een nederlaag had gelödon aan het Russische tront. Het
zou belachelijk zijn en amusant, als ik niet wist, dat
de publieke opinie daardoor misleid werd. Wat aangaat
de bewering, dat ik tot dezen oorlog zou hebben aan
gezet, ik kan alleen maar betreuren, dat men mij niet
beter kent. Er is geen oorlogspartij in Duitschland,
•7* die is ar hooit geweest. Ik geloof, dat de wereld
begi... te begrijpen, dat in zooverre Duitschland hierbij
betrokken is. dit geen oorlog is van een öf andere
mvtische militaire partij, maar van geheel het volk; dc
schitterende eenheid en solidariteit van Duitschland
moet dat toch bewijzen.
Het gepraat over militarisme Es een in Engeland
uitgevonden frase, waarmee men poogt de geboele we
reld tegen ons in het harnas te lagen
De Kroonprins Jachte hartelijk, toen de correspon
dent hem vertelde van de Russische berichten, als zou
de Keizer onlangs hyna gevangen genomen zijn bij
Warschau.
„Dat moest ik vader vertellen, daar zal hy pMzfler
En hebben".
Do Kroiohprilns sprak met de grootste woardoering
vffln den moed der Fransohe soldaten en do wijze, waar
op zij worden aangevoerd: „DePransche soldaat Kvordt
door niemand overtroffen wat moed in het gevecht be
trof t. Hij eaat op schitterende ïndividncele wijze te
werk, en doet in intelligentie niet onder voor onze
eigen soldaten, bovendien i3 hij in sommige oprichten
wat bewegelijker en vlugger dan de Duitschers. Alleen
als defensiefvechter overtreft de Duitscher hem in
volharding en hardnekkigheid. Wat de .aanvoering be
treft, wij hebben -groote bewondering voor den Fran-
schca leider*1
Dit gesprek .had een half uur geduurd: toen moest
de Kroonprins zich voegen hij zijn staf, die buiten
wachtte, maar voor bij wegreed, inviteerde hij den cor
respondent ten eten,opdat het gesprek kon worden
voortgezet.
Do correspondent weerspreekt de meening dat d'e j
Kroonprins alleen kou lezen, wat voor hem werd uit-
knipt. Hij zag op zijn tafel voorname Engelsche,
menkaainsche, Franscho en Italiaansch© couranten, en
met bijzonder genoegen wees de Kroonprins hen op
enkelo caracaturen in „Puck" en ,,Life". Het gesprek
liep voorts over Amerikaansche literatuur. De Kroon
prins bleek een groot bewonderaar van Jack London.
De correspondent bleef eemjigje dagen in het hoofd
kwartier va/n den Kroonprins, en, zijn tadtrukkc® wa
ren Wjnja het tegendeel' van die door d)e meeste van
's Kroonprinsen beschrijvers) opgedaan. Het fis een
nuchtere, ernBtige Jongeman, sterk ouder den indruk
van rijn verantwoordelijkheid en van. den ernst dezer
tijden. H1J riet er wel heel Jong ufit, men zou hem
zijn 82 jaar niet aanzien, maar hij te djbor de ge
beurtenissen gerijpt. Hij heeft, zegt de correspondent
een zekere natuurlijke, rustig» waardigheid zonder
pose, hooft een afkoer van het oerecmontöelo en
vreest daarvan belommeritagi va® dien vooruitgang. Hij
heeft een zekere neiging te zeggen, wat hij deukt
en dat veroorzaakt nogal eens moeilijkheden. „Van
mijn gesprekken," aldus het telegram van Vomi Wie-
gand, „met deD Kroonprins» heb Ijk dien indruk go-
krogon, dat IhiJ, do bureaucratie aiLl^armdmWt ©e® Boocl
hart toedraagt. HU is VrimdelUk via® aard et, maar
sommige van zijn officieren mij vertelde®, Is heit firi-
telljk onmogelijk, hem het doodvonnis te doen. toe
komen van veroordeelde spionnen, of frafnetireura.
Onlangs hadden do Franschei® een, «tormiaa®?®! ge
daan op een van zijn loopgraven i® het Argonpon-
woud, en waren mot zware verlies©® teruggeslagen.
De Kroonprins had hun oeu wapenstilstand aangebo
den om hun gewonden te halen. Toen Uk hem daar
naar vroeg, zeilde hij: „da, er lage» verscheiden©hon
derden dooden en gewonden voor ouzo loopgraven,
en ik kon eenvoudfe de gedachte njet verdragon, dat
die brave kerels zwaaTr»wo»4 moesten Wijven, liggen
op enkele meters «and! soms van do loopgraven.
