Alltlttl Billis-
GRATIS.
DONDERDAG 10 SEPTEMBER 1914.
57ste JAARGANG No. 5452.
NIEUWE ABONNÉ's
Erfgraaï Udo.
SCHAGEK
COURANT.
Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag,
Donderdag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 9 ure wor
den ADVERTENTIEN in het eerst uitkomend nummer geplaatst.
Uitgevers TRAPMAN Co.
SCHAGEN, LAAN D 5. - Int. Teleph. NS. 20
Prijs per jaur f 3.Per post f 8.60. Losse nummers 6 eent.
ADVEKTF.NTIKN van 1 tot 6 regels f 0.25 iedere regel meer 6 ot.
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
op de Schager Courant ontvan
gen tot 1 October de nummers
Arrondissements Rechtbank
te Alkmaar.
Zitting ,van Dinsdag 8 September 1914.
Hoewel we .lieden een vol dozijn zaken rijk waren,
had do .zitting niet al te| „veel om 't lijf. JLfiSt beginnen,
heel groote pauze en vroeg eindigen. En dan nog
werd de helft van de zaken voor onbegaalden tijd uit
gesteld. .aangezien de luidi.es. die er een rol in had
den te .vervullen, niet aanwezig waren.
De eerste zaken betroffen blijkbaar allen loterijwets
overtredingen. daar als getuige telkens mijnheer M.
Iburg directeur der Naamlooze Vennootschap „De Tijd
geesthad .moeten optreden. Beklaagden waren achter
eenvolgens M. .J. Aalhers. doodgraver te Anna Pau-
lowna. oud .40 'jaar, Ario van Twulver, koopman, oud
59 jaar. .woonachtig te Sclhagen, J. B. Kroon. 30 Jaar,
barbier te Heiloo en do 33-iarige J. v. d. Klooster,
bleekersknecht te Alkmaar, allen blijkbaar agenten van
„De Tijdgeest". Allen uitgesteld voor onbepaalden tijd.
IN APPèL.
Volgde de vijfde zaak. die een oude bekende van deze
rechtbank gold. n.1. den 43-jarigen Jetze Grootes, koop
man te Zijpe. Deze bad begin dezes [aars in Februari
te ZJIpe ,vbn een militair beneden den rang vain offi
cier kfeeren .gekocht en werd door den Kantonrechter
gestraft jnet f 5 boete of 5 dagen hechtenis. Beklaag
de ging In appél, maar was beden absent.
De O. .v. J'. vorderde bevestiging van het gewezen
vonnis.
verboden te visschen.
Aan de beurt Is Jacob Brouwer, visscher, geboren
en wonende te Zijpe (Hazepolder). Jaap. die m 1851
bet levenslicht aanschouwde en dus al een eindfe m
de zestig is, bad ter zijner woonplaats wederrechte
lijk, zonder d© noodige vergunning, gevischt met een
paar palingfuiken, wat hém van d©n Kantonrechter
een elsch tot f 3 boete o! 3 dagen hechtenis op den
hals haalde. Jaap wias bij acte van 18 Juni in éppél
gekomen, doch' zijn appél op dien gedenkwaardigen da
tum ingesteld, scheen wel niet erg veel gewicht in
de schaal te leggen. Wel betoogde beklaagde onschuldig
te zijn en beriep hij" zich te dezer zake op eene op
schrift gestelde verklaring, doch daar bleek geen da
tum op vermeld Te zijn en de 'Officier kon daaraan
geen waarde hechten en vond dat document niet ter
zake 'dienende. Gevraagd werd bevestiging van het
vonnis. J
een zaak mett een luchie.
Nu volgde oen andere Jaap. n.1. Jacob Bras van
Barsingerhorn, bij de rechtbank Zeer .wel bekend en
een trouwe bezoeker. 'Zooals we dat van Jaapjen gewend
zijn, kregen we weer in zeer gekuischte bewoordingen
«*n met zeer beknopte uiteenzetting van de zaak, die
alleen daarom niet nóg langer werd, omdat de Praesus
Jaap met kleml tot de orde meende te moeten roepen.
