hl!
Vi
De waarschuwing der nieren.
Gemengd Nieuws.
p
Reclames.
ronden, ernstig ziek zal worden. Natuurlijk hebben
wij <ln ]M>liti« van een en ander in kennis gesteld,
maar ik heb niet veel vertrouwen in haar totnog
toe trouwens heeft zij nog niets gevonden. Indien gij
uw krachten, ccrs wilt beproeven .zult gij mij een
Kroot genoegen doen-""
..Ik wisi mijn best Jocn, meneer Egstrom," zeidoik,
..tneiijr.mis8ehi.cn kunt u mij nog eenige bijzonderhe
den ïnededeelcn."
..Het te misschien het. beste, dat u eerst een en
ouder over mijzelf en mijn ftuniiie verneemt, uiet
waar?"
..Heel graag, het is h priori moeilijk te zeggen,
wat van belang is en wat uiet."
Jk ben dan," ving mijn bezoeker aan, ,,de af
stammeling van een, oude adellijke familie, die ge
durende lange tijden in Hamp&hire heeft; gewoond.
Wij zijn niet meer zoo rijk als vroeger, en ik heb
bezigheden gezocht als commissaris van verscheiden
maatschappijen. ,lk ben sedert korten tijd gehuwd,
een jaar ongeveer, en wij hebben zeer rustig geleefd.
Woensdagavond, toen de diefstal te geschied, hebben
Wij met z'n vijven gedineerdv Behalve mijn vrouw on
ik waren de dominé en, zijn vrouw en kapitein Olyer
nu» zoolt van een oud vriend), dien ik onlangs in
<le City ontmoette, onze gasten. Olyer heeft onge
veer een week bij ons gelogeerd, en vertrekt Zater
dag naar zijn regiment. Wij waren juist aan het
dessert,, en kapitein ulyer vroeg aap den hofmees
ter of W iaden (zijn, bediende) van Londen was te
ruggekeerd, toen het kamermeisje van mijn vrouw
binnen kwam stuiven met de.u uitroep:
„O mevrouw, uw ju weeion zijn gestolen die
ren!'' Toen zonk zij neer.
Goede hemel!" riep ik uit en wij sprongen, op.
„Laat ons ©ogenblikkelijk buiten kijken," zei de
de kapitein. „Breng ons een lamp, John," zeide hij
hot den hofmeester, en, Liep haastig naai' buiten. Wij
volgden hem.
,.,Het Was buiten geheel donker, en wij hadden
hog geen twaalf stappen gedaan, toen Olyer viel. „Paf
op," riep hij. „de schelmen hebben strikken, gelegd."
Hij was spoedig op de been. Ik ging een ltehlt
halen, en wij vonden dat er in den tuin verscheiden
«trikken, waren gelegd.
„De kapitein hield zijn zakdoek voor zijn neus. Hij
had zich, zeide hij, gelukkig naet erg pijp gedaan,
want hij was op bet gras gevallen. Op zijn raad riep
«U twee bedienden-"
„Een van jullie beiden moet naar het station rij
den," zeide hij, „en eiken verdachten vreemdeling
<loen arresteerenvoorts moet gij naar alle stations
fen den omtrek telegrafeeren.'" En jij," zeide hij tot
dea ander, „moet oogenblikkelijk naar de politie gaan.
Gauw. Intusschen zullen wij, met meneer Engstrom
«ien, of wij speren van de, dieven vinden."
„Met een lamaarn gewapend zocht hij den geheelen
tuin. door» maar wij vonden niets, behalve een ladder,
die onder een der ramen stond, en een klein broche,
dat de dief of de dieveu hadden laten vallen. Er
was In het dorp en aan het station geen verdacht
pereoon gezien, en de twee agenten, die nogal spoe
dig verschenen, korden niets andera dan met zeer
wijze gezichten kijken. Van morgen ben ik naar het
politie-bureau geweest, maai' zij hadden geen enkel
wpoor, en het is ook niet waarschijnlijk, dat zij er
éen zullen vinden-, Al wat ik heb gehoord, is, dat zij
«gelooven, dat er twee personen bij betrokken, zijn."
„Als ik nu medega. om te onderzoeken komen wij
te laat in Lyndhurst." zeide ik, „maar ik zal mor
gen met den eersten trein vertrekken."
„De trein van Waterloo bereikt Lyndhurst te 10.05
ik zal zorgen aan het station te zijn," zeide de lieer
Engstrom. „Het TN ongeveer twee mijl van mijn wo
ning."
„Gij moet mij éeh ding beloven; nl. aan niemand
liet doel' van mijn bezoek mede te doelen. Noem mij
directeur van een maatschappij of wat gij wilt."
