Nierlijders.
rinrr v-"i» do nderwii/or». Da d^rde had lot opdracht
oen orosehrijvjpg te msVen van de voorwaarden vooi
cc snt sidiöermg 'van het bijzonder onderwijs. De
vierde eindelijk wed uitgeooodigd-een formuleering
to ontworpen van de regeling der opleiding van on
derwijzers.
In hoofdzaak betrof de -arbeid dezer sub-ioommis-
8i*s bet bger onderwijs. Aan ieder har er werd ech
ter, voor zoover zij 'daarvoor in aanmerking kwa
men, verzocht oók aan andere takken van het on
der? lis en H-paaldPlljk ook aan het bowaar&chooi-
Ollderwjja lmro eendacht te vrillen 'wijden.
Op dit ocgonblik nu zijto, naar wij vernemen, al
drie dezer sub-commissies, nl. de eerste, derde en
vierde met baar taak gereed ^gekomen. De tweede
sub-commissie, die voor haar financifiole bereke-
niiigou oen zeer uitgebreid materiaal had te verza
melen en vervolgens 4e bewerken,-zal vermoedelijk
binnen oenjgö weken eveneens haar arbeid kunnen
voleindigen.
In de afgeloopen week kwam de'Staatscommissie
weder eenige malen 'in algemeen© vergadering bij
een oin de bij haar - ingediende rapporten der sub
commissies te behandelen.
In bet algemeen mag dus worden verwacht, dat
binnen betrekkelijk korten tijd-het eindrapport dooi
de commissie kan worden opgesteld.
HOI.L. MAATSCHAPPIJ VAN LANDBOUW.
t De Holl, Maatschappij van Landbouw hield te
8-Gravenhage onder voorzitterschap van Jhr. mr.
P. van Foreest h&ar 95ste algemeene vergadering.
De voorzitter herinnerde er in zijn openingswoord
a&L, dat teil tweeden male een 'aigemeene vergade-
r.tig wordt gehouden onder zeer abnormale omstan
digheden. Spr. acht het-bic-r niet de plaats op de Re-
geermgsn mtregelen critiek uit te oefenen. De nood-
zake.ijkii id tot ingrijpen erkennende, meende het
Hoofdbestuur toch enkele malen een woord van pro
test te moeten doen hooren, omdat niet de land
bouwende ftaiid het loer-zou worden, waarvan voor
anderen riemen wordt gesneden. Spr. wekt allen op,
de iU'gcering zooveel mogelijk te steunen en slechts
opbouwende critiek 'te do°n hooren. Ondanks of
wellicht juist door de omstandigheden, beleeft de
landbouw een- goeden tijd, al zijn de praatjes dien
aangaande ook zeer overdreven. Spr. eindigt zijn
rede met een warm woord van hulde aan de 'Re
geering In zake 'de bestrijding van het mond- en
klauwzeer. Met de resultaten van het af-maaksys-
teem wensoht spr. de Regeering geluk. (Applajus.)
Het jaarverslag, dat in druk is verschenen, wordt
zonder discussie goedgekeurd.
Van de Onderlinge Brandverzekering zal het Jaar
verslag in hot orgaan-der Maatschappij worden/'op-
gciiumeu.
De beer J. K Suermondt deelde mede^ dat het
afgeloopen Jaar de tijdsomstandigheden in aan/mer
king genomen, een vrij goed jaar was. Het reserve
fonds groeide met 'f 6000 aan.
De heer Van Gulik deed vervolgens'eenige mede-
deelingen betreffende het boter- en kaascontrole-
station in Zuid-Holland.
De rekening over het jaar 1914 en de'begrooting
voor het jaar 1916 werden goedgekeurd. Een voor
stel van kring II 'Zuid-Holland om f 1000 voor de
kringbesturen beschikbaar te stellen, dat als onvol
doende toegelicht niet op de agenda kon worden
geplaatst, lokte -nog eenige discussie! dit.
Daarna kwamen aan de orde de voorstellen van
het Hoofdbestuur betreffende wijziging van Artikel
15 der Wet en Art. 11 van bet Reglement van Orde
betreffende het stemrecht in de kringvergaderingen.
Na uitvoerige discussie worden deze voorstellen bij
aeclamatie aangenomen.
