Alieieei Nitms- ZATERDAG 30 MEI 1914. JAARuANfi No 5oSi». BRIEVEN VAN EEN ONBEKENDE. SCHAGER COURANT. Dit nummer bestaat uit drie bladen,. EERSTE BLAD. ...en, zij werden 'allen vervuld mei c Heilliigen Geest. Hand. 2 4. PJnksierem, kei feest va# die daad. Gusita/v Fren^siqn. Reedis liioiht die morgen, Sdha4uw'n gaan voorbij. Dr. Helder. Hei i® de Heer der Heer en, Dliie voor uw arme butje staat, Eu uwe kleinheid niet verraadt, Om zi,cb tot u te keeren. Laat In, laai in, dé waarde Gast, Opdat uw Heifl voorspoedig wast. Jan Luykeco, Het Pinksterfeest 1b a/a/n/staande! Het aloude Joodsche oogstfeest! Wetk feest zal er opfeefwekter, blijdter en d'a/nkba&r- dor worden gevierd! dla/n een oogstfeest? Immers idap, is het geen Vra|gen, 'geeto, bidden, geen uitzien, geen verwachten van zegen, maar dan 1® het: verkregen heibben van den, zegen en dankbaar zijn in, het berilt daarvan. Bovenal was dilt, wel bet geval bij een godsdienstig volk als biet Joodsche. Geen, wonder dat, „als de dagen, va,n het Pinksterfeest vervuld waren", Jeruzajeme straten, en tempel overvol waren van feestgangers, die in, gebeid, ge»,an!g en offer hun blijdschap en danjkiba.arbeid openbaarden. Wel een gezegende tijd), toen, de, vrucht van den akker in kinderlijken eenvoud nog beschouwd werd als een zegening, een geschenk van God. Er is sindsdien veel veranderd. Het „alles komt van boven" heeft bij vei en plant® gemaakt voor het waanwijze „alles kiomt uit de na tuur" of (nog mooier!) „alles komt vanzelf". Deze krachtwoorden hebben bij' velen God ejn d'e dankbaar heid uit het hart verdreven,. Maar op 't feest des HedMgen Geestes willen we niet in de eerste pQaa/tsi danken aan diien) onhetllgen geest, die door de wereld! waart en vele gemoederen vergiftigt. We wiillen ons herinneren,., hoe het Joodsche oogst feest Is geworden het Christelijke Pinksterfeest. De schrijver van „Handelingen" vertelt het ons opi d!e hem eigen wijze in tOostersche beeldspraak, waarvan ieder a:n,nston,dS de beteekefaiB peilt.. De discipelen zijn op 't feest „eendrachtelijk te zamen". Pflotseli.njg vernemen ze een geluid als van een geweldigen storm. Tongen vuurs worden op hun hoofden zichtbaar. Het is de Heilige Geest, die hetn allen vervult; zóózeer, dat zij spreken &n alle mo gelijke talen- Allen, dte het aanhooren, staan ver baasd. Sommigen staan getroffen en ontroerd: „Wat wil toch dit zijn?" Anderen spotten: „Och! ze zijn vol zoeten wjjns!" Magr dan staat er éen, van de discipelen op. We kennen hem als dien man met het warme hagt; de mensch van zwakheid en kracht, 't Is Petrus. Maar nu de menpch van groote) heerlijke kracht. Hoort hem getuigen van „JQzus den, Nazagen,er, een man van God, onder uitadem betoond door krachten en, won deren,' door de hapden der onrechtvaardïgen a/ap, 't kruis gehecht, walken God heeft opgetwefct;." Is dat dezelfde Petrus, die eens dien Meester door zijn woord schandelijk verloochende? Kan hetzelfde hart zoo ko.ud en zoo warm zijn? Dezelfde mond zulke schandelijke en heerlijke dingen.zeggen? Ja. 't is dezelfde Petrus; en toch een ander. Vervuld van den Heiligen Geest! 