Den volgenden, morgen vond ik mr. Engstrom aan
't station. Ik gaf hem te kennen niet over het doel
van mijn bezoek te willen spreken, behalve een,e
thuis?"
„Ik had ze veilig in een saferdeposit in de stad.
antwoordde hij, „en bracht ze a,He-en mede, omdat
mijn vrouw tte Zaterdag op het graafschapebal wilde
dragen."
Ik lunchte met mijn gastheer en zijn vrouw, en
vroeg toen vergunning1 de bedienden; te onderVra-
Ik had niet de minste verwachting dat de bedien
den in de zaak betrokken, zouden zijn,. Zij deelden mij
mede. wat zij wisten, en bet bleek mij. dat allen,
zonder uitzondering, wel, van hun meesters hielden,.
„„Zijn uw gakten thuis.?'"
„Kapitein Olyer is op de konijnenjacht met den
dominé, maar bij 't diner zullen zij. aanwezig Zijn."
„Och, ik zou gaarne willen, dat zij mij vertelden
hoe "alles volgens hen is geschied. Nu zou ik gaarne
da strikken zien en de plaatsen, waar 2JÜ! lagen.
De tuinman bracht ons in den tuin en ik vond, dat
de strikken van stevig ijzerdraad waren vervaardigd,
in den grond vastgeslagejn met ijzeren pennen.
En uu zou ik gaarne een c-ogènblik alleen worden
gelaten." zeide ik. „Ik moet hier nauwkeurig onder-
roeken."
Ik ging op de knieën liggen om het gras te onder-
Mary bedankte den hertog, maai- nu had zij voor
-niemand meer een lachje. Zij bleef in, Windsor en
gaf zich geheel aan haar smart over. Menigmaal liet
zij zich door haar boosheid meeslecpen en schold op
fïraudow, dia,t hij voor zijn Vertrek, nog niet eenmaal
bij haar was gekomen. Maar spoedig brachten hagr
tranen dan verlichtiaig en. zij voelde dan een zekere
vreugde, dat hij vertrokken, was. omdat hij haar lief
had.
Nadat Brandow haar in den bewusten nacht zoo
dapper had verdedigd, begon Mary de zaak in een
heel ander licht te zien. Steeds wak zij zich nog be
wust van de groot© klove diie er tusschen hen bed
den bestond, maar met dit onderscheid, dat zij nu
tegen hem opzag. Voorheen was hij de eenvoudige
Charles Brandow en. zij de prinses Mary. Nog was
«dj de prinses, maar hij was in haar oog een half
god treworder. Geen gewone sterveling kon, zoo ver
standig, zoo edelmoedig en zoo dapper zijn. 's Nachts
lag zij somwijlen in Jane's armen, en sprak onder
ingehouden snikken van haar liefste, over zijn, man
nelijke schoonheid en zijn, volkomenheden en ver
trouwde aan Jane's oor en warmvoelend hart steeds
meer haai- intiemste gedachten toe, die Jane met
teedere kussen beantwoordde. Zij beweerde dat zij nu
niets meer had te hopen, de poorten van,hot geluk
waren voor haar dichtgevallen en dat de jaren,, die
•Bij nog had te leven,, zoovele jaren waren van wach-
t"n op het einde van haar leed.
Een an,der maal was zij weer wat opgewekter, wan
neer zij er aan dacht wat Brandow haar vroeger over
Nieuw Spanje had meegedeeld. Het leven staat im
mers open voor hen die het leven onverschrokken
in. het gelaat zien en hij, de b,este. de dapperste van
al'en. moest beslist, voor zich rijkdom en macht ver
werven en dan zou hij terugkeerem, om haar van
Hendrik te koopen voor millioenen aan goud. O. zij
wilde op hem wachten, wachten.
Zo;* bleef Mary in Windsor. dacht en hoopte, ween
de en droomde en verlangde! naar haar liefste, die
ver over de zee was.
Brandow werd intusschen tot den Btrop veroor
deeld, omdat hij haar van, meer had gered dan van
den dood. -
ij J l *.-J Eli. E
HOOFDSTUK 10.
Zoo stonden de zaken bij mijn terugkeer uit Fran
krijk. Hoe bitter klaagde ik mijzelf aan, dat ik ge
gaan was, voordat ik Brandow uit zijn ellende had
bevrijd en het was mij onbegrijpelijk dat ik zulk
zoolcen en eer vijf miuuteii waren verloopen was ik
ten hoogste voldaan.
