BriBTen nit Engeland.
IS!
Woensdag 5 Februari 1913.
SCHAGËH
Alieseei Nieuws-
57ste Jaargang No. 525-.
COURANT.
Uitmuit- Liillnillil
Londen, 1 Februari 1913.
Na, een moeilijken, tijd, waarin ieder zich afvroeg,
wat er zou .gebeuren, heeft de Engelsche regeering
verleden week de nieuwe kieswet ingetrokken. Het
was een kieswet die aan veel wantoestanden een
einde had moeten maken, o.a. aan het meervoudig
stemrecht. En een kieswet, dde mogelijk een einde
zou maken aan de hinderlijke 'baldadigheden van
een groep zoogenaamde voorstandsters van vrouwen
kiesrecht, die juist door die "baldadigheden de in
voering er van verschuiven..
Tot nu toe staat in de wet, dat iedere .persoon",
die aan zekere voorwaarden voldoet, kiezer is. D*
regeering veranderde dit in het nieuwe wetsvoorstel
in „mannelijk persoon", met opzet om de Kamer tot
een debat uit te lokken, en haar de gelegenheid te
geven tot het indienen van een amendement, om dit,
woord „mannelijk" te doen vervallen.
Dit amendement werd ingediend, en wel door een
der ministers zelf. Sar Edward Grey, minister van
buitenlan.dsche zaken. Depk nu niet, dat de aanne
ming van dit amendement vrouwenkiesrecht terstond
tot gevolg zou hebben, 't Eenige gevolg zou zijn,
dat er weer „persoon" in de wet stond, zooals tot
heden. Maar met dit groote verschil, dat de Kamer
eich beslist had uitgesproken tegen de inlassching va|n
het woord „mannelijk". En dit zou een groote stap
in de goede richting zijn. Andere amendementen kon
den er op volgen. Een er van zou het stemrecht toe
kennen aan, ongeveer anderhalf millfioen, vrouwen, 'n
ander aan zes milldoen, en, een derde aan alle meer
derjarige vrouwen: elf milLLoen.
De moeilijkheid was deze. Werd, zooals ik zei, mi
nister Grey's aviendement aangenomen, dan kon de
beurt komen de andere drie. Maar werd liet
verworpen, m.a^w. sprak de Kamer als haar besliste
meening uit-te het wdbrd „mannelijk" thuis hoorde
in de wen: 1' waren de andere amendementen van,
zelf ree wovervajllen. Gewoon]lijk is van te voren
wel te voorspellen, of een wetsvoorstel zal worden
aangenomen o£, verworpen, 't Is öf Liberaal öf Con
servatief en<-bJigevolg stemt öf de eene partij, öf de
andere er vx:,Maar thans waren alle partijen, op
éen na, ve' Md. Een partij, die der Arbeiders, was
in, haar gehee» voor stemrecht van de vrouwen. De
apdere evenwel, waren münder eenstemmig. Om te be
ginnen waren de Ministers zelf het niet eens. Mi
nister Asquiih is een beslist tegenstander van vro\
wenkiesrecht. I^loyd George en Sir Edlward Grey zijn,
tt even beslist voor. "Vlaai de Liberale Pa,rtij is on,-
p| geveer een vijfde er tegen, maar diaar staa|t tegen-
over dat een tachtig Conservatieven er voor zijn.
En van de lersche afgevaardigden ten slotte, zijn ei"
een' kleine zestig tegen, een kleine dertig voor. I-Iet
gevolg van al deze verdeeldheid was, dat, in tegen
stelling met an,ders, niemand precies wist, of minister
Grey's amendement verworpen, zou worden, of aan
genomen. Sommigen voorspelden het een, meerderheid.
,1 van een djozfn, en anderen een even groote minder-
lAt heid. leder k ek vol belangstelling uit naar watver-
leden week Maandagavond zou brengen, wanneer de
J stemming pis ats zou grijpen.
