Schaper Courant. GRATIS. DERDE BLAD. NIEUWE ABONNE's Bekendmakingen. Plaatselijk Nieuws. Staatsloterij. BRIEVEN VAN EEN ONBEKENDE. Oorlogsschetsjes. Zaterdag 12 December 1914. 57ste Jaargang No 5515. op dit blad ontvangen de Num mers tot 1 Januari a.s. VEGEN VAN SCHOOBSTEENEN. Be Burgemeester der Gemeente Schagen brengt ,ter voorkoming van bekeuringen ter kennis aan de inge zeienen, dat de sehoorsteenen, ingevolge bet bepaalde bij art. 136 der Algemeene Politieverordening dier ge meente, tenminste tweemaal 's jaars en wel in De cember en Maart moeten worden geveegd en schoonge maakt. Schagen, dein 9 December 1914. De Burgemeester voornoemd, J JP. W. VAN DOORN. MOND- EN KLAUWZEER. De Burgemeester der gemeente Schagen brengt Ier algemeene freon is, dat £n de laatste weken het MOND- EN KLAUWZEER onder het vee van een twintigtal boerderijen is uitge broken, hoofdzakelijk in het oosten van ons land en vrij zeker in rechtstreeksch verband met de epizoölie in Duitschland. In verband hiermede worden belanghebbenden gewe zen op het gevaar, hetwelk schuilt m hot toelaten in hunne stallen van kooplieden, bekenden of familieloden uit Duitschland en op hun.no verplichting om van het openbaren der ziekte ommMdellijik kennis te geven ter Secretarie dezer- gemeente, zullende bijl nattigheid de wet in hare volle gestrengheid worden toegepast. Schagen, den 9 December 1914. De Burgemeester voornoemd J. P. W. YAN DOORN, EEN MOOIE CARRIÈRE. Onze voormalige plaatsgenoot, Mr. K. Denijs, is in Neerlands Indië aangesteld tot burgerlijk ambtenaar en belast met griffierswerkzaamheden aan de Rechtbank te Soerabaja. PAASHTENTOONSTELIilNG SCHAGEN. De Vereenjging tot heft houden vap J&aJrlijksche PaAschteauboonstelianigetn van, vee te -Bchagiein,, hield1 JÏ. Donderdagmorgen haar gewone Jaarty^rigadaïtog! In het lokaal van detn heer Hedjeelaax. Voorzitter de heer Jb. Ztüp Hz., die do vergade ring opende, waarna leetaig en. goedkeuring der no tulen volgde. De heer A. C. Roggeveen,» secnatarts, bracht het jaarverslag uit, waaruit bleek, dat het ledental 849 bedroeg. Die tekening sloot met een, ontvangst van f 2615.80%, uitgaaf f 1459.14% batig saldo f 1156.16, is ongeveer 100 lager dan, vorig jaar. De rekening der verloting Bloot mot een ontvhbigat en uitgaaf van f 11432.94. Het programma werd bijna ongewijzigd valige- steld. Alleen zal de beooïdeeöitag van de ter ophits sterlng ingezonden voorwerpen] Igespllttet gaan etn prij zen worden uitgeloofd voor voorwerpen die tot den landbouw in betrekking staan, en voorwerpen, die niet of verwijderd) tot den landbouw iin betrekkin? staan, dus de meer huishoudelijke voorwerpen Voor beide rubrieken worden 8 medaille© plus f 5 uitge loofd. Evenals andere Jaren zal ook nu, na verkregen koninklijke goedkeuring 25000 loten worden, uitge geven. Tot bestuursleden werden benoemd de heoren R. Kaan, Wteringerwaard, A. Brak, 22Jpe cm G. Schoor!. Eenigepburg. Tot leden der commiiesio voor het njazten der re kening werden benoemd do hoeren C. AtoJoe, J. de Veer en P. Hopman. De begrooting werd goedgekeurd' tot ehn ontvanfest en uitgaaf van f 2886.16. Alle pogingen zullen worden aanig»wecd om het ledental to doen etijgon. Deze vergadering wan bezocht door de gjootete helft van het bestuur en 1 lid. Schitterend voor waar1! 'i I II' HOOGH PRIJZEN. f 400: 12471. f 100: 20652. Prijzen, van f 20. 