onderofficier .j J3» eqn infanterist, die \pfflp Iets verder
begeleidde want de bewakingsdienst In do Diuit-
sche gelederen is uiterst scherp vertelde ons ver
ontwaardigd, dat burgers Dultsche soldaten die met
doorgeloope® voeten achteraan waren1 komen slee
pen, hadden neergeveld. Het oorlogsrecht werd on-
verbiddeilljk op hen toegepast: de hulzen, waaruit
geschoten was, werden verbrand', d© schuldige» zou
den gefusilleerd/ worden.
Of de mannen, die daar op den dood stonden, te
wachten, besef hadden van het lot dat he® wachtte?
Misschien beschouwden, zij ziich slechts als bewaak
ten. Tal van soldate®. bajonet op hot geweer, hiel
den voor hen, de wacht. Onder deZe burgers was een,
Jongen van ©e® Jn®r of 17, 18. Een,, 'n andere man,
scheen zijp lot te gissen,: zijn trekken waren, ver
wrongenEen, andere, dikke veertiger, Blond nog
kalm tegen den muur zijn pijp te oroken.
Zeven of acht huizen vermoedelijk hunne wo
ningen brand/den langs den. weg; de Dultsche sol
daten lieten het, vuur mstiig gpworde®. Krakend
stortten balken en puin, omlaag.
Een gesprek met. Dultschers.
De Telegraaf correspondent heeft een gajprek met
Dultsche manschappen gehad.. Vlamof Maartrloht was
hij tot deze mannen doorgedrongen.
Voor- zoover Ik hieoordeielen kon worcflt alles voor
den opmarsch In gereedlheiid gebracht. De stemming
is noga) zenuwachtig en die soldaten woxdieir blij|k,b»ar
onkundig gehouden van het gebeuren aan het Beligd-
sche front.
Een velidlwelKjl steldie mij d'e Vraag, of het nog
ver was van, Parijs.
'k Durfde geen injlithitinigen geven,, omdat julist
enkele officieren nadterden. Zij vroëgen mij, toen ik
me als Nederlander bekend maakte, of er In, Holland
soms werd geklaagd over het optreden der Dultsche
militairen aan ODze grenzen en het deed hun pléiziier
dat Ik daarop met de mieestie beslistheid ontkennend
kon antwoorden.
Zij spraken er hun deernis over «uit, dat tegen de
heldhaftige Belgen moest worden opgetreden, dat 't
heele volk zich tegen de geregelde Dultsche troepen
verzette en moedig© soldaten tegen vrouwen, en kin
deren, moesten optrekken.
Maar België, zeide een, Oberdeutnajnt,. ontvapgt de
straf voor zijn weigering om ons het Werk togen die
„Drecklge Franzosen" te vergemakkelijken.
Plotseling vroeg die ander van het tweetal hoe die
geest in Holland was, waarop ik kortaf antwoordde,
dat ook wij een kleine natie wanen dis haar onafhan
kelijkheid duur zou vexkoope®, tegen wie ook.
De officieren fronsten even hunne wenkbrauwen,
schudden daarop het hoofd en zelden zuchtend,Met
de politiek bemoeien we ons niot, we volgen, het kei
zerlijk commando. Toch gelooven wa, dat er roeds te
veel Dultschers op dezen bodem zijn gevallen dan dat
onze regeering zich bij het eind va® den, oorlog zou
tevreden stellen met ontruiming tan dit gö'ieelo
gebied.
In het verder terloop van het gesprek, zelden de
officieren, dat de vijandelijke pers wel zou verhalen
van verschillende gruw els® door de „Barbaren van
keizei Wilhelm" bedreven. Ja,, zeide do oudste, er
z Ij n zoogenaamde non-combattanten neergelegd, ge
fusilleerd. Van de 1800 inwon,ere van Bereau, naar
verluidt, zijn slechts 100 personen over, maar ze heb
ben, het gewild en we moesten hot doen,, wilden
we niet in de pan gehakt of verraderlijk worden
doodgeschoten.
'k Maakte mij op om verder te gaan, wat mij ech
ter op zeer hoffelijke wijze werd verboden, ook met
het oog op het levensgevaar, wijl de schildwachten
van verre niet konden zien of 11c vriend, neutra,le dajn
wel vijand: was. De ofJclere® reikten mij' bij' het af
scheid de hand, zeggende: Deel onze vrienden,, uwe-
landgenooten mee, dat het Duiitsche zwaard uit de
schede is 'getrokken en onze troepen va®, gae» „te
rug" weten, zelfs al zou heel Europa zich togen, ons
keieren.
