Grenen nit Leed- en Mm.
De eerste de beste,
Zaterdag 16 Aug. 1913.
57e Jaargang. No. 5225.
DERDE BLAD.
De Preekloopers.
Lk1
Feuilleton.
Dammen.
m
Jü
m
m
m
UB
lp
m
m
Kk
m
„Ja, hij heeft 'er werkelijk aanleg voor om gees
telijk lieer te worden en was onze Jan niet te mid
den van ons en op weg naar een ketterscho samen
komst, ik zoude werkelijk gelooven
„Houd den mond, als ge wilt!" voegde zijne
vrouw hem toe. haar echtvriend plotseling bij den
arm vattend- Van schrik schier sprakeloos vermocht
zij niets anders dan naar boven te wijzen, in welke
richting'de aangesprokene en natuurlijk bet geheel©
gezelschap de 'blikken wendde.
Als door een electrïschen schok getroffen stond
het geheel® gezelschap op. Wa,t toch was de oor
zaak van deze plotselinge ontsteltenis? Wel mochten
de lieden reden hebben om, als 't ware door spra-
kelooze ontzetting te zijn aangetast, want aan een
der dikste takken van den boom. onder welken men
had neergezeten, bengelde het zielloos overschot van
een gehangene.
De dikke brouwer was de eerste.'die zich van des
plotselingen schrik herstelde; in den hoorn te klim
men en het touw door te snijden, zon 'voor heru 't
werk van oen oogenblik zijn geweest, ware 't niet,
dat zijn lichaamsomvang zulks belette.
De vrouwen waren reeds gillend weggevloden en
verscholen'zich in de huifkar, teneinde het ijselijke
schouwspel niet te zien. Men kon echter niet weten
of da gehangene nog leefde en daarom werd na
kort beraad besloten hem los te snijden, waarvoor
Dirk werd aangewezen. Als een kat klom deze in
den boom en sneed het touw door, waarop het li
chaam met een doffen slag ter aarde plofte.
Het leven was echter gevloden: noch menschelijke
hulpvaardigheid, noch' geneeskundige hulp konden
hier meer baten, en waar de identiteit van den, on
gelukkige moest worden vastgesteld, was het 4o tu miviii u
dia heeren van het gerecht er mee in kennis te deeling verschenen. We vermelden alleen.
(1560.)
„Alzoo afgesproken, Doedes, ge zorgt 'ervoor tij
dig present te zijn, opdat de vrienden niet behoeven
te wachten.,'Ge weet uit de berichten zoo ongeveer
wanneer de samenkomst zal beginnen en z.ujt met
me eens zijn, dat we niet later d'an 5 uur morgen
ochtend moeten vertrekken om op tijd binnen Hoorn
te zijn!" I
Deze woorden tot den voerman Doedes gericht,
werden gesproken door Adria^n van Steenhuyaen,
een gezeten Schagcr ingezeten,e, die reeds sedërt en
kele jaren in 't geheim een aanhanger der Hervor
ming was geworden en van zich mocht getuigen, dat
hij hoe langer hoe meer in 't geloof mocht toene
men. En hij was de eenage niet in Hollands Noor
derkwartier. Bij honderden telde de Reformatie er
hare aanhangers, die, al was 't dan ook ip stilte,
getuigden, van hun leer. j
En nu omslreeks St. Jan 1566 zou dat
gene geschieden, waarnaar 'reeds lang alle goloovi-
gen van geest hadden uitgezien: de eerste Gerefor
meerde predicatie in 't openbaar. Geen openbare aan
kondiging vermeldde dezë verboden kettersche samen
komst en toch juist misschien daarom wist
geheel het Noorderkwartier hetgeen er te gebeuren
stond ën honderden maakten zich op om getuige
nis af te leggen van een nieuwe leer en 'n nieuw
leven.
Het liet zich aanzien, dat de toeloop van .vreem
delingen binnen I-Ioorn dliën dag zeer groot zou zijn
en vele'neringdoenden dier stad, vooral de berber -
giers eu houders van uitspanpingen hoopten op
win. Wie er vooral van zouden profiteeren, dat wa
ren de wagenverhuurders uit die omliggende dorpén
1 en gehuchten.
