illticti Ifiiiis-
Uiiflülit- Uilimllil.
DE LANGE LUITENANT.
Finantiëe! Overzicht
n5
sr.
ir\
Woensdag 19 November 1913.
57ste Jaargang No. 5279
SCHMIER
COUIAIUT.
Waren het in het laatst van hit vorige jaar de
oorlogsberichten uit het Balkangebied, die eeneon,-
i behagelijke stemming op de beurzen te voorschijn
l deden roepen, thans zijn het de Mexicaanscbej on-
lusten die de beurzen doen verontrusten. Sedert Lang
bruischt en kookt het in de Mexioaansche republiek.
Sedert president Diaz, die zooveel jaren met vaste
hand dit woelige land1 bestuurde, doch ten slotte als
belooning voor al zijn moeite en, zorgen het land uit
gezet werd, is de rust er nog niet teruggekeerd. De
tegenwoordige president, Huerta, die den, scepter nu
j zwaait, is er zeer zeker niet in geslaagd rust en
orde te brengen. Zoolang hij riet van het staats-
MR tooneel verdwijnt, zei een Amerikaansch senator de-
zer dagen, zullen de woelingen voortduren. De Ame-
B rikaansche regeering zou dan ook gaarne zien, dat
B Huerta verdween van het staatstooneel. Allerlei be
toogingen zijn tot hem gericht, doch hij denkt: j'y
suis, j'y reste. De onderhandelingen! zouden, nu af
gebroken zijn, doch tot gewapende tusschankomst zal
de Amerikaansche regeering nog wel niet overgaan,.
Deze regeering schijnt nu zooveel mogelijk te willen
beletten, dat Huerta in het bezit van gold en wapenen,
komt. Of deze middelen zullen baten, en Huerta
wijkt, zal afgewacht moeten worden. Deze troebelen
en de conflicten die er uit kunnen voortvloeien, ver
wekken een gevoel van onzekerheid «rij ongetwijfeld
zijn Amerikaansche waarden onder deze omstandighe
den gedrukt.
In de eerste plapite lijdt het Mexioaausche| crediet
zeer onder een en ander. Wat heeft het den ouden
president Diaz geen moeite gekost, het Mexicaanschq
financiewezen op een peil te breDgen zooals het tot
voor korten tijd was en welk een knak heeft het
nu gekregen.
Zooals hiervoren is opgemerkt, verkeert de Ame
rikaansche markt in een min of meer gedrukte stem
ming. lu het laatst der week begon de markt een
vaster aanzien te krijgen, «au men eenjige hoop begon
te koesteren dat de Vereeni'gde Staten, er in zoudjen
Blagen Huerta te bewegen zijne positie prijs te ger
ven.. Het wil mij echter voorkomen dat men nog
wel eeuig geduld zal moeten oefenen om dit te
bereiken.
Amalgamateds waren aanvankelijk lager,, mede
omdat de koperprijzen eene reductie hebben onder
gaan. Nu in het laatst dier week de Mexicaansche aan
gelegenheden gunstiger beoordeeld werden,, en die
koperprijzen inmiddels eenige verbetering aantoonden,
kon, de noteering zich herstellen en konden zij per
saldo nog een hoogere noteering bedingen dan in
het laatst der vorige week.
Ben gelijk verloop hadden Steels; de laatst gepu-
IbHceei'do slaat van onuitgevoerde orders toon,de een
vermindering aan, welke grooter was dan de vorige
t maal. Die voortdurende verminderingen! doen niet
aangenaam aan; inmiddels is echter veel ongunstigs
in den koers verdisconteerd, zoodat ook deze aandee-
J Ion per saldo hooger noteerden.
