BriBTen nit Engeland. IS! Woensdag 5 Februari 1913. SCHAGËH Alieseei Nieuws- 57ste Jaargang No. 525-. COURANT. Uitmuit- Liillnillil Londen, 1 Februari 1913. Na, een moeilijken, tijd, waarin ieder zich afvroeg, wat er zou .gebeuren, heeft de Engelsche regeering verleden week de nieuwe kieswet ingetrokken. Het was een kieswet die aan veel wantoestanden een einde had moeten maken, o.a. aan het meervoudig stemrecht. En een kieswet, dde mogelijk een einde zou maken aan de hinderlijke 'baldadigheden van een groep zoogenaamde voorstandsters van vrouwen kiesrecht, die juist door die "baldadigheden de in voering er van verschuiven.. Tot nu toe staat in de wet, dat iedere .persoon", die aan zekere voorwaarden voldoet, kiezer is. D* regeering veranderde dit in het nieuwe wetsvoorstel in „mannelijk persoon", met opzet om de Kamer tot een debat uit te lokken, en haar de gelegenheid te geven tot het indienen van een amendement, om dit, woord „mannelijk" te doen vervallen. Dit amendement werd ingediend, en wel door een der ministers zelf. Sar Edward Grey, minister van buitenlan.dsche zaken. Depk nu niet, dat de aanne ming van dit amendement vrouwenkiesrecht terstond tot gevolg zou hebben, 't Eenige gevolg zou zijn, dat er weer „persoon" in de wet stond, zooals tot heden. Maar met dit groote verschil, dat de Kamer eich beslist had uitgesproken tegen de inlassching va|n het woord „mannelijk". En dit zou een groote stap in de goede richting zijn. Andere amendementen kon den er op volgen. Een er van zou het stemrecht toe kennen aan, ongeveer anderhalf millfioen, vrouwen, 'n ander aan zes milldoen, en, een derde aan alle meer derjarige vrouwen: elf milLLoen. De moeilijkheid was deze. Werd, zooals ik zei, mi nister Grey's aviendement aangenomen, dan kon de beurt komen de andere drie. Maar werd liet verworpen, m.a^w. sprak de Kamer als haar besliste meening uit-te het wdbrd „mannelijk" thuis hoorde in de wen: 1' waren de andere amendementen van, zelf ree wovervajllen. Gewoon]lijk is van te voren wel te voorspellen, of een wetsvoorstel zal worden aangenomen o£, verworpen, 't Is öf Liberaal öf Con servatief en<-bJigevolg stemt öf de eene partij, öf de andere er vx:,Maar thans waren alle partijen, op éen na, ve' Md. Een partij, die der Arbeiders, was in, haar gehee» voor stemrecht van de vrouwen. De apdere evenwel, waren münder eenstemmig. Om te be ginnen waren de Ministers zelf het niet eens. Mi nister Asquiih is een beslist tegenstander van vro\ wenkiesrecht. I^loyd George en Sir Edlward Grey zijn, tt even beslist voor. "Vlaai de Liberale Pa,rtij is on,- p| geveer een vijfde er tegen, maar diaar staa|t tegen- over dat een tachtig Conservatieven er voor zijn. En van de lersche afgevaardigden ten slotte, zijn ei" een' kleine zestig tegen, een kleine dertig voor. I-Iet gevolg van al deze verdeeldheid was, dat, in tegen stelling met an,ders, niemand precies wist, of minister Grey's amendement verworpen, zou worden, of aan genomen. Sommigen voorspelden het een, meerderheid. ,1 van een djozfn, en anderen een even groote minder- lAt heid. leder k ek vol belangstelling uit naar watver- leden week Maandagavond zou brengen, wanneer de J stemming pis ats zou grijpen. De kranten bevatten lange artikels. Alles werd overwogen ca in, aanmerking genomen. Veronderstel, dat ten slotte een amendement werd aangenomen om ^aan zes mijt" zen vrouwen stemrecht te geven (dat van ""elf millkv had eenvoudig geen kans), dan zou dit ■t a niettegenstaande de tegenstemming van i'Liberalen, doordat een tachtig Conser- d ,<lden voorgestemd. Maar wat zou dan Ibeuren, ais voor of tegen de wet in haar «i. stemd moest worden? Was het te ver- U* II. li nu dezelfde Conservatieven dan met de re- hunne ^VWen stemmen"? Was het te verwachten, W eenwin» in^1^ tegenstanders van vrouwenkiesrecht i„iaam maar -voor zouden, stemmen om die v helpen? Twijfelachtig. Alleen op de Ji ISameni rekenen- Voor of teg»n| vrouwen.kies- U Wieringer' iet hen heel eenvoudig geen punt van ^^.zijn. Als éen man zouden ze met de re- "men of hun Home Rule kwam dn gevaar. Manks zou de regeering groote kans heb- Hiermede n wordep,. har teliikeo Al het gevaar is even.weJ thans van de baan. Omi.ilasscben over de erkende bijzondere fondsen. Hij wil het zoo mogelijk nog een beetje erger te majten, kwam plotseling de voorzitter der Kamer met de mededeeling. dat, ingeval van aanneming der amen dementen, hij de wet niet kon beschouwen als een gewijzigde, dat de veranderingen te ingrijpend zou den zijn, en de wet dus een, nieuwe zou 7-ijn gewor den, die opnieuw moest worden, ingediend. Dit nu was om verschillende redenen niet mogelijk voor de Regeering, en, de geheele wet is ingetrokken. Vrou wenkiesrecht voorloopïg van de baan. Maar de intrek king ging vergezeld van de belofte, dat het reeds over een paar maanden opnieuw ter sprake zou komen, en dan geheel alleen, zoodat de Kamer vrij zou zijn. om te sstemmen, zooals ze wilde, en van partijen geen sprake zou zijn. Maar helaas! De suffragettes willen van geen uitstel meer hooren. Allemaal leu gens en bedriegerij, zeggen ze. Van te voren is alles vastgesteld, dat het zoo zou gebeuren. Maar nu ver klaren, wij den oorlog, en wat reeds gebeurd Is, zal pog maar een kleinigheid zijn, vergeleken met wat er nog gebeuren zal. 't Eenige wat we snaren zul len, is het menscheljjk leven, verder staan we voor niets. Ze hebben haar beloften reeds gehouden, „de gek ke wijven", zooals een der bladen ze noemt, 'k Heb voor me liggen een lijst van ingeslagen ruiten: dit gebouw zooveel, dat gebouw zooveel, enz. Bovendien schijnen ze met overleg te werk te gaan, en bij voor keur dure ruiten uit te kiezen. Een paar waren er bij. van twaalf bopderd gulden het stuk. 't Zou voor Westfriesehe jongens niet onaardig zijn, om eens mee te komen doen. Wij hielden vroeger nog al van schieten met een catapult. Welnu, gister zaten twee dames boven op een, bus, die door Victoria-1 street reed, en mikten met zoo'n nuttig werktuigje op de ruiten, die ze passeerden. Maar ze misten ze alle, en daarom dacht ik, d'at er wel eens een stuk of wat van onze jongens mochtén overkomen, om ze een lesje te geven. Een jongen mikt gewoonlijk niet mis op een ruit. den verzekeringsplicht doen voortduren ook voor hen, die zich bij bijzondere fondsen aansluiten. Voorts dezelfde waarborgen voor hen ais voor bij de Bank verzekerden. Selectie van, individuëel slechte risico's moet. uitgesloten zijn: De verzekerden; hebben het over wicht in het bestuur der bijzondere fondsen. Waken tegen alte kleine fondsen. Aanmoediging van onder linge herverzekering van erkende bijzondere fondsen, die een rechtmatig deel ontvangen in de Rijksbij drage van art 19. Toekenning