iliuiti Mtiis- ZATERDAG 30 ÖCTÖBER 1915. 58ste Jaarg ang. No. 5686. UitgeversTRAPMAN Co. EERSTE BLAD. Brieven uit Engeland. BRIEVEN VAN EEN ONBEKENDE. Iti menlandsch Nieuws. 5 Ij IA C 11 COURANT. i it blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donderdag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 ere wor- en ADVERTENTIEN in het eerst uitkomend nummer geplaatst. SCB/IGEN, LAAN D 5. lof. Teleph. No. 20. Prijs per 3 maanden f 0.85 per post f 1.-. Losse nummers 5 een ADVERTENTIEN van 1 tot 6 regels met inbegip van bewijsnot f 0.35, iedere regel meer 6 et. Groote lett. worden naar plaatsr. berek Dit nummer bestaat uit 3 bladen. ~r Londen, 24 October 1915. Ik durf zeggen, dat lezers van Brieven uit Engeland meer dan eens de opmerking gemaakt zullen hebben: Wat heeft dat nui te maken met het belangrijkste on derwerp van het dagelijksch, wekelijksch en maande- lijksch nieuws, met den oorlog? Een verhandeling over Pears, Cyclopaedia, of hoe de kippen leggen in Mai- denhead. Mag ik opmerken, ais antwoord, dat ik nooit geschreven heb over het leggen van de kippen in Maidenhead? En dat om twee radenetn. De eerste is een zeer pessimistische, met welke minder juiste uit drukking ut bedoel, dat een brief daarover mijn lezers en mij zeer droefgeestig zou stemmen. Want de drie kippen van de menschm, in wier huis ik veertien, wetcon heb doorgebracht, en zomerweken nog wel, die drie kippen legden te ramen gemiddeld één ei in de veertien dagen, eto aten dat op. De tweede reden is, dat ik er nooit aan gedacht heb Maidenhiecud- sche kippen in het bijzonder of Engels die -n het alge meen te kiezen als onderwerp voor een brief. Als ik er aan gedacht had maar geen zorgen ua dm tijd, het gevaar is nu voorbij. Waarom ik zooi zelden over den oorlog schrijf? Dat heeft een héél voor dia band liggende roden. Ik heb er een hekel aan. Op sommiga kostscholen, heb ik wel eens gelezen, schrijven de jongens hun brieven naar huis eerst in het klad, laten ze dan lezen aan den Censor, ik bedoel den kostschoolhouder, die er in doorhaalt, wat hij minder geschikt yindt voor het ouderlijk oog, waarna de brief in het net wordt over geschreven, en na !nog een laatste correctie aan de zore der Posterij wordt toevertrouwd. Een stijve manier van brievetn schrijven, niet waari Arme jongens, ze kuninen iniet eens huïi hart eens luch ten Maar, waarde lezers, zoo zijn op het «ogenblik alle dagbladcorrespondenten in. aJle oorlogvoerende lan den er aan toe. Gelooft u, dat de Duitsche correspon dent in, het komt er niet op aan welk blad, alles zoo mooi vindt in Duits ehland als men uil ziin brie ven zou opmaken? Ei lijkt „onze Londeaische cor respondent" piet eön geboren Brit met alle Britsche eigenschappen en gevoelens tot do tweede macht ver beven? Hy moet immers wel. Een paar weken ge leden, toen er zulke) gewichtige veranderingen plaats grepen in het binnen! andsch bestuur van Rusland, schreef de bekwame medewerker van de Daily Chro- nicle. jMr. Harold. Williams, een artikel daarover aan zijn blad. We kregen het te lezen, zooals de Chronicle bet ontving, met de mededeeling er bij van de Redac tie, dat naar haar oordeel de Russische censor er aardig in aan het snoeien was geweest En waarom zou hij dat gedaan hebben? Waarschijnlijk, omdat Mr. Wil liams zijn hart eens gelucht had. Tijd, moeite, en inkt \prspildl Begrijpt u nii, waarom ik liever niet over den oorlog schrijf? Ik ben een trouw lezer van de Daily Chro nicle, een