39ste Jaargang. No. 3882.
De landbouw op de overstroomde
gronden.
KRACH
Uitgevers: TRAPMAN Co.
EERSTE BLAD.
FEUILLETON.
Staatsloterij.
Binnenlandsch Nieuws.
WOENSDAG 'II OCTOBER 1H
Bekendmakingen.
3SIAEI1
Algemeen Niens-
SDU RI
Mrattilic- Liiilonillai.
I>it blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag Woensdag.
I 'onderdag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 9 ure wor
dm MWERTENTIBN in het eerst nitkomend nummer geplaatst.
SCHAGEN, LAAN D 5. - Int. Teleph. No. 20.
Brijs per 3 maanden f U 95 per post f 1.10. Losse yunimers f> rt.
ADVERTENTIKJS van 1 tot regels 1 U.35, iedere regel meer
6 ct (Bewijsno. inbegrepen). Groote lett. worden naar plaatsr. berek.
Dit nummer bestaat uit twee bladen.
Op 30 September zijn op een tiental boerderijen
in den Oostpolder monsters genomen van den boven
grond om een oordeel te verkrijgen omtrent de ver
andering, die het zoutgehalte in den laatsten tijd
door de vele regens beeft ondergaan. De uitkomsten
hiervan waren als volgt: de laag, waarvan het
monster is genomen, was 20 c.M. dik:
in
<u A u
Ari <5
3 es es
ox «ja
bD M
proc. van den
gedroogden
grona.
0.10 16,1
0.14 19.0
044 22.5
P. D. Kaan, Welgelegen.
Zavelgrond. Dit voorjaar geëgii
Dezelfde grond. Niet geëgd
C. Geerligs, Kerkweg
Kleigrond.
J. A. Waiboer, Achterweg 0.93 53.1
Veenachtige grond.
K. A. Kaan, Middelweg 0.45 22.4
Kleigrond.
G. C. van Balen Blanken 0.10 18.0
C. D. Rezelman 0.32 22.5
P. J. Waiboer 0.52 20.5
C. Blaauboer 0.38 23.8
J. C. Geerligs 0.72 24.2
P. Bakker 0.02 16.7
.c h
0;
4= H
u ft
OJ V-
3-aO
O O
N-°.S
6.2
7.3
19.5
16.7
20.1
5.5
14.2
25.4
16.0
29.8
1.2
Niettegenstaande In Juni 8 c.M. regen gevallen is,
in Juli 1 c.M., in Aug. 12.3 cJd., en in Septemb. 4.3
c.M., is toch het zoutgehalte van de bovenste 20
c.M. dikke grondlaag in de meeste gevallen nog vrij
hoog en is het niet te verwonderen, dat het koolzaad
en raapzaad en de «tarwe, die hier én daar gezaaid
zijn, tot nog toe een 'onbevredigenden groei vertoo-
nen.
Opmerkelijk is zeker wel, dat op vier plaatsen het
zoutgehalte van het bodemvocht nog van 20 tot 30
Gram per Liter bedraagt en op drie plaatsen meer
dan 14 Gram per Liter; terwijl op slechts drie plaat
sen het zoutgehalte van het bodemvocht beneden
8 Gram per Liter is gedaald.
Dit zijn blijkens de cijfers omtrent het watergehal
te juist de gronden, die het minste water vast hou
den, dus de lightste gronden, zoodat alweer blijkt,
dat de lichtste gronden het eerst bebouwbaar zul
len zijn.
De Rijkslandbouwleeraar voor Noordholland,
C. NOBEL.
Schagen, 10 October 1916.
door
H. VON ZOBELTTTZ.
HOOFDSTUK XVTL
Onze Hardi is toch een dapper meisje", zei de
gehcigiraad met een gevoel vaa trots.
Dat het meisje haren Koeuraad zoo trouw bleef
vervulde haar vader met blijdschap hij die zelf
zoo trouw van aard wasl
vDat is ze zeker, Eberhard"^ antwoordde Lora
maar nochthans vond zij daar mets bijzonders in. In
haar hart deed het haar genoegen dat de smart Har
di zoozeer gerijpt had. Zij was nu geen groot kind
meer maar oen volwassen vrouw.,
Het meisie had het echter lang niet gemakkelijk
met haren koenraad, want dieze had, in het goede en
brave overgenomen toch in veel opzichten een even
onverzettelijk karakter als zijn vader.