Vervolgons onderzocht, ik het venster ,waar de die
ven, aan de buitenzijde waren binnengedrongen; toen
binnengaande ging ik de .trap op, waar het kamer
meisje mij het boudoir wees. Het raam was, zooals
lk hoorde, altijd open. Daarop onderzocht ik de voet
sporen. wat r.ogal moeilijk was, daar er tal van
meiischen hadden rondgelcopen in den tuin,. Ten -
slotte vond ik achter in den tuin het spoor terug,
maar slechts v;ui éen persoon; de dief was daar
over een hek geklommen, dat verseh geteerd was,
waarbij hij zonder twijfel zijn kleeron met toer had
bevlekt. Ik was tamelijk wel voldaan, en nadat ik
aan het ]>ostk!an,toor een telegram had ..afgezonden
wandelde ik wat door heit dorp rond, tot het ant
woord kwam. Tegen zes uur, dinertijd, was ik weer
terug.
Tegelijk kwam kapitein Olyer thuis, en, ik was nau
welijks aan hem voorgesteld, toen de soep werd ge
diend. Kpaitedn Olyer was een statig man, met een
fraai besneden gezicht, dat evenwel sporen droeg van
veel slapelooze nachten. Wat zijn spraak betreft
hij kon nieit goed overweg met de letter r, en hij
wist die zeer behendig uit zijn gesprek te houden.
Wij hadden de soep gebruikt, toen ik. na mijn
excuus gemaakt te hebben, mij een oogenblük verwij
derde. Mijn gastheer keek mij verbaasd aan, wegens
mijnj vermeend gebrek aan manieren, en .de kapitein
zag mij door zijn monocle aan, alsof" ik een mfeuw
soort dier voor hem was; ik Weef slechts een paar
minuten weg, maar gebruikte mijn tijd goed.
Toen wij aan 't dessert waren on mevrouw Eng
strom zich had teruggetrokken, bracht ik de con
versatie op de dieven, en verzocht da kapitein mij
zijn opinie over het geval te geven. Ik wachtte tot
hij geëindigd had, en zeide toen, hem scherp aan
ziend:
„Vindt u 't nfet vreemd', kapitein Olyer, dat gij over
de strik zij t gevallen, op drie voet. af stands ervan
verwijderd."
„Engstrom keek mij verbaasd aan, en de kapitein
dronk zijn glas heel bedaard uit, eer hij vroeg:
„Wat bedoelt gij, meneer?"
„Ik bedoel, of het niet Vreemd is, dat gij over
grashalmen zijt gestruikeld?... En is het ook niet
zonderling, dat uw bediende, of liever uw medeplich
tige, onder Het* boudoirraam stond, terwijl hij ter
zelfder tijd in Londen was?"
De kapitein was verplet en keek mij strak aan»
ofschoon zijn handen beefden. Mijn, gasiheer zag
mij ontsteld aan en zeilde; „Maar meneer De Warre,
wat denkt gij weil?"
„Ik denk," antwoordde ik. „dat de dief voor u
ztt."
„Meneer," riep nu Engstrom, „gij vergeet u zelf:
den zoon van mijn besten vriend te beschuldigen
Schandelijk!"
„Dit is niet de zoon van uw vriend, mieneer Eng
strom. Kapitein Olyer van het 38ste is op het
oogenblik bij zijn regiment te Woolwich, en telegra
feerde mij heden:
„Kapitein Olyer aap De Warre. Ben hier. Wat be-
teekent die vraag-?'"
De pseudo-kapitein was opgestaan, en keek rond,
of hij ook ontsnappen kon
„Blijft zilbbeii," riep Rngstr.om, „en, als gij u zelf
wilt redden van de gajilc-in bekend. De Warre, ver
geef mij.'"
„Dat is niets," zeide ik. „natuurlijk geloofdet gij
mij niet."
De ellendeling ging zitten en, bekende. Zijn naam
was Odgers; hij was sergeant geweest bjj de huza
ren, en uit het leger gejaagd Avegens wangedrag. Zijn
medeplichtige had de juAveelen verborgen, vlak bij
het huis, tot zij A'eilig konden worden medegenomen.
Den volgenden dag aan *t ontbijt moest ik mede-
deelen, hoe ik den dief had ontmaskerd.
„In de eerste plaats." zeide ik, „gebeurde de dief
stal kort nadat gij de jmveelen uit L-omden had ge
haald, waardoor ik overtuigd was, dat de dief in uw
huis moest zijn. En toen ik de strikken, had onder
zocht, en gatier, dat de kapitein, drie voet ervan
Aerwijderd Avas gevallen; \-cnd ;k dat terstond erg
A-erdacht. Boven A-ond ik, dat iet heel gemakkelijk
was in 't boudoir te komen, én. het juweelonkïstje
naar buiten te werpen. Ik vernam, dat hij het laatst
aan tafel verscheen, wat mijn vermoeden, versterkte.