57 4143 7258 12854 12836 14854 «30 826 857 525 18090 908 924 841 475 688 209 15187 993 846 580 806 377 661 1257 POT 660 821 484 658 537 5083 768 11194 491 767 987 206 8321 316 674 889 2084 618 844 12001 800 16005 8213 844 9175 124 978 60 276 6067 644 168 988 246 447 244 10267 603 14498 748 802.. 826 714 610 897 548 602 439 835 742 620 17001 17487 19973 542 20128 558 129 18366 389 869 649 619 801 654 880 725 19602 666 836 958 972 Verschillende Oorlogsberichten. EEN DUITS OH ONDEROFFICIER OVER DE RUS SEN Aan den brief van een Dudtsch onderofficier, dite met een lahdwrerregimffcift op het oostelijk) oorflogstjsr- rein is, ontleent de Voea. Ztg. het volgende oordeel over de Russen. Ons regiment heeft heden negen uur lang fin. een zwaar infanterie- en artillerievuur gestaan ën, het was ontzettend. Een geweervuur, zooals wij nog niet beleefd hebben, hagelde op oua Herhaalde malen hebben wij gestormd; en na heftlgeni tegetastand ein delijk den vijand teomgeeoHagep; en honderden gevangen genomen. Dat moet van d© Russen, gieze&d worden, zij schieten n]let slecht en hun nrtilHerie Is vaak uitste kend. De veie icmgunstiilgie beoordeelingen over d© Rus sische soldaten moeten ook niet letterlijk woretèn, op gevat; er zijn zeer gxoote udtzonderinigm en zeker, onder dé reusachtig© troepemmassa's Is zeer veel min derwaardig volk; maap wij, die hiér La het veld staan, en allee meemaken, zijn er ver van da Rus sische troepen te mfinnchten; en hun aanvoering, kan rij niet met fle onge vergeleken worden, is vol strekt niet onbeduidend. Gij kunt niet gelooven; welk een onbegrensd Vertrouwen, d© Russische soldaat heeft ln zijn aanvoerders. Men, moet de gevangenen daarover hooretal Voor de troepen ie do aanvoerder zoo Iets ojs een hooger wezen, dat wfien, htj, in rotsvast vertrouwen ©H blinde verefe-riinig optafieft. D®ft Is een geheel anjdlerê verhoudtnig-, daji dl© vain oma© soldaten, en Ivun ver tering vootr een gnooteo generaal. Maar het Is te verklaren uit hot geheel andere beschavingsniveau van de eenvoudige Russische soldaten en, de patriar chale toestanden onder het geheel© volk. Dit geldt vooral van de hoogere offltaierean. de legeraanvoer ders, vooral va®, den EJeNarakBsimus grootvorst N3oo- looe NikolaJewitsJ. Tot nean ziet de Moeejiok, de gewone man. in het leger en achter het front, op met een geestdrift Ja, voil&eup verklaringen van r*Wb.u- genen gëloof ik niet t© veeü te zeggen met een vereëring, alsof hij oep, hedMige ia. NJkoJaa© Nikokije- witaj, de afstammoliing en vertegen wtxrrdSgier van het huis Romanof, de geweldige gjoneraÜEsimue mot rijn reuzengestalte, aan wien rni^ftoeneu. gehoorzamen ta hem zien de soldaten en d)o kleine burgers den, nationalen heros, dem, wreker en redder van het hei lige Rusland. Zijn naam- staat op de vaoodtels en hem volgen de duizenden met blinde doodsverachting, in het vernietigende Vuur van, tiJcp vijapd. DE OORLOGSGRUWELEN. Uit KEULEN, 9 December. Uit Berlijn seint men aan de Kola. Ztg.: Volgens Kopenhaagsche berichten bevat het daar ver schijnende Aftonblaoet een gesprek met den Belgischen gezant daar ter slede, Allard: deze moest, naar men weet, zelf het .verhaal dat een klein meisje door Duitsche sol daten zou zijn verminkt, voor een onwaarheid verklaren. Dit is reeds in de pers bekend gemaakt. Maar de gezan' heeft er, volgens Aftonbladel