Voor Dammers.
-
ir
ÜrepQ uit Land- ei TÉInv.
11
I -
Zaterdag 1 Februari 1913
56e Jaargang. No. 5259.
DERDE BLAD.
UIT DE PARTI J. i
Onderstaande siagzet is van den, Frajnschen, meester
Raphaël, uit eeu door hem gespeelde partij. De wijze
waarop Ra,phaël bier in de opening een schijf win,t,
is zeer leerzaam daar deze soort siagzet in de ope
ning vaak aan voorkomen en daarom doop de Fran-
schen gerangschikt wordt on,der de „Coups pratiques".
Deze zet Is eigenlijk niet, anders, dian een, variant;
op den bekenden „kaajsiagzet,".
Zwart.
als
en
Is
6
11
lb
21
2b
31
86
41
46
KI!
1
ffm
H
ÜB
9
1
Iw
1
9 9
B
m
HP
'S H
m
tM
s
m
m
üi
SCËwfrfr/.
L_
m
w*.
Stand zwart. 1.9 schijven, op: 2, 3, 6 tot 10, 13
tot 16, 18 tor 21, 23 tot 26.
Stand wi'i* 19 sc-bijven, op: 27, 28, 32 tot 41, 43,
4K tot 50.
Wit: 3731. Zwart: 26 37.
2722. 18 27.
3430. 25 34.
40 18. 13 22.
28: 26. 37 28.
e* door 33 31 heeft wit een schijf gewonnen.
MISREKENING.
De volgende stand is uit een, partij, tusschejn de
heeren Plagnol (wit) en Bordelais (zwart).
Zwart
ljn
i
w
Si
6
11
9
m
16
H
0
m
w
21
m
9
m
M,
26
m
18
m
tl
W
'iM
18
W
3J
WÊk
m
41
2,
46
Éf
s
m,
Wit
Stand zwart, 14 schijven op: 3, 6-, 8, 9, 10, 13,
14 13. 19. 20. 21, 23, 25 en 26.
Stand wit, 14 schijven op: 27, 32, '33, 35, 37, 38,
40. 41. 42. 44, 45 en 47.
Zwart had in dezen stan,d als laatsten zet 1621
gespeeld, in de hoop, dat wit door 3127, deze
schijf zou trachten te winnen, waarna zwart dan
een dainzet doet. Wit had echter gezien, dat hij dit
gevaar niet behoefde te, vreezen en speelde toch
XI27 met het volgende verloop:
Wit: 3127. Zwart: 2631?
té
37 17.
32 12.
12 23.
40—34.
38—33.
35 4 en wint.
23—28.
13—18.
19: 50.
50 11.
11 30.
>a%
Ulfj
OVER DE ERTERING VAN HET VOEDSEL. I.
er, Tusschen het oogenjblik, waarop onze huisdieren
het voedsel met den bek opnemen en dat waarop de
onverteerde resten van het voedsel, de vaste uit
werpselen het lichaam weer verlaten, ligt een rij van
fjflzeer belangrijke processen, die alle ten doel heb-
ben de waardevolle beotanddeelen van het -voedsel in
{jzoodanigen vorm te brengen, dat zij geschiKt zijn
om in het lichaam, nl. in, de dierlijke weefsels, te
opgenomen.
Zoolang toch het voedsel zich bevindt in het
darmkanaal' is het Lr eigenlijken zin toch nog bui
ten het lichaam. Het darmkanaal toch is te be-
ut houwen als een buas, welke door het geheele dier-
,j k lïchaarr loopt, op gelijke wijze als een vlam-
.i;.p uocr den stoomketel van een locomooiel. Wat
^«7|it.h bevi'd In een dergelijke vlampijp, is nog
éten den eigenlijken stoomketel.
Evenmin maakt de inhoud van het darmkanaal wel
jbt-schouwd d^el uit van, het lichaam. Feitelijk is dus
bijv. du zegswijze: „de onverteerde voederresten ver
aten het lichaam", onjuist..
