woora" 1SX^in
Zaterdag 3 Januari 1914.
S C HAE E El
llnittl Niiiü-
57ste Jaargang No. 5304
C O U R A m T.
llitttlllit- Lllillllllll
Dit Nummer beslaat uit drie bladen.
EERSTE BLAD.
Se hadden, hun huwelijksreis naar Italië gemaakt,
lr het land Tan zon en eeuwig-blauwen hemel,
lr het land van stralend© schoonheid en altijd
nen zij te verschrompelen, klein, gebogen, wankelend als de schilderingen van Pompei na eeuwen bedekt
als 'n oude muur in 't verre zonneland; leelijk en'
mismaakt geworden door 't leven als 'n veel-ver
sjouwd beeld.
Twee oude, stille menschen, als twee herinnerin
gen van wat vroeger mooi en krachtig was geweest,
maar wat verloren was gegaan, tn nooit meer terug
komen kon.
De kindeten waren, n,u bijna allemaal 't huis al
uit; veel waren er getrouwd; ze hadden zelf al kin
deren, en begonnen zelf al levens-neer te gaan.
De oude menschep waren alleen gebleven met de
.wee jongste meisjes, die zich in 't oude huis ver-
>rt leven den, kunst-smaak. waar toch over ajles velend, wachtten van dag tot dag op den man-bevrij-
t n zachte melancolie, als leefde alles van 'n der
rinnering, van 'n verloren geluk, langgeleden, dat i Hij was 'n oud, scherp ventje met 'p groot-voon-
>it meer teruggevonden kon worden. uitspringenden neus in z'n ivoorkleurig gezicht en
En zij beiden, prachtig-jong,, onverbreekbaar-sterk >n dunne gebogen gestalte
hun groote, foreche liefde, liadden weken van j zlj, dJk. met .n bre€d. uitgesjouwd ltjf. haar ge-
te zijp geweest, teruggevonden in rijkdom van kleu
ren.
„Dit is 'n stukje Italië... het land van melancho
lie
„Wie eens er geweest is, verlangt er altijd paar
terug."
„Kijk, de menschen... ze drinken en pra,te|n door
- ze begrijpen 't niet."
„Daar zijn ze te bekrompen voor."
De zanger werd beloopd met dof geklap van oude,
verschrompelde handen...
u_N. R. Crt.
Eerste Kamer.
sche volk gelukkig te maken; mocht ervaren dat hef
het land in welvaart en ontwikkeling vooruitging. Aan
den herfsttijd van haar leven gekomen, is dit voos;
haar ome groote voldoening.
Zooals bekend is hebben In Nederland de drie vrij
zinnige politieke partijen een overeenkomst gesloten om
bij verkiezingen gezamenlijk met 6en candidaat op te
treden. Dit verbond is bekend geworden onder den naam)
van „de confcentralie". Op het oogenb'Iik is tnen in
Frankrijk bezig een soort van concentratie te vormen
en deze actie gaat uit van den afgevaardigde Briand.
Deze tracht een verbond te vormen van verschillende)
partijen, om zooais het heet meer zuiverheid te bren
gen in de Fransche poli iek. Het politieke leven in
Frankrijk wordt in de laatste jaren niet beheersebt
door de behandeling van groole vraagstukken, doch
door kleine kwesies. Men tracht elkander, zooals men
Den Haag, 31 December.
(Door vertraging eerst heden.)
iw»rc^K^r>r+ 'ÜT UJK' meL n Dreea- uugesjouwa njr. naar ge- i Dat de Eerste Kamer op den laatsten dag des dat kan noemen, een vlieg af te vangen of een hak te
iier weeiae en zaugneia aoorgeoraent tusscnep de zicht heelemaaj overrimpeld en krom van werken jaars niet gereed kwam met de Indische Begrooting zetten, om zoodoende op het regeerincskussen plaats te
ues der oude tempelsho de sctaldenngei» opge- do onde handen. Voor het nieuwe jaar, ook dat is, meen ik ze- nemen. Vandaar de veelvuldige kabine swisselinjjm.
