J. STUURMAN,
s sn
Haarkundige.
Onderzoek GRATIS.
Kassier,
ZATERDAG 6 JANUARI 1917.
dSoSiSïtog «fw*en'<i!''tnk,is«"th;:
60ste Jaargaotf. No. 5931.
Uitgevers TRAPMAN Co.
EERSTE BLAD.
RAAD SCItAGEN.
Laagzijde B 50,
Schagen.
Hel Vredesvoorstel van üuilscblaod.
curiswi a.T.aAit
SCHAGEN.
Deposito's, Reken iiigcouraiit, Credieten, Hypotheken, Effec
ten voor geldbelegging, Coupons, Incasseeringen, Assurantiën,
Inschrijving op elke nieuwe leeniug, franco provisie.
Binnenlandsch Nieuws.
SGHA6E
Alieieei Nitivs-
Dit blad verschijn' viermaal per week: Dinsdag, Woensdag,
Donderdag en Zaterdag Bij inzending tot morgens 9 ure wor
ADVF.RTENTIFjX in het eerst uitkomend nummer geplaatst.
COURANT.
ilïimitit- Liiüniiiii
NÜIIAOI-N, 1 AAN U Iri. leleph. No. 20,
1'rijn per li maanden ftj 95 per post f 1.10. ii>iiuidi-r>-
A D\ KllTKNTIÏ'.N vut. i tot regels I i.Hu, ieoero -egoi mee
8 (Bewijsno inbegrepen). Groote lott. worden i.unr piaucsr. he k
Dtt tvnmmer be#ta*t uit drie bladen.
Spoedoischende vergadering op Vrijdag 5 Januari
"91/ des morgens 10 uur.
Afwezig d.e hoeren Blaauboer; Meurs, Koster en v.
l Kamp, de laatste met kennisgeving.
Na opening dqr vergadering deelt voorzitter mee.
dat doordat <fc heer Muurling benoemd As tot Commits
t« Voorbui» thans vacant komt de betrekking van
ambtenaar belast met d« regeling der distributie,
B. en W, stellen nu voor om voor die betrekking
emand te benoemen, alleen belast met dit werk en
dat dus niet meer te laten verrichten door den ambte-
.enaar ter secretarie Zooals het thans ging gaf dat
voor Je secretarie-werkzaam heden stagna ucTb. en w
hadden het idee om de tijdelijke betrekking van amb
tenaar van de distributie te bezoldigen met f 75 per
maand. Andere plaatsen dienden als voorbeeld in dit
opzicht
De heer Roggeveen kan zich met het voorstel van
en W. heel goed vereenigen en gezien den velen
arbeid acht spr. net salaris van f 75 goed. Spr, vraagt
of een borgstelling noodig is.
Ook andere heeren achten het voorstel van B. en W.
uitstekend en wordt dit goedgekeurd en de borg
stelling bepaald op f 1000.
Hierna gaat de raad in comité.
De Rotterdamsche correspondent van ue „Daily Tc
learaph" heeft „van een onzijdige,, die in nauwe* aan
naking b met regeerings- en politieke kringen te Berlijn"
een mededeel ina ontvangen „over den aJgemeenen toe
stand in Duitschland en over de ware beweegredenen!
van 's keizere vredesvoorstel, alsmede over deai invloed
dien de mislukking daarvan zou hebben op de hou
ding, die de groote meerderheid der bevolking ten
opzichte van een verlenging van. den oorlog zou aan
nemen. Het weloverwogen oordeel van mijn zegs
man," vervolgt de correspondent die de (<N. R.
Gt." in staat stelde zijn telegram weer te geven,
„gegrond op nauwkeurige waarneming en kermis van
mken, leidt tot de volgende hoofdpunten
„De Duitsche regeering wenscht den vrede, teneinde
den ekonomischen «ondergang van het land te voor
komen.
lrDe onmiddellijke reden van het vredesvoorstel is
de binnenlandsche toestand, een gevolg in de eerste
pkaats van <de mislukking van den aardappeloogst, de
ontberingen die in de eerstvolgende maanden zullen
worden geleden waardoor een vredesvoorstel nood
zakelijk was, wüde de regeering het volk iu de hand
Zuanèn houden.
