DINSDAG 13 JU 1911
59ste Jaargang. No. 5812
NIEUWE ABONNé's
GRATIS.
Het vervloekte geslacht.
Kassier,
f SCHAGEN.
Binnenlandsch Nieuws.
UitgeversTRAPMAN Co.
voor dit blad ontvangen tot 1 Juli de
nog verschijnende nummers
FEUILLETON.
Deposito's, Rekeningcourant, Credieten, Hypotheken, Effec
ten voor geldbelegging, CQupons, Incasseeringen, Assurantiën,
Inschrijving op elke nieuwe leening, franco provisie.
HAGI1
AllClEtl NiElWS-
COURANT.
AUnrtiitit- LiilliivkUi
Dit blad versohijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag,
Donderdag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 9 ure wor
den ADYERTENTIEN in het eerst uitkomend^nummer geplaatst.
SCHAÖEN, LAAN D 5.' - Inf. Teleph. No. 20.
Prijs per 3 maanden f0.90; per post f 1.05. Losse nummers 5 ct
ADYERTENTIEN van 1 tot 5 regels f 0.35, iedere regel meer
6 ct. (Bewijsno. inbegrepen). Groote lett. worden naar plaatsr. berek
WIERINOEN.
De volgende jongelingen van den Landstorm, jaar
klasse 1911, zijn opgeroepen om op 11 Juli 1916 te
Haarlem bij de Nat Militie te worden Ingedeeld:
Simon Bais Dz. te Westerland, Jacobus Krommen-
dam te Oosterklief, Jacob Lont Dz. te Zandburen,
Johannes Muit te Waard-Nieuwland, Cornelis Mul
der Lz. te Westerland, Cornelis Omis Gz. te Hau-
kes, Gerrit Rasch te Hippolytushoef, Jan Tijsen
Pz. te Poelweg.
WIERINOEN.
J.1. Zaterdag wat aan den Zeegrasafslag te Haukes
aangevoerd 3 losse partijen zeewier, waarvan de
prijzen varieerden van f 490 tot en met f 5.05 per
100 kilo, en aan den afslag te Hippolytushoef was
één partijtje aangevoerd, wat verkocht werd voor
f 4.95 per 100 kilo. De handel was trekkend doch
had een kalm verloop.
WIERINGEN.
Voor rekening van 59 leden onzer onderafdeeling
der V.P.N., werden j.1. Vrijdag op de Amsterdamsche
eierenveiling aangevoerd 9346 kipeleren, en 324 eend
eieren. De hiervoor verkregen prijzen waren zeer
goed en varieerden voor de kipeieren van f 6.50 tot
en met f 6.95 per '100 stuks en voor de eendeieren
f 7.05 per 100 stuks. 1
Aqn schoon geld zullen de leden voor de kipeie
ren ontvangen f 1.08 per kilo en voor de eendeie
ren f 6.73 per 100 stuks. Handel vlug met veel vraag.
WIRRINOIN.
De kasteleins alhier zijn met het oog op den nieu
wen tijd op het sluiten hunner lokaliteiten niet erg
ingenomen en hebben daaromtrent een adres aan
den Burgemeester gericht met verzoek het sluitings
uur voor den Zondag te bepalen op 11 uur zomer
tijd.
- PETTEN.
Er worden pogingen aangewend, om gelden bij
een te krijgen voor het herstel van het kerkgebouw
alhier, dat door het springen van een mijn, deer
lijk gehavend werd. Daar de kerkekas een buiten
gewone uitgaaf niet gedoogd, zal men trachten het
geld door vrijwillige bijdragen bijeen te brengen.
De consulent, Ds. Nieuwburg, nam Bet Initiatief.
ANNA PAULOWNA.
Zaterdagavond 10 Juni, hield de geitenfokvereenl-
ging een vergadering in het lokaal van den heer G.
Borst te Breezand. i
BIJ het openen der vergadering betreurt de voorzit
ter het, dat do opkomst zoo gering blijkt. Wel was
men in dit opzicht in den laatsten tijd
nu juist niet bepaald verwend, maar zoo slecht als
vanavond was de vergadering toch nog nooit be
4.
De oude zweeg. Er gleed een eigenaardige uit
drukking over zijn gezicht.