blad, dat, zooals men weet, de politiek der tegenwoordige regeering, geheel is toegedaan. Ik keur de uitingen van de Northcliffe pers in bladen als de Times, Daily Mail en Eventng News sterk ai. Maar dat neemt niet 'weg, dat er een massa dingen zijn, waar over ik ook wel eens graag mijn hart wou luchten. Wie het niet gelooft, moet maar eens een poosje gaan wonen in een van dé oorlogvoerende landen, het zal er niet veel op aankomen wak. Tic^ tegen een, dat hij. als niet-Duitscher, gauw genoeg heeft van al wat hij om zich heen hoort, ziet en leest in Duits ehland, en als niet-Engelschman in. Engeland. Maar genoeg daarover. Ik ga over Zeppelins schrij ven. Over Zeppelins I Zie zoo, nu weet de Cetnsor ook, dat ik over Zeppelins ga schrijven. Zeppelins zijn Duitsche luchtschepen, uitgevonden door een zekeren maai Zeppelin. Ze woraen in den tegen- woordigen tijd gebruikt, hoewel ik moei toegeven, dat ze hem lange va cautie hebhen om tochtjes te maken naar Londen. Eh dan loten ze cl ar bom me» vallen, die bij één eukele visite soms 55 raenschen naar de andere wereld heh>en. Het kan zijn, dat da* de lezers van de Schager Cou rant betrekkelijk onverschillig laat, maar het laat mij absoluut niet onverschillig. Ik heb een grooten heikel aan graaf Zeppelin en zijn uitvinding. We zijn het pr allemaal over eens, dat de Zeppelins in onze straat niet zullen komen, of liever, niet boven onze straat, want in of op onze straat zou ik zc met blijdschap begroeteu, al waren het er twaalf. Wie het daarover eens rijn?. .Wei, eerlijk gezegd heb ik er Sir Edward Groy en Minister Asquith niet over ge raadpleegd. Ik bedoel, behalve merèlf en mijn vrouw en de laatste is hot er alleen over dag mee eens, 's nachts komt ze herhaaldelijk tot andere opinies mijn buurman, rijn twee dochters, de vischboer, en de schoenmaker aan den overkant. En mij dunkt, dat ons aller pordeel veel meer waard is, dan dat van Sir Edward en de Prime Minister, die hoogstwaarschijn lijk zeer vage idees hebben over de ligging van onze straat Wam vooreerst zijn zelfs in deze donkere nach ten onze idees over bovengenoemd onderwerp zoo hel der en welomlijnd, dat we eer tot nu toe steeds in geslaagd rijn, haar, dat is de straat, na onze dage Bjksche bezigheden terug te vinden. En ten tweede is mijn buurman een „special coOstable", en heeft de schoenmaker twee zoons in het leger. Evenwel, als we met algemeene stemmen tot bo venstaand oordeel over die veiligheid! onzer woonplaats rijn gekomen, komt er altijd een maar bij. Als ze niet verdwalen. Ze rijn de Duitschers. Dat is nu maar onze grootste zorg Ik kan niet zecgdn, hoe mijn huis er uitziet, als je er van een afstand van een paar dui zend meter op neerkijkt Maar ik hoop, dal het, in vereeniging met cte huizen van mijn buren, niet den indruk maakt van een kruitmagazijn, of het Britsch Museum. Over één raid van de Zeppelins kali ik meespreken, de laatste, nu aanstaanden Woensdag veertien rfcgon geleden. Natuurlijk 'zou ik er een heel verhaal van kunnen gevérx, waar hij precies geweest was, en wat de zuster van een vriendiiu van mijn vrouw dacht, toen het spelletje goéd en wed aan den gang was, maar dat rijn geheimen, die iedereen weet, en duAUniet vertéld mogen worden. Hoewel van die vriendin misschien niet zoo algemeen bekend is. Dus dat dan, heel in het geheim. Zo dacht, dat haar laatste oogenblik gekomen was. De hoop, dat de Censor dat doorlaat. Doch ais ik zeg „meespreken", bedoel ik dat eigen lek niet Want