Het was als verschillende vorige malen, ook nu weer
een stinkend^vleesch'-zaakje, dat oorzaak was van Jaép's
verschijnen hier. Hij h'ad weer een beduidende hoeveel
heid terdege ondeugdelijk vleesch op zijn hofstede voor
radig gehad, in April J.l. en was door den Kantonrech
ter opgeknapt met 2 hechtenisstraffen. elk van 6 da
gen. En nu móest Jaap Jaap niet zijn, als hij niet in
FEUILLETON.
15.
Toen de fceilner hen weer had verlate» wiet dte
Jonge toiome»] speelster het gesprek een and ene wen
ding te geven én zij bracht het op het tooneolstuk,
dat ztj met Poeta zou reperteeren. ZIJ was a,l reeds
vele malen düarin opgetrëdien en rij wist over haar
rol zoowel als over het werk zelf eenjlgei zeer tref
fende hiemarkdlnJgen te maken.
Ulrich Po&ta'a verlegenheid was eensklaps verdwe
nen. Hoe weinig of zljin omgangsvormen zich ook
aanpasten hJJ het gezelschap waarmee hij nu Ofmgin&
zoo zeker en beslist voelde hij zich thuis op het
gebied waarin hij nn door Else werd binnengeleid.
HIJ sprak levendig en goed, op een wijze die duide
lijk 'iet uitkomen, dat men met een welopgevoed en
belezen jongen man te doem, had. en eenige spottendle
opmerkingen van Hein|z brachten hem zelfs in vuur,
zoodat rijn oogem sehdithefrdem, en zijn wangen bloos
den.
Ook de champagne had miséhiiiem, bijgedragen tot
deze gemoedsstemming. Herinz had, ondanks de waar
schuwende blikken van zijn zuster nog een tweede
fleseh champagne besteld en daar Else haar glas
nauwelijks had aangeraakt, waren de flqsschen door
de belde heeren alleen geledigd geworden- De zachtja
lucht van den mooden zomerdag, do heldere meisjes-
oogen, waarin Posta nfu voel meer durfde kijken, ver-
eenlgden zich met den. opwekkende® geest van den
wijn, en hadden) binnen enkele oogiqnblikken dit» on
beholpen Jongen, man geheel vehandierd.
Hij sprak met lulde stem, met pittige gebaren,
zooals hij het van zijn vriend Hétnz Colmer en va»
de andere toomeelspelers had gezien, zijn beweringen
waren zeer dapper en toen hij va» de meisjesgestalte
sprak, d^e Else in het stuk had weer te geven, sitb-
derde er zelfs een ziekere hartstocht in zijn stem.
Toen het dessert initusschen was opgediend, stond
Heinz op en klopte hem op den schouder. „Zoo ben
je mij uitnemend bevalllen» vriend Ulrich nu ben
je in de rechte stemming om met mij mede naar mij in.
kamer te gaan en de bewuste groote scène te pro
beert». Men. moeit helt ijzer smeden zoolang het heet
hoogcr beroer? ging en wel o
zooals het Jihiuw weer itedte,
omdat ze hemi zoo gesten.
Do FV&»ident randde Jaag, er eens uit te scheiden.
Beklaagde zei, dat bét vleesch' tot varkensvoer diende,
en dat de beesten het wat graag lusten. Een tijdlang
had hif zich op den groentenhandel toegelegd en die-
had hij .weer stop moeten zetten. En te moet \toch wét
doen, zoodat hij; zich nu weer met hart en ziel
en stinkend vleesch' op de varkensfókkerlj toelegde.
De President erkende gulweg in dat vak geen speciali
teit te zijn. maar meende toch met grond te mogen ver
onderstellen. dat niet Reder fokker die beesten op
stinkend groen vleesch waaruit de maden in grooten
getale te voorschijn komen, zat onthalen.
Jaap was echter zoo vrij om dienaangaande met Z.E.A.
van meening te verschillen. Er zijn er wel. die nog
stinkender vleesch vervoeren.
Enfin, als Je het „tegendeel niet bewijzen kunt van
zoo'n stelling, is het met iemand als Jaap kwaad re
deneeren.