Weet je werkelijk niet, wat tusschen Luctóville
en Lenba voorgevallen is? vroeg hij eindelijk met
heesche stem.
Ik wil het niet weten, antwoordde Arno ld met
nadruk. Het komt me voor, dat ik Luctéville dan
zou verliezen.
Er volgde een stilte.
Drink es uit, zei de Luzy, al was het maar om
wat kracht te krijgen. In dezen toestand ben je niet
in staat, je er van los te maken. Met jouw kalmte,
met jouw overleg, heb Je het lekke schip lang ge
noeg drijvend gehouden, zie nu land te bereiken.
Land? waar is land?
Hoe sta je tegenover Suze Treptow, je had veel
kans, naar het scheen.
Arnold keek verrast op.
Treptow 14 rijk, ging de Luzy voort ook aan
kinderen.
Ja, jij rekent goed. Het komt mij voor, dat de
meisjes hier veel aftrek hebben; de oudere meisjes
komen al boven de jaren en de ouders zullen het
overige doen, wanneer er zich voor de jongste een
man opdoet. Stel je voorwaarden.
Dat kan ik niet.
Hwaas! ik zal het voor je doen.
zu'* u niet, meneer de Luzy, bovendien hoe
aardig Suze ook is, en hoe weinig onverschillig mij
ook, zal ze een goede verpleegster voor mijn moe
der zijn?
Moet je toekomstige vrouw zooiets doen?
Ja, zonder twijfel. Ik zal mijn moeder nooit al
leen laten. Zoolang ze leeft, zal ik probeeren haar
een thuis te laten houden. Later mag het gaan zoo
als het wil. Dan verkoop ik alles en ga naar het
Duiten lancL
Neem tot zoo lang het geld van mij, Arnold,
van Desmouhns krijg je het niet. Je weet het zelf
r? U j® ble,eke gezicht, en de pachters
00 l i bankroet is op komst. Arnold,
je hebt zelf gezegd, dat je mij als je vriend beschouw
de, wij hebben zoeveel prettige uren samen door
leefd en je hebt het leven van mijn kind gered.
Besluit nu, neem het geld van mij aan.
ik kan het niet doen, zei Arnold, diep adem
halend. Neen, kijkt u me niet zoo somber aan zoo
als ik al gezegd heb, bekommer ik me niet om het
verleden, ik vraag me niet af, aan wie de schuld
lag, van mijn kindsheid af heb ik u geacht Mijn
gelukkigste uren heb ik in uw huis doorgebracht
J. Schoorl Pz,
LANDBOLWSTRAAT,
zocht geweest.
De penningmeester doet vervolgens rekening en
verantwoording van zijn gehouden beheer. Hieruit
blijkt, dat de inkomsten hebben bedragen f 133.08,
terwijl da uitgaven beliepen f 131.18,5; alzoo een ba
tig saldo van f 1.89,5. Er is dus geen tekort Toch
blijkt uit de thans volgende besprekingen dat men
de vereeniging wenscht op te heffen. Wel is waar
bestaat zij ongeveer 90 leden, maar waar deze zich
zoo lauw en onverschillig betoonen, heeft het be
stuur weinig lust om zijn tijd en moeite verder ter
beschikking te stellen. Een nieuw bestuur zal de
zelfde teleurstellingen ondervinden; er blijkt geen
genoegzaam besef omtrent het belang van de zaak,
waardoor particuliere bokkenhouders de vereeniging
veel te veel concurrentie kunnenaandoen, alleen
wijl het dekgeld Iets minder is. Naar ras wordt door
velen niet gevraagd. Zoodoende zijn de dekgelden
met de contributie tezamen nog niet een^ voldoen
de, om er kosten en het onderhoud der bokken mee
te bestrijden.
Bovendien, de vereeniging heeft toch ook nog an
dere uitgaven, als: advertentiëkosten, abonnement
op „De Geit", kosten wegens incasseering der contri
buties ,e'nz. Het blijkt dan ook, dat men zonder sub
sidie of renteloos voorschot, er nog nooit is kunnen
komen. Een dergelijke toestand wordt niet alleen
vervelend, maar ook op den duur onhoudbaar. Het
eenige, om hieraan een einde te maken zou wezen,
de contributie te verhoogen ,maar bij de zoo voort
durende lauwheid der leden* verwacht men daar al
zeer weinig heil van. Het beste zal het dus maar zijn
de vereeniging op te heffen. Op dit cogenblik staat
men althans niet voor eeü tekort, doch zoo men
maar weer op den ouden voet voortgaat, zal men
weldra op nieuw in de schuld zitten.
