ist
GRATIS.
i Het Roomsche Gevaar.
9 De eerste de beste.
ai
mi
n
ize
Nieuwe abonné's
N.
Woensdag 18 Juni 1913.
llltlttl Nitlis-
ó7ste Jaargang No. 5191
ili RAMT.
- Lullmllil
ontvangen tot 1 Juli dit blad
De Uitg.
Bekendmakingen.
STAPVOETS RIJDEN.-
Burgemeester en Wethouders der gemeeDte Scha-
gen;
Gelet op artikel 61 van de Algemeenei Politiever
ordening voor dóe gemeente;
Brengen ter algemeene kennis, dat het op Maan
dag 23, Donderdag 26 en Zondag 29 Juni a.s. in
het belang der openbare veiligheid is verboden an
de kom der gemeente, vanaf de punten, waar de
daartoe betrekkelijke waarschuwingen zijn geplaatst,
anders dan stapvoets te rijden, met rij- en voertui
gen met paarden, bespannen.
Overtreding wordt gestraft; met een boete va,n, ten
hoogste f 25 of hechtenis van ten hoogste 6 dagen,.
Schagen, 13 Jund 1913.
i Burgemeester en Wethouders voornoemd:
J. P. W. VAN DOORN. 't
i Burgemeester.
ROGGEVEEN,
Secretaris.
In de serie Redelijke, Godsdienst, uitgave van de
iHollanöiia-drukkerij te Baarn, is verschenen Het Room
sche Gevaar door dr. B. D. Eerdmans, hoogleeraar
de rijksuniversiteit te Leiden, Wij doen er eeni-
go aanhalingen uit:
,Dat deze wereld van Roomsch-Katholieke priester
heerschappij in ons land bij toeneming aan in,vloed
wint, is voor on.ze vrijheid en de, onafhankelijkheid
van ons volkskarakter een dreigend gevaar.
„De eerbied voor cbe geestelijkheid brengt mee, dat
haar woord boven alle woord! moet gelden. De geeste
lijkheid echter is internationaal, zij gehoorzaamt aan
•tem van over de bergen. Zij kent geen vadei'-
land. Zij kent slechts Rome. Haar geest is de
geeöt van het ultramontanisme. dat zich met alle
middelen en met alle macht als de hoogste autori
teit aan de moderne wereld wil opleggen. Na eeu
w-en van strijd beginnen dc katholieke landen hun
haat tegen de geestelijke voogdijschap der kerk *te
toonen. In Frankrijk duldt men Rome niet langer
als heer en meester, in Italië, Portugal en Spanje is
al wat ontwikkeld én, beschaafd is het juk moede.
Rome zoekt nieuwe steunpunten. In, Amerika werkt
het met groote kracht, in Engeland niet minder.
Hoe het in Duitsohla-pd gaat is overbekend en dat
iO0k Nederland begeerde gron,d is blijkt ie der en dag.
Na eeuw in eeuw uit in de specifiek Roomsche lan
den te hebben geheerscht is het gevolg der heer
schappij, dat men, er verzadigd is van de geestelijke
slavernij thans zoekt Rome nieuwe slaven onder
bare vergadering te Gouda heeft dr. Hoffman, door getroffen. Ons land is ontwoekerd aan de golven, ons
den pauselijken stoel als ijverig en geloovig leek ge- volkskarakter is ontwoekerd aan Rome. Zooats wij onze
eerd, dit uitgesproken en nog onlanss heeft de R.- dijken hebben om ons land te behouden, zoo moe-
Kath. dagbladpeis zich er over verbaasd, dat iemand ten wij ook onze verwering hebben tegen den slij-
tegen die omschrijving zijner positie bezwaar kon heb- gendeu Roomschen vloed, die het ïoo duur gekochte
ben, Wat de Roomsch-Katholieke staatspartij betreft weer wil wegspoelen.
vinden wij dan ook in, haar beginselverklaring ten recht ziet hoe de toestand is, begrijpt dat de ge-
duïdelijkste uitgesproken, dat bet gezag van den H. j wone Roomsch-Katholieke leek hiérbij de vijand xuet
Stoel bij hen de alles beheersehende plaats inneemt, is. .Hij i« een meroch van gelijke beweging als wij.
zooals uit de volgende aanhalingen kan blijken.