Sommigen probee-* n cM. tot cM. vooruit te bomen
naar de Dults<" of naar de Franaoho loopgraaf. Ik
had er bijma ruzie om tnlot den chef van mU® staf,
die zich verzette, zeggend dat de FrfpscÓw® zouden
bewon:», dat wij den wapenstilstand hnddiefn govrnagd,
omdat wo geslagen waren, maar lik hdieM non. Een
man, mot do witte vlag wierd n|aar de Pralnsch© loop
graaf gestuurd met het aanbOjdJ dat wij; hum gelogen-
höid zouden geven hum, gewonden In do loopgraaf
te halen ©n ook bereid waren ze zelf naar onoo
loopgraven te halen. De Fra®3che® weigerde®. LXte
gewonde» kwamen aUerelItenidtgst om, Bommlge heb
ben neig drie of wier dagen geloofd. Dat scheen ©en
zoo onzinnige wreedheid dfe door niets geboden, werd,
dat het niet was na® te riten."
Do chef var. 's Kroonprinsen staf had' gelijk. De
Franschen, meldden dat de Ehiixschore om oen wapen-
sllatand hadden gesmeekt.
Do staf van don Kroonprins bestaat bijna ultslu*-
tond uit Jongere offlcdetrecn. Verschillende hunner ver
haalden mij. dat hij een bUao®dere gav» bezit strate
gische problemen op te lossen. Ik geloof niet te veel
te zeggen," aldus besluit Von Wttegond, ,„als lik be
weer, dat do Kroonprins na, dezen oorlog niet slechts
een beroemd generaal, maar ook een zeer populair
man zal rijn."
Bitmenlandsch Nieuws.
De schilder nam, opstaande, beleefd don hoed af.
„Alstublieft, -Juffrouw, ofs het u luterosseort," sprak
hij en ging terzijde, opdat Toni do schots beter zou
kunnen zien.
Deao wist echter niet, of het een aardigheid was
of spot, maar zij had den, moedwil vajn edns baJcvisCh.
ZUJ kwam weliswaar niet dichterbij, maar bekeek de
schots toch nauwkeuriger.
„Kijk, Ella, daar is Rudowa villa en daar de bark
on de groote linde,.."
Do schilder wierp een blik over Toni heen op ERa,
aan wie het nu eindelijk gelukte Tont to bewegen
om verder te 8®a®. Zij ging onzeker, hot was haar
pijnlijk, dat do vreemd)© haar nazag met rijn door
dringende «rijzo ooge®.
Do volgende dagen, namen zij hun weg niet meer
door het bosch Jo. Ella wilde niet, en hoewel Toni
graag geweten had of de man met dien baard nog
a'tljd daar zat te toettenen,voegde zdj zloh naar
Ella's wil, zoo#!» zij in het algemeen gemakkelijk te
lelden was, i®dte®hoajr geen onaangenaamheid1 pas-
brekzand.
Dq Woensdagavond 1® het café Borst gehouden ®1-
gemeone vergadering va® de IJavetreeuligling Vooruit
was maar mntijg bezocht
De voorzitter, de heer P. Niouwltenldi, opende de
vergadering mot het gebruikelijke welkom» waarna de
secretaris, d© heer W. Raap, de motulten las, welke
onveranderd weiden goedgekeurd:
De rekening en verantwoording 'van den penning
meester, den heer Ik. A. Smits, werd) nagezien en
acooord bëvonden door dte hoeren Looljesteta en Luns
hof, De inkomsten, bedroegen, het batig saldo mede-
gerekend f 101.78%, uitgegeven was f 50.24, zoodat
er in kas was een bedrag va® f 51.54%.
De voorzitter da®kt© de commieste voor haar moei
te en den penningmeester voor zij® nauwkeurig be
heer.
Het aftredend bestuurslid, de heer P. Nieuw-
land, werd met op een na algemeen© stemme® her
kozen en nam rijm herbenoeming aan.
Besloten werd geen afgevaardigd© te taande® naar
de algemeen© vergadering, welke Zondjag I® het Wa
pen van Zijp© wordt gehouden. Het uurloon der baan
vegere word op 15 cent gesteld. Evenals vorige, ja
ren zijn er kaarten verkrijgbaar bdj de bestuursleden
en bij den heer Borst,. Daar de rondvraag niets op
leverde, sloot voorzitter omdter dankzegging voor op
komst en medewerking.
bt. maartensvlotbrug.
Op Maandag 30 November 1914 vergaderde de IJs
club St. Maartensvlotbrug, ten huize van den heer A.
de Boer aan de St. Maarlens weg. De vergadering werd
met een woord van welkom door den voorzitter geopend,
waarna do notulen door den secretaris werden gelezen
en goedgekeurd. Hierna volgde rekening en verantwoor
ding door den penningmeester. Er bleek in kas le zijn
f 63, hetwelk ri-nlegevend was belegd. De rekening
werd door 2 leden nagezien en goedgekeurd. Verslag
van de gehouden Bondsvergadering te Haarlemmermeer
kon niet worden uitgebracht, wegens afwezigheid van
den afgevaardigde. Tot liidJ van het 'bestuur werd hij
acclamatie herkozen de heer U. Th. de Bruijn. Als
afgovaardigdo werd benoemd do hoer P. Mienes, tot
plaatsvervanger do heer K. Doorn, In do plaats von den
overleden bode werd benoemd do heer G. Dekker.
