tlllllll HillIS-
a
Lentestormen.
VAN HOUTEN S
Woensdag 16 April 1913.
MCE
57ste Jaargang No. 5<<47.
COURANT.
E
Bekendmakingen.
Waarschuwing tegen liet lokken van, Jonge Meisjes
naar de groote steden.
De Burgemeester der Gemeente Sehagm oreinM bij
deze ter openbare kennis, dat. ten einde zooveel mo-
oclijk te voorkomen, dat jonge vrouwen, .lie zich naar
elders, bepaaldelijk naar één der jjroote *te4:n in ons
land in dienstbetrekking wenschen te bleven, 'worden
misleid door met slechte bedoelingen in de dogbla
den geplaatste ad verten tien of door agenten van onbe
trouwbare in lichtingen, het dringend noodzakelijk is.
dat deze meisjes niet pp dieze onbekende dienstaanbie
dingen ingaan, zonder vooraf inlichtingen welke
inlichtingen gratis ter Secretarie der Gemeente wor
den verstrekt omtrent den aard dezer diensten te
hebben ingewonnen.
Wie dit nalaat, 'stelt zich aan groote gevaren en te
len rstellingen bloot
Schagen, den 14 April 1913.
De Burgemeester voornoemd,
J. P. W. VAN DOORN,
Biunenlandsch Nieuws.
TER NAVOLGING.
Het polderbestuur van Veenhuizen bij Oude Nie-
üovp heeft aan den molenaar Pauw voor meerdere
werkzaamheden in den natten zomer van 1912, een
gratificatie van f 15 gegeven. Tevens is diens salaris
met f 15 per jaar verhoogd.
OUDE NIEDORP.
Tn de Dinsdag gehouden vergadering van Hoofdingo
1 ..tilden dezer banne, werd de rekening dier banne over
1912 na onderzoeik goedgekeurd met een voordeelig saldo
groot f 1200.53. De ontvangsten hadden bedragen
17177.22, de uilgaven f 5976.
De begrooling voor het jaar 1913 werd vastgesteld'
in ontvang en uitgaaf op f 7120,57.
De leverantie van 225 a 250 kub. M. grint werd
opgedragen aan den lieer W. F. Stoel Jr. te Alkmaar
voor f 3.69 per kub. M.
Do secretaris penningmeester de heer A. Wonder Pz.,
werd als zoodanig herbenoemd.*
De omslag werd voor dit jaar, evenals hot vorige,
weer vastgesteld op f 5 per H.A.
HOEDENSPELDEN.
In de verordening op de straatpolitie te Maas
tricht is ingelascbt, dat het verboden is zich op
den openbaren weg te bevinden met eene of meer
hoedenspelden, die niet beschermd zijn en die dus
geva,ar opleveren voor het publiek.
RAAD VAN BARSINGERHORN.
Vergadering op Dinsdag 15 April 1913, des mid
dags te 2 uur.
Voorzitter do beer K. Breebaart Dz„ Burgemees
ter, secretaris de heer P. Bronder.
Aanwezig alle leden, 1 vacature.
Na opening der vergadering volgt de lezing en
goedkeuring der notulen.
Voorzatter deelt mede, dat men bezig is, de haven,
te Kolhbrn uit te baggeren. Van Ged. Staten is in
gekomen de goedkeuring op de kohieren Hoofdelij-
ken Omslag en Hondenbelasting en op de besluiten
inzake verschillende af- en overschrijvingen en, beta^
lingen onvoorziene uitgaven.
De laatste kas verificatie wees een ontvangst, aan
van f 2S984.08%P een uitgaaf van f 2 6762.30, zoo-
daf in kas was en moest zijn f 2221.78%.
Volgt adres van den heer A. Kossen, gemeente
arbeider, met verzoek zijn, weekloon met f 1 per
.week te verhoogen. B. en W. adviseeren op dit ver
zoek gunstig te beschikken onder de bepaling, dat
als er nog eenige extra werkzaamheden komen, d5t
voor hetzelfde loon zal moeten geschieden.
Volgt onderzoek geloofsbrieven van bet nieuw ge
kozen raadslid, de beer W. Kooiniajn- De lieei'en. Kis-
temaker en Geerfsema worden biermede belast en de
vergadering eenige oogenjbli'kken geschorst.
Na heropening adviseeren de beeren tot toelating,
daar alle stukken in orde waren, met welk advies de
Raad zich vereenigt
Wordt gelezen bet bekende schrijven van Ged.
