i
liaax aan in veroixtwaardijjae
Mr. Pinuer gaapte
«arernle.
~.P.' raf,tJlQosheid van Pinjier steeg ten ton
die buurvrouw©n hem als voor-
toe.1 stekten aan haar respectievelijke echtvrienden
in '/J>in achterbuurvrouw, prees Jiera
n zulke warme bewoordingen, dat hij bloosde vin
S;T^„C" JUffroww ïwSïr
k 0 ,"e' «^t de heer H*wk. die nog-maai
getrouwd was, hem meteen boosaaMti-
dreigenden blik uitnoodlgdo. om togen donker
zy u tuuitje Gune te komen, bewonderen.
Naarmate het wagentje voor Charlie junior vorder
Ore. raakte mr. Pümer s geduld ten einde en hij be-
«oot tegen eiken prijs zijn vrijheid te herkrijgen,
■woon had de straat, zooals hij die. nu vanuit het
smria overzag, hem zoo aangetrokken. Hij stopte zijn
8>UP en deelde zijn verschrikte wederhelft zijn voome
men mee om een eindje te gaan kuieren.
.Wacht dan tenminste totdat ik de kram; heb door
Wozien," protesteerde zij.
„Waar zou dat nu toe dienen,"' vroeg Charlie, Wij
,w«y„en nu dat ie in bed Ligt, en mij dunkt dat'het
3*u juist vaUJg voor mij is om erop uit te gaan. Jk
%al een oogje in 't, zeil houden. Darrenbovcin, kreeg
j,,ist een goeden inval; ik zal mijn knevel afsohe
ren. Dom. dat ik daar naet eerder aan dacht."
Hij ging naar boven, zijn vrouw handenwringende,
achterlatend: Zij wist maar al te goed, dat de rood-
marige, ver van zijn be<i, ergens op post stond en
steker reikhalzend zou uitzien) naar de gelegenheid on
<k- hem aangedane beleediging te wreken.. Het was
woonzakelijk, dat zij haax man redde en terwijl hij
<druk bezig was met zijn scheermes, rende zij weg
*>ni een. krant ie halen.
Hij was juist klaar toen zij terugkwam, en wacht
je haar triomfantelijk lachend ;op
Zijn iach bestierf hem op zijn gezdciht,1 toen hij die,
aradalooae uitdrukking van zijn vrouw zag;, angstig
wachtte hij op I het slecht^ nieuws.
„Oroote God," kermde mrs. Pianer.
..Wat is er?" vroeg Pinner bevende.
Mrs. Pinner hield zich aan de tafel vast en schud-
die wanhopig haar hoofd.)
„Ben ik onidekt?" informeerde mr. Pinner ont-
srteia. j
„Veel erger," zei at- zijn vrouw.'
..Veel erger?" vroeg Pinner, wiens verbeelding-s -
".kracht geen hcoge vlucht nam, ,Jhoe is dat moge-
JHjk?"
„Hij is dood," zeide mrs. Pinner plechtig.
„Dood?" herhaalde ha,ar man onthutst.
.Mrs. Pinner Lam al snikken.de do krant, ,en las
Hajigzaam. „De ongelukkige politie-agent die onlangs
in Waj>ping werd aangerand, is gisteravond in het
.ziekenhuis aan de bekomen verwondingen' gestorven.
."Mevrouw Verax is half krankzinnig van smart en
-wil het sterfbed geen oogenblik verlaten. Z. M.
•de Koning zond telegrafisch
„Wat?" viel de overblufte toehoorder haar inde
-sxïde.
„Ilc las het verkeerde berichtje," zeide mrs. Pin-
?oer, die zoo verdiept was in het bericht van den
dood van een welbekendstaatsman, dat zij ten
»eenenmale vergat, om.'de veranderingen aan, te bren
.gen, die noodig waren om het stuk ;op een politie
agent toepasselijk te maken,.
„Hier i is het." „De ongelukkige politie-agent,
die onlangs in Wapping werd aangerand, is gister
avond in de armen van zijn vrouw gestorven. Men
vermoedt, dat de aanrander op zee is."
„Ik wou dat het waar was," jammerde mr. Pïn-
mer. „Ik wou dat ie ergens anders zat dan,
3dee, om zoo'n Jansaliékind politie-agent
3k rankte hem nauwelijks aan."
„Beloof me dat je niet zult uitgaan," zeide zijn
vrouw met verstikte stem.
