lol I April GRATIS.
NIEUWE ABONNE's
In Heidehoeve.
VerzeKering-M". „West-Friesland",
W0ENSDA6 15 MAART 1916
59ste Jaarg anq. No. 5762
UitgeversTRAPMAN Co.
VERZEKERT
van de Schager Courant, ontvangen
de nummers
Brieven uit Engeland.
FEUILLETON.
Tweede Kamer.
Binnenlandsch Nieuws.
SCHAKER
Alitmm Niens-
Uit blad verschijnt viermaal per weekDinsdag, Woensdag
Donderdag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 9 ure wor-
en A.DVERTBN TIEN in Ret eerst uitkomend nummer geplaatst.
COURANT.
Miemie- Luüiiillil
SCHAGEN. LAAN D 5.
Int. Teleph. No. 20.
Londen, 24 Februari 1916.
Er is in Engeland een partij, die ik zou willen noemen
de .Pruisische". Men versta mij niet verkeerd. Ik meen
niet Pruisische gezind, verre vandaar. Mijn bedoeling
iseen partii met Pruisische ideeën, een militaristische,
imperialistische oorlogspartij. Geen wonder dus, dat deze
vechtersbaas de verbitsterste vijand is van den anderen
dito. genaamd Pruisisch militarisme. Ook de Engelsche
heert 'tschoone devies: ..Heb je er de macht toe,
doe 'tdan, of 't recht is of niet" en huldigt (Jus 't recht
van den sterkste.
Zij vindt haar woordvoerders in de conservatieve
bladen, met name de Northcliffepers. Lord 'Northcliffe.
vroeger Mr. Harmstoorth, is rijk en heeft zoodoende
vele dag- en weekbladen over 't heele land verspreid
in zijn bezit gekregen. Deze bladen kunnen dus dagelijks
dezelfde meening overal tegelijk verkondigen en dus
den oningewijde den indruk geven, dat hunne ideeën
door zeer veïen geduld worden. Ten onrechte. Want
de meeste menschen hier, de beschaafden, de rechtscha-
pfenen, de zelfstandigen, ze weigeren eenvoudig een
blad van deze pers in te zien, nadat ze er eenmaal
mee hebben kennis gemaakt. Ook mij is 't zoo gegaan.
Ik had al zooveel slechts van deze bladen gehoord,
dat ik besloot er eens mee kennis te maken om een
eigen oordeel te kunnen vellen. Ik wilde 't niet alleen
van hooren zeggen hebben. Ik begon met de „Daily
Mail", die in de wandeling Dailv Liar (Dagelijksche
Leugenaar) genoemd wordt, te bestellen, voor een maand.
Na veertien dagen hield ik er mee op. 't Werd me
te machtig. Ik walgde er van. En zoo is 't me met
vele andere ook gegaan. Zelfs de vroeger zoo beroem
de Times" ,is sinas eenigen tijd in deze handen ge
komen.
De zaak, waar deze bladen en hun partij zich op
't oogenblik wel 't meest voor interesseeren, is „de
algeheele blokkade". Maandenlang hebben ze al op
ditzelfde aambeeld geslagen. Eindelijk, eenige weken
geleden, werd aangekondigd dat Sir Ëdward Grey hier
over een redevoering zou houden. Doch de mooie
rede van den Minister van Buitenlandsche Zaken, die
van eerbiediging van rechten der neutralen sprak, heeft
de recht-van-den-sterkste-menschen meer dan teleurgej-
steld. Na dien tijd is door hen niet anders gedaan dan
gegevens verzamelen, om toch vooral aan te toonen
„hoeveel er wel door neutrale landen gaat naar Duitsch-
land, dat zoogenaamd sinds 1 Maart 1915 door Enge
land geblokkeerd wordt". Of deze cijfers juist zijn,
daarom bekommert men zich niet. Ér blijft allicht
iets van hangen, al wordt later ook de valschheid be
wezen op deze bewijzen behoefden ze niet lang
te wachten. De J;Daily Mail" publiceerde verleden week
o. zooveel kostelijk nieuws van dit soort, maar reeds den
volgenden morgen (de kranten verschijnen hier 's mor
gens) werd alles door de „Daily Chroniclé" weerlegd en
voor 't grootste deel als leugen aan de kaak gesteld.