bijgevoegd, dat hij ae na men van de Belgische kinderen kan noemen, die gedu rende den oorlog door Duitschers zijn verminkt, alsme de lijd en plaats, waar den kleinen mosjes de handen zijn afgehouwen omdat zij" niets anders hadden gedaan dan zwaaien met de Belgische vlag. Haf zegt ook doi naam te kunnen noemen van een geheel gezin van va der. moeder en 4 kinderen, die allen door de Duitschers zouden zijn vermoord. Het lijkje van het jongste kind, een 'meisje van drie en enen half jaar heeft men gevon den en men kon zien, dat do vader zich in zijn dood strijd over het kind heen tiad weten te wentelen lom dit te beschermen tnet zijn lichaam. De heer gezant van Koning Alhert bij liet neutrale Denemarken wordt bij dezen gesommeerd om zoo spoed'g mogelijk in tastbaren vorm de verklaringen openbaar te maken, welke hji voorgeeft over de bedoelde Duitsche gruwelen in zijn bezit *.c hebben. Geschiedt dit niet, dan kullen wij gedwongen jafn aan te nemen, dat de gezant zkh aan gewetenloozen laster heeft schuldig gemaakt. GEMOEDELIJKE IJZERVRETERS. De eorreepondon*; der Thnee bij bot Fransch© Mger geeft een. Interessant verhaal over tle majoor waarop hier en daar laags hot centrum d© oorlog rsjvoeró wordt mof, ,„!dRtelseffimiaftfigv. oontoft^'giiet'1 Van! een kantoor ia, <1© City of een, winkel firn ejemi vooretatd'". Op een bepaald' punt te een, ongeschreven, over eenkomst dat, zoolang feeeu iaiajniva(l.l)e(nicle "beiwegdfogl uit gevoerd wot',dit, or wapenpttlstalnld1 Is ftusschem diei loop graven, toit 's morgens haifaieö; dan beigfininani ,,de za ken" weer. Om half vijf komen, de manschappen uit de loopgraven, loopen langs de linie, wuoschen, tóch en zoo voorts, in volslagen veiligheid'; en ze weten aan weerskanten 'dht er tot half zea geen, schot ge lost wordt Doch na half zes zou geen hoofd of hand zich boven de loopgraaf behoeven te vertoornen, zon der dit voorgoed af te leoron. Op een ander punt houdt men eüch aan dergelijke stille afspraak mei het oog op hot middag-maal- Om streeks elf uur kunnen de manschappen die die soep 'klaarmaken en uitgeven zich vrij en veilig buiten de loopgraven bewegen. ROEMENIë EN BULGARIJE. Uit Berlijn, 9 December. In polMeke kringen, te Sofia wordt bevestigd dat de tuasdhan Roemenië en Bulgarije gevoerde onderh&udeQjlnigen tot volkomen politieke overeenstemming hebben geleid en dot spoe dig een bevredigend resultaat kan Wonden verwacht De basis dier onderhandelingen vormt eefci rersoedöug. die Bulgarije moet worden toegekend voor vroegere verliezen van gebied. Volgens een telegram uit Boekarest aan de Kötai- Bche Zeitupg Is von cfer GcOtz heden wr.» daan naar Konstan tinopol vertrokken, G ik eren. is hij door den koning in gehoor ontvangen en heeft hij verscheidten staatslieden .bezocht. De regeering volhardt sfin, haan hofudiing, waartoe zij In den kroonraad1 ondier voorzitterschap van dein ko ning heeft besloten. Zij neemt een, afwachtend1© neutraWtellt ln acht. Alle pogingen om de regjeeiütng fin' ©en avontuur te storten hebben schipbreuk geleden op die vastberadenheid' vafc Bratianu, den mlnJstor-pres[èeiut. De kajtme el .