uxii heeren Borgasius cn 1 ydomani waren, weer g.zootl
wees op het Zui-
r aan denkt. Toen kuu-
:n brood door krijgen,
cn van de Scheepvaart
F e u i I 1 e t o n
le erfenis van
„Zeer juist, boki-achtigde mister SiDning begees- Een oogenblik later stond hij op straat en keek
d'. "zeer juist. Uitstekenid zelfs." hij naar het voorname en stille huis van zijn
Miss Badsley snóót zeer geroerd haar neus. op. Nog eenmaal groette hij naar het venster van
Adieu, vader," zeide John na een kleine pauze era, was ruit zijn moeder en Anny hem nakeken en toe-
heen te wuïfden, dan liep hij langzaam het gewoel van de
ereldstad tegemoet de groote kampplaats van
„Aaieu. vaaer, stuue j«uu ua. i-uu mi."» f»
TT stig en vastberaden en draaide zich om, om
v HU l!dl\ GI (IHHl» gaan.
gaan.
„John," riep de oude man, onwillekeurig en ge
troffen. Een oogenblik scheen hep alsof er een zach
ter gevoel bij hem boven kwam. alsof een zachte blik
in, de starre oogen trad. Ook John bemerkte het en,
bleef staan. Kon, hij misschien n,og door een laat
ste poging zijn zaak hier bepleiten en redden?
„Ik betreur het misschien meer dan iemand an
ders, vader, wanneer gij in, uw armoede zeer droe
ve ervaringen hebt opgedaan," zeido John zacht
Elverdaal hem dreigond mot heveude stem, „majr Ik wil hopen
niet de ervaringen va^i iedereen zijn. En
duivel in de wereld te beteekenen heeft, ik bedoel
een man die door eigen vlijt en energie zJch een baajx
in de maatschappij zal breken, dat hoop ik dat ge
eenmaal aan uw zoon zult ervaren."
niet tegen mijn gevoel va^i, eer en rechtvaardigheid Trotech en met het hoofd omhoog ging John
been. Hij hoorde het veracht,e]ijk lacaen van mister
Sinning achter zich niet meer en ook niet de boter-
wetke stem van miss Badsley, waarmee zij zeide:
Oc h hij zal' wel terugkomen," Hij zag ook niet meer
.Zooals je' misschien weet, John, heb ik -een aan-
icht laten indienen om het contract te verbrekep."
lus sprak Mr. Elverdaal.
„Dat heeft mijnheer Burnett mij verteld, vader,"
.woordde John..
„En ondanks dat durf je er nog van spreken om
contract te handhaven?"
.Vader
„Stil jongen." schreeuwde
zoodat John verschrikt van zijn stoel opsprong.
<l'il je mij, je vader soms leeren wat mijn plicht is
wat niet? Jouw pLicht is kort en goed mij ge-
Jorzaam te zijn begrepen,?"
„In alle gevallen, dat het goede betracht wordt
- M...,o»^wl,n|^
den arbeid en intelligenjtie.
HOOFDSTUK VIII.
Markiezin d'Aigre,
tevieden natuur hadt
die van huis uit een zeer on^
was sedert eeulgen tijd al bij-
..Heb je met Thomas Green gesproken. Gaston?"
vader Troek °P een zekeren morgen aan haar zoou.
„Neen nog niet. Ik ben tweemaal hij hem gi-weest»
maar trof hem niet aan," antwoordde de markies.
,Je schijnt niet al te veel haast te hebben mei»
de onderhandelingen."
Markies Gaston keek zijn moeder even, maar scherp»
aan. alsof hij te weten, wou komen, wat er achter dezn
rracg verborgen was.
„Toch wel, toch wel," zeide hij dan, „maar u zul*
begrijpen, dat mijn verhouding tot het huis Elver
daal mij noopt tot groole voorzichtigheid. Als mort
daar iets to weten komt va^i mijn bezoeken aan Groet*
zonder ontevreden met den loep der gebeurtenissen.
lj„t was geen wonder. Zij die zich :n den loep der b,sle"'n o» ver-
jarer allerlei weelde had kunnen permitteeren, die ver- L, bestaat dan komt er van mijn huwelijk
dat dit toch wend was in hoogc mate. in een paims had gewoond Jich Tiï'hem fn^M €e" ,Seöki" :i rut-
En wat de arme te Parijs, in haar wereld een rol had gespeeld - zij M d6 ^kiSnTccitn
uioest plotseling in Londen, in een bes-heiden familie- Haar ZOOu w<,de. 7J 11
hotel leven, de nukken afwachten v.ui luie keltners op het huuelijk naet door een onvoorzichtige tny»
en onzindelijke dienstmeisjes, en met een onnoozeie ..oU'er_^e
|„Zwijg." Ilc wensch en verlang dat al de mijn,en
i bewust blijven, wat zij aan, mijn positie en de
J mijner familie verschuldigd zijn, en in dat op-
ït mijn bevelen en wenschen stipt opvolgen. Ik
'ang in het bijzender dat mijn zoon, wanneer bij
n zoon blijven wil. ge<*.-nerlei verbindingen aangaat
kamer tevredën zijn.
Dat viel haar heel hard en bevleugelde niet we4-
Di^ haar speculatieve fantasie, om op
net zekers* een verbetering
gen.
huwe-
in baar positie te bren-
kren en die de waardigheid van mijn huis in
|ir brengen."