„Dit?" kreunde mr. Pinner; „uit? Denk je dan
•dat ik gek ben? Ik blijf hier tot mijn boot uitloopt
«en dan laat ik mij in een rijtuig naar boord
jgeai. Waarom zou ik uitgaan? Hij zat geheel
in een donker hoekje van de kamer en deed al
leen zijn mond oper. om bittere jammerklachten te
'Jiiten over de buitengewone teergevoeligheid van
jpolitie-agenten.
„Njoi*, nooit! ratk ik er weer een aan", riep h|j.
„Dat komt van je gedrink", zeide zijn vrouw.
„Oeen druppel komt ooit weer over mijn lippen", be-
Itoofde Pinner, huiverend.
Zijn p|jp smaakte hem niet meer en bij bleef versuft
.in een stoel zitten, totdat by zich bezon, dat het absoluut
•noodzakelijk was meerdere oorzaken te vinden voorzyn
woortdurend thuis blijven.
Mefc groote vindingrijkheid maakte mrs. Pinner een
programma op, dat hem tot de laatste minuut van zijn
•verlof zou bezighouden. Hy werkte met zoo'n koorts-
achtigen ijver, dat bij door de geheele buurt werd bespot
«en de eenlge gelukkige momenten die hö beleefde waren
als hij in de slaapkamer met de deur op slot aan het
■werk was.
De heer Smith echreef het toe aan ziekte en besprak
wel een uur lang met den heer Hawk, de mogelijkheid
«n het gevaar van besmetting.
Langzaam kropen de dagen om, totdat er nog maar
'twee overbleven, en hy was in zulk een overspannen
toestand, dat mrs. Pinner nog haast harder dan hy, ver-
langde naar den datum van zijn vertrek. Om hem te
irooeten las zy hem uit de krant voor dat depoiitiealle
hoop om den dader te vinden had opgegeven, maar mr.
Pinner beweerde dat dit maar oen lokaas was om hem
In de val te doen loopen.
Ten einde raad maakte hij uit kichtelf een kapophet sluiten lol 3e. 5e en Oes.ippWoire gedrooliiK dienst
kinderwacentia I 19*2, tol af- on overschrijvingen op dien dienst en
J - tot le suppl. begrooling .dienst 1913, benevens kohier
Hoofdelijke» Omslag, dienst 1913., alsmede raadsbe
sluit lot ondcrhandsche aanbesteding, overeenkomstig
toekening en bestek, aan den Oieer J. Spruit te Helder,
van hel hoofd buizennel voor Harenkarspel a f 6.74
per 100 K.G., oeno som van hoogstens f 28404 80 niet
te boven gaande.
Al deze stukken voor kennisgeving aangenomen.
Daarna wordt allereerst begonnen met aanbieding
door B. én W aan den Baad van de gemeenlem-
kening diens', 1912. Bij een totaaluigaaf van f 105095.49V:.
bedroegen de ontvangsten f 105020.81, het muLelig sal
do alzot) f 74.6S'/j.
Voorzitter vraag?; of een commissie aangewezen zal
woï-den. gevormd doqr 4?n lillen Raad huiten li. en
W.. of door minder heeren.
De heer De Groot zegt, dat het dan nel beter
mag gaan dan vorig jaar, toen er ook oen commissie!
was aangewezen. Èr was toen niet eens een datum
vastgesteld, waarop de commissie haar werk zon doen
en toen is het er overgeschoten.
De heer Swan toen lid der commissie van onder-
Eiermode was hy al eon heel eind opgeschoten, toen
zyn vrouw uitging om boodschappen te doen. Toen zij
terugkwam was het stil in huis en uit niets bleek dat
er wat bijzonders aan de hand was; maai- toen ze de
kamer binnenkwam, sprong zy met een gil van schrik
achteruit.
Mr. Pinner kroop in doodangst over den grond on
trachtte zyn gelaat in een vloermat te begraven, terwyl
hy met ziin linkerbeen krampachtig in de lucht sloeg.
„Charlieiu schreeuwde zij, „Charlie!0
Een dot gekerm blonk van uit de vloermat.
„Wat is or in godsnaam?-' gilde zy
,Ik heb hem gezien", zei mr. Pmner met trillende
stem, „ik beb zyn geest gezien. Ik wilde juist even uit
het raam gluren, toen hy voorbijging.4*
„Gekheid", zetde zyn vrouw.
„Zijn geest," zeide Pinner, die langzamerhand een
natuurlijker h.mding aannam, nog over al zyn leden
bevende, „rood haar, wittehandschoenen, «alles. Hy loopt
hier heon en weer in de straat. Ik word nog gek."
„Verbeelding" zeide zyn vrouw, weinig gesticht over
den loop die do zaken gingen nemen.