Aan iet station vernam Ik» dat een man. böantwpor-
ctende aan de beschrijving van zijn bediende, uit Lon
den Avas gekomen met den trein van 5.30 en niet
m"t dien van 9-15. Van het telegram weet gij alles.
Toen ik onder het djiner een, oogenblik wegging, was
dit om te zien, of mijn, vermoeden juist was en er
op de kleediaig van Od'gers' medeplichtige teer ,zat.
Dit bleek zoo te zijn, terwijl het duidelijk was,dat
er poguigen, Avaren gedaan om ze te verwijderen Dit
is geloof ik alles."
MU NONGKLU K K EN.
De opzichter EAvaid Bremtti, in dienst van dé firma
I- olich ;d Knuppel, 'die de voo:bereidend'.' werkzaam-
hed'- i ve:richt in >n:;n Wi'lém Sophie te Spckhol-
zerheide. kwam onder afvallend gestöen'e. f>* gdnf.eu'-
w.ts i i zit.endc houding b.vig mét boren, toen oen
groot stuk stem in het dak losliet en hein zoodanig
trof, dat hij "dadelijk dm geest gif.
Toon Maandag omstreeks 9 uur de arbeiders Alkemade
eai Lipina zich na het nu tig.m van hun bo'.ci ham avoc!
siaor hun werkplaats b eg wen, on brandde eenc lading
caihoniet. welke ruim 20 minuien van le voren. g>
Jadm en ontsloken was. Alkemude kieeg zeer ern
stige brandwonden aan hot g laut cn allerwaarschijnlijkst
zullen zi;n beide oogjn verloven gian. L Iv.
DE LNGKLStTJE MAItlNE-BKGROOTlNG.
De Eiiigclsche inarinrbrg ooting zal "ttog aanzienlijk
hooger zijiu dan verwacht Averd. Zij zal niet mot 5 maar
met 8 mllliom pond stijgen, en dus .niet van 15 op
50. .naar op 53 milliom pond komen, of 630 mül'o-n
gulden. Bovendien z>allen nog diic milliocn hij afzon-
dciliike beg ootirg worden. aan«ev.aagd. liet Volk
ALLES VOOlï DE BIOSOOOP.
Uit Nairobi lin BriLsch-Oost-Afrika, woixlt gemeld,
dat oen zekere Fritz Scliindler, deelnemer aan een
door Paul Rahiey .ondernomen cinematografische expe
ditie, door i>en 'leeuw vci-scheurd is. bij een pioging.
om hel dier iti zijn natudrstaat te filmen. De man is aan
zijn Avonden gestorven.
FEN NIEUW PROCES TEGEN LUITENANT VON
FORST NEK.
Gelijk eenigen tijd geleden reeds avcixI medegedeeld,
is tegm luitenant von Fomlner een 'proces aanhangig ge
maakt Aveges is het \-erIeiden van een nog 16-jaig meisje.
De vader van het meisje^ een fabrieksarbeider, cischt
em schadevergoeding van 2000 mark. Het proces zal
don 17den Febiuairi voor de hivondissemcnts-i-echfbank
A'am Zabern. gevoerd worden. Tel.
EEN DRAADI/OOZE VERBINDING TUSSCHEN
DUITSER LA ND EN AMERIKA.
Dinsdag is voor de eerste-maal een direc'e d aadlooze
v,eibinding lusschen Duilschland en Amerika tot stand
gebracht. De HochF'equonz-Machinen-Ak'iengrsclIsohaft
ontving bevel A'oor den Duitsohen keizer een draadloos
fclegram naar president Wilson te verzmden. Het station
dier maatschappij1 ie Eilvese, bij Hannovev. gaf dit
telegram direct draadloos door en het ontvangstation
Tuckerton. in Amerika, ontving het zonder fouten. De
afstand lusschen het afzend- en ontvangstation bedraagt
6500 kilometer.
UIT DE GRATIE.
Het presidium: van den Dui'sahen Rijksdag "heeft
ook dit jaar. der gewoon'e grirouw, aan den Keizer
op zün verjaardag de gelukwenschcn van den Rijksdag
overgebracht. Terwijl echter bij vroegere gelegenheden
de heeren met een handdruk werden cn'vangm. moesten
zij zich thans, nadat de president Aan den Rijksdag
zijn toespraak had beëindigd, met een gmadighoofd
knikje tevreden stellen, lerAvijl de keizer den presiden-
teït van{ het Pruisische JTuis van Afgevaardigden .en
van het Hoerenhuis de harid d"uk'e
Of deze niindcr vriendelijke behandeling ook al in
attband staat met de Zabern-zaak valt niet uit te maken,
een feit is het echter-, dal Thel bureau van den Riiks-
dag zich. dooi- de onheusche bejegening voépaigeliikt
achtte en daarom, afwezig bleef van'de feest voorstelling
in de Koninkliike Opcia
DE GROOTSTE KOUDE IN DEZEN WINTER.
