IPUNOl
Jac. Met
P. SLUIS.
jf.13 4c K?£aar achrtór aftok
- -? v? d-;z,ï ere, soortelijke oven-wegtogen Is
ircrtert "jaren gezocht naar een systeem van verkie
zingen,, -wfWb'll! ook oan de minderheden d:e plaats
wordt gevezen, 'dto haar toekomt. Bet zal gelijk va,n
zelf spreekt, 'zoolang dia Kamer niet een, onbeperkt
aantal leden telt, Btecfdla een vrome wetnsch bUjivem,
allen mlnderheldjes, ptt-otest-candldaten, groepen em,
groepjes Van malcontenten recht te doen wederva
ren. Er zullen dus Bteédfi hoeveelheden, stommen," over
blijven grooter o£ kleiner In getal, dite van,
directen invloed. in do Kamer verstoken zijn- Alleen is
hot zaak van de verschillende systemen dat uit te
zooken. bot walk die ovefraohojtten zoo gerring moge
lijk, de Kamer oen zoo getrouw mogelijke afsptege-
ltoe doet zijn van het kiezerscorps.
Ook In die systemen, bflijft steeds Iets willekeurigs
bestaan. Als bijvoorbeeld) in het geheel© land een m/iL-
lioen stemmen worden uitgebracht heeft natuurlijk
de partij die 330.000 stemmen uitbtracht recht op
33 van de honderd zetels. Doch wat gebeurt, Boo
diezelfde partij 337.000 Btemmem verwerft?
Moeten die 7000 stemmen, verwaarloosd wordetn,
Qf voor de volle 10.000 worden, gerekepjd'? m belde
gevallen een onrechtvaardigheid.
Nomen we eens een uitslag waarbij de partijen
zijn verdeeld als volgt:
A 30.7 van het kiezerscorps.
B 17.5
O 13.1
C 12.6
E 9.C
F 8.0
O 6.8
H 1-2
X 0.8
Dan bebbenl die partije® dius asanstonjdis recht op 80,
17.' '13, 12, 9, 8, 6. 1 en 0 zetels. Samen zijn dfus
aangewezeu 96 leden. Boe komt men dian aan de on-
dorc vier? Laten 'wij aaa ea ^',Q m
0.7 van een, zetel veroverden er óen, toeatnian. Wat
gob'urt 'mol. de, twee, halve zetels van B ea Df?
v -, vr. fi to't eh: H» dto to,oh ook samen, een balven
zetel 'vonnep
Men zJct het: de moetfJjjkhedon zijn noig lang n|iet
overwonne®. Zeker er zijn hulpmiddelen uitgevon
den. Bijv. zoc, dat de kiezer kan aangeven dat eein.
eventu tel te veel aan stemmen ten goede mioeit ko-
mou aaa een bepaald© andere groep. Da drlettehde
zetel van G bij voorbeeld! kan, door de G-ldezers aan
de B-groep worden gelegateerd en zoo. zijn ar nog
velo and<iro mogelijkheden en correcties denkbaar.
Ook tor, aanzien vflh de candidaten] ijatan bestaat
veracWP van inricht. In het een© systeem hoeft de
js.fo2©r otedhte to Btommen voor ocm lijet,: bijv. voor
da libcmlo Unie mannen of de Christel ijk-Hlatorlschefa.
Ir- bet andere wijst Ad kiezer zelf de 100 man aan
(o2 zoevr:' minder als klji Zich in het stemhokje kan
hnrlnnveo,). (Ito hij gaarne) ln d© Kamer zou zien..
De StAVdaommtefiio hoeft de bezwaren va® dit
Jaatsto systeem ingceieu en, adviseert dan ook voor
het UJstw.olsel, hoewel daarbij niet do kiezer,, doch
do port IJ do afgevaardigden aanwijst. Dlt te zamon
mot do onkeje Dtcm lijkt, het eenvoudigst. Bovendien
hoeft men door do „onkels stem" de zekerheid, diat
zoo een partij er in slaagt ook maar éan zetel te
veroveren, die plaats wordt ingenomen, dioor dito®
man, wcllc© de partij-&oM als haar emlnentst verte
genwoordiger beschouwt.
Over de politieke gevolge® dte de E. V. zou kun
nen hebben zullen wij ons hier nu niet "uitlaten,. Wan
neer te ©eniger tijd een wetsvoorstel do Kantors be
reikt, zal daartoe nog ruimschoots gelegenheid zija
naar wij verwachten.
