Alititti Bims-
Uit en Voor de Pers,
OORLOG! OORLOG!
DONDERDAG 17 SEPTEMBER 1914.
SCIAGEl
57ste JAARGANG No. 5456.
COURANT.
Uit blad verschijnt viermaal por woekDinsdag, Woensdag,
Donderdag en Zaterdag, Bij inzending tot 's morgens 9 ure wor
den ADVERTENTIES" in het eerst uitkomend nummer geplaatst.
Uitgevers TRAPMAN Co.
SCHAQEN, LAAN O 5. int. Teleph. N8. 20
Prijs per jaar i' 8.Per post f 8.60, Losse nummers 5 eent.
ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels f 0.25 iedere regel meer 5 ot.
Groote letterB worden naar plaatsruimte berekend.
DE TROONREDE.
Een mooi stuk,, een sober stuk, waarvan de aan
hef het ongewone verklaart,, noemt Het Vaderland! do
Troonrede. Wie zich herinnert in wat sombere, stem
ming de bedde Kamers der Staten-Generaal op 3 Aug.
haro vergadering hielden, zal» zegt het blad, moeten
toegeven dat de loop lier zaken tot nog toe voor Ne
derland zeer bevredigend was.
Het woojrd. van lof voor de mobilisatie van zee-
en landmacht mocht zeker niet ontbreken; wie ziich
voor oogon haalt hoe wij in 1870 in-dit opzicht
ten eeneumale te kort schoten,, kan niet anders
dan buitengewoon voldaan zijn over wat thans in
dezen ie verricht. Daarnaast blijve echter de
wensch niet onuitgesproken, dat do zware taak,, die
onze weermacht Leeft te vervullen, weldra beëin
digd kan wonden-
Van groot gewicht acht Het Vaderland het, dat nu
eens van do allerhoogst® plaats een oproep is ge
daan aan onzen; handel om zaUfs den schijn van neu-
traliteltsscheoding te vermijden; het behoeft niet
altijd winstbejag te zijn, dat daarvan de schuld draagt,
ook onvoorzichtigheid kan hier veel kwaad brou
wen.
,„Met recht mocht eindelijk gewaagd worden van
de trouwe p lichtsbetrachtihg en, eendracht onder hot
NederlandBche volk; ook thans 1» weer, zoo als steeds
in de ure des gëvaars, getzien hoe hecht de bahd is
tusschen Oranje en Nederland."
En toch er ontbreekt iets in deze Troonrede,
maar dat kan nu eenmaal niet staan in een stuk,
waarvoor H. H. Ministers verantwoordelijk zijn.
En dat ontbrekende Is een woord van diepgevoei-
den danjk aan ona Ministerie, dat mot onverdroten
ijver en met buitengewoon helder inzicht in het
geen dé toestanjd eiBdhte, al deze bange weken op
post was. Eerst later zal men geheel kunnen over
zien wat re,uzenjtaak in de historische dagen van
1914 op het toen zitting hebbend Kabinet heeft
gerust, en hoe dat deze heeft vervuld. Maar als
de stemming in weinige weken ten onzent over
sloeg van, dolle pandek tot bezadigd afwachten» dan
ligt 'dat zeker ook voor een groot deel daaraan,
dat het NederlandBchs volk gevoelt,, vertrouwt en
waardeept, dat de hoogste dienaren der Kroon zoo
in alle opzichten voor hunne taak berekend' zijn.
Dat feit kon natuurlijk in de Troonrede niet ge
memoreerd worden; het is het ongeschreven gedeel
te ër van, maar het kan gerust ongeschreven blij-
vepi, want het is gegrift in het hart van elk Ner-
derlandBch buTgefr,
Een eere-saluut aan het Ministerie der natio
nale verdediging.
