Heupjicht.
Meneer Van den Borg had dus de tram geno-
men, teneinde, door achterdeur van gebouw, onge -
mérkt naar Manen te slu:pen... Maar 't was hem of
7.11 boenen onder z'n lijf weggingen. en het
grachtje to'do om hem heen... Zoo schrok hij. Want
vlak iia?u>t het kleine, smalle achterdeurtje van kai\-
tootfcobouw stordi hij. Westkamp. hagelwit linnen
ji isjc hul. vleeschmand aan den arm, sigaartje l>en-
•iend tuss'lhem/ de lippen...
„(Goeie morgen.!'" riep slagertje hem toe. „Dftt is
een vorrsjsairojg, he?''
Meneer Van den, Berg voelde zijn hart hameren en,
hoppen, dat liclitvonkjes 'm voor de oogen, kwa,raen
.Meneer Westjoapip.WWat
„Noen." riep slagertje en zijn gezicht werd tcers-
roodi van woede, „niks geen meneer Westkamp.......
tenten,! En directNo.u is 't uit... :.iij komt liet ge
bouw niet in, HaaJ maar gerust peliesje. Dan zal
üc. wel eens vertellen! wde die mooie meneer van den
Berg is... Met z'n fijne glacé handschoentjes oj),..."
I/v. ander, sidd*rend bij de gedachte dal rr elk
moment een collega kon aankomen.. En hoe l dan
o n tolletje op kantoor zóu gwen, smcek'c fluisterend
n ecu paar passen mee op te loop m Deed krainp-
.-■«htig? pogingen om een iovianl-holuvi wooliik g>
Vbt H- trokken. Xet alsof-ie den slager besteld had
<i n .stilletjes groo'e bestelling lo doen voor een ver-
nrdagi-na.tij'ol zoo..'. En Wcstkamp liep meeHaal-
b uideltje briefjes voor den dag .Geachte heer,
«oor of oo den 15en zal ik l zeer sle'ltg het U alsnog
m Stomende zenden.. Numero twee: ..Waarde heer
Hestkamn. 1" k.int er bepaald op rekenen, dal L" nog
deze wxH-k hol l opmpeleerende on'vangt..." Numero
drie: ..Waarde Heer, door teleurstelling in ontvangst
van remise, moest ik U. op mijn beurt, teleurstellen
lulnsschan is *t nu slech's een kwestie van uren. Elk
oog-inblik wodhl ik gelden..."
..Vim zulke brieven heb ik er hier veerbten!' riep
slager uit ,.en denk je nou waarachtig, dit ik me
Vanger voor snotneus laat behandelen?.... Neen. vrind,
nou is 't uit. Ik heb van-morgen legen de vrouw'
gezegd: nou mag er gebeuren wat er wil. jij let op
«.lo zaak en ik gi naar dien vent toe... En opdokken!
zal-io... Al kost 't mij een heolon vlag!'
Meneer Van 'den Berg mompelde iets op licesch-
«•adelooaai toon. ffl
..Neen!" riep Westkamp, oen vcrscihe sigaar aan-
s tok end „om den bliksem nel! Ik Iaat me niet ianger
\or lakken As-je naar binnen gaaf. dan ga ik moe
En dan 'zal ik wel eens kijken of de neéren. GroolvcldJ
en De Man. in de heele stad bekend ais solide men
schen.. Mijn 'schoonvader doet al jaren zaken met hel
kantoor, voor wissels en weet 'k wat al meer... Of
die'l zullen goedvinden... Neon. Van den Berg je hebt
't je zelf te wijtenDan hadt-je die madam van
jou... Dan hadt-je je vrouw maar moeten afleercn om
te loopen inét f'jne hoedjes en voiles van een ander
mans oentesn... Nou is 't uit!'"
„Hoeveel is 'l ook weer lo'aal?" vroeg meneer Van
(Jen Berg, wicn het kille angstzweet tot op zijn jas
kraag droop.
„Dat weet je best!" zei slager, een boekje te voor
schijn halend, „negentien gulden twaalf cen's. Vooruit,
wat wil ja? Hier blijven, wandelen? Dan ga ik alleen
fctaar binnen 'k Heb er nou genoeg van!"
De ander fluisterde iels. Slager dacht na. Holde
Sigaar van den eenen mondhoek naar den anderen.
„Goed!" hernam Westkamp, „prec'es half twee. geen
seconde later. Dan bén ik er. En dan klets ik geen
halve minuut meer... Géén centen, ik naar boven. Af
gesproken!"
Hij sjorde de vleeschmand dichter aan den arm en
vertrok zonder te groe'en.