aat zijn allemaal maar dingen, .die ik gehoord heb. En de waarheidsliefde van de men- schen, zoodn» ze over Zeppelins beginnen,, daalt plot seling tot ver onder nul. Onze werkvrouw zag ze wa rempel boven zich. toen ze een half pond suiker haal de, „van de be6ter', bij den kruidenier op den hoek. „Jij zag ze zeker vliegen, Betje?" zei ik. „Ja, meneer", zei ze. Maar ik heb ze gehoord, eigenhandig gehoord, als ik het zoo mag noemen. Boem-boeml 's Avonds ocm eön uur of half tien. Ik ging het aan mijn vrouw zeggen, die in de keuken was, maar ze trok er zich niets van. aan, omdat het nog een paar uur voor den tijd was, waarop ze aan Zeppelins gaat gelooven. Toen ben ik aan mijn poortje gaan staan en heb naar de lucht gekeken, zooals we vroeger in West-Friesland deden, als het onweer over was. Er was niets te zien, en niets meer te hooren. En dat is alles, wat ik uit eigen, persoon lijke ondervinding van de Zeppelins weet. Zie zoo, nu heb ik over den oorlog geschreven. Als de Schager Courant nu een Engel sch blad was, schreef ze boven dit artikel met dikke lettersOnze Londetosche correspondent in eön ZeppeJinraitL ofOnze Londensche correspondent hoort: boem-boem! Doch helaas, we rijn maar nuchter Hoïlandsch. Een volgende keer over een ander onderwerp, ik hoop, minder griezelig. LXXI. Morgen schrijven we 31 -October. i Hervormicgsdagl Dat ie een, dag, waarbij we even met onze ge dachten mogen verwijlen. Ik weet wel, voor velen gaat die dag onopgemerkt voorbij. Ik heb daar dezer dagen nog eens de deug delijke en wel een beetje bedroevende -ervaring van opgedaan. Een aantal jonge menschen, geen kinde ren meer, bleven me antwoord schuldig op mijn vraag, wat 31 October tot hen zei. Zoo zijn er velen. Velen juist die de zegeningen van dien dag alle dagen huns levens ervaren. Maar het is nu eenmaal zoo, dat de menach niet waardeert wat hij bezit. We moeten iets eerst verliezen, voor we be- seii'en hoeveel waarde het verlorene heeft. Zoo gaat het met' stoffelijke, zoo gaat 'het met geeste lijke schatten. En zoo zal het voorloopig ook wel blijven. Maar goedkeuren kunnen we het toch niet Daar is zooiet3 als dankbaarheid tegenover het voorgeslacht. I>at klinkt wel een beetje ouderwejtsch, maar op gevaar af van voor ouderwetsch versle ten te worden, waag ik het toch .den 'eisch t© sted- len: De grooten van geest die ons-zijn voorgegaan en die tot den, prijs van bloed en tranen voor ons veel goeds 'hebben verworven, hebben recht op onze dankbare herdenking in gedachte, -woord en daad. Eu daarom mag de 31ste October niet aan ons voorbijgaan, zonder dat de naam Maarten Luther althans een oogenblik beslag heeft gelegd op ons hoofd en ons hart. Zeker' daar zijn meerderen, die vóór en naast en na Luther voor ons hebben .gebaand het pad tot geestelijke vrijheid. En sommigen hunner hebben dat pad zelfs heel wat consequenter bewandeld dan hij. Want de Luther van Worms is ook géwordén de I.uLher van Marburg, waar hij tegenover een ZwiDgli weer aan den letter bleef hangen. Maar als we Maarten Luther noemen en {jresn, dan eeren we in hem meteen vele andere grooten van dien tijd. „waarin het" naar Ulrich von Hütten's woord „lust was om te levon". Dan gedenken en ©eren we man nen als Johannes Huss, Zwingli, Calvijn, Melanchton. Beza e. a. En tèrwillc 'daarvan, verheugen we ons erover op dezen avond zijn naam met sprekende letters a->n het hoofd van menig krantenartikel geplaatst te zien. Daarom is het ons "goed te weten, dat zijn naam morgen met grooten eerbied van duizenden kansels zal worden genoemd.i Daarom is h et ons een behoefte tofcze gedach ten uit te laten gaan naar „het heest met de -diepe o"gen en de wonderlijke speculatlén in 't hoofd", gelijk kardinaal Cajelanus hem eens minachtend noemde. 