UIt a êeV°n1^en *,ua' Stilletjes, zoetjes leefden ze nu, met weinig woor- kir, zonder aptecedent in de geschiedenis van ons Het heet nu dat de afgevaardigde Briand hel initiatief
-i P; y,van Napels, die den; soms was hij wat kribbig van rheumatiek en Hoogerhuis. En 't was dan ook met zekeren begrij- wil nenfen ont daarin verbetering te brengen. Hel verbond
z'i had last Tan- asthmp... Maar gewoonlijk ging pelijken weemoed, dat, de heer Schimmelpennljnck v. en soort middenpartij zijn, geacht eenerzijds to-
al 111 de. eea^r1®® stad, in het heilige Rome met p,m leven storinglocs, als het tikken van de oude d. Oye heden te twaalf ure de zitting sloot en de 8611 de uiterste linkerzijde. Wanneer Briand
onvereelnkelnke kunstschatten en rnktemnmn. ivri::i. _iii i
tüJwiff SS tnsw mmen"-bruipe hangklokverdere behapdeding der Indische BegrootLng voor
tSS? wlJ verleden, en j Avond aan avond, onder 't gelende lamplicht. de 1914 verdaagde tot as. Woensdag. Maar ook, wap-
2- bebrilde gezichten diep gebogen, lazen ze de cou- J neer de, heer Van Kol mipder uitvoerig ware ge-
?h «riSSn?U^' hi 1 z1j feuilleton, de gemengde berichten en weest, *t zou de Kamer niet gelukt zijn het
,h steeds, diep in hen, het bewustzijn va,n hun diep- advertenties; hij ook de politiek, hoofdschuddend 1 -
erlijke tegenwoordig-adjn, van hun liefde, jong- 1 over de tegenwoordige toestanden,
achtig tusschep de vervalliep muren, wpar oude
aomep zweefden.
En zon- en liefde-dronken, warep ze naiar huis g
.Indisch debat" heden tot een eitnde te brengen. Want
Soms opeens deed na, den heer Vap Kol volgen, pog andere sprekers.
een 'n uitroep; 'n kenpis van vroeger, 'p intiem© Kuyper was van-ochtepd al vroeg present en hield
vriend of vriend lp was gestorven... Dan, wroetten dadelijk na, zijn komst eep geanimeerd fluistergesprek
ze eventjes na, in hun oude hersens alle herinperïiir j met den prpeses... Het vooruitzicht bestaat dus,
d.te 2f Rog bRd,">n' "te «1™ betrekking had- I dkt jij de volgende ween een senatevltót «KsOMkrij-
(Ho VTVYfXr l, „ff of Tl Tl H Tl —O 1f O UOl IJ UO Y Ulg'CUUB «WH wu souiuvtia»! UttUftl, H.1 JJ- UViiotUU IKHl le^YVIUIg Zijn uiige*
i ui, k „a deI1' ®"®rden vaag^jogie voor zich uit. tot met een gen, wnara.au de „pikante politieke saus" allerminst vallen, heeft koning Ferd-lnand de Kamer aeopona
i a»er™«. En s-ehnivowl _..v.- I met de gebruikelijke troonrede. Da opening der
I uur va« elf tot twaalf be- f Kamer heeft tbans plaats gehad bij' de Intrede van
nters, de teere lentes,
iar zoo korten vol-rijpep zomergroei. En gehuiverd
dden ze om die kilte, die er op hen viel, de lucht
ukte hen; 't waa pis 'n verdriet, dat over hen
ts gekomen, sdnds ze het hruin-hezonde lapd ver-
;fn hadden. Hun familie (hoe vreemd! Hoe
takeloos, burgerlijk, zelfs vergeleken bij 'n bloe-
^nmeisje in Italië; wat 'n leelijke, prutsige buisjes
hoe poëzie-loos de straten, de taal, het venters-
roep.
Zij, huilepd, verklaarde, dat ze hier niet Laven
dat ze zich ziek voelde op 'n regendag,; dpt£e
haar eentonig leven, alleen met 'n smakelooze
ompe mgid, verhongeren zou van verlangen napr
>t verre geluksland. Hij, op z'n kantoor, onder-
Éagd over zijn reas, voelde eerst als een teere
lelde al hun genietingen x© kunnen zeggen aan
deren, praatte met enthousiaste wourdep- over de
de, oude beelden,, <de oude verbrolckeldtj murep,
eerbidig ze aanrakend opende hij ip de grijze kpp-
oratmosfeer de portefeuille, waarin ze photogrp-
,ieën en reproducties hadden meegebracht. Hij voel-
weer de streelende warmte, zag voor z'n oogen
n warrepden kleurenrij kdom
„Wat.is dat, daar is 'n arm af!"
