Schager Courant.
KOSTER's
Sint-Nicolaas.
CORNs. WIT,
Prachtig WIT ZAND
'es DIENSTBODE,
Flink! DIENSTBODE
Een Meid-Huishoudster
Voerbiefen
Een Huis
Een Dame,
Voerbieten
Al deze artikelen in ruime
keuze voorradig In
Wenscht U nog met de Sint-Nicolaas, een Rijwiel
aan te schaffen?
de Dorpen ie Schagen.
Ned. Hervormde Kerk te Schagen.
Een Huis,
Hy patheek.
een Stier,
Een
Meisje,
3 ja H.A. goede Tuingrond
1200Bessenstruiken
ien 200 Vruchibooinen
1 Huls, Schuren en Hapberg.
Aardappelen.
Gesprongen
ZATERDAG 20 NOVEMBER 1915.
58s!e Jaargang No. 5698.
DERDE BLAD.
Schetsen uit de Rechtzaal.
„DWANGBEVEL
Reeds voor hun trouwen, toen zij „nog met elkaar
licptm", bad hij haar onder den duim gekregen, en ste
vig ook. Mientjo had het trouwens nooit anders voor
zic'li gezien. Moeder was oen sloofje, een doetje, wer
kend, ploeterend van vroegen ochtend tol laten avond,
soms tot diiep in den nacht. Vader was stug, stroef,
sprak bijna. geen woond' als ie thufc was. Onder hot
eten mocht niemand spreken. Men hoorde het geklik
klak (van de vorken en lepels. En anders niet. Moe was
dan meestal te afgemat om eetlust te hebben. Bracht
nu en dan oen napje naar den mond. En zat met
zekeren angst naar vader te kijken, wanneer die een
opmerking nad over hel te zout of te flauw zijn van
soep of aardappelen, dan mompelde zij iets me* be
verige lippen. Doodsbang dat vader zou „uitvallen".
Met hees, den eenigen zoon was 't anders geweest.
Die beet van zich af. Keek vader met ajjdig-brutale
oogen aan. Zei waar 't op stond. En op een keer was
de oude men opgevlogen, had den jongen bij zijn
kraag gepakt en naar boven gesleurd. Sidderend van
schrik nooidm zij 't vechten, worstelen op de trap.
Vader smeet Kees zijn karna* in on sloot de deur a'.
Toon kwam hij weer aaar beneden en at vierder, alsof
e.r niets was voon-gevallen. Zii durfden niet te vragen.
Het bord van Kees was nog bijna onaangeroerd. Maar
niemand waagde 't daarop te zinspelen. Vader ging maar
z'n werk, de sleutel van Kees zijn kamer op zak.
„Daar blijft ie ,voorloopig", zei Dijkman, „en jullie
onderneemt 't niet te pvobeeren, hem. eten, of zoo te
geven. Begrepen?"
„Ja, vader*(had Mien half gefluisterd. Zoo was 't
jaren aahterevm gegaan. Koes was naar Kampen en
het muisje bleef met moeder alleen acliter. Tegén dén
tijd, dat vader thuis kwam, w»s 't steeds of er iets grng
drukken, dreigen in het hulde. Wel tienmaal keek moe
der of er aan vaders hom en servet niets ontbrak.
Dribbelde zij naar koukantje, toch zóó baag, dat t
middagmaal niet naar zijn zin zou wezen.
En du duo brak aan, waarop een vrijer voor Mientje
zidh aanmeldde, 't Zeggen was dat de oujde Dijkman
een spaarduitje bezat. Afiun had een smal, vrij-bleek
gezichtje, moer leelijk was z© niet. Do blik van ha: r
lichtblauwe oogeo. had hel goedig-gedweeë van de moe
der. liet gehoorzamen was haar tweede natuur gewon
den. Freek Kansen had haar een paar maal opgewaclit.
Ein. moeder was in den arm genomen. Of die met
vilder zou durven, spreken over de zaak? Of Fa-eek op
'ui Zondag wens visite zou mogen maken?
t Wend toegestaan, nadat Dijkman hier en daar go
informoerd htul.