Zoo wordt dan ten slotte tot de opheffing beslo
ten en aan het bestuur opgedragen de ontbinding
overeenkomstig de statuten verder af te wikkelen.
Bij het sluiten der vergadering verklaart de voor
zitter het te betreuren, dat men totde opheffing is
moeten overgaan. Want al had de geitenfokvereeni-
ging niet zoo gewerkt als zij wél had kunnen doen,
zoo viel toch niet te ontkennen, dat gedurende den
tijd van vijf jaar van haar bestaan, het geitenras
in den Polder reeds heel wat verbeterd was.
DIE HAD ER GENOEG VAN.
Een werkman, die 16 jaar in Duisburg had ge
werkt, kwam gisteren met zijn gezin bij zijn te
Tiel wonende familie. Werk was er volop, tegen hoog
loon, n.L f 8 per dag; de honger had hem tot den
uittocht gedrongen. Meermalen toch is men drie da
gen aaneen zonder brood of vet. Meel is in het geheel
niet, vleesch zeer weinig te krijgen. Groenten en
aardappelen waren in voldoenden voorraad aanwe
zig, doch slechts in zeer kleine hoeveelheden op
kaarten te verkrijgen. Vet gold f 2.40, boter f 2.35,
spek f 2.40, rijst f 0.35 en suiker f 0.19 per pond.
on ook tegenwoordig vind ik er nog mijn tweede
huls. Dat alles heb ik u te danken en daarvoor
ben* ik u dankbaar als pleegkind. Maar geld neemt
de zoon van mijn moeder niet aan van haar tegen
stander.
-T- Ook niet, als zij ongelijk had?
Ook dan niet, meneer de Luzy, dan Juist niet
Maar laten wij er over zwijgen, het hindert me. Laat
Luctéville een plaats voor mij blijven, waar de woor
den schuld en rente ophouden te bestaan, waar ik
zonder berouw en zonder wenschen vrij in en uit
kan gaan.
Zonder wenschen? vroeg de Luzy met zeldza-
men nadruk, terwijl zijn oogen vol argwaan flik
kerden, Arnold bijna vijandig aanzagen.
Arnold dacht een oogenblik na en keek toen on
bevangen op.
Ja, antwoordde hij, uw vriendschap en uw ver
trouwen geloof ik te bezitten, wat zou ik dan nog
meer willen?
HOOFDSTUK V.
t
't Was Kerstavond en in de kamer op Luctéville
was niet meer te onderscheiden of de noten verguld
of verzilverd waren.
Wil je niet om de lamp bellen, Rose?, zei juf
frouw Larès.
Meer licht, zooals Goethe dat wilde.
O, nee, nog niet! riep Rose, 't is hier zoo ge
zellig in de schemering. Mijn werk aan den kerst
boom is klaar, ik hoef alleen nog maar de kerst-
engel bovenop te zetten. De kaarsen gaan mij niet
aan, dat is altijd Arnold's werk geweest
Ik geloof, dat ik vandaag ook den kerstengel
voor mijn rekening moet nemen, zei Arnold, want
ik geloof niet dat je zoo hoog kunt reiken.
Je bent niet veel grooter dan ik.
Toch wel een halve duim.
Het hoofd van de vrouw moet maar aan het
hart van de man komen, merkte de tante op, de
een of andere beroemde man heeft gezegd.
De oude dame hield erg van citaten, ze dweepte
met literatuur en werd door de overmoedige jeugd
tante Hymnia genoemd, sedert ze verteld had, dat
ze op een gemaskerd bal, in haar jeugd, als muze
der welsprekendheid geweest was.
Altijd poëtisch, altijd geestig, tantetje, maar
dan komen wij niet bij elkaar, Arnold, dan ben ik
veel te groet voor je, Suusje is kleiner.
De jonge man werd een beetje verlegen.
Wat bedoel je daar mee? vroeg hij.
Dat Suze blij moet wezen, dat ze zoo'n goede
man krijgt als jij bent Arnold, zei ze hartelijk.