En waar soms waarheid gesproken werd, waren de cijfers
reusachtig groot gemaakt, door alles in kleine maten
uit te drukken.
Toch heeft het er, als men de redevoering en de
batten over dit onderwerp, in de Kamers nagaat nog
niet veel aan, dat deze mensehen van: „we-hebben-de>-
macht-er-toe-dus-we-doen-'t", het winnen zullen. Duidry
lijk blijkt dat 't Engelsche gevoel voor recht ondanks-
alles. de overhand zal blijven hebben.
Lord Svdenham had een motie gesteld, waarin bij
de Regeering aangedrongen werd op verscherping van
7.
Eerst had Goldammer Ihet over een reis naar Ita
lië, en, tracht daaroveir do noodige lectuur méé. F«m
paar dagen later was het Parijs dat zijn belangstel-»
ling had eit redeneeirde hij honderd uit over hét on
aangename van een lange reis. Marie had niets met
reizen op en vond een bekorting heel goed. Manr
Goldammer snoefde en genoot op zijn 'manier reeds
te voretn.
De tijd voor de bruiloft'naderde en Goldammer be
gon ver; chtelijk over Parijs te spreken. Walt die
Franschen zich wel verbeelden.'Hij kapte evengoed
zoo niet beter. Het was een groot vooroordeel dal
juist alles uit Parijs moest komen. Maar de Ber-
lijnsche modé had order de verstandige menschen
reeds tal 'van aanhangers. Waarom moest men ook
stieds zijngoed geld' 'over do grenzeto dragen? Dres-
den, dat was «en 'heerlijke, stad. wat Marie van een
reisjet daar heien dacht?
Ach, 1 et 'was voor haar alles hetzelfde, meende
Marie onverschillig.
Liebreich vond Dresden ook een verrukkelijke
stad. Daar was een beroemde galerij, die te zien, de
meesterwerken die daar hingen te bewondereln, dal
was st-eclds het vurigst verlangen van zijn leven ge
west.
„Laat papa in mijn plaats meegaan, dan heeft die
nog eens genot", slo<g Marie onverschillig voor.
Gi'ldarmor schudde van het lachen. Dat zou een
mooie streek zijn. Maar 'iefjev jij blijft toch miih
blondkopje. Verrukkelijk haar heb je. Op den brui
loft dag zal ik je z"lf kappen."
Marie 1 «dekte heur haar mejt beide handen. „Neen
.neen, zoolang ik hierboven ben, niet"
Fn la'er behror je mij n et huid en haar." Hij gaf
haar eer» luide zoen. „Maar hoe moet helt nu met
Dresden?-'
j'ij 'nchte: „Mijnentwege kar je do n wat je wilt",
O i den 20ston April zou de bruiloft worden
Vierd. Alle voorbereidingen, werden met ijver getrof
fen. Om 10 ui r zou men naar helt stadhuis gaan,
Prijs per 3 maanden
ADVERTENTIE»
r, per post f 1.-. Losse nummers 5 oen
van 1 tot 5 regels met inbegip van bewijsno
f 0.3B, iedere regel meer 6 et. Groote lett. worden naar plaatsr. berek
de Blokkade. Hij beeft deze motie echter na een
lang debat weer moeten intrekken.