Daarna kwam aan de orde een voorstel van het
hoofdbestuur om het te machtigen met ingang van
1 Jan. 1916 een eenvoudiger boekhouding-in te voe
ren.
Zonder discussie aldus besloten.
Een bespreking der aanhs.^%^ reorganisatie van
het Centraal Bureau dit het Neö Landb. Comité te
Enschedé volgde nu.
De beer Van Genderen Stort •gaf een uitvoerige
toelichting.
De heer G. Kruseman deed vervolgens eenige
mededeelingen over de ku ns'me3tvoorzienimg. De
Minister van Landbouw, Nijverheid en Handel heeft
aan de Ivun©tmestcommissi-e de -opdracht gegeven om
zorg te dragen- Hat de aan te voeren en hier aan
te koopen ku1*-'mest rechtstreeks bij 'de landbou
wers wordt géjf'V.erd en dat zoo weinig mogelijk
verandering worde gebracht 'in den gewonen gang
frouw moest wat gebruiken, meende zij.
Hse nam een kop thee dm rust te hebben.
„Mijnheer had al eenige malen naar de juffrouw
gevraagd," vertelde het meisje verder.
„Zeg hem, dat ik een poosje wil gaan liggen,"
wees zij haar kort af.
„Mijnheer rijdt naar Steenveld. om mevrouw Lan
gen den dood van onze mevrouw te melden. Tegen
den avond komt hij terug."
Ilse herademde. Goddank, dan was er-ook geen
gevaar, dat hij haar vertrek zou bemerken. Zij
wachtte ongeduldig tot liet rijtuig'wegrolde. Zoodra
dit geluid verstomde sloop zij het huis uit. -Weg,
zoo snel mogelijk weg.
Niemand lette op Jhaar. Het park was zij spoedig
doorgesneld, maar nu kwam de lange weg, de een
zame weg door het donkere boscb. Zij was bang.
Zij huiverde bij "ieder geruisch in de Doornen. Als
er een tak kraakte, zag "zij schuw om. Het z^eet
stond op haar voorhoofd, ondanks de koude.
Dikwijls struikelde zij. Doodop was zij van de
vele doorwaakte en doorweende -'nachten en -maar
langzaam kwam zij vooruit. Haar jange rok bleef
gedurig in 'de struiken 'haken. Telkens gilde zij van
angst.
In de verte ratelde -'een rijtuig. Hse herademde.
Toch een menschelijk wezen! Het ratelen 'kwam
nader. De paarden schenen lustig te draven da
delijk zouden zij bet punt passeeren, diè het "bosch
doorsneed. Buiten 'adem stond zij tegen een boom.
Zij wist niet wat zij hoopte.... 'Misschien het zien
van een bekend gezicht, onverschillig wie het Jook
was. De paarden gingen plotseling stapvoets. Hier
was de weg versch omgewoeld. Het rijtuig stootte
en kraakte.
„Yervonscht slechte Veg!" mopperde een stem.
Hse luisterde scherper. De stem kwam haar be
kend voor. 'Een menagewagen met een huzaar op'
den bok, en achter hem een officier met een grijzen
mantel om, kwam den boek om.
„Axel!" gilde Ilse. Het was een luide, hulpvra
gende angstkreet.
„Stoppen, Karsten direct stoppen!"
Ort/in sprong op den grond. „Hse. jij? Alleen hier
in bet bosch en op dit uur?"
'/.ij ontwi> rtide niet;-baar krachten waren op. Zij
kie'- de zich aan hem vast en smeekte in afgebro
ken klanken: „Verlaat mij niet blijf om godswil
bij mij."
Hij sloeg den arm 'vast om haar heen. „Voor al
tijd, Ilse! Vergeef het me, dat ik je indertijd
verliet."
Zonder zich om aen huzaar te hekommeren, die
van zijn hoogen zetel met ddjfrootste verbazing naar
het paar bonedon hem zag,riiield Ortzin lise's hoofd
tegen zijn borst en wachtte geduldig,-tot baar snik
ken wat verminderde.
„Moet ik je naai- Glockenburg terugbrengen. Il
se?" vroeg bij eindelijk zacht. „Uk was op weg naai*
je toe. Ik heb de toestemming van-je voogd''bij me.
Nu kan niemand meer tusschefn ons gaan staan."
