Wollen Dekens Watten Dekens Zondags tot 4 uur geopend. H* r a*™ "SK&S? ö&ssa" hut"M W°M° d°11 ln Gesprongen Speciaalzaak voor Heeren- en Kinderkleeding, Groote voorraad gemaakte Heeren- en Kinderkleeding. Wie in de magazijnen van de firma Gebr. BISCHOEF koopt, koopt steeds het nieuwste zeer voordeelig. 8 J TRICOT OMDEIGOEQEREN Bezoekt onze Nagazijnen. Handschoenen Doet Uw voordeel. BIBLIOTHEEK Smidsknecht, Voerbieten Westfriesche Klooster-olie JAN DE VRIES, Alkmaar. SfïSt. Elitabelh 'Geertrulda. P. KISTEMAKER 0 G. KISTEMAKER- D PRIMA QUALITEITEN. Zaterdagsavonds 8--8'|2 uur. Elizabeth Christina Jlmiulnk, Coöperatieve Zuivelfabriek „WELGELEGEN" De van ouds bekende Advertentie n. TRIJNTJE. Klaas. TIMMERMAN, U jan. n P. W1LDLB0ER 0 zaaaaaaaaaaan gemaakt voorhanden en op maat. Demi-Saisons Jongeheeren-Ultsters Cover-coats Jekkers voor Heeren, Ulsters, Regenjassen Jongeheeren en Fietsjekkers Kinderen. 3 Dames-Blousen Costuumrokken aaoaaaaaaaaaaaaon aaaaaaaiaaaaaaaaa naoaaaaaaaaaaaaan in glacé, tricot en gebreid. inaaaaaaaaaaaai HEROPENING Evangelisatie HOEP. te Lutjewinkel. hardhoorend. Wederom verkrijgbaar. ven mijn nister boorde. Hij stapte in een wagon naast de mijne ln en mijn zuster zei: Als hij een lord is, zon hij net goed voor je zijn. Hij gaat misschien ook wel naar Cannorth Kasteel, merkte ik spottend op. En ja werkelijk, toen ik een uurtje later aan het kleine stationnetje D. uitstapte, zag ik ook den „lord" te voorschijn ko men. Een lakei stapte op ons beiden toe en vroeg mij beleefd: Gaat gij naar Cannorth Kasteel, juffrouw. Ik antwoordde bevestigend en liep naar het rij tuig toe, dat op mij stond te wachten. De vreemde heer kwam nu naderbij, maakte een buiging voor mij en zei: Ik geloof dat wij dezelfde bestemming heb ben. Mag ik mij even voorstellen. Ik ben kapitein Le Grand. i— Dan is hijgeen lord, sprak ik tot mij zelf. Wat zal Gerlu teleurgesteld zijn, als ik haar dat schrijf. Hardop zei ik: En ik ben Josefine Rusell. Later dacht ik dat hij mij toen hij die woorden hoorde, ©enigszins nieuwsgierig aankeek ,maar op dat oogenblik lette ik er niet op. Uw kamenier zal zeker nakomen met de ba gage, zei hij, toen wij in het rijtuig stapten. O, ik- houd er geen kamenier op na, waa mijn antwoord en in mijzelve dacht ik: Iedereen wordt hier verondersteld een kamenier te hebben. Kapitein Le Grand keek mij even verbaasd aan en vervolgde toen: U kent de Trevors goed, is'het niet. Trevor zelf is een oude schoolkameraad van mij en wij heb ben in hetzelfde regiment gediend. Maar toen hij trouwde, verliet hij den dienst tot zijn spijt Zijn vrouw is allerliefst Ik ken geen van beiden,, zelfs niet van ge zicht, antwoordde ik. Het is eigenlijk grappig, de wijze waarop ik hier kom. Mijn zuster kent de fa milie, die mij daarop vriendelijk uitnoodigde een dag of veertien bij hen te komen doorbrengen. Ik heb haar er over geschreven, maar daar zij op reis is, is die brief waarschijnlijk niet in haar bedt ge komen. Ik verzocht haar daarin, mij iets over den heer en mevrouw Trevor mee te deelen, want het is eigenlijk zoo dwaas, niets van mijn gastheer en vrouw af te weten. Ik neem hen werkelijk in goed vertrouwen aan, zooals zij ook mij doen! voegde ik er lachend aan toe. Gedurende het laatste deel van den rit spraken wij over allerlei onderwerpen en tegen den tijd ,dat dat wij het kasteel bereikten, waren kapitein Le Grand en ik de beste vrienden. Ik beloofde hem zelfs op de snipperjacht te vergezellen. Een bekoorlijk dametje ontving ons in het salon. Zij sprak