De Belgische pers.
Als een bewijs, hoe 'n diepe haat d© Belgje» op
heit oögenbllk tegen de Dultschers toealë'lt, cLteere®
wij uit een artikel van d© Nieuwe Gazet, waarin de'
Belgische bevolking tot moed wordt aangespoord, de
volgende passages:
Onze vurigste wensch van ons Vlamingen
is die welke op dit oogenblik de wensch vangansch
de beschaafde wereld is:
Dat Dultschland verpletterd, vernietigd, va® de
wereldkaart gevaagd worde!
En als vrienden, als broeders begroeten wij, al de
volkeren, die voor deze heilige taak mee in het vuur
treden.
Het kleine België, dat zoo dikwijls het slagveld was
waarop over 't lot van Europa werd beslist, -doorstaat
op dit oogenblik den eersten, den geweldigste®, schok
van den Inval der barbaren. Het bloed zijner zonen
vloeit, vloeit zeker al bij stroonien.
Maar nergens nog wordt van vluchten- gesproken.
Met een heldenmoed die de bewondering va® heel
de wereld wekt, houdt ons Jong leger stand tage»de
verpletterende overmacht.
Kunnen wij nog enkele uren het monster tegenhou
den op zijn weg naar Luik, dan ls ons vaderland ge
red. Want dan zullen, de Franschen en de Engal-
schen aan onze zijde staan.
Wij moeten er aan denken, dat de Dultschers, ter
wijl ze nog op de walgelijkste wijze hun vredeli3-
vejnde gezindheid uitten, een formidabel© krijgsmacht
vlak bij onze grenzen verzamelden, en dat zij zeiven
het uur van den aanval gekozen hebben.
Franschen en Engelschen daarentegen voeTden niets
kwaads in het schild, en zijn natuurlijk in allerijl
tot hun mobilisatie moeten overgaan; zoodat zij nu
nog verscheiden dagen noodig zullen hebben om op
Belgisch .grondgebied zóóveel soldaten in het veld
te brengen als er ncodig zijn zullen, om den, Duit-
schen rechtervleugel in bedwang te houden.
Wij moeten daartoe den tijd gave®.
Wij zullen het doe®:
ProcJajnatic van generaal Lehman.
Generaal Lehman, de ziel van de Verdediging, heeft
op de muren van Luik de volgende proclamatie doen
aanplakken
„Het groote Duitschland overweldigt ons grondgebied
öa" een ultimatum dat een smaad daarstelt.
Hel kleine België raapt fier den handschoen op.
Het leger zal zich van zijn plicht kwijlen.
De bevolking van bet land van' Luik zal den haren
doeni
Ook zal zij steeds-hét voorbeeld! geven van kalmte
en eerbied vo<xr de wetten.
Haar vurige vaderlandsliefde staat daór borg voor.
Leve de Koning, opperbevelhebber van het leger.
Leve België.
De luitenant-generaal
Militair gouverneur van Luik'.
LEHMAN".
Vaderlandslievende be<ooigingen in België.
Onbeschrijfelijke tooaeelen schrijft de „VI. Gazet
hadden te Brugge plaats. De Iroepen in deze stad
bij eengetrokken, artillerie, voetvolk, paardenvolk én trein,
zijn met een dertigtal bijzondere treinen vertrokken.
Rond middernacht begon het vervoer der manschap
pen. Gansch de stad was op de been; op.de Groote
Markt, in de Steenstraat eii Statieplaats verdrongen
zich duizenden en duizenden en duizenden nieuwsgie
rigen, die schiet* onophoudelijk juichten: „Leve Belgie'
Leve de Koning!" en bij tusschenpoozen den „Vlaam-
schen Leeuw" aanhieven. De soldaten, jichtbaar ont
roerd, slaken hunne geweren tn de lucht en zongen in
vervoering mede, waarna zij riepen„We gaan naar
de zegepraal!" De officieren trachtten kalm te blijven,
doch velen konden op sommige plaatsen hunne ont
roering niet bedwingen." en staken hunne sabels in de
lucht, terwijl zij riepen„Dank uf 't Is voor het Vader
land
De doortocht der lanciers was roerendte midden va®
den nacht, rond 2 uur. renden zij door het volk. recht
staande op hunne stijgbeugels cn de karabijn boven
het hoofd zwaaiend. Zij ook zongen met het volk
den „Vlaamschen Leeuw" mede en riepen: Naar de
zegepraal!