„Als katholieke mannen, belijden en verdedigen zij,
wat door den H. Stoel over het wezen van den,
Staat, over oorsprong en, bevoegdheid van het ge
zag, over plichten va,n vorsten en volken wordt ge
leerd." „Zij beamen, dat „voor Katholieken, die
waarlijk dien naam waardig zijn., het allereerst
noodzakelijk is de Kerk als echte zonen lief te heb
ben en die liefde te toonen; a^es wat met dezen
roemrijken plicht niet overeenkomt zonder aarzelen
ta verwerpen; de staatsinstellingen zooveel als:
't in eere'geschieden kan te bezigen tot j
bescherming van waarheid en recht." Zij oordeelen
dat zij in hun streven het best zullen slagen „in
dien allen
H. Stoel houden als de wet van hun leven en zich
richten naar de Bisschoppen, die de H. Geest ge
steld heeft lot h-iit besturen, van Gods kerk"het
staal niet vrij hol gezag der Kerk in hel bijzonde
re leven te huldigen en in hel openbare leven |te
verwerpen."
„Het is gced deze dingen te weten. Wij Ie eren er
uit dat niet de Roomscli-Kalliolieke Kamerleden naar
liet individueel gevoelen, maar dat de bisschoppen den
doorslag geven in de zaken van het staatkundig be
leid. Deze verklaring toch staal niet in «jen par icu-
lieie geloofsbelijdenis maar in het program do<
Roomsch-Katho.ieke Kamerleden als verklaring van be
ginselen opgesteld. Zij is van kerkelijk standpunt vol
komen begrijpelijk alleen maar, zij is onvereo ig-
baar met het karakter van onzen slaat, als onafhan
kelijke organisatie, die aan de verschillende gezind
ten vrijheid vvenscht tc waarborgen, maar die zelve
ook vrij begeert te blijven van de heerschappij, uitge
oefend door de geestelijkheid van eene dier gezind
ten..."
„Er zijn vrijzinnig denkende menschen, die zoo ge
heel vreemdeling zijn in het gebied van het heden-
daagsche kerkelijke en godsdienstige leven, dat zij zich
■maar moeilijk kunnen voorstellen dat de Rcoimrhe
geestelijkheid, eigenlijk niet op gelijksoortige wijze denkt
als zij zelve. Zij, zien wel dat zij prijs stelt op een
aantal ceremoniën varn ouderwelschen aard, die in bun
oog wel ouderwetscilx, maar overigens toch volkomen
onschadelijk zijn, maar zij kunnen zich g?en denk
beeld maken van de wereld waarin deze itiders der
leeken leven. Zij kunnen zich allerminst voorstellen
dat Rome 2ich nog altijd lot laak sle.t het door de Her
vorming; verloren terrein te heroveren en dat het be
zig is aan deze taak te werken met een geduld, dat
onuitputtelijk is. Rome kan jaren lang de onschuldigste
macht ter wereld schijnen, vvannc-cr de gelegene tijd
is aangebroken komt altijd weer hetzelfde streven naar
voren, met die kracht, macht en middelen, die een
fijn overleg en scherp doorzicht als de. meest bruik
bare aan de hand zullen doen.
„In de laatste jaren zijn de omstandigheden zóó
gewijzigd, dat Rome zibh reeds kan veroorloven met
toenemende v rij moedigheid op te treden. Hel voert eén
feilen strijd tegen de onafhankelijke pers. Het tracht
dor r allerlei middelen en verbodsbepalingen haar eigen
kleine pers tol fde r?enige lectuur der Roomsche leeken
te maken. Hel doet dit echter niet, zonder de peis die
Zoolang de geestelijkheid zich niet in de zaken mengt,
zou mets ons met hem in ernstig conflict brengen.
Doch zijne gezindheid lelt niet mee. In Rome's stel
sel is hij slechts dienaar die te gehoorzamen heeft.