zoo gauw en zoo veel, dat ik haar ternau- weri ood kon volgen. Eindelijk begreep ik uit dien stortvloed van woor den, dat zij de gehuwde zuster van den heer des huizes was en dat zij verzocht was, als gastvrouw op te treden, daar haar schoonzuster plotseling bij een harer nichtjes was geroepen, die zwaar ziek was. Het is zoo akelig voor haar, vervolgde het vrouwtje, maar Kathleen is nu eenmaal een ware heilige zoodat zij dadelijk ging, waar zij geroepen werd. Het spijt haar natuurlijk heel erg, dat zij de gasten niet ontvangen kon er zijn er al elf aangekomen en er worden er met den volgenden trein nog vijf ver wacht maar in dit gevnl ging deze plicht voor, meende zij. Ik moest bijzonder voor u zorgen, kindlief voegde zij er hartelijk bij en legde haar arm op mijh schouders. Kathleen spijt het zoo u niet te ontmoeten. Maar als haar nicht gauw beter is, komt zij dadelijk terug en hoopt u dan nog te zien. O, Tom zei ze tot den langen man. die de kamer binnentrad, hier zijn juffrouw Russel "en Rogol. Ik heb haar al alles verteld. Ik had natrwlijks den tijd mijnheer Trevor te be groeten of zijn zuster nam tnjj mee naar mijn 5^' want ik zou wel er vermoeid zijn van het reizen, be weerde zn. Uw kamenier zal u onmiddellijk thee komen brengen, sprak mevrouw Torry. Deze woorden maakten mij zenuwachtig. Waarom Was ik toch in zoo'n defüg huis gekomen, waar men natuurlijk verwachtte dat ik zoo deftig was. Het spijt mij zoo, ik heb er geen mee gebracht. De heb..., Mevrouw Torry viel mi] in de reden. Dbn is u net als uw zuster. Ik herinner me nog. hoe Kathleen mij nog van haar grappige onafhanke lijke manieren vertelde. Hoe iemand ooit zonder een kamenier op reis kan gaan begrijp ik niet, zei zij lachend terwijl zij de deur van mijn kamer opendeed Brown vervolgde zij tot een kamermeisje dat bezig was met mijn koffer uit te pakken juffrouw Russell heeft haar kamenier thuis gelaten, dus moet gij alles voor haar doen. Het diner is om half negen, voegde zij er voor mij bij. Wat bedoelde zij toch met Louise en haar kame nier? Waarom had Louisc haar niet verteld, dat wij er geen kameniers en huisknechten op na hielden|? Ik was echter te vermoeid, om mij nog langer te verwonderen en genoot daarom van mijn rust en een mooi tijdschrift terwijl Brown mijn koffer verder uitpakte en mijn avondtoillet gereed legde. In zijn angst om te laat aan tafel te komen was ik, zooals ik tenminste dacht, het eerst in het salon. Maar een stem heel achter uit het venrok toonde mi], dat ik mij in dit opzicht vergist had. Gelukkige kerel om zoo in aanraking gebracht te worden met de erfgename, hoorde ik een stem zeggen Mevrouw Terry zeide mij dat haar schoon- zuster je opzettelijk uitgenoodigd hoeft om haar te ontmoeten Mevrouw Trevor zou je graag goed en gelukkig getrouwd zien. De wou, dat ze zoo iets voor mij kon doen. Wie was die erfgename dacht ik en wanneer zou kapitein La Grand haar ontmoeten? Want hij was het, die nu gedurende de laatste woorden tevoorschijn trad gevolgd door een anderen man, die hij mij Voorstelde als den heer Monteith. Het scheen hem eemigszins te verrassen, dat ik daar zat, maar weldra kwamen er meer personen de kamer binnen en een kwartier later kwam kapitein Le Grand mij afhalen voor het diner. Het was een heel opgewekte maaltijd en ik vergat spoedig, dat ik mij voorgenomen had verlegen te zijn. Kapitein Le Grand was heel gemakkelijk in omgang. Hij verwonderde er zich o.a, over dat hij mij nog nooit in gezelschap ontmoet had en toen ik hem zeide dat ik nog niet veel