Vriend Bras was zoo vrij te verkondigen, dat de
inenschen er last yan hebben als hTJ wat centen in
zijn pprtemonnaic beeft. Dat de maden uit het vleesch.
dat Jaap in een vat had Ingekuipt. Jfropen.heette voorts
gelogen 'te zijn al hadden drie rijksveldwachters hét
geconstateerd. Beklaagde Zégt: ze pesten me voort
durend. zoo'n gemeene vuile gesttroep is hét.
De O. v. J. vroeg bevestiging van jaag's vonnis.
Jaap mocht blijven zitten, want tflj had nog een
appélzaakje en wel omdat hij f 4 boete of 4 dagen
hechtenis h'ad opgeloopen van den Schager Kantonrech
ter. wegens hét houden van yarkens zoo dicht bij het
perceel van een buurman, ptat die daarvan hinder had.
Mét den Burgemeester die knappe kerel. Zooals
Jaap hem nu zeer hoffelijk noemJde, ln tegenstelling
met de minder vleiende bewoordingen die Bras vroe-
fer wel ten aanzien van Z.E.A. bezigde had ons
aasje er niet .over gesproken. Wel 'wist Jaap te kla
gen. dat de nestadders zijn varkens hadden vergiftigd.
Met dat al stond het vast. dat het varkens verblijf
minder dan 5 Meter van buurman Bakkers woning was
verwijderd.
In dit hboger beroepzaakje vroeg de Officier even
eens bevestiging van hét gewezen vonnis.
uitgesteld.
Na Jaapfs gemeenzaam „Gegroet héere f" kregen we
de volgende zaak. Die was van den Keer Officier contra
Willem Stuifbergen, hoofdagent te Castricum van „De
Tijdgeest" "Te Rotterdam. Deze zaak werd uitgesteld,
evenals die tegen W. van Dijk. arbeider te IAmmen.
waarin ook de heer Iburg van Rotterdam als getuige
was gedagvaard.
van de natte gemeente.
Na de pauze hadden we Heintje van den Berg
sjouwerman te Hoorn, kunnen aanschouwen als be
klaagde, indien hij present geweest was. Dat wa3 ech
ter niet het geval. Hein hééft zijn centjes te lief voor
een bittertje om ze te verreizen naar Alkmaar. Maar
het tit ging evengoed door. Beklaagde, thans appellant,
had dit voorjaar bij verstek een kantonrechterlijk von
nis opgeloopen tot 3 dagen hechtenis en een Jaar verblijf
in een rijks werkte richting^ omdat hij bij negende her
haling wegens dronkenschap was gesnapt op 11 Februari.
J.I.. terwijl nog geen jaar Kvas verloopen sinds zijn Jong
ste veroordeeling wegens een dergelijk feit. Het was in
de Nieuwstraat dat Hein op dien Februaridag 's mor
gens kwart over elven druk laveerde om daarna opge
bracht en later gevonnist te worden. Den 22sten Mei
kwam Hein te verzet tegen het op 18 April bij ver
stek gewezen vonnis en de» 5den Juni werd het vonnis
bekrachtigd. Den 8sten Juni volgde appél, want Hein
houdt vol. Dat appél was het dan. wat thans werd be
handeld. Getuigen waren niet gedagvaard ea de O. v. J.
vroegi n een kort requisitoir bevestiging van het vonnis.
verboden d a a r te iioopen.
De laatste beklaagde was Jan ten Hoope. brievenbe
steller te Hoorn, die aldaar zonder daartoe krachtens
zijn ambt gerechtigd te zijn. den 30sten April langs
de spoorbaan was geloopen. tussehen Klaphek en Koe-
poorisweg zulks terwijl een trein in aantocht was.
ItiJ liep daarmee f 3 boete, subsidiair 3 dagen hech
{la. W1e weert hoe laps of het duurt eer Je weer
eens ln dë stemming Wen zooals nu."
De jonge man was dadlelijk opgestaa». Else ech
ter scheen minder gejaedigd om aan de rocpatom van
haar broer gehoor te geven, „Ik voel mij door de
inspannende repetitie wat moe, Heinz," zeide zij.
«Wil Je hët niet liever tot morgen verschuiven."