„Ik ben zoo bang, dat ie voor my komt," ging Charlie
balt gek van aDgst, voort. „Iedere minuut vrees ik dat
ie binnen zal waaien en my zal wenken om hem te
'volgen, leder oogenblik verwacht ik zijn witte gez cht
voor de ruiten om naar my te komen kyken.
„Je moet je niet zoo van alles inbeelden" suste zij
weer.
„.Maar ik zag hem even duidelijk, alsdat ik jou zie",
hield de staker vol. „Hij liep nog even pedant als toen
ie nog leefde."
„Ik zal het gordijn laten zakken," zeide zyn vrouw.
Zij ging naar het raam en wilde juist de daad by het
woord voeren, toen ze plots, met een onwillekeurigen
uitroep achteruit trad.
„Zie je hem huilde Charlie.
„Neen", zei mrs. Pinner, zich herstellende, „doe je
oogen maar dicht".
De stoker sprong op. „Blijf daar!" zei zyn vrouw,
„laat je toch niet zien".
.Ik moet!" zeide de stoker.
Mrs. Pinner trachtte nog haar man tegen te houden,
maar hy duwde haar op zy en vloog naar het raam.
Zyn gezicht werd steeds langer en hy mompelde
onsamenhangende woordende geest van den roodhari-
gen politie-dienaar was duidelijk zichtbaar. Zyn zelfbe
wuste houding en zyn regelmatige armbeweging waren
verdwenen en hy was op een zeer vleeschelyke manier
aan het worstelen om een onwilligen straatventer op te
brengen. By tusschenpoozen blies hy uit alle macht
op een fluitje, om hulp.
„Wonderlijk," zei mrs. Pinner zenuwachtig. „Ik vind
het wonderlijk''.
De stoker bleef het opstootje even aanzien, draaide
zich toen om en keek zyn vrouw doordringend aan.
„Wil je weten, hoe ik het vind, zeg?' donderde hy
haar toe.
„Denk om hot kind, Charlie", smeekte mrs. Pin
ner, retireerend.
De stoker keek haar zwijgend aan, maar zyn blikken
waren zoo onheilspellend, dat zy Charles Augustus
Pinner uit zyn wiegje grabbelde en als een schild voor
zich uit hield.
„Je hebt my", zei Charlie, met een van zelfbeklag
bevende stem, „drie weken lang hier gehouden. Drie
weken lang heb ik myn tyd, myn beetje vrijen tyd, en
myn geld verknoeid aan kinderwagentjes, witten en
behangen. Ik ben de spot geweest van de geheele
buurt en ik heb gezwoegd als een dijkwerker. Wat kan
je daartegen zoggen
Maar wat bedoel je toch vroeg mrs. Pinner al haar
moed bijeenrapend. „Kan ik het helpea, dat ze dat
allemaal in de krant zetten? Hoe kon ik weten, dat
die gestorven agent, jouw agent niet was
Mr. Pinner keek haar kwaadaardig aan, maar zy bo-
I antwoordde zyn blik met een oogopslag, zoo zacht en
bren-onschuldig als die van een lam.
-•oekl zcal, deslijds geen konniügsving le hebben ont
vingen. I'.n toen die oommissb werd benoemd was hii
■Swan. toevallig niet lor raadszitting winwo/w Als V
«tan geen kennisgeving krijgt, woel je 'I ook niet
Aoorzmer zeg;Entin, dal is voorbij. Hoe zullen
i nu docni r
De hoer Swan geeft in overwegingmet ons vieren
maar (de hoeren Swan, Stadogaard. De Groot en Blan-
zijti er
hier.
te maken.
Toen, zich bezinnende, dathy kostbare minuten verspil-
de^greep hy zyn pet; en toenC49 met zyn prooi den
hoek omsloeg, rende Charlie Pinner in tegenovergestelde
richting de straat af, om op zyn gewone manier den
hem nog restenden verloftyd te gaan doorbrengen.
Nieuwe Crt.
Binnenlandsch Nieuws.
GEMEENTERAAD WAR\ÏEXHUIZEN.
Vergaderingvan den Raad der ganeente Warmen-
huizen, gehouden op Donderdag 31 Juli 1913.. voorm.
10 uur. Afwezig de heeren Kraakman en Barsiuger-
horn, wethouders, de eerste met kennisgeving .van ver-
hindeiing. Voorzitter Burgemeester Blom, die de zitting
opent, waarna de notulen worden gelezen, die onveran
derd worden goedgekeurd.
De secretaris somt de ingekomen slikken op, nadat
de lieer Swan nog heeft opgemerkt, dal de convot-
catiën voor de vergadering zoo laat rondgegaan zijn,
waarop voorzitter antwoordt, dat dit is, gekomen in
verband met de benoeming van een onderwijzer.