Staten, over de jaarwedden van burgemeesters, secre
tarissen en onitvapgers. Dit wordt voor de gemeente
Barsingerhorn gewensebt voor den burgemeester op
f 900, secretaris f 850 en ontvanger f 450.
De heer Schoorl zegt, met deze regeling niet 'tee
Feuilleton.
EN VOORAL 's MORGEN5
S MIDDAGS EN 'SAVONDS EEN KOP
kunn,en meegaan. Er zal misschien wel niet veel aan
te doen zijn, maar toch wil spr. zijn meening zeggen,
wat hij onomwonden kan doen, omdat de aanvrage
om verhooging niet is gedaan door burgemeester, se
cretaris of on,tvanger. Wat de salarisverhooging van
den secretaris betreft, deze a,cht spr. wel goed, veel
werk als er aan dat ambt, is verbonden. Zes dagen
moet hij op het secretarie zijn. Voor den ontvanger
vindt hij het voorgestelde salaris iets te boog, maar
voor burgemeester veel te hoog. De tegenwoordige
burgemeester is nog zeer kort in functie, en dan een
sprong van f 600 op f 900 is te vlug. Het brengt
voor de gemeente een hoogere uitgaaf van f 375
ihede ep daarover mag toch wel iets worden gezegd.
De burgemeester heeft in een gemeente ils la onze
met 1800 in.won.ers niet veel te doen; f 750 «ichtte
spr. voldoende en a,ls zoodanig wenscMé hij a.in Ged.
Staten te adviseeren.
De beer Jonker is het met den heer Schoorl eens
Ged. Staten hebben in bun, circulaire het oog op het
ambt van Burgemeester in het algemeen, en zij wil
len 1 dat ambt een werkelijke betrekkin» maken
en d~n beu ik het met hen eens, da'n 'dient het ambt
goed te worden bezoldigd. Maar zoo zijn wij in
onze gemeente nog lang niet en daarom zon ik wel
een poging willen wagen, al zal het niss' kien i.'.et
gaven, om het salaris van, f 900 verlaagd te krijgen.
Wij hebben hier een burgemeester die \r.n, zijn salaris
niet behoeft te leven, die 't, er als 't ware bij waar
neemt. Van allo kanten komen de uitgaven, de Hoof
delijke Omslag rijst, de toestand wordt niet beter,
dus mag er wel terdege op worden gelet om in da
gemeenitebeurs te houden wat men kan. Spr. wil dus
het salaris van den burgemeester niet direct bepaald
zien op f 900, maai bijv. op f 700 of f 750; de
salarissen van secretaris en ontvanger daarmee kan
spr. zich vereenigen.
Voorzitter wijst er de heeren op, hoe Ged. Staten
het salaris aan het ambt verbonden willen zien en
de Raad moet dus maar afgeven hoe hij het advies
wenscht te zien ingericht.
De heer Jonker wijst er nogmaals op, dat het ambt
van burgemeester hier als een nevenbetrekking wordt
bekleed en als zoodanig ook moet worden bezoldigd.
De heer Schoorl zegt nog, hoe het ambt van bur
gemeester hier niet moeilijk is, niet veel tijd vraagt.
Van dat van secretaris wordt heel wat meer verlangd
en om dat nu lager te salariëeren acht spreker ver
keerd.
De heer Kï'stemaker betreurt het, dat er door Ge
deputeerde Sta,ten van is gemaakt een algemeene re
geling, dat is verkeerd, vooral voor een plaats als
Barsingerhorn, waar het ambt van Burgemeester voor
een groot deel wordt beschouwd ais een eereiambt. En
in 9/10 van de plattelandsgemeenten is dat nog zoo.
De heer Schoorl noemt f 750 voor den Burgemees
ter; secretaris en ontvanger a]s is voorgesteld.
De heer Jonker formuleert een voorstel in dien
zia, wat met algemeene stemmen wordt aangenomen.
Worden aangeboden de verslagen toestand gemeente
over 1912, dito lager onderwijs, dsrtp volkshuisvesting.
Zullen circuleeren.
De vergadering wordt eenige oogenblikken ge
schorst.
Na heropening keurt de Raad eenige betalingen uit
den post voor onvoorziene uitgaven goed, w.o. een
cadeau aan den heer Schuitemaker bij zijn jongste ju
bileum.
Volgt benoeming onderwijzeres te Barsingerhorn.
De alfabetische voordracht luidt: A. van Albada, Rijn-
saterwoude, A. Kant, Haringhuizen, C. C. W. Knig,
Alkmaar en D. P. Posthumus, Tessel. Met algemee
ne stemmen wordt mej. Kant benoemd.