Dat is nog ver af.
Dat schijnt papa qiet te vinden, hij wil, geloof
ik, dat er gauw wat van komt, fluisterde Rose ach
ter den boom. Maar, om over iets anders te spre
DE SIQARENPRIJZEN WORDEN WEER VER
HOOGD.
Men meldt aan de Tel.:
In sigarenfabrikantenkringen zijn besprekingen
gaande, om de prijzen der sigaren opnieuw te ver
hoogen. Op de reeds geuite protesten der winkeliers
organisaties kan geen acht worden geslagen, daar
het bedrijf op de bestaande verkoopsprijzen niet
winstgevend kan worden doorgezet. De tabakken
zijn daarvoor te duur en te schaarsch. Buitendien
worden thans loontoeslagen betaald, terwijl de si
garen in verhoogde loonklassen zijn geplaatst. De
oude 2 cents sigaren zullen thans voor de consumen
ten 4 cents per stuk moeten kosten, terwijl bij af
loop van het contract met de werklieden opnieuw
verhoogingen zullen intreden.
De thans voorgenomen prijsverhoogingen zullen
spoedig van kracht worden.
DISTRIBUTIE VAN GERST, HAVER EN LIJN
KOEKEN.
De minister van Landbouw, Nijverheid en Handel,
deelt mede, dat ten aanzien van de distributie van
gerst, haver en lijnkoeken tusschen de regeering en
den handel een regeling getroffen is, waarbij de im
porteurs en de andere handelaren 'zooveel moge
lijk in dezelfde positie zijn gelaten als in normale
omstandigheden. De consumenten zullen zich dus
hebben te richten tot diegenen van wie zij voorheen
artikelen betrokken.
UITVOER VAN VEÈ
Rr. H. Remmelts, inspecteur van den veeartsenij-
kun digen dienst, heeft op een vraag van de N. Rott
Ct ontkend, dat er zich onder het melkvee, dat in
de vorige maand in zoo grooten getale werd uitge
voerd, ook slachtrunderen zouden hebben bevon
den, cjie onder valschen naam buitenlandsche consu
menten in handen gespeeld werden.
Het strenge toezicht der districtsveeartsen heeft
alle knoeierij voorkomen.
Wel gaan er nog slachtrunderen naar het buiten
land, maar deze uitvoer houdt verband met een ver
gunning, onlangs aan de commlssie-Fleskens c.s.
verleend, voor de noodlijdende bevolking van België
en Noord-Frankrijk.
Op de vraag, of hét rundvee binnenkort goedkoo
peer zal worden, antwoordde dr. Remmelts, dat naar
zijn meening hierop inderdaad mag gerekend word-
den. Immers, als een koe eenmaal rijp is voor de
slachtbank, moet zij ook verkocht worden; daarna
vermindert zij in waarde. In Juli en begin Augus
tus nu worden vele koeien „rijp". En nu moge het
waar zijn, dat de groote leveranties aan ons leger
deze verwachte prijsdaling allerminst bevorderen
daar tegenover staat voor de betrokken veehouders
de zekerheid, dat alle mestrunderen in Nederland
blijven tot de veelbelovende laatste ure toe, dat hun
vleesch geen buitenlandschen verbruikers ten goe
de zal komen.
ken, de grootste luitenant, hoe heet die toch?
De Bertézy.
Ja, die vind ik heel aardig. Waar komt hij ei
genlijk vandaan?
Uit Normandiö. Zijn ouders leven in heel goe
de omstandigheden. Maar wat doe je Rose? De tak
hangt al heelemaal vol.
Ik vond nog wat noten.
Maar aan den anderen kant zijn nog heel wat
open plekken. Dus je vindt de Bertézy aardig?
Sst, niet zoo hard. Tante Hymnia hoort wel
moeilijk, maar soms verstaat ze toch dingen, die
niet voor haar ooren bestemd waren.
Arnold lachte even.
Is het er zoo mee gesteld? Heeft de belang
stelling voor de Bertézy al een gevaarlijk karakter
gekregen? Je bent heusch vuur en vlam, Rose!
Ja, wat jij er nou meteen maar van maakt!
Je kan toch wel naar iemand vragen, zonder dat.,
neen, dat komt jou zoo voor, omdat jouw gedachten
zich met iets dergelijks bezig houden.