„Ja, dat beeld is kapot, 't fe heel oud, zae je!''
,.En die heeft niet eenp 'p hoofd... nou ik vind 't
jar... en wat zie je nou pap zoo'p afgebrokkoldcn
uur... is er niu nooit eens iets heel...? Ik zou
bedanken voor zoo'n kapotten boel; ik zie óok
[ver 'n mooi, nieuw-gebouwd huis."
Toun borg bij weg de schatten, de herilnneringep
in bun mooiste geluksdagen, en besloot er niet
eer over te praten; maar thuis vertelde hij het'
ios aan z'n vrouw. Zie lachten allebei smalend. „Ze
igrijpen het niet, ze zijn er te bekrompen voor."
Ze voelden zich allebei heel hoog, samen boven
kelijk in mag slagen genoeg kamerleden en senaio-
ren bijeen te krijgm ,dan kan bet tegenwoordige mi
nisterie, dat niet naar den zin is van de te vormen)
middenpartij" nog wel moeilijke dagen beleven.
Nu de verkiezingen voor de Bulfeaarsche Kamer,
de Sobranja, hebben plaats gehad, welke verkiezin
gen niet bepaald ten gunste der regeering zijn uitge
zucht weef hup leziep begon.
Eén pvond opeens gaf ze weer den lichten kreet,
en bij, mat opheffend het gele gezicht, vroeg in
kalm smart-weten, wie er nu weer dood wak
Maar verlegen zei ze, dpt er niets was. en boog
ontbreekt.
Rienzi heeft hedep |B
steed om nog eens t© wijzen op de dringende nood- bet nieuwe jaar. Vermoedelijk zal de konJ]ng met ge-
zakelijkheid, dat Regeering en, Zending zich ieder op mengde gewaarwordingen deze opening hebben ge-
eigen terrein houden; de Overheid geen propaganda daan; immers uit de verkiezingen sprak duidelijk, zoo
dieper 't oude hoofd, waar achter 't gerimpelde vel mak e voor het Christendom. Ten opzichte der be- als hierboven opgemerkt is, dat het Bulgaarsoho volk
het bioed even donkerder vloeide.
Later, toen hij haar courant had, zag hij het ook.
strtfdiog van concubinaat ip het leger waprschuwde niet tevreden was met het gevoerde bewind. Do
de soc.-democratische afgevaardigde uit Friesland, minister van buitenlandsche zaken, Ghenadief, dia
Mat haar had doen schrikken, en eenvoudig, ge- tegen al te ijverige „kunstmatige bevordering van zich daaromtrent zeer optimistisch had uitgelaten,
woon aan weinig woorden door hun lange samen- het huwelijk", pan te gaan door militairen die geen toen* er sprake was dat de koning zou aftreden, he©ft
zijn, vroeg hij: „.waarom zouën we piet gaan, het gezin kunnen onderhouden.) Hij sprak een warm dan ook gemeend ontslag te moeten aanvragen, welk
weer is zacht.'" I woord ten gunste van het opium-verbod en schetste ontslag dan ook bereids is verleend. Het aftreden vap
Zij, nerveus-knikkend, lachte: „Ja, waarom niet; ontroerende staaltjes van de ellende, de verdierlij- den koning is echter gebleken een gerucht te zijp
morgen is 't Zondag." king, door het heulsap berokkend. De Regeering geweest en niets meer Aan den koning is echter
Toen lachte hij ook met iets vreemd-levendig^ in riep hij tce: Spaar Indië voor den schoolstrijd!... niet bespaard gebleven eene uiting van ontevredenhek
'n oogen: „Ze hoeven 't nu eens niet te weten, de Geei. kunstmatige teelt van r-onfeesaoneele scholen! bij een deel van de nieuwe afgevaardigden. Da
>- i prjjj&eit dep geloofsijver van den Javaan, socialistische afgevaardigden toch, wier aantal im
welke thans niet bestaat. Men vergete hier niet, versterkt, lieten hun afkeer van het koningschap büj-
kinderen; 't is 'n uitgangetje van ons samen-"
En stil hogen beidep het hoofd weer over de
zwarte letters, maar lezen konden ze geen vpn bei
den meer; want lichtend was in hen de gedachte
van morgen te zullen hooren zang en muziek, van,
Napolitaners, van menschen die kwamen uit 't verre
land vpn zon-
Met nerveuse beef-handep had ze aangetrokken
haar oude zijden japon en de deftige kanten man
tilla; hpar voeten, sinds mapnden niet in laarzen
geweest, stapten vreemd-zwaar, terwijl ze heen en
weer liep om zijn hoogen hoed te halen, en zijn
zijdep das onder de lakensche jas.