In Friedenau had hij1 nu voor ziin moeder en voor
zich zelf een klein huisje gehuurd waar hij de be
slissing op 'zijn aanvrage om ontslag uit den_ dienst
wilde afwachten. Hij was in de vaste overtuiging dat
hem het ontslag verleend zou worden en wilde ook
trouwens niets anders. Wat er dan gebeuren zou.
wist hij nog niet maar wel zat hij geheele dagen
gebogen over Landkaarten en boeken. In de stad kwam
Rij biet, vandaar dat Bernhardine dikwijls naar hem
toereed en als zij in de avondschemering naar huis
terugkeerde, was zij zoo moe als een vogeltje. Moe
maar niet moedeloos. Zij kwam dan meestal met
hoed en mantel aan bij 'Lora in de woonkamer, het
weinige te vertellen wat zij te vertellen had, van de
arme gebroken vrouw daar buiten en van het zwijgend
stille worstelen van den man, dien zij beminde*en
pj was blij als Lora dan met belangstelling daarnaar
luisterde.
Bij Hardi vond ieder woord van aanmoediging een
goede plaats. Haar oogen flikkerden reeds hoopvol
als Lora zei
...Heb maar vertrouwen en geduld, kindje. Beproe
vingen zijn ons later veelal ten zegen, en geloof mij
je zult nog eenmaal dankbaar zijn voor deze moeilijke
óageu, want juist daarin heb jyl en Conny elkaar
goed loeren kennen. Wat vroolijk geluk samen
voegt moet eerst in het ongeluk met ijzeren handen
Wyerbreekbaar aan elkaar geklobken worden."
Over Hardï behoefde men zich niet bezorgd te
maken maar Lora niaake zicht wel bezorgd over Wiliy.
Zij had Goddank zei ze menigmaal tegen
och zelve weinig tijd om te zitten kniezen. Juffrouw
von Schotten was nualleen maar als gast in huis.
«et geheele bestuur van de huishouding was nu in
banden van Lora en zij gevoelde zich dubbel verplicht
zoigvuldig te doen. Eberhard schertste wel eens:
j-i.® schijnt met püanningen te willen uilsparen, wat
mi l°P- bet k»111001, mot bankbiljetten van duizend
dntk-in' ro°k Beten vervliegen" zij wist ifciinörs
i zo° blij was als zij alles zuinig behandelde,
tinuf iiks dit alles ha<j Zij toch nog minuten en uren,
Tui zij alleen was miert, haar gedachten en deze
DISTRIBUTIE VAN GOEDEREN.
De Burgemeester van SCHAGEN brengt onder de
aandacht \an belanghebbenden de volgende bepalingen
van de DISTRIBUTIEWET 1916 (wet van 19 Augus
tus 1916. Staatsblad no. 416).
Artikel 8.
1. Indien het belang eener doelmatige distributie van
goederen in verband met beperktheid van voorraden
of andere omstandigheden dit naar zijn oordeel, vordert
kan Onze Minister van Landbouw, Nijverheid en Han
del bepalen, dat aflevering van bepaalde goederen slechts
zal mogen geschieden overeenkomstig eene door hem
vast te stellen distributieregeling.
21 Hij die goederen, waarvoor eene distributieregeling
bestaat, aflevert, of ontvangt is gehouden- de ver
plichtingen na te leven, die hem volgens die distributie-
regeling zijn opgelegd.
3. Onze Minister van Landbouw, Nijverheid en Han
del is,bevoegd vast te stellen, waartegen goederen In
den groothandel, in den tusschenhandel en itn het
klein ten hoogste mogen worden te koop aangeboden
of verkocht.
4 vDe gemeentebesturen zijn bevoegd omtrent de distri
butie van goederen onder de goedkeuring van Onzen
Minister van Landbouw, Nijverheid en Handel, be
palingen vast te stellen.
Artikel 12.
1. Hij, die eanige verplichting, voorgeschreven bij
eene distributieregeling als in artikel 8, eerste lid, be
doeld. opzettelijk niet nakomt of die opzettelijk goe-
dteren te koop aanbiedt of verkoopt tegen hoogere prijzen
dan door On^en Minister van Landbouw, Nijverheid
en Handel zijn toegelaten, wordt gestraft met gevange
nisstraf van ten hoogste vier jaren of geldboete van
ten hoogste tien duizend gulden,
2. Indien het niet-nakomen van zoodanige verplichting
of het te koop aanbieden of verkoopen van goederen,
tegen hoogere prijzen, dan door Onzen Minister van
Landbouw, Nijverheid en Handel zijn toegelaten, aan
schuld is te wijten, wordt hechtenis van ten hoogste
één jaar of geldboete van ten hoogste zes duizend
gulden opgelegd.