en uitbetaling der rente zij onafhankelijk van de omstandigheid of een arbeider bij de Bank of bij een bijzonder fonds is verzekerd. Dit zijn de voornaamste punten van het systeem- Treub, waarvan de vader o.a,. verwacht waarborgen tegen tel voorwenden, en 't erger doen lijken van ziekte is-muiatie en aggravatie). Hjj geeft toe. nadeelen blijven aan de risioo- overaraeht verknocht Maar de voordeelen wegen daar ruimschoots tegen op. De heer Dujjs roept, smalend! uit: „Slechts epoume vermeerdering van ambtenaren en paperassen be rokken? gij ons. t an nut is geen sprake. De kleine fondsjes wilt ge tegengaan? Uw afgodje Lloyd George st-lt als min:mum: 10.000 leden. Gij daalt tot 400 af. Quo Vadis, o vrijzinnig-democraat.' 't Za.l mij een waar genot wtzen, het brand stapeltje lekkertjes te zien. viammen., waar straks uw amendementen-sta peltje op zal vernield worden. Ook hierin heeft de heer Duijs «»dus ten derden male, gelijk: 't loopt allerzotst met de lex-TaJma. Plots wordt de Kamer voor een splinternieuw stelsel geplaatst. Er werd goflüisterd over een in aantocht zijnd voorste], om in de aft telingen de zaak nog eens te onderzoeken. Jn ge», ere omstandigueden zou daar zeker aanleiding toe bestaan. Maar eene nor- mal? wijze van werken is van deze Kamer nu een maal niet te wachten. Natuurlijk houdt Rechts zidh aan het „voorwaarts alleen!1"... Namelijk: in de af- atnwaitki vt Ee vijanden van God en gocsdlenst va i kus en staat, ouze tegenstanders"zegt hij, ■naken duchtig propaganda. Doch wat zal er van de Katholieke belangen komen, als de vrijzinnige par tijen de overwinning behalen? „Onder elkander ver deeld. omdat hunne princiepen lijnrecht tegenover elkaar staan, zijn zij éen in hun haat tegen al wac Roomsch en christelijk is. De haat tegen Rechts is hunne eenheid en hun beginsel, en de a^tle, welke daaruit voortvloeit, moet noodzakelijker wijze voor cns. katholieken hatelijk zijn, afbreken wat wij heb ben tot stand gebracht, daar opbouwende politiek uit zulk een beginsel niet kan voortkomen". Lezer*, gij zult allicht eenigazins verbaasd zijn te vernemen, dat de vrijzinnigen zullen afbreken wat rechts heeft tot stand gebracht. Hééft rechts da* iels tot stand gebracht? Dr. Anastasius weet echter voor deze lacune raad: „De anti-clericalen, worden len onzent gele'd door dezelfde beginselen als de anti-clericalen in Frankrijk, Portugal en Itahë en wanneer lij het roer in handen hebben, zullen zij' niet terugdeinzen voor dezelfde consequenties aan hunne beginselen, waaronder de katholieken in Fran krijk, Portugal en Italië lijden." Nog eene aanhaling? Hier volgt ze: „Het groote regeeringsbeginsel onzer tegenstanders, zeide Dr. Kuy- per ee-i-, staat lager dan dat der oude Heidenen eri Mohammedanen. In staatkundigen zin zijn onze vrij zinnigen en socialisten erger dan niet-christelijken- het zijn ongodisten." Men ziet, dit alles kan nog niet in de schaduw staan van wat De Heilige familie durft aÉ druskeu, maar het geldt dan ook nog pas propa ganda voor de kiezerslijst en de kies vereen! ging. Wacht eens tot we aan de verkiezing zelve toe z%m Dat ruiten, inslaan is baldadig, en hitnderlijk. Maar jakker-methode En niemand vermag te profeteeren, men zou het moeilijk misdadig kunnen, noemen. Dat' waar dit alles ons nog brengen zal voordat medio xs, dunkt mij. liet vernielen van den inhoud