Hoewel veien reeds voor dag en dauw op'pad gin
gen de echte preekloopers teneinde den
afstand tüsschen hunne woonplaats en Hoorn te voet
af te leggen, was zulks toch voor een massa men
sehen ondoenlijk. En waar er onder de aanhangers
der „nije leer" nogal goede burgers werden gevon
den. zoo zorgden deze er voor dat diegenen, onder
de ledender jonge gemeenten, voor wien het preek-
loppen een onmogelijkheid was, Iconden, lijden met
een op hun kosten gehuurden wagen.
Zoo ook Steenhuyzen én waar er des anderen, daags
vanuit Schagen reeds vroegtijdig een gr out aan, tal per
sonen te voet waren vertrokken, zoo zien, we enkele
vrouwen en minder goed ter teen zijnde mannelijke j gauw overheen. Van rijden, was geen sprake meer,
gemeenteleden ten zijnen huize vergaderd, teneinde voor en aleer het vehikel gemaakt was en daarop
de komst van. Doedes af te wachten. Deze 'talmde! kon natuurlijk niet worden gewacht. Hij bood der-
niet lang en aar gezien het gezelschap spoedig washalve het gezelschap zijne verontschuldiging aan
ingestegen, toog mer. op weg. I waarop men besloot de reis te voet te vervolgen.
Als'ware hei een feestdag zoo wemelden deland- diep onder den indruk der gebeurtenissen.
stellen
Dirk nam op zich inmiddels hij het lijk dê wacht
te houden, de overigen stegen in en voort ging
het naar het nabijzijnde dorp. Alom was de vraag,
of hier moord, dan wel zelfmoord in 't spel was;
de ëen was deze, de ander gene meening toegedaan
en ook de, voerman mengde zich ten langen leste in
't gesprek, doch dit werd noodlottig voor 't gezel
schap. Men, had zich reeds door het oponthoud wat
verlaat jen, daarom was Doedes besloten wat sneller
te rijden, teneihdó die schade in, te halen.
De wagen reed derhalve met een tamelijke snel
heid. 'vlugger dan. de toestand der wegen gedoogde.
Behendig hajdi Doedes de kuilen en greppels weten
te ontgaan, doch nu, in de hitt,e der discussie, was
zijn contrei© wat verslapt.
Flotseling gebeurde het onverwachte; het rechter
voorwiel was in een diepen kuil terecht gekomen,
de wagen helde onrustbarend aan de eene zijde
over, een vreeselijk gekraak volg dei en eer men goed
wist wat er -jan de hand was, lag een goed deel
van hel gezelschap op den weg, hals over kop uit
het rijtuig geworpen.
Gelukkig had niemand zich ernstig bezeerd; allen,
ook de dikke brouwer, herwonnen spoedig hunne
bedaardheid, doch verder rijden was onmogelijk. Hot
eene voorwiel was finaal afgebroken en wat er nog
meer mankeerde was niet zoo gauw te constateren.
Vooral voor Doedes, wien het voertuig toebehoor
de, was het een kwade zaak. maar hij stapte er
brengt o.a. mede het 'uitbrengen van een verslag,
waarbij klaarblijkelijk van regeeringswege een stel
vragen als leiddraad wordt gegeven. Dat hierdoor de
waarde van het verslag voor de direct belangheb
benden aanmerkelijk gevaar liep to dalen, was te
vreezen.. Op inderdaad gelukkige wijze is de Rijks-
zuivelconsulent er echter in geslaagd een officieel
verslag te leveren, dat voor verspreiding in de pro
vincie even geschikt, is als dat van vorige dienst
jaren.
Een groot deel van den tijd van het consulent -
schap werd !n beslag genomen door het geven van
onderwijs. Behalve het onderwijs, gegeven aan de
ltljkslandbouww interschool te Schagen, Is voorname
lijk te vermelden, dat aan den cursus voor melk-
controleur en aan de zgn. Vakschool vopr kaasma-|
kers.
