Alltlttl Billis- GRATIS. DONDERDAG 10 SEPTEMBER 1914. 57ste JAARGANG No. 5452. NIEUWE ABONNÉ's Erfgraaï Udo. SCHAGEK COURANT. Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donderdag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 9 ure wor den ADVERTENTIEN in het eerst uitkomend nummer geplaatst. Uitgevers TRAPMAN Co. SCHAGEN, LAAN D 5. - Int. Teleph. NS. 20 Prijs per jaur f 3.Per post f 8.60. Losse nummers 6 eent. ADVEKTF.NTIKN van 1 tot 6 regels f 0.25 iedere regel meer 6 ot. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. op de Schager Courant ontvan gen tot 1 October de nummers Arrondissements Rechtbank te Alkmaar. Zitting ,van Dinsdag 8 September 1914. Hoewel we .lieden een vol dozijn zaken rijk waren, had do .zitting niet al te| „veel om 't lijf. JLfiSt beginnen, heel groote pauze en vroeg eindigen. En dan nog werd de helft van de zaken voor onbegaalden tijd uit gesteld. .aangezien de luidi.es. die er een rol in had den te .vervullen, niet aanwezig waren. De eerste zaken betroffen blijkbaar allen loterijwets overtredingen. daar als getuige telkens mijnheer M. Iburg directeur der Naamlooze Vennootschap „De Tijd geesthad .moeten optreden. Beklaagden waren achter eenvolgens M. .J. Aalhers. doodgraver te Anna Pau- lowna. oud .40 'jaar, Ario van Twulver, koopman, oud 59 jaar. .woonachtig te Sclhagen, J. B. Kroon. 30 Jaar, barbier te Heiloo en do 33-iarige J. v. d. Klooster, bleekersknecht te Alkmaar, allen blijkbaar agenten van „De Tijdgeest". Allen uitgesteld voor onbepaalden tijd. IN APPèL. Volgde de vijfde zaak. die een oude bekende van deze rechtbank gold. n.1. den 43-jarigen Jetze Grootes, koop man te Zijpe. Deze bad begin dezes [aars in Februari te ZJIpe ,vbn een militair beneden den rang vain offi cier kfeeren .gekocht en werd door den Kantonrechter gestraft jnet f 5 boete of 5 dagen hechtenis. Beklaag de ging In appél, maar was beden absent. De O. .v. J'. vorderde bevestiging van het gewezen vonnis. verboden te visschen. Aan de beurt Is Jacob Brouwer, visscher, geboren en wonende te Zijpe (Hazepolder). Jaap. die m 1851 bet levenslicht aanschouwde en dus al een eindfe m de zestig is, bad ter zijner woonplaats wederrechte lijk, zonder d© noodige vergunning, gevischt met een paar palingfuiken, wat hém van d©n Kantonrechter een elsch tot f 3 boete o! 3 dagen hechtenis op den hals haalde. Jaap wias bij acte van 18 Juni in éppél gekomen, doch' zijn appél op dien gedenkwaardigen da tum ingesteld, scheen wel niet erg veel gewicht in de schaal te leggen. Wel betoogde beklaagde onschuldig te zijn en beriep hij" zich te dezer zake op eene op schrift gestelde verklaring, doch daar bleek geen da tum op vermeld Te zijn en de 'Officier kon daaraan geen waarde hechten en vond dat document niet ter zake 'dienende. Gevraagd werd bevestiging van het vonnis. J een zaak mett een luchie. Nu volgde oen andere Jaap. n.1. Jacob Bras van Barsingerhorn, bij de rechtbank Zeer .wel bekend en een trouwe bezoeker. 'Zooals we dat van Jaapjen gewend zijn, kregen we weer in zeer gekuischte bewoordingen «*n met zeer beknopte uiteenzetting van de zaak, die alleen daarom niet nóg langer werd, omdat de Praesus Jaap met kleml tot de orde meende te moeten roepen. Het was als verschillende vorige malen, ook nu weer een stinkend^vleesch'-zaakje, dat oorzaak was van Jaép's verschijnen hier. Hij h'ad weer een beduidende hoeveel heid terdege ondeugdelijk vleesch op zijn hofstede voor radig gehad, in April J.l. en was door den Kantonrech ter opgeknapt met 2 hechtenisstraffen. elk van 6 da gen. En nu móest Jaap Jaap niet zijn, als hij niet in FEUILLETON. 