Portier zat in zijn hokje. Lorgnet op neuspunt, als
steeds, kranlje 1 zencL
Mcmocr Van 'den Berg bevend en nog onder dan ver-
schan jndruk der ontmoeting, bleef staan bij het half
geopende logo-deurtje.
Groeltc héél vriendelijk. minzaam. Por ie: boog nu.
cerbv-dg: met opmeikei:'k vertoon van respect.
.Iladt U 'iets. meneer?"
"n. Tja... Heb-je 'n oogenblikje, Pieters?
Porfier trclc wenkbrauwen zrer-\v\>ansd o;>. Scheen
heelemaal niet 1c snappen.. „Watblicflu, méneer?
En de "telefoon rinkelde. Meneer .Van den Berg stond
op hcc!e kooien.. Moest afloop van 'l gesprek afwach
ten.. Portier belde loopjongen Moest bocxjf.cliap voor
meneer G'; ootwld 'geven. Keerde cindelijK terug. En
'de herculisch-gebouwde man in zijn van goud-guon
glanzend portiers-gewaad keek medelijkend neer op de
kJ.-'ne Levende. schamele misère-figuur van in t nauw
gedreven kantoormaneer.
Van den Berg. bang voor nieuw oponthoud, zei t
ineens Bijzondere omstandigheden. Momenteel zoo
last.gn Kwestie van vijtig gulden. Meer nut...
Voer den lüd van... Van Nu. van op /"n herigst
4wee maanden.
Toen werd hel broede, glimmende, welgedane g.«zicht
van portie - een en al glimlacht... iXs oogen schaiei-
loolden Hij spreidde de fo-sche. dikke armen wijd
;iit en liet ze mei een smak.- 'h plomp, tegen thet
-zclijf igvallen. Hij haalde dc hreede schouders
zei .hij. een (jn al NTOolijkiieid.
- vinden
op
„Ik heb t niet
!„ii komi
fzim en
toch de omgekeerde -
Zóó stond, u rij daar tegenovc elkaar, d.
dc dwerg A! wat po tier aan t otet ii-ininzame g-rie
ten, aan sigaartjes in
u van beven, waar schatten g-ld te yinde
vraagt mij. n men porti:r d ii:en Dat
omgekeerde wereld, hé?"
ruil voor nederig tkmkge ik tegen
petklcp.. ,Aun al wat hij van den kalen kanloormeneer
en van al de andere kac kdiiux» ineiteevuii. m u.e
drie jaren van z'n ponk rschap had moeten vendu-
ren Tervvijl-ie wist van d:- „beertjes de misère, de
mocizaam-verborgen armoe 'dei meneeren.... A wat por
tier in 'die d.ie jaren ..geslikt' had, kou hij nu wieken
op den sineejcelmg, die diar stond. Pieters zag, hoe
wanhopig de ander was... Wist van Wcstkamp. die'eerst
bij hem was geweest, dien morgen. Portier peinsde,
piekerde 'n heele poos. Wreef zich over de kin..,
..61i.ssc.hien, missctii nzei hij eindelijk ,,wecl ik
iemand. Een adres.... Maar daar mot je zelf voor uil...
Dus zeker niet voor morgen-middag, moigen-avond
Maai' zoo n haasL heeft 'I loch zeker niel?' voegde
hij er bij. boosaardig glimlachend.Want hij vist '1
immers in de puntjes... En meneer Van den Berg.
denkend aan terugkeer van Westkamp. klokslag liaJf
twee .overwon laatste gevoel van schroom en van tróts.
Fluisterde, fluisterde... Nu werkelijk óp smcektooin.
Steeds drjngetder. <h ingerder... Een paar minuien la
ter zal hij in portiers-loge. Schreef meneer Van den
Berg „voodóopigc sChuldncken cnis'Haalde portier
een groote. \vijdc. ,grov<\ ouderwets die porlemoimaie
uit z'n broekzak. Telde hij vier rijksdaalders uit... In
mindering van wat misschien latei'.
I En klokslag half twee was meneer Van den Berg
er. Wcstkamp tuurde op de drie riksen, die hij op
afbetaling kreeg... Een had meneer Van den Berg ge-
1 houden, daar de bakker gedreigd had met finale sla
king van leverantie, als hij geen ..lood" te zien kreeg
„Keen!" riep slag. uil, inlusschen de riksen in
z'n vuist knijpend, „geen kwestie van'k Mót dl m'n
centen hebben' Dat was de afspraak!
En .de ander smeekte, soebatte, bezwoer. Nog éen
dag geduld-. Overmo.gen-middag vijf uur de rest.
„Aiijn, we zullen dan zienv. Je weet er alles van!'
Weg was slager.