3. Goederen, door middel van het feit verkregen,
of waarmede of met betrekking tot welke het feit is
gepleegd kunnen, voor zoover zij den schuldige toebe
hooren, met hunne verpakking, worden verbeurd ver
klaard.
Artikel 13.
Overtreding'van door de gemeentebesturen onder de
goedkeuring van Onzen Minister van Lamdbouw; Nij
verheid en Handel vastgestelde bepalingen, als in ar
tekei 8, laatste lid, bedoeld wordt gestraft met hech
tenis van ten hoogste een maand of geldboete van ten
hoogste duizend gulden.
Goederen, door middel van het strafbare feit ver
kregen, of waarmede of met betrekking tot welke het
feit is gepleegd, kunnen, voor zoover zij den schuldige
toebehooren, met hunne verpakking worden verbeurd
verklaard.
keerden telkens en telkens weer naar Willy terug.
Zij was zoo zeker van zich zelf dat zij hr met
een glimlach over kon. denken, dat zij eens tussen en
vader en zoon .had gestaan, zoo vast gevoelde zij
zich met duizend handen aan haar man verbonden.
Maar wat eens het lag nu zoo ver achter fiacir
alsof hert jaren geleden was in haar hart voor
Wiily geleefd haa, dat was nu veranderd in' zuster
lijke genegenheid. En daarom juist was zij nu zoo
bezorgd voor hem, want zij zei telkens weer: Hardi
lijdt alleen dom* da schuld van een ander maar
Willy heeft alles aan zich zelf te wijten. Hij is het
moeilijkst te helpen indien hij in 't geheel (nog
te helpen is.
.Heden was het voor het eerst in veel weken een
vrooüjke dag geweest. Eberhard was op 'n onge
woon uur thuisgekomen m had haar lachend met
den vinger dreigend, toegevoegd: ,Jy, jij Muilier
taceat in ecclesia I Je he£t daar iéts moois achter
mfijti Tug uitgehaalde Je denkt zeker, dat ik niet
weet vaar de schelen wringt Jou éenoogige «vriend
is oen prachtmensch, Lora. en een man uit één stuk.
Wij «waren het in een paar minuten tijds al samen
eens. Ik heb nog nooit een zaak van gewicht in
zoo korten tijd afgehandeld."
,.Hij is zoo straks bij mij geweest, Eberhard."
antwoordde zij, ..hij neemt Hertha tot zich. en als
hjj je wellicht bezwarende voorwaarden stelde, dan
is dat niet ter wille van zich zelf, maair alleen voor
da toekomst van het kind te verzekeren. Hij denkt
nooit aan zich zelf, die edele man. Eens droomde
hij er van ,het licht'der armen" uit te vinden maar
nü zal hij, naar wij hopen in een anderen zin niet
alleen door zijn nieuw licht zijn kleine bescherme
ling, maar veel honderden gelukkig maken met mede
werking van jou, Eberhard,"
Dit gesprek hadden zij dien middag gevoerd en
de vreugde daarvan trilde nog in haar ha, terwijl
zij met het huishoudboek voor zich aan de schrijf
tafel zat. met het hoofd in de handen. Boven op
het blad stonden de portretten van de beide nichtjes
van Eberhard, de twee mooie Patricische meisjes,
«waarvan de eene, de jongste en ie mooiste, met een
oude man getrouwd was en.... gelukkig geworden.
De menschen hadden daarover het hoofd geschqd
Lora moeSt er om lachen. Dat hadden al die ver
standige menschen wellicht eveneens gedaan bij hun
huwelijk Zouden ze Eberhard misschien ook al een
ouden man noemen? Hij had toch immers nog geen
enkel grijs haar en trouwens al had hij ode reeds
sneeuwwitte lokken gehad, zijn hart was in ieder ge
val nogjong. Zóó jong enzóó goed.-..,
Mevrouw Lora zat daar nu ter neder en dacht
met innige liefde aan het- oogenhlik terug, waarop
zii hem voor het eerst had ontmoet en op alles wat
daarop was gevolgd. Het was loeh andere vertoog
dan zij aanhankelijk had gedacht. Zij meende destijds
dat zii degene zou wezen die gaf en daarentegen was
rij het nu die dagelijks en op ieder uur. van den
dag liefde, geluk en goedheid ontving...
Plotseling schrikte ze op. Zij voelde iets naast ach
neergliiden on daarop twee armen die haar omvatten
en een bevend meisjeshoofd op haar schoot
Maar Maria.. Maria..."