15. Toen de fceilner hen weer had verlate» wiet dte Jonge toiome»] speelster het gesprek een and ene wen ding te geven én zij bracht het op het tooneolstuk, dat ztj met Poeta zou reperteeren. ZIJ was a,l reeds vele malen düarin opgetrëdien en rij wist over haar rol zoowel als over het werk zelf eenjlgei zeer tref fende hiemarkdlnJgen te maken. Ulrich Po&ta'a verlegenheid was eensklaps verdwe nen. Hoe weinig of zljin omgangsvormen zich ook aanpasten hJJ het gezelschap waarmee hij nu Ofmgin& zoo zeker en beslist voelde hij zich thuis op het gebied waarin hij nn door Else werd binnengeleid. HIJ sprak levendig en goed, op een wijze die duide lijk 'iet uitkomen, dat men met een welopgevoed en belezen jongen man te doem, had. en eenige spottendle opmerkingen van Hein|z brachten hem zelfs in vuur, zoodat rijn oogem sehdithefrdem, en zijn wangen bloos den. Ook de champagne had miséhiiiem, bijgedragen tot deze gemoedsstemming. Herinz had, ondanks de waar schuwende blikken van zijn zuster nog een tweede fleseh champagne besteld en daar Else haar glas nauwelijks had aangeraakt, waren de flqsschen door de belde heeren alleen geledigd geworden- De zachtja lucht van den mooden zomerdag, do heldere meisjes- oogen, waarin Posta nfu voel meer durfde kijken, ver- eenlgden zich met den. opwekkende® geest van den wijn, en hadden) binnen enkele oogiqnblikken dit» on beholpen Jongen, man geheel vehandierd. Hij sprak met lulde stem, met pittige gebaren, zooals hij het van zijn vriend Hétnz Colmer en va» de andere toomeelspelers had gezien, zijn beweringen waren zeer dapper en toen hij va» de meisjesgestalte sprak, d^e Else in het stuk had weer te geven, sitb- derde er zelfs een ziekere hartstocht in zijn stem. Toen het dessert initusschen was opgediend, stond Heinz op en klopte hem op den schouder. „Zoo ben je mij uitnemend bevalllen» vriend Ulrich nu ben je in de rechte stemming om met mij mede naar mij in. kamer te gaan en de bewuste groote scène te pro beert». Men. moeit helt ijzer smeden zoolang het heet hoogcr beroer? ging en wel o zooals het Jihiuw weer itedte, omdat ze hemi zoo gesten. Do FV&»ident randde Jaag, er eens uit te scheiden. Beklaagde zei, dat bét vleesch' tot varkensvoer diende, en dat de beesten het wat graag lusten. Een tijdlang had hif zich op den groentenhandel toegelegd en die- had hij .weer stop moeten zetten. En te moet \toch wét doen, zoodat hij; zich nu weer met hart en ziel en stinkend vleesch' op de varkensfókkerlj toelegde. De President erkende gulweg in dat vak geen speciali teit te zijn. maar meende toch met grond te mogen ver onderstellen. dat niet Reder fokker die beesten op stinkend groen vleesch waaruit de maden in grooten getale te voorschijn komen, zat onthalen. Jaap was echter zoo vrij om dienaangaande met Z.E.A. van meening te verschillen. Er zijn er wel. die nog stinkender vleesch vervoeren. Enfin, als Je het „tegendeel niet bewijzen kunt van zoo'n stelling, is het met iemand als Jaap kwaad re deneeren. Vriend Bras was zoo vrij te verkondigen, dat de inenschen er last yan hebben als hTJ wat centen in zijn pprtemonnaic beeft. Dat de maden uit het vleesch. dat