illticti Ifiiiis- Uiiflülit- Uilimllil. DE LANGE LUITENANT. Finantiëe! Overzicht n5 sr. ir\ Woensdag 19 November 1913. 57ste Jaargang No. 5279 SCHMIER COUIAIUT. Waren het in het laatst van hit vorige jaar de oorlogsberichten uit het Balkangebied, die eeneon,- i behagelijke stemming op de beurzen te voorschijn l deden roepen, thans zijn het de Mexicaanscbej on- lusten die de beurzen doen verontrusten. Sedert Lang bruischt en kookt het in de Mexioaansche republiek. Sedert president Diaz, die zooveel jaren met vaste hand dit woelige land1 bestuurde, doch ten slotte als belooning voor al zijn moeite en, zorgen het land uit gezet werd, is de rust er nog niet teruggekeerd. De tegenwoordige president, Huerta, die den, scepter nu j zwaait, is er zeer zeker niet in geslaagd rust en orde te brengen. Zoolang hij riet van het staats- MR tooneel verdwijnt, zei een Amerikaansch senator de- zer dagen, zullen de woelingen voortduren. De Ame- B rikaansche regeering zou dan ook gaarne zien, dat B Huerta verdween van het staatstooneel. Allerlei be toogingen zijn tot hem gericht, doch hij denkt: j'y suis, j'y reste. De onderhandelingen! zouden, nu af gebroken zijn, doch tot gewapende tusschankomst zal de Amerikaansche regeering nog wel niet overgaan,. Deze regeering schijnt nu zooveel mogelijk te willen beletten, dat Huerta in het bezit van gold en wapenen, komt. Of deze middelen zullen baten, en Huerta wijkt, zal afgewacht moeten worden. Deze troebelen en de conflicten die er uit kunnen voortvloeien, ver wekken een gevoel van onzekerheid «rij ongetwijfeld zijn Amerikaansche waarden onder deze omstandighe den gedrukt. In de eerste plapite lijdt het Mexioaausche| crediet zeer onder een en ander. Wat heeft het den ouden president Diaz geen moeite gekost, het Mexicaanschq financiewezen op een peil te breDgen zooals het tot voor korten tijd was en welk een knak heeft het nu gekregen. Zooals hiervoren is opgemerkt, verkeert de Ame rikaansche markt in een min of meer gedrukte stem ming. lu het laatst der week begon de markt een vaster aanzien te krijgen, «au men eenjige hoop begon te koesteren dat de Vereeni'gde Staten, er in zoudjen Blagen Huerta te bewegen zijne positie prijs te ger ven.. Het wil mij echter voorkomen dat men nog wel eeuig geduld zal moeten oefenen om dit te bereiken. Amalgamateds waren aanvankelijk lager,, mede omdat de koperprijzen eene reductie hebben onder gaan. Nu in het laatst dier week de Mexicaansche aan gelegenheden gunstiger beoordeeld werden,, en die koperprijzen inmiddels eenige verbetering aantoonden, kon, de noteering zich herstellen en konden zij per saldo nog een hoogere noteering bedingen dan in het laatst der vorige week. Ben gelijk verloop hadden Steels; de laatst gepu- IbHceei'do slaat van onuitgevoerde orders toon,de een vermindering aan, welke grooter was dan de vorige t maal. Die voortdurende verminderingen! doen niet aangenaam aan; inmiddels is echter veel ongunstigs in den koers verdisconteerd, zoodat ook deze aandee- J Ion per saldo hooger noteerden. Ook spoorwegwaarden volgden deze richting; na een flauw verloop in het begin der week waren zij in het laatst der week gunstiger gedisponeerd. Vooral Rock-Islands waren vrij vast nu nieuwe eHemepten in het bestuur dezer maatschappij opgenomen! zijn en te men minder vrees koestert dat de maatschappij on- trtii ,d-f het beheer van een recedver zal