Een der sprekers, de Markies van Lansdowne. hield
naar aanleiding van deze motie een rede, die door de
„Daily Chroniclé", van even groot gewicht geacht wordt
als de speech van Sir Edward Grey, van eenige we
ken geleden. Lord Lansdowne zei dé o.a., dat onder
meer de invoer door neutralen van katoen reusachtig
genoemd was door de blokkade-menschen. Er wera
gezegd: „lp 1913 bedroeg deze katoeninvoer in Holland
en de Scandinavische landen 73000 ton, in 1915 310000
ton. Dus wat geeft onze slappe blokkade?" Lord Lans
downe zeide echter: Men vergeet, dat deze' z.g. slappe"
blokkade pas 1 Maart 1915 aanving. Welnu, laten
we eens alleen de laatste helft der jaren 1913 en 1915
beschouwen. Dan vinden we, dat gedurende die tijd in
1913 49000 ton werd ingevoerd en in 1915 52000 ton,
dus hier is geen noemenswaard verschil, 't Zelfde kun
nen we constateeren van reuzel". Zoo ging hij de ge-
heele lijst langs en toonde aan, dat de smokkelhandel
sterk verminderd was en nog steeds aan 't verminderen
is. Wat oliën en vetten betreft, bleek, dat over 'tge-
heele jaar 1915 273000 ton naar Duitschland was ge
gaan,. d och in November en December slechts even
over 1000 ton. Verder had hij cijfers, die aantoonden,
dat de invoer in Holland en de Scandinavische landen
van dierlijke, plantaardige en miserale oliën en vetten
en van veevoer en graan in de maanden Januari en
Februari van 1916 minder was geweest dan anders
in normafe tijden. „Echter", vervolgde hij, „hoewel
de neutrale regeeringen en handelaars goed gezind zijn,
verhindert dit niet, aat er steeds menschen blijven, die
't zoo nauw niet nemen met hun handel en die hun
duister beroep evengoed zullen uitoefenen, al zouden
we meer strikte voorzorgsmaatregelen nemen. Tenslotte
merkte hij op, dat hij hoopte aangetoond te hebben,
welke goede resultaten de Begeering met hare blokkade
maatregelen verkregen had en dat zij volstrekt niet ver
diende aangevallen te worden, zooals soms gebeurde.
Een ander, Lord Faringdon. (juist terug van een reis
door Scandinavië, om zich van de werking van de
blokkade op de hoogte te stellen) was van meening, dat
de neutrale landen hun uiterste best deden om hun
verplichtingen na te komen. Hij was ten zeerste in
genomen met de schikkingen getroffen door lichamen
als de „Nederlandsche Overzee-Trust" en „The Merchant
Guild and Manufacturers-Association of Denmark" en
hij geloofde dat ze ten zeerste in Engelands voordeel
zouden blijken te rijn.
Lord Emmott, voorzitter van het „Oorlogshandel Co
mité" zedde, dat. als de Regeering alle werkelijke cij
fers wilde publiceeren, agitaties als van „Daily Mali"
en „Morning Post" onmogelijk zouden gemaakt worden.
Zulie agitaties hadden geen ander resultaat, dan dat
ze de neutralen prikkelden en dat dezen gingen ge-
looven, dat Britten, die ze eens onvoorwaardelijk ver
trouwden. weinig beter rijn dan Duitschers. De verha
len en cijfers óver goederen, die den vijand bereikten,
waren niet alleen sterk overdreven, maar meestal ge
baseerd op „valsche inlichtingen". En voor alles moest
Engelands eerlijke naam benouden blijven.
De markies van Crewe merkte op, dat hij de men
schen ,die de internationale wetten en de rechten der
neutralen zoo licht telden, wel zou willen toeroepen:
„Bedenkt toch, dat, als ons succes komt, en komen
doet 't zeker, ons geweten zuiver moet rijn".
Tenslotte trok Lord Sydenham rijn motie, die om
een scherpere blokkade vroeg, in.
Deze motie stond in nauw verband "met de blokkade
campagne waar ik mee begon. Naar aanleiding hier
van is ook verleden week in de City een meéting
gehouden, waar o.a. Lord Bevenport sprak. Bij het
liegen en lasteren kreeg daar ook de regeering een
beurt, 't Heette: „IJoyd George vraagt om „silver bul-
ylets" (zilveren kogels") voor den vijand, maar hij geeft
golden billets" (gouden baantjes) aan rin vrienden."
Maar Lloyd George was er als de kippen bij en verzocht
ze feiten te noemen. Die waren niet te vinden. En reeds
den volgenden morgen moest de lasteraar z'n woorden
openlijk herroepen.
Uit alles blijkt, dat hier in Engeland t gevoel Voor
eerlijkheid en billijkheid nog de overhand heeft. Vóór
om 12 uur in de kerk trouweta, dan thefc bruliofts
m-ial in hotel, vandaar naar huis en rr ar den
ti ein.