Jaap in een vat had Ingekuipt. Jfropen.heette voorts gelogen 'te zijn al hadden drie rijksveldwachters hét geconstateerd. Beklaagde Zégt: ze pesten me voort durend. zoo'n gemeene vuile gesttroep is hét. De O. v. J. vroeg bevestiging van jaag's vonnis. Jaap mocht blijven zitten, want tflj had nog een appélzaakje en wel omdat hij f 4 boete of 4 dagen hechtenis h'ad opgeloopen van den Schager Kantonrech ter. wegens hét houden van yarkens zoo dicht bij het perceel van een buurman, ptat die daarvan hinder had. Mét den Burgemeester die knappe kerel. Zooals Jaap hem nu zeer hoffelijk noemJde, ln tegenstelling met de minder vleiende bewoordingen die Bras vroe- fer wel ten aanzien van Z.E.A. bezigde had ons aasje er niet .over gesproken. Wel 'wist Jaap te kla gen. dat de nestadders zijn varkens hadden vergiftigd. Met dat al stond het vast. dat het varkens verblijf minder dan 5 Meter van buurman Bakkers woning was verwijderd. In dit hboger beroepzaakje vroeg de Officier even eens bevestiging van hét gewezen vonnis. uitgesteld. Na Jaapfs gemeenzaam „Gegroet héere f" kregen we de volgende zaak. Die was van den Keer Officier contra Willem Stuifbergen, hoofdagent te Castricum van „De Tijdgeest" "Te Rotterdam. Deze zaak werd uitgesteld, evenals die tegen W. van Dijk. arbeider te IAmmen. waarin ook de heer Iburg van Rotterdam als getuige was gedagvaard. van de natte gemeente. Na de pauze hadden we Heintje van den Berg sjouwerman te Hoorn, kunnen aanschouwen als be klaagde, indien hij present geweest was. Dat wa3 ech ter niet het geval. Hein hééft zijn centjes te lief voor een bittertje om ze te verreizen naar Alkmaar. Maar het tit ging evengoed door. Beklaagde, thans appellant, had dit voorjaar bij verstek een kantonrechterlijk von nis opgeloopen tot 3 dagen hechtenis en een Jaar verblijf in een rijks werkte richting^ omdat hij bij negende her haling wegens dronkenschap was gesnapt op 11 Februari. J.I.. terwijl nog geen jaar Kvas verloopen sinds zijn Jong ste veroordeeling wegens een dergelijk feit. Het was in de Nieuwstraat dat Hein op dien Februaridag 's mor gens kwart over elven druk laveerde om daarna opge bracht en later gevonnist te worden. Den 22sten Mei kwam Hein te verzet tegen het op 18 April bij ver stek gewezen vonnis en de» 5den Juni werd het vonnis bekrachtigd. Den 8sten Juni volgde appél, want Hein houdt vol. Dat appél was het dan. wat thans werd be handeld. Getuigen waren niet gedagvaard ea de O. v. J. vroegi n een kort requisitoir bevestiging van het vonnis. verboden d a a r te iioopen. De laatste beklaagde was Jan ten Hoope. brievenbe steller te Hoorn, die aldaar zonder daartoe krachtens zijn ambt gerechtigd te zijn. den 30sten April langs de spoorbaan was geloopen. tussehen Klaphek en Koe- poorisweg zulks terwijl een trein in aantocht was. ItiJ liep daarmee f 3 boete, subsidiair 3 dagen hech {la. W1e weert hoe laps of het duurt eer Je weer eens ln dë stemming Wen zooals nu." De jonge man was dadlelijk opgestaa». Else ech ter scheen minder gejaedigd om aan de rocpatom van haar broer gehoor te geven, „Ik voel mij door de inspannende repetitie wat moe, Heinz," zeide zij. «Wil Je hët niet liever tot morgen verschuiven." Voor een hajf uur terug zoudem deze woorden vol doende zijn geweest, om den, beschermeling va» HeUnz Colmer te ontmoedigen, nu scheen hij zooals de too- neelspëlër dat noemde, ln actüe te