Nu het weer zoo zacht is. spreken we bij voor
keur over d koude, welke we hebben gehad!
Het was in ons land inderdaad niet. koud. Wij
lasjen in do verloopen Januari-weken, fèitelijk (tus
schen twee aones van, hevige lcoude; een zuidelijke,
waar het au wel niet zoo ba,r vroor, doch wel heel
koud was voor de zuidelijke ligging;, en, een
noordelijke, waar hel dezen winter zóo koud was. als
men zich zeiden he^ft kunnen herinneren.
De grootste koude in den winter van. 1914 is
geregistreerd 1n Noorwegen, en wel den 12den Ja
nuari. Dien ©ffrtf'rd lag het oosten, van Noorwegen
onder een luchtlaag van zeer hoogen, druk, terwijl
ook in Midde'n-Kweden de barometer een cijfer van
78-5 aanwees. Tegelijk heerschte in het noorden, om
Spitsbergen, '-en barometrische druk van niet meer
dan 737 mm. Een luchtverplaatsrag was daarvan, in
Skandinavië het gevolg, met grondwinden, die buiten
gewoon loge temperaturen) veroorzaakten. Dien, diaig
nam men te rtö,a°s aan den spoor wieg tusschen Chris-
tianm en Trondhjero op een hoogte van, outgeveea" 600
m^ter een te*ni^meter-stand waar van 50 graden on-
der nul. hetgeen niet zoo heel ver af is van een
Trol-koude! Want de grootste koude, d»e indertijd
door Amuudfen werd geregistreerd in den Ameri-
kaanschen Pool-Archapel was min 61 graden.
De winter, wélken wij] hier in ong land don eere-
1 naam schonken van een „ouclerwetsche", heeft ziek
dus elders van een ongekende grimmigheid ge
toond.
EEN WANHOOPSDAAD.
Op het dak van e*Tn zeven verdiepingen tellend
fabrieksgebouw te Brooklyn si>eeld© zich Maandag
middag najrr de Engelsche bladen mélden^ een,
wanhopige strijd tusschen twee vrouwen af. Een ha
ler, Mary Lucas genaamd, wilde zich het leven
benemen en zich van het dak naar beneden storten.
De andere, een achttienjarig meisje, trachtte de
vrouw dit te be'eUen. maar de wanhopige vrouw-
was haic meerdere bi lichaamskracht. Wors'elend
n-'d-irdmi de twee vrouwemj den dakrand en met "eén
p'otseliiwe beAvegJng slaagde Mary Lucas er iin, zich
naar beneden te A^erpen. De ardere was zeker medé-
ge6'ecpt. a's hare -kleeron niet aan een schoorsteen
waren b'ij ven haken. De zelf moordenares viel twee
verdieping' n naar brarden op een dak, stortte zich
daar ock af en kw* m opnieuw terecht op een diak,
dat ande hal ve, verdieping lager lag. Ofschoon/ zwaar
een gewichtige zaak aan twee meisjes had overgela
ten. var. wie de eene zoo A'exanderlijk was als de
wind en de ander geheel zonder macht of invloed
was. Hoe an,ders had- Brandow gehandeld als ik in
zijn plaats in, den kerker ha,d gezeten. Hij zou mij
bevrijd hebben, al had hij er de muren, voor mobtcjn
bestormen. Wanneer BrandoAv de gansche maand in
de gevangenis had doorgebracht dan moest, dat be
paald zijn dood zijn.
Geen oogenblik aarzelde ik meer. ik ging niet naar
prinses Mary of lady Jane, maar rechtstreeks .^aar
den koning, om hem alles te zeggen. En wat mij be
trof, of Mary den, duivel of den koning vin Ffaji-
krijk moest trouwen,, het was mij Op dit oogenblik
onverschillig. Ik wilde mijn verzuim zooyeei mogelijk
goed maken ei} Brandow. die meer waard was dan
wij allen, redden. Dan echter zou ik Mary en Jpe
in het gezicht zeggen, -wat ik van haar dacht.
Ik vond den, koning aanj het middagmaal en dair
ik niet in de stemming .vyas om te wachten, stiet Ik
tot ontzetting van allen de wachten grof ter zijde.