Da spijsverteringsprocessen nu maken verschillende
roederbestanddeeien geschikt om uit het darmkanaal
STootendeels direct, voor een deel langs een om-
veg, in het bloed en daarmede in het eigenlijke li-
haam te worden opgenomen. Door den bloedsom-
oop worden de verteerde) voedselbestanddeelen op
'orschillende plaatsen in het lichaam afgegeven.
Opgemerkt moet wordien, dat bepaalde ini water op-
osbare stoffen uit het voedsel, zonder eenige ver-
Etudering, direct in het bloed kunnen worden opgeno»
neu. De metst bekende onder deze dadelijk opn,ee<m-
:are voedingsstoffen is de druivensuiker.
La spijsvertering begint reeds in de mondholte.
iXin to-'h monden uit de uitloozingsbuizen van
rdere k,!:ren. welke elk voor zich speeksel
auheidcn
ir Bij liet. kauwen van het voedsel wordt het speek-
j in normale gevallen innig met het opgenomen
■ijkIsA vermengd. Het fijnmaken en slikken wordt
,'i Tdoor bevoi derd. D^ grootste betoekenis van het
iksel is echter gelegen in een eigenaardig be-
.iddeel. daarvan, ptyaline geheeten, 'twelk be-
toort toa e°n eigenaardige groep van eiwitachtige
lea, welke bekend zijn ontk den naam van
fermenten of enzymen. Verreweg het groot
st19 deel van de vertering nu berust op de werk -
'.aaaheid bepaalde fermenten» welke op verschil
lende pJaatseü in het spijsverteringskanaal afge
scheiden ie'.'V voor zich bepaalde groepen van stof-j
fen uit het voedsel omzetten in opneembare verbin
dingen. De fermenten hebben het zeer opmerkelijk»
vermogen, binnen bepaalde temperajtuurgrenzen groota
hoeveelheden var. bepaalde stoffen in enkelvoudige
verbindingen om te zetten, zonder daarbij zelf merk-
baar to veranderen.
Het aanla" processen in de natuur, waarbij de werk- j
zaamheid tan fermenten een groeten rol speelt, Is
verbazend groot. Geheele industrieën, o.a, branderijen
en brouwerijen zijn gebaseerd op fermentwerkingen.
De ptyaline nu uit het speeksel tast het zetmeel uit
het voedsel aaD en verandert dit voor een deel reeds
binnen enkele minuten in andere oplosbare koolhy
draten. ui. dertrme, moutsuiker en drutvensuiker. Tot
geruimen tijd, nadat het voedsel door den slok
darm in de maag is gekomen, houdt de inwerking
van de ptyalic aan.
Na het inslikken is voor die dieren, welke niet be-
hooien tot de herkauwers, de functie van tanden j
en kiezen afgeioopen, bij de herkauwers echter, nL
bij runderen, schapen en geiten, welke een zgn.
samengestelde maag hebben, is dit niet het geval.
B" deze dieren komt het voedsel, ten ruwste ge
kauwd, in de eerste twee afdeelingen, van, de vier
voudige maa\ ni. in de pens en de muts of
netmaa.s'. waar het door krachtige bewegingen
va; de maagwanden innig, met het opgenomen water
en het ;ngeslikte speeksel wordt vermengd. Eenige(n
tijd daarna wordt het voedsel dan door bijzondere
spierbewegingen, gepaard aan.,de werking van de on
der eenigen druk staande gassen welke, zooals on
der blijkt, uit 't voedsel ontstaat, hij gedeelten in de
mondholte teuggebracht. Het voeder wordt dan voor
de tweede maal gekauwd en met speeksel vermengd.
Na Lu t doorslikken komt bij. do herkauwers het voed
sel door een zeer bijzondere inrichting grootten deels
in de derde maagafdeeling, de boe km aa g, zoo ge
noemd nani de biada^htjge plooien, op dein maagwand,
waardoor de ruimte in deze maag in vele smalle
aldee,:fig<m is verdeeld. De boekmaag zou heel ge
schikt ook „kauwmaag" kunnen heeten, doordat de
bewegmgsn dezer maag' ten gevolge hebben, dat het
voedsel tusschen de ruwe oppervlakken der over el
kaar wrijvende bladen nog moer verkleind wordt.
