Bi
Mei
mannen van reehls dink gebracht voor hun optreden.
Noit of le nimmer heelt men ook maar één enkele daad
kunnen noemen, waaruil'blijken zou dal zij .den go<L-
dienst la t eden of 't geloof aanrandden. .\Ten -prijst
lien <>:n i: 1:n zin voor widraagzaamlvii en redil. Eo
tui i heel het bij de stembus weer, 'dat wij
de ongel ig.ii zijlij dal het gaal „voor of legen
Christus", dal, als wij aan de 'rogeering komen, Neder
land zal storten ia een poel van ongalcof en zede
loosheid.
Is dat eerlijk
De vrijzinnigen zijn «iel ■onchristelijk 1 Maar zij
venschen den .o.isdiuisl niet tot stom busbedrijf Ie ver
lagen. Zij" laten ieder volkomen vrij. Vrijheid van g>
wcen, vrijheid van godsdienst; hel behoort tol hel
bede jn hun. politiek. Kunnen ds mannen van rechts
<iok zeggen r Of vorkcttei-cn zij', ieder, die bel niet
weL hem eens is r och roef niet de heer de Savorniu
Lobman. dal. door de politie van Dr. Kuyper „hel
partij-organisme (der anti-revolutionniureu i géést- en
vrijheid-do xlend is".' („De Nederlander", 25 April
39Ö8;. Zuchtte niet de anti-revolu'.ionnaire voorman
Air. A Jr Jong „De Rotterdammer". Dec. 1907 (zie
„land en Volk", 19 Dec. 1907):
„Zoo cok hunkert in de anti-revolirtionnai re partij"
menigeen' naar gewetensvrijheid. Lucht moet er ko
men in onze partij. Anders loopt het verkeerd".
Het is de groote, glanzende idee der Vrijheid, die
<ie vrijzinnigen op het gebied van godsdienst en geloof
v;i geweten altijd hebben liefgehad. En daarom hebben
•zij steeds geweigerd het geloof in de politiek te be
llekken en de massa te bewerken mol godsdienstige
leuzen, maar hebben zij" in de ware verdraagzaamheid
■hun plicht gedaan jegens hel Vaderland. „Het Christen
dom' zoo jubelde Thorbecke „is niet gebleven
binnen de Kerkhel is een burgerlijke kracht gewor
den: de Ziel onzer beschaving; een stroom die zich
«door alle aderen der maatschappij" heeft uitgestort".
Jndcixlaad.
En zou men dan rechts, in laatdunkende verwaten
heid, het christendom voor zich willen opeischen r Laat
«ons volk toch wakker zijn en erkennen, dat nog nooit,
aiog nooit dooir een vrijzinnig kabinet iels gadiaan of iets
•voorgesteld is, met den1 godsdienst, met het 'Chrisleai-
«lom in strijd'.
f - f ri "~r~j nn
Binnenlandsch Nieuws.
NIEI'WE xVTEDORP.
Donderdagmiddag 15 Mei had de aanbesteding
;plaats va» de voor Nieuwe Ndedorp en Winkel te
"bouwen gasfabriek, die dicht bij de tramlijn (tus-
acben de kommen, der beide dorpen,) zal verrijzen.
Br waren 16 inschrijvingsbil jetten ingekomen, aan
gevende de navolgende bedragen:
C. de Graaf, Moerbeek, N. Niedorp f 30300; Jan
iHartog, Nieuwe Niedorp, f 30300; K. Schilder, Hil
versum, f 23995; C. de Vries, Purmerend, f 26863;
Jb. de Vries, Purmerend, f 26319; P. Dubbeld Cz.,
Alkmaar, f 2592S; Jb. Kossen, Barsingerhorn voor
f 32000; C. Rutsen. Nieuwe Niedorp, f 30300; Jn,
'Schuurman en P. Wind, Medemblik, f 27500; D.
'Brugman, Winkel, f 30550; C. Wardenaar, Winkel,
1 31600Jn Berkhout en Wiiyiubst, Medemblik voor
f 2569S; Iluizinga, Bergen, f 23330; K. Bakker te
Winkel, f 31350; D. Kaai, Winkel, f 30300; Jn. 01-
denburg, Bergen, tl 28940.
De begrooting was f 26000.
De gunning is nog aangehouden geworden. De aan
besteding betrof de gasfabriek, directeurswoning en
fitterswoningen en de fundeering voor den gashou
der.
De heer Dubbeld heeft vergoeding voor de inschrij
vers gevraagd, die het werk niet krijgen, voor hun
moeite en tijdverlies. Daarover zal nader besloten
worden.
