DINSDAG 13 JU 1911 59ste Jaargang. No. 5812 NIEUWE ABONNé's GRATIS. Het vervloekte geslacht. Kassier, f SCHAGEN. Binnenlandsch Nieuws. UitgeversTRAPMAN Co. voor dit blad ontvangen tot 1 Juli de nog verschijnende nummers FEUILLETON. Deposito's, Rekeningcourant, Credieten, Hypotheken, Effec ten voor geldbelegging, CQupons, Incasseeringen, Assurantiën, Inschrijving op elke nieuwe leening, franco provisie. HAGI1 AllClEtl NiElWS- COURANT. AUnrtiitit- LiilliivkUi Dit blad versohijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donderdag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 9 ure wor den ADYERTENTIEN in het eerst uitkomend^nummer geplaatst. SCHAÖEN, LAAN D 5.' - Inf. Teleph. No. 20. Prijs per 3 maanden f0.90; per post f 1.05. Losse nummers 5 ct ADYERTENTIEN van 1 tot 5 regels f 0.35, iedere regel meer 6 ct. (Bewijsno. inbegrepen). Groote lett. worden naar plaatsr. berek WIERINOEN. De volgende jongelingen van den Landstorm, jaar klasse 1911, zijn opgeroepen om op 11 Juli 1916 te Haarlem bij de Nat Militie te worden Ingedeeld: Simon Bais Dz. te Westerland, Jacobus Krommen- dam te Oosterklief, Jacob Lont Dz. te Zandburen, Johannes Muit te Waard-Nieuwland, Cornelis Mul der Lz. te Westerland, Cornelis Omis Gz. te Hau- kes, Gerrit Rasch te Hippolytushoef, Jan Tijsen Pz. te Poelweg. WIERINOEN. J.1. Zaterdag wat aan den Zeegrasafslag te Haukes aangevoerd 3 losse partijen zeewier, waarvan de prijzen varieerden van f 490 tot en met f 5.05 per 100 kilo, en aan den afslag te Hippolytushoef was één partijtje aangevoerd, wat verkocht werd voor f 4.95 per 100 kilo. De handel was trekkend doch had een kalm verloop. WIERINGEN. Voor rekening van 59 leden onzer onderafdeeling der V.P.N., werden j.1. Vrijdag op de Amsterdamsche eierenveiling aangevoerd 9346 kipeleren, en 324 eend eieren. De hiervoor verkregen prijzen waren zeer goed en varieerden voor de kipeieren van f 6.50 tot en met f 6.95 per '100 stuks en voor de eendeieren f 7.05 per 100 stuks. 1 Aqn schoon geld zullen de leden voor de kipeie ren ontvangen f 1.08 per kilo en voor de eendeie ren f 6.73 per 100 stuks. Handel vlug met veel vraag. WIRRINOIN. De kasteleins alhier zijn met het oog op den nieu wen tijd op het sluiten hunner lokaliteiten niet erg ingenomen en hebben daaromtrent een adres aan den Burgemeester gericht met verzoek het sluitings uur voor den Zondag te bepalen op 11 uur zomer tijd. - PETTEN. Er worden pogingen aangewend, om gelden bij een te krijgen voor het herstel van het kerkgebouw alhier, dat door het springen van een mijn, deer lijk gehavend werd. Daar de kerkekas een buiten gewone uitgaaf niet gedoogd, zal men trachten het geld door vrijwillige bijdragen bijeen te brengen. De consulent, Ds. Nieuwburg, nam Bet Initiatief. ANNA PAULOWNA. Zaterdagavond 10 Juni, hield de geitenfokvereenl- ging een vergadering in het lokaal van den heer G. Borst te Breezand. i BIJ het openen der vergadering betreurt de voorzit ter het, dat do opkomst zoo gering blijkt. Wel was men in dit opzicht in den laatsten tijd nu juist niet bepaald verwend, maar zoo slecht als vanavond was de vergadering toch nog nooit be 4. De oude zweeg. Er gleed een eigenaardige uit drukking over zijn gezicht. Weet je werkelijk niet, wat tusschen Luctóville en Lenba voorgevallen is? vroeg hij eindelijk met heesche stem. Ik wil het niet weten, antwoordde Arno ld met nadruk. Het komt me voor, dat ik Luctéville dan zou verliezen. Er