1 En wanneer onze gedachten bij hem verwijlen, dan komt daar meer dan één „groot moment" uit dit rijke levan ons voor den geest.; -meer dan één woord, dat trof als een'mokerslag, speelt ons door de'gedachte. f Neen! 't was niet altijd in gekuischte salontaai, dat. Luther zijn strijd hoeft gevoerd. De tijd was er niet naar. En Luther had niets van den salon held. Meer dan een woord van hem klinkt ons zelfs wat rauw in de ooren. Maar 't werk dat er voor hem te doen was, was *niet met zij'den handschoen tjes te verrichten. Wat Dr. Kuvper niet zoo heel lang geleden zqo typeerend „afborstelen" heeft ge noemd, dat verstond Luther bij uitnemendheid. Aan zijn woord „Schlag' dr'alif!" is hij zijn geheele le- van trouw gebleven. En in zijn „Vermaning aan de geestelijken op den riiksdag te Augsburg" mocht hij de Roomsche Kerk toevoegen: „Ik moet zöoat's Hozea zegt, voor u een beer en een leeuw 'zijn." Want nu zie ik hora optreden vol heilige veront waardiging, ontsproten aan een innig-vroom ge moed. tegen den aflaatkramen-Tetzel, die zijn aflaat brieven op dé markt onder trommelslag'aan den man bracht. „Laat mij dien schreeuwer eens een gat in zijn trommel s&aun!*' Ik lees hoe hij vóór zijn debat 'met den ijdeleö, Dr. Eek aan zijn vriend Spalatin schreef: „Ik'weet niet of de Paus de Antichrist zelf of zijn Apostel is; zoo 'erbarmelijk wordt -Christus door hem ge kruisigd." En dienselfden Eek werpt hij 'fier de beschuldiging in het gelaat, dat hij over „den eigen lijken zin 'der Heilige Schrift heenloopt als een spin over 't water en dat liij voor den Bijhei zoo bang is als de duivel voor 't kruis." En in zijn „verklaringen tot het twistgesprek" schrijft hij die, ons Protestanten, als uit het hart gegrepen woorden,: „Ik wil vrij zijn en mij 'niet geven aan eenig gezag, om openhartig alles te be lijden, wat ik -voor waarheid erken, zij het door een Katholiek of een ketter geleerd". Beluisteren wij daarin niet reeds de klank van het groote woord van den ..Man van Worms", den ..Reformator in monnikspij" voor de schitterende grootmachten van het Duitsche rijk? „Het 'is veilig noch raadzaalm. iets tegen het geweten te doen. Hier sta -ik. Ik kan niet anders. God helpe mij. Amen." Het pleit voor den jongen Keizer Karei V, die Luther overigens lang geen goed hart toedroeg, dat bij zich toen niet beeft kunnen weerhouden te .zeg gen: „Die monnik spreekt onverschrokken en met kl ieken moed." Ik heb maar hier en daar een groep kunnen doen in dat rijke leven. Ik zou op zoovoel meer verhevens en bewonde renswaardigs in Luther's leven kunnen wijzen. En wanneer wij, Protestanten, op den Hervormingsdag daarop met trots wijzen, doen we dat geenszins met de bedoeling om onszelven en anderen wijs te maken, dat Luther -een heilige, -een volmaakte is geweest. We weten wel beter. Luther heerft als ieder mensch zijn ondeugden gehad (hoewel ook dit nog dikwijls waren de „gebreken 'zijner deug den' en de Roomsche Kerk is tot op onze'dagen met moe geworden, deze in den breede uit te meten. Dat kunnen we met 'gerustheid aan haai- overlaten. Maar waarom wij hem, onjdanks dit alles groot blijven zien en dankbaar blijven vereeren? 