De twee mannen zaten tegenover elkaar. Sigaartje
rookend'. Nu en dan een woordje pratend. Freek was
net als vader. Van'zijn meisje mm hij heel weinig no
titie, het doel van de visite wond eigenlijk niet op ge
zinspeeld:. Dat wisten ze immers. Vader bood een bor
reltje aan. Zij klonken. Moe en Mientje zaten er zwij
gend, eerbiedig, luisterend bij. Freek vertelde van zijn
betrekking en het vooruitzicht op loonsverhoging. Dat
hij veel kans had het volgend jaar in de plaats van
den ouden meesterknecht bij zijn patroon te komen. De
oude Dijkman, hoorde er naar, zonder dat op zijn ge
laat iets te bespeuren viel van hóe hij 't vona. De
glaasjes werden nog eenmaal vol geschonken.
Loop je nog een 'half uurtje mee", vroeg Freek
aan zijn meisje. Mien keek met bang-vragende ooeen
naar vader. Dijkman haalde zijn horloge voor den dag.
Kuil:te van dat 't mocht. Gaf Freek een hand.
„Wij zien je nog wel", voegde hij er bij.
„Dat is goed-", antwoordde vrijer. En van dat oogen-
blik af hadi het engagement een soort van officieel ka
rakter gekregen1.
Een maand1 of wat later waren zij getrouwd. Vader
hield öiet van dat lang „met ellkaar blijven loopen".
En Freek vond 't ook goed.
Voor Mientje was de verandering in haar leven niet
zoo heel erg buitengewoon. Zij deed als haar moeder.
Ouders had haar man niet meer. Wel een zuster.
Die, de enkele maal dat zij op bezoek kwanu optrad
als een soort van controleerende inspectriee. Alles tot
öi de fijnste bijzonderheden bekeek. Haar oordeel,
goed of afkeurend, vermeldde, als staande tegenover
iemsnd, die zich zulke controle in alle nederigheid
heeft te doen welgevallen. En het angslig-schuchlere,
't onderworpene, de vrees voor driftige uitvallen werd
al heviger ta bet geknakte murw-gemaakte gemoed van
measciye, in wie alle zelfstandigheid gedood was.
Toen was gekomen het aanslagbiljet van de belasting.
Naar Freek z'n oordeel veel te hoog. In groote woede
had hjj het stuk papier op tafel gesmeten, zoodat Mien
duizelig werd van schrik.
Toevallig had hij een paar dagen later iemand van
de belastingen, die nij kende, ontmoet. Over den veel te
hoogen aanslag gesproken.
„'Ija, beste vriend', zei de ambtenaar van den fiscus,
„jij bent de ecnige niet, probeer of je er wat af kunt
krijgen, 't Is altijd te doen. Of 't je veel zal helpen
betwijfel ik. Proboerenl",
„Ze krijgen geen cent van me als ze er bij blijven I"
zei Hans en. En de stugge, onvermurwbare koppigneid,
hem eigen, groeide in hem aan.
Ambtenaar van den machtigen fiscus lachte. Dat
Freek Hanscn wit van woede weid.
„Boe, boel Wat een praatsI" zei ambtenaar, „als je
maar weet dat je moet beginnen met te betalen, vadertje.
Eerst opdokken. Later kun je dan misschien wat terug
krijgen.
„been rooie cent", schreeuwde Freek. Zóó hard, dat
de menschen op straat bleven staan. En de ambtenaar
met een „nou ik wil je «groeten", haastig een zijstraat
insloeg.
Dienzelfdon dag ging Hansen, den aarts-koppige, naar
een meneer, die van al zulke zaken verstand had. De
meneer noemde zich „Juridisch adviseurschreef re
kesten, bedelbrieven, sollicitaties, minnebrieven, etc. Han-
*sn had gehoord dat de meneer knapper was dan me
nige professor.