volgde een stilte. Drink es uit, zei de Luzy, al was het maar om wat kracht te krijgen. In dezen toestand ben je niet in staat, je er van los te maken. Met jouw kalmte, met jouw overleg, heb Je het lekke schip lang ge noeg drijvend gehouden, zie nu land te bereiken. Land? waar is land? Hoe sta je tegenover Suze Treptow, je had veel kans, naar het scheen. Arnold keek verrast op. Treptow 14 rijk, ging de Luzy voort ook aan kinderen. Ja, jij rekent goed. Het komt mij voor, dat de meisjes hier veel aftrek hebben; de oudere meisjes komen al boven de jaren en de ouders zullen het overige doen, wanneer er zich voor de jongste een man opdoet. Stel je voorwaarden. Dat kan ik niet. Hwaas! ik zal het voor je doen. zu'* u niet, meneer de Luzy, bovendien hoe aardig Suze ook is, en hoe weinig onverschillig mij ook, zal ze een goede verpleegster voor mijn moe der zijn? Moet je toekomstige vrouw zooiets doen? Ja, zonder twijfel. Ik zal mijn moeder nooit al leen laten. Zoolang ze leeft, zal ik probeeren haar een thuis te laten houden. Later mag het gaan zoo als het wil. Dan verkoop ik alles en ga naar het Duiten lancL Neem tot zoo lang het geld van mij, Arnold, van Desmouhns krijg je het niet. Je weet het zelf r? U j® ble,eke gezicht, en de pachters 00 l i bankroet is op komst. Arnold, je hebt zelf gezegd, dat je mij als je vriend beschouw de, wij hebben zoeveel prettige uren samen door leefd en je hebt het leven van mijn kind gered. Besluit nu, neem het geld van mij aan. ik kan het niet doen, zei Arnold, diep adem halend. Neen, kijkt u me niet zoo somber aan zoo als ik al gezegd heb, bekommer ik me niet om het verleden, ik vraag me niet af, aan wie de schuld lag, van mijn kindsheid af heb ik u geacht Mijn gelukkigste uren heb ik in uw huis doorgebracht J. Schoorl Pz, LANDBOLWSTRAAT, zocht geweest. De penningmeester doet vervolgens rekening en verantwoording van zijn gehouden beheer. Hieruit blijkt, dat de inkomsten hebben bedragen f 133.08, terwijl da uitgaven beliepen f 131.18,5; alzoo een ba tig saldo van f 1.89,5. Er is dus geen tekort Toch blijkt uit de thans volgende besprekingen dat men de vereeniging wenscht op te heffen. Wel is waar bestaat zij ongeveer 90 leden, maar waar deze zich zoo lauw en onverschillig betoonen, heeft het be stuur weinig lust om zijn tijd en moeite verder ter beschikking te stellen. Een nieuw bestuur zal de zelfde teleurstellingen ondervinden; er blijkt geen genoegzaam besef omtrent het belang van de zaak, waardoor particuliere bokkenhouders de vereeniging veel te veel concurrentie kunnenaandoen, alleen wijl het dekgeld Iets minder is. Naar ras wordt door velen niet gevraagd. Zoodoende zijn de dekgelden met de contributie tezamen nog niet een^ voldoen de, om er kosten en het onderhoud der bokken mee te bestrijden. Bovendien, de vereeniging heeft toch ook nog an dere uitgaven, als: advertentiëkosten, abonnement op „De Geit", kosten wegens incasseering der contri buties ,e'nz. Het blijkt dan ook, dat men zonder sub sidie of renteloos voorschot, er nog nooit is kunnen komen. Een dergelijke toestand wordt niet alleen vervelend, maar ook op den duur onhoudbaar. Het eenige, om hieraan een einde te maken zou wezen, de contributie te verhoogen ,maar bij de zoo voort durende lauwheid der leden* verwacht men daar al zeer weinig heil van. Het beste zal het dus maar zijn de vereeniging op te heffen. Op dit cogenblik staat men althans niet voor eeü