Het Volk bestempelt de rede der Koningin met den
naam „Oorloga-Troonrede". Het blad zegt in verband
met de woorden dat de| toestand onafgebroken waak
zaamheid! efecht, dat daarmede niet zonder beteekenis
ia het' bercöp op de krin'gen van handel en verkeer
om met zorgvuldigheid alles te vermijden wat onze
neutraliteit in gevaar zou kunnen brengen-
Wat de regeering hiermee bedoelt, is niet na
der aangeduid, maar een, goed verstaander heofi
maar een half woord noodig. Wij hebben hooren
fluisteren van verschijnselen in de handelswereld,
gevolgen van de stemming door den inval in Bel
gië en do verwoesting van, steden en dorpen, ver
oorzaakt,, die» hoe begrijpelijk ook, niet zonder be
denking zijn- Een verkeerde gevoelspolitiek zou er
wellicht Jh slagen» in Nederland een beweging te
wekken, die uitliep op boycot van sommige Duit-
eche waren. Het zou bekrompen en, gevaarlijk zijn.,
op deze wijze uiting te geven, aan onro sympathie
voor het geteisterde België. Wij kunnen in posi
tieven, zin onzen Zuiderburen on£e sympathie be
wijzen; wiji kunnen de uitgewekenen, de vluchte
lingen, steunen elk naar zijn kracht, en als de
vurig verbelde vrede nadert, kan, heel het volk
zich uitspreken om de Duitsche regeering te herin
neren aan de plechtige belofte, door den rijkskan
selier "Von. Bethmann Hol!weg afgelegd, dat België's
grondgebied niet zal worden geschonden», en dat het
leed, aan, België aangedaan, zoo veel mogelijk zal
worden goedgemaakt-
Eerst veel later zak merkt Het Volk verder op,
blijken, welk een ontvettend' moeilijk tijdperk onze
regeering achter den rug heeft, met welk een wijs
beleid en met welk een ferme kracht zij, hoeft weten
te handelen» onze zelfstandigheid heeft weten, te
bewaren, tusschem de machtige tegen elkander ver
bolgen mogendheden in» „Wij zien nu nog Bleelus
het voorloop Ag resultaat van haar werk; maar dit is
genoeg, om het heejo volk tej doen ventrouwen opbaar
waakzaamheid.'"
In de troonrede wo|rdt absoluut gezwegen, van
het regeeringsprogram, opgemaakt in vredestijd en
voor vredestijd. Het zwijgen leggen wij zoo uit,
dat er wordt gezegd': het normale werk van de
regeering is zoozeer verstoord, dat na®, de verdere
uitvoering van het werkprogram vooralsnog niet
valt te denken. Daarbij, moeten wiji ons neerleggen.
Toch willen wij het niet doen, zonder den wen.scb
te uiten, dat zoo spoedig mogelijk ook het normale
regeertngswérk zal worden hervat Wij hopen in
de eerste plaat», dat, alle krachten zullen worden
Ingespannen, om den beschavingsarbeid, door ver
schillende maatschappelijke krachten^ met regeerings
hulp ondernomen» voort te zetten met volle ener
gie. Dit is het beste middel om blijvende nadoe
len van den oorlog te, voorkomen» En wij hopen,
dat niet alleen het beschaving»-» maar ook het.
hervormingswerk des vredes, trots allen, tegenspoed
za! worden bevorderd met dien ijver» dien de. tijds
omstandigheden mogelijk1 maken. Een enkel woojj:
van de regeering, waart)ij zij getuigenis aflegde van
het be.sef, dat ook in, oorlogstijd het werk van den
vrede niet wordt vergeten», was ons welkom, ger
De Standaard wenscht ons volk geluk, dat het
Kabinet weerstand bood aan deh raad; der schuchte-
ren» om ditmaal van een Troonrede af te zien- Juist
de volstrekte afwezigheid van alle politiek geding
geeft, meent het blad, aap deze Troonrede een be
teekenis, ja, zelfs een aantrekkelijkheid, a;ls dusver
nimmer van eenigo Trponredo uitging. ,„Er ie in deze
Troonrede geen zinsnee en geen regel, die, Links toe
gejuicht, aan de Rechterzijde teleurstelling of erger
nis kon wekken."
Het is een Troonrede, die op niets anders doelt,
ösfl op hei krachtig handhaven van het nationaal
k-ilao*. Za. ft'lss partijen ponder onderscheid Is
vearil fUta ook uit het hart gespro
ken, hit,tLï, aJê -vrede oas werelddeel weer zege
nen mag» komt vanzelf ook In ons lancl de. poli
tieke woesteling weer aan, de orde, maar in
hachelijk oogenhlik wil ons volk van niets anders
hooren dan. vau „het gemeone vaderland", en van
wat strekken kan om onze neutraliteit, hier en i®.
de Koloniën, te verzekeren.