Uit de boekmaag komt dan het voedsel in, de vier-
de maagafdeeling, de lébmaag, wier functiën ge—'
heel overeenstemt met die der enkelvoudige maag
bij met-herfeauwende zoogdieren.
De eigenaardige maaginrichting der herkauwers
maakt het voor deze groep van dieren mogelijk haj>
de en grov* voedermiddelen veel beter te kunnen; ver
teren dan byy. paarden en, varkens.
Paayden kauwen bovendien vaak onvoldoende, 'tzij
door te gulzig eten, 'tzij door gebreken ;n het
gebit. Vele haverkorrels komen daardoor heel in
het d- rm kanaal, waardoor de inhoud geheel aan d©
inwerking der verteringsvochte*^ ontsnapt. Door toe
voeging van baksel kan men gulzige paarden dwin
gen het voer beter to kauwen.
We zullen thans het, proces der spijsvertering ver
volgen.
In de maag wordt het, voedsel vermengd met een.
vocht, maagsap geheeten, 't welk wordt afgeschei
den door talrijke klierqn in, den, maagwand. Het maag
sap 's doQr de aanwezigheid van, melkzuur en zout
zuur een vrij sterk zuur, zoodat na verloop van
eenigen tijd de maaginhoud een sterk zure reactie
heeft.. Na houdt in deze zure omgeving de werking
van de ptyalire ui:t het speeksel op en begint de
werkmg van de fermenten.' van het maagsap. Eendier
fermenten, de p epsine, werkt in op de eiwit
stoffen van de voederbrij en zet deze om in andere
gemakkelijk opneembare; andere eiwiitverbihidingep.
Een deel der eiwitstoffen is vóór deze omzetting door
eeu ander ferment, het bekende lebferment, reeds
gestremd. Dit geschiedt voornamelijk met de kaas-
stof van de melk, welke als voedsel werd opgeno-
me—
n Derdt ferment eindelijk uit het maagsap werkt
in op het vet van het voeder. In vele voedermidde
len, melk bijv., is het vet reeds van nature aan-
Jwezig in den vorm van zeer kleine druppeltjes en
'vormt dus een zgn. emulsie. Bij de voedermidde
len, waar dit niet van nature het geval is, wordt
het vet toch door het kauwen en het speeksel meer
of müder sn den emulsievorm gebracht.
In de maag wordt nu door het derde maagsapfer-
inent, de ipase, het vet aangetast en veranderd
in v. rbindiugen, die, in tegenstelling met vetten en
oliën zelf, wei direct door het bloed, kunnen wor
den, opgenomen.
In een volgend artikel zullen we den verderen
gang van de spijsvertering in de andere deelen, van-
het darmkanaal nagaho.
Paapsche manieren.
Als zekere Junigebeurterassm in 't zacht zijnx
tdan staat ze voor jniels.
Dr. A. KUYPËR.
Ons wordt, zoo schrijft de N. R. Ct., een exemplaar
toegezonden van de Heilig© Familie, Zondags
blad voor 't Katholiek Huisgezin, eeax mime-
mor van. 5 Januaii, dus reeds vrijl oud, maar het komt
ons nu voor eerst onder oogen, en het is merkwaar
dig genoeg, om het nog aan den,-schandpaal te nage
len. Redac.eur van het blaadje schijnt ©er/zekere pater
Chr. Boomaars te Roosendaal te zijn. Op wat wijze
deze vrome held zijne kudde opvoedt het blaadje
wordt in 35.000 exemplaren verspreid kan blijken
uit het 'artikel: „Een toekomstbeeld. Als in 1913....'"
Wij' willen daaruit wat aanhalen.
Het verhaal stelt ons een R. K. werkmansvrouw
voor. Zij is thuis aan haai" bezigheden, als méneer
pastoor onverwachts binnentreedt. Zij schrikt gewel
dig van dat bezoek terecht, als men uit het vervolg
van het verhaal ontdekt, welk een min heerschap deze
voorganger is... i
Hoe dit zij, de vrouw heeft dóórvan geen denkbeeld.