Het 4e linie marcheerde rond 2% uur af, vooraf
gegaan door de muziek welke meesleepende mar-
scheu speelde. Doch aan de Statieplaats gekomen,
was het geroep van het juichende volk zoo groot, dat
de muzikanten niet meer konden spelen. Men, riep,
men juichte, dat liooren en zie® vergingge». Het voor
bijtrekken der nationale vlag werd door een einde-
loozen kreet van: „Leve het vaderland!" begroet.
Aan een koffiehuis stond een groep Engelschen
mannen en vrouwen., die het „God save the Kling!"
aanhieven, en luidkeels riepen: „Vivat Belglum!" Zij
werden geestdriftig toegejuicht.
De generaal-bevelhebber Scheer© en, andere offi
cieren van den staf, die zich ongemerkt naar het sta
tion wilden begeven, werden door het volk in, tri
omf gedragen.
Nooit heeft men te Brugge zooi iets beleefd.
Routing Albert oppejbevelhebber ove® bet Fra»sch-
BeJglselie leger.
De Solr deelt mee: Krachtens heit; tractaut» heide®
gesloten tUBBclien ae Belgische regeering en de ne
geering van. dë repubtoek, zal koning Albeat het be
vel voeren als genorai.ssmius over de Fransch-Bel-
glsche troepen, met don, iarische® e® deni Belgische®
staf als staf.
Om half drie is de Koning van Brussel naar Leu
ven, vertrokken, op zijn doortocht, begroet door de-
geestdriftige toejuichingen va® e|e® vaderlandlievende
menigte.
Gisterenochtend werd in België ambtelijk bekend
gemaakt, dat drie divisies Franschen tegen de Dult
schers In België oprukten
De \erdedigirig van Antwerpen.
Over den toestand te Antwerpen, e® d© verdedigifng
der stad lezen wij in de Tel. nog de volgende bijzon
derheden.
De verdediging der stad is verzekerd. M< t koorts
achtige haast is er gearbeid aa® het stoppen, va®
alle bressen in de vesting wallen, e® 1® den omtrek
van de stad wordt alles letterlijk kaalgeschoroen:
hoornen omvergehakt, dreteu en tui®£n verwoest, hui
zen en villa's afgebroken.
Alles ls gereed om de polders onder water te zet
ten.
Nu acht uiemand bet nog onwaarschijnlijk, dat Ant
werpen een beleg te doorstaa® zal hobben Nu is
Dultschland toch ook met Engeland 1® oorlog, en het
laat zich niet vooiBU-ilon, dat Dultschland een zoo
belangrijk punt als onze Btud, zoo maar door de En-
ggelschen zal laten bezetten.
Iedereen verwacht hier een Fra®sch leger e® En-
golsche oorlogBsclxtpeu, vooral deze laatste. We kun
nen er staat op u,a&cn, dat ze met weergaloos en
thousiasme ontvangen zouden worden.
De Rassen n«ar huls.
De Russen, die bU duizenden in Dultschland wonen,
pogen thans zoo spoedig mogelijk n®ar hun eigen
land terug te keere®, Daar de reis over de Duitsch-
Rossiecne grens natuurlijk- niet mogelijk is, trekken
zij bij honderdtallen over Denemarken on direct naar
Zweden. Daar hoeft men, ®a®r wij, l® „Svenska Da?-
bladet"' leze® gëpoogd z© na®r Fiujaud te krijgen,,
de booten op Libau, Wlborg en HelB'Ing'forB in, het
ggeheel nijet meer vare®, wordt gepoogd de Russen
met die boote® der Boremaatsdhapplj naO1' Abo te
brengen, maar ondanks het feiit, dat die kapiteins de
zer boote® met, een speciale pas va® hot Russisch
gezantschap të Stockholm zij® voorzien, worde» deze
booten herhaaldelijk door de Russische autoriteiten,
teruggewon,de®. Stockholm ls vol Russlschei vluchte
linge». Een deel va® he® poogt thans p©r trein tot
in Noord-Zwade®, to kopie®, oim dn® per boot over1 de
Kajix-eilf of te voet naar TOr,n,oa te trekken, de zus
terstad va® Haporapid® op Fiftiflch gebied.
Da®T bestaat geen verbinding per spoor om strater-
g-isohe redenen- Morjarv aan die Kall*-olf 1» hef Laat
ste Zweedsche sitajtlo».