Aan eerslgeno.mden'cursus, waaraan 24 leerlingen
'deelnamen, werd in totaal 168 uur, zoowel pra,ctasch
als theoretisch onderwijs gegeven. Als resultaat hier
van wordt medegedeeld, dat 20 leerlingen, onder wie
een van het vrouwelijk geslacht, het diploma, ver
wierven. 1
Het onderwijs werd dit jaar voor het eerst uit
gebreid met onderzoek der melk op deugdelijkheid
voor de consumptie en de zuivelbereiding. Dit laat
ste is ongetwijfeld een zeer belangrijke zaak en het
verdient zeker groote waardeering. dat door het
consulentschap verschillende personen worden ge
vormd, bevoegd en bekwaam om bedoeld onderzoek,
waar noodig tn gewenscht, uit te voeren.
De theoretische lessen werden njet meer 's avonds
maar:des namiddags van 24 uur gegeven, wat be
ter oldeed
Omtrent het onderwijs aan de Vakschool voor kaas
makers is in dit blad bereids een uitvoerige mede»
HBjjÉBÉHBtt dat
der lange wel. of laat ©en buurman, die gelukkig
is met zijn product, eens komen om te kazen, el
heeft met dit alles weinig kans. van de schadelijk!
en verdriet-aanbreijgende bedrijfostoornis ar te gd
ralten."
Moge de vermolding van een cn ander hier cl
toe bijdragen, dat belanghebbenden eventueel zich
tijdig het beslaan van het Rijkszuivelconsulentschap
tel Hoorn herinneren!
Er werd voortgegaan met de controle op verschil
lende benoodigdheden bij het melkonderzoek om ook
daardoor te bevorderen, dat do veehouders vertrou
wen kunnen stollen in bet werk der controleurs. Dé
zaak is zoo georganiseerd, dat de kaasfabrieken en
fokvereenigingen alle benoodigdheden, waarbij het op
de controle aankomt, betrekkon van de afdeeLlng;
„Coöperatieve Aankoop" van hun Bond."
„Wegens onnauwkeurigheid moesten, van 540 bu4
tyrometers 19 stuks 3% pet. worden afgekeurd*
„Van 28 ,'melkpipetten moest in 10 gevallen d©
maatstreep verplaatst worden, dus van 36 pet. Van»
de 192 thermometers waren 18 stuks of ruim
pot. onvoldoende nauwkeurig."
We gelooven het hierbij te kunnen laten. Gaarn®
geven we den raad, waar mogelijk, van het verslag;
In zijn geheel kennis te nemen. Men leert hieruit*
de nuttige werking van het zuivelcon£ulentschaj»
eerst goed inzien, men leert er ook uit. dat nog
zooveel meer dan reeds geheurt, op allerlei gebleit
ten opzichte van dë zuivelbereiding van het bestaan
van het consulentschap profijt, is te trekken.
wegen, van voetgangers ën wagens, hetwelk des te er
ger werd, naarmate mer. Hoorn naderde. Verschei
den preek kepers hadden zich onderweg bij elkander
aangesloten en kortten den afstand, door het. zingen
i van'godsdienst ige liederen. Veld en beemd weergalm
den van de-ze hiér nimmer gehoorde klankf n, en ons
reisgezelschap geraakte er dermate door begeesterd,,
dat "het mede éen 'der meest bekende liederen aan
hief
Men was reeds enkele dorpen gepasseerd en aan
gezien de afstand te ver'was om zonder oponthoud
door te rijden en men thans ongeveer halfweg was,
begon Doedes zoo langzamerhand uit te zien naar
een geschikte plekurj/eats. doch alle herbergen en
inrijstallen waren volgepropt met mensehen en wa
gens I
Het wa.s duidelijk genoeg: .er was geen bijkomen
aan en waar het er hoofdzakelijk om ging 't-paard
wat te iaten uitrusten en te voederen, zoo, werd be-
B oten onderweg op een of andere gunstige plek halt
te houden en daar te pleisteren. Zulk een gelegen
heid cieëd zich weldra voor, het geheele gezelschap
iteeg uit en terwijl dë voerman voor zijn paard
sergde, vleide men zich in het gras neer en was
weldra bezig de meegebrachte proviand te nuttigen;
mdertusschen, passeerden verscheiden wagens en
rejtgangers, welke laatsten de rustenden een harte-
ijken groet toeriepen.