De kranten bevatten lange artikels. Alles werd
overwogen ca in, aanmerking genomen. Veronderstel,
dat ten slotte een amendement werd aangenomen om
^aan zes mijt" zen vrouwen stemrecht te geven (dat van
""elf millkv had eenvoudig geen kans), dan zou dit
■t a niettegenstaande de tegenstemming van
i'Liberalen, doordat een tachtig Conser-
d ,<lden voorgestemd. Maar wat zou dan
Ibeuren, ais voor of tegen de wet in haar
«i. stemd moest worden? Was het te ver-
U* II. li nu dezelfde Conservatieven dan met de re-
hunne ^VWen stemmen"? Was het te verwachten,
W eenwin» in^1^ tegenstanders van vrouwenkiesrecht
i„iaam maar -voor zouden, stemmen om die
v helpen? Twijfelachtig. Alleen op de
Ji ISameni rekenen- Voor of teg»n| vrouwen.kies-
U Wieringer' iet hen heel eenvoudig geen punt van
^^.zijn. Als éen man zouden ze met de re-
"men of hun Home Rule kwam dn gevaar.
Manks zou de regeering groote kans heb-
Hiermede n wordep,.
har teliikeo
Al het gevaar is even.weJ thans van de baan. Omi.ilasscben over de erkende bijzondere fondsen. Hij wil
het zoo mogelijk nog een beetje erger te majten,
kwam plotseling de voorzitter der Kamer met de
mededeeling. dat, ingeval van aanneming der amen
dementen, hij de wet niet kon beschouwen als een
gewijzigde, dat de veranderingen te ingrijpend zou
den zijn, en de wet dus een, nieuwe zou 7-ijn gewor
den, die opnieuw moest worden, ingediend. Dit nu
was om verschillende redenen niet mogelijk voor de
Regeering, en, de geheele wet is ingetrokken. Vrou
wenkiesrecht voorloopïg van de baan. Maar de intrek
king ging vergezeld van de belofte, dat het reeds over
een paar maanden opnieuw ter sprake zou komen,
en dan geheel alleen, zoodat de Kamer vrij zou zijn.
om te sstemmen, zooals ze wilde, en van partijen
geen sprake zou zijn. Maar helaas! De suffragettes
willen van geen uitstel meer hooren. Allemaal leu
gens en bedriegerij, zeggen ze. Van te voren is alles
vastgesteld, dat het zoo zou gebeuren. Maar nu ver
klaren, wij den oorlog, en wat reeds gebeurd Is, zal
pog maar een kleinigheid zijn, vergeleken met wat
er nog gebeuren zal. 't Eenige wat we snaren zul
len, is het menscheljjk leven, verder staan we voor
niets.
Ze hebben haar beloften reeds gehouden, „de gek
ke wijven", zooals een der bladen ze noemt, 'k Heb
voor me liggen een lijst van ingeslagen ruiten: dit
gebouw zooveel, dat gebouw zooveel, enz. Bovendien
schijnen ze met overleg te werk te gaan, en bij voor
keur dure ruiten uit te kiezen. Een paar waren er
bij. van twaalf bopderd gulden het stuk. 't Zou
voor Westfriesehe jongens niet onaardig zijn, om
eens mee te komen doen. Wij hielden vroeger nog
al van schieten met een catapult. Welnu, gister zaten
twee dames boven op een, bus, die door Victoria-1
street reed, en mikten met zoo'n nuttig werktuigje
op de ruiten, die ze passeerden. Maar ze misten ze
alle, en daarom dacht ik, d'at er wel eens een stuk
of wat van onze jongens mochtén overkomen, om ze
een lesje te geven. Een jongen mikt gewoonlijk niet
mis op een ruit.
den verzekeringsplicht doen voortduren ook voor
hen, die zich bij bijzondere fondsen aansluiten. Voorts
dezelfde waarborgen voor hen ais voor bij de Bank
verzekerden. Selectie van, individuëel slechte risico's
moet. uitgesloten zijn: De verzekerden; hebben het over
wicht in het bestuur der bijzondere fondsen. Waken
tegen alte kleine fondsen. Aanmoediging van onder
linge herverzekering van erkende bijzondere fondsen,
die een rechtmatig deel ontvangen in de Rijksbij
drage van art 19. Toekenning en uitbetaling der
rente zij onafhankelijk van de omstandigheid of een
arbeider bij de Bank of bij een bijzonder fonds is
verzekerd.