Amer£ka®nsche toeristen In Europn.
"WIJ vernemen,, dait er zich niet minder da® 20.000
toerlste» uit de .Vereenligde S'taite» van, Amerika in
Europa bevl®de®„ dl© wegenis gebrek aa® specie de
terugreis niet dadelijk kunne» aanvaarden. Te Rot
terdam zijn, e® 900, cLle thans wachten op de eerst
volgende gelegenheid om over te stoken. Be® 300-ta,l
toeristen vervoeg,de- zich 1® de® loop va® de laatste
twee dagen bij, het AmerLkaa»sche gezantschap t»
Den Hoog-
De landstorm opgeroepen.
Va» particuliere zijde wordt ons gemeld, dat do
Dultsche landstorm is opgeroepen; alle diaarbij lngep
deelde ma®schappen, tot 45-Jarige® leeftijd zij® on
der de wapenen geroepen.
Kranige da.de®
Men meldt van Belgisch» zijde aan de N. R. Ct.
Op een oogenblik. dat enkele Duitsche officieren op
trokken naar de brug van Visé om zich te overtuigen
van de positie van de Belgische troepen, liep een Bel
gisch sergeant plotseling uit de gelederen weg en on
danks de kogels,'die de vijand op hem afvuurde, storm
de hij naar voren en doodde eenige der officieren.
Hoe plotseling, in ©en oogenblik va» opwinding
de zwakke van lichaam ook kan komen tot forsche
daden heeft een jong en tenger gebouwd onder-offi
cier van de Belgen bij Barchon getoond. Hfj lag
met zijn kameraden in 'een greppel te vuren op de
vijandelijke troepen, die evenwel in het gras lagen
en aldus moeilijk te raken waren. Z,yn begeerte om
te dooden. ,om het bloed van den vijand te zien
vloeien, .deed hem besluiten uit den greppel te klim
men. Hij doodde eenige Duitsche officieren maar
viel zelf in den greppel terug, doodelijk getroffen.
Verwoestingen.
De Belgen zijn, bij hun pogingen om de tunnel van
Nasproue in de lucht te laten' vliegen, er niet in geslaagd,
deze geheel te verwoesten. Volgens een ingenieur bij
den tractiedienst van da sp ooi wegen, heeft men. om
den doortocht gehopl te beletten, dertien locomotieven
van twee kanten tegen elkaar laten botsen.
Bij Delham, waar de tunnel eveneens vernield1 i§-
heeft men verscheidene locomotieven op twee kilometer
afstand er van gebracht en vervolgens mei groote snel
heid tegen die rotsblokken, die tengevolge van de ontplof
fing op de. rails Verspreid; lagen, laten rijden. Begrijpe
lijkerwijs waren de machinisten er eerst afgesprongen.
De overblijfselen van de locomolieven vormen nu
een hinderpaal, waarvan het wegruimen een aanzien
lijken tijd zal kosten.
Naar verluidt zal hetzelfde gebeuren op alle spoor
wegen. dje naar Duitschland geiden.
De strijd om Luik.
Op dit oogenblik nog, als we dit overzicht beginnen,
geen beslissing over Luik. Maar het ergste vreezen
we. Vrijdagmorgen om half uu heeft de correspondent
der Telegraaf zijn bericht aan zijn blad gezonden, waar
toen nog -werd de gtrijd door de Belgen volgehouden.
Hij schrijft:
Luik heeft nog niet gecapituleerd, want het Belgen
volk biedt bovenmenschelijken tegenstand. Zoo waren
gisteravond twee duizend- man Duitsche troepen tot
aan de Fabrique National te Herstal doorgedrongen. Zij
werden er door een verschrikkelijk geweervuur ont
vangen. Ieder huis, zelfs de kleine mijnwerkerswomïn-
gen waren in versterkingen herschapen. Barricaden wer
den opgeworpen, kinderen en vrouwen sleepten am
munitie aan. Tot den laatsten man tot de laatste vrouw-
in de nauwe straatjes buiten geveent was gesteld, duur
de de gewapende tegenstand voort.
Daarmee was het neg niet gewonnen.
De Duitsche infanteristen gingen in tirailleursgevecht
verder, elk soldaat vocht op eigen geLegenheid, jichter
struiken cn greppels werd dekking gezocht, doch veel
dekking was er mek, wijl alles wat daartoe gelegenheid
bood, tevoren was afgebroken of afgebrand.