Na rondvraag, waarbij; de wenschelijkheid werd ge
uit do baanvegers van reddingslijnen te voorzien en
de trnmbrug Ie onderbruggen, word de vergadering,
die door 6 leden was bijgewoond, door den voorzitter
gesloten.
burgerbrug.
Donderdagavond trad voor het dept. Burgerbrug van
het Nut oi> Mej. J. F. Niemeijer, leerares bij het
Iandbouwhuishoudonderwys in Hollands Noorden, met
het onderwerp: „Goed on goedkoop voedsel. Een zestig
tal aanwezigen woonden deze prettige en bevattelijke
voordracht bij, waarin behandeld werd de samenstelling
van de verschillende spijzen en de wijze, waarop zij
op dc goedkoopste manier kunnen worden toelycreict.
Hot koken in ae hooakist en in kranten werd voldoen
de verklaard cn met proeven toegelicht. De aanwezigen
konden do aldus gekookte cn toebereide spijzen proe
ven. Het is zeker van de Maatschappij „tot 'Nut van '1
Algemeen" oen goede gedachte geweest, leeraréssén in
hot koken te laten optreden, oxn over dit onderwerp
ten platten lande voordrachten te honden, zooels kier
is geschied en het zal ons niet verwonderen, of v»-
lcn der aanwezigen zullen bij het bereiden van het
middagmaal toepassen, wat zo dezen avond gehoord
en gezien hebben.
GEÏNTERNEERDEN.
Men schrijft aan Üe N. R, Ct.:
In ©en der 1 nternoertogs-depots, welk© doet niet
tor zake, bevindt zich ©en groot aantal Belgisch© of
ficieren en onder deze heörecht niet te® onrecht© groo
te ontstemming.
Bon majoor, twee kapitein#, een le luitenant en een
pas aangesteld 2o luitenant, allen, blehoorend tot het
zelfde korps, waarvan, ©en ouder gedeelte nog deel
neemt aan de gveechtion op die® Westelijke® vleugel
der geallieerden, hobh-n namelijk bericht ontvangen,
dat rij ontslagen zijn als officier. Mfc® wiifl weten, dat
oen zelfde lot ook andore®, dflte eveneens over de Ne-
derlnmdttsche grens trakitoe®, nog hoven hot hoofd
hangit
tSe hebben niet allete® hiu® apiibt ver Hare®, dloich rij®
ln ©e® vreemd lanld ho© gastvrij ooki plioitfleililtng
zonder midJdiel van beptaa®.
INENTING TEGEN TYPHÜS.
Naar aanleiding van het voorkomen van ©e®tge
gevallen va® typhus te Gorinchem e® op dö omldggen-
die forte® zijn op het fort LoeVeetei®, waar e»n paar
honderd man liggen, i®ent5®jgen tetgepi da typhus ver
richt. De militairen, die zich daaraa® onderwerpen,
doen dit geheel uit Vrijen wil De inentingen worde®
verricht door den officier va® gezondheid la kl. dr.
H. Aldershoff. De uitkomsten zijn zeer gunstig; de
personen die ingeënt zij® htebbe® daarvan gee® last
of nodeelige gevolgen ondervonden. De entstof Ja be
reid in het laboratorium, va® prof. Spronck ta Utrecht.
EEN KREDIET VAN 2% MHAIOEN.
Me® meldt uüL Die® Haag:
Naar aanleiding va® bewering©® van d© Nledlerli8®)d-
BChe Vereenlglng van hanjdJeHaire® i®i budtemliain^h
meed wordt medegedeeld» dat d)e ineigeering ee® kre-
dl'et va® 2% millltoeJn aanvmejg! t|Ot dettólrijng van mo
gelijk verlies op de® aan- en verikoop va® regeea-Jtnigs-
gman en meel, doch dla,t WaarschljblWj'k daarop igee®
verlies zal worden gelediefn.
IN- EN UITVAL VAN HET HANDELSBLAD.
Bankpapier poëzie. Gelece® aan deto) achterkant
van een lapje van f 60 dieze ö®a®ciëel-.wljBgeerlge ont-
vesbtgd zit met een ©CnkJe vbecech, dat men es® het
touw med*»leept. Honden, die m»® tegenkomt ln de
buurt, vlioge® natuurlijk begearlg op net vlooeeh af,
slikken het i® on mot het vltoescfc. den vSsebhoak.