Dit zijn de voornaamste punten van het systeem-
Treub, waarvan de vader o.a,. verwacht waarborgen
tegen tel voorwenden, en 't erger doen lijken van
ziekte is-muiatie en aggravatie).
Hjj geeft toe. nadeelen blijven aan de risioo-
overaraeht verknocht Maar de voordeelen wegen daar
ruimschoots tegen op.
De heer Dujjs roept, smalend! uit: „Slechts epoume
vermeerdering van ambtenaren en paperassen be
rokken? gij ons. t an nut is geen sprake. De kleine
fondsjes wilt ge tegengaan? Uw afgodje Lloyd George
st-lt als min:mum: 10.000 leden. Gij daalt tot 400
af. Quo Vadis, o vrijzinnig-democraat.' 't Za.l mij
een waar genot wtzen, het brand stapeltje lekkertjes
te zien. viammen., waar straks uw amendementen-sta
peltje op zal vernield worden.
Ook hierin heeft de heer Duijs «»dus ten derden
male, gelijk: 't loopt allerzotst met de lex-TaJma.
Plots wordt de Kamer voor een splinternieuw stelsel
geplaatst. Er werd goflüisterd over een in aantocht
zijnd voorste], om in de aft telingen de zaak nog
eens te onderzoeken. Jn ge», ere omstandigueden zou
daar zeker aanleiding toe bestaan. Maar eene nor-
mal? wijze van werken is van deze Kamer nu een
maal niet te wachten. Natuurlijk houdt Rechts zidh
aan het „voorwaarts alleen!1"... Namelijk: in de af-
atnwaitki vt Ee vijanden van God en gocsdlenst
va i kus en staat, ouze tegenstanders"zegt hij,
■naken duchtig propaganda. Doch wat zal er van de
Katholieke belangen komen, als de vrijzinnige par
tijen de overwinning behalen? „Onder elkander ver
deeld. omdat hunne princiepen lijnrecht tegenover
elkaar staan, zijn zij éen in hun haat tegen al wac
Roomsch en christelijk is. De haat tegen Rechts is
hunne eenheid en hun beginsel, en de a^tle, welke
daaruit voortvloeit, moet noodzakelijker wijze voor
cns. katholieken hatelijk zijn, afbreken wat wij heb
ben tot stand gebracht, daar opbouwende politiek
uit zulk een beginsel niet kan voortkomen".
Lezer*, gij zult allicht eenigazins verbaasd zijn te
vernemen, dat de vrijzinnigen zullen afbreken wat
rechts heeft tot stand gebracht. Hééft rechts da*
iels tot stand gebracht? Dr. Anastasius weet echter
voor deze lacune raad: „De anti-clericalen, worden
len onzent gele'd door dezelfde beginselen als de
anti-clericalen in Frankrijk, Portugal en Itahë en
wanneer lij het roer in handen hebben, zullen zij'
niet terugdeinzen voor dezelfde consequenties aan
hunne beginselen, waaronder de katholieken in Fran
krijk, Portugal en Italië lijden."
Nog eene aanhaling? Hier volgt ze: „Het groote
regeeringsbeginsel onzer tegenstanders, zeide Dr. Kuy-
per ee-i-, staat lager dan dat der oude Heidenen eri
Mohammedanen. In staatkundigen zin zijn onze vrij
zinnigen en socialisten erger dan niet-christelijken-
het zijn ongodisten."
Men ziet, dit alles kan nog niet in de schaduw
staan van wat De Heilige familie durft aÉ
druskeu, maar het geldt dan ook nog pas propa
ganda voor de kiezerslijst en de kies vereen! ging.
Wacht eens tot we aan de verkiezing zelve toe z%m
Dat ruiten, inslaan is baldadig, en hitnderlijk. Maar jakker-methode En niemand vermag te profeteeren,
men zou het moeilijk misdadig kunnen, noemen. Dat' waar dit alles ons nog brengen zal voordat medio
xs, dunkt mij. liet vernielen van den inhoud van Mei bereikt is In lijdzaamheid verdurcfa is voorshands
IS
r<
05
IS. t
brievenbussen,, waarmee thans ook weer druk bei.
n,en is. Tientallen van, brieven zijn de laatste dagen
door de „malle wijven." weer onbestelbaar gemaakt,
doordat de adressen onleesbaar waren, geworden. E>.
in sommige daarvan zat gekl. Zoo i<s voor eenigen tijd
het maandgeld leeggemaakt, dat iemand, (een werk
man) aan zijn oude moeder zond. En wie zegt, hoe
veel belangrijke brieven, brieven, waarnaar hunke
rend wordt uitgekeken, kunnen, liggen in een bus,
die door de Suffragettes wordit, bezocht? Is zoo iets
niet misdadig?
