itititd Niïiis- Mmumit- Uiliullii. Z ATERDAG 27 MAART 1915. 58ste Jaargang. No. 5563. UitgeversTRAPMAN Co. De roode Nagelbloem. Internationaal Congres van Vrouwen. VERGADERING bij te wonen CliEEB COURANT. l»it blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag. "Woensdag Donderdag en Zaterdag Bij inzending tot 'a morgens 9 ure wor den A DVRRTKX HEN in h"t eerst uitkomend nummer geplaatst. SCHAGEN. LAAN D 5. - tat. Teleph. No. 20. Prijs per jaar f 8.Per post f 8.60. Losse nnmmere 5 cent ADVERTENTIES van 1 tot 5 regels f 0.25 iedere regel meer 5 et Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Dit nummer bestaat uit drie bladen. EERSTE BLAD. Het gaat wonderlijk too in de wereld. Sommige mensckeu werken, redeneeren, sloven zich af, loo- pen zich het vuur uit'de zolen en toch brengen zij het tot niets. Andere leggen het heel op hun ge makje aan, vatten de zaken luchtig op, gaan er t-us- tig hij zitten en -het fortuin laat hun de ge- munto gouden schijven en de gebraden kippetjes en nog een -heelen hoop andere aangename dingen zoo maar in den schoot vallen. Van de laatstbedoelden zegt men wel, zoo in-de taal die wij onder elkan der praten, dat zij „boffers" zijn. Ja, ja, dat is het! Vlijt, 1 okwaamheid en verdienste zijn goed en wel. Maar beter is het misschien nog, als iemand in de wieg gelegd is om een beetje te „boffen". Andreas Lundquist was een-boffer van de boven ste plank. Hij maakte zich niet-graag vuil en zijn papa, die schoorsteenveger was en hem in dit hand werk wilde opleiden, stierf aan eene longontsteking, nog vóór Andreas ooit een roetbezem in de hand gekregen had. Hij at graag kaas en zijne moe der hertrouwde met een kaashandelaar. Hij was dol op vijgen en toen hij twaalf jaar oud was, kwam de kruidenier -Kryddelin en wilde een eerlij ken en geschikten winkeljongen hebben. Dc tijd liep achter den kalender aan. Andreas stond achter de toonbank, 'en werd eindelijk zelf eigenaar. Hij begon-zijne vrije uren'aan de conver- satio te wijden, trad liberaal op, en 'koos tot zijn motto of leveusdovies: Mag ik u een glas portwijn aanbieden? „Je moest toch ook eens vacantie nemen, An dreas. Dat 'kan je je nu wel veroorloven. Ga eens voor een paar weken 'naar Stockholm en laat je eens den wind om de ooren blazen. Dat zal je goed doen, man!" zeide'de gemeente-ontvanger vanBrac- kebo, waar Andreas koopman en lid van de kamer van koophandel was. „Ja, dat is geen kwaad idee van jel Mag ik je een glas portwijn aanbieden?" smoezelde Andreas. En nog vóór de flesch ter 'ziele was, stond -het reis plan vast. En op den morgen van den derden dag klauterde Andreas over drie handkoffers, eene mand kersen, twee valiezen enJde beeuen van eene dikke darne uit den coupe in de groote wereld dat wil zengen, op het perron van Stockholm's centraalsta tion. Hij legde zijn bagage in Rydberg's omnibus, kocht van een jeugdig vrouwelijk wezen op de straat eene roode nagelbloem voor zijn knoopsgat, slenterde-de stad in, om hare natuur-'en kunstschat ten tc bezichtigen, 'en voelde zich nu ineens als een Europeaan, 'en niet meer -als een kruidenier en lid van de kamer van koophandel te Brackebo. Natuurlijk verzuimde hij ook niet een bezoek aan het wereldberoemde Klara-kerkhof. Maar zie, nau welijks was hij daar op den doodenakker gekomen, waar dichter en schoenlapper, bankier en geuten- schepper