tekort, doch zoo men maar weer op den ouden voet voortgaat, zal men weldra op nieuw in de schuld zitten. Zoo wordt dan ten slotte tot de opheffing beslo ten en aan het bestuur opgedragen de ontbinding overeenkomstig de statuten verder af te wikkelen. Bij het sluiten der vergadering verklaart de voor zitter het te betreuren, dat men totde opheffing is moeten overgaan. Want al had de geitenfokvereeni- ging niet zoo gewerkt als zij wél had kunnen doen, zoo viel toch niet te ontkennen, dat gedurende den tijd van vijf jaar van haar bestaan, het geitenras in den Polder reeds heel wat verbeterd was. DIE HAD ER GENOEG VAN. Een werkman, die 16 jaar in Duisburg had ge werkt, kwam gisteren met zijn gezin bij zijn te Tiel wonende familie. Werk was er volop, tegen hoog loon, n.L f 8 per dag; de honger had hem tot den uittocht gedrongen. Meermalen toch is men drie da gen aaneen zonder brood of vet. Meel is in het geheel niet, vleesch zeer weinig te krijgen. Groenten en aardappelen waren in voldoenden voorraad aanwe zig, doch slechts in zeer kleine hoeveelheden op kaarten te verkrijgen. Vet gold f 2.40, boter f 2.35, spek f 2.40, rijst f 0.35 en suiker f 0.19 per pond. on ook tegenwoordig vind ik er nog mijn tweede huls. Dat alles heb ik u te danken en daarvoor ben* ik u dankbaar als pleegkind. Maar geld neemt de zoon van mijn moeder niet aan van haar tegen stander. -T- Ook niet, als zij ongelijk had? Ook dan niet, meneer de Luzy, dan Juist niet Maar laten wij er over zwijgen, het hindert me. Laat Luctéville een plaats voor mij blijven, waar de woor den schuld en rente ophouden te bestaan, waar ik zonder berouw en zonder wenschen vrij in en uit kan gaan. Zonder wenschen? vroeg de Luzy met zeldza- men nadruk, terwijl zijn oogen vol argwaan flik kerden, Arnold bijna vijandig aanzagen. Arnold dacht een oogenblik na en keek toen on bevangen op. Ja, antwoordde hij, uw vriendschap en uw ver trouwen geloof ik te bezitten, wat zou ik dan nog meer willen? HOOFDSTUK V. t 't Was Kerstavond en in de kamer op Luctéville was niet meer te onderscheiden of de noten verguld of verzilverd waren. Wil je niet om de lamp bellen, Rose?, zei juf frouw Larès. Meer licht, zooals Goethe dat wilde. O, nee, nog niet! riep Rose, 't is hier zoo ge zellig in de schemering. Mijn werk aan den kerst boom is klaar, ik hoef alleen nog maar de kerst- engel bovenop te zetten. De kaarsen gaan mij niet aan, dat is altijd Arnold's werk geweest Ik geloof, dat ik vandaag ook den kerstengel voor mijn rekening moet nemen, zei Arnold, want ik geloof niet dat je zoo hoog kunt reiken. Je bent niet veel grooter dan ik. Toch wel een halve duim. Het hoofd van de vrouw moet maar aan het hart van de man komen, merkte de tante op, de een of andere beroemde man heeft gezegd. De oude dame hield erg van citaten, ze dweepte met literatuur en werd door de overmoedige jeugd tante Hymnia genoemd, sedert ze verteld had, dat ze op een gemaskerd bal, in haar jeugd, als muze der welsprekendheid geweest was. Altijd poëtisch, altijd geestig, tantetje, maar dan komen wij niet bij elkaar, Arnold, dan ben ik veel te groet voor je, Suusje is kleiner. De jonge man werd een beetje verlegen. Wat bedoel je daar mee? vroeg hij. Dat Suze blij moet wezen, dat ze zoo'n goede man krijgt als jij bent Arnold, zei ze hartelijk. Dat is nog ver af. Dat schijnt papa qiet te vinden, hij wil, geloof ik, dat er gauw wat van komt, fluisterde Rose ach ter den