Van de aanbesteding der benoodlgde buizenleidin
gen is thans nog niets te melden.
NOODLOTTIG ONGEVAL.
De lG-jai ige H. Kremer te Warffum, werkzaam bij
den landbouwer A. van Bruggm, geraakte gistermorgen
onder een zwaren ijzeren lauidrol, tengevolge waarvan
hij onmiddellijk overleed.
GOED AFGELOOPEN.
Woensdagmiddag, terwijl de auto, waarin gazelen
varen H. K. H. Prinses Juliana met enkele hofdames,
«len .A nihenischen weg ter hoogte der .stoom verver ij van
«:1c firma Winkel passeerde, kwam uil tegenovergestelde
richting d,e sleepers wagen van den voerman llarms,
waarvan het paard op nol was geslagm, angehokl. Het
gelukte twee werklieden echter tijdig, door flink op-
1 reden, het paard lot slaan te brengen, waardoor zij'
eeiDg ooi pngeluk wisten te voorkomen. De auto- kom
.zonder oponthoudi haar weg vervolgen.
LANDELIJKE IDYLLE.
Dit is gebeurd, in een welvarend dorpje, dat door
den rijksweg wordt doorsneden.
'I Hoofdhotel, cd en degdïjk, staat op het gun-
sl'u-te punt. Hel "Is met den tijd mceg-gian en bezit
zijn p age", die door een sierlijk geschilderd bord
van ve re wordt aangekondigd. Toch poozen er geen
auto's dan die gebrek hebben aan benzine, of een
Jout aan hel mechanisme, 't Is de vraag, of de garag?
-wel ooit een normaal werkende aulo van een horma
nen automobilist binnen haar wanden heelt gezien.
keek zij soms door het venster naar den heer
lijken avond.
HOOFDSTUK 5.
In den tuin va» het Kurhaus wsa de illuminatie
begonnen. Aan lijnen, waren de bonte, lichtende guir
landes van, gele en roode lampions gespannen en in
hot s hijnsri daarvan iiepsn verschillende bewoners
van Lindes tadt in het gevoel hunper waardigheid op
•en neer.
Trotsch en statig in de pracht van een nauwslui
tend zwait-zijdcirj kleed', wandelde aan dien arm! van
haar man ni&vrouw Mafhilde en keek naar de ver-
schillende tra.: ltjes waarachter onder vele jonge dar
mos ook Lecne stond e;n voor een liefdadig doel ro
zen te koop aan,bood.
Ook de dokter keek naar Leone, die in baar wit
japonnetje met de rozen in het haar. en de oogen
■als een paar stralende zonnen, er in, een woord
heerlijk uitzag.
,,'t Is toch een verduiveld mooie heks," bromde
de dokter. „Die zal vanavond) wel goede, zaken map
ken."
De dokter kreeg een standje van zijn vrouw. „Ver
duiveld aardige heks. Her ma», ik vraag je nu
c-.ns s dat nu een uitdrukking voor een ouden man?
En bovendien ia plaats van den hals uit te rekken
naar Leone, waar reeds genoeg mannen naar kijken,
stond het je beter, je als vader er eens over te
bekommeren waar of je eigen "Wildebald den gan-
schen avond rondscharrelt,, 't Is of de jongen van
den aardbodem is weggevaagd, sedert wij: hier zijn,."
De stem ontzegde haar plotseling den dienst, over
het ongehoorde w,at haar oogen daar zagen. Boven
■op een door lampions bestraald zijpad, zagen haar
ve. baasde ooge nhaar "Wildebald, de lange gestalte
haast rechthoekig gebogen en aan zijn zijde een vrou
welijk schepsel, rond, vlug, klein en donker.
„Herman, ik bid je, dat is de vrouw van den
man, die mij den bloemruiker zoo duur heeft bere-
"k.iid. En. met zoo iets minnekoost die bengel."
„Misschien is hij bezig je voor de toekomst billij
ker prijzen te bezorgen, kindje," lachte de dokter
vergenoegd.
„Herman, er schiet mij iets te binnen,." En voor
haar man bet bad kunnen verhinderen was zij van
hem weggesneld, haar zoon tegemoet, die juist
van zijn dapie had afscheid genomen eu nu zonder
ecnige erg midden in zijn moeders armen liep.
„Wildebald, hoa kom je er toe hier voor het oog
van heel LindensWt met deze tuinmansvrouw te
gaan wandelen?"