Hij, scheef-gebogen, hoekig, zij, schommel-gapndi
in hun groeai-zwarte plunje, die jareqa lang niet in
de felle zon M-ae geweest, deden ze vreemd tus-
schen al het lichte-maddeuze van zonne-Zondag op
Scheveningen, Zij, nog buiten adem vap het in-
ep uitstappen van. de stoomtram, verward door de
menschen, dia niet kenden de poëzie van de oude u
menachen-massa om hen heen, hing aan s'n arm.tel^
ines, die gelukkig leefden in de leelijke huizen, in
bleeks zon En ze besloten te doen alsof ze ™jl hij met ioome Tergeefs) beproefde
d eeae zon. nm ze Desioi,en te aoen, aisoi ze 2ich ,n te geven Van zich op z'n gemak te voe-
eeleefden, zoo maar gewoon van dag tot dag, zon- T
'n <et<a ^,jzond^rs Tt5'w£T1' ,t - I ^"an de hooge pier af zagen ze de menschen op
;De SehnBucht naar t land ran «m nou ■taahoun BtIMd kteto|0 kleu„Je^B op ,n Bchi^dsna-
in hen samen blqvefn. let; 't leek all«ï 'n nietig gtepeel daar beneden naaat
Maar fc, »ar Je vmM met 'n ander over praat. h dtep-btonwe neerlok. Ter, r«r oploopend
u tot waar het do neerdalende lueht raakte - de
Lt het ooit door n ntarwen, deelnemer aan het vrooUJk vlag-TOPperend brak het
•sprek 'n fnsch tnptje krpgt, wordt zoo gauw leeg K
i afgesleten, frases, dde je maar zegt zonder ze te
leien zonder er zoo erg bij te deinken. Het leven,
it krachtige' voortgaande leven, werd het ook ge
ld in leelijke huizen, onder matte zon, was toch
erker dan 'n mooie herinnering,1 begon lpntgzppm
in hun heel© deuken te vullen,^
[Want er wap toch ook zooveel moois in het le-
ta; ze hadden 'n kindje gekregen, 'n kindje, dat
oud, blauwoogilg heelemapl was van het vlakke,
;Stige weideland, 'n kindje, dat hen gansch ver-
vlak-hlpuwe vergezicht.
En lpngs de spiedende menschenbanken, langs de
tentjes en de vroolijk-volle tafeltjes, gingep moei
lijk en verlegep de oude man ep die oude vrouw, nu
eerst goed voelend',«hoe vreemd! ze aan 't leven ge
worden "waren, ep hoe 't leven hen was gapn be
schouwen pis menschen, die er niet hijhoordepl meer.
besloot de heer Van Kol den opderwijs-passus
zijner rede, dpt wie 't onderste uit de kan wil
hebben, het Hd op den neus krijgt!... Voorts wee6
hij op de schandelijke misbruiken bij kinderarbeid
op Java, voorpl ip de suiker streken. Op het zeer
vele, dpt gedapp moet woerden ten bpt,e van, de volks
gezondheid, waarvan, de erbarmelijke toestand wiel
't best blijkt ui;t de verbijsterende sterftecijfers. Over
de rietbranden zei de heer Van Kol, dat naar zijn
innige overtuiging, voor zestig pCt. het Buropeesch
personeel daar schuld vap draagt. Eindelijk hield hij
eene krachtige peroratie ten gunste der bevordering
van de oeconomische ontwikkeling van den inlander
en vroeg hij den minister of deze voornemens is om
met ernst in studie te nemen 8e groote en voor
Java zoo belangrijke vraag, of er eene inlondsche
grootindustrie in ihet leven kan worden geroepen.