Ook spoorwegwaarden volgden deze richting; na
een flauw verloop in het begin der week waren zij
in het laatst der week gunstiger gedisponeerd. Vooral
Rock-Islands waren vrij vast nu nieuwe eHemepten in
het bestuur dezer maatschappij opgenomen! zijn en
te men minder vrees koestert dat de maatschappij on-
trtii ,d-f het beheer van een recedver zal geraken. Al-
"thans in den eersten tijd' verwacht me)n) dit niet. Ver-
S, der waren aandeelen Natiömai Railway of Mexico be—
de toestanden in de republiek ee(ae bevredigen-
zeer de attentie; in het begin der week werden dezo
snakt er naar deze wals met u te mogen dansen."
hooger verhandeld, daar men verwachtte dat de maat
schappij zou overgaan tot vergrooting van haar ka
pitalen en. de aandeelen op de Parijsche Beurs geïn
troduceerd zouden worden. Het bestuur heeft echter
sedert bericht dat daartegen moeilijkheden zijn ge
rezen en de voorgenomen emissie daarom niet zal
doorgaan. Verder bericht het bestuur dat voorstellen
tot wijziging der statuten overwogen zuilen worden,
waarbij de mogelijkheid geopend zal worden Oen
interim-dividend uit te keeren. Eerndelijk schijnt men
te willen beproeven eene noteering aan de Londensche
beurs verzekerd te krijgen. De noteering is in ver
band met fcet mislukken der noteering op de Parij-
sche beurs teruggéloopen.
Mede waren Orions zwakker; het winstcijfer is
hooger dan verleden jaar, doch men acht het nood
zakelijk de afschrijvingen, ruimer te nemen en daar
om zal worden voorgesteld een dividend van 6% uit
te keeren, ditmaal' niet in scrip zooals verleden jaar.
doch in cash. Russische soorten blijven' prijshoudend,
de petroleumprijzen zijn wel iets teruggegaan in, Rus
land, doch een winstgevend bedrijf hebben deze on
dernemingen thans ongetwijfeld. De productie der
Russian is weer iets verbeterd, zoodat eenig meer
der animovoor dit aandeel te bespeuren viel.
Voor rubberwaarden was de stemming niet slech
ter; op de laatst gehouden veiling van rubber te
Amsterdam konden vrijwat hooger prijzen bedongen
worden dan de taxatie bedroeg. Dit is in elk ge^al
een, bemoedigend verschijnsel en op vragen gedaan
aan den directeur der Nederlandse li© rubber-maat -
schappij omtrent zijne onderneming kon deze moei
lijk anders verklaren, dan dat het lot der maatschap
pij afhangt van het toekomstig verloop der rubberprij-
zen en dat deze voorhands niet onvoordeelig zijn
voor de maatschappij, zoodat met meer vertrouwen
de toekomst tegemoet kan worden gezien.
Van scheepvaartwaarden waren aandeelen en obli-
gatiën Marinetrust iets beter, een der door do trust
gecontroleerde maatschappijen, de Deyland Line, heeft
wederom eene afbetaling van 10% op het achterstal
lige dividend aangekondigd. Dilt achterstallig® divi
dend bedraagt op de preferente aandeelen dan nog
32^%. Wanneer de gunstige toestanden voor de
scheepvaart aanhouden, en de maatschappij! in staat
gesteld wordt op de thans gevolgde wijze voort te
gaan met afbetaling van het achterstallige dividend,
zou deze in de tweede helft van 1915 kunnen begin
nen met uitkeering op de gewone aandeelen, die in
het bezit der Marine» trust zijn. J.
Tweede Kamer.
e" ter, nu uw lueaiouncu, m uti ivfv
do oplossing deden verwachten.
i Staatsfondsen verkeerden da éen doen; bdnluenland-
sche Mexicanen waren eerst lager verhandeld op
34 J,£ doch konden zich mede herstellen en ver-
lieten de week op ruim 36%.
Van mijnwaarden fluctueerden aandeelen Guyana
goud vrij wat, terwijl aandeelen Great Cobar iets
konden opkomen.
1 Aandeelen Koninklijke petroleum trokken mede
Den Haag, 18 November.