„Nou", zci-ic tegen hom vergczcllcnden knecht, ,.hoe
heb ik 'm dat gelapt! De juffrouw zei: sohrijf dal maar
op jc buik» Die cenlen ben-je kwijl Jawel, mollc ze
nel bij mij komme'.En de rest is er overmoigct).
Absoluut, hoor!"
„Zou-je denken? vroeg knecht ongeloovig
„Of ze cr zijn!? man! M'n kop erop.. En ik weet
waar-ie zc vandaan krijgt ook!' voegde slager er ge-
heimzinnig-glimlacheind. aan toe.
Toen zaten ze met htm (dricfin. na afloop van kan
tooruren. In het vertrekje van poelier, Meneer Van
den Berg. Westkamp en nog iemand.
„Hier, meneer Van Epen,, kan je misschien helpen'
zei Pietei's. ongemerkt knipoogje werpend irt de rich
ting van geldschieter.
,.lk occupeer nu anders niel mei zulke kleine be
dragen" .zei meneer Van Epen. keurig-gesoigneeid man
neken met prachtige parel in z'n das en ui.erstgesoig-
neerd haardjeMaeur Pieters ken ik van vroege'
Hij heeft mij zóó dringend verzocht u van dienst te
zijn.... hébt een borg. niel waar?"
Meneer Van den Berg keek sóhichtig-on'daan op.
„Neen" zei hij.
„Maar. mijn beste meneer zei Van Ejpen, zichtbaar
ontstemd, „waarom dérangoert u mij dan? Ik kan n
toen geen zestig gulden voorschieten zonder de' minste
garantie. Dat gevoelt u toch ook wel'"
Er hcerschte pijnlijk-drukkeiidc stilte.
„Van den Berg", zei portier opeens.. Alle leekke
nen van deferentie waren reeds lang vei dwenen.. „Van
den Berg Is een eerlijk man .meneer Van Epen 1'
kunt t wagen- l: weet. «lal ik. in mijn func'ie, zeker
nie!t voor een van de andere geëmployeerden bo g
mag teekencn... Anders zou ik t doen.Waarachtig
met plezier hoor!"
,.U hebt pan meneer Pieters een waar vriend! zei
Van Epen tot armen, zich zoo diep-vemederd gevoelen
den meneer Van den Berg „en terwille van hém zul ik
u bijspringen. Ziedaar!"
Hij reikte, over do tafel, den in "l nauw .gebrachle
een slanke paar vingers, met twee flonkerende iqgen
eraan. toe. Die door meneer Van den Berg met aan
doening werden gedrukt Toen gingen ze cijferen./...
Kwam acceplje voor den dag. Teekende meneer Van
den Berg voor vijf en tachtig gulden Ned c.' Br'auJ-
.j |,.vues twee maanden nu dato. On'.ving hij twee
bankjes' van vijf en twintig en een blauw lapje van
tien Moest Pieters z'n tientje terug hebben, gi deren
welwillend voorgeschoten. Vroeg meneer Van den Berg
hem hij -portier niet helordigen zou door hem
I' 2.50 aan te bieden, „voor de spaarpot van zijn jong
ste doch Icrije"1
En Pieters was v-kuKlelijk gestemd. Wisselde, daylplijk
een geeldapjc voor f 12.50. Gaf minzaam km poosje., j
„T Is goed, hoor'' En drukte meneer Van den-Berg
nog eens -de hand. „Opsteken''" vroeg portier, hem
weigevnlden koker voor-houdend Tegelijk, oalijk-gjim-
lachjc wisselend met keurig gesoigneerd meneertje van
het acceplje ad. vijf en tachtig
-Een paar 'dagen nadut de anne meneer Van den
Berg. wegens verduistering to! niet meer dun zes maan
den Mtös Veroordeeld, kwam ik toevallig langs dr loge.
waar poi-tier Pielci-s. lorgnet op neuspunt, z'n kranlje
zat te lezen.
Portie - had mij. in Reclitszaal. aan perstafel zi n
zitten Herkende mij... „Wat zegt u van het geval?
riep hij uit. „toch nog bij de vierhonderd gulden tc
pakken gekregen Nóóit zou ik t van hein gzdacht
hebben
..X' hebt hem toch ook wel eens gcholpén, hé?
vroeg 'ik
,/ïehólpen!? riep portier nit,-tle oooen naar het
plafondje van loge slaand ,geho!pnx?. ik m"g zejg-n.
zeggen, want Volgens do lierichleai ziel het j»lcis. dat
voor den vorst bestemd is. er allesbehalve uit ais
eene vorstelijke woning. Men heeft zelfs eene verge
lijking gemaakt met een hooischuur mc: lage vensters
en venoest ijzerwerk. In elk ge\-al zal het verblijf
wel zeer ten achter slaan bij de Duitschc paleizen.