Ge zoudt ons nu wel eens een kanne biers kun-
inschenken, Jan!" riep Dirk de touwslager.
Ja. goede vriend, als ik 't maar had," voegde
jsj-n de brouwer hem toe, „mijn keel is in lang niet
jf.i-p! droog geweest!"
„Wat ik graag geloof," hernam 'de ander la-
l_ "ud; „ge kunt eiken dag weer naar hartelust drin-
want ge gaat er voortdurend mee óm. Niet
jr niets ziet ge er zoo welvoldaan uit als een
looster broeder
28.1
Maar de stemming verging en na de stilte 'der
iepe ontsteltenis van het oogenblik volgde een ge-
•one hartstochtelijke uitbarsting van'zijn natuur.
Hij moest toch iets doen, een poging doen, om iets
3 weten te komen. Maar hoe aan te vangen?
Een poos liep hij doelloos in de straten op en
,eer. Dan kwam het hem in den zin de vreemde-
In het naaste dorp werd het Hoofd des Gerechts
gewaarschuwd, dat onmiddellijk, vergezeld van zijn
dienaren, naar de plaats des onhei-Is vertrok, tenein
de den wachtenden preejclooper "af te lossen en het
lijk in beslag te nemen. Op dezen eerste kon het
gezelschap echter niet meer wachten, daan-oor was
het to laat geworden,
Men was nu niet ver meer van Hoorn af en be
sloot zonder pleisteren den afstand te voet af te
leggen. Toch was dit nog een heele wandeling en het
viel den metsten niet mee; het doel werd echter be
reikt, wan toen men n,abij de stad op liet terrein
der samenkomst was gearriveerd, maakte de predi
ker de mandemaker .Ta,n Gerritsz zich juist
gereed het spreekgestoelte te beklimmen.
C. P. BREED.
HET Z UI VET/CONSULENTSCHAP IX 1912.
Dezer dagen werd gepubliceerd het verslag van
den Rijkszuiveloonsulemt in de Provincie Noordhol
land over 1912. Het komt ons belangrijk genoeg
voor uit dit verslag enkele zaken hier te vermel
den.
Zooals bekend is, was het zuivelconsulentschap in
Noordiholland oorspronkelijk een instelling van de
Hollandsche Maatschappij .van Landbouw en de Ver-
eenlging tot Ontwikkeling van den Landbouw in Hol-
on der wijs, totaal J18 uren, werd gegeven van Octo-
ber tot half Maart aan 16 deelnemers.
Een zeer groot deel van het verslag wordt gewijd
aan, mededeelir.g omtrent het verleenen van hulp
door den Rijkszuivelconsulent bij het aanwenden van
middelen tot verbetering van het bedrijf of het op
heffen van bedrijfsstoornissen. In dit gedeelte wor
den allerlei gevallen vermeld, waarin den zulvelcon^
sulent om advies waa gevraagd, teneinde hulp te ver
leenen in het bestrijden van kaas-, boter- en melk-
gabreken.
In;sommige gevallen waren fouten t© herstellenI/n
de methode an kazen, in andere gevallen blejek de
melk besmet te worden met allerlei/ „verkeerde" bac
teriën.
Meermalen bleek, dat bet gebruikte bedrijfswater
niet deugde en gewoonlijk wees bacteriologisch on
derzoek uit, dat het gebruikte Norton water besmet
werd!met drangwater uit de bovenste grondlagen.