boom. Maar, om over iets anders te spre DE SIQARENPRIJZEN WORDEN WEER VER HOOGD. Men meldt aan de Tel.: In sigarenfabrikantenkringen zijn besprekingen gaande, om de prijzen der sigaren opnieuw te ver hoogen. Op de reeds geuite protesten der winkeliers organisaties kan geen acht worden geslagen, daar het bedrijf op de bestaande verkoopsprijzen niet winstgevend kan worden doorgezet. De tabakken zijn daarvoor te duur en te schaarsch. Buitendien worden thans loontoeslagen betaald, terwijl de si garen in verhoogde loonklassen zijn geplaatst. De oude 2 cents sigaren zullen thans voor de consumen ten 4 cents per stuk moeten kosten, terwijl bij af loop van het contract met de werklieden opnieuw verhoogingen zullen intreden. De thans voorgenomen prijsverhoogingen zullen spoedig van kracht worden. DISTRIBUTIE VAN GERST, HAVER EN LIJN KOEKEN. De minister van Landbouw, Nijverheid en Handel, deelt mede, dat ten aanzien van de distributie van gerst, haver en lijnkoeken tusschen de regeering en den handel een regeling getroffen is, waarbij de im porteurs en de andere handelaren 'zooveel moge lijk in dezelfde positie zijn gelaten als in normale omstandigheden. De consumenten zullen zich dus hebben te richten tot diegenen van wie zij voorheen artikelen betrokken. UITVOER VAN VEÈ Rr. H. Remmelts, inspecteur van den veeartsenij- kun digen dienst, heeft op een vraag van de N. Rott Ct ontkend, dat er zich onder het melkvee, dat in de vorige maand in zoo grooten getale werd uitge voerd, ook slachtrunderen zouden hebben bevon den, cjie onder valschen naam buitenlandsche consu menten in handen gespeeld werden. Het strenge toezicht der districtsveeartsen heeft alle knoeierij voorkomen. Wel gaan er nog slachtrunderen naar het buiten land, maar deze uitvoer houdt verband met een ver gunning, onlangs aan de commlssie-Fleskens c.s. verleend, voor de noodlijdende bevolking van België en Noord-Frankrijk. Op de vraag, of hét rundvee binnenkort goedkoo peer zal worden, antwoordde dr. Remmelts, dat naar zijn meening hierop inderdaad mag gerekend word- den. Immers, als een koe eenmaal rijp is voor de slachtbank, moet zij ook verkocht worden; daarna vermindert zij in waarde. In Juli en begin Augus tus nu worden vele koeien „rijp". En nu moge het waar zijn, dat de groote leveranties aan ons leger deze verwachte prijsdaling allerminst bevorderen daar tegenover staat voor de betrokken veehouders de zekerheid, dat alle mestrunderen in Nederland blijven tot de veelbelovende laatste ure toe, dat hun vleesch geen buitenlandschen verbruikers ten goe de zal komen. ken, de grootste luitenant, hoe heet die toch? De Bertézy. Ja, die vind ik heel aardig. Waar komt hij ei genlijk vandaan? Uit Normandiö. Zijn ouders leven in heel goe de omstandigheden. Maar wat doe je Rose? De tak hangt al heelemaal vol. Ik vond nog wat noten. Maar aan den anderen kant zijn nog heel wat open plekken. Dus je vindt de Bertézy aardig? Sst, niet zoo hard. Tante Hymnia hoort wel moeilijk, maar soms verstaat ze toch dingen, die niet voor haar ooren bestemd waren. Arnold lachte even. Is het er zoo mee gesteld? Heeft de belang stelling voor de Bertézy al een gevaarlijk karakter gekregen? Je bent heusch vuur en vlam, Rose! Ja, wat jij er nou meteen maar van maakt! Je kan toch wel naar iemand vragen, zonder dat., neen, dat komt jou zoo voor, omdat jouw gedachten zich met iets dergelijks bezig houden. Met wat? Met trouwen en zoo. Ach, kom