een broer had ik niet beter kunnen behandelen.Eu
dan heeft £'n advocaat er nog op durven z'n .polen'dat
ik cr bij geprofi'eerd zou hebben'.Zic-je nicno r.
zulke dingen sniiden je door de ziel, Ik mag zegden.
dal ik Sn mijn lrvcn al heel wat menschen van un'n die de prins te zijner beschikking heeft,
armoedje heb geholpen.. Maar a!s je zoo'n ondank I
ondèhrindt: dan gaat de lust er bij een mens oh .uil. Wanneer dc berichten juist zijn, zijn dc voomil-
Dan. moeten «do gorden maar door de sleoh'en lijden. Ik zSchteoi voor 'den vorst van Albanië iets bemoedigender
zeg nog Van morgm tot m'n vrouw: „Bet, z-g jk, nu verluidt 'dat de kroonprins yan Giiekcnland zicli
ik bezwoer jc met een woord van waarachtigheid ol zal verloven met prinses Elisabeth van Roemenië. Een
zou nou mijn bloedeigen broer me om een gukkfn gevolg van 'deze verloving zou zijn eene toenadering
komen vragen. Ziedaar, ik zou 't weigeren! Dat komt JusscJicn Griekenland en Roemenië Er wordt dan ook
ervan. Ze maken oen mansoh van ijs en van steenbij liet bericht vernield dat een verbond tusscheu deze
Ik knikte den braven man eens toe... En zag dat rijken gesloten 'is en Roemenië hulp aan Grieken
hij. mot fc'n forsch-vleezige rechterhand, over z'n oogen land zou verschaffen wanneer dit land aangevallen werd-
streek. Al hot teere en zaeh'c was dus in deze nobele door Turkije of Bulgarije, De Grieksche minister-pro-
en fijnbesnaarde ziel gelukkig nog niet gedood cn uit- sident Venizelos. 'die onlangs op reis was om verschil
gcbluseht.
MAITRE CORBEAU.
Riiitpnl:tnflsrh Overzicht.
De vorming van eon nieuw ministerie in het ko
ninkrijk Zweden ging niet van een Hm dakje; dc
koning lieeft eerst aan barem De Geer ougodrig?n. zich
daarmede" te belasten. Deze. gema'ïgd liberaal en wel
bereid ora aan de militaire e'schen tc volapan. zou zijn
steun moeten zoeken bij de oonserva'ievcn en bij en
kelen van de Jibera'en. d e meer over hebben voor
militaire ui'gaven. Klnarblijkeli'k heeft baron Dc Geer
echter gevodd dat hij n'e! voldoenden steun zou ver-
kriïgen cn heeft hij daarom voo- do ondricht bedankt.
Daarop heeft dc koning aan den. gouverneur Ham-
inerskjold verzocht zich met do vorming v ui »n me-
nisterie te belas'enook deze gevoelde wel cl bezwa
ren. die daaraan verbond"n zün. docli op herhatfd
verzoek van den koning beloofde hij pogingen tc zul
len aanwenden om een ministerie samen Ie s'cü.ui.
Deze is er dan ook in geslaagd, e-n ministerid
te vormen cn de namen der ministers zijn thans be
kend. Het zijn zeer ach'enswaard go mannen d 'e uit
munten door kennis en d'e meer boven de partijen
den staan. Hammerskjöld hooft roods twee malen
doel
lendo geschillen tc trachton uit den weg te rui man,
is ten zeerste ingenomen met de huwelijksplannen, tti
gaf van /fijn kant de verzekering daf liij alles zal doeai
wat in zijn vermogen is om te zorgen dal de Grieksche
bevolking van 'A'banië den prins van Wied gecne moei -1
lijkheden berokkent. "Men moet in verband met deze
welwillende houding van den Griekschen premier in
aanmerking nemen dat de prins von Wied oen oom R
van prinses Elisabeth van Roemenië, de vermoede
lijke verloofde wan den Griekschen kroonpiins. Wan
neer nu 'deze er loving tengevolge mocht hebben dat
de Grieken bereid zijn. Albanië te ontruimen is althans
deze moeilijkheid 'uit den weg geruimd voor don vorst
■van Albanië én eene goede \erhoudïng met naburige
rijken zal hem ongetwijfeld mede tot steun zijn
Binnenlandsch Nieuws.
!Uli. TREUB OP ?»F VI.OOT.