O vei al waar de geestelijkheid tot deze gehoorzaamheid
oproept, voelt men terstond in welke richting gestuurd
wórdt.' Hel is de richting van het meest onverdraag
zame ultramontanisme". N.R.Ct.
Binnenlandsch Nieuws.
es*de noordelijke volken, v
„Dat dit streven staatsgevaarlijk is, heeft Groen onafhankelijke wijze vvenscht te schrijven, in kwaad
van Prinsterer terecht ingezien. Uit de erkenning van dag.icht te stellen. Het heeft zelfs niet geaarzeld in een
ITITlde hevelen der geestelijkheid'als hoogste gezag volgtopenbare vergadering een hoogstaand orgaan als de
[11^ dat de R..-Katholieke burger deze bevelen in de al- i Nieuwe Rotteidamsche Courant op de meest erg:rlij-
dat de R..-Katholieke burger deze bevelen
iereerste plaats heeft te gehoorzamen. Wanneer dit ke wijze stelselmatig aan te. randen...
ajleen betrekking had op zuiver innerlijke aangele- w~" 1 1~"*
genheden, die niet ingrepen in het openbare leven,
dit als een voor den staat onbelangrijk iets
kunnen worden beschouwd. Doch dat is niet het ge
val. Hoe de Curie hare bevelen tot taranien het door
ïol
en:.
ergtrlij-
„Wjj begrijpen het dal Groen schreef: Wij betwisten
aan de R.-Katholieken de groote voordee'.en i?t wel
ke zij uil de revolutie van 179.3 hebben getrokken,
maai' na veel, zeer. veel. ja bijna alles verloren té
hebben, vvenschen wij toch iets te behouden. Wij ver-
den staat beheerschte gebied uitstrekt is gebleken gelen niet dat Holland de duurste verplichting heeft
----- aan de Hervorming, dat de grootheid der Vereen :gde
Nederlanden steeds verknocht was aan den bloei van
de Hervormde Christelijke Kerk'.
„Zoo is het. Ons land is groot geworden toen het
van Rome's druk was bevrijd, toen hier in ruimer
mate dan in eenig ander .land, vrijheid, verdraagzaam -
bij het bekende Motu proprio over het verschijneu
Jj|(van geestelijken voor den wereldlijken, rechter..."
„Daarom is het voor onzen, staat een bedenkelijk
MMF verschijnsel dat die Roomsche burgers, welke vollen
ernst wiileu maken met hunnen godsdienst, het, open
uitspreken dat zij in die eerste plaats Roomsch-Katho
lielc zijn en eerst daarna Nederlander, In een open-
VERKIEZINGSHARTS TOCHT.
Maandagavond zijn. de Gooisclxe dorpen Larenen
luxi ouoou ucoi iunc" sioacii „ui-1 Blaricuni, met hun overwegend Roomsche bevolking,
en een iegelijk de voorschriften van den j het looneel geweest van een zeer onverkwikkelijk too-
..j j- - -- - 1 *- neel. Het bewijs is voer de zooveelste maal geleverd,
hoe fanatiek aidaar de bevolking nog is en hoe men
daar bevreesd is voor uitingen varuandere denkbeelden.
Docr hel Anli-tariefweleomilé was pldaar een kleine
betoogiug op touw gezel en reed een wagen met ide
bekende opschriften door Laren, gevolgd door een wa
gen met muziek en pingeven door jongelieden, die
noekjes uildeelden. Op hel „Zevenend" begon het reeds
en zag men plotseling jnannen zich bij den stoet voe
gen, die borden droegen met opschrift: „Kiest Rut-
gers". Dit was natuurlijk gansch niet de bedoeling
oor de oer betoogers, waarom dan ook in minder dan geen
tijd borden met „kiest Wi. de Jong" versdrenen, wel
ke borden nier en daar opgehaald werden.