rij» gekomen. wa»t hij wendde zich met een levendig verzoek tot, de jonge dame: „,Ach wanneer u het toch doen wilde, Juffrouw Else. u zoaidit mij daardoor gelukkig mar kern. Ik voel zelf dat lik nu in de rechte stemming ben om iets goeds te volbrengen, en ik zou u, juist u willen bewijzen, dat ik toch nfet geheel zonder talent ben. Toe, zegt u nu niet neen! Laat ons t< imlnstq éen ecène probeeren, al is het dan niet alles van die» beginne af." Nu sprak de tooneelapeeteter niet meer tegen, maar het was op haar Htef gezichtje te lezen, dat zij hee(l ongaarne aan dit dringen gehoor gaf en terwijl zij naar huis gingen nam zij die gelegenheid te baat om haar broer toe te fluisteren: „Je dloet mlet goed daaraan Hetaiz. „Ik geloof aa» zdjn talen|t cye» zoo min als onze regisseur." „Stil," antwoordde detz». ,Ik heb te elk geval mij» reden om hem aan te moedige» e» je zult ons bei de» een grooten dienst bewijze», door vriendelijk voor hem te blijven als tot dusver." Om hun mee ningsversch II nog verder uit te spre ken hadden zij geen gelegenheid meer, daar Ulrich Posta, dde op de trap door eenige zijner collega's was opgehouden,, zich weer bij hen had gievoegd. Zij traden Co lm er s kamer binnen, waarvan de vensters gelukkig naar den tul» uit kónden worden geopend en binnen een paar minuten had Heinz de tafel, de stoelen en eenige andere noodige reQuisieten zoo ge plaatst, zooals het voor de te spelen scène noodza kelijk was Hij ging met het boek op de sofa zitten om voor regisseur op te treden, en g<A het teekien tot het begin. Else was het, dde het eerst moest optreden. ZlU had een voorname dtojno voor te stellen,, die ondier den druk van ongelukkige omBtankHghedeni leefde. Zij had een liefde opgevat voor een beambte van haar tenis cm. Daarvan ging Jan in hoogcr beroep. De O. v. J. had het piet Etxtctig gevonden,, getuigen te' dagvaarden en vroeg beveiliging van hict gewezen vonnis, Volgend® weck uitspraken en nieuwe zake». De gevechtswaarde van het Russische leger. Een interessante beschouwing over de gevechtswaar- do van het Russische leger vinden wif in een „brief van den „Vorwarts"-ooriogscorrespondent Hugo Schulz. d.d. 29 Augustus uit hét Oostenrijlische oorlcgskwartier ver zonden. De overwinning op hét Russische mfflioenemleger zegt hij is moeilijk te bevechten, veel moeilijker Idan tcgvii de Franschen. Tegen de Franschen kunnen ver- nie'.Vende slagen geleverd worden, de Russen zijn uiterst moeüijk te verslaan. Het is er h'un tot dusverre nooit om te doen geweest groote overwinningen te beha Ten, maar daartegenover hebben zij ook immer groote neder lagen wéten te vermijden. Hoe moeilijk het is. de Russische legers .geheel te verslaan en door een be slissende overwinning buiten gevecht te stellen, heeft Napoleon reeds afóéten ervaren en van zijn overwtente- cenhebben die van Eyslau, Friedland, Smolensk en Moskwa de geringste gevolgen gehad. Het feit, dat Russische legers zulk een buitengewoon taaien tegenstand bloden. vindt zijn diepste oorzaak in hét Russische karakter en in de Russische denk wijze. De Rus is te 'den oorlog juist het tegenovergestelde van jcfen FranschMan. die geheel beheerschl worat door zijn jjath'etisch-ildderlljke opvatting van den krijg. De Russische muschik' is van huis uit passief, vredelie vend en wetnig geneigd tot daden. Hij verstaat biet zoo goed als tle Fransch'man de kunst