Niet boos zijn Lora.. als 't U blieft niet riep
ze snikkend uit
Krekeltje je hebt my nu werkelijk doen schrrtlc-
Artikel 15.
1. Hij, die opzettelijk niet voor gebruik van hem
Zelf of zijn gezin bestemde goederen laat bederven,
vernielt, beschadigt, onbruikbaar maakt of wegmaakt
wordt, indien het belang der volksvoeding of der voor
ziening met brandstoffen of huishoudelijke artikelen
of de goede werking eener distributieregel ing, als be
doeld in artikel 8, eerste lid, daardoor is of kan wor
den geschaad, gestraft met gevangenisstraf van ten hoog
ste twee jaar of geldboete van ten hoogste zes duizend
gulden.
2. Hij, aan wiens schuld te wijten is dat goederen
als 'in het voorgaande lid bedoeld, bederven of wor
den vernield, beschadigd, onbruikbaar gemaakt of weg
gemaakt, wordt, indien het belang der volksvoeding of
der voorziening met brandstoffen of huishoudelijke ar
tikelen of de goede 'werking eener distributieregeling
als bedoeld in artikel 8, eerste lid daardoor is of
kan worden geschaad, gestraft met hechtenis van ten
hoogste zes maanden of geldboete van ten hoogste drie
duizend gulden.
Artikel 16.
Hij, die opzettelijk maatregelen, door of vanwege
Onzen Minister van Landbouw, Nijverheid en Handel,
of het bestuur of den Burgemeester eener gemeente
genomen in het belang der distributie van goederen,
belet, belemmert of verijdelt, wordt gestraft met ge
vangenisstraf van ten hoogste twee jaar of geldboete
van ten hoogste zes duizend gulden.
Schagen, 6 October 1916.
De Burgemeester voornoemd,
P. BUIS Jz„ lo. B. 1
5e Klasse 13e Lijst.
Trekking van Maandag 8 October
Nos. 1345 7216 17813 elk f 1000.
Nos. 1145 4900 8519 10289 12387 12803 elk f 400.
oNs. 7138 8178 12872 13743 19239-elk f 200.
Nos. 1981 3991 4305 4954 5925 7244 10688 12464
13710 16752 20653 20758 elk f 100.
Prijzen van f 70.
108 160 229 251 272 327 335
358 439 457 501 583 707 714
800 1164 1181 1223 1301 1321 1370
1415 1558 1575 1669 1673 1710 1782
1Ö95 2320 2724 2747 2798 2877 2951
3087 3153 3199 3307 3600 3728 3745
3S64 3874 3933 3934 3955 4101 .4109
4169 4193 4228 4237 4378 4384 «4422
4715 4737 4770 4837 4853 5059 5104
5181 5272 5433 .5644 5790 5848 5878
6022 6083 6219 6381 6419 6455 6736
6958 7004 7205 7219 7520 7621 7638
7643 7987 8053 8082 8228 8312 8328
8346 8364 8390 8423 8-126 8513 8534
8594 8601 8760 8927 8948 8987 9035
9061 9066 9174 9316 9364 9536 9564
9584 9688 9812 9926 9992
10057 10092 10109 10142 10290 10376 10413
10427 10443 10523 10600 10678 107Ö7 10740
alkenzei Lora lachende
Er kwam geen antwoord, maar het tenger lichaampje
trilde nog meer feu de bevende, handjes omsloten nu
Lora s knieën.
„Wat heb je toch Maria? Kijk mij eens aan.'»
hernam de jonge vrouw.
Zjj hief nu even het hoofd op. Haar oogen stonden
vol tranen....
De gezonde natuur van Lora verzette zich «nu tegen
dergelijke gevoelsuitingen. Zij had' er het jonge kind
al "ïiieer dm eens over willen onderhouden maar als
zij in de reeënoogen staarde liet zij het altijd weer
achterwege.
Trouwens, het meisje was overigens altijd even lief
en verstandig, altijd geduldig en arbeidzaam, tot er
dan op eaps weer een oogenhlik kwam dat zjj hert
uitsnikte.
Maar nu moest ar toch ingegrepen worden.
„Maria" zei Lora op «ernstigen toon Je móet ie
weten te beheerschen, je bent geen kind meer. Je
moet vertrouwen in Tnij stallen echt vertrouwen^
en mij zeggen wat je nu zoo bedroefd maakt Kun
je dat niet. eens aan mij zeggen, Maria?"