„In dit opzicht zal bet middel slagen vooral omdat
Scüieidemann, de leider van de sociaal-democratische
meerderheid In iden Rijksdag, die tevoren de regeering
in de kaart had gespeeld door zich als pacifist voor
te doen, afijn invloed in den lande heeft herwonnen.
„De militaire toestand wordt niet gevaarlijk geacht
Wat men inderdaad vreest, is een onherstelbare
industrieele ondergang, als gevolg van de toepassing
van den burgerlijken dienstplicht, die noodig was om
eten oorlog voort te zetten.
„Deze vrees, gevoegd' bij den aanhoudenden druk
uit Weenen en Sofia, zal er dfe Duitsche regcering toe
leidwa. elke gelegenheid die zich aanbiedt, om vrede
te maken aan te grijpen.
„In Duitschland wenscht zelfs do regeering dm vrede.
Maar het vredesvoorstel, dat nu is gedaan, is daar
op zichzelf nog geen bewijs van. Dat voorstel was on
vermijdelijk geworden wegens den binnenlandscheu toe
stand. Zelfs do Al-Duitschere erkenden, in den grond
van hun hart, dat het uit dat oogpunt noodzakelijk
was. Zü erkenden ook, dat het Duitsche volk zonder
ilat middel niet meer als werktuig kon worden ge
bruikt. Naar hun verwachting, zal de entente met
een weigering antwoorden, zoodat ook voor hen de
toestand gered zou zijn.
„Do ngecring wenscht den vrede uit vrees voor
den ekonomischen ondergang, van het land. Wegens
de mislukking van den aardappeloogst moest zij het
voorstel nu dóen. In politieke en militaire kringen
is er op het oogonbliik geen vrees voor oonig militair
gevaar. Men verkeert er onder de betoovering van
Hindenburg Men gelooft er ook, dat na den Koe-
meensehen veldtocht de entente al haar hooge troeven
heeft uitgespeeld. Men gelooft zelfs tegenover Rusland
te zullen winnen. Manschen die niet op de hoogte
zijn, spreken over een offensief tegen Italië of tegen
Sarraii, teneinde in die richtingen lucht te krijgen,
maar de menschen die ingelicht zijn, gelooven, dat
de toestand voor dergelijke zetten geen gelegenheid
biedt Zij moenen, dat de eenige weg is, niet te ver
vallen in den misslag van veriodeai jaar, n.1. Rusland
tijd te laten om zijn munitie te vermeerderen en zijn
legers weer in orde te brengen.
In rqgeenngskringen is de meening echter, dat elk
militair voordeel, dat verlenging van den oorlog zou
kunnen brengen, te duur gekocht zou zijn tegen den
prijs van ekonomischen ondergang in den lande. Lu-
dendoifs burgerlijke dienstplicht is de laatste doodelijke
slag voor het ekonomische leven van Duitschland. Hier-
voor is men meer bevreesd dan voor hongersnood. Toen
Lloyd George van burgerlijken dienstplicht in Enge
land sprak, zef men te Berlijn in sommige politieke
dat het nadeel van Ludendorf's uitvinding voor Duitsch
land zou verminderen doordat Engeland, zijn vredes-
voorthrengsolen verminderde, het voordeel zou ver
liezen dat het tijdens den oorlog op do wereldmarkt
had verworven. Koeler overleg bracht daar echter te-
gén In, dat het voor Duitschland een magere troost
zou zijn, niet door Engeland, maar door Amerika
etn Japan van de wereldmarkt te worden verdrongen.