't Is God zelf die in hem en door hem getuigt. En tegen Gods Heilige^ Geest is niets bestand- Eoh- te geestdrift we,et altijd! geestdrift te wekken. Het vuur slaat en 't slaat meteen over op anderen. Geen ziel die deze bezieling kan, weerstreven- Da/t lezen we uit de sobeï© mededeeling In- Hand). II: „En omtrent 3000 zielen werden op dien dag tot hen toegedaan." Ik ken geen heerlijker feest, dan 't feest Ven Pinksteren, bet feest des Heiligen Ge^&tes, het feest van geestdrift,, van warmte, van bezieling. Geestdrift, dat ós sterk verlangen. Dat is „gamjsch en al vervuld zijn". Dat is, over niets anders kuin- nen denken, en over piets anders kunnen spreken. Geestdrift, dat. is ziel en armen uitstrekken naar het ideaal; het is, zich overgeven aan, maar ook zich offeren -voor. Geestdrift, dat is willen en doen; heilig willen en heilig doen. Nietwaar, dat, heeft Petrus ons laten zien; hij heeft sinds Gods H. G. hem had aangeraakt, niets anders dun heit heilige gewild en na/ar zijn beste krachten het heilige gedaan. En dat onderstreept het Fimksterverhaal in Hand. II nog. Immers a,ls Petrus door zijn woord zijn be zieling op z'u hoorders heeft overgebracht,, vragen zij aanstonds: „Wat zullen wij doen, miann,en broe ders?" Ja, terecht heeft Frenasen het Pinksterfeest, ge noemd, bet feest van de dia ad. „Dit is de fout," zoo -zegt hij, „van tnenlig menschenleven, dat de mensch altijd wil, maar zoo menigmaal er niiet toe komt hetgeen hij wil ook te doen. Menigeen zit in 'zijn leven op een steen aan den weg en ze jt tot zichzelf en tot aj,len die hooren willen: „Ik wensch verder te trekken, ver weg, een gansch andere weg!" Maar hij staat niet op, bij blijft zitten- Hij praat, bij handelt niet. O, er zitten zoovee,! manschen op de mijlpalen aap deen weg, klagende over God' en de geheele wereld'; maar zij pakken de dingen n/ietaan. Daar zitten de Vréde- en, vreuigdeloozen, die lieden met een bezwhiardi geweten^ zij in wier woning twee dracht Is, de drankzuchtigen, de luien, de verbitter den, Zij allen, willen uat dien toestand! geraken; zU allen voelen ziich ongelukkig; zij verachten, ztchzel- veu. Zij: be2l.tt.en, nog kracht, maar deze is In boeien geslagen. Zij grijpen zlehzelvan niet aan- Ze sprin gen ndet op om een spaak in het wiel te steken. Ze zitten neer en slapen en brommen en droomen. Nu is bet Pinksterfeest het feest van de daad- Neen, kort en bondig wil ik zeggen: Pinksteren is zelf daad. Pinksteren is de dag, waar op de moedetooze staat bij dan weg en zegt: „Daar i» de weg, tot vlijt en trouw, tot geloof en moed en krachtige liefde. tot alle goede dingen. En in de; verte wenken en schitteren de hooge vensters van het vaderhuis. Ja. daarheen wil ik, dien weg op. Ik doe het. Nu. Reeds ben ik op weg," Die moedeloos©, nietwaar, zijt gij' eai ik. Ieder op zijn beurt. Niemand ontkomt er aan; het leven is eten strijd; de kruisen, worden aan onzen levensweg ge plant, de zonde brokkelt ons hart af en ons geeste lijk leven heeft zijn vloed en zijn ebbe (vooral het laatste). Wi» zou niet van tijd tot tijd moedeloos worden en werkeloos die handen in den schoot leg gen? Maar gelukkig, indien bet Pinksterfeest dan voor ons komt; indien het ,„Venl Creator spiritus" (Kom, Geest des Heeren) ons door de ziel rulscht. Geze gend, indien die bede wordt verhoord, en God zijn H. G. als een storm van nieuwe bezieling door onze harten zendt. Dan zullen we onszelvexi en elkaar weer vragen,: „,Wat zuilen we doen, mannen broe ders?" En dan za.,l het antwoord, dat Petrus daarop gaf, ook wakker worden in ons binnenste: „Bekeert u." En, dan zullen we verstaan. diat di(t niet wil s gen wat veilen meemen: ovtergaan uit, bet eenie geloof in he,t andere, maar: overgaan uit het eene, leven In bet andere; uit het leven van het zinnelijke, het, ein dige, het slechte tot het leven van het geestelijk», het eeuwige, het goede. Bekeert u!Niet meer staan met den rug naar het licht, wezenloos en hopeloos starend in dje