Deer verkeerden aanleg is dan vaak door den
grond communicatie met een beerput, mesthoop, ier-
sloot e.d. of heeft het reeds gebruikte besmette
boenwater bij het zakken in den gron,d voor een
deel weer gelegenheid zich met het nortonwater te
vereenigen. Dat op dit punt schrikkelijke toestanden
bestaan, bewijst wel, dat in boenwater dat op een
boerderij werd gebruikt, 7000 bacteriën, waaronder
heel veel van de lastigste soorten, per lcub. cM.
voorkwamen. i
M&r malen was dan ook wijziging in het gebruik
van' hetj -boenwaier voldoende om een reeds lang
bestaand gebrek op te heffen. I
Ondoelmatig gereedschap bijv. kaasthermometers
met houten beschermer, een onvoldoend gegla
zuurd potje voor bewaring van lange wei, eendoor-,
haler mei houten klosjes er aan, roestige melkbus-1
sen, een versleten melkteems e.d., ondoelmatig, door-
dat het zich njetl geheel en al afdoende Iaa,t rei-
nigen, waardoor broeinesten van bacteriën e.d. ont
staan. was oveneens vaak ooriaak van gebreken.
Oolc was de oorzaak van "bedrijfsstoor nissen. meer
dan eens te vinden,, doordat een of meer koeien on
deugdelijke melk leverden en daardoor den gehee-
len kaasbak besmetten.
Hiei'voor zal het nieuw gegeven onderwijs in het
onderzoek van de melk op deugdelijkheid voor de
consumptie en de zuivelbereiding; ongetwijfeld vruch
ten afwerpen
Zoo vermeldt lift verslag, dat in een bepaald ge
val onder 9 koeien een tweetal de melk zoodanig
bedierven, dat de morgenmelk reeds om 9 uur des
morgens goor was. Van, beide koeien werden mon-
sters genomen van de melk uit elk uierverrel. De
eerste gaf uit slechts éen, speen
cijfers; de melk uit de andere 3 spenen had
hoog katalose- en ettergetal De tweede koe gaf uit
éen speen melk met een lagen zuurheidsgraad en
hoog katalose- en ettergetal; uit de andere 3 spe
nen was de melk goed. Toen de melk van, deze bei
de koeien werd uitgehouden (ze werd gekooktals
veevoeder gebruikt, waarvoor ze alleen nog maar ge-
UIT DEN MEESTEEWBDSTRIJD 1913.
In den wedstrijd om het meesterschap kwa^n het
i in een partij tüsschen de heeren I. J. de Jong (wit)ï
[en E. de Beer (zwart) tot onderstaanden stajid, dto
hoogst belangwekkend is.
Zwart.
1
BEI
c:?
'/W
::v
WC
3. 5, 6, 8 tot 12,
Stand zwart, 16 schijven op:
14. 16, 18 tot 21, 24 en 26.
Stand wit, 3 6 schijven op: 25, 27 tot 33, 35 tot
39, 42, 43 en 48.
Zwart's laatste zet was 1318. Het spel verliep
als volgt: i
1. Wit: 2722.
Wit mocht niet 2823, 33:15, 15:24, ewart gaat
da.n naai dam.
1. Zwart: 18 27.
2. Wit: 31 22. 913.
3. 39- —34. 123 S.
4. 2731. 26 37.
De beste! Zwart mocht niet 18 27, wit 31 22»
daar wit dan als volgt kan spelen. Zwart 39 ge
dwongen. Wit dreigt 3227, 29:9, dus zwart 39,
wit 3631, zwart 26:37, wit 32:41. Nu moet zwart
een schijf of de partij verliezen. Zie maar.
Zwart 1117. wit 22:11, zwart 16:7, wit;2823»
zwart 19:39,, wit 30:19, zwart 13:33, wit 38:29
zwart 39:30, vit 35:11. i
Wit heeft twee schijven gewonnen.
Op zwart 2126, wit 2218, zwart 13:22, wit
.„..w. 28:17, zwart i 1122, wit 2923, zwart 19:39, wit
melk met normale 30:19, zwart 1.4:23, wit 25:12, zwart 39:30, wit
35:24 met" winst. Een bijzonder fraaie winst
5. Wit: 42 31. Zwart: 18 27.
6. 31 22. 2126.
Gedwongen. Wit dreigde 3227, 29 9.
Wit voerde nu een foutieve combinatie uit, wat
wel jammer is, daar de volgende voortzetting fraai
spel gaf.