Onder gezang, gejoel en scheldpartijen trok de op
tocht naar Blarieum, gevolgd door een steeds aangroei
ende menigte. In deze gemeente werd het nog erger;
daar werden de anti-tariefwetmcnschen op een hagel
bui van sleenen Gnthaald, die menigeen gevoelig raak
ten. Ernstige kwetsuren werden echter gelukkig niet
toegebracht.
ue Blaricummer boeren drongen steeds meer op en
maakten zich meester van de oorden voor De Jong,
waarna zij deze vernielden. Ook trokken zij .de boek
jes van hél ani-tai iefw etcomilc uil de .handen der rond-
dcekis en vers cl remden die. Zelfs werden cle. borden
voer De 1 ong uit tuinen gehaald en stukgetrapt en
werden bij den heer Yerstega aan de Toienlaan te
Llbcn, in wiens tuin ook van deze borden g.plaatst
waren, ruiten ingegooid. Door de tegenbetoog.-rs werd
met berden, dragende de opschriften „Voor God" en
„Tegen God" gedemonstreerd.
j De anli-tajieiwetoplocht was genoodzaakt zoo spoe-
j dig mogelijk den terugtocht naar Laren te aanvaarden,
hetgeen onder gejoel en gehoon der boeren geschied
de.
Verschillende processen-verbaal zijn door de politie
opgemaakt. Hdbld.
DAAR HOORDEN. ZE THUIS.
Het laten meedoen van de schooljeugd aan den ver
kiezingsstrijd, heeft eergisteren aan de poli ie te Scheve-
pingen aanleiding gegeven op te treden ingevolge de
Leerplichtwet. Politic-agenten bemerkten op den tijd
dat er school wordt gehouden kinderen, wier leeftijd
meebrengt, dat ze nog op de schoolbanken moeien zit
ten, ■seikiczingsbiljeljes hij de ingezetenen in de brie
ven bussen stoppen
De poiilie bracht de kinderen, die leerlingen bleken
te zijn san e.m bijzondere school te Schevéningen en
die met gxd inden van hun oudzrs en met mede
welen van het schoolhoofd, hun „verkiezingswerk"
verrichtten, naar school terug.
VER KI EZI.VGSOXGERECHTÏGHEDEX.
De poiilie te Sneek heeft eergisteren proees-vérbaal
opgemaakt legen drie z.g. Christelijke jongelui, die op
heeterdaad werden betrapt, toen ze druk bezig waren
met 't afscheuren van verkiezingsreclames. Een van
de drie had zelfs de brutaliteit onder biljetten van dc
r ijzinnigan den naam Kielslra te veranderen in Scheu-
i er.
Het propaganda-bord voor de candidatuuv van nar.
Wi. II. de Beaufort, te Soésterberg, is Zondagnacht
verbrand.
DE BUS VERGETEN.
Gisterochtend waren te Schevemvgm, aan het slem-
wel present de leden van het bureau en een aantal
M-oege kiezers, maar geen stembus en geen kiezers
lijst. Een van de kiezers leende zijn auto om de in
strumenten voor de stem des volks tc halen cn om
8.15 kon, om een beroenid woord te gebruiken, zie
kunst voortgang hebben.
POGING TOT ONTVLUCHTING.
Een 18-iarig meisje, dat door den voogdijraad aart
de ouderlijke macht was onttrokken en in het Tehuis
voer gevallen vrouwen en meisjes Beth-San aan de
Nieuwe Heerengracht te Amsterdam was geplaatst, heeft
getracht hel gesticht te ontvluchten. Zij sprong van
het dak van het perceel, waarin het tehuis is gevestigd;
op een lager gelegen plat van het naastgelegen huis.
Vervolgens begaf het meisje zich over ccn lat, welke
met een muur van een ander huis in verbinding
staat, naar een ander plat. Enkele oogcnblikken hing
zij pan deze lat.
De politie, die inmiddels gewaarschuwd was, slaagde
er niet in liaar te bewegen naar beneden te komen.
De brandweer werd daarom opgeroepen, eenige brand
weerlieden slaagden er tenslotte in het meisje te be
reiken en ïn het gesticht terug te brengen.
Maandagavond ongeve. r 9 uur is een van de ver
pleegde meisjes het geslicht ontvlucht. Zij heeft zich'
daartoe op een plat laten afzakken, ging vervolgens
een perceel aan de Nieuwe Heerengracht binnen én
bereikte aldus de straat. Tot nog toe is de ontvluchte
niet opgespoord. N.R.Ct.