duisternis, maar zien naar het licht Gods. En dan zullen we ervaren „ito, Uw licht zien wij het licht". En dan wijken duistere gedachten en d» voile zonnige dag glanst over onze ziel. Ja, dien Pinksterzegen hebben wij, allen noodig. God geve dien u en mij. Kom, o kom, Gij Geest des Heeren, Heiige levensadem' Gods; Doe opa heerschen, triomfeeren Over di' ongena des lot©! Buitien U en Uwe wijding, Blijft de zllele dor en mat, Zwicht sf aan df (ingang van haar pad, Prooi van iedere bestrijding. Schenk' Uw goddelijke gloed Ons bezieling, kracht en moed! Buitenlandsch Overzicht. Wanneer dte vorst van Albanië eenige hoop gekoes terd mocht hebiben dat met die verbanning van zijn minister van oorlog, Eseadi plasja de rust zou wieder- keeren im zijn vorstendom,, 1& hij be;dlrogen uitgeko men, Het is sedert gebleken dat de aanhang van, Es- sad ve;el grooter is dan men wel gedacht heeft en het optreden vtan de opstandelingen is van dien aard, dat de toestand' ziorgwekkend) kan genoemd worden- Van alle kanten komen de opstandelingen opdagen en ze eischen de aftreding, van den buitenlandBcheb vorst. Men majatt zich dan ook zeer bezorgd over het lot van de hoofdstad Durazzo, daar de opstande lingen zich reeds op drie kilometer afstand der stad bevinden »A den weg naar Tirana hebben bezet. En het succes der opstandelingen, geeft mënigen twijfel- achtigen Albaniër aanleiding zich bij hen aan te sluiten zoodat de beambten der regeering van vorst Wilhelm verjaagd worden. Wanneer Essad pasja al deze berichten leest, zal hij wel in, zdjin schik -zijn en misschien, den vorst toeroepen: waarom hebft gij; mij: verbannen? Hadt gij ,dit niet gedaan, dan zoud/t giji op mijn steun kunnen re-kenen en thans zal ik door mijn grooten aanhang bewerken, dat ook gij het land moet veriaten- Het Is echten wel aan te nemen d!at de positie van den vorst dan evenmin, hecht was. De verMa,ringel van Essad verdienen geen vertrouwen, en, zeer hunkert ook hdj, naar dep, troon van Alblanië. Essad heeft het doen voorkomen, dat hij het slacht offer geworden Is van eepe samenzwering die te gen hem gesmeed is door de Oostenrijksch© milftaii- ren en, de Nederlanidsche gendarmerie. Hij hoopte daar door de gunst te verwerven van; de Ifcaïiaansuhe re geering. Deze voorstelling van, Essad is echter on juist; in de eerste plaats hebben zoowel Oostejnrijk- scbe als Itallaansche matrozen geholpen om de wo ning van Essad' te omsingelen en. hem te noodzaken zich over te geven en, in, de tweede plaats heeft dei vorst zijn gezin, lp. vedM'gheikl gebracht a,an boord van, een Italiaanschen oorlogsbodem, toen hij: vreesde de veiligheid van, zijue familie gevaar liep. Hoe de Italtaapeche regeeribg denkt over de Al- baneesche zakën blijkt echter duidelijk uit eene ver klaring die de minister vap budtenlandscbe za,kep i'n de Italiaansche Kapier dezer dagen beeft afgelegd. De minister gaf te kieupep da.t de toestand! somber bleef in Albanië ep dat de onderhandelingen bemoei lijkt werden daar de opstandelingen/ niet voldoende georganiseerd zijn en dat heit daarom bijna onmoge lijk is met hen te onderhandelen- Verder verklaarde de minister, dat zoowel Oostenrijk al® lta,liië de toe standen wensch en, te bestendigen zooals ze n.u zijn en dat de jongste gebeurtenissen geene- wijziging- kunnen brengen in de genomen besluiten, betreffende Epirus. Verder zouden zij: gaarne da uitzending van een detachement internationale troepen naar Durazzo goedkeuren, wanneer deze' uitzending, gescbijedt met toestemming vap alle mogendheden, Uft