^metnten zijn in de meerderheid en sbelfien vertrouwen fin de re geering. UIT BELG. LIMBURG. Aan de Limb. Koer. wordt uit Mechelon aan de Maas gemeld, dat de Duitschesra aiïee meenemeu, wht van koper is: keteia, koffiepotim-i, tampen, tot aelfa de knoppen der koffiemolen;, on do telefoondraden, deze lantsto onder voiongevcd. dat man daapmae spfc- onnenbexichten zou kunnen overbrengen, HET RUSSISCHE VELDTOCHTSPLAN. Van welingelichte zijde vernemen wij tets oantreu.t do pla,nnen van den Ruagteche Gc.u.eraloa ötnf: Het Russisch veldtochtapHan zou zijn ojs volgt: De Rus sen wijden ajle anudiocht een de totale ver uieti ging van het Oostenrijk echo veldkK«r. Hun hoofddoel in Polen tegenover HiudwpibuilK 'a sletflite de Dnitecluars to beletten zich ovonais La, Frankrijk zoodanig ta te graven dat zjj daaruit oamogelijjk verdreven knopen worden. Daardoor krijgt de Foolsche veldtocht een. zoo bcwegoiSjk karakter; hoofdtaak echter te de ceju- pagne tegen Oostenrijk, woprvoor zij mot een Wger van twee mtllioen aevenjhondend diui/^end man tegen Krakau optreden. De voorhoede van dltt leger ander den Bulgaorschon pcfoerae,! Ratlko Dim'itrlew is 'Zlonr dag na d© Bartffildpaosen, otertjotnokken te zijn, tot in de buurt van Kraken gjeoadiond. Hoofddoel der campagne is Krakau In te nemen, waarvoor een mannd gerekend wordt. Dan de Oder volgoad langs Opp^n, Brestan en Glogau noordwaarts te trekken en daardoor dem voort/litir,;;>xvlon troepea van. Hindenburg d- a terugtocht afsnijden. Ha De welvarende nijverheid met al haar grooten rli-köpm, hoeft tot op heden nie mand1 waarlijk rijk gemaakt. Carlyie. Werken te ©en Vloek? ©en zegen! Neen; werken te S. Werk opa te leven en leef om te wer ken, De Genestot* „In het zweet uwb annschijna ruit gjj uw brood ten." Met dat woord wordt fin heft boefr Gea^efeis aan den, eersten mcnsch don arboiü opgelegd als oen straf, als een vloek. Onze tij.d te rijk acvn Adiamskfinderen. Tel me de scharen, die hun diagelSjkScheiD; nrbeld alö een, da?e- lijksche straf ondergaan) met trage handen, glansdoossa OOgen en mokkende harten. Luister naar heft m£ili]oeiniejn!k<-dlg koor, dat nifet moe wordt „het Juk van den arbeid!" te vervloeken- Neen, 'aten we er geen doekjes om wSnjden! Laften we het schrille, sombere, draifeieindie proza van arbeidsver- vloeking niet trachten weg te duwen achter de liefe lijke klanken van, een of ander poëtische arbeidster; heerlijking. t Zou ook niet gelukken! Het proza klinkt te luid, overstemt alles. Daat „de hartstocht der werkelijkheid'", waarvan raar men zejrt om» tijd vol te, ook ons vervullen. Struisvogeflpolit!oh, hoeft al lang haar ondeugdelijkiheljd bewezen,- Het onomstoot.elijk felft van dien diag te: de arbeids vreugde te bil velen, eocQc. Wie of wat te daarvoor wirouftwaordteHjk Ligt diat aan don ajbeddwjelf? Of aan de menschen. die arbeiden? Een moeilijke rraag, waarop nog niet Is gegeven. Een vraag van belang, die moet worden beant woord. Terwllle van de dufiaandon en milhoonan, die dagelijks onder vloeken, en zuchten, (irbeiden, Zulk een leven is geen levem .trbeddsvreugde te even noodig, misachten noodigor dan BpiJs en draad: en dekking. Die vrajag dus een, brandende vraag. Dat dia er een antwoord op meenjt gevonden te hebben, dttt nüet a^kterhoude! Ze]te geen pogiug tot amtoond! Velen in onze dagen besef fan dït! Het arbedderraagstuk hoeft ondier ons ntot te klagen over gebrek aan, bc-fanfescellip#,'. Mannen, van de praktijk en. de theorie werken in dezen saam. Bn we mogen atet veraiinwa kën?da to nemen van. da resultaten, van hun denkhn en zoeken. Dat