Dat de uitslag zuiverder zal ziJn. Juister en flinter
veol on Veol minder aanMdiitag zal zün om „voor
niets to et aan" om compromissen, coalitie» e(n con
cern tratio.s o&a to gaan ea de kiezers to laten, stem
men op Iemand, dilen ziji niet of mapf kalf wSllllein. Ble
dat verwachten wij er zeiker van
En men, zal ona booge/ve®,, dat 'dit geen gbrtalga
winsto is voor ons opoulbaor leven.
UITKIJK.
Schetsen uit de Rechtzaal.
GREETJE.
....Over 't schuttinkje, tusschen de twee woninkjes
van buitenbuurtje, handen de menschen 't immers zoo
dikwijls gehoord, dat aardige duelje van: ..Dag Juffie.I.."
Beantwoord door: „Dag Greetief
Eb cr was gefluisterd van: „Och, toch zoo'n aardig
menschjo, hél...."
Zij was ook wel boven de schutting komen kijken,
inet haar hoofd, cn had "geknikt tegen kleine Greeije
van„Dé-dé L.'
En ze hadden kiekeboe-gespeeld.
En kleine Greet wuifde met haar handje tegen de
Juf. Glimlachte... Ving kersjes op, die Jiaar werden
toegeworpen... Kraaide van pret als de Juf zoo'n 'pias
van bordpapier aan 'n touwtje liet dansen...
't Was wét 'n aardige Juf, hoort....
Bij 'kleine Greet zat een oud menschje, die het kind
had op te passen. Zij had geen benul Van wat er eigenlijk'
voorviel... 2e vond 't prettig als er j^por Greet je, wat
afleiding kwam... De oude, Mientje, "had niet meer
recht-slag om met zulke peuters om te gaan... Vader
had een spoortje van blik 1 gekocht voor 'i landje. En
vader had ook: rails erbij gelegd. De oude Mien, friet
haar stramme, stijve, afgewerkte, afgeploeterde „vingers,
trachtte pu kleine Griet zoet te houden... De scherp©
punten van de jails staken in de 'dikke, irondè toppen
van ouwe-Mien d'r vingers... Telkens riep ze van: jAïf
Aik dat doet pijnt
Én kleine Great kraaide "dain van pret.
Ai-dant
Maar de "rails schoven tochf'in' elkaar. En: als het
nu de kelzdr to Longwoodi woont.
Van het paviljoen gaat een, weg naar het plaatsje
Pr!ar3, dan buigt deze rechtsaf en bereikt een klein
omhoog loopend platean. Op den achtergrond ver
heft zich een nieuwe rotskant diie itn de Dcana^punt
zfin hoogst en top bereikt. Rechts vertoongn zich in
romantische vrtondelijkheljd eenag© nederzettingen van
tuintjes omgeven; links de strakke rotsen, die den
omtrek van het eiland aangeven en een, im qen diepe
spleet opgaand' pad.
Ongeveer twee Engekaohe mijlen dit pad op bereikt
men het huigje „Hutsgate", dat voor, den grootmaax-
BcbaJk Bertrand en zijn familie bestemd is. Benige
schreden verder ziet men het benedenwaarts afloo
pend dal en een kringvormige rotskam, des Duivels
Punchbowl gejnoemd. Van hieruit is Longwood spoe
dig bereikt Het is oorspronkelijk een) eenvoudig ge
bouwde boerderij, die tot de hoogst gelegen wonin
gen van het eiland behoort.
Dg wind waalt met kracht en allee ia ondanks
den hevigen regen droog en dorstig, door de hitte
verzengd.
De boomen maken van verre een vriendeiijken in
druk. Het zijn gummibooinen en kort gewas.
Wannes? aedrtfrfl vafr ©em, Jansa zeereis tn L©
wood aankomt, zou hij wel dioor heit eigenaardige van
het landschap aangetrokken willen uitroepen,: „Hoe
mooi is het blerj!" Maar 4a bewondering zou spoe
dig verdwijnen. Slechtte de troosteloos^ melancholie
blijft achter bij den, mona,tonen aanblik dar strakke,
dorre rotsen, dl* hun grauwe schaduw over de zee
werpen. Die rotsen liggen je als een alp op de borst,
zij' omsluiten ons als gevangenismuren.