Voor een hajf uur terug zoudem deze woorden vol
doende zijn geweest, om den, beschermeling va» HeUnz
Colmer te ontmoedigen, nu scheen hij zooals de too-
neelspëlër dat noemde, ln actüe te rij» gekomen. wa»t
hij wendde zich met een levendig verzoek tot, de
jonge dame: „,Ach wanneer u het toch doen wilde,
Juffrouw Else. u zoaidit mij daardoor gelukkig mar
kern. Ik voel zelf dat lik nu in de rechte stemming
ben om iets goeds te volbrengen, en ik zou u, juist
u willen bewijzen, dat ik toch nfet geheel zonder
talent ben. Toe, zegt u nu niet neen! Laat ons t<
imlnstq éen ecène probeeren, al is het dan niet alles
van die» beginne af."
Nu sprak de tooneelapeeteter niet meer tegen,
maar het was op haar Htef gezichtje te lezen, dat zij
hee(l ongaarne aan dit dringen gehoor gaf en terwijl
zij naar huis gingen nam zij die gelegenheid te baat
om haar broer toe te fluisteren: „Je dloet mlet goed
daaraan Hetaiz. „Ik geloof aa» zdjn talen|t cye» zoo
min als onze regisseur."
„Stil," antwoordde detz». ,Ik heb te elk geval mij»
reden om hem aan te moedige» e» je zult ons bei
de» een grooten dienst bewijze», door vriendelijk
voor hem te blijven als tot dusver."
Om hun mee ningsversch II nog verder uit te spre
ken hadden zij geen gelegenheid meer, daar Ulrich
Posta, dde op de trap door eenige zijner collega's
was opgehouden,, zich weer bij hen had gievoegd. Zij
traden Co lm er s kamer binnen, waarvan de vensters
gelukkig naar den tul» uit kónden worden geopend
en binnen een paar minuten had Heinz de tafel, de
stoelen en eenige andere noodige reQuisieten zoo ge
plaatst, zooals het voor de te spelen scène noodza
kelijk was
Hij ging met het boek op de sofa zitten om voor
regisseur op te treden, en g<A het teekien tot het
begin.
Else was het, dde het eerst moest optreden. ZlU
had een voorname dtojno voor te stellen,, die ondier
den druk van ongelukkige omBtankHghedeni leefde. Zij
had een liefde opgevat voor een beambte van haar
tenis cm. Daarvan ging Jan in hoogcr beroep. De O. v. J.
had het piet Etxtctig gevonden,, getuigen te' dagvaarden
en vroeg beveiliging van hict gewezen vonnis,
Volgend® weck uitspraken en nieuwe zake».
De gevechtswaarde van het
Russische leger.
Een interessante beschouwing over de gevechtswaar-
do van het Russische leger vinden wif in een „brief van
den „Vorwarts"-ooriogscorrespondent Hugo Schulz. d.d.
29 Augustus uit hét Oostenrijlische oorlcgskwartier ver
zonden.
De overwinning op hét Russische mfflioenemleger
zegt hij is moeilijk te bevechten, veel moeilijker Idan
tcgvii de Franschen. Tegen de Franschen kunnen ver-
nie'.Vende slagen geleverd worden, de Russen zijn uiterst
moeüijk te verslaan. Het is er h'un tot dusverre nooit
om te doen geweest groote overwinningen te beha Ten,
maar daartegenover hebben zij ook immer groote neder
lagen wéten te vermijden. Hoe moeilijk het is. de
Russische legers .geheel te verslaan en door een be
slissende overwinning buiten gevecht te stellen, heeft
Napoleon reeds afóéten ervaren en van zijn overwtente-
cenhebben die van Eyslau, Friedland, Smolensk en
Moskwa de geringste gevolgen gehad.
Het feit, dat Russische legers zulk een buitengewoon
taaien tegenstand bloden. vindt zijn diepste oorzaak
in hét Russische karakter en in de Russische denk
wijze. De Rus is te 'den oorlog juist het tegenovergestelde
van jcfen FranschMan. die geheel beheerschl worat door
zijn jjath'etisch-ildderlljke opvatting van den krijg. De
Russische muschik' is van huis uit passief, vredelie
vend en wetnig geneigd tot daden. Hij verstaat biet
zoo goed als tle Fransch'man de kunst om oen héld te
zijn. maar hjjf verstaat de kunst, pm als martelaar der
stompe gehoorzaamheid In stolcijnsche gelatenheid te
sterven.