De adviseur hoorde het verhaal aan, zittend ln
zijn kantoor-stoeltje, vingertoppen van beide handen el
kaar rakend, met ge (roesde wenkbrauwen en hevig sa
mengeknepen lippen. Hij kende Freek Hansen en beséf-
te hoe zijn belang meebracht den man met tegen te
spieken, 't Zou op z'n minst twee kwartjes honorarium
schelen.
„Waarde heer", zei adviseur, met het fijne lachje
van iemand, die moeilnk ingewikkeld geval dadelijk nu t
schranderen kijk en rijk-rijpe ervaring doorziet. „Waai
de heer, 't is u vermoedelijk niet bekend, dat Zijne Exc.
Minister Xreub indertijd, dat was in Augustus van
het jaar 1914, toen de wereldoorlog pas was uil
gebroken, in de Tweede Kamer der Staten Generaal
heeft verklaard, hoe er, zoolang do oorlog duurt, van
executie geen sprake zal zijn. Ten minste ten minste
- waar niet van werkeüjken onwil sprake is. Nou, daar
bedoelde Excel, moe, natuurlijk menschen die 't ver
draaien belasting te betalen, veel en weinig en allerlei
foefjes zoeken. Tot die categorie behoort u natuurlijk
niet. Terecht, volkomen terecht, weigert u te hoogen
aanslag te voldoen I"
„Weet u dat volkomen zeker?" vroeg Hansen met
verhelderd gelaat.
Adviseur scheen, even., zeer beleedifld. Maar hij wist
zich boven dat gekrenkt zijn te verheffen. Zocht in
bundel stukken en papieren. Vond het exemplaar der
Handelingen van d© Tweede Kamer, .dat hij reeds zoo
vaak tegenover „cliënten" gebruikt luid.
„Leest u maarl", zei hij, Hansen 'het aangestreepte
brok van 's ministers rode voorhoudend.
„Prachtig 1" riep Freek uit. „Mijn compliment. Ja,
u weet 't wel".
Adviseur zou „voor alles zorgen". Natuurlijk begon
Freek met protesteeresa. Hy zou „tot het allerhoogste
beroep gaan."
En 's avonds, thuis, sloeg hij met de hand op tafel.
Miealje, zijn vrouw, was doodsbleek van angst.
„Ik bieb 't gezien. Zwart op wit. Laten ze maar
komen. De minister heeft 1 zelf gezegd. Geen rooie
duit krijgen ze. Mien. zoolang ze niet hebben toege
geven. Geen cent."
Een. „waarschuwing" was er geweest. Een aanmaning.
Mjet trillende vingers had Mien ze op Freek zijn plaats
gelegd. Schreiend van angst over den woede-uitval die
volgen zou.
Maar zij viergisto zich. Hansen misschien zijn toch
wat ontdaan-zyn zelf overbluffend door toon van onver
schilligheid, schaterde 't uit. Maakte eem prop van de
papieren. Smeet ze op dm grond.
„Je probeert 't niet me nog eens met die vodden
onJder de oogefn te komen, vrouw", barstte hij plot
seling uit, overslaand van vrooHjkbeia in woede, „houd
jje dat voor gezegd 1"
Eü. op teen Zaterdagmiddag, vele weken waren
vierloopen gebeurde thet -verschrikkelijke. Kwam deur
naarder van belastingen. Met een papier, waarop stond
,Jh naam dar Koningin". Mien barstte in tranen uit.
Had zoo-iets nooit aanschouwd. Vroeg handenwringend
en snikkend wat er gebeuren zou. Of reeds den Maan
dag er op alles zou verkocht worden? Of er zware
straf op stcttid?..
Deurwaarder was een goedhartig man. Maar toen
hij er van hoorde dat Freek Hansea 't in zijn koppig
heid vertikte om te betalen, vond hij 't toch geraden
om die zaak wat aan te scherpen. Stelde haar likje
gerust. Maar liet toch gevoelen dat 't ernst wav
„Ktfk eens hier, Juffrouw", zei ambtenaar der belastin
gen, „ik zal 't op zijn allerhoogst een dag of tien zien
uan te houden. Zorgt u nu. dat uw man uiterlijk Vrij
dag over acht dagen betaalt. Maar verder sta ik voor
niets bil"
Hij vertrok.