Dit staaft vast, dat, dergelijke dingen maar éen re
sultaat te weeg brengen. Ze wekken bij ieder wel
denkende een afkeer op van dieze zoogenaamde „mili
tante" suffragettes. En als ze eenige uitwerking heb
ben op de invoering van vrouwenkiesrecht, dan is het,
dat ze die vertragen.
Tweede Kanier.
Den Haag, 4 Februari.
Een taaie dag. Leege, suffige Kamer. De Invalrdi-
te.is- en Ouderdoms-verzekering een soort van nacht
merrie geworden. Tot Paschen, zitten wij eraan vast.
De heer Duijs heeft gelijk: 't is misère met dit on-
telbm-» maletn, gewijzigd en nogmaals-overgewijzigd optf
wer;».
Le allernieuwste „draai", door Exc. Talma (nu
kle'ne week geleden) genomen, is eene zeer beperkte
risico-overdracht. Het aantal aan de Bank onttrokken
fondsen zal niet heel groot zijn, erkenft de minister.
Vroeger werdi van de groene tafel over de risico-over
dracht een krachtig „non, possumus!" uitgesproken.
Het „nooit ofte nimmer" van toen is nu veranderd
in... eene soort van schijUvertooning. zegt de heer
Duijs. En wederom slaat hij den spijker op zfn kop.
Ook de heer Treub, die zijn stelletje amende
menten toelichtte van elf tot drie uw, heeft z'n
draai genomen. Wat hij trouwens zelf toegaf, doch
hem door den heer Duijs nog eens onder den neus
werd gewreven. De heer Treub wil een hoofdstuk
't eenige ons restend.
Feuilleton.
De erfenis van Van Elverdaal.
26.
„Neen, Sinning, dat is te veel," zeide Mr. Perkins.
„Wat? {Pe veel? Ik wilde eerst tienduizend pond
i zetten, maar uit aangeboren bescheidenheid en, recht-i
1 vaardigheidsliefde Het ik het hij vufduizand pond
blijven. En dat zou nu nog te veel zijn,? Is dat „voor-
loopig" jelui niet meer dan vijfduizend pond waard?
Kom ik jelui niet verbazend tegemoet?"
„Maai -je rekening tegenover Elverdaal zult ge
toe?. - ,ubr met geen cent verminderen?"
ü&gö maar, dat zou er aog aan mapkeeren. Maar
Heft geen zwarigheden. Perkinp. Je weet, dat
Yoor dviet 7J°° als van andere lui
"Je doet waarachtig man, of er sprak© is van
ming ODl-, dribbeltjes. En dan nog wat, wij moeten er
van onze xan denken, wat er kcxmt na het vergelijk."
Mejuffrofiet vergelijk?"
xurlijk. Het Jb met doe drie milLloen toch niet
AD pen. Hoe stel jij je dat voor? Wat moeten wij
Uit
nd ophoudt?"
r^t gaat mij niet aan. Dat is de zaak van de mar-
„Je zult goed noen, je eenigazins op zijn bezoek
te prepareeren. Wie weet wat er dan n,og aan het
M komt. En dan blijven nog de brouwerij-actiën
Zijne Heerlijkheid over en nog zooveel andere
•-•n. Het zou heel jammer zijn, als dat alles in
beerde handen viel, wat heel gemakkelijk kan ge
en als de man ik bedoel wanneer hij spoedig
tBegrijp je mij Perkins? Wanneer hij sterft,
goeo dat wij met hem gereed zijn kortom, laten
ypPV-el op vijfduizend pond bepalen. De eene hand
•»cht de andere schoon. Laten wij het op dit be-
.g?-'
Nu goed. Laten wij het daarop. Nog iets an-
._rs'"
-Hier is het vergelijk. Lees het even, Perkins. Jei
'int het beschouwen als een afgedane zaak. Van-]
i tag breng ik je de onderteeke: ng."