Bij den Franschen militair slaat de vurige drang
naar daden onmiddellijk ln een paniek om. wanneer de
verliezen een zékere grens overschrijden. Zoodra de
vijand met zijn artillerie te de ;meerderheid gekomen is.
is de wil van den Franschen soldaat gebroken en
retireerende Fransche troepen zijn uitgebrande slak-
kén. waarmede men niets anders kan doen dan ze weg
werpen. ZIJ .hebben alle vertrouwen in zichzelf en te
de aanvoerders verloren, roepen, dat-zij verraden en
verkocht zijn en er verloopen weken, eer zij uit den
afgrond van hun demoralisatie weer den weg omhoog
vinden.
Geheel anders de Russische muschik. bij wien de
oorlogszuchtige stemming niet tot het kookpunt stijgt,
die échter daarvoor in de plaats hét buitengewoon, wel
licht uit de eentonigheid van zijn slavenbestaan voort
vloeiend vermogen bezit, otm zich' aan dte afgrijselijkste
indrukken van den slag aan te passen en verliezen te
dragen, die verre boven hét normale gaan. De superi
oriteit van de vijandelijke artillerie, die hem dwingt
zijn positie te verlaten, moet wél zeer groot zijn cn
veelal moei deze nog gepaard gaan met de bedreiging
van een bajonetaanval. Z(jn Russische troepen tot den
terugtocht gedwongen, dan moet men er op voorbereid
zijn. dat rij slechts weinige kilometers verder achter reeds
lang van te voren opgewonden verschansingen nieuwen
tegenstand "zullen bieden. De elappe-gewïjzo terugtocht
onder het .gebruik maken van achter elkander liggende
stellingen, lis ^bl£s karakteristiek voor verslagen Russi
sche legers, ,én al hééft tot dusver nooit een Russisch
veldheer groote .aanvalstalenten tentoongespreid, als kun
stenaar te het retireeren heeft toch menig Russisch ge
raai naam gemaakt.
Aan een Interview met prins Wbroiecki. Russische
zaakgelastigde te Cairo, onüeenen wij de volgende ge
gevens omtrent de sterkte van het Russische leger
Het actieve Russische leger omvat 4.650.000 man;
omstreeks 50.000 nlan bevinden zich' te Siberië 'en
kunnen niet verplaatst wordeneen half mlUloen ando
ren liggen in den Kaukasus en zij kunnen om strate
gische redenen evenmin naar de Russische westgrens
gedirigeerd worden, .wal ook het geval is met 200.000
m de noordelijke provincies van Rusland gestationneer-
vaderüjk huls, die ook, haar Mef had en welke bed
de menschen nu ctader hoog droevige amfltandlghedle»
elkaar hun llefdie bekennen. Na meegesleept t» zij»
door de gloeiende "liefdesverklaring van tien Jongen
beambte moest rij hem te de arme» zinken en jiuflet
op dat oogenbMk betrapt worden door den Mpiie»-
trerienden vader. Deae eeènp hadi op het tponeel steeds
't grootste succes en had zoowel Else als haar part
ner steeda een Jubel va» toejuichingen bezorgd. Maar
zdj moest baar rol dan ook wel met meer gtoed e»
vuur hebben gespeeld dan zjj het nu deed, waar KfJ
haar woorden vlug en zonder oenlge bezielt»*,' sprak,
zooals een schoolleerling een va» buRe» geleerd
lesje.
Ook aan de onbevangenheid en schrik die zij moest
uitdrukken hij het onverwachte verschijnen va» de»
door haar beminden jonge» ma» gaf zij slechts met
een paar gebaren uitdrukking.