„Neen, niet naar 'Glockenburg," stiet ïlse uit.
„Daar niet meer heien.... Irma is dood."
„Mijn arme schat:." Hij streelde» zacht haar natte
gezicht. „Je bent tot het laatste oogenbHk bij haar
gebleven beeft haar •'zelfopofferend verpleegd.
Het zal Je lot troost zijn. Ik had ongelijk, toen ik
vn zeken. Ten eerste moet de grootst mogelijke
zekerheid v erkregen wordm, dat de landbouwers den
te verdoelen kunstmest werkelijk krijger, zonder dat
de handelaren handel kunnen drijven en ten tweede
mag aan de handelaren 'hun inkomen niet worden
benemen. Voorts moest zekerheid worden verkregen,
dat de mest inderdaad op het land gebruikt wordt.
Daarom werd bepaald, Jdat de landbouwers 'een
verklaring afgeven aan do commissie en oen zeker
heid slel'-en.. Dit rysteem-blijkt tot goede resultaten
te leiden, en de oorlogsvoerende -mogendheden blij
ken vertrouwen te hebben in de uitvoering. Don han
del wordt voor zijn arbeid een provisie toegekend.
Het ligt niet In de bedoeling -meer mest te laten'
komen dan strikt noodzakelijk is en de prijzen da-
ter hooger te, stellen. Ook voor een mogelijke twee
de campagne is deze wijlze van optreden noodzake
lijk. ->
Eenige aanwezigen vroegen nog inlichtingen.
Tot lid van het hoofdbestuur uit 'Noord-Holland
werd in de plaats van den heer K.-de Boer Gzn.,'die
niet herkiesbaar is, gekozen de heer K. Breebaart Jz.
te Winkel en uit Zuid-Hollan)d in de plaats van den
heer J. M. Vas Visser (niet herkiesbaar) de heer
P. S. Overwater te Strijensas.
De lieer Van der Koogh deed daarna eenige mede
deelingen 'betreffende de zaaizaden 'en de controle
daarop. Voor Noord-Holland is geplombeerd 2000
Ml, voor Zuid-Holland 4(300 H.L. en waarschijnlijk
reeds verkoéht.
De voorzitter deed daarna eenige mededeelingen
betreffende de vee-arbitrage. Spr. betreurt, dat de
nutt'ge zaak met vlot tot stand kwam. In 'Noord-
Holland heeft zich 'een commissie gevorn d en i
gewerkt, echter met weinig ^resultaat. Algemeene
toetreding acht'spr. wenschelijk.
LDe beer Van der Molen deed •'eenige mededee
lingen betreffende de commissies van waakzaamheid
in zake het mond- en'klauwzeer. Met deze commis
sies staat het er, zei Jspr. aan het -slot van zijn
overzicht, npg maar pover bij.
Besloten werd de volgende jaarlijksche algemeene
vergadering te houden te Amsterdam.
De voorzitter sprak nog zijn voldoening uit over
de aanwezigheid van den heer Broekema, adviseur
en den heer Löhnis, inspecteur van den-landbouw.
Op dit oogenblik 'verscheen ter vergadering de heer
Van Iloek, directeur-generaal van den Landbouw,
die door spr. hartelijk w-erd\welkom geheeten. Tot
den beer Löhnis richtte spr. nog waardeerentie woor
den, waar deze zich in het ainbtelooze leven terug
trekt. Daarna herdacht spr. nog de verdiensten der
aftredende bestuursleden.
Bij de rondvraag besprak de 'heer Keesom het uit
voerverbod van schapenvleesch, dat hij van Minis
ter I'osthuma niet kon -begrijpen. Voor Texel is dit
verbod zeer noodlottig. Motieven voor het verbod
kan spr. niet vinden. De'Hollanders eten toch geen
schapenvleesch en men kan ze 'toch er niet toe
dwingen. Waarom zijn vooraf geen inlichtingen in
gewonnen en kan de Maatschappij in deze geen stap
pen doen?
De voorzitter antwoordde, dat onmiddellijk een
hoofdbestuursvergadering is gehouden en een ge
motiveerd protest aan den Minister is gezonden
waarop nog 'geen antwoord werd -ontvangen. Vol
gens geruchten zou het verbod worden ingetrokken.