Het prlvé-vertrek van, den keizer is ook hier
7,eer primitief. Tusschen, de belde tegenover de deur
liggende vensters bevind* zich een commode met
vrasrh gerei. Tegenover den schoorsteen is een kleine
spie ge', daaronder hangen twee portretten van Nar
poieon's zoon. Op het een©- portret probeert hij een
schoen aan te trekken, op het andere zit hij; op een
SKshoo.
Tu^rvüïMfla tfiü50 'VW ta vfiü aen mnrmer-
ait?Qrliö was opgewonden, dan Hcfl 'Ij snorde 't rond.!.
Prachtig hoerf
„Waar ga-je nou heen Greotie?" vroeg juf.
]En het vijfjarig meisje, het weesje, dat een half jaar
geleden haar jnoesje verloren, had', riep dan„Na
^ste-dam'I"
,0-jél" riep; juf ln grooto bewondering, .,zoo ver?....
Neen,Greetie, dam weet'fit "wat beter... We gaan naar
China I"
De lichtblauwe .kijkers van kindje keken juf aan
met niet-begrijpeadé verbazing.
„Na... Na... Sla?"
„Ja, paar China I"
En plotseling klapten de kleine vuistjes enthusfast
tegen elkaar... Ëtn er kwam licht in do blauwe oogjes...
„Ja, na Tsinal" riep kleine Greet.
't Was op dét moment, dat men aan don anderen kant
van het schuttinkje hoorde lachen...
Ja, lachen! Maar: hoef.,.. Met iels smalends-sar-
costisch van toon, met iets opgekropts van ergenis... En
.duidelijk hoorde men dooy de vr'edfge, stille, kleine
achtertuintjes van burgermans-vvoningen woorden als:
Als: wat-'n zottin, hé?.... Nou, die verbeeldt zich'ook
dat,.. En er kwamen nog andere opmerkingen... Dewelke
ik achterwege laat...
De schrandere en levens-ervarene lezeres begrijpt
ze-best, durf ik' wedden...
En met de groote, iolige, lichtblauwe oogjes van
kleine Greet hebben ze heelemaal-niks te maken...
Zoo 's avonds, tusschen acht en negen, zette de
weduwnaar, de rader van jolige kleine GTeetie, zich
wel naar in hét tuintje achter zto woning. Don h'ad nij z'n
werk achter ijcffi rug.
Verpoosde hij bij 'z'n kindje, 'op zoelen zomer
avond," als 't voor vrouwtje, dat 3 middags gedut had,
nog te yroeg was ara naar bed te gaan.
Dan babbelden zij samen. De man met het strakke,
droevige gelaat, dé sombere oogen, de „zilveren dra
den" in net haar, die contrasteerden, met 't nog zoo-
jonge van z'n voorkomen. En hét kleine, koddig-IIeve
vrouwtje van vijf. Dat dan wel op een vafli z'n knieën
zat. E'n hem; verleide van allerlei... Terwijl ouwe-
M'len op een afstandje zat te luisteren, een glimlachje, dat
al haar rimpels nog scherper deed groeven, van voor
hoofd tof kin...
Kleine Greetjo vertelde dan van Juf... Die haar, laatst,
zulke lekkere besjesl had gegeven.... En zulke heerlijke
kersen...
„Paatie! Paatic!" schreeuwde Greet. „kijk 's, pnafle.
zukke kessel" E'n de twee klein,o? mollige vuistjes wezen
den omvang van een enormon kers aan... Vader hoofd-
schudde. Maar het geestdrift-betoon was Grietje niet
wprm genoeg.
Waarom ze een van haar Vuistjes graaide in vaders
baard en hem- hog eens boduidao: „Zukke kessies,
paaüel"...
...En onmiddellijk erop klater-loeldo een fet-wat spot-
tlgo lach van den lbikschcn kant.
Lach, die kneed door de lucht en onaangenaam aan
deed^...
De weduwnaar met de sombere oogen en de strakke,
droevige lijnen van loed op hel nog-jonge gelaat keek
de richting uit. vanwaar dfc schrille lach' kwam... En
hij zag een juffer met blonde lokken, prachtig gecoif
feerd, een juffer met mondain-ongedekt halsje, waar
medaillon op rustte... Namelijk óp den poezelen boe
zem... Juffer met grooto, donkere, lonkende oogcai...