Maar hoe weinig of zij zich ook Inspande om
met haar epel de fantasie va» haar partner tje hulp
te komen, zoo kon zij toch niet verhinderen, dat haar
lieve verschijning, den reeds opgewond»» JomgeÜing
nog meer te vuur en v/lam zette-
Al ware» UJrich Posta's eerste woorden nog w»t
onzeker, zoo scheen vanaf h*t oogienbQÜk dat hij vol
gens rijn rol voor het geliefde meisje moest neer
knielen. plotseling ee» anderen geest over hem te rij»
gekomen. Er scheen ee» ontroerende teoderhedd in
zijn stem te zijn, een extestech gevoel sprak uit
den blik zijner blauwe oogen.
ESsa zelf scheen door deze verandering ec»-r ver
rast en onwillekeurig kwam ook rij er meer er» meer
ln. De tooneelspeler, dóo ander» d-, rol va» Poeta veen-
vulde, had een heel andere opvatting als deze. HU
gaf meer den wilden, verlangende» hartstocht weer,
had een meer rinneiijik vuur te de woorden va»
den dichter gelegd, maar het schee» Else toe;, dat
Poeta» de rol Inniger opvattend, meer het ware ka^
rakter van den persoon uitsprak, het werkelijke te
ven openbaarde dan het ooit aan den geroutineerde»
toonee'speler mocht gelukken. Zij kon nauwelijks be
grijpen dat de schuchtere, onbeholpen jongen, dte
het niet eens gelukt was een ondergeschikt rolletje
behoorlijk to spelen, en dte op de repetitie van dien
morgén, het voorwerp va» aller medelijden was ge
weest, dezelfde persoon was dlie daar in ongezocht
schilderachtige houding voor haar op dte knieën lag,
wiens gelaat schitterde en uit wiens oogen oen hoer
de manschapgen. Er blijven dus over 3.450.000 man
die aan do westgrens tegen Duitschlaad en Oostenrijk
geconcentreerd rijn.
Buiten; fret actieve leger, kan Rusland een beroep
doen op de reservisten en den landstorm, maar prins
Woroniecki is er van overtuigd, dat Rusland daartoe
nimmer zal behoeven over te gaan. Tel.
Binnenlandsch Nieuws.
anna paulowna.
Woensdagmorgen ongeveer half 9 ontstond brand ln
de nog nieuwe groote bergschuur van den hoer C. Blaau-
boer in den Lotweg. De oogst van 4 H.A. tarwe en
1 H.A. haver, nog ongedorschen, benevens 1ÖWXX3 K.G.
stroo, 2 zelfbinders. een iïiaalmachlne en tal yan an
dere landbouwwerktuigen gingen in de vlammen op.
hoewel 2 brandspuiten het yuur bestreden. De oorzaak
is onbekend; verzekering dekt de schade.
plaatselijke keuze.
Het comité voor plaatselijke keuze heeft een boekje
'gegeven, bevattende het aantal handteekenlngen, dio ln
verschillende plaatsen voorliet bekende pyjlKionnoment
rijn verkregen
Het boekje vermeldt een totaal bedrag van 67(7902. dat
nog iets verhoogd moet worden, omdat er na de pu
blicatie nog enkele lijsten zijn ingekomen.
Het hoogste aantal handteekeningen gaf Zufd-HoHand.
n.1. 157.6/8 het geringste Limburg, J734.
XOORD SCHAR WOUDE.
De grondwerkzaamheden voor het effen make»
van het terrein benoodlgd voor de aan te loggen spooiv
lij» Stntio»rI>orp Noordscharwouda, zij» aangevan
gen. Voor werkvcreckafflng al tets moois. Uit de»
aard der zaaik zal wegens don huldigen toestand
het leggen der UJn zelf niet vlug gaan. Materiaal,
etc. schijnt moeilijk te krijgen.
IJROEK OP LANGEND IJK.
Te Broek op I-angemdijk geraakte gisteren een
paard met een wagen met fruit beladen ln de diepe
ringsloot Het paard r«rdro»k. Het behoorde aa» drin
landbouwer K. Treem to Heerhugowaard.
Brood Yan gemalen tarwe en tnlpenbollen.