van Mei bereikt is In lijdzaamheid verdurcfa is voorshands IS r< 05 IS. t brievenbussen,, waarmee thans ook weer druk bei. n,en is. Tientallen van, brieven zijn de laatste dagen door de „malle wijven." weer onbestelbaar gemaakt, doordat de adressen onleesbaar waren, geworden. E>. in sommige daarvan zat gekl. Zoo i<s voor eenigen tijd het maandgeld leeggemaakt, dat iemand, (een werk man) aan zijn oude moeder zond. En wie zegt, hoe veel belangrijke brieven, brieven, waarnaar hunke rend wordt uitgekeken, kunnen, liggen in een bus, die door de Suffragettes wordit, bezocht? Is zoo iets niet misdadig? Dit staaft vast, dat, dergelijke dingen maar éen re sultaat te weeg brengen. Ze wekken bij ieder wel denkende een afkeer op van dieze zoogenaamde „mili tante" suffragettes. En als ze eenige uitwerking heb ben op de invoering van vrouwenkiesrecht, dan is het, dat ze die vertragen. Tweede Kanier. Den Haag, 4 Februari. Een taaie dag. Leege, suffige Kamer. De Invalrdi- te.is- en Ouderdoms-verzekering een soort van nacht merrie geworden. Tot Paschen, zitten wij eraan vast. De heer Duijs heeft gelijk: 't is misère met dit on- telbm-» maletn, gewijzigd en nogmaals-overgewijzigd optf wer;». Le allernieuwste „draai", door Exc. Talma (nu kle'ne week geleden) genomen, is eene zeer beperkte risico-overdracht. Het aantal aan de Bank onttrokken fondsen zal niet heel groot zijn, erkenft de minister. Vroeger werdi van de groene tafel over de risico-over dracht een krachtig „non, possumus!" uitgesproken. Het „nooit ofte nimmer" van toen is nu veranderd in... eene soort van schijUvertooning. zegt de heer Duijs. En wederom slaat hij den spijker op zfn kop. Ook de heer Treub, die zijn stelletje amende menten toelichtte van elf tot drie uw, heeft z'n draai genomen. Wat hij trouwens zelf toegaf, doch hem door den heer Duijs nog eens onder den neus werd gewreven. De heer Treub wil een hoofdstuk 't eenige ons restend. Feuilleton. De erfenis van Van Elverdaal. 26. „Neen, Sinning, dat is te veel," zeide Mr. Perkins. „Wat? {Pe veel? Ik wilde eerst tienduizend pond i zetten, maar uit aangeboren bescheidenheid en, recht-i 1 vaardigheidsliefde Het ik het hij vufduizand pond blijven. En dat zou nu nog te veel zijn,? Is dat „voor- loopig" jelui niet meer dan vijfduizend pond waard? Kom ik jelui niet verbazend tegemoet?" „Maai -je rekening tegenover Elverdaal zult ge toe?. - ,ubr met geen cent verminderen?" ü&gö maar, dat zou er aog aan mapkeeren. Maar Heft geen zwarigheden. Perkinp. Je weet, dat Yoor dviet 7J°° als van andere lui "Je doet waarachtig man, of er sprak© is van ming ODl-, dribbeltjes. En dan nog wat, wij moeten er van onze xan denken, wat er kcxmt na het vergelijk." Mejuffrofiet vergelijk?" xurlijk. Het Jb met doe drie milLloen toch niet AD pen. Hoe stel jij je dat voor? Wat moeten wij Uit nd ophoudt?" r^t gaat mij niet aan. Dat is de zaak van de mar- „Je zult goed noen, je eenigazins op zijn bezoek te prepareeren. Wie weet wat er dan n,og aan het M komt. En dan blijven nog de brouwerij-actiën Zijne Heerlijkheid over en nog zooveel andere •-•n. Het zou heel jammer zijn, als dat alles in beerde handen viel, wat heel gemakkelijk kan ge en als de man ik bedoel wanneer hij spoedig tBegrijp je mij Perkins? Wanneer hij sterft, goeo dat wij met hem gereed zijn kortom, laten ypPV-el op vijfduizend pond bepalen. De eene hand •»cht de andere schoon. Laten wij het op dit be- .g?