De rondvraag levert niets op, waarop de voorzitter
het volgend© zegt: Een enkel woord, mijnheer Jonker,
wil ik tot u richten. Ik geloof te spreken namens hee
ren Wethouders en den geheelem Raad, als ik u har
telijk dank zeg voor wat u in de jaren dat u raads
lid is geweest voor de gemeente hebt gedaan. Ik
wenscli u in uw nieuwe woonplaats alles goeds toe
en ik hoop, dat u daar, als ge aan Barsingerhorn te
rugdenkt, dat steeds zult doen met genoegdoening.
Hierna sluiting.
DE AANSLAG TE VELSEN.
De „Upr. Haarl. Courant" kan nog het volgende
mededeelcn, waaruil blijkt, welk een gevaarvol oogsn-
blilc de kranige slager Klaas de Boer heeft doorgemaakt,
en welke onverschrokkenheid hij daarbij aan den dag
heeft moeten leggen. Hel verhaal geeft tegelijkertijd
eenig Luncht hoe zich het drama heeft afgespeeld.
Be heer De Boer kwam per rijwiel van Driehuis
afrijden, lom hij bij het inrij-hek van „Schoonenberg
een heer voorover zag liggen. De Boer stapte van
de fiets om te zien wat daarvan de oorzaak was.
Deze heer was dr. Bollen van Schevehingen, Jdie
met twee schotwonden, hadend in zijn bloed lag. De
Boer vroeg hem of hij'hem helpen kon, maar.de dok
ter vreesde dat hier geen hulp meer zou baten. Ter
wijl De Boer zich met den dokter bezig hield, naderde
de zenuwpatiënt De Vries met een kruiwagen en ver
zocht De Boer met de woorden: „Slager help me eens
dien ve*it wegbrengen", dr. Bolten naar het staihuis
over le brengen.
De Boer, blijkbaar den patiënt kennende, trachtte
dezen Ic bewegen eerra'c eens mede te déélén wat hier
gebeuld was. Deze .was daartoe echter niet te bewegen
ging weder het huis binnen, om met een revolver ge
wapend terug te keeren. Hij beval toen De Boer met
de revolver dreigend, ,te doen wat geëischt werd. De
«.men «u. Boer stond andere keus, 01* wist jjn tcgin-
De v»
stelde De Boer den zenuwpatiënt voor den gewonde
ven, het ambt wordt bekleed meer om de eer dan
om het geld en daarom acht spr. het verkeerd den
burgemeester hooger te salariëeren dan den seere -
taris.
De heer Smit wil bij Ged. Staten met een ander
voorstel komen en het salaris van den Burgemeester
in bepaalde cijfers voorstellen.
Bl,
«i|
stalt
w
'in!
t ii.
De kamerheer RótejnbuFgi boog zich tot Frieda over.
,,U moet bet toch wel gemerkt hebben, Frieda, dat
ik lief heb. Wordt mijn vrouw. Al beantwoordt ge
dit oogenblik misschien mijn gevoelen^ nog niet,
uit mij wel leeren liefhebben. Ik neem de verant-
rding daarvoor op mij."
ieda was zoo verrast door dit onverwachte aan-
dat zij niet in staat was een enkel woord uit
t brengen.
let komt u wel wat onverwacht.;" ging Roton-
-• rustig voort- »>Ik waflde ook eerst zeker zijn, van
t .telde, maar dezen nacht kwam ik tot het besluit,
de pijnlijke ontmoetingen die u hier ongetwijfeld
r-i.c hebben, u door mijn aanzoek te ontnemen, T w
tranen zijn de schuld van dit besluit. Ik kan u niet
z en ct booren weenen, en toch schijn ik daartoe aan-
- wezen. Ook onze eerste kennismaking, waarvan u
>iich niets herinnert, werd veroorzaakt door uw liait-
brekend snikken."
Frieda keer hem vragejnd aan.
,n[' „Dat vertel ik u een ander maal, vandaag wil ik
geen treurige herinneringen opwekken."
Een poos zwegen belden.
„Nu, en uw antwoord?"
Graai Rotenburg boog zich nog meer voorover om
in Frieda's oogen te zien.
„Ik dank u voor elk woord, graaf Rotenburg,"
haar slem sidderde „maar ik kan uw aanzoek niet
aannemen. Ik ben niet vrij."
„Niet vrij? En uw verloving is toch verbroken!"