zijde aan zijde sluimeren, of daar zweefde eene elegante dame -van sierlijke gestalte en liefelijk aangezicht op hem af en-maakto met neergeslagen blik voor hem eene 'buiging, minzaam en toch waardiglijk, ongeveer zooals de Koningin van Saba moet hebben gedaan,-toen zij bij Salomo op visite kwam. Andreas, die in gansch Brackebo, en'omstreken geen enkele klant'of bekende had, ook maar vijf-en- twir.tjg percent zoo fijn als'deze liefelijke verschij ning op het Klara-kerkhof te Stockholm, boog even eens, glimlaohte, on do hemel alleen weet of hij ook niet een weinigje bloosde. 1 „Mijnheer," sprak-de dame, en haar wimpers vlo gen omhoog als een paar-nieuw gemaakte persiennes en vertoonden twee onbeschrijfelijk blauwe en be- tooverende oogen „mijnbeer, zweer mij dat u niets kwaads van - mij denkt anders verdwijn ik oogenblikkelijk." De geachte lezer mag zoo door de wol gewasschen zijn als hij wil 'toch geloof ik 'zeker dat hij wel een of twee seconden zou hebben noodig gehad om zijne gedachten te verzamelen, indien hem'iets der gelijks overkomen ware. Maar als men twaalf jaar lang te Brackebo in-een kruidenierswinkel heeft ge staan, al do knappe dienstmeisjes -'onder de kin -'ge- pakt heeft, zich door kribbige oude "heeren voor „afzetter" en „knoeier" heeft laten uitmaken, met cholerische huisvrouwen heeft gekijfd over den prijs van de petroleum, -en van dozijnen modistjes en naaimuggen stomme -liefdesverklaringen heeft moeten aanhoorendan staat men voor niets meer verbluft. Daarom vatte dan -'ook Andreas terstond de hand der elegante dame, boog nog dieper, en ant woordde: „Maar pardon, mevrouw of mejuffrouw 1 Hoe zou ik van u iets anders dan het allerbeste kunnen denken?" Toen verhief zij nogmaals hare oogwimpers, glim lachte,-met golvenden boezem, keek hem schalksch aan, en zcido: „Ik dank u." 1 Er volgden-nu oogenblikken van-eene onbeschrij felijk liefelijke verlegenheid, gedurende welke zij in het zand -kringetjes trok met do punt van baar parasol, terwijl Andreas overdacht'hoe gemakkelijk men toch met Stockholmer dames kennis maakte, on tegel ijker tijd-de in het rond staande huizen aan eene critische monstering onderwierp; want hij was ook lid van do Bracekhoër bouwcommissio. Daar trok zij weder de persiennes harer wonderbare blau we oogen -omhoog, opende het fluweelen foudraal harer lippen over de elpenbeenblauwe -voortanden, zuchtto eens, en begon: „Mijn naam is Eugenio Karlsson, geboren Petters- son, 'en sedert anderhalf jaar-hen ik weduwe. Mijn man was do breukbandmaker'Karlsson." „En mijn naam is Lundquist. Andreas Lundquist handelaar te Brackebo als u'ooit van die plaats gehoord mocht hebben. Ik ben lid van-de kamer van koophandel, en ik zit ook in de bouwcommissie. Mag ik u oen glas portwijn aanbieden?" Toen zij heengingen, stond daar een-'andere heer bij een grafsteen. Ook hij droeg een roode nagel bloem in het knoopsgat, en hij zntr er boos en-ver drietig uit. 1 En i oen zij nu in't café van de Hamburger beurs portwijn besteld hadden, "verzocht Andreas, op het welzijn van zijne 'eerste bekende te Stockholm het bijzonder, op alle schoone'vrouwen in het alge meen, en ten overvloede nog op de nagedachtenis van den heer-breukbandmaker Karlsson zaliger een glas te mogen-ledigen. De weduwe Eugenie schoof haren stoel-wat dich terbij, streelde met haar kleine, blanke, poezele handje 's heeren Andreas Lundquist's roode nagel bloem, en lispelde: ,0 klein, o liefelijk'symboolI" „Pardon - dat is geen symbool. Dat is maar eene roode nagelbloem. Ik heb er vijf öre 'voor betaald, daarginds aan het station. Maar als ik een heelen bos'genomen had, dan'zou het meisje zich wel heb ben laten afdingen," vermoedde Lundquist. 