Uit Leiden wordt aan de Nieuwe Ct." ge
schreven
De bakker W. van de Weerdt te Valkenburg
heeft op een vergadering van de Leidscbe bakkers-
patroonsvereeniging eenige brooden vertoond, die
door hem waren vervaardigd voor uit gemalen
tarwe en voor gemalen tnlpenbollen. Het
aldus vervaardigde brood mooht toen de goedkeu
ring van alle aanwezige bakkers wegdragen. Aan
het Rijksstation voor Bakkerjj en Maalderij zouden
eenige brooden gezonden worden ter onderzoek.
De bakker heeft een bezoek gehad van den di
recteur van den gemeentelijken keuringsdienst van
eet- en drinkwaren te Leiden, dr. J. J. van Eek,
die hem verzocht de proeven voort te zetten en
ten behoeve van den keuringsdienst eenige brooden
te vervaardigen, met verschillende soorten bollen-
meel bereid. Daaraan heeft de bakker voldaan.
Eén gedeelte van het brood is vervaardigd van den
bol La Reine", een ander van „Rose grisdelin"
en nog een ander van een oroousbol.
Het brood is aan den Leidsohen keuringsdienst
afgeleverd en het resultaat zal zoo spoedig moge
lijk bekend worden gemaakt.
De klenr van het brood is wit, geel- en blauw
achtig, naarmate hot van een der hierboven ge
noemde bollensoorten afkomstig is. Het ziet er
heel goed uit en de smaak valt bijzonder mee.
Met het oog op het voornemen der bollenhun-
delaren, om 8 dpr bollenvoorraden te vernietigen
in verband met een drukking der prijzen voor het
Ulka menschenzlel blonk en wjens spel haar i
meer meesleepte.
Heinz Colmer legde na een, bijzonder pakkend mo
ment zti» boek UjT rijde en klapte levendig ln de
handen. „Bravo bravissimo! Wanneer nu de
ürtendfiat tier Weener Hofechouwburg hier op mij»
plaats gezeten had, waa Je koat gekocht. Alleen ee»
beetje te teer, te bovenaardsch grijp Je de zaak
aan. Tenslotte mott Je niet, een dweper rijn. dte een
hetHge aanbidt, maar oen rechtschapen Jongeling vb»
Vleesch en bloed, dte verliefd la. Dus vooruit, een
beetje dichter bij Else zoo. En dan grijp Je aan
stonds haar hand vast om dile, als Else antwoordt,
zoo dikwijls mogelijk te kussen. Dat staat wél njet
1» je rol geschreven, maar het Is een nuance dte
effect heeft en die de omarming der belde gelief
den, die er op moet volgen, wat natuurlijker maakt.
Dus nog eenmaal. Beginnen bij: Ja» ik heb Je lief."
En Ulrich Poeta bewees oen s°er volgzaam leerltojg
te rijn. Ilij deed alles wat Heinz hem voorgezegd
had. Maar hij deed het in rijn onervarenheid» niet,
als een tooneelspeler, die gedurende zij» rol nog aan
een onbetaalde kleermakersrekening; donken ka» maar
als een warmbloedig Jong man, voor wien de poor
ten vb» het paiadub ztch openen, wanneer hij, rijn
tippen mag drukke» op de koele meisjeshand en
dicht aan zijn oor het snelle kloppen van een Jong
vrouwenhart vernemen mag.
Zjj speelden de scène, waarvoor Ulrich Poeta gee»
«auffteur noodig had 1» steeds stormachtiger tem
po tot het einde toe of liever tot de plaats waar
rlisa teuur geliefds; 1» de arme» steken moot.
Daar echter brak de tooneéJepoóletor de scène piot-
af, terwijl zü opstond en een paar passen da
Inging. „Ik denk dat we het hier vandaag
bij moeten late», 't is nu genoeg," selde zij op be
klemden toon. „Nu geloot lk er ook aan, dat u ta
lent hebt. mijnheer Poeta» Met zulk een uitbeelding
zoudt u bij elk publiek groot succes hebben."
Poeta was nog te opgewonden, nog te zeer door
ril» rol ln beslag genomen, als dat hij Else had kun
ne» antwoorden. Slechts met een stralende» blik vol
dankbaarheid keek hij haar aan. en een lachje dat
zij» moei gezicht bijna tets kinderlijks gaf, speelde
om zij» lippen.
Wordt