Want ik was, wat mij wel was aan te zieii, bulten
mijzelf van woede en vertwijfeling. Zoo Hep ik op
dra koning toe en viel voor hem op de knieën neer.
.„Gerechtigheid. koning!" riep ik vit, zoodat alle
hovelingen het hoorden, Gerechtigheid voor den
meest mishandelden man en de trouwste ziel die' er
op Gods aardbodem leeft. Charle9 Brandow, Sire,
mijn trouwe vriend, ligt in den kerker, in een donker
hok, tot den strop veroordeeld, zooals Uwe Majes
teit bekend kan zijn, omdat hij twoe majmen heeft
gedood in Bellingcate." Tranen liepen er over mijrv
wangen en de stem stokte mij in de keel. Ik ver
telde den koning alles, van Mary en Jane's bezoek
aan den waarzegger, tot liét ©Ogenblik dat ik Bran
dow met wondon bedekt in de gevangenis verliet.
„En deze man is nu tot den strop veroordeeld. Maar
ik zou het hart van Uwe Majesteit niet moeten ken
nen, wanneer BrapdoNv niet dadelijk bevrijd en rijk
beloond werd. Bedbnk, mijn koning, hij redde de vor
stelijke eer uwer züster, die u zoo lief hebt en hij
heeft schrikkelijk moeten lijden voor zijn dapperheid
en trouw. Op den dag dat, ik haastig vertrok naar
Frankrijk, beloofde lady Mary mij. dat zij alles zou
zeggeen dezen mftn die haar zoo ridderlijk had
gediend, de vrijheid' zou teruggeven. Doch zij is
een vrouw en tot het verraad geboren."
Da koning 1 acht^ over mijn heftigheid. „Wat ver
tel je daar, Sir Edwin? Ik wéét van Brandow's ver-
oordeeling af en ik betreur het zeer, maar wanneer
het waar is, dat hij twee mannen heeft neergesto
ken, dan kan ik het rechtsgevoel van mijn goed volk
niet beleeddgen ed Brandow niet helpen, hoe gaarne
ik het ook morht-. Maar wat u daar allee OA-er mijn
zuster vertelt is onziin. Dat alles hebt u natuurlijk
uit liefde voor uw vriend bedacht. Neem u in acht
om zooiets te zeggen. Wanneer het zoo was, had
Brardow het bij zijn verhoor toch zelf wel meege
deeld."
„Her ia waar, zoo waar als er een God leeft, mijn
kon'ng! Mijn levn tot pahd. dat lady Mary era, lady
Jajie elk woord d'at ik heb gezegd, zullen bevestigen.
BrandoAv wilde niets verraden om de eer van, de go
rdde uiet op het spel te zetten en hij wll'de liever
st vrven eer hij een u zoo dierbaar persoon iets zou
ten las'e leggen. Het schijnt ook dat deze dames, die
aan Brandow meer don haar leven hebben te don-
k-u, hem eerder zullen laten sterven dan de geA-ol-
gen te willen dragen v.an eigen dwaasheid. Geen
tij tl ver Mes wat i.k u bidden mat. majesteit. Eet geen
brat meer, voordat (leao man, die u zoo trouw heeft
gediend, dt gevangen'a heeft \reriaten en vrijgespro
ken i®. Kom. mijn koning, kom nog in dit oogen
blik en alles Avat ik heb. mijn rijkdom, mijn leven
en mijn eer zal u toebehooren."
Een oogenblik bleef de koning m gedachten, het
mes in de hand houdend.
..('asradra, ik heb jou nog nooit op een leugen
betrapt, zoolang ajs ik je reeds ken,- Je bent niet
groot van persoou maar Je eerlijkheid kan verge
leken worden met een, Goliath. Ik geloof, dat je
dp uaarhe'd spreekt en ik wil dadelijk gaan om
B-andoAv te b"viijden. Die kleine heks, mijn zuster,
zat zich sj>oedig kunnen verheugen, over een leven in
Frankrijk aan de zijde Van, haar ouden vereerder
koning Lodewiik Ik kan haar niet beter straffen.
Dit bevestiet mijn besluit en daaraan is nu niets
m<>er te veranderen.
„Sir Thomas maak dadelijk mijn paa/d klaar, ik
wil dadelijk naar den Lord-Mayor gaan en daarna
naar dra gezant Lincoln, opdat het verdrag met
Frankrijk A-andaag nog gesloten wordt. Maak overal
bekend, dat prinses Ma^ry binnen een maand' konin
gin van Frankrijk za 1 ;zijn."
Dus was tot de hovélingen gesproken en nog
dienzelfden avond wist heel Londen het.