was uitgeweest, sprak hjj op verontschuldigen toon Och hoe dom, dat Ik daaraan niet dacht. ,U hebt natuurlijk net veel seasons meegemaakt. Moeder zegt, altijd, dat ik er meer als acht tien dan als een en twintig uitzie. Eenmaal merkte ik, dat de heer Monteith naar mij keek; hij dacht zeker dat ik de erfgename den loef wou afsteken. Toen wij dames naar het salon gingen, voelde ik opeens, dat mijn apon, die mij eerst zoo prachtifl had toegeschenen een droevig figuur maakte naast de schitterende toiletten der overige gasten. Maar- mevrouw Trevor vroeg mij tot mijn groote voldoening, welke kleermaker het mantelpak gemaakt had. dat ik bij mijn aankomst droeg. Ik hoop niet dat deze vraag onbescheiden voor komt, voegde zij er aan toe, maar het zat u zoo uitstekend en ik kon bijna nooit een mantel en rok krijgen die mij niet als een hobbezak om het lichaam zitten. Ik noemde den kleermaker en zij knikte bevestigend. Dat dacht ik wel, sprak zij. Ik wou dat wij, allen damesl Russel waren, en een jong meisje, die naar ons gesprek had geluisterd, zei «enigszins jaloersch Ik mm dat Ik mtf ook die weelde kon veroor '"navertelde, hoe ik mij dat pak had toten 1 Mijn gastvrouw1 vond dit waer net zoo iets voo mij en toen de heeren uit de eetzaal terugkwamen, riep mevrouw Trevor uit: Kapitein Le Grand, nu moet u eens hooren, wat juffrouw Russell gedaan heeft. En weg was zij, om zich met de andere gasten te onderhouden. Onze gastheer voegde zich ook bi] ons en zea Het spijt mij zoo, juffrouw Russell dat u mijn vrouw niet ontmoet. Zij had zoo graag kennis met u gemaakt, omdat zij zooveel van uw zuster houdt, waarmee zij vroeger op school is geweest. Door uw oude onderwijzeres is zij uw adres te weten gekomen. Ik zei maar niet dat ik mijn zuster nooit van een schoolvriendin had hooren spreken, die met mijnheer Trevor was getrouwd het zou zijn of ik zoon slecht geheugen had. Ik praatte dus iets over hun vriendelijkheid om mij uit te noodigen. Schreef mijn zuster aan uw vrouw vroeg ik? Heel zelden. Zij zijn beiden luie schrijfsters,, maar de beste vriendinnen als zij elkaar weer ont moeten. Door een wederzij dsche vriendin hoorden wij dat uw zuster in Zwitserland was op het oogenblik. -i Zij maakt een reis om de wereld, verbeterd^/ ik glimlachend. Zoo sprak mijn gastheer verwonderd. Ik dacht dat zij met eenige kennissen een uitstapje in de bergen maakte. Toen stonden juist de meeste gasten op, om zich !ar ruste te begeven, want morgen zou het vroeg dag zijn. Ik begaf mij ook naar mijn kamer den kende dat mijnheer Trevor een even slecht geheugen had voor de vriendinnen van zijn vrouw als ik voor die van mijn zuster. Daarop zag ik voor mij een paar helder blauwe oogen en hoorde ik weer een stem zeggenGoeden nacht, juffrouw Russell, ik zal mor gen goed uitkijken naar u op de snippenjacht. Den volgenden morgen woonde ik eerst een ander gedeelte van de jacht bij, maar dit was al heel onix> fangrijk. De ontmoette er niet den heer Le Grand, maar zijn vriend Monteith, die mij heel veel over hem vertelde. Hij had geen naaste bloedverwanten, alleen een.' ouden oom, die hem dreigde te onterven als hij niet een rijke erfgename trouwde. lr Die oom is een echte gelddief vervolgde Mon teith, hij gelooft, dat er geen geluk bestaat buiten het bezit van geld. Maar ik vind dat ieder meisje al van geluk mag spreken met Roger te trouwen, al heeft hij geen geld, hij is zoo'n beste kerel. De heer Monteith zei dat met zulk een overtuiging, alsof hij. dacht, dat ik zoo'n rijke erfgename was. öi