„Dat het vredesvoorstel opzettelijk moest strekken
om binnenlands indruk te maken, was aan zijn vorm
te zien. Want voor het buitenland waren de fanfares,
waarmee het werd ingeleid, misplaatst maar re waren
noodig voor de DuRschers zelf. Indien Duitschland
meer omschreven vredesvoorstellen had gedaan, zouden
ze buitenlandsch misschien meer indruk hebben go
maakt, maar binnenlands zou de indruk dan zeer
gering zijn geweest. Want de regeering had een groot
deel van het volk niet kunnen Delezen om tot eiken
prijs vot te houden, op grond dal de entente die vre
desvoorstellen had afgewezen. Het zou zeggen„Onze
regeering heeft te veel gevraagd." Nu kunnen de uglta-
tors, die het volk aansporen om vol te houden, zeg
gen „De vijand wil met ons niet eens over den vrede
spreken." De Duitsche regeering verschijnt nu in de
oogen van de groote meerderheid van het publiek,
schoon gewasschen van alle schuld en verantwoordelijk
heid voor wat er verder gebeurt
„Had de regeering zich niet aan dit politieke zui
veringsproces onderworpen, dan zou ze dit voorjaar
niet doorkomen. In 1915 had Duitschland 51 millioen
ton aardappelen en dat bleek te weinig. In 1911 had
het 34 millioen ton en die schaars cn te was reeds
een voedingsramp. Nu beschikt het over een oogst
van slechts 20 millioen ton. De aardappelen hebben
tot nog toe als zoogenaamde maagvulling gediend.
In het voorjaar zal die maagvulling er niet meer zijn.
Er moesten nu middelen worden gevonden om het
volk in zyn tegenwoordige stetnming te bewegen, in
hcfagersnood te berusten Het moest gewillig worden
gemaakt om eenige maanden ontberingen te ondergaan
uls die van de ingezetenen van een uitgehongerde
stad. Dat was het onmiddellijke deel van het vredes
voorstel.
„De manoeuvre zal., geloof ik, slagen Scheidemann
speelt in die zaak een groote rol. Door zijn oorlogs
politiek had hij zijn invloed op de sociaai-demokraten
in het algemeen verloren. Hij wist, dat Haase en
diens collega's van de minderheid in den Rijksdag den
grootsten aanhang hadden. Uit politieke berekening,
misschien ook uit wederkeerend inzicht, werd hij pa
cifist Hij trachtte de regeering tot een politiek van
verzoening te drijven en in die pose drong hij zich
weer op den voorgond. Toen merkte de regeering met
vreugde, welke kans haar zoo werd aangeboden.
„Het vredesvoorstel was een succes voor Scheide-
mann, al was het dan waarschijnlijk buiten Duitschland
uitgebroed. Scheidemann de Pacifist" heeft weer de
sociaal-demokreten in de hand. Wordt het vredesvoor
stel verworpen, dan zal hij ongetwijfeld zijn oorlocs-
drijven hervatten. „Kijk, had ik geen gelijk?" zal hij
nu zeggen. „Wij voeren oorlog om ons bestaan." Zijn
oorlogs drijven heeft nu een heel andere kracht dan
tevoren. De echte socialistische pacifisten zijn uit het
zadel gelicht. Scheidemann heeft een autoriteit om zich
in het voorjaar als „honger-dictator" op te werpen
Bij een staat van zaken als verleden jaar zou het volk
wanneer het zijn leege maag voelde, hem hebben ge-
steenigd. N uheeft hij de macht in handen.
„In de dagen nadat het vredesvoorstel was gedaan,
hoorde ik menschen van politiek gewicht in Duitschland
aldus spreken„De vrede is voor ons voordaeliger
dan een voortzetting van den oorlog. Onze militaire
toestand is goed, maar de Slechte oogst is een ge
weldige last bij ons spel. Het middel om daarover
heen te komen was het vredesvoorstel. Daarmede zullen
wij onze eigen menschen voor ons winnen. Tegelijker
tijd hebben wij de entente de kans gegeven een vrede
te sluiten, die voor haar gunstig is en vcv- ons
'uiiitigur dan een verlenging van den oorlog. Dij de
liquidatie van "den strijd zouden wij ons di .-iqer.d
gebrek op de kredietzijde van dc entente zetten. Dringt
de entente ons echter voort te gaan,dan hebben we
het volk weer in de behoorlijke stemming om ont
beringen te dragen. Na het begin van den nieuwen
oogst zal cfe crisis voorbij zijn. .Aangezien de entente
dm haar kredietpoet, ons dreigend /gebrek niet zal
hebben te baat genomen, schrappen wij dien dooi,
en er blijft op dfc kredietzijde van de entente niets
meer over dan onze ongeneigdheid om ons zelf nog
verder te ruïneeren."