Rosel Niet? Waarom zeg Je dat zoo droevig? Gelukkig maar, dat je niet weet waar mijn ge dachten zich dag en nacht mee bezig houden, 't Is iets heel treurigs, iets troosteloos, Rose. Geldzorgen? Hij knikte. Wel, lieve Arnold, mengde zich tante in het ge sprek, in de jeugd vraagt het hart niet naar zulke materieele dingen. Luister niet naar haar, fluisterde Rose. Arnold, waarom vraag je niet naar Suze's hand? Je was dén meteen uit den nood. De jonge man zweeg. Over zoo iets ernstigs moet je eerst nagedacht hebben, zei hij toen. Als ik afge wezen wordt- Wat een idee. Suusje houdt van je, riep Rose. Houdt van me? Wat zei hij dat vreemd; ze had dat nooit door een man hooren zeggen, het trof haar bijzonder. Ze had een gevoel alsof ze tot nu toe niet veel begre pen had van de ware beteekenis van het woord. Geloof je dat werkelijk? vroeg hij na een poosje. Ik verzoek je nu ernstig te wezen. Geloof je, Rose dat Suze dat sterke gevoel voor me heeft, dat het zwaarste licht maakt, waardoor de moeilijkste hin dernissen kleinigheden worden? Rose, ik wou zoo zielsgraag, dat ik boven de nietigheden van het alle- daagsche uitkwam. Mijn hart hongert naar een pas sie, die me al het kleine kan doen vergeten. Als ik dat bij Suze vind, dan ga ik dadelijk naar Neuville. Ik weet het niet, zei ze angstig, of ik dat goed kan beoordeelen. Wat weet ik van lief hebben en van trouwen? Het leek me altijd iets vroolijks, licht en blij als een zomermorgen. Is dat dan niet zoo? BROEK OP LANSEND IJK. In de week van 512 Juni werd aan de veiling aangevoerd 2864 zak aardappelen 75750 bos worte len, 156 bos uien, 1160 bos en 1300 K.G. rabarber, ST. PANKRAS. De heer M. Gravendjjk, candidaat te Rotterdam, heeft bedankt voor het beroep naar de Geref. Ker ken te St Pancras e.n Heerhugowaard. WITTEBROOD. Uit Oostzaan, 1 Juni. Ook hier had, evenals ver leden week te Sloterdijk. een ware bestorming bij de bakkers plaats. Velen uit Amsterdam waren te weten gekomen, dat des Zaterdags en Zondags alhier witte brood mocht worden gebakken. Zaterdagmiddag was het dan ook een ware toeloop uit Amsterdam om een wittebrood machtig te worden. Met de Landsmeerder en Oostzaander boot kwamen vele huismoeders aan. ten eWde op den Overtoom en in Oostzaan haar in- koopen te doen. Tramconducteurs en -bestuurders wa ren per fiets langs het Tolhuis overgekomen en keer den met zakken wittebrood op den rug huiswaarts. Dat de bakkers alhier goede zaken maakten, Iaat zich begrijpen. Zelfs schippers van tjalkschepen uit het IJ waren per roeibootje naar den Overtoom gekomen. Eén van hen ging huiswaarts met 23 wittebroodenj Vrouwen uit buurten als Westerstraat en omstreken, die de bootvracht naar hier niet konden betalen, wa ren over het Tolhuis en den Hamweg, langs Buik sloot, naar hier komen loopen en keerden weldra^ gepakt met wittebrooden, naar huis terug; een wan deling van rtiim een uur. HET AADAPPELENVRAAGSTUK. Naar wij vernemen heeft het Kamerlid de heer De Jong de volgende vragen tot den Minister van Land bouw, Nijverheid en Handel gericht: le. Kan de Minister mededeelen hoe groot de hoe veelheid aardappelen is welke, zoolang de uitvoer in het najaar van 1915 en in het voorjaar van 1916 was toegestaan, is geëxporteerd? 2o. Kan de Minister mededeelen welke hoeveelheid op< 1 Juni nog beschikbaar was voor dé binnenlandsche consumptie? 3e. Is het den Minister bekend of zeer groote hoe- Veelheden aardappelen door een syndicaat zijn opge kocht, teneinde deze te drogen? 