Kijkend over schutlinkje...
0; zoo brutaal-weg.).
Zij knikte kleine Greet toe;.. En wuifde met hnfrd,
waaraan iets rink el-rikketikte... Van mondaine bracelet
ten...
De man ujpt het. sombere gelaat groelte... Hoffelijk
en glimlachend ook. Lachend' met iets eindeloos-
droevigs en gefo rcecrcl-vroolijks
„Hé. 'dat 's nou niet mooi van j_ex Greet f" zef do
mondaine juffer yan llnscho schutting, „dat 's nou nfc!
aardig... En do soldaatjes, die ik Je gegeven heb, wa
ren me dan niet mooi?... Nou.?" En de juffer deoa1 zoo
snoczig-koket, kopje IprzIJ hóudenicf, coiffure opduwend,
dat de malsdf-ppezelo rechterarm op z'n, voordeellgst
te zien kwam, dat kleine Greet, dief (nooitécht van, Ifillr-
sche juffer gehouden 'had, eensklaps haar heelo ge-
schrikbewegingen in vaders overhemd. En haar armpjes
sloeg om de schouders van paatie, met de treurige opgen
en het sombere gezicht...
„Greet dan!" riep do kokette Juffer, „je krijgt nooit
geen soldaten meer Van mcC.. Hoor-Jc 'dat?.... Noöit
meer"....
De man deed 'zijn best tc glimlachen.
Maar plotseling kwam van achter de rechtscho schut
ting een stem, ietwat schor van opwinding: „Dat is
ook wét best, hoor!.... Die smeerlapperij, waar de
Gkinderen zich maar aan bezeeren en waar ze giftige
kleuren van af-Iikken... Mooie cadeautjes... Nel-zoo
fijn als de geefster f...
De' man luisterde even en schrok ervan. Kleine
Greetje had haar kopje in de hoogte getild en keek
paatie ccht-ontsteld-'aan... Wat ^vas dét nou, hé?...
Waren de twee Juffies aan 't kijven?.... Ze kon de fwee
stemmen toch echt onderscheiden... Juffrouw Jans en
Juffrouw Leentje... Rechts en links van de schutlingen...
De man met het strak-treurige gelaat zette Greetje
van zijn schoot en bracht haar zachtjes, voetje voor
voor voetje, naar binnen. Ouwe-Mient je'nam een hand
je.... Begreep niets -van wat er gebeurde. Zij hielp
de kleine 't hus n...
En de weduwnaar sloot de deuren van het serretje.
0,Gaat u frou al binnen zitten, meneer?" vroeg ooiwe-
Mien.
„Ja 't wordt me wat kil" zei "hij... En hét oudje
schudde het hoofd.1... Dacht: hij komt den schok' niet.
meer te boven... ITiJ wordt er met "dén dag ouder op...
De groenteboer stond vóór Ide huisjes. Zij gretnsden
buste van het kind (geplaatst. Twee candelabres,. twee
flacons, twee koppen, van. verguld züver zijn de ver
dere versiering van den, schoorsteen. Boven de sofa
hangt een portret van Maria Louise, die den kleine
op den schoot houdt.
Ter linkerzijde is het grootje, zilveren, wekkeruur-
werk van, Frederik den Groote opgehangen, ais pen
dant ter rechterzijde het zakuurwerk des keizers in
gouden doos. Hij droeg het gedurende den, Italiaqn-
schon veldtocht.
De tweede kamer had.' langs den venster-wand een
aantal planken, waarop een, groot aantal boeken; ook
onze manuscripten gemaakt volgen© het dictaat des
keizers, bevonden zich daaronder. Tusschen de ven
sters staat nog een boekenkast, aan den wand. daar
tegenover een veldtbed. Op de groote tafel in, het
midden werkt de keizer met ons.
Waarom ik deze kamers zoo p redes beschrijf?
Waarschijnlijk omdat de eerste indruk zoo onverge
telijk was. Ik vergeleek ze onwillekeurig met de
zalen in de Tuileriën. De keizer had1 niet veel be
hoeften, eischte voor Zichzelf niet veeL Ik geloof,
dat hij het gemis aan alle weelde en comfort, hier
niet eens opmerkte. Maar de kietel© kamer waarin
hij, zich moest bewegen, dte éng,e. ruimte hinderde
hem in hooge mate. En ook, die apdere beperkende
bepalingen waren hem e©m gruwel.