Minister Pleyte, die heden tweo-en-een-half uur
speechte en vermoedlijk m-orgen. Woensdag, nog 'n
aardig brok van den, dag in beslag zal nemen, is een
genoegelijk causeerend, onderhoudend, welbeslagen
ten-ijs komend spreker. Die zich tegenover de Recht-
i sche minderheid uiterst bezadigd toonde en wieai 't
allerminst aan tact en handigheid ontbreekt. Zijn
heftigste aanvaller was de chr.-historische heer Van
Veen, uit Harlingen, die den minister rekenschap
vroeg van diens woorden, afgeloopen zomer als caK~
didaat in Amsterdam IX gesproken, in, verband met
de Memorie van Antwoord, de zeer-makka en-tam.me
van dezen bewindsman. Minister Pleyte redeneert al
dus: lk ben lid van het extra-parlementair Kabiaet-
Cort v. d. Linden. Dat ondanks, en niet als uit
vloeisel van de jongste verkiezingen, is opgetreden
in Augustus jl. Het Concentratie-program is eigenlijk
iets, dat ons, ministers, niet raakt. Wij kunnen vrije
lijk en onbelemmerd onzen eigen koers richten. Wat
wij voor Indië daaronder verstaan, kunt gij, mr. Vajn
Veen, in de jongste Troonrede lezen, lk, minister
Pleyte. ben overigens zoo vrij als een vogel un de
lucht... Dat gij bij m'n ambtenaren hebt aangeklopt,
mijn kabinet voorbijgaand, smart me. Dat ge mij wan-
Feuilleton.
trouwt zonder het ,,hoor en, wederhoor" te hebben
toegepast, doet mij leed. Van iemand als u blijf ik
nog altijd iets beters wachten...
Daar komt Exc. Pleyte's antwoord op neer. Hij
acht het absoluut onnoodig, al» extraparlementair be
windsman, tekst en uitleg te geven van wat welke
Kamer-candidaat in midzomer-1913 heeft betoogd...
Db candidaat genaamd Pleyte, inbegrepen.
De heer Van Veen vroeg van-middag halfvijf, toefc
Z.Exc. hare rede afbrak, het woord voor een „persoon
lijk feit". Maar hierin heeft praeses Borgesïus
volmaakt gelijk, dat kon niet worden toegestaan
(krachtens parlementair gebruik en geest van hetR.
van Ordevoordat de rede van den tegenstander vol
tooid is. Dit blijft dus in heb zout liggien
Een staaltje van z'n pientere handigheid gaf dq
heer Pleyte bijv. door een zoo rechtzinnig man als
de heer Adriani (zendeling) te citeeren, die betoogt
dat men uiterst omzichtig moet zijn met het als min
derwaardig voorstellen van, het Mohammedaansche
geloof. De Islam is den inlander ten slotte dierbaardei
dan men begrijpt. En dezelfde heer Adriani erkent, dat
men ook met het brengen van, het Evangelie aan
deinlaudsche bevolking uiterst omzichtig en tactvol
moet wezen, speciaal wa(t betreft de lichtgeraaktheid
en. gevoeligheid op het stuk van nationaliteit. Hier
staat de minister dus wel sterk. En hij haast zich
erbij te voegen, dat hij naar de bestaande subsidie
regeling geen vinger zal uitstrekken. Alles laten zoo
als 't is... Aldus geeft Z.Exc. totdusver al bitter
weinin „houvast" voor Rechts om hem te attaqueeren.
De beer Rutgers heeft van-ochtend gezegd: „Toont
gij zin tot toenadering, wij, Rechtschap zullen u
steunen,!" Totdusver gaf de minister door geen
kei woord aanleiding om zulke belofte in te trek
ken
Uit het verdere van de ministeriëele rede stippen
wij aan, dat de heer Pleyte overlegging, aan de Kar
mer, van geheime rapporten ongewenscht acht, daar
zoodoende de onbevangenheid der ambtenaren, die te
rapporteeren hebben, in bet gedrang kop raken.
Zeer uitvoerig, gezellig causeerend als} aan, een
Indische kletstafel, schertste Z.Exc. de historie van
de Sarekat Islam,ontstaan uit allerlei factoren:
het intellectueel ontwakend Oosten, haat tegen de ge-
emancipeerde en uitzuigende Chineezen, en npg meer.
Slechts niet uit zin tot verzet tegeni het Westersch
gezag. Op warmen toon, die door sommigen zeer
waarschijnlijk theatraal en effect-bejagend' zal wor
den genoemd, protesteerde de minister tegen de
verdenking, als zou hij godsdiensthaat willen aanwak-
keien. Hij, mr. Pleyte, is integendeel, het toon,beeld
van verdraagzaamheid en heeft dat steeds getoond.