Men schreef reeds 15 April, toen op een vroegert
morgen Hains Assel diëp ontsteld naar huis kwam
en meedeelde dat zijn broer Filip eeto nieuwe aanval
van beroerte had gehad en gestorven was.
„Hij was in de laatste dagen zoo aiardig en vrien
delijk voor mij," vejrteida de bedroefde^ met tranen
in de oogen. Ook zoo vet 1 geduldiger en hij wildet
roei nam", om zich heen hebben als juist mij. en op
een zekeren dag zeide hij mij dat (hij mij voor zoo
veel om vergiffenis bad te vragen. Dat roerde mij,
én ik 'ztiiee: '„Och Philip dat hindert niemendal, dat
jeens minachtend op mij hebt neergekeken. Je
was ook veel flinker als ik, en je! hebt hët veel var-
der gebracht." „Ja, dat heb ik," zeide hij, „een
beetje domme'ijk ben je steeds geweest," en dat
moest ik hem wei toestemmen, en nu is hij dood,
mijn eenige 1 roeder, hoe gTaag zou ik mij nu nog
door hem laten uitscheiden."
Hans liep de volgende dagen af en aan, hij moeöt
zoo goed a.s het maar eenigszini kon, zijn treuren
de schoonzuster bijstaan, de cinderen wareta nog fce
onverstandig daarvoor. Tegen Marie was oom Hans
buitenge voon zacht en liefdevol. Hij had innig mede
lijden met. haar.
„Armdirg", zuchtte hij, „wat doet je angst mij
leed, ik wilde, dat 'ik je heipen kon, maar nu is er
niels meer aan 4e gansche geschiedietnis te doen. Het
onveranderlijke moet nu gebeuren en maak tou maar
dat j zoo tevi eden hemt als maar éanigszina kan."
Ik kaï mij er niet indeiaken, oom Hans.I k heb
bet gevoel alsof ik steeds in luid weenen moeit uit-
Geloof mij, Mar iet je, het gaat hondarden meisjes
znü er later zijn het toch heelbevreden echtgenooten.
Ja I Jiift. 1 ij ons in buis en ziet «lken dag hoo geluk
kig of je vaider is."
.„la, dat is ook mijn eenigeh troost.
D; ar vei scheen Goldammer dienzelfden dag weer
net een nieuw voorstel. Hij was er nu zelf wól wat
mee verlegen. Eigenlijk was er geen heerlijker oord
.i s Ber ijn. Nergens bed men zooveel te zien. Van
a les kon men gen iet'n. Wat of Marie er vau dacht
om maar cl t dagen in het Keizerhof te blijven?"
ilal kost op zichzelf toch reeds een bom duiten. De
goedkoopste kamer is dagelijks vier mark, terwijl
den oorlog, was de Regeering van Engeland voor mij
geworden de meest ideale, die men zich denken kan.
Tijdens den oorlog, wel. is ze me soms tegengevallen.
Zoo schreef ik in m'n vorigen brief over 't sluiten van
de museums en dergelijke verkeerd begrepen bezuinigin
gen. Maar, wie begaat in moeilijke tijden niet wel
eens een foutl In dergelijke gevallen is dan echter
't grootste deel van 't Engelsche volk óók verontwaardigd
over de regeeringsmaatregelen. En met mij doet het
nu ook dezen goed, te zien. dat hun Regeering een
tactvolle houding tegenover de neutralen aanneemt in
deze blokkade-zaak.
Zij, die. hier zoowel als elders Engelands zaak
willen dienen, door het „goed recht" der Blokkade te
bepleiten, begrijpen de werkelijke Engelsche volksgeest
niet 'óf... sympathiseeren met de Pruisische partij.
ALKMAAR
SPOORSTRAAT 68
Werkgevers legen Ziekle- en Ongevallenschade van
Personeel en Eigenzakendrijvenden voor zichzelf.