't Is, omdat hij tegenover 't willékeurig gezag 'der Kerk (d. i. gezag van andere menschen) het gefcag van 't persoonlijk geweten heeft geplaatst En als gevolgen daarvan priesterheerschappij heeft ver nietigd en vrijheid van denken en spréken in moei lijken strijd veroverd. I 1 JaJ dat wij op dit oogenblik alle dingen mogen onder//-eken en, ook het kmiekste loetson aan ver stand en hart dat wij vrijuit mogen spreken, van wat we als waarheid voelen in ons hart 'dat wij ons niet meer behoeven laten welgevallen, de leiband van priesters (dit zijn ook feilbare, zwajfcke, zondige menschen!) die ons zullen zeggen hoe en waarbeen we onze 'schreden hebben te richten, dat danken gij en ik voor een niet gering deel aan Luther en de zijnen. En dat moeten weten allen die den Protes tanten dragen. t Eu, opdat allen, dat voldoende zouden waardereen, zou men haast kunnen, wenschen, dat Rome's hand voor een oogenblik weer almachtig onder ons was. Wat zou dat drukken! Wat zouden we snakken en hunkeren naar datgene wat we nu hebben. Wat zouden we waardeeren .datgene wat we nu door de gewoonte van, 't bezit nauwelijks opmerken en op prijs stellen. Daarom is het goed, dat de 31 Octo ber met zijn gedachte a!an wat Luther voor ons verwierf lot ons komt en .even beslag op ons legt. En als ons geheugen, dat dikwijls t baste .loslaat dan maar weer vastgrijpt, wat het niet mag laten zinken in vergetelheid. En 'als 't hart, dat dreigt koud en onverschillig te wonden, dan maar weer even in gloed wordt gezet. Dan heeft de 'Hervormingsdag althans weer iets in ons her vorand, wat in den "grauwen sleur der dagen dikwijls m i s vormd geraakt. Dan heeft 31 October ons -iets van zijn zegen ge bracht; een zegen, die zich dan al de verdere da gen zal openbaren in waardeeren. Jen danken en strijden voor Hervorming's beste gave: vrije vroom heid. Om daartoe op te wékken en,te bezielen werden deze regelen in de eerste plaats geschreven, 't Heldenkoor Ging blijti' ons voor. Moedig volgen wij hun schreden Ons behoort het heden. 1 X. LANGEDIJK. De afdeeling Langedijk van den Bakkersgezel- lonbond heeft aidhaesiebetuigingen gezonden naar-do cetrokken gemeenteraden, met het adres der afdee ling Langedijk van de S.D.A.P. om goedkoopere co kes verkrijgbaar te stellen. ouokarspel. In den nacht van Woensdag op Donderdag zijn twee inwoners dezer* gemeente betrapt op het vis- scben 5a door anderen gepacht water in den Nieu wen Polder. Door den gemeente-veldwachter alhier, die de bekeuring dt ed, *is proces-verbaal wegens slrooperij opgemaakt. NOORDSCHARYVOUDE. Wij vernemen, dat de 'heer J. Schrioken te Oud- karspol, ontslag heeft genomen als Directeur der welbekende turnvereenigkigen „Hercules" en „Hy- giëa", die onder zijn leiding vele jaren tot de bes ten in het Noorderkwartier hebben behoord. Tot 1 Januari a.s. zal de 'heer Schrieken deze funptie nog blijven waarnemen. Voor de vereenigingen is dit zeker een groot verlies te achten. SCHOORL. Öp de Woensdag gehouden koemarkt alhier wer - den slechts 80 stuks vee aangevoerd. De prijzen, wa ren hoog. I 1 KOLHORN. In polders Waard en Groet valt de oogst van sui kerbieten mede. Men haid er een minderen kijk op, daar het loof zich niet als andere jaren had ont wikkeld. Ook do 'arbeiders (delvers) kunnen, dank het gunstige weder, een goed daggeld verdienen. Al leen do schippers klagen over te lage vrachten. HJPE. De heer J. A. de Boef te.Sobagerbrug is door hét Gemeentebestuur alhier aangewezen tot correspon dent voor de Nationale eet,1 