De afgevaardigde van Alphen dringt aan,'dat er
stappen zullen worden gedaan tot ■'openstelling vóór
alle vee, althans voor stieren, ossen en graskalve
ren. 1 -'
De voorzitter belooft dat 'het hoofdbestuur zal
doon - wat mogelijk is.
De heer Jochem wijst o.a. Jop het groote nadeel
van de musschen, die als 'nuttige vogels beschermd
worden. De musschen moesten mogen worden uit
geroeid. Voorts zou spr.- wenschen, dat slechts in
geente varkens zouden mogen worden verkocht.
De afgevaardigde van Ouder-Amstel 'deelde mede,
dat er veel lijnkoeken over Rotterdam naar Duitsch-
land gaan en •'vestigde daarop de aandacht.
De secretaris achtte een schriftelijke behande
ling dezer 'quaestie meer gewenscht.
De afgevaardigde van-Dordrecht riep de mede
werking in van het Hoofdbestuur in zake den -uit
voer van aardappelen. Z. i. dienden stappen bij de
Ilegeering te worden gedaan.
Do voorzitter zei dat deze zaak niet aan de aan
dacht van het hoofdbestuur zlal ontgaan.
De beer D. de'Boer betreurde mede het uitvoer
verbod van schapenvleesch. Een -audiëntie bij den
Minister is aangevraagd, waarbij een gunstige af-
Demobilisatie?
Uit bet Volk (s.-d.):
Er dringt zich wederom met versterkte kracht de
vraag op, of het ook uit financieel opzicht aangaat,
om de volledige mobilisatie van ons leger op de»
duur Ln stand te houden. Wij hebben gisteren eenige
pers-stemmen weergegeven, waaruit ongerustheid spreekt
over de slagvaardigheid der troepen, die steeds langer
in ontzenuwende ledigheid van huis en haard verwijderd
gehouden worden. Uit de beschouwingen, die de dag
bladen over de troonrede gepubliceerd hebben, is ver
der gebleken, dat menigeen uit het feit, dat de regeering
met de verklaring, dat, „zoolang de buitengewone om
standigheden zich niet te onzen nadeele wijzigen, de
gewone wetgevende arbeid weder kan worden ter hand
genomen", het „bestand" beëindigt, afleidt dat het oor
logsgevaar dan ook niet meer zoo dreigend is, dat de
geheelc legermacht onafgebroken op de been gehouden
zou moeten worden. Daar komt nu nog de financieele
overweging als zeer gewichtig element bij.
Uit het overzicht van 1914 blijkt, dat van de ruim
99Va milioen gulden, die in dat jaar aan uitgaven iu
verband met de oorlogskrisis sedaan zijn, niet min
der dan 86 millioen 01 meer aan 85 pet. rechtstreeks
verband houden met de mobilisatie: „krisis-uitgaven
voor de landmacht" worden ze genoemd
Daaruit volgt, dat van de ruim 300 millioen gulden,
die de oorlog tot het einde van het loopende jaar
aan de schatkist zal bezorgd hebben, waarschijnlijk
meer dan 250 millioen zuivere mobilisatie-uitgaven zijn
Het staat wel vast, dat zulk een geweldig bedrag,
dat, op welke wijze dan ook gedekt, in de toekomst
nog jaren lang zijn zwarte schaduw op onze gansche
staathuishouding zal werpen en een hinderpaal voor
tal van meer dan ooit noodig wordende hervormingen
zal zijn, niet maar steeds voortgezet en opgedreven
mag worden, tenzij het volstrekt zeker is, dat elke
vermindering een roekdoos oproepen van nog erger
gevaren _zou beleekenen
De overtuiging, dat dit zoo is, leeft thans niet
het volk. Integendeel, zooals ook blijkt uit de uitin
gen van bladen van zeer verschillende richting die
wij weergaven, heerscht er een algemeen gevoelen,
dat zonder eenig gevaar, ja zelfs met voordeel, een
belangrijk deel der weermacht naar huis gezonden zou
kunnen worden, gereed natuurlijk om op het eerste
sein hun plaatsen weer in te nemen.