Met wat?
Met trouwen en zoo.
Ach, kom Rosel
Niet? Waarom zeg Je dat zoo droevig?
Gelukkig maar, dat je niet weet waar mijn ge
dachten zich dag en nacht mee bezig houden, 't Is
iets heel treurigs, iets troosteloos, Rose.
Geldzorgen?
Hij knikte.
Wel, lieve Arnold, mengde zich tante in het ge
sprek, in de jeugd vraagt het hart niet naar zulke
materieele dingen.
Luister niet naar haar, fluisterde Rose. Arnold,
waarom vraag je niet naar Suze's hand? Je was
dén meteen uit den nood.
De jonge man zweeg. Over zoo iets ernstigs moet
je eerst nagedacht hebben, zei hij toen. Als ik afge
wezen wordt-
Wat een idee. Suusje houdt van je, riep Rose.
Houdt van me?
Wat zei hij dat vreemd; ze had dat nooit door
een man hooren zeggen, het trof haar bijzonder. Ze
had een gevoel alsof ze tot nu toe niet veel begre
pen had van de ware beteekenis van het woord.
Geloof je dat werkelijk? vroeg hij na een poosje.
Ik verzoek je nu ernstig te wezen. Geloof je, Rose
dat Suze dat sterke gevoel voor me heeft, dat het
zwaarste licht maakt, waardoor de moeilijkste hin
dernissen kleinigheden worden? Rose, ik wou zoo
zielsgraag, dat ik boven de nietigheden van het alle-
daagsche uitkwam. Mijn hart hongert naar een pas
sie, die me al het kleine kan doen vergeten. Als ik
dat bij Suze vind, dan ga ik dadelijk naar Neuville.
Ik weet het niet, zei ze angstig, of ik dat goed
kan beoordeelen. Wat weet ik van lief hebben en
van trouwen? Het leek me altijd iets vroolijks, licht
en blij als een zomermorgen. Is dat dan niet zoo?
BROEK OP LANSEND IJK.
In de week van 512 Juni werd aan de veiling
aangevoerd 2864 zak aardappelen 75750 bos worte
len, 156 bos uien, 1160 bos en 1300 K.G. rabarber,
ST. PANKRAS.
De heer M. Gravendjjk, candidaat te Rotterdam,
heeft bedankt voor het beroep naar de Geref. Ker
ken te St Pancras e.n Heerhugowaard.
WITTEBROOD.
Uit Oostzaan, 1 Juni. Ook hier had, evenals ver
leden week te Sloterdijk. een ware bestorming bij de
bakkers plaats. Velen uit Amsterdam waren te weten
gekomen, dat des Zaterdags en Zondags alhier witte
brood mocht worden gebakken. Zaterdagmiddag was
het dan ook een ware toeloop uit Amsterdam om een
wittebrood machtig te worden. Met de Landsmeerder
en Oostzaander boot kwamen vele huismoeders aan.
ten eWde op den Overtoom en in Oostzaan haar in-
koopen te doen. Tramconducteurs en -bestuurders wa
ren per fiets langs het Tolhuis overgekomen en keer
den met zakken wittebrood op den rug huiswaarts.
Dat de bakkers alhier goede zaken maakten, Iaat zich
begrijpen. Zelfs schippers van tjalkschepen uit het IJ
waren per roeibootje naar den Overtoom gekomen.
Eén van hen ging huiswaarts met 23 wittebroodenj
Vrouwen uit buurten als Westerstraat en omstreken,
die de bootvracht naar hier niet konden betalen, wa
ren over het Tolhuis en den Hamweg, langs Buik
sloot, naar hier komen loopen en keerden weldra^
gepakt met wittebrooden, naar huis terug; een wan
deling van rtiim een uur.
HET AADAPPELENVRAAGSTUK.
Naar wij vernemen heeft het Kamerlid de heer De
Jong de volgende vragen tot den Minister van Land
bouw, Nijverheid en Handel gericht:
le. Kan de Minister mededeelen hoe groot de hoe
veelheid aardappelen is welke, zoolang de uitvoer in
het najaar van 1915 en in het voorjaar van 1916
was toegestaan, is geëxporteerd?
