Alltltll NiEBWS-
Aimttitit- Laiilmllai,
Gemeenteraadsverkiezing
ANNA PAULOWNA.
UITSLAG der Woensdag gehouden Stemming:
Voor de Vacature Van Haatten (aftreding 1919.)
II. Voor de Vacaturen C. Waiboer en Jb. Bakker (aftr. 1917.)
J. STUURMAN Haarwerker,
DONDER 010 18 MEI 1916.
59ste Jaargang. No. 5799
CRUM en PATEER.
KAAN en SPIGT.
Scheermessen
Zelfscheerapparaten
112
UitgeversTRAPMAN Co.
Predikbeurten.
P. J. CRUM
D. LUBBERT
H. P. PATEER
13
104
51
163
81
175
Dus herstemming tusschen de Heeren
t ge-
l Til,
op 17
ming
tn en
u het
niet
cht
Kaan Dz.
160
123
283
Keuris
93
67
160
Smit Sz.
64
44
108
Spigt
125
139
264
Dus gekozen de Heeren
Groote sorteering
oaranlie.
Laagzijde B 50, - Schagen
SC HAGER
COURANT.
week
Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag,
Donderdag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 9 ure wor
den ADVERTENTIEN in bet eerst uitkomend nummer geplaatst.
SCHAGEIN, LAAN D 5. - inl. Teleph. No. 20.
Prijs per 3 maanden f0 90; per post f 1.05. Losse nummers ft t
ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels f 0.35, iedere regel meer
6 ct (Bewijsno. inbegrepen). Groote lett. worden naar plaatsr. berek
weest. Ruzie geen klein beetje, en Neervoort wilde
zelfs den ander een pak op zijn baaitje geven. Ge
lukkig dat een forsche boer, Jaap Pronk, het geval
ma en Alex in bedwang hield. Van het stichtelijke
had
I.
KLEINE SLUIS.
BREEZAND.
68
Tl
TOTAAL.
en
da-
oud-
leter
.rdig
an-
was
lame
orst-
op
eeste
kun-
)leek
bln-
iiten
pak-
ont-
heb-
)r de
had
li op
Mina
iagen
zaak-
.ange,
maar.
n deu
n, het
e deu
KLEINE SLUIS.
BREEZAND.
TOTAAL.
waren
roeien
.75 tot
>t f 49
30 per
i lam-
>or de
ooi te
Vries
an hèt
rlijden
ee sol-
er aan
zeven
n zelf.
ruisch-
17.
,Ach, lieve kind", zeide tante Riekje tot Marie,
met wie zij in den tuin boonen plukte, „steeds een
man naast zich te hebben, die altijd met de heilige
zaken te doen heeft, dat moet ons zelf ook beter
maken en dat is toch alleen maar het ware geluk
van een vrouw. Zeg mij eens, vindt gij Fedor ook
niet een nette jonge man?"
„Ja, tante, dat is hij werkelijk."
.,Nu, hoor eens" en het bleeke gelaat van tante
Riekje straalde hoopvol.
Marie schrikte. Dat zou verschrikkelijk zijn, als
die goede, Fedor nu juist een neiging voor haar op
vatte. Neen, zoo na mocht niemand haar komen.
Dat kon, mocht zij immers niet aanhooren. Wat zou
zij echter moeten zeggen? De waarheid dat zij reeds
getrouwd was, dat ging toch niet. Zij schaamde zich
en voelde zich gedwongen haar geheim angstig te
bewaren bewaren vqor een elk, die zou pogen om
daaraan te komen. O, hoe haar dit ongeluk vaii haar
leven steeds op haar ziel zou drukken. Zoo moest
zij met alle macht afwijzen en ontwijken, wanneer
een man haar als vrijer naderen wilde.
Tante Riekje liet voor Marie een witte blouse uit
Walsrode komen. „Daar, mijn lieveling", zeide zij
teeder, „dan kun jij je Zondag mooi maken", Een
nieuwen stroohoed had zij haar al reeds eerder ge
geven. Men kon immers in den zomer niet met een
filten hoed naar de kerk gaan, wat zouden de men-
schen daar wel van gezegd hebben. 1
De Zondag kwam met een drukkende onweers-
lucht en men reed ter rechter tijd naar Kerkhui
zen.