Mim sloot de deur. Liet jammerend van ellende 't
hoofd op een arm zakken. Schreide. Was radeloos.
Stopte hot vroeselijk papier Jwt dwangbevel, weg. lie
ver zou zij in 't water zijn geloopen dan 't Fioek
tu geven... Ze kleedde ziel» en vloog naar moeder.
Vader kon over een lialf uur thuis zijn.
Maar moe wist ook geen. raad# Geld aan rader
vragen? Zo zou liever haar hand in 't vuur hebben
gestuken. Een apart sjioarpolje had ze niet. Vader wist
tot op een half centje wat er in huls was.
F.n de wilde angst voor wat kwam, groeide in Mien.
's Nachts, in de uren dat zo wakker lag, terwijl 't zweet
van woiesto wanhoop haar uitbrak, zag zij voor zich,
al-maar dat papier, mot „In naam der Koninging",
Waarvan zij hiel bestaan voor Freek had verzwegen.
Ruim ©en week was voorbij gegaan. Wanneer zij stap
pen hoorde op do trap sloeg zij de lumden aan 't hoofd.
Daar kwamen ze...
't Bleef rustig en veilig.
Tot dat, op een ochtend, —Freek was nog geen tien
minuten weg He dourwaandcr verscheen.
Zij viel haast in zwijm.
Maar hij suste haar. Zei alleen „dat 'tnu ging span
nen." Ze moesten 't nu maar zelf weten.
Mien deed nu en dan een commissie voor een zaakje
ln naaimachines. Zc beval die dan bij kennissen aan.
En kreeg provisies die zij steeds onmiddellijk aan Freek
verantwoordde. I J
Een kwartier nadat do deurwaarder er was geweest,
liep zij op straat. Voordat zij er zich zelve van bewust
was, stond zij in den winkel. Disohte een verhaaltje op
van e n vriendin, die van haar aanstaande een machine
cadeau zou krijgen. De aanstaande had het adres van
«en vriend-winkelier. Maar als Mien er gauw bij was...
Meneer inoest haar de machine maar meegeven. Zij
kon 'm best even dragen, 't Was dicht in de buurt.
Geen te zware.' Maar 't hoefde niet zoo heel goedkoop
.e zijn.
„Asjeblieft, dadelijk", zei de man. geen zweem ven
wontruuwfcn koesterend.
Zij kroeg de naaimachine op zicht. Een uur later
was die verkocht. Hel huis van koon met recht van etc.
gaf er niet genoeg voor.
En de belasting was voldaan.
De verduistering door Mien gepleegd, behoort tot de
zaken, welke, na onderzoek, door den officier worde
icxieerd". Zij werd niet naar de openbare recht:
i zitting vemvezan. En natuurlijk werd de winkelier schc-
1 dieloos gesteld.
Freek Hansen heeft 't haar nooit vergeven. Hij bleef,
i ondanks clen uitbrander, hem door den officier tocg: -
j diend, overtuigd, dat de fiscus hem „nooit van zij i
leven iets had kunnen deen".
De leidsels zijn nog strakker door hem aangehaald.
En wanneer Mien zijn stap hoort, de étage waar i j
wonen, naderend, dan krimpt zij ineen, als een hond,
die zijn meester voelt nabij komen, en siddert voor de
bestraffing, verdient of niet..
MAITRE CORBEAl
Tweede Kamer.
Den Haag, 18 Nov. 1915.