Naar „Het Volk' verneemt, is dezer dagen een re
solutie van den minister van Marine verschenen, waar
in hij bepaalt, dat de eersldaags verschijnende nieuwi
derde druk van het werk van mr M. Treub.
getiteld„Hoofdstukken uit de geschiedenis der Staat
huishoudkunde aan ljoord van de groote oorh>gsschc
pen en aan enkele diensten zal worden verstrekt en
dat hij 500 overdrukken van de drie laatste hoofd
stukken van 'dit hoek zal aanschaffen, namelijk„De
grondslagen van het Marxisme" „De loer van den
klassestrijd" en .'.Veranderingen in de maatschappelijke
k lassengroepeer ing" en deze ander den apart cn titel
"van „Marxisme en klassenstrijd-' zal verslrekk.cn om
te worden gebruikt bij het onderwijs aan hel Konink
lijk Instituut Voor de Marine en ten einde tc wotóeui
uitgereikt aan eiken tol officier bevordeid wordenden
adelborst of aspirant-administrateur cn aan eiken lol
adjunct-machinist bevorderd wordende aspirant-machi
nist.
„Het Volk voegt aan dit bericht de vo/gendc vrien
delijkheden toe
„Het is voor jlen wetenschappelijken naam van den
ex-hoogleeraar Treub zeker wél een gevocdig? klap
dat zijn hoofdwerk niet tc goed wordt geacht om <te
officieren in tc lichten omRent de beste wijze, waaroj»
zij den Bond van Minder Marinepersoneel kunnen be
strijden.
..Inlusschen is deze op s Rijks kosten, dus ook
op kosten van dc sociaal-democratische belastingbeta
lers. te 'maken anti-sockilis ische propaganda niet min
dei- dan een schandaal, waaiwer het laatste woord
nog niet gesproken is. Als de minister van Mariw»
denkt, dat wij ons gocdscliiks aldus laten ringelooren.;
vergist hij zicli Wij verwachten., dat ieder, jlie het on
partijdige karakter aan het staatsgezag nel tot een
aanfluiting gemaakt wil zien. met ons tegen deze on
duidbare bevoidering san de platste par.ij-doelejnde)i'
san rijkswege zal protcsteeren.'
Wij wisten, njet wat bekoorlijker was. het geva3d.
Jiet meisj-;- zelf, of haar veriesenheSd.
Voeren alleen, maken, nog geen vogel en Mary's
liakje ga.f liaav nog lang1 niet het uitzien, van een
man... j
,.Nu hoe tó liet? Is er iets niet. in orde?"
vroeg rij-
„Het is alles in orde," antwoordde Brandeiw glim
lachend. „het is alks g-oed, ik verzeker het u. U
is volkomen, dat, wil zoggen: "tn vromw. Als gie u sotens
tiadt verbeeld; dat u in ee-nig opricht ook maar op
een man. gelijkt, dén wil ik u wel zég-ge-b'dati ge u
geJieeJ en al vergist."
„Mooi" hoe kan dat n,u?" vroeg Majy in coinijsiche
verbazing. „Is dit buis. dde broek en, hoed, niet die
vnp. een man? Waarom zal ik er dan, niet uitzien
«,'s een man?f'
„Wel." antwoordde; Brajidow-, „uw voetjes waren
zelfs voor een knaap te klein. Als een man er uit
te zien brongt. men maar zoo ineens niet klaar, zelfs
al wilde u daaraan werken tot het jongste gericht."
Mary keek hulpelops op en verborg dan haar gelaat
in, haar handen* ...O, was ik maar niet gelV me.n. Ik
wilde er mij aan gewennen voor onderen in deze
kleorcn te verschijnen, maar ik geloof dat het mij
voor vreemd; n gemakkelijker zou zijn gevallen, en
daaraan bad ik niet gedacht." Zij raapte haar man
tel op en s'oog die om haar schouders.
„Wat nu Mary?'" vroeg Brandow zacht.
Maar hij kreeg geen antwoord.
..W 'nn, er gij met mij mede gaat, zult ge er u
toch aan moeten, gewennen, dat ik u aahrie. zooals
ge nu zijt."
„Ik ge.oof niet, dat ik dat, zal kunnen verdragen."
..Noen, neen." antwoordde Bra^nidow met een po
ging om vrootijk te zijn, „wij doen beter met het
mooie plan nog op te geven. Het kan en mag njet
gebeuren het was al ntet goed van ons dat wij
er in toestemden dat u deze poging" deedt."
Brandow'e gedwongen vroolijkheid verdween niet
zijn woorden en'hij zonk in een stoel neer, het ge
laat in zijn, harden verbergend. Mary sprong dadelijk
op hem toe; zij zonk naast, hem op die knieën, en
vleiend zeide zij: .„Geef het toch niet op. Je bent
oen man en, moogt het niet toestaan, dat ik een
meisje, mij sterker en moediger toon. Dat zou een
Bcharde zijn, daar ik zoo vol verwachting tot je.op
zie en van je verwacht dat je mij zult helpen. Ik
wil heengaan en pogen er wat, anders uit te zien.