geraken. Al- "thans in den eersten tijd' verwacht me)n) dit niet. Ver- S, der waren aandeelen Natiömai Railway of Mexico be— de toestanden in de republiek ee(ae bevredigen- zeer de attentie; in het begin der week werden dezo snakt er naar deze wals met u te mogen dansen." hooger verhandeld, daar men verwachtte dat de maat schappij zou overgaan tot vergrooting van haar ka pitalen en. de aandeelen op de Parijsche Beurs geïn troduceerd zouden worden. Het bestuur heeft echter sedert bericht dat daartegen moeilijkheden zijn ge rezen en de voorgenomen emissie daarom niet zal doorgaan. Verder bericht het bestuur dat voorstellen tot wijziging der statuten overwogen zuilen worden, waarbij de mogelijkheid geopend zal worden Oen interim-dividend uit te keeren. Eerndelijk schijnt men te willen beproeven eene noteering aan de Londensche beurs verzekerd te krijgen. De noteering is in ver band met fcet mislukken der noteering op de Parij- sche beurs teruggéloopen. Mede waren Orions zwakker; het winstcijfer is hooger dan verleden jaar, doch men acht het nood zakelijk de afschrijvingen, ruimer te nemen en daar om zal worden voorgesteld een dividend van 6% uit te keeren, ditmaal' niet in scrip zooals verleden jaar. doch in cash. Russische soorten blijven' prijshoudend, de petroleumprijzen zijn wel iets teruggegaan in, Rus land, doch een winstgevend bedrijf hebben deze on dernemingen thans ongetwijfeld. De productie der Russian is weer iets verbeterd, zoodat eenig meer der animovoor dit aandeel te bespeuren viel. Voor rubberwaarden was de stemming niet slech ter; op de laatst gehouden veiling van rubber te Amsterdam konden vrijwat hooger prijzen bedongen worden dan de taxatie bedroeg. Dit is in elk ge^al een, bemoedigend verschijnsel en op vragen gedaan aan den directeur der Nederlandse li© rubber-maat - schappij omtrent zijne onderneming kon deze moei lijk anders verklaren, dan dat het lot der maatschap pij afhangt van het toekomstig verloop der rubberprij- zen en dat deze voorhands niet onvoordeelig zijn voor de maatschappij, zoodat met meer vertrouwen de toekomst tegemoet kan worden gezien. Van scheepvaartwaarden waren aandeelen en obli- gatiën Marinetrust iets beter, een der door do trust gecontroleerde maatschappijen, de Deyland Line, heeft wederom eene afbetaling van 10% op het achterstal lige dividend aangekondigd. Dilt achterstallig® divi dend bedraagt op de preferente aandeelen dan nog 32^%. Wanneer de gunstige toestanden voor de scheepvaart aanhouden, en de maatschappij! in staat gesteld wordt op de thans gevolgde wijze voort te gaan met afbetaling van het achterstallige dividend, zou deze in de tweede helft van 1915 kunnen begin nen met uitkeering op de gewone aandeelen, die in het bezit der Marine» trust zijn. J. Tweede Kamer. e" ter, nu uw lueaiouncu, m uti ivfv do oplossing deden verwachten. i Staatsfondsen verkeerden da éen doen; bdnluenland- sche Mexicanen waren eerst lager verhandeld op 34 J,£ doch konden zich mede herstellen en ver- lieten de week op ruim 36%. Van mijnwaarden fluctueerden aandeelen Guyana goud vrij wat, terwijl aandeelen Great Cobar iets konden opkomen. 1 Aandeelen Koninklijke petroleum trokken mede Den Haag, 18 November. Minister Pleyte, die heden tweo-en-een-half uur speechte en vermoedlijk m-orgen. Woensdag, nog 'n aardig brok van den, dag in beslag zal nemen, is een genoegelijk causeerend, onderhoudend, welbeslagen ten-ijs komend spreker. Die zich tegenover de Recht- i sche minderheid uiterst bezadigd toonde en wieai 't allerminst aan tact en handigheid ontbreekt. Zijn heftigste aanvaller was de chr.