Waar hij van „den bezem in de mast" sprak, daar
bedoelde hij iets gansch adders.Dacht hij aan het
iUuster beeld uit onze historie... Zonder nu te erken
nen. dat deze uitlegging bijzonder helder voor ieder
zal wezen, kan men toch plaats vinden voor do ver
maning om ook hier te vertrouwen in mr. Pleyte's
eerlijk-bedoeld woord.
Over het algemeen de minister is misschien
nog niet tot de helft zijner repliek gekomcin, heeft
deze ministeriëele „maidenspeech" een prettigen, be-
hageiijken indruk gemaakt, Hier is dit staat vast
een map, aap het woord, die Indië door-en-door
kent. Waar, bij hem, de grens is tussehep taktiek en
ongeveinsd zieli-geven kap men niet zoo spoedig! uit
maken. Dat hij, minister, tot 't uiterste gaat om
te bereiken wat hij Maandag jl., uit den Bijbel citeie»
rend, met zooveel warmte aanprees, eendracht, sa
menwerking, 't, is wel zeer duidelijk gebleken. In-
hoever dat streven succes zal hebben moet de toe
komst leeren-
Vermoedelijk zal de verdere rede van mr. Pleyte
morgen, Woensdag, het grootste gedeelte van dep
parlementairen dag vorderen. De praeses heeft aan
gekondigd. dat die dag voortaap lang zal duren. Tot
half zes op z'n minst dus.' Later zal men tQ tiep
ure 's ochtends beginnen. Ik voorzie, dat deze acht-
urige Binnenhof-dag dochter-bij; is dap mr. Borgesius
1.
den
r De muziek speelde de Donauwals en do paartjes
I [zweefden door de feestelijk versierde zaal.
Bijna alle heeren namen aan den dans deel. alleen
LiUc lange Von Beuningen, leunde in een verborgen
J'hoekje cn keek met droomende oogen naar het vroo-
e «lijke geroezemoes.
'Maar een goed huisvader en flink regelaar van
feesten kap een drooniend jongeling niet lang dulden.
Jonge menschcn worden op een feest uitgen'oodigd op
dat zij zullen dansen. En zoo slapie de geheimraad
SchmHl op den droomer t'oe.
„Wel jonge vriend, waaroor zijn wij hier bij el
kaar?"
De Ven Beuningen bloosde en la elite wat
verlegen. 1- wijl hij aarzelend ztide: „ik dans jammer
genoeg riswgoed, geheimraad."
Maar de heer 'des huizes liet zich niet met Óen
kluitje in liet riet sturen. Lachend riep hij„verbeel
ding beste Ven Beuningen. Jij danst niet slechter dan
de anderen. Ja, ja. ik heb reeds op je gelet.
ir Werkelijk alleen verbeelding. Dus nu geen moeheid
is voorgewend, maar vooruit, stort je in de brandin»
Daar komt de mooie juffrouw Parkï de zaal in. Jc
kent die gevierde zangeres toch wiel, niet waar? Nu.
dan dadelijk op die dame af en haar omi een wals
verzocht. Vooruit, ik breng je cr heen."
Kort besloten nam de oude heer den jongen man
onder don arm en duwde hem op de mooie dame af
0O_ Von -_uningen volgde heel ongaarne, hij was rood
tot óV zijn ooren van verlegenheid. Reeds zag hij
de mooie jonge dame van heel nabij, zag de sdhit-
terende oogen en het edele, fijne en zoo Irotsdhé gélaat.
O „Ik zou toch maar liever niet willen dansen, mijn-
heer de geheimraad", verzocht hij zacht smeekend,
„waarachtig, ik dans zoo beroerd."
„Maar dó oude heer liet hem niet meer los. „On
zin! Hier wordt niet verstoppertje gespeeld. Steeds moed»
Wanneer men wil. kan men alles".
Zij stonden voor do dame. Het was te Iaat. Von
Beuningen raapte al zijn mood bijeen.