Welk genat de BtraatJefugid hierl® kan scheppc® te
eenvoudig ee® raadsel, want do arme dieren dfio op
dezo wijze gelokt worde® lijdon onjdiragjriljkte pijnen
en loopen Jankond, met die vtechhaak 1® den, bek
rond. Roods rij® eenjg© honden mot verwondingen, op
deze ma®ler ontsta®® dte Veoartaenfjachoot nako
men» om behandeld tn worde®.
Do secretarlte va® do Dierenbescherming, stalde 'n
onderzoek in, om te weten te komen, welke jongens
oezo èrgörlijjce baldadighofid, plegem De iuspocteurs
der vereenfgig® hebben i® opdracht gekregen om bui
tengewoon scherp toe te zte® i® verechRlenda buiten
wijken.
OUDE NIEDORP,
De nalatenschap van Wij.uc® den heer J. Stam, be
staande uit 27.29.72 HA w€)l>- e® bouwland on 8
woonhuizen, liggende djn, diez» gemeente en J® de
gemeente Ha®e®karspel, Domdehdiag dioor notaris G'ött-
mer geveild, heeft ku'nps® gelldjem, totaal f 8998-1.50.
De afslag e® combinatiën, EajJ) ®.a DondJordag» pflaats
hebben.
Toen kw®m ©r een marge®, dlat Ella alleen gtlng
baden» Toni had een lichte ontsteking aan de aman
delen on was in bed gejMoven, Het was niet erg» de
moeilijkheden bij het slikken waren gering, maar
Toni overdreef het ongemak nogal, zoodot zij een
harer grootste genoegens in bed kon blijven ©n
naar hartelust uitslapen.
Toen Ella het badhuis verliet, ontmoet rij den
vreemdeling, die rijn schildersgereedschap in de hand
had. Zie werd donkerrood, toen hij haar groette, e®
wilde vlug voorbij gag®. Maar de grijtze oogen, die
zich vol en toch niet onbescheiden op haar richtten,
hielden haar vast.
„WtJ ontmoete® elkander dus voor de tweede maaL
Ik heb u niet vergete®." zelde hij groetend.
Zij werd geheel verwordt bij dejz© ongedwonge® toe
spraak, die evenwel in die® toon e® bij de geheele
houding va® den spreker ®tetó opdringerige iiadi. Naar
hetgeen haar geleerd was, Md) riji hem met ©e® kort®
afwijzing moeten laten staan- Maar de woorden: „Ik
heb u njet vergeten," hi|eld!e» haar gevangen. Het
was bij haar immers eveneens zoo ook rij bad
hem niet vergeten. Een eigenaardige huivering ging
over1 haar. Zorgzaam had zij; de vergeetrmij-mietjes,
die rij hij do eerste ontmoeting bij rink had, in een
schotel met ®nt zacdi gezet, zoodat dteae krachtig de
blauwe kopjes omhoog hieven, terwijl Toni's bloeme®
den volgende® morgen verdroogd op het balkon lo
gen. Zij verheugde zich telkens, als ziij hiaar bloemen
zag, ©n dacht daarbij, da® onwillekeurig aaJu die grijze
oogen.
En nu stond zij voor die Qoge®.
„pr hftjp bier ee® plek gezocht, om die stad va®
een zijde te nemen, waar zij zich nog eigenaardiger
voordoet, ais aa® do a®d)ere zijde," ging hij verder,
„en'lfc heb zriJk een pHaatsje ook gevo®de®. Mbar
ik houd u op, juffrouw. Indien u het mij toestaat,
vergezel ik u <te® eindje. Ook mijn weg voert door
heen."
„Ik mag nflet Stotfetrldle' zij! verlegen.
„Och Ja, Ik begrijp; het, da menschen tzJo®|dte®
kunnen kletsen." HU lacht^. „Een, etiadsch© daim© met
een wildvreemd®, wiens npam' e®' beroep rij' niets ee®s
kent."
„Indien te®minsto mij® nicht erbij was, maar zij
te ziek ofschoon niet örg," Etl la was i® g©e® ge
val onaangenaam getroffen door het voorstel va®
den schilder, alleen maar bevange®.
,Nu, daar wij.dt u mij reeds i® familiezaken fin,
en u zoudt niet met mij moge® gaan?" HU zeide het
schertsend e® toch was er een ernstige toon ln rijn
stem. „Het zal overigens slechts ee® korte weg rij®,
dien wU to zomen zullen gaan; ik ga spoedig rechts
af, lk woon d®nr 1® „H©t blauwe schip" hij wees
met de ha®d i® die richt 1ta|g.
ZU kende het kleine ho<tol met de® tul® vol scha
duwrijke kastanjes aan dten rivier, hooi goed.
ZU knikte licht, meer voor zichzelf, dat hef haar
zoo goed was, da® een toestemming voor hem- En
zU Repen earaon verder.