Perkins nam het uitgebreid actestuk, dat bepaald
«warem wel zoo omvangrijk was uitgevallen, opdat
men er dan pog minder uit wijs zou krnnpetn worden
en las het met groote opmerkzaamheid door. ter
wijl Sinning een sigaar aanstak zich achterover uit
strekte en mooie rookwolkjes uitblies. Van tijd tot
tijd ontsnapte Perkins een uitroep van bewondering
Dan lachte hij weer even, of stiet een verbluft „Ah"
uit.
Dikwijls onderbrak Sinpong deze lectuur en vroeg:
„Wat? Fijn bè? Het heeft hap den en voeten, Per
kins! Ja? Hahaha!"
Perkins was klaar met lezen en. gaf het stuk met
deze woorden terug: „Alles perfekt in orde, Sinning.
Ik hoop dat wij voorwaarts kunnen; gaan. Breng
mij alleen de onderteekeulng nog."
„Vanavond heb je hem. Tot weerzdens Perkins."
De beide beeren schudden elkaar vriendschappe
lijk de hand en Sinnjng was juist van plap, heen'
te gaan, toen Perkins hem ttog even ophield. „Beste
Sinning, nog iets.. Wat moet er nu met den ouden
Brci-kcrs gel «uien? De kerel plaagt mij haast alle
dagen om zijn vijfhonderd pondi."
„Wordt betaald, zoodra de boel njet langer verze
geld is. Is je dat goed?"
„Best, heel best. Tot weerziens."
Mister Sinping was nog geen vijf minuten weg en
reed nog heel deftig in zijn equipage, toen Samuel
Broekers, de gewezen stuurman der Victoria bij Per
kins binnentrad, zijn ouden stroohoed op een stoel
legde en gemakkelijk op den; rechtsgeleerde toestap-
te, terwijl hij hem heel vertrouwelijk de hand toe
stak.
Perkins bekeek de hand wantrouwend. Hij had
liever een wat reinere hand gezien en aarzelde daar
om met zijn hand er in te leggen. ..Wat wil je nu
weer, Rroekers?" vroe^r hij.
..Geld," antwoordde de oude zeemap kort en dui
delijk.
..En kom je daarom tot mij? Ben ik je soms wat
schuloig en waarom denk je, dat je dat geld van
mij zult ontvangen?'"
„Ik heb geld noodig, mister Perkins, dat kan elk
mensch wel aan mi; zaen. Ik ben een arme duivel en
u is eer. rijk man. Is dat geen reden genoeg >m
geld van u te halen?"
„Mijn beste Broekers, ik bid je, laat dergelijke
scherts nu eens achterwege. Wanneer ik je menig
maal met kleinigheden heb geholpen. i6 dat omdat
Je een oud en behoef* au. bent, maar dan moet
je maar niet denken, d... je van mij maar geld kunt
Mr. ANTONIO.
Uit en voor de Pers.
KAMERVERKIEZINGEN.
Dtf N. Rott. Crt, schrijft:
Zoo nu en dan doet zich de gelegenheid voor, om
eens een kijkje te nemen bij onze tegejnptapders. Wij
meenen dap, hier ter plaatse rekenschap te moeten
geven, van wajt wij lp zien krijgen.
Voor ons ligt een geschriftje „Ter voorlichting aan
de kiezers in het district Grave", een R.-K. propa-
gaüda-brochuretje. Het feit zelf, dat men dit jaar in
het district Grave, waar in 1901 en 1905 slechts
R.-K. candidaten geweest zijn, en waar in 1909 Mr.
Kooien zonder tegencandidaat gekozen is, zulk een
bnokje noodig acht, zegt reeds heel wat.
Eelaugrijker is echter de wijze, waarop de strijd
In dat boekje wordt voorbereid. Het geschrift begint
met een „ter aanmoediging" van den geestelijken ad
viseur. den heer Van Winkel. Deze moedigt de
roorasch-katholieken aan met de mededeeling, dat de
strijd uu dezen zomer er een zal zijn „niet voor
of tegei een persoon" dit slaat blijkbaar op Gra-:
ve'sche \erhoudingen „maar een strijd voor of
tegen Christu s".