Wanneer hij uitrijden, wil moet,, 000 lis het voor
schrift, ook een Bngelsch officier ons vergezellen.
Des avonds om 9 uur wordt het huis door schild
wachten omgeven. Wij mogen dan, als we widtóm, nog
gaan, wandelen, maa.r natuurlijk in gezelschap van
den Engelschen officier Wij' maken do&r na
tuurlijk geen gebruik van.
Hoewel wij geen ketenen dragen, heit rammelen
hooren, wij toch doorloop end.
Gisteravond nam de keizer dien almanak tier
hand. Hij las de namen, van «te. patelsdames geduren
de het keizerrijk-
„Het was toch een mooi rijk," eel'de hij zacht. „Ik
had drie en tachtig millloe» menschelijke wezens Ee
rogoeren saeer dan de hélft van heel Bunopa."
CARROSSERIEFABRIKANT, AT «KM AAR.
Vertegenwoordiger der beroemde
^)Qtiv ea ©$ev\axv&»^\x\ovcvo\>\e\exi.
Levert alle soorten Carrosserieën, desgewenscht op
elk verlangd Chassis.
Ben gebruikte PROEF WAGEN billijk te koop.
TELEFOON 672.
Voor
eerste
KUNSTSPELenELECTR: PIANO'S. VLEUGELS.süilAORlS
BP-KESSELS'KON.FABRIEK. TILBURG
I/RAAGT CATALOGUS - OOK TBRM'J/IBETA11HG
VOGEL-EN PLUIMVEEVOEDER.
Verkrijgbaar bfi JOH. W. GOVEItS, Molenstraat.
zóó dicht bij elkaar, dat die man z'n wagen niet behoefde
to verplaatsen om een stuk of wal buurtjes in stil-
burgerlïjke straat te helpen...
Daar kwamen ze... Juf van rechts en juf, zeor-mon-
dainc met jnachtige coiffure cn lonkende oogen van
links...
En ouwe-Mien was er ook, met kleine Greet op den
arm...
De twee juffen van achter do schuttingen ncrtvn it; h
elkaar bijna geheel. Er wés misschien een hoofdknikje,
lvoast onnaspeurbaar, 't Broeide... 't Broeide zeer-h'o-
viglijk...
Toen knapte de mondaine Juf, met» haar blanke
vingers en haar pols, waaraan allerlei rinkclfiule <lin-
sigheden rikketikten, zoo'n mnlsclï, rood Sappfg, Jong
poentje uit 'de groene struik en hleldl 't kleine Groette
voor....
„Nou, wat zegt ze don?' Wa,t zegt Greetjo dop?
Lekkertjes?..."
Do klok wees kwart over twaalf... Elk oogonblik
kon weduwnaar thuiskomen,... Wat rechteche oni linlc-
«che juffies zoo best wisten. Dé mondaine van, de
glinsterende rikketikkend© mooiigheden hieldt Groet
nog altijd het fijne, rosé. Jonge peentje voor...
Maar het kind wilde niet. Schudde van imen...
Sloeg do armpjes, 11,u„ om hals van, ouwe-Mlen
„Toa nou, Greetf" hield Juf vol, „zoo'n, lekker
peentje..."
De klok schreed voort... Juf van rechts, die vnn
da heerlijke kersen, was druk bezig met in peulen
te graaien, maar wie goed) zag, kon bespeuren dat
haar handen beefden van Woede en opwinding.
Plotseling sprong zij op zoo wild, dat het mandje
met peulen, omvertuimelde on. de groenboer „hei, hel!
Zaohtjos-aan!" mompelde...
„Is mo dat ook een schandaal!" schreeuwde Juf
van rechts, bloedrood van opwinding en zoo luid
krijtend dat or in stil burgerlijk buurtje,, eerst aller
lei gezichten voor ramen en vervolgens uit painge-
tes kwamen turen. „Is me dat ook oen schandaal...
zoo'n wurm te zitten plagen en sarren... Zoo'n arm,
lief lrind... Met een rauwe paen... Zoo'n mormel van
'n wijf... Omdat. ze... Omdati zo..."