-historische heer Van Veen, uit Harlingen, die den minister rekenschap vroeg van diens woorden, afgeloopen zomer als caK~ didaat in Amsterdam IX gesproken, in, verband met de Memorie van Antwoord, de zeer-makka en-tam.me van dezen bewindsman. Minister Pleyte redeneert al dus: lk ben lid van het extra-parlementair Kabiaet- Cort v. d. Linden. Dat ondanks, en niet als uit vloeisel van de jongste verkiezingen, is opgetreden in Augustus jl. Het Concentratie-program is eigenlijk iets, dat ons, ministers, niet raakt. Wij kunnen vrije lijk en onbelemmerd onzen eigen koers richten. Wat wij voor Indië daaronder verstaan, kunt gij, mr. Vajn Veen, in de jongste Troonrede lezen, lk, minister Pleyte. ben overigens zoo vrij als een vogel un de lucht... Dat gij bij m'n ambtenaren hebt aangeklopt, mijn kabinet voorbijgaand, smart me. Dat ge mij wan- Feuilleton. trouwt zonder het ,,hoor en, wederhoor" te hebben toegepast, doet mij leed. Van iemand als u blijf ik nog altijd iets beters wachten... Daar komt Exc. Pleyte's antwoord op neer. Hij acht het absoluut onnoodig, al» extraparlementair be windsman, tekst en uitleg te geven van wat welke Kamer-candidaat in midzomer-1913 heeft betoogd... Db candidaat genaamd Pleyte, inbegrepen. De heer Van Veen vroeg van-middag halfvijf, toefc Z.Exc. hare rede afbrak, het woord voor een „persoon lijk feit". Maar hierin heeft praeses Borgesïus volmaakt gelijk, dat kon niet worden toegestaan (krachtens parlementair gebruik en geest van hetR. van Ordevoordat de rede van den tegenstander vol tooid is. Dit blijft dus in heb zout liggien Een staaltje van z'n pientere handigheid gaf dq heer Pleyte bijv. door een zoo rechtzinnig man als de heer Adriani (zendeling) te citeeren, die betoogt dat men uiterst omzichtig moet zijn met het als min derwaardig voorstellen van, het Mohammedaansche geloof. De Islam is den inlander ten slotte dierbaardei dan men begrijpt. En dezelfde heer Adriani erkent, dat men ook met het brengen van, het Evangelie aan deinlaudsche bevolking uiterst omzichtig en tactvol moet wezen, speciaal wa(t betreft de lichtgeraaktheid en. gevoeligheid op het stuk van nationaliteit. Hier staat de minister dus wel sterk. En hij haast zich erbij te voegen, dat hij naar de bestaande subsidie regeling geen vinger zal uitstrekken. Alles laten zoo als 't is... Aldus geeft Z.Exc. totdusver al bitter weinin „houvast" voor Rechts om hem te attaqueeren. De beer Rutgers heeft van-ochtend gezegd: „Toont gij zin tot toenadering, wij, Rechtschap zullen u steunen,!" Totdusver gaf de minister door geen kei woord aanleiding om zulke belofte in te trek ken Uit het verdere van de ministeriëele rede stippen wij aan, dat de heer Pleyte overlegging, aan de Kar mer, van geheime rapporten ongewenscht acht, daar zoodoende de onbevangenheid der ambtenaren, die te rapporteeren hebben, in bet gedrang kop raken. Zeer uitvoerig, gezellig causeerend als} aan, een Indische kletstafel, schertste Z.Exc. de historie van de Sarekat Islam,ontstaan uit allerlei factoren: het intellectueel ontwakend Oosten, haat tegen de ge- emancipeerde en uitzuigende Chineezen, en npg meer. Slechts niet uit zin tot verzet tegeni het Westersch gezag. Op warmen