De heer Scheurer, de anti-revolutionnaire afgevaar
digde voor Sneek, had den geheel en ochtend in be
slag genomen voor zijn rede over de Indische Begroe
ting. Hij behoort in den regel niet tot de „beknopton'
maar niemand zal willen betwisten, dat zijn rede onbe
langrijk was. Hij begon met een zeer sympathiek woord,
vooral waar 't kwam van de lippen eens mans vai
dr. ScheureFs politieke beginselen. Namelijk: een weer
moedige hulde aan Van Deventer's nagedachtenis.^La
ter op den dag had dr. Bos gelegenheid zich daarbij, --
natuurlijk op den warmen toon van vriend en partij
genoot, daarbij aan te sluiten. De heer Scheurer
had velerlei aangeroerd. Zijn ingenomenheid betuigd
met den strijd tegen den z.gf handel in vrouwen. Gas
wezen op [het tekort van ambtenaren.. Aangedrongen
op lotsverbetering vooir de hulppredikers in de Oos
Erkend, dat 't met den arbeid |der pestbestrijding na< r
wensdh gaat. Op den voorgrond gesteld, hoe de ko
loniale politiek beheerscht wordt door deze twee groo'e
vraagstukkenlo. de verdediging van Indië, 2o. ce
decentralisatie. Bij 'deze twee levenskwesties vergel'.
ken zei dr. Scheurer, zinkt ai het anderein t
niet. En hij schakelde er de vraag aan vast, hoe de
nieuwe G.-Generaal tegenoverdit alles staat. Hij wis
van meening, d«at minister Pleyte te weinig geld voer
dit alles over heeft. „De tijd is misschien niet ver
meer", aldus dr. Scheurer, „dat wij onze koloniën zui
len moeten verdedigen. Wellicht zal dat tijdstip gauwer
aanbreken dan men wel denkt"... En van ae decen
tralisatie zei de Sneaker afgevaardigde, dat men had
moeten breken mot het oude stelsel, om nieuv© dingen
aan het oude stelsel te plakken".
Eindelijk was de heer Scheurer gereed.
Toen vatte president Borgesius het woord om op
zijn leuk-rake manier de Kamer weer eens eventjes „de
waarheid te zeggen". Hij trachtte de heeren duidelijk
te maken, hoebeperking onvermijdelijk is. De kans
zei mr. Borgesius dat deze weck de Algemeene
Beschouwingen zullen afloopm, is nu al vrijwel ver
keken. De voorzitter had gerust kunnen zeggen: hcclo-
maal verkeken. Er bleken uog „tal vau sprekers" voor
de Algemeen© Beschouwingen te zijn ingeschreven, als
mede voor het debat Wj de artikelen. Het is zei
de heer Borgesius nog veel moeilijker om in een©
korte rede veel dan in eenc lange weinig te zeggen.
Dat woord pakte. De Kamer lachte... feitelijk zichzdve
uit. J umcr was slechts, dat 't nu den schijn had, alsof
mr. Scheurer, die pas zijn uitvoerige rede had gehou
den, bedoelde. Ik bon overtuigd, dat dit niet het ge
val is.
De heer Borgesius heeft intusschen volkomen gelijk,
dat op de thans gevolgde manier van speechen het
Parlement niet slechts eind-Januari nog met door het
Budget is, maar zelfs niet in Februari.
En 't lijkt ernaar, of het rake woord van don prao-
ses reeds dadelijk uitwerking had. Althans, zeer wei
nigen zullen gehoopt hebben, dat de minister van Ko
loniën reeds te /iric ure heden aan hel woord zou
komen. Wat toch geschiedde.
Tc vier ure brak Exc. Pleyte zijn rede af. Maar hjj
had reeds enkele van de allervoornaamste punten be
handeld.
Hij begon met zich aan te sluiten by de woorden van
hulde, aan de nagedachtenis van. wijlen zijn vriend
Van Deventer gebracht, alsmede bij de vele wooixkm
van waardeering voor hel beleid varf den straks-aftre-
clcnden landvoogd fidcsiburg.
Speciaal dr. Bos had gevraagd naar plannen een
inzichten van den nieuwen Gouverneur-Generaal, don
heer Van Limburg Slirum. Diens benoeming tot het
hooge umbt „vreemd" genoemd. Verklaard, hoe do
gedachte bij hem was opgekomen, of men hier met eene
aanduiding tre doen heeft, dat op decentralisatie van
het opperste gezag nadruk wordt gelegd.De Raad der
directeuren van do departementen en de Koloniale Raad
meer op den voorgrond zullen komen?