HAMERVERKIEZINGEN.
Ter verbetering van de gisteren, door ons gegeven
uitslag der verkiezingen, het vólgende:
14839 kiezers.
4367
Fueilleton.
12.
va:
HOOFDSTUK 11.
Jj Ook Detlef Palmer stond aam het venster en keek
•juaar buiten, totdat de laatst© hagelkorrel gevallen
was. Dan ging hij de kamer in etn wrtierp zich in eép
stoel. Over den regenvloed/., die tegen d.e ruiten klet-
[terde, bekommerde hij zich met meer. tD-fe kon
geen schade meer doen ,nu alles alreeds vernietigd
ytid was.
IDe heerlijke, veelbelovende oogst vernietigd1. Hij
pwist het: geen halm was blijven staan, en nietéem
korrel meer blijven hangen. Zij hadden een gron-
.digen arbeid verricht die van den hemel neerklet
terende hagelkorrels.
Vernietigd de oogst, de onverzekerde oogst. Deze
lichtvaardigheid- kwam er ook nog bij. Vóór drite da-
Jgen terug was de verzekeringspolis afgeloopen. en
*'®Nhij ha,d haar nog niet weer vernieuwd. Wie kan ook
aan aliles denken, en op den inval komen, n,u heel
elvaar t, nationale mocht er. groolheril werd aan- bureau in de school op het Bcukeiszpïciri, om 8
toeknikte: „niet zoo tragisch.
HILVERSUM.
Wi. de Jong, U.-L.,
Mr. V. II. Rutgers, A.-R., aflr., 6506, gekozen.
Dr. Th'. van der Wperden S.D.A.P., 1159
Mr. A. E. baron Jfackay, v. C.-H., /09
G. A. Vader, S.D.P., 109
APELDOORN, 10830 kiezers.
Mr. W. K. F. P. graaf van Bylandt, C.-H., aftr.;
4242, herst.
A. Dijkgraaf, S.D.A.P.. 636
E. Esmeijer, Y&-D., 3081. herst.
Prof. Dr. P. J. Muller, Nat.-Prot., 530
GORINCHEM, 8033 kiezers.
H. Follema (aftr. A.-R.) stelt zich niet herkies
baar.
Prof. Mr. A. C, Visser van IJzendoorn, V.-L., 3944,
herst.
.1. A. Beigmcijer. S.D.A.P., 275
Mr. P. Briët, A.-R., 3083, herst.
HUK BIJ DUURSTEDE, 9632 kiezers,
Mr. H. C. Dresseihuijs, V.-L.. 3012
E. A. Keuchenius. Cii'-.-Soc.. '710
Dr. J. v. Leeuwen, S.D.A.P., 284
Mr. J. B. L. C. C. baron dé Wjjkerslooth de Weer-
üesteijn, R.-K., aflr., 4698. gekozen.
NIJMEGEN, 9053 kiezers.
J. E. W, Dnijs, S.D.A.P., 1362
Mr. Dr. A. R. van de Laai' Chr.-Soc., 162
Jhr. mr. D. F. A. M. van Nispen. tol Sevenaar, R -K
aflr., 4439. gekozen.
J. E. Stork, V7-L., 511
WAARLAND.
De branden in Waarland blijven gelukkig toteeq
minimum beperkt; doclh n,u kunnen wij, n,aar men
ons vertelde, een binnenbrandje vermelden, nl. bij
den heer Jb. D. alhier. Men was er echter sooedig
bij het zaakje te blusselien en bleef de schade tot
een bedorven verflaag in een pas geschilderde ka
mer hëpërkt.
BCRGERBRUG.
In de vergadering van dé feestcommissie ter gele
genheid van de viering van het onafhankelijkheids-
feest is besloten zoo mogelijk een, allegorische^ op
tocht door Zuid-Zijpe en Petten te houden, waaraan
ook de kinderen der school alhier zullen deelne
men. Vermoedelijk zal het feest op den eersten Don
derdag in Augustus gehouden, wordiem.
dat hem een ander in haar netten gevangen houdt
dat
hem door het venster
beste vriend."