Ingekomen zijn daneen schrijven van den makelaar
P. Klant te Schoorldam, die dank zegt voor zijne be
noeming als makelaar en bericht doet van zijne beëedi-
ging als zoodanig te Alkmaar op 29 Mei
Proces-vcrbaaL van de jongste kasverifieatie bij den
gemeenteontvanger, die conform bescheiden en boeken
aangaf f 21082.06' kasgpkl, '\\narvan f 21000 als de
posito en f 30S2.06'/o b«aar geld.
Goedgekeurd zijn van Ged. Staten ingekomen be-
iren, dat zij elkaar liefhebben, dan vallen zij elkaar
Su de armen en kussen elkaar. En act goudikiopje
stiel een diepen zucht uit
Wildebaid trok haar de eerste de beste openstaan-
«de huisdeur in. Een bevend zacht: ..Mieke Wil-
•debutó!" en de liefdeband werd zooals het behoor
de bezegeld.
Eu toen op de roode kersenlippen het zegel brand-
<de, drukte Mieke zich schuw als eea misdadigster
•■teg-en haar Wildebaid aan. „Ach, Wildebaid, als
'iemand het hu eens had gezien."
Zijn sterke mannenarm sloeg zicih nog vaster om
•de kleine, siet'Jjke gestalte, „Zoo had hij het dan
anoden zien. En nu moeit iemand het nog eens wa
gen scheidend tusscben ons te treden, mijn vuist, zou
hein legen den grond slaan. Nu ben je de mijrae,
«on ik houd je vast tegen den wil van wienl ter we
reld ook."
Een deur im de gang werd geopend en weer ge
sloten en zware sc hreden; naderden de -vestibule waar
het paartje stond.
•Mieke bc scu aan al hsar loden, te beven en drong
üSch steeds dieper in de schaduw De moedige jon
geling, bereid haar tegen alle gevaren te dekken,
ging voor haar slaan en trok krampachtig de deur
naar zich toe, zoodat vajn hen, niet veel te ziiea was.
Reeds scheer, het gevaar voorbij, maar opeens
werd er een krachtige ruk aan de deur gedaan.- Dte
perwoon, die liet huis verliet had' de deur achter
zkb willen sluiten, maar tegenstand voelend, zeide
'hij met krachtige «tem: „wat duivel is d«atBij 't
geluld van* die stem wap het Mieke als zakte zij
•nder den grond. Het volgende oogenblik keek een
'baardig gelaat om dep hoek van de deur en een j
'seconde later stonden drie personen als zoutpilaren
voor elkaar. Wildebaid, Mieke en vader Dankwort. I
Eén seconde vreeselijk zwijgen.- Dan had vader
Dar.kwort's hand Mieke uit haar hoekje gescheurd,1
zooals hij gewoou was een bosje onkruid uit den j
-grond te scheuren en vuurrood van toorn riep de
vader: „Dus jij sluipt stiekem achter openstaande I
huisdeuren! Bah, duivelscïie meid, zoo iets had ik
toch niet van je gedacht."
Toen trad Wiildebald manhaftig naar voren.
..Ik, mijnheer Dankwort, itó draag de schuld daar-
van, ik alleen, wanneer tenminste reine liefde een
schuld genoemd mag worden ea ik bid u, ik
bezweer u 1
Een toornige blik uit de oogen vapi dien vader deed
hem zwijgen. Dankwort duwde het weenende meisje
naar buiten. „Majsch, vooruit,!" En, dan wendde hij
zich nog eenmaal tot Wildebaid en zwaaide de rol
bloemend raad diie hij in de hand had. dreigend om
hoog: „eri jij. mijnheer de student, ik raad je aan,,
om niet meer in mdjn buurt te komen. Ik zal je
dan een minnekoozerij met mijn dochter doen hou-
kendaal dus!. Als er 'dam een verhinderd
toch nog 3
De tioer Blankendaal, dia liaver over dag wil, om
den afstand, terwijl de overigen liever s avonds bij
eenkomen. onttrekt zich maar „zoodat de drie heeren
Swan. De Groot cm Stadegaard nu de commissie zullen
uitmaken.
De heer De Groeit wijst zoo[ onder de1 lia'nd op de
kolossale lichtkroon voor gasverlichting, die nu (de
raadszaal boven de reusachtige vergadertafel <-i.rt en
zegI. .met voldoening'g'iinlacheride: n flinke' verlich
ting nu."