Andermaal hief zij het hoofd op om het echter
dadelijk weer in de schoot van Lora te verbergen.
Lora greep het nu echter tusschen haar beide
handen en zag het meisje onderzoekend aan on
toen kreeg Krekeltje eensklaps een verraderlijke hooge
kleur. De lange zwarte wimpers-vielen neer alsof de
oogen dezen vorschenden .blik niet konden dragen,
de mooie lippen werden vast gesloten, het hooge voor
hoofd gerimpeld, alsof het meisje zwaar leed.
Lora kon haar nu niets meer vragen. Waar toe
ook! Zij vermoedde immers al lang wat er in Maria
omging..... 1
Zij boog zich over haar heen en kuste haar. Er
was iets moederlijks in dien klis en tegelijkertijd
een zachte en ongekunstelde verwondering over het
verschil van meisjeskarakters, op het punt van liefdel
Hardi... zij ten nu Maria I En toch wist Lora beter
hog dan iemand anders, dat zij allen even verlan
gend uitzagen naar hetzelfde doelGelukkig te wor
den! Gelukkig te maken'
„Kom Maria" zei ze ten slotte „laten wij den
ouden Krause wat gaan helpen. Als ons hoofd zwaar
is, moet men de handen dubbel werk geven. Stil geen
woord meer.... Kom maar mee...."
Zij gevoelde dat het haar zelve ook goed deed de
handen druk werk te geven Het oude geneesmiddelv
maar terwijl zij de zilverkasten nazag, alle ouder-
wetsche voorwerpen die al zooveel jaren aan de
familie van haar "man hadden toebehoord, en ze
daarna samen met de keukenmeid over de inmaak
spreken kon zij toch haar gedachten met daarbij
bepalen Maria en Willy hielden haar voortdurend
bezig en zij vroqg zich -af of het niet haar plicht
was de stille genegenheid van het onschuldige kind
voor den Mchtzinnigen jongen man zooveel mogelijk
tegen te gaan want hoogst waarschijnlijk zou hij
niet eens de kostbare waarde begrijpen van het ge-
schenk, dat zij hem zoo gaarne wüde geven.,..
Of zou hij wellicht door het ongeluk t« inzicht
rijn gekomen, wat zulk een schat van liefde waard
was. zoodat hij door haar weder gezond zot kunnen
worden, zich zelf terugvindenAls dat 1 et geval
■was.... Bij de gedachte daaraan werd het naar
plotseling zoo zalig te moede dat zy het hoofd van
10856
11446
11916
12165
12594
13128
13466
14145
14702
15193
16223
17018
17288
17811
18526
19271
20503
10945
11545
11960
12872
12618
13135
13493
14396
14871
15223
16229
17128
17295
18012
18541
19376
20549
11002
11632
11978
12329
12633
13136
13529
14485
14913
15361
16367
17134
17301
18014
18559
19465
20600
11025
11659
12072
12401
12661
13196
13804
14508
14925
15431
16785
17155
17364
18085
18864
19498
20679
11046
11742
12113
12479
12707
13286
13972
14605
14943
15457
16952
17163
17519
18092
18883
19627
20681
11381
11880
12140
12486
13088
13397
14011
14626
14989
15541
16977
17252
17710
18253
18902
20161
20750
11415
11891
12160
12586
13108
13407
14028
14629
15153
15602
17013
17259
17748
18296
19253
20225
20943
KOLHORN.
Het Dubbel Gemengd Kwartet „Kolhorn" alhier, dat
onder leiding staat van den heer K. Dikstaal, heeft bij
de j.L te Hoorn gehouden wedstrijden den 3en prijs
behaald, n.1. 8 zilveren medailles.
PAAR OF ONPAAR.
In den gemeenteraad van Tubbergen bracht de
voorzitter ter sprake het in orde maken van den
weg GeesterenHarbrinkhoek, dat f 1697, en van
den weg Rennum—Weerselo, dat f 567.50 zou kosten
De leden vinden dat wel wat veel, en eenige stel
len voor, één weg in orde te brengen.
t De heer Van den Bosch: De weg RennumWeer
selo heeft het wel noodig, en 't is daar van groot
belang.
De beer Wesselink: De weg GeesterenHarbrink
hoek is evenzeer van groot belang.
De heer Deperink: Maar de weg van Weenpelo
misschien drie-, viermaal zooveeL
De heer Borghuis: Laten we dan raden welke
weg in orde gemaakt zal worden, gelijk den vorigen
keer.