Duitsche politici houden er van om op koele, cy
nische wijze te koketteeren. als 't ware. „We zijn
niet wanhopig," zeggen ze, „en we zullen het niet
worden. We wenschen nog de slraf des Hemels over
Engeland indien het ons voordeel brengt, maar we
zouden met evenveel genoegen den Hemel zegeningen
pver Engeland zien uitstorten, indien ons dat meer
voordeed zou brengen. We zouden gaarne morgen aan
den dag vrede sluiten, indien wij het slechts voordeo-
ligor vonden dan den oorlog voort te zetten. Als men
onze gevoeligheden tracht te kwetsen, zuilen wij ons
alleen geraakt toonen in zooverre dat vertoon van ge
raaktheid ons niet schaadt. De anderen kunnen zeggen
wat hun lust Wij zullen alleen trachten ons zelf
zoo min mogelijk te benadeelen. WTij denken er niet
meer in de eerste plaats aan, hoe wij ons over eiken
aanval op ons zullen wreken, maar alleen aan wat
het voor deel igst voor ons leven na den oorlog «s.
in ons gemoed is alle zoogenaamde heiige toorn uit
gebrand. We zouden natuurlijk die pose met genoegen
weer aannemen, als wij er eenig voordeed van ver
wachtten maar dc heek wereld ziet tegenwoordig dwars
door oni heen als we zoo'n komedie spelen. Onze
goede rijkskanselier die er nog alüjd alle soort go-
voe ens op na houdt, kon zicK desnoods aan senür
mentahteitjen te goed doen. Laat hij zijn gang aaan
want zijn vertoon wn emoties komt onze politiek
zeer goed te stade.
Ten slotte gaat de correspondent van de „Daily
_v vorklaarcfe mijn zegsman, dat
T^cgraph vwrt onLzienden duibootooriog
hij voorshands een cnschen, xi )-ZuUen
onwaarsch.jnlyk achde.^ rnaar de negoeriing
CT d^t voordèclcn niet tegen het
ziet te goed in, da jjr za[ zooveel mo-
politieke gevaar J^^dc wijze als het nu
figk word<® ceen' wanhoopsdaden geschieden,
gebeurt maar Hindenburg ge-
MARKTPLAATS A 88
J. Schoorl Pz.,
DE WATERSNOOD IN LIMBURG.
Men schrijft uit Roermond unn het Hdbld. r
Tot kori vdbr Kerstmis bleef de stand van het
Maaswater zóó laag nieef de Maas zóó klein zeg
gen de Limburgers als het in geen jaren tot bij
na einde December geweest was, maar de geweldige,
aanhoudende regenval van de laatste dagen heeft plot
seling een absoluten ommekeer gebracht in het aspect
van 't landschap aan weerszijden van de rivierwa
ren de groene uiterwaarden tot voor enkele dagen
nog gestoffeerd met allerhande soort vee, dat zich
volop ie goed kon doen aan het malsch gebleven gras,
nu is het één woestq, schuimende, bruisende zee, nu
golf en schuurt het wild stroomende water langs de
hooge populieren en over het lage wilgenhout waarmee
de uiterwaarden beplant zijn, hu schiet het met rui-
schend geweld door de doorlaten welke in de ver
hoogde wegen zijn aangebracht.
Zoo onrustbarend snel kwam op Oudejaarsdag de
rivier buiten hare oevers treden, aat het vee nauwe
lijks tijdig genoeg naar hoogere gedeelten kon wor
den gehaaid en op verschillende plaatsen hebben waag-
halaige jonge kerels een flink bedrag verdiend met het
bergen van koeien en paarden, die op te gevaarlijke
plekken waren achter gebleven. Zoo werd er le Roer
mond door een eigenaar van oen paar paarden tever
geefs tien tot vijftien gulden bergloon geboden en eerst
toen hij zijn aanbod tot twintig gulden verhoogde was
er een waaghals die zich aanbood om ze door en
over onzichtbaar geworden afvoerslooten en kuilen, heen
naar hun veiligen stal op een hooger terrein te halen.