Dit nu heeft het Kabinet gevoeld. Aan dit heim
wee van ons volk heeft het ln deze Troonrede
voldoening geschonken. En de Regeering deed diit
in rustige en toch bezielde tan1» en in ben toon die
ook in het| Buitenland waardeerdug zal vinden. Br
spreekt uit dit Koninklijk woord geen vreeze, maar
vastberadenheid. Helder wordt het gevaar, waar
voor .we staan, onder de oogen gezien, zonder dat
kleingeestige beduchtheid ook maar van verre door
schemert.
De Regeering geeft, zegt Do Standaard,, in dit
korte et.uk al wat op dilt oogonblik ter bemoediging
aan ons volk kon worden voorgehouden, en, zonder
iets te verbloemen of te bemantelen» worden do| ern
stige plichten, die thans op ons volk rusten» een
ieder op 't hart gebonden.
De rede, gelijk ze nu gehouden la, kon niet
beter zijn.
Arrondissements Rechtbank
te Alkmaar.
Zitting van Dinsdag 15 September 1914.
STAPVOETS.
De eerste beklaagde die heden zou worden berecht,
iggebleven. Ilij
mi te Purmerci:
op de kermis. De b(
was weggebleven. HIJ heet I. IJpema en Is paarden
koopman te Purmercnd. Op 22 Juni was HIJ te Scha gen
ae kea1
om daar niet Harder
stapvoets te rijden, overschreed Kif en deswege werd
hij bekeurd door den gemeenteveldwachter P. J. Ab-
ma. Bij die gelegenheid beleedigde Hij den politieman,
door hem allerlei leelijks toe te snauwen. Abma was
natuurlijk niet van plan. zich klakkeloos door zoo'n
exemplaar te laten beleedigen en maakte gewoonweg
verbaal op.
Do O. v. J. elschte nu tegen beklaagde f 15 subs.
10 dagen Hechtenis.
EEN ONWELKOME GAST.
Ook- nummer twee was niet verschenen. Dat was
Marinus C. Grul. timmerman van beroep en laatste
lijk zwervende, die in Juni j.1. ook hl in Schagen
rondflaneerde en daar meer bittertjes naar binnen sloeg
als goed was voor zijn normalen toestand. Het duur
de dan ook niet Heel lang of sinjeur was smoordronken
en begon tegen de mens elfen óp straat geweldig op
te scheppen, met Het gevolg dat de politie Hem spoe
dig trachtte op te brengen. Deze in 't belang der
openbare orde genomen maatregel bleek lang niet in
den smaak te vallen bij onzen vriend, tüè zich dapper
verzette.
De O. v. J. eiscEte deswege tegen Hem 3 weken ge
vangenisstraf.
VECHTEN.
In tegenstelling met de beide voorgaanden was Dirk
Been. werkman te Den Helder^ wei verschenen. HIJ
had zich' te verantwoorden wegens mishandeling in
den laten avond van 2 op 3 Juli gepleegd op zijn
vak- en plaatsgenoot Leenaert de Beier. Er was een
heel clubje volk bijeen als gevolg van een juist ge
passeerde stoet bruiloftsgasten. Er ontstond door al
te vrijmoedige bejegening van een jongedame wat ru
zie. waarin ook een broer van beklaagde Hetrokkèn
werd. Om dezen te ontzetten, mengde Dirk zich ook
in den strijd, gaf Leendert een klap, kreeg een proces
verbaal 'én als gevolg van dit alles eischte de O.
v. J. thans f 20 boete. subs. 10 dagen Hechtenis.
VERSTORING EENER GODSDIENSTOEFENING.
Jan Ham. een klein kereltje uit Den Helder, had
den 5den Juni de twijfelachtige aardigheid om zich een
best stuk. in zijn kraag te drinken en vervolgens spek
takel te maken in het Heilsleger aldaar. Ilij paarde
groote luidruchtigheid aan onbeschaaiden zang en zijn
ongearticuleerde geluiden verwekten veel stoornis in
de bijeenkomst. Het optreden van de einsigne Getje
de Jong. die de leiding had, gaf ook al niet veel en
Ham kreeg een proces-verbaal wegens zijn wangedrag.
Hij bekende dronken te zijn geweest en van de Hcéle ge
schiedenis Inlet veel mêor te weten. Maar anderen had
den nog goed onthouden wat er gebeurd was en na
verhoor van de getuigen Aleidc van Zweden cn Aafie
van der Belt. zusters van 't Leger des Hals. kreeg de
heer Officier het woord tot het nemen van zijn requi
sitoir. Z.E.G. eischte f 20 boete of f 10 dagen hech
tenis.