4e. Welke maatregelen heeft de Regeering genomen om tien toestand van het oogenblik betreffende het aa rdappel en vraagstuk meester te worden? 5e. welke maatregelen denkt zij te nemen omtrent den oogst van vroege aardappelen? 6e. Kan de Minister medeaeelen, of groote partijen oude aardappelen door de houders worden vastge houden? 7e. Zoo ja, heeft de Regeering daartegen reeds maat regelen genomten? INBRAAK TE ZAANDAM. Terwijl het kantoorpersoneel naar huls was om kof fie te drinken, is Zaterdagmiddag ingebroken In het kantoor aan een fabriek te Zaandam en werd een bedrag van ongeveer f 4000 ontvreemd, welk geld ge reed lag om als arbeidsloon uitbetaald te worden aan het personeel, dat dien dag tevens een duurtetoeslag zou ontvangen. Als verdacht werden denzelfden avond aangehouden twee broeders, van wie een bij (Ie firma werkzaam was. Na een Ttmgdurig verhoor te hebben ondergaan legde de laatste een bekentenis af en deelde hit mede waar het geld verborgen was, dat dan ook door de politie op de aangeduide plaats gevonden werd. Ik kon me niet anders voorstellen, dan dat Suze van je hield. Ze vraagt altijd naar je, naar Iedere klei nigheid die Jou betreft. Neen, neen, lk wil me er niet meer mee bemoeien, lk voel me eveneens zoo bang je moet het zelf maar weten, Arnold 1 Je hebt altijd alles beter begrepen dan die kleine, dom me Rosa. Het werd donker in de kamer, Roae had haar stoel bij den haard geschoven en liet den vlammen schijn over haar handen spelen. De Tumar ging bij haar zitten. Waarover denk Je? vroeg hij. Het valt me op, hoe dikwijls we hier al bij el kaar gezeten hebben onder de gouden appels van den kerstboom in deze lieve, vertrouwelijke kamer. Zou het nu voor het laatst zijn? Zullen we leder een anderen kant uit gaan en hier nooit meer bij elkaar zitten? Wie zal het weten, zuchtte Amold. In den haard knapte en kraakte het, de onzekere lichtjes gleden flikkerend door het vertrek, ze speel den qp de takken van den schitterenden boom, die de heele kamer met zijn geur vervulde en ze hup pelden over Rose's droomerig neergeslagen oogle den. Arnold voelde zich bedroefd worden. Bij alle zor gen, die hij had, was nog noöit de gedachte ge komen, haar te zullen 'verliezen, aan wie hij hing, met iedere neiging van zijn vereenzaamd hart, aan wie hij gebonden was door de gewoonte van haar veel te zien, zij, zijn vriendin, zijn speelkameraadje, zijn kind bijna. Des te sterker voelde hij dit leed nu. Hij kon zijn oogen niet van haar afwenden. Haar slank lichaam was' wat voor over gebogen, haar handen lagen ge vouwen. Er lag iets hülpeloos in deze houding waar was de sterke arm, die zich beschermend om haar heen zou" leggen? Ze keek op, hun blikken ontmoetten elkaar, even maar, alsof het niet mocht. De haard knetterde. We zullen de lichten aansteken, zei Rose lang zaam, als uit een droom ontwakend. Papa zal wel dadelijk komen. Wacht, ik moet nog even een andere muts op zetten, ter eere van het feest, riep tante. Die met het roode lint? vroeg ze in de deur aan Rose, of heb je liever groen, de kleur der hoop? Rood, besloot ze, het tegenwoordige is beter dan de toekomst Ze stak een paar kaarsen aan. Arnold hielp mee. De schaduw der takken teeken den zich onnatuurlijk groot af op de muren en het toovergoud schitterde geheimzinnig tusschen de groene naalden. Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1916 | | pagina 1