toon, die door sommigen zeer waarschijnlijk theatraal en effect-bejagend' zal wor den genoemd, protesteerde de minister tegen de verdenking, als zou hij godsdiensthaat willen aanwak- keien. Hij, mr. Pleyte, is integendeel, het toon,beeld van verdraagzaamheid en heeft dat steeds getoond. Waar hij van „den bezem in de mast" sprak, daar bedoelde hij iets gansch adders.Dacht hij aan het iUuster beeld uit onze historie... Zonder nu te erken nen. dat deze uitlegging bijzonder helder voor ieder zal wezen, kan men toch plaats vinden voor do ver maning om ook hier te vertrouwen in mr. Pleyte's eerlijk-bedoeld woord. Over het algemeen de minister is misschien nog niet tot de helft zijner repliek gekomcin, heeft deze ministeriëele „maidenspeech" een prettigen, be- hageiijken indruk gemaakt, Hier is dit staat vast een map, aap het woord, die Indië door-en-door kent. Waar, bij hem, de grens is tussehep taktiek en ongeveinsd zieli-geven kap men niet zoo spoedig! uit maken. Dat hij, minister, tot 't uiterste gaat om te bereiken wat hij Maandag jl., uit den Bijbel citeie» rend, met zooveel warmte aanprees, eendracht, sa menwerking, 't, is wel zeer duidelijk gebleken. In- hoever dat streven succes zal hebben moet de toe komst leeren- Vermoedelijk zal de verdere rede van mr. Pleyte morgen, Woensdag, het grootste gedeelte van dep parlementairen dag vorderen. De praeses heeft aan gekondigd. dat die dag voortaap lang zal duren. Tot half zes op z'n minst dus.' Later zal men tQ tiep ure 's ochtends beginnen. Ik voorzie, dat deze acht- urige Binnenhof-dag dochter-bij; is dap mr. Borgesius 1. den r De muziek speelde de Donauwals en do paartjes I [zweefden door de feestelijk versierde zaal. Bijna alle heeren namen aan den dans deel. alleen LiUc lange Von Beuningen, leunde in een verborgen J'hoekje cn keek met droomende oogen naar het vroo- e «lijke geroezemoes. 'Maar een goed huisvader en flink regelaar van feesten kap een drooniend jongeling niet lang dulden. Jonge menschcn worden op een feest uitgen'oodigd op dat zij zullen dansen. En zoo slapie de geheimraad SchmHl op den droomer t'oe. „Wel jonge vriend, waaroor zijn wij hier bij el kaar?" De Ven Beuningen bloosde en la elite wat verlegen. 1- wijl hij aarzelend ztide: „ik dans jammer genoeg riswgoed, geheimraad." Maar de heer 'des huizes liet zich niet met Óen kluitje in liet riet sturen. Lachend riep hij„verbeel ding beste Ven Beuningen. Jij danst niet slechter dan de anderen. Ja, ja. ik heb reeds op je gelet. ir Werkelijk alleen verbeelding. Dus nu geen moeheid is voorgewend, maar vooruit, stort je in de brandin» Daar komt de mooie juffrouw Parkï de zaal in. Jc kent die gevierde zangeres toch wiel, niet waar? Nu. dan dadelijk op die dame af en haar omi een wals verzocht. Vooruit, ik breng je cr heen." Kort besloten nam de oude heer den jongen man onder don arm en duwde hem op de mooie dame af 0O_ Von -_uningen volgde heel ongaarne, hij was rood tot óV zijn ooren van verlegenheid. Reeds zag hij de mooie jonge dame van heel nabij, zag de sdhit- terende oogen en het edele, fijne en zoo Irotsdhé gélaat. O „Ik zou toch maar liever niet willen dansen, mijn- heer de geheimraad", verzocht hij zacht smeekend, „waarachtig, ik dans zoo beroerd." „Maar dó oude heer liet hem niet meer los. „On zin! Hier wordt niet verstoppertje gespeeld. Steeds moed» Wanneer men wil. kan men alles". Zij stonden