Minister Pleyte heeft verklaard, dat de Regeering
langdurig heeft gewikt en gewogen voordal zij de voor
dracht aan H. M. deed. Zij meent in den heer Van
Limburg Stirum iemand van groote geestesgaven te
hebben gevonden, in staat om de grootsche taak. hem
opgelegd, te vervullen. De nieuwe G.-G heeft zich
volmaakt aangesloten bij het koloniaal program der
Regeering. Ton opzichte van defensie, onderwijs, zelftie-
stuur. economische ontwikkeling der bevolking verklaar
de hij, hoe 't hem een eer en een genoegen zou rijn
aan de uitwerking van het nian zijn be-,tc krachten te
geven. Door verblijf in het Verre Oosten heeft do heer
Van Stirum kijk gekregen op internationale veihou-
dingen.
Tot zoover over den nieuwen tocwan-besaar.
Dat mr. Pleyte van een luilenant-Gouv.-Generaal niet
wil weten, is bekend. Hij lichtte 't nog even toe. Ook
beduidde hij den hoer Knobel, jdat 't z.i. niet eewensch'.
is, het zwaartepunt van het buitenlandsch beleid luiar
Indië te verleggen. Den heer Scheurer verzekerde Z.Exc.,
dat de verdediging van Indië de Regeering „zeer na
aan 't hart ligt Ook het vlootplan. Maar: men moet
het mogelijke, momenteel-bereikbare niet uit he-. -ecg
verliezen. In het buitenland kunnen nu geen schepen
worden gebouwd. En onze eigen werven zijn bezet, gcliik
men weet. Wat de z.g. ethische politiek betreft (of de
evolutionaire, gelijk de heer Bogaerdt haar wil noemen,
wat dr. Bos deed zeggen, dat jde naam hem onverschillig
is, mits men de zaak slechts krachtig doorvoeren,
hier koos gelijk men zal begrijpen de minister met alle
geestdrift de zijde van dr. Bos. Op eenheid en samenwer
king der rassen moet worden 'aangedrongen. En ten
aanzien van het onderwijs: practische politiek boverai
Decentralisatie blijft minister Pleyte, met dr. Bos, nood
zakelijk achten. Niet slechts in den zin van geza^s-
overdracht, maar van vorming van kleine zelfstandige
lichamen. Op dat stuk gaan Haagsche Plein en Buiten
zorg samen.
Wanneen die minister van Koloniën morgen zijn -
rede zal hebben volbracht, kunnen wij nog op verschil
lende punten, heden Donderdag aangeroeid, terugkomen.
Met wat goeden wil zou die Kamer best morgen door
de Algemeene Beschouwingen kunnen raken.
Wanneer zij eens, onder de kranige aanvoering van
mr. Goeman Borgesius, den strijd tegen het onovc v-
winnelijk-lijkende manster, genaamd Repliek, aan
bond?
Ik blijf 'tzéér onwaarschijnlijk achten.
Maar onmogelijk is, in deze dagen, niets.
Hopen wij dus, malgré toutl...
Mr. ANTONIO.
Advcrtenfiën.
te koop gevraagd, door P. Kraak
man, Sciiagerbrug.
Uit de hand te koop
mei 1 H A. Bouwland. Br. fr. lett.
F.M. bureau van dit Blad.
te koop, bjj T. COMMANDEUR,
Ruigowng Buurtje, Zjjpe.
Te koop
Groote parijj gesloopte
Drijfsteen,
ook nis puin te gebruiken. Een
parljj j
Oude Steen,
twee in goeden staat zjjmie
Kogelbanen
nel Kegels en 7 Dellen. Lij J. R.
Vlurniiitï. Aannemer, 8eha|ten.
Gevraagd:
uit den gegoeden stand, in de plaats
harer inwoning, goed bekend zijnde
om haar intermediair te verleenon
haar bekenden voor een «eer
solide en goed aangeschreven zaak.
Voor haar tusschenkomst zal xjj
fliuk worden gehonoreerd. Br fr.
H T 12273, Adv. Bur. D. Y.
Alta, Amsterdam.
te koop, bjj B. J2yi, Waardpolder.