TEGEN DE POLITIE.
Na een schorsing der zitting tot elf uur, kregen we
de groote zware pps 18-Jarigo vissoher Gèrrit Wezel
man en zijn kameraad Teunls Ham als beklaagden.
Beiden zijn Helderschen. Ze waren echter stilletjes weg
gebleven zaten misschien gezellig aan een glaasje
bier in het café van Visser, waar ze den 12den Juni
j.I. ook al eens Hebben opgestoken, echter toen op zoo'n
manier, dat "ze 'er nu voor moesten terechtstaan. Het
werd in de gelagkamer een herrie van belang, daar
de reusachtige Wiezelman twist kreeg en moeilijk te
temmen scheen. Daar hij al heel gevaarlijk met Het
ameublement van den huize Visser begon te sdhermen.
werd politie gerequireerd. Agent Noot zou er den woeste
ling uitzetten, doch stuitte, behalve op het verzet van
Wezclman zelf, ook nog op"de tegenwerking van diens
kameraad Ham. Laatstgenoemde toch omklemde zijn
maat muurvast en met blikken als wilde hij zeggen
„Niet dan over mijn lijk", tartte hij' alle inspanning
van Noot om Gert mee te krijgen. Dat van die geschie-
denisje een lijvig verhaaltje groeide. Iaat zich denken.
Tegen elk der wederspanmge visschers werd een maand
gevangenisstraf geëlscht.
OOK AJj GEEN VREDE.
Volgde Willem Schaper van Bergen, ook al absent.
Die had hét met dé kermis to Scnoorldam. gemeente
Warmenhuizen te kwaad met Jan Frans, een 42-jarig
rentenier uit Schborldam. Do ontmoeting vond plaats
in een der Herbergen waar de kermis gevierd werd.
Jan zat genoegelijk aan zijn glas bier en werd toen door
Willem en diens metgezel gezelschap .gehouden. Ech
ter niet Op; Heel prettige manier. Het liep al gauw
pp ruzie uit en van woorden kwam het weldra tot
daden. Schaper nam in zijn woede een stoel, terwijl
Frans zich' uit noodweer van zijn wandelstok begon tc
bedienen. De O. v. J. vorderde tegen Ifeni 7
dagen gevangenisstraf.
BLOEMETJE.
Jaap Goudsbloem uit Heerhugowaard was wél aan-
WWffr HW a! oen goede vijftiger was onlangs best
- h'ri F3202 cn tfcretp ln do nabijheid van
do ittgütSfl TOS «32. aijrw dochters. Hij maakte het zoo
bont. dat dö politieagent Jan Boon uit Zuidscharwoude
het noodig oordeelde om beklaagde op te brengen naar
het arrestantenlokaal. Bloemetje wou echter niet en
verzette zich zoo hard hij.in zijn stadium van 'be
schonkenheid nog kon... Hij is al meer veroordeeld en
dopolitieinan verklaarde dat hij ongunstig bekend staat.
De O. v. J. eischte tegen Goudsbloem 3 weken
gevangenisstraf. Jaap vroeg genadig recht.
DEUREN DICHT.
C, J. Meier, metselaarsgezel te Alkmaar en A. de
Ruiter, bakkersknecht van beroep, hadden zich wegens
niet nader te noemen handelingen, met een negenjarig
meisje to verantwoorden. De zaak werd met ge&foten
deu:\-n behandeld.
II i>IS VREDEBREUK.
Jan Raven uit Bovenkarspel, had zich den 13den
Juni zoo brutaal aangesteld, dat Htf zich daarover he
den iqoest verantwoorden. Hij bevond zich toen met
zekeren Boeder og Het erf van don veehouder G'. Pronk
te Bovenkarspel. Raven stapte ongevraagd dapper de
woning van Pronk binnen en toen deze hem weg
wilde hebben, ging Jan niet. Pronk. Hang dat de ander
en nog een paar kameraden, die blijkbaar ook lot hel
Jozclsciiap behoorden. In huls zouden komen, wist
au er ten langen leste uit te werken, waarbij nog een
glasruit sneuvelde. Raven moest zich wegens aoze huis
vredebreuk verantwoorden en Hoewel hij praatjes ge
noeg had. kon hij toch zijn kant niet schoon graten.