Vlug volgde ik den kondng. want ik had besloten
niemand ffier te zullen vertrouwen, totdat ik Bran
dow zou hebben bevrijd. Wij reden dus verder tot
dat wij in de Bisschopschtrant kwamen. Dé koning
zeide dat wij bij Mr. Cornwallis halt zouden houden
en oen pudding zouden gebmiken en dan naar den
gewond, kroop de vrouw weer naar den dak rand",en
viel (hans van een hoogte) van drie verdiepingen op
de straat.. Dit alles ging zoo snel in zijn werk dat
niraiand kon ingrijpen. Brandweerlieden, die het ont
zettende s< houwspel van de straait af waarnamen,,
kwamen, eonige seconden te laat- De zelfmoordenaren
had zich pas een jaar geleden uit Polen, naar Amo-
rika bïgeven, waar zij als naaister in haar levenson
derhoud voorzag. Meermalen moet zij in haar kost
huis verklaard hebben, dat de verschrikkelijke een
zaamheid, die door onbekendheid met de Engelsche
taal nog vergroot werd, haar nog eens tot wanhoop
zou brengen Tel
WOLKEN KI ABBES.
Te NeAV-York heeft men. langzamerhand genoeg
gekregen van de steedis hooger de luchit ingaan/dé
„wolkenkrabbers", vermoedelijk om redenen van vei
ligheid, en het gemeentebestuur heeft te kennen ge
geven, dat het binnenkort een wijziging in de bouw
verordening zal voorstellenJ waardoor aan het op el
kander stapelen van verdiepingen paal en perk ge
steld zal Avorden. Dit heeft ten, gevolge gehad» dat
men aan het Averk is getogen; om zoo spel mogelijk
nog eenige dier steenen arken en wel nog grootere
dan tot dusverre gebouwd zijn. in elkander te zet
ten. Onder die reusachtige gebouwen nemen dat A-aji
de „Equilable" en het Pan-American gebouw de eer
ste plaats in. Weliswaar zal de Equitable „slechts"
36 verdiepingen hebben, daartégen echter beslaat
het een oppervlakte, waarop 11 van de reeds bestaan
de wolkenkrabbers in de buurt A-an Wallstreet ge
makkelijk een plaats kunnen vinden. Het genoemde
huis zal wel het grootste vtLn de wereld worden.
De bouAvkosten worden geraamd 4»p 70 millioen gld
en er is reeds een hypotheek' op genomen van 60
miUioen..
Maar het Pan-Amerikaansche huis zal het éérst-
genoemde nog overtreffen, als het althans tot stand
komt en dat schijnt vrij zeker te zijn. Volgens het
plan $a' het 270 M. hoog worden, d.i. dubbel zoo
hoog ais de Dom te Keulen. En het eigenaardige is,
dat het niet met speculatieve doeleinden wordt ge
bouwd, maar eenvoudig dienen zaj als een reusach
tige permanente tentoonstelling van de Amerikaan^
Sehe producten.
De noodige middelen zullen bijeengebracht worden
welke dan ir. rui. voor die geldelijke opofferingen
tentoonstelliags- en verkooplokalen beschikbaar zul
len worden gesteld. Zoodoende hoopt men de hun -
delsbetrekkn.gen tusschen Noord- en Zuid-Amerika
uit te breiden. De fabrikant za,l In het gebouw mon
sters vinden van alle mogelijke grondstoffen en ide
handelaar de nijverheidsprodiucten, uit alle deelen van
Noord-Am e rika- zoodat beiden in korten tijd hunne
keuze kunnen doen en zoodoende tijd en geldj spa
ren. En voor den Amerikaan is in nog hoogere mate
dan voo? den Europeaan, tijdsbesparing hetzelfde als
Hdbld.
'0'
mi
-
c
Jllgl
\e!en vei waarluozen rugpijn, omdat zij van meefung
zijn, dat liet zwakte der mgspieren is, ontstaan door peo'
>v€i werktheid Zij Avaohtcn dan to'.dal de pijn vanzelf jtel
vei dwijM. r|
Maar als de pijn ïn den rug' niet uit Zichzelf verdwijnt.