Zij verwacht, dat de pastoor haar komt medèdeeieii,
dat haar man oen ongeluk op het werk gehad heeft.
Wij cjtoeren nu verder de Heilige Familie (men
vergeve het blaadje zijn. titel};
...En meteen was het reeds er uit„Och mijn
heer pastoor, toch zeker geen ongeluk met Jan.'*
„Een ongeluk, moedertje?'* zeide do geestelijke
zuchtend. „God treft ons allen zeer. Neen, Jan
heeft geen ongeluk gekregen, maar ik heb (ben
brief ontvangen, een bericht...'*
Vreemd, mets er van begrijpend, keek de vrouw
den priester qan.
„Ja, moeder, ook van u vraagt God'een offer;
uw kind, uw dochter, zoo meldt mm mij, zal ook
het land moeten verlaten en gij ?ult elkander
misschien nooit meer terugzien.... zij is ook ver
oordeeld, zij wordt verbannen uit het land.'"
„Arm kind I'' zuchtte de vrouw„och mijnheer
pas;oor, ik had het wel verwacht Mijn God, mijn
God, dat ik die schandle nog moest beleven I ïk
had haar toch christelijk opgevoed, en zij was
vroeger zoo braaf. Maar neen, ik had haar .nooit
naar Amsterdam moeten laten gaan. Daar is zij
bedoiven. Het laatste nieuws, dat Jan van haar
vernam, was, dat zij... och mijnheer pastoor, hoe
verschrikkelijk, in 't openbaar in zonde leefde en
nu is zij zeker om haar schandelijk leven veroor
deeld geworden."
Droevig hoorde de pastoor het moedertje aan en
hij bezat den moed niet om haar te vragm„Maar
mooder, ge hebt toch twee dochters, de een, die
in zedeloosheid haar leven doorbrengt in Amster
dam, die op straten en pleinen flaneert en coque-
tcert om de zonde: en de andere ,die in den
Haag in 't klooster haar leven wijdt aan de
verpleging der zieken?'
Maar die juist, die lieve, kuische religieuze, die
dag en hach'l waakt aan het bed dér arme zie
ken, die zoo dikwijls den honger van het arme
weeskind heeft gestild, die de troost was der we
duwen, do hulp der ouden van dagen, die juist is
veroordeeld geworden om haar vaderland tc ver
laten. .Waaromi? Omdat zij religieuze is.
Dat andere [vrouwspersoon, het uitvaagsel der
maatschappij, de schande harer sekse, laat men
met rust, die wordt geëerd door do li
beralen en socialisten in 't land.
(Spatieering van ons. Red. N.R.Ct.j
Gelukkig kwam de zoon juist IhuLs. Hij begreep
alles, wist roods alles, de pastoor behoefde hem 1
niets te zeggen, maar woedend balde hij do vuis- j
ten en zuchtte: „Dat is hel werk der loge. van
liberalen en socialisten. Moeder, onze Fien, Zuster j
Veronica, moet hel land verlaten-: de liberalen en
socialisten jagen de Zusters en paters als honden
het land uil. Voor Anna, dat bedorven schepsel,
is er plaats genoeg. Het is wel juist voorspeld,
dat als de liberalen en socialisten hier aan de re-
goering komen, het ook hier zou gaan gelijk over
al waar zij baas zijnde priesters en Zusters
verlagen, hun goederen stelen en den armen werk
man laten ploeteren gelijk voorheen, en de zieken
in 't ziekenhuis laten sterven als beesten zondes
hulp, zonder steun.'*
Hiermede is hét verhaal uit. De "rest van Jiet arti
kel wordt gebruikt, om. het verhaal nog van eesiigo
commentaren te voorzien. Zie hier, hoe aan jiet slot
dc schrijver ,die zich „Heeroom.'' noemt, de bcteekenis
van den verkiezingsstrijd schelst:
Onthoud hét, vergeet het niet, de inzet van den
verkiezingsstrijd gaat niet voor of tegen de tarief-
wot, niet om. den grootcim of kleineren boterham
voor don arbeider, voor de oudien en invaliden,
maar of Nederland christelijk 'zal zijn, christelijk
geregeerd zal worden, of dat ons dierbaar >Jedcr-
landseh volk een goddeloos volk moet
w orden, een vol k zond-er fut en ener
gie, een volk dat zich zelf uitmoordt,
o v erge le verd aan d ©laagste der harts
tochten, de zedeloosheid.