Het kohier voor de Hondenbelasting komt nu jer
tafel én de aanslagen wgrden afgelezen. Daaronder is
ook die \oor déu heer Lig'hart, die zijn „Hector"
als werfhond had aangegeven, niettegenstaande hij na
dere inlichtingen bleek, dal het heest niet altijd op
zijn erf, maar ook wel elders is te vinden, dusle klasse,
in den aanslag I Het totaal der aansiagèn was 51, dat
dei' gelden f 116.
De hoer Sladcgaarel vraagt^ waarom de iiond van
den heer Komen zoo laag is aangeslagen. Voor/i;lei-
zeg'. dat dil is ingevolge de aangifte als erfhond.
Do 'heer Stadegaard constateert, dal s heeren Koenen's
hond meermalen op den weg is te vinden. En dan
is hel zoo mei den aanslag toch niet goed. 't Zou
le klasse dienen le zijnv - - hij even goed als 'n
ander. Voorzitter zegt, dat dj.j hond nu toch in
den regel wel vastgehouden wordt. Dc heer Sta
degaard zal Diet% wanneer de hond thuis als erfhond
wordt gehouden vn (niiet op den weg komt, goedvin
den. maar ö'nders zal Koenenvindt hij. dan toch
ook meer moeten betalm.
Voorzitter stelt mu aam dc orde het onderzoek van
de geloofsbrieven der lioereiii raadsledenA. Kraakman
(herbenoemd) ietn K. Biersteker (nieuwbenoemd). Dc
heeren Swan en De Groot zien de geloofsbrieven na
en bevinden alles in orde en advlseeren bij monde
van eerstgcan5ejri.de lot"1 toelating, waartoe de Raad be
sluit.
De Raad gaat nu in comi'é-generaal.
Bij opheffing daarvan wordt in openbare zitting over
gegaan tot het puntbenoeming van een onderwijzer
aan de openbare school. (Noodig .geworden, doordat
de heer issèr. onderwijzer met hóofdacte. woonach
tig te Schoorldam en werkzaam aan dc school te
Warmenhuizen. ingevolge zijn benoeming naar Inclië
gaati. De secretaris deelt mee, dat er na herhaalde
oproeping zich. 3 sollicitanten hebben aangemeld. In
overleg met hel Hoofd der school en na ingewonnen
advies van dm arróndissemonts-schoolopziener is een
voordracht samengesteld, m.1. de hoerenno. 1. A.
H. 'Verlaat le Zevenen^ en tio 2. L II Nelissen te
Venraaij. Bij stemming zijn 5 stemmen uitgebracht op
den heer A H. Verlaat, die dus met algjemecne slem-
men is benoemd. In di msttreding 15 September a.s
Bij de rondvraag wijst de heer Blankcndaal op het
noodzakelijke van het snoeien van eenige boomen aan i
de Oude Waal.Zal geschieden.
De heer De Groot spreekt er zijn verwondering
over uit, dat er van-tien heer Koenen niet is ingekomen
een dankbetuiging voor wat hij van het gemeentebestuur
heeft gehad bij -zijn-jubileum en vraagt aan voorzitter,
of die .daarvan de reden weet. Voorzitter zegt de
reden (niet le weten en er (niets van te hebben gehoord.
De heer De Groot meent de veronderstelling te
mogen Opperen, dat de heer Koenen zeker piel erg
ingenomen -is geweest met wat hij" ontving. Het is
toch immers de gewoonte. later een dankbetuiging te
doen. Dal vindt voorzitter ook, hel is zeer zeker
gebruikelijk.
De heer Swan brengt in 't midden, dal we nog
geen deskundige hebben voor den sluisbouw. De
voovzilier verzoekt den secretaris om medcdeeling van
de te dezer zake ingewonnen i dichtingen --De secre
taris geeft di .-Verschillende inlichtingen omtrent des
kundigen zijn daar en B. en W/ meenen er iemand
onder te hebben ..gevonden, die geschikt is en met
wien a.s. Diimlagmiddag geconfereerd zal worden. Hel
is de heer F. H. Moubies, ingenieur van 't water
schap Noord-Oostelijk Noord-Brabant, wonende te
's-Herlogenbosch. Hel collie van B. en W, had nog wel
overwogen, zich om advies te wenden tot het tech
nisch bureau, niaar er zijn bezwaren aan verbondon on»
zicli in deze met zoo'n technisch bureau lo verslaan,
aangezien ambtenaren daarvan niet zoo jnet hart en
ziel de zaak zouden voorslaan als inen mag verwach
ten, wanneer men een particulier persoon geheel voor
eigen belangen optredend, aanneemt.