2o. Kan de Minister mededeelen welke hoeveelheid
op< 1 Juni nog beschikbaar was voor dé binnenlandsche
consumptie?
3e. Is het den Minister bekend of zeer groote hoe-
Veelheden aardappelen door een syndicaat zijn opge
kocht, teneinde deze te drogen?
4e. Welke maatregelen heeft de Regeering genomen
om tien toestand van het oogenblik betreffende het
aa rdappel en vraagstuk meester te worden?
5e. welke maatregelen denkt zij te nemen omtrent
den oogst van vroege aardappelen?
6e. Kan de Minister medeaeelen, of groote partijen
oude aardappelen door de houders worden vastge
houden?
7e. Zoo ja, heeft de Regeering daartegen reeds maat
regelen genomten?
INBRAAK TE ZAANDAM.
Terwijl het kantoorpersoneel naar huls was om kof
fie te drinken, is Zaterdagmiddag ingebroken In het
kantoor aan een fabriek te Zaandam en werd een
bedrag van ongeveer f 4000 ontvreemd, welk geld ge
reed lag om als arbeidsloon uitbetaald te worden aan
het personeel, dat dien dag tevens een duurtetoeslag
zou ontvangen.
Als verdacht werden denzelfden avond aangehouden
twee broeders, van wie een bij (Ie firma werkzaam
was. Na een Ttmgdurig verhoor te hebben ondergaan
legde de laatste een bekentenis af en deelde hit mede
waar het geld verborgen was, dat dan ook door de
politie op de aangeduide plaats gevonden werd.
Ik kon me niet anders voorstellen, dan dat Suze van
je hield. Ze vraagt altijd naar je, naar Iedere klei
nigheid die Jou betreft. Neen, neen, lk wil me er
niet meer mee bemoeien, lk voel me eveneens zoo
bang je moet het zelf maar weten, Arnold 1 Je
hebt altijd alles beter begrepen dan die kleine, dom
me Rosa.
Het werd donker in de kamer, Roae had haar
stoel bij den haard geschoven en liet den vlammen
schijn over haar handen spelen. De Tumar ging bij
haar zitten.
Waarover denk Je? vroeg hij.
Het valt me op, hoe dikwijls we hier al bij el
kaar gezeten hebben onder de gouden appels van
den kerstboom in deze lieve, vertrouwelijke kamer.
Zou het nu voor het laatst zijn? Zullen we leder
een anderen kant uit gaan en hier nooit meer bij
elkaar zitten?
Wie zal het weten, zuchtte Amold.
In den haard knapte en kraakte het, de onzekere
lichtjes gleden flikkerend door het vertrek, ze speel
den qp de takken van den schitterenden boom, die
de heele kamer met zijn geur vervulde en ze hup
pelden over Rose's droomerig neergeslagen oogle
den.
Arnold voelde zich bedroefd worden. Bij alle zor
gen, die hij had, was nog noöit de gedachte ge
komen, haar te zullen 'verliezen, aan wie hij hing,
met iedere neiging van zijn vereenzaamd hart, aan
wie hij gebonden was door de gewoonte van haar
veel te zien, zij, zijn vriendin, zijn speelkameraadje,
zijn kind bijna.
Des te sterker voelde hij dit leed nu. Hij kon zijn
oogen niet van haar afwenden. Haar slank lichaam
was' wat voor over gebogen, haar handen lagen ge
vouwen. Er lag iets hülpeloos in deze houding
waar was de sterke arm, die zich beschermend om
haar heen zou" leggen?
Ze keek op, hun blikken ontmoetten elkaar, even
maar, alsof het niet mocht.
De haard knetterde.
We zullen de lichten aansteken, zei Rose lang
zaam, als uit een droom ontwakend. Papa zal wel
dadelijk komen.
Wacht, ik moet nog even een andere muts op
zetten, ter eere van het feest, riep tante. Die met
het roode lint? vroeg ze in de deur aan Rose, of
heb je liever groen, de kleur der hoop?
Rood, besloot ze, het tegenwoordige is beter dan
de toekomst
Ze stak een paar kaarsen aan.
Arnold hielp mee. De schaduw der takken teeken
den zich onnatuurlijk groot af op de muren en
het toovergoud schitterde geheimzinnig tusschen de
groene naalden.
Wordt vervolgd.