AGENT te
Aartswoud Joh. Veerman, Alkmaar D. Schenk
Kennemerpark en Jb. Helder, Stationsplein, Barsin-
gerhorn N. Dubbelman, Bergen F. G. Hofmann,
•irkshorn P. Swart, Hoogwoud J. Nieuweboer,
Heiloo P. Vos, Hugowaard A. Kwantes, Nieuwesluis
F. Koster Hz., Nieuwe Niedorp C. Dekker Hz.,
Oude Niedorp M. Kooijman, Obdam A. Kroon, Oud
karspel C. Rempt, Oudesluis IC Paarlberg, Schagen
Th. Paauw, Scnagerbrug A. L. Zuidscnerwoude,
Wieringerwaard Alb. Kuin Pz., Warmenhuizen
K. de Geus, Wieringen E. J. Baijs en C. M. Koorn.
Winkel J. Blom, Sint Maarten (Stroet) D. Barten,
Julianadorp F. de Beurs.
Den Haag, 14 Maart.
In den tijd van een goed half uur heeft het Parlement
minister Van Gijn's voorstel tot het aangaan der geld-
ieening van 125 aiïllioan goedgekeurd. Algemeene Be
schouwingen werden niet gevoerd, en het amend-De
Geer op art. 4 van 't ontwerp (waarvan de lezer de
strekking kent) werd door den minister van Financiën
overgenomen. De heer Juten maakte zich nog eens tolk
van nen, die coupons 'der leening ook als geldig betaal
middel van belasting willen zien aangemerkt. Exc. Van
Gijn wees er echter op, dat men hier met geen „bank
papier" te doen heeft en zag op tegen den administratie
ven omslag, wélke dergelijke maatregel zou berokke
nen. Stemming werd over de geldleening niet gevraagd.
Bij het yoorstel óm vrijstelling van successie-recht te
vej-leenen voor het verkrijgen, door den Staat, van de
collectie Oud-DeJftsche aardewerk uit de nalatenschap
der douairière jhr. mr. J. Loudon, geb. De Stuers
(wijlen de moeder des ministers van Buitenlandsche
Zaken) bracht mr. Tydeman warme hulde en dank
aan de schenkers van deze prachtige, beroemde verzame
ling. Minister Van Gijn sloot zich namens de Regee-
ring bij', tüe woorden aan.
Morgen-, Woensdag-ochtend de Schepenwet in open
bare zitting. A.s. Dinsdag afdeelings-onderzoek van en
kele ontwerpen, o.a. dat betreffende de Oorlogswinsten.
De heer Snoeck Henkemans legde de eoden af en
nam ritting. Hij was in gekleede-jas en voelde zich na
tuurlijk dadelijk thuis in den kring der collega's van
gisteren en van nu.
Mr. ANTONIO.
man'in eigen huis voor niemendal woont. Majar voor
niets heeft men niets, etn je eet er piekfijn voor je
geld. Dat scheen 'hein de beste huwelijksreis, dié
heele trouwerij kostte hein toch eert bomduftan."
„Wanneer het höm te duur was, kan het huwelijk,
wat haar beftoeft, wel achterwege hlijven," reide het
meisje net éem op flikker «inde hoop.
Maar dat kwam haar zeer slecht te stade.
„Poe mij het vurig genoegen enredene^ niet too
dwaas, als wilde je me ontsnappen," riep hij toor
nig. „Wij zijnaangeteekend, de gelboden zijn geleien,
dus nu is er geen gelegenheid meer om er tusschen-
uit te knijpen. Wanneer je nu parée naar Dresden
wil za1 het g^euren. maar ik vind het een verkwis
ting,"
Zij verzekerde ham, dat haar aanDrasdea niet het
minst gelegen lag en dat hij, wal haar betrof, kor
reizen waarheen hij wilde.
„We richten allee in zooals het is afgesproken," zei
de hij, zich vergenoegd de handen wrijvend. „P Jij
pakt het allernoi digste in jet handkoffers en wij blij
den bijna tot nain het 'eind van het diner. Het heeft
toch ook zijjj aangename zijde, als men het zelf be-
talwi moet, en dan rijden wij hierheen. Jij trekt de
japon aan die je van mij cadeau gekregen hebt, ik
s'eek mij in een nieuw pak en wij gaan naar het ho
tel. Het. is toch eigenlijk precies hetzelfde cf wij hiei
zijn of ergens andirrs
Maiie haalde de schouders op en volgde zijn wil-
Zij had door Óen dood van Philip Assel, die een
neef van 'haar vader was, om uitstel van de brui
loft gevraagd, maar tevergeefsch. Zoo kort voor de
feestelijzheid konden er geen veranderingen nr.eeir in
werdén aangebracht. Alle menschen moeten eenmaal
sterven en de goede Philip was nu juist geett heilige
geweest.