Het belegeren van ieder der huizen was ondoenlijk,
zoodat verzamelen werd geblazen en 'de reeds sterke
gedecimeerde Duitsche legerafdeeling terugtrok in de
richting van Vivegnies.
Eén ooeenblik kregen de inwoners va® het mïjnwer-
kersdorp den indruk, dat de viiand 2ou aftrekken. Tot
andermaal trompetgeschal weerklonk, het signaalTe
paard" voor de afgestegen uhlanen bestemd. De infan
terie werd in verdubbelde rotten geformeerd ,en ander
maal het bevel tot den stormaanval gege\cn.
Als een wervelwind kwamen do uhlanen opzetten,
de sabels blinkend in het maanlicht, dat van achter 'de
met onweerswolken bezwangerd© lucht uitstraalde.
In het dorp het geschreeuw en ge joel van vrouwen
en kinderen.
Vooral de vrouwen namen levendig aa® het ernstig
gebeuren deel.
Het aanstormen der dappere uhlanen: was verschrik
kelijk, maar vTeeselijker nog de tegenstand van de iin
-een verzameling helsche furies herschapen bevolking.
De èerste linie van hot Duitsche paardenvolk werd
weggemaaid. De ruiters verspreidden zich. onder het
gevecht en staken alles neer wat werd ontmoet.vrouwen,
grijsaards, kinderen, want er waren geen non-com
battanten. Meer de lco-m der gemeente genaderd, op
den voet gevolgd door de verbitterde manschappen
der infanterie, meenden de ruiters het reeds te hebben
gewonnen.
Toen werd hun een ontvangst bereid, zóó warm, dat
slechts een klein gedeelte het heeft kunnen navertel
len. Uit de huizen Werd gevuurd, vrouwen en kindere®
goten kokende olie op de aanvallers. Het werd zoo
verschrikkelijk, dat de Duilschers genoodzaakt waren
terug te trekken, na ruim de helft van hunne legeraf
deeling te hebben verloren. De verliezen v; n de be
woners van Herstal, de vernieling aangericht, 't was
alles zeer groot.
Maar nog altijd waait de Belgische driekleur van de
Fabrique National te Herstal.
Zoo vecht tic* heldenvolk van België!
Uit Berlij» komt reedB het bericht dat
Luik genomen ls.
De Dultsche keizer liet dit bericht aan het Berlijn-
sche publiek meedeelen.
De heer Pisuisee, die als oorlogscorrespondent va®
De Telegraaf naar België ls gegaan heeft ln Luik de
capitulatie dier stad medegemaakt.
Volgen» hem zijn de forten niet I® handen va® do
Dultschers gevallen en heeft Luik gecapituleerd op
voorwaarde, dat het Belgische leger zou terugtrek
ken op de forten, waarlaogsheen de Dultschers on
gemoeid zoude® kunne» oprukken.
Uit zijn verslag nemen wij het volgende over:
Hevige ontploffingen vorkondigden, te een uur na
den middag, dat men brugge» over de Maa» deed
springen e® toen ik mij naar de Quai de la Mouse
begaf, om dijt bJJi t» wonen,, floten Duitarhe granaten
reeds bove® de, stad e» zog lik ee» huis treffe» i®
de Rue Madeleitne,, waaruit ooge»bllkkelljk dichte
walm va® rook e» vlapiinen opsloege®. Ook bracht
men over de brug, tegenover dio straat, ee® zwaar
gewonde; eveneens ze» ma», sLachtoflera va® ee®
granaat-o®tplofflng.
Ernstiger gevolgen had het gerucht^ <laL het stadscom-
mando, onder generaal Lorna®, i® onderhandeling wus
met de Dultschers en dat deze iaatsten tegen elf uur
's avonds met bombardement dreigden. Dit opwinden
de verhaal Jiad een1 ware exodus ten gevolge, waarvan
ik in nyjn hotel getuige was. Trainen naur Brussel
en Tongeren werden bestormd door woedende mannen,
jammerende vrouwen, hullende kinderen, .die in dei-
haast gepakte klqeren en levensmiddelen met zich voer
den. 'lot overmaat van ramp kwam ook mijn hospes mij1
met zijn huilende vrouw Viertellen, dat hijl weg wilde,
niet de stad uit, maar bij zijn schoonmoeder in dun
kelder. Pogingen, om nieuw onderdak te vinden, .ble
ven vruchteloos, en zoo Loog ik mee naar den kelder.