7. Wit: 36—31. Zwart: 26 37.
8. 32 41.
Zwart heeft na slecht spel,.enkele varianten, vol-
schikt was), hield meteen het niet houdbare van de
andere melk op.
Uit dit gedeelte van het verslag blijkt maar over
duidelijk, het greote nut van een deskundig onder- hier:
zoek;ter plaatse. Op!zwart 3-l
Het is alleen maai' te!bejammeren, datj velen des-
land s, Noorderkwartier. De zuiveleonsulent bracht kundige hulp pas gaan inroepen,, na zelf op aller-
jaarlijks «in verslag van r.ljn werkzaamheden uit '«imanteren vergeefs het kwaad getntcht te hebben
zoodanig, dat het groote nut van de instelling m t9 *«>"»- ..Uit gebrek aan vakkennis zoekt men
ruimer kring genoegzaam door kon dringen ,a dBa Mndo eenige notie van de richting.
Sinds 1 April 1912 nam het Rijk de instelling over dte men moet InslMn- Probeert alles, kaast dan weer
en werd de heer Dr- Scheij RijkszuivelconsulOTt Dit oudarwets nieuwerwets, met lange wei, of zon-
r.genlijsteii eens door te kijken. Misschien werd hemi trokken?"
p deze wijze den weg gewezen. ..Zooev©
I ®OTen de wijnzaali van. ee<n hotel liet hij
snige couranten brengen, en had nauwelijks
ngen
HA-
zich j
iik in de vreein delingenlijsten geslagen, of hij'werd
pcgjebleek. I
„Mister Hardinger uit Vera Cruz, hotel Central,"
ts hij daar.
Zijn oogen verslonden deze letters, zijn verstand
remwel verweerde zich tegen den indruk, dien deze
aam van'hem wiidë afdwingen.
Dat was immers waanzin waanzin wat hem
aar door de hersens gleed en toch riep hij, uit:
tii is hot,'Horst Hardinger de sterkere, de schuil
ter van de schuld van voor 14 jaar.
letlef Palmer dacht niet verder na, roode krin-
draaiden in reuzenenelheid voor/ zijn ooge*, ron,d,
ótclatihij opsprong, zich voor een stommerd en een
waas schold, wien een oude, bijna, vergeten garni-
een rijtuig sprong dat ijlings wegreed.
Binnen moest hij een paar minuten wachten voor
hij den portier, die door eenige hojtelgasten, in beslag
werd genomen, kon spreken.Een goede fooi maakte
den man, mededeelzaam en zoo nauwkeurig mogelijl
gaf hij,zijn inlichtingen.
Een zekere mister Hardinger uit Vera Cruz was'n
Duitsch-Amer.ikaansch koopman, vermoedelijk voor za
ken, op reis, die twee dagen in het hotel gelogeerd
had en nu weer was vertrokken.
„.Vertrokken?" Palmer voelde hoe de adem hem
in dé keel bleef ritten. „En is bij alleen?
woorden brandden hem op de lippen, doch hij kon
ze niet uitbrengen. Slechts de vraag deed hü nog
hooren op aarzelenden toon: „Wanjneer is hij; ver-
Zooeven. De beide heeren hebben elkaar aan de
deur ontmoet."
„Dat -- dat was hij?" Palmer stiet het uit om er
dan met dringende haast aan toe te voegen: „Waar-
Leen is hij vertrokken? Weet ge dat?"
De portier haalde de schouders op. „Ik heb er
zelfs geen idee van. Misschien dat de hotelbediende
het 'weet, wanneer hij van het station terugkomt."
Detlef hoorde den man niet tot het einde toe aan.
Hij was het hotel reeds uitgesneld en ook in een
buiten staand Tijtuig gesprongen en zoo snel. als
het paard loop en kon naar het station
„Wanneer hij het was!'" Niets anders spookte er
in Palmer's hoofd. Slechts hem nog eenmaal zien
niet to laat te komen
Maar hij Ik waan te laat. Verschillende treinen, die
op dit uur vertrekken waren ju'ist weg. De bedien
den der verschillende hojfels stonden nog voor den
wtit 2218, zwart 13:22, wit 28:
17, zwart 11:22, wit|2923, zwart 19:39, wit 30:
19 enz.