HU vertelde haar, dat bU rioh oenSge weken Ln
dezo btrok ophield, om schetnen tc maken hoe
wel 1® opdracht, beschouwde bU hot toch meer ale
oea vricndelUkon dienst. Zij vroeg, of hU do omgo-
viag mooi vond. HU knikte. „Hot landschap had v»el
aantrekkelijk om te BchiMerc®, ook de stad bood
menig Jntereseant godeeate, voorul aan oude gebou
wen, bUvoorboeid hot 8chwiemerBche huls
„Ja, aan de markt te dat zoo Urut©re8sa®t?"
,^ekcr oo® mooi portaal, het beeldhouwwerk
dor ramen on de bouw va® dien, gevel."
„Niemand heeft mU! daar nog opmerkzaam op ge
mankt. Ik hooid overigens niet va® o®zd stad."
„Hot vrij© veld zou u wel boter aanstaan of
de zeo, do bongo® of ee® gnoote Bbaidj?"
„Waarom, meent u dat? Vla® dat alle® ken Uk niets
alleen ee® groote etaid. MU® vroege Jeugd' helW ik
in BerlU® doorgebracht."
„Ziet u wel. Doch waarom ik dat geloof? Uwe
oogen zeggen het"
,„MU®e oogen?" ZU was werkelijk verwonderd) en
zag hem met groote oogen »-qfn
.►Ja uwe ooge® Die zoeken. Maar beter kan Ik
het u niet zeggen» tenminste nu njog niet De Juiste
woorden ontbreken mij- Wellicht eau ik het kuntaen
schilderen." ZUn blik, die eerst op haar gerust had,
gleod langs haar heen, e® verloor zich 1® de verte-
ZU bleef sta®®; zU ware® op de plaats waar de
weg naar het „Schip" afboog.
„Tot weerziens," zeildJe hiji e® reikte haar dl© hand.
ZU legde de hare erin, en voelde ©eln eerlijke® diruk.
HU groette e® ging hee®. Als 1® ©e® dlroom schreed
Ella verder.
ZU moest telkens opnieuw aa® do® vreemdieltnig
denk»®, do® lga®sche® Idlajg» Ho© w®s h'U toch zoo ge
heel anders dia® alle®, diie rij, had lieeTe® kennen, zelfs
den ernstige® luitenant v. Sanjdy, die hoor ®og het
beste beviel, ®iet uitge®o®derd? Hoe hU er ediaetolfijk
uitzag, had rij nauwelijks kunnen zegge®. HU was
la®g, zoo heel jong nfet meer, zU schatte hem
op ongeveer dertig jaar. De baard do®ksr, naar be
neden spits toeloopend, verder was rij met een
beschrijving zeker niet gekomen.
Allee® de oogen kende zij nog, de zettdtsaom grijze
oogen, die zoo Bcherp keken, en waarvan men. njtei
kon zeggen of er ernst of spot uit sprak. Ja zeker,
de welopgevoede ma® van rijper leeftJjd, bespotte 't
onervaren meisje uit de kleine stad: En, die gedacht#
deed haar pij®. Ma®r dat geloofde rij niet lang,
want in de® grond' va® haar hart wns zij t© gelukkig.
„Zal ik va® hem drooane®?" docht rij, toe® zU
*a avonde het licht uitblies.
ZU wensohte heit, maar die wensch werd niet ver
vuld. ZU droomde va® verre, vreemd© Damde®, va®
groene weide®, fbiraede, blauw© Btroome® e® prachtig©
luchten.
Toen zij: ontwaakte, richtte rij heit eerst de® blik
op Toni Dl© eliep nog vhst.
Zou zU weer geheel lg»zo®d rijn en mee gaan ba
den? Neon, baden mocht rij vandaag zeker npg
niet, maar wellicht gl®g zij wel mee om haar gazel-
schap te houde® Ellq we®schfcQ het» wa®t da® zou
dat beklemmend© gevoel Verdwfjne®. zU kan da® den
vreemdeling weer ontmoeten en rustig en zeker rijn
groet beantwoordend voorbijga®®. Grogte® zou hU t®
leder geval of, als hU haar weer aansprak, dan
was het ndet zoo erg i® tegenwoordigheid harer nfcht.
Toen zfj zich op deze wijze had gerustgesteld^ werd
Geld te op aard
Wèl heel wat waard»
Maar heeft nog noodit het ware leren
aan éan ziel op aardi gegeve®
21 Mrt '18. X. X. X.
Maar waarde driemaal X.
dit zegt toch waariSjk niks.
Want noem mU slechst ee® wUk,
waar zonder 't oordBche slUk
men "t Ware Lev©® hqeft gmonjdJe®.
Nee® ijk zeg het onomwonden:
Zonder geld had' Uk nog meerd/Te eonjdo®
4 Mef 1914. X. IJ. Z.
Do een|!|g© waarde va® het leven
Is om JO centjes ullt te. gave®.