Ni.aai. de geestelijke adviseur met deze onwaarheid
do kiezers heeft „aangemoedigd' volgt; een beschrij
ving van den „eersten plicht voor den Katholieken
sta».M>burger", van de hand van Mr. Kooien: ..Wil
men (dus) werkelijk iets aan zijn kiesrecht hebben,
dan mot-t men hd zijn van de Katholieke Kiesverefe-
niging". De Leer v. d. Elzen, adviseur van de N.
C. B„ herhaalt deze aanmoediging, om lid van de
kiesvereniging te worden, nog eens in het bijzon
der voor de boeien. Als nu ook de middenstanders
toegesproken :ijn, is de bloem van Grave's kiezers
blijkbaar bereikt D.. Anastasiub van Rijswijck, die
„aan onzo Ka;J»olieke werklieden" wat te zeggen
heeft, houdt daar rekening mee. De brochure veran
dert van toon. Ziet hier, hoe de Dr. de werklieden
eischen op een manier of je daar het recht toe hebt-
Ik beu volstrekt niet verplicht, je geld te leenen
of te geven. Wat ik uit medelijden voor je doe,
dat is in geen geval een verplichting.
„Eéi. pond, mister Perkins. of een half pond.
een kroon of tien schilling, net zooveel als u geven
wilt, het is mij goed. Later rekenen wij af."
Perkins keek den ouden man boos aan. IJij had er
niets tegen gehad, wanneer hij op de trap zijn hals
gebroken had, of op de een of andere wijze hean
was kwijt geraakt. De oude Broekers werd hem ov
die ongegeneerde manier lastig en onaapgePaapi.
Hij, had, waarom wist hij niet, het gevoel alsof Broe
kers hem in ongelegenheid zou kunnen brengen, wan
neer hij hem de deur uitstuurde voor alles In oide
WuS. Hij was voor een, deel op zijn getuigenis aan
wezen, en wanneer Broekers zich morgen niet meer
kon bezinnen, wat hij heden over Scheppers had ver
teld. of heel andere geschiedenisles opdlschte, dan
kou dat Perkins en zijn cliënten heel onaangenaam
worden. Dat scheen de oude schurk heel goed te
snappen.
„Ik wil je iets zeggen, Broekers," ging Perkins na
et n kleine pauze weder- voort, ..en let nu goed op.
Ik ben In 't geheel geen rijk man, die met zijn geld
maar kan ron,dspringep. zooals jij wellicht gelooft
Maar tegelijk heb ik medelijden met den toestand,
waarin je verkeert"
„Goed mister Perkins. Dus ik krijg zeker ditmaal
vijf schillings."
„Neen je begrijpt mij verkeerd. Hoor eens. Ik héb
je tot dusverre zeven pond en elf schillings gege
ven
„Het wordt alles opgeschreven. Spreekt vanzelf,
alles wordt genot
„Ja. Maar ïk w-. een voorstel dóen. Daar je
voor die grootere som ujat de minste zekerheid hebt,
zoo wil ik je voor je vordering op mijnheer Elver
daal zij staat zoo je weet op heel zwakke voe
ten. maar ik wil de risico dragen afkoopen. Be
grepen? Ik geef je baar vijftig pond. Wat ik dan
van Elverdaal weet los te krijgen, behoort mij."
„Vijftig pond? Hier ermee mister Perkins. Geen
lange verhalen meer. Heere mijl* tijd. man, voor vijf
tig pond kan je alles van mij koopen, wat je maar
wilt."
„Je moet mij evenwel eerst een geleek end bewijs
401ste Staatsloterij.
5de KLASSE. 10<Ie TREKKING.
HOOGE PRIJZEN,
f 10.000: 2071.
f 1000: 4672 7473.
f 400: 2178 19434 20379.
f 260: 2376 10892 17260.
f 100: 1034 1380 6378 7850 7961 12675 15998
17195 17934 18692 19873 20368.