De O. v. J. eischte wegens Huisvredebreuk f 15 boete
of 10 dagen hechtenis.
ONWELKOME BEZOEKERS.
Willem Duin uit .Grootebroek, was absent. Hij was met
oen clubje jongelui den 23sten Juni wederrechtelijk
op,het eri yan A'. Doodoman ten EnkHuizèn gekomen.
Brutaalweg had Willem daar Het regenbak'deksèl Ver
nield en van den regenbak afgetrokken. Dat hadden
A. Doodeman en ook diens 17-jarige dochter Immetje
duidelijk gezien. Toen de jongens den „eigenaar en recht
hebbende" Doodeman in de gaten kregen, maakten
ze beenen. Willem Duid is nog nooit veroordeeld en
de O. v. J. nam aan dat hïf in opgewonden toestand
had gehandeld en eischte f 15 of 10 dagen hechtenfe.
GEEN VRIEND DER POLITIE.
Kees Duin. sjouwer te Hoorn, de vijand van den
welbekenden Lauw Tiet .uit Lutjeb'roek. moest nu te
rechtstaan pmdat EH de politie zeer belemmerd Ead,
toen die zekeren Hendrik Ursem wegens openbare
dronkenschap wilde opbrengen. Dit op 5 Juni plaats
vindende feit, bezorgde heer Duin thans een eisch tot
14 dagen gevangenisstraf.
Beklaagde is reeds Tl maal veroordeeld en Bus lang
geen nieuweling voor de rechtbank.
DAT GAAT MAAR ZOO NIET.
Beklaagde 7. G. v. d. Bosch was present. Hij is van
beroep bakker en uit Rotterdam afkomstig, waar Hj
in verkeerde omgeving raakte en ten slotte verzeilde
bij in de rijkswerkinrichting tc Hoorn. Daar verzette
hij. zich bij een of andere gelegenheid zeer heftig tegen
zijn bewakers en pleegde mishandeling tegen Hen ,door
met een zware Houten stoel to slaan. Hij zegt uit een
ziekte cenige zenuwachtigheid tc Hebben behouden en
in zoo'n vlaag doet Hj dingen, die ETj anders met zou
doen. De O. v. J. releveerde dat beklaagde al meer is
veroordeeld. In de laatste drie jaren verschillende ma
len. Thans luidde de eisch 4 maanden gevangenisstraf.
HU MOEST ER UIT.
De laatste zaak betrof zekeren TEëodorus van der
Hulst uit Hoom, die aldaar op 17 Julf vertoefde in Eet
bierhuis van J. van Doorn. Theo wilde het' café niet
niet verlaten, toen de Hospes Hem zulks gelastte en toen
Van Doorn, ferme kerel' als Hj is, .er den r
ten slotte eigenhandig uitzette, raakte er nog wat
werk" bij "kapot. Er was reden genoeg .om Theo naar
buiten te werken, want hij schold en mishandeld^
zelfs een anderen cafébezoeker, met name Vermeu
len. De O. v. J. eischte 14 dagen gevangenisstraf .tegen
Van der Hulst.
Over 8 dagen de uitspraken.
8teilban Graham, de Jonge Bnigelsche auteur,, die,
onder den invloed der moderne Russische! literatuur,,
Londen verliet om te wonen onder Russteaohet boeren,
en studenten» landverhuizers en Joden hij ging
eens als tu«schendekepassaglerf naa/ New-York en
trok te voet naar Cbica^ro heeft in de Times ver
teld hoe hei bericht: la oorlog!" tn Rumapd
kwam.
Hij was In een kozakken dorp- lh de AltaJ, 1200
worst ten zuiden van den Siberiachen spoorweg. Het
land praalde ln de volle schoonheid) van den zomer,
Me bevolking was rustig aam haar werk, toen, 81
Juli,, '8 morens oon 4 uur het bericht kwam. Hij werc
wakker door de ongewone drukte en zag de dienst
plichtigen bh elkaar staan In opgewonden gesprek,
terwijl de boerenvrouw hij wie hij woonde hem toe
riep: „Heeft u '1 nieuwe gehoord? 't Is oorlog!"
Ken jongman kwam op een mcioi paard de straat
af galoppeexen, een roodo Vlag hing op zijn sehoiuders
en wapperde in den wind» en onder het rennen riep
hij elk toe: .oorlog, oorlog!"