O. waarom ben ik ook niet adders? Was ik mna.r
zoo grof en mager als dc komogin."
Voor de eerste maad in haar leven vond zij haar j
schoonheid lastig.
Spoedig had zij Brandow uit zijn moedeloosheid op-
geridbt en wij gingen opnieuw de zaak na en, wij
vere.-nigden ons tenslotte met het idee) dat wij Mary
eer. langere .-pantalon en hooge rijlaarzen zouden, be
zorgen
..Laat mij riü maar voor de rest zorgen," zeide
Mary. ,.Jane zal mij behulpzaam zijn en dop za.1
het wel gaan."
Zij fluisterden samen, etn Jnne, zoo ernstig" als een
kanselier, gaf als haar meening te kennen, dat het.
wel zou gaan.
Dat alles is heel eenvoudig om neer te schrijven
en te lezen,, maar ik kan verzekeren, dat het toen
angstig genoeg was. Drie van ons speelden met den
dood en dat gaf aan dit spel: een leelijken bijsimaak-
Zelfs nu nog, nu zooveel jaren verloopen, zijn. zie
ik voor mij, hoe moeilijk of wij er toen toch eigen
lijk voorstenden. Noor mijn oogen verheffen, zich
gestalten, zoo jong en mcoi, rijk aanj levenskracht
en toch zoo roererd in haar kommervollen ernst
zoo dat" n,u nog mijn hart een groot erbarmen door
trilt, voor de arme jonge zielen, die in zulk een
gevaar verkeerden en daarbij zoo moedig eoi sterk
vertrouwden op de kracht en het recht der liefde
er. de almacht van de jeugd.
Met het oog op de vlucht werd afgesproken, dal
Brandow voor de reis naar Bristol alle voorbereidin
gen zou treffen.
Hij wilde in twee pakken zijn 'eigen bagage en
die van Mary daarheen brengen en daar laten, tot
zij aan boord gingen. Acht paarden werden besteld;
vfer zouden er om te verwies elen in, een herberg
tusschen Berkeley en Bristol gestald worden en vier
op de plaats waar .Mary en, Brandow zouden samen
komen. Zij zouden in, den nacht, vergezeld worden
door twee flinke mannen uit Bristol. Een zaak, waar
wij nog geen raad mede wisten, was, dat. na het
verdwijnen van, Mary, Jane en ik als d'e medeschul
digen zouden worden, beschouwd. En daar het hel
pen aan de vlucht eener vorstin beslist ons als land
verraad vzou worden, aangerekend, wisten wij ntet
dadelijk, hoe dit varken te wasschen. Veel stond er
voor ons op het spel en ik. moet bekennen dat als
Ik er n,u nog aan denk, ik van schrik nog bleek
word. Ontdekking beteekende voor ons de dood!
uitgemaakt van een ministerie. Maar zal HnmmerskjöM
cr in slagen te regen-en met dezen Ryksflag? I)e lin
kerzijde die di meerderhéd heeft, is vast besloten in
geen enkel bpzioht toe Ie geven aan den drang om m'eer
gelden beschikbaar te steüan voor militaire, ui'gaven.
Eene kamero.nlbinding zal dus wc] moeien volgen. In
dien géest heeft dé minister-preudent z'cih reedis uifge-
lalcn door eene verklaring voor te lezen in de Tweede
Kamer waarin hij uiteenzet dat hel gerezen geschil
nopens de kwestie der landsverdediging van zoo'n ein
digen aard is dat eene oplossidj* niot mogelijk zou zijn.'
De regeering wil daarom den koning voorstellen do
Tweede Kamer té ontbinden ten einde de kiezers uit
spraak te laten doen omtrent de aanhangig*, kwestie.
Daarna zou tnen dan een ontwerp op de hervorming van
het vcrdcd:ffmgswezen bekend maken en tevens aanwij
zen <ro middelen die men 1e baat zal nemen om de kosten
te dekken.
Of nu 'de oplossing van dit vraagstuk zoo gemakke
lijk zal gaan als de minister-president Hammerskjöld
het vcnscht voor te stellen, mag wel betwijfeld wo- deu.
In elk geval is de positie van den koning hoe eenvoudig
hij hl rijn optreden ook moge wezen, cf&ov zijn antwoord
gegeven aan 'de bocrendcmons^atie er niet hechte)- on
geworden. De sociaa 1-democra't^i zoi^en er ten minsle
wol voor. dat eene sterke rcp ibüKgnsche stemming
in liet iand ontstaat cn eischl men ap!fs het aftreden
san den koning.