1 „Maar zeg mij tocb eens, mijnheer Lundquist heel eerlijk en oprecht, bid ik u hoe denkt u wel over mijne zoo ongewone manier van hande len?" „Ik ben er verrukt van, gecharmeerd, kortweg, mijn beste mevrouw Karlsson! Mag ik u nog een klein glaasje portwijn-aanbieden? Prositl" „Nu, ik wil u ook niet verhelen dat u, na alles wat ik van u gezien heb, mij heel goed-bevalt. Maar bij zoo'n gewichtigen stap moet'men wel ernstig alle dingen overwegen. Mag ik u verzoeken, eens met mij naar huis te-gaan?" „Heel vriendelijk van ui-Maar ik had eigenlijk in het hotel Ryberg al eene 'kamer besteld Terwijl zij nu den weg insloegen-naar de Rom- mandantenstraat, waar mevrouw Eugenie woonde, brak onze vriend - Andreas zich het hoofd er over, hoe ter wereld deze komieke geschiedenis wel af- loopen zou. Hij had, zooals gezegd, wel eens een aardig dienstmeisje in den arm geknepen en •'gek heid gemaakt met een dartel modistjemaar een avontuur als dit was hem te Brackebo nog nooit in den weg gekomen. „Aha!" dacht hij-eindelijk „zij heeft zeker nog spullen over uit den winkel -'van Karlsson zaliger, die ik voor haar te Brackebo verkoopen moet." En dus, toen zij straks in mevrouw Eugenie's keu rig gemeubileerde salonnetje kwamen, vatte Andreas de hand van het vrouwtje-en zeide heel welwillend: „Ja, beste mevrouw Karlsson, laat u mij Jdan uw man zaligers nalatenschap maar eens zien dan zal ik zien of ik iets kan overnemen."! Mevrouw Eugenie keek -©enigszins vreemd op bij dit voorstel, maar tegelijkertijd wendde zij -zich tot een dienstmeisje, dat om de deur keek, en -riep: „Jaantje, breng Oscar, Hans en Emmy eens bin nen!" En nauwelijks had vriend Andreas zich in eek luierstoel gevlijd en was-begonnen zichzelf steelsge- wijze in den spiegel van het notenhouten-kabinet te begluren, of daar kwamen twee alleraardigste jongs- kens in matrozenpakjes -en een snoezig klein meisje in een kort jurkje in de kamer. Mevrouw Eugenie legde hare hand op'haar hart, en'hare oogen wer den vochtig, toen zij beurtelings Andreas en do-kin deren aankeek, en zij zeide geroerd'en verlegen: Mijnheer Lundquist. dat zijn nu mijn kleinen „Oen wat een boutjes! Weet u. mevrouw Karlsson, ik ben dol op kinderen 1" „Werkelijk? O, u kimt niet gelooven hoe blij ik daar om ben Nu werd er thee gebracht, en mevrouw Karlsso-n, meende dat men nu wel beginnen kon over „het za kelijke" te praten. Andreas boog zwijgend. Hij" begreep er nog altijd niets van. Maar die dame ging in hare slaapkamer en haélde uit hare secretarie een hoop papieren, die zij voor haren verbaasden gast uitspreidde. „Zie u dit huis is mijn eigendom. Het Is op 45.000 kronen getaxeerd en draagt voor 20.000 hypo theek. Hier is de polis van de brandverzekering. Mijn inboedel is voor 4000 kronen geassureerd. En hier is een depositobewijs voor 15000 kronen. En uit 'dit document kunt u zien dat het erfdeel van de kinderen reeds is afgetrokken en belegd, zoodat dit alles nu mijn is". „Maar, mijn beste mevrouw Karlsson", viel