voor do dame. Het was te Iaat. Von Beuningen raapte al zijn mood bijeen. „Mijn hooggeëerde", zeide de heer des huizes tnet ird. een beleefde buigung „onze vrind Von Beuningen, De schoone dame lachte even, en een spottend trekje danste er over haar gelaat. Dan zride zij met groole vriendelijkheid„Zulk een vriendelijk verzoek kan niemand natuurlijk weerstaan." Von Beuningen maakte een buiging, sprak geen woord en geleidde de kunstenares ten dans. De heer des huizes liep verlicht ademhalend verder. „Ja. men heeft het lang niet gemakkelijk", zuchtte hij heimelijk. Juist toen hij de zaal wilde verlaten, ving hij eentje woorden van een lusschen twee heeren ge- I voerd onderhoud op. Twee ca va Uiers stonden wat terzijde cn keken zeer belangstellend naar de lange Von Beuningen die danste „Nu. vat valt de lange Vou Beuningen nu int" meende de een, „hoe kan nu onze goede stijve Hans het ia zijn hoofd krijgen om de mooie Parki ten dans te vragen. Kijk nu eens hoe de arme slumperd daar rondhobbelt". Lachend antwoordde de ander daarop: „Het schijnt mij toe, dat je ijverzuchig bent op stijven Hans, beste jongen." „Al is dat nu juist niet het geval, vind ik het lioel driest van dien boer, dat hij het waagt om met Parki te dansen." „Mank je maar geen zorgen, vriendlief, Parki kent haar mensahen spoedig. Zij spoelt een beetje met dén armen kerel en laat hem dan met een lange neus ver trekken." Op dit oogenblik traden nog eenige andere heeren' naderbij. Spottend riepen, ook zij: „Wat zeg jelui daar van? Kij eens aan! Van Beuningen, en de mooie Patki. Brutaal van den vent hè?" Toen de verschrikte heer des huizes dit hoorde sloop hij beschaamd heen. Daar had hij bepaald wat moois uitgehaald. In dien tusschentijd danste Von Beuningen met de mooie dame, zoo goed als het maar ging. In den be ginne begon hij als een, razende en vloog $n hert. tem po van een sneltrein met haar voort, dan dwong zij hem om dien stormloop vaarwel te zeggen, terwijl zij lachend zeide: „Wals, 'beste mijnheer Von Bounjingen, geen galop." En van nu af hield hij er een lang zaam walstempo in. Maar hoe goed de dame haar danser ook poogde te leiden en in bedwang te hou den, het haperde toch elk oogenblik. dan eens had den zij een ander paar uit de maat gebotst, dan weer waren zij zelf uit de maat en eindelijk trapte de luitenant zeer gevoelig op haar voet- „Duizendmaal pardon," stamelde de luitenant blo zend. „O, dat hindert niet." Medelijdend, lachend keek gelooft. Want 's voorzitters ideaal om bij de Indi sche Begrooting, geen replieken te houden, is nu reeds in rook vervlogen!... Mr. ANTONIO. Binnenlandscb Nieuws. IX- EX UITVAL VAX HET HANDELSBLAD. Moderne schilderkunst. Bij mijn bczoeR aan de tentoonstelling in het Stedelijk Museum van den „Modernen Kunstkring" -ik getuig met dankbaarheidj dat ik mijn bezoek voorloopig zonder schadelijke ge volgen voor mijn vijf zintuigen ben te boven gekomen? bij dit bezoek ving ik twee appreciaties van hel werk dezer modernen op. De eerste sloeg op een geval, dat zich had voorge daan bij het ophangen der schilderijen. De bestuurslede!