De heide stond in heerlijken bloei, het was een ver
rukkelijk gezicht.
De zon brandde en gloeide en een zwarte rand
steeg aan den horizont op.
Grootvader wees met zijn zweep daar heen en zei
de tot Peter: „Pas op, dat zal wat brengen, hoor".
„Van nacht, meester".
,,'t Kan wel zijn, maar het kan ook wel eerder
komen".
De gasten werden met zeer groote hartelijkheid
Fedor,
roeien,
nu zoover gevoraera was, urn nij pen ooas woord
zou kunnen verkondigen. In blijde verwachting ke
ken zij naar den kansel omhoog, De jonge geestelij
ke liep in zijn toga in de sacristie op en neer. Een
wondervolle ontroering had zich van hem meester
gemaakt. Hij had reeds meermalen gepreekt. De
oudé dominé bij wien hij was, liét het gaarne aan
hem over en deed niet veel meer als dringend nood
zakelijk was. De heimelijke wensch eenmaal in zijn
geboorteplaats te prediken en daar de kansel van
zijn vader te mogen besteigen, had hij niet durven
uitspreken, daar vader nog flink genoeg was en zijn
werk nog steeds met lust en ambitie deed. Nu was
vader echter zijn wensch tegemoet gekomen en had
daardoor het hart van zijn zoon met dankbaarheid
en blijdschap vervuld.
In deze gevoelens opgaand, wilde hij vandaag pre
ken over de verhouding 'van de ouders tot de kinde
ren en die van de kinderen tot de ouders.
Nadat hij de cathegismus had gelezen én na het
gezang der gemeente den kansel had betreden, las
hij de eeuwig geldende leerstellingen van den apos
tel Paulus aan de Ephezen en knoopte daaraan zijn
eigen gedachten vast. Gij kinderen weest gehoor
zaam aan uw ouders in den Heer, want dat is goed.
Eer vader en moeder, dat is het eerste gebod, opdat
het u welga ep gij lang leeft op aarde. En gij ou
ders brengt uw kinderen niet tot toorn maar voedt
hen 'op in de tucht en de vermaning des Heeren".
Hoe veel was er over deze gulden woorden te zeg
gen, hoeveel de gemeente op het hart te binden .En
met' ware begeestering sprak de jonge geestelijke
over dit thema.
In twee zielen vielen brandende vonken en dreven
daar tot ernstige zelfbeproeving.
Het waren de zielen van den ouden Dietrich Kru-
se en die van zijn kleindochter Marie. Beiden gevoel
den zich bij de woorden van den jongen man niet
zonder zonde.
De oude man die levenslang getracht had recht en
plicht tot richtsnoer te nemen, had sedert den brief
van zijn overleden dochter de wonde die door Do-
rettes vlucht in zijn hart was geslagen, smartelijk
waaronder de bekende merken Gillet, Bulldog enz
sollicitanten aangemeld.
AARTSWOUD.
De afdeeling Opmeer en omstreken van de Holl.
Maatschappij van Landbouw, zal bij voldoende deel
name in dezen winter drie cursussen houden nJ. 1
tuinbouw-, 1 veekennis en 1 paardenkennis.
ANNA PAULOWNA.
De heer O. J. Reinders, predikant der Hervormde
Gemeente alhier, is beroepen te Scharmer-Harkste-
de Gr.
CALLANTSOOO.
Tot Heemraad van den polder het Hoekje, is be
noemd de heer P. Blom te Alkmaar.
ZIJPE.