Andreas in >.dan is u werkelijk welgesteld te noemen I" „Nu ja daar heb ik toch geen doekjes om ge wonden' smoezelde Eugenie. Doekjes om gewonden? Doekjes om gewonden?... Hoe heb ik 't toch met haar? Wat wil zij, wat be doelt zij toch? dacht Andreas. Maar tot lang denken werd hemi de tijd niet gelaten. Een handje strekte zich voor hem uit, ara de pa pieren weer bijeen te rapen, een handje. zo|o blank en mollig, dat het hem ineens draaierig voor de oogen werd. Hij greep de hand, den arm, trok alles wat er bij behoorde naar zich toe, en sloot mevrouw Eugenie zoo heftig aan zijn eerlijke hart, dat de heer Karlsson zaliger, die in boudoir-formaat boven de sofa aan den wand hing, werkelijk een beetje zijn wenkbrauweh fronste. Hel aardige weeuwtje echter daalde snel uit de he- meisclie luchtstreek der extase wcier in de afkoelend? v,merkelijkheid neer streek z:i\i het ietv.it in v marring geraakte haar glad, ze-t.e zich op een stoet aan de la fel en vroeg, altoos nog met een t eederen blik. maar toch met een onmiskenbaren ernst in haren toon: „En hoe staan nu jouw zaken, lieve Andreas?" „I-I-ïk Wat bedoel je?... Ik heb niets bij mij dan mijn belastingbiljet van verleden jaar. Daaruit kun je zien, mijn engel, dat ik op zesduizend kronen in komen geschat wordt". „Och. beste Andreas, wat kan men voor rekening ma ken op een belastingbiljet? Iemand die vandaag op tienduizend kronen wordt aangeslagen, gaat morgen bankroetI... Neen hoor eens je moet mij niet kwa lijk nemen, dat ik eerst eens aan den president van de kamer van koophandel te Brackebo telegrafeer". Andreas nam het niet kwalijk; Eugenie telegrafeerde; het antwoord kwam- en toen Andreas, juist terwijl het dienstmeisje hel telegram binnenbracht, zijne bemin de nog eens wilde omhelzen, maakte Eugenio eene afwerende beweging en zeide: „Laten wij eerst lezen!'" En zij las„Hoogst solide, uitmuntend gesitueerd, minstens veertigduizend kronen waard". Zoodra zij dit gelezen had; voelde zij haar gansche. een weinig met vet omgroeide hart van sympathieke aandoeningen rillen, en zij opende het ruime, met geel satijn gevoerde hemelrijk harer armen en fluisterde „Och. mijn Andreas wat zullen wij samen ge lukkig zijn!" Anareas Lundquist liet zijn "handkoffertje door een dienstman uit het hotel Rydberg naar de gezellige kleine woning in de Kommandnntenstrnnt overbrengen; en de heer Karlsson zaliger sprong daardoor bijna uit de lijst van zijn portret. Ziin broer, een looier, kwam woedend aanzetten en dreigde den ganschen heer Lundquist, tot onherstelbare schade van de Brakeboer kamer van koophandel en bouwcommissie, tot zolcnleder te zullen verwerken. Maar met den verheven glimlach der geluk kigen klopte de heer Landquist den looier op den schou der en zeide lol hem: „Welkom in de famielje! Mag ik u ook een glaasje portwijn aanbieden?" En Karlsson-zaligeis mama, die een uitdragerswinkel hield op de Ganzenmarkt, kwam insgelijks. Zij huilde, sloot Oscar, Hans en Emmy in hare armen, cn jam merde er over, dat de wurmen nu een stiefvader zouden krijgen; en zij vroeg aan Eugenie of het nu toch christe lijk was, haren Karlsson in nauwelijks achttien maan den al te hebben vergeten. Maar Lundquist suste do oude, en "vroeg permissie haar „tante" te mogen noemen. „De tijd heelt alle wonden. Laten wij hopen dat Karlsson zaliger ons nog zijnen zegen