Intercommunale Arbeids bemiddeling. ZIJPE. Naar wij uit goede bron vernemen, zijn dé adres sen om salarisvérhooging van de Hoofden der O. L- Scholen en het onderwijzend personeel in deze ge meente, door B en W. in handen gesteld van de commissie van toezicht op het lager onderwijs al hier om bericht en raad. HOOGWOUD. Naar we vernemen heeft de Kerkeraad der Ned. Herv. gemeente alhier aan, den predikant een diïur- tetoeslug van f 100 toegekend. - HOOGWOUD. Uitslag der zitting vtea den Keuringsraad voor de 1 andstormplichtigen der* jaarklasse, 1912. Geschikt ziji bevonden Th. Berkhout, P. Davidzon, C. van Die pen, P. Koning, H. Poland, P. Ruig, P. J Stroei en H. de Wit. De 1 anjdstormplichtige Jb. Klaver is niet verschenen. LANGEDIJK. Aan den Langedijk doet zich bij de 'laadplaatsen voor groenten weer 'een groot gebrek aan wagons voor, zoo zelfs dat de prijzen van sommige pro ducten er eaniggzins lager door zijn geworden, 't Is wel jammer, dat de bouwers door dergelijke om standigheden worden gedupeerd. Aandrang op de Directie der H.S.M. schijnt niet veel te helpen, aam- gezien meermalen een verzoek is gedaan tot rui mere beschikbaarstelling van wagons. —i BROEK OP LANGENDIJK. Tot controleur over de in te maken zuurkool is door He Regeering aangesteld de heer P. Schooi te Broek op Langendijk. YYIEREVGERYV AARD. De heer C. H van Leeuwen, stationschef alhier, zal 18 November a.s. 'van hier vertrekken naar Yinkeveen. ïn zijn plaats wordt alsdan naar hier overgeplaatst de heer Jansen, thans stationschef te Van Ewijcksluis. ST. MAARTEN. Tot correspondent der intercommunale arbeidsbe middeling is voor de gemeente Sint Maarten aange wezen'de heer P. Henerweer, alhier. ST. MAARTEN. In de vergadering 'der lriesvereeniging werd de heer A. Louw als penningmeester herkozen; en in de plaats van den heer J. Glas, die niet herkiesbaar was, werd gekozen de heer J. Brotamer. Men be sloot geen afgevaardigde te zenden naar .do Bonds vergadering, maar wel te Sint Maarten een openbare vergadering te houden,met een bekend spreker, in Januari of Februari. VOLHOUDEN IS JE WARE.. Voor de vierde maal is in de nabijheid van Sit- tar.d een en hetzelfde paprd -aangehouden, dat men poogde over de grens le voeren. Reeds driemaal is dit heest door den ontvanger der registratie te Sittard ten bate van.het rijk ver kocht. De laatste maal bracht het nog 395 guldon op. Thans is het dier opnieuw te SittarÜ gesttald om weldra voor de vierde maal te worden geveild. MELKVOORZHEMNG. Naar wij vernemen heeft do minister van land bouw, nijverheid en hamdél thans een algemeene re geling getroffen inzake de melkvoorziening voor de bevolking van Nederland. Ter oplossing van de moeilijkheden, 'welke met betrekking tot dit vraagstuk gerezen zijn, heeft de minister zich geplaatst op het standpunt, dat al de genen, onverschillig of dit natuurlijke.of rechtsper sonen zijn, die in vorige jaren gedurende de win termaanden bepaalde gemeenten van melk voorzagen, verplicht zijn dit ook thans te doen. Doen zij het niet, doch verwerken zij hun melk thans tot een of ander melkproduct of verkoopen zij ze aan fabriek er van melkproducten, dan krijgen zij geen consent tot uitvoer, niet alleen niet voor de producten, die uit de melk gemaakt worden, maar in het geheel niet En indien men te doen heeft met iemand, die dezé producten verkoopt aan derden, dan zal de kooper daarvan geen consent tot uitvoer krijgen. Teneinde nu op deze regeling 'het noodige toe - zicht