De heer Swan bespreekt verder de opening van de
train en de feestelijkheden, al is daar nog niet officieel
van gerept en zou wel meer bijzonderheden willen
welen, wanneer en op welke manier en ract welke
feestelijkheden do opening der tram gepaard zal gaan.
F.euige feestelijkheid althans komt hem zeer wensclie-
lijk voor.
Voorzitter zegt nog niet te weten wat het bestuur
der Noordcrstoomtramwcgmaa'schappij doen zal. Er
moet nog vergadering plaats vinden van het bestuur,
1 waar spreker als lid bij tegenwoordig zal zijn. A.s.
Zaterdag wordt er vergaderd. Maar thans tan spreker
nog niel aangeven, hoe die feestelijkheden zullen wor
den ingericht, en wat er van gemaakt zal wórden. Daar
om zou vóórzatter tot dien datum, .nog willen afwachten.
De heer Swan zou liet toch 'goed vinden als do
Raad reeds besluiten kon tot toezegging van een zeker
bedrag dat de Raad zich als onkosten, zou willen ge
troosten.
Voorzitter wijst er op dat officieel de datum van
opening nog.ni?! in de couranten staat. En zejf heeft
hij ,ook neg geen officiael bericht daarvan ontvangen.
Afwachten zal dus het beste zijn.
De iheer Dc Groot vindt den datum van Vrijdag 15
Augustus al zeer ongeschikt, met het oog op de daar
direct öp volgende kermis Sommigen zien al legen
de kermis zelf ten als daar Vrijdag; te
ze
te voren dan nog
g liever "\Vo
heer Swan zegt niet heelemaal volop feest te
Dan spreker Jiet nog liever Woens-
ig na kermis gesteld zien.
Dc heer Swan zegt niel ioi»i ie
bedoelen dien dag Maar iels dient er toch' wel te zijn.
Gemeente- en polderbestuur bijv: diénen toch waarlijk
wel vertegenwoordigd te zijn. Als we niets doen, dat
is zoo erg koud.
De voorzitter vindt alvast., dat de burgera zouden
kunnen worden aangezocht om de vlag uit .te steken.
Dat veroorzaakt geen onkosten. ,UJ
De secretaris gjeft in overweging aan den voorzit- I
Ier om tc pogen dat de datum voor opening op Maan- t
da« van kermis (18 Augustus dus) wordt vastg.steld.
Voorzitter acht dat wel wat bezwaarlijk en verwacht
daarvan niet veel succes, nu de heeren reeds Vrijdag
15 Augustus hebben aangewezen De Raadsleden intus-
schen vinden den kermis-Maandag allemaal een zeer
geschild en dag.
Voorzitter zegt nogmaals, nu nog niets van do plan
nen van 't beslï.utr te weten.
Do heer De Groot zou 't heel mooi vinden als we
klaar wisten te krijgen dal de opening op kermis-Maan- I
dag valt. Wanneer aanbieding nu den ecrewijjn
iti i- -
pre
aan t station j^esdiiedt heeft de burgerij, er niets aan
vindt spreker, en zal zij dan ontevreden zijn.
Goedgevonden voorshands nog af tc wachten.
leepc
pkleu
ranio
roote
De heer Swan brengt verder de bespreking op de
gaskwesfie. Hij acht hel niet noodig. dat de Raad of
de gascommisrie in 't openbaar elk lasterpraatje, dat
omtrent dit onderwerp wordt rondgebazuind, gaat te
genspreken. Daartoe behoeven zij zich zijns inziens
niet geroepen te gevoelen deze idéé dat geopperd wérd
in veiband met een bericht over hel gas te Warmen
huizen in dé Alkmoarsche Courant.
Deze zienswijze wordt algemeen door den Raad ge
deeld, waarmede dan meteen de l>erichlgever weet. hoé
de heeren er over denken.
Dc heer Swan bepleil voorts de wenschelijkheid om
als artikel van het reglement van orde op te nemen
cene bepaling waarbij door lo'ing bij den aanvang
van iedere raadszi'ting wordt bepaald, wie het eerst l
zijn slem zal uitbrengen. Meerdere besturen hebben dat. I
"Algemeen goedgevonden dit ter volgende zitting ver-
der af te handelen. Hierna slui'ing.
OUDE NIEDORP. OK
Door de vereeniging tol verbetering van Predikanls-
Irhctementein in de Vrijzinnig.- gemeenten in dc Ncd.
Herv. Kerk in Noordholla;ncl, ij besloten^ aan dc te
beroepen- predikaint alhier eene toelage te geven van
honderd gulden.
KAMERVER K1EZING GRONINGF.N.