geen" zeide hij. „Mag ik u een glas portwijn aanbieden?' Het énige, wat Andreas temidden van zijn geluk een we nis» b zv. arde, was. dat hij nog altijd niet begreep hoe hij er toch toe gekomen was. Zijne Eugenie daar naar te vragen dat ging toch niet aan. Het was een delicaat geval en wij mannen zijn altoos zoo erg fijn gevoelig vóór de bruiloft. Eens op een dag. toen de verlovingsringen waren thuisbezorgd, ging fïet paar een wandelingetje maken cn verdwaalde zoo toevallig ook op het Klara-kerkhof. Daar trad eensklaps van achter een grafmonument een man te voorschijn, met een melankolieken rimpel tus- schen de wenkbrauwen en om de mondhoeken die half verhongerde uitdrukking, die de specialiteit van poë ten zonder uitgever en acteurs zonder engagement pleegt te zijn. „Mijnheer 1" begon die mart. Met eene verontschuldigende buiging liet Andres den arm zijner aanstaande los, wendde zich tot den grafsteen- man en vroeg „Wat is er van uwe orders?" „Mijnheer u hebt mij mijne toekomst gestolen. _U hebt u tusschen mij en die dame daar gedongen, juist toen ik, op hare advertentie en haren brief, met haar herkenningsteek en op de afgesproken plek hier ver scheen." „En dat herkenningsteek'en was?" 'Een roode nagelbloem." „Alle drommelsI Dat spijt mijf vootr u!.... Neem' mij niet kwalijk mijnheer maar mag ik u een f ouden portwijn aanbieden?" Het Comité te Schagen noodigt allen dio belangstelling gevoelen voor boven genoemd Congres uit DINSDAG 30 MAART B.S., 'a middags 2 uur eene in de Landbouvr-Sooieteit „Córèa". Binnenlandsch Nieuws. 'LIJKVERBRANDING. De vraag van het Kamerlid den -heer Beumer, of de Minister van Binnenlandsche Zaken'in bet ar rest-van den Hoogen Raad van 1 Maart 1915 betref fende do wet tot vaststelling van bepalingen betrek kelijk het 'begraven van lijken, 'begraafplaatsen en de begrafënisrëchten aanleiding vindt een 'aanvul ling der wet te bevorderen, waardoor het verbran den van lijken wordt verboden, wordt'door den Mi nister van Binnenlandsohe Zaken'ontkennend beant woord. t' f 1 langedijk. Al duurder 'en duurder wordt -het restant van de dorschkool. Per waggon 'wordt tot f 1200 bedongen. En uien gelden als in 't dured'jaar 1911 reeds meer dan f 8 per baal. 1 KOLHORN. De'kinderen'uit den Groetpolder,'gemeente Winkel welke te Kolhorn de school'bezochten, heetende dat ze te Kolhorn woonachtig waren, door inwoning'bij familie, zijn opnieuw 'van deze school verwijderd, daar dat inwonen in werkelijkheid niet -plaats had. Wederom wordt dus door die kinderen 'niet school gegaan. 1 WTERIN'GEN. In 't lokaal'van den heer'Jb. Bruul vergaderde de afdeeling Hippolytushoef van den Bond voor Staats- pensionneering 'op Woensdag 24 Maart jl. tot1 het kiezen van een -definitief bestuur. f Gekozen'werden de heeren'C. J. Bosker, Jb. Bruul, C. Gorter, J. Luijt'en A. v. d. Welle, die allen hun benoeming aannamen. De functies worden door de bestuursleden onderling verdeeld. Vervolgens werd een -reglement vastgesteld en be sloten lid te worden van'de federatie Schagen. - Tot afgevaardigde naar de federatievergadèring werd gekozen'de heer A.-V. d. Welle welke zijn be noeming aannam.I Hierna volgde 'sluiting. 1 WIERINGEN. Tot bestuurslid onzer'afdeeling der vereeniging ter bevordering-van het Vakonderwijs in Westfriesland, werd herkozen de heer G.