Met zoo'n verrassende vlugheid ook kwam In ver
schillende dorpen het water de straten binnendringen
en oprijzen tegen de muren van de woningen, dat
pogingen om door het opwerpen van dijken en dam
men do huizen bewoonbaar to doen blijven achter
wege gelaten moesten worden. Zoo werden er te Wes-
scm verschillende perceelen ontruimd, terwijl te Bug-
genum zelfs de openbare school gesloten moest wor
den daar de vloeren diep onder water staan. Ln
Valkenburg zomer bezoekers van dit vriendelijk oord
zouden verbaasd gestaan hebben als ze een paar dagen
geleden de anders zoo kalm vlietende Geul eens had
den kunnen zien rees het water ter hoogte van
75 c.M. in de straten, zoodat alle kelders zonder
uitzondering vol liepen en ook vele gelijkvloers ge
legen woonvertrekken ontruimd moesten worden.
De communicatie tusschen de dorpen aan weerszijden
van de rivier, die in normale omstandigheden met
behulp van gierponten wordt onderhouden b door het
hooge water ook al vrijwel geheel verbroken. Slechts
op enkele plaatsen, zooals tc Kessel, waar aan beide
ziiden de oevers steil omhoog rijzen,, waardoor de
afstand van den eenen kant naar dm andere nooit
grooter wordt dan 3 a 400 M, blijft da veerman zijn
taak vervullen. Al is het niot op even handige «n
vlugge wijze als onder normale omstandigheden kan
men, wanneer de Maas normale afmetingen heeft, er
op rekenen .hoogstens binnen tien minuten tijds over
gehaald of overgebracht te worden. Op 't oogenblik
nu er zoo rwaar en mol zooveel beieia gewerkt moet
worden ta den snellen, sterken stroom, mag men
blij zijn'als men binnen een uur tijds over is, daar de
veerman eerst dan een tocht waagt, wanneer een der
beide oevers zoo n groot aantal gegadigden is te za-
ruen geloopen, Aai het de moeite van een groote in
spanning loont. Maar de reizigers aanvaarden zonder
murmureeren den toestand, bly dat er tenminste nog
enkele plaatsen zijn waar zo tegen dein normalen prijs
van de eene zijdie naar de andere kunnen komen.
Wil een voetganger of een fietser o«wgejet worden
op een plaats waar do pont haar werk niet kan doen,
dan lukt dat meestal ook wel, omdat de veerknechts
wel een vlot of roeiboot ter beschikking hebben en
graag een extratje verdienen, maar zo laten zich dan
loch allicht mei een gulden betalen voor hun moeite
en hun inschikkelijkheid, tenyijl men anders voor
drie a vijf cent met d» pont over kan.
Zoo ontstaat er bijna overal veel ongerief, veel last
en veel schade uit den hoogen waterstand^ maar voor
de bezitten- van de uiterwaarden staan daar zeer bei-
langrijke voordeelen tegenover. Het slib toch, dat door
het Maaswater uit hoogere streken wordt meegevoerd,
heeft een' zoer groote planten voedende kracht en aan
dat slib k het te danken dat in de uiterwaarden zonder
noemenswaardige bemesting niet enkel zeer groote hoe
veelheden gras groeien, waarvan hooi gewonnen wordt
van uitstekende kwaliteit, maar dat er tevens nog op
iedere H.A. oppervlakte een 25 a 30 tal Canadeesche
populieren zooveel groeikracht uit den bodera halen,
dat ze per jaar en per stuk f 1 a f 1.50 in waarde
vooruit gaan Laat de Maas daarom mar gerust groot
worden, zoo'n keer of twee, drie iederen winter, zeg
gen de boeren, die stukken uiterwaard tot hun bezit
tingen mogen rekenen. Al klotst hel water ook dagen,
soms weken lang rond' hun erf en tegen hun gebou
wen, al zitten ze al dien tijd gehoed geïsoleerd, zoodat
met'een boot soms een kilometer verder nog gevaren
moet worden om de kinderen naar school te brengen,
of de melkbussen voor de fabriek af te leveren, ze ge
troosten zich al dien last en al dat ongerief met
een opgewekt humeur, daar zo steeds leven in 't
weldoende bewustzijn, dat een steeds dikkere laag ze
genbrengend slib wordt afgezet op den bodem, het
welk straks, als de milde dagen weer komen, mede-
helpt om de weiden een aanzien te geven van malsche
weelderigheid.