De paarden werden gehaald,, de uniformen, de
sabels! De Tsaar had zijn kozakken geroepen en zij
kwamen, zonder aarzelen, alles achterlatend, bran
dend van, strijdlust
Wie waa de vijand? Niemand wipt het. Tien Jaar
geleden» toen het Japan, gold,, was het evenzoo. Ge
rucht wecs China aan, het gele gevaar, Rusland was
te ver in Mongolië doorgedrongen en China had den
oorlog verklaard. 'loen verluidde: „'t Is tegnn En
geland» 't ia tegen Engeland!"
Eorei vier dagen later word de waarheid bekend
e» toon geloofde niemand haar.
Twee dagen na het eerste kwam het tweede tele
gram: Alle man tusschen de 18 en do 43 Jaar werd
opgëroopen. Rusland begon haar mobilisatie 6000
werat 15335 KM.) van het tooneel van den oorlog.
Bereden ordonnansen kwamen op ademlooze,, dam
pende paarden aanvliegen, met de geheime instructies,
dien ze den Ataman, den hoofdman der kozakken,,
tor hand stelden. Ze kregen vereche paarden en war
ren binnen 6 minuten het dorp weer uit.
lederen morgen werd een groote roode vlag gejhe-
schen op een reusachtigcn dennenpaal, aan het eind)
tn de dorpsstraat., 's Nachts werd de roode vlag ver
vangen door een roode lantaarn.
De paar dei arts had het druk. Elk paard dat niet
8p KM. per dag kon afleggen, werd afgekeurd. Ieder
1bracht zijn eigen paard ni«e, boog de lippen
uiteen om de t&nden te laten zien,, legt uit waar de
vlakken en plekken op het lichaam van daan kwamen
ou berijdt het zonder zaal. Ic-der kozak moest zoowat
1600 KM. lijden om te Omsk, bij den spoorweg te
komen; hij moest een sterk raard hebben.
Zaterdagavond was er dienst ln de houten dorps
kerk: Napoleon waa 't Heilig Rusland ingetrokken,
had de kerken van de „Eerwaarde Moeder Moskau"
geschonden en God had hem gestraft. „God Ia met
ons, ons zal de zege wezen."
Tot Donderdag,, toe® men aftrok, duurde de, keu
ring der paarden, de inspectie van elks uitrusting.
Toen kwam een. derde telegram uit Petrogradde
kroeg die geeloten was gedurende den drank strijd in
Rusland, mocht dien eenen ldag, den dag der mobi
lisatie, open zijn. Toen werd en bleef ze weer geslo
ten tot nader order.
Dien Donderdag was elke man ln. het dorp soldaat
geworden en reed op zijn paard rond. 's Morgensom
8 uur werd het wij waterbekken uit de kerk gehaald
en op do berghelling gebracht, waar het in zonne
gloor werd opgesteld. Alle kozakken kwamen er bij
een en ailo vrouwen, in bontkleurig katoenen kleed,
droevige tranen woenen#Men kwam er voor een
laatst godsdienstig afscheid..
Blootshoofds, met zijn lange haren, schreed do prie
ster nader, ln gewaden van schitterend blauw; ach
ter hem de ouden van het dorp die de beelden, en
banieren uit do kerk droegen, daar achter hot dorps-
koor, zingend onder het loopen. Uit de menigte, daar
buiton haar houten dorpje verzameld, stegen snikken
cn zuchten in droeve mengeling ten hemel; om de
dubbele colonne forsche ruiters verdrong zich de
vrouwenschaar.
De wijding had toen plaats. En toen eerst hoor
den wij het ongeloofelijke nieuws, dat de oorlog was
tegen Dultechland. Dajt gaf dieper ernst aan dit oogen-
bllk, aan die godsdienstoefening, aan die, plaats.
.„God Is met u!" sprak de priester en tranen big
gelden langs zijn wangen. „God is met u en geen
haar van uw hoofd zal gekrenkt worden- Keert den
vijand nooit den mg toe. Bedenkt dat wLe dit doet
zijn eeuwig zieteheil in de waagschaal stelt. Bedenkt
ook dat wij allen die achterblijven,, gretig zullen
lezen uw brieven., een briefkaart, een enkele regel...
God zegene zijn trouwe slaven!"