De ontzetlende financieele lasten, waarmee de mobi
lisatie het land bezwaart, maken de zeer ernstige
overdenking van dit vraagstuk nog te meer noodzake
lijk.
verlangde, dat je haar moest verlaten. Ik heb dat
ingezten." c
„Neen, je hadt gelijk!" Ilse richtte zich -op. Haar
wijdgeopende oogen hem met zenuwoverspannende
strakheid in het gelaat. „Je hadt gelijkGeldern...
Kurt....!"
Zij kon niet verder gaan. Zij-"huiverde.
Ofschoon hem duizend -vragen op de lippen-brand
den, vroeg hij toch niets. „Neen, neen, je gaat
er ook niet meer heen," zeide hij rustig. ,.Je blijm
bij mij. Wij rijden terug. Ik zal 'je naar mevrouw
Rosen brengen. Is dat goed?"
Ilse was volkomen willoos. Zij liet zich op den
wagen tillen als een kind. Hij wierp haar zijn man
tel om, want zij Huiverde steeds. Het was bijna
donker, toen zij bij Rosen stilhielden.
„Ik houd u aan uw woord, mevrouw," zeide Ort
zin, toen mevrouw Rosen ben 'in de vestibule ont
ving. „Mevrouw Geldern is gestorven. Ilse kon niet
meer op Glockenburg blijven. Ik breng u mijne
bruid." 5
Hij liet Hse's Tiand niet Tos, als een angstig kind
klemde zij zich aan hcjn 'vast.
„Blijf jij ook hier?" verzocht zij.
„Yoorloopig ja, liefste. Daarna weet ik, dat je
onder .goede 'hoede zijt."
Mevrouw Rosen omhelsde Hse 'teeder. „Arme, klei
ne ziel! Wij zullen u weer spoedig gezond -maken.
Wat hebt u 'al njet doorgemaakt, mijh arme kind!"
Ilse's mond trilde. Haar -oogen vulden zich met
dikke tranen.
Niet meer schreien, mijh schat," smeekte Ortzin.
„Wij zullen onze lieve Tlse op mijn iigstoel leg
gen," babbelde mevrouw Rosen. „U blijft alleen-bij
haar, Ortzin dat is het beste. Gelukkig zijn wij
vanayond alleen. Mijn 'logeerkamer is in orde. Mijn
drie bandelooze nichten zijn weg. Het zal een heeie
ontspanning voor mij zijn, zulk een lieve, zachte,
kleine gast te mogen-verplegen."
Langzamerhand vernam Ortzin de heele geschiede
nis. Zijn geruststellende woorden, brachten Ilse tot
rust en verminderden de eerste smart over de ver
lóren-zuster. Het was laat in den avond toen hij haai
verliet. Mevrouw Rosen, beloofde hem, het kamer
meisje bij Ilse te laten slapen, daar het jonge meisje
oogenscbijnlijk zeer koortsig was.
Den volgenden morgen zou dadelijk de dokter
geroepen worden, die in ieder geval-moest verbieden
dat Ilse bij de begrafenis tegenwoordig was.
Ilse streefde niet tegen, toen dit 'verbod kwam.
Zij voelde zich zeer ellendig. Yoor alles vreesde-zij
een ontmoeting 'met Kurt.
Ortzin reed alleen 'naar Glockenburg. 'Hij kwam
wat vroeger dan de overigen en wist Geldern, die
hem ontweek, toch een oogenblik vast te houden. Hij
verklaarde helm kort - en bondig, dat juffrouw Han-
stein, met toestemming van den voogd, tfijn verloof
de was en onder zijn bescherming stond. Voor het
oog-enblik hield zij zich -op in het huis van z'ijn
c-ommandant. Zij zou dit huis alleen 'verlaten, om,
onder -zijn geleide, naar zijn ouders te gaan. Daar
zou binnen enkele 'weken, de bruiloft plaats vinden,
'edere poging van Geldern, om zich nog eens met
Ilse in verbinding te stellen, zou hij als een per
soonlijke beleediging beschouwen, -en daarvoor op
de gebruikelijke wijze genoegdoening vorderen.
Kurt gaf geen woord 'terug. Hij boog zwijgend.
loop *v«rd in uitzicht gesteld.
D*. heer Vrijland betoogde dat de Regeering de
tarwe prijzen te 'laag houdt in verband met de pro-
du ctiek<-sten.
D-» heer Koogh zotte van -de bestuurstafel het
standpunt-van de Regeering uiteen.