Wij gelooven, dat wij dit blaadje voor zichzelf mo
gen laten spreken. Daaruit blijkt immers tweeërlei. Ten
eerste en dit zal dc moeder uit het verhaaltje
als zij er nu kennis van neemt ook niet ontgaan
dat de „christelijke opvoeding", die aan haar slech
te dochter i§ gegeven, deze geenszins heeft "belet, om
te worden „de ■schande harer sekse, het uitvaagsel
der maatschappij.'" Dit Zal die moeder wellicht op de
gedachte brengen dat ér aan de opvoeding van hare
dochter, onder leiding van dezen Heeroom nog wel
het een en ander moet hebben ontbroken. Geen wonder
als zij dit Stukje van liaar geesteb'jken adviseur leest!
Ten tweede blijkt 'uit het blaadje, dat, wanneer da
schrijver aan „de laagste der hartstochten, de -zede
loosheid'" denkt, hij den kring van slechte zeden maar
heel eng neemt. 'HU prostitueert de 35.000 lezers van
de Heilige Familie ;met de pen doch dat acht
hij blijkbaar zedelijk, i
Het kind en de school.
XLIV.
Coëdu catie.
(Vervolg.)
Coëdu olie heeft er ecrat dan plaats, wanneer jon
gen en meisje elkanders invloed ondergaan, elk ge
bied van werkzaamheid, kunst en wetenschap kun
nen ^betreden, maar zóó, dat er in den jongen, (die
man gevormd wordt en in het meisje de vrouw.
Voed ©en jongen ïi.iet op als ware hij een mieasje
en ©en meisje piet, als ware zij" een jongen. Kame
raadschap is een uitstekende verhouding .tusschen pnze
jongens en meisjes, maai" de opvoeders begaan toch
een fout, wanneer ,op een leeftijd, dat os ingrijpende
verandei in gen in het lichaam, en het gevoelsleven van
jongens en meisjes plaats hebben, die jonge menschen,
die nog leerlingen zijn ten opzichte van zelfbeheier-
sching, zonder eenig 'tactvol toezicht aan zich zei ven
overgelaten worden. Meer dan eenige leeftijd heeft 'dié
der oudere jongens en meisjes een ouderen vriend of
vriendien noodig, welke zich nooit opdringt, de rechten
san den wordenden mensch eerbiedigt, maar toch waar
schuwt en leiding geeft.
Het gezin kan 'zulk een uitnemende leerschool voor
de ooëducalie zijn, juist door den ongedwongen omging
tusschen jongens en 'meisjes te bevorderen, door vrij
heid ie geven, die vrijheid is, omdat zij zich aan
wetten onderwerpt. Al wat naar het bandelooze zweemt,
dient daardoor geweerd'. 'En geen coëducalie, die erva-
ringswijsheid en natuurwetten 'overboord werpt f
Laat de jongen gerust in het normale geval 'tot hel
inricht komen, dat hij over andere krachten beschikt
dan het meisje. 'De ridderlijkheid moet de wereld niet uit
en het meisje (is soms minder goed toegerust "voor den
levensstrijd dan hij, al moet zij hem voeren als hij-
Laat het meisje maar voelen, dat zij latei" de spil
zal zijn, waaromi het gezin draait en dat alle schoone
deugden van den vredle in haar nooit genoeg ontwikkeld:
kunnen worden. -
En laat bedde kinderen van hun jeugd genieten. Er
geschiedt een onrecht, wanneer hot meisje, omdat zij
meisje is, maar voor- allen arbeid moet klaar staan én
allen vrijen tijd opofferen. Wie zijn zoons laat spelen
en zorgiloos genie.en van de vrije'uren en zijn doch
ters beschouwt als wezens, tol dienen g.schapen, begaat
een zonde tegenover beide kinderen. Hij kweekt in
den knaapeen egoïst, die zich later aan de vrouw
vergrijpen zal, omdat hij groot werd in den waan, dal
zij er is voor hem. Hij" kweekt isi dat meisje een karakle»"-
looze slavin, die luimen en grillen gehoorzaamt en,
noch in richzelve noch in haar kinderen het hoogere
leert eerbiedigen.