Hij sprong op en opende het venster. De storm wa/
voorbij. In dunne stralen) kwam de regen nog naar
beneden.
Hij wierp zich een mantel om de schouders en ver
liet het huis.
Het had immers geen doel, als hij naax" de vel
den ging, maar hij voelde het als een soort van
plicht. Een doode, een die im het; teven ons na
heeft gestaan en dierbaa,r is geweest, geeft men toch
graag de laatste eer. Z;oo gang hij naar buiten, paar -- -
zijn, doode hoop. j nog niet begrijpen en toch is het de waarheid»
En dood lag zij daar. Diep' neergesmakt in slijk waarheid! Treurig moet ik wel zijn, dat tante ge
en modder. Toen voelde hij het eerst, wat hem zoo starven is, om haar weenen en leed om haar dra-
lang zij leefde, deze hoop geweest was. Hij- voelde gen, maar dat kan ik toch niet nu in dit uur
het, wat zijn bezit hem was, dat van de va,deren, niet. Ik kan n,u niet aan den dood denken, want ik
geërfd bezit en hoe het hem zou treffen, ais hij voel slechts 't leven on dat ik je liefhebben mag
het niet meer het zijpe zou kunnen noemen. en je behouden."
Moede ging hij weer paar huis cp zat stom. tot»- Hij voelt eep stekende pijn in de borst. Niet ver
dat de schemering kwam ep grijze schaduwen neer- der spreken mag zij, zoo niet verder spreken! Hij
j Leone echter valt, voor hij spreken kan, hem
„Neem toch neem." ?e rede raet ^aax .^,elder ^en- ik je mis-
Zirh buigend over het papier begint hij te le- JSJSLnU„f J- geworden? Begin je weer. ta
zen. Enkele woorden slechts. I 1 v a n®11 y f' ben lk 0011
Met gevouwen handen staat Leone naast hem en v, een„ ejsch die alleen aan mijzelf zal denken,
volst de uitwerking van elk woord dat hij leest; zijl ;„,^eu a' j0;!- 7.ai! JO" komt al het mijnt', al mijn
bespiedt zijn trekken. j rijkd;onCD„ al mj-5D Ie:en
Die zijn voor haar als eep geslotep boek. En zijn uï van haar gezicht is veranderd, iets
stem klinkt dof, als hij zegt: ...Zoo rijk, zoo rijk \an den La,l€ren fefRSt vaai de uren die achter haar
ben je dus geworden." 1 sPreeki- l:'r_ u'i haar trekken en zij legt haar
„Ja, zoo rijk, zoo onmetelijk rijk. Ik, die een arm- op zün schoud«r8.
uur geleden nog de allerarmste was.'" Weer was
er ip haar stem het lachende juichen. „Ik kan het
ad terende naarei Korre is. i yjelen
Dóór zün moede gedachten hoordé hij niet-dal bui
ten eep rijtuig den ho£ opreed, hoorde hij niet be-
nedep ip de gang een gedempt sproken.
jaan ames cenitep, en op oen arpvaj. Komen, pu nwa i al teen, napj hem toegaan oom,
I C andere ««.dachten in wiin hoofd rondisnookten da.thoo- wacüt 11 mU kier in die tuinkamer,' zeade Leone. toch, toop het, dat, je blij, en gelukkig bent en lapt x
«re machten aloh zouden haasten, om zijn onder-1 ®aastls vleueels den jubel sohajlen! Ohtöluit de poorten van je hart
rang te verhaasten. I rfó, r I pu een-s. Ik ben immers dei gapsche, rijkdóm, dien
I Maar misschien hadden zij het wel goed) met hem heilet k^rde het zachtjes kloppen niet, evenjnih je daar binnen verbergt."
gemeend en op deze manier die hoofdvraag van ZójP a aet opeiiein vanl de kamerdeur en rees eerst uat j Zijn handen heeft zij gegrepen en staat daar nu
opgelost. i verzo-nkepbeod^ op, toen hij een juich en dé en ju- voor hem met het hoofd achterover, geworpen,
Ja. mijn teven ben jij, Detlef. Ik weet het ep
voel het. Wanneer ik jou moet verliezen, jou moei
overgeven. z<H>als ik het heb willen doen, ik had
het niet ?ekund. Ik zou daaraan gestorven zijn."