deze woor den door den mipistet gesproken, welke met groote aandacht werden aangehoord en welke rede dikwerf onderbroken werd door luide bijvalsbetuigingen kan men gerust opmaken dat van ouderling wantrouwen tusschen Oostenrijk en Italië, dat door de jongste gebeurtenissen gewekt was geen sprake kap zijn. In de Oostenrijksche delegatie heeft graaf For- bach namens den minister van Buitenlapdschq Zaken, graaf Berchtold mede ophelderingen gegeven om - trent de gebeurtenissen, in Albapië. Ook deze ver klaarde dat Oostenrijk slechts éen doel had, name lijk het behoud' en de bevestiging van den jongen Staat. Hij bestreed' de bewering dat Oostenrijk, zou hebben aangestuurd op den vaj van Essad. Welke personen aan dén kortstondlgen strijd te Durazizio hebben deelgenomen is meer een toeval geweest; de officieren die toen im de nabijheid waren hebben, er aan deelgenomen. Er is echter geen sprake geweest van een vooraf beraamd plan. Graaf Forbapb ver klaarde dan ook tenslotte dat volkomen overeejastem- ming bestond met de Itallaanscbe regeering omtrent de inmenging die misschien in de Albapeesdh© zaken noodig zou zijn. Het ernstige karakter d'at de opstand thans aan neemt zal tengevolge moeten hebben dat de mogend heden tusschenbeide moeten/ komen. De Russische re geering heeft echter al te kenpen gegeven dat zij niet voorpemeps is troepen te zenden, doch geene be denkingen zaf opperen tegen deelnam» van Frankrijk ep Engeland. Volgens een diplomatieke vertegenwoordiger van Albanië zou de opstand een Mohamedaanscb karak ter hebben en Is deze vijandig aap de buitenlanders,, doch niet zoozeer aah de Christenen. Ook. volgens dezen diplomaat zou het niet raadzaam zijn Essad terug te roepen, af verida/arde deze da/t hlij zijn vorst wilde steunen en thans nog als redder zou kiunnen optreder- De vorst zal zich krachtig moeten too- nen en Durazzo niet verlaten. Doch om kracht te kunnen ontwikkelen zal de gendarmerie welke door de Nederlandsche officieren wordt aangevoerd, uit veel meer manschappen moeten bestaan dan. thans het gevaj is. De ernstige wending die het verloop van den op stand thans aangenomen heeft zal eene spoedige ver sterking vap. troepen noodig maken. Het heet dan ook dat de vorst in drukke telegrafische ondierhan deling is met de verschillende hoven in Europa om hem den noodlgen, steun te verleen»,n en een spoe dig besluit zal door de mogendheden genomen moe ten worden, wanneer zij er prijs op 6tellen, dat vorst Wilhelm den Albapieesdhen troon zal blijven innamen. Uit latere berichten blijkt tntusscben d'at de Com missie vap Controle eenig succes heeft, gehad, daar eenige opstandelingen zich, tevreden hebben gesteld met de beloften der commlBsIe. Zooals hiervoren al is opgemerkt hebben, de opstapdelingeia geen bepaalde leiders en zoo hebban deze tevxedjengestelde| op standelingen verklaard, dat zij de wapenen niet wil len neerleggen voordat zij eene bespreking gehou den hebben met vertegenwoordigers van andere groe pen, die bij den opstand betrokken zijn. Veel' ismen dus in dit opzicht nog niet gevorderd. De hofmaarschalk van den vorst van, Trotha is op reis naar Berlijn; het is niét bekend met welke doel einden deze reis geschiedt. Men vermoedt echter, dat de positie van den vorst wel besproken zal wor den, dat von Tro.tha ophelderingen zal geven waar om de, vorst aan boord van een oorlogsschip ge vlucht is. Allicht zal echter deze reis vap groot be lang kunnen zijn om de positie van dien vorst te versterken door hem meer militaire hulp te ver schaffen. Het