Alles bleef echter rustig, 'ook op het aangekondigde en
met vrees verbeide uur 'van elven. Wel werd op ver
schillende plaatsen in tdte 'stad brandalarm gemaókt en
nu en dan viel 'een enkel kanonschot, doch het ge
vreesde bombardement bleef uit.
Inmiddels schijnen de onderhandelingen tot een goed
einde gevoerd te zijn 'en schijnt het militaire bestuur en
het burgerlijke tot peu compromis te zijn gekomen,
want het was bekend, 'dat burgemeester Klevser zijn
schoone stad voor ooriogsvcrwocstiugen wilde bewa
ren, terwijl jgoncraal Leman 'onder geen beding do
forten wilde opgeven.
En mu vanmorgen kwam men mij uit een korten,
onrustige® slaap wekken met het bericht: „Du Duilschers
passceren e® trekken voorbij rde citadel^ over Voltem
en Rocourt. Luik binnen."
En zoo was het.
De bruggen over de'Maas, voor zoover niet verwoest,
vond jk deze» ochtend bewaakt'door Duitsche grenadiers
in het nieuwe khaki-uniform.
Op de markten on langs d<c hoofdwegen dwars door
de stad. .overal Duitsche troepen. De stad zelf wordt
nog door Belgische gendarmen en politie-ajenten be
waakt.
Uit alles blijkt, dat enkele forten van Luik nog
verdedigd worden, w.o. het fort Lonceln, dat de.Dult
sche troepen nog steeds hardnekkig bestookt. De ge
neraal weigert beslist om over te geven.
Welke angstige uren de bevolking heeft dioorge -
maakt, blijkt uit de verhalen dër vërschIllerde Vluch
telingen. Een dame vertelde:
„Drie nachten hebben we voortdurend in de® kel
der geslapen ud|t vrees voor de bommen, en onjze Jon
gens, de soldate®', hebben gevochten als leeuwen.
„Och ach, wat zijn er vellen va® hen gedood; en
steeds maar keken ze uit naar de Franschen, die
komen zoude®
„Gistere® verscheen er plotseling een Fra®sch offi
cier, die verteld® dat zij» kameraden in aantocht wa
ren, maar 't was niet waar, meneer, 't was een ver-
kleede Duitscher, die ons bedrogen, heeft; e® we
hebben die» vent, in trUomph rondgedragen, gekust
werd hij dioor de-vrouwe®. (Ik geef het verhaal. ®oo-
als ik het uit de® mond der juffrouw opt,eeke®de.
„Maar," vervolgde ze„ ,.er kwamen geen Fran&che»
e® altijd door verminderden onze troepen.
„Het-' dak va® de kait!hedra®l op de Place de La
Oathedraje werd door ee® bom uiit elkaar geslagen;
eenige huizeii, va®, ons af, op, de Place St. Damhert,
stortte ee» hud|s door een kanonschot 1® elkaaralle
meusche» gedood en. de bediende® va® een apotheker,
die er naast wo,o®it, e» toevallig «ven aa® d® deur
stonden,, werden zwaar gewond; i®i hu® witte jakjes
l»gen ze, voor de deur; dat was in onze onmiddellijke
omgeving; va® het ander© weet ik ®Let, want n,Ie
mand dorst haast op straat.
„Wat was ik blij,, dat ik op den veilige» Holla®d-
schen bodem stond!"
'Men seint aan het Hdbld. uit Maastricht
Vrijdagmorgen is de strijd we,er aangevangen. De
regen yalt in stroomen neer. doch altijd weer zetten
de Duilschers hunne pogingen om verder te dringen,
voort. Volgens mededeeling van een der Duitsche of
ficieren was het d^rde bataljon van he! 125ste regimen'
tot op een kwartier afstands van Luik genaderd. Toen
werd zoo'n verschrikkelijk geweer- én granaatvuur op
hen geopend dat van de duizend man slechts twintig
overbleven.
Het geheele bataljon was'om zoo Ie zeggen vernietigd.
Het bericht dat
Duitschland België om een wapen
stilstand heeft gevraagd,
is haast niet te gelooven en toch is hel waar. He'
machtige Duitschland heeft hél kleine België om een
wapenstilstand verzocht ten einde zijn dooden te kunnen
begraven. Generaal Leman heeft toegestaan. Volgens
den Duitschen aanvoerder zelf liggen twintig a vijf
en twintig duizend dooden voor de Luiks che vesting,
zoodat reeds enkel e dagen pas na de oorlogsverkla
ring een geheel legerkorps 'is 'vernietigd.