„Mijn hooggeëerde", zeide de heer des huizes tnet
ird. een beleefde buigung „onze vrind Von Beuningen,
De schoone dame lachte even, en een spottend
trekje danste er over haar gelaat. Dan zride zij met
groole vriendelijkheid„Zulk een vriendelijk verzoek
kan niemand natuurlijk weerstaan."
Von Beuningen maakte een buiging, sprak geen
woord en geleidde de kunstenares ten dans.
De heer des huizes liep verlicht ademhalend verder.
„Ja. men heeft het lang niet gemakkelijk", zuchtte
hij heimelijk.
Juist toen hij de zaal wilde verlaten, ving hij eentje
woorden van een lusschen twee heeren ge- I
voerd onderhoud op.
Twee ca va Uiers stonden wat terzijde cn keken zeer
belangstellend naar de lange Von Beuningen die danste
„Nu. vat valt de lange Vou Beuningen nu int"
meende de een, „hoe kan nu onze goede stijve Hans
het ia zijn hoofd krijgen om de mooie Parki ten dans
te vragen. Kijk nu eens hoe de arme slumperd daar
rondhobbelt".
Lachend antwoordde de ander daarop: „Het schijnt
mij toe, dat je ijverzuchig bent op stijven Hans, beste
jongen."
„Al is dat nu juist niet het geval, vind ik het lioel
driest van dien boer, dat hij het waagt om met Parki
te dansen."
„Mank je maar geen zorgen, vriendlief, Parki kent
haar mensahen spoedig. Zij spoelt een beetje met dén
armen kerel en laat hem dan met een lange neus ver
trekken."
Op dit oogenblik traden nog eenige andere heeren'
naderbij. Spottend riepen, ook zij: „Wat zeg jelui daar
van? Kij eens aan! Van Beuningen, en de mooie Patki.
Brutaal van den vent hè?"
Toen de verschrikte heer des huizes dit hoorde
sloop hij beschaamd heen. Daar had hij bepaald wat
moois uitgehaald.
In dien tusschentijd danste Von Beuningen met de
mooie dame, zoo goed als het maar ging. In den be
ginne begon hij als een, razende en vloog $n hert. tem
po van een sneltrein met haar voort, dan dwong zij
hem om dien stormloop vaarwel te zeggen, terwijl zij
lachend zeide: „Wals, 'beste mijnheer Von Bounjingen,
geen galop." En van nu af hield hij er een lang
zaam walstempo in. Maar hoe goed de dame haar
danser ook poogde te leiden en in bedwang te hou
den, het haperde toch elk oogenblik. dan eens had
den zij een ander paar uit de maat gebotst, dan
weer waren zij zelf uit de maat en eindelijk trapte
de luitenant zeer gevoelig op haar voet-
„Duizendmaal pardon," stamelde de luitenant blo
zend.
„O, dat hindert niet." Medelijdend, lachend keek
gelooft. Want 's voorzitters ideaal om bij de Indi
sche Begrooting, geen replieken te houden, is nu
reeds in rook vervlogen!...
Mr. ANTONIO.
Binnenlandscb Nieuws.
IX- EX UITVAL VAX HET HANDELSBLAD.
Moderne schilderkunst. Bij mijn bczoeR
aan de tentoonstelling in het Stedelijk Museum van den
„Modernen Kunstkring" -ik getuig met dankbaarheidj
dat ik mijn bezoek voorloopig zonder schadelijke ge
volgen voor mijn vijf zintuigen ben te boven gekomen?
bij dit bezoek ving ik twee appreciaties van hel
werk dezer modernen op.
De eerste sloeg op een geval, dat zich had voorge
daan bij het ophangen der schilderijen. De bestuurslede!*
en juryleden twijfelden, hoe men een zeker stuk han
gen moest; de stemmen dezer modernen konden niet fot
overeenstemming komen. Er waren vier kanten aan
de lijst en men streed er over welke dc bovenkant
was. De beslissing werd hier gegeven door een der aan
wezigen, die het schilderij aan den achterkant bekeek*
om te zien, hoe de lijstenmaker de bankschroeven IiacJ
aangebracht. Naar deze aanwijzing, in hoogste ressort*
gedroeg men zich toen.