welen wij dat dé pijn niet uit den rug A'oorlkcmit. "V
maai: uit de nieren, gelegen ter hoöglc van de lende-L u
nen Dit is een waarschuwing en een ernstige Avaar-I -rr
schuwing Avant Avanneer de nieren verzwakt zijn. goveni
zij aan het urinezuur gelegenheid om zich met JietU u
bloed door het lidhaam te verspreiden: Dit urinezuur i
vei :o zaakt pijn in den rug', pijn in de Jodematefn:
het vonnt bezinksel in de urine, hetwelk de blaasj
en uineAvegra pi ikkeltliet veratop' de urinewegen enl
belet een vrije afvoer A-.m liet water en ac,-oorzankt-rj-
zoodoeade walej'zuchthet vormt scherpe kristallen in
de gCAviiehlen. spieren en Ayecfsels, da oorzaak atui
jicht, rheiuna'iek 'heupwee {ischias). lfi
Rcgint daarom bij het eerste oplreden van ver
schijnselen als bovengenoemd met het gebruik Aan
Fosteis Rugpijn Nieren PiÜen en zonder ui'stel, want
hoe langer de nieraandoening verwaarloosd Avordt des
te moeilijker valt het haar te genezen. Foster's Rngoijn
Nieic.i Pillen hcrgo\-cn aan de niereji 'haar g>zond!hei(W-n
cm A\ei kzaamheid. Zij zuiveren de urinewegra en \-oc-
ic.1 het overtolligè water en de urinaiixs 'orizuiverbodönj
af. waardoor "de oorzaak Ami uw "kwaal woixlt wegge-
nomen. vbeha
Te Behagen verkrijgbaar bti J:1*0
Poteane, Molenstraat C14. To^'^ï
zand in p geschiedt Pojic-a na ont-
vangst fin postwissel a fl 74ocor<tieei
éér-, of f 10«— voor ?,es docKm.A,
Eiscta' de echte Foster's Rup beln
Mijn Nieren Pillen, weieert eD eRirk
dons, die niet voorzien is vsri^aa
nevenstaand handelsmerk. Soo
>Hov
Oad
K- 1
Schi
kanselier Wo'sley zouden! gaan, die in, een huis aeb- 8Che
ter de Bisséhcpstraat woonde. Hz.,
Ik wist echter maar al te goed, dat de koning! Ge li
was hij een/maal bij Wols'ey zich aan wijn en si>elC. 1
zou overgeven en onafgebroken heftig over poli man
tiek zou redieneeren,. Dan zou Hendrik den nachtjTexi
bij IVolsley doorbrengen en, Brandow maa,r steeds E.
in den vullen kerker moeten smcahten, man
Hemel en aand© wilde ik bewegen, dat het ntesSt 1
zoo ver kwam en zoo reed ik koen op den koning D(
toe en sprak bem met ontbloot, hoofd aa,n: „Uw<)0iïdf
Majesteit gaf mij uw koninklijk woord éenst naar <kuvf t.'
lord-Ma,yor te zullen rijiden. In' a] de jaren dat ik}
Uwe Majesteit als edel Ararat en meahtig koning ver
eer, is dit de eerste bedie die, dk Aéaag en nu s
ik u terwllle van uw eigen eer en de mijne
plicht te doen als man van eer en koning."
Het waren dappere woorden, maar op dat oogerv
blik wag het mij onverschillig, of zij hem
naam waren, of njet.
De kon'ng staande mij aan. „Cascaden" zeide hij
„je hangt aan mijn hielen als een klis, maar
hebt gelijk, ik hed mijn belofte vergeten. Je hebd-
mij van het middagmaal afgehaald, en mijn maas
vraagt luide om een lekkere beet. Wat een goe<
vriend ben jij in den nood. Ik wilde dat; ik er oo)
zoo eeti bad."
„Uwe Majesteit Iheeft er twee. Een rijdt nederh
aan uw zijde en de ander liigt in dien. donkersten ker
ker der wereld."
Nu reed de koning vlug voort om zich zonder ver
wijl naar den Lord-Mayor te begeven. Deze ver
heugde zich nadat ik op bevel des kontogs -mijn
schjedrais had verteld, aan BraaidOAv de vrijheid u ham
kunnen geven en hij twijfelde alleen) nog maar W uni:
de Avaarlieid van m-ijn verhaal. Ik bood aan zelf li -
dra kerker te gaan en met, mijn teven te boeten, arl
ik onwaarheid bleek te hebben gesprokén, en di
prinse3 en haar hofdame mijn verhaal niet bevestig
den. Op Jane's eerlijkheid, durfde ik vertrouwen, dii
zou .niets andera dan dé Avaarlieid zeggen en <b
prinses, nu ook aan, haar oprechtheid twijfleldé U
niet. Wanneer zij er toe kwam om de draagkrach
van haar handelingen te begrijpen dan 2ou zaj bei
rechte pad wel weer bewandelen en altes bekéa
nen.
gev<
wejf
f 15
L
r
oei
Z
8chi
,Cé
Wordt vervolgd.
G
op
Noo