* en juryleden twijfelden, hoe men een zeker stuk han gen moest; de stemmen dezer modernen konden niet fot overeenstemming komen. Er waren vier kanten aan de lijst en men streed er over welke dc bovenkant was. De beslissing werd hier gegeven door een der aan wezigen, die het schilderij aan den achterkant bekeek* om te zien, hoe de lijstenmaker de bankschroeven IiacJ aangebracht. Naar deze aanwijzing, in hoogste ressort* gedroeg men zich toen. De andere appreciatie is van een oud-professor aan onze Amsterdamsehe Akademie .van Beeldende Kun sten, een der fijnste docenten en opmerkers op liet gebied van schilderkunst. Men vroeg hem zijn oordcel over het streven van deze moderne schilders-vcreéniging; hij beet zich op de lippen om niet te veel te zeggen. Toen fluisterde hij 'slechts „Ik ben blij dat Onze Lieve Heer er geen li<J van is." En meer niet 4 RAAD VAN BARSINGERHORX. Vergadering van den Raad op Dinsdag 18 Novemb ber 1913, des middags 2 uur. Afwezig de 'heer Biaauboer. Voorzitter de heer K. Breehaart Dz., burgemees terj secretaris de heer P. Bronder. Na opening worden de notulen gelezen, die onver anderd worden goedgekeurd. Ingekomen is de mededeeling van mej. Zijlstra, dat zij hare benoeming tot onderwijzeres te Haringhuizcri aanneemt. Een Prov. Blad is ingekomen, waarin wordt vermeld dat door Ged. Stalen de jaarwedden van bur gemeester, secrelaiis en gemccsïte-onlvangér als volgt zijn vastgesteld: voor den burgemeester op f 850, secro- taiis f 800 en gemeente-ontvanger f 450. Door Ged Staten is goedgekeurd hel reglement van( h'ct Burg Armbestuur. Door de 'vereeniging D.O.G. wordt verzocht adhaesiö te betuigen met oen adres aan den Dircctcur-Genéraal der Posterijen en Telegraphie. waarin wordt verzocht do uren van openstelling van het hulptelegraafkantooi' te Bamngerhorn te wijzigen als volgt: 's morgens van 810 uur. 's middags van 122 uur en 's avonds ■van 57 uur. Dit verzoek wordt orn advies in han den gesteld van B. en W. Aan den heer G. P. Berkhouwer, onderwijzer to KoLhorn. wordt op diens verzoek eervol ontslag ver leend legen 1 Januari 1914. Reeds 10 sollicitanten naar de vacante betrekking hebben zich aangemeld deelt voorzitter mede. Door het Hoofdcomité van de Landbouwtentoonstel ling in 1914 te Schagen. wordt verzocht opi een bijdraga in het te vormen waarborgfonds. B. en W. hebben vernomen, dat de land hou waf- deeling alhier haar geheele kas voor. deze tentoonstel ling beschikbaar stelt en dat cr inloekenlijslen in dezö gemeente zullen eirculeeren, waarom zij den Raad voor stellen afwijzend op hel verzoek te beschikken. De heer Jimmmk zou het betreuren, wanneer da gemeente zich heelemaaf onttrok.'Een goed georgani seerde tentoonstelling kunnen en mogen we 1an do I afdeeling Schagen verwachten. Spreker oordeelt een der gelijke tentoonstelling voor onze gemeente een 'algé- meen belang, de landbouw toch is de spil, waar alles Ztij hem aan. „U danst bepaald» niet dikwijfls?J' .Bijna nooit," antwoordde hij snel. En dus brengt u mij een, offer?" .Pardon. Het offer brengt u mij. Want het is be paald geen aangepame bezigheid om met, mij te moeten dansen." Verbaasd en, vroolijk keek zij hem aam „Wanneer u daarvan zoo zeker is, waarom is u dan gaa^i dan sen?" „Op verzoek van. onzen gastheer." Ook de luitenant werd nu wat opgewekter. „Dus dau bracht u toch een offer." „O, ik bracht het gaarne." Plotseling keek zij hem vast aan, zoodat hij blo zend zweeg. De wals was ten einde. Von Beuningen bracht zijn dame naar haai* plaats. Hij boog, sprak nog eenige verontschuldigende woor den en wilde heengaan. Toen verzocht zij: „Nog éen seconde." Zij trok uit haar ruiker een bloem en reikte die aan den lui tenant over. „Uw