om oen héld te zijn. maar hjjf verstaat de kunst, pm als martelaar der stompe gehoorzaamheid In stolcijnsche gelatenheid te sterven. Bij den Franschen militair slaat de vurige drang naar daden onmiddellijk ln een paniek om. wanneer de verliezen een zékere grens overschrijden. Zoodra de vijand met zijn artillerie te de ;meerderheid gekomen is. is de wil van den Franschen soldaat gebroken en retireerende Fransche troepen zijn uitgebrande slak- kén. waarmede men niets anders kan doen dan ze weg werpen. ZIJ .hebben alle vertrouwen in zichzelf en te de aanvoerders verloren, roepen, dat-zij verraden en verkocht zijn en er verloopen weken, eer zij uit den afgrond van hun demoralisatie weer den weg omhoog vinden. Geheel anders de Russische muschik. bij wien de oorlogszuchtige stemming niet tot het kookpunt stijgt, die échter daarvoor in de plaats hét buitengewoon, wel licht uit de eentonigheid van zijn slavenbestaan voort vloeiend vermogen bezit, otm zich' aan dte afgrijselijkste indrukken van den slag aan te passen en verliezen te dragen, die verre boven hét normale gaan. De superi oriteit van de vijandelijke artillerie, die hem dwingt zijn positie te verlaten, moet wél zeer groot zijn cn veelal moei deze nog gepaard gaan met de bedreiging van een bajonetaanval. Z(jn Russische troepen tot den terugtocht gedwongen, dan moet men er op voorbereid zijn. dat rij slechts weinige kilometers verder achter reeds lang van te voren opgewonden verschansingen nieuwen tegenstand "zullen bieden. De elappe-gewïjzo terugtocht onder het .gebruik maken van achter elkander liggende stellingen, lis ^bl£s karakteristiek voor verslagen Russi sche legers, ,én al hééft tot dusver nooit een Russisch veldheer groote .aanvalstalenten tentoongespreid, als kun stenaar te het retireeren heeft toch menig Russisch ge raai naam gemaakt. Aan een Interview met prins Wbroiecki. Russische zaakgelastigde te Cairo, onüeenen wij de volgende ge gevens omtrent de sterkte van het Russische leger Het actieve Russische leger omvat 4.650.000 man; omstreeks 50.000 nlan bevinden zich' te Siberië 'en kunnen niet verplaatst wordeneen half mlUloen ando ren liggen in den Kaukasus en zij kunnen om strate gische redenen evenmin naar de Russische westgrens gedirigeerd worden, .wal ook het geval is met 200.000 m de noordelijke provincies van Rusland gestationneer- vaderüjk huls, die ook, haar Mef had en welke bed de menschen nu ctader hoog droevige amfltandlghedle» elkaar hun llefdie bekennen. Na meegesleept t» zij» door de gloeiende "liefdesverklaring van tien Jongen beambte moest rij hem te de arme» zinken en jiuflet op dat oogenbMk betrapt worden door den Mpiie»- trerienden vader. Deae eeènp hadi op het tponeel steeds 't grootste succes en had zoowel Else als haar part ner steeda een Jubel va» toejuichingen bezorgd. Maar zdj moest baar rol dan ook wel met meer gtoed e» vuur hebben gespeeld dan zjj het nu deed, waar KfJ haar woorden vlug en zonder oenlge bezielt»*,' sprak, zooals een schoolleerling een va» buRe» geleerd lesje. Ook aan de onbevangenheid en schrik die zij moest uitdrukken hij het onverwachte verschijnen va» de» door haar beminden jonge» ma» gaf zij slechts met een paar gebaren uitdrukking. Maar hoe weinig of zij zich ook Inspande om met haar epel de fantasie va» haar partner tje hulp te komen, zoo kon zij toch niet verhinderen, dat haar lieve verschijning, den