Thans wordt bericht uit'BrusseK dat een divisie cava
lerie. zev®n regimenten sterk, die benoorden Luik door
da Maas was getrokken, haast in haar geheel is vernie
tigd geworden door de afdeeling infanterie onder Le-
-man, gesteund door een divisie cavalerie. Nadat deze
aanval de uniteiten had in de war gebracht, .is de
Belgische cavalerie door alles 'heen gaan hollen. De
meeste niet gesneuvelden zouden bij groepjes gevangen
zijn genomen.
Tegelijkertijd bereikjt, ons hier heit nieuws va® ee®
slag tussche» Duitsche: e® Fra®sehe soldate® in Bel
gisch Luxemburg. Volgens ontvang,e» telegrammen, dié
echter nog niet officiéél zijn bevestigd, zouden weer
duizenden Duilschers gevangen zij» genomen. Me®
spreekt van achttien, duizend,
<Ht ls zeer geloofbaar.
Zeker ls nochta»» dat gifn.ds wordt gevochte®, en dat
de resultate® voor Dultschl»n|di niet schitterend zijn.
Intussehen wordit, het verzoek om een. wapenstilstand
druk besproken. Officiëeil -luidt het om het beigr®ve®
der g'eenëuvëldie®, doch moëj|lij,k kan worden aange
nomen d»t dit de ee®iig© redien is. Het kan moeilijk
anders of de Dultsche soldaten zijn, in ee® toestand
van ongelooflijke vermoeidheid'. Zij zijn va» Ake® naar
Luik getrokken in m®rche forcée, Zonder uit te, rus
ten hebben zij twee dage» e® twee nachten lang g&-
vochten e» in die® tijd hebben zij geen, beet brood
gekregen. De. krijgsgevangene» zage® er waarlijk deer
lijk uit.
De correspondent van tyet 'Hdblid!. ziag er gisteren
een tweetal^ het leken Tiaast geen menschen van vleesch.
en bloed meer. Het -groot getal der gesneuvelden moet
ook een nadeeligen invloed hebben gehad op den ze
delijken moed aer soldaten. Lichamelijk en zedelijk
zijn zij, aangetast. Zij! hadden rust noodig.
Heeft ook deze toestand der soldaten den Duitschen
aanvoerder genoopt tot het verzoeken om een wapen
stilstand? Het is althans vrij aannemelijk.
Ook de Belgische divisie die de drie Duitsche leger
korpsen te Luik te woord stond^ was buitengewoon
vermoeid.
Naar .het heet, heeft Luik geen garnizoen meer noo
dig. Het garnizoen diende alleen om do mobilisatie
van het leger veilig te laten gebeuren.
Naar aanleiding van dc terugkomst van die troepen
heeft de Koning een „ordre du jour" tot hét leger gericht,
waarin hij het heldhaftig gedrag van héf Luiksche gar
nizoen roemt en tot voorbeeld stelt. Soldaten van het
Belgische leger, roept hij ten slotte uit^ vergeet piet,
dat gij dc voorwacht ziit der taliooze Legers van dezen
reuzenstrijd, en dat wij 'allen nog de aankomst onzer
Fransche 'wapenbroeders verbelden om ter victorie op te
rukken.
De „Etoile Beige", die zoo Juist verschijnt, weet
mede te declen, dnt over den van Dultsche zijde verzoch
ten wapenstilstand nog geen beslissing is genomen, omdat
nog elders dan to Luik een tjlag wordt geleverd. Daar
mede Bedoelt het blad het gevecht benoorden van Luik.
waarvan Ik zoocven sprak en over welks uitstag de
„Etoile" ook niet nader gewaagt.
De .berichten kome» wat verward tot ons, maar uit
alles blijkt duidëlijk, dat Luik nog niet geheel in
Duitschlands handen is.
Dc stad Luik is dm haar t'e sparen overgegeven,
maar het Belgische leger verdedigt nog enkele forten en
Duitschland heeft ontzettende verliezen.
Ter Zee.
Uit Lo»de® aan de Telegraaf:
Te Harwich zijn gewo»d©» binnengebracht, Dhljtr
schers zij® J® ha,nde® dier Engelschen gevallen,
Er wa,re® onder de gewomdle® vöracheldene», die
zeer erhattg gekwetst wairet». Vtór hunner hadidtm bel
de beene® .vcalore®, terwijl van, twee ondieren de; boli
de arme® wam» afgeschoten,. Weer ee» a»der had: H
schot ln de» rug gekr.eigeai,
H©dP® L» den, ochfjelnldi wefride® opnieuw, 52 gf»vji/rir
genen ta Harwich bLninsnlgefb'racht, dte bijl een twbei&e
gevecht gist,ere.n 1» ha»|d|e»i dier Enjgeledhe®, ware» In
vallen.