D© beer Verwey wekte'op tot steun aan het Nat.
Steuncomité in verband-met den oproep* van IJ. M.
de Koningin.
Met eenige plichtplegingen werd de vergadering
gesloten.
De algemeene vergadering werd besloten met een
gemoenschappelijken maaitijd -'waaraan Z. Iv. H. de
Frins der Nederlanden deelnam. -
De Vorstelijke gast werd ontvangen door den voor
zitter, jhr. mr. Van Foreest, den vice-vooraltor don
heer Koogli, den, secretaris 'den heer Oly 011 het
eerelid den heer Korteweg.
Ook de burgemeester van 's-Gravenhage, jhr. mr.
dr. U. A. van Karnebeek, had aan de uitnoodiging
gehoor gegeven.
Later op den avond verscheen ook de JMinister
van Landbouw, Nijverheid*en Handel, de heer I'ost
huma. Hdlld
Uit en Voor de Pers.
Voorzitlefe der afdeelingen ziin geworden de heeren
De Beaufort, Bos, Sacse v. Ysselt. Van de Velde en De
Meester.
't Zal eene zeer drukke wintercampagne worden, waar
bij de afkeer der Kamer van avcndzliïingcn herhaaldelijk
zal moeten zwichten, wil men bijtijds gereed komen. Wat
dit betreft, zullen de heeren nog wel eens met weemoed
terugdenken aan den winter van 1914. toen slechts een
enkele maal des avonds werd vergaderd!
Eerste Kamer.
Het senatoriale Adres van Antwoord was heden in
een paar minuten vastgesteld, 't Is een „gansch neutrale
cclio en sommiger vermoeden, dat in de Haagsche
Kanaalstraat 't plan bestond om reeds nu een poli
tiek debatje .uit te lokken, werd niet bewaarheid.
Nadat fe't ontwerpje betreffende aankoop van den
tol der Haagsche Schouw van het senatoriale zegel
was voorzien, is ook het I-Ioogerhuis tot nadere bijeen
roeping gescheiden.
Mr. ANTONIO.
Staatsloterij.
5e KLASSE. 3c TREKKING,
f 100000: 11421
1 1500: 6979 14139
f 1000: 1720
f 400: 1532 3641 16699 18726 19233 19972
f 200 2616 5855 12513 16081
1 100 2291 2567 5152 5213 5664 9168 14431 18469
18547 18853 18925
PRIJZEN VAN f 70.-.
170 2577 6155 8524 10967 13808 16142 20234
455 514 202 787 978 986 183 248
543 734 241 890 11183 14014 295 250
635 3115 676 901 245- 82 351 434
756 164 824 992 302 282 379 613
862 285 937 9318 307 581 624 623
942 677 974 329 469 681 710 686
1046 689 7009 437 690 692 815 760
211 896 760 525 778 849 17005 839
252 4369 223 635 842 15188 49 857
294 395 384 645 12151 235 148 969
320 603 467 681 286 301 373
345 683 636 923 680 377 489
409 724 639 10186 894 381 514
446 5066 724 204 895 393 907
569 690 796 420 964 490 18146
724 710 825 428 13037 505 483
772 912 832 613 170 547 574
862 986 835 662 310 659 948
980 6101 933 718 355 737 19514
2009 117 8199 762 806 896 554
110 145 377 823 739 16029 972
Tweede Kamer.
Den Haag, 23 Sept.
Wij ziin de periode van het Sectie-onaerzoek inge
treden. A.s. Woensdag besliste heden de Centrale
Sectie begint het Parlement met de Indische Be
grooting. Vervolgens doch niet oerder dan 5 Oc-
ober komt het Eedswetteke aan de beurt. En
daarna de Staatsbegrooting voor 1916, met een reeks van
ontwerpen, daarbij behoorend, alsook andere „legislatieve
materie'', door de nii weer in vollen gang gebrachte
Staatsmachine te verwerken. Dat met een en ander de
October-maand gemoeid zal zijn, ligt voo rde hand.
Hij zag er bleek en vervallen -"uit. Ilse was voor
hem verloren. Kina's dood was vergeiffl gekoïnen.
Hij zag tce, hoe de dragers de kist opnanïeii, naar
beneden brachten en naar een eenzame phats in
het park droegen, waar zij bijgezet zou worden.