Laat uw zoons en dochters allen arbeid met elkander
deelen naar aard en aanleg, laat ze elkander diénen
cn als gdijken beschouwen. .Geef beiden zulk een op
voeding, dat alle gaven in hen ontwikkeld worden,
zoodat beiden ricli later in de maatschappij weren,
kunnen.
Op deze wijze wordt de gezonde coëducalie g'diend
en niet die andere, welke grootere jongens en meisjes
als sekseloozm wil beschouwen. Zoo ook wordt er
begrepen dat het .meisje een mensch is als de jongen,
als hij plaats mag vragen aan den. discth van de levens
vreugde cn den levensernst.
1DA HEIJERMANS.
Rottendam. i
is eori Amsterdamisch'o .vrouw fan welken stand oofc.
er bij Doch nog* altijd hinkend op twee g. dachten
zegt de juffrouw
„Ik heb ze eigenlijk vamlaag niet noodig!"
Dat woordje le i g e n 1 ij k is voor onze koopvrouw
echter het bewijs, dat zo „dat "mins'' wel wat kan .jui-
smceren''. „O, jefrauw, dan bewaart uwe je vleéscli
maar voor morrege!' Meteen is ze in actie. Ze tilt
het bakje, waarin de aal door elkaar krioelt, van, "dc
kar. .plaatst het naast zich op den groild, én zet zich
zelf neer op 'n kist. Nu pikt zc net de pint wan haar
mesje ,mct 'n handigheid die alleen dc gewoonte kan
geven, 'n aantal gladde palingen uit 't tobbetje.
legt ze neer op 'n stukje zeildoek, dat op haar schoot
ligt. Af en toe riet ze eens naar dc juffrouw op, en
als ze denkt, dat er zoowat voldoende is; plaatst ze de
honden op de knieën, en vraag'
„Nau, jefrauw, wat geeft uwe? Of zal ik 't maar
zegge? Geeft uwe me maar zeuve kwartjes!'"
„O, hemel, ik dacht dat ze niet duur was vandaag
schrikt de juffrouw.
„Nau, noemt uwe dót duur r "t Binnc gren scJiocne-
vetensZóó dik heit uwe ze nog nooit gdiad i i
Wat hade uwe dan gedacht
„Neen, daar zal ik maar niet eens op bieden!"
zogt do juffrouw ietwat bedeesd.
„Nau, me lieve mins, dat ka-je anders gerust dóén,
hoor! ik v.rag: en, uwe biedt!" zegt de vtechvrouw
gemoedelijk, en krabt, onderwijl met de punt van
haar mesj'? onder haar wollen kapje, alsof ook
daar palingen zich bevonden, die 'joelden en krioel
den, zoooLs die op het zeilLtje op haar schoot.
De juffrouw roert eens oven met haar vinger
door de 1 ven Je massa en zegt dnn beschroomd:
„Mag ik ze voor 40 cen,ten hebben?"
„Minsch, bee-je mal?! Waar mekeert 't je? Is dal
nau bieë?! Denk je dat ik hier vergeeme voor me
plezier zit?! Zoo'n zooi aal voor 8 steuvers; Wil
uwe dr dan miskien nog ,,'n onsie netuur" bij kedo
hebbe?"
De juffrouw is tegen, zoo'n woordenrijkdom njet
bestand, en wil zich maar liefst gauw uit de voe
ten maken. Want reeds komen er een paar andere
vrouwen om de kar staaja en nemen het voor de
vischvrouw op, tegen die „medam met d'r hoed op!"