wilde hjj misschien waarschuwen, dat die alleen kans hadden? Ik hield mij niet langer met de oplossing van dit raadsel bezig, maar wel wist ik, dat ik voor het eerst van mijn leven verliefd was. Ik leefde maar voor mijzelve en was laf genoeg, om kapitein Le Grand niet te waarschuwen, dat ik niet de rijke erfgename was, die hij noodig had. Na verloop van een paar dagen meende ik, uit zijn optreden tegmover mij op te merken dat hij dit te weten was gekomen, want hij ver anderde van gedragslijn. Hij scheen mij te vermijden en toch meende ik dat hij mij niet ongenegen was. Evenmin geloofde ik dat geldelijke overwegingen ©eni gen invloed op hem zouden uitoefenen in dit opzicht. Toch had hij dien en moest hjj rekening daar mee houden. Op zekeren avond, dicht voor mijn vertrek, zat ik gedurende het diner naast hem fen wij schenen weer op den ouden vriendschappelijken voet te komen. Terwijl hjj naar mijn japon keek, vroeg hij, of dat nu die mooie zwarte japon was, waarover hij had hooren spreken eer hij mij kende. Och, Gerlu is zoo'n dwaas meisijje, sprak ik een kleur krijgende. Dan had hij ons gesprek op het sation toch gehoord. Mijn buurman aan de andere zijde deed mij toen een vraag en terwijl ik mij naar hem wendde, hoorde T. or-nd mompelen: Niemand dan een Ürd ff recht of de W om «f> aanzoek t© dEC"»5» ten daarop te anlwoool™. oogenblik later een papiertje, waar- op mfn karakter uit Hit las om het volgende: ...,to voor aites gesunkt 8r??,D»T&dhet nogal onmogelijk voor tl om gelukkig te ziin merkte kapitein Le Grand droogjes op. _fJ Voktrekt niet klonk mijn antwoord, Dokters kinderen en vooral 'als er zeven ff*® genieten gewoonlijk met veel weckte Het zal u waarschijnlijk belang inboezemen, als ik u zeg, dat ik werken moet om geld te verdienen. Wat. riep hij uit, werp zijn ,,ff^frh j1^.. schoof zijn stoeltje zoo dicht mogelijk bij het mijne, dat hij mijn arm aanraakte: a Dan is u niet een van de dames Russel, de dochters van den millionnair? Hij liet mij nauwlijks den tijd te antwoorden, en ik geloof dat het ook beter is niet te vertellen wat er in de volgende tien minuten gebeurde. Hoe meer ik van u hield, des te- beter voelde ik dat ik u niet ten huwelijk kon vragen, sprak Ro ger. Voor ik u kende had ik gemakkelijk gelachen over de huwelijksplannen van mevrouw Trevor ten mijnen opzichte. Maar later was Ik van plan heen te gaan en te trachten u te vergeten, want ik wist dat u zoudt denken, dat het om uw geld was. Maar toch zal je wel iets beters kunnen bewonen dan een hutje; lieveling, zelfs zonder de hulp van mhn oom. Daar hoorden wij een bescheiden kuchje achter ons. Haastig stonden wij op en bemerkten dat de jacht gedaan was. Kapitein Le Grand had geen enkel schot gelost. Iedereen scheen het bijzonder druk te hebben met het oprapen van vogels en niemand scheen iets on gewoons te hebben opgemerkt. Wij waren heel dankbaar hierover en merkten, toch later, dat zij allen als volmaakte tooneelspelers gehan deld' hadden, getuige de woorden van den heer Mon teith, toen deze niet Roger huiswaarts keerde: Ieder een wil graag weten, of wij je kunnen feliciteerem en ik wil dat in de eerste plaats graag weten. Iedereen wemschte ons geluk en toch voelde ik mij allerellendigst. Thuis komend wachtte er een briet van Louise op mii. Lieve Jo. Wat doe jij op Cannorth Kasteel? Ik heb je gastheer en vrouw nooit van mijn leven gezien. Ér is zeker een vergissing in het spel. Voor ik van school ging was er een meisje Rus sell in mijn klasse, wier vader fortuin ln diamanteai