we het niet altijd nuet hen eens zijn 't te natuurlijk! Dat menige hunner beweftfragen in ons oog ondeugdelijk is 't is ntet erg. In den smelt kroes der gedachten moet en, zal het o©deugdefijke worden uitgebannen, zoodaft mdsschien eeos de oor zaken van, gebrek aan, arheidavrouigde helder era, klaar voor ons zullen liggen; en dam kuonjön worden) opge ruimd. Daarheen moet heit Laat ik terwllle van dnjt schoon© doel enkele oor zaken, die fik door onderor of eigen oogen heb loertm zien, ook in uw geziohtsveW. mogen brengen. Ligt het aan den arheid^aelf? Ldgt het aan de genen die arbeiden? Misschien, apn beiden? Ik geloof dat we hier het dichtst bij de waarheid zijn- „Ideeëc en theorieën beheerschen. de wereld," is wel eens ge zegd.. Ik geloof dat daarin ©en goed deel waarheid schuilt. Zij beheerschen ook dat groot© deel van de wereld dat „arbeid1" hert. Nu zijn daar in de laatste tientallen van Jaren, theorieën verkqndifed„ die mee aansprakelijk gesteld kuninen word>-n voor het ver lies van arbeidsvreugde. Er ta een tijd geweest, dat alom de overtuiging bejatonjd: „„Onze arbeid' is om© van God opgelegd." En ik meen, dat diegenen» die hun arbeid zoo zien, nog altijd te benijden rijm. Niemand kan ontkennen, daft die overtuiging, vaetge- worteld in ons, een rijke bron, van arteictevreugde Ia .Evenwel dl© overtuiging te door tal van men schep gébruikt (neen, misbruikt) om Vele betere ar beidsvoorwaarden tegen, te houden, 't Is zoo gemakkelijk gezegd: ..God. wJl dat BÜ den arbeid in de laagte buR verrichten, en Ik hier in de hoogte znl zitten. En dus zqo moet het blijven," Zeker, de arbeid in de Taaigt© moet ook volbracht wordi-n; ook door menpchem; God wil dat. Maar zo vergaten daarbij dot andere, wat Ghrietus hoeft, ge noemd „het. growto gebod", dat van ,XLen naast© liefhebben als u zei ven." Ik wil toegeven: de religie te dikwijls schandelijk misbruikt (nog!) d'oor diegenen, die fin naam1 van. God hebben gepredikt^ ©en schuldfigé onderwioipen- held. Maar Sk zeg ook met nadruk, daft pleit aDeea tegen ben. die zich daaraan schuMfig mankten, niet tegen de religie op zichzelf. Door die carlcatuur van godsdienst hebben zij ve len hun rechtmatig de©l welvaart onthouden. En wat erger is bij duizenden een haaft ont ketend tegen al wat na^r godsdtem* zweemt. Wilt gij bewijzem, daarvan!? In 1912 is te Münchon uitgdkomeu een boek geti teld „Arbelterfrage", wuorin, de schrijver publfioedrt, de antwoorden van veile arbeiders op de vraag: Go- looft gij an den, lieben Gotft?" Ziebiéh énkele antwoorder* welsprekende bewij zen voor mijn beweren. ..Der liebe Gott" wil van mij; niets weten, en zoo heb ik van Hem niets te verwachtefn. Ieder het zijne- God is geld en geldi regeert de Wereld. Mijn God te het wxACteme. Van .„den Ueben Gort" heb £k ntets gezien. Onze „Bergassefsor'' heeft „oen Weben Gott" e.n onze bur gemeester, ia dën vorm van een «noot 'nkomen. Wilt ge het bewijs Ln eken, omgeving? Hoort :?e nioi dagelijks: ..De Kerk te teg^n Rite vooruifcgara:." Zeker, 't te waar «n 't te droëvfig, daft het waar te, maar... dat te njhrt de schuld var, ./ten Iteben Gott" en van den godedl©npt. die ondanks alttes wat menschen er van gemaakt hebben, het altijd hebben gehouden en n,og altijd houdien m«t, het „den naaste liefhebbon ate uzclvert"- Wel mogen we -zeggen: ,.W©e hen, die den, gods dienst in een zoo wreeds iwwron^n vorm den mem.