-' Nu goed. Laten wij het daarop. Nog iets an- ._rs'" -Hier is het vergelijk. Lees het even, Perkins. Jei 'int het beschouwen als een afgedane zaak. Van-] i tag breng ik je de onderteeke: ng." Perkins nam het uitgebreid actestuk, dat bepaald «warem wel zoo omvangrijk was uitgevallen, opdat men er dan pog minder uit wijs zou krnnpetn worden en las het met groote opmerkzaamheid door. ter wijl Sinning een sigaar aanstak zich achterover uit strekte en mooie rookwolkjes uitblies. Van tijd tot tijd ontsnapte Perkins een uitroep van bewondering Dan lachte hij weer even, of stiet een verbluft „Ah" uit. Dikwijls onderbrak Sinpong deze lectuur en vroeg: „Wat? Fijn bè? Het heeft hap den en voeten, Per kins! Ja? Hahaha!" Perkins was klaar met lezen en. gaf het stuk met deze woorden terug: „Alles perfekt in orde, Sinning. Ik hoop dat wij voorwaarts kunnen; gaan. Breng mij alleen de onderteekeulng nog." „Vanavond heb je hem. Tot weerzdens Perkins." De beide beeren schudden elkaar vriendschappe lijk de hand en Sinnjng was juist van plap, heen' te gaan, toen Perkins hem ttog even ophield. „Beste Sinning, nog iets.. Wat moet er nu met den ouden Brci-kcrs gel «uien? De kerel plaagt mij haast alle dagen om zijn vijfhonderd pondi." „Wordt betaald, zoodra de boel njet langer verze geld is. Is je dat goed?" „Best, heel best. Tot weerziens." Mister Sinping was nog geen vijf minuten weg en reed nog heel deftig in zijn equipage, toen Samuel Broekers, de gewezen stuurman der Victoria bij Per kins binnentrad, zijn ouden stroohoed op een stoel legde en gemakkelijk op den; rechtsgeleerde toestap- te, terwijl hij hem heel vertrouwelijk de hand toe stak. Perkins bekeek de hand wantrouwend. Hij had liever een wat reinere hand gezien en aarzelde daar om met zijn hand er in te leggen. ..Wat wil je nu weer, Rroekers?" vroe^r hij. ..Geld," antwoordde de oude zeemap kort en dui delijk. ..En kom je daarom tot mij? Ben ik je soms wat schuloig en waarom denk je, dat je dat geld van mij zult ontvangen?'" „Ik heb geld noodig, mister Perkins, dat kan elk mensch wel aan mi; zaen. Ik ben een arme duivel en u is eer. rijk man. Is dat geen reden genoeg >m geld van u te halen?" „Mijn beste Broekers, ik bid je, laat dergelijke scherts nu eens achterwege. Wanneer ik je menig maal met kleinigheden heb geholpen. i6 dat omdat Je een oud en behoef* au. bent, maar dan moet je maar niet denken, d... je van mij maar geld kunt Mr. ANTONIO. Uit en voor de Pers. KAMERVERKIEZINGEN. Dtf N. Rott. Crt, schrijft: Zoo nu en dan doet zich de gelegenheid voor, om eens een kijkje te nemen bij onze tegejnptapders. Wij meenen dap, hier ter plaatse rekenschap te moeten geven, van wajt wij lp zien krijgen. Voor ons ligt een geschriftje „Ter voorlichting aan de kiezers in het district Grave", een R.-K. propa- gaüda-brochuretje. Het feit zelf, dat men dit jaar in het district Grave, waar in 1901 en 1905 slechts R.