Hij klemde de 'tanden op elkander. Wat gaf liet,
om nu nog berouw te hebben of bedroefd to zijn?
De doode baatte het niet meer, en de 'levende was
even onbereikbaar voor hem, als wanneer ook - haar
teeder gezicht verborgen Vas onder een zwarten
deksel.
„Maak 'Ilse gelukkig," 'fluisterde hij vlug den
erhaasd opzienden officier toe. Toen ging hij ach
ter de kist aan, die op de schouders der dragers
tusschen het groene loof werd doorgedragen.
- i aü .t-L _ur
HOOFDSTUK 12.
Het aardigste huisje van de garnizoensstad werd
bewoond door het echtpaar 'Ortzin, een kleine, ge
witte, lichtgebouwde villa. Rozen omgaven de 'duur.
Groene druivenranken klommen tegen de vensters
op. En daarbinnen, svas het even zonnig- en vroolijk
als buiten. De kamers waren alle vriendelijk en
friseh, met de nieuwe mdubelen, blinkend van rein
heid, want Ilse was een. voortreffelijke huisvrouw
geworden, die maar voor één doel leefde, het' den
geliefden man behagelijk-te maken. -
De zon lachte buiten -en binnen- Het was'een heer
lijke Junimorgen. De jonge vrouw rouwde nog bver
de zuster, maar haar oogen straalden'van geluk.
Zij zaten'bij elkaar in ilse's salon. De deur naar
de veranda stond open. Ieder zuchtje van den wind
joeg bloemengeuren naar binnen. Ortzin zag in het
betooverende, gelukkig lachende gezicht zijner jonge
rouw.
Hij aarzelde of hij haar den brief zou geven, dien
hij vanmorgen ontvangen'had. Hij zag zoo ongaarne
een treurende uitdrukking in haar oogen.
„Tlse!"
Zij zag op van haar ijverige bezigheid. Het water
mg in den kleinen zilveren ketel. De koffie moest
ge/et worden.
„Ik heb van Geldem een brief gekregen. Hij gaat
ook jou aan,. Wil je hem lezen?"
Werkelijk zij werd dadelijk 'bleek en ernstig.
Hij trok haar naar zich toe en-'zkuste haar zoo
lang tot zij weer ben kleurtje op haar wangen had
geki-egen. „Zoo, ga nu maar lezen."
Hij hield den arm om haar been en samen lazen
zij nu den brief, die licht 'in haar hand beefde.
Over hot vormelijke begin was zij spoedig heen
gegleden, dan las zij halfluid lang-zaam verder: „Het
is mij gelukt in Weenen een betrekking 'aan de
keizerlijke stallen te krijgen. Dit werk lacht mij
toe en ik 'heb het vooruitzicht een goede carrière
te maken. Ik vermoed, dat uw vrouw, ondanks-al
les wat gepasseerd is, n,og zooveel belang in mij
stelt, dat deze wending van mijn lot haar zal in
teresseeren. Of vergi's ik mij?
Doch dit was niet het eigenlijke doel van mijh
schrijven. Daar mijn vroluw zonder testament pa te
laten en ook zonder 'erfgenamen stierf, want me
vrouw Ortzin is volgens de wet niet haar zuster,
is do nalatenschap ,van Irma's veder, zijn biblio
theek op mij overgegaan. Ik wilde, nadat Glocken
burg definitief in handen van Reitzenstein is over
Reclames.
Het komt voor, dat lijders aan een nieraandoening
een betrekkelijk uitstekende gezondheid schijnen te ge
nieten. Niettemin wordl hun bloed armer, hun krachten
nemen af, doordat het eiwit ongehoord het lichaam
kan verlaten, en de gevaarlijke vergiften, die door
de nieren niet verwijderd worden, ondermijnen onver
dacht het organisme.
Hu&Pfljfrk hoofdlijn, een onverklaarbarevermoeidhteid!.
jeuking der huid zonder sporen, een gevoel van koude
in de ledematen, krampen in de beenen (vooral 's nachts),
plotseling wakker schrikken, suizingen in de ooren,
duizeligheid, abnormaal gekleurde urine, schuimend.'
voortdurende aandrang, zwellingen rond de oogen en
in de enkels, kunnen de voortwoekerende kwaal aandui
den.