De andere appreciatie is van een oud-professor aan
onze Amsterdamsehe Akademie .van Beeldende Kun
sten, een der fijnste docenten en opmerkers op liet
gebied van schilderkunst. Men vroeg hem zijn oordcel
over het streven van deze moderne schilders-vcreéniging;
hij beet zich op de lippen om niet te veel te zeggen.
Toen fluisterde hij 'slechts
„Ik ben blij dat Onze Lieve Heer er geen li<J
van is."
En meer niet 4
RAAD VAN BARSINGERHORX.
Vergadering van den Raad op Dinsdag 18 Novemb
ber 1913, des middags 2 uur.
Afwezig de 'heer Biaauboer.
Voorzitter de heer K. Breehaart Dz., burgemees terj
secretaris de heer P. Bronder.
Na opening worden de notulen gelezen, die onver
anderd worden goedgekeurd.
Ingekomen is de mededeeling van mej. Zijlstra, dat
zij hare benoeming tot onderwijzeres te Haringhuizcri
aanneemt. Een Prov. Blad is ingekomen, waarin wordt
vermeld dat door Ged. Stalen de jaarwedden van bur
gemeester, secrelaiis en gemccsïte-onlvangér als volgt
zijn vastgesteld: voor den burgemeester op f 850, secro-
taiis f 800 en gemeente-ontvanger f 450.
Door Ged Staten is goedgekeurd hel reglement van(
h'ct Burg Armbestuur.
Door de 'vereeniging D.O.G. wordt verzocht adhaesiö
te betuigen met oen adres aan den Dircctcur-Genéraal
der Posterijen en Telegraphie. waarin wordt verzocht
do uren van openstelling van het hulptelegraafkantooi'
te Bamngerhorn te wijzigen als volgt: 's morgens van
810 uur. 's middags van 122 uur en 's avonds
■van 57 uur. Dit verzoek wordt orn advies in han
den gesteld van B. en W.
Aan den heer G. P. Berkhouwer, onderwijzer to
KoLhorn. wordt op diens verzoek eervol ontslag ver
leend legen 1 Januari 1914. Reeds 10 sollicitanten naar
de vacante betrekking hebben zich aangemeld deelt
voorzitter mede.
Door het Hoofdcomité van de Landbouwtentoonstel
ling in 1914 te Schagen. wordt verzocht opi een bijdraga
in het te vormen waarborgfonds.
B. en W. hebben vernomen, dat de land hou waf-
deeling alhier haar geheele kas voor. deze tentoonstel
ling beschikbaar stelt en dat cr inloekenlijslen in dezö
gemeente zullen eirculeeren, waarom zij den Raad voor
stellen afwijzend op hel verzoek te beschikken.
De heer Jimmmk zou het betreuren, wanneer da
gemeente zich heelemaaf onttrok.'Een goed georgani
seerde tentoonstelling kunnen en mogen we 1an do
I afdeeling Schagen verwachten. Spreker oordeelt een der
gelijke tentoonstelling voor onze gemeente een 'algé-
meen belang, de landbouw toch is de spil, waar alles
Ztij hem aan. „U danst bepaald» niet dikwijfls?J'
.Bijna nooit," antwoordde hij snel.
En dus brengt u mij een, offer?"
.Pardon. Het offer brengt u mij. Want het is be
paald geen aangepame bezigheid om met, mij te
moeten dansen."
Verbaasd en, vroolijk keek zij hem aam „Wanneer
u daarvan zoo zeker is, waarom is u dan gaa^i dan
sen?"
„Op verzoek van. onzen gastheer." Ook de luitenant
werd nu wat opgewekter.
„Dus dau bracht u toch een offer."
„O, ik bracht het gaarne."
Plotseling keek zij hem vast aan, zoodat hij blo
zend zweeg.
De wals was ten einde.
Von Beuningen bracht zijn dame naar haai* plaats.
Hij boog, sprak nog eenige verontschuldigende woor
den en wilde heengaan.
Toen verzocht zij: „Nog éen seconde." Zij trok
uit haar ruiker een bloem en reikte die aan den lui
tenant over. „Uw moed zal beloond worden,"
Buiten zichzelf, als versteend, keek hij haar aan.