De heer J. Groothuis neemt nu enkele geldstuk
ken ln de hand en bij raden door den heer Wes
selink van „paar of onpaar" wordt besloten, dit jaar
nog den weg RennumWeerselo in orde té maken.
OORLOGSWEE.
Gister hebben wij al hel oen en ander medegedeeld
van de transporten Engelscbe en Duitsehe gewonden,
die naar hun vaderland werdén overgebracht. Hert Rot-
terdamsch Nieuwsblad dat ons van bevriende rijde
word toegezonden, vertelt nog de volgende bijzonder
heden over de schrijnende oorlogsellende.
Wie van de "gruwelijke wreedheid van den oorlog
oen indruk noodig heeft, die hem tot piacifist voor
de rest van zijn leven "maakt moest dit gewonden-
transport dit hoen on weer dragen van resten van
levende menschen, uit eenmaal krachtige soldaten over
gebleven, zien gelijk wij het gezien hebben. Zaterdag in
den stormmiddag Ie Hoek van Holland.
We hebben in ons vorig blad in een telegram enkele
Maria in dé handen nam en een kus op haar lippen
drukte on toen alsof rij zelve schrikte van de uiting
van gevoel zei ze haastig;
„Kom kind laten we eens gaga zien of oom al
thuis is....",
Zjj zaten een uur later nog aart tafel, toen de deur
eensklaps werd open gerukt en Koenraad Salester naar
binnen stormde.
Hardi slaakte een kreet van blijdschap. Hij was
in volle uniform, in groot tenue...
In het volgend oogenhlik rustte zij juichend, snik
kend, iai zijn armen. Zij waren allen opgevlogen naar
hem toe, en overstelpten hem met vragen, maar Hardi
Stelde hem niet in de gelegenheid daarop te ant
woorden. Het was of rij hem in deze gelukkige «ogen
blikken, alleen voor zich wilde hebben
En Lora was de eenige die zag hoe op zijn gelaat
verdriet en blijdschap zich beurt om beurt afwissel den.
Eindelijk wond hij zich uit de urmen yan Barp-
hardine los -eii zei hij
„Zijn Majesteit heeft mijn verzoek om ontslag uit
den dienst niet aangenomen, maar mij, volgens kabi
netsorder van dezen morgen, onder ontheffing, van mijn
detachearing aan de krijgschooi, bij de «roepen in
I>uitsch-Zuid-Afrika ingedeeld".
Hij zei dit doodkalm, bijna als een korte zakelijke
mededeeling.
Een kort oogenhlik waren ze allen sprakeloos maar
daarna was Eberhard de eerste oie het rechte
woord vond
„Een echte Hohenzollern-oplossing" zei hij „Recht
vaardig en verstandig! Grootmoedig en edel' Kinde
ren onze keizer Onze goede, brave keizer
„....den 15en Augustus moet ik mij te Hamburg
inschepen...."
„Met mij.... ga niet zonder mij daarheen" riep
Hardi nu in geestdrift uit.
Hij gaf haar niet dadelijk antwoord en haar oogen
vulden zich reeds weer met tranen.
„Men heeft ook daaraan gedacht" zei hij ten slotte
);en men heeft mij vergund mijn vrouw mee te nemen
juist daarom koos men voor mij Zuid-Afrika met rijn
gezond klimaat Hot is bijna te veel goedheid die
men mij betoont Ook jou ben ik zoo innig dankbaar,
Hardi. dat je met mij daarheen wilt féian En....
misschien, kan ik daar leeren vergeten, maar mijn
moeder.... mijn arme moeder.
Nu begreep I^ra waarom «deze trouwe oogen zoo
droevig voor ziff uitl hadden gestaard. Zij zag in
gedachten de zwakke vrouw met net bleeke Madonna
gelaat voor haar oogen verrijzen deze vrouw aan
wie alles ontnomen was, behalve haar zoon. En nu
zou ze ook hem moeten afgeven, hem wég laten
trekken naar èern ander werelddeel hem misschien
nooit terugzien. Zy zou alleen achterblijven, me* het
knagende leed, den onverdienden smaad. Zeer zeker,
zou deze brave vrouw zich zooveel mogelijk beheer-
schen om hem den strijd nog niet zwaarder te maken,
zou ze hem van zich af laten gaan met ziin jonge
vrouw, zonder te klagen, maar haar droevig gelaat
zou Koenraad voortdurend voor oogen staan en de
zorg voor haar zou een schaduw werpen op zijn
jóng geluk....
I
(Wordt vervolgd.)