Home-Rule ontwerp is bij derde lezing door het Engelsch'e Lagerhuis aangenomen en thans haar het Hoogerhuis gezonden. Het maakt thans weinig uit of het Hoogerhuis de wet wil goed- of afkeuren, daar volgens 'de (nieuwe Parlementswet hét ontwerp toch tot wet zal worden verheven. In zooverre is düs de gepasseerde Maandag een belangrijke dag geweest voor Engeland. Het zal nu nog geruimen tijd' duren) ©er de wet in werking treedt en inmiddels zal minister Asquith gelegenheid hebben de novelle in te dienen waarvan men nu (nog (niet weet hoe deze er uit zal zien'. Mri het oog daarop is de gevallen beslissing nog pi kalm opgenomen. Hoewel men weinig verneemt omtrent de "bespre kingen die thans te Niagara-Falls in Canada gèhouden worden, schijnen de bemiddelaars in de Mexicaansche zaken het in vele opzichten eens te hunnen worden met de afgevaardigden van Mexico. Inmiddels is het de to.eleg (van generaal Villa, om, voordat de Confe rentie haar (aak heeft volbracht, de hoofdstad te be reiken en als het kan te vermeesteren. De bemiddelaars zitten echter ook niet stil en vreezende dat de constitu- tionalisten in dat geval minder handelbaar zouden zijn, hopen zij voor dien tijd-eene minneljjke schikkipg te kunnen bewerken. De kansen voor president ITuerta zijn echter? on gunstig; hel verluidt 'dan ook dat deze straks de repu bliek wel zal verlaten, na behoorlijk1 schadeloos ge zijn gesteld. Veeleer schijnt Carranza in aanmerking te komen voor president- de regeering der Vereenigde Staten ziet er geen bezwaar in deze met hét ambt te belasten en Carranza kent zich "zelf hl min of meer de hoedanigheid' toe van constitutioneel president. Tweede Kamer. Den Haag;, 28 Me4. Minister Treub, beden de sprekers beantwoor dend, die bij d» Alg-emeene Beschouwingen over de Stuwadoorswet bet woord hadden gevoerd beeft aan de Ka/mer klaren wtijp geschonken, 't Was een» kranige, krachtige redei, waarin op ■meesterlijke wijtze, werd saprngevat al "wat tegen heit aanhangig ontwerp' is aangevoerd. Tactisch was ai dadelijk goed gezien. Üa/t de minister zijn voorgan ger Tajma, den vader vap het ontwerp warme hulde bracht voor diens arbeid'. Eene goede inleiding voor mr. Treub's waarschuwing om hier d'e zaken objectief te beschouwen; de poüitJek erbuiten te laten. De heer Vap Nispep (Nijmegen,) gaf bij onmiddellijk toe, dat van de principieels bezwaren, In het Voorloopig Verslag tegep 't ontwerp-Talma zoo breed uitgeme ten, in het debat niets was bespeurd. En den heer Schaper, da/t hij, Treub, vriend is van algemeen»! re geling der beperking vap dep arbeidsduur bij het havenbedrijf. En ook dep heer De Savornln Lohmap, dat speciaal bij deze zaak toch afzonderlijke rege lingen opvermijdelijk zullen blijkep Is er nu zoo als de heer Lobman verklaard had, geenerlel be duidend verschil tusschen de ontwerp en-Tal ma en, Treub?... Neen, dat ging Z.Exc. te ver. Maar we1! stelde de heer Treub op diep voorgrond, hoe 't on waar is, dat hij bij het aanbrengen dier wijzlgtngtep onder eenigep drang of invloed,: „speciaal.niet onder dien van de vrij-llberalep"; zou heb'bep verkeerd. De heer Treub was ep bleef vrij en onafhankelijk man. Had hij, waa,r 't practiiöche zaken betrof, aan raking bijv. met de vrij-liberalen, welnu, die „schan de" zou hij gaarne dragen en eventuëele onvriende lijkheden, daarover geuit, op den koop toe Nu het verschil dan tusschen het ontwerp-Talma en 't thaps aanhangige: de kwestie, waar feitelijk 't geheele Kamer-debat om draaide. Ten opzichte der veiligheidsmaatregelen is geep