De mins von Wied brengt thans- bezoeken aan.
verschillende Europeesche hoven, om later naar het
voor hem bestemde vorstendom Albanië te gaan. Na
een bezoek ie hebben afgelegd in Rome en JVVeenén.
zal bij nog oen' beleefdheidsbezoekbrengen aan den
koning van Engeland en daarbij tevens cm onderhoud
hebben met minister Greij. Voorts is cr nog sprake van
dat de prins een bezoek zal afleggen bij den president
der Fransche 'republiek. Deze bezoeken zullen echter
van korten 'duur moeten z-jn daar de prins nog deze
wéék op zijn slot te Netrwied lenig moet zijn. waar eene
de;«nlatie uil A'banië hem de kroop zul aanbiedan
Er zal nu wel nicls anders overblijven voor Hen
prins dan de kroon te aanvaarden Dóch moeilijkheden
zulten voor den prins niet ui'blijven:- he! zal den
prins zeer kwaar vallen hof. de, bevolking naar dep
zin ie 'maken Hei. is waar. de, pririSrikomt in het land
met oenige millïoenen. welke licori-aixji* dc mogend
heden zijn vers(3iaft. Déze millioencn moeten dienen
om schelen '<e bouwen, wegen aan 1e leggen en./.. Maai
de slaat Albanië zal toch moeten zorgen voor de rente
cn aflossing "der lecning cn licl zal wc! vee! moeilo
kosten voor de Albancesche bevolking om deze sommen
in den vorm van belastingen oo te brengen Eu dc
arme nevolkfng \"an d:t staatje is niet gewend dit t,c
dóen tui ook moeihjk diaHoe in staa' Volgens brieven
die het Bert in er Tageblalt bevat" van ïëinand die in
Albanië goed bekend is. zouden de .onontwikkelde be
woners en dit zijn er velen, van den vorst verwachten
dat hij hen in het bezit zal slelien van de noodige
schapen, paarden cn muildieren, zoodat zij gemak-
lijk kunnen voorzien in het onderhgud vn zich ze'f
cii hun gezin. Wanneer nu dergelijke opvat'ingeu post
stil ten bij het volk. .zal men straks ervaren dat raai
bedrogen' uitkomt 'en zal de vorst minder kunnen re
kenen" op hun steun.
Verder zal ^lc prins zich vele gemakken moeten onl-
Nada.t vij alle mogfejijkheden liodden besproken,,
namen de mciejes afscheid. Majy kuste Brandow in
nig en. ik wilde Jane bewegen 't voorbeeld van haar
meesteres te volgen, maar zij bleef koel en terug
houdend.
Den volgenden dag maakte Brandow den koiiim'g
en de koning'n zijne opwachting, nam alseheiidf van
zijn vrienden en reed raar Bristol.
Zooveel is zeker, dat de koning bij Brandow's af
scheid geen overdreven epijt betoonde.
HOOFDSTUK 16.
Eenige dagen ne Bra.ndow's vertrok noodigde Mary I Plaats hebben., sloeg Mary een valkenjacht voor
mot de toestemming, des Konirgs een kleinen kribg" zetten in do richting van de afgesproken plaatö
jvan samenkomst onze valken, uit.
Heclanteei
Pijn in den rug kan liet eerste kenteeken zijn vanj
heupjicht (ischias) De pijn kan zich vérder ontwik
kelen naar de heupen on vandaar langs het beonj
waardoor het loopen onmogelijk wordt gunaakl.
Deze aandoening lean zoor hardnekkig zijn d d menj
zelfs operatics heeft vooigesteid pin haar tc doen Ver
dwijnen. Dc aanwending van zalf, smeersels, enz. op
de aangedane -plaatsen brengt 'niet liet giwenschtc )è-i
sullaal. omdat zij slechts een "tijdelijke verlichting ge
ven. Zij tasten uw kwaal niel in haar wartels pon
<Lwz. in het urinezuur, dat niet door dc nieren ver
wijderd WCi'd-
'De eenige juiste behandeling ide oorzaak van uw
kwaal te doen verdwijnen, het urinezuur hetwelk de
weefsels en spieren heeft aangetast Foster's Rugpijn
Nieren -Pillen hergeven aan de nieren de kracht om
haar werk naar ben oo ren te doen. waardoor het urine
zuur met dc urine uil hot lichaam wordt vei wijdend,
en zoodoende d oorzaak vake kwalen van rheunnUi-
schen uaixl wordt weggenomen.