- schen hebben voorgehouden, dat öoae nooit meer kunnen zien de eddo en schoon© trekken vao waar achtige reSlgkie. Daar te tegen deze diep Ingevreten kwaal slechts éen remedie. Alteen rij ktmpen haar gervem dfe dje edele rekken van de rettrie nog. in *t oog vatt©n cc In 't hart dragen. Eto gaarne eolVn rij dat geneee- midde] den m<msch©n geven, omxfiat zij in, efl?en Godsgeloof voelen, de nimmer opdragende bron van ochtfeo religie. En de remedie is: altijd; en altijd maar weer ln. eiaoo leven I®.ton zien,, dat bet mombakkes, dfaft Epm- micen der religie hebben voorgebonden,, niet haar eigen geloot te, maar dW. daft efcten getojaft draagt clc trekken van onvcTganfreliJkc sc^ioonlhold en hoogen adel: dm naast© liefhebben als nzefivem. Vindt gebrefr aan, arixddisvteugd© rijn. oomaak in de arbeidenden? -O w* ragan het. Aan! den orbtddi- aolf? Niet minder. De scherp toegespftsto orbeidsrerdeeling. eooale we <13e o.a. In fabrieken zier., te (te doodt voor alle arbeidsvreugde. Hoe kar h«t einders? Arbeid Höft was eens: het product dank rij ei/en vaardigheid; en overleg geboren zien worden. werk was dan eigen werk, een stuk van, efigen willcm en fcumppn, een brok eigen energie. I>a,t te het zoetste rap. flicm. arbeid. Daft geeft wcro arbeltllwvrengd©. En. r*u dè band tussóhen arbeider ©n, pnodoet te veelal verbro ken. Voor velen te arbeid een oiodelooz© herhulding van éen monotone b-'-we/ing. Daar is waarheid tn 't harde woord: menig arte-.ider is nftet meer dan een 'crlengstuk van de mqcfctoa Wanneer en. van Aio wonderen dor tech-nfiek, die we locomoUeveo noemen de fabriek vertast wie der duizenden arbeiders kan dan Zeggen: „Dat te mijn werk?" En daarmee te die bron van arbeldfcvrengöe voor altijd gesloten. Dat te wat velen noemen: „de vloek der machine." En ddo slaat steeds vorelor zijn, pijnlijke vaagartnem, uit, frteeds gTOoter wordt het aai^ali producten,, waar in, de liefde van, den, arbeid nteft moor doorglaJfiat- D'eu- ken we er maar eens r in, hoe smfid en, timmerman. enz. steeds meer njlcrloi ond©ndeeleai machinaal) ver vaardigd ontvangen» dl© vroe/detr door hen-zel ven Wer den ontworpen en vervaardigd. Het zijn alle opdra gende bronnen van aybeVtevTeiigd©. De landman 1» ln dat opricht finj bevoorrechte po sitie. „Hij leeft." zooals eens teekenet.d is gezegd» „dich ter bij God." Zijn werk leent zich niet voor toege spitste arbeddsverdeeling. Zijn, werk van spitten en zaaien en oogeten en v«©verzorgen kan hij tsn, volle zij n werk blijven noemen. Hij ziet het product, als vrucht van zijn arbeidt Daan kan d» gbrou van ar beidsvreugd. nog vilietsen. En die landman, die na vol brachte dagtaak zijn billik Haat gaan over geurende hooiakkers, en majsche groentetuinen, over gouxk- golvende graan,velden en 't glanzend© goedvföraoryde vee, weet daarvan moo te spreke©. Hoe ook bij tot zoo Ln het uiterste doorgedreven arbeidsverdeeling, bij voor velen zoo eentonigen ar beid de arbeidsvreugd© kon worden bewaard of kan worden herwonnen? Dat is een uiterst moeilijk en gecompliceerd vraag stuk. De machine koeren kunnen ws niet. En de wei nigen, die dat eens gewild, hebben, zifen het dwaze daarvan ln. Dat wil njfiamand meer. "Want in, haar vruchten is de machine een zegen, een zogen voor iedereen. Ddo eentonige arbeid zal duw moeton wondon vol bracht. en to steeds