Toen knielden de krijgers neer in het stof, ln de
gloeiende zon» hun hoofden onder den grooten bijbel,
ware „.slaven Gods"; zij knielden in gebed; en ten
shute kusten zij het kruis in 'fc priesters hand, wer
den op 't voorhoofd met wijwater besprenkeld.
En leder ging toen heen, zijn paard aan den teu
gel leidend, om onder de vrouwen moeder of bruid,
gade of zuster te zoeken, die hem voor 't laatst om
helsde en zegende, onder snikken die het hart deden
ineenkrimpen.
Ze zijn weg. 0
Drie kilometer buiten het dorp wordt een os ge
braden op zij van den weg en flesechen vodka wach
ten ia het gras. Daar reden de krijgers heen,, ge
volgd door een schare ouden van dagen» vrouwen
en kinderen.
I De kozakken naderden snel de plek waar de o»
hing boven het groote vuur dat het loof der berken
deed schroeien. Zij bonden hun paarden aan de
hoornen; en emmers,, ketels, glazen en borden, wer
den uit een loods gehaald» doch geen tafels. De vodka,
werd verdeeld in de emmers en de ketels en men
dronk op het welzijn van den Tsaar, van Rusland en
van zichzelf. Uit groote ketels werden do, .borden ge
vuld met soep,, die ze daaruit dronken, want er wa
ren geen U-pels. Toen werd het vleesch gegeten ml
de laatste vodka opgedronken.
Er was niet veel vodka voor elk, doch genoeg om
in vlam te zetten de ziel van, mannen nog pas ont
roerd door een plechtigen eeredJcnst, tot tranen
bewogen door het afscheid van huls en haard.
Een man Meld een ïoebei op, tnet 's Keizers beel
denaar en ..l:en zongen het „God zegene den Tsaar"
en dansten om het muntstuk.
De Ataman, een groot, zwaar, gebaard mUitair,
werd opgepakt en driemaal de lucht in gegooid en
weer opgevangen. Z« wilden het mij ook doen: ,J?oz-
voltye Vas j aakatchet'", „laten we u ook eens op-
zwaaien" en ik ontkwam er met moeite aan.
De kleine klaterende rivier stoof omlaag, onder de
berken, in hun groene schaduw wachtten do paardek,
do mannen dansten en zongen» do vrouwen weenden
hun bitteren Jammer uit- Dat duurde een uur, toen
klonk een commando en eik zat weer ln 't zaal. Dte
lange rek»,, het lange afscheid begon in ernst. En
vrouwen te paard reden 30, 40 kilometer mee met
haar mannen, zegden hen goeden dag en bloven staak
kijken tot zij verdwenen aan don gezichtselndier in
een wolk van stof.
Aldus zond Rusland haar mannen weg van do
grenzen van Mongolië om te kampen in de verre
vlakten van Oostenrijk en Polen. N Crt.
Duitsche wreedheden.
"Wie hebben al verschillende malen gelezen over de
Duitsche wreedheden in België. Nu Is het do Amerikaan-
sche correspondent Powell, die een onderhoud meedeelt
dat Eh met den Duitschen generaal Boehn heeft gehad
over deze zaak.
Eerst tegen den jniddag kwam het gezelschap in
het Duitsche hoofdkwartier, waar men met generaal
von Boehn cn zijn staf dineerde. Daar sprak men ook
pver de gruwelen der Dultseh'ers [egens de noncom-
b. itanten. De generaal noemde die leugens. Zie naar
deze officieren, zcide Hj, zif ziijn gentlemen als uzelf.
Zie voer de soldaten. Het zïïn vaders van gezinnen. U
zult toelf tüci geloven dat zij de daden Hebben verrfcfil.
waarvan zei beschuldigd worden.
Drie dagen geleden, géneraal", zcide ik, „was ik
te Acrscbot. Do hoele stad is nu slechts een gruwelijke,
met bloed bevlekte ruïne P'
„Toen wij Aerschot binnentrokken", iantwoordde tuj,
„kwam de zoon van den burgemeester de kamer bin
nen, trok een revolver en schoot de chef van mijn
staf dood. Wat volgde was slechts een bestraffing,
Het volk van die stad kreeg slechts wat het Ver
diende".
„Maar waarom oefende gij uw wraak togen vrouwen
en kinderen?"
„Geen van dfen is gedood", verklaarde de getto-
raai beslist.
Het spijt mij u te moeten tegenspreken generaal",
zdide ik even beslist, „maar ik heb zelf hun verminkte