HET DROGE VAN AARDAPPELEN EEN GROOT
BELANG VOOR DE VOLKSVOEDING.
De heer F. B. Lohnis schreef in het Nod., Landbouw
Weekblad
Woensdag 20 December heeft in de Tweede Kamer
een belangrijk debat plaats gevonden met betrekking
tot de productie van voedermiddelen. Het heeft mij
verwonderd, dat bij die gelegenheid niet meer de
wcnschelijkheid is betoogd van uitbreiden der aardap
pelcultuur, met de bedoeling een belangrijk gedeelte
van het product le drogen.
In het dezer dagen verschenen hoogst belangrijke rapport
van de Vereenlglng van Groenten- en Vruchten drogers,
getiteld: „Het groentendrogen, dc Industrie der toe
komst", komt van de hand van dr. B. Sjollema, als
bijlage, een beschouwing voor over deze aangelegen
heid die wei waard is in 'wijder kring bekènd te
worden. Hem was door de vereeniging de vraag voor
gelegd; Wat heeft meer waarde voor volksvoeding,
aardappelmeel of aardappelen, wélke gedroogd zijn en
daarna gemalen? Het antwoord luidde: Gedroogde ge
malen aardappelen bevatten alles wat voor voeding
noodig is, echter geen vel te weinig eitwit: daaren
tegen bevat aardappelmeel alleen zetmeel. Gedroogde
aardappels, aangevuld met eenig eiwitrijk voedsel, bijv.
boonen, en verder met vet, vormen dus eem volledig
voedsel. Aardappelenmeel kan nooit de basis van een
rantsoen Vormen, wel eem toeslag zijn van eiwitrijke
en vetrijke grondrantsoenem. Gedroogde aardappels heb
ben dus een geheel andere beteekenis en véél grooter
waarde voor de volksvoeding.
Uit het oogpunt van volsvoeding is de aardappel-
meelindustiie er een, die in hooge mate spilziek is
te achten. Per H.L, aardappels mag, volgens modc-
deeling dr. Sjollema het verlies aan eiwit bij
de meel fabricage op 0.77 K.G, worden gerekend/
Dit is de hoeveelheid, die 7 a 8 personen per dag
noodig hebben. Bg een campagne van 13 millioen
hectoliter zooals fcn de jaren vóór den oorlog
wordt dit verlies 10 millioen K.G., dit is genoeg voor
circa 100 millioen menschen voor één dag; dus voor een.
heel jaar voor 274.000 personen, of wel voor (firca
eien twintigste deel der bevolking vanNederland.
De geldswaarde van dit eiwit is op dit oogenblik
aan te geven, misschien 2 a 2.5 millioen gulden. Het
eiwit, dat verloren gaat, behoort tot de beste soorten
vin eiwitten.
Intussch-en zijn La de laatste jaren de campagnes
belangrijk kleiner'" ehrca 8 millioen "hectoliter.
Voor volksvoeding is ook verloren het zetmeel, dat
na de vermaling <{er aardappels tn de vezels blijft
ongeveer 1 vijftiende van het oorspronkelijk aanwe
zige. Eem mensch heeft per dag ongeveer 500 gram
z ;tmeelachtige stoffen noooig; dat is per hectoliter Gard-
appelen een verlies, voldoende voor U/a man voor
écn dag. Bij een campagne van 13 millioen H.L
wordt het verlies 10 millioen K.G. zetmeel, voor een
gibeel jaar voldoende voor circa 55.000 personen, is
p'jm. een honderdste deal der bevolking.