Voor lid der Tweede Kamer (vacature dr. Bos i^zijn
Donderdag offici rol gecandideeixl mr. Limburg.
zinnig-democraal. 17 J
Slerringa, S.D.P.
fekleu
Dtbijt
ipaae
E. Rugge. sociaal-democraat °en G fceeP'
Reciamesi
aasBt
leëtafo
den, die Je hooren en zien zul:
j snapt?"
doen vergaan. Ge
sprek met eenig-e- -als'emeene opmerking-en. Daarbij
keken haar matte oogen hem vorschehd aan.
Dv bezoeker was. van middelbaren leeftijd, een
sympathieke verachijning en in zijn wezen en optre
den de zekeihcid van een welgesteld en Ijerei ;d man.
Dat gif aan Lcone ook liaar gewone zekerheid' terug.
Dat was er tenmijnsle niet een, die door haar bedróg
in nood en ellende geraakt was. Leonc dacht, dat
hij van haar wilde welen hoe zij -achter het vroeger
plaats gehad hebbend bedrog gekomen was.
Doch hij begon over zichzelf te spreken. Op onder
houdende wijze vertelde hij de geschiedend.; van zijn
loven van den dag af dal hel bedrog had plaats g>
Leone had van, haar rechtsgeleerde eeu brief ont- jia(j
vangen, waardn. deze haai- meedeelde, dat, nu ook de w.ij waren op'éen dag tot bedelaars gemaakt en
laatste sc-huldeischer gevonden was. Deze wrffidtó voor Qp mjj rL15n,0 a]s eenige zoo'n voor irJjn moeder di:
dat de zaak afgeha.ndeld w^rd, een, onderhoud met weduwe was, te zorgen Ik was een jonge schilder
Leone hebben. Of Leonc in dit geval haar incognjitoniet "echte kunst begeestering, maar mijn kunst gaf mij
niet wilde verbreken. Hij, de rechtsgeleerde, gaf haar„iet veel brood. Die kunst (ot een handwerk to ma
den vriendschappelijken raad,, het m dit geval te ken, kon ik niïi en ik had er ook
Aandoening der huid
De huid is blootgesteld aan tal van aandoeningein,
Welke door dc jeuk en pijn liet leven van den patiënt '®Sra"
liaasl ondraaglijk maken. Bovendien zijn zjj dikwijls «ikeui
onooglijk en bieden zij 'hardnekkigen weeis'and aan elke jkani
behandeling
Foster's Zalf geneest de huid door haar verzachtende,
antiseptische en boeiende eigenschappen. Zij gaat de
onlslcking tegen en is bekend als* een der beste genots
middelen tegen eczeem, huidui s'.ag, gordelroos, schurft,
insoctenbeten, winterhanden en voelen, nelelroos, dauw
worm en alle jeukende huidziekten.
Fcslcr s Zalf (Iet op den juisten naam) is te Scha-
gen verkrijgbaar bij J. Rotgans, Molenslr. C 14. Toe
zending geschiedt franco na onlvangd van postwissel
a f 1.75 per doos
HOOFDISTUK 21.
geheel afgehandeld, dat ik over niets meer wat daar
maar «enigszins mee samenhang'! een meening heb.
maar slechts de eenige wensch.. om zoo spoedig mogelijk
alles af te bandelen wal mij daarmee in verbinding
breng:".
De andere kniklc. „Ik begrijp u En de mij loe-
komende 'honderd duizend Mark zal ijc dan ook als
eigendom aam-aaiden. Maar geheel anders is liet met
het renlebedrag. waarover men mij heeft gesproken
Dat bedrag zal ik omler geen enkele bepaling geheel
'aanvaarden, want dat bedrag zou /jju oorsprong heb
ben uit een som, waarop ik niet 'het minste recht
kon doen gelden. Wel 'hebt u volgens het testament
volkomen recht op dat bedrag en vergeef mij als jk
- c>» «aw vi ook niel do capaciteit)
doen. De betreffende mijjaheer, een groot koopman,voor gahad. Toen basloo! ik dan maar, noodgedwon-
die juist van een gnoote reis was teruggekeerd, wasggn om Jjqj aanbod \an eon vriend van mjjn \ader
persoonlijk bij hem geweest en had hem 0111 zijn i aan nemen en werkzaam te worden in zijn exporl-
tusschenkomst gevraagd. Na een korte aarzeling Het uas VOCi- mij een hecI harde noot om te
had Lcone een paar regels teruggeschreven, waariln kraken^ maar ik kwam er toch door in een gezonder
zij verklaarde den mijnbeer te zullen ontvangen. conditie. Ilc voelde dat ilc de capaciteit had om een
Nu wachtte zij an moede gelatenheid, toen tegen goed en kundig koopman te Worden, omdat ik als
den middag het meisje een kaartje bracht, met do kunstenaar toch steeds maar 'middelmatig zou zijn
vraag, óf de juffrouw den bezoeker op ha^r eigen, gebleven, 'nog waarschijnlijker als mensch geheel ver
kamer cf in dien sajon wijde ontvangen. j joren gegaan zou zijn. En toen voor 8 jaar geleden
„Hier," antwoordde)' Leone. Hier in haar stil ver- nijjn vaderlijke vriend mij als opvolger In zijn zaak be
trekje zou het doel van het bezoek beter-behahdeM- noemde, kwam» bij mij ide gedachte op dat ilc allo reden
)p
pits
^nke
'mail!