Deo. 1914. A.
OVERBRENGING VAN VLUCHTELINGEN NAAR
ENGELAND.
Men meldt uit 01de®z®ail:
I>e Commtesarte dor KO®l®gto ln Ovprijsel heeft aan
den burgemeester alhier bericht gezonde® dat Bfet-
dlonstplichtlge Belglecho vluchteÜn'ge® kosteloos ter
verpleging naar Engeland zuil©® worde® overgebracht,
indien rij zich daartoe vóór 5 December WJ de® bur
gemeester aanmelden. De vliuriitelilnge® gevoelen door
voor echter nog weinig.
GERAFFINEERDE WREEDHEID.
WU teze® i® het Utr. DjbjE.. dat de Vereenlglng Dtte-
renbeechermjlng te Utrecht ke®mls hleoft giekroge® v»®
de straatjeugd, i® de buurt buiten dathnrijn©. Daar te
als oen nieuw soort vermaak door de jongens het vol
gende uitgedacht. Me® loopt over die straat miet ©e®
eind touw, na® hot etnde waarvan ee® vitochhiaajk, be-
het va® binnen toch ®let heoüemaal rusttlg. Qpoc/ns
wenschte zU, dat Tont niet zou meegaan. ZU wiMö
ook niet met hem sproken, noch met hem g®a®, rij
wilde alleen weten» of daar weer waa, hem zlien, of
schoon zU tevoren wist, dlat haar sohredien onpjeker
zoude® rijn.
Zoo dobberde zij hoe® e® weer tusochen wat zU
hopen moest on wat ®lot Maar i® den grotorf va® haar
zie! hoopte rij alechte óo® dteit
Toni bracht toe® BH® hasr wekte, ommMdoHUBc de
boeüsslng. „Eigenlijk l>emerk Uk meer S® dien
hals," zoide zU. „maar tot van middag wil ik ®og
blijven liggc®. Zog echter niets aan mama."
Toen Ella fdng bade®, bemerkte zU den vreemde
ling niet ver va® don wok voor zU®. ezel. HU stond
dadelUk op en kwam op haar too. ZU ©chiter had
haast, want het waa ongeveer de tUd, dat bekend-
den hefc badhuis v©rli©te®. ZU beani.wbord.d© alteen
zUn igtroot, zonde® to IWUiVO® ebaan. Mi® of meer be-
Loydlgd keek hU haar n®. Dbch daarop knikte hUi»
ala hU zag. hoe zUi doolr ee® dOm» 1® do do.ur va®
het badhuis werd begroot; hU bemerkte ook, hoe rij
bU het afscheMnemo® dl© gjetegenheid aanigi-cep» zich
om te w©®d©n e® ee® billik! i(® zU® rldht'llng t© wer-
pe®. Daarop was rij vlug verdwenen. HU kneep licht
de tanden In de onderlip e® rijn oogen keken» alsof
hU ergens over nadacht.
Toen rij terugkwam was rij® plnata leeg. E® rij
had zich nog wel zoo gehaast Dat was een zware
teleurstelling. ZU voelde, dat rij verbleekte, dat het
bloed haar naar het hart drong. ZU had hem ge
krenkt maar kon rij anders? O, waarom was rij
zoo ln ketenen geklonken! ZU had het reeds dikwijls
gevoeld, maar nooit zoo duidelijk a's nu. Was het
dan een misdaad, met e©® mia® een, paar woord©® te
wissele®, zoo dat ieder ©e® het rien kom?
Den igamsehe® dag was zij rusteloos, kwielkte ziiich met
alterlei zelfverwijten, wierp ritóh 's nachts onrustig
op haar bed hee® en wieer. Toen rij ontwaakte, was
rij besloten, zich nergens mee® over te bekommere®,
Indien iemia®Jd haar met h©m zag, wat hinderde dat?
Kon hU haar ®iet om iets onverschilligs igevtnaiagd
hebben? ZU wilde tenminste ee® paar woorden met
hem wissele®, om hem niet weder te vertoorn,©®.,
Werkelijk allee® daaromt? klonk het i® haar. De®
volgend©® dag was hU er ®iet. Die tranen kWame®
haar bijna in d© ooge®. Ho© koud vond zij die® mor
gen het water, en toch had zij zich het liefste laten
meevoere® door dien stroom, YeT weg, altijd vendor,
zonder bezinning en met) gesloten ooge®.
Door het boschje ging rij terug, met aarzelende
schreden, en toch onophoudelijk vooruit? gedreven.