Het blijkt uit den toon der rede-Van Kol, dat Rien
zi van de samenwerking tusschen G.-G. Idenburg en
minister Pleyte, voor Indië de beste verwachti(ng^|a
koestert.
En de inhoud dezer rede, waarin zooveel kostelijk
materiaal, vrucht van studie en naarstig onderzoek
is saamgebrachtlevert ruimschoots stof voor eene uit-
voeiige ministeriëele rede Het senatoiiaai Indisch-debat
belooft dan ook zeer interessant te worden. Wal een
troost is voor hen, die hel overschrijden van de „Syl-
ves ter-limiet" bejammeren.
overstemd werd door menpchenrumoer, met zorg
gekozen 'n tpfeltje, wapr 't niet tochtte, lietep ze
moe zich neervallen, op, afgetobd. Er was al mu-
eude met het eentonige alledags-leven, ornaat het *1* t.0
m t eerste ktaa. was er nog 'n tandje geko-heel ett
De Kamer was vroeg (te tien ure) begonnen. Maar
de helft van de ochtendzitting werd in beslag genomen
doof 1de afdoening van een elftal ontwerpen, waa ronde-
dat tot aankoop van schilderijen uit de co-llcclk'-S teen-
gracht en de Middelenwet voor 1914. Bij "dat tot vcr-
lioog'ing der Oorlogsbegroeiing voor 1913 kwamen even
Toen in de groote volle zaal, jvvaar 't zeegeruisch (ic befaamde militaire automobilisten cn motorrijwie-
sprake, door gern Seis „een paskwil" genoemd.
Bij Hoofdstuk VIII voor 1914 zullen wij daar meelr
over te hooren krijgen!.... Maar als 't in den Senaat
zóóver is gekomen, dan bloeien reeds de lente-bloeme-
kens!....
Mr. ANTONIO.
van 't eerste kind. was er nog 'n kindje geko-
eer de drukkende zorg vap zooveel menschen te
oeten opvoeden, van zooveel verantwoorde! ijk held.
uit te rusten, voor ze den terugtocht weer begon
nen.
Toen opeens gebeurde) hek.
En eigenlijk was het
i met eep
versleten
stem begop te zingen, een vap die eenvoudig melan
cholieke Italiaansche volkslied jee, zooaj3 ze 's avonds
te hoorep zijn uit 'p open rpam in. 'n schemerstrpat.
opvoedtag hebben, beteb dnn z» zelf... de SSd^ °VSllLaI<iD- M a'tW
plezier hebben... op de kinderen moest
•and, 'n alles-vermogende kracht, was geworden 'n
ilme genegenheid, meer om de kinderen dan om
kaar. De kinderen... de kinderen moesten) 'ngoe-
Buitenland> ch Overzicht.
ïed gelet worden, hbn karakters geleid... en de - sehoonheid kreeg. De menpeben dronken
inderen. roor ben zouden zij werken en zfch aftob- k
m.om de kinderen zorgden ze voor elkaar.
Den, als de kinderen begonnen zelf te leven, ala
s oudste vap, huis gingl naar t; buitenland, een der
elsjes zich verloofde, dan dachten ze eoms even
rug aan hup heftig leven van vroeger ep hoe stil
In deze week, namelijk op den 29s'.en December
vierde koningin Elisabclh van Roemenië haren TOsten
verjaardag Deze koningin is zeer bekend als schrij/-
ster; vele gedichten verschenen van haar hand. Als
schrijfster draagt zij den naam van Carmen Sylva;
in het Holiandscfli overgezet zou men dezen naam
kunnen vertalen met woudaing. Doch niet alleen als
schrijfster blonk deze koningin uil; vanaf het oogeai-
blik dat zij1, den Roemeenschen bodem betrad, name-
Er giebeurde niiets ip de zaal; niemand, die een in 1869, toen zij huwde met vorst Karei van Roe- gelijkerwijze over denken het, volgende jaar naai
hok vap schoonheid kreeg. De menschen dronken menjë, heeft zij, zich ten doel gesteld om zich vertrouwd het beloofde land te emdgreeren: n n vp u t? i
rustig door hup limonade, verschoven hun stoe- u. wTp1"' 1
len, 'n heer zat te schrijven met zenuwachtige hapst
en 'nj mood jong tmelsje hadi haar flirt met 'p paar
officieren piet onderbroken. ,T.