Maar dat is nu ook weer niet naar den zin van
de visch vrouw, en ze zingt een toontje tager:
„Loopt uwe nau niet terekt weg, jefrquw! Vragen
en bieë is twee! Lajt©n we zegge: vier kwartjes;
da's toch niks te veul! Wat' jij, Ka?"
Ka, Na en Kee vinden 't allemaal „as weggegeve"
en dus durft bet juffertje 't niet meer te veel be
vinden. Ze durft ook niet weg te loopen. Als ze ech
ter in haar portemonnale kijkt, bemerkt ze nog mzaf
75 cent rijk te zijn, en blij, misschien op deze wija
te kunnen ontglippen, zegt ze:
„O. hemel, ik bezit niet meer dan 75 oent."
„O, da's niks, jefrau!" zegt de nu weer vrien
detjjke vïschvrouw, „dat kwartje krajg ik wel rai
uwe! Zal ik ze effetjes voor u grommen?" Onde*
wijl is ze aj bezig de visschen te bewerken, met bd
meergenoemde mesje.
„Motte de velletjes d'r ook a,f, jefra,u? Zal
ze d'r bij doen voor uw poesie?"
Na 'n paar minuten is de- visch vrouw eigenares
geworden van de drie laatste kwartjes van de juf
frouw, die, zich ietwat schamende, verzekert, dat;
andere kwartje spoedig te zullen komen brengen.
„Haast uwe je da maar niet mee, hoor! Datkraig
'k wel.' Dag jefrauw!"
De juffrouw gaat heen met haar „dikke", die haan
hij haar thuiskomst natuurlijk erg tegenvallen.
„As je jé kwartje maar kraigt, Mie," zegt een
bn-vrouw van de visch verkoopster.
S „Nou, as ik 't niet kraig, ook njet erg!" Ze heit
i'r me genog voor betaald!"
„Ell-bredd-elll"
JO P.
Amsterdamsche Schetsjes.
Jefrauw, nog 'n mooi sóódje dikke?'"
De eenvoudige juffrouw, netjes aangekleed," met een.
manteltje om en ,ecn hoedje op, doch een boodschapp-in-
net aan de 'hand, waarin aardappelen en een bos wor
telen, benevens eenige kruidenierszakjes door de gaat
jes zichtbaar zijn, en dal 'haar het „cachet van dame'"
weer ©enigszins ontneemt, knikt weifelend neen met
het hoofd tegen de bruusk' uitziende vïschvrouw.
Déze echter kent haar Pappenheimers!
„Jefrauw, kijk eris wat xi mooie dikke! Springleve-
dig, m'jns!"
Als ri| reeds met it van haar mesje 'n paling
of „aal", zoools een Ai vdammer ze altijd noemr,* om
hoog lilt vanuit liet tobbetje op haar kar, durft jiej
juffrouw niet doorloopen, en gevoelt ze zich verplicht,
aL heeft ze ook niet 't minste plan tot koopen, even
halt te houden, en „de dikke' te bewonderen.
„Ja, ze rijn mooi; maai" ik heb ze niet noodig yan-
daag
„O, jefrauw, ik zou ze toch maar nemeZukke mooie
kraig ik de heule week nie meer! En ze binne niet
duur vedaag!"
Dit laatsie arg' ment d xd de juffrouw een weinig
koopzin krijgen. Niotwa r, >-'s er ,,kco-ïes' te halen rijn
Gemengd Nieuw».
I
EEN „FORT CHABROL" TE NKW-YORK.