Niettemin staat de holelier, ietwat boersch in zij'n
manieren, dagelijks op den uitkijk, 't Is hem een er
gernis als zoo'n tuf-luf voorbijsnort. Zijn oogen rol
len dan schier uil liun kassen, zijn vuisten hallen
zich heimelijk en in verbeten woede mompelt hij iets,
da', weinig op een g.'lukwensch lijkt. Maar dadelijk ont
spannen. zich zijn trekken ,zijm wezen word;! goedlachs,
en buikschuddende komt Jiij" naar yoren, zoo-dra er
eindelijk een tuf voor zijn hotel stilhoudt. Zoo dan on
langs.
Terwijl hij in den ruimen gang loopt te ijsberen,
ontdekt hij het moderne voerluig stilstaande voor zijn
deur. Nog even heeft hij" den tijd zijn eenig?n Jcellnei*
uit de gelagkamer te waarschuwen.
„Kees. een auto, gauw naar voren en maak je com
plement." Kees, die meer van de wereld heeft gézié»
dan zijn patroon en zelfs in •ecu' Amsterckimsch hotel
moet gediend) hebben, snelt met een blos van emotie
naar voren en vindt nog juist gelegenheid "t portier
Ie openen voor een heer, rijk in bont gehuld, minstens
een baron. Kees buigt en houdt de deur open voor
den bontmantel.
I'1 de ho'.clgang staat de corpulente darpslogcmenl-
houder zijn beleefden kellner na te volgen en maakt
zoo goed en kwaad ujijh. dikheid dit gedoogt een re
verentie in de richting van „minstens een baron".
Een genadig knikje is zijn loon. De kol In? r gaat voor
en wijst mijn lieer op diens gefluisterde vraag §en be
kend kabinet aan het einde van de gang.
In gespannen afwachting, welke zegeningen op zijn
hotel zuilen nederdalen, ziet onze hotelier door de
geopende deur naar de slraat, waar dc chauffeur zijn
plaats blijft innemen en de nieuwsgierigen als bij Joo-
verslag uit den grond rijzen. Kellner loopt bedrijvig
heen en weer, legt tegelijk het oor te luisteren (naai
de gangzij'de, en droomt van een zeldzaam groote' fooi.
Eindelijk! Daar is Zijn EminentieKees, op zijn post,
laat 'buigende den tuf-tuffer passeeren; onze hotelier,
clie vergeefsche pogingen aanwendt zij'n kellner "in le
nigheid te evenaren, doet hetzelfde en vóór beiden
zich goed bewust zij'n van wat er geschiedt, is des auto
weer in beweging.
Verbluft staren Kees en zijn patroon elkaar aan,
tot dc trekken van den laatste zich "ontspannen en zijn
goedlachsche geest hem doet zeggen:
,,'t Is niks, Kees, 't blijvent... stinkdinge jlie aute-
miebielel" Hdbld!.
NOODLOTTIGE ROEIPARTIJ.
Dinsdagavond geraakten te Kaaklaeem acht meisjes
en een jongetje bij" een roeipartij, doordat naar een
verbindingstouw van twee voorbijvarende schepen werd
gegrepen, in het Eemskanaal. Door spoedig toegeschoten
hulp konden allen gered worden, behalve het acht
jarig dochtertje van den heer D. te Ulrum, dal ver
dronk^Hdbl.
Gemengd Nieuws.
HIJ HIELD NIET VAN UIEN.
Hoewel het koning Eduard VII niet aan geest
moet hebben, ontbroken hield hij niet van uien en
in een boek, dat de heer Stamper, zijn chef-chauf
feur heeft doen, verschijnen, vertelt deze de volgende
anecdote: Op zekere» morgen ontving de schrijver
de» r»a,d' va» den len lakei,, die» dag onder geen
omstandigheden den Koning t® naderen.
Verbaasd vroeg hij ztfch af, wat hiervan de reden
was; toen hij zich herinnerde dat hij had genoen-
maald met biefstuk met uien. Later hoorde hij wat
er gebeurd was.
Na het 2e ontbijt had de Koning den lalt ei bevo
len twee andere bedienden, te roepen, maar toen hij
dit bevel gaf, riep hij plojtseidng uit:
„Hawkins, je hebt ui-en gegeten?"
„Neen, Uwe Majesteit."
„Ja. ik weet het zeker .'Maak dat je, weg komt en
roep dadelijk Hiley en Fehr."
Eenige minuten daarna kwam Hiley en dg Ko
ning liet dozen bij zich komen om hem eeiE tele
gram te dicteeren, maar hij brak plotseling afr
„Hdley," riep hij uit, „je hebt uien gegeten?"