Verward geroes klonk uit het zaaltje, waar het I gedukkig ie maken. Geboren prinses von Wied, bracht bedrijf, He* getal werklcozen zal dezen winter w<
O.T1 klkb. TUViil^" w^r/1 iraciTVMtM IT.n d« 7.HH?Pr. Tire- 1U„I an rr-r^l Iiruc vur naar Af* v-ii f
ken door hij de komst van den koning te roepen:
weg met heit koningschap, doch ze werden overstemd
door de andere afgevaardigden en het publiek. De
koning brengt da,p in de troonrede in herinnering
de verschrikkingep vap den oorlog, daarbij prijzend
den moed en de dapperheid vap het Bulgaarsche le
ger. Vervolgens ©telde de koning in 't licht de goe
de betrekkingen, met de groote mogendheden, herf
weder opnemen der betrekkingelp met Roemenië; ver
der hoopt mep met Turkije onderhandeltngep ta
voeren, opdat misverstanden in het vervolg voorko
men zullen worden, terwijl de betrekkingein met Ser
vië op dep weg van herstel zijn. Eindelijk wordt ge
wezen op het feit, dat in een duurzamep vrede en
in arbeid herstel vap krach pen is te vinden en dat
slechts op die wijze Bulgarije de voorname plaats
kan innemen onder de BaJkajnvoJkereo. di<( het toe
komt. De koning is dus met goede) voornemens be
zield ep bij verwezenlijking daarvan zal de koning
meer genoegen van zijne waardigheid belevep <i«n,
in den achter on» liggenden oorlogstijd.
President Huerta schijnt het ernstig^ te gaan moe
nen met het aanvallen der opstandelingen^ Hij wQ
zich aan het hoofd der regeeringstroepen stellen en
de regeering tijdelijk aap een der ministers opdra
gen. De opstandelingen zouden hij Tajnpüo terugge
slagen zijn, terwijl tbans door hen eep aanval is ge
daan bij Nieuw-I.aredo, waarbij) aan weerszijden ern
stige verliezep geleden zijn. De opstance iugep trok
ken terug, doch men verwacht dat ze zullen terug
komen. Het nieuwe jaar zal d/us vooralsnog geep
rust brengen lp deze woelige republiek en, groot is de
schade die aan, eigendommep en ondernemingen toe
gebracht wordt. 'Zal president Wilson zijn politiek
kun pen volhouden om voortdurend eene afwacht^.
<Je houding aan te nemen?
Binnenlandsch Nieuws.
EEN WAARSCHUWING.
De correspoEdent vsrn het Hdbld. te Wasbingtoq
schrijft d.d. 18 December:
Dit is geep brief, dezen keer. Het is slechts eep
waarschuwing. De winter staat vcor de deur en wij
kunnep thans aap de hand van feiten eei statistie
ken voorspellen wat voor een winter dat worden zal.