Zij echter, steeds vroolijker, riep: „Nu mijn rid
der, aarzelt u nog?"
Bevend zeide hij: ,,U bespot mij!" Een donkere
blik trof haar.
Zij werd steeds uitgelatener. „Slechts niet zoo
donker kijken, mijnheer Von Beuningen. Hier in de
balzaal voeren wij toch geen. drama's op. Of hebt u
werkelijk geen smaak in humor?"
„Zegt men soms van mij, dat ik geen humor heb?"
Een nieuwe donkere blik trof haar.
„O Ja, men houdt u voor een vijand van alle le
venslust."
„.Gelooft u dat ook?"
„Bijna moet ik het gelooven, want u schijnt abso
luut geen scherts te verstaan."
Toen na.Tri hij haar de bloem uit de hand en zeide:
„Ikdank u." Dan boog hij het hoofd, nam haar
har.d, drukte haaf vast en kuste ze.
Met 'n lichten kreet onttrok zij hem haar hand. „U
doet iemand zoo'n pijn, ajs u galant wftït zijn,."
Hij lachte bitter. ,.,Zoo vergaat het mij steeds en'
dat is juist mijn ongeluk." Als een zucht kwam dit
laatste gedrukt uit ijn borst.
Dan ging hij heen.
Lachend keek zij hem na. „Stjjve Hans," da,cht zij,
„dat is werkelijk een treffend teekenende naam voor
hem." Dan ging zij naar de anderem.
Baron Selten trad op haar toe. „Nu, mijn, hoogge-
eerde, u hebt waarachtig weder een nieuwe verove
ring gemaakt. Dan mag ik wel feliciteeren-"
„Nog niet heelemaali," riep zij schertsend en gins
zitten. Dadelijk stond een zwerm van vereerders om
haar heen.
„Zelfs Von Beuningen hebt u getemd?"
„Nog niet," riep zij weder en lachte zacht.
„Een vesting, die tot dusver steeds voor onneem
baar heeft gegolden."
„Zij heeft ook nog niet gecappituleerd." lachte zij.
„Maar zij zal het nu wel spoedig doen, niet waar?"
„Misschien snel klopte zij met haar waaier
heen en weer.
Toen trad graaf Eweis op haar toe, die bot dusver
zwijgend had toegeluisterd. „Mijne heeren en ook u
mevrouw, u vergist zich," zeide hij mot het fijne
lachje van den man vaan de wereld.
Algemeene tegenspraak, alleen juffrouw Patki had
zich stil gehouden.
„Ik ken Von Beuningen beter, verzekerde do
graaf, „hij zal zich bepaald niet laten vangen."
..Oho.' Dat was toch eerst af te wachten," klonk
het nu van verschillende kanten.
De graaf haaide de schouders op. „Dat zou vei^
loren moeite zijn," antwoordde hij lachend. ..Zoover
ik Von Beuningen ken, is hij voor een frivool spel
veel te ernstig en te degelijk."
Nu richtte de kuj^tenares het hoofd op. „Om waf
zullen wij wedden?" vroeg zij geprikkeld. „Binneq
acht dagen heb ik hem aan mijn voeten."
Een oogenblik lang zwegen ajlen en aJlen ssager
haar verbaasd en belangstellend aap.
Dan antwoordde de graaf ernstiger wordend: „Zu|
een weddenschap accepteer ik niet. Maar aangenomé
dat u uw doei bereiktet wat dan?"
„Dat weet ik op dit oogenblik nog niet," riep d
zangeres lachend. „Maar het trekt aan zulke manna
te winnen, die algemeen voor onneembaar gelden."
„Een gevaarlijk spel, beste dame," zeide dó graaf.
„Ik a-rees geen gevaar," was het lachend ant
woord.
Wederom haalde de graaf de schouders op, maar
zweeg echter. Andere gasten kwamen er bij en het
gesprek kwam op ander terrein. Dan begon Oen nieuwe
dans en alles draaide door elkaar. Juffrouw Paikt
zocht naar Von Beuningen, want het prikkelde haar,
om haar voornemen, ook zonder weddenschap uit te
voeren. Maar zij zocht tevergeefs,'hij was er' niet
meer.
Wordt vervolgd.