Eu nu kwam 't eruit;. Waarom juf van, links ko.o
lief, zoo snoezig, zoo „aanhalig" wm«En oman.
hoorde nog heel'Wat meier.Van gepoeierd©! wangen
en armen... En va,n geschminkte,, geverfde oolgon,. En
van wie „al dnt 'moois" betealdo...
Al de deurtjes gingen, open... Het gillend, krij
tend geschreeuw kwam. nu van, rechte en, viin, ltinks.
Totdat men, plotseling hoorde een gegil,, alites over
stemmend...
Die van da donker-emachtende,, lokkende oogeni on
de prachtige coiffure had ln paroxisme rap woede
gerukt een naald uit. dfr haar en een prik gegeven
In een wang van do linksche, dto van de heerlljko ker
sen... Ouwe-MJen stond lijkbleek en met trillend'©, lip
pen. te beven op haar knieën-
En een agent van politie Btapte, met zekere haas
tigheid, de stilte, bedaarde burgerstraat in, tastend
naar z'n boekje...
...'t Was een van de heel kleine, onbeduidende
zaakjes, die in den „stillen tijd" van rechtbank, op
zoo'n droomerlgon achtermiddag worden afgedaan, als
wanneer zelfs de publieke tribune leeg is. En, de re
porters 't niet de moeite waard achten „.terug te
komen" na de pauze. Er werd tegen de juffer, die
mot haarspeld had geprikt en 't Jeelijkst, vinnigst ge
scholden ook een geldboete gevorderd, Maar de
president voegde cr een „uitbrander" bij.
De twee kampioenen en oud-vijandinnen, gingen
daarna haars weegs. Maar beel veel „rancune" leek
mij tusschen beklaagde en eerst© getuige charge ntet
meer te heerscben, schoon ze elkaar toch geen
groet gunden...
Maar... de weduwnaar met de sombere oogen en
strakke gelaatstrekken is verhuisd' met Zdj'n- Gree
tje naar een woning met tuintje, achter welks schut
ringen „gansch neutrale"' menschjee huilzep,...
Dat is rustiger en veillifeier.
En in het tuintje,, da,t de juffer» in zoo heftige ge-
moedsbercerlng bracht; zit nu haast diep ga,nadien,
dog een celibatair van bij, de tachtllg te knikkebol
len...
MAITRE CORBEAU.
Hij bTomde een, Itajliaanlsch liedje om zijn diepe
ontroering te verbergen. Dan bladerde hij weer in
den almanak. Hij las meerdere artikelen daarin, als
was hij een gewoon particulier, die geheel vreemd te
genover de zaak stond.
Welk een man Welk een moed na aulk een
val!
De gravin Montholon verzocht mij vandaag om baar
rijles te geven. Ik heb bet haar beloofd, Montholon
vindt het goea. Hij zelf zet ztch beel ongaarne op
een paard. De arme dames zijn er hier kwaad aan
toe. Inkcopen kunnen zij hier niet doen. Er zijn geen
winkels. Feestjes bezoeken wij niet, eeai theater be
staat niet.
De Bertrands trekkem zich boe langer boe meer te
rug. De verhouding tusschen de beide dames Is niet
goed. De keizer trekt mevrouw Montholon voor, om
dat zij steeds vroolijk is. Bertrand is jaloersch op
de hoogere Inkomsten die de Montholons hebben en,
op de elegante toiletten der gravin, maajr het aller
meest op de gunst des keizers.
De rij uren geven mij, genot. De gravin is een Vlug
ge leerlinge Zij heeft moed1dat is de hoofdzaak.
ZIJ heeft als kind veel gereden. Toen Ik haar van
daag ln het zadel hielp,, haar kleed ordende, haar
de teugels in handen gaf, zag ik het gezicht van
Las Cases achter het venster. Verbeeldde ik het rniji?
Maar zijn gelaatstrekken schenen een loerende uit
drukking te hebben. Zoodra onze blikken elkaar
kruisten trad hij naar achter.
De gravin bemerkte hem evepeens. Zij draaide, het
hoofd om. „Las Cases spionneert weer," zeilde zij
kort.
„Wat kan hij op onze rijlessen aan te merken heb
ben?"
„Die man misgunt on» elk genoegen uit alles
smeedt hij Bt.of om den keizer te kunnen onderhou
den."
„Hebt u dat ook gemerkt gravin? Ik kan het jam
mer genoeg niet loochenen. De bevoorrechting van
Las Cases krenkt mij ln hooge mate."