Haar trots wilde haar voeten langzamer doe® Boa®,
maar haar verlangen was sterker. ZU Wilde alle»®
zien, of hij daar wellicht weer zat te Bchlldere®,
rij kon immers ieder QOgönblik omkeeren, zoodra
ziij: hem gezien had, ®og voor hij haar tusschen de
boom en had kunne® bemerke®. Maar... ook in het
bosch was hU' niet. Veld' en bosch kwamen haar ver
bijsterend eenzaam voor, 'g©e® büoem plukte ze, e®
treurig kwam rij thuis.
Doch op zulke ige.moödlssteiiitaigtne® wdrld' daar gee®
aiohtgeislage®, derhalve vfnoieg ook ®ioma®di tlaarmaor,
indien allee elechite zU® gewonen feanl® felng.
Toen rij1 de® volgende® dia|g, tha^S weer meit To®i,
het badhuis verliet, kwam de vreemdeling haaf mot
zij® echilderSger eed schap tegemoet, EW® sloeg hot
hart in de keel, zU, word rood en bleek, doch, won-
derlUk» o®der zijn blik voelde rij zich rustiger wor
den. Hij sprak de jonge meisjes 00®, Tori, was to, de
wolken, reeds bU rij® e©rsrt;e herkannen had rij. Ella
in de zijde gestoote®.
,Jk heb beproefd, een schets va® u to make®."
sprak hij zonder verder© inteiddng tot HHa, „Doch,"
hij zag haar onderzoekend aan „geheel ia
B rgerlijke Stand.
GEMEENTE NOORDSCHARWOUDE.
Geboren: Deodorus WWebrordus, zoon van Jan Bcere
en Aafje Elders.
Ondertrouwd: Pieter Schager, weduwnaar van Neol-
tje Bas, en Aaltje Oorthuis, weduwe van Dirk Caslricum
eerder weduwe van Jan Hendrik Antonie Veldhuizen'
Getrouwd: Geene.
Overleden: Adrianus Petrus Brink, oud 1 maand
GEMEENTE OUDE NTEDORI'.
I®geschreve® va®, 130 November.
Geboren: Gor®ella, doch,ter va® Jacob Rootjes a®
Grietje Schoorl. Klagdna, dochter vra® Dtok Blokkuud
c® Maartje Beu®.
Pndertroiuwld, getrouwld e® overleden,: gteenia,
GEMEENTE HOOGWOUD.
Ingecshreve® va® 130 November.
Geboren: Nicolaas Ber®ardiuB, zoo® van Jacob van
Diepen en Geertje Immilnjg» Chrlstdaan, zoo® va® Jap
cob Louw on Christina Broekhuizen. Gamel is,zoon
van Cornelis Besseling e® Immetje Schouto®. Ja®,
zoon van Pieter Silver e® Grijetje Wit.
Overlede®: Jannetje die B©urs, o-ud< 81 Jaar, we
duwe va® Ja® Slot, eerder van CoraeÜs Broeree®.
GEMEENTE H1RENKA RSPEL.
IngMchreven gedurende de maand November 1914.
Geboren: Adrianus, z. v. Adrianus Sneekes en Alida
Jaspers. Suamna Catharina, d. v. Henricus Dekker en
Retosje Plak. Nicolaas Cornelis, z. v. Pieter Dekker
en Trijntje Tesselaar.
Ondertrouwd, Gehuwd en Overleden: Goene.
GEMEENTE HEEïtHUGO WAAI 11).
Ingeschreven gedurende de maand November 1914
Geboróa: Remmort, z. v. Gorrit Jonker en Vrouw-
Uo Kwuit. Elisabeth, d. v. Wdjtze Hoekstra en lnipje
Galis. Catharina Anna, d. v. Jacob Zwemmer on Neci-
tje Koeineester. Cornelia, d. v. Chrfstiaan Swinkcls
en, I rijmtjo Komen. Hendrik Jan, z, v, ComeJia van
rwutocr en Grietje Kuit. Catharina, d. v. Heler Kamp
en Trijntjo Honselmaios. Berend Jan, z. v. Hermanus
Kolk en Geesje Driesen. Theodorus, z. v. Klaas Mour
nts en Aaltje Leek. Diouwertje Grietje, d v. J'lii-k
Groot es en Jantje Hoogland. Nicolaas 'Cornelis, z. v.
Cornelis Bot cn Grietje Slot. Adrianus Cornelis, z. y.
Ario Sijs en Aafje Koppes, Wllhelmina, d. v. Pieter
van Amerongen en Harrakc Ovcreinder. Catharina d
v. Jacob Btss en Coraelia Tromp.
Ondertrouwd: Adrianus Josef van der Ploeg, 21 jaar
en Marijtie Danenberg, 19 Jaar, beiden alhier.
GehuwdCornelis Groot, weduvnaar van Maartje
J^101°? Tri|ntie Klosi weduwe van Jan Brouwer.