„Verbreken door de omstandigheden, in mijn hart
voel ik mij nog gebonden. Eer ik niet weet. dat Har-
ry mij vergeten heeft, kan ik mij noodt met een an-
der verloven."
„U heeft hem zeker vurig lief gehad?"
,b „Ja."
j' ,.En heeft u hem nog lief?"
Frieda zweeg. Zij werd afwisselend rood en bleek.
daar op een ruststoel neder te leggen, nog steeds niet
wetende dat deze zelf - hel noodlottig schot had toe
gebracht, en dat ook reeds een ander slachtoffer in
den ziekenbroeder was gevallen. De ongelukkige ge
lastte echter onder voondurende bedreiging te doen
wat hij wenschte, en zoo bracht De Boer dr. Bollen
naar het koetshuis. De dader sloot toen de deur én
liet De Boer met den gewonde achter. Ten einde
het dezen vat gemakkelijker te maken, legde De Boei
den gewonde op den grond, en maakte de kleeding
los. Vervolgens wist hij uit den stal te komen, en
buiten zijnde, wilde hij nog steeds niet wetend, wat
eigenlijk afgespeeld was, en hoe de overige bewoners
waren gevlucht, trachten in do villa hulp te vindeil-
Hij werd echter teruggehouden door <J**» steetLs met
de revolver dreigenden ongelukkige. De Boer riep hem
op strengen toon toe dat hij niet moest schieten.
Dit scheen invloed te hebben en hij begaf zich ach
terwaarts, steeds echter hot wapen op De Boer ge
richt en naarmate deze voorwaarts drong, liep hij ach
terwaarts. Toen daagde hulp op, het eerste verscheen de
chef-veldwachter De Ruiter, die inderhaast den spoor
wegarbeider 'J. Hamera en den brandstoffenhandelaar
Waterschot ter assistentie had medegebracht.
Nauwelijks waren dezen binnen of een schot trof
De Ruiter in de borst. Toen schijnt de heer Waterschot
voor dezen te zijn gesprongen om op don ongelukkige
in te hollen. Een tweede schot is voor Waterschot
bestemd, deze bukt ,eir de kogel komit in de borat van
den nog steeds standhoudenden veldwachter De Ruiter
terecht.
Een ander schot .volgt en treft den spoorwegarbeider
Hamers in de richting .van de maag. Intusschen is nog
meer assistentie aangekomen, maar de hoeren De Boer
en Waterschot, daarbij* geholpen door den heer Slot,-
weten in een ondeelbaar oogenblik den ongelukkige te
bespringen, terwijl hun nog een kogel om 'ge ooren
floot, hem op den grond te werpen, te ontwapenen en
met veel moeite te boeien.
Omtrent dezen aanslag verneemt liet blad nog, dat
De Vries wist ,,<lat hij naar een gesticht overgebracht
zou worden, vandaar ook, dat hij gijn maatregelen
genomen had en ook daarom weigerde om een toertje
met de auto te gaan maken. Hoe hij in de gelegenheid
is geweest een revolver to koopen is een raadsel. Te
meer nog, daar een vrouw uit een sigarenwinkel ver
klaarde altijd een beetje bang voor hem te zijn, hoe
wel hij geen mensch kwaad deed, doch omdat hij zoo
vreesdijk .woest en zenuwachtig uit zijn oogen keek
dus dat bij het koopen van dat wapen ook wet het
geval zal geweest zijn.
Hel gerucht liep, dat dc heer De Vries Zaterdagoch
tend le Haarlem cm revolver had gekocht. Bij onderzoek
bij den wapenfabrikant Dc Jager, bleek aan dc „O. II.
Ct. dat daar Zaterdag geen revolver gekocht was en
dal dit aan de familie was medegedeeld.
Vaststaat, dat de ongelukkige man we! met wapens
omging op het buitenverblijf, want eenige maanden
geleden kwam hij bij den wapenfabrikant om een door
hem gescholen sperwer op te ze'ten.
Heeft hij een browning in zijn bezit gehad, dan
tthoet de familie dit bemerkt hebben, want om er
mede ie schieten, dient men zich eerst degelijk te
oefenen, doch dan kon hij die niet pas in zijn bezit gehad
hebben.
f Nader vernam het blad nog dot het gelukt is den
kogel bij Hamers .te verwijderen.
Alle vier gewonden maken hel thans vrij 'goed. De
toestand van dr. Bolten wordt bevredigend genoemd.