„,Pat kan ik mij levendig voorstellen," zoo vtel
Binnenlandsch Nieuws.
ONWETTIGE AFKONDIGING BOUWVERORDE
NING.
Toen destijds, bij de eerste uitvoering der Woningwet,
de overschrijding van den termijn, dien hét eerste lid
van art 8 de.r Woningwet stelde, Gedeputeerde Stalen
van Noordhollandi 'tot vaststelling van eeiiige gemeente
lijke bouwverordeningen, noopte, is door hen, ten aan
zien van de afkondiging van de aldus tot stand "eltomen
bouwverordeningen, die als regel tevens bepalingen in
hielden. welke door den Raad waren vastgesteld krach
tens zij aan de Gemeentewet ontleende bevoegdheid,
in overweging gegeven, om gebruik te maken van Jiet
volgende formulier:
DeBurgemoester en Wolhouders van.... doom te
weten dat:
door dép Raad dier gemeente in zijne vergadering
van... is vastgesteld dc volgende verordening, voor zoo
veel deze andere voorschriften bevat dan aie, bedoeld
in art. 1 der Woningwet
Titel der verordtening.
Inhoud der verordening.
Zijnde deze verordening aan de Gedeputeerde Staten
van Noord-Holland volgens hun bericht van den... in
afschrift medegedeeld.
En is hiervan afkondiging geschied, waar het be
hoort, den enz.
door Gedeputeerde Staten van Noord-Holland, bij
besluit van.... goedgekeurd Juj Koninklijk besluit van...
is vastgesteld de volgende verordening, voor zooveel
deze voorschriften bevat, bedoeld in art. 1' der Woning
wet.
Titol 'dei' verordening.
Inhoud der verordening.
En is hiervan afkondiging geschied, waar het behoort,
den enz.
Thans heeft de Hooge Raad bij arrest van 12 Januari
1914 beslist, dat deze wijze van afkondiging voldoet
npch aan het voorschrift Van art. 173 der gemeentewet,
noch aan dat van artikel 8 sub fi der Woningwet,
ln verband met art .1 van hét Koninklijk' besluit van
28 Juli 1902, Staatsblad! N(\ 100, zoodat de bepn.Iingcn
oener bouwverordening, welke volgens bovenstaand for
mulier is afgekondigd, door don rechter bulten toepas-
sing moet worden gelaten.
Deze beslissing is natuurlijk' Pief van practLseh be
lang voor die eene gemeente, wier bouWvorordOning
was overtreden en daardoor in hét godfng wns, doen
doet haar terugslag evenzeer gevoelen op alle gemeen
ten, wier bouwverordening op pvereenkomsligo Wijze
is afgekondigd.
Feitelijk koi
iteiijk komt in die gemeenten de toestand op
hetzelfde noor, alsof daar niet voldaan ware aan het
bepnalde vnn artikel 1 der Woningwet.
Hierin behoort to wordon voorzien.
Pc eenvoudigste manier zal wei dvzo zijn, dat de raad
thans, na ingewonnen advies van de gezondheidscom
missie, doch met geen andere wijzigingen dan df©
door den aard der zaak worden gevorderd, dc bouw
verordening in haar geheel opnieuw vaststelt mot Intrek
king van de bestaande vccrordcninq.
Gedeputeerde Slaton noodigen dc gemeentebesturen
uit, om, in verband hiermede, in ieder geval na te gaan
of er yoor hunne gemeente ten gevolge van de be
slissing van dw Tloogen Raad aanleiding bestaat tof
hernieuwde vaststelling der bouwveroredningom in
dien deze noodig blijkt, aanstonds daartoe over te gaan
cn om dnn dc nieuwe verordening aan hen ter goed
keuring tc zendon.
Na de .goedkeuring zal het dan aanbeveling verdie
nen, dc nieuwe bouwverordening, die hoogstwaarschijn
lijk .wederom bcpalingon zal bevatten, voortvloeiende
zoowel uit de gemeente- als uit die woningwet, tweemaal
af te kondigen, eenmaal volgens het formulier, om
schreven in artikel 173 dor gemeentewet, eenmaal vol
gens het formulle krachtens het zesde lid! van artikel
7 der woningwet, Mdbld'.