Gladmangels
Geldkisten
Wringmachines
Sigaren droogtrommels
Carpetsweepere
Brandkisten
IJssleden
Schaatsen
Broodtrommels
Beschuittrommels
Messenbakken
Snijboonmolcns
Watorfllters
Gastafels
Gascomforen
Gasfornuizen
Gasketela
Petroleumtoestellen
Huishoudeljjk Emaille
Hoekstra's Schaatsen
Timmergereedschappen
Figuurzaagartikeleu
Waschraaohines
Kolenbakken
Kaohelplaten
etc. eto.
te SCHAGLiW
Twijfel dan geen oogenblik waar dit te koopen, doch gaat
regelrecht naar
Zoowel goedkoope al» dure soorten voorradig.
In één woord etn lllnke keuze en uiferst lage prijzen.
Ook voorradig een prachtige Collectie
Rijwiellantaarns.
Beleefd aanbevelend.
Dorpen Ie Schagen.
nrt»rf ov Zondagmlddna 28 November 1915, Ie
I\erivtunten 2 uur, te geven door
den heer JAN ZWART,
O rganist der Herst Evang. Luthersche Gemeente te Amsterdam.
Mej. RIE KRAAN, Altzangeres
Zaandam, en
den heer COR KINT, Viool, Amsterdam.
Altist van het Hollandach Strijkkwartet.
Bewijs van toegang k 10.50 verkrijgbaar bjj de heeren
TRAPMAN Oo. en des middags aan de Kerk.
Uit de han 1 te koop
2 Schuren, ljf en Bouwland.
te Zijdewiud, gemeente Oude Nie-
dorp, kadaste, sectie A. Nos. 209,
210, 211, 507, 508,511,606,504
eu 764, te :*men groot 5 H.A.
1 A. 50 c.A., thana bewoond en
in gebruik bij den heer G. Dekker.
Eigendom vau de familie Bakker.
Te bevragt n ten kantore van
den notaris Johann W. C. Kroon
te Zuid Scharwoude.
Particulier zoekt belegging voor
een vrjj groot bedrag als
le Hypotheek
op Land in Noord- ofZuid-Holland.
Br. fr no. 757, bur v. d blad.
Met Kerstmis gevraagd
hij A N. Kossen, Broodbakker,
.Vtoleuvaart Anna Paulowna.
Beschikbaar
Bekoeld 11—, bij P. Raap, Scha
ge r waard.
gevraagd met Kerstmis, bjj A. C.
jfoerisoma, Anna 'Paulowua.
Wordt gevraagd
van 's morgens 9 12 uur, bjj ilevr.
Jansen, Laan, Buhageu,
j Te koop
met
beneven»
Brieven W, Kuiper, Nederhorst
den Berg.
Gevraagd een partijtje of party
beste blauwe
Br. fr. letter O, bureau „Schager
Courant.*
Gevraagd, tegen Kerstmis a.a.
uit den boerenstand P.G. bij Heer
alleen. Brieven, enz., 3L K. de
Geus. Boekhandel, Warmenhuizen.
gevraagd, om direct of met Kerst
mis in dienst te treden. Melken
is gewenscht maar geen vereisohte.
Adres D. Duin Wz.. Hargen, gem.
Sohoorl.
huid, kloven, barsten, sprin
gende lippen, winterhanden
en wintervoeten genezen snel
en zeker door PliROL. Ver
krijgbaar in doozen van 12
en 25 cent bij Apothekers
en Drogisten.
Te Schayen bij J. Rotgans,
Drogisterij „Hft Witte Kruis"
D. Wit, Noord 69, Centraal
Drogist „Het Groene Kruis",
te Kolhorn bij H. Kaper, te
Anna Paulowna bjj P. Govers,
te Dirkshorn bij Jb. Smit, te
SI. Maarten bjj P. Bronder,
er. G. Dekker, te N. Niedorp
bjj J. Korver, te Alkmaar bjj
Nierop Siothouber. In 't
groot bij G. Haagen, Kanaal-
weg 147, Helder.