„Neen, Uwe Majesteit," fluisterde de man, zich
voorzichtig terugtrekkende.
„Zeker, je hebt ze gegeten, het is schandelijk."
Bij het verdere onderhoud bleef de ongelukkige o-p
een aistand en hij- haastte zich weg te komen.! toen
hij mocht g»an,
Zijn opvolger naderde voorzichtig, 'maar de Koning
bedroog zich ook ditmaal niet, want in zijn woede
gebruikte hij een zeer krachtige uitdrukking en
wierp ook deze» bediende voor de voeten, dat hij
uien had gegeten.
Stamelend kwam er uit: „lk vrees dat de chef ze
in de soep heeft gedaan, üw.e Majesteit."
„Nu zeg dia» aan den chef, dat. hij' geen uien, in
de soep moet doen."
„Ja Uwe Majesteit."
„Ik wil niet d»t mijn bedienden uien eten. Ze zijn
walgelijk.'"N. Crt.
EEN BOM VOOR EEN POUTJE-MAGISTRA YT.
De Lonöensche berichtgever van' 't Hdbld. schrijft
dd. 14 Mei:
De militante dames hebben altijd beweerd dat zij
haar aanslagen zoodanig zouden doen, dat deze
geen persoonlijk letsel zonden; veroorzaken. Ofschoon
het verzenden van ontplofbare stoffen en het neer
leggen van bommen op openbare plaatsen feitelijk
reeds genoeg bewezen heeft, dat zij zich niet aan
die mededeeling houden, zeker is vanochtend) duide
lijk aaugetoond dat ook menschenlfeveus voor deze
vrouwen niet meer veilig zijn.
Hedenochtend- werd aan het politie-bureau in Bow
Street, waar thans de suffragettes die in Kiugs -
way de leiding hadden, terecht staan, een pakje be
zorgd, geadresseerd aan den politierechter mr. Cur-
tis Bennett, voor wieh die militanten; verhoord- wor
den. Het pakket dat het opschrift droeg „Spoed",
kwam denpoldfie-beambten verdacht voor en werd
dus niet afgeleverd aan den recbtër, doch op de bin
nenplaats van het gebouw geopend. Het bleek te
zijn 'n tinnen tabaksdoos met metaaldraad gesloten
en bevatte een hoeveelheid kruit en een patroon,
waardoor een spijker was geslagen. Bijaldien toeval
lig op den kop van, dien, spijker geslagenwas, bij v,
met het dagstempel aia,n het postkantoor, dan zou
vermoedelijk een ontploffing zijn gevolgd, die zeker
noodlottige resultaten zou Hebben gehad.
Nog werden vanochtend verdachte pakjes gevon
den onder de banken van derde klasse spoorweg
coupés op den London and South Western Railway,
in een trein die van Londen te Kingston aankwam.
Die pakketten bleken ook! weder ontplofflngswerktui-
gen te zijn, welke gevaar hadden opgeleverd voor
de passagiers, die in de coupés hadden gezeten, Aa|a
een dier bommen waren weder papieren met „Votes
for women" bevestigd.
De wandaden, dagelijks' gepleegd in verschillende
deelen des lands, zijn bijkans niet alle meer te ver
melden.'
DE MATIGHEH) OP EEN REGENACHTIGEN
FEESTDAG.
Do Londenschei correspondent der Tel. schrijft dd.
14 Mei:
Een üe'ete feestdag maakt dorstig, maar een regen
achtige ver leidt-'bet uitgaande publiek ook tot een
dronk of wat meer dan gewoonlijk. En daar wij hier
ditmaal een natten Pinkster-Maandag hebben gehad,
hebben, de liolidaymakers der wereldstad van de
tallooze bierhuizen natuurlijk druk gebruik gemaakt.
Maar over het algemeen deden zij dat niet zoo
overmatig om met bobby mee naai' het bureau te
moeten gaan. Het gedrag dier menigte op zulke
dagen, wórdt hoe langer hoe beter. Vroeger waren
de vervolgingen wegens openbare dronkenschap' op
zoo'n dag weel talrijker dan tegenwoordig. Doch tal
rijk zijn ze nog altijd.
In heel de Metropolis, met zijn zeven millioen in
woners, werden'Maandag in het geheel 432 proces
sen-verbaal' wegens openbare dronkenschap opge
maakt, De meeste kwamen in het centrum der! stad
voor. De daar gevestigde poliie-gerech tshoven had'-
den den volgenden morgen samen 242 uitgeslapen
dronkaards 1 te vonnissen; het gerecht va,n Oldstreet
73, West Londen 54, Clerkenweli 43, Ma,rylebone 3S,
Marlboroughstreet 22. Bowstreet 9.