Dr Bolten herkende Zondagnamiddag j.1. iemand die
hem kwam bezoeken, zonder dat hij dc slem van dezen
had vernomen en zonder dat hem van dit bezoek me-
dedeeling was gedaan. M. a. w. zijn gezichtsvermogen
stelde hem in staal, de trekken van dien persoon te
onderscheiden.
Dc geschokte familieleden werden gisteren en heden
door niet ongunstigs belichten omtrent den toestand
van dr. Bolten gerust gesteld. Niet alleen de hersenen
hebben geen letsel bekomen, maar pok het gezichts
vermogen bleef gespaard.
ST. MAARTENSBRUG.
Het bedrag van f 8000, benoodigd voor de gasinstal
latie alhier, is titans geheel in aandeelen volleekend
KT. MAARTENSBRUG.
Dc heer E. Bruinsma. botei maker alhier, is als
zoodanig benoemd !e VVirdum Fr i.
HARENKARSPEL.
Bij enkele camlidaalstelling is den 15 dezer beneemt!
tot lid van den gemeenteraad (vacature J. slot de
heer L. Poekcs te Dirkshorn.
OUDE NUUDORP.
De leverantie va ft schoolbehceftcn in 1913 voor de
openbare scholen alhier en te Zijdewind, is opgedra
gen aan de firma Trapman en Co. te behagen voor
Graaf Rotenburg sloeg haar scherp gade. „Waarom
werd de verloving verbroken.?" vroeg hij.
„Mijn vader verbrak haai*, omdat mijn verloofde
schulden had. Hij moest zijn ontslag uit den dienst
nemen."
„Onverantwoordelijk, om u in zulke verhoudingen
te wikkelen. Zeg mij dit eene: als u innerlijk geheel
vrij waart van eenige herinnering, aoudt u dafd mijn
liefde kunnen beantwoorden?"
„Ja." Onwillekeurig ojntsnapte dit, antwoord aan haai
lippen.
Zijn oogen straalden. „Goed dat is mij vol-
doende. Ik wil u niet dringen. E tij ven, wij voorloopig
goede vrienden?"
„U zult spoedig vertrekken. De erfprinses ver-1
telde mij, dat u spoedig het beheer over uw goede
ren op u wildet nemen."
„Ik blijf hier zoolang u blijft. Maar dit duurt
niet lang meer, ik ben, dit hofleven zat."
„Waarom kwaamt ge toch aan dit, hof?"
„Omdat ik wegens een jeugdstommiteit uit staats
dienst ben, gezet. Ik was attaché in Petersburg
een grootvorstin vereerde mij met haar gunst ik
nam de zaak tragisch op, terwijl zij een licht amu
sement wilde."
„Was zij mooi?"
„Of dat niet steeds de eerste vraag is, die de
eene vrouw over de andere stelt. Vermoedëlijk vond
ik toen van wel. Wanneer ik nu toevallig' in het ©e;u
of andere tijdschrift haar persoon opmerk, dan decla
meer ik beslist niet: „Ach, ddt ge waart mijn, eigen."
Frieda zette een preutsch mondje. „Ware liefde
vergaat niet."
„Zeer juist maar men kan niet steeds dadelijk
het onderscheid aangeven tusschen ware en valeche
liefde. Maar wij willen nu ophouden mijn blauw
tje heb ik nu geloopen wat wil ik nog meer?"
„Heel erg schijnt ge het u niet'aan te trekken."
i „Neen, want uit het neen wordt beslist een ja,
geboren-" Hij tilde het jonge meisje van het paard,
i „Je maakt alleen nog maar een omweg en Frieda,
I dat moet ilc eerst nog meemaken," zeïde hij kalm.
1 Zij ging in diep gepeins verloren door het park
naar het slot. Een groote sneeuwbal, die tegen haar
schouder vloog, schrikte haar op. De erfprinses stond
op de steenen trap. Zij lachte vroolijk. Met haar klei
ne handjes maakte zij heel vlug een sneeuwbal. De
sneeuw toch lag hoog op de ballustrade van het
slot. geen vegen hielp er. De wind woei steeds weer
van de zwaar beladen hoornen.
„Ik gooi ook, Hoogheid!" dreigde Frieda. Zij buk
te zich en schraapte een hoopje sneeuw bij elkaar.
De erfprinses vloog luid lachend de treden op.
Haar slechte luim van gisteravond scheen, vergeten.
Toen Frieda zonder sneeuw, die zij buiten weer had
weggeworpen, op haaa* toetrad, legde de erfprinses
teeder haar arm om den hals van Frieda. Daarbij
schoof zij heimelijk een stukje ijs tusschen haar
halskraag.