„Maar nu kon oom Hans toch niet aan het bruiloftfi
m. al da lnemen en die had zij er toch het aller
netste bij gehad
„Dat is geheel zijn zaak," bromde Goldammer. '„Wil
bij r irj, dan is het ook goid. Voor zulk 'een groote
versiering vlan den tafel kan hij moeilijk doorgaan."
Voor het 1 ruiloftsmaal waren een J20-tal personen
uitgenoodigd. Op den: namiddag voor den bruilofts-
torn Marie 'i itgegaan was, trad haar verloofde bij
Liebreich in de kamer.
„Mi;n doclter is niet Óhuis,"zoo ontving de foto
graaf zijn bezoeker, het jammer vindend dat deze
tevergeefsch gekomen v is.
LANGED1.JK.
De afdeeling Langedijk van Volksonderwijs zal trach
ten te Dirkshorn een afdeéling op te richten. De heer
P. van Mever zal daartoe in een vergadering optreden
met het onderwerp: Huis en School.
LANGENDIJK.
Tegenwoordig worden aan den Langedijk en omstre
ken reeds uien gekocht voor het volgend jaar. Men be
steedt tot f 4 per baal. Ook kool wordt op die wijze op
voor gekocht.
OUDKARSPEL.
Door de zangvereeniging „Caecilia" alhier, directeur
de heer Jac. Jansen te Scnagen, is voor opvoering ter
gelegenheid der kermis in 'Studie genomen de komische
revue-operette: „De Barbier van Straatsburg".
-iKIlONL) SS M MS-H. C..iteN 11 VL.tMAAIt
Zitting van Dinsdag 14 Maart 1916.
Uitspraken:
J. P. de Bruin, Andijkv diefstal, 6 mnd. gev.
C. Mienis, Alkmaar^ diefstal, 6 mnd. gev.
A. Zuurmond, zwervenddiefstal, 8 mnd. gev.
J. Geel, Ziipe, bedelarij, 3 d. h., 2 j. en 4 maand
rijkswerkinrichting.
N. Schot en K. Kant, Oudkarspelv diefstal in vereen,
elk 2 mnd. gev.
H. A. Koezemans, Alkmaar, wederrechtelijk binnen
dringen f 10 of 10 d. h.
T. Wonder, Wieringerwaard, eenv. beleediging f 10
of 10 d. h.
W. A. Maas, BovenkarspeL. eenv. beleed., f 15 of
10 d. h.
H. A. Oosterbroek, Noordscharwoude, (Kinderwetten-
zaak) teruggegeven aan ouders zonder "toepassing yan
DE PRIJS VAN HET COURANTENPAPIER.
De directeuren der dagbladen zijn door de Vereeniging
,>De Nederlandsche Dagbladpers" tegen den 21sten de
zer maand opgeroepen tot een buitengewone algemeene
vergadering, om „de mogelijkheid te overwegen, óf
de abonnementsprijzen der dagbladen moeten en kunnen
worden verhoogd, óf de omVang der bladen verminderd,
óf iets anders gezamenlijk kan worden beproefd".
In het orgaan der Vereeniging van Dagbladuitgevers
wordt bericht: „Ons is gebleken, dat de prijs voor
het courantenpapier na den len April a.s. wederom
belangrijk zal worden verhoogd en wij rijn overtuigd,
dat hieraan niet te ontkomen is. Dus zullen andere maat
regelen moeten worden genomen, om de zeer belangrijke
nadeelen gezamenlijk weg te nemen."
De prijs van het papier, eén dar belangrijkste uitgaven
voor een courant, is sedert het begin van den oorlog
gestegen met 70 pet.
HEIDE NAAR DUITSCHLAND.