Bij de op 17 Mei door het waterschap Zijpe en
Hazepolder gehouden aanbesteding van het maken
van nieuwe ebdeuren in de sluis qn het afdammen
en drooghouden van de sluis, het uitnemen, pas
maken en dweer inzetten van de vloed- en storm-
deuren van de sluis aan de Oudesluis met bijleve
ring van de daartoe benoodigde materialen, is als
volgt ingeschreven:
A. Droog te Kolhorn f 13621, J. Jonker te Anna
Paulowna f 13270, J. Veuger te St. Maartensbrug
f 12700, J. Keesman te Schagen f 11985, A. Boon te
Helder f 10120, J. Spruit te Helder f 9735, en H. Jon
ker te Oudesluis f 8025.
Gegund aan den laagsten inschrijver.
ANNA PAULOWNA.
Bij de dezer dagen gehouden verpachting van het
recht tot maaien en visschen van wier op de bui
tengronden van den Anna Paulownapolder, war
ren de volgende inschrijvingsbiljetten ingeleverd:
C. Kroon te Wieringen perceel 4 f 25, perceel 5
f 20, perceel 7 f 35, R. Bakker alhier perceel 3 f 50,
J. Polet alhier perceel 1 f 10, perceel 2 f 21, perceel
3 f 76, perceel 4 f 12, perceel 5 f 15, perceel 6 f 45,
perceel 7 f 6, J. Metselaar te Wieringen perceel 3
f 31. 25, perceel 4 f 51. 15, perceel 5 f 35.60, perceel 6
f 36.40, perceel 7 f 45.80, P. Metselaar en P. de Vries
te Wieringen perceel 1 f 10, perceel 2 f 15, perceel
3 f 60, perceel 4 f 60, perceel 5 f 15, perceel 6 f 30,
perceel 7 f 30, Perceel 1, waarvoor twee biljetten tot
hetzelfde bedrag waren ingeleverd, viel bij loting ten
deel aan den heer J. Polet alhier. De overige per-
ceelen werden alle gegund aan de hoogste inschrij
vers.
ANNA PAULOWNA.
De herstelling van weg en bermen van den weg
Kleine Sluis—Oudesluis en de ontruiming van dui
kers en bruggen in den spoordijk, waarvan de aan
besteding reeds in het nummer van Dinsdag 16 Mei
werd gemeld, is aan geen enkele der inschrijvers
gegund. Later ia, voor zoover de ontruiming van
bruggen en duikers betreft, alles uit de hand aan
besteed aan B. Looij, H. Cornelissen en H. J. Hei
ligenberg.
ANNA PAULOWNA.
Uitslag der Woensdag gehouden stemming voor
3 leden van den Gemeenteraad:
1. Voor de vacature Van Haaften, aftreding 1919:
Kleine Sluis. Breezand. Totaal.
Uitgebrachte stemmen 243 207 450
Van onwaarde 19 24 43
voelen branden. Zachtere gevoelens die hij eerst van
zich had .gestooten, waren in de rustige uren van
nadenken weergekeerd, maar nog nooit was er zoo
aan zijn geweten geschud als heden door de woor
den van deze heilige schrift: en gij vaders, voert
uw kinderen niet tot toorn, en nu begon zoowaar het
berouw aan zijn gemoed te knagen.
Ja, hij was hard geweest, hij had Dorettes lot
naar zijn wil willen dwingen, Maar zij zocht haar
geluk op andere wegen, zij had het in vreemde
armen gevonden. Het was haar leven dat voor haar
lag, dat zij alleen in geluk en ellende had moeten
dragen. Zou zij van God niet het recht gehad heb
ben haar eigen weg te gaan, al was dat aan den
vader niet bevallen.
De gedachte kwam in hem op, dat hij aan haar
kind weer kon goed maken, wat hij aan haar mis-
misdreven had en dat troostte hem.
Zijn blik zocht het meisje. Daar zat zij met tra
nen in de oogen. Dus ook zij gevoelde tle vermaning
van het bijbelwoord. Zij was geen gehoorzaam kind
geweest, toen zij haar vader heimelijk verlaten had.
Zij leed evenals hij en dubbel voelde de oude man
zich tot haar aangetrokken, en een téederheid steeg
in het oude gemoed op, zoooals hij nog nooit voor
iemand ter wereld had gevoeld.
Het laatste lied was gezongen en de godsdienst
oefening was ten einde.