metgtfigre mafte. Danrwm te peen ontkomen. Maar pelukkfig, dat steeds meerderen Inzien, daft dis arbeid met weinig of geen arbaidsTraugfa, dan ook binnen bepaalde uren, beperkt mort MUran, t is zeen wonder, dat d© drang now verkorten an- toiastljd gelijken tred heeft gehouden met de toe name van het fabriekkswezen. De menjBch, op wien het gewicht van dagelijksche», monoftoonn arbrid drukt moot ook dagelijks d© getegonhoid gegeven wonlten dat gewicht af to leggen, om rich to kunnen wijdcL aan eenigen arbeid naar eigen keuao en oigen aan leg; arbëid. dl© ook hem geeft, wat, gaen. menpcftL kan missen: ochto volle arbetdsvreugd©» di© den getet atacJt ën het leven oeret Jereuiswaard maakt! Dan zal het misachten weer kannen gaLouron, daft veffen don arbeid weer kunnen «ten. bJb ©en hun door God opgelegd© taak ja. wie weeft, aja ©en door God gegeven zegen. Dan zal de menwehhefd miaschü^n, npg 0Ö3S weer uit volle overtuiging kunnen aanheffen heft lied van den arbeid: Heerlijk, dat wij mog»n werken! Heerlijk, daft h©t l©v«n telken keer rév©iTle btaast! t Maakt rao'p vreohjk© ftxraahhniid in on© wakker! Ze bazelen, die menadhefa die dren arbeid noemen een vloek. Arbeid te glorie! Arbeid is xoRjestri^l Hoe dat te verweaefidiJken te? Door wetgeving? Partic alle-r initiatief? Samenwerking van werkge vers en werknemers? Ziedaar, zoovele strijdvragen, waarover nog op lange na geon censtemmfigheÉd fe rericregan, maar waarover ik het ditmaal nfttft wil bebbem X. Eenige der korte echtsjes van het ooitclijke oorlogs- tooneel, welke de Oostenrijksclic schrijver Karl Nowak "voor de „Vossische ZeütiuurschriifL nemen we hier uit het Hdbtd. over: DE SCHERPSCHUTTER. Zij liggen samen, in goede dekking; twee soldaten, van het slag van. Attdreas Hofer. Dikwijls, als 't duistert over de aarde, duikt fa de verte een vijandelijke gestalte op. Als zo echter moe z;jn van jxet vechten, laten jp wel zoon vitaad met rust. Maar c a van de twte kumemd/n hóef; een spr ietje bedacht: hij, wil weddm op wat voor afstand die vijandelijke figuur rich van hui* loopgraaf bevindt. „Zes honderd meter", beweert de een. „Zeven honderd I", houdt de ander vol. „Wedden ...om vier sigaretten f' „Topl" roept de ander. De eerste plaatst het virier van rijn geweer op zes honderd meter, brengt hot dan aan den schoudfc*-, mM lang ,maar steekt den loop weer omhoog. Went in "de verte is haast de eerste gestalte een tweede té voorschijn gekropen. Als de schutter even gewacht heeft wat die tweede vijand daar wf, logt hij zijn geweer kolf weer tegen de wang en mikt zorgvuldig. Eenige seconden, een knal, en ih de verte tui melen beide Russen onderste boven. De schutter heeft geen kogel vermorst, hij wachtte tot de twee verre figuurtjes met één. schot samen te raketn waren, tezamen een streepje tegen den horizon. ,,'a Mooie treffer 1 prijst z'n kameraad, „en acht sigaretten heb je eerlijk verdiend I" DE SLORDIGE PROFESSOR. De oppasser van den luitenant heer een naam, om als scheldwoord te gebruiken: Pfei'otviecke!De luite nant heeft dan ook een bijzonder behagen, z'n oppas ser met diens eigem "iiaanf de huid vol te schelden, wanneer er 6lechis even aanleiding .toe is. En die i- erj dikwijls, want de oppasser is slordig. 