ALLEEN „BIJ'!,
s Dc politic-veroirdeming van dé gemeente IIof van-Delft
is aangevuld met een nieuw artikel, waarbij strafbaar -
wordt gesteld! het b ij zonsondergang en zonsopgang
zitten, liggen of ztoh ophouden in graskanten of
bermen van dc openbare wegen binnen de gemeente.
Het woordje „bij" is in dit berichtje bijstor curieus
gebruikt, merkt „Het. Vad." op,.
DE HALVE KOUSJES.
Naar .aanleiding van het bericht, dat een vijfja.1%
meisje door een zuster was verboden in do processie
van het H. Sacrcment als „bruidje" mee to gaan
omdat ze sokjes droeg in plaats van .kousen, schryfl
do „Limb. Koer."
„We weten niet, in hóeverre het juist mag worden
geacht. Maar dit maa toch' wel eens gezegd worden
dat, indien zulke, of dergelijke, of gelijksoortige fei
ten als dc gesignaleerde inderdaad voorkomen, de stellers
daarvan dc katholieke zaak geen dienst bewijzen.
Staan wij, Nedcrlandsche katholieken, voor de fris-
sche yerdediging van gezonde zedriijkneidsbcgitopcn,
of moeten wc soms MennistcnopvaHingen gaan huldi
gen?...."
DE STA AT EEN SLECHTE BETALER.
Men meldt uit Leiden aan het Hdbld.
ïn den Leidschen gemeenteraad kwam oergtslcron
in behandelng een adries van een ten vórigen jare eervol
ontslagen brugwachter, houdende het verzoek, 'hem
een voorschot te verleenon op het hem van den Ncd.
Staat toekomende pensioen, aat hem na herhaald ver
zoek, daartoe mede ook van B. en W. nog niet is uitge
keerd.
De man, die van dit pensioen moet leven, verkeert
daardoor in behoeftige omstandigheden.
Op voorstel van B. en W. wprd besloten bedoelden
beambte, en Wie npg meer in hetzelfde geval vorkbei-
ren, dit zijn er op het oogenblik acht personen
een voorschot op hét hun toekomend pensioen te
geven tot drievierde van het te ontvangen bedrag. De
voorchottesn zuilen uit het tnog bestaande fonds wordeii
betaald.
de gravin mij bij.
Wij reden 1d stap heft strand lang». De paardetn
liepen als op zijd© In het halifvochtig1© zand. De
hoeven lieten kleine, kuiltjes vol water achter zich.
„Las Cases :s noch geestig, n,och wetenschappelijk
ontwikkeld," ging ik voort. Het thema interesseerde
mij in hooge mate.
„Hij weet den keizer echter te vleien," zeide de
gravin haar wenkbrauwen fronsend. „Hij stemt met
alles in wat de keizer zegt. Dat is het geheim van
zijn succes."
„Ja dat verbittert mij slaat mij met stomheid,
maakt mij vervelend en melancholiek. Hier, waar nie
mand een rol heeft te spelen, is alle aandacht er op
gericht hoe de keizer ons behandelt. Elk vriendelijk
woord dat hij tot een van, ons zegt, wekt de wan
gunst van anderen op."
„Bij mij niet. U gun ik alles goeds," zeide zij
heel zacht.
„De afgeslotenheid, dat/ geheel geïsoleerd zijn, houd
onze stemming, die zich nooit ©en» recht kan uiten,
in een doorloopenden, prikkelbaren) toestand," ging
ik nadenkend voort.
„Daar hebt u den spijker op dien hop geslagen,"
lachte de gravin. „Vooral bdji dl» goade mevrouw Ber
trand Is dat doorloopend heit geval. Zij misgunt mij
mijne tol Jetten, mijn lief kindje, uw Vriendschap, bes
te Gourgand. Ja zelfs een braadpan speelde bij on
zen laotsten twist e©a hoofdrol. Dat is hier name
lijk een zeer moeilijk t© verkrijgen artikel. Alle»
wordt tot een staatsgreep of landverraad opgeblar
zen."
„Schat u mijn vriendschap en hef bezit van oen
braadpan od dezelfde waarde, gravdtn? U noemt; h»t
beiden ln éeu adem. Zeer vleitond!1'
„U weet wel hoo mijn woorden gemeend zijn." Zllj
sloeg de oogen groot ©n emoekend tot mij, op. Eu,
het werd mij vreemd te moede bij dezen zochten,
blik.
Wordt vervolgd.