maakte. Zij zullen jou voor haar zuster hebben ge houden. Na het diner gingen Roger en ik onzen gastheer vertellen, wat een indringster ik eigenlijk was. Tot mijn groote verbazing en opluchting tevens be gon de heer Trevor hartelijk te lachen en riep uit: Dat wist ik al lang. Mijn vrouw schreef mij dat zij zich in de jongedame vergist had. Zonder deze ver- sing zouden wij niet hebben kennis gemaakt met zoo'n Charmante jongedame en dat zou mij gespeten hebben. Mij ook, viel Roger den gastheer in de reden, het was een vergissing voor mij eten gelukkige. Zoo was het hier ook werkelijk: Eind goed, al goed. K. VAN DER OORD en T. VAN DER OORD—Blaauboer geven hiermede kennis van de geboorte hunner Dochter Moerbeek, O. Niedorp, 31 Oct. '16. K. Zeilemaker Kzn. en M. Zeilemaker—Francis geven hiermede kennis van de geboorte van huènen Zoon Winkel, 28 October 1916. JOH. DE NIJS en G. L. DE NIJS—Kuiper teven kennis van de geboorte unner dochter Schagen, 29 October 1916, □aaaaanaaoaaQ Den len November a.s. hopen D piijn geliefde Ouders en Q hunne 127,-jarige Echtveree- Q - niging te herdenken. n Hun liefhebbende Zoon U St Maarten, Rijpje, Oct. 1916. q jaaaaaaaaaqao aaaaaaaaacacaan Op den len November a.s. U hoopt de heer Q den dag te herdenken dat hij voor 40 jaar als molenaar in n den Polder Oen OT werd aangesteld. Dat hij nog vele Q jaren deze betrekking in opge- n wektheid mag vervullen ts de wensch van zijne Echtge- Q noote, Kinderen. Behuwd- en n Kleinkinderen. U 'l ZaDd Zijpe" 8 huid, kloven, barsten, sprin gende lippen, winterhanden en wintervoeten, wondjes van j allerlei aard genezen snel en zeker door Purol. In doozen van 12'/,, 25 en 75 cent. In Apotheken en Drogisterijen. Fabrikant A. M1JNHARDT, Pharm. Fabriek - Zeist BOLTE, filiaal ELEGANTE PASVORM, ZELFS IN DE GOEDKOOPSTE-SOOR TEN, KENMERKT ONZE KLEE DING. SOLIDITEIT IN [ALLE ARTI KELEN IS DÈ GRONDSLAG VAN ONS SUCCES. - Pelterijen ÜC3C3C3C3C3aC3C3C3C3CaaC3C3C3n ca IJ ir rr i !C3caacacac3cacacac=]ctcioc=i ican Onzen hartelijken dank aan Fa milie, Buren en Vrienden, voor de belangstelling, betoond bij ons 12'/rjarig huwelijk. KLAVER. KLAVER-Mijts. Verlaat, 31 Oct. '16. Er biedt zich aan: een aankomende leeftijd 18 jaar. Br. Keizerstraat 46 Den Helder. Te koop bij M. Vethman, Waardpolder. Heden overleed, zacht en kalm, onze lieve Vróuw, Moeder Behuwd- en Grootmoeder, Mej. in den ouderdom van 64 jaar. K. A. Kaan Sr. Alb. Kaan Kz. M. Kaan—Schenk, M. Bakker—Kaan. J. A. Bakker. Tb. Koppes—Kaan. N. Koppes. Dl. Kaan. en Kleinkinderen. Wieringerwaard, 29 October 1916 Allen, die iets te vorderen heb ben van, of verschuldigd zijn aan bovengenoemde vereeniging, gelieve hiervan opgave te doen vóór 10 November a.s., aan den Heer J. SPAANS te Lutjewinkfl. Wij vonnis der Arrondissements- *-* Rechtbank te Alkmaar, d.d. 26 October 1916 is CORNELIS VAN HERWERDEN, Molenaar, wo nende te Nieuwe Niedorp, verklaard ln staat van faillissement en zulks met benoeming van den E.A. Heer Mr. J. H. ROESSINGH, lid van ge melde Rechtbank, tot Rechter commissaris en van den onderge- teekende, Advocaat en Procureur te Hoorn, tot Curator. De Curator, Mr. A. A. HUIZENGA. DE BEKENDE Elecirische Hoor-Apparalen worden UITSLUITEND doof ons geleverd. Brochure gratis op aanvraag. N.V. Techniach Bureau *.h. NieratraaZ. Plantage Middenlaan 62, Amatecdam. aaaaaaaqaaOj eenlgst afdoend middel tegen de Rheumatiek. Hoofdvertegenwoordiger voor N.-HoIland, R0TGA^baar tC Schaffen bij

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1916 | | pagina 6