Foster's Rugpijn Nieren Pillen genomen vanaf het
optreden der eerste verschijnselen, tasten de kwaal
in haar oorsprong aan en voorkomen noodlótfige ge
volgen als waterzucht, niersteen, nierontsteking, uremie
(uiinezuurvergiftiging), enz.
Te Schagen verkrijgbaar bü J
Rotgans, Drogisterij «Het Witte
Kruis". Molenstraat 6 14. Toe
zending geschiedt franco na ont
vangstvan postwissel a fl.TBvoor
één, of f 10,voor zes doozen.
Eischt de echte Foster's Rug
piin Nieren Pillen, weigert elke
doos, die niet voorzien is van
nevenstaand handelsmerk.
gegaan, die boeken aan uw echtgenoote hebben ge-
ge-en. maar vrees dat dit geschenk voor u beiden
een gi'oote las* zou zijn geweest.
Duarorn geloof ik geheel te handelen in den geest
van u en Irma, als ik de bibliotheek schenk aan de
universiteit, waaraan Irma's vader eens gewerkt
heeft, ander voorwaarde, dat zij kosteloos ter be
schikking moet staan van alle studenten.
Dit wilde ik u graag mededeelen.
Een verzoek, om voor Irma's graf in het park
van Glockenburg 'te willen zorgen, behoef ik hier
niet bij te voegen. Ik weet hoe trouw Ilse haar zus
ter verpleegde. Zij zal ook de doode niet vergeten."
Ilso gaf den brief aan haar man terug. „Hij was
toch niet slecht," zeide zij zacht.
„Hm meende Ortzin 'twijfelend. „Maar wees
nu weer opgewekt, liefste." Hij legde zijn hand on
der haar kin en draaide het hoofdje naar zich toe.
„Zullen wij vandaag eens 'naar Glockenburg rij
den?" vroeg Ilse. „Ik heb zulke mooie rozen m
den tuin. Ik wilde die op Irma's graf neerleggen.
Reitzenstein en zijn vrouw 'zijn nog niet van hun
reis terug 'en we worden dus niet gestoord. Jfa?"
„Zeker 1 Jij lieve, trouwe, kleine ziel,"- zeide'hij.
's Namiddags reden zij in haar kleine dogcar haar
Glockïnburg. 'Het huis 'zag ,er reeds vriendelijk uit-
noodigend en versierd uit. Het-jonge paar werd ei
ken dag verwacht.
Maar Hse wilde de nieuw behangen en gemeubi
leerde kamers niet betreden. Zij was schuw voor
de smartelijke herinneringen.
Zij sloeg aan 'den arm van haar man den welbe
kenden weg naar het park in.. 'De vogels zongen.
Bijen gonsden in de linden. Alles bloeide en jubelde.
Hse knielde op het graf neer. Met bevende hand
legde zij de rozen op den inanmeren steen. Zij
kun Let niet verhinderen dat een paar dikke tranen
daarop vielen. Haar eigen geluk het treurige
'even harer zuster, 'de tegenstelling was te groot.
„Waarom heb ik het zonlicht 'en zij niets dan
schaduw en eenzaamheid?" zeide zij zacht. „Het is
vandaag zoo'n verrukkelijke dag. 'Alles bloeit en
geurt zij slaapt beneden in het -'donkerzij
merkt Diets van al die pracht." Zij boog zich over
de treurroos, die haar takken naar het graaf toe
boog. en kuste een der knoppen. J„Zij wilde steeds
een bloem worden."
Haar vochtige oogen zagen met een glimlachje
tot Ortzin op, die met een teederen blik haar gade
sloeg.
„Een mooie bloem of liever nog een vimder.
Een mooie, bonte pauwenoog haa zich pp de rozen
neergelaten. Zij bewoog de fijne, 'kleurige vleugels,
als wilde zij dadelijk weer wegvliegen.
„Irma!'"' fluisterde Ilse half 'verschrikt, „lieve
Irma.'
De vlinder ontplooide haar kleurige vleugels. Zij
fladderde van bloem tot bloem,'als scheen zij over
gelukkig in de stralende schoonheid van den zomer
dagzonder aardsclie beslommeringen, vrij en
blij de zon tegemoet.
EINDE.