133
178
233
292
553
666
708
798
839
:ooi»
78
92
207
227
268
31»
324
338
474
475
693
722
847
873
Binnenlandseb Nieuws.
- ZïJPE.
Bij (A-n op 4 dezer te Oudcsluis ten overstaan van
noiaus njbnrg gehouden publieken verkoop van het
huis en erf van de wed. C. Oen, zijn koopers ga-
457
3284
5622
8349
1 i 052
13651
16278
599
288
687
421
71
664
509
lil
298
886
424
84
882
520
783
306
978
439
106
14016
568
852
408
6094
496
222
65
572
929
510
138
497
298
91
666
959
529
153
602
324
118
742
990
601
239
782
390
160
795
1035
643
246
829
425
234
17095
149
840
279
9296
523
252
117
156
874
389
322
555
314
205
163
930
454
328
646
507
252
23S
937
456
442
704
603
322
286
4118
503
481
803
713
345
300
254
680
562
12001
778
465
332
256
864
695
171
799
532
382
456
889
920
191
801
584
469
491
984
941
247
15113
613
556
495
7289
953
248
166
649
590
550
320
10105
393
268
725
796
56/
388
119
485
365
729
2015
605
501
169
555
436
847
24
654
644
402
596
477
878
31
734
677
444
685
517
18167
79
735
768
500
729
611
178
168
751
809
715
787
704
248
180
866
841
743
984
719
356
831
906
855
872
13003
920
436
923
5068
904
884
168
929
492
3038
381
958
899
280
937
501
118
553
8179
990
453
16034
563
159
586
260
11014
547
244
654
geven, dat je de vordering voor vijftig pond aan
mij \erkoopt en geenerlei aanspraken daarop meer
zult laten gelden.'
„Vooruit maar. Ik onderteeken alles, mister Per
kins, en ik houd ook alles wat ik onderteeken. De
vordering behoort u. wanneer u mij daar vijftig pond
voor geeft."
„Na aftrek van de zeven pon,d en elf schilling, die
je reeds hebt gehad."
„Ook al goed. Slechts hier met het geld. Wij zijn
en blijven goede vrienden, mister Perkins."
De handel werd op staanden voet verder geregeld
en nooit waren twee eerlijke men^chen over een af
geslote* contract vrooJijker en tevredéner dan deze
beide mannen over hert, hunne. De oude Broekers wae
blij vau een vordering, die hij voor njemendaj van
GreeD had gekregen en döe voor hem geen, waard*
bezat dan een vies stukje papier, zulk 'n groote
som te krijgen en mister Perkins was blij door de
zen handel Broekers voor een goedte poos kwijt te
zijn en boven dien er nog een aardig slaatje uit ge
slagen te hebben, wént hij zou hert bewijs heel spoe
dig voor vijfhonderd pond aan Sinning overdoen.
De oude Broekers werd' door het geld, dat o*
tafel werd uitgeteld, uitermate vroolijk.
„Za! ik neg wat onderteekenen, Sir?" vroeg hij
grijnzend.
„Voorloopïg niet. Dat 1b voldoende."
„Het komt ©r bij mij anders niet op éen keer aan.
Ik onderteeken alles. Wij zijn goede vrienden, mister
Perkins?? Nietwaar? Wij zullen nog menig zaakje met
elkaar regelen. Als Green er eerst maar weer is."
Deze laatste uitdrukking kwam hem In zijn gemoe
delijkheid over de lippen, maar Perkins was "t daar
bij, te moede, alsof hij door een wesp gestoken was.
„Wat zeg je daar Broekers?" vroeg hij scherp.
Broekers schoof het geld in zijn zak. „Ik zeide^
mister Perkins, dat wij goede vrienden zÜn en dat
het tutsthen ons op een onderteekening meer of
minder niet aankomt."
„Neen, je zeidet iets over Green." j
..Van Green? Hm, die arme kerel Hij jdt on
schuldig mister Perkins. Ik steek mijn hand in 'net
vocaal? Het zal zoo erg niet worden. Adieu, mister
wel niet 200 erg word niet waar mijnheer de ad-
vuur voor zijn onschuld.. Nu, het zal iu .elk geval
Psrkint. Tot weerziens, mister Perkins."
Wordt vervolgd