Oplzwajt S12, wit 2823. Eenvoudige winst
Op zwart I J3 7, wit 22:11, zwart 6:17, wit 18—
23, zwart 19:39, wit 30:19, zwart 13:42. wit 48:37,
zwart 39:48. wit 37—32, zwart 48:30, w,it 35:4, uit
stekend spel voor wit.
oensgeschiedenis door het hoofd spookte. Alsof niet ingang van het station. Óp dien va* het Central-
vak,
aan
ren goed duizend adÖene mensje* Hardinger kon
en Loeten, alsof niet verschillende dwazen veertien
aar geleden evenals nu.f dwaze streken hadden kuil
en uithalen ter vrille van een vrou.w, om dan, ovA-
e wijde zee tevluehten. Moest die eene dwaas va,*
en. dan nu juist Jutta gekend hebben? Met geweld
ilde liiji zich dwingen tot kalmte en. zich af te lei
van de gedachten djie maar steeds weer in zijn
■ein opkwamen,, maar het sloit wa£. dat hij naar 't
rgewezen hotel ging om daar bij den portier na-
te doen.
Juist, toen hijde glazen deur der vestibule wilde
nnengaan, passeerde hem
Iets in zijn verschijning
hotel trad Palmer toe. „Weet u ook waarheen mis
ter Hardinger is gegaan?"
Vertrokken was hij, alleen dfe richting wist de jon
gen niet. Hij was met, wat anders beeig geweest, had
den heer, die niet in den omwbus vaa hek hotel
gnomen;was, alleen van verre gezio*.
Palimer trad r.nar huiten'en liet zijn blüc oyer de
leege perrons dwalen en keek naar het ia, elkaar
loopend net van rails., afls moest hij, d'aaruit vor-
schen welke richting Hardinger! genomen had.
Langzaam en, met zware schreden liep hij, weer
door den hal naar den uitgang en bleef daar n,og
'P- mijnheer nar.r bui-' eenmaal als vastgehouden staan,
frappeerde Palmer, die „Heb je mij werkelijk lief gehad, doe dan 'geen
vragen op zijn lippen poogde te stuiten/
Het hoofd zonk hem op de borst. Zoo liep hij
weer de stad in om de noodlgste zaken te beredde
ren diio het afgesprongen huwelijk vorderden,. En dan
was e,r niets anders meer in hem als een, doodmoe
verlangen naar huis naar zijn oud Moorhcide, om
zich daar te kunnen neerwerpen, te verbergen, te
begraven.
Aan het witte huis van mevrouw Jutta was een
bordje bevestigd met het opschrift: Te koop.
dat de bruiloft niet doorging, dat wist spoedig heel
Lindenstedt.
„Herman, ik zeg je: mijn verstald staat stil. Wan
neer dat geen gerechtigheid des hemels is, wil ik
geen Mathilde lieëten."
Zoo flapte de doktersvrouw thuis in de kamer van
Fohrenback wist daarop geen, antwoord te ge
baar man binnen, toen zij het groote Lindenstedter
nieuws gehoord had en het bordje aan, de villa van
mevrouw Jutta met eigen oogen had gezien.
„Zij is waarachtig in het laatste uur nog van hem
weggeloopen, rota-bene,, midden in den nacht. En hot
komt zoo'n schepsel naar Lindenstedt?"
ven. Het bericht had ook op hem den noodigen in
druk gemaakt. Hoe zou dat op Leone werken?
Een betere genoegdoening kon rij niet wenschen.
beweerde mvrcuw Mathilde triomf eerend. De dokter
was dat niet met haar eens, maar zweeg. Hij ken
de het beier ,dai blonde, hartstochtelijke kind met
het) groote en sterke hart vol liefde. Dat schreeuw
de *iét paar wraak, maai- alleen^ naar vergeten..