Dominé Kruse ging naar zijn zoon in de sacristie.
Hier omhelsde hij Fedor bewogen en zeide:
„Ik dank God dat hij mjj zulk een zoon heeft ge
schonken. Blijf op dezen goeden weg en de zegen
van je ouders zal steeds met jezijn".
Bij den terugkeer naar de pastorie stak tante
Riekje haar arm door die van Marie. „Ach hoe mooi
heeft Fedor gepreekt. Het ging mij zoo aan het hart
Ja, ja,zulk een man, daar kan een vrouw trotsch op
zijn."
De kleine Anna, de dochter van den predikant
was thuis gebleven en had voor het eten moeten
zorgen, want dat kon men aan de meid alleen niet
overlaten. En spoedig zaten allen om den groo-
ten tafel en lieten het zich goed smaken.
Grootvader klonk met Fedor en meende, dat wie
zoo trouw vader en moeder eerde, die moest het,
na de woorden der heilige schrift, wel gaan op aar
de.
Toen het middageten afgeloopen was, zochten al
len een beschaduwd plekje in den tuin, want het
224
183
407
112
51
163
13
68
81
104
71
175
214
7
207
123
67
44
139
462
13
449
283
160
108
264
Dus geldige stemmen
Hiervan verkregen de heeren:
P. J. Crum, wilde
D. Lubbert, Chr-Hist,
niet aangesl
H. P. Pateer, R.-K,
Volstrekte meerderheid 204.
Dus herstemming tusschen de heeren ("mm en Pa
teer.
2. Voor de vacaturen C. Waiboer en J. Bakker,
aftr. 1917:
Kleine Sluis. Breezand. Totaal.
Uitgebrachte stemmen 248
Van onwaarde 6
Dus geldige stemmen 242
Hiervan verkregen de heeren:
P. Kaan Dz„ Vrijz. 160
J. Keuris, S.D.A.P. 93
C. Smit Sz., S.D.A.P. 64
S. Spigt, Vrijz. 125
Volstrekte meerderheid 225.
Dus gekozen ds heeren Kaan en Splgt.
ANNA PAULOWNA.
WIJ hebban ons weer eens even naar den door
braak begeven, teneinde nog eens na te gaan, welke
vorderingen er bij 'de werkzaamheden vielen te boe
ken. Vooraf namen wij aan de peilschaal, welke
staat iin het Oude Veer. even benoorden de tramlijn,
de waterstand Van het binnenwater nog eens op, het
welk 2.88 M,. A.P. bedroeg. Het pad naar die
peilschaal loopt over het stuk land, waarvan laatst
wend gemeld, dat hierop eene 56 c.M. dikke slih-
laag lag. Deze sliblaag ia thans gedroogd! en uiteen
gebarsten, zoodat wij op de breuk de verschillende
lagen daarvan' konden waarnemen, welke als schijven
op elkaar lagen. Van verschillende opgenomen stuk
ken teLden wij 6—8 verschillende lagen, welke bij
goed gedroogde stukken geheel los van elkander la
gen. waarvan dus waarschijnlijk ieder eene periode
van huw weer vertegenwoordigde.
Toen wij bij dm Dieselmotor aankwamen om
3 uur mamajdidiags was deze Juist bezig met het
luchtledig pompen, der buizen. Vanmorgen ongeveer
10 uur was (namelijk het vliegwiel warm geloopea,
nadat die motor sinds gisteren middag had gemalen
en had mm dus moeten stop. zetten, om het vlieg
wiel te lnten afkoelen. Aan het peilglas was nu te
zien, dat het luchtledagpompen al aardig opschoot en
de motor dus weer Spoedig water zou kunnen
verplaatsen. Toen wij |dan ook na ongeveer ander
half uur van de doorbraak terugkwamen, was men!
weer met uitmalen bezig.