verschil. Ook piet wat den werktijd betreft. En de beperking vap. den Zondagsarbeid? Den Nijmeegechen heer Van Nispen antwoordde de minister, wel, ik ben tep volle be reid te opdeirschrljvep wat de heer Taima daarover ip zijn Memorie van Antwoord schreef. Ook wat de arbeidstijden betreft, gaat minister Treub met zijp voorganger accoord. Den heer Ter Splll alweer toe gevend, dat men hier voorzichtig ep geleidelijk moet te rade gapn. Wat !het doel van het ontwerp betreft dus: tref fende overeenstemming. Mapr pu de middelen om dat doel te bereiken? Hiei weerklonk 's heeren Treub's „Prineipiïs ob- sta!..," Geen schrede ip de door mij afgekeurde richting. Geen toela/tijngsbepalingeii voor stuwadoors. De redactle-Talüna wees minister Treub hier vier kant, „carrément"-'» af- Geep aantasting der bedrijfsvrijheifd. Geen vragen om vergunning van de Pverbeid voor het uitoefenen eener onderneming en betaling van. retributie; waardoor in principe de vrij heid* vap bedrijf wordt, opgeheven» Hier staat de heer Treub onwrikfbopr. Over den Zondags-arbeid zegt bij nog: elke onnoo- dige arbeid vap dien aard' moot worden geweerd. Deze vet heeft met Zondags-wijding niets uj ma ken; slechts cset Ze- dags-rust. Wij allen wenachen, die beperkt^ en met zijn vriend, wijlen Gerritsen* heeft de heer Treub reeds een kwarteeuw daarvoor aan bevolen als middel: extra-loop Daar blijft de heer Treub bij. Evenals hij zich zal blijven verzetten, tegen alles wat op wettelijke lootis- bepalingen gelijkt. Wat de z-g. reserve der levende arbeidskrachten betreft, verklaarde de minister zloh de illusie te vormen npg gedurende, zijp bewind daar tegen een» behoorlijke arbeidsbemiddeling tot stand te kunnen brengen. Wat den maatregel van bestuur, deze wet aanvullend betreft, wees Z.Exc. erop, ho© deze de details moet bevatten steunend op de wet- zelve. Dat (gelijk men gezegd bad te vreezep) de ambtenaren deze wet willekeurig zullen uitleggep is onmogelijk. Een ambtenaar 1b verantwoordelijk! te genover den minister voor nadere voorschriften ia concrete gevallen, ter uitvoering krachtens algemeene maatregelen Beduidt dit ontwerp niets? Is 't slechts een ske let? En de macht om iets te noemen aan dep hoofdinspecteur vap dep Arbeid1 gegeve(u, om waar de veiligheidsvoorschriften zijp overtreden, het bedrijf stop te zettep? Moet dit „skelet"' worden begraven? ,„Het zal aan U, Kapier, liggep!"... besloot mr. Treub zijp rede. Erbij, voegend, boe dit antwoord dui delijk genoeg mocht worden geacht. Ep Inderdaad, dat was het-'... Men zal toegeven, dat dit antwoord des mipisters aan duidelijkheid niets te wepschen overliep Van-och tend heeft de heer Schaper nog eens zijn. bezwaren geuit, daarbij de, hoop te kennen gevend dat de Kamer 't ontwerp toch „radica/ler" zou TnnTrfvn door het weder opnemen van bepalingen uit het ontwerp- Talma, dat 's heeren Schap er" s sympathie bezit. Hij schakelde eraan vast de verklaring, dat Rechts hier democratischer is dap Links en betreurde 't, „dat on der een vrijzinnig bewind een wet tot stand zal ko men, zooveel minder beantwoordend aan de verwach tingen der arbeiders dap het ontwerp-Talma gaf"... Daaruit reeds valt op te maken, dat de soc.