„"j «v. glAUtUHlv \jy: wal JK UUO IÜUCIL
kunnen worden, dan in de algemeepe fabiiLiekamer. jiad om den er -vandoor geganen bankier dankbaar te
Zij keek naar het k.aartje in h?rar haad. „Robert zjjn de grendleggj-r van mijn geluk. «Misschien
neen Warnebroek", luidde het. Een vreemde naam begrijpt u nu ook mejuffrouw Halton^ waa o.n ik een
e haar niets zeide en waarvan zij toch bloosde. I oogenblik heb geaarzeld mij aan le molden en mijn
aanspraak te bewijzen op liet door u beschikbaar ge
stelde geld.
Leone wist nL-!, wat of zij moest antwoorden, toen
de bezoeker haar zwijgend aankeek Er kwam een
idee bij haai- op, dat er voor dit onderhond een bepaal
de- reden moest bestaan. Misschien werd haar wel de
gelegenheid geopend om van een grootmoedig aanbod
van haai- bezoeker te profitee.ren Want liaar rechts
geleerde 'had. hem misschim verteld hoe arm zij werd
door al bel gefd af te staan.
En 'toen gloeide de schaamte weer in haai op. Haastig
zeide zij„vóór mjj i; deze heele geschiedenis zoo
Sanöen
die haar niets zeide en waarvar. zij
Het was toch immers een van diegenen die zij had
willen bestelen..
Het rood lag nog op haar bleeke wangen, toen
de vreemdeling bij haar binnentrad en aan de deur
staan bteef en diep voor haar boog. Haar oogen
waren neergeslagen, maar/ Leone meende den blik vol
medelijden die haar trof te voelen. Een oogenblik
brandde het schaamrood haar op de wangen, maar
toen droeg haaf gelaat weer de gewone bleekheid.
Mot zachte slem verzócht zij haar bezoeker plaats te
nemen en ging daarna zelf zit,ten.
Hij ging dicht bij ha^ir zitten ep begon het ge-
als mensch pn als koopman u bén goedefn raad geef,
beste juffrouw u moogl uw gevoel van eerlijkheid
en rechtschapenheid volkomen bevredigd achten door Bieren
het andere geld uit vrijen wi! to hebben afgestaan." Paplap
..Fït hoe hoog zon dan wel het bedrag aan rente feandd
bedragen^ waarop u recht meent te hebben. mijnheer p
Warnebrock'
„Ongeveer vijftigduizend Mark", gif de bezoeker terug
op een toon, dje bewees, boe weinig ophef de firma
."Warnebroek maakte van zulk een som
,:Dus een dergelijk bedrag zoudt u willen afstaan
ten mijnen gunste!*" Vroeg Leonc heel bedaard. ...Men
heeft ii zeker bepaald gezegd, dal ik zonder middelen!
ben 011 ik begrijp dan ook de groote goedheid, die aan
dit aanbod ten grondslag lig' Maar wat ik'bereids aan
mijn advocaat heb verklaard, moei ik ook tegenover
n herhalen: geen cent voor mij van dil geld, ook dan
niot, wanneer i k er oen zoogenaamd recht op zou kun
nen doen. gelden"
Zij stond op en reikte haar bezoeker haar smalle
hand.
„Heb dank voor uw vriendelijke gedachten ten mij
nen opzichte, maar geloof mij. dat mijn beslui! niet]
anders zijn kan .en ook nooit zal worden.'
Ook hij was opgestaan en hij greep haar hand,
die hij warm "drukte. „Ik behoef u niet langer lastig
te vallen, juffrouw Holtan. Neem voor heden de ver]
zekering mijner grootste hoogachting aan. Voor mij
zelf knoop,öc er de hoop min, dal hel niet de laa
maal is, dal ik u zal ontmoeten."
Lconè boog slil. het hoofcl en dan zal zij weer]
ajleen op 'haar kamertje.
Wordt vervolgd.