reeds opgewond»» JomgeÜing nog meer te vuur en v/lam zette- Al ware» UJrich Posta's eerste woorden nog w»t onzeker, zoo scheen vanaf h*t oogienbQÜk dat hij vol gens rijn rol voor het geliefde meisje moest neer knielen. plotseling ee» anderen geest over hem te rij» gekomen. Er scheen ee» ontroerende teoderhedd in zijn stem te zijn, een extestech gevoel sprak uit den blik zijner blauwe oogen. ESsa zelf scheen door deze verandering ec»-r ver rast en onwillekeurig kwam ook rij er meer er» meer ln. De tooneelspeler, dóo ander» d-, rol va» Poeta veen- vulde, had een heel andere opvatting als deze. HU gaf meer den wilden, verlangende» hartstocht weer, had een meer rinneiijik vuur te de woorden va» den dichter gelegd, maar het schee» Else toe;, dat Poeta» de rol Inniger opvattend, meer het ware ka^ rakter van den persoon uitsprak, het werkelijke te ven openbaarde dan het ooit aan den geroutineerde» toonee'speler mocht gelukken. Zij kon nauwelijks be grijpen dat de schuchtere, onbeholpen jongen, dte het niet eens gelukt was een ondergeschikt rolletje behoorlijk to spelen, en dte op de repetitie van dien morgén, het voorwerp va» aller medelijden was ge weest, dezelfde persoon was dlie daar in ongezocht schilderachtige houding voor haar op dte knieën lag, wiens gelaat schitterde en uit wiens oogen oen hoer de manschapgen. Er blijven dus over 3.450.000 man die aan do westgrens tegen Duitschlaad en Oostenrijk geconcentreerd rijn. Buiten; fret actieve leger, kan Rusland een beroep doen op de reservisten en den landstorm, maar prins Woroniecki is er van overtuigd, dat Rusland daartoe nimmer zal behoeven over te gaan. Tel. Binnenlandsch Nieuws. anna paulowna. Woensdagmorgen ongeveer half 9 ontstond brand ln de nog nieuwe groote bergschuur van den hoer C. Blaau- boer in den Lotweg. De oogst van 4 H.A. tarwe en 1 H.A. haver, nog ongedorschen, benevens 1ÖWXX3 K.G. stroo, 2 zelfbinders. een iïiaalmachlne en tal yan an dere landbouwwerktuigen gingen in de vlammen op. hoewel 2 brandspuiten het yuur bestreden. De oorzaak is onbekend; verzekering dekt de schade. plaatselijke keuze. Het comité voor plaatselijke keuze heeft een boekje 'gegeven, bevattende het aantal handteekenlngen, dio ln verschillende plaatsen voorliet bekende pyjlKionnoment rijn verkregen Het boekje vermeldt een totaal bedrag van 67(7902. dat nog iets verhoogd moet worden, omdat er na de pu blicatie nog enkele lijsten zijn ingekomen. Het hoogste aantal handteekeningen gaf Zufd-HoHand. n.1. 157.6/8 het geringste Limburg, J734. XOORD SCHAR WOUDE. De grondwerkzaamheden voor het effen make» van het terrein benoodlgd voor de aan te loggen spooiv lij» Stntio»rI>orp Noordscharwouda, zij» aangevan gen. Voor werkvcreckafflng al tets moois. Uit de» aard der zaaik zal wegens don huldigen toestand het leggen der UJn zelf niet vlug gaan. Materiaal, etc. schijnt moeilijk te krijgen. IJROEK OP LANGEND IJK. Te Broek op I-angemdijk geraakte gisteren een paard met een wagen met fruit beladen ln de diepe ringsloot Het paard r«rdro»k. Het behoorde aa» drin landbouwer K. Treem to Heerhugowaard. Brood Yan gemalen tarwe en tnlpenbollen. Uit Leiden wordt aan de Nieuwe Ct." ge schreven De bakker W. van de Weerdt te Valkenburg heeft op een vergadering van de Leidscbe bakkers- patroonsvereeniging eenige brooden vertoond, die door hem waren vervaardigd voor uit gemalen tarwe en