To Behagen verkrijgbaar bij Jj
Kotgane, Molenstraat C 14. Too
zending geschiedt franco na ont-i
«•angst van vost wissel afl74/oCB
één, of f 10-— voor zes dooien.
Eischt de echte Foster's Ru^-
Jiijn Nieren Pillen, weigert eik*
doos, die niet voorzen ie va»
nev instaat d handelsmerk.
wel wat te vervelende geschiedenis vond.
Wii b'even twee dagen, in, Windsor en gtagen daa
verder naar Berkeley, waar Margaretha vaji Schot
land den -zomer doorbracht. Nogmaals een heerïjjkJI
rit, de lieve oude Theems op, maar Mary was ern-T
stig geworden en had geon oog voor haar omg-e-J
ving.
Op den namiddag van, den, dag dat do vlucht zou
van heeren, en dames uit, om naar Windsor te gaan,
om van het heerlijke weer daar vo-top te kunnen, ge
nieten.
Wij waren, met t'en of twaalf personen, er bijgeteld
de oi de graaf van Hartford en de liertogin-wcduwe
van Kent,, die als garde-dame fungeerde.Hendrik had
net ;oo goed een paar kleine kinderen mee kunnah
7,inden hovendrin om. Mary te bewaken was wel
een heel leger roedig geweest. En de beid? oudjes
ha "den ze'f te veel oppassing r-ood'g om scherp op
an'cr-n te kunn.cn letten, want beiden leden aan
jicht. En waaneer zij dan, pijnlijke gezichten trokken,
die duidelijk genoeg bewezen met hoeveel ambitie zij
da prins's vol?den, don hadden wij jongelui de groot
ste pret cn babbelden er over of de beide oudjes
elkaar blikken vol liefde toewierpen of pijn hadden,
of liet de beent n waren of bet hart dat hen zooveel
le;d berokkende.
De rit naar Windsor was voor ons jongs menschen.
ik bovord mij het meest aan Mary's zijde
Het gezelschap,
bestond uit lady Mary en mij- en nog drie diames en
heeren. Jan© ging niet mee, want ik vertrouwd© haat
niel,. Zij deed niets dan, weenen en het was al moei]
lijk genoeg om haar te bewegen hoofdpijn voor til
wenden. D© overige bewoners ven het slot hadden ei
geen idee van. dat zij Mary Tudor misschien, vooï
de aa'sie maal zagen.
Wat waren wij toch groote dwazen, dat wij de
hopeloosheid van ons plan en het gevaar dat om*
leven daaibij bel ie p n,lel inzagen. Maar de Voorzie»*
Digheid schijnt in hoofdzaak de dwazen te bescher-1
men, terwijl de verstandigen zeker voor zichzelf moe-l
ten zorgen.
Wij reden verder ep verder en ofschoon ik prvv-
boaide. tweemaal zelfs, om Mary tot omkeeren te
b:-wegen, met het oog op de dreigende regen on <te*o
daardoor sukdonkcren nacht, zoo volgde zij ala,
steeds haar eigen hoofd en zette de jacht voort.
vij de plaats van samenkomst naderden
hetrlijk; ik "ïtet het *»■-«* de
eu ik prees
alleon over Mary's opgewektheid,
mijn gestadig samenzijn met Mary, ook Jane wat
ja'oersch te maken cn haar gevoelens voor mij daar
door wat op te wekken.
Mary lcable en, babbelde enj zong, want haar hart
eu ziel was ais een bron, van vreugde. Zij sprak
bijna alleen van origen laatste® rit lanzs dezen zelf
den weg en Sa-rtclde mij wat of Brandow toen had
gezegd en hoe ziji hem had; aangemoedigd, om ailerlei
vleierijen tot haa.r te zeggen, totdat hij haar ten-
'hooptedoor een, heel eind vooruit waren. Daar zagen wij een
reiger opstijgen en Mary nam haar valk don kap afj
„Nu is het oogenblik daar," zeide zij, „houdt heil
gevolg vijf minuten cp en ik ben in veiligheids VaaxH
wel. Edwin, gij en Jane zijn de eenige menschel
die te verlaten mij leed doet. Ik heb je als
broer en zuster lief em wa,nneer wij ons in Niieuw|
Spanje thu;s gevoelen ,zco> meet jeiui beiden
iw ««TïSSfSi
ter wereld was. Zij besloot: deze dag was) beslissend va.u woi unjn vrierd en kus haar duizendttnaal vad
voor neel mijn leven. Ik w>?<ri niet'hoe hij dat heeft, niij." Zjj liet haar voged vliegen en in vlug galopI
weten te bereiken, of eigenlijk ik weet hot wel." &lng zij
en nu telde zij Brandow's deugden op, wat ik eeq
Wordt vervolgd1.