Zij snikt het uit werpt zich aan zijn borst, om
strengelt hem met haar armen, en het wilde bevep
van haar leden trilt ip hem na.
Ontsteldl houdt ook hij haar vagt. „Leone zoo
lief heb je aij?"
•.Ja. zoo lief heb ik je. Ib heb het zelf voor
dat uur nog niet zoo geweten, hoe lief ik je heb."
dwingt zichzelf tot kalmte en stelt vragen, nuchtero "Le.one L&óhe!
vragen, die haar tot meer rust zouden brengen. L v" :s ><?r zegt hrj. weet niets anders dat hij
Z»ij voelt wj-.t hij wil doen, maar zij schudt vol i kad kunnen zeggen, denkt niet meer daaraan, dat
gelukzaligheid het hoofd. „Nu slechts niet beraad-, hi\ nl<3cs als e®a dief ,schat der liefde mag na
slagen als twee verstandige menschen. Verheug je J1611; waar°p hu geen enkel recht, heeft, boort sleclh
de stem in zijn binnenste die daar roept: Houd haar
Hij ging geen vroolijke bruilóft tegemoet met een I
die geen andere huwelijksgift had dan haar liefde.
Hij v ->s nu heel aardig op weg om een bedelaar
j wo: Want nu zou zich niet gemaltkelijk een
persoon te-.en vinden om hem op zijp landgoed geld
|te leenen. Nu was alles ineengestort en wat moest
i beginnen?
Vees niet zoo tragisch, hoste vriend."
Dat hij daar naast zich nu weer mevrouw Jutfa's
Anistem hoorde, zooals hij straks onder de zwaarste
'buien steeds haar persoon voor oogen had gehad. Ja,
het lachend gelaat van mevrouw Jutta, terwijl zij
die
itBIW'
jperi
dte leen
hij nu 1
helende stem vernam.
„Detlef, Detlef. het is alles weer goed'-"
Leone had haar armen om zijn hals geslagen, haar
hoofd had zij tegen zijn borst gedrukt.
En haar stem juicht en lcpht: „Waak toch. word
toch wakker! Kom uit je duister gepeins naar het
lichte, lachende leven! Ons geluk is daar! Steek de
lichten aan, opdat, je het zult kunnen ziefc!"
Zij vliegt achter de tafel naar de lamp, laait het
licht helder opvlammen, draait zich weer naar Det
lef om en drukt hem het afschrift van het testa
ment ip de hapden.
als
dronken van geluk.
Hij orukt de lippep op elkaar en kap het nau
welijks verdragen, haar nog langer zoo te hooren
spreken. Zeggen wil hij het haar, dat hij geen deel
heeft aan haar geluk, géén deel daaraan hebben
mag en wil-
„Slechts jij bent rijk geworden, Leone, slechts
jij."
Verder wil hij haar toeroepen, wat hij moet, geen
secopde langer wil hij het voor haar verzwijgen,
dat hij haar woorden der Jiefde niet hooren mag,
dat hij l aar niet lief heeft, nooit heeft lief gehad,
neen, de beste die ooit ip je leven kon treden en
die op een goeden, dag je het beste geluk brengen
moet en zal brengen, wanneer jij je niet blinde -
lings overgeeft aan je hartstocht. Houd baar vast!
En wanneer het zijn moet ga weg van hier.
„Leone. help mij. dat ik je liefde nooit leed en
smart bereid."
Zijn stem ktenk haar in de ooren als pog nooit
tevoren. En zijn kus was een heilige gelofte.
Dan liet hij haar zacht u:t zijn armen glijden ea
hield alleen haar rechterhand vast.
„Mijij :s het. ais hadden wij ons in dit oogenblik
eerst in waarheid met elkaar verloofd," fluisterde
Leone
„Neem het zoo maar op," zeide hij-
Wordt vervolgd-