-demo- cra*en onder het „Caud/ijpsche juk" hier zuilen door gaan. Over de vraag, door den heer Schaper op 't tapijt gebrach+ en die dr. Beumeris verontwaar diging gaande maakte, of Rechts nu uit pure liefde voor de arbeiders dan wel uit haat tegen het in Juli jl. gezegevierd hebbend. Links, spreekt gelijk 't doet - zullen wij hier niets zeggen- Minister Treub, zich t»u vodle bewust vap zijn» kracht, roept het „prinripiis obstp!" uit. En wei gert elke beduidende successie. Hij zal zegevieren, 't Is gewis. Zal 't eene soort van Pyrrhus-ov©rwinning zijn; eene, waarover de triumphator later en achteraf- belcekep berouw gevoelt? Minister Treub houdt geen rekening met zulke overwinningen. Hij beeft heden de Ka/mer zijn wensch ep wil inzake de Stuwadoorswet te kennen gegeven. En het Parlement zal bukken Den Haag, 29 Mei, De Kamer heeft voor de replieken-Stuwadoorswet slechts één dag noodig gehad,, maar op dezen 29en Mei is eerst recht gebleken, hoezeer dit ontwerp, en wat er aan vastzit, de politieke hartstochten vermag te prik kelen. Wij zullen ons waar de replieken niets nieuws te hooren gaven slechts hepalen tot 't aanstippen van het incident Schaper-Nierstrasz. De vrij-Iiherale af gevaardigde voor Amsterdam VI had de soc.-demo cratische Kamer-club werkelijk in zijn repliek getart en o.a. gezegd dat de leiders der vakbeweging „giftmen gers" moeten worden genoemd. Daarop vloog de on stuimige Schaper aan!... Hij 'ontstak al-ineer in woede en gewaagde ten slotte van „poenige en ploertige so ciëteits-redeneering" Vruchteloos had praeses Borgesius getracht, den vloed van krenkende woorden, den heer Sehaj>er van de lippen stroomend, je stuiten. De hamer des voorzitters donderde en de heer Borgesius zag bloedrood van toorn. Even later kwam dr. Beumer voor de/ zooveelste maal de eer der anti-revolutionnaire partij 'verdedigen o.a. zeggend, dat de heer Schaper zijn mede-leden wel in „ongepaste onbescheidenheid^ maar niet in kennis overtreft".... Ook hem trof natuurlijk de presidiale censuur. Maar de heer Borgesius riep, in arren moecle, uit, dat de Kamer toch niet een „wedstrijd in hatelijkheden" moest •aanvpngen. En inderdaad', er was reden voor deze verzuch ting. Sgeciaal de heer Beumer oefent zich 'al-meer in de kunst om al zijn partij-genooten in prikkelende en uitdagende kritiek naar de kroon te steken. De heer Schaper verliest nu eenmaal spoedig alle zelf bedwang én moet dan later erkennen „te ver (e zijn gegaan." De bekwame en eerlij ka Appingedammer-af- gevaardigde, toch waarlijk geen „groentje' in de Kamer, oefene zich in de groote Kunst zelfbeheer- sching. Hoé lastig 't voor een sanguinisch 'tempera ment als het zijne soms kan worden gemaakt om zich binnen de perken te houden l Minister Treub hééft, in zijn korte dupliek, verklaard, volgaarne met dp Kamer in deze gemeen overleg ie willen plegen. Mits men zijne principieele bezwaren hier eerbiedige, gelijkZ.Exc. er geen seconde aan denkt om „de zelfstandigheid der Kamer aan te tasten". Een woord, dat „in iheorie" heel aardig 'en hoffelijk klinkt. Voorts verklaarde de heer Treub van zijn nota bij dit ontwar noch patroons noch arbeidefs te hebbon gehoord. En met alle kraqht betwistte hif dat in een zij ner vele geschriften iets voorkomt, gelijkendop ver dediging yan beginselen, leidend tot' wettelijke lo óns be paling of bindende voorschriften ten aanzien van toe lating tot eenig bedrijf. Dat is, in hoofdzaak alles. Velerleivan wat ook bij de replieken werd „aangeroerd", zullen, jvij weer bij de artikelen en amendementen der Stuwadoors wet terugkrijgen. Wij beginnen a.s. Woensdag (als wan neer, voor de pauze, de eindstemming-Inkorastectbo- lasting wordt gehouden) aan dezen practischen arbeid. Mogen intusschen de gemoederen, in de Pinkster- rust, tot kalmte zijn gekomen I... Mr. ANTONKX

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1914 | | pagina 1