Op verschillende plaatsen in Noord-Brabant wordt
op het oogenblik veel hei opgekocht, die naar Duitsch
land wordt uitgevoerd en naar men beweert bestemd
zou rijn om kruit te vervaardigen. De prijs is 4 cent
per K.G. en menig heiboer kan op rijn gemak tien
gulden op een namiddag verdienen.
MOEILIJKHEDEN IN DE CACAO- EN
CHOCOLADEFABRIEKEN.
Dezer dagen zal een conferentie plaats hebben van
de minister van Landbouw, Nijverheid en Handel, een
comité uit de ca cao-fabrikanten en het bestuur der
N.O.T. om te trachten tot een oplossing te geraken van
de bekende moeilijkheden waarin zien de cacao^ en
chocolade-industrie op het oogenblik bevindt.
In een algemeene vergadering gisteren door den R.-K.
Gildebond te Breda gehouden, is besloten onderstaand
telegram aan den minister van Landbouw, Handel en
Nijverheid te zenden.
„Chocolade-industrie te Breda, waarin ruim 700 men
schen werkzaam rijn, moet wegens niet vrij krijgen van
grondstoffen speciaal cacaoboonen, personeel in massa's
ontslaan. Wij verzoeken eerbiedig te willen ingrijpen, op-
,dat niet honderden werkloos geraken.
GESTRAND.
Gisteravond is de nieuwe salonboot Van Hasselt, ko
mende van Stavoren, met bestemming naar Enkhul-
Vandaag het» Tk juist jou noodig, mijn beefe.
Wij moeiten samen eens "een woord in vertrouwefc
over zakdn spreken over heat mijn en dein.."
Verbaasd keek Liebreich zijn vriend aan. Hij
had immers 'op zich genomen om zijn zaken te re
gelen en voor heto te. zorgen
„Hier zijn a'le gekwiteerde reketcringen tot een bo-
drag van 740 Mark en 65 pfennig. Die kan Je met
een dankje van 'mij in oud-vangst némen. Jouw oude
handschriften ihoudt ik nog. 'Men Ikon Indet weten
't is altijd beter wat dan niemendal. 'Wordt mijn
•vrouwtje wat hals^arrig, dan is dit nog eens 'etejn
kléin brandijzer ett tenslotte oude "heer Imoetën wij
jouw huishouding nog negfPen. Je imoet niet geloo-
ven, dat jij hier maar zoo in het blauwe kunt voort
leven er maar languit opde berenhuid kunt lier—
gan."
„Ik begrijp niet," stamelde Liebreich.
„Nu luister dan maar goed ert doe mij een genoe
gen en wees niet zoo onbegrijpelijk. Ik kan niejt voor
alles zorgen. Wensch niet als een paard te werken,
terwijl jij de luiwammes uithangt. Dus je krijgt per
maaind vijftig mark toelage en dat is meer dan vol
doende voor een schoonvader, die trouwens zeff nog
een flkike man is. Meer geef ik niet, dus daarnaar
zal jij je moeten regelen. Je zaak kan ook nog we(l
wat opleveren. Huur verlang ik niet, dus Je zult zrtr
verstandig doen als jij Je daarnaar inricht."
.W.at zal mijn dochter daarvan zeggen?"
„Wees verstandig oude. Als je mij op het laatste)
oogenblik mijn bruid ontneemt, dan heb je morgen
op den dag de t deurwaarder iö huis, 'begrepen, en
nu. eet smakelijk, mijn beste".
Daarmee verliet Goldammer hét salon en liet zijn
vriend alleen, die zich van de komende dagen gouaën
bergen had beloofd niet anders) 'gedacht had, dan
als een rentenier te kunnen leven, in de grootste op
gewondenheid achter.
Liel redeh verzonk ito diep nadenken. Ja, Ja, hij
moest zeggen, Goldammer had gelijk. Wat een op
stand zou het geven, wat een opgewondenheid, 'wan
neer Marie te weten kwam wanneer er niet zoo. vrij
gevig voor haar vader zou geeorgd worden, als zij
gedacht bad. Dus mond houden, da tijd zou we]
zorgen. Zijn dochter zou wel een weg en middelen
vinden om hem eeh gemakkelijk leven naar zijn
smaak te verschaffen.
1 (Wordt vervolgd.)