Hedennamlddag werd) ee» draadloos- telegram uit
Aberdeen ontvauge®, w»ar schep en met bgewoitifde®
van de Noordz°e ware», aan|gekomenh Het ifl dus dui
delijk, dat ook ln de huurt va® deze havenstad tus
sche n de Engelschen e® Dultschers gevochte® was.
Later zij» te Hurwtcb 300 gewonden aangebraoh-t;
Het meerendeel had ©rnptlgel kwetsuren opgeloope®.
Naar men zegt, werde® zrtj; gevangen: genome» bij een
treffe® tusschen de Eagelsch© e» do Dultsche vloot»'
dat heden (Donderdag) oohtonjd. zou hebben plaats
gehad e» waarover ajl© verder© bijzonderheden ont
breken.
Londen, 7 Augustus. Do En-gelach© vloot, die tiet
eerate zee heeft gekozen, heeft, naajr het schijnj.
een overwinning behaald, ofschoon alles nog ln ge
heimzinnigheid gehuld is. Ondertuesche® ls ook de
Engelftche Noordzee-vloot Vertrokken en volgens hfer
verspreide geruchte», zou zJJ in ee® qrnptig gevecht
gewikkeld zijn met de Duttpché Hoch-See-vïoot, die
naar de Noord-Nederiandsch© kust t»ruggedr©ve» 1b,
waar de zeeslagg wellicht voortgezet zal worde®.
Southshields, 7 Augustus. De admiraliteit stelde do
reeders er va» in kennis, dat de Britsche Noordt-
zee-vloot 1® gevecht geraakt» met dc Duitsche Hoch-
see-vloot, ten Zuiden van Doggersbank. De Engal-
sche vloot achtervolgt d-e Dultschere, die 1® de rich
ting van de NederlandBche kust terugwijken.
Uit ÏJmuiden.
Alle te ÏJmuiden bnnenkomenide trawlers melde®,
dat de Eqgelsche vloot van Aberdeen tot aan de Nc-
derlandsche territoriale wateren als het ware één ke
ten van slagschepen ea torpedooo'.en heeft gelegd. De
oorlogsbodems liggen een scholwijdte van elkaar. Ook
bet Kanaal is door de Engelsche vloot geheel afgesloten.
D© „Amphtoit." gezonken.
LONDEN. 7 Aug. Officieel wordt gemeld'^ dat fret
Britsche schip „Ampihion" gezonken is. De kwartier
meester en 130'man kwamen om, 17 officieren en 135
man zijn gered.
(Later bericht.) De „Amphion" stiel op een onderzee-
schë mijn en zonktot de geredde 17 officieren behboert
de kapitein yan inet schip.
De rryj® was gelegd door het Duitsche mynschïp
„Königin Luise". die zelf ook gezonken is.
I® de Middëtla»dsche Zee.
LONDEN, 7 Aug. Uit Milaan worden berichten ont
vangen, welke er op wijzen, dat op de Adriatisohe_ Zee
elk oogenblik een zeeslag kan plaats vniden. Een Britsch
eskader joeg de Oostenrijksohe vloot, welke voor Antivari
lag, uiteen. De Oostenrijksdie schépen zochten ee®
toevlucht achter de bergachtige kahp van Spezzia.
Londen. In Parlement sprak Churchill berichten
gevecht Noordzee tegen.
Uit| Rome.
Men verzekert, dat Montenegro aa® Oostsiïrijk de®
oorlog heeft verklaard.
De voorhoede va® de Servische troepen ligt -aa®
d© BosniBch© grenze®.
Uit Nlsch (Servië).
De Serviërs beletten de® Oostenrijkers t.ot 7 maal
toe, over de® Donau te trekken. Er bevindt zich
geen enkel Oostenrijkse® soldaat op Servisch gebied.
De Serviërs gaan nu tot aa»v®U©® over.
Uit Romeh
De Oostenrijkers fusilleerde® ee® groot aa®taj Oze-
cMsche soldaten.
Nederland.
OPGEVORDERD.
Naar men o®s mededeelde is de geheele voorraad
moei enz. der firma P. Meurs Pz. I® de pakhuizen