Overleden: Levenloos aangegeven kind van Willem
Groenland en Johanna Petronella Wester. Arie Steur, 65
^aar'-.? Hen?ot vaQ Maartje Rog, eerder weduwnaar
van Maartje Ros en Klaasje Limme®. Jan Mcssphaort,
r' weduwnaar van Aafje Schagen, eerder van
rnjntje Kos. Levenloos aangegeven kind va® Johanne.s
Kamp en Catharina Rinz.
im.Wai
u hei; nog ri©L 13c ko® u trouwens te w©i®'i|g."
„U hebt EU® geschtlldierd.1,;" zelde Tbml, levendig.
,na haar QonmaaJ te hebber gezle®! Iaat u iiot, ons
eens zien." Dat do vroemdioMtoE reeda v/xo vertrouwd
met haar nicht was, viel haar 1® haar Uvor geheel
®tet op.
HU nam ean tameMjk groot blad uit een omslag.
„Datf rtep Toni „No«:, ooo ta&Uk hï Lila toch
De schilder lachte.
Ella's ounsto indruk ww» deerifida als dte ra® hw
nicht; maar sij zrid® toste; rij, kevk o^:o»-acek«ad
naar bot echiWorij.
„Het riet er uit als i® es® doodktot." babbelde
Toni verder, „allee® het haar cn d© ooge® rij® ge
kleurd
„En do mo®d. e® hot oor een, weinig, «ooajl» u
zult bomerkc®," vervolgide d© schilder met e<*a dnlh
idoïUike ultdrukktn'g va® Jronito- ,.Uw oo|g is het," zet
hU dan tot Ella. „het mooi© diep© bruin o®ook
hot haar. het dikke, geurige oacbihJÓnd:. Het te goed"
hU' zag afwisselend naar het Bchllcterlj e® het
voor hem Btoonde meisje „pok die enengleke Mjinm
der wenkbrauwen rij® goftd. BU die® njaus e® dio kl®
heeft mU die herin®ierdn!g wat ln de® steek gelatp®,
Maar het oor kon ik zeker nlfet vergeten
„Waarom?" vroeg El|l® onwiUlfekourig»
„Het is karakteristiek.
„Maar Ella heeft toch h©el gewone oore®?" merk
te Toni op.
„Zeker, Juffrouw."
Ella had de schets 1® de hand1 genome® Haar hoofd
was zoo geheel anders geschilderd,, da® zUi op por
tretten gewoon, was te zie®, zoo vreemd. Langzaam
aan beviel het haar beter. Hef oog begon te spreke®.
Maar dat zU zoo bleek moest zU®> go©® spoor va®
kleur in hot 'gezicht, dia(t schee® haar niet mooi. ZU
verstond deze soort kunst ®oig n,tet,
.Wilt u de schets behoude®?" vroeg def sch'Uldleir.
.►Werkelijk?" Over h©t gericht va® Ella kwaju
glans. „Nep® maar mag S!k werkelijk?"'
„Zeer zeker. Mdssdhiije® aio® wij, elkaar uog eens
weer. De wereld is zioo grooit e® toph zoo kleinDe
vreemdeling reikt© haOr d© hand. „Ik vertrek van
middag."
Ella schrok, maar bot hajar geluk ®a®i Tonj dlade-
Idjk het woord. „Hoe jammer. Bn gaat u ver wög?"
„Waarheen de golve® des levens mij1 neerwerpen.
Het wordt spoedig herfst, dan lokt de zo® ln het
Zuide® e® 1® de® zomer weer najur de berge®. lik beru
overal thuis, e® overal neem fk wat mee."
„Ook hier vandaa®?" Vroeg Toai.
„Zeker ook va® hier ee® herinnering. Doch
ik houd de dames op. U wilt naar huis."
„Ja." zeilde Ella ate to ©e® droom.
„Da®; vaarwel!"
HU gaf belden de hand' e® nam de hoed nf.
Toen Toni zich trots Ella's vermaning nog eo®s
omkeerde, zag rij hem door de weide® naar het
.Schip" 'gaa®.
„Hoe leelU'k heeft thdjl Je geschilderd!" meerite
TonL „Nu, het ls ook g©e® wonder, na je maar oep®
te hebben gezien. Maa® Imtere-^sanit is hot toch."
,Ik vlnjd het nft®t zoo leiejlijlk.,;''' antwioerdd© Bil®.
„Hoe krijgen wU' dil|t poirtrot iu hui»?" zeida 'lionjl
®u, „Als mama het riet, wat, moete® v.£tj da® ta&g-
ge®? Dat ©e® vreemdeling het ons gegeven hoeft,?
en we Wieten nl©t ©e®s hoe hij heet. Dat zo®, eon
mooie geschiedenis worden. Uk w©et evenwel raad.
Ik ga vooruit e® roep mama to de keuken» ander
het voorwendsel d®t er Lets aanbrandt. En totus-
sche® br©«g je het portret. ®aar j© fcam©r."
Wordt rsrvojgd.