.Arbeid is geen 6Chandie, vader
,Wil je wel eens s*il zijn? Wat wejt gij daarvaji?
doet het schande aan. Denk jij soms, dat ik niqt
(et, dat een arme duivel die om geld moet werken,
die in de wereld te beteekenen heeft? Je zat
-v .1^
voordeelen niet op ten gerieve van die zijner moeder.
„Waar woont Green?" vroeg zij.
Weer keek de markies zijn moeder vluchtig ei*
scherp aaji. „Winchester-Road 6," zeide hij da.n.
.Het is een heel eind, het Oosten in."
ij. i 1.4. voa rfvpds markiezin lachte spattend. „Denk je soms, dad
Op haar zoon viel in dit op zichd ik erheen zal gaan om mijn vroegeran kamerdienaa*
Ï5">taïre BMlöiit van den Dooien, ouden man. die spoedig senoeg gemerkt, niet te Douwen^ u op te zoeken?"
het heldere oordeel over zichzelf en zijl. omgeving l!ï werd «toe Is t nog zoo ver zou ko- Galton taa.de de schouders op. maar zeide nlemoo.
verlcor «n wiens zleleleven steeds erge." markies Gastom dallet En rede. dal meer.
.at tiid moest hebben
- i— h rolftv met hem te eD de scheen geheel vergete{n.
Cp"de"n corridor "kwam zón moeder hem tegemoet. om aan do ^dachte Vt.n een nuvte j opakht Dat was op een Maandag. Woensdag kwam G !5toa
- --• - -*-■»- gewennen, zoo was de maxwean ook „prpdeneerd aan hot hotel teru^ om ZUQ moeder jen uitnooli-uag
JV-y teleurgesteld. In Parijs had G kle«>r- van Elvwdaxil te brengen voor den volgenden dag.
hij maar behoefde toe te^ gyjvnn Waar is ^nijn moeder?" vroeg bij den kellncr.
Op haar kamer, markies," antwoordde de k :ner.
oteeds meer verlcor en wiens zieieieven sieeus ei&o maiknauw "ekregen. En al rede-
,u awu UUJ.- -overschaduwd werd. John üep weg alsof hij met don-, mm., had een sedu^JJAhebban Verder was er geen sprake moer van mister Greea
verplichtingen op ich neemt, die ik niet kan goed- st0rmloop de wereld dacht te veroveren. n rde htj. dat de K.eine .mn.
Laf dit oogenblik geen voet meer jn de fabrieken angstig
Burnett-compagnaie, of Je bent mijn zoon n-et
d"ie daar ongeduldig op het eindigen van het onder-
noud had gewacht. Zij weende.
„Adieu, moeder," riep John haar toe.
„Niet weenen. Zoo spoedig mogelijk zal ik weer
iets van mij laten hooren."
is het alLes dan uit, John? Alles?" vroeg zij
A'ader
.Geen woord meer. Ik herroep niemendal. Of jo
flft in mijn huis en onder mijn toezicht en doet
ik wil dan ben je mijn zoon, of je gaat en
let wat jij wilt en je bent voor mij een vrefemde.
(at je gang maar en je zult zien 'uou ver je hot
bigt. Gooi jij maar al wat ik je oïed weg, voor m
onzekere toekomst, je hebt wel gelijk." ha*l Ek desnoods op een andere plaats."
.Integendeel, m ceder. Nu gaat alles juist goed.
Wa1 heeft u daar? Een couvert?"
„Neem dat, John, het !b alles wat ik op ditoogen
blik samenrapen kon, maar het zal genoeg zijn voor
de eerste gevallen van nood." ter meegaf, voor
„Geld? Dat moet u behouden moeder. Aan geld heb zoon we! Van overblijven was bij hein
ik geen gebrek zoolang ik nog maar werken kan. Waf ke geweest en dat hij uit
•astberadeuheid en moed, en die h ar zou afzonderen, -*-•
ik noodig heb is va;
fui hij mom
luJcersdocMer gelukkig te maken met den titel van
markiezin. Hij wilde alleen, zooals 'hij 'laar had op
gemerkt, alleen in het alleruiterste geval tot een
liu-'elijk besluiten >n nu zou hij al blij ^jn ge
wei st, als de kleine maar bad toegehapt.
Maar al kwam dit huwelijk tot stond, wat werd de
naiKiezin daar boter van? Hoeveel zou er van de
honderdduizend francs rente, die Elverd&al zijn doch-
1 haar overblijven? Zij kende haar b1"2
,-as bij bem „og nooit spra- -'k weet bet niet, markies." zeide dé kellner
liefde voor haar wat voor SJ"g. Er waren, nog meer menschen 'n hu Ven h«
seconde k<>ij zich niet metee* alleen bezig houden.
In den salon, waar Gaston moest, wachten, wart»
Zeg haar, dat ik haar dadelijk moet spreken."
De kellner ging om de boodschap te doen. maar
toen hij terugkeerde luidde het antwoord: „Mevrouw
d- markiezin vraagt u even, te wachten. Zij is juist
de De: ig."
Beeig?" vroeg Gaston verbaasd en tiok de weak-
Zij kende baar orauwea Sajnen. „waarmee? met wien?
daar dacht rij geen