Op (dm zeedijk loopende en den Oostpolder in
zien,de, is het, vooral voor hen, die weten hoe in an
dere jaren omstreeks midden-Mei deze omgeving er
uit ziet /wel een in-droef gezicht. Kaal en doodsch,
liggen daar de velden, alles vlak en dor, niet eens
hier of daar de voren der pJoeg. 't Is wel héél, héél
treurig. Ook het riet in „de Putten'' langs den dijk
heeft dezelfde grauwkbaruine kleur en zal hoogst waar
schijnlijk óók wel tm doode gedoemd zjjn, evenals
de iboomen, waarvan een deel thans nog wei 'haar
voorjaarsdosch aanneemt, doch een ander deel reeds
aan het afsterven is en wei spoedig door de thans
nog schijnbaar in fleur zijnde soortgenooten zal wor
den gevolgd.
Even tm Westen der bocht bij het Lotmeer, Is
mm bezig aan de binnenzijde van dern dijk een afdakje
te bouwen voor de nieuwe locomotief, voor het ver
woeien der Vipkarren bestemd. Aan dit afdakje is
tevens een met dakvilt dichtgemaakte waterbak ver
bonden, van waar uit de locomotief zich zal kunnen
voorzien. Het benoodigde water zal vanaf de zeezijde
wonden, aangevoerd en lang* eene goot over den dijk
worden gebracht.
Vanaf de doorbraak tot aan het afdakje en van
daar weer ongeveer 50 Meter landwaarts in, langs
de Westzijde van het "Lotmaer is reeds een spoor
lijntje aangebracht, waaraan men heden druk hezig
was met het zuiver leggen der rails. Verwacht wordt
weer was nog drukkender geworden.
Fedor en Liesbeth stonden naast elkaar ln een wat
afgelegen priëel.
„Hier is het koel", zeide hij, diep adem halend,
„Kom hier Lies, wij willen elkaar hier wat vertel
len."
Zij zat naast hem op de latten bank en keek hem
schuchter aan. „O, Fedor, wat is mij alles door het
hart gegaan, alles wat je hebt gezegd."
„Maar je bent toch immers een goed kind."
„Nu, dat is niet altijd zoo, Ik mag dikwijls niet
wat ik wil."
„Je geeft je toch moeite om gehoorzaam te zijn?"
„Van nu af aan wil ik het nog meer doen. Ik
dacht andérs zoo menigmaal, wat of Fedor toch
wil, maar nu ik weet dat je zulk een beste dominé
bent en zoo vroom, wil ik alles doen wat of je
zegt."
„Dat is een goed voornemen Liesbeth, blijf dat ge
trouw." Hij reikte haar hartelijk de hand.
„Menig keer kan ik ook uit mijzelf verstandig
zijn", zeide zij onder sterk blozen. Zij haalde Arthur
Ohlkes brief te voorschijn en reikte het blad aan
li£i£Li* neef over»
De jonge geestelijke las het briefje door en een
wolk van hevigen toorn trok er over zijn gelaat.
„Maar dat is een slechte jonge man. Met de zweep
moest hij hebben. Je bent toch niet daar geweest?"
Hij greep met groote ontroering haar beide han
den en keek haar met fonkelende oogen aan.
„Wanneer ik dat gedaan had, zou ik je dien brief
niet hebben durven geven", antwoordde zij, terwijl
er een lachje om haar mond speelde.
Hij kwam wat tot zich zelf, scheurde de brief mid
den door en wierp de stukken in haar schoot. „Je
moogt met dien onbeschaamden vent nooit weer
een woord wisselen. Beloof mij dat."
„Ik zie hem bijna nooit. Maar wanneer ik hem in
de danszaal ontmoet, kan ik toch onmogelijk voor
stommetje spelen."
In Fedors gemoed was het in opstand. Hoe on
beschermd en vol gevaar scheen hem Lize. Het liep
hem koud langs den rug bij de gedachte, dat zij de
uitnoodiging van dezen lichtmis had kunnen vol
gen. Hoe zou hij haar voldoende kunnen waarschu
wen, haar voor alle dreigende gevaren kunnen be
hoeden? Zij had een sterke steun noodig, dit zwakke
schepseltje.
Wordt vervolgd.
I