-Timmerman te Hollebalg en wel tot penningmeester, aangezien de heer J. Luijt daarvoor had bedankt. NEDER LAND SCH SCHIP IN DEN GROND GE BOORD. Men meldt nader uit fAmsterdam:' I Do directie van de Koninklijke'Nederlandsche 6t.- maatsohappij heeft gistermorgen van onze regeering do officiëele bevestiging van'het Reuterbericht be treffende'het in den grond boren van de Medea ont vangen. 1 1 Naar een der'directeuren, de heer Paul den Tex, ons op onze vraag mededeelde,-beschouwt de K. N. S. M. bet in den grond boren van-de Medea als een onrechtmatige daad en zal zij de noodige stappen doeD om van do Duitsche regeering schadevergoeding' te verkrijgen. 1 I De heer Den'Tex noemde hot onjuist, dat sinaas appelen zouden vallen onder hot begrip voedings middelen, die conditioneel©-contrabande zouden zijn. Op die manier zouden bijv. 'Haagsche hopjes ook tot de voedingsmiddelen gerekend moeten worden. Sinaasappelen zijn zijns inziens een'genotmiddel. Wij vroegen den heer Den Tex ook naar-de waar heid van het gerucht» dat de Medea door een En- gelsche firma gecharterd zou ziju, wijl hierin oen verklaring van-het optreden van de D 28 zou kunnen worden gezocht. 1 De heer Den-Tex sprak dit gerucht op de'meest besliste wijze tegen. De vaart van Saloniki naar Lon den is een vaste lijn van -de maatschappij, en do goederen waren geconsigneerd aan den eigen agent der;maatschappij.- N. R. CL VERGOEDINGEN AAN DE GEZINNEN VAn MILI CIENS EN LANDWEERMANNEN. Het lid van de Tweede Kamer de- heer Duymaer van Twist heeft de volgende vraag tot den minis ter van oorlog gericht: i I Kan de minister van oorlog 'reeds het resultaat mededeelen van het overleg van de commissarissen der Koningin met de-burgemeesters in hun provin cie ter zake van het treffen -van een voorziening waarbij de vaststelling, van'do vergoedingen aan de gezinnen van miliciens en landweermannen, die on der de waponen-zijn, op meer gelijken voet wordt geregeld? i' 1 DE GETROUWDE ONDERWIJZERES TE ZAAN DAM. In de gisteravond gehouden Raadszitting te Zaan dam'was aan de orde-de benoeming van een onder wijzeres aan een der lagere -scholen, waarvoor als nummer een op de voordracht-'een gehuwde onder wijzeres' (echtgenoot© van een eveneens te Zaandam in functie zijnden onderwijzer) was geplaatst. Na eenjge discussie werd mot 9 van 16 uitgebrach te stemmen bedoelde dame benoemd. Uit de go* voerde beraadslagingen -bleek, dat de schoolopzie ner zich omtrent deze benoeming alle rechten voor behield, omdat hij het overleg betreffende de voor dracht niet als geëindigd beschouwde. i ZUIDSCHARWOUDE. De heer T. Kostelijk is benoemd tot voorzitter van de banne Zuidscharwoude met 3 van de 5 stemmen. De heer C. Bak te Noordscharwoude kreeg 3 stemmen. zuidscharwoude. Miet 56 van de 57 uitgebrachte stemmen,- werd de heer J. du Burck benoemd als kassier van de Coop. Raiffeisenbank te Zuidscharwoude. Als directeur werd met zoo goed als algemeene stemmen herkozen de heer Jb. Berkhout. oudkarspel. Tot lid van het bestuur der Banne Oudkarspel, is gekozen de heer Jn. Pranger Jhz.3 die deze benoeming heeft aangenomen. noordscharwoude In openbare verkooping door Notaris Kroon; is het woon- en winkelhuis van den heer P. Hoff Kz. aan. do Spoorstraat alhier verkocht voor f 2000 aan de N.V. Crediethank te Alkmaar. oudkarspel. In slechts matig bezochte openbare vergadering, be legd door de afd. Oudkarspel van den Vrijv.