I» het Oostend had het politie-gerechtshof van de
Theeihs er 56 te behandelen en in de arme. gemeen
te Lambeth kwamen 41 gevallen voor. In de twee
arbeidersfoorsteden van het, Oosten schikte het nog
al. West Ham had 39 en Easi Ham' slechts 8 ge
vallen, Nóg lichter ging het in, de, zeer bevolkte bui
tengemeenten va» het Westen. Kingston, a|»n de
Theems had 21 en Acton slechts 10 vervolgingen
van dien aard.'
Het blijkt dus, dat in de stad de verleiding, om
op zoo'n dag boven z'n bier te geraken, veel groo-
ter is dan. er b pi ten, Zóo heilzaam is de frisschq
lucht. En ofschoon duizenden Maandag het groote
woud van Eppiug bezochten, werd daar toch slechts
11 proces-verbaal wegens openbare dronkenschap opge
maakt.
DE NIEUWSTE SMOKKELAARSTRUC. A
Dezer dagen vervoegden zich twee Grieken pan hel
douanekantoor te Alexandria, om verlof te vragen voor
het doorzenden van twee kisten, die een aantal Pier-
rol-costuums voor bal-masqué's bevat'en. De kisten wer
den geopend, om na te gian of cr zich geen smokkel
waar lusschen bevond, en' bleken, uileriij'k althans,
.overeenkomstig' de declaratie te zijn.
Dc kisten y.'ondon juist weer worden toegespijkerd
en van hel douaue-merkteelcen worden voorzien, toen
ccn hoofdambtenaar der douane> die toevallig voor
bijkwam en uiit kmter nieuwsgierigheid een blik wierp
|op de Piérrot-costumns, bij zichzelf de opmerking
maakte, dat de knloopen buitengewoon groot waren,
zc.fs voor deze soort costuums.
.Men sneed daaoóm een der knoopen open en deze
bleek een vrij ^ujole hoeveelheid Ijasjidsh, een ver-
öoovend middel, in uitwerking niet veel van opium
verschihend. Ie' loc vatten. Alle and'ere kr.looprn werden
nu gctopend.cn alle bevatten zij' een hoeveelheid) van dé
verliadeh "waar. Natuurlijk werd'en de beide Grieken
dadelijk in verzekerde 'bewaring g aromen. Tel.
BRAND.
til HALO New Vork!, 15 Mei. Een pakhuis van
den Eriesppbrweg mei 70ü!000 bushels graan en meel
benevens een magazijn, aan dezelfde lijn toebehoort?nd.
zijn dooreb rand vernield'.
Het viüir verspreidde zich langs de Buffalö-krcek
en, verwoestte eenige goederenloodsen van de .„Néw-
Vlork Central Railroad
De schade vvtordt geschat op meer dan een millioen
dollar.
Merkwaardig gevat en zooals het dé moeder toe
scheen met 'n trek van ongekende;, energie om den
mond, zeide Wildebald: „Waarom zou ik niet voor
het oog va» Heel Li»densta,dt beleefd zijn voor me
vrouw Dankwoit, moódc-r?"
„Hoe kom je er toe, je met mensclien va» lasien
stand zoo familiaar te maken,?"
Weer Jacbte de zoon heel eigenaardig. „Ik heb be
paald een trek naar beneden, in mij en heb er nooit
een geheim va» gemaakt, dat; ik met grooten tegen
zin stud er."
„Jongen, je hebt bepaald te veel gedronken.' Zou
jij je misschien niet dadelijk bij Dankwort aanmel-
d.n voor tuinmansjongen?" <r
j „Van harte gaarne," riep Wildebald vurig,
i De doktersvrouw had de methode om' mensohen,
die zij niet recht hij hun zinnen geloofde met onge- 1
kende zachth id te behandelen} en zoo meende zij heel
kalm: „Nu, wanneer je door je examen bent, kunnen j
wij daar wel eens verder over praten." En dan be-
hoed aam. tenigszins onverschillig voegde zij er aan
toe: „Mieze, de dochter van Dankwort moet ook al
een haele dame geworden zijn. Is die vanavond o.ok
hi?r?" j
Het scheen wel alsof Wildebald zich er lang over
moest bezinnen of Mieze Dankwort een heele dame
geworden was. eindelijk meende hij: „Ja, ja natuur-,
lijk. Maar hier is zij niet. Haar moeder zeide, dat
zij hoofdpijn had, of tandpijn, of zoo iets geloof j
GEEN VRIENDELIJKE ONTVANGST.