te kunnen uitoefenen en tegen ontduikingen te kunnen waken, roept de minjsler de hulp in van de besturen van de Melk-, de Boter- en de Kaas- vereenigingen, yan de rijkscommissies van toepsicht op die vereenigingen en van, de burgemeesters. De bedoelde vereenigingen kunnen met de hulp van de fabrieken en personen welke lid zijn van do bij haar aangesloten Vereenigingen, gemakkelijk 't geheele land bezetten, wat de controle betreft *en kunnen den minister dus ook gemakkelijk waarschu wen, wanneer hier of daar eonsuthptiemelk aan het binnenlandsch verbruik mocht worden onttrokken door verwerking tot melkproducten. Een tweede beginsel, waarvan do minister bij zijn regeling is uitgegaan, is, 'dat niet te ontkennen valt dat de producent van de consumptieimefk.thans hoo- ger productiekosten heeft dan vóór de crisis. Hem moet dus voor do melk betaald worden de win ter- prijs 1911-1915, verhoogd met de hoogere produc tiekosten. Die hoogere productiekosten zijn. voor den minister berekend door de herren B. vpn der Burg, leeraar aan de Rijks Hoogere Land-, Tuin- en Boschbouwschool te Wageningem, A. Rauwerda, leeraar aan de Rijks! andbouwwinterschool te Leeu warden en dr. L. T. C. Schey, rijkszfuivelconsulent te Hoorn, op 'ten hoogste 1% cent per Liter voor het geheele land, behalve voor sommige zoetboeren, die een vast quantum volgens contract iederen dag moeten leveren, waarbij de productiekosten mis schien tot ten hoogste twee cent kunnen 'stijgen. Het behoeft geen betoog, dat in sommige deelea van het land het aangegeven,maximum niet behoeft te worden bereikt. Heeft men "nu te doen met gemeenten, waar voor de consumptie niet'meer melk wordt afgeleverd dan in die gemeenten wordt geproduceerd, dan is 'naar 's ministers oordeel de oplossing van het vraagstuk der melkvoorziening hierin tel'zoeken dal de burge meester van zulk een gemeente op diens aanvrage door den minister gemachtigd wordt om voor de daar verkochte consumptiemelk een maximum-kost prijs te bepalen, berekend op de hierboven aange geven wijz<f Mochten zich dan, nog distributiemoei- 'ijkheden voordoen, dan is de minister bereid voor de* melkproducten van een dergelijke gemeente geen consent voor uitvoer te doen geven dan nadat die moeilijkheden 'zijn opgeheven. Op deze wijze zal dus de melkvoorziening.zijn1 ge regeld voor het overgroote doel vaa hét platteland. Voorts zijn er gemeenten, 'waar de melkproductie we'iswaar kleiner is dan de voor die 'gemeente .be- noodigde hoeveelheid consumptiemelk, doch waarin zuivelbedrijven zijn gevestigd, die gewoon zijn 'een deel van de in hun inrichtingen aangevoerde melk te verkoopen als consumptiemelk, terwijl zij als hoofdbedrijf het andere deel tot boter en kaas ver werken. J 1 Aan deze inrichtingen is, overeenkomstig de hoofd beginselen van 's ministers regeling, de plicht op te leggen in de levering.van consumptiemelk ook thans te voorzien tot eenzelfde hoeveelheid als in andere jaren het geval is. Mocht het intusschen in zulk een gemeente noo- dig zijn dat voor de distributie 'dopr de bedoelde bedrijven thans een grooter boeveelheid melk be schikbaar wordt gesteld, 'dan is 'aan de daardoor veroorzaakte schade tegemoet te komen door te bepalen, dat de meer te leveren melk in boter (of kaas bij kaasfabrieken) 'zal worden verrekend en de aldus verkregen hoeveelheid boter (of kaas) /.al worden in' mindering gebracht van de hoeveelheid.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1915 | | pagina 1