Dat'mevrouw Mathilde op 'dienzelfden middag op
het spoor zat en naar de stad naar Leone ging,
dat wits hij den storm in haar gemoed die zich
•ntlaéen moest, vauEelfeprekend.
Zij trof Leone niet tbuia Oves een .uur kwam 3e
juffroniw van ha»r lessen tfcuie.
trant. Lvillekeurig het hoofd omdraaidie om den ander na onderzoek naar mij
•kijken en hij zag nog hoe deze mijnheer vlug in Weer: die hand die vleiend werd opgeheven en de
Welnu, hier dat is er goed voor."
Er\ een groote worst legde zij op het studiema
teriaal van den jongen man.
Onverschillig keek Wildebald de worst en daarna
rijn! moeder aan. „Ik dank u, moeder, maax helpen
kan die worst mij ook niet. Ja, was het; een pi
stool of zooiets."
Energiek wees mevrouw Mathilde haar zoon er op
dat dergelijke praatjes geen pas gaven.
Deze echter schudde droefgeestig het hoofd en pro
feteerde triest: „U zult het beleven u zult het
televen» ik kom mi et door mijn examen."
„Wildebald, ik zeg je, dat zijn van die gedachten»
die wel weer overgaan."
„Neen .mama, het is een zekerheid, een diep in
nerlijke zekerheid. En dank God, als er niets er-
gers uit mij wordt, dan een, gezakte student." Wild
had hij- met de vuisten op tafel geslagenr
Het dB de hoogste tijd dat dft studeeren een einde
neemt, zeide mevrouw Mathilde tot zichzelf en zoch?
naar eenige milde, geruststellende woorden. „Kijk
eens jongen" en haar ronde, vaste hand streelde
hem over de gebalde vuisten „kijk eens. je moet
tocb wat worden. Millionnairs zijn wij niet. En
dokter is toch een uitstekend beroep voor je je
behoeft papa"s praktijk alleen maar over nemen.
Daarbij zoek jij je straks een rijke vrouw en y
bent bet b en ij de n s waardigste mensch. Wildebald, wa
kun je daar nu tegen inbrengen, meenen, wij het nie
goed met je?"
„Jawel, u meent het ,'wel goed met mij, slecht
goed!" Had hij gezegd: jelui vermoordt mij, he
ha4 niet bitterder kunnen) klinken, niet scherper aai
lAacht kunnen-zijn. Maai- mevrouw MatMLde waldL
geen ©oren hebben, wilde het onkruid niet hooren
groeien dai da* in de welbehoede ziel van baa*
zoon ttrfesAen imt ouderlijk opvoedingszaad, opschoot
en zoo »eide aij schijnbaar heel tevreten met het
Dat was de ddbtejrsvrouw gxwl. want dan bieef antwoord van Laar zoon:
ha* *og! tijd e\^r «m naar Wildebald *e gaan, e* j" „Mooi *iij* jongen, wanneer je dat inziet. Da ze-
zich zelf weer eens te bekommeren om he» geeste- gen der.onders bou^vt huize* vocrr de {cederen. Nog
lijk en lichamelijk heil van haar jongen. veertien dagen je best gedaan en de wereld ziet er
En Wildebald was thuis, zat in een oude pels voor jou heèl wat fideeier uit dan vandaag-" l
van zijn vader gewikkeld, met bleeke wangen, rood- „En wanneer dat njiet het geval is, mama, wan-
gloelen,de ooren en .vertwijfelde oogen zich te kwel- neer
len met de nieuwste behandeling van een wond. „Nu ja, Wildebald, dat zeg ik je, kom dan lie—
Daar trad zijn moeder bij hem binnen en waaide ver maar niet naar huis."
met ihaar wintermantel den, reeds bibberenden jongen in de slokkende rede van den jongeling viel dit
sneeuwkoelte toe en legde haar hand op zijn don- moederlijk woord als een, koud bad, waarender hij
kergelokt hoofd. hot arme hoofd bcog.
„Goeden dag, mijn zoon. Plaag jij je arme hoofd? Mevrouw Mathilde lette daar,niet op, de belang-