Ook New-York heeft thans rijn „fort Chabrol". Te
gen den in de New-Yorksche wereld zeer bekendcw
generaal Sickles, een veteraan uit den bevrijdings-oor-
log, was een aanklacht ingediend wegens verduistering
van een bedrag van 23.000 dollar uit het fonds voor
het oprichten van gedeukleekenen Het gerechtshof to
Albciiiy vaardigde daarop een bevel lot inhechtenisneming
tegen den generaal uit. Maar toen dit deze ter oor©
kwam-, verschanste hij zich in rijn woning in de 5o
Avenue en verklaarde aan de politie ,dat hij een bin
nendringen van rijn huis niet' dulden zou. IngevaC
de politie het toch zou wagen om rich met "geweld toe
ging te verschaffen, dan zou hij niet aarzelen van zijn
wapens gebruik te maken. Slechts over rijn lijk zouden
rij in zijn woning komen. De generaal voorzag al rijn
bedienden, op wier trouw hij rekenen kon, van vuurwa
pens, liet in aïlerijl een g:-ooien voorraad levensmidde
len koopen, zoodat de politic, die gisteren het gé-
bouw belegerde, deze belegering nog wel'eenige daasu'
zal moeten voortzetten .tenzij de gmcraal dc? witte vlag
laat hijschen, of de politie tot een krachtdadige bestor
ming der „vesting'" overgaat, waarvoor rij op het ©ogen
blik evenwel nog weinig, schijnt te voeten. Veeleer)
zal zij pognn den generaal langs den weg van overre*-,
ding tot overgave te brengen.
KEN NIEUW GELOOF.
om i»w f-.- ««F5: r*n rn rn -~h
De door de Raspaetin-zaak: bekende voormalige
Russische monnik Iliodor is volgens den correspon
dent van het Berl. Tagebl. te St. Petersburg bezig
met de samenstelling van een nieuwe leer. die hij i*
Rusland wil verspreiden en die tot veel verwikkelin
gen kan leiden, indien de regeering haar niet van de*
aanvang af dcor bijzondere maatregelen onderdrukt.
Ilicdor neemt als grondbeginsel, de naastenliefde
zonder onderscheid van nationaliteit. Zijn aanhangers
zullen een nieuwe, sociale gemeenschap vormen, waar
in het vrije huwelijk is veroorloofd. In bijzondere
kerken zal de dienst van de nieuwe gemeente plaats
hebben, die zal bestaan, in gezangen ter verheerlij
king van de zon, de aarde, hert water en. het woud,
met begeleiding van muziek.
Iliodcr verwerpt alls Russische heiligen en neemt
bijzondere feestdagen aan ter vereering van Boed
dha, Confucius, Mohammed, Tolstoï en Christus. On
der de aanhangers, welke Iliodor tot nu toe had.
zijn er ieedt velen, die het nieuwe geloof volgen,
waarvan Iliodor verwacht, dat de Russische intellec
tueel* wereld het zal aannemen.
»E auto-dandleten.
Zooals bekend is, vangt op 3 Februari de openbare
behandeling aan van de sirafzaak tegen dc autobandie
ten. De president van het assisenhof van het Seinedepar-
tcraml, do heer Couinaud, heeft besloten af te wijken
van £en regel, dal de beklaagden een «lag of tien
voordat hun zaak voorkomt, van de Santégevangenia
worden overgebracht naar de Conciergerie, gelegen in
hot Paleis van Justitie. Deze maalreg.d wordt gewoon
lijk genomen ,om den president in de gclcgcuiheid le
stellcti, ieder oogmblik .net de bekLaagden te kunnen
confereeren.
Carouy, Dieudonné, Simentof o.s. zullen voor allé
zekerheid tot hel laatste oag mblik in <le gevangenis
blijvxn. Pas jlen eersten, of tweeden Februari zal men
hen bij kleine greepjes (in het g.-hcel zijn cr 20 be
klaagden) ond«r bedaking \xm talrijke ppliliebtamb'.cn
overbrer en. De je volgen weg zal scherp door pp'iJia
worden ocwaakt. In de Concieigcrie zal iedere L-klaagde
in een afzonderlijke <»1 geplaatst worden, terwijl de gan
gen, muren en binnenplaatsen door infanterie zal wor
den bewaakt. Dag en na"v zal elke cel door een speciaal
«laartoe aarg?wczen aaiwi ix-ambten in het oog worden
gehouden.
veel kans om te ontsnappen zullen de hecren dus
krijgen!