Frieda rilde. De koude, natte droppels, die langs
haar rug liepen, bezorgden haar een zeer onbe
haaglijk gevoel.
De erfprinses lachte als dol. „Dat is de straf, om
dat je zonder mij bent uitgereden."
Frieda zette zeer verbaasde oogön. „Maar Uwe
Hoogheid had toch rij et willen uitrijden,?"
„Neen. Maar dan behoef jij het ook niet te doen.
De kamerheer bederft je maar met zijn schoolmeester
achtigheid."
„Graaf Rotenburg geeft mij altijd zeer goeden
raad."
„Natuurlijk hij heeft de wijsheid met soeplepels
gegeten. Zijn hartservaringem met de Russische Groot
vorstin zijn hem op de gal geslagen. Hij neemt alles
zoo tragisch. Maar wanneer het je amuseert met hem
te rijden, haal je hart op. Het is een zeer solied
genoegen. Zelfs geen klein beetje hofmaker is hij,
En zulke lui laten de vrouwen in den regel koud."
Frieda draaide het hoofd wat af. Zij moest aan
Rotroburg's huwelijksaanzoek denken.
„Pruil je nog, kleine?" vroeg de erfprinses. „Ik
moet gister onuitstaanbaar zijn geweest. Freddy heeft
het mij tenminste verzekerd. Het is best mogelijk.
Als een mensch zoo laag het gezeur van zijn schoon
moeder moet aanhooren, is een, mensch tot alles in
staat."
De oude hertogin was een geliefde zondebok voor
de erfprinses. Op haar werd zonder eenige reden
elke boosheid of ontstemming geschoven; ook al ont
stond deze uit heel andere oorzaken.
Frieda had het niet in haar aard om boos te blij
ven. Het eerste vriendelijke woord van de erfprinses
deed elke bitterheid uit haar hart verdwijnen. Zij
kuste de kleine hand der erfprinses. die nog op haar
schouder lag. „Ik moet uwe Hoogheid ook nog iets
zeggen," fluisterde zij. ..Excellentie Laroche weet. éat
ik bij mevrouw Montfort kom. Zij heeft mij elk ver
der bezoek streng verboden. Wat moet dat nu?"
„Ik weet het," bevestigde de erfprinses onbekom
merd. „Zij heeft mij daareven over gepreekt Geluk
kig dat je niets verraden hebt, Frieda. Van mij
schijnt zij niets te weten."
„Niet het geringste, Hoogheid."
Mooi zij is vreeselijk dom. Tot ons geluk. Men
kan haar zoo mooi kn,ollen voor citroenen verkoo-
pen. Weet *e, wat ik haar vergeld heb?"
„Wat dan uwe Hoogheid?"
„Lat jij d:en Montfort zoo goed kende van vroe
ger, omdat mgt Arden verloofd bent geweest Dat
wii zorgen. Cretrt gezegd, heb Ik het nie:, mai.- zulke
aanduidingen hel* ik wel gedaan,"
t* ricda werd t-c-ed-oou. Dat dit ger**»L wrspr-'d
worden zou war aaa. *•- pijnlijk. alt Goieu-
burg he-* hoorde, /c-, grof eu ve aric.reid ever
Arden oordeelde. Zij k*.\'. dit gerucht -Js het tic-ri s
bleek. e.*en dag 'c.*«Jj-dcb. maar iat haar naam
met dien «o »rden g«»c«-rad werd, bi f haar toch
j hoogst ona-. genaanIlc .iel haar in dar i.oieiiburg
haar nog n>olt had p- agd wie haar verlo »r.!c was
geweest.
De erfpriis?> .j>z i»« o. aangenaam Frieda deze ge-
1 schie'.en's -.8. „Wat i iüert het, wat L&ro *'u- ge-
loofc," troostte zij. „Wij praten ons er iater wel
1 weer uit. Dat brengt de verdenking van mij af. En
nu schat je, trek asjeblieft een vroolijk gezicht. Wij
gaan schaatsenrijden op de slotgracht. De regiments-
muziek speelt de luitenants zuilen voltallig ver
schijnen."
Frieda liet zich meesieepen.
Toen zij later op de spiegelgladde ijsvlakte op de
tonen der vroolijke muziek, verder gleed, verdween
do onaangename stemming weer. Slechts op den grond
1 van haar hait bieef een kwellend, angstig gevoel ach
ter, waaraan zij geen naam wist te geven.
Wordt vervolgd.