moed zal beloond worden," Buiten zichzelf, als versteend, keek hij haar aan. Zij echter, steeds vroolijker, riep: „Nu mijn rid der, aarzelt u nog?" Bevend zeide hij: ,,U bespot mij!" Een donkere blik trof haar. Zij werd steeds uitgelatener. „Slechts niet zoo donker kijken, mijnheer Von Beuningen. Hier in de balzaal voeren wij toch geen. drama's op. Of hebt u werkelijk geen smaak in humor?" „Zegt men soms van mij, dat ik geen humor heb?" Een nieuwe donkere blik trof haar. „O Ja, men houdt u voor een vijand van alle le venslust." „.Gelooft u dat ook?" „Bijna moet ik het gelooven, want u schijnt abso luut geen scherts te verstaan." Toen na.Tri hij haar de bloem uit de hand en zeide: „Ikdank u." Dan boog hij het hoofd, nam haar har.d, drukte haaf vast en kuste ze. Met 'n lichten kreet onttrok zij hem haar hand. „U doet iemand zoo'n pijn, ajs u galant wftït zijn,." Hij lachte bitter. ,.,Zoo vergaat het mij steeds en' dat is juist mijn ongeluk." Als een zucht kwam dit laatste gedrukt uit ijn borst. Dan ging hij heen. Lachend keek zij hem na. „Stjjve Hans," da,cht zij, „dat is werkelijk een treffend teekenende naam voor hem." Dan ging zij naar de anderem. Baron Selten trad op haar toe. „Nu, mijn, hoogge- eerde, u hebt waarachtig weder een nieuwe verove ring gemaakt. Dan mag ik wel feliciteeren-" „Nog niet heelemaali," riep zij schertsend en gins zitten. Dadelijk stond een zwerm van vereerders om haar heen. „Zelfs Von Beuningen hebt u getemd?" „Nog niet," riep zij weder en lachte zacht. „Een vesting, die tot dusver steeds voor onneem baar heeft gegolden." „Zij heeft ook nog niet gecappituleerd." lachte zij. „Maar zij zal het nu wel spoedig doen, niet waar?" „Misschien snel klopte zij met haar waaier heen en weer. Toen trad graaf Eweis op haar toe, die bot dusver zwijgend had toegeluisterd. „Mijne heeren en ook u mevrouw, u vergist zich," zeide hij mot het fijne lachje van den man vaan de wereld. Algemeene tegenspraak, alleen juffrouw Patki had zich stil gehouden. „Ik ken Von Beuningen beter, verzekerde do graaf, „hij zal zich bepaald niet laten vangen." ..Oho.' Dat was toch eerst af te wachten," klonk het nu van verschillende kanten. De graaf haaide de schouders op. „Dat zou vei^ loren moeite zijn," antwoordde hij lachend. ..Zoover ik Von Beuningen ken, is hij voor een frivool spel veel te ernstig en te degelijk." Nu richtte de kuj^tenares het hoofd op. „Om waf zullen wij wedden?" vroeg zij geprikkeld. „Binneq acht dagen heb ik hem aan mijn voeten." Een oogenblik lang zwegen ajlen en aJlen ssager haar verbaasd en belangstellend aap. Dan antwoordde de graaf ernstiger wordend: „Zu| een weddenschap accepteer ik niet. Maar aangenomé dat u uw doei bereiktet wat dan?" „Dat weet ik op dit oogenblik nog niet," riep d zangeres lachend. „Maar het trekt aan zulke manna te winnen, die algemeen voor onneembaar gelden." „Een gevaarlijk spel, beste dame," zeide dó graaf. „Ik a-rees geen gevaar," was het lachend ant woord. Wederom haalde de graaf de schouders op, maar zweeg echter. Andere gasten kwamen er bij en het gesprek kwam op ander terrein. Dan begon Oen nieuwe dans en alles draaide door elkaar. Juffrouw Paikt zocht naar Von Beuningen, want het prikkelde haar, om haar voornemen, ook zonder weddenschap uit te voeren. Maar zij zocht tevergeefs,'hij was er' niet meer. Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1913 | | pagina 1