-K. candidaten geweest zijn, en waar in 1909 Mr. Kooien zonder tegencandidaat gekozen is, zulk een bnokje noodig acht, zegt reeds heel wat. Eelaugrijker is echter de wijze, waarop de strijd In dat boekje wordt voorbereid. Het geschrift begint met een „ter aanmoediging" van den geestelijken ad viseur. den heer Van Winkel. Deze moedigt de roorasch-katholieken aan met de mededeeling, dat de strijd uu dezen zomer er een zal zijn „niet voor of tegei een persoon" dit slaat blijkbaar op Gra-: ve'sche \erhoudingen „maar een strijd voor of tegen Christu s". Ni.aai. de geestelijke adviseur met deze onwaarheid do kiezers heeft „aangemoedigd' volgt; een beschrij ving van den „eersten plicht voor den Katholieken sta».M>burger", van de hand van Mr. Kooien: ..Wil men (dus) werkelijk iets aan zijn kiesrecht hebben, dan mot-t men hd zijn van de Katholieke Kiesverefe- niging". De Leer v. d. Elzen, adviseur van de N. C. B„ herhaalt deze aanmoediging, om lid van de kiesvereniging te worden, nog eens in het bijzon der voor de boeien. Als nu ook de middenstanders toegesproken :ijn, is de bloem van Grave's kiezers blijkbaar bereikt D.. Anastasiub van Rijswijck, die „aan onzo Ka;J»olieke werklieden" wat te zeggen heeft, houdt daar rekening mee. De brochure veran dert van toon. Ziet hier, hoe de Dr. de werklieden eischen op een manier of je daar het recht toe hebt- Ik beu volstrekt niet verplicht, je geld te leenen of te geven. Wat ik uit medelijden voor je doe, dat is in geen geval een verplichting. „Eéi. pond, mister Perkins. of een half pond. een kroon of tien schilling, net zooveel als u geven wilt, het is mij goed. Later rekenen wij af." Perkins keek den ouden man boos aan. IJij had er niets tegen gehad, wanneer hij op de trap zijn hals gebroken had, of op de een of andere wijze hean was kwijt geraakt. De oude Broekers werd hem ov die ongegeneerde manier lastig en onaapgePaapi. Hij, had, waarom wist hij niet, het gevoel alsof Broe kers hem in ongelegenheid zou kunnen brengen, wan neer hij hem de deur uitstuurde voor alles In oide WuS. Hij was voor een, deel op zijn getuigenis aan wezen, en wanneer Broekers zich morgen niet meer kon bezinnen, wat hij heden over Scheppers had ver teld. of heel andere geschiedenisles opdlschte, dan kou dat Perkins en zijn cliënten heel onaangenaam worden. Dat scheen de oude schurk heel goed te snappen. „Ik wil je iets zeggen, Broekers," ging Perkins na et n kleine pauze weder- voort, ..en let nu goed op. Ik ben In 't geheel geen rijk man, die met zijn geld maar kan ron,dspringep. zooals jij wellicht gelooft Maar tegelijk heb ik medelijden met den toestand, waarin je verkeert" „Goed mister Perkins. Dus ik krijg zeker ditmaal vijf schillings." „Neen je begrijpt mij verkeerd. Hoor eens. Ik héb je tot dusverre zeven pond en elf schillings gege ven „Het wordt alles opgeschreven. Spreekt vanzelf, alles wordt genot „Ja. Maar ïk w-. een voorstel dóen. Daar je voor die grootere som ujat de minste zekerheid hebt, zoo wil ik je voor je vordering op mijnheer Elver daal zij staat zoo je weet op heel zwakke voe ten. maar ik wil de risico dragen afkoopen. Be grepen? Ik geef je baar vijftig pond. Wat ik dan van Elverdaal weet los te krijgen, behoort mij." „Vijftig pond? Hier ermee mister Perkins. Geen lange verhalen meer. Heere mijl* tijd. man, voor vijf tig pond kan je alles van mij koopen, wat je maar wilt." „Je moet mij evenwel eerst een geleek end bewijs 401ste Staatsloterij. 5de KLASSE. 10<Ie TREKKING. HOOGE PRIJZEN, f 10.000: 2071. f 1000: 4672 7473. f 400: 2178 19434 20379. f 260: 2376 10892 17260. f 100: 1034 1380 6378 7850 7961 12675 15998 17195 17934 18692 19873 20368. 