De hoeveelheid vet, die verloren gaat, Is niet nauw
keurig te becijferen. Dr. Sjollema schat het verlies
op een hoeveelheid die voldoende zou zijn om 19.000
personen oen geheel jaar te voeden.
Verder gaan de zouten, welke de aardappels be
vatten. bij de meel fabricage verloren. Dit verlies is
niet in cijfers uit te drukken, maar is desniettejnin
van groote beteekenis.
Op het oogenblik wordt in Duitschland, met het
oog op de voeding van mensch en dier oen, belang
rijke hoeveelheid aardappelen gedroogd en in den
vorm van „vlokken" als anderezins in den handd
gebracht
Het komt mij voor dat het noodzakelijk is dat
aan dit vraagstuk in Nederland grooter belangstelling
wordt gewijd dan tot nog toe het geval is. Nu aan
den aanvoer van granen en muis zulke groote moeilijk
heden in den weg worden gelegd, dat zelfs hongers
nood niet tot de onmogelijkheden behoort, zou "het
m.L een wijze politiek zijn, indien zoo spoedig mogelijk
maatregelen werden beraamd om zich voor het vol
gende seizoen te verzekeren van een zeer bëlangrijkë
hoeveelheid gedroogde aardappelen Nu in het ge-
heele land allerwegen drogerijenzijn tot stand ge
komen, aal het niet moeilijk vallen zich de gelegen
heid te verschaffen het product te drogen, terwijl
ook wellicht aan de aardappelmeelfabrikaiiten de ver
plichting kan worden opgelegd een deel van de hun
ter beschikking staande aardappelen niet tot meel te
verwerken, maar deze te drogen.
Voor besprekingen als bovenbedoeld bestaat nu nog
alle tijd,, terwijl uitbreiding van de aardappelcultuur
voor hot volgende seizoen nu nog kan worden be
vorderd. De aardappel is een gewas, dat op alle grond
soorten past en aat zeer gemakkelijk in een vrucht-
wisseling kan worden ingeschoven. \an de zijde der
landbouwers is dan ook waarschijnlijk groote mede
werking te verwachten bij eventuecle pogingen, om do
aardappelcultuur uit te breiden. Hun zouden dan ech
ter behoorlijke prijzen in uitzicht moeten worden ge
steld, indien zij hun product voor de drogerij be
schikbaar stelden.
WIERINGEN. l l
Een raadselachtig geval doet zich voor bij het hoofd
der schóól te Westerland, alhier.
Tijdens de Keretvacantie was hij met vrouw en
kinderen afwezig.
Bij zijn thuiskomst vermiste hij eenig geld f 30.50
uit zijn in de kast staand geldkistje. Sporen van in
braak waren nergens te vinden. Alles was gesloten
en „werd in denzelfden toestand bevonden zooals men
het" verlaten had.
Ook in de school had men de kasten nagezi<tv
en jiet daarin aanwezige geld, ontvangen van lees
boeken, herhalingsonderwijs enz -niet geheel mee ge
nomen, doch.... een doosje zelfs bijgevuld.
Van ,'t geval is aangifte bij den burgemeester gedaan.
KOLHORN.
Door de S.D.A.P., afd. Kolhorn, is er bij B, en W.
op aangedrongen de brood-, melk- en meelkaarten
ook alhier verkrijgbaar te doen stellen. Voor arbei
ders die dagelijks hun werk hebben, bestaat natuur
lijk geen gelegenheid deze kaarten zelf te halen van
Barsingerhorn.
ZIJPE.
De uitspraak van den Keuringsraad omtrent land-
stormplichtigen uit deze gemeente van de jaarklas
se 1917 is als volgt'. Goedgekeurd L. Borst, T.
Klomp, C. Muntjewerf, A. Rens, Joh. Rijs, A. Sehrie-
ken en C. Wildeboer. Afgekeurd G. Jongejan en S,
Kooij. Niet verschenen C. Pool.