voor gemalen tnlpenbollen. Het aldus vervaardigde brood mooht toen de goedkeu ring van alle aanwezige bakkers wegdragen. Aan het Rijksstation voor Bakkerjj en Maalderij zouden eenige brooden gezonden worden ter onderzoek. De bakker heeft een bezoek gehad van den di recteur van den gemeentelijken keuringsdienst van eet- en drinkwaren te Leiden, dr. J. J. van Eek, die hem verzocht de proeven voort te zetten en ten behoeve van den keuringsdienst eenige brooden te vervaardigen, met verschillende soorten bollen- meel bereid. Daaraan heeft de bakker voldaan. Eén gedeelte van het brood is vervaardigd van den bol La Reine", een ander van „Rose grisdelin" en nog een ander van een oroousbol. Het brood is aan den Leidsohen keuringsdienst afgeleverd en het resultaat zal zoo spoedig moge lijk bekend worden gemaakt. De klenr van het brood is wit, geel- en blauw achtig, naarmate hot van een der hierboven ge noemde bollensoorten afkomstig is. Het ziet er heel goed uit en de smaak valt bijzonder mee. Met het oog op het voornemen der bollenhun- delaren, om 8 dpr bollenvoorraden te vernietigen in verband met een drukking der prijzen voor het Ulka menschenzlel blonk en wjens spel haar i meer meesleepte. Heinz Colmer legde na een, bijzonder pakkend mo ment zti» boek UjT rijde en klapte levendig ln de handen. „Bravo bravissimo! Wanneer nu de ürtendfiat tier Weener Hofechouwburg hier op mij» plaats gezeten had, waa Je koat gekocht. Alleen ee» beetje te teer, te bovenaardsch grijp Je de zaak aan. Tenslotte mott Je niet, een dweper rijn. dte een hetHge aanbidt, maar oen rechtschapen Jongeling vb» Vleesch en bloed, dte verliefd la. Dus vooruit, een beetje dichter bij Else zoo. En dan grijp Je aan stonds haar hand vast om dile, als Else antwoordt, zoo dikwijls mogelijk te kussen. Dat staat wél njet 1» je rol geschreven, maar het Is een nuance dte effect heeft en die de omarming der belde gelief den, die er op moet volgen, wat natuurlijker maakt. Dus nog eenmaal. Beginnen bij: Ja» ik heb Je lief." En Ulrich Poeta bewees oen s°er volgzaam leerltojg te rijn. Ilij deed alles wat Heinz hem voorgezegd had. Maar hij deed het in rijn onervarenheid» niet, als een tooneelspeler, die gedurende zij» rol nog aan een onbetaalde kleermakersrekening; donken ka» maar als een warmbloedig Jong man, voor wien de poor ten vb» het paiadub ztch openen, wanneer hij, rijn tippen mag drukke» op de koele meisjeshand en dicht aan zijn oor het snelle kloppen van een Jong vrouwenhart vernemen mag. Zjj speelden de scène, waarvoor Ulrich Poeta gee» «auffteur noodig had 1» steeds stormachtiger tem po tot het einde toe of liever tot de plaats waar rlisa teuur geliefds; 1» de arme» steken moot. Daar echter brak de tooneéJepoóletor de scène piot- af, terwijl zü opstond en een paar passen da Inging. „Ik denk dat we het hier vandaag bij moeten late», 't is nu genoeg," selde zij op be klemden toon. „Nu geloot lk er ook aan, dat u ta lent hebt. mijnheer Poeta» Met zulk een uitbeelding zoudt u bij elk publiek groot succes hebben." Poeta was nog te opgewonden, nog te zeer door ril» rol ln beslag genomen, als dat hij Else had kun ne» antwoorden. Slechts met een stralende» blik vol dankbaarheid keek hij haar aan. en een lachje dat zij» moei gezicht bijna tets kinderlijks gaf, speelde om zij» lippen. Wordt

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1914 | | pagina 1