's Morgens glimmen de rij-laarzen van den ofBcier niet mooi genoeg. De oppasser krijgt ta schrobbee- ring. „Luie kerel", scheldt de luitenant. Jij Pfeffcii icckel! kun, je nog niet eens behoorlijk een paar laar zen poetsen, waar ben je dan wel nuttig voor! Ik trof 't wel, zóó'n Pfeifendeckel als oppasser te hebben!.... Werft me toch 's, uilskuiken! wat je thuis van je bë^ roep bent?!" En Pfeifendeckel plaatst zich in de militaire houding, salueert stram, antwoordt: „Herr Leutnant, melde gehorsamst, Univesitatspro- fessori". SERVISCHE KRIJGSLIST. Eindelijk hadden ze de krijgslist ontdek*. Die eer- gaasche kerels werkten, handig samen met de spionnen. Eenden, gebruikten ze er voor! Eigenlijk was er niets eenvoudiger dan hun bedenk sel: dc cenfgm joegen ze de rivfer op ea ch Serviërs wisten dan wel: Veel eendon veel troepen;. Weinig eenden weinig troepen. De andere partij leerde het «kunstje ook. Op zeke r ca dag trokken ze uit op de eenden jacht, ringen aJ de eenden van Mitrowitza. Meteen namen ze nu ook den Serrischen in lichtingen dienst over. Eenige dagen achter elkaar joegen zo de eenden de Save-riricr op. al de eenden, die zo gevangen liadden: Veel eenden veel troepen. Maar de volgende dagen hielden ze de eenden thuis. DSt hielden ze zoo eenige dagen vol. Toen Ihkte ,'l. De geheele TLmokdirisie trok op uit MItrowifza. Er was immers geen vijand meer aan den anderen oever van do rivier Maar toen te behoorlijk opgerukt waren uit #iun stellingen, kwam de artillerie hen welkom heet en; het Knalde, dat 't een lust was. De Save-brug sloeg aan splinters, met de halve Tbnok-divisie ey op. De rest weH bij den stormaanval onder den voet geloopen. Van de geheele Timok-divisie kwam geen man terug. Zoo had de slag bfj Mitiowltza plaats. In de geschiede nis zal men het den Eendenslag moeten noemen. DE JONGEN EN DE SABEL. Hoe meer ,de trein het kleihe stadje naderde, hoe onrustiger de deftige oude heer, met het martiale uiter lijk begon te worden. Hij had onderweg geen woord gesproken; nu kon hij niet langer zwijgen. Hij bqginf te praten, men hoort hem, aan; niemand valt hem) in' de rede. „Hier ben ik thuis! AI sedert h onderdrijf tig jaar! Van hier rijn. we allen, van af mijn over-grootvader. grootvader, vader, ik zelf ten oorlog getrokken. Nu zoek ik m'n zoon." Pauze. „De jongen is fn den oorlog. Hij moet wel gewond rim.- ik hoorde niets meer van hem. Misschien fe fuj gevangen. Misschien..." Pauze. „Ik. zoek] naar zki sabel. Dat was ook' mijn 'sabel. Ook dezelfde, die mijn vader, mifn grootvader, 'de overgrootvader reeds omgespten. Honderd jaar geleden droeg de grootvader van mijn grootvader haar, toen hij naar Rusland trok. Hij was majoor en marcheerde met een Franschen krijgskam«nnad samen terug over de ijsvlakte. Die Fransche officier had a'jn vrouw bi; zich; en deze officiersvrouw larf» toch' nfet V— 't is anders dan m een romnn schonk op de Rus sische sneeuwvelden het loven aan ren kind. Toon spra ken ze daar meteen af, dat het later ren paar zou worden .deze bfficiersjongen en do dochter van jlcn maioor Wedediik werden ze later een paar. Hun kind werd weer soldaat. Fn in rrim jongere jaren volgde ook 'k de tradflie van het soldatenleven. Nu fs mijn zoon tn den ooriog getrokken. mijn Jongen met ónze sabel!" Weer ren pau?\ ron lange ditmaal, en üan ...Tk keer niet terug, of ik moe' hem gevonden jr'eb- hen, den jongen, of rijn nabel 1"

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1914 | | pagina 9