-Dem. "Sondj besprak op zeer onderhoudende wijze de heer A. E. von Saher van Haarlem het onderwerp„Oorlog en De mo krat ic". Van de gelegenheid tot het stellen van vra gen werd gebruik gemaakt door de heeren Ds. Damsté van Dirkshora en Dr. Vogelenzang van Oudkarspcl. noordscharwoude. De afd. Langedijk van den R.-K. Landarbeidcrsbond en de Moderne Landarbeidersvereeniging te Zuidschar- moude, hebben een verzoek tot heeren landbouwpatroons gericht om eenigen toeslag op het weekloon, zulks in verband met de dure tijden. Hieraan is door een respectabel getal patroons voldaan. De prijzen der pro ducten zijn gelukkig van dien aard* aat eenig succes wel mocht worden verwacht. schoorldam. Benoemd tot kaasmaker aan de kaasfabriek „Kenne- mprschei" alhier, de heer P. Blom, kaasmaker aan de '-aasfabriek „De Kreal". gem. Barsingerhorn. zijpe. Wij vernemeaij dat a.s. Maandag alhier eene samen- spreking zal worden gehouden omtrent de beschikbaar stelling van levensmiddelen voor on- en minvermogen den. HOOGWOUD. In deze gemeente is weder een aanvang genomen met .den vischverkoop. pij bestelling wordt tweemaal per week viscfa verkrijgbaar gesteld. De regeling zooals die door de vereeniging van kleine gemeenten wordt voorgesteld, namelijk verkrijgbaarstelling van \isch als volksvoedsel na bestdling is alhier reeds voor de mo bilisatie met groot succes toegepast. helder. Door bemiddeling van het Kon. Nat. Steuncomité heeft de gemeente voor het tijdvak van 1 April 1915 tot 1 April 1916 een contract afgesloten voor de Leve ring van 12000 ton steenkolen ten behoeve van dc gas fabriek. De prijzen van die kolen, zijn tengevolge vin den oorlogstoestand belangrijk hooger dan gewoonlijk, en, oTe directeur der gasfabriek had berekend, dat in verband hiermede op een verliespost' van ruim f 60000 moet worden gerekend. Bovendien zullen de oni vang sten, met name voor de kool teer, welk product slechts tegen een lagen prijs aftrek had gevonden, belangrijk minder zijn dan in gewone gevallen, en met het oog opjde soort en kwaliteit van de aangekochte kolen beslaat er groote kans, dat aan arbeidsloon voor de zuivering van het gas hoogere uitgaven zullen worden gevordera. Tengevolge van een en ander is op edn verlies van een totaalbedrag van ongeveer f 70000 te rekenen. Om in dit verlies eemgermate te voorzien, stelden B. en W. voor, alle gasprijzen tijdelijk met 2 ct. per kub. M. te verhoog en en te brengen voor lichtgas op 10, kook gas op 8, industriegas op 7 en muntgas op 10 ets. per kub. M., waardoor een Verhoogde opbrengst van f 42000 ward berekend. In de eergisteravond gehouden raadsvergadering is dit voofstel na langdurige discussies verworpen met 11 tegen 7 stemmen. dat liep mee. Men meldt uit Barneveld: In verband met de aanhouding van Nederlandsche schepen door de Duitschers, had men algemeen ver wacht, dat de prijs der eieren op onze bekende markt Donderdag ëen gevoelige daling zou ondergaan. Zelfs waren heel wat bakkers uit Noord-Holland enz.; die veel eieren voor hun bedrijf gebruiken kunnen, overge komen, om hier hun slag te slaan. Weer anderen liad- den van familie en kennissen opdracht 'gekregen, oni voor tie Paschen on ook reeds voor inleg een groote partij op te doen. Tot vreugde van de boertjes echter,

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1915 | | pagina 1