133 178 233 292 553 666 708 798 839 :ooi» 78 92 207 227 268 31» 324 338 474 475 693 722 847 873 Binnenlandseb Nieuws. - ZïJPE. Bij (A-n op 4 dezer te Oudcsluis ten overstaan van noiaus njbnrg gehouden publieken verkoop van het huis en erf van de wed. C. Oen, zijn koopers ga- 457 3284 5622 8349 1 i 052 13651 16278 599 288 687 421 71 664 509 lil 298 886 424 84 882 520 783 306 978 439 106 14016 568 852 408 6094 496 222 65 572 929 510 138 497 298 91 666 959 529 153 602 324 118 742 990 601 239 782 390 160 795 1035 643 246 829 425 234 17095 149 840 279 9296 523 252 117 156 874 389 322 555 314 205 163 930 454 328 646 507 252 23S 937 456 442 704 603 322 286 4118 503 481 803 713 345 300 254 680 562 12001 778 465 332 256 864 695 171 799 532 382 456 889 920 191 801 584 469 491 984 941 247 15113 613 556 495 7289 953 248 166 649 590 550 320 10105 393 268 725 796 56/ 388 119 485 365 729 2015 605 501 169 555 436 847 24 654 644 402 596 477 878 31 734 677 444 685 517 18167 79 735 768 500 729 611 178 168 751 809 715 787 704 248 180 866 841 743 984 719 356 831 906 855 872 13003 920 436 923 5068 904 884 168 929 492 3038 381 958 899 280 937 501 118 553 8179 990 453 16034 563 159 586 260 11014 547 244 654 geven, dat je de vordering voor vijftig pond aan mij \erkoopt en geenerlei aanspraken daarop meer zult laten gelden.' „Vooruit maar. Ik onderteeken alles, mister Per kins, en ik houd ook alles wat ik onderteeken. De vordering behoort u. wanneer u mij daar vijftig pond voor geeft." „Na aftrek van de zeven pon,d en elf schilling, die je reeds hebt gehad." „Ook al goed. Slechts hier met het geld. Wij zijn en blijven goede vrienden, mister Perkins." De handel werd op staanden voet verder geregeld en nooit waren twee eerlijke men^chen over een af geslote* contract vrooJijker en tevredéner dan deze beide mannen over hert, hunne. De oude Broekers wae blij vau een vordering, die hij voor njemendaj van GreeD had gekregen en döe voor hem geen, waard* bezat dan een vies stukje papier, zulk 'n groote som te krijgen en mister Perkins was blij door de zen handel Broekers voor een goedte poos kwijt te zijn en boven dien er nog een aardig slaatje uit ge slagen te hebben, wént hij zou hert bewijs heel spoe dig voor vijfhonderd pond aan Sinning overdoen. De oude Broekers werd' door het geld, dat o* tafel werd uitgeteld, uitermate vroolijk. „Za! ik neg wat onderteekenen, Sir?" vroeg hij grijnzend. „Voorloopïg niet. Dat 1b voldoende." „Het komt ©r bij mij anders niet op éen keer aan. Ik onderteeken alles. Wij zijn goede vrienden, mister Perkins?? Nietwaar? Wij zullen nog menig zaakje met elkaar regelen. Als Green er eerst maar weer is." Deze laatste uitdrukking kwam hem In zijn gemoe delijkheid over de lippen, maar Perkins was "t daar bij, te moede, alsof hij door een wesp gestoken was. „Wat zeg je daar Broekers?" vroeg hij scherp. Broekers schoof het geld in zijn zak. „Ik zeide^ mister Perkins, dat wij goede vrienden zÜn en dat het tutsthen ons op een onderteekening meer of minder niet aankomt." „Neen, je zeidet iets over Green." j ..Van Green? Hm, die arme kerel Hij jdt on schuldig mister Perkins. Ik steek mijn hand in 'net vocaal? Het zal zoo erg niet worden. Adieu, mister wel niet 200 erg word niet waar mijnheer de ad- vuur voor zijn onschuld.. Nu, het zal iu .elk geval Psrkint. Tot weerziens, mister Perkins." Wordt vervolgd

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1913 | | pagina 1