Ook Wiesbaden. heeft zijn „fort Chabrol'
Een dief had in een. huis. waarvan de bewoners u
waren, ingebroken. Toen hij'zich ontdekt zag, verboi
hij zich in een kelder, barricadeerde de dèur en lost
vervolgens een aantal revolverschoten uit hot kelde:
venster, waardoor een voorbijganger levensgevaarlijk g
wond werd. Een aantal agenten trachtten hierop nn
getrokken, sabel den kelder binnen te stormen, doe,
zij we: den op zulk jpen warme wijze door den inbr<
ker ontvangen, dat zij' in allerijl het hazenpad kozen
verscheidenen hunner haddeui verwondingen opg doopci
len einde raad werd de brandweer te hjilp gereepe
en deze zette den kelder onder water, ten einde „dé
vijand' .e dwingan zich 'over te gaven. Daartoe gc
voeicle deze echter weinig lust waarom hifzich tc
slotte een. kogel door het hoofd! joeg.
RAKKERSSTAKING EN ZIJN GEV OLGEN.
De bakkers staken in Parijs, zooats reeds door oi
I is gemeld, en deze slaking is mislukt. Het was vre
vreemd dat juist de arbeiders de last en nadeden d?zc
staking^ hebbon ondervonden. De burgerbakkers kor
den bijna ajjen aan hum verplichtingen voldoen, maa
de coop. bakkerijen in de volksbuurten hebben siatum
lijk rah geen onderkruiperij willen wcLen, en onmi<
dellijlc hun. 'deuren gesloten. Bij de andere bakker;
die geen brood over hadden, konden hun klanten voc
het mecrendeel niet terecht. Zoo zat menig werkman;
gezin zonder brood, en dat maakte de staking al ni<
populairder.
Een grappige geschiedenis deed zich, aldus het
Hdbld. voor te Puteaux, een plaatsje in het Nooix
Westen van Parijs, aan den overkant van .liet Boi
de Boulogne, welks 25000 inwoners voor de~ovcrgro<
te meerderheid fabrieksarbeiders zijn. Puteaux gjenw
het voorrecht een socialistisch stadsbestuur 1e bezi
ten en men zou dus zeggen dat hier van botsingci
tussclven stakera en overlieid volstrekt geen sprake zoi
zijd. Maar jawel, hier is het ii^j juist het eerst en he
ergst ,,mis' geweest.
Er is namelijk in Puteaux een groote coöperatieve
bakkerij"1, die alleen ibijna de helft van. Jaet Hoodig
brood levert. Toen tot de staking' besloten "werd legdci
ook de bakkers die bij' deze bakkerij werkten het be
stuur hun. looneischen voor. Het bestuur meende eeh
ter, dat hun werklui, die onder bij'zonider gunsligt
'voorwaarden werken, hel al goed genoeg hadden pi
weigeide, hoewel zelf doortrokken van den socialisti
schen zuurdeesem, de geviaagde verhoogingen. Zooda
het personeel staakte.
De socialistische j.maire' had nu natuurlijk vol
gons zijn beginselen zonder eenige inteiwentie de
quaeslie tusselien deze speciale patroons jen hun werk
lieden moeten laten uitvechten. Maar deze ciloven Voi
Lin voelde zich niet alleen of zelfs maar in oe eerst
plaats socialist. Vóór alles Was hij' „maire' en moes
zorgen voor den goeden gang van zaken in zijn ge
meente. En omdat het in een gemeente niet goe<
kan gaan als de gemeentenarem niet te eten hebben
requiroerde zij' troepen om in dc bakkerij van dt
coöperatieve verceaiiging het werk te verrichten, da
de stakers.hadden neergegooid! Eerst toen de particulier,
bakkers nu óók om militaire hulp bij'hem kwamen aan
kloppen herinnerde hijr zich zijn qualileil van faestrijde.
van 't kapitalistische productie-stelsel enweigerde
'l Gevolg is natuurlijk dat heel Puteaux op sletten
staat. De 'bakkersknechts zijn woedond pp dezen bur
geme?ster-partijg?noot, die me daar waarachtig met zijl
militairen afbreuk gaat doen aan hun loonstrijd
immers als de burgerij' tóch brood krijgt oefent z,
veen pressie uit op de Uakkersp ditxnis om aan ~d;
eisclicn toe le gevc-in. En d? [ntroons zijn nie'. mind<
seronlwaardige! omdat nu dc gemeente aan het bak
ken gaat, en hun concurrentie aandoen. met mililain
hulp die de burg?mWster hun ontzegde.
De twist liep z?ó hoog dal de perfect van do Seinc
heeft moeten, ingrijpen. Hij heeft don „maire" telegra
fiseh gelast de militaire bakkers ook ter baschikkim
te stellen van de burger-patroons die er om vroegen
Dal deden ze allemaal voor zoover ze stakers hadden
En hel (jcvolg is dat nergens zóó druk .„onderkropen'
woidl als in het socialistische Puteaux, en dat ncrg?n:
and era de loonstrijd zóó weinig jeans San slagen heeft
EEN *ZOEN-PKOCES.
In C.hicago beeft een zekere nievrouw Macfarlan<
een echtscheidingseisch toegowezen gokreg?n op gron<
dat h«ar man liaar nooit zoende. „Mijn man", •ze
zij, „kwam mij onlangs van den trein halen ei
hoewel ik toen twee maiuulen afwezig.was geweest
kreeg ik geen zoen." Majnlief ontkende nie! dat "hi
zijn. vrouw nooit zoende. Maar hij luid nu eenmaal eei
aifkeer van zoenen, zei hij. omdat hij dat hot yoor
naomsle wapen van den huichelaar vond. Mij' verkoe
zij'n. liefde veeleer door dajden le. uilen', door teedari
toegevendheid en vootai! door yrij'gevu'gh eid in 'dfe Idee
idingjedschen zijher vrouw. Hij verklaarde ^ch I>erei<
getrouwde vrouwen vaai goede faam le doen geluigei
dat 'zij gaarne genoegen zouden nemen- met huwe
lijksvoorwnarden als hij aanbood, die gulheid in wis
seis verkozen boven gulheid in kussen. Maar zijn Voor
nafimstc argument was van bygiënischen aardhij vou'
het zoenen een verouderde en ongezonde gjwoonlc. Zijl
verweer wekte appbius bij' het publiek. Maar toert dec:
dé raadsman der oischeres jgrio getuigen optraden, dri<
allerlliefstc looneels'peelslers, van wie elkhaver ach
tereenvol',?ns verklaarde dat de heer Macfarand haai
kort geleden nog gezoend Jiad. En daarop wees dt
rechtbank den echtscheidingseisch toch maar toe.
-> -Hf
„Zoo. zoo," zeide mevrouw MatHilde. schoof haar
I hand onder haar zoons a;rm èn, begaf ziich niet hem,
d'ie alch zeer gewillig liet leiden, naar haar, ma» te-
I rug en wandelde tusschen deze 'beiden vol trotsche
waardigheid op en, »ee.ï.
Dicht bij den tuiningang stond nog steeds Leone,
hield haar korfje" Anet rozen omhoog en en verwach
tend vroegen haar oogen aan ieder die binnen k.wa,m
„Ben je het ben je het niet?" En steeds -weer
antwoordde een vreerad gezicht: „ik ben het niet." j
En haar kopje boog zich al dieper en zelf voelde
zij het boe de zon in haar oogen langzaam ver -
dween
Hem echter, die buiten op het donkere pad was j
blijven staan, met de vuisten tegen de hamerende
slapen gedrukt, hem was het plotseling, alsof iemand j
hem riep. Daarheen .waar de bonte lampen gloeiden I
en de muziek zoo vroolijk klonk.
Dansmuziek was hot, die-naar hem riep Lin-
demtadt danste. Ja, ja, mevrouw Jutta, wie vrijen
wil gaat immers ten dans.
Hij lachtej heel luid. En toen hij het hoorde, leek
het hem dat mevrouw Jutta ïbeelachte.
Dat ging'hém door de ziel als met messen. Maar i
zij zou niet lachen neen, dat zou zij niet!
In den tuin van het Kurhaus stegen de eerste
vuurpijlen omhoog en allern blikken volgden die.
Niemand lette op den Laten, gast, die de parkdieur
openrukte en den tuin binnenstormde, dan st,aan
bleef e» staarde na»r een slanke gestalte in het
wit, die 't hoofd tegen een boomstam geleund, om
boog keek als wilde zij met haar schitterende oogen
de ster opvangen, die vanuit die gouden regen daar
boven langzaam cip haar neerzonk.
t Een stemmingsbeeld) vol wijding. En wanneer zijtn
blik zich öi$t" bèftnoog was zij' het weerDoor
het toeval vopr de tweedie ma»! op zijn weg geplaatst
in zulk een critiek uur.
Grirumig lachte hij. En iets van dat lachen bleef
er in den klank van zijn stem, toen hij zich plotse
ling tot. het naar boven kijkende meisje ©verboog.
„Goeden avond, witte roos. Mag men plukken. I
wat zoo aan de» weg bloeit?"
Het mandje mei rozen gleed uit haar handen en
de inhoud viel aan Detlef Palimers voeten. Verward,
met een uitroep van spijt wilde Leonef bukken oan
het gebeurde te hersteHe».
Toen greep hij haar ha,nd en hield haar terug, j
„Laat dat ma,ar. De weldadigheid zal er geen scbadie
van hebben."
Hij wilde zijn portemonnaie zoeken, maar zij weer
de hem lachend, af. „De rozen zijn in Juni niet zoo
sehaarsch."
„Dat schijnt inderdaad zoo!" Brommend stier
ven zijn wóórden weg. Zijn voet stiet de rozen
weg en hij. liep er overheen.
Bevirefexrid keek Leone tot Pajmer op. „Houdt u
niet van' rozen, mijnheer F»lmer?"
„Neen. Tenminste de rooden niet. Maar deze witt»
hier, diie niet steken, daar houd ik wel van."
Dieper boog hij zich tot ha,ar over en trok haar
arm dóór den zijne. „Welke inzet moet er voor be
taald' worden om een dezer roosjes tot de mijne te
maken?"
„Het leven," zeide zij, en sloeg den stratenplan
blik niet voor hem neer.
„Dus geen .gewone Juniroos is liet?" vroeg hij
en zijn tcon was wonderlijk ernstig voor scherts.
Langzaam schudde zij het hoofd.
'i uen UihaJsfce hij een beweging, als wilde hij de
lieve gestalte aan zijn zijde met geweld met zich
voortrukken en ergens in een dollen ren meeske-
gpen.
„Ik heb haar echter gevonden aan den weg
ge\ouden en houd haar nu vast. Het geluk va» den
vinder kom laat ons dansen, lachen, dri.»ken
alles wat gij wilt."
Haar arm sidderde in den zijne. Het geluk vai
d-n vinder. Tot haa,r was hij gekomen tot haai
alleen. Jubelen had zij wel gekund, aooals zij
daar aan zijn arm dieper den feestelijk versierden
tuin inwande'd.e. Maar het vreemde en verontrusten
de dat er van hem uitging vervulde haar eigen bin-
nen~te met schuwe behoedzaamheid.
Het vuurwerk, was in vollen gang. Een wéinig ter
zijde van de anderen, die zich om de vrije plaats
voor bet Kurhaus heendrongen, stonde» Paliuer en
Leone en zagen de gouden zonnen opvlammen, de
vuurregens uit elkaar spatten.
„Niet waar, dit vindt een menscli aardig, Zulk 'n
gouden toover. Of dat alles in het volgend oogen-
blik ontploft, dat hindert niet er wordt dikwijls
nog e?n beter vuur voor niest anders ontstoken dan
alleen om een goed effect te maken. Hoerra -
bravo, lio rra!"
Luider nog dan de anderen riep bij het toen de
lar.dshymne weerklonk en het wapen van dien regee
renden o: st in electrische vlammen opgloeide. Ein
delijk was het gedaan en begonnen de diolite groe
pen zich te verstrooien. Een deel drongen er die
groote zaal binnen waar danswijsjes weerklonken,
anderen gingen naar heit terras, waar bij gereed' ge
zette tafels de ouderen het zich gemakkelijk maak
ten.
Om aan de beleefdheid te voldoen, trad Palmer
met Leone naar de tafel der Fohrenbacks en nam
daar op de vriendelijke uitnoodiging plaats. Maar
als een wildvreemde, als een uitgestootenei zoo kwart
hij zichzelf voor te midden van deze ongekunstelde
vroolijkbeid.
Twee, drie glazen sterken wijn sloeg hij naar bin
nen en dat joeg hem het bloed wat vlugger door de
aderen.
Zijn blik 'zocht Leone en beider oogen ontmoet
ten elkaar. In de haren was een vraag,, een roepen.
Toen ging hij uaar Haar toe. „Een dans ik
verzoek u er om, juffrouw Leone."
„Zoo is bet goed," loofde mevrouw M»thUde. „An
ders had ik toch avond aan avond tevergeefs met
dat kind rondgesprongen."
„Ja, dansen." zeide nu ook Leone en stond op.
„Danst u gaarne, juffrouw Leone?" vroeg Palmer
dicht aan haar oor, terwijl zij samen de zaai dooiv
gingen.
Kaar lachende mond bleef stom, maar haar oogen
spraken een duidelijk antwoord.
Wordt vervolgd.
is j
zoe
mo:
vol
op