En dan vraag ik den zetter, de dikste letters ui*
de kast te halen, en den redacteuren d-;zen brief
op een duidelijk zichtbare plaats in de krant te
drukkep en aan alle andere kranten om dit eetie
zinnetje over te willen nemep en ik schrijf met
allen nadruk ter informatie van diegenen die er mo-
w„DOETHE1
te (hiajken met de taal en zoden van haar volk. Hel was N I E T." Wacht minstene een half jaar. Wacht, rir
haar levensdoel do armen en zieken le steunen en té dien moge'ijk, een geheel jaar. Want wij gaan hie
troosten; elke philaiatropische instelling kon rekenen 8lech+e tijden tegemoet. Inderdaad, wij zijn al mid
op (haar hulp; koriom hot was haai- streven haar volk den in de slechtste tijden. Overal is stilstand iph«
alles geworden waa dan zeiden ae soms metzach POül®" gespeeld. Ep de zanger, pre- haar jeugd door in hot itijiüand en groot'was de weer paar de vijf millioep loopen. Fabrieken i' ko
xttmhnii- Tnin» vprhpelden maar dot iul- $eneieloos, stil-etaande in z'n fel-roode pakje met verandering voos- de jeugdige prinses, toen zij; in ean volk af. Ieder bekrimpt zich wat. In de banket
langzaam-eepvoudjig even-beweeg van. z'n rechterarm, voo,- haar onbekend land als vorstin moest optreden; kunnen de todustriëelen geen diuit loskrijgen, t. Bouw
l* geen wonder dat m«n hare goede bedoelingen niet altijd
glimlach; „Jullie verbeelden je maar, dot jul-
al^daosrieur CTmi!iSkrèderee^<kalm'"enh^til ^aj- zoog' z'n ea<cht-melapcholieke klacht, zonder sitem- «txrn wonder dat men hare goede bedoelingen nfe:t altijcl bedrijf begint stilte ©taan. Er wordt geen grond
b a<^rbii Twwdt 'n telme 'n vrediS. verheffing, kalm, in matte berusting. j S<md begreep en dat hare illusies niet geheel vervuld gekoebt of verkocht. Groote maatschappijen betalen
met^nheid Maar de twee oude menschep dapr achter In de j Nverdc;a .Maar allengs gevoelde zij, zich geheel thuis iai dezen winter geen dividenden. Op elk gebied van
Maar de kinderen lachte*, omdat ze brapden voel- x&ai voelden hun oogen vochtig worden: „Zoo hoor- hare j^euwe omgaving; volk cai vare'.in heiden elkander den soeSHen barometer, komedies, opera's, restau-
i hart en Serker dan 't stil-makend© leven, 1 ^e' dleJ1 weet 1 bclcr
}n hup hart en sterker dan 't sttl-makende leven,
i ze geloofden de ouders niet, zoo min als zij
weger de verstandige oud© menschen hadden gef-
ofd.
Eu als za al 't illusieleven zagen om hen heen,
leven ze soms stil zitten treuren over verloren, droo-
>n Maar er waren jonge kinderen, die nog op
voed moesten worden, waarvoor ze nog werken
loesten en sloveu. De kinderen groeiden op om hen jouw bruidskrans
jen... En tusschen al dien wil en dien moed tot Hij zocht haar ha
fven, breed zich uitbreidend naar alle kanten, sche- lend in elkaar; en
„Alles was ©til, en de lucht was zoo diep-blauw."
„En later zong zoo'n jopgep toen M-e in 'n gon
del dreven."
„Ik ruik den wnt o's.ïsm
..ik ruik den ora». ^em van je brutdskrpns
alleen... al die andert «ue alleen herinnering apn werd vorst Karei tof koning uitgeroepen.
beier kennen en Ihan. maakt zij. volkomen aanspraak op rants merkt men dat het een koude, gure winter
den. 1itel van „Landesmutter' of wel moeder d-.-s lands. zal worden wat betreft den algemeenen voorspoed.
Dat zij, zelf niet schroomde het werk ter hand le ne- j En wat voor Amerika geldt, geldt ook voor Canada
men bleek wel in 1377 toen zij, in den Russisch- want de twee landen zijn zoo nauw met elkaar ver-
Turkschen oorlog den hospi'aaldienst leidde en het bonden, dat de stilstand in de Vereenlgde State»
verplegingswerh deed. Deze oorlog heeft de volkomen onmiddellijk zijn terugslag doet gevoelen in Canada.
oiiafluinkelijklieid* bezorgi aan Roemenië eh daarbij Daarom, waarde .medeburgers, die er aan denkt
«wil vorst K'nrcl tot konins ui(seroenen- een van de fraaie advertenlhe te volaen en naar
Met ben tevreden blik kan deze koningin terugzien Amerika te verhuizen cn rijk te worden, stelt deze
en hun oogen gingen stra- op de ja' gjduic:. Is welke zii "aan de zijde van reis tenminste een half jaar uit. Want voordat er
i liefde